Westerborkpad Wezep - Zwolle 5-10-2024 / 16,5 km

Westerborkpad, etappes 18 en 19. We gaan dit keer met het OV. Wel heel vroeg opstaan hoor! Om 6.39 uur de metro naar Schiedam, daar de trein naar Leiden (die te laat vertrok) voor een overstap daar naar Zwolle. De aansluiting is krap, maar gelukkig staat de trein naar Zwolle nog te wachten. Hij komt ook langs Schiphol en het zit daarom vol met vakantiegangers en koffers! In Zwolle de trein terug naar Wezep want daar is de start. Om 9.30 uur kunnen we eindelijk beginnen nadat we uitgevogeld hebben in welke richting we moeten lopen. Ik heb sinds kort de Komoot app en die geeft duidelijk de weg aan, handig.

De bossen in en het is best nog fris maar in de loop van de dag wordt het zonnig is er beloofd. In het begin lopen we al fout want ik zie een aanwijzing aan voor een pijl naar rechts maar na een plaspauze komen we er achter dat dit niet goed is. Gelukkig verloopt de rest van de route goed, de aanwijzingen langs de route zijn dit keer goed te vinden! Na het bosrijke gebied, de Wezepsche heide waar we bijna geen mensen tegenkomen lopen we een stuk door landgoed Molencaten. Daar staat ook een landhuis met die naam waar we langs lopen. Een groepje vrijwilligers gaat de omgeving onder handen nemen, we zien een groepje met tuingereedschap staan. Dan komen we in de buurt van Hattem en lopen langs een Joodse begraafplaats. Aan de andere kant een prachtig uitzicht op de Wiessenberger kolk, een mooi watertje. Dan zijn we aanbeland in het vestingstadje Hattem. Daar lopen we langs de synagoge met op de muur een lijst met omgekomen burgers uit Hattem. Na hier even bij stilgestaan te hebben lopen we de markt op waar gezellige terrasjes zijn. Tijd voor een pauze! Heerlijk in het zonnetje! Wat boffen we met het weer vandaag!

Na de lunch lopen we door een winkelstraatje en zien we een tweedehands boekenwinkeltje. Natuurlijk kom ik weer met een boek naar buiten, van Angelique Haak! Blij mee! En bij de HEMA een snoertje voor mijn telefoon die ik wil opladen in de trein.

De app Komoot trekt mijn batterij leeg helaas…….

Ik fotografeer Hans voor de stadspoort van Hattem en vervolgen de route over de Gelderse dijk naar de rode brug over de IJssel, de Hanzeboog. De brug is erg lang, bijna een kilometer! We maken foto’s van het uitzicht op de IJssel. Na de brug moeten we een heeeeeel steil trapje naar beneden. Zonder leuning! Ik kom zonder kleerscheuren beneden en gaan we richting de volgende brug. Maar eerst een bakkie bij restaurant Het Engelse werk. Ook hier een vol terras! Lekker hoor. Na deze korte pauze lopen we weer verder richting Zwolle onder de IJsselbrug door naar twee ophaalbruggetjes bij het Katerveer. We lopen door straten met kasten van huizen waaronder de Jhr. Strick van Linschotenlaan. Zelfs de naam is bekakt!! 

Dan zijn we aan het einde gekomen van de etappe als we bij het treinstation aankomen. Op een bankje bekijken we de dienstregeling en zien dat de trein bijna vertrekt, en halen snel nog even wat te drinken voor in de trein. Die vertrekt om 15.17 uur precies op tijd en komt ook op tijd aan in Leiden waardoor we de aansluiting op de trein naar Schiedam halen. Dan nog even de metro naar Spijkenisse en zijn we bijna drie uur later weer terug. 

Nagenietend op de bank kijken we terug op een heerlijke wandeldag! 

Klik hier voor meer foto’s

Erperheide België wandelen 24 september 2024

 

“Wandelen is even alles laten lopen” 

Een mooie uitspraak ergens online gevonden en helemaal van toepassing vind ik!

Tussen Erpekom en Ellikom ligt het park Erperheide in België. Daar hebben wij drie nachten gelogeerd afgelopen week. Heerlijk even er tussenuit en de mogelijkheid om een leuke wandel trip te maken. Dinsdag was het wat het weer betreft de beste dag volgens buienradar. Hans had een route gevonden, ruim 10 km dus dat is prima te doen.

Dinsdagochtend na het ontbijt en een bak koffie ontspannen op pad vanuit onze “cottage”. 

Het begin van de route loopt langs de uitgang van het park dus toen we daar eenmaal waren kon de pret beginnen. Een heel afwisselende route over bospaadjes, gras paadjes, langs maïs velden en boomkwekerijen. Genoeg te zien en te beleven. We kwamen geen mens tegen maar wel een paar paarden die in de wei stonden. En vogels in de lucht en zelfs een arend zagen we voorbij komen. Langs de route stonden speeltoestellen en een schilderij van Bruegel waar deze speel toestellen op stonden maar dan uitgebeeld zoals ze toen speelden. Het kind in mij kwam los bij het zien van deze toestellen en ik moest ermee op de foto alsof ik erop speelde…..🤣

Na ruim een uur stappen zagen we een bankje en meer hadden we niet nodig. Opgefrist gingen we verder. Zou er nog horeca zijn onderweg? Volgens het kaartje wel en we verheugden ons er al op!

Langs vennetjes en vlonders lopen we de natuur in en zien een veld vol zonnebloemen. Prachtig maar we zijn nu bijna op het eind van de route en nog steeds geen horeca. We hebben nu wel trek. Helaas, de Hoogmolen is dicht! Dan maar door naar het park, het is nog 1,5 km volgens onze berekening. Aangekomen bij het park gingen we meteen naar de Plaza om daar te “lunchen” met een flink stuk appeltaart met slagroom. Het is tenslotte ook fruit en zuivel! En wielrenners zweren erbij dus het zal wel goed zijn, het smaakte in ieder geval héérlijk!

Woensdag hadden we een leuke wandeling gemaakt door het park over bospaadjes, langs een “barefoot trail” en een “nature trail”.  Dit hebben we tussen de buien door gedaan. Evengoed een leuke dagbesteding!

Donderdag was de pret voorbij en moesten we inpakken en weer naar huis!

Meer foto’s klik hier

100 bruggenloop Leiden 2024

In Leiden is sinds drie jaar een 100 bruggen loop. Vorig jaar liepen we hier voor het eerst en dat was zo goed bevallen dat we dit jaar weer gaan! En er is heerlijk weer voorspeld dus de korte box kan aan.

