Totaal aantal pageviews

donderdag, juni 27, 2019

Even pauze.......



Tot aan de Vierdaagse van Nijmegen die start op 16 juli a.s. geen gewandel meer.......eventjes de voeten rust gunnen!!
Dus tot ziens na de Vierdaagse!

vrijdag, juni 21, 2019

Tweedaagse Alkmaar 21 en 22-6-2019 / 80 km


Dag 1
De Heilooerroute
Al jaren is het voor mij de traditie om de laatste trainingstocht voor de Nijmeegse vierdaagse te lopen in Amersfoort. Dit jaar kies ik voor de Tweedaagse van Alkmaar en dan kies ik natuurlijk wel voor 2 x 40 km. Je kan bij deze 2daagse ook andere afstanden lopen.
De reisbescheiden krijg ik bijtijds binnen, heb een hotel vlakbij geboekt en ik ga met Karin deze uitdaging aan!

Hans gaat mee als supporter en het is natuurlijk gezellig om na afloop samen te eten in het hotel. Onderweg voorziet hij mij van de nodige spullen en ondersteuning die ik nodig zal hebben.

Donderdag gaan we dus richting Akersloot waar het hotel van de Valk zit. De wekker zetten we op 5.30 uur want er moet om 6.30 uur gestart worden en ik moet mijn startkaart nog halen. Vrijdagochtend rijden we naar het Afas stadion van AZ waar de startlocatie is. Hier ontmoeten we Karin ook en we gaan van start. De grote groep is al vertrokken, wij tien minuten later.

De route gaat vandaag richting Heiloo en Egmond aan Zee de zogenoemde Heilooerroute. Deze wandeltocht is door Le Champion georganiseerd en dan weet je dat het goed verzorgd is onderweg. Er zijn wel 5 stempelposten waar iets te krijgen is. Op 5,1 km de eerste post. Het wordt vandaag trainen op rusten, iets wat Karin niet gewend is. Onderweg naar Egmond aan zee lopen we door het duingebied en zanderige paden wat best zwaar is. Het is heerlijk weer en soms gaat de zon schuil achter de wolken waardoor ik af en toe mijn jasje nodig heb.

Op 12 km zit stempelpost 3 aan het strand van Egmond aan Zee, daar is het heerlijk toeven en nemen we het ervan, we delen een punt appeltaart. Dat gaat er wel in maar een hele is mij teveel. Op het strand maken we foto’s van elkaar, zittend in het zand met op de achtergrond de zee. Het is vloed maar we kunnen nog over het natte zand lopen. Na ongeveer 2 kilometer gaan we weer de duinen in, en de helling loopt iets makkelijker via een trap maar is toch best zwaar.....en we nemen weer de tijd voor een fotomomentje in de duinen.

Op 18 km is de volgende stempelpost en de route gaat door en over de duinen. Ik begin last te krijgen van mijn enkel helaas, dat drukt een stempel op het wandelen waardoor ik er niet echt van kan genieten. Met een grote boog komen we uiteindelijk aan in Egmond Binnen. Bij stempelpost 4 zie ik Hans zitten, hij heeft voor mij wat mayonaise gehaald voor mijn eitje, die eet ik met smaak op. Bij de EHBO post laat ik naar mijn hiel kijken, die doet pijn en de aardige EHBO-er plakt deze af. Ik kan nu vrijwel pijnloos verder, de laatste 13 km. In Heiloo is nog een laatste stempelpost maar helaas pindakaas deze is al aan het afbreken. Hoe kan dat nou, het is “pas” half 4, hij zou tot 4 uur open zijn! Nou ja.....het is toch vrij laat, we moeten om half 5 binnen zijn, dus we bikkelen maar door. De laatste 6 km.........daar kan ik kort over zijn: saai! Met zicht op het AZ stadion waar de finish is die maar niet dichterbij komt! Als we nog ongeveer 3 km hebben te gaan komt er iemand van de organisatie in een auto ons vertellen dat we een klein stukje af kunnen snijden maar dan moeten we wel weer over de grasdijk terug, dezelfde als waar we in de ochtend mee begonnen. Uiteindelijk scheelde het 700 meter waardoor ik klokslag 16.27 uur binnen kwam, Karin iets eerder want ze was bang te laat te komen en liep door. Binnen in het stadion is een feestje aan de gang maar wij halen onze startkaart op voor morgen en rijden naar het hotel terug, Karin logeert daar ook.
En dan lekker in bad en bijkomen, energie opdoen voor de volgende dag!

