Vierdaagse 2009 Dag van Wijchen

Syl heeft lol

Woensdag
Na een heerlijke nachtrust en een goed ontbijt vertrek ik om 06.15 uur naar de start, ik heb een late start vandaag. Het is de dag van Wijchen die bekend staat als saai. We zien het wel, ik weet in ieder geval wat er gaat komen. Bij de start zie ik Krista zitten, die op Syl en Bianca wacht en ik besluit samen met hun een stukje te lopen.
Het eerste stuk gaat door Nijmegen en dat is vrij saai omdat en nog niemand langs de kant zit en er geen bandjes ofzo spelen. De studenten zijn wel leuk. Na de Hatertse brug gaan we even pauzeren op omgekeerde bloembakken (en dat zit best lekker!) Maud komen we op de valreep nog tegen en Bill komt ook even langs. Hij maakt een opmerking over het truitje van Maud, ze is erg bloot gekleed en dat vindt hij wel vermakelijk (welke man nou niet?)
En daar zien we Ed Stetson ook nog even, hij loopt voor het eerst op de 40 km en hij vindt het in één woord geweldig (hij heeft nu de leeftijd om de 40 te mogen lopen). Hij gaat samen met Bill bij de eierboerderij iets eten en ik blijf een tijdje bij Krista en Syl lopen.
Mijn tempo zakt wat af en Syl blijft gezellig bij me lopen want we moeten de saaie lus naar Wijchen in. Tot daar blijft ze bij me en we verkopen ook samen veters. De zaken gaan goed.....
In Wijchen is het weer een groot feest, het is erg mooi weer en het hele dorp zit langs de weg. We krijgen ook weer vanalles aangeboden, van komkommer tot dropjes en zoutjes. De kleine kinderen staan langs de weg om een handje te krijgen. Bij de ouders van Sunny krijgen we lekkere (zoute!) soep met ballen en heerlijke appeltaart om de verjaardag van Sunny te vieren.
In Beuningen staat ook Tante Wilma met een rustpunt, daar ga ik even zitten, Syl en de rest zitten er ook al. Ik blijf daar niet lang zitten omdat de spieren dan zo verstijven.
In Weurt is het al even gezellig en ik zet een roze zanger op de kiek. Het is vandaag Roze Woensdag, vandaar dat hij roze gekleed is denk ik.
Ik vind het wel leuk om spreuken en teksten op t-shirts te fotograferen, je leest soms de gekste dingen. Maar ik kom er niet veel tegen.
In het Waterkwartier is het ook gezellig druk en al snel om ik bij het benzinestation waar ik vorig jaar met Marina even gezeten heb. Ik ga daar in het gras zitten nadat ik een grote fles water gekocht heb. Ik ben bang zonder water te komen zitten, het is erg dorstig weer!
En dan zie ik de bekende vlag van RWV en ik ga me even melden want ik heb ze maandag niet gezien. Is wel leuk om te lezen straks in de Wandelsportbode dat ik nummertje twee in de wacht heb gesleept.
De Waalkade is alweer snel in zicht, ik vind het nu wel meevallen, vorig jaar had ik er meer moeite mee. Al snel bereik ik de finish en ik meld mij af. Morgen weer een vroege start. Op weg naar huis kom ik twee t-shirts tegen met een Twentse spreuk. Ik vraag aan de man wat betekent dat nou maar ik ben het alweer vergeten. Wel zet ik ze even op de kiek.
Bij Wipneus en Pim is het ook druk, ik moet langs de mensenmassa omdat ik die straat in moet om naar het logeeradres te lopen, twee straten verder. Heerlijk om zo dichtbij te slapen.
Ik plof daar neer en Wilma en Marian zijn daar al. Ik neem een lekker koel biertje. Zo, dag twee zit in de pocket! We krijgen 's avonds een heerlijke maaltijd, varkenshaas met gebakken aardappelen, sla, boontjes en tomaten. We kunnen lekker in de tuin zitten want het is nog steeds warm.......
Na eventjes naar TV Gelderland gekeken te hebben, onze Maike komt op tv, ga ik weer snel naar bed voor de broodnodige rust. Ik ben versleten!

Vierdaagse 2009 Dag van Elst

Dinsdag
Zoals ik al zei, het is een vroege start vanmorgen! Ik heb niet zo best geslapen, van de spanning denk ik. De andere dames hebben ook een vroege start en samen met Anita en Eline gaan we richting Wedren. Ik kom erachter dat ik een andere route heb genomen naar het logeeradres, het is nog dichterbij dan ik dacht!
Om 05.35 zie ik Elly in de rij staan, ik sta notabene naast haar en al kletsend worden we om 05.40 weggescand. Anita en Eline zie ik al niet meer maar dat is niet erg, ik heb aan Elly leuk gezelschap. Zij heeft een sneller tempo als ik en niet veel later loop ik weer "alleen".
Als ik richting Bemmel loop, zie ik een huis met de naam "De Geer", zo heet mijn schoonmoeder en ze ik ook nog jarig vandaag! Ik zet het huis op de foto en krijg gelijk een telefoontje van Anouska, leuk dat ze aan me denkt!
En dan word ik geroepen, we zijn bijna in Bemmel, het is "stappertje" (Linda) van het forum. Zij loopt met Corrie, een ex-collega van haar. Ze vraagt of we samen kunnen lopen en ik vind het wel gezellig. In Bemmel drinken we gezamenlijk koffie bij mijn "vaste" rustpunt. Ik ga daar altijd naar de WC, een schoon en fris toilet.
Het is lekker weer, eigenlijk best wel warm en het is dan ook erg druk langs de route. In Elst is het hele dorp uitgelopen, ontzettend veel mensen langs de kant. Richting Valburg gaan we even pauzeren en Corry weet een rustplek bij de douane. Nou wil het geval dat ik daar vorig jaar met Marina ook gepauzeerd heb, wat een toeval (of niet). Ik laat daar een paar traantjes om de herinnering.........
Daar krijgen we een heerlijk broodje en tomatensoep en we gaan lekker in het zonnetje zitten.
Het gaat best lekker en al snel komen we aan in Oosterhout. Daar is het ook weer een feestje.
Ik kom Mary en Bart op de dijk tegen, altijd gezellig. Mary heeft het wel moeilijk omdat het zo warm is maar ze stapt dapper verder. Als we de Waalbrug weer oversteken is het nog maar een klein stukje naar Nijmegen en daar staan Pien, Gerdien en Mees langs de kant met iets lekkers. Ik krijg ook een witte gladiool. Linda en Corrie melden zich bij hun tentje af en ik ga naar de mijne. Linda heeft het erg moeilijk gehad, ik heb haar er het laatste stukje doorheen gesleept. Zij heeft morgen een vroege start kunnen regelen hoor ik later, ik heb een late start en ga die niet ruilen. Morgen dus lekker uitslapen!

Vierdaagse 2009 Blauwe Maandag

Maandag
Om tien uur rijden Hans en ik naar Nijmegen om naar mijn logeeradres te gaan. Ik ben wel benieuwd hoe het is, ik doe dit voor het eerst. Zonder problemen komen we daar aan en worden hartelijk ontvangen door Gerdien en Mees, het zoontje van 8 jaar. Hij heeft een mooi bord voor aan de deur gemaakt: vrouwenhotel. In de eetkamer zitten al twee andere gasten een bakkie thee te drinken, Wilma en Marian. Annemiek, de partner van Gerdien is er ook en gezamenlijk drinken we nog een bakkie koffie voordat Hans en ik de stad ingaan om mijn startnummer op te halen.
Het is al erg druk in de stad en mijn starthokje staat in de brandende zon! En het is er niet druk gelukkig dus de benodigde spullen krijg ik snel overhandigd.
Nog eventjes rondgelopen om de sfeer te proeven, wat prullaria gekocht en daarna afscheid genomen van Hans die weer terug naar huis gaat. Ik ga naar de bijeenkomst van Blauwe Maandag, de forumleden van W4W komen rond het middaguur bij elkaar om de vierdaagse in te luiden met veel drank en etenswaar. Er worden weer veel foto's gemaakt!
Om vier uur ga ik weer terug naar het logeeradres om mezelf te installeren, ik heb een kamertje voor mezelf. Daarna gezellig kletsen met de andere medebewoners die inmiddels ook gearriveerd zijn: Eline, Anita en Gerda. Er komen nog twee dames die niet meeeten maar 's avonds pas arriveren, dat zijn Jolande en Danielle. We krijgen een lekkere maaltijd voorgeschoteld: kipfilet met sinaasappel en tortellini met een groene salade. Omdat ik niet tegen champignons kan, hebben ze speciaal voor mij andere tortellini gemaakt. We zitten heerlijk aan de tuintafel omdat het prachtig weer is. Als toetje een heerlijk ijsje die Pien, de dochter van tien jaar, voor ons opschept. Genieten!
Na nog even naar TV Gelderland gekeken te hebben, zoek ik mijn bed op, het wordt morgen erg vroeg starten: 05.30 uur!!

Nog eventjes......

Het is nu zaterdag, twee dagen voordat het feest in Nijmegen begint! Ik heb al één en ander klaarliggen aan eterijen, mijn koffer staat klaar om gevuld te worden. Morgen ga ik daar maar eens mee beginnen.......
Maandagochtend gaan Hans en ik richting Nijmegen, mijn nieuwe slaapplaats zoeken, startkaart ophalen en genieten van alle bekenden die ik dan weer tegenkom.
Ik heb, na de Tweedaagse van Amersfoort gelopen te hebben, weer een idee van het afzien, want dat gaat het zeker worden. Maar ik heb er vertrouwen in, dat het helemaal goed gaat komen en dat ik over de bekende dipjes heen kom!
Nijmegen, here I come!

Amersfoortse Tweedaagse 2009 /19-20 juni

Veters in de verkoop voor KWF!




Voor de derde keer ga ik deze Tweedaagse lopen en ik kan ook weer logeren bij mijn schoonouders. Dit keer gaat Hans weer mee en samen rijden we donderdagavond richting Voorthuizen.
Na een korte nacht sta ik om 05.00 uur op om me klaar te maken voor de lange dag.
Hans mag een uurtje langer slapen, hij hoeft alleen maar heen en weer te rijden naar Amersfoort.
De start is weer op een sportterrein aan de Gasthuislaan en het is er al vrij druk. De lopers voor de 50 km staan al te trappelen van ongeduld bij de start als ik om 6.45 uur aankom.
Er zijn ook al redelijk veel Walkers aanwezig en de stemming zit er al goed in. Klokslag 07.00 uur vertrekken we richting Amersfoort. Er zit een kleine wijziging in met vorig jaar, we gaan nu naar rechts i.pv. naar links, de bebouwde kom in. Tot aan de eerste rust is de omgeving mij onbekend. Die rust is al na 8 km bij de Stoeterij. Daar staat een lange rij voor de Dixies en ik besluit om toch even in de rij aan te sluiten, ik moet errug nodig!!

