Trainingstocht RWV 8 juni 2013 / 35 km

.

De planning voor vandaag was om naar Katwijk te gaan voor de Kippenloop maar het liep even anders! Ik kreeg op vrijdagavond een berichtje van Silvia dat ze verhinderd was, dus ik moest een ander plan bedenken. Ik had namelijk geen zin om in mijn eentje helemaal naar Katwijk te rijden om daar vervolgens in mijn eentje te moeten lopen! Goed, er lopen wel meer mensen daar maar dan moet je net iemand treffen die je ligt om samen mee te lopen en dat risico wilde ik niet lopen. Op facebook zag ik een melding van RWV dus dacht ik kom: laat ik daar maar weer heen gaan, er zullen vast wel maatjes gaan die ik ken!

Zo gezegd zo gedaan, om half 8 kom ik aan bij de kantine van WION, die gelukkig mooi verbouwd is na de brand, en zie daar mijn wandelmaatjes Larissa, Paul en Sabine al zitten. Na het aanmelden even bijgekletst, en later komen Mar en Anneke er ook bij. Larissa en Mar gaan 15 km lopen, Paul en Sabine 25 en Anneke en ik besloten toch maar de 35 te lopen.

Het eerste stuk gaat gezellig samen op, en op dat eerste stuk bij het Prinsenmolenpad komen we ook Bertvos van het forum tegen en hij blijft gezellig met ons samen op lopen hoewel hij van plan is om 45 km te doen. Gedrieen lopen we verder na de splitsing van 25 km na afscheid genomen te hebben van Paul en Sabine.

Gezellig keuvelend lopen Anneke en ik naar de eerste verzorgingspost, waar ik en passant nog een stel veters kan verkopen aan Hans, de postbode die ik ook ken van de Marathonvrijwilligers groep. Hij koopt twee paar, ook een voor zijn wandelmaatje en ik maak er een foto van.
Bij de verzorgingspost verkoop ik aan Yvonne van RWV nog een sleuterhanger en gaan we even zitten om wat te drinken en/of eten, het is best warm al vandaag. Het belooft een warme en zonnige dag te worden, ik loop voor het eerst met een korte broek! Ik heb ook geen jas meegenomen hoewel het in het begin nog wel even fris was.

De volgende rust is bij de speeltuin Schiewijk, en daar gaan we ook weer even in het zonnetje zitten en wat eten en drinken. Dan zien we ook Bert weer verschijnen nadat hij zijn extra lusje gelopen heeft. Dat is zo leuk van deze tocht, alle afstanden komen bij dezelfde rusten! Nadat ik van het toilet kom, heeft Anneke voor mij een paar veters verkocht! De zaken gaan goed!

Na deze rust gaat Bert meteen de andere kant op voor zijn lusje en Anneke en ik vervolgen onze weg. De route is voor mij heel bekend, voor Anneke een verrassing omdat ze Rotterdam op zijn mooist ziet, met al zijn parken en veel natuurschoon! Ik ben er trots op dat de RWV dit op een sublieme manier doet, zij is dan ook vol lof over de organisatie! Zoals de rustpost op het ontmoetingsplein, met heerlijke soep van Gijs, met heerlijke soepballetjes. Er is zelfs keuze tussen twee verschillende soorten soep, en er is veel hap-snapwerk te krijgen. Er staat zelfs een Dixie tot onze beschikking! Wat een luxe. Nadat ik een vers flesje water krijg gaan we weer op pad, op weg naar de volgende rust.
Wandelen is een raar iets, je loopt eigenlijk steeds van rust naar rust, want het rusten is ook heeeeeel belangrijk bij wandelen! En tussen deze rusten geniet je van de omgeving.
Bert is inmiddels ook weer bij deze rust aangekomen en gezamenlijk gaan we verder richting het Schiebroekpark, een van de vele parken dat Rotterdam rijk is! Langs een volkstuinencomplex waar druk gewerkt wordt vanwege het mooie weer en langs een windhondenrenbaan. We komen een groepje kinderen tegen met medailles om, een begeleidster zegt tegen ons: "dit zijn de toekomstige wandelaars". Blijkbaar hebben ze de avondvierdaagse gelopen, maar ja, dat doe je toch 's AVONDS?

We naderen het Lage Bergse bos want er is een rust in het Hoekse Hout, waar het weer gezellig druk is. Er wordt een verjaardag gevierd van een oude heer, ze zitten wel binnen! Wij gaan lekker buiten zitten en genieten van de rust. Kletsen nog even wat met een debutante want het shirt wat ze aan heeft is van de Via Vierdaagse. Ze vertelt dat ze nog nooit meer dan 25 km gelopen heeft en dat ze toch wel last begint te krijgen van blaren en andere ongemakken. Ik vertelde haar dat het wel went, het vele wandelen. Anneke en ik weten er alles van: blaren!
Gelukkig is dat nu verleden tijd en kan ik genieten van het wandelen zonder pijn....

We zitten nu op 26 km van de route, en we verbazen ons erover dat we er zo lang over doen, want we lopen niet echt heel erg langzaam! Ik denk dat het komt omdat we genieten van de rusten, we nemen er echt de tijd voor! Geen gehaast en kijken op de klok, lekkerrrrr.....
We lopen verder het bos in richting de golfbaan waar we heuvel op en heuvel af gaan, best pittig! Na vier kilometer komen we alweer aan bij de, voor ons, laatste rustpost, lekker fruit eten! Deze rust is bij het Trefpunt Rotta, een natuurcentrum waar je ook gebruik van het toilet mag maken. Hier komen we ook Bert weer tegen en kunnen we weer het laatste stukje gezamenlijk oplopen. Er is nog een rust gepland in de Blijde Wei, een kinderboerderij, maar dat is nog geen drie kilometer van de finish dus dat doen we niet.

Nog even de Rotte oversteken en een klein stukje erlangs lopen, een paar veters onderweg verkopen aan een paar dames en zo komen we weer aan in Ommoord. We melden ons af en Anneke kiest een mooie herinnering. Hier gaan we nog even buiten zitten om na te kletsen en ook nog even genieten van de zon! Ronald die 55 km gelopen heeft komt er ook nog even bijzitten en maakt een foto van ons drietjes.
Ik heb genoten van deze dag, en totaal geen spijt gehad dat ik niet naar Katwijk ben gegaan! Rond zes uur stap ik moe maar voldaan mijn huis weer in

Haring en Biertwandeltocht Vlaardingen 1 juni/ 25 km

Sinds vier jaar organiseren Warmelo & van der Drift een wandeltocht door Vlaardingen vanuit cafe D'oude stoep.Silva en ik gaan daar voor de derde keer aan deelnemen, Leo voor de eerste keer. Als we aankomen bij het cafe, zijn de voorbereidingen nog in volle gang, we zijn iets te vroeg gearriveerd. Dan maar even een bakkie koffie en naar het toilet.
Als de koffie op is, zie ik Silvia in de rij staan buiten om zich aan te melden en ik sluit me bij haar aan. Deze keer is het aanmelden gesplitst in aanmelden via internet, aanmelden via internet én betaald, en een aanmelding op deze dag. Ik heb begrepen dat er ongeveer 400 mensen zich van te voren hebben aangemeld, dus vandaar dat dit nu buiten gebeurd. Andere jaren kon je je gewoon binnen aanmelden.
Terwijl we staan te wachten, worden we uitgezwaaid door de stadsomroeper die ieder jaar zoals gebruikelijk zijn praatje houdt. Erg leuk altijd! En nadat ik nog even met een paar bekenden gekletst heb, gaan we op pad.
De route is aangeduid met visjes, heel toepasselijk want aan het eind van de tocht krijgen we een haring als beloning, maar zover is het nog lang niet!
Na een rondje om de kerk, ja echt.....gaan we een stuk industrie gebied in. In het boekje dat we meegekregen hebben, staat tekst en uitleg over de bijzonderheden die we tegen kunnen komen, maar daar kijken we eigenlijk niet in. Het is wel leuk, dat de route elke keer weer anders is! Blijkbaar komen we langs een kroepoek fabriek, want daar is de eerste stempelpost. Maar helaas, geen post te zien, we zijn kennelijk wat vroeg gestart, want het is nog niet opgestart. Er is ook wat verwarring over de route die we moeten lopen, maar de stempeltjes van de vissen staan duidelijk aangegeven. We lopen langs een oorlogsmonument zonder er echt bij stil te staan, dat lees ik nu in het boekje.
In het Oranjepark aangekomen, is daar wel een post die al klaar is, we krijgen daar een flesje AA-drink. Lekker! Maar..........de koffie die ik vanochtend genuttigd heb, wil er ook weer uit en zoek naarstig naar een mogelijkheid. Gelukkig laat die niet lang op zich wachten! Later zal blijken dat ik net op tijd ben, want verder op de route is er helemaal geen mogelijkheid en de eerstvolgende pauze is pas bij het Bommeer, en dat duurt nog een tijdje!

