Barendrecht 16 feb - 25 km

Ik werd al met een onbestemd gevoel wakker: zal ik gaan of zal ik niet? Toch mijn spullen ingepakt, voeten ingetaped, TomTom ingesteld en nadat ik nog een paar boodschapjes gedaan heb, op pad gegaan. Het was inmiddels 8.25 uur maar de rit zou 22 minuten duren volgens Tom.
Ware het niet, dat bij aankomst het startbureau niet te vinden was! Bij de Greenery aangekomen (dit is toch geen voetbalveld??!) verder doorgereden. Maar bij het voetbalveld werd ik weer doorgestuurd, er was een toernooi aan de gang waardoor het parkeerterrein vol was, ik moest mijn auto bij het NS station neerzetten. Zo gezegd zo gedaan (niet!) na een aantal rondjes eindelijk het dak van het station gevonden waar ik de koets neer kon zetten. Plek zat! Maar........waar is dat startbureau??! Pijlen gevolgd richting bebouwde kom, een rondje om de atletiekbaan, maar geen pijlen! Wat nu? Bij navraag toch uiteindelijk het starbureau gevonden, rechts van de kantine.
Het was inmiddels 9.30. Ingeschreven voor 25 km.
De zon scheen maar het was ijzig koud! Doorstappen dus maar.

Na ongeveer een uurtje doorstappen ga ik even erbij zitten om mijn zonnebril te pakken want de zon schijnt nu wel erg fel.
Vol verbazing over de wisselende omgeving (he, volgens mij zitten we nu in Charlois vlakbij metro station Slinge) is het alweer tijd voor de volgende stop. Een post verzorgd door vrijwilligers die hun huis openstellen voor ons, we mogen van hun toilet gebruik maken. Heel tof dat er zulke mensen zijn die zich daarvoor opgeven! Met een consumptiebon kreeg ik een heerlijk bruinebonensoepje en even lekker zitten in de zon.
Opgefrist ging ik weer op pad.

Op de Charloise Lagedijk is het oppassen geblazen voor de langsstuivende auto's. Jeetje wat rijden ze daar hard! Er is geen plaats voor wandelaars lijkt het wel er wordt totaal geen rekening gehouden met langzaam verkeer.

Na ongeveer drie kilometer is er alweer een rust in het cafe 't Schaapje. Maar ik stap lekker door. We gaan nu een dijk op en ik krijg flashbacks van de BIWANTO! Wat een vreselijk lange, saaie dijk. En het was ijs- en ijskoud, de wind stond pal op het gezicht. Weer doorstappen dan maar. MP3 op sterkte want ik had niemand waar ik tegenaan kon zeuren.

We komen bij de Carnisse Grienden aan en daar is een fruitpost voor een gratis appeltje. Even uitpuffen van die ijskoude wind. In de Grienden is er twijfel over de route, rechtdoor of over het bruggetje. Eerst ga ik het bruggetje over (volgens de beschrijving moest dat maar de pijlen zeiden wat anders) dan besluit ik toch maar de pijlen te volgen. Gelukkig komen we even verderop weer pijlen tegen dus ik zat goed. Bij de tweede verzorging, ook weer door vrijwilligers bemand, nam ik even tijd voor een koffie en sanitaire stop. Ik inspecteer mijn voeten die ik nu wel ga voelen. Na deze stop lopen we weer richting bebouwde kom. Ik schiet een paar foto'tjes van de afwisselende omgeving. Hier is flink gebouwd, er staat veel nieuwbouw en het zijn prachtige, dure huizen. Je kan wel zien waar het geld zit!

Ik zie ineens de flattorens opdoemen die we altijd zien als we naar Ikea rijden maar nu vanaf de andere kant. Heel grappig, de vorige bewoners van ons huis zijn hierheen verhuisd. Nu weet ik waarom: het uizicht is voormidabel!

Via een woonwijkje komen we weer aan bij het sportpark waar de finish is. Het is inmiddels 15.00 uur, dus al met al een flink tempo gelopen. Ik voel me prima, mijn voeten ook. Na een kopje koffie uit de kantine ging ik weer op huis aan en stapte om 16.00 uur binnen. Tijd om te relaxen had ik niet, we moesten nog naar een verjaardag!