Westerborkpad Weesp - Naarden-Bussum 29-4-2023 / 19,5 km

Van station Weesp naar station Naarden-Bussum is de planning, 4 etappes van het Westerbork pad lopen. Maar toen ik vanmorgen opstond dacht ik: dit wordt niks. Ik had zo’n kiespijn. Tot 8 uur gewacht tot ik de spoed lijn kon bellen, zit ik 10 minuten te wachten maar krijg niemand aan de lijn! Dan maar een huis middeltje geprobeerd (spoelen met water en baking soda), twee paracetamolletjes en ontbijten en dan maar op naar Naarden-Bussum.

In de auto app ik nog naar Jan, hij is vandaag jarig. Even later krijg ik bericht terug: Ik zal het doorgeven maar Jan ligt in het ziekenhuis! Dat is schrikken…..hopelijk gaat het snel beter met hem en in gedachten loopt hij straks met ons mee….

Weesp - Muiden 5,5 km

De eerste etappe begint niet zonder slag of stoot, we komen er maar niet uit waar het begin is. Na wat heen en weer geloop, toch eindelijk van start, op naar Muiden.

Het is heerlijk wandelweer, een aangename temperatuur en een zonnetje.

In de gezellige straatjes is het al druk en we lopen hier langs een synagoge en Joods monument en werd in 1840 ingewijd. Na de opheffing van de Joodse gemeente in 1947 werd de synagoge overgenomen door een garagehouder. In 1986 werd de garage gerenoveerd en in 1997 is het gebouw weer als synagoge in gebruik.

We lopen langs het fort van Weesp en lopen we een 4 km lange straat, de Lange Muiderweg. Nou, lang istie! Wel heel leuk om al die verschillende woonboten langs De Vecht te zien. Je wordt er herhaaldelijk op gewezen om hier 30 km/uur te rijden, zelfs fietsers mogen niet harder dan 20 km/uur. En met een reden, want het is op sommige stukken heel smal en onoverzichtelijk. We zien een leuk beeldje in de vorm van een slak, hij gaat op de foto.

In Muiden aangekomen gaan we lekker op een terrasje zitten, bij Ome Koos. Leuk om de bootjes voorbij te zien komen die door de sluis moeten. En een draaibrug waarvoor veel fietsers en ook auto’s staan te wachten. Het is éénrichtings verkeer, dus het dringen geblazen als de brug weer recht staat!

Na de lunch gaan we verder, we hebben er één etappe op zitten.

Muiden - Joodse begraafplaats Muiderberg 5,1 km

Bij de Ton Kootsingel maakt Hans een foto van de straatnaam want een collega heeft dezelfde naam. Hier hebben we even een stuurloos momentje maar we hebben het snel in de gaten en lopen terug. We moeten een dijk op en het eerste obstakel dient zich aan. Een houten overstapje. Nou, ik en overstapjes zijn geen goede vrienden……gelukkig ben ik niet alleen want zonder hulp zou het mij niet lukken.

We lopen dus die dijk op, die óók 4 km lang is maar hij is niet kaarsrecht dus goed te doen. Na 200 meter staan er twee koeien op ons pad. Die ene gaat al vrij snel aan de kant, die ander blijft gewoon staan de vlegel! Dan maar er omheen…..tja je moet toch wat!?

In de verte zien we Muiderslot en tegen de achtergrond van een staalblauwe lucht een plaatje. We maken een selfie met het kasteel op de achtergrond en gaan weer door. 

Onderweg zien we veel Nijlganzen met hun jonge kroost. En schaapjes en hun lammetjes, zo schattig. Kortom er is veel te zien. En nog een paar opstapjes over en dat gaat gelukkig een stuk beter nu ik weet hoe ik mijn handen moet houden. Mijn schouder is nog steeds niet op goede sterkte dus dat is een beetje schipperen.