Er volgen wat woonwijkjes alvorens we een stukje langs de Vaart lopen en de volgende post alweer verschijnt. We krijgen daar een appeltje voor de dorst, helaas geen zit-mogelijkheid of sanitair. Dat heb ik nu niet nodig maar ik kan me voorstellen dat er anderen zijn die dat wel hebben! We zijn al bijna twee uur onderweg!
Hierna volgt er een lang stuk door natuurgebied en over schelpenpaadjes, die erg smal zijn dus we moeten in "ganzenpas". Nou is dat op zich niet zo heel erg, maar wel als dat pad kilometers lang is! Leo bezorgt me nog de schrik van mijn leven door achter mij op een bruggetje te gaan springen! Pfff....We genieten wel van de mooie uitzichten en we zien dat de werkzaamheden voor de nieuwe snelweg in volle gang is. We zien ook, dat er een huis pal aan die werkzaamheden grenst. Die bewoners zullen niet blij zijn met de komst van de weg, maar ik denk vele weggebruikers die nu vaak in de file staan wel!
Er zou ook nog een post zijn volgens de routebeschrijving maar die komen we niet tegen....
Wel de post "Vlet & Pret met een Pet". Wat ze daar nou mee bedoelen?? Het is een waterpost (je kan een flesje water krijgen) en er staat een groepje muzikanten, misschien heten zij zo?
We worden met een kleine sloep overgevaren, er kunnen zo'n 7 a 8 mensen in. Later horen we van een medewandelaarster dat zij lang op de overtocht moest wachten! Blijkbaar waren er niet veel bootjes beschikbaar!
De overtocht verloopt gelukkig zonder water te maken en we mogen na het afmeren weer de polder in! Op naar de appeltaart, daar zijn we nu echt wel aan toe! We komen nog mensen tegen van de organisatie, die achter ons op komen fietsen en vragen ons of het goed gaat.
Nadat we bij Het Bommeer binnen een zitplaats zoeken, buiten is het nog net iets te fris want er staat veel wind en er is geen zon helaas, bestelt Leo voor ons een koffie en een appeltpunt! Mmmmjammie!!
Na een goed half uur genoten te hebben van deze rust, gaan we weer op pad, zij het wat mij betreft wel moeizaam, ik moet een beetje op gang komen, de zin is er af. Maar ik twijfel er niet aan dat die zin weer terug gaat komen en ik stap dapper verder......
Nu komen we weer in een mooi natuurgebied, met de nodige schelpenpaadjes en bruggetjes maar dit keer zijn de paden wat breder en kunnen we al kletsend onze route vervolgen.
Er is ook nog een brugmomentje: bij de "wokkel", een heel aparte brug! Silvia en ik gaan wel even poseren......
Als we in de Broekpolder lopen zien we een heel apart pad, met boomstammetjes! En ook dit pad moeten we bedwingen! Helaas heb ik een klein beetje last van maagkrampen op dit moment en het gaat niet zo heel lekker. We moeten ook nog een hoge heuvel bedwingen want daar is een Ranjapost! Die overigens mierzoet is......! Een vrijwilliger vraagt wat al die veters betekenen die we bij ons hebben. Silvia geeft uitleg en ik vraag of hij soms geinteresseert is, maar nee, hij vraagt: kan je pinnen???! Hij laat zijn portemonnee zien, helemaal leeg! Helaas, weer niet gelukt!
Omdat er maar één rustmogelijkheid is, besluiten we even langs de zoon van Leo te gaan, hij heeft een winkel, The Coffeecompany, in het industrie gebied vlakbij. Daarvoor moeten we een weg oversteken en ineens schiet de kramp in mijn kuit! Gelukkig is dit van korte duur en kan ik weer verder. Bij Ron aangekomen krijgen we een heerlijk bakkie cappuccino! En maken dankbaar gebruik van deze rustmogelijkheid.
Hierna is het nog maar een klein stukje naar het centrum van Vlaardingen, naar de molen waar we een ijzerkoekje kunnen krijgen en een borreltje. Dit is de laatste post en de finish is nu heeeel dichtbij. Nog een paar winkelstraatjes en dan kunnen we ons afmelden. Een haring is dik verdiend! En een biertje natuurlijk. We gaan nog even op het terras zitten nagenieten, helaas is de zon weg, Ardie is inmiddels ook gearriveerd en we kletsen nog even wat. Dan wordt het tijd voor afscheid, Silvia gaat nog even de stad in voor een cadeautje en Leo en ik vertrekken naar de auto om naar huis te rijden.
Om drie uur stap ik weer mijn huis binnen, met een voldaan gevoel over deze dag: mooie route, gezellig en super wandelweer, al had de zon wel wat langer mogen schijnen! Gelukkig geen last meer van de maagkrampen gehad.

Scheveningen-Kijkduin 4 mei 2013

Heel relaxed gewandeld, trainen op rusten maar dat moet ook eens gebeuren! Heerlijk weer, mooie uitzichten, strandtentjes, kibbeling en appeltaart. Kort verslag dit keer.......

Kennedymars 2013

Naarmate de datum van deze KM naderbij komt, hoe meer ik ga twijfelen om deel te nemen! Op het laatste moment, op donderdagavond besluit ik om toch te gaan. Ik weet wat mij te wachten staat omdat ik het één keer eerder gedaan heb dus dat scheelt.
Op de avond van de start moet ik nog wel eerst naar een babyshower van een vriendin van mij (haar dochter is 6 maanden zwanger), maar dan komt het tijdstip van vertrek naar de sporthal in Dordrecht toch echt dichtbij. Ik wil daar om 22.00 uur zijn om mij op mijn gemak in te kunnen schrijven en nog een beetje te kletsen met die of gene tot het 23.00 uur is en we kunnen vertrekken. Carla en Mar, die haar debuut maakt op deze KM, zijn mijn wandelmaatjes en gezamenlijk gaan we deze uitdaging aan! Leo komt ons uitzwaaien en hij neemt een foto van het clubje Walkers4walkers.

Zoals gebruikelijk vertelt Gijs nog het een en ander voordat we dan echt los gelaten worden. We lopen de avond in door de bebouwde kom van Dordrecht, om vervolgens over de vele dijken te lopen die Dordrecht rijk is. Normaal gesproken vind ik dat killing, maar omdat het donker is zie je niet hoe lang alle wegen zijn en al kletsend met de Walkers vloeien de km's onder de voeten vandaan! Het is heerlijk weer, koud maar droog en er staat amper wind. Het is echt genieten zo.

Na 6,7 km komen we bij de 1e verzorgingspost van RWV, er zullen er nog vele volgen! De verzorging is altijd prima bij RWV, je komt niets te kort en de vrijwilligers zijn allemaal even vriendelijk en behulpzaam, dat waardeer ik echt! Een bekertje ranja gaat er wel in er zijn veel banaantjes beschikbaar, mmmm lekker hoor! We blijven hier niet lang want we moeten nog een stukje! De volgende verzorgingspost is al over 7,1 km....

Als we het bruggetje over de Wantij passeren, zien we Gijs en Larissa, die vandaag in de verzorging bij RWV zit, en ons het "goede" pad op sturen, want we moeten een grasdijkje over. Dijkje? Ik heb hier eerder gelopen onder koudere omstandigheden en weet wat er komen gaat! Gelukkig hebben we Mar bij ons, zij licht ons bij met het lampje, handig om te kijken waar je je voeten neer moet zetten! Het is een lange dijk, maar gelukkig komt daar ook weer een einde aan en mogen weer op asfalt lopen!

Ik loop een beetje voor op de rest van het groepje en ik volg Carola het Alblasserbos in. Een beetje onwerkelijk vind ik het, zo in dit nachtelijk uur van de dag, om in een donker en nevelig bos te lopen. Het heeft iets magisch..... En in de verte houd ik Carola in de gaten, zij loopt een stukje voor mij. Als we het bos net verlaten, krijg ik een telefoontje. Ik dacht nog: "zo....die is vroeg wakker!" maar het is Mar, zij zijn de weg kwijtgeraakt! Dat is vervelend zeg! Uiteindelijk hebben ze de organisatie gebeld en zij hebben hen weer op het goede pad gezet. Bij de eerste binnenrust kom ik ze weer tegen. Deze rust is in "De Krom" in Oud Alblas. Hier krijgen we ook weer onze bagage voor eventuele verschoningen e.d. Ik wissel een shirtje want die ik nu aan heb is best wel nat. Heerlijk opgefrist gaan we weer verder, op weg naar Ridderkerk.

Mar, Geert, Carla en ik lopen weer gezamenlijk de nacht in. Het is erg stil overal, iedereen ligt nu natuurlijk op één oor op dit tijdstip! Heel eventjes twijfelen we of we wel goed lopen, maar de gedetailleerde routebeschrijving geeft gelukkig duidelijk aan dat we inderdaad goed lopen. Er is ook altijd iemand aanwezig van de organisatie, die de achterhoede in de gaten houdt. Wat een service!

Bij de derde verzorgingspost kunnen we even zitten, ik neem een bakkie koffie om wakker te blijven!
Het is best moeilijk om de route weer terug te denken, ook met de routebeschrijving en rustposten overzicht omdat het zo'n lange dag was. Het kan best dat ik de volgorde ietwat door elkaar haal..........

Helaas zien we geen zonsopkomst omdat het erg bewolkt is, maar het wordt wel heel langzaam licht. En al kletsend komen we weer aan op de tweede binnenrustpost, bij zwembad "De Fakkel" in Ridderkerk. We gaan nu iets langer zitten en ik neem een verfrissend flesje AA.
En ook hier krijgen we onze bagage aangereikt voor de nodige verversingen! Carola en Rina zitten hier al een tijdje, zij vertrekken als wij nog even blijven zitten. Het is inmiddels even over 7.00 uur en hebben er al 37,5 km op zitten.

Vanuit Ridderkerk lopen we richting Rotterdam-Zuid alwaar de 4e verzorgingspost zit. Daar mogen we Larissa weer begroeten en ook hier kunnen we even zitten. Ik neem een lekker bakkie koffie en een pakje Wicky voor de nodige energie. Het Kooiwalpad is bekend terrein voor mij, ik heb hier met diverse wandeltochten gelopen. Ik krijg een sms-je van Leo, hij loopt een stukje met ons mee vanaf het Havenspoorpad, ook wel oliepad genoemd. Gezellig! Genietend van het zonnetje lopen we naar Smitshoek, want daar zit alweer de 5e verzorgingspost. Wat gaat de tijd toch snel, en we hebben er al 49,6 km op zitten. Hier is de vla favoriet, dus die krijgen we niet bij de Grienden! Maar het smaakt heerlijk. Vla wordt ook wel "wandeleten" genoemd, vanwege de energie die je ervan krijgt. Brood vind ik ook altijd lastig eten tijdens het wandelen, maar dit gaat er altijd in!!! In Rhoon neemt Leo weer afscheid van ons, hij gaat huiswaarts en wij vervolgen onze route naar de laatste binnenrust bij de hockeyvereniging Barendrecht. Maar we gaan eerst nog een stuk door de Carnisse Grienden. Voordat we daar aankomen moeten we een heeeeeeeeel lang stuk door de polder lopen, en ik zet mijn MP3 op voor wat afleiding. Heerlijk, hierdoor ga ik sneller lopen en ik ben één met mijn gedachten....... in de Grienden is het heerlijk lopen en bij een bruggetje gaan Geert en ik even onze spieren rekken en wachten we op de rest van ons groepje. Ik maak hier een foto van de omgeving, het is zo mooi hier!

Bij de rust krijgen we onze bagage en ik wissel mijn outfit voor schone kleren en dat is hard nodig! Hier rusten we ook wat langer, de bankjes zitten heerlijk. Ik kijk mijn voeten na, er zit een klein blaartje die ik doorprik en voorzie van een tapeje en ik kan weer verder. Het is nu nog ongeveer 22 km, en ik ben er nu best wel een beetje klaar mee, de vermoeidheid gaat parten spelen. We mogen nog genieten van drie verzorgingsposten dus dat is wel een fijn vooruitzicht. De weg naar de 6e post is lang, heel lang maar gelukkig geven de verhalen van mijn wandelmaatjes genoeg afleiding. De omgeving boeit me niet zo omdat het bekend terrein is!

Vlakbij Heerjansdam is de 6e verzorgingpost en we kunnen weer eventjes zitten. Rina, Carola en nog een wandelaar waarmee zij wandelen zitten daar al. Hier neem ik een bekertje cola, ook weer voor de energie want normaal drink ik dat nooit. Nu is het echt aftellen naar het einde, we zitten hier op 63,2 km. Maar.......nog een lange weg te gaan. Ik ben er nu echt klaar mee, ben het zat en probeer mijn zinnen te verzetten met muziek, wat is dat toch een uitvinding! Op het fietspad van 2,6 km(!) komen we veel fietsers tegen, het is dan ook heerlijk fietsweer. Maar oh.....wat is dat saai lopen zeg! Er komt echt geen einde aan maar ja, het brengt ons wel weer dichter naar de finish.

We komen nu weer een beetje in de bebouwde kom en daar is de 7e post alweer! Tot mijn verrassing krijgen we hier een heerlijke fruitsalade. Wat is dat lekker!! Ik geniet hier echt van. Er is genoeg en ik neem het ervan. Nu nog ongeveer 12 km. Ik kijk niet op mijn horloge, maar weet wel dat we hier niet langer meer kunnen zitten, we gaan weer op pad.
Maar......ik moet nodig naar het toilet en er is geen dixie aanwezig bij de rust. Wat nu?? Ik kijk om me heen, nergens een beschutte plek. Ik zie een klein winkelcentrum met een AH en zeg tegen de begeleiding dat ik daar even probeer een toilet te zoeken. Ik vraag aan het personeel of ik van hun toilet gebruik mag maken en het mag!! Wat ben ik blij zeg!Wat een opluchting! Maar na het toilet moet ik weer in mijn eentje verder, de achterstand inhalen met de begeleiding naast me maak ik de laatste km's vol tot de laatste rust. Dat is best aanpoten hoor maar gelukkig is het een gezellig persoon en ik word afgeleid door zijn verhalen. Onder de brug van Zwijndrecht is de laatste post maar daar ga ik heel eventjes zitten met een bakkie koffie en ga snel weer verder met een chocolaatje en een paar dropjes voor onderweg. Ik start langzaam op, ik verwacht dat de groep die er nu nog zit mij wel inhaalt maar dat gebeurd niet, ik ga nu zo lekker met de finish in het vooruitzicht. Ik krijg nog een telefoontje en al kletsend kom ik steeds dichterbij. De parkjes van Dordrecht doorkruisend kom ik een collega tegen op de fiets, wat leuk!! Gijs komt me tegemoet fietsen: "gefeliciteerd" zegt ie! Het voelt anders dan de eerste keer, veel relaxter en minder opgejaagd, ik weet dat ik het nu ga halen. De laatste 400 meter loop ik samen met Gijs en bij de finish staan Danyell, Larissa en de man van Mar mij op te wachten, ik val in de armen van Larissa, een heerlijke knuffel volgt. Dan zie ik ook mijn man verschijnen, hij was even naar de kermis gegaan. Met tranen van blijdschap zie ik ook Mar finishen, ze heeft het geflikt! Knap hoor. Carla, Carola, Rina en Geert ook. Ik ga me afmelden en na de nodige foto's en nog even nakletsen vertrek ik naar huis, heeeeeeeeeeeel moe maar super trots op mezelf en mijn wandelmaatjes door dik en dun. Wat is wandelen toch een feest!!!! Zeker als je bij zo'n superclub als RWV wandelt. Bedankt jullie zijn ook toppers!!!

Mars rondom Roosendaal 20-4 / 30 km

Op 20 april zijn er veel wandeltochten om uit te kiezen, en mijn voorkeur staat al ingepland n.l. de Zeemanstocht. Maar omdat ik deze al vijf keer gelopen heb, kies ik nu voor Roosendaal. Daar wordt een tocht georganiseerd door THOR, een wandelvereniging in het zuiden van het land. We hebben al een keer eerder kennis gemaakt met deze vereniging en zij kunnen heel goed wandeltochten organiseren!

De starttijd is 7.00 uur, en dat is best wel vroeg! Om 6.10 word ik van het station in Spijkenisse opgehaald door Leo, omdat ik dit weekend autoloos ben en ga dus met de fiets naar het station. Wat is het nog koud!!Gelukkig zijn de weerberichten gunstig voor vandaag. Ik kan lekker in de auto opwarmen als we samen naar Roosendaal rijden.

Daar aangekomen lijken we precies op de afgesproken tijd te arriveren, maar omdat we eigenlijk niet goed op de weg letten maar naar de TOMTOM luisteren, gaan we helemaal verkeerd! Uiteindelijk komt het toch nog goed, Silvia zit al op ons te wachten en die heeft inmiddels al twee bakkies koffie op!

Na het inschrijfritueel in het THOR honk, vertrekken we de bossen in. De route is zoals altijd bij deze vereniging perfect uitgeschreven en uitgepijlt, we hoeven alleen de nummers maar te volgen, ideaal!

Na diverse zandpaden, bospaden en stukjes bebouwde kom, komen we aan bij de eerste rust. Die is bij ons bekend van de vorige wandeling, we zitten nu in Rucphen. In de Posthoorn is het niet druk en er zijn voorbereidingen voor een bruiloft aan de gang.
De rust zit op 8,9 km.

Wel leuk te vermelden is dat de routebeschrijving verdeeld is in etappes, we vertrekken na de rust dus voor de 2e etappe en die zou 12,6 km zijn. Dit stuk kenmerkt zich door verharde wegen, we lopen ook een lang stuk langs het vliegveld Seppe. Er vliegen kleine motorvliegtuigjes rond. Het doet me een beetje denken aan het vliegveld 16hoven in Rotterdam hoewel daar wat grotere vliegtuigen landen.

We lopen wat te dollen en Leo maakt daar een foto van. Het is hier goed toeven, zo met het zonnetje op ons bolletje! Na dit vliegveld mogen we weer het bos in en daar krijg ik ineens last van uitdrogingsverschijnselen: mijn benen zijn net elastiek! Leo kiest net dit moment uit om uit te wijken naar een boompje, en wij even rustig aan kunnen doen zodat hij ons weer in kan halen. Ik maak meteen mijn flesje leeg en langzaam gaat het weer wat beter.

We komen aan in het plaatsje Zegge en we maken daar ook weer een foto van, leuk voor de verzameling naamplaatbordjes. In Zegge is het erg stil, het plaatsje bruist niet van activiteit! Er staan ook heel erg mooie huizen hier!

In cafe Kerkzicht, een toepasselijke naam want het zit recht tegenover de kerk, kunnen we heerlijk buiten op het terras plaatsnemen. Dit is genieten zeg! Dit is de eerste wandeldag in het zonnetje!! Op het terras maak ik gebruik van een monsterzakje Perskindol, want een spier in de linkerkuit doet "raar". Na het smeren geen last meer van gehad.

De 3e etappe is 8,4 km dat betekent dus dat de afstand niet geheel 30 km is en daar snoepen we later nog een klein stukje vanaf door linea recta naar het startlokaal te lopen.....
In dit stuk van de route zit een venijnig onderdeel, een graspad langs de Rucphense vaart. Daaronder versta ik een soort kanaal, breed enzo maar waar wij langs lopen is meer een sloot. Het water erin is flink vervuild, dat is erg jammer. Het graspad is erg lang, 1670 meter en een groot gedeelte lopen we in ganzenpas, zo smal is het loopoppervlak.
Hierna nog een klein stukje bebouwde kom en dan doemen de sportvelden alweer op en hier zien we de pijlen niet die ons om het veld heen leid, we zien het THOR honk en denken: daar moeten we naartoe!
De afgelopen nacht heb ik niet heel goed kunnen slapen en dat hakt er nu toch wel in! Maar ja, het is weer gezellig wandelen geweest met Sil en Leo! Deze vereniging zal ons vaker zien!

Fellenoordtocht Drunen 6-4-2013 / 20 km

Vandaag weer eens een bostochtje maken, en wel in Drunen, de Fellenoordtocht. Hier heb ik nog nooit gelopen dus dat is wel weer eens leuk. Met Leo een carpoolafspraak gemaakt en gezamenlijk rijden we naar het startbureau van Waalwijk 82, de wandelvereniging die deze tocht georganiseerd heeft. De auto kan lekker dichtbij geparkeerd worden en het inschrijven is ook zo gepiept. Het is fris maar droog en daar zijn we allang blij mee!

Leo meet nog even zijn hartslag, want meten is weten zeggen ze toch altijd? Goed om dat even in de gaten te houden op die manier. En dan mogen we vertrekken voor een tochtje van 20 km. Als we goed en wel op weg zijn is er even wat onduidelijkheid over de route, want we lopen weer druk te kletsen. Dat we verkeerd gaan is een beetje eigen schuld, want we hebben niet goed opgelet, de route is goed gepijld.

Uiteindelijk lopen we niet veel verkeerd en al snel zitten we weer op het goede spoor. We lopen voornamelijk door natuurgebied, het is nog erg kaal allemaal maar ook wel erg mooi. En stil dat het er is!! De vogeltjes twitteren er op los en we horen ook een specht. Er zijn zelfs herten gesignaleerd, maar die hebben wij niet gezien. De route gaat ook veel over zandpaadjes en bospaden maar er zit genoeg afwisseling in om het niet eentonig te maken.

En dan komen we in een prachtig gebied, de Drunense duinen! Veel zandverstuivingen en heide en dit pad is erg zwaar want we moeten door mul zand ploegen! Maar het gaat ons goed af hoor, alleen de snelheid is er nu wel uit hahaha! Het is Genieten met een grote G!
We lopen ook een stukje over een ATB route, er er zijn natuurlijk fietsers aanwezig. Soms moeten we even wachten op elkaar, maar dit is niet vervelend, het pad is niet erg lang want wij worden weer het bos in gestuurd.

De rust zit op 10 km en is in een schuur achter een hele mooie boerderij dat Fellenoord heet. Je zou bijna denken er staat Feijenoord maar nee........

In de schuur is het erg heet, er staat een kachel te loeien. Nou heb ik toch altijd al een rood hoofd van het wandelen,de kachel doet er nog een schepje bovenop! Hier even lekker zitten en dan weer verder, na 4,6 km is de volgende rust weer, een wagenrust.