Nog eventjes gezeten daar en al snel ging de stoet weer verder richting het defensie terrein "De Vlasakkers". Hier mogen normaal gesproken geen burgers komen, maar voor de Tweedaagse wordt een uitzondering gemaakt. Je moet wel je kaartje laten zien anders mag je er niet op.
Het is er mooi en rustig, en je mag over brede paden lopen. Het is wel zwaar want af en toe gaat het flink stijl omhoog (en omlaag!) En het is vrij warm dus ik loop flink te zweten!
Als we na ongeveer 10 km het terrein aflopen is het nog 2 km naar de volgende rust, sportterrein Peijnenburg. Ik heb veel veters bij me voor KWF om te verkopen en voordat ik eindelijk water mag halen word ik nog aangehouden om veters te verkopen. De verkoop gaat goed en ik krijg veel reacties op de veters.
Eindelijk water want ik heb maar een fles bij me en die is al snel leeggeraakt. De rij voor het toilet is niet zo lang en water halen is geen probleem.
De volgende rust is niet bij restaurant de Vlasakkers maar wij gaan de andere hoek om, naar het pannenkoeken huis voor poffertjes! We kunnen hier ook weer lekker in de zon en de poffertjes worden al snel aan tafel gebracht. Heerlijk! Hier zitten ook Jan en Dries van het GGG.
Als we weer verderlopen hoor ik een bekende stem: Mary die ik vorig jaar hier ontmoet had. Bart is er ook maar die loopt wat sneller dan Mary. We raken weer gezellig aan de praat hoewel het niet zo lekker gaat met haar, ze heeft er heel veel moeite mee, ik moet haar echt naar de finish meeslepen. Maar ze heeft het wel gered. Leuk om haar weer gesproken te hebben.
Bij de finish komen we om 15.30 uur aan, dit is de kortste 40 km ooit! Want bij elke rust hebben toch ruim een half uur gezeten.....Nou ja, het was een leuke en warme dag, een paar spettertjes regen ondanks de slechte voorspellingen een mooie dag.
Als ik het terrein verlaat, kom ik ook nog Lenie en Joke van de Dordtse bende tegen! Zij lopen de 40 km route, Joke gaat de Nijmeegse lopen.
Ik word opgehaald door Hans en na het eten ga ik vroeg naar bed, ik ben best wel moe.

Henschotermeer

De tweede dag sta ik een kwartiertje later op want ik heb genoeg tijd om mij klaar te maken voor de volgende wandeldag. Het is schitterend weer en dat blijft het de hele dag. P.Paulusma zit er weer goed naast!
Bij de start druppelen de walkers langzaam binnen en klokslag 07.00 uur vertrekken we weer richting het park van Amersfoort. Daar moeten we filelopen, het is een smal paadje. Maar dat vind ik niet erg, ik moet een beetje op gang komen, mijn voeten doen een beetje zeer en ik heb een kleine blaar. Maar uiteindelijk komen we weer in de bebouwde kom en worden de straten wat breder waardoor we een beetje door kunnen lopen. We gaan weer richting Dodeweg, een supersaai stuk langs de snelweg. Aan het eind van deze weg mogen we het bos weer in. Er volgen nu veel onverharde wegen en dat loopt niet zo lekker. Veel steenslag en zand. Ik moet ook erg nodig plassen en ik denk dat ik het niet red tot aan de rust, dat is nog een uurtje verder. Daarom duik ik maar de bosjes in en ik raak verder van de groep verwijderd. Met als gezelschap mijn MP3 stamp ik door naar de rust. Daar zie ik mijn wandelmaatjes weer en gaan gezamenlijk weer op pad. We zitten op 10,5 km en de volgende rust is 12 km verder, bij het Henschotermeer. Dat is een mooie natuurgebied waar kinderen spelen in het water (brr...fris hoor!).

Het meer is ontstaan tijdens de mobilisatie voor de Tweede Wereldoorlog toen men ter versterking van de Grebbelinie hout en zand nodig had. Naderhand (1972) werd de in die tijd ontstane plas uitgediept en vergroot om als zwemplas te dienen.In het meer ligt een eiland, dat door twee voetbruggen met het strand verbonden is. Om het meer heen ligt een recreatiegebied waar men onder andere kan wandelen.

Wij besluiten om verder te lopen naar Austerlitz, want daar is lekkere patat. Ik vind er niets meer aan, de paden zijn stijl, vol stenen en zand en dat loopt op zijn zachtst gezegd niet lekker...... en ik zit er een beetje doorheen. Ik loop samen met Silvia die haar schoenen verruild heeft voor Teva's omdat ze behoorlijk pijnlijke voeten heeft door de blaren.

Bij de snackbar van Austerlitz nemen de meesten van ons een lekker vet patatje, ik pik er een paar van Syl want een grote bak is mij net iets teveel. Het is goed toeven want het zonnetje schijnt nog steeds en ik krijg steeds meer tegenzin om verder te lopen, ik ben er een beetje klaar mee! Maar ja, we moeten toch weer verder. Adri weet kortere weg naar de finish en wij volgen hem (erg he). We blijken het mooiste gedeelte van de route gemist te hebben maar jammer dan, wij hebben lekker snel door kunnen wandelen zonder zandpaadjes en hellingen. Het ging best lekker zo met de muziek op: immer grader aus!
Bij de laatste rust nemen we het er lekker van. Voetjes omhoog en een ijsthee toe. Nepijsthee, dat weer wel.......................Syl trakteert ons op een lekkere mars en dan is het laatste stukje een peuleschil.
Bij de finish is het gezellig druk, de muziek staat hard. Na mijn drietje in ontvangst genomen te hebben en een mok (de Amersfoortse was voor de 60ste keer gehouden) koop ik een lekkere haring en zak neer op het hockeyveld. Dit was een pittige Tweedaagse, nu weet ik weer wat afzien is! Maar ik heb ondanks de kleine blaar en af en toe een flinke dip toch lekker gelopen!!
En ook heel mooi: ik heb voor 155 euro aan veters verkocht!
Een paar "veteranekdotes": mevrouw, wat kosten ze? Drie euro per paar. Geef mij er maar vier. Ik vier paar veters uit mij bos trekkend zegt ze: nee ik wil er vier! Ja, maar dat zijn twéé paar! Oh.......zijn ze dan niet per stuk???!
Mevrouw, wat zijn dat voor dingen achter u? Dat zijn veters. Opbrengst voor de KWF,wilt u ze ook kopen? Nou wat moet je daar dan mee doen? (wat denkt u zelf??) In je schoenen gebruiken, op je tas knopen, aan je kleinkinderen geven (huh, zie ik er ZO oud uit?).
Iemand uit een legergroepje, een wat oudere man vroeg ook wat ik nou bij me had, ik uitleggen wat het was, nou nee hij wou ze niet kopen. Ik zie hem wel met zijn portefeuille rommelen, krijg ik één euro. "Hier, dat is voor de winst".
Een man vraagt aan zijn maat: hee.....heb je effe zes euro voor die dame? En loopt de bosjes in voor een plas. Waarvoor vraagt die ander, nou ja geef nou maar. Ik geef hem twee paar veters en er komt een walm van bierlucht me tegemoet. Hij is er erg blij mee (denk ik) knoopt ze om zijn nek en schommelt verder.

Vierdaagsetraining 13-6-2009 - 35 km

Luchtfoto van de Bergse Plas







Omdat ik de afgelopen nacht slecht geslapen heb kom ik niet zo makkelijk in de benen. En afgelopen week ook nog de avondvierdaagse gelopen dus het valt niet mee om de loopkleren aan te trekken!
De start is in de kantine van WION in Ommoord. Mijn plan is om 7.30 te vertrekken voor 45 km maar dat red ik niet, om 7.50 ben ik aangemeld voor 35 km en ga op pad....

Het lijkt een beetje dezelfde route te zijn als twee jaar terug, toen ik met Arie en Carla deze tocht liep. Zij waren toen vreselijk onder de indruk van al het moois dat Rotterdam te bieden heeft.
De Irenebrug zit ook weer in de route, ik heb mijn routebeschrijving niet nodig want er wordt weer als vanouds prima gepijld! De pijlen zijn niet te missen. Ook de route langs de Bergse Plas, het Prinsenmolenpad is bekend. Het pad is ingrijpend veranderd, geen asfalt meer maar een soort steenslagpad. En veel groen is weg en opgeknapt.




De Bernhardkade






De eerste rust is bij het nieuwe metrostation Melanchthonweg. Deze ken ik niet, dus toch een kleine wijziging in de route. Het is een verzorgingspost van onze eigen vereniging zoals altijd bemand door Yvonne die mij een lekker bakkie koffie aanreikt. Plus een stukje ontbijtkoek en dat alles helemaal gratis!


Metrostation van de Randstadrail, Melanchthonweg






Vanuit deze post gaan we richting Overschie en dit is een bekend stukje Rotterdam, hier heb ik regelmatig gewandeld. Een dame komt haar tuintje in en vraagt aan mij wat voor wandeling ik loop want ze zag zoveel mensen langs haar tuin lopen. En ik vertelde haar wat ik aan het doen was. O, leuk! zei ze ......
De rust bij speeltuin "Schiewijk" ken ik ook niet. Het is hier niet zo erg druk, en ik maak dankbaar gebruik van de WC. En ik ga even in het zonnetje zitten voor een bammetje. Helaas ben ik mijn zonnebril vergeten, dat zal ik vanavond moeten bezuren. Gelukkig heb ik wel een petje op, dat scheelt een stuk. Als ik wegga, loop ik Antoine tegen het lijf, lid van de Dordtse bende. Hij traint dus ook voor de 4daagse.

En dan krijgen we een verrassend "RWV" pad, dat wil zeggen, kris-kras door een bebost terrein. Goed aangegeven d.m.v. papieren pijlen, cross ik door dit bosje. Leuk!
We lopen richting het Wilgenplasstation van de NS maar niet voordat we een open terrein overgestoken zijn. Hier schijnt de zon ook uitbundig en hier mis ik mijn zonnebril het meest.
Vanaf dit station lopen we naar de volgende verzorgingspost bij de Adrianalaan. De rij voor de soep is lang, maar de moeite waard om even te wachten op deze heerlijke verse tomatensoep. Ook weer geheel gratis! En ik ga lekker in het gras zitten genieten van mijn soepje.
Ik doe ook even mijn schoenen uit want de tenen gaan protesteren. Mijn nieuwe zolen heb ik thuis gelaten, die bevallen toch niet helemaal.

Het Lage Bergse bos zit ook weer in de route en ik loop nu weer richting de volgende rust, het restaurant 't Hoekse Hout. Hier heb ik twee jaar terug gezeten met Arie en Carla en de kippetjes liepen hier toen vrij rond. Nu heb ik geen kip gezien, wel gehoord. Eventjes rust met een lekkere ijsthee en ik klets wat met een paar wandelaars die ook aan mijn tafeltje zitten.
Het is hier heerlijk zitten maar ja, de tocht moet afgemaakt worden, al heb ik er helemaal geen zin meer in.

De golfbaan zit ook in het parcours, we moeten weer de grote heuvel over. Dat is zwaar en ik kom hijgend weer boven. Ik ga even op een bankje zitten om wat te drinken. Daarvoor moet ik een fles uit mijn rugzak halen, de camelbak heb ik niet bij me. Maar ben ook wel even toe aan 5 minuutjes pauze, het is best warm! Ik kijk naar twee golfers die een balletje slaan.
Bij het Hertenpad is weer een RWV verzorgingspost waar een heerlijke fruitsalade wacht. En Ivonne van de Pad is er ook, ik ga even bij haar zitten in een heerlijke stoel. Die zit zo lekker dat ik nu helemaal geen zin meer heb om verder te gaan! Blijkt mijn rugtas open te staan, en er was niemand die mij een seintje gegeven had! En er hebben toch heel wat mensen mij gepasseerd.

Het is nog zes kilometer naar de finish. Die zes kilometer loop is samen met een man die zijn route van 55 km ingekort heeft. Hij vraagt aan mij hoe ver ik nog moet en ik vertel dat ik 35 km doe en nog zes km te gaan heb. Hij kletst aan één stuk door en dat is best gezellig. We hebben kinderen van dezelfde leeftijd en volgens mij is hij net zo oud als ik. De kilometers gaan ongemerkt onder mijn voeten door. Voor ik het weet is de finish in zicht en het is half 5 als ik mij afmeld. Het is heel gezellig bij de sporthal, de muziek staat hard en het zonnetje schijnt. De dames van de organisatie zitten lekker buiten.
Om 17.00 uur stap ik mijn huis weer binnen en ga vroeg naar bed, mijn slaap inhalen!
De foto's staan aan de rechterzijde onder kopje "foto's". De foto's in deze tekst heb ik van internet gehaald.