Dag 2
De d’Oude Stadroute
Zoals dat soms gaat heb je goede en slechte dagen, vandaag is een slechte dag en mijn energie pijl is laag. Ondanks dat heb ik zin in de komende wandeldag, het wordt mooi weer en ik ben benieuwd naar de route. De start is 15 minuten verwijderd van het Afas stadion, Karin parkeert daar de auto en rijdt met ons mee naar de startlocatie. We starten precies om 6.30 uur en lopen door de straten van Alkmaar. Een inwoner staat te mopperen in zijn voordeur, hij is wakker geworden van het gezang van de lopers en roept of het wat stiller kan......
Deze dag heeft 7 stempelposten maar we gaan niet bij iedere post zitten, je kan ook overdrijven hahaha! Maar zoals gezegd, ik kan niet op gang komen en heb moeite met het tempo. Mijn enkel doet zeer en mijn hiel, maar ja even doorbijten en gaan met die banaan.
We lopen door Alkmaar Noord, en door naar Geestmer-Ambacht en Warmenhuizen. We vergapen ons aan de mooie huizen en de staat van de tuintjes, allemaal even mooi en verzorgd. In Tuitjenjorn is een stempelpost vlakbij een dierentuin, we hebben er de helft op zitten. Leuk om daar doorheen te lopen. We lopen samen op met een kennis van Karin, vanaf hier gaat de route door het buitengebied met lange en rechte wegen. De zon schijnt en doorrrrr......naar Krabbendam en over de dijk naar Schoorldam op 26 km waar Hans op de uitkijk staat. Het deelnemersveld is behoorlijk uitgedund, wij lopen in de achterhoede. Zelfs de dixies worden al opgeruimd maar de zanger met gitaar kan er nog een liedje uitpersen voor ons. Leuk toch?

Vanaf hier is de route “not my cup of tea” en kan ik alleen nog maar aan de finish denken en aan het bad waar ik straks induik. Karin besluit daarom alleen verder te gaan om haar eigen tempo te kunnen lopen. Onderweg kom ik nog wel een leuke straat in, waar het publiek de wandelaars aanmoedigt met hier en daar tafeltjes met snoep en drank. En muziek, ook leuk. Het doet een beetje aan Nijmegen denken. Bij de laatste stempelpost stop ik niet, ik wil niet te laat komen.
Uiteindelijk kom ik dan toch aan in Alkmaar, een verkeersleider rukt zich los van zijn gesprek en begeleid mij met oversteken. Als ik denk er bijna te zijn, zie ik ineens een bordje met: “nog 3 km nog even doorbijten”. En dat wordt het want ik vind het nu wel lang genoeg duren! En deze kilometers zijn niet de makkelijkste zo door het parkje met zijn heuvels op en neer. De organisatie heeft nog wel een verrassing in petto: een dweilorkest moedigt mij aan en ik krijg een kunstbloem in mijn handen gedrukt.
In de lange winkelstraat moet ik mij door het winkelende publiek heen wurmen, wat is het druk!! Ik ruik de finish maar moet twee keer vragen of ik goed loop. En dan zie ik het, het Waagplein waar de finish is......ik verwacht een juichend publiek. Helaas......er is een huldiging aan de gang van vrijwilliger van het jaar???? En ik dan, het is nog steeds geen half 5, de sluitingstijd. Ik kom om 16.04 over de finish en word op de foto gezet. Huilend val ik in de armen van een vrijwilligster, zo moe ben ik! En zo blij dat ik eindelijk binnen ben!!! Karin zit al op een terras te genieten van een wijntje en ziet mij binnenkomen. Als ik enigszins bijgekomen ben lopen we samen naar de pendelbus die ons naar het stadion brengt, een fijne service van Le Champion.
Bij het stadion staat Hans al te wachten en neem ik afscheid van Karin, wij rijden naar het hotel. Daar kom ik bij in het bad en laat ik deze dagen over mij heen komen en schrijf ik 80 km erbij. Ik heb nu wel genoeg getraind voor Nijmegen!