Al vroeg in de ochtend rijden Hans en ik naar Leiden, de start is in het centrum op de Garenmarkt dit keer. Niet in het stadhuis zoals vorig jaar. Er is een evenementen terrein opgericht en daar kan je je startbewijs ophalen. Maar ik moet erg nodig plassen dus in een winkel gevraagd of ik even van het toilet gebruik mag maken en dat mocht, heel blij mee!

Na het aanmelden gaan we op pad, de bruggetjes bedwingen. Te beginnen bij brug 7…..eeeuhhh, hebben we wat gemist? Denk het wel! Maar ja, de route is leuk verder en we vermaken ons wel. Na 10 minuten wandelen zien we een leuke koffie tent, tijd voor een bakkie want de rij voor de gratis koffie bij de start was te lang. De koffie smaakt heerlijk! Via de Hortus Botanicus lopen we de stad in. Na bruggetje nummer 50 even een koffie break want nu moet Hans enorm plassen. Op het plein is het goed toeven op een bankje met een bakkie. Genieten…..

We worden een beetje tuureluurs van het heen- en weer geloop hahaha. Ze hebben er alles aan gedaan om 19,5 km lange route uit te stippelen zonder de stad uit te gaan. Na een tijdje zijn we het een beetje zat en onze magen beginnen te knorren, tijd voor een broodje op een bankje. Aan het water, uiteraard want hier is veeeeeel water, vandaar die bruggetjes 🤣, eten we onze bolletjes kaas op in gezelschap van een aantal kraaien en een meeuw. Hans houdt hem op afstand want je weet het maar nooit met die beesten, ze kunnen zo je eten uit je hand pikken! Maar deze is oud, die doet dat niet.

Hierna slingeren we verder door de stad. Ik vul mijn flesje bij een openbare waterkraan. Wel jammer dat de organisatie niet op het warme weer heeft ingespeeld door water posten te creëren……en er zijn genoeg Dixie’s te vinden onderweg maar allemaal met een slotje erop. De enige zonder slotje is bezet en er staan ook drie dames voor dus laat maar gaan. Even later zie ik een huis met een bord voor de ingang van de tuin: koffie en cake. Er is ook een kunstroute te lopen en dit huis is er onderdeel van. Ik vraag vriendelijk of ik van het toilet gebruik mag maken en de dame aarzelt wat. Ik zeg tegen haar: u twijfelt? Ja, zegt ze, het is een oud toilet……eeuuh oké. Nou dat viel best mee hoor 😆

Opgelucht loop ik weer verder. Twee jonge meisjes staan bij hun huis om loten te verkopen voor hun dans club middels de Grote Club actie. Ik koop een lootje, wie weet maak ik kans op de hoofdprijs?? 

We willen nu wel weer eventjes pauzeren langs het water, met zicht op de Zijlpoort. Even later komen twee dames naast ons zitten die er doorheen zitten want het is best warm 🥵 Een van de dames vraagt hoeveel wij lopen, 19,5 km is ons antwoord. Zoooo….zegt ze. Wij vinden het heel normaal en een fijne afstand maar dat het ons zo makkelijk af gaat is niet iedereen gegeven blijkt wel.

Hier vandaan is het nog maar 3 km en zijn we, als we op de markt aankomen, aan het einde van de route. Maar we kunnen niet goed de finish vinden. Na een foto van mij bij de stroopwafel tent (dat ruikt erg errrug lekker maar ik hou me in) gaan we via Google maps naar het finish terrein. 

Na de laatste stempel krijg ik mijn medaille en die van Hans omgehangen (helaas dezelfde als vorig jaar!) en gaan we naar de auto die dichtbij in de garage aldaar staat. Maar eerst nog effe een flesje water scoren, de waterhuishouding aanvullen. Ik heb een reuze dorst! Ik vond het “evenementen” terrein een sfeerloze bedoening, heel jammer!

En dan komen we op de terugweg ook nog in een enorme file terecht op de A13 dus we zijn laat thuis. Maar eenmaal daar aangekomen ploffen we neer op de bank en genieten we na van een heerlijke dag. Ik heb er echt van genoten! Op een paar minpuntjes na een goed georganiseerde tocht.

EDIT: ik kreeg al snel een mail van de organisatie omdat zij hadden vernomen dat ik een dubbele medaille had gekregen. Ik zou een nieuwe medaille toegestuurd krijgen en dat is ook gebeurd! Erg netjes vind ik dat van de organisatie.

 Meer foto’s hier

Westerborkpad ‘t Harde - Wezep / 13,2 km

Omdat het vakantie is en wij een paar daagjes in Assen verblijven vinden wij het een goed plan om een deel van het Westerborkpad te gaan lopen. Na het ontbijt pakken we in, checken uit en gaan op weg naar station ‘t Harde waar we de laatste keer gestopt zijn. Alleen……het regent al heel de ochtend!! Zullen we…….gaan of niet?

We bekijken het wel op het station. Het regent in ieder geval niet zo hard. 

De auto parkeren we in Wezep en gaan met de trein naar ‘t Harde. Op het station aangekomen, het is maar 6 minuten rijden, regent het nog steeds een beetje. Geen reden om niet te gaan wandelen dus dat doen we ook! Het startpunt is snel gevonden. We hebben de route op de telefoon gezet want het boekje ligt nog thuis. En achteraf is het boekje ook niet nodig geweest want we komen helemaal geen oorlogs monumenten tegen op dit stuk. Het is wel erg mooi! Nagenoeg alleen maar bossen en het is erg stil. Een enkele fietser passeert onze route. We lopen ook een stuk langs de snelweg die goed te horen is. En langs een monumentaal huis van hout, maar vlak langs de snelweg! Ik zou gek worden van het lawaai en dan woon je zo mooi! 🥹 

In het plaatsje ‘t Loo nemen we een pauze bij restaurant D ‘olde dreiput. Het is er niet druk maar een grote familie aan één tafel maakt geluid voor tien! Er is een grote speeltuin en we zitten buiten onder een groot zeil naar de verrichtingen van al die kinderen te kijken. Wel grappig. Maar dan wordt het aarde donker en we horen gerommel in de lucht! Ineens breekt het los en het regent héél hard!  Blij dat we onder het zeildoek zitten.

Na de lunch vertrekken we weer het bos in voor het laatste stukje en dit keer kunnen we GPS goed volgen. Ook de bepijling is goed te volgen dus uiteindelijk komen we weer aan in het plaatsje Wezep. We lopen door een straat met allemaal vrijstaande huizen, wat mooi om hier te mogen wonen! Op het station staat onze auto geduldig te wachten en dan gaat het weer regenen. Maar nu is het niet erg, we rijden naar huis. Dus we hebben deze etappe tussen de buien door kunnen lopen. Ik heb ervan genoten!

Meer foto’s hier

Heuvelland 4 daagse 2024 / 8 - 11 augustus / 4x 14 km

Het begint na 3x een traditie te worden. De Heuvelland Vierdaagse in Zuid-Limburg, start in Berg en Terblijt. De reclame slogan is vier dagen wandelen en genieten in het 5 sterrenlandschap. Nou dat klopt wel hoor, het is zeker een prachtige omgeving.

We hebben ons ingeschreven voor 4x 14 km via internet en dit jaar moeten we een polsbandje ophalen, net als in Nijmegen. Vanwege het grote aantal wandelaars wil men de startprocedure makkelijker laten verlopen. Er doen ruim 6000 wandelaars mee! De QR-code krijgen we via de mail.

Woensdagochtend rijden wij weg en checken ‘s middags eerst in bij ons Van der Valk hotel in Heerlen. Een prachtige kamer met airco die we in de loop van de week wel nodig zullen hebben want het gaat warm worden! Na het eten (vispannetje en een mascarpone mousse na) gaan we naar Berg en Terblijt om de opening van de wandelweek mee te maken, het schijnt altijd een spektakel te zijn. Ieder jaar iets anders, dit jaar treedt een acrobatisch paar op Wheel-Sensation. We kunnen het niet zo goed zien omdat we ver van het podium zitten. Wel jammer, ik ga op een verhoging staan om toch nog iets ervan mee te maken. Het is wel gezellig met wandelvrienden want Syl en haar wandelvriend Rick is er met haar man Hans en Sjaak, Henriette en haar echtgenoot Rick zijn er ook voor de eerste keer bij. Fred komt ook nog langswaaien met zijn zoon Marc.

De vlaggen worden gehesen, het Limburgs volkslied wordt gezongen en de burgemeester van Valkenburg aan de Geul houdt een praatje. De schutterij van de Nachtwacht uit Berg en Terblijt komt ook langs.

Het wordt niet zo laat want we moeten er morgen vroeg uit. Om 9.00 uur worden we op het startterrein verwacht.

Dag 1 Boeken en polsbandjes

De weersverwachting is goed, niet te warm en niet te koud dus we kunnen zonder jas starten, wel zo fijn. We rijden van Heerlen naar de grote parkeerplaats vlakbij het startterrein en zien onderweg al vele wandelaars. Het aanmelden verloopt wat traag maar al kletsend met twee dames die bij ons in de rij staan gaat het best snel. Het duurt ongeveer 10 minuten als wij ons gele polsbandje, een lint met een aantreksysteem, aangereikt krijgen. Er zit een QR code op die gescand dient te worden bij start en finish. Syl trekt de band al aan maar hij blijkt niet meer af te kunnen. Gelukkig heb ik hem heel los zitten, aan de linkerarm bij mijn horloge. Je merkt er niets van, die bandjes van de Nijmeegse zijn veel irritanter!

Sjaak, Fred en Henriëtte lopen de 21 km route en gaan precies de andere kant op, en starten eerder dan wij dus we zullen hen deze week ook niet meer zien. Misschien nog bij de finish?

Al snel lopen we de natuur in door het Geuldal en naar Schimmert waar onze eerste rust is. Rust met vlaai natuurlijk, we zijn tenslotte in Limburg. We genieten van deze plaatselijke lekkernij want alleen hier krijg je de echte Limburgse vlaai! Deze rust is een schietbaan van de Schutterij Sint Sebastianus. Na de rust lopen we over paden met steentjes en zien onderweg dat de regen veel heeft verwoest en zijn de paden grotendeels weggespoeld . We kunnen er wel goed wandelen want er zijn herstel werkzaamheden geweest, dat is goed te zien. Het pad is ook glooiend maar vandaag valt dat reuze mee. We bezoeken ook de kerk van St.Gerlach. Erg mooi om er rond te lopen en we branden een kaarsje. Syl scoort nog een paar boeken die in mini biebjes staan.

Het laatste stukje is pittig want we mogen de heuvel naar Berg op! Uiteindelijk lukt dat ook en Syl en Hans wachten ons bij een muurtje op. Hier nog even uithijgen, dan door naar de finish om daar een biertje te drinken. Daar wacht Fred ons al op, hij heeft vandaag snel gelopen. Hij deelt marinesuiker uit. Een suikerklontje gedoopt in sterke drank, lekker! Ineens zien we een ijscoman staan en we bedenken ons geen moment: lekker smullen! We maken foto’s van elkaar en dan is het tijd om op te stappen om ons klaar te maken voor de volgende wandeldag.

Als we het finish terrein verlaten kom ik Mieke en Willeke tegen. Leuk hen hier te zien! Van Willeke hoor ik dat tante Els vandaag aan haar laatste reis begint. Zij is al geruime tijd ziek maar dat het zó slecht ging wist ik niet. Wat verdrietig! Met haar in gedachten rijden we terug naar Heerlen.

 Foto’s aanmelden en dag 1

Dag 2 Groepsfoto en ijs

Vandaag is de starttijd hetzelfde, 9.00 uur. Na een heerlijk ontbijt rijden we via Valkenburg naar het parkeer terrein. Op het startterrein hoeven we alleen maar naar de scanner te lopen voor een start scan en kunnen we weer op pad. Maar eerst een groepsfoto bij het Heuvelland schilderij.

We gaan via de Wippertse Heide, het Geuldal en Bergse Heide en het plateau van Margraten en Wolfshuis naar de rust in Groot-Welsden. Na de rust via Klein-Welsden en het Gasthuis terug naar de finish.

Vandaag lopen we de minst interessante route, veel vergezichten en weinig bos. Langs maisvelden en aardappel velden. We maken ook de bemesting van een akker veld mee, wat een stank!! Interessant om te zien hoe dat gaat…..

Langs de route staat een horeca stalletje met heerlijkheden en er zijn stoeltjes maar wij lopen door tot de officiële rust, met vlaai natuurlijk! Ik test de kersenvlaai maar vind de pudding vlaai toch het lekkerst! En het weer is vandaag overwegend bewolkt en een frisse wind maar het is aangenaam wandelweer.  Bij deze rust laten we ons vieren op de foto zetten door een medewandelaarster die we de andere dagen ook weer tegenkomen.

De paden gaan op en neer en grotendeels onverhard en over steentjes. Op het laatst kan ik geen stenen meer zien!! Dan wil ik alleen nog maar finishen en een biertje scoren!

Na de laatste heuvel ben ik blij dat ik er ben! De afstand is vandaag iets minder dan 14 km maar dat maakt het niet minder zwaar! We nemen afscheid van Syl en Hans na het gezellige samen zijn en wij gaan nog een patatje eten. Die smaakt heerlijk! Vanavond in het hotel eten, het is een pokebowl geworden zonder nagerecht, alleen een cappuccino na.

Foto’s dag 2

Dag 3 Kaarsjes branden en warm

De derde dag alweer en het wordt een warme dag! Bij het startterrein wachten we op Syl en Hans en samen lopen we na de start scan richting de Bemelerberg. Hier lopen we volop in de schaduw en kletsen we wat af. Het is een mooie route, onderbroken door foto momentjes van het adem benemende uitzicht op Maastricht. De berg lopen we ook weer af, dat gaat makkelijker dan omhoog maar het is toch opletten waar je je voeten neerzet. Sommige wandelaars sprinten langs je heen alsof het niets is, net berggeiten!! Ik doe het liever iets voorzichtiger…. In een kerkje gaan Syl en ik een kaarsje branden voor Els en Marina en alle andere geliefden die in de hemel zijn. Onderweg lopen we langs een mergelgroeve en we maken foto’s van elkaar. Komen we weer de dame tegen die gisteren van ons een foto maakte, en ze maakt er dit keer weer een paar van ons tweeën. Syl en Hans zijn doorgelopen die zien we wel bij de rust.

De rust is in Blankenberg in een immense hal van een aardappel teler. Het is druk maar we kunnen toch een plekje vinden, Hans gaat een vlaai en koffie halen. Heerlijk even uit de zon en bijkomen! Hier zien we op het bord dat het vanaf hier nog 7,2 km is maar dat klopt niet blijkt later. Vandaag is de route maar liefst drie kilometer langer!!

We lopen dus 10 km zonder rust over zand- en steen paadjes en bos- en graspaadjes. Ik begin het behoorlijk zat te worden mede door de warmte die we niet gewend zijn. Morgen wordt het nóg warmer! Eindelijk komen we aan bij de finish en ploffen neer met een verfrissend biertje. Nog even napraten en een patatje speciaal eten. We gaan vlakbij de finish zitten smullen zodat we onze wandelvrienden binnen zien komen maar dat is niet gelukt. Dan maar door naar het hotel en de airco! Na een heerlijk bad dineren we in het hotel. Ik neem weer alleen een voorgerecht, sashimi en als toetje een verrukkelijke tiramisu. Met ons buikje vol kijken we naar de dames 4 x 400 meter op de Olympische spelen. Een spannende wedstrijd, de dames halen zilver!

Foto’s dag 3

Dag 4 Héél warm en ijsje eten in Valkenburg

Alweer de laatste dag! Na het ontbijt pakken we de koffers verder in (gisteravond al het meeste ingepakt) en checken uit om daarna naar Berg en Terblijt te rijden. Ik krijg een app van Syl: we zijn er! als wij net het parkeerterrein op rijden. We kunnen deze keer vrij vooraan staan, dat is gunstig!

Na de start scan lopen we door de straten van Berg richting Valkenburg wederom over grotendeels onverharde paden. In Valkenburg maken we tijd voor een ijsje en eten die op in de schaduw. Dat is even genieten zeg! We maken foto’s en selfies van elkaar. De route gaat ook door een wielercentrum en daar is de fruit post weer. Dit keer neem ik geen appel. Ook hier gaan we heel eventjes binnen zitten. De start van de Tour de Femmes is dit jaar in Rotterdam en gaat woensdag door Valkenburg wat goed te merken is. Er rijden hier veel wielrenners rond!

De rust is bij ASP in Oud-Valkenburg, en een plekje in de schaduw is schaars maar toch gevonden! Ook hier eten we weer een puddingvlaai om het af te leren! Zo lekker!

Vanaf hier lopen we over gras- en steenpaadjes heuvel op en -af en door de hitte is dit erg zwaar. Ik zie een bord: echt gek 😜 hier stond oorspronkelijk Slecht wegdek. 

Ik begin te verlangen naar de finish en zie in de verte het kerkje van Berg. Als ik denk dat we de laatste meters gehad hebben, word ik op het verkeerde been gezet! We mogen nog niet omhoog maar lopen over een verschrikkelijk slecht begaanbaar steenslag pad. En dan is daar eindelijk die laatste heuvel en zijn we er bijna. Moe maar voldaan gaan we een laatste scan halen en stickers voor het boekje. En natuurlijk nog een biertje om te proosten met onze wandelvrienden op een heerlijke wandelweek. Ik heb ervan genoten. Wat een leuke Vierdaagse is dit maar wel zwaar! Trots op Hans dat hij het ook gered heeft zonder problemen. Helaas zien we onze andere wandelvrienden niet meer maar via de app houden we elkaar op de hoogte. Zij zijn ook allemaal gefinisht zonder problemen!

Wij rijden na afscheid genomen te hebben naar Spijkenisse en komen daar na twee tussenstops aan om 18.45 uur.

Foto’s dag 4

Vierdaagse Nijmegen 16-19 juli 2024 / 110 km

 

The day before

De voorpret begint al bij het inschrijven voor de Nijmeegse Vierdaagse. Deze keer weer een heel unieke editie, daarover later meer….

Allereerst is mijn logeer plek dit jaar nieuw. Via Lucy die ik ken van de RWV kom ik aan het adres van Merit in Nijmegen. Zij stelt haar huis beschikbaar voor logés in de Vierdaagse week. Het is niet ver van de Wedren, met een vouwfiets makkelijk te bereiken. Maar…..in de week voor het evenement kom ik er achter dat mijn fiets stuk is, niet meer te repareren! Wat nu?? Snel via marktplaats een ander fietsje uitgezocht en in Rotterdam opgehaald. Niet getest helaas want deze fiets is eigenlijk iets te groot voor mij maar oké…..we doen het er maar mee!

Maandag ochtend gaan we al vroeg naar Nijmegen. Er is een stuk van de A15 afgesloten dus moeten we met een omweg naar Nijmegen. Ook weer eens wat anders, een andere route. Ik herken stukjes van de routes die we lopen, erg leuk. We steken de St. Annastraat over en zien al een aantal bankjes klaarstaan voor vrijdag! Ook rijden we langs Heumensoord. Het nieuwe adres is snel gevonden maar parkeren is een dingetje. Best duur! Dus Hans zoekt een plekje en samen lopen/fietsen we naar de Wedren zodat ik vast mijn bandje op kan halen.

Het is helemaal niet druk, tenminste niet bij de aanmeld hokjes voor de 30 km, de scan and go. Het is inderdaad scan and go, het gaat supersnel! Daarna slenteren we door de stad en zoeken een leuke lunch plek aan de Waalkade. Heerlijk in de schaduw en met een windje is dit echt genieten!