We lopen zelfs een stukje over iemands privé terrein. Dat zou ik niet zo prettig vinden, elke keer van die wandelaars langs je tuin! Bij het plaatsnaambord Muiderberg moeten we van de dijk af en lopen een parkje in. Maar eerst natuurlijk een foto van het plaatsnaambord. Op een bankje komen we een beetje bij en in de verte zie ik vlakbij een rode parasol. Ik moet nodig naar het toilet en heb flinke dorst. Dus op naar het terras van restaurant-hotel Het Rechthuis, in het boekje wat hoort bij deze wandeling een “wandelaars welkom huis” genoemd.

In de schaduw genieten we hier van een drankje en ik maak gebruik van het toilet. Helaas is het kraanwater wat lauw maar ik vul toch mijn drink fles voor onderweg.

De Joodse begraafplaats waar we even later langs lopen is helaas dicht. En we zien de brug in de verte waar we vanmorgen met de auto onderdoor gingen. Dit is het einde van de tweede etappe.

Joodse begraafplaats Muiderberg - Gemaal ‘De machine’ 4,2 km

We gaan Muiderberg weer uit middels een fietspad en later lopen we het viaduct over de A1 en onder de spoorbrug door. Hans maakt nog een foto van deze brug omdat we hem telkens in de verte zien.

We moeten een klaphekje door vlak voor de ophaalbrug staat er in het boekje maar op dit punt klopt de beschrijving niet, want op die plek staat nu een huis. Gelukkig kunnen we de goede weg vinden door de pijlen. We mogen over een graspad (alweer!) lopen langs het Naardermeer maar helaas zien we daar weinig van door de begroeiing.

Dit is ook best wel een lang stuk en dan moeten we over een smal bruggetje……eeeeuhhh…..oké! Dat durf ik niet maar met hulp van Hans kom ik er toch overheen, weer een overwinning. Het alternatieve pad is geen optie, veels te saai!

Voordat we bijna aan het eind van het pad zijn zien we twee Schotse Hooglandsers grazen, een moeder (denk ik) en een baby. Ze laten ons zonder problemen passeren. Het bordje aan het begin van het pad zegt dat we minstens 25 meter afstand moeten houden! Hoe dan, als ze op je pad gaan lopen en staan???

We zijn aangekomen bij het gemaal ‘De Machine’ en zien een bankje wat uitkijkt op het Naardermeer……effe zitten voordat we aan de laatste etappe beginnen.

Gemaal ‘De Machine’ - Station Naarden-Bussum 4,7 km

Eigenlijk is dit het minst leuke deel van de route omdat we voornamelijk door de bebouwde kom lopen en er niets bijzonders te zien valt. Eerst komen we door Naarden, waar een plaatsnaambord momentje is, lopen door statige straten met grote huizen en dan door Bussum, eveneens een plaatsnaambord momentje. De huizen zijn dan wel groot, maar wel langs het spoor dat elke keer terugkomt op deze Lange Afstand Wandeling (LAW).

Dan zijn we weer bij het treinstation waar we bij de AH to go nog een grote fles water halen, we hebben dorst! Dan onder het station door naar de andere kant waar de auto geduldig staat te wachten. We rijden moe maar voldaan weer naar huis. We zijn om 10.45 uur gestart en om 16.45 uur zijn we klaar, ik zeg niks meer aan doen behalve nagenieten van deze dag! We hebben er weer 19,5 km op zitten.

Ik heb overigens geen erge last gehad van mijn kies.

Klik hier voor meer foto’s

Zeemansloop 22-4-2023 / 20 km

Vandaag staat de Zeemansloop op het programma, de 20e editie alweer. Al een aantal jaar vanuit de kantine van de Squash Houtrust, voorheen vanuit de vis afslag in de Scheveningse haven. Maar 20 jaar geleden was de start in de Mercuur, een schip. Volgens Fred 80 jaar geleden want zolang doet hij al mee….hij loopt vandaag ook weer gezellig met ons de 20 km die wij van plan zijn te lopen.

Mijn eerste editie was in 2008 en ik liep toen samen met Lisette de 30 km. Zij wandelt helaas niet meer. Wel heel bizar, ik kwam een foto tegen in mijn wandel archief van een Zeemansloop editie met zes personen, waarvan er vijf niet meer wandelen!!!

