Amersfoortse Tweedaagse 24-6 en 25-6-2022 / 2 x 30 km

Dag een

De Amersfoortse zit er weer op maar wat heb ik afgezien! Voor het eerst loop ik 2x 30 km (voorheen altijd 2 x 40 km) en Hans en ik logeren bij van der Valk in Leusden. Hans loopt niet mee, 30 km vindt hij te ver maar hij brengt mij naar de start in Amersfoort bij het startbureau aan de Gasthuislaan waar al jaren de start is van deze tweedaagse. Eindelijk kunnen we weer, na twee jaar door Corona uitgesteld en het zal mijn 11e editie worden. Eigenlijk twaalf maar de laatste keer in 2018 viel ik door ziekte uit.

Zoals gezegd is dit de eerste keer op de 30 en ik mag later starten. Om 8.00 uur komen we aan bij het sportpark, Hans rijdt door naar het hotel om mij na de finish weer op te halen. Nog even aanmelden, toilet bezoeken en ik kan op pad. De route is bekend, stukje door de bebouwde kom. Even loop ik verkeerd want een pijl is niet geheel duidelijk en loop een dame achterna. En dan hoor ik mensen mij roepen: “dames!!!” Oeps…..dat gaat al goed.

Dan richting tennisbaan, de bossen in en de loop/fietsbrug over verder door de bossen. Ik loop een beetje in mijn eigen wereld tot ik Carla tegenkom. Gezellig kletsend lopen we samen op. Zo gaan de kilometers ongemerkt en komen we bij de eerste rust, dezelfde als altijd bij de Stoeterij. Ik zie een man aanstalten maken om weg te gaan en loop snel naar hem toe om zijn stoeltje te bemachtigen, gelukkig is hij met een dame die ook weggaat dus jippie, we kunnen even zitten. Ik verlang naar een koffie! Na de koffie gaan we het militair terrein weer op. Dit is ook al jaren een onderdeel van de route. Ik zie Syl, Gery en Carola voorbij komen en we zeggen hoi en dag tot ziens. Zij lopen de 40 km, de bikkels!

Op het militaire terrein is het fijn lopen met die brede paden en zonder verkeer zoals fietsers en auto’s. Wel heuvelachtig soms en ik moet flink de beenspieren aanspreken, ik ga als een slak. Carla moet inhouden voor mij maar ze klaagt niet.

We stappen door om via Vliegveld Soesterberg bij de volgende rust aan de komen, ook een bekende plek: Vliegdorp, een sportkantine. Ik zet een helicopter op de foto die ze op een paal hebben geplaatst maar helaas is die mislukt. Bij deze rust vul ik ook weer mijn flesjes en krijg een gouden tip van iemand om het water goed in de fles te krijgen, de kraan zit te dicht bij de wasbak. Blij dat ik twee flesjes heb want het is warm en benauwd, ik verlies heel wat vocht! Hier zie ik een paar bekenden, zoals Sjaak, André en Ilonka.

Na deze rust vervolgen we de route die niet al te spannend is of mooi. Ik maak dan ook weinig tot geen foto’s.

Zoals altijd tijdens de Amersfoortse begint het ook nu weer te druppelen. Ik heb een poncho bij me die even aan gaat maar het is niet echt nodig. Later wel, op 23 km breekt de hemel open! We schieten de bosjes in om de regen kleding aan te doen! Bellen verschijnen op de plassen maar na 15 minuten is het alweer voorbij en druppelt het na. Als we na 25 km bij de laatste rust aankomen gaat Carla alleen verder. Zij moet nog met het OV naar huis in Rotterdam.

Deze rust ken ik niet, Heinde en Ver heet het. Later hoor ik, dat ze aan het eind van de dag dicht gingen om klaar te staan voor de avond gasten!!

