Ons jaarlijks uitje naar Egmond aan Zee zit er weer op! Dit keer een zware editie en daar is hiervan het verslag.
Onze B&B is een BZB geworden, door omstandigheden logeren we hier zonder ontbijt. En dat is helemaal niet erg want er is een klein keukentje dus dat kunnen we zelf goed regelen. Hans haalt een broodje bij een ontbijt-lunch tentje op de hoek en dat is prima!
Op vrijdagmiddag rijden we naar Egmond zonder files of ander leed, en worden weer hartelijk welkom geheten door Cindy. Het is als thuiskomen, en dat voelt heel vertrouwd. Het is namelijk al de 11e keer dat we hier wandelen! Zelfs in corona tijd kwamen we hier wandelen! Vanavond eten we bij restaurant van Speijk. Ik neem een geitenkaas salade en Hans de spareribs en het is weer super lekker!
Dag 1 - 20 km Castricum
Op zaterdagochtend gaan we op pad richting de route. Niet naar de sporthal want dat is een stuk terug en dan weer hetzelfde stuk naar de route dus nee. We houden van wandelen maar niet van te veel lopen 🤣
Daar gaan we, richting Castricum. Het weer is fris en bewolkt 🌥️ met af en toe een miezerig buitje en er staat een fris windje. Het is een km of 8 lopen langs de branding, en het is ploeteren door het zand. Met tussendoor een koffie stop op 4 km maar daar gaan we niet zitten. Eindelijk zien we strandtent de Deining maar we lopen er aan voorbij omdat we het niet herkennen. Er is een stuk bijgebouwd lijkt het wel. Binnen is er plaats genoeg en het haardvuur brandt. De appeltaart smaakt goed maar de slagroom voegt niets toe en het is al met al erg duur! 20,- euro voor twee taart en twee cappuccino…….ach ja, geld moet rollen nietwaar?
Daarna gaan we de duinen in, terug naar Egmond. De heuvels voelen hier alsof ze met opzet strategisch zijn geplaatst om je moraal te breken. Je denkt: nog eentje, maar nee…achter elke heuvel ligt nog een heuvel. En meer zand. We lopen ook over veel verharde paden omdat de vele regen zijn sporen heeft achtergelaten. De paden zijn modderpoelen geworden! Wel knap van de organisatie dat dit vermeden kan worden!
Bij camping Bakkum is een derde rust en stempelpost en we lopen dit keer via De Pan, een andere weg. Hier is een krentenbol te scoren, lekker hoor. Al knagend lopen we verder, de camping af en op naar de volgende rust. De route ernaartoe is niet zo inspirerend, maar wel heuvelachtig! Vlak voor deze rust nemen we plaats op een bankje want we weten uit ervaring dat er bij de volgende rust geen zitplaatsen genoeg zij. En dat klopt ook! Dus wij lopen na de stempel en een komkommer of wortel (die wij niet nemen) door naar de finish. We worden nog even op de foto gezet door de altijd aanwezige fotograaf en lopen linea recta naar ons onderkomen. Door de gezellige hoofdstraat slenteren we langs mooie etalages wetende dat we snel onze schoenen uit kunnen doen, lekker kunnen relaxen en vanavond heerlijk kunnen eten in de Parel van Egmond!
Ik neem een mixed grill en Hans de varkenshaas. In het restaurant spreken we Connie ook even die met haar vrienden hier komt eten. We sluiten deze dag af met goed gevoel, op naar de volgende!
Dag 2 - 23 km Bergen aan zee
Zondagochtend worden we na een goede nachtrust wakker en na op het gemak te hebben gegeten, Hans neemt weer een broodje mee uit de ontbijt winkel en ik mijn meegenomen yoghurt, lopen we naar de route die dit keer naar het noorden gaat, naar Bergen aan zee. Het beloofd een zonnige dag te worden, eindelijk! Maar de zon is niet fel genoeg om op te warmen want er staat een gemene koude wind.🌬️
Op 4 km nemen we even de tijd voor een gratis bakkie koffie maar gaan niet zitten, dan kom ik niet meer overeind! Dus na de koffie snel weer door met de wind in de rug naar De Kerf bij Schoorl. Na de tweede stempel omhoog de duinen in maar we lopen verrassend genoeg niet door naar het uitkijkpunt. En dus ook niet over die enge, steile trap naar beneden, dat is een mazzeltje. We gaan de bossen in en over beton paden. We worden gewaarschuwd voor MTB-ers maar zij worden niet gewaarschuwd voor wandelaars op hun pad wat vaak voor schrikreacties zorgt en felle bewoordingen door wandelaars en fietsers. Jammer dat het zo moet gaan, pas je een beetje aan denk ik dan……van beide kanten.
Het pad is heuvelachtig en vaak ook zanderig, ik raak hoe langer hoe meer vermoeid. Ik ben het ook een beetje zat en ben blij als we in Bergen aan zee aankomen. Eerst proberen we in het Zeehuis een rust te zoeken maar daar is het gierend druk dus we gaan weer verder. In Bergen is de Zilte Zoen dicht, maar het ernaast gelegen Duinerij is wel open. Daar vinden we op goed geluk een plekje want ook hier is het razend druk! De erwtensoep smaakt heerlijk, hier zijn we wel aan toe! Opgefrist vervolgen we de route.
Ook dit keer een verrassing want we gaan meteen naar links in plaats van naar rechts, de duinen in. Alsmaar over vele zandpaden en heuvels, op het laatst kan ik geen zand meer zien! Bij iedere heuvel denk ik: dit is de laatste maar nee, daar komt de volgend alweer en over mul zand lopen niet fijn……ben er een beetje klaar mee! Dan horen we in de verte muziek, dus de laatste rust is vlakbij….of toch niet? We worden er een beetje omheen geleid en dan eindelijk zien we het fietspad dat leidt naar de rust. Daar speelt een hoempapa orkest….en ook hier een stempel en komkommer of worteltje, niet aan ons besteed.
We maken ons op voor de laatste 5 km en wat zijn die zwaar! De zandduinen lijken oneindig, de heuvels voelen als bergen en je voelt elke stap in je kuiten. Maar het uitzicht, het geluid van de zee en de frisse lucht maken alles goed.
Eindelijk bereiken we na de laatste heuvel beklommen te hebben met zand in onze oren en sokken de finish. Trots, uitgeput maar vooral heel blij dat we niet meer door het zand hoeven te ploegen.
We nemen de medaille in ontvangst en gaan meteen weer via de sporthal waar het druk is met wandelaars naar ons huisje. Douchen en weer naar huis terug rijden! Volgend jaar weer? Daar moeten we nog eens goed over nadenken! Misschien een kortere afstand.