Onze wandeling start met een starters bakkie in de kantine en een praatje met Bertus, vrijwilliger bij de WSV Zeemansloop die de tocht organiseert. Later komt Fred aangelopen, hij gaat gezellig met ons mee hoewel hij twijfelt aan de afstand, 15 km of 20 km, dat ligt aan het weer. Er is regen voorspelt maar alleen in de middag en dan verwachten wij gefinisht te zijn. Bij de start willen we een startfoto onder de vlag, een medewandelaar is bereid om een paar foto’s te maken. Later blijkt dat hij op de “burst” knop heeft gedrukt, we hebben 100 versies van de foto! En hij is ook niet erg scherp want we moesten hem bijsnijden, er staan vuilnisbakken op….

De route start dit  keer anders dan anders, linksaf richting de straten van Den Haag. Onderweg zit een jonge ondernemer met zijn moeder koek en limonade te verkopen maar wij lopen door. Ik hoop dat hij veel klandizie krijgt vandaag.

Gelukkig is het niet allemaal bebouwde kom, en mogen we een route volgen door de Scheveningse Bosjes tot we bij Madurodam aankomen. Daar maken we een paar foto’s en dan weer verder langs het voormalige KLM gebouw dat nu leeg lijkt te zijn. Albert Plesman was directeur van de KLM en er is van hem een standbeeld gemaakt dat aan het einde van de straat staat.

We lopen over de Waalsdorpervlakte richting de eerste rust. Het markante gebouw dat we passeren is het Internationaal Strafhof en steken de weg over richting het Rugby veld waar de rust zit, HRC. Boven gekomen kunnen we “genieten” van een bakkie koffie, die werkelijk waar niet te drinken is! Nog nooit zulke vieze koffie gehad en het was nog een “Haags bakkie” bovendien! In mijn vorige verslag van 2022 stond dat de koffie hier heerlijk was…..zeker een verkeerde afstelling geweest van het koffie apparaat?? Geen idee maar ik heb de helft laten staan. Nadat we aanstalten aan het maken zijn om verder te gaan komen we hier een collega tegen van Hans, John en zijn vrouw. Wat toevallig. Ik zie meer bekenden uit het wandel wereldje. Zoals Carlo en Nellie, en Peter de Graaf.

En dan, als we verder lopen naar de Waalsdorpervlakte is er alom verwarring gaande! De routebeschrijving is niet erg duidelijk en de bepijling ontbreekt. De één zegt we moeten deze paaltjes volgen, de ander zegt weer wat anders en trekt zijn eigen plan. 

Dan ineens hoor ik mijn naam en iemand komt op mij af. Is het mijn marathon maatje, mijn naamgenoot. Wij helpen altijd samen in Rotterdam bij de marathon start nummers. Wat leuk zeg! Zij aan het hardlopen, ik aan het wandelen. We knuffelen wat, wisselen een paar woorden en weer door!

De onduidelijkheid maakt dat we niet lekker lopen hier maar ja, het is even niet anders. Uiteindelijk lopen we toch volgens het boekje en horen we stemmen in de verte en ik ruik gebakken spek: Boerderij Meijendel! Daar is onze tweede rust en we nemen het hier lekker van. Het zonnetje schijnt (nog wel) en het is heerlijk toeven in de achtertuin van deze rust. Ik maak hier kennis met een Texels Schuumkopke, wat een lekker bier zeg! Het is pas 11 uur maar oké! We hebben het verdiend.

Na de rust is er een leuk foto momentje bij de houten aap en een route aanduiding, die we vanaf hier weer kunnen volgen. Maar dan toch in de verwarring raken dat we verkeerd lopen! Na wat heen en weertjes besluiten we gewoon door te lopen, we komen er vanzelf wel. En ja hoor, Fred herkent de verharde weg die we uiteindelijk opgaan, op naar de Watertoren! Weer een rust? Jawel hoor, we trainen op rusten vandaag! Een heerlijke banaan-aardbeien shake gaat er wel in!

Vanuit onze plek zien we de lucht donkerder worden en de eerste druppeltjes beginnen al te vallen. En ook hier weer onduidelijkheid maar Fred weet het zeker, dáár moeten we naartoe want daar is de boulevard. Oké oké, we gaan al.