Hier neem ik niets, het is zo druk! Maar wel even lekker bijkomen op een gewone stoel. Ik vul mijn flesjes bij en vertrek weer voor de laatste 5 km. Helaas hebben ze die met elastiek gemeten want het was 7,5 km afzien! Onwijs saai doordat het lange, rechte stukken waren dus niets te beleven. En helaas in mijn uppie en zonder afleiding. Hans stuurt nog een appje met een foto: “dit is je beloning”…..een heerlijk bad! Daar denk ik dan maar aan en langzaam maar zeker komt de finish in zicht! Het laatste stukje is bekend, de Dorresteinse weg waar maar geen eind aan lijkt te komen. Dan zie ik Hans staan en weet ik dat ik bij de finish ben, eindelijk! Ik meld mij af en zeg dat ik de vernieuwde route niet bijster mooi vond! En dat de gemeten afstand niet klopt want ik heb er 32,5 km op zitten! Hans haalt een biertje voor me en kom een beetje bij….

Dan is het nog 10 minuten rijden naar het hotel en mijn bad, heerlijk!

Bij het diner had ik gerookte zalm vooraf, een mixed grill (te veel voor mij) en een dame blanche als toetje. Genoten!

Dag twee

Er is een misverstand over het ontbijt. Als we om 7 uur naar beneden gaan wordt er gezegd dat het pas om 7.30 uur open gaat. Een ander groepje wandelaars is daar niet van gediend en laat dit luidruchtig merken. De leidster van de groep gaat de eetzaal binnen maar wordt gesommeerd naar buiten te gaan, ze zijn nog niet klaar! Oké…

Dan maar iets later ontbijten, ik hoef toch niet zo vroeg te starten.

Om 8.15 uur meld ik mij weer aan op het sportpark en vertrek meteen. Weer is de route bekend en het eerste stuk is wel aardig, door een parkje. En dan gaan we de weg onderdoor, richting Dodeweg! Pfff….neeeee…..dit stuk zat ook op het einde van dag 1! Suuuuuper saai….nou ja verstand op nul en blik op oneindig! Zo gaat dat tot de rust bij Bergzicht na 10 km en weer moet ik een teleurstelling verwerken want ze zijn dicht! Er is wel een tentje geopend waar een lange rij voor de koffie staat. Nou bedankt ik ga wel op een bankje zitten waar net een plekje vrij komt maar ik neem niets. Bij de Pyramide is de officiële rust maar dat is pas op 12 km en ik wil nu zitten! Ik krijg een appje van Syl die zegt dat daar wel koffie met gebak is…

Na de rust de “berg” op richting de Pyramide van Austerlitz. Dat is wel mooi maar zwaar lopen over puin paden. Niet echt bevorderlijk voor je voeten! Ik voel dat de blaar op mijn linker hak weer terugkomt en het is afzien geblazen.

Op 15 km ongeveer loop ik samen op met Bert en zijn vrouw uit Emmeloord. Heel gezellig kletsend gaan de km’s ongemerkt voorbij. Bij de volgende rust, we hebben er nu 20 km op zitten, gaan Bert en zijn vrouw naar Eldorado, een theehuisje in plaats van de officiële rust bij v.v. Woudenberg. Ik ga mee en dan zie ik opeens Sjaak en zijn gezelschap. Wat leuk! Ik ga bij hen zitten en bestel een soepje want ik verlies heel wat zout door al dat zweten! Hij is erg lekker!

Na de rust gaan we gezamenlijk verder en ik ben blij met de afleiding. Want gezellig kletsend heb je geen erg in de saaiheid van de route. Ik krijg nog een gouden tip van Jopie: op een saaie weg moet je die voor jezelf in gedeeltes “knippen”. Neem bijvoorbeeld die lantaarnpaal, en als je daar bent het volgende object en zo verder. Super tip!

Vanaf Eldorado geeft de routebeschrijving aan dat het nog 5 km is naar de laatste rust bij YMCA maar dat klopt niet gezien de tijd die we er over lopen. Dat contstateert Margareth en ik denk dat ze gelijk heeft want ik vind het ook allemaal wel erg lang duren! Ik ben het nu wel erg zat en dan…..eindelijk zien we het terrein van de YMCA opdoemen met de laatste controle knipjes. Er is zowaar nog plek om te zitten, we maken er dankbaar gebruik van! 