Avondvierdaagse 8-6 t/m 11-6 4 x 10 km

Twee leuk uitgedoste dames




Nou dit was de natste vierdaagse ooit! Op maandag ging ik,nadat ik me digitaal aangemeld had, mijn startkaart halen. Ik was met de auto naar de zaak gegaan zodat ik ruim op tijd aanwezig kon zijn. En dat lukte, er stond ook helemaal geen rij en kon gelijk doorlopen.
We liepen vandaag de blauwe route, richting polders van de Maaswijk. Een beetje saaie route want de wegen zijn superlang. Ik kwam Angelique en Sjaak weer tegen, vorig jaar op de derde dag kennis gemaakt. Hun zoontje liep voor de eerste keer mee, en dat viel niet mee, kon ons bijna niet bijhouden.
Vandaag was het droog, gelukkig, maar ik moest mijn jasje wel aanhouden. Ik maakte ook kennis met Liza, een enthousiast meisje van 10 die met haar vader voor het eerst individueel meeliep omdat haar school ermee gestopt was. Ze had een behoorlijk tempo! Ik kwam trouwens helemaal geen scholen tegen deze keer, zouden meer scholen ermee gestopt zijn? Ik was om 20.50 uur binnen, mijn snelste 10 km ooit!

Op dag twee was de bruine route, richting Sterrenkwartier. Via de Meeldijk, een klein stukje en dan de Voordes door richting het skate park. Angelique en Sjaak weer gezien maar het 10-jarige meisje niet, misschien zijn ze eerder gestart. Ik heb voor de zekerheid een parapluutje gekocht en heb deze heel even nodig gehad. Onderweg kregen we een leuk rugzakje van de avondvierdaagse. De controleurs zijn ieder jaar hetzelfde, wel leuk om steeds dezelfde gezichten te zien! Ik heb een beetje last van mijn voeten, zouden de zooltjes toch niet goed zijn???!

Woensdag is traditioneel de langste dag, en een natte! De hele avond miezerregen, een een flinke bui op het laatst. Onderweg kregen we een ijsje, wel leuk maar koud hoor! We mochten dit keer over de Hongerlandse dijk lopen, normaal is deze dicht ivm de bouwwerkzaamheden daar. Wat ik wel jammer vond is dat je weer overal stokjes en papiertjes zag liggen terwijl er genoeg bakken stonden om je vuil te deponeren! En neem het anders mee naar huis, zoals ik gedaan heb. De organisatie gaf ook witte vuilniszakken mee, die zag je ook overal op straat liggen! Ik heb hen verteld dit niet meer te doen, heeft toch geen zin...............
We liepen door de Akkers, via de Westdijk naar de Hoek om vanuit daar weer naar het centrum te lopen. Beetje saaie route wel weer.
Op het laatste stukje nog fout gelopen ook, het was een beetje onduidelijk aangegeven, maar veel maakte het niet uit. Ik had er precies twee uur over gedaan en kwam verzopen van de regen thuis! Angelique en Sjaak ook weer gezien.

Donderdag, de laatste dag begon zonnig, mijn zonnebril ging op. En Liza en haar vader waren er ook weer, ik heb een eind met hen meegelopen. Dat ging prima, ze had het hoogste woord, aan één stuk door liep ze te kletsen. Wel heel gezellig hoor! We waren bijna in het centrum toen het heel donker begon te worden! Het ging keihard waaien en zag er dreigend uit. We zouden het niet droog houden. En dat klopte, in het centum aangekomen regende het. Wat zag dat er droevig uit, het publiek stond te schuilen onder het flatgebouw waar we langs moesten. Er was even een opstopping, de burgermeester stond er en iedereen wilde een handje geven!
En de zon begon weer door te breken en een dubbele regenboog verscheen. Hier ben ik Liza en haar vader kwijtgeraakt in het gedrang en ik liep alleen verder.
Ook een beetje jammer was dat er geen bloemen voor me waren, Hans had een voetbalwedstijd, de laatste van het seizoen. De kinderen hadden andere bezigheden.
Het laatste stuk ging over de Gaddijk (alweer!) en mijn muziekje hield me gezelschap. Ik was weer snel op het startbureau en mocht mijn plaatje, nummer 16 in ontvangst nemen. Nog even met de dames achter de tafel gekletst en daarna snel naar huis, lekker douchen en droge kleren aan. Doordat ik een wondje op mijn enkel had, mijn lage (oude) schoenen aangedaan, en natuurlijk weer een blaar(tje) opgelopen. Dit was duidelijk geen tien kilometer, ik was om half negen al thuis.

Kippenloop 2009 - 25 km

Deze sponsorloop in Katwijk aan zee is één van mijn favorieten. De opbrengst is voor KWF en de tocht is zeer goed georganiseerd. Bij elke pauze is er wat lekkers en de bepijling is uitstekend.

Lisette gaat deze keer mee, en aantal walkers van W4W zijn ook present. Om 8 uur rijden we richting Katwijk. Maar o jee, waar is de Tom Tom? Dan maar zonder (ik had hem toch meegenomen? Snap er niets van). Bijna komen we in Amsterdam (miste de afslag), uiteindelijk komen we aan in Katwijk. Daar zie ik een auto met rugzak achterin en besluit erachteraan te gaan want dat zijn vast wandelaars.......blijkt het de auto van Maaike te zijn met Sunny en Maas aan boord! Helaas is de grote parkeerplaats vol en moeten we de wijk in. Dat lukt aardig en daar zie ik ook Bill en Anneke aankomen. Gezamenlijk lopen we naar het startbureau.
Daar zien we Maarten, Ed en Peter ook. Na wat heen en weer gezoen gaan we op pad, de duinen in.

Bij de eerste stempelpost is er koffie maar Lisette en ik gaan voor de cappuccino, even verderop het strand. Het strand is lekker strak en dat loopt heel prettig. Er staat een flinke wind maar die hebben we in de rug. Af en toe moet er gesprongen worden, want er zitten soms diepe watergeulen in het zand. Een dame vond het maar niets, die loopt flink te mopperen! Maar ja, dat helpt niets, je moet er toch overheen........
Bij de koffietent strijken we neer voor een bakkie, de toiletten worden druk bezocht. Bij de volgende tent gaan we even plassen maar dat kost dan weer € 0,50! En er is geeneens water om te tappen want het water uit het kraantje is geen drinkwater.
Hier zaten ook een aantal van de walkers en wij gaan er eventjes bij zitten tot we weer richting de duinen vertrekken.

De volgende rust zal over ongeveer 10 km zijn, daar zijn de kippenpoten te verkrijgen. De route gaat door mooi duinlandschap waar ook een aantal hooglanders grazen. Het is prachtig weer en wij genieten volop van de omgeving. Aan het eind van dit stuk gaan we door het Panbos.
Op de grens tussen Katwijk en Wassenaar, om precies te zijn in Panbos, zijn de resten van de Atlantikwall nog duidelijk zichtbaar. Het gedeelte dat toegankelijk is voor het publiek is slechts een klein deel van de resten van de Atlantikwall, die in Katwijk ook wel Tankwall genoemd wordt.Tussen 1943 en 1944 werden de al voltooide delen van de Atlantikwall grondig geïnspecteerd door veldmaarschalk Erwin Rommel. Hij oordeelde dat de veldversterkingen nog verder uitgebreid moesten worden en dat de stranden voorzien moesten worden van allerlei obstakels. Deze metalen constructies die toen verschenen op de stranden noemde men ook wel Rommelasperges. Op de grens van het strand en de duinen moest zoveel mogelijk een anti-tankmuur verrijzen. Daarnaast dienden brede zones met landmijnen achter de Atlantikwall als rugdekking.
Wij mogen een stukje om deze tankwal heen lopen.

Uiteindelijk komen we aan op de "kippenpoten-rust". Daar draaien ze gezellige muziek en de baklucht komt je tegemoet. Het smaakte heerlijk. Na een sanitaire stop vertrekken we weer richting de boulevard.
Als we bijna bij de laatste stempelpost zijn, word ik gebeld: Syl aan de telefoon. Ik dacht: o, die laat zeker even weten waar ze nu loopt. Zegt ze: kijk eens naar links. Lopen ze 100 meter achter me! Maike, Adri, Moud en Bianca zijn er ook! Leuk zeg....dat ik hen hier tegenkom. Zij lopen de 42 km route. Het laatste stuk loop ik met hen op. Die gaat richting de boulevard en rond half vier lopen we de rode loper op van de finish. Een klein meisje staat daar trots haar medaille te showen en we gaan samen op de foto.

Hier is het erg druk en heel gezellig. Wij krijgen bonnetjes voor kibbeling en haring, Lisette gaat in de rij staan. De walkers zijn ook binnen en het wordt weer een gezellige bende. Heel toevallig zie ik Alie en Sytske bij de consumptiebonnen tent.
Maar na een uurtje komt er een fris windje en vertrekken we weer richting Vlaardingen.
Op de stoel ligt een handdoek omdat mijn flesje een beetje gelekt had en Lisette gaat nog op zoek naar de TomTom. Wat blijkt? Hij ligt onder de handdoek!!! Pffffffffffff................gelukkig maar.

Zes uur kom ik aan in Spijkenisse, moe maar voldaan over deze heel gezellige en mooie wandeldag. De nieuwe zolen voldoen prima: geen pijn en geen blaren.
De foto's zijn te vinden aan de rechterkant onder het kopje "foto's".

Berkel en Rodenrijs 30 km - 30 mei 2009

Vandaag een Biwantotocht gelopen. Een watte....? Ja, zo noem ik een tocht die vreselijk saai is.
Alleen maar recht-toe-recht-aan, niks te beleven en niks te zien en daar hou ik niet zo van!!

Vanmorgen ging ik erg vroeg de deur uit want ik wilde vroeg starten, dat kon al vanaf 7 uur. Nou, dat tijdstip haalde ik niet (ben niet zo'n vroege vogel, moet altijd even op gang komen) maar toch kwam ik rond half 8 bij het startbureau in het scoutinggebouw van de Scouting Berkel.
Daar was het nog niet druk en kon snel van start. Ik zag al aan de routebeschrijving (één A-4tje!) dat er lange wegen in zaten *zucht*.
Een dame ging gelijk met mij op pad, zij had de pas erin zeg! Gelukkig ging ze de 40 km lopen die splitsing kwam er al snel aan dus moesten we afscheid nemen want ongemerkt neem je toch het tempo over.

Veel bebouwde kom gezien en via Bergschenhoek gingen we het Bergsche bos in. Ik dacht: eindelijk iets leuks. Maar nee hoor, de leuke paadjes moesten we links laten liggen.
Gelukkig kwam ik twee jonge meiden tegen uit Alphen aan de Rijn, zij werken allebei in een ziekenhuis, de één in Gouda en de ander in het LUMC en werd ik een beetje afgeleid. Het was reuze gezellig. Zij liepen de 20 km route en vonden het ook vrij saai.

Bij cafe Meerenbos, prachtig gelegen aan het water, konden we lekker in het zonnetje plaatsnemen voor een bakkie cappuccino.....mmmm...altijd goed! Maar die rust was pas na 14,5 km! Ook zoiets, slecht gepland want na 2,5 uur kuieren heb je wel zin in een bakkie en een sanitaire stop was ook broodnodig!

Helaas we moesten weer verder, langs de vaart lopen, meer niet. Een Boedha restaurant kwamen we nog tegen, een onderdeel van de Berenketen. Daar scheidden onze wegen, want de 20 km ging de andere kant op. Wel jammer maar ja, ik had mijn radio bij me, dus stappen maar.

Bij een voetbalvereniging was ook een rust gepland, daar heb ik een Extran gekocht voor de broodnodige energie. Zoals gewoonlijk had ik geen brood bij me, dat krijg ik niet weg. Wel muesli repen en yoghurt snacks.
Daar ging ik niet zitten, er was geen terras gemaakt. Zonde, want het was reusachtig mooi weer en ik had geen zin om binnen te zitten.

Dan maar een bankje opgezocht, ook lekker. Mijn voetjes even geinspecteerd en ingesmeerd. Een heerlijk verwenmomentje!
Maar ja, de 30 km moesten volbracht worden dus gaan maar weer met die banaan.
De ene rechte weg na de andere ging onder mijn voeten, ik had het echt een beetje gehad. Die huisjes links en rechts, tsja die had ik nou wel gezien! Wat ik wel leuk vond, veel mensen boden hun producten aan d.m.v. kleine stalletjes waar je dan zelf je spullen kon uitkiezen voor een prikkie. In goed vertrouwen moest je dan geld in het bakje doen. Een van de meiden nam een zakje paprika's mee voor maar 1 euro!

Bij de laatste rust, Theetuin de Hichte was het druk en zat op het einde van de route maar ben toch even gaan zitten en ook mijn water moest bijgevuld worden, het was dorstig weer! Ik ging in de tuin zitten bij een vrouw die ik herkende van een vorige tocht en zij mij ook toen ik het zei. Bij de Rhoonse Griendentocht kwam ik haar voor het eerst tegen, zij loopt ook vaak alleen. We hebben even gezellig zitten babbelen en gingen toen samen op pad voor de rest van de tocht en dat bleek nog maar een klein stukje te zijn! Na een kwartier waren we alweer bij de finish.

Na het afmelden hebben we nog samen even een drankje gedronken, dat ik in één keer achteroversloeg want wat had ik een dorst. Het was inmiddels twee uur dus een keurige 6,5 uur gelopen over 30 km. Daar was ik weer wel tevreden over én het was natuurlijk heerlijk weer.
Ik heb ook geen foto's gemaakt, er was gewoon niets leuks om te fotograferen. O ja, ik zag een mooie zwanenfamilie met allemaal jonkies, dat was wel schattig.

Voorthuizen 5e Schuiteman Wandelfestijn 16 mei - 40 km

In Voorthuizen hebben wij ooit een stacaravan gehad en mijn schoonouders hebben daar een chalet dus de keuze om deze wandeling te lopen is snel gemaakt.
Daarom zijn Hans en ik al op vrijdagavond na het avondeten richting Voorthuizen vertrokken om fris en fruitig aan de wandeltocht te beginnen. Ik dan, want Hans gaat lekker chillen bij zijn ouders.

Kloklslag 8 uur vertrek ik richting Apeldoornse straat, waar wij de wandelaars al zien lopen als we richting startlocatie rijden. Die zijn al vroeg op pad gegaan!
In het Wilbrink bos word ik aangesproken door een man die al een tijdje achter me loopt. Hij dacht mij te herkennen van de Vierdaagse site. Grappig is dat want ik geef een bevestigend antwoord.
En we raken zo aan de praat dat we ongemerkt bij de eerste rust arriveren bij de familie van Beek op ongeveer 10 km. Na een lekker bakkie koffie vertrekken we weer richting bos en hei in de omgeving van Putten en Garderen. Dit is voor mij wel bekend terrein omdat wij hier vaak een fietstocht maakten met of zonder kinderen en opa en oma.

Mooi is het hier en ik maak af en toe een foto met mijn supersonische telefoon. Telefoon? Ja, daar zit tegenwoordig ook een aardig fotoapparaat in. Maar, helaas heb ik niet in de gaten dat er een slotje op zit en denk ik dat hij niet goed meer werkt waardoor ik fraaie taferelen niet op de gevoelige plaat heb.

De tweede rust is bij Boks Bungelowpark. Daar nemen we een lekker bakkie soep. En er staat een dixie tot onze beschikking. Wat een service! En hele vriendelijke vrijwilligers. Wij merken op dat dit toch wel een zeer goed gepijlde en mooie tocht is en de routebouwer staat toevallig achter de tafel. Hij is heel verguld met onze opmerking.

Op de beschrijving zie ik dat we naar het Solse gat gaan. Een mooi stukje natuur.
De kuil bevindt zich middenin het Sprielderbos tussen Putten, Garderen en Drie. Vermoed wordt dat het merkwaardig grote gat in de bodem is ontstaan door een enorm brok smeltend ijs in de ijstijd. In dat geval zou het een pingoruine zijn. Een andere mogelijkheid zou zijn dat het een stuifkuil betreft. Over beide mogelijkheden is echter niets met zekerheid bekend. Een dergelijk verschijnsel komt nergens anders in de omgeving voor.
Volgens een oude legende stond op de plek van het Solse Gat eens een klooster. De Frankische koning Clovisus bekeerde zich tot het Christendom en verwachtte van zijn onderdanen dat ze hetzelfde deden; de monniken verkochten volgens de overlevering echter hun ziel aan de duivel waarna het klooster met alles erop en eraan de bodem inzakte.
Het Solse Gat is ook een populaire bestemming voor NewAge-ers en wichelroedelopers omdat zij hier leylijnen menen te vinden. En volgens de spookverhalen, dolen de geesten van de monniken na 19.00 uur rond het Solse gat!

We bekijken even het bord wat erbij staat waar deze informatie ook op staat. We moeten dan een stuk door het bos en raken hier het spoor bijster omdat we blijkbaar een pijl gemist hebben. Nou ja, niet getreurd, we bellen even naar de organisatie hoe het zit. We moeten "even" naar Garderen lopen en dan worden we daar opgepikt.
Bij het eerstvolgende restaurant De Stam strijken we neer voor een kopje koffie. En niet veel later komen ze er al aan en worden we netjes weer op het goede pad gezet. Letterlijk!
Wat een service hè?

Nu moeten we nog een kilometer of 12 en de route voert ons weer door een prachtig stukje natuur. Heel mooi is het hier, heide en bos en elfenbankjes op de bomen. Ook veel omgewoelde stukken die everzwijnen gemaakt hebben.

Bij de laatste rust, vlakbij onze oude camping, staan de vrijwilligers ons enthousiast op te wachten. Want wij zijn de hekkensluiters en kunnen zij opruimen als wij weg zijn. Nu rusten we niet, ik moet wel even naar het toilet en dan op voor het laatste stukje.
We halen de eindtijd van 17.00 uur niet maar dat is niet erg. Het toetje is ook leuk, we gaan weer door het Wilbrinkbos.

Lang werd aangenomen dat de zandwal in het Wilbrinkbos een stuifwal is, ontstaan door inwaaiend zand in een houtsingel die de erachter liggende landbouwgronden moest beschermen. De landbouwgronden zouden dan echter aan de andere kant van de wal moeten liggen, in de luwte van de overheersend zuidwesten wind. Waarschijnlijk is het een stuifduin, dat al tegen het einde van de laatste ijstijd ontstond. De lange paraboolvorm is voor duinen in het binnenland zeer bijzonder. Het pad voert ons naar de rand van Voorthuizen en dan is het nog maar een klein stukje naar de finish. Daar worden we weer met open armen ontvangen want: zij mogen nu naar huis. Als attentie krijgen we nog een doosje eieren mee.

Een leuke en afwisselend mooie wandeltocht, perfect gepijld en een superverzorging. En niet te vergeten de gezelschap van Jan, een man die met zijn 75 jaar een aardige prestatie heeft neergezet.Volgend jaar ben ik zeker weer van de partij en staat deze tocht bij mijn favorieten!!
De foto's zijn te bekijken via de link die rechts onder het kopje "foto's" staat.

DST Schiedam 3 mei '09

Het werd weer eens tijd voor een wandelingetje in de buurt en dit keer kies ik voor Schiedam, de Schiedamse Tippelaars (DTS) hebben de organisatie in handen. De start is in de kantine van volkstuindersvereniging Vijf Sluizen. Daar kom ik rond 8.00 uur aan en schrijf me in voor 25 km.
In de kantine is het nog niet zo druk, ik zie geen bekenden van het forum. Wel kom ik Ivonne tegen zij gaat voor 35 km.

De route gaat voornamelijk door parken en een paar straten bebouwde kom. Ook een leuk pad met houtsnippers, dat loopt wel lekker zacht. Bij de Voorberghlaan gaat het mis, ik loop het terrein op van de DrieMaasstede. Dat is niet goed en een medewandelaar brengt mij weer op het goede pad. Dit is een voorbode van de rest van de tocht, want ik mis weer een pijl, bij de splitsing met de andere routes ga ik verkeerd.

Ik kom weer via een parkje in een ander volkstuinengebied, Thurlede en daar is ook een rust gepland. Ik ben de eerste (gek hè?) en neem een lekker bakkie Senseo (de koffie was nog niet klaar). Daar vertel ik dat ik verkeerd ben gelopen en dat ik nu blijkbaar op de 15 km route zit. Even later komen twee jongens binnen van de organisatie en ik vertel hen mijn verhaal. Het laatste stuk mag ik met één van hen meelopen, Aad heet hij. Zijn broer is de pijlen aan het nalopen omdat ze vanwege de regen een beetje vager zijn geworden.

Het grootste recreatiepark van Schiedam, het Beatrixpark is gelegen aan de middeleeuwse Poldervaart. Het park biedt speelweiden,wandelpaden, een moerastuin, een heemtuin, een kinderboerderij, een (invaliden)speeltuin, pannenkoekhuis, een trimbaan, barbecueplaatsen en vijvers.
Ook zijn er drie wandelroutes uitgezet.
Er lopen soms Galloway runderen in het park. Ze lopen vrij rond en helpen mee het park op een natuurlijke manier te onderhouden.

Even is er twijfel of we goed lopen en net als we de route weer kunnen vervolgen gaat mijn telefoon: een oud-collega die even contact opneemt. Maar dan lopen we weer de goede kant uit en duurt het niet lang meer of we zijn alweer gearriveerd in de kantine van Vijfsluizen.
Ik voel een blaartje opkomen en als ik thuiskom blijkt dat inderdaad zo te zijn, oorzaak: nieuwe zooltjes en mijn voeten met Gehwol ingesmeerd waar iedereen zo enthousiast over is. Dat doe ik dus niet meer en de nieuwe zolen gebruik ik waarschijnlijk ook niet meer.
Helaas geen foto's gemaakt, de foto hierboven komt van internet.
Teken je ook mijn gastenboek rechts bovenin?

Effe pauze......

Ja, de boog kan niet altijd gespannen staan! Dit weekend heb ik bewust niets gepland, even lekker relaxen. Ook de nieuwe baan vergt veel energie waarvan ik even bij moet komen..........
Volgende week weer vol aan de bak hahahaha!

Zeemansloop 18-4-2009 30 km

Hotel Atlantic

Boulevard van Kijkduin

Uitkijktoren van Kijkduin

De Zeemansloop wordt elk jaar door het wandelpeloton Algemene Vereniging Oud Marinepersoneel (de AOVM) georganiseerd en staat sinds vorig jaar op mijn favorietenlijstje.
Dit keer ga ik voor de 30 km samen met Lisette en wij starten rond half 9 vanuit de kantine van de Visafslag. Het parkeren aldaar wordt prima geregeld en we hebben een mooi plekje toegewezen gekregen. We krijgen de route van de 40 km omdat die van de 30 op is. Dat brengt later wat verwarring!

Het is mooi weer en de jasjes kunnen al snel uit. We lopen richting de haven van Scheveningen en gaan richting strand en duinen. We kunnen zelf beslissen of we op het strand verder gaan of niet. Wij kiezen voor het strand. Het is moeilijk lopen daar en blijkt toch best lang te zijn want bij Hotel Antlantic moeten we weer het duin in en dat is 5 km verder! Het begint eb te worden en sommige stukken zijn moeilijk begaanbaar waardoor ons tempo beduidend minder is.

Op de boulevard van Kijkduin aangekomen is het al gezellig druk. Na de boulevard gaan we weer het Wijndaelerduin in. Dit is een bekend stuk, hier heb ik al vaker gelopen met andere wandeltochten. Hier is een recreatie park, Roompot Kijkduinpark gevestigd.

Kijkduin is een wijk van Den Haag die binnen de duinen en aan het strand ligt. Er is een boulevard met winkels en eveneens een uitkijktoren. Kijkduin is de kleinste van de twee Haagse badplaatsen.

Aan het eind van de 19e eeuw (toen Den Haag nog 'ver' weg was) werden hier enkele hotels gebouwd. Kijkduin was omstreeks 1900 niet veel kleiner dan de badplaats Scheveningen. De groei die Scheveningen daarna meemaakte, heeft in Kijkduin echter nog niet plaatsgevonden.

De eerste rust is bij de kantine van GDA, ook een bekende startlokatie van een andere wandelvereniging. Daar zie ik Bill, Nollie en Fred zitten, die hebben er een flink tempo in.
Na een heerlijk kopje koffie gaan we weer richting recreatiegebied Uithof, een mooi park langs een watertje waarvan ik de naam niet weet. Er zitten heel wat sportvissers langs het water te genieten van de rust. Ben benieuwd of ze nog wat gevangen hebben!

Ik vermeldde eerder over de 40-km route die we meekrijgen, en daardoor lopen we verkeerd.
Uiteindelijk komt het wel goed maar is toch niet leuk. Bij een benzinestation ga ik even naar het toilet omdat niet duidelijk is wanneer de volgende rust is en ik moet erg nodig.

We lopen in de bebouwde kom van Den Haag en vragen aan een paar medewandelaars of we op de goede weg zitten. Volgens hen wel maar toch twijfelen we, maar dan zien we een bordje met controlepost van de wandeling en maken even een praatje met de dames aldaar en vertellen van de verwarring dat zich meebrengt met een verkeerde routebeschrijving.
De rust is bij cafe Malik want het cafetaria is gesloten wegens omstandigheden. Het personeel van Malik loopt zich het vuur uit de sloffen en zijn heel aardig, de koffie is ook lekker en niet duur.
En ja hoor, Bill, Nollie en Fred zitten daar al uitgebreid aan het bier en de cola!

De rest van de wandeling gaat weer door de bebouwde kom tot we uiteindelijk op de Kijkduinsestraat uitkomen en het park Ockenburg in mogen. Hier moeten we behoorlijk klimmen, het is een park gemaakt van puin.
De nazorglocatie 'Ockenburg Puinduinen' is gelegen in de duinen en betreft een voormalige stortplaats. Door het storten van hoogovenslakken en bouw- en sloopafval is de bodem vervuild geraakt met lood, PAK en cyanide. De vervuilde duinen zijn in 1997 afgedekt met een schone zandlaag om niet in contact met de verontreiniging te komen. In de loop der jaren zijn diverse maatregelen (IBC; Isoleren Beheersen Controleren) getroffen, om risico's voor de volksgezondheid en het milieu te voorkomen.
Het wordt in de volksmond de Alpen van Den Haag genoemd, mede door de hoogteverschillen.

Bij een snackbar aan de boulevard van Kijkduin gaan we toch weer even rusten omdat we zo de duinen weer in moeten. En daar zitten Bill, Nollie en Fred ook. Die zitten te wachten op een frietje en dat duurt erg lang (ze zitten er al een kwartier). Lisette en ik genieten van een softijsje in de zon want die schijnt uitbundig. Achter glas is het goed uit te houden want het waait nog best behoorlijk hard.

Hierna vertrekken we richting Scheveningen door de onvermijdelijke duinen. We hebben het een beetje gehad want dit is heel zwaar lopen, die hellingen. De knieën hebben het zwaar te verduren!

Uiteindelijk komen we weer aan in Scheveningen en kunnen ons afmelden om half 5. We hebben nog nooit zo lang over 30 km gedaan. Uiteindelijk weten we door de GPS van Fred dat dit een wandeling was van 33,8 km (zij waren ook verkeerd gelopen). We nemen even een rustpauze in de kantine waar net het Shantikoor zijn laatste tonen laat horen. Want om 5 uur sluit de tent!

Helaas heb ik geen foto's want het toestel bleef op de tafel liggen. Een foto heb ik van de Haagsche courant geleend en van diverse sites op Google.

Paastocht Gouda 11-4-09 / 40 km

Voor vandaag heb ik een lange wandeldag op de planning staan: 40 km in Gouda. Maar ik word helaas te laat wakker van de wekker, het is inmiddels 6.15 uur. Ik wil om 6.45 uur vertrekken naar Gouda dus dat wordt opschieten!
Snel wassen, aankleden, eten, tas inpakken en wegwezen. Ik kom om 7.25 uur aan in Gouda, mijn Tomtom brengt me keurig bij de startlokatie in Gouda en kan om 7.30 uur precies vertrekken.
Het belooft een mooie dag te worden en al snel gaat mijn jasje uit.

Het eerste gedeelte van de route gaat door de binnenstad van Gouda, het is nog rustig en stil. De markt wordt opgebouwd en af en toe kom ik wandelaars tegen. Even raak ik van de wijs, blijkbaar een pijl gemist van de overigens goed aangegeven route. Maar ja, af en toe moet je zelf ook goed opletten! Al snel raak ik weer op het goede pad en kom ik buiten de binnenstad aan en de weg gaat naar de Zuiderijsseldijk. Ik geniet van de mooie omgeving en al snel kom ik bij de eerste rust, de scouting stelt zijn clubgebouwtje open. Daar is de koffie heet en niet duur.
Ik zit inmiddels op 12,3 km en het gaat lekker.
De Vlietdijk is heel erg lang en ik zet mijn muziek op. Hoewel ik een beetje twijfel omdat deze dijk erg smal is en er vaak auto's moeten passeren, zet ik toch de muziek op maar dan wat zachter zodat ik de auto's hoor aankomen.
De Twaalfmorgen is ook erg lang en de Oukoopsedijk dijk ook.
Dan word ik verrast door een leuk stukje: de kippekade, een heel smal stukje dijk. Het lijkt een beetje op de Grienden. Ik kom uiteindelijk aan op een grasdijk die ik als een berggeit moet beklimmen! Die dijk voert mij naar het eindpunt: een hek waar ik overheen moet klauteren!
Na ongeveer 13 km kom ik aan bij camping Het Reeuwijkse Hout en jammer genoeg verkopen ze daar geen soep, iets waar ik nu enorm behoefte aan heb! Een gemiste kans, want er wordt veel naar gevraagd. Dan maar een kopje koffie. Ik ga eventjes buiten zitten om mijn voeten te luchten en raak in gesprek met een dame die mij vertelt dat haar kleinzoon jarig is vandaag en dat ze een paar keer een Kennedymars gelopen heeft.

Na deze lange pauze vertrek ik weer richting polders. De komende negen kilometer gaan zo te zien aan de routebeschrijving ook over lange wegen. Er staan mooie huisjes en ik loop een flink stuk langs het water. Ik kijk mijn ogen uit. Hier staat behoorlijk wat kapitaal!

Een gedeelte van de route gaat langs de rijksweg richting Waddinxveen en nu kan ik de muziek lekker hard zetten want o, o, wat is dit saai! Eindelijk is de laatste rust in zicht, restaurant 't Baarsje. Ik ga lekker in de zon zitten en bestel een colaatje die ik vervolgens geserveerd krijg in een wijnglas............

De laatste 6 km gaat o.a. over een lange, lange dijk recht door de polder. Links en rechts van de dijk is water en volkstuintjes en ik zie veel watervogels en zwanen. Even zit de schrik in de benen: het pad gaat over een oversteek met wildroosters en is flink hoog! Een wandelaarster helpt mij over deze hindernis........wat ben ik een watje! Aan het einde van de dijk gaan we de rijksweg onderdoor, richting Gouda.

Ik kom precies om 16.30 uur aan bij de finish, negen uur bruto looptijd. Het is prima gegaan en ik heb genoten van deze Paastocht. De rusten waren goed verdeeld en de route goed aangegeven. De foto's staan rechts en ik vind het leuk als je mijn gastenboek tekent.

Enkeltje Oud-Beijerland

Omdat mijn schoonzusje haar verjaardag vandaag viert en het prachtig weer is, ga ik wandelen naar Oud-Beijerland i.p.v. met de auto! Het is ongeveer 17 km dus dat is goed te doen.

Ik vertrek om half 11, maar na 5 minuten kom ik erachter dat mijn MP3 leeg is (ik heb hem gebruikt bij het fietsen naar de zaak) en ga weer terug. Gelukkig heb ik nog een kleine Ipod liggen.
Dus klokslag 11.45 uur vertrek ik richting Simonshaven.

Het zonnetje schijnt, maar er waait een frisse wind en dat is in de polder goed te voelen! In Simonshaven zet ik een paar schattige lammetjes op de foto en natuurlijk het witte kerkje.

Als ik Simonshaven uitloop, kom ik op een dijk, de Schuddebeursedijk. Die is ontzettend (nou....ontzettend) lang! Uiteindelijk kom ik aan bij de steiger van de veerpont die keurig op mij wacht om vervolgens gelijk weg te varen. Hierdoor verlies ik geen tijd.

En dan is het nog een klein stukje naar Oud-Beijerland. Om 13.45 uur ga ik even op een bankje zitten, mijn maag knort en ik vind het niet fijn lopend te eten. Ook moet ik erg nodig plassen maar zie geen gelegenheid dat te doen, het is best druk met fietsers en auto's.

Dan maar even ophouden. In Oud-Beijerland ga ik een fietspad op en ik weet niet waar die uitkomt, waarschijnlijk in het dorp. Ik zie het wel. Het gemeentehuis van Oud-Beijerland staat er mooi bij dus dat zet ik even op de kiek.

In het centrum is het heel stil en als ik het centrum uitkom zie ik een benzinestation. Helaas voor mij, ik loop over de dijk en zie geen kans naar beneden te lopen. Pfff.... het wordt nu spannend!
Als ik het centrum uit ben krijg ik een belletje van Hans die zit inmiddels bij zijn zus in de tuin. En niet veel later kom ik daar ook aan. Ik heb precies drie uur gelopen en kan ik eindelijk naar het toilet!
Ik heb het even nagemeten op www.afstandmeten.nl en de exacte afstand is 16,75 km. Minus de 200 mtr over het Spui met de pont.
Bekijk je ook even mijn gastenboek? En zet er meteen een berichtje in!

Voetstappentocht 14 maart 2009

Eens per jaar wordt er een wandeltocht georganiseerd alleen voor de mensen die regelmatig op het wandelforum van Walkers4Walkers komen. Het animo voor deelname is dit jaar erg groot. De plaats en het tijdstip van vertrek is zoals vorig jaar in sporthal Helsdingen in Vianen rond negen uur. Ik mag met Danyell meerijden en samen komen wij daar om klokslag 9 uur aan. Er zijn dan al een aantal leden gearriveerd en niet veel later komt de rest.

We begroeten elkaar hartelijk, het is net een grote familie, en we vertrekken om half 10 richting Meerkerk. Niet nadat er eerst een groepsfoto is gemaakt!
De routebeschrijving staat op één A-4tje en dat beslaat ruim 30 km dus dan weet ik het wel: veel lange, rechte wegen! Nou ja, het gezelschap waarin ik mij bevind is heel gezellig dus de tijd zal zeer snel voorbij gaan zonder ik er erg in heb.

De temperatuur is zacht, maar er staat een harde wind. En aanvankelijk schijnt de zon een heel klein beetje maar het wordt later erg bewolkt en het regent ook af en toe. Dat bij elkaar opgeteld wordt het toch wel erg fris!

In de route zitten vier (!) rusten gepland in horeca gelegenheden, die deze dag een topomzet hebben door ons.....
Na de eerste rust in Hei en Boeicop, gaan Syl, Sunny Inger en ik met zijn viertjes op pad, de rest is al vertrokken want die lopen harder en hadden al een tijdje in cafe het Trefpunt gezeten. Het eerste stuk ik het laatste stuk van vorig jaar. Na deze rust gaan we richting Meerkerk, en het waait behoorlijk! Een lang stuk langs een kanaal gelopen. Over ruim 6 km is alweer de tweede rust, bij cafe het Kleine Brughuis. Daar neem ik een soepje maar de soep van de dag is op dus ik krijg erwtensoep. Die is zo stijf dat mijn lepel er rechtop in blijft staan! Het is erwtenmoes. Maar hij smaakte best lekker al mag hij van mij wel iets warmer zijn. Ik ga er niet mee terug anders werd de rust te lang.

Na deze rust gaan we richting Ameide en inmiddels gaat het een klein beetje regenen. Het plenst niet maar miezert en ondanks deze miezer worden we toch wel kletsnat! We volgen een deel van de Lek en Lingeroute. We komen een paar wandelaars tegen die vragen waar wij vandaan komen. Syl roept: "Geen idee". Ze vragen of we een georganiseerde route lopen. Wij volmondig: JA!
Op dit gedeelte is niets te beleven, we bekijken de huizen die langs de weg staan en we zwaaien naar mensen die toevallig voor het raam staan. Bart, Marc en Ed waren een stuk verkeerd gelopen en zij lopen een stukje met ons mee. Als we in Ameide aankomen, is er een loopwedstrijd gepland en we zien allerlei atleten voorbijstuiven in strakke broekjes.
Bijna lopen we het cafe Het wapen van Ameide voorbij, de vlag staat verdekt opgesteld.
Als wij binnenkomen, gaat het grootste gedeelte van de groep alweer op pad, omdat zij al een tijdje daar zitten.

Nu volgt een doodsaai stuk, een ellelange dijk waar auto's ons voorbij stuiven. Gevaarlijk ook want ze rijden niet normaal zo hard! Ik ben het nu een beetje zat en eindelijk zien we de kerktoren van Lexmond opdoemen, maar die lijkt niet dichterbij te komen. De laatste rust in cafe de drie Snoecken komt als geroepen! Daar brandt de kachel en kan ik mijn vestje drogen die inmiddels erg nat is geworden. Mijn jas is al droog. Als mijn vest droog is gaan we voor het laatste stukje op pad, we snijden de boel af. Ditmaal gaat de weg niet over een dijk en al snel komen we Vianen binnen. Half 6 is het inmiddels! Aangekomen in het sportcafe van de sporthal is het uitblazen met een biertje en bitterballen.
Er zijn mensen die na afloop gaan chinezen, maar wij vertrekken met zijn tweetjes weer naar huis. Daar kom ik om half 8 weer aan, moe maar ondanks de saaie wegen heb ik toch genoten van deze dag.
Als je dit gelezen heb, wil je dan een reactie in het gastenboek zetten, dat zou ik erg leuk vinden!

Scheveningsebostocht 7 maart '09

Brrrr....wat is het koud deze morgen! Ik moet het ijs van de ramen krabben en ben blij dat ik mijn warme jas aan heb. Ik heb met Lisette afgesproken, 8 uur bij haar. Op de afgesproken tijd ben ik er en we gaan richting de Madesteinse weg waar een wandeltocht van start gaat, de Scheveningsebostocht van de Haagse Vierdaagse Wandelvereniging. Ik ga deze tocht voor het eerst doen, en de verwachtingen zijn hoog!

We schrijven ons in en krijgen een routebeschrijving mee, alle afstanden staan hierop. Dus zouden we van gedachten willen veranderen, kan dat ook. Maar, wij zijn niet van het softe soort en gaan ervoor!

Het is vrij mistig als we op pad gaan en ook best koud, maar later veranderen deze omstandigheden want de zon breekt door en heb spijt van mijn dikke jas!
We starten om 8.50 uur en het eerste stuk gaat door bebouwde kom en dan is de rust al na 6 km! Dat is wat vroeg maar Lisette wil toch even een sanitaire stop. Deze is bij een tennisbaan en er staan allerlei leuke beelden, ik neem een prominent beeld op de kiek. We komen onderweg best veel kunst tegen. Ook een leuk beeld van schaatsers (zie foto).

Het oorlogsmonument staat er ook op, dat is vaste prik als je in Den Haag bent. Ook het beeld van Albert Plesman komen we tegen. Hij is geboren 7-9-1889 en overleden 31-12-1953. Hij was een Nederlands luchtvaartpionier en medeoprichter van de KLM.

Hij werd geboren als zoon van een eierhandelaar uit Den Haag. In 1915 was hij gelegerd in Soesterberg alwaar hij als beroepsofficier bij de gemobiliseerde Nederlandse luchtstrijdkrachten, toen de 'militaire luchtvaartafdeling' genoemd, in 1918 zijn militaire vliegbrevet behaalde.Het Ministerie van Verkeer en Veiligheid is gevestigd aan de Albert Plesmanlaan.

Ook komen we een merkwaardig beeld tegen met drie mannen bovenop die in een bepaald compromitterende positie staan! Wat het inhoudt weten we allebei niet (zie foto). Het park wat we vervolgens inlopen is erg heuvelachtig en moeten een supersteile trap op! En ook weer af. Daar gaan de overtollige calorietjes!

Na 14,1 km komen we bij de tweede rust, een hockeyvereniging. Het is er erg druk en de Jozetjes en Annabelletjes lopen af en aan. Ze worden luiddruchtig aangemoedigd door hun ouders. Wij nemen het er even van en eten onze bammetjes op met een lekker bakkie koffie erbij.

We lopen door een mooi park waar we allerlei gevogelte tegenkomen. We vragen nog aan een Wassenaarse dame (ze zag er deftig uit....) of zij soms wist hoe die beesten heten. Maar zij moest het antwoord ook schuldig blijven. We zien een soort eend met hele mooie kleuren. Een voorbijgangster, ook aan de wandel, zei dat ze ook in Afrika voorkomen.

In de speeltuin is het druk en Lisette test een leuke schommel uit. Ze heeft er plezier in dus goedgekeurd! Een foto van de uitbrekende krokusjes mag ook niet ontbreken. Het is tenslotte lente.

Uiteindelijk komen we op de boulevard van Scheveningen. Het beroemde Circustheater gaat ook op de foto en natuurlijk het onvermijdelijke Kurhaus.

De geschiedenis van het Steigenberger Kurhaus Hotel begint in 1818. Het jaar waarin de Scheveninger Jacob Pronk een badhuis sticht. Een houten paviljoen dat door z'n succes al snel uitgroeit tot een echt hotel. Het badhuis wordt in 1885 al het Kurhaus Hotel en kent van meet af aan een kleurrijke geschiedenis.

Niet alleen als imposant gebouw door bouw, brand, verbouw en herbouw, maar toch vooral ook door een rijke schare van bijzondere gasten heeft het Steigenberger Kurhaus Hotel een wereldreputatie opgebouwd. Staatshoofden, vorsten, politici, musici, filmsterren, schilders en poëten veelvuldig bezocht. Koningin Wilhelmina, 13 jaar oud, zet als eerste haar handtekening in het beroemde gastenboek, samen met haar moeder Koningin-Regentes Emma.

Het Kurhaus met z'n toenmalige fraaie Concertzaal vormde dan ook een gewild podium voor wereldberoemde artiesten. In de huidige bar wordt dat ook kenbaar gemaakt door een portretten-galerij van velen die hier ooit heeft opgetreden. Namen als Marlène Dietrich, Duke Ellington, Vladimir Horowitz en Maria Callas zijn hier terug te vinden. Maar bijvoorbeeld ook de Rolling Stones die in het Kurhaus in 1964 het roemruchte maar kortste optreden ooit hebben gegeven. Naast deze wereldberoemde sterren zijn er in het gastenboek van het Steigenberger Kurhaus Hotel namen te vinden van grootheden als Michael Gorbatchov, Kroonprins Harald van Noorwegen, Audrey Hepburn, Sir Winston Churchill, maar ook beroemdheden dichter bij huis zoals Paul van Vliet en leden van het koningshuis.

Tekst ontleend van de officiele site: http://www.kurhaus.nl/overhetkurhaus/

Tot zover de geschiedenis, wij lopen richting de Scheveningse haven. Het is er heel erg druk! Er is een rust gepland in een koffiehuis, maar die stond bol van de rook en dus niet aantrekkelijk om er even te zitten.
Vanuit de haven komen we in een imposant duingebied en daar verblijven we een lange tijd, het hotel Atlanta van Kijkduin is heeeeeeel erg ver weg maar die richting moeten we op.
Er zit een verrassing is: we mogen een duinpad op! Ontzettend stijl en ik heb er nu even geen zin meer in, ik ben het een beetje beu ook omdat we aan rust toezijn en een sanitaire stop maar dat zit er volgens de beschrijving even niet in. Jammer.......

Als we de duinen verlaten komen we in een mooie woonwijk in Kijkduin en dan is het nog een klein stukje naar de finish. Onderweg komen we een restaurant tegen maar dat staat niet tot onze beschikking helaas, we mogen wel van het toilet gebruik maken (gelukkig!).
Maar nu is het echt niet ver meer en wie komen we tegen bij de winkels in Den Haag? Ellie N. van de hondjes. Leuk haar gezien te hebben, zij had de 10 km gedaan met haar hondjes.

Om 14.50 uur komen we aan bij de finish, wat een schitterende tijd! En dat ondanks die vreselijk stijle heuvels! Ik ga mij afmelden en complimenteer de mensen achter de tafel over de werkelijk schitterende tocht. Goed gepijld en mooie omgeving. Beetje jammer van de slecht geplande rusten maar je kan niet alles hebben.

RWV winterserie 1 maart deel 6

Ik heb met Lisette afgesproken om vandaag het laatste deel van de Winterserie te lopen maar als ik op de snelweg rijd, ben ik zo in gedachten dat ik de afslag mis naar Vlaardingen. Dan maar doorrijden naar de andere afslag en ik kom ietsje later dan afgesproken bij haar aan.

In de kantine van het Langepad is het al gezellig druk en wij schrijven ons in voor 15 km en gaan gelijk op pad, een routebeschrijving vinden wij niet nodig, de pijlen zeggen genoeg......
Het eerste deel gaat door het Kralingse bos en het is zo stil in het bos dat we een kloppend geluid horen, en wij kijken de bomen in want misschien zit daar wel een specht. Want zo klonk het.
En ja hoor, na een paar minuten turen zie ik hem het eerst, en even later ziet Lisette hem ook.

De routewijziging betreft een leuk stuk door Prinsenland, we gaan naar het Vierkante Eiland van Fred de Wit. Heel grappig om naartoe en omheen te lopen. Na dit spektakel komen we bij de rust, een speeltuintje. De beheerder had er niet op gerekend dat er al zo vroeg zoveel mensen zouden komen, de koffie moest nog gezet worden. Die was erg sterk! Als je nog niet wakker bent dat word je het van deze koffie......

Na de koffie lopen we verder en lopen samen op met iemand die een hondje in haar rugzak heeft, een schattig zwart keeshondje. Zie foto. En we kletsen wat met een van hen, heel gezellig. Onder andere met Piet die vertelt honderd uit over zijn wandelavonturen en hij zegt dat hij al 22 jaar wandelt.

En zo komen we al kletsend aan bij het laatste stuk van de wandeling die weer door het Kralingse bos gaat. Het is heerlijk weer en het is best druk met veel gezinnetjes en kinderen, en veel fietsers en hardlopers.
We komen rond half 1 aan bij de kantine en na het afmelden en -stempelen gaan wij weer richting Vlaardingen voor de traditionele soep na afloop bij Lisette.
Dit was weer een superwandeling en ik heb genoten. Om drie uur ben ik weer thuis in Spijkenisse.

Barendrecht 21-2-2009 25 km

Vandaag staat op het programma een tocht in Barendrecht. Het is vroeg als de wekker gaat en ik heb best wel moeite om op te staan, maar ach, het is voor een goed doel.
Om 7.40 uur stap ik in de auto om richting Barendrecht te gaan, de wandelsportvereniging "Sterker Door Strijd" oftewel SDS heeft haar startlokatie aan de Dierensteinweg, een voetbalkantine. Aangezien de parkeerplekken beperkt zijn daar, ga ik vast richting het NS station want daar is plek zat! Wel een stiefkwartiertje lopen naar de kantine maar dan kan ik wel vast extra kilometers rekenen voor vandaag.

Ik meld mij aan voor 25 km en ga op pad. Lekker alleen met als gezelschap mijn MP3 en Tiësto.......De weersvoorspelling is niet denderend, er zou af en toe een buitje kunnen vallen maar daar heb ik op gerekend, mijn regenjasje doe ik aan.
Achteraf bleek dat een misrekening want het werd schitterend weer!

Het eerste stuk van de route gaat door woonwijken, en ik heb een spuuglelijk huis op de kiek gezet, knalroze was deze! Niet echt mijn smaak........
Na 4.880 meter, ja ja deze route is heel gedetailleerd opgeschreven, is de rust al maar daar loop ik voorbij want na zo'n kort stukje ben ik nog lang niet moe. Eigenlijk wel jammer want bij deze tocht krijg je consumptiebonnen, dat is bij de prijs inbegrepen.
Maar ja, ik ga toch richting de Grienden lopen, altijd leuk zo'n mooi stuk natuur! Een groot gedeelte gaat over grasvelden en modderpaadjes, mijn broek ziet er niet uit......
Hoewel ik het na ruim vijf kilometer wel weer gezien heb en ben ik erg toe aan een stukje rust, zie ik alweer het Restaurant Abel opdoemen, daar is wel vaker een rust gepland. Ik maak daar ook dankbaar gebruik van. Wel een beetje lauwe koffie maar hij smaakte goed.

En wie zie ik daar binnenwandelen als ik net wil vertrekken? Ardie, Opa-Paul, Ed, Eppy en Robert. Leuk ze weer te zien, maar ik zit al een tijdje en krijg het koud dus ik ga zonder hen op pad.

De route die dan volgt, gaat weer richting Grienden, maar dan vanaf de andere kant. Is ook leuk. We moeten ook een stuk over een glibberige vlonder en dat vind ik best eng. Stel je voor dat je eraf kukelt? Op de terugtocht is ook een vlonder maar er was iets gevonden op de glibberigheid: kippengaas. Een uitvinding want het is helemaal niet glibberig meer.......

De derde rust, voor mij de tweede, is bij dezelfde als op 4,880 km en nu zit ik op 18,750 km. Daar neem ik een heerlijke bruine bonensoep. En die is écht heel lekker! En terwijl ik zit te genieten van de soep komen Ardie en de rest ook opdagen. Ik heb dit laatste stuk met hen samen opgelopen, wel zo gezellig!

Eppy en Robert gaan er al snel vandoor, maar even later stoppen ze en lopen terug. Wat nou, zijn we verkeerd gelopen? Maar nee, Robbert gaat te snel (hij heeft onlangs zijn been gebroken en het gips was er pas sinds eind december af) en moet vaart minderen.

De laatste rust die ingepland staat, een fruitpost, zijn we ook voorbij gelopen, niemand heeft trek in een appel en het is nog maar drie kilometer naar de finish. Het laatste stuk van de route gaat dan ook weer door de woonwijken van Barendrecht, zoals op de foto's te zien een waterrijke buurt. Erg mooi hoor........

Om 14.50 uur stappen we weer het startbureau binnen na de dames gecomplementeerd te hebben met de mooie tocht krijgen we een mooi speldje voor op je tas. En natuurlijk even nabieren, voor mij koffie. Het is erg druk in de kantine vanwege de voetbalwedstrijden maar we kunnen toch nog een plekje bemachtigen.
Drie uur was ik weer thuis. Heerlijk gelopen maar voel mijn voeten wel.
Volgens de routebeschrijving is de tocht 26,690 km, maar voor mijn gevoel 30 km!

Zomaar een wandelingetje 15-2-2009

Het was vanmorgen tè verleidelijk: blijven liggen in mijn warme bed toen de wekker zo vroeg afging. Dus dat deed ik dan maar, wandelen kan altijd nog.
Volgens mijn schema zou ik vandaag naar Den Haag gaan, de Wintertocht van SDS lopen.
Maar toen ik op de bank mijn krantje zat te lezen en naar buiten keek, dacht ik, kom laat ik toch maar een wandelingetje gaan maken, het ziet er best lekker uit (ze hadden slecht weer voorspeld).

Half één was het, toen ik richting Simonshaven vertrok. Ik had lekkere muziek op van DJ Tiesto, en het ging goed. Ik besloot richting Hekelingen te gaan, richting pontje en dan richting Beerenplaat. Dat zijn lange, rechte wegen maar ach, met muziek op heb je daar niet zo'n erg in.

In Hekelingen liep ik over de dijk richting Maaswijk, en langs weer een lange dijk richting Schenkel. Daar liep ik langs het water richting Spijkenissebrug, maar wat zag ik nu? Deze weg loopt dood! Dus moest ik een heel eind omlopen richting centrum om daar weer de Spijkenissebrug op te kunnen lopen.

Het was inmiddels drie uur toen ik een SMS-je van Gon kreeg, dat er weer een update van Frans op de website stond. En dat ik Hans er één stuurde dat ik al op de brug was en nog een half uurtje moest lopen. En ja hoor, het kwam precies uit: half 4 stond ik bij mijn moeder voor de deur. Even later kwam Hans mij ophalen.
Dus toch nog drie uurtjes gelopen vandaag. Geen spectaculaire tocht en ook geen foto's gemaakt.
Na uitmeten op afstandmeten.nl kwam ik op 15,88 km. Netjes!

Wateringseveldtocht 8 februari 2009

Een tocht in Den Haag staat vandaag gepland. Ik twijfel heel even om te gaan, mijn knieeën doen nog een beetje zeer van de val van afgelopen vrijdag (ging door mijn enkel en kwakte zo op de straat!) maar ik denk dat in beweging blijven beter is dan stilzitten.

Zo gezegd zo gedaan, en zo rijd ik om 7.45 uur richting Den Haag. De ruiten zijn bevroren dus wel even krabben voordat ik op weg kan maar dan arriveer ik toch rond half 9 bij het startbureau aan de Madesteinweg. Nadat ik mijzelf aangemeld heb, loop ik Alie en Sytske tegemoet, die waren even verdwaald door de wegomlegging. Tja, ik heb een TomTom, die laat zich niet zo makkelijk van de wijs brengen!

We gaan gedrieeën op pad. Het is fris maar lekker wandelweer, een beetje bewolkt. Sytske is onze routelezer, Alie let op de pijlen en ik, ik wandel gewoon mee. Gezellig hoor.
We hebben heel wat gesprekstof en babbelen wat af.

Het park Ockenburg is erg mooi en als we daar weer uitlopen, gaan we de duinen in richting Ter Heijde. Die weg is erg lang en ook voor fietsers, maar we krijgen steeds commentaar van de fietsers. Een beetje chagerijnig zijn die fietsers wel, alsof de wereld voor hen alleen is, wij lopen keurig aan de linkerkant, niet tot last van de fietsers.

De eerste rust op 7 km is gesloten op zondag (hebben wij weer!) en daarom lopen we maar door tot aan de volgende rust bij Sportpark Verburgh. Alie moet nog wel een noodsanitaire stop maken, achter een container.
Na de pauze, een lekker kopje koffie en een sanitaire stop, gaan we weer op pad. Dit stukje gaat door allerlei paadjes langs het water en over schelpenpaadjes. We zien een leuke boot, "Jan Wandelaar" staat erop! Toepasselijke naam......

We komen nu in een hele mooie wijk, dit zijn echt heel leuke huisjes in een rustige, en waterrijke omgeving. We genieten van al dit moois.
Als we de wijk weer uitkomen, gaan we nog even naar een kwalitaria, een nette friettent waar je ook even kan zitten. We nemen weer een bakkie en Alie "moet" heel nodig!
Dit is het 17 km punt en na deze rust is het dus nog maar een klein stukje naar de finish.
Daar komen we aan om 14.15 uur.

Nog even met de mensen achter het startbureau gekletst, en ook aangegeven dat de routebeschrijving completer zou zijn met de vermelding van de te lopen meters, zodat je weet hoelang een weg is. Maar nee, daar begonnen ze niet aan. Nou ja, het was maar een idee. De route was opzich wel goed gepijld, maar was soms wel wat onduidelijk.
Ondanks dit minpuntje hebben we wel genoten van deze 24,4 km!!

RWV winterserie 1 februari 2009 -deel 5

Dit is deel 5 van de serie maar voor mij de vierde keer. Zoals altijd starten we weer vanuit de kantine van PAC aan het lange pad. Arie en Adrie waren er ook. Leuk ze weer te zien want dat is alweer een half jaar geleden, bij de Dam tot Dam tocht en Adrie heb ik voor het laatst tijdens de Kippenloop gezien......

Ik arriveer rond 9.15 uur bij de kantine en Adrie schrijft ons in terwijl Arie een kopje koffie gaat halen klets ik nog even met Danyell die ook al gearriveerd is. Een beetje slaperig ben ik nog omdat dochterlief zo laat(of vroeg!) thuiskwam van een avondje stappen: 06.00 uur! Ze hadden de bus gemist.
In de kantine is het warm en mijn ijskoude handen ontdooien een beetje want het is echt heel erg koud vandaag. Ben blij dat ik mijn sjaal meegenomen heb.

Helaas heeft mijn heuptasje de geest gegeven, nog even een herstelpoging gedaan maar dat lukte niet. Dan maar zonder heuptas en alles in de auto gedumpt, het hoognoodzakelijke mag bij Arie mee in de rugtas.
Na 5 km door het Kralingse bos gekuierd te hebben is er een rust in "de Big", een klein maar gezellig onderkomen. Even van het toilet gebruik maken en een kopje cappuccino drinken.
We zitten net en het stroomt vol met wandelaars!
Normaal loop ik deze afstand in één keer samen met Lisette maar omdat het nu zo koud is, is een kleine tussenstop met iets warms wel lekker.

Na deze rust komen we al snel in de bebouwde kom van Capelle aan de IJssel. Een hele lange weg voert ons naar de volgende tussenstop, de McDonalds. Maar hier blijven we niet lang, alleen een sanitaire stop is noodzakelijk. En snel vervolgen we weer de route, we komen door allerlei leuke straatjes met statige woningen, je ziet wel waar het geld zit! Prachtig om te zien en we lopen weer te genieten. Het zonnetje piept ook af en toe door de wolken, dat maakt het wandelen nog aangenamer........

We lopen de Kralingse weg over om zo weer het bos in te lopen. Dan is het nog maar een klein stukje naar de startlocatie. De route blijkt ietsje langer te zijn dan de beloofde 15 km, n.l. 17.095 km. Adrie loopt iets sneller en die gaat alvast naar de kantine terwijl ik mijn spulletjes uit Arie zijn tas haal. Nog even afmelden en dan weer op huis aan waar een trappelende echtgenoot wacht die de auto nodig heeft.
13.45 uur kom ik bibberend van de kou binnen, snel een hete douche en iets warms drinken!
Dit was weer een zoals altijd mooie wandeling en ook gezellig om weer met een delegatie van de Dordtse Bende te lopen!

RWV- Rhoons Grienden Wandeltocht 23-1

Deze tocht start vanuit de sporthal te Rhoon. Ik heb met Lisette afgesproken en als wij voor het stoplicht staan richting sporthal belt ze mij al dat ze reeds gearriveerd is. Het is inmiddels 9.45 uur en vijf minuten later gaan we van start want Lisette heeft ons al aangemeld. Dat is een snelle start!

Het is mooi wandelweer, af en toe een zonnetje en een redelijke temperatuur. We lopen richting Poortugaal en komen Hoogvliet binnen. In Hoogvliet gaan we richting de welhoeksedijk waar Arno vlakbij woont. Ik vertel nog tegen Lisette dat hij aan het trainen is voor de Marathon Rotterdam die 5 april gelopen wordt.

Als we het trappetje bij Hoogvliet oplopen zien we bovenaan de trap een wagenrust staan, dat is altijd gezellig. We praten even met medewandelaars en ik neem een chocomelletje. Quirinus is er ook en maak even een praatje met hem. Leuk hem eens IRL (in het echt) te zien. We zijn vlakbij Spijkenisse want we zien de Spijkenissebrug van dichtbij.

Via het park langs de Oude Maas gaan we over vlonders weer richting Poortugaal. Over die vlonders lopen is een aparte ervaring! Het is nat maar het valt reuze mee, ik vind het wel grappig. Maar opeens komen we in de modder, de planken waren blijkbaar op! Ploegend door de drassige grond, onze schoenen zijn gelijk een kilo zwaarder, komen we weer op vaste grond.

Deze dijk gaat richting het Delta Psychiatrisch Centrum waar we achterlangs lopen. De paadjes zijn bezaaid met schapen- en ander dierenpoep! Nou ja, het is organisch en is zo schoongeboend van je schoenen.

In Poortugaal aangekomen zien we op de weg grote pijlen staan richting een drassig grasveld maar daarbij staat: wijziging! Gelukkig hoefden we die kant niet op, het leek wel een moeras.
We moesten daar erg om lachen.........
En terwijl we nog nahinniken van het lachen hoor ik een hardloper achter ons, blijkt dat mijn broertje Arno te zijn. Dat is ook toevallig! Nou ja, niet eigenlijk want hij is in training en het is heerlijk loopweer én hij woont dichtbij.

Bij de eerste echte rust, een kantine van een korfbalvereniging ETC neem ik een lekker bakkie erwtensoep voor maar één euro. Hij was heerlijk. En ook even gekletst met een medewandelaarster.

Na deze rust gaan we richting Oude Maas en lopen een heel stuk langs het water. Dit vind ik vrij saai omdat ik hier al veel vaker ben geweest, hetzij fietsend, hetzij lopend. Maar we hebben genoeg gespreksstof en al kletsend komen we weer bij de volgende rust, een restaurantje. Daar is een trouwerij aan de gang en we worden naar een andere kamer gestuurd. Daar is het minder gezellig dan aan de bar maar de cappuccino is heerlijk. Daar zien we de dame weer die we bij de vorige rust zagen en gaan even bij haar zitten. De meneer die achter ons zat moest lang op zijn erwtensoep wachten! Maar onze koffie wordt vlot gebracht.

We vervolgen onze weg richting Rhoonse Grienden. Lisette heeft dit natuurfenomeen nog nooit gezien en vindt het prachtig! Het is hoog water, de dijkjes lopen bijna onder. Er zijn zelfs stukken onbegaanbaar en dat wordt duidelijk aangegeven. Er is een lus ingepland, maar die is zo onder water gelopen dat het onverantwoord is er doorheen te gaan. Gijs die ons uitleg geeft zegt dat het wel mag maar op eigen risico. Nou..............laat maar!

We zijn nu bijna bij het eindpunt maar niet voordat we een eeeeeeeeeeeeeeindeloze weg moeten afleggen richting Rhoon, en de wind is wat feller (en kouder) geworden! Lisette vraagt zich af wat voor groenten op de velden staat. Ik vertelde haar dat het spruiten zijn. Ze staan zo voor het grijpen maar dat doen we natuurlijk niet. We lopen bijna de tweede wagenrust voorbij want deze staat in een inhammetje. Drie andere lopers maken er ons attent op en we gaan toch eventjes langs voor een lekkere ranja en een stuk ontbijtkoek.

In Rhoon aangekomen lopen we langs een hertenkampje richting centrum. Het metrostation is al in zicht en zo komen we 16.40 uur aan bij de finish.
Een prachtige wandeldag met afwisselend parcours, ik heb weer genoten en Lisette ook!

Alternatieve route 4-1-09 Spijkenisse

In de planning stond vandaag een wandelroute van RWV, de Winterserie in Kralingen maar door allerlei omstandigheden deze vandaag niet gedaan.

Ik werd wakker gemaakt door de poes, en besloot na het ontbijt een rondje Spijkenisse te doen.
Om 10.50 uur vertrok ik richting Mallebos.

De twee opgespoten velden waren nog steeds bevroren en er waren al een aantal kinderen aan het schaatsen. Een leuk gezicht. Hoelang zal het nog duren voor het ijs weer weg is?
Het Mallebos werd bevolkt door een groot aantal Schotse Hooglanders en ik besloot maar eromheen te lopen, je weet tenslotte maar nooit! Die hoorns zagen er scherp uit. Ze kregen hooi toegediend en liepen er met een drafje op af......

Langs de manege was het het ook een drukte van belang, een vrachtje hooi werd daar afgeleverd.
De RTM baan opgelopen richting Hoogvliet. Misschien een ritje naar moeders? Dat is het leuke van een ongeplande route, je kan gaan waar je wilt.
Maar nee, bij het stoplicht van de Groene Kruisweg besloot ik toch richting Hartelpark te lopen.
Een stukje door het park gelopen, daar liepen een aantal mensen hun hond uit te laten.

De Hartelbrug onderdoor en richting Hartelborgt, de jeugdgevangenis van Spijkenisse. Even dacht ik langs de Mac te gaan voor een kopje koffie maar ik was een goed uur onderweg en eigenlijk nog lang niet moe. Dus toch maar weer terug het Hartlebos in richting crematorium.
Ik kwam langs een strooiveldje en moest even aan papa denken. Het is een mooi park, gebouwd om de begraafplaats heen.

In het Hartelbos teruggekomen, ging ik de andere richting op, een gedeelte van de route "dijken en parken" van de VVV. Die heeft stickers geplakt maar ik vind de route niet echt duidelijk want bij diverse splitsingen dacht ik: waar moet ik heen? Ik had geen routebeschrijving maar wist ongeveer waar je uit komt dus geen probleem.

Op de Pieter de Hooghstraat aangekomen, ging ik richting Maranatha en liep achterom het parkje in. Even flitste door mijn hoofd of ik hier een bankje zal nemen, maar nee nog eventjes wachten. Bij een speeltuintje langs de Schiekampsingel, ging ik toch eventjes zitten, mijn rug speelde een beetje op (te lang blijven liggen vanmorgen??). Maar na vijf minuten ging ik alweer op weg naar huis. Het was nu niet ver meer en weer de Groene Kruisweg overgestoken richting de Nieuwe Westdijk. Na ruim twee uur kwam ik weer aan in mijn tuin. Relaxed dat wel, want ik hoefde niet meer naar huis te rijden.......

Sagambiara-walk 20-12-08

Vandaag staat een leuke tocht op het programma: de Sagambiara-walk. De opbrengsten van deze tocht gaan naar een goed doel, nl. een scholenproject in Gambia.
Ik heb veel goede berichten gehoord over de tocht dus ik dacht: kom laat ik eens gek doen, en helemaal naar Putten rijden, want daar is de start gepland.
Met Ardie afgesproken, ik haal haar op rond 8 uur.
Helaas brengt de Tom-Tom mij naar de verkeerde straat, maar net op dat moment gaat mijn mobiel: waar ben je? Ze komt naar me toegelopen en samen rijden we richting Putten.
Zonder problemen, hoewel ik de Tom verdenk van een mis(om)leiding, komen we aan bij de "Peppelhoeve". Daar is het al gezellig druk, de meeste walkers zijn al gearriveerd. Bill komt op het afgesproken tijdstip, 10 uur, aangelopen en nu zijn wij compleet.
Ardie kiest voor de 30 km en is al vertrokken, wij gaan met een hele club de 20 km route doen.

Het is weer is schitterend, een beetje bewolkt dat wel. De afgelopen tijd heeft het flink geregend en daardoor waren de paden flink modderig en glibberig. Maar een echte walker deert dat niet, die gaat er gewoon doorheen. Douwine heeft haar hondje Benthe meegenomen en die hobbelt gezellig met ons mee.

Bij de eerste rust die al na bijna 5 km verschijnt, kunnen we even lekker zitten en iets drinken. Voor de hoge nood staat een dixie klaar, en dat was wel handig! De kerstman komt ons verblijden met een snoepje en een praatje. De vrijwilligers werken zich in het zweet voor een bakje soep of worst.

We komen op bekende plekken voor mij, wij hadden een aantal jaar geleden hier vlakbij een stacaravan en in deze omgeving hebben wij veel gefietst. Op de Hessenweg staan drie jongens die ons een dropje of een klein reepje aanbieden. Toch aardig van ze!

We gaan ook een stukje over de Hoge Boeschotenweg, waar onze caravan stond. Op de Wildfosterweg krijgen we een verrassing: een gratis Berenburgertje oftewel huppelwater! Mm...dat is best lekker!

Vlakbij Garderen is een groot veld omheind door schrikdraad. Benthe loopt ertegenaan en ze rent van schrik het bos weer in.. Douwine gaat er snel achteraan maar het duurt vrij lang voor Benthe weer gekalmeerd is. We gaan even op een bankje zitten om op hen te wachten. Bart heeft Benthe gelukkig gekalmeerd, anders was het misschien wel slecht afgelopen.

Op 12 km komen we dezelfde rust tegen waar we op 4 km ook zaten, ik neem een lekker bakkie erwtensoep. Dat smaakte best goed. En velen zijn het met me eens getuige de vele bakjes in de afvalbak. Helaas gaat het een beetje regenen, maar niet zodanig dat je er flink nat van wordt.

Bij het 17 km-punt is weer een rust en ik word door het vrijwilligersteam van deze tocht op de foto gezet. Met mijn kerstmuts op, die we bij de start uitgereikt kregen.......
Daar brandt een vuurkorf en die rookt wel erg. Maar de bedoeling is goed.
Nog maar een klein stukje doorkuieren en dan komen we rond 15.15 uur aan op de "Peppelhoeve". Bij afmelden krijg ik een leuke attentie: een zelfgemaakte medaille.
Ik zie Truitje zitten en daar is ook een stoeltje vrij hoewel de man die ervoor staat niet opzij wil gaan, hij doet een beetje moeilijk en ik heb even met de kerstman gekletst, die zijn baard weer in de koffer heeft gedaan.

Ardie is nog onderweg, maar een half uurtje later komt zij ook weer aan. Omdat we nog een flink eindje moeten rijden, gaan we weer richting Rotterdam. Zonder brokken komen we daar aan en even later ik ook in Spijkcity. Mijn broek zit tot mijn kniëen onder de modder, om niet te spreken van mijn schoenen. Maar ik heb een heerlijke tocht gelopen, lekker afwisselend en leuk gezelschap.

7 december 2008 Winterserie deel 3- 10 km

Gisteren was het zulk baggerweer, maar vandaag een heerlijk winters wandelweertje! En toevallig staat voor vandaag een winterwandeling gepland, de derde van de Winterserie van RWV.

Lisette weer in Vlaardingen opgehaald en om half tien kunnen wij vertrekken vanaf het Lange pad in Kralingen. Wij kiezen er altijd voor om zonder briefje te vertrekken, eigenlijk is de start om 9.45 uur want dan krijg je de route uitgereikt van Gijs, maar wij willen snel weer thuis zijn, de één gaat naar een verjaardag en de ander gaat klussen bij dochterlief.

Dus vandaar een vroege start, richting Kralingse Plas. De rest van de route gaat alleen maar door het Kralingse bos en bij het Pannenkoekenhuis "De Nachtegaal" gaat Lisette even naar binnen voor een sanitaire stop. We zien een tekst op de grond: "links lopen". Waar zou dat voor zijn? Als snel merken we de snelwandelaars op, die zijn met een wedstijdje bezig. Ik vind het altijd een koddig gezicht, het is een typische manier van lopen en sommigen hebben het erg zwaar, er wordt flink gehijgd! Wouter van Wieringen zien we voorbij stuiven maar hij merkt ons niet op.
Om half 12 zijn we alweer bij de finish.

Nog even met Carla van de Dordtse bende gesproken, die heeft met haar moeder een stukje van 5 km door het bos gewandeld en zij zitten alweer aan de soep. En ook nog even Opa-Paul gezien van W4W die gelijk met ons binnenkomt.

Dit is een zeer kort verslag van een als vanouds mooie route door het Kralingse Bos.
Zou Wout weer een PR gelopen hebben?