Dit stukje zit er “al 80 jaar in” volgens Fred, en inderdaad, het komt me ook erg bekend voor. Uiteindelijk komen we aan op de boulevard waar het gezellig druk is. Fred haalt een portie kibbeling, ik zit nog vol van de shake van net dus ik sla over. Hans houdt niet van vis. We moeten de boulevard volgen tot aan de rotonde op het eind maar die laat nog even op zich wachten. Hier maken we nog een paar foto’s, van de kunstwerken en van het vissers vrouwtje, een gedenkbeeld voor de gevallen vissers op zee. Het ligt er vol met bloemen en ik probeer mij staande te houden voor een leuk fotootje. Het begint ook harder te regen en doe toch maar een soort van regen jasje aan. Maar het blijft bij spetteren, echt regen kan ik het niet noemen.

Uiteindelijk komen we dan bij de rotonde en daar naar links, lopen langs de havens.

En dan is het ook niet ver meer naar de finish. We hebben er precies 21,3 km op zitten als we daar aankomen, zoals de beschrijving ook aangeeft. De kantine is gezellig druk met zingende wandelaars en een shanti koor maar wij gaan op huis aan, nog eventjes langs mijn moeder en zusje, gezellig! Fred blijft nog even hangen daar en we nemen afscheid van elkaar.

Ik kijk terug op een leuke en gezellige wandeling, ondanks de onduidelijkheden toch genoten. Het was mijn 11e editie en ben weer een bootje rijker!

Meer foto’s

Westerborkpad Amsterdam Muiderpoort - station Weesp 10-4-2023 / 18 km

Tweede Paasdag gaan Hans en ik op weg naar Amsterdam om vanuit daar een paar etappes van het Westerborkpad te lopen. Wandelen in het spoor van de Jodenvervolging. Klinkt luguber maar is het totaal niet. Dit pad is in 2012 opengesteld. Jan Dokter, de bedenker van dit pad, heeft dit gemaakt ter nagedachtenis aan twaalf gedeporteerde leden van zijn familie – neefjes, nichtjes, ooms, tantes en zijn grootvader van de familie Pakkedrager. Dit pad is tot stand gekomen in samenwerking met de KWBN en Stichting Wandelnet. Wij hebben het boekje gekocht en in de derde druk is de afstand totaal 342 km verdeeld over 56 etappes.

Het pad begint in hartje Amsterdam met de zogenaamde Proloog, een route van 6 km. Daar wij die al een keer eerder gelopen hebben slaan wij dit stuk over en beginnen bij Amsterdam Muiderpoort.

 

We rijden eerst naar station Weesp met de auto om dan nog tien minuten met de trein te rijden naar Amsterdam Muiderpoort. Daar aangekomen begint voor ons de wandelpret, uitzoeken met het boekje van de route in onze hand. Het is duidelijk aangegeven met rood-witte stickers en het tekentje van Westerbork (een stukje prikkeldraad). Voorheen waren dat rood-paarse stickers die weinig opvielen maar deze stickers zie je al van verre!

Via de Lineusstraat komen we in het Oosterpark. Daar is het druk met bezoekers van allerlei pluimage. Een man die op een bankje de duiven en kouwtjes voert en er reuze veel lol in heeft, en diverse wandelaars zoeken hier in dit rustige plekje van de stad hun vertier. Vanuit het park lopen we richting de Ringvaart en de Transvaalstraat. In de Transvaalbuurt woonden een groot aantal inwoners uit de Joodse middenklasse. Nadat de bezetter deze wijk in 1941 had aangewezen als “Judenviertel”, werden vele joodse gezinnen van buiten de wijk gedwongen zich hier te vestigen. Vanaf 1942 vonden er regelmatig “razzia’s” plaats, waarbij het Transvaalplein als verzamelplaats diende. Na de grote razzia van 20 juni 1943 waren vrijwel alle Joden uit de Transvaalbuurt weggevoerd. In de gevel op de hoek van het Transvaalplein en de Transvaalstraat is een Davidster geplaatst, ter nagedachtenis aan de Joden die uit deze buurt zijn weggevoerd. Tegenover deze ster zien we een grote buurtbibliotheek buiten staan. Ik neus nog wat tussen de boeken maar helaas, niets gevonden. Er zijn ook zogenaamde Struikelstenen (Stolpersteine) te vinden, koperen plaatjes met de naam van degene die er woonden, gebeiteld in de straat voor de woning van die personen. Er staat ook de geboortedatum en sterfdatum en -plaats op. Deze stenen zijn het initiatief van de Duitse kunstenaar Gunther Demmig die in 1997 de eerste stenen plaatste in de Berlijnse wijk Kreutzberg. Sindsdien zijn er vele stenen geplaatst in Duitsland, maar ook in Nederland.