Daarna fiets ik onwennig naar het slaapadres op de Ubbergseveldweg als Hans zijn auto op gaat halen. Een hartelijke begroeting wacht mij op het logeeradres, Aad en Merit hebben er ook zin in. Maar mijn kamertje is op een vliering, en daarvoor moet ik een trap zonder leuning op! Dat durf ik niet, ik heb trap angst en helemaal als ik gelopen heb en ik vaak ‘s nachts moet plassen. Er wordt een oplossing gezocht en uiteindelijk is een andere logee bereid zijn kamer om te ruilen. Erg lief! Ik slaap hier met nog drie mannen. Twee lopen de 50 en eentje de 40. Na de kennismaking ga ik mij installeren op mijn kamer en neem afscheid van Hans. Marit maakt een heerlijke pasta voor ons en het is reuze gezellig, nu al!!

Foto’s aanmelden en Dag 1

Regenachtige dag en blauwe maandag

De dag van Elst begint niet zo heel erg vroeg. Ik ga niet in de rij staan maar wacht rustig af tot het wat minder druk is en ik ga om 7.20 uur op pad. Heerlijk een beetje meedeinen met de mensen massa en om mij heen kijken en af en toe een kletspraatje met die of gene. Op de Waalbrug is er een opstopping, een van de vele blijkt later die dag! Het is enorm druk en omdat er geen vroege of late start meer is, en de meeste mensen vroeg willen starten (wij kunnen tussen 7.00 uur en 8.00 uur starten) is de mensenmassa (te) groot.

Uiteindelijk kom ik in Oosterhout en laat ik mij vereeuwigen met de “Vandaag is blauw” foto kader. In 2019 deed ik dat ook, samen met Annie.

De dag van vandaag noemen ze ook wel blauwe dinsdag, als een knipoog naar de twee machtige rivieren, de Waal en de Rijn. Veel mensen hebben dan ook iets blauws aan. Ik ook, mijn Walkers4walkers shirtje.

In Valburg ga ik naar Het Wapen van Valburg. Ik zie een bordje met: hier airco en lekkere soep! Heerlijk even bijkomen en de soep smaakt zalig. Zonder ballen, dat dan weer wel en erg duur!!! Maar het zout kikkert mij op en ik loop verder naar Elst.

In Elst is het druk en overal hangen blauwe ballonnen en vlaggetjes. Het publiek is uitzinnig en enthousiast. Het geeft je vleugels!

Bij de plaatselijke AH ga ik even een yoghurtje halen en ik denk daar een zitplaats te hebben, maar helaas, de bankjes zijn omgewisseld voor bloembakken! En weer doorrrrr…!! In de grote kerk ga ik nog even naar binnen om een kaarsje voor Marina aan te steken.

En dan verlaten we het dorp en moeten we via een oersaai stuk industrie gebied naar Bemmel. Oké…..dan maar mijn oortjes in met leuke muziek en doorstappen naar Bemmel. Er zijn dreigende wolken boven ons en er vallen al enkele druppels. Ik zie ineens Annika en Anita zitten langs de kant. Annika roept mij en ik zit net op het muurtje begint het toch te stort regenen!! Het is maar heel kort maar met heel grote druppels! En dit zal een paar keer gebeuren onderweg. Als de bui voorbij is lopen we weer verder.

Gezellig kletsend lopen we door de straten van Bemmel en ik maak kennis met Anita, een vriendin van Annika. Zij loopt voor het eerst de Vierdaagse en vindt het allemaal prachtig!

Bij een gezin in Bemmel, of is het Lent, die plaatsen lopen in elkaar over, gaan we zitten in hun tuin. Vorig jaar zaten wij hier ook en werden lekker verwend. Nu ook weer want de vrouw des huizes heeft pompoen soep! Of wij soms ook een bakkie lusten? Dat laten we ons geen twee keer zeggen! Jummieeee…..

Daarna stappen we weer op om naar de Waalbrug terug te keren. Daar lopen we een donkere lucht tegemoet en op de brug begint het weer te regen en hard te waaien….het lijkt wel herfst!! Maar ik laat het zo en laat mijn regenjas uit, we zijn er toch bijna. Om half vier melden wij ons af en gaan we naar te tribune om wandelaars aan te moedigen. Dit is een lekker plekje om even uit te rusten, de zon schijnt weer gelukkig. Na sluitingstijd gaat ieder zijns weegs nadat ik afscheid heb genomen. Ik fiets naar de Ubbergseveldweg en ga lekker relaxen. 

Ramon, een van de andere wandelaars, kookt voor ons! Super lief! Zijn vriend Sander is helaas ziek naar huis gegaan. Dat hoorde ik al van Anita die bij PostNL werkt. Toevallig kent zij Ramon ook, hij heeft rusten bij de PostNL. Wat een kleine wereld! En het eten was verrukkelijk! Genoeg energie voor de volgende wandeldag!

Foto’s dag 2

Roze woensdag en veel opstoppingen

Als een omhelzing een kleur zou hebben, zou die roze zijn. Vandaag is bijna elke wandelaar in het roze gekleed. Want vandaag staat in het teken van de acceptatie van de LHBTI gemeenschap. Roze is ook een kleur die koestering, zorg en empathische liefde uitstraalt.

Ook ik ben vandaag in het roze en wacht geduldig op de start scan. Het is weer druk, mensen staan te trappelen om te mogen lopen maar ik wacht nog effies. 

De eerste kilometers gaan door de straten van Nijmegen richting Hatert. Dat is voor mij altijd slaapwandelen, met de cadans mee deinen en het geroezemoes is slaapverwekkend. Ik vermaak mezelf met het kijken naar de verschillende uitdossingen en teksten op t-shirts. Ik lig in een deuk. Drie jonge meisjes met rode shirts. Eentje met: Hoeveel kilometer nog en eentje met: Als ik dronken ben is het haar schuld, met een pijl naar het linker meisje 🤣

Dansende meisjes bij het Radboud ziekenhuis, en een  buurtbewoonster die vanuit haar balkon ons  aanmoedigt. Bij de appelflappen-man met zijn luidspreker ga ik pauzeren en een oma met haar kleinzoon uit Friesland zitten naast mij. Zij zit er nu al doorheen, hij heeft energie voor tien! 

Bij Alverna in de buurt zie ik Annika en Anita weer. Gezellig kletsend lopen we naar de Hatertse vennen en maken foto’s van elkaar en de mooie omgeving. Annika heeft behoefte aan een pauze en als we drie vrije stoeltjes zien bij het publiek aan de kant, gaan we even zitten. Heerlijk om al die mensen aan je voorbij te zien gaan.

Andries appt dat hij bij De Blije Dries is, dat is ons volgende doel.

Als we bij De Blije Dries zijn, op ongeveer 15 km dan nemen we een flinke pauze. Jan en Els zijn daar ook. Lekker even bijkomen. Hier is het behoorlijk rustig en ik neem een soepje. Met ballen dit keer!

Na de rust horen we dat er in Wijchen een bypass is gemaakt omdat het te druk werd in het centrum van Wijchen. Als wij daar aankomen worden we weer op de oorspronkelijke route doorgelaten. We lopen in de achterhoede.

Het centrum is gezellig druk en wij kunnen er gewoon doorheen wandelen zonder opstoppingen. Tomaatjes eten in Wijchen en helaas geen RWV rust hier! Dan maar door naar Beuningen waar captain Gene Travis altijd zingt maar vandaag heeft hij net pauze als we langs lopen. Onderweg staat het publiek ons aan te moedigen en wordt er van alles aangeboden van ijsjes tot dropjes, komkommers en sinaasappel partjes aan toe. Ik neem wel af en toe een dropje om het zout aan te vullen.

Langs de saaie route weet ik een leuke rust plek, want een wandel vriendin van ons, Aike, staat met haar camper langs de route. Ik herken de plek van vorig jaar, toen stond zij er ook maar nu een stukje verder. We worden er hartelijk begroet met een heerlijk stoeltje en wat lekkers te drinken. Geweldig leuk is dit!! En genieten we hier van de langslopende wandelaars. 

Dan door naar Beuningen en Weurt. Als we bijna bij de finish zijn moeten we eerst nog door het Waterkwartier. Een gezellige buurt waar we feestelijk onthaald worden. Als Annika en Anita een sanitaire stop houden loop ik rustig door. Maar ineens wordt het zwart voor mijn ogen en slaat mijn hart op hol….ik moet eventjes zitten! Ik ga eventjes op een stoepje zitten, eet en drink wat en even later gaat het gelukkig weer en zie ik de dames lopen. Samen lopen we naar Waalkade en de Voerweg. Daar staan Elly en Joke. Annika is doorgelopen, zij wil even alleen zijn. Anita en ik gaan nog heel eventjes op een muurtje zitten want de Voerweg loopt omhoog, en dat is zo op het eind van de route best zwaar. Ook omdat het best benauwd is vandaag. Na de gebruikelijke foto die Elly maakt van ons lopen we door naar het bruisende stads centrum waar we in een kolkende mensen massa komen. Ook hier flink wat opstoppingen!

Uiteindelijk bereiken we de finish en om half vijf kunnen we nog eventjes naar de tribune om de laatste wandelaars aan te gaan moedigen. Zij krijgen een kwartier extra vanwege de vele opstoppingen en het warme weer.

En dan stap ik weer op het fietsje naar mijn logeer plek. We eten pannenkoeken en soep. Heerlijk buiten op het terras, wat een verwennerij. Als toetje willen ze een ijsje gaan halen, lopend. Maar ik blijf liever hier, ik heb genoeg gelopen vandaag! Ze nemen er wel eentje mee voor mij, Ronnie heeft getrakteerd, erg lief!!  Op naar dag drie!

Foto’s dag 3

Anders dan anders

Vandaag is de weersvoorspelling goed al gaat het in de loop van de dag erg warm worden. Ik kan goed tegen de hitte dus is vind het niet erg. Zonder jasje rijd ik weer op mijn fietsje naar de Wedren. Daar kom ik Mieke uit het Westland weer tegen. Zij loopt met een vriendinnen groepje. Het is erg druk en de start verloopt langzaam. Ik vermoed dat de organisatie de hoeveelheid mensen wil verdelen over het parcours. Ik ga pas om 7.40 uur door de poort. Ik besluit mijn dopjes in te doen met mijn eigen muziek, heerlijk lopen in mijn Vierdaagse bubbel. Zo gaan de kilometers vanzelf.

Dag drie is de dag van de prachtige natuur: de Groesbeekse groene heuvels en dalen, glooiende wijngaarden en de bossen bij Berg en Dal. Het is een fysiek zware dag. Groen is een heel rustgevende kleur, hij zit in het midden van het kleurenspectrum en het oog hoeft zich nauwelijks aan te passen om de kleur te kunnen zien.

Als ik in Malden aankom zie ik de kraam met pannenkoekjes al. Dat is zo lekker!! Ik neem er eentje en al lopend eet ik hem op. Door naar mijn vaste rust plekje in het centrum van Malden. Ik heb daar al vaker gezeten en er is gelukkig nog een stoel vrij. Bij mensen langs de route, niets bijzonders maar voor mij een welkome eerste rust. En een heerlijke stoel! Maar ik moet weer door, kan hier niet eeuwig blijven zitten.

Bij de splitsing van de 40 km in Mook ga ik in de kerk aldaar een kaarsje branden voor Marina. Het irriteert mij mateloos dat er dames zitten te klessebessen en met een telefoon zit te spelen met geluid aan..…ontzettend respectloos! Maar goed, ik leg het naast me neer en ga weer doorrr…..

Dan gaan we het bos in en een hoge heuvel op. Dat is aanpoten hoor! Maar met goede muziek op de oren gaat het prima. Hier is geen muziek langs de route en er staat nauwelijks publiek. Best een saai stuk dat ruim drie km lang is.

Maar aan het eind draaien we Groesbeek in, een kolkende stad, vol publiek en alle routes komen hier weer bij elkaar het is dus erg druk. Ook hier weer opstoppingen. Ik weet dat Els hier zit met haar rustpunt van wandelvereniging Marijke, op het plein. Als ik de vlag zie loop ik er naar toe. Ik word hartelijk ontvangen door Els en mag hier eventjes uitrusten. Dit komt als geroepen want ik zit er behoorlijk doorheen! Eventjes bijkomen om op te laden voor de heuvels op de Zevenheuvelenweg.

Ik loop zoveel mogelijk in de schaduw, achter al de caravans en campers langs de weg. Dan maar iets minder gezelligheid, dit loopt heerlijk. Zo kom ik aan in Berg en Dal en ik zoek een schaduwrijk rust plekje, ik ben die zon nu wel even zat! Ik zie er een bij een vrouw die haar kleindochter opwacht, er is nog een plaatsje vrij. Ik krijg zelfs een kopje koffie aangeboden en die sla ik niet af, een heerlijk opkikkertje! Het is nu wel erg warm aan het worden en ik hoor van diverse mensen dat de route voor morgen wordt ingekort!! Jeetje…….dat doen ze niet voor niets. Veiligheid voor alles.

Hier krijg ik een appje met de mededeling dat Opa Paul, een wandelvriend, op 17 juli is overleden en ik ga even aan de kant om van dit nieuws te bekomen, ik schrik ervan!