foto’s dag 1

foto’s dag 2

zaterdag, juni 15, 2019

2e Kikkerloop 15-6-2019 / 20 km


Vorige week een tochtje gelopen voor het goede doel Spieren voor Spieren, vandaag is het de beurt aan een tochtje voor ALS, een vreselijke spierziekte waar nog veel onderzoek naar gedaan moet worden. De tocht van vandaag wordt georganiseerd door Carla die haar man Ton heeft verloren aan ALS en ter nagedachtenis aan hem lopen we vandaag een rondje Haarlem. De opbrengst komt geheel ten goede aan ALS en de tocht dankt zijn naam aan Kermit de kikker waar Ton zo gek op was....

De regen komt helaas met bakken uit de hemel als wij vertrekken vanuit Spijkenisse en we zullen de zon vandaag niet veel zien wordt er voorspeld, maar ach......het meeste valt ernaast! Nadat Hans en ik ons aangemeld hebben bij Carla en Margrit is het wel enigszins opgeklaard maar het blijft erg bewolkt. En af en toe druppelt het nog wat na maar het is niet koud.

De route voert ons langs een watertje waar veel woonbootjes in drijven, de ringvaart van de Haarlemmermeerpolder. Onderweg bekijken we de huisjes, bootjes en molens die we tegenkomen en maken tijd voor een brugmomentje. Na 4 km mogen we een onverhard paadje op maar het pad is nauwelijks te zien door de begroeiing en ook vrij nat vanwege de recente hoosbuien. Maakt niet uit, de broek droogt wel weer onderweg.

De eerste rust bevindt zich in De Molenplas. Daar nemen we het er even van en kom ik een stel bekende wandelaars tegen die ik ken van de SOP tochten. Altijd leuk!
De koffie smaakt hier goed.

We gaan weer verder langs een ander watertje, de Zuider Buiten Spaarne waar heel veel te zien is. Woonbootjes en leuke tuintjes, mooie huizen en vaarboten. Alleen jammer dat de afwatering van het pad hapert want er liggen overal plassen die we niet kunnen vermijden, daar is het pad te smal voor! Dus het wordt soppen geblazen en nu letterlijk! Mijn schoenen en sokken raken doorweekt.....

Na een kilometer of 10 gaan we even op een bankje zitten om de proviand op te eten, lopend vind ik dat lastig. We zien een bankje langs het water waar we drie bootjes zien aanmeren met kinderen erin. In elk bootje vier kinderen die onderwijs krijgen in het varen met een zeilboot. Wel leuk om te zien!

Aangekomen in het centrum van Haarlem lopen we om de Grote of St.Bavokerk heen nadat we ergens op een terras gezeten hebben. Na een paar rondjes door het Begijnhof, we raken de route even kwijt, komen we weer buiten het centrum van Haarlem aan. Een rondje om de molen de Adriaan en door naar het oude Droste terrein. Dan volgt een stukje door en over het industrie gebied van Haarlem. De verveling verdrijf ik door foto’s te nemen van een paar mooie bloemen onderweg en de bepijling van de route. Die herkennen we aan de hand van de groen-witte banieren van KWBN en soms de rode lintjes ter afwisseling.

En dan nog een stukje natuur langs de Veerplas waar de Reuzeberenklauw welig tiert. Een “gevaarlijke” plant want ze kunnen blaren opleveren bij aanraking! Gelukkig komen we er niet in de buurt maar zijn wel mooi om te zien. Ze kunnen wel 4 meter hoog worden en schapen vinden ze lekker.

Het einde van de tocht is in zicht als we het hotel ontwaren in de verte. Na het oversteken van de spoorlijn lopen we het hotel binnen, het is inmiddels 15.30 uur en we zijn op tijd! Ik meld ons af en krijg een plaatje en stempeltje, kletsen nog even na en ik koop een T-shirt van de Kikkerloop. Daarna vertrekken we weer naar Spijkenisse.
Ik kijk terug op een leuke en afwisselende wandeldag. Later hoor ik dat er 135 wandelaars geweest zijn, een mooie opkomst!

hier meer foto’s

maandag, juni 10, 2019

4e Andre van de Hoef Verzekeringentocht 9-6-2019 / 20 km


Het tochtje van André begint zo langzamerhand traditie te worden! Ik ga vandaag de vierde editie lopen van de André van de Hoef Verzekeringen tocht. Hij heeft dit keer vier afstanden bedacht: 40, 30, 20 en 15 km! Dit doet hij niet alleen, ook zijn buurman Michel doet mee en natuurlijk zijn echtgenote Liane en zoons met aanhang. Het is een hele klus om zoiets dergelijks op te zetten maar hij heeft er ook een goed doel aan gekoppeld namelijk Spieren voor Spieren. Het inschrijfgeld gaat geheel naar dit goede doel, en tijdens de tocht kan je muffins kopen bij de rust Mon Chouette waarvan de helft voor Spieren voor Spieren is. Ook bij de tweede rust (voor de 20 km althans) gaat een deel van de lunch in het goede doelen potje. Goed geregeld!

De route gaat meteen na het restaurant La Place Maarsbergen waar Hans en ik de inschrijving gedaan hebben voor 20 km een heel lang stuk langs een autoweg.......ik trek meteen de vergelijking met andere jaren waarin we gelijk de bossen in werden gestuurd maar misschien komt het goed? De diverse vogels hebben het hoogste woord en het is vandaag gelukkig droog, dat was gisteren wel anders! Maar nu kunnen we na verloop van tijd de jassen uitdoen, de zon doet goed zijn best!

Bij een boerderij op ongeveer 6 km staat er een verzorgingspost op ons te wachten met water, cake en een appel. Dat komt goed van pas en er is zelfs aan een toilet gedacht maar daar hebben we nog geen behoefte aan, ik neem wel een appel mee voor onderweg. Meestal eet ik geen appels tijdens het wandelen maar vandaag maak ik een uitzondering.

We komen bij het Valleikanaal en bij de sluisbrug maken we even tijd voor een brugmomentje. En weer verder door bekend gebied voor mij, ik herken de route van een eerdere editie van André ‘s tochtje. De eerste rust bij Mon Chouette ken ik o.a. daarvan. Als we er bijna zijn worden we ineens aangesproken door een paar bekenden, Hans en Margriet. Hans ken ik alleen van Facebook en heb hem nooit “in het echt” gezien, een hartelijke kennismaking volgt. Margriet zijn we al een paar keer tegengekomen bij een wandeltocht.

Mon Chouette doemt op en is het tijd voor een lekker bakkie koffie, we zijn er wel aan toe en zitten nu precies op de helft. Het zonnetje schijnt nu lekker en we nemen plaats op het terras waar ik Henrike tref, zij staat op het punt weer te vertrekken.

Na het aangenaam verpozen is het weer tijd voor vertrek, en de route voor 40 km waar Hans aan deelneemt splitst zich meteen, wat wel jammer is want we hebben gespreksstof genoeg. De splitsing voor Margriet komt wat later, zij loopt de 30 km route. Maar eerst lopen we nog gedrieën een stuk over de Grebbelinie en komen een oorlogsmonument tegen die we op de gevoelige plaat vastleggen.
De Grebbelinie was een voorverdediging van de Hollandse Waterlinie, een Nederlandse verdedigingslinie, gebaseerd op inundatie. Deze linie liep door de Gelderse Vallei vanaf de Nederrijn bij de Grebbeberg te Rhenen langs het Valleikanaal en de Eem tot aan de Zuiderzee, later het IJsselmeer. Op 18 april 2011 kreeg de Grebbelinie de status van rijksmonument vanwege de "unieke staalkaart van verdedigingswerken”. Aldus Wikipedia.