Het is inmiddels tijd voor een bakkie en dat halen we bij The Cottage, een gezellig eetcafé op de hoek. Binnen is het al vol, maar wij kunnen lekker buiten zitten. De temperatuur is best goed, met de jas aan.

Na de koffie met een gebakje lopen we weer verder richting Station Muiderpoort. Op het stationsplein is een monument gemaakt, een lelijk ijzeren geval met letters waar je de lucht doorheen ziet, niet of slecht te lezen dus. Wel jammer. Tijdens de Jodenvervolging werden vanuit dit station ruim 11.000 (!) Joden uit Amsterdam en omgeving gedeporteerd naar het doorgangskamp Westerbork. Velen waren afkomstig uit de Hollandsche Schouwburg of werden vanaf andere verzamelplaatsen naar het station gebracht. Het monument staat op het Oosterspoorplein.

We lopen langs het Flevopark waar zich ook een Joodse begraafplaats bevindt. Hij is dicht vanwege Pesach, een Joods feest. Toevallig ook een Christelijk feest.

Dan lopen we een lang stuk, onder de Zeeburgerbrug (volgens het boekje heet dit de Noorderbrug) door en de Nesciobrug. Bij het tolhuisje maken we een paar leuke foto’s, ook eentje van het plaatsnaambord Diemen.

Hierna mogen we van een stukje natuur genieten, lopend langs een woonwijk en aan de andere kant een geluidswal, daarna een weg onderdoor en een rechte weg naar station Diemen. Hier zoeken we een lunch gelegenheid en denken die te vinden in het winkelcentrum. We maken daar een rondje, het is overdekt maar de meeste winkels zijn dicht. En ook geen cafeetje ofzo…..maar als we iets verder gekeken hadden, was 100 meter verder wel een gelegenheid. Café Cheers was open. Hier een heerlijke lunch genuttigd.

Er volgt hierna een niet-inspirerende route naar het Diemerbos, we passeren een natuurijsbaan die nu natuurlijk gesloten is, er ligt geen ijs! Gelukkig is de temperatuur mild vandaag.

In het bos komen we veel wandelaars met honden tegen en jonge gezinnetjes. 

Ook een omleiding, stond er op het paaltje onder de Westerborksticker maar wij negeren die. Is dat verstandig of niet, dat zal de tijd leren. We lopen door tot we de Gaaspermolen in de gaten krijgen, want daar moeten we linksaf. Maar we zien daar een wegafzetting staan…….dus toch?? Wij zijn brutaal en negeren het stopteken, het zal toch wel begaanbaar zijn voor voetgangers? Zo gezegd, zo gedaan. Maar aan het einde van dit pad zien we toch weer een afsluiting maar…..we kunnen er mooi omheen lopen! Wat een mazzel, en zo kunnen we toch de route uitlopen zonder terug te moeten lopen.

We verlaten dit poldergebied en het laatste stukje van de route van vandaag gaat naar de Muiderspoorbrug (de beloofde regendruppels beginnen nu langzaam op ons neer te dalen) en zo langs het spoor lopen we naar station Weesp waar onze auto weer geduldig staat te wachten. Het spoor is een onderdeel van dit Lange Afstand Wandelpad en kom je in elke etappe tegen. De volgende etappes lopen we als het zo uitkomt.

Ik vond de route van vandaag niet bijster mooi maar zo is deze LAW ook niet bedoeld. Het laatste stukje was vooral afzien omdat er ook geen noemenswaardig mooie dingen te zien viel Meer foto’s hier