Vandaag zijn de weergoden gunstig dus het plan om vandaag mijn eerste 40 km van dit seizoen te lopen kan doorgaan. Een klein probleempje met vervoer geregeld (ik word afgezet bij de start) en klokslag 8 uur meld ik mij aan bij het startbureau. Daar loop ik Gejoco (Ardie) tegen het lijf en heel enthousiast biedt ze aan samen te lopen want zij gaat ook voor de 40. Haar tempo ligt veeeeeeel hoger als die van mij maar ze is bereid zich aan te passen.
Onderweg komen we een kennis tegen van Ardie, die een poosje meewandelt maar al snel weer verder gaat omdat ons tempo voor hem te laag is. En in een rap tempo gaat hij weer verder. Jee, wat kunnen sommige mensen hard lopen! Hij had wel heel lange benen.
Bij de eerste geplande rust na 7 km gekomen zien we dat de speeltuin dicht is. Volgens Ardie is dit ieder jaar het geval en zij verbaasd zich over het feit dat daar nou niet een andere oplossing voor wordt gevonden. Zij zal dit straks aankaarten bij de wandelvereniging. Want voor een eurootje meer kan er bijvoorbeeld een dixie geregeld worden.
Daarom moeten wij nu doorbuffelen naar de volgende rust die pas op 16 km zit!
Vervolgens lopen wij langs Zestienhoven, een bekend terrein want met RWV gaan we ook wel eens die richting op. Ik ben blij dat Ardie mee is, want door haar enthousiaste verhalen word ik afgeleid van de toch wel soms erg lange stukken. Ik heb er helemaal geen erg in.
Ongemerkt loop ik toch iets sneller want na 2,5 uur komen we aan bij de volgende rust, waar wederom geen toilet aanwezig is. De uitbaters van de wagenrust kunnen onze opmerkingen daarover niet waarderen, de vrijwilliger had ook "eigenlijk geen tijd" om mijn waterflesje bij te vullen! Dit vind ik vreemd want zij zijn er toch voor de wandelaars?
Het was er ook erg druk want alle afstanden komen uit op dit punt. Gelukkig was er nog een plekje voor ons.
Na de rust worden we richting een nieuwe woonwijk gestuurd, en we verbazen ons over deze woningbouw, het lijkt wel een strafkamp! Alleen maar grauw en grijs en alle woningen hebben dezelfde afmetingen. Heel somber allemaal. We gaan een ellelange weg op, de Oostmeerlaan. Ik geloof dat hij wel 2 km lang was! Rechts van ons een rij huizen met een glazen buitendeur waarin het woningnummer uitgestanst was. Het had beter andersom kunnen zijn, nu kan je zo bij de mensen naar binnen kijken.
In Berkel en Rodenrijs heb ik het helemaal gehad, ik word een beetje duizelig, mijn beroemde "20-kmdip". Aan iemand in het dorp gevraagd waar deze rust was en volgens hem was het nog een half uur lopen naar Bergschenhoek. Nou daar stelde ik mij maar op in en ja hoor, het klopte nog ook! Ardie sleept me naar het Sportcafe Bravenboer en die had echt niet later moeten verschijnen! Het was inmiddels 1 uur geworden.....lunchtijd! Zo blij dat ik mijn voeten even hoog kon leggen. Positief denken en groot lopen was het devies van Ardie. Zo gezegd zo gedaan, na een goed half uur gingen we weer opgefrist op pad. Na zo'n 100 meter gingen we kedengkedeng weer soepeltjes van start. Dat viel mij ook 100% mee, het is wel eens anders geweest. We hebben er tenslotte al ruim 25 km opzitten!
Na een uurtje komen we alweer bij de volgende rust in het cafe Van Eijk. Daar staat de muziek kei- en keihard, we blijven dan ook niet zo heel lang. Een kopje koffie en een thee naar binnen gegooid, mijn flesje water bijgevuld en weer op pad voor de laatste 20 km.
We komen allerlei deftige namen tegen: Burgermeester le Fevre de Montignylaan, burg.de Villeneuvesingel, Aleyda van Raephorstlaan, volgens mij zitten we nu in Hillegersberg.
Het laatste stuk gaat door een groot bos, het Lage of Hoge Bergsebos. Na een uur moet ik echt weer even een bankje opzoeken, al is het maar vijf minuten. Flexibel als Ardie is, doen we dat ook en gaan lekker in het zonnetje zitten. Hé hé, het is toch wel erg veel, 40 km!
De routebeschrijving voert ons vervolgens naar Bergse Plas, ook weer bekend terrein. De Prinsenmolen staat er nog steeds en ook de scoutingvereniging is druk bezet. Wij gaan als "voetpadders" het voetpad op, maar eigenlijk is dit een fietspad en we komen dan ook een aantal "fietspadders" tegen. Een dame vond dit vervelend en dat liet ze ook blijken. Maar wij geven haar van repliek want nergens staat dat je hier niet mag lopen en bovendien had ze ruimte genoeg om ons te passeren.
Bij de Kleiweg aangekomen moeten we nog ruim een km lopen naar de finish, ik vraag Ardie of ze nog een sappig verhaal heeft voor de afleiding want ik heb het helemaal gehad met deze wandeling. Tuurlijk had ze dat, en vertelde een verhaal van de man met de kunstknieeen.
Aan het eind van dat verhaal zijn we aangekomen bij de finish. Het was 16.50, precies op tijd. Het startbureau zou om 17.00 uur sluiten.
Ardie had nog nooit zo'n relaxte 40-er gelopen en ik nog nooit zo'n makkelijke. Nou hoewel makkelijk, ik had toch wel zere voeten en een piepklein blaartje. Daar had Ardie wat op (tegen de zere voeten): knijpen. Na deze behandeling waren mijn voeten weer als nieuw. De blaar heb ik met rust gelaten.
Het thuisfront op de hoogte gebracht dat ik gefinished was en Hans staat precies op tijd bij de bushalte. Om 6 uur was ik thuis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten