Eind maart is traditie getrouw de wandeling vanuit Zandvoort, de 30 van Zandvoort. Tegenwoordig ook met een kortere afstand, 18 km en georganiseerd door Le Champion. Ik ga dit keer lopen met Gaby en Karin en ik mag met hen meerijden vanuit Spijkenisse. Al vroeg (6.00 uur) meld ik mij bij Karin en als Gaby er ook is vertrekken we naar Zandvoort wat niet geheel naar planning gaat door een klein oponthoud onderweg maar dan komen we toch nog op tijd aan bij het circuit van Zandvoort. We worden netjes naar een plekje gedirigeerd. In de tent halen we een startstempel, maken een start selfie en dan is het 7.55 uur als we onder de startvlag door lopen.
Het belooft een prachtige, zonnige dag te worden en als wij het strand oplopen kunnen de jasjes al uit! Het is heerlijk lopen op het strakke zand en bij de eerste stempel post krijgen we een reepje en nemen we onze eerste bak koffie. Dit keer al snel omdat we straks afscheid moeten nemen van Gaby, zij loopt vandaag 18 km. Met een gebakje die Karin en ik delen is het genieten buiten in het zonnetje maar ja, we mogen nog een aantal kilometers lopen dus we stappen weer op.
Bij Parnassia gaat Gaby ons verlaten, daar is de splitsing met de 30-km lopers. We maken nog een selfie en dan zwaaien we haar na. Wij lopen verder over het strand naar de volgende rust- en stempelpost bij Beach Inn. En ook daar een lekker bitterkoekje. Er staan leuke glijbaantjes op het strand en dat haalt het kind in ons naar boven, we maken een paar leuke foto’s van elkaar. En dan is het uit met de pret, we lopen de strandopgang op naar het Kennemerduinen gebied. Dit stukje van de route vind ik altijd wat saai, lopend langs een autoweg en niets te zien of te beleven. Maar wij hebben gespreksstof genoeg dus die meters gaan eigenlijk vanzelf.
Een leuke onderbreking is het theater spel van een man verkleed als Engelse Bobby met snorkel en zwemvliezen waar wij natuurlijk mee op de foto gaan. Dat is het begin van een mooi stuk route door het Nationaal Park Zuid-Kennemerland.
Al slingerend door bos en duin, heuveltje op en af, soms door het mulle zand en genietend van het natuurschoon komen we aan bij de door mij gevreesde zandheuvel die erg stijl is. Het is oppassen geblazen waar je je voet neerzet en ik ben weer blij als ik beneden ben! Aan het eind van die heuvel is de volgende rust- en stempelpost bij Duin en Kruidberg op 16,2 km. Het is een klassiek historisch landhuis, gebouwd in 1097 waar we in de sfeervolle Engelse Landgoedtuin van een heerlijk pauzemomentje genieten. We ploffen neer op een bankje in gezelschap van meerdere wandelaars en raken aan de praat over reizen naar Nepal en Canada.
Na de rust ga ik mijn flesje bijvullen en krijgen we weer een koek, een stroopwafel gedoopt in witte chocolade en hazelnootjes......hmmm......het lijkt wel een “koekjestocht”!! Na een sanitaire stop raken we aan de praat met een hondenbezitster, want wij dachten dat de hond niet mee mocht (Karin had dolgraag met haar hondje Luuk hier gelopen).
Vanaf Duin en Kruidberg lopen wij naar de volgende rust door Santpoort-Zuid en naar het openlucht theater Caprera op 20 km. Hier aangekomen luisteren we naar de groep Jembe trommelaars en krijgen een krentenbol en een pakje Roosviee drankje (erg zoet maar oké) de krentenbol slaan we af. We besluiten over 5 km te rusten bij Kraantje Lek en lopen weer door richting Overveen. Hier vergapen wij ons aan de prachtige straten en woningen met bijbehorende dure automobielen. We verbazen ons over de staat van sommige tuintjes.......heb je zo’n mooi huis maar een afschuwelijk lelijke tuin, dat is toch jammer?
In Overveen is de laatste stempelpost en krijgen hier een mandarijn die we oppeuzelen voor Loetje waar het terras vol zit maar wij lopen nog even door naar Kraantje Lek. Daar is het lekker rustig en we genieten nogmaals van de zon buiten op het rustige terras, en nemen het er nog even van met een broodje kroket. Nou......broodje??? Een zielig sneetje witbrood vol met boter maar ach......de kroket smaakte wel verrukkelijk!
Gelaafd gaan we op weg naar de finish. Lopend langs het spoor is het laatste gedeelte wat saai over het Visscherspad en worden we op de foto gezet door Wandelsport fotografie.
Dan komen we aan in het bruisende centrum van Zandvoort, een mini Via Gladiola! De finish bereiken we om 15.36 uur. We krijgen een bloem en een medaille uitgereikt en wachten op Gaby die een finishfoto van ons neemt. Met een biertje en een wijntje sluiten we de dag af op het gezellige terras en genieten we na van deze supergezellig wandeldag!
De terugreis verloopt voorspoedig en om 18.00 uur stap ik over de drempel, moe maar voldaan. Mijn vijfde editie van deze tocht is een feit, volgend jaar hoop ik er weer bij te zijn. Er deden 7000 wandelaars mee, ongeveer 4000 op de 30 km-route.
klikkerdeklik voor meer foto’s