Dit stukje van de route is erg mooi, we lopen te genieten.....
Totdat we afscheid moeten nemen van Margriet als zij de lus van de 30 km in gaat. We lopen langs een watertje maar het eind van het pad is recht voor ons uit en dat blijft het een tijdje. Tot we bij de tweede rust aankomen, theehuis Eldorado. Een klinkende naam voor een perfecte rustplek. Het is heerlijk zitten in de achtertuin met uitzicht op de weilanden en een vijver met koi karpers.

We hebben er inmiddels 16 km op zitten. Vanaf het theehuis lopen we richting Woudenberg en we gaan niet het dorpje in maar steken de weg over. Ik herken dit weer van de Amersfoortse 2daagse en weet dat er een saai stuk aankomt.
De laatste meters gaan over landgoed Anderstein en de golfbaan en dan zijn we weer aangekomen bij het restaurant waar we André een compliment geven over de organisatie want die was weer perfect. Niet één twijfel momentje gehad over de route, en de rusten waren goed verdeeld. De route vond ik dit keer wat minder, de lange rechte wegen zijn niet echt mijn “cup of tea” maar anderen zullen dat niet erg gevonden hebben.
Het was hoe dan ook een succes, er zijn vandaag 202 mensen op af gekomen! De totale opbrengst komt over de € 2000 hoor ik later. Supergoed! Ik ben blij dat ik daar een steentje aan heb bijgedragen.

We nemen bij La Place nog een bakkie cappuccino en strijken neer op het terras waar Christine en Greet wachten op Klaas en Rinus die nog onderweg zijn. Wij wachten niet op hen, mijn schoonmoeder wacht op ons omdat we vandaag bij haar langs gaan in Voorthuizen, een kort ritje vanaf Maarsbergen. Ik neem afscheid van André en Liane en na een medaille, een stempel en een sticker gekregen te hebben stappen wij in de auto, we hebben er weer 20 km bijgeschreven!

Klik voor meer foto’s hier

zondag, juni 02, 2019

RWV trainingstocht 1-6-2019 / 45 km


Vandaag moet ik flink aan de bak, ik ga 45 km lopen bij mijn cluppie RWV, de zogenaamde trainingstocht. Een aantal jaar geleden ben ik hier voor het laatst geweest, en ik heb nog nooit de 45 km- afstand gedaan hier dus het wordt wel eens tijd! Als je 5 km boven je afstand in Nijmegen loopt, heb je een goede training te pakken als je dit goed afgaat......ik ga ervoor!

De start is om 7.30 uur en ik arriveer op tijd bij de startlocatie van WION in Ommoord, mijn koets staat naast die van Piet en gezamenlijk lopen we naar het clubhuis. Inschrijven is zo gepiept, plaatje en sticker vast bemachtigd, een praatje hier en daar en ik kan van start. Het belooft een hele warme dag te worden dus ik heb een topje en een korte broek aan en de jas heb ik thuis gelaten. De eerste kilometers zijn bekend maar ze gaan wat moeizaam dit keer. Ik heb twee dagen geleden nog 26 km gelopen, zou dat het zijn? Mijn koptelefoon gaat op, een luisterboek aan en gaan. Dit wissel ik af met muziek om mijzelf op te peppen, het ritme zit er nog niet in.....

De routebeschrijving is zeer uitgebreid en die gebruik ik eigenlijk alleen om te kijken waar de rusten zijn, de pijlen zijn heel duidelijk zoals gewoonlijk. Dat vind ik lekker ontspannen lopen, dat je niet hoeft te zoeken naar pijlen!