De routebeschrijving zegt dat het nog 5 km is naar de finish maar dat klopt ook al niet, het is minder. Althans voor mijn gevoel zijn we snel bij de fiets/loopbrug van dag 1. Nu weet ik dat het niet meer zo ver is en ik ben blij dat het er bijna op zit en ik lekker in bad kan om te relaxen!

Sommige gedeeltes zijn mooi maar veel ook niet, ik maak dan ook geen foto’s vandaag. De enige foto die ik heb van vandaag is die Hans maakt als ik samen met Sjaak aankom bij de finish. Ik krijg mijn verdiende “cijfertje”……een twaalf maar moet eigenlijk een elf zijn, dat komt wel goed denk ik. Ik neem afscheid van Sjaak en zijn gezelschap en ga met Hans terug naar het hotel om op het terras daar een biertje te drinken. Wij logeren er nog een nachtje.

Bij het diner had ik vooraf een soepje, kabeljauw pannetje (heerlijk!) en als toetje een hangop, ook erg lekker! Zondagochtend nog een ontbijt hier en dan terug naar huis!

Ik kan weer meer dan 60 km bijschrijven want dag 2 is ook met elastiek gemeten, 31,2 km! Op naar Nijmegen!

Foto’s o.a. van Sjaak en Sylvia

RWV Schie-Delfland route 11-06-2022 / 15 km

Vandaag de Schie-en Delflandtocht van RWV gelopen met Hans samen. Omdat het nu sinds Corona eerder regel dan uitzondering is heb ik ons via internet ingeschreven. Sabine appte vorige week of ik zin en tijd had om bij het startbureau te helpen, dat doe ik graag en met plezier dus ja, het wekkertje ging weer vroeg vanmorgen. Even dacht ik: “waar begin ik aan, ik wil slaaaaaapen!” Maar ach, eenmaal op de fiets ging het best. Ja, ik ben met de fiets naar Schiedam gegaan. Kostenbesparend tegenwoordig vanwege de absurd hoge benzineprijs maar ook pure noodzaak, zoonlief heeft de auto geclaimd dus ja..

Klokslag 7.00 uur kom ik samen met Danyell het terrein op van korfbalvereniging DWS. Zij komt ook het startbureau ondersteunen. Met Astrid, Sandra, Tiny en Julia helpen we de wandelaars op weg.

Als de meeste wandelaars vertrokken zijn komt Hans aangelopen en kan ik ook de benen strekken. Het eerste stuk is al prachtig door het Beatrixpark en dan zo naar Windas en de Zweth, lopen langs het water en over de grindpaadjes. Veel mooie natuur onderweg en jonge eendjes en zwanen gezien. Een brugmomentje ontbreek natuurlijk niet. 

Na 5 km komen we bij de verzorgingspost van RWV en Astrid en Frans bieden ons wat te drinken en eten aan. Heleen zien we hier ook zitten en we kletsen gezellig. Na de rust lopen we gedrieën te kwekken tot de volgende rust bij de Drie Maassteden. Heerlijk naar een schoon toilet en een lekker bakkie koffie gaat er wel in!

Fred loopt langs en ik denk, waar istie nou gebleven, ik ga even kijken. Maar hier is geen gele rakker te krijgen dus Fred is doorgelopen zei ik tegen Hans. Heleen is ook vertrokken en lopen Hans en ik weer samen de rest van de route. Langs het Vlietland/SFG ziekenhuis en een stukje langs de Rijksweg waar je niets van ziet want er staan geluidswanden die begroeid zijn met klimop. En ik zie de fietspaden waar ik vanmorgen ook gefietst heb, ik weet nu dat we dichtbij de finish zijn. Na op de kop af 14,8 km gelopen te hebben klokken we uit en zien daar Fred zitten, die is inmiddels ook binnen na 25 km gelopen te hebben. Een gezellige nazit volgt, met een biertje natuurlijk! Heerlijk buiten in het zonnetje genieten we na van de mooie tocht! RWV bedankt weer voor de ouderwets mooie route en fijne verzorging!

