Metromars RET 7-10-06

Spijkenisse gezien vanaf de kade langs de Maas in Hoogvliet

De Spijkenisserbrug in het zonnetje. Om 7 uur gaat de wekker en de regen slaat tegen de ramen. Ik draai me nog een keer om: zal ik gaan of niet? Na 10 minuten gedraaid te hebben besluit ik toch mijn wandelschoenen aan te trekken om de metro naar Hoogvliet te nemen. Daar start vandaag de Metromars van wandelvereniging RET.

Daar aangekomen schrijf ik me in voor 25 km en zowaar, het zonnetje schijnt! Het valt mij op dat er veel oudere mensen meedoen, ik zie geen enkel "jong ding". Of het moeten de studenten zijn die mij een enquete formulier in de handen duwen? Maar zij lopen niet mee.

Via de straten van Zalmplaat komen we aan bij de Maas en loopt de route naar een bekend stukje Hoogvliet, het Ruigeplaatbos. Daar heb ik veel gespeeld in mijn jeugd, en het standbeeld, de Olifant, staat er nog.
De foto laat een grijs ding zien in het midden, dat is De Olifant.

En ja hoor, ik moet weer eens plassen en ik duik achter een boom. He he dat lucht op! De routebeschrijving voert mij langs de oude voetbalvelden van Animo, die er nu niet meer zijn maar vroeger wel en ik zie tot mijn verbazing dat we door de Texasweg gaan. Ik besluit even langs Ma te gaan voor een bakkie, die straat ligt erachter!

Van tevoren even gebeld, misschien is ze niet thuis. Maar jawel hoor, ze was wel thuis. Na een heerlijk bakkie en een tosti ga ik weer richting McDonalds, waar de eerste rust zou zijn. Die ben ik voorbij gelopen, ik had mijn rust tenslotte al gehad.

Door het parkje van Oudeland kom ik in het nieuwe gedeelte van Hoogvliet en loop langs het huis van oude vrienden. Ik zwaai even naar Kimberley die in de keuken staat, die zal wel gedacht hebben: "Wie was dat??". Helaas hebben we niet zoveel contact meer.

Dit is ook wel een saai stuk maar het zonnetje schijnt en ik vind het niet erg. Aangekomen bij het metrostation Tussenwater, waar ik in de zomer vaak langsfiets als ik naar mijn werk ga, komen we weer in een park. Nooit geweten dat daar een park was! Onderweg kom ik een agressieve zwaan tegen die heel lelijk tegen me doet.
Ik loop er rustig voorbij.

Dan volgt een wel erg lang pad tot de wagenrust. Beetje jammer maar ja. Na de wagenrust, waar ik een bekertje koffie haal voor 50 centjes loop ik weer verder. Dit is een schelpenpaadje midden in een weilandje waar de schaapjes loslopen. Grappig.

Nu ga ik mijn voeten wel voelen maar ik schenk er geen aandacht aan. In Rhoon aangekomen loop ik langs het onvermijdelijke Kasteel van Rhoon. Een bekende trouwlokatie, er staan veel mensen voor de deur voor een trouwerij.

Bij metrostation Rhoon steek ik de Groene Kruisweg over en kom ik uiteindelijk bij de laatste rustplaats, De Gouden Arend. Hier zie ik geen wandelaars zitten maar ga toch even naar het toilet en een neem een drankje.

Hierna volgt een supersaai, vreslijk lang stuk, langs een autoweg i.v.m. een wielerwedstrijd is het park afgesloten. Jammer!

Nu vind ik het niet leuk meer, het waait vreselijk hard en de weg is ellenlang. Uiteindelijk kom ik op de dijk achter het huis van mijn broer. Ik zwaai even maar ik weet niet of ze thuis zijn.

Om 10 minuten over 2 kom ik het startbureau binnen om mij af te melden en ga gelijk naar de metro. Die komt al aan als ik net boven ben en ik stap om half 3 mijn huis binnen. Al met al viel het weer erg mee, ik heb maar een klein buitje gehad, het waaide wel heel erg hard. Ik had wonderwel geen blaren!