De Bergse Voorplas, een bekend stukje natuur voor mij met natuurlijk het Prinsenmolenpad en de molen komen voorbij.
De eerste rust op ruim 9 km komt voor mij best laat en ik neem een kopje oploskoffie om bij te komen, Theo maakt ruimte voor mij op het bankje, bedankt Theo!
Ik loop verder maar ik moet erg plassen en kijk rond voor een mogelijkheid, bij de wagenrust was geen dixie. Als ik even later een man zie staan die staat te wachten op zijn eega, ga ik ook even naar binnen bij de volkstuin vereniging Eigen Hof. Pff....dat lucht op! Mooie tuintjes hier, maar ook veel verwaarloosde tuintjes.

Op 15 km weer een rust in de Speeltuin Schiewijk, ook een bekende plek. Hier ga ik in de schaduw zitten met alweer een bakje koffie en ik eet mijn boterhammen op, ik heb honger.....Na de speeltuin loop ik door een voor mij onbekend stukje natuur, langs de A13. Richting het Park Zestienhoven, langs het vliegveld en langs het hotel richting de volgende rust op 23 km in het Wilgenplaspark, ook een bekende plek. Hier maak ik kennis met de wandelclub “De volle blaas”......hahaha wat een grappige naam. De leider van het drietal heeft het hoogste woord en ik lig in een deuk. Later kom ik ze weer tegen en hij vertelt exact hetzelfde aan andere wandelaars. Ik maak een praatje met Larissa die in de verzorging zit en eet een heerlijke soep met ballen, jammie....

Dan door Schiebroek, 110-morgen wijk en op naar het Lage Bergse bos. Daar loop ik over tientallen bospaadjes,bruggetjes, vlonders en heuvels. Zelfs de golfbaan de Hooge Roterdamsche lopen we over. Dat kost mij erg veel moeite, ook vanwege de warmte maar het is een flinke heuvel! Die natuurlijk ook weer afgedaald moet worden middels traptreden en au, au, au dat dat doet zeer aan mijn tenen die het nu zwaar te verduren hebben! Ik begin het enorm zat te worden, de rust op 34 km moest ik overslaan vanwege de drukte in het restaurant De Bergsche plas. Niet zo gek, met dit mooie weer trekken veel mensen erop uit..... Ik zoek een bankje op voor een alternatieve rust en maak een selfie.

De laatste rust is bij trefpunt Roffa en ik verheug mij op het bakje fruit. Als ik daar aankom zie ik Larissa zwaaien met de RWV banner, ik ben bijna de laatste wandelaar op deze route. Ze zijn ook al aan het opruimen maar gelukkig hebben ze nog een bakje fruit voor mij bewaard, erg lief! Mijn flesje wordt gevuld door Carla en ik kan weer met frisse moed op pad voor het laatste stukje.

Deze route ken ik nog wel en ik bedenk dat als ik bij de kinderboerderij aankom ik daar een ijsje ga halen. Maar de pijlen zijn gewijzigd. De boerderij blijkt om 16.30 uur dicht te gaan, en een alternatief wordt geboden door een geïmproviseerde wagenrust. Gerrit staat daar met zijn bevoorrading en ik maak dankbaar gebruik van het bekertje limonade, het is dorstig weer! Vanaf hier is het nog ongeveer 3,5 km en ik tel de meters af, ik ben erg moe.

Om precies 18.00 uur kom ik bij de finish aan en Gijs is al aan het opruimen. Het startbureau zo goed als verlaten, bijna iedereen is gefinisht. Ik meld mij af en bestel een Radler 0,0, die heb ik wel verdiend!

Na een korte autorit stap ik om 19.00 uur weer thuis over de drempel in Spijkenisse. Wat een lange dag, en wat was het warm!!! Bedankt RWV voor de mooie en uitstekend gepijlde route, de enthousiaste en lieve vrijwilligers ook bedankt het was een goede training voor de Nijmeegse! Ik ben er klaar voor, nog een paar weken!!!!


Ik heb maar een paar foto’s gemaakt, klik hier