Maar ik moet nog een klein stukje, afdalen naar de finish. Als ik na de Witte straat het ijs tentje Ghiani zie waar mijn gastgezin vaak een ijsje haalt, ga ik tussen het publiek door om naar binnen te gaan. Het is niet druk en ik scoor een heerlijk hazelnoten ijsje! Wat is dat lekker zeg, die hou ik erin voor volgend jaar!!

Nog een paar kilometer naar de finish en dan zie ik Annika ineens, ze staat bij Jan en Els en neemt net afscheid van ze. Wat gezellig, kunnen we samen over de finish!

We melden ons af en besluiten om meteen naar huis te gaan, het is behoorlijk druk en warm overal en geen plek om te zitten behalve op de tribune. Dus na een minuut of tien even bijgekomen te zijn nemen we afscheid van elkaar.

Vanavond staan er vegetarische hamburgers op het menu, en een heerlijke salade met een saus van Ramon, zalig! 

Foto’s dag 4

Orange vrijdag en een unieke route

Oranje is samen met de kleur groen de kleur van de Vierdaagse. Oranje combineert de energie, kracht en opwinding van rood met het geluk, de blijdschap en het optimisme van geel. Als je die kleuren mixt krijg je oranje. Oranje straalt warmte, plezier, energie en avontuur uit, het is de kleur van trots en ambitie en het is de kleur van Nederland.

Vandaag is een unieke dag in de Nijmeegse Vierdaagse want er nog nooit een 20 km route gelopen! Dit is besloten vanwege de te verwachten hitte van vandaag.

Al is het begin van de dag niet zo warm, het is nu zelfs bewolkt maar de luchtvochtigheid is erg hoog dus wel benauwd. Ik moet wederom langer wachten op mijn start scan maar dat vind ik niet erg, ik zie Mieke en haar gevolg ook weer voorbij komen.

Nadat ik om 8.45 uur kan gaan lopen, de straten in van Nijmegen raak ik aan de praat met twee dames. Eentje komt uit Rotterdam en een uit Heteren. We hebben veel gesprekstof en daarom gaan de kilometers als vanzelf. De route gaat bij de oorspronkelijke kruising met de St.Annastraat, de Houtlaan door het bos en daar komen we niet uit totdat we op de Via Gladiola zijn.

Sjaak wil een stukje met mij meelopen en we spreken af bij de medische hulppost. Ik kom Andries tegen en ik neem afscheid van de dames Annemiek en Hanneke.

De medische hulppost zit in een kantine van een tennisvereniging. Daar gaan we lekker in de schaduw op het terras zitten. Andries haalt een koffie en we wachten op Sjaak. Even later arriveert hij ook. Na de rust lopen we gedrieën richting de Rijksweg bij Malden. En het begint steeds warmer te worden! Ik deel kaartjes uit voor KWF met een gehaakt hartje aan kindertjes en ouderen langs de route. Hopelijk komen er ook nog donaties uit.

Op de Via Gladiola is het een groot feest en bij nummer 96 ga ik pauzeren. Daar wonen namelijk René en Ilse waar ik vorig jaar geslapen heb tijdens de Nijmeegse. Rene loopt zelf niet omdat zijn schoonvader pas is overleden. Fred is hier ook om de wandelaars aan te moedigen. Ik krijg een biertje en het is gezellig hier. Marit, de dochter van René en Ilse, loopt vandaag de 30 km als eerbetoon aan haar opa. Ze komt ook net aangelopen.

Ik krijg een appje van Annika dat zij op ons wacht bij de Mac. Daar aangekomen zien we haar zitten en gaan hier ook weer eventjes zitten anders komen we te vroeg aan op de Wedren! Het is natuurlijk maar 20 km vandaag! Ik ben nog nooit zo vroeg bij de Mac aangekomen! Hans staat bij het Radboud ziekenhuis op mij te wachten. En Annika heeft een rust plekje bij de vrouw van André, Peggy. Daar gaan we ook nog eventjes genieten van een biertje en een lekker wrapje met zalm, dat is smullen zeg!!

Daarna lopen we samen het laatste stukje naar de tribunes waar we Elly en Joke weer zien. En de nicht van Annika, Pauline, is er ook weer. Zij maakt finish foto’s van ons en we laten een finish foto maken onder de finish vlag. Het zit er weer op!!! Ik heb genoten van deze vierdaagse die ik zonder noemenswaardige problemen heb gelopen. Een enkel blaartje op mijn linker voorvoet.

We nemen afscheid van elkaar. Ik ga niet na bieren op de Wedren, het is veel te druk! En Hans mag als niet-wandelaar nog niet op de Wedren komen, ik zie hem wel bij mijn gastgezin.

Daar aangekomen nog even nagepraat, mijn spullen staan al ingepakt want dat heb ik vanmorgen al gedaan. Merit en Aad moeten ook nog weg vandaag dus we kunnen niet lang napraten, Ramon is al vertrokken en Ronnie is nog op de Wedren maar daar wacht ik niet op.

We nemen afscheid van elkaar, hopelijk mag ik volgend jaar weer bij hun logeren als ik mijn 16e keer ga lopen! Want ik geloof dat zij het ook wel gezellig vonden deze week!

Ik heb mijn streefbedrag voor KWF bijna bereikt! Doneren kan nog steeds, klik hier:

KWF

73e Amersfoortse Tweedaagse 2024 / 2x 30 km /21 en 22 juni

Dag 1

De Tweedaagse van Amersfoort zit elk jaar in het wandel programma omdat het een fijne training is voor de vierdaagse! En ook altijd gezellig en goed georganiseerd.

Deze editie, de 73e, loop ik voor de 13e keer. Samen met Henriëtte en Sjaak ga ik de uitdaging aan. Want een uitdaging wordt het, ik heb nauwelijks langere afstanden gelopen. 

Hans zet mij ‘s morgens vroeg af bij de ingang van het sportpark waar al jaren het startbureau is. Ik ben veel te vroeg en zie een ellenlange rij. Dit keer zijn de 30-km lopers bij elkaar gevoegd wat niet echt efficiënt werkt blijkbaar. Er staan ook maar twee dames te helpen. Veel mensen hebben geen startbewijs bij zich, dat helpt ook niet.

Sjaak en Henriëtte komen even later aan en als zij ook hun startkaart hebben kunnen we weg. Het is inmiddels 8.15 uur. We lopen richting de spoorlijn en de rotonde om via de bekende straten in Amersfoort het bos in te lopen. Daar komen we niet meer uit tot de rust bij de stoeterij. Er komen net wat stoelen vrij als we aankomen, wat een geluk want meestal is het erg druk! Bij de koffie staat geen lange rij meer en hij smaakt verrukkelijk. Ik haal nog een broodje want ik heb niet genoeg eten bij me en die was super lekker! 😋 

Als we richting het militaire terrein willen lopen worden we tegengehouden, het hek is dicht! Omdat het terrein voor 12 uur vrij moet zijn van burgers vanwege oefeningen kunnen we daar helaas niet over en moeten we langs de weg gaan lopen richting Soesterberg. Jammer maar ja. 