Vanaf hier tot deze rust verschijnt de volgende rust alweer snel. Dit is een wagenrust dat betekend dat we buiten moeten zitten. We kijken uit op de Drunense IJsbaan die ontdooit is vandaag, gelukkig wel! Bij inschrijving moesten we consumptiebonnen kopen en die kunnen we hier inwisselen. Teveel gekochte bonnen kunnen ook weer ingeleverd worden, dat is wel prettig..........

De rest van de route is niet meer door het bos, maar over lange, lange wegen en fietspaden. Het wordt dus huisjes kijken vanaf nu. Ook wel leuk voor de afwisseling. Helaas is de veterverkoop geen succes vandaag, maar je kan niet alles hebben.

Na 20 km komen we bij de finish en melden ons af. Even bijkomen met een heerlijke tomatensoep!
Met Adele op de radio rijden we gezamenlijk naar de carpoolplek, en nemen daar afscheid van elkaar. Dit was weer een dag om in te lijsten, mooie route, fijn gezelschap en mooi weer! Voor herhaling vatbaar, hier ga ik vaker wandelen!

Paastocht Gouda 2013 / 40 km

Vandaag is het 1 april, Tweede Paasdag en staat er een 40-km tocht op de planning, en nee dit is geen 1 april mop! Met een aantal wandelvriendinnen heb ik afgesproken in de kantine van de handbalvereniging Vires et Celeritas in Gouda om 7.00 uur. Best vroeg, maar vroeg beginnen is ook vroeg klaar en dan heb je nog wat aan je dag! De wandelvereniging DES heeft deze tocht georganiseerd.

Maar omdat dit weekend de zomertijd is ingegaan, moeten we een uurtje vroeger opstaan. Gelukkig heb ik de spullen gisteren al klaargelegd, ik hoef alleen nog maar mijn ontbijt naar binnen te schuiven, schoenen aan te doen en weg te gaan. Dat is geen probleem maar dan moet je wel de klok een uur vooruit zetten! Dat ben ik dus vergeten. Daarom snel een SMS-je naar Silvia dat ze maar zonder mij moeten starten, ik kom wel wat later!

Na toiletbezoek, kletsen met Marja die op Daniëlle wacht, inschrijven en en passant nog een paar veters verkopend ga ik met mijn hoofd ergens anders de tocht beginnen, ik loop nog een beetje te slaapwandelen! Ik let dus niet goed op en zie niet dat de pijlen voor de 40 km naar links staan, ik ga naar rechts het parkeerterrein af. Mar is ook wat later gestart, ik krijg een telefoontje van haar dat ze het spoor bijster is (nu al??) en op mij wacht op een bepaalde kruising. Maar omdat ik zonder dat ik er erg in heb verkeerd loop, kom ik helemaal niet op de desbetreffende kruising aan! Na wat heen en weer gebel, besluiten we op elkaar te wachten bij de eerste rust op 12 km.

Onderweg naar de eerste rust loop ik te genieten. Het is erg fris voor de tijd van jaar maar de zon schijnt. De bloembollen staan op uitschieten, er lopen lammetjes in de wei en ik zie her en der versierde paastakken, het is toch echt Tweede Paasdag vandaag! We mogen een stuk door een natuurgebied, 't Weegje genoemd en met mijn MP3 als gezelschap vermaak ik me prima! Ook kom ik regelmatig dagjesmensen tegen, zij maken gebruik van de vrije Paasdag om eens even lekker uit te waaien.

Nog even een grasdijk langs het kanaal en dan gelukkig verder over de verharde weg langs het kanaal door naar de 1e rust, bij Speeltuinvereniging Korte Akkeren. Een fijne overdekte rust, waar het nog behoorlijk druk is. Onder het genot van een warme thee en een krentenbol wacht ik op Mar. Als zij is gearriveerd ben ik weer aardig aan het afkoelen dus helaas voor Mar, gaan we weer verder maar ze vindt het niet erg. Na ongeveer 200 meter na de rust besluit Mar haar schoenen te wisselen want ze zitten niet lekker en ik loop op mijn gemakkie verder tot zij zich weer bij me voegt. Via Beijerswegje waar allerlei mooie huisjes staan, komen we op een lang, onverhard pad. Daar ben ik nooit zo'n fan van want je moet dan echt goed opletten waar je je voeten neerzet en kan niet goed van de omgeving genieten. Na dit pad volgen er lange, lange polderwegen maar omdat we genoeg te kletsen hebben is dit best goed te doen. Als ik even achter me kijk zie ik ineens Ardie aankomen, en al kletsend hebben we er ineens het gas erop gezet en laten we Mar achter ons.

Dan komen we via allerlei straatjes aan in het plaatsje Gouderak en daar zit ook de tweede rust bij cafetaria Hapsikee. Het is druk maar nog wel genoeg plek om even te zitten en wat te eten, ik heb nu best wel trek gekregen! Ardie besluit weer verder te gaan als Mar op haar tosti zit te wachten en dan is er ineens een invasie van wandelaars! Het is nu propvol dus blijkbaar waren wij net op tijd! Na de lunch trekken we verder, we zitten nu op 21,6 km. Er zit een minicruise in, want we mogen overvaren met het plaatselijke pontje! Altijd leuk, daar kan ik zo van genieten, al is de overtocht superkort ik vind het leuk! Bij inschrijving hebben we een bonnetje gekregen en die moeten we bij de overvaart overhandigen.

Onderweg zien we veel vogels en Mar weet daar veel over te vertellen. Heel interessant, zo leer je nog eens wat tijdens een wandeling! Ik heb een fuut gezien en veel zwanen, ook jonkies. Zelfs een buizerd en zonder Mar zou dat geheel aan mij voorbij gegaan zijn!
We zien ook een kattenopvang met een klein kattenhokje aan de kant van het water met als naambordje "Poes". Leuk, mijn kat heet ook "Poes".
Een hond die gewoon in en uit de slootjes springt, alsof het niet maar 4 graden is! Ik verkoop onderweg ook nog een paar veters en dat is altijd leuk!
De ringdijk naar de brug van de nieuwe sluis is lang, erg lang! En er rijden auto's rond die maling aan wandelaars hebben, ze scheuren gewoon voorbij! En dan zijn we eindelijk weer bij de speeltuinvereniging waar de derde rust is. Hier zitten Marja en Daniëlle en ik ga even bij hen aan tafel zitten om wat bij te kletsen. En wederom verkoop ik hier een paar veters, de zaken gaan goed deze dag!
Deze laatste rust zit op 31,2 km dus nu nog een klein stukje nog naar de finish. Wederom langs de sluis en Beijerswegje maar nu niet meer onverhard lopen maar de andere kant op. Dit is ook een prachtig natuurgebied.

Het laatste stuk gaat door de straten van Gouda, en dan is het bijna vijf uur als we bij de finish arriveren. Moe maar voldaan melden wij ons af. Er staan bitterballen op tafel....jammie! Ik complimenteer de dames voor deze mooie tocht en geef een paar kaartjes met de naam van mijn site waar dit verslag op komt. En wederom verkoop ik een paar veters, zelfs Mar verkoopt een paar.
Ik heb genoten van deze dag, ondanks de vliegende start vanmorgen!! Weer 40 km in de pocket!

Kees Knappers Boswandeltocht / 30 km / 23-3-13

Vandaag ga ik eens een keer niet dichtbij wandelen maar in Rucphen, dat is bijna een uur rijden vanaf huis vandaan. Dit komt ook doordat dit weekend als Siberisch wordt aangeduid, omdat het extreem koud gaat worden! Dan maar beschut door de bossen van Rucphen wandelen!
De winterjas aangetrokken en gewapend met muts, sjaal en handschoenen vertrek ik om 7.00 uur naar de Posthoorn in Rucphen. De wandelvereniging THOR is de organisator van deze boswandeltocht.

De reis verloopt soepel en ik kan de auto op een heel groot stuk grasveld neerzetten die voor de wandelaars gereserveerd is, we worden ernaar gedirigeerd door vrijwilligers. Het is nog wel een stukje lopen naar het startbureau en al lopend daarnaartoe zie ik de auto met Silvia en Larissa, we gaan deze tocht gedrieën lopen.

De inschrijving gaat soepel, geen gedoe met briefjes invullen en overschrijven dus ook geen rijen, nee gewoon een kaartje met nummer meekrijgen na betaling en zelf invullen, het kaartje afscheuren en in een bakje van de desbetreffende afstand stoppen. Dit is de eerste positieve indruk van deze vereniging, er zullen er meer volgen! De dame achter de tafel vraagt: "Welke afstand wilt u lopen? 30?" en ik reageer verbaasd met: "Kunt u dat zien? Dat klopt inderdaad!". Dus wij hebben "democratisch" besloten de 30 te doen, want we twijfelden eigenlijk nog een beetje, ook vanwege Larissa die net een nachtdienst gedraaid heeft. De cursus slaapwandelen voor gevorderden komt nu goed van pas hahaha!

De routebeschrijving is heel gedetailleerd, met afstanden en nummers die corresponderen met de bordjes langs de route. En plastic linten als herhalings "pijl". We bekijken meteen wat voor soort rusten we hebben en dat blijken er vier te zijn, waarvan twee buitenrusten. Oei! Het is erg koud voor een buitenrust, -2 graden maar de gevoelstemperatuur is -10! Maar ach, ze zitten goed verdeeld dus dat zal geen probleem opleveren.

Als we de camping verlaten, gaan we meteen het bos in om het eerste lusje te lopen, na 7,5 km komen we weer in de Posthoorn terug voor de controle stempel. Het is dus met recht een bostocht!
Na deze stop gaan we weer verder voor het tweede lusje wederom door het bos, en de wagenrust zit op 7 km verder dus dan hebben we nu in totaal bijna 15 km gelopen. Bij de wagenrust krijgen we een kopje thee en een stukje suikerbrood, gratis! En de tocht was al niet duur, maar €2,50! Hier gaan we niet zo lang zitten omdat het erg koud is maar het is toch wel lekker om even iets warms te drinken.

