Dit liedje was een van de velen die telkens weer terug kwamen op de routes. Waaronder ook Engelbewaarder en Liever te dik in de kist dan een feestje gemist!
In januari konden wij ons al inschrijven, in tegenstelling tot andere jaren een maand eerder en er was ook geen loting. De limiet werd op 47.000 gezet en vol was vol! Die limiet werd al snel bereikt en konden wij ons voorbereiden. Nu had ik wel tochtjes gelopen samen met Hans maar nooit meer dan 20-25 km. Er moest nog wel getraind worden op de 30 km! Daarom heb ik ook als voorbereiding de Amersfoortse Tweedaagse gelopen en een tochtje van 30 km samen met Annika, de Grebbelinevallei tocht. Dat was dat, het moest maar zo.
Op maandag voor de Vierdaagse ga ik altijd met Hans naar Nijmegen om mijn bandje op te halen en mijn spullen afleveren bij het logeer adres. Dit jaar ga ik na 11 jaar bij Annemiek en Petra gelogeerd te hebben naar een nieuw adres. En wel bij René en Ilse die aan de Rijksweg in Malden wonen. Mijn fiets moest ook mee want het is 7 km fietsen naar de Wedren. Dat was ook nieuw en even wennen. Maar de spieren zijn al warm als je start en terug kan je de stijfheid eruit fietsen dus heel erg was het fietsen niet.
Na het aanmelden, de traditionele foto bij de barometer en de lunch bij Glaswerk gingen we de spullen bij René brengen waar we hartelijk werden ontvangen! Hans en ik gingen daarna naar St.Walrick voor het avondeten. Eigenlijk wilde ik de stad in gaan samen met Annika met de fiets maar het regende heel hard dus dan maar met de auto.
De dag van Elst
De eerste nacht is het altijd onrustig slapen omdat alles nieuw is. Ik werd niet echt uitgerust wakker, maar op de fiets ging het wel weer. Ik had met Annika afgesproken op de Wedren. We gingen samen de uitdaging aan! Het was Blauwe maandag en ik had mijn blauwe Walkers4walkers-shirtje aan. Veel wandelaars waren ook in het blauw en in Elst maakten we een foto met de burgemeester die ook een mooie blauwe jurk aan had. Daarna gingen we bij de AH pauze houden, lekker in de koelte want het was behoorlijk warm! Heerlijk opgefrist gingen en we de splitsing in. Wat een saai stuk was dat! Voor mij de eerste keer omdat vorig jaar deze dag was afgelast vanwege de hitte, en ik vorig jaar voor het eerst op de 30 km mocht. Op dit stuk was weinig tot geen publiek of muziek. Erg jammer….
In Bemmel aangekomen barstte het feest los en konden we hossend en zingend de kilometers maken. Ik had het warm en was vaak dorstig en de tuinslangen hadden gretig aftrek! Bij een gezinnetje met kleine kinderen die aan de route zaten gingen we eventjes zitten. We kregen een heerlijke koude cola te drinken en mochten van het toilet gebruik maken. We zaten er zo lekker….. maar ja de finish komt niet vanzelf dichterbij.
Van Bemmel naar Lent is maar een kort stukje en uiteindelijk zagen we het Van der Valk hotel opdoemen. Daar moesten we langs…..voor mijn gevoel duurde het lang! Eindelijk, de Waalbrug over. Maar ik had de steun nodig van Annika, ik had het behoorlijk benauwd door de warmte en mijn ademhaling die niet goed liep. Ik had ook last van mijn heuptasje, die mij irriteerde. Annika wilde hem wel voor mij dragen….Aan het eind van de brug wilde ik nog heel even op een stoel zitten om op adem te komen maar niet al te lang. Dus met de grootste inspanning liep ik uiteindelijk naar de finish en het afmeldhokje waar gelukkig geen al te lange rij stond. Pfff…..dag 1 zat er op! Annika ging altijd op de tribune zitten om de laatste wandelaars binnen te zien komen. Dat had ik nooit gedaan en leek mij ook wel leuk. En dat was het ook! Heerlijk bijkomen op een fijne stoel met rugleuning en bekenden binnen zien komen. Daarna op het fietsje naar het logeer huis. Ik had hem op het grote fiets parkeerterrein gezet, maar dat doe ik niet meer de komende dagen. Ik zet hem gewoon dichterbij de start! En ‘s avonds mocht ik mee eten met Ilse en René, lekkere spaghetti!! Met een buikje rond naar bed om op te laden voor dag twee, roze woensdag.