Haring en Biertocht 4 juni 2022 / 26,5 km

Zaterdag 4 juni loop ik samen met Hans en Fred de 11e editie van Haring en Biertocht vanuit Vlaardingen. Deze tocht heb ik al vier keer gelopen, de eerste in 2011 en weet dat het een mooie en afwisselende tocht is. Hij is elk jaar anders en wordt georganiseerd door Het Blauwe Vaasje en na afloop als beloning een speldje en een haring! Het is wel flink duurder geworden, 10 euro p.p.!

Wij gaan lekker op de fiets naar de start. Het is er heerlijk weer voor, wel fris in de ochtend in onze korte broek want er wordt mooi zonnig weer voorspeld. Fred komt met het OV en is om 8.00 uur al bij de start, wij doen er ietsje langer over dan gedacht maar kunnen uiteindelijk ook om 8.30 uur starten. 

De eerste 5 km gaan door het centrum van Vlaardingen en door een mooi park. Dan lopen we het centrum uit richting het water en vinden we de eerste koffiepost op 5 km. We strijken neer voor een bakkie om daarna opgekikkerd weer verder te gaan.

En dan komen we bij de splitsing, gaan we door voor de 25 of nemen we afslag naar 15 km? Ik wil wel wat kilometers maken nog voor de Vierdaagse en kiezen we voor 25 km. Maar als ik had geweten dat de route zo saai zou worden had ik het niet gedaan! Jeetje zeg, wat een domper! Inspiratieloos lopen langs het industrie gebied en langs Het Scheur, er komt geen einde aan! Het Oeverbos (een restaurant) is gesneuveld, daar kunnen we niet rusten en het beloofde mooie weer blijft ook uit, het is bewolkt en winderig. We vermaken ons wel met leuke gesprekken en dolletjes met elkaar zoals een brugmomentje en paaldansen maar toch, we hadden er meer van verwacht. Ook nergens even een bankje om te rusten of een horeca gelegenheid. En de leuke posten die bekend zijn van deze tocht, pas op het einde van de route! Zoals de eierkoek, het borreltje en het ijzerkoekje. En tot overmaat van “ramp” vliegt mijn petje van mijn hoofd, net als wij een brug over gaan zo het water in! Niet meer te redden want hij zinkt meteen. Ach ja…. Dit wordt zo’n tocht van: “weet je nog, toen je je petje verloor in Vlaardingen?”

Bij de finish maken we een finish foto van elkaar en de nachtburgemeester komt erbij staan, leuk voor later. We vinden zowaar nog een zitplekje en Hans en Fred gaan de haring ophalen die we wegspoelen met een biertje en een speldje met nr 11 erop. We genieten van de rust en de live muziek, het is erg gezellig hier! En dan wordt het tijd om naar huis te fietsen, de zon schijnt uitbundig nu en we hebben de wind in de rug. Met een tussenstop bij de Mac in Hoogvliet voor een bakkie cappuccino komen we weer thuis in Spijkenisse, een ervaring en 26.5 km rijker! Hans heeft nog nooit zoveel km’s gelopen, ik ben trots op hem!

Meer foto’s hier

Vierdaagse training nr 2 / 31-5-2022 / 30 km

De tweede Vierdaagse training zit erop! Gisteren had ik een vrije dag dus die heb ik goed benut. Wederom besluit ik van huis naar Rotterdam te lopen, met als finish het Erasmus MC. 

Om 07.15 uur, iets vroeger dan de eerste keer vertrek ik richting het park Mallebos maar al snel krijg ik weer kramp (jeetje als dit de opmaat is voor Nijmegen…..) zoek ik de struiken op, het is toch nog lekker rustig.

Opgelucht besluit ik lekker door het bos te gaan en richting het Carlton Oasis hotel te lopen. In het bos lopen ook een dame en heer achter mij, zij lopen iets sneller en ik laat hen voorgaan bij het “bomenlaantje”. Als ik dat niet gedaan had, was ik de eerste geweest die het reetje op het pad zag! Wat schattig. Nu sprong hij weg voor het stel en had ik het nakijken.

Ik steek de Groene Kruisweg over naar het volgende park, het Hartelpark. Hier heb ik heel wat voetstappen liggen omdat ik bij een hardloopclubje zat en hier vaak onze trainingsrondjes hadden. Herinneringen komen naar boven, altijd leuk!

Bij het clubhuis van hetzelfde hardloopclubje zie ik een eenzame hardloopster en ik herken Elly! Ik zwaai en roep naar haar en we maken even een babbeltje. Ze vindt het stoer dat ik in mijn uppie aan het wandelen ben en dan zo’n eind! Tja….ik moet toch trainen en dat kan ik beter in mijn uppie!

Dan ga ik de Spijkenisser brug weer over en dezelfde scholieren passeren mij met hun mobiel in de handen niet lettend op wat voor hun gebeurt. Zucht. Bijna word ik aangereden door zo’n sufferd die met z’n drieën naast elkaar rijdt! Maar afijn….ik kom heelhuids aan de overkant. Dan ga ik weer het Hoogvlietse park in, het Ruijgeplaatbos. Hier zie ik een zwanen paartje met jonkies, zo schattig!

Als ik het park doorgelopen ben kom ik bij mijn eerste rust, de Mac! Lekker een kopje cappuccino drinken en ik zit al op 10 km! Dat gaat best vlot!

Na de rust loop ik verder door het Hoogvlietse park en door het Valckesteinse bos. Aan het eind van het lange pad loop ik nu anders dan de eerste keer en ik hoop dat ik goed ga omdat mijn telefoon niet goed opgeladen is en ik niet op de gps kan kijken.

Een stukje onverhard pad van ongeveer 400 meter brengt mij naar het dorpje Rhoon waar ik door de stille straatjes loop. Ik ga nog even op een steen zitten want ik weet dat ik geen bankjes meer tegen ga komen op weg naar de tweede Mac in Rhoon. Die bereik ik na 20 km! 

Mijn honger stil ik door het eten van een croissantje met jam en natuurlijk een cappuccino. Ik moet nog 10 km en begin het toch een beetje zwaar te krijgen, mijn spieren willen niet zo…

Op weg naar de Kromme zandweg kom ik een dame tegen die zegt: Hey ook gezond bezig! En ik draai me om en zeg: ja, heerlijk aan het trainen voor de Vierdaagse. Zegt ze: oh dat heb ik vroeger ook gedaan maar nu hou ik het geen uur meer vol. Nou zeg ik, ik mag 30 km en daar doe je wat langer over dan een uur! Oooh wat knap zegt ze! Nou veel plezier en succes bij de Vierdaagse! 

Altijd leuk zulke ontmoetingen…

Inmiddels aangekomen in het Zuiderpark zoek ik een bankje om mijn meegebrachte eten op te eten en effe de benen van de grond! Poe het is best warm ook, even bijkomen. De eerste keer dat ik hier was regende het keihard, nu kan ik genieten van het mooie park en het frisse groen. 

Na deze korte rust ga ik weer verder richting Dordtse straatweg en dan ben ik bijna bij de Erasmusbrug. Ik ga deze keer aan de andere kant lopen en als ik aan de overkant ben niet meer langs het water lopen naar de Parkkade maar linea recta naar het Erasmus MC. De finish wacht! 

Ik klok precies 30 km als ik in de hal aankom en koop bij de AH to go nog een koffie. Zo blij dat ik er ben! Hans komt ook nog even en kletsen wat als ik bijkom van deze wandeltocht. De volgende keer ga ik hem andersom lopen, lijkt me ook heel leuk.

Ik ga weer met de metro terug naar huis.