En weer verder voor de derde lus door het bos en het verveelt geen moment. Dat komt omdat je de stukken niet herkent, bos is bos. We hebben ook genoeg stof tot kletsen en we lachen weer wat af. We komen een bord met "te koop" tegen, maar wat is er nou precies te koop, dat is niet geheel duidelijk, er is geen huis te bekennen! Maar dan raak ik in de welbekende dip, ik ben het lange zandpad waar we over moeten meer dan zat en het tempo is me iets te hoog en ik laat me een beetje afzakken. Niemand weet een mop en Leo is ook niet mee. Dan maar even een belletje plegen. Helaas, hij heeft visite dus die vlieger gaat ook niet op.
Uiteindelijk komen we in de bebouwde kom aan nadat we een flink stuk in de snerpende wind gelopen hebben. We zien onderweg nog een paar hele kleine lammetjes en ik heb medelijden met ze omdat het zo koud is nu! In het plaatsje Schijf is een binnenrust, "D'n Hoge Dries" en daar is het behaaglijk warm. Een kopje thee gaat er nu ook wel weer in! Ik gloei helemaal van de warmte binnen en van het lopen in die vrieskou!

Na de rust, we mogen nu nog 10 km, vertrekken we weer het bos in richting Rucphen. Onderweg word ik aangesproken om de kleurige "dingen" die aan mijn tasje hangen en ik zie mijn kans schoon om veters te verkopen. Helaas is het niet gelukt om wat te verkopen en deze mensen lopen heel erg langzaam dus ik raak achterop mijn wandeldinnetjes. Dat wordt sprinten! Maar ik kan ze weer bijbenen en gedrieën lopen we weer verder tot we weer bij dezelfde wagenrust aankomen. We zitten op 25 km nu. Hier drinken we iets warms en gaan heel kort zitten vanwege de kou. De laatste 5 km's zijn altijd de zwaarste, hoe lang de route ook is. Ook nu weer is het pittig maar we slaan ons er wel doorheen, nog even genietend van deze mooie omgeving. En toch is dit uurtje ook weer zo voorbij, gek hè?

Om 15.10 uur komen we weer aan in de Posthoorn en melden ons af. Ik complimenteer de dames achter de tafel met de perfecte wandeltocht en we krijgen een stempeltje voor in het boekje. Het plaatje kost € 0,30 dat dan weer wel maar ach, het is het dubbel en dwars waard! We zien een flyer liggen van een volgende tocht in deze contreien en wij besluiten om de Zeemansloop te laten schieten en deze kant op te komen. Ik heb er nu al zin in!

We blijven nog even nakletsen maar dan wordt het tijd om op te stappen. Nog een klein stukje (nou ja??) lopen naar de auto en dan weer op huis aan. Larissa rijdt met Silvia mee, dan kan ze lekker indommelen na deze prestatie! Half 5 kom ik thuis en stap meteen onder de douche, ik heb het erg koud gekregen. Ik heb genoten van deze dag, ondanks de kou!

RET Kleiwegmars 16-3-2013 / 25 km

Op deze zaterdagmorgen zijn de vooruitzichten wat het weer betreft zodanig dat ik het erop waag een flinke wandeling te gaan maken en dat ga ik doen met een aantal Walkers van het forum. We hebben afgesproken in de kantine van de RET remise waar het startbureau zit. Als ik de auto op het parkeerterrein mag zetten zie ik dat Paul ook net aankomt en gezamenlijk gaan we ons aanmelden. Paul neemt er een bakkie bij, ik nog even niet omdat ik dan veel te snel moet plassen. En niet veel later komen de anderen binnen. We gaan ook nog even naar het toilet waar de sfeer niet zo goed is, want enkele mannen lopen te mopperen dat wij als dames niet van het herentoilet gebruik mogen maken. Wat is dit nu? Ja, het is een kwestie van goed fatsoen! Nou ja zeg! Thuis heb je toch ook geen gescheiden toilet?? En dan, mannen maken er ook vaak een zooitje van hoor in het toilet!! Wat een gezeur.....

Enfin, na deze schermutseling vertrekken wij vol goede zin het Rotterdamse in. Helaas zijn de weergoden ons niet goed gezind, het begint te miezeren en in combinatie met de wind voelt het ijzig koud aan. Dan maar flink doorstappen! In het begin lopen we nog als groepje, later hebben Sil en ik er goed de gang in! Het gaat lekker. De omgeving kan me niet echt boeien, ten eerste ben ik er al heel vaak geweest en ten tweede, het weer leent zich er niet voor eens goed om ons heen te kijken. We kletsen en geinen wat met elkaar en zo vloeien de kilometers onder onze voeten vandaan. En ik heb mijn oude vertrouwde wandelslofjes weer aan.........

Vlak voor de eerste rustpost komen we twee dames tegen die mij aanspreken op de veters en al kletsend komen we aan bij de buitenrust. Wat? Met dit weer een buitenrust? En er is ook geen toilet. We wachten even op Mar en Paul en na wat gedrentel heen en weer besluit Mar nog even bij Texaco naar binnen te lopen voor een sanitaire stop. Het nabijgelegen restaurant is dicht helaas. Een gemiste kans voor de organisatie om een fijne rust te creeeren! De 40-km lopers hebben pas na 15 km deze rust en dat zonder toilet? Dat kan echt niet! De uitbater van het tankstation is er ook niet blij mee!! Beetje jammer dit. Wij wachten even op Mar in het metrostation van de Randstadrail, lekker beschut voor de wind.

Maar goed, na deze korte onderbreking vervolgen wij onze route en al speurend om ons heen voor een alternatieve rust lopen we een beetje mopperend verder. Na ruim een uur ontdekken we een kantine van een voetbalvereniging die aan de route ligt, en wij besluiten hier toch even naar binnen te gaan voor een bakkie troost. Daar zijn we echt aan toe. Niet dat het hier erg gezellig is maar het is er warm! Hoewel, de deur gaat vaak open en dicht wat af een toe een windvlaag oplevert. Ik bel Mar dat we hier zitten en niet veel later schuiven zij ook aan.

Paul besluit om bij het 18 km punt de tram te nemen naar het eindpunt, hij voelt zich niet zo erg lekker. Wij respecteren dat besluit, je moet wel naar je lichaam luisteren! Samen met Paul loop ik naar het volgende rustpunt op 18 km, cafe van Eijk. Paul zeg dat we zo langs een zwembad gaan, maar dat kan ik me helemaal niet meer herinneren van de vorige keren. Er blijkt een openluchtzwembad te zijn, Het Zwarte Plasje! Het bestaat al 99 jaar! Dat is leuk, een zwembad midden in de stad en dan ook nog eens een openluchtbad. Het is een natuurbad maar het ziet er erg schoon en fris uit. Zo leer je nog eens wat!


Onderweg komen we ook nog Schotse Hooglanders tegen met jonkies! We kunnen ze van heeeeeel erg dichtbij bekijken! Ze kijken ons eens aan maar doen verder niets. En natuurlijk maken we er even een foto van.

Bij cafe van Eijk gaan we het ervan nemen, het is er warm en gelukkig rookvrij. Dat was twee jaar geleden wel anders, het zag er blauw van de rook. Nu staat er een tafel buiten met een asbak erop en er staan twee rokers naast.
De cappuccino smaakt naar meer en het is reuze gezellig. We blijven hier vrij lang. Maar we moeten toch een keertje op gaan stappen en volgens de routebeschrijving moeten we nog 7 km. Geen van allen hebben er nog zin in maar ja. Paul stapt op de tram en wij drieen gaan verder. Het is inmiddels droog geworden (al een tijdje eigenlijk) en heel af en toe doet de zon zijn best door het wolkendek te schijnen maar dat lukt niet erg. Ondanks dat is het nu best te doen.

De route voert ons langs het Molenpad en het Prinsenmolenpad, die kan ik inmiddels met mijn ogen dicht lopen, zo vaak ik hier geweest ben. Maar ondanks dat geniet ik toch van de mooie uitzichten over de Bergse Plas.
Dan nog even de Kleiweg over die erg lang is en aan het eind van deze weg zit de remise. Daar melden we ons af en wachten nog even op Mar. We krijgen een leuke gadget cadeau: een waterzakje voor aan je tas. Ik neem natuurlijk een roze, past goed bij mijn veters. En over veters gesproken, in de kantine verkoop ik de een na de ander en zelfs Mar ontpopt zich als mede-hulpverkoopster, zij slijt nog een paar geknupte aan een dame met een hele leuke roze trainingsjack. Want die passen goed bij haar jack. En ja hoor, ze koopt ze nog ook!
En er is grote hilariteit over de plaatjes voor ons boekje: ieder heeft er zo'n vier stuks gekregen. Kwartet!!

Na dit aangenaam verpozen gaan we weer op huis aan. Dit was niet een favoriete tocht maar desondanks hebben we het leuk gehad met elkaar. In goed gezelschap is elke saaie tocht leuk!

RWV Winterserie deel 6 / 3-3-2013

Het beloofd weer heerlijk wandelweer te worden, ik heb dan ook veel zin om naar het Lange Pad in Kralingen te rijden voor de laatste editie van de Winterserie van RWV. Zoals gewoonlijk komt Lisette om 9.05 aan met de bus en gezamenlijk rijden we naar Kralingen. Daar komt ook net Michelle aangelopen, zij is vanaf haar huis komen lopen zodat ze wat meer km's in de benen krijgt vandaag want 15 km vindt ze te weinig....

Op de valreep komen Silvia en Marco ook aangelopen en daar wachten we eventjes op om vervolgens de goed gepijlde route te gaan lopen. Ik heb vandaag nieuwe wandelschoenen, eens kijken hoe dat gaat.
Maar na een paar km, we zijn een goed half uur op pad, voel ik mijn hielen al.....dat is geen goed teken. Ik plak ze af maar het vel is er al af!! Oei dat wordt afzien vandaag. Nou ja, we hebben elkaar als gezelschap en Sabine is er ook bij dus kunnen we gezellig kletsend het pad vervolgen. Het eerste stuk gaat natuurlijk door het Kralingse bos maar ik heb niet zoveel oog voor de omgeving omdat mijn voeten zeer doen... Op de splitsing van de 15 en 10 km besluit ik de 10 te doen en ga met Sabine mee, zij moet ook op tijd terug zijn voor een interview dus wel zo gezellig. Maar........we komen een trappetje tegen en Sabine kan daar niet langs in haar scootmobiel. Zij gaat omrijden en niet veel later treffen we elkaar weer. Via de Kralingse weg en het Statigelaantje (echt die weg heet zo!) komen we weer terug in het Kralingse bos. Het is er zoals gebruikelijk met dit mooie weer, best druk met recreanten!
Ik heb met de GPS aan gelopen maar heb hem pas na ongeveer 1 km aangezet, hij geeft aan dat ik 10,4 km gelopen op het einde. Ik ben blij dat we er zijn en ga een lekker kopje soep halen nadat ik me heb afgemeld. Als de soep op is, komen Silvia en Marco aangelopen en niet veel later ook Lisette en Michelle en is het weer eens tijd om op te stappen. Dit was weer een leerzaam dagje!