De dag van Wijchen
Ik had nu wel beter geslapen en stapte ik op de fiets naar Nijmegen. Gelukkig had ik een oud vest van Hans bij me want op de fiets was het nog best fris in de ochtend. We hadden “late” start, d.w.z. starten tussen 7.30 uur en 8.00 uur. We bleven nog eventjes zitten, kijken naar de zenuwachtige meute die in de rij stonden. Nadat de rij min of meer was opgelost gingen wij door de scanner. Heerlijk relaxed starten zo!
De eerste kilometers gaan op de automatische piloot. En de eerste rust is bij de traditionele pitstop na de Hatertse brug. Gelukkig waren er snel twee plekjes vrijgekomen en konden we heerlijk genieten van deze rust. Daarna door naar Alverna waar het eerste feestje van die dag is. Wat een drukte langs de kant, zo leuk! De kilometers gaan dan vanzelf. En in Wijchen stond Hans ons op te wachten met twee heerlijk stoelen en een zelfgemaakte smoothie. Wat een verwennerij! Samen op de foto, een knuffel van Hans en weer door naar het centrum van Wijchen. En daar gaven we de burgemeester een handje. Dat had ik ook nog nooit gedaan, Annika vindt dat leuk.
In Wijchen was het zoals gewoonlijk weer één groot feest! Wat ik zo leuk vind is dat de muziek overal hetzelfde is. Dat je niet om de paar meter een ander liedje hoort. Geweldig 🤩 En ook weer de burgemeester een hand gegeven.
In Beuningen en Weurt precies hetzelfde, overal feest met dezelfde muziek. Vlakbij de sluis gingen we een ander stuk dan normaal lopen en niet die ellenlange weg naar de sluis toe. Veel gezelliger, maar het was wel een stuk langer waardoor de route meer dan 30 km was. Net zoals gisteren, liepen we meer dan 30 km!
Na het afmelden gingen we weer op de tribune zitten en zagen vele bekenden finishen. Na een tijdje liepen we weer samen naar de fiets, hij stond vlakbij die van Annika. Ik besloot om naar de Mac te gaan, die zit op de route naar René en Ilse. Daar was het heerlijk rustig en kon ik eventjes bijkomen alvorens de laatste twee kilometer te fietsen.
De dag van Groesbeek
Ik had weer heerlijk geslapen en ik fietste met kleine oogjes naar de Wedren waar ik Annika al zag bij de fietsenstalling. We hadden “vroege” start, dus we mochten nu tussen 6.45 uur en 7.15 uur starten. Eventjes wachten op de bankjes, bijkomen van het fietsen, en relaxed door de scanner. Al slaapwandelend door de straten van Nijmegen richting Malden. Annika had wat last van haar darmen en ik wist een fijn toilet namelijk op de camping van Malden waar we langs lopen. Het was er inderdaad lekker rustig en er was een schoon toilet. Opgelucht gingen we weer verder langs het kanaal en door naar Mook.
Daar stak ik een kaarsje aan voor Marina in de kerk aldaar en kregen we de zegen mee van de pastoor. Ik vind dit altijd een fijn moment. Het contrast met de feestelijkheden buiten en binnen met de serene rust is erg groot.
Daarna liepen wij naar de splitsing van de 30 km lopers, een hele lange en rechte weg omhoog. Het is de dag van de zeven heuvelen, dit was de eerste heuvel. Hier was ook geen muziek en publiek wat ik op dat moment niet zo heel erg vond. Eigenlijk wel lekker zo….totdat we weer in Groesbeek waren. Daar kwamen alle afstanden weer bij elkaar en was het één groot feest overal. De muziek tetterde je om de oren en het gedrang van de vele wandelaars was groot. Ik werd daar eigenlijk een beetje chagrijnig van maar dat was weer snel over omdat het publiek je constant aanmoedigt. De vele kindjes die er stonden voor een high five, zo leuk! Of voor presentjes maar ja, die heb ik niet! En ze boden veel snoep, dropjes, spekjes, tomaatjes, komkommer of meloen aan. Die ik vaak niet nam omdat ik daar last van krijg.
Na Groesbeek kwam de Zevenheuvelenweg die heel lang is en heuvelachtig. De vele campers die er stonden deden je denken aan de Tour de France. Een unieke belevenis en de heuveltjes zijn dan niet erg meer, het ging vanzelf!
In Berg en Dal aangekomen liep de weg omlaag naar Nijmegen. Ook vol met publiek en muziek, kindjes en bejaarden in een rolstoel langs de kant die allemaal zaten te zwaaien naar ons. Ditmaal geen Fred die met mij mee liep naar de finish want hij staat vrijdag langs de route bij René. We zagen wel Elly en haar zus Joke langs de kant en we gingen weer samen op de foto. Erg leuk om die twee weer te zien. Gisteren zagen we hen ook bij de Voerweg in Nijmegen.
Dan door de “witte straat” en de “rode” straat waar het weer één groot feest was! Na het afmelden gingen we weer op de tribune zitten. Even bijkomen! En weer op de fiets naar Malden en bij de Mac weer wat gegeten. Op naar vrijdag, de dag van Cuijk waar de 30 km lopers helaas niet komen…..dat vind ik wel jammer!
De dag van Cuijk
Het was die ochtend erg koud op de fiets, maar 11 graden! Aan de overkant bij René staat een tijds aanduiding met temperatuur maar zonder had ik ook wel geweten dat het koud was! Gelukkig had ik een vest en had er ook een jasje onder gedaan zodat ik het bij de start niet al te koud zou krijgen.
Vandaag weer “late” start maar we hebben een uur extra, tot 18.00 uur mag je lopen.
Ik had wel eventjes tijd nodig om bij te komen, ik was hartstikke misselijk……een paar pilletjes erin en Annika had nog een pilletje tegen de misselijkheid. Gelukkig ging het na een uurtje wel weer beter!! Vlakbij Hatert zie ik Mieke uit het Westland met haar vriendinnetjes, zo leuk. Zij lopen nu ook de 30! En na een uur ben je Nijmegen uit maar bij de appelpunten rust waren ze op dus weer doorrrrr……dan maar een stukje verderop rusten.
Bij St. Walrick waren de taartjes ook bijna op, ik had de laatste! En er waren genoeg stoelen om op te rusten, we zaten een beetje in de achterhoede. Wel heerlijke stoelen hier…..maar we moesten weer verder, door naar Overasselt. Veel standjes waren al aan het opruimen, waren we echt zo laat? De dijk over naar Heumen, daar was het ook al zo stil. Meestal loop je daar hutje-mutje maar nu hadden we alle ruimte! In Heumen gingen we eventjes bij SDS zitten, onder een viaduct. Het druppelde een beetje regen maar niet van betekenis. Na Heumen kwamen we al snel bij de eerste rotonde naar Malden! En daar gingen we eventjes bij de RWV rust zitten. Op de oude plek van AGS. Hier zagen we Sabine, Larissa en Cora. Zo gezellig! Hier kwamen we even bij met een lekker drankje om de laatste kilometers te maken. Na het winkelcentrum van Malden gingen we nog even naar het toilet en helaas, het ging wat regenen. Bij René aangekomen stonden we net onder het afdakje bij zijn deur toen het ging hozen!! Na een biertje te hebben gedronken gingen we door naar de Via Gladiola. Het uitzinnige publiek langs de kant geeft je weer energie om door te gaan ook al ben je moe en heb je pijn in je poten! Elly en Joke zagen we ook nog vlakbij café Anneke. Ze maakte een paar leuke foto’s van ons! Bij de finish zagen we het nichtje van Annika die ook een foto maakte, en iemand van de organisatie wilde een exclusieve finish foto van ons maken. Die was ook erg leuk geworden. Het was 16.30 uur toen we ons af gingen melden. Nog niet eens zo heel erg laat hahaha!! We hadden lekker relaxed gelopen vandaag.
We wilden naar de tribunes maar dat ging helaas niet. Wachten op Hans die mij op zou komen halen. Toen zagen we Charlotte ook weer en samen hebben we een bankje opgezocht om bij te komen. Uiteindelijk vond Hans ons ook en liepen we samen naar de fiets waar ik afscheid nam van Annika. Zij ging de andere dag weer naar huis met de trein, ik had de luxe dat Hans de auto geparkeerd had in de stad. Hans liep naar de auto, ik fietste mee. Dat was korter dan naar René fietsen. Via via reden we dan naar Malden - er waren nog wat wegen afgesloten ivm de intocht - om mijn spullen op te halen. Het was inmiddels etenstijd en René zat al te eten. Hij bood ons ook een maaltijd aan. Dat sloegen we niet af, dat was een heerlijke afsluiter van een onwijs gezellige week! Bedankt René en Ilse voor de gastvrijheid en Annika voor je steun en gezelligheid onderweg! Mijn veertiende Vierdaagse is zonder al te veel problemen een feit, dat was zonder jullie niet gelukt!!!
Ik heb helaas geen kaartjes uit kunnen delen voor mijn KWF actie, het is er gewoon niet van gekomen. Ik heb wel een mooie donatie gekregen van mijn tante Els, erg lief!!
Tip: als je de foto’s één voor één aanklikt, staat er een beschrijving bij!