De volgende rust is bij sportpark Vliegdorp. Via het voormalig vliegveld Soesterberg lopen we erop af en ik heb zin in een broodje kroket. Mijn wandelmaatjes nemen een soepje, ook lekker. Het is hier gezellig druk. Heerlijk hoor, effe de beentjes van de vloer! Maar…..we mogen nog een stukje wandelen en weer doorrrrr……naar kamp Amersfoort. Dat is bekend, Hans en ik zijn hier pas nog geweest met lopen van het Westerborkpad. 

De volgende rust is bij Bergzicht. Ik word op het verkeerde been gezet als we na een ellenlange, heuvelachtige weg aan het eind ervan Bergzicht zien, meestal komen we vanaf de andere kant. We gaan dus niet naar de pyramide vandaag. Op dit stuk komen we veel wielrenners (of wat daar voor door moet gaan 🤭) tegen wat soms gevaarlijke situaties oplevert!

Héhé 😜 eindelijk zitten! Gelukkig kunnen we dit jaar wél van het terras gebruik maken en zitten we te genieten van een heerlijke cappuccino. Maar zodra wij weer op staan om verder te lopen, begint het te druppelen! En ja hoor, de regenkleding kan uit de tas. Henriétte en Sjaak hebben een paraplu, ik trek mijn regen jasje aan. En weer doooorrrr…..het blijft een uur regenen. Laverend tussen de modderpoelen en plassen is het zwaar lopen. Ik heb er al snel geen zin meer in maar mijn gezelschap houdt mij op de been. Het tempo is ook iets sneller dan wat ik gewend ben en ik loop een beetje achter qua training op de langere afstanden. Misschien is dat de reden waarom ik er vandaag moeite mee heb.

In ieder geval is de natuur prachtig groen door al het regenwater wat is gevallen in de afgelopen tijd…..wanneer komt nou die zomer???

Het laatste stukje naar de finish is hetzelfde als het begin stukje, de fietsbrug over de rijksweg en door de straten van Amersfoort, langs de rotonde. Ik ben blij dat het erop zit, de afstand is ook met elastiek gemeten en dus langer dan de 30 km die het zou moeten zijn. Maar ja, dát zijn we inmiddels wel gewend! Ik neem afscheid van mijn wandelmaatjes en besluit nog een biertje te nemen en wacht ik op mijn taxi, Hans komt mij ophalen. Dan zie ik ineens Douwine en André en we kletsen nog gezellig wat.

Een leuke afsluiting van een gezellig maar zware wandel dag! Ik ga in het hotel lekker badderen om bij te komen, morgen wéér een dag.

Dag 2

Deze dag start zonnig. Ik besluit om zonder jas weg te gaan omdat er geen regen is voorspeld. Maar mijn regenjas houd ik wel bij me, je weet tenslotte maar nooit.

Op het sportpark is het stil, en mijn wandelmaatjes zijn er ook al en kunnen we meteen vertrekken. Dit keer lopen we door het parkje richting de Dodeweg, een bekend stukje tot de voetgangersbrug waar we dit keer niet over lopen maar we gaan wel hier het bos weer in tot aan Bergzicht. Helaas is dit hetzelfde parcours als gisteren maar dan andersom……waarschijnlijk vanwege de vele regen die gevallen is en de paden heeft veranderd in modderpoelen en kleine meertjes! Het is niet anders maar wij vermaken ons wel.

Bij Bergzicht gekomen besluiten we door te lopen naar de Pyramide van Austerlitz waar genoeg stoelen zijn. Ik krijg een appje van Syl: “hoe gaat het?” Ik zeg goed, we zitten bij de pyramide. “Ik ook!” appt ze terug en inderdaad ik zie haar in mijn ooghoek zitten. Maar zij stappen alweer op als wij er net zijn, ik spreek ze later wel.

En door naar Woudenberg. Onderweg heb ik het zwaar 😫 maar de gedachte aan een heerlijke rust bij Eldorado houdt mij op de been en grappen en grollen met mijn wandelmaatjes. Onderweg zien we een man lopen met achterop zijn rugtas een bloem, het giftige vingerhoedskruid. Het lijkt op een gladiool. Als we de mijnheer passeren vraagt Sjaak aan hem: “weet u dat die plant giftig is?” Hij wist het niet. Later zie we hem weer, zonder plant!

Als ik op mijn horloge kijk, denk ik dat we er bijna zijn maar ik word weer op het verkeerde been gezet, de rust is pas bij 19 km! We moeten er nog twee!! Twee lange, lange kilometers. Gelukkig is het lekker weer en de natuur prachtig maar toch ben ik het goed zat! 

De eigenlijke rust is bij het voetbalveld van Woudenberg, maar wij lopen een stukje van de route af want daar zit de theetuin Eldorado, een heerlijke oase van rust. Maar het is erg druk en de medewerkers kunnen de drukte niet aan want het gaat voortdurend fout. Wij krijgen al snel onze soep maar die blijkt later van onze buren te zijn: twee tomatensoep en één mosterd soep. Terwijl wij twee mosterd soep en één tomatensoep hadden besteld. De dame naast ons moest lang op haar cola wachten, en Ingeborg die later aanschoof moest lang op haar thee wachten. Bij vertrek zien we een bord dat ze gesloten zijn! Wij hebben mazzel gehad dus! 

De laatste rust is bij YMCA, door bossen en over ondergelopen paden is het meer dan zwaar 😣 en de afstand er naartoe is verkeerd aangegeven. Niet op 25 km maar op 27 km zit deze rust! Hoe kunnen ze na 73 jaar de afstand nog steeds niet goed weergeven? Met al die techniek van tegenwoordig moet dat toch beter kunnen??? Maar goed, uiteindelijk is de rust daar….hèhè! 🤪

Vanaf hier is het nog maar een half uurtje, weer dezelfde route als gisteren. Het bospad is veranderd in een meertje, we moeten er omheen. Weer extra meters! 😬

Als we bijna bij de finish zijn zie ik Hans op een stoepje zitten bij de rotonde en samen lopen we de laatste meters. Ik krijg mijn 13e beloning en een sticker en neem afscheid na een finish foto van mijn wandelmaatjes. Ik heb ondanks het zware parcours genoten van deze dagen en ik ben klaar voor de Vierdaagse in Nijmegen (dat hoop ik).

Ik heb niet veel foto’s genomen, de meesten zijn van Sjaak en een paar van Richard van Daalen, hij liep de 50 km!

Meer foto’s klik hier