Zuurkooltocht Dordrecht 23-2-2013 / 25 km

Vandaag heb ik een wandel- en carpoolafspraak gemaakt met Leo om in Dordrecht te gaan lopen bij de SWD wandelvereniging in Dordrecht. Bij de kantine van v.v. G.S.C. waar het startbureau vandaag zit, meld ik ons aan bij de inschijftafel voor 25 km. Ik krijg twee muntjes voor een broodje zuurkool met worst bij de rust. Vandaar de naam "Zuurkooltocht". Het is heel erg koud en ik ben daarom blij dat ik muts en handschoenen paraat heb! Om 9.10 uur kunnen we vertrekken richting het Dubbelsteijnpark en als we een goed half uur op pad zijn lopen we Rinus tegemoet en kletsen wat met hem bij, het is een tijd geleden dat ik hem gesproken heb en hij kletst er lustig op los! Wanneer Rinus even stil gaat staan voor een foto, verlaten wij hem weer om nu in ons eigen tempo te kunnen lopen want Rinus is nog in een opbouwende fase wat betreft zijn conditie en loopt nu een stuk langzamer dan in zijn gebruikelijke tempo. Gelukkig gaat het weer de goede kant op met hem!

Na een flink stuk door de bebouwde kom lopen we de Overkampweg op om dan langs het park met diezelfde naam te lopen en dan komen we weer in parkje genaamd Dubbelmondepark. En dan volgt er nog een klein stukje bebouwde kom om daarna op de Noordendijk aan te komen. Deze tocht staat bekend om zijn dijken, die zijn er volop in Dordrecht! En de Wantijdijk ontbreekt natuurlijk ook niet in de route, ik krijg weer visioenen van de KM Dordrecht-Ridderkerk-Dordrecht die ik in 2011 gelopen heb maar dan in het donker. Dan zie je niet waar je heengaat en is het niet zo lang en eindeloos.....

We blijken vlak langs het huis van de dochter van Leo te komen en Leo houdt ze telefonisch op de hoogte van onze vorderingen. Wanneer we in de buurt komen van hun huis zien we in de verte inderdaad mensen zwaaien. En wij zwaaien uitbundig terug.

De "pergolalaan" zit ook weer in de route, hier heb ik al vaker gelopen, een lang fietspad versierd met een soort pergola's die 's zomers wel mooi zijn omdat ze flink begroeid zijn maar nu in de winter is het maar een kale en dorre boel. En er staat een venijnig windje, geen zon aan de hemel te bespeuren, het doet allemaal wat somber aan.

De eerste rust op ongeveer 10 km verschijnt na bijna twee uur gelopen te hebben maar het is een buitenrust! Hoe verzin je dat in deze kou! Er staat een heater binnen maar het is er ook propvol, alle zitplaatsen zijn bezet. Hier krijgen we het bewuste zuurkool met worst broodje en ik ga er twee halen maar zonder zuurkool! We kunnen héél eventjes zitten maar het is veels te koud om daar lang te blijven dus snel weer verder. Er is een toilet aanwezig maar zoals te verwachten een flinke rij ervoor. Daar heb ik geen zin in maar Leo weet een mogelijkheid bij zijn vorige buurtjes, hij heeft een tijdje in Dordrecht gewoond. En nu maar hopen dat ze thuis zijn!! En ja hoor, na niet al te lange tijd komen we daar aan en ik mag gelukkig gebruik maken van het toilet! Leo is weer een redder in nood, hoge nood dus!

Pff wat een opluchting om weer met een lege blaas te kunnen lopen, dat loopt een stuk prettiger! En we wijken niet eens veel van de route af, want al snel zien we de wandelaars weer op de Bildersteeg (weer een dijk!).
Via de Wantijdijk, we blijken volop lussen te lopen komen we op het Kors Monsterpad, een ellenlang pad langs de golfbaan. Er zijn zelfs bij deze temperaturen mensen aan het golfen! Vind ik geen sport, om met een golfkarretje van hole naar hole te gaan! Ik vind het zoiezo geen sport maar er zullen ook veel mensen zijn die zeggen dat wandelen geen sport is!!
Tot mijn schrik zie ik rechts van de golfbaan ook mensen lopen en ik krijg de horror kriebels: nee toch......géén grasdijk dat hele lange stuk terug?? Maar ja hoor het blijkt inderdaad een grasdijk te zijn wat onwijs lastig te belopen is vanwege de vorst in de grond. Brrrrr....ik moet me er maar doorheen slaan, er komt altijd een einde aan een vervelend pad. In ganzenpas lopen Leo en ik weer terug, de ganzen- en eendenpoep ontwijkend.

We zien twee mensen op een bankje zitten langs de route en dat lijkt ons ook wel wat omdat we beide behoefte hebben aan wat brandstof. Ik vind het lastig om al lopend iets te eten dus we zoeken naar een zitplek. Die is vrij snel gevonden in de vorm van een stukje brug. Het is koud aan de billen maar we blijven niet lang, eventjes het gewicht van de voeten en wat eten. We bekijken de wandelaars die aan komen lopen en sommigen groeten ons of wensen ons smakelijk eten. Aardige mensen die wandelaars!

De tweede SWD-rust is op dezelfde plek helaas, maar er is nu een plaatsje vrij en als Leo voor ons wat te drinken gehaald heeft is er voor hem ook een plekje gelukkig. Eventjes opwarmen! Vanaf hier is het nog "maar" 5 km maar bij deze temperaturen lijken ze wel van elastiek die km's...... Ik raak dan ook in een (kleine) dip als ik wéér zo'n lang en saai pad voor me ziet. Maar Leo is weer mijn redder in nood, want hij biedt me zijn arm aan en ik vraag hem wat moppen te vertellen. Heerlijk genietend van de komische verhalen, komen we bijna ongemerkt weer aan in de bebouwde kom en ik bedank Leo voor zijn steun. Rond 14.10 uur komen we aan in een bomvolle kantine en na het afmelden drinken we nog even wat want Leo heeft zowaar een krukje gevonden voor mij! Na de koffie vertrekken we weer huiswaarts en bibberend van de kou stap ik meteen onder de hete douche!
Het is mooi geweest voor vandaag......en ik heb geen foto's gemaakt, daar was het te koud voor. De foto's bij dit verhaal zijn van het internet geplukt.
.

Barendrecht 16-2-2013 / 25 km

De wandeling van vandaag staat al heel lang in de planning, maar om de een of andere reden wijzigen steeds de plannen. Afspraak met mijn wandelmaatje gaat niet door helaas, andere wandelmaatjes zijn wel van plan om te komen. En dan is het vluchtplan van mijn moeder gewijzigd, zij komt niet 's avonds maar 's middags aan op Schiphol en heeft een chauffeur nodig en daar is onze auto voor ingepland. Dan moet ik iets anders verzinnen om toch deze wandeling mee te maken. Het plan is om afgezet te worden bij de startlocatie en dan zou ik na afloop wel iets anders verzinnen om terug te komen, het OV is dichtbij. Zo gezegd zo gedaan, Hans is zo lief om heel vroeg voor mij op te staan en mij te brengen en om 7.15 uur word ik afgezet bij de voetbalkantine waar het startbureau zit. Daar zie ik Robert en Silvia al.
Na het aanmelden (er is nog even gesteggel over de prijs)ga ik naar de kantine en daar zit de rest van het stel! Nog even gezellig kletsen, Rob komt ook nog eventjes langs. Hij gaat 40 km wandelen en de splitsing is al meteen bij de start dus die zien we de rest van de dag niet meer.

Het is zelfs nog een beetje donker als we vertrekken voor de tocht, het is dan ook nog erg vroeg 7.30! Nou ja, dan zijn we ook weer vroeg thuis om andere dingen te doen.

De route is bekend, deze tocht heb ik al vaker gelopen. Eerst door een woonwijk om later naar de Noldijk en de Achterzeedijk te gaan. De omgeving kan me niet boeien, het gezelschap is prima en dat loopt wel lekker. Als ik niet met deze Walkers zou kunnen lopen dan is er eigenlijk niets aan, in mijn eentje zou ik deze tocht nooit meer doen, erg saai hoor! Op de route zit ook het stukje Heijenoordtunnel en de modderpaadjes en steile dijk maar wij gaan eromheen lopen! En al pratend en lachend komen we aan bij de eerste rust aan de Koedood waar heerlijke soep te verkrijgen is die we al betaald hebben bij de start (consumptiebonnen) en hij is erg lekker!

Vanaf de Koedood vertrekken we weer na een goed half uurtje rusten richting Barendrecht. Op het winkelcentrum Carnisse staat het beeld ook nog steeds en we lopen weer een stuk door de bebouwde kom om later via de Charloise lagendijk aan te komen bij de tweede rust die bij de McDonalds zit. Daar inspecteer ik mijn rechtervoet waar zich een blaar gaat ontwikkelen! Bah en ik heb niks bij me om het te stoppen omdat mijn tasje die ik gisteravond gevuld heb kapot ging bij het weggaan vanmorgen, heb ik niet alle spullen overgeheveld naar mijn andere tas. Dat is pech hebben!

Vanaf hier is het nog 11 km en er zit ook nog een rust tussen dus ik hoop dat het mee gaat vallen. En inderdaad, na een goed half uur is er weer een rust van SDS bij een boerderij en daar nemen we het weer even van, met een lekker kopje thee en wandelgebak (ontbijkoek). We bekijken op ons gemak de activiteiten hier en als de thee weer op is gaan we verder voor het laatste gedeelte van de tocht.

Sil heeft altijd moeite met de laatste 20 km bij een tocht en die opmerking komt vaak terug vandaag tot grote hilariteit! Maar deze laatste 5 km zijn voor mij ook heel zwaar door die vervelende blaar! Maar ach, nog even over het Molenpad (rechts van ons de Pendrechtse molen) en het Havenspoorpad (ook wel oliepad genoemd) en het Kooiwalpad door een stukje bos en dan zijn we weer bijna bij de finish. Het laatse ommetje op de route negeren we met z'n allen want we willen in een streep naar de finish, we zijn er klaar mee!

Nadat we ons afmelden gaan we nog even napraten onder het genot van een biertje, want ik hoef niet terug te rijden. En dat smaakt naar meer en het werd lang napraten hahaha! Met Silvia een stukje meegereden naar station Rhoon en vanaf daar kan ik met de metro naar huis. Thuis meteen de blaar doorgeprikt en omkleden om nog even een jarige te bezoeken! Leuke dag geweest met de Rijnmondclan!

Rhoonse Grienden 25 km 27-1-2013

Het is nog steeds koud en er ligt veel sneeuw en bovendien word er vandaag nog meer sneeuw verwacht, maar toch ga ik vandaag een stukje lopen met als gezelschap een aantal Walkers. Eerst op de fiets naar de metro en dan even wachten op de metro die mij naar Rhoon brengt, want daar is de start van deze tocht door RWV georganiseerd. Op het metrostation kom ik Michelle en Lisette tegen, zij gaan ook voor de 25 en gezamenlijk lopen we naar de sporthal.

Het is er al gezellig druk, ik begroet mijn wandelmaatjes voor deze dag en ga me aanmelden voor de tocht. Ondertussen verkoop ik ook nog een aantal veters en daarna kunnen we op pad na de speech van Gijs. Hij geeft ons twee waarschuwingen mee voor onderweg, 1: het is glad en 2: let op de pijlen want die zijn geel! Dat is slim bedacht met al die sneeuw.

Het eerste gedeelte door Rhoon, Poortugaal en Hoogvliet, we lopen steeds aan de rand van deze gemeenten, er is flink geveegd en gestrooid dus de paden zijn niet glad. Het tempo is goed. Onderweg komen we Larissa en haar nicht tegen, zij gaan 10 kilometer lopen en al snel moeten we weer afscheid nemen, de route splitst zich. Het begint te sneeuwen en die sneeuw blijft ook nog liggen, dus dat word oppassen geblazen!

Als we langs het zwembad Hoogvliet lopen, zie ik dat deze open is, zodat ik daar misschien even naar het toilet kan. Wat is het warm daar! Maar gelukkig mag ik naar de wc, wat een opluchting. Ik weet dat de volgende rust een VP is zonder toilet en de eerstvolgende mogelijkheid zou pas bij de korfbalvereniging zijn, en dat zou ik niet halen!

Bij de VP staat Sabine en we kletsen even wat met een kopje koffie erbij. We blijven niet lang, want het is erg koud en als je in beweging blijft merk je daar niets van.
De route verteld ons dat we over vlonders moeten lopen, maar wij weten een parallel weg om die vlonders te vermijden, wij vinden het te glad. Maar dit fietspad is niet geveegd, wat een beetje tegenvalt! Paul en Ed hebben wel de vlonders genomen en die komen we weer tegen bij de trap. We lopen over het fietspad langs de wijken Zalmplaat en Meeuwenplaat van Hoogvliet om zo bij de volgende rust bij de korfbalvereniging
te komen die we nu overslaan omdat we bij de voetbalvereniging lekker willen zitten!

Bij voetbalvereniging PSV (nee, niet die uit Eindhoven!) is het lekker warm en niet zo erg druk. Danyell en Sabine verwelkomen ons en we gaan bij hen aan het tafeltje zitten, gezellig. De rust duurt niet lang, want je koelt alleen maar af en na toiletbezoek vertrekken we weer de sneeuw in......

Af en toe moeten we elkaar op de been houden, want er zitten verraderlijke stukken tussen! De Grienden zijn erg mooi met al die sneeuw en het is verrassend goed te belopen, de sneeuw is nog niet erg ingedikt en er ligt geen laagje ijs onder. Maar net als we de Grienden verlaten om op het fietspad te gaan lopen, is er een valpartij. Eerst gaat Leo en een minuut later ik! Gelukkig houden we er niets aan over, behalve mijn hand die later op de dag pijn gaat doen. Ik verwacht dat die pijn wel weg zal trekken, het is niet ernstig.

Bij de soeppost van Gijs worden we lekker verwend, we mogen gaan zitten en krijgen de soep aangereikt. Lisette en Michelle zijn hier ook en zij vertrekken net als wij aankomen. De soep is lekker maar omdat het een buitenpost is, koelen we snel af en gaan daarom ook snel weer verder voor de rest van de tocht.

Hier is het ook oppassen geblazen en ondanks mijn antislip sokken is het toch nog glad dus die gaan weer uit! Het is nog ongeveer 5 km naar de finish over de polderwegen richting Rhoon. Het uitzicht is prachtig zo met die sneeuw.

De route is bekend, we gaan langs het hertenkamp richting centrum van Rhoon en het metrostation. Zo komen we heelhuids aan bij de finish. Nadat ik afgemeld ben nog eventjes nabieren en kletsen en zo komt er weer een einde aan deze gezellige dag. De metro laat helaas eventjes op zich wachten maar ik vermaak me wel met mijn mobiel. Met een glimlach om de mond kom ik weer thuis, moe maar voldaan, ik heb helemaal niet het gevoel dat ik 25 gelopen heb! Dat is wel eens anders geweest.

Midwintertocht De Lier 19-1-2013 / 15 km

De wandelvereniging Comtu-Westland heeft vandaag een winterwandeling georganiseerd. En het is echt een winterdag vandaag! De wind waait om het huis, en ik ben al vroeg uit de veren om mij op mijn gemak klaar te maken voor de komende dag. De spulletjes had ik de avond ervoor al klaargezet, het is nu zaak om goed wakker te worden want ik moet straks nog wel een stukje rijden naar De Lier.

Het is -3 graden maar de gevoelstemperatuur is een stuk minder vanwege de wind! De weg ernaartoe is nagenoeg sneeuwvrij, en om 9.30 ben ik al gearriveerd in sporthal Vreeloo waar het startbureau zit. Het is er nog vrij druk met wandelaars, ik schrijf me in voor 15 km en ga nog even op Larissa wachten, we gaan gezellig samen lopen.

Op de afgesproken tijd zie ik Larissa binnenkomen en we gaan gewapend met muts en sjaal en een gedetailleerde routebeschrijving op pad. Dit keer "maar" 15 km omdat het zo koud is!!

Langs de Kanaalweg is het fijn lopen, er ligt gelukkig geen sneeuw meer want er is gestrooid. Maar als we langs de Wollebrand gaan, een groot stuk water, is het glijden en glibberen! Op de Wollebrand zijn een paar schaatsers in de weer, een leuk gezicht vind ik dit altijd. Zelf waag ik me daar niet meer aan, ik blijf liever heel!

Aan de routebeschrijving te zien, word het een tocht door staatjes en laantjes, dus we gaan veel geglij en geglibber tegemoet, hier is nagenoeg niet tot weinig aan gladheidsbestrijding gedaan! We maken heel vaak een bijna-smak, maar het is nog goed te doen. Wel jammer dat je dan de omgeving niet zo goed in je op kan nemen omdat je zo op de weg moet letten!

En het heeft ook af en toe weg van een puzzeltocht, omdat je op de straatnaambordjes moet letten en de pijlen soms, heel soms, niet duidelijk zijn. Al moet ik zeggen dat de bepijling uitstekend is hoor, maar door de sneeuwval is dat overmacht. Goed opletten dus!

Aan de straatnaambordjes te zien, komen we in een bloemenbuurt, Dotterbloem, Hoefblad, Goudenregen, Linde en Tulpenstraat! En af en toe lopen we dus ook verkeerd omdat de aanwijzing zegt te letten op een huisnummer en dan daar naar links te gaan, maar we moeten naar rechts!

Er is een rust gepland in de kantine van voetbalvereniging Westlandia, daar maken we even gebruik van het sanitair en vervolgen dan onze weg. We gaan voor de rust bij de anijsmelk, die 2,5 km voor de finish zit! Ik kijk daar wel naar uit, want vorig jaar heb ik deze rust en de anijsmelk gemist!

We steken de rijksweg over dmv een kunstig gebouwde brug en dan lopen we De Lier weer binnen. Aan het eind van de brug zien we ineens Gijs op de fiets! Hij is aan het assisteren als vrijwilliger en we maken even een praatje, niet lang, want het is kkkkoud!!

Als we bij de anijsmelk-rust arriveren, ga ik een bekertje halen, Larissa houdt niet van anijsmelk. Ik ga er heerlijk van genieten en omdat ik het zo lekker vind neem ik er nog eentje plus een krentenbol en ik kan er weer even tegenaan! Het is nog maar een klein stukje naar de finish en we komen onderweg een paar dames uit Kwintsheul tegen die het laatste stukje met ons oploopt, ook gezellig!

Bij de Veilingweg aangekomen waar de sporthal zit, melden wij ons af, maken even een praatje met de vrijwilligers achter de tafel, een stempeltje wordt gezet, en dan gaan we meteen terug naar huis, het is tenslotte nog lekker vroeg voor allerlei andere bezigheden! Moe maar voldaan en gelukkig niet zo erg verkleumd als vorig jaar kom ik weer aan in Spijkenisse.

Meer foto's te zien rechts onder het kopje "foto's" (voor mobiele gebruikers, geef aan dat je de internetversie wil zien, dan pas kan je de foto's bekijken)

RWV Winterserie deel 4/ 6-1-2013

De Prinsemolen
Het nieuwe jaar is weer begonnen met een wandeltochtje bij RWV. De vierde editie alweer van de Winterserie. Dit is de eerste keer sinds ik lid ben geworden van deze club dat ik de serie vier keer achter elkaar kan lopen, er is altijd wel een datum dat ik niet in de gelegenheid was te gaan, maar nu lijkt het erop dat ik de hele serie kan gaan lopen.

Ook deze keer heb ik met Lisette afgesproken bij de bushalte en om 9.05 uur stipt verschijnt de bus bij de halte met Lisette erin. Na een goede 20 minuten rijden, het is rustig op de weg, komen we aan bij de kantine van PAC, waar het startbureau huist. Het is er al gezellig druk en de nieuwjaarswensen vliegen me om de oren! Ik vind het altijd net een grote familie, die club wandelaars, er zijn ook zoveel bekenden. Na hier en daar een praatje is het alweer snel tijd om op pad te gaan, als we ook Michelle tegen komen die buiten op ons staat te wachten vertrekken we het bos in. Vlakbij de start komen we Larissa tegen, ze gaat met haar nichtje Neva een stukje wandelen, haar eerste wandeltocht! Knap hoor, ze is pas 5 jaar. Een medaille in het vooruitzicht doet wonderen!

Schotse Hooglanders

Het eerste gedeelte gaat natuurlijk zoals te doen gebruikelijk door het Kralingse Bos. Maar na een goed half uurtje lopen we de bebouwde kom van Terbregge in. Deze route ken ik nog van eerdere edities, ik weet dat er straks vlonders aankomen dus deze wandeling heet nu "De vlondertocht". We lopen door het Bergse Bos naar de rust op 7,5 km. De dames houden een plasstop, ik wacht eventjes buiten "De blokhut" op een bankje, het is zulk lekker weer, het lijkt wel lente! We zien dan ook veel recreanten passeren. Hier zou je ook de Schotse Hooglanders tegen kunnen komen maar we hebben ze vandaag niet gezien.

Na de rust kom ik Piet uit Barendrecht tegen, en al kletsend gaat ineens het tempo flink omhoog. Het stuk langs de Bergse achterplas vind ik normaal gesproken een vrij lang saai stuk, maar nu heb ik er totaal geen erg in want we lopen in een geanimeerd gesprek. Hierdoor laat ik Lisette en Michelle achter me, ik zie ze straks wel weer in de kantine. Aan dit pad staat de Prinsemolen die heden ten dage nog bewoond word.

Na 2,40 uur kom ik alweer aan bij de kantine, ik meld me af en ga een thee halen om daarna even uit te puffen aan de tafel bij Sabine en Paul. Ik moet toch ook even wachten op Lisette en Michelle en de veterverkoop gaat gewoon door! Mijn hoofd is behoorlijk verhit maar ik voel me supergoed! Lekker gelopen en een heerlijk weertje, wat wil een mens nog meer???!

Capelse Tweedaagse 29-12-12 / 25 km

Eindelijk kan ik eens aan deze tocht deelnemen! Hij staat al jaren in de planning maar steeds gooit een of andere reden roet in het eten! Of het sneeuwt heel erg, of er is iets met de datum of het regent heel hard, kortom het is er tot nu toe niets van gekomen. Tot nu toe dus vandaar dit verslag van dag 1 (dag 2 ga ik niet lopen).

Maar als ik 's morgens vroeg op facebook kijk, zie ik een berichtje van RWV dat het startbureau niet open is vanwege sporenonderzoek. Er is blijkbaar iets ergs gebeurd 's nachts want er is heel wat politie op de been. Later blijkt er een schietpartij te zijn geweest daar. De organisatie van RWV doet er alles aan om de lopers te voorzien van een startkaart, en later zelfs een toilet! Petje af hoor, het liep gesmeerd! Er was wat gemorrel over de lange rijen maar ach, dit is overmacht, niemand kan daar wat aan doen! Ik zie Rina in de rij staan en ik wacht even op haar zodat we samen kunnen vertrekken, wel zo gezellig! De anderen van het forum zijn al vertrokken en gelijk hebben ze! Wachten in de kou zonder koffie kun je niemand aan doen!

De route kenmerkt zich door de vele trapjes die we op en af moeten gaan. We passeren ook de welbekende Algerabrug, daar heb ik nog nooit over gelopen, wel eens met de auto overheen geweest.
We lopen gezellig te kwekken Rina en ik en al snel doemt de eerste rustpost op. We hebben een goed uur goed doorgestapt, maar Rina besluit alleen met haar zwager te gaan lopen omdat ze op snelheid wil trainen. Even later zie ik Silvia, Syl en Annika aankomen en kan dus met hen meestappen. Ook gezellig! Danyell maakt nog even een groepsfoto van ons.

Ik heb deze tocht nog nooit gelopen maar toch herken ik wel stukken uit vorige tochten. Zo lopen we ook langs de ijsbaan, waarvandaan de Loetboswandeltocht vertrekt. De ijsbaan is nu een plas water, het is ook zo warm! 10 graden en we lopen te zweten in onze jasjes!

Er is een caferust gepland in Krimpen aan de Lek, maar wij hoorden dat het er erg klein is dus we besluiten unaniem een ander cafe in te duiken, dat lekker groot en rustig is, er zit niemand! De toiletten zijn luxe en zien er netjes uit! Na een kopje thee en chocomel vertrekken we weer voor het vervolg. We passeren de officiele rust "Bar Gezellig" heet het, en we lopen een stukje langs het water. Dit cafe heeft wel een heel erg mooi uitzicht!

Dan volgt er een flink stuk natuur met veel, heel veel schelpenpaadjes. Dit loopt erg zwaar maar we hebben genoeg afleiding dus daar komen we ook wel overheen. We mogen zelfs over vlonders lopen, jippie. Dat vind ik altijd wel spannend. Ze voelen niet glad aan dus het is goed te doen.

De tweede caferust is bij "De Harmonie" en daar maken we weer dankbaar gebruik van. Lekker knus en warm is het hier en er is ruimte zat. Hier komen we Danyell ook weer tegen, en ze maakt wederom een fotootje van ons.

Na deze rust mogen we een stukje met de veerpont mee, een heuse minicruise. De pont laat heel even op zich wachten maar het duurt niet lang. Ook de oversteek is snel gemaakt. Aan de overkant gekomen zien we de flats van Capelle a/d IJssel al opdoemen, daar moeten we naartoe. Maar we moeten daarvoor nog een paar kilometers voor lopen. Er is zelfs nog een rustpost gepland! Dit is echt een "trainen-op-rusten" tocht!

We lopen te genieten van het weer en de omgeving en het is erg gezellig zo onder elkaar. Het is een tijdje geleden alweer dat ik zo'n afstand gelopen heb, en ik ga nu wel mijn spieren voelen, de benen voelen erg zwaar! Maar het is nu nog maar 3 km tot aan de finish. We lopen langs metrostation De Terp, het eindpunt van een metrolijn. Hier ben ik ook nog nooit geweest. Bij een witte brug maakt Danyell nog een foto van het brugmomentje met z'n vieren.

Na nog een klein stukje bosrijke omgeving komen we alweer aan bij de finish. Het officiele startbureau is weer bereikbaar en we melden ons daar weer af. Na nog even een frisje drinken gaan we weer op het thuisfront af. De auto staat nu wel ietsje verder weg, maar ach, wandelaars schrikken niet van een stukje extra lopen!
Een geweldig leuke tocht met gezellig wandelgezelschap, wat wil je nog meer? Moe maar voldaan kom ik weer thuis.

De foto's staan rechts van dit verslag en zijn gemaakt door Danyell

RWV Winterserie deel 3 / 3-12 2012

Het is voor het eerst dat ik drie edities van de Winterserie achter elkaar kan lopen, dit is het verslag van de derde editie! Ik heb weer met Lisette afgesproken om te rijden naar het Langepad in Kralingen. Zo gezegd zo gedaan. Aan de starttafel zit Sabine die mij al aan ziet komen en mij kan voorzien van de startkaart en na een praatje met Paul en Larissa gaan we op pad. Michelle heeft zich verslapen, zij meldt zich af en samen met Larissa beginnen we aan een korte editie van 10 km. De één moet eerder thuis zijn vanwege werk, de ander vanwege het inleveren van de auto.

We lopen langs het bezoekerscentrum "De Groene inval" en langs een veld vol schapen en Larissa begroet haar familieleden door flink hard te mekkeren wat een paar verschrikte reacties oplevert. Door het bos lopend genieten we weer van de mooie herfstkleuren hoewel er slecht weer word voorspeld is het nog steeds droog maar wel grijs.

Een gedeelte van de wandeling gaat door het bedrijventerrein Rivium waar veel kantoorpanden staan en de Erasmus Universiteit aan de andere kant (Woudestein) waar mijn kinderen op zitten. Bij de rust aangekomen, de kantine van hockeyvereniging Leonidas, gaan we weer verder want op 10 km rusten wij niet. Het begint nu een beetje te spetteren dus de (wegwerp)poncho gaat aan. En helaas , het blijft niet bij spetteren, het gaat nu toch flink doorregenen. Jammer! Al kletsend lopen wij richting finish die via de Kralingseplaslaan te bereiken is. Een warm welkom wacht ons in de kantine en we drinken nog een kopje thee of cola voordat we de thuisreis aanvaarden. De Sint is ook hier langs geweest, want wij krijgen een lekkere speculaaspop mee!

RWV Winterserie deel 2 / 18-11-2012

Vandaag heb ik weer met Lisette afgesproken, om 9.05 uur sta ik bij de bushalte om dan vervolgens naar het Langepad te rijden in Kralingen voor de tweede wandeldag van de Winterserie bij RWV! Het miezert een beetje onderweg maar we hebben goede hoop dat het hier bij blijft. Bij de kantine van PAC waar het startbureau zit, wachten we op Michelle, zij is de tijd vergeten onder de douche (daar heb ik nou nooit last van hahaha!). En ik klets nog even met Carla, Paul gaat na de speech van Gijs van start samen met Geert.
Maar om 10.00 uur kunnen wij ook van start voor de 15 km route door het mooie Kralingse Bos dat nu een prachtige herfsttooi heeft. We mogen een stukje over de kinderboerderij, mensen met een hond worden omgeleid.
We komen regelmatig een fotografe tegen, dat blijkt Danyell te zijn, de foto’s bij dit verslag zijn van haar hand.

We komen voorbij het hertenkamp en langs een mooi, wit beeld dat een pelikaan met een nest jongen voorstelt. Hij is van de Rotterdamse beeldhouwer Johan van Berkel en is onthuld in 1948.
De vogel tikt zichzelf op de borst. In een oud volksgeloof werd aangenomen dat een pelikaan dit deed om haar jongen te drinken te geven van zijn bloed en zichzelf zo voor hen opofferde. Later stond dit in de christelijke religie symbool voor Christus, die zichzelf met zijn bloed opofferde voor de mensen. Het beeldje staat juist op de plaats waar van 1650 tot 1802 een rooms-katholieke schuilkerk stond. Bron: Kralingen.nl

Deze route is voor mij vrij nieuw, want we verlaten het Kralingse bos voor een tijdje om de bebouwde kom in te gaan in de buurt van metro station Voorschotenlaan en de s’Gravenweg. Ik ben hier nog nooit geweest en ik kijk mijn ogen uit naar de statige woningen die hier staan. Ook gaan we door een mooi stadspark, park Rozenburg.

Een andere benaming is het Rozenburgpark. Het is een 3 hectare klein park tussen de Oudedijk en de Kralingseplaslaan. Park Rozenburg dankt zijn naam aan Villa Rozenburg, een woonhuis aan de Oudedijk, waarvan het perceel zich uitstrekte tot aan de Kralingse Plas. In 1895 kwam Villa Rozenburg in het bezit van de Gemeente Rotterdam.
In een vergadering op 9 maart 1911 besloot de Gemeenteraad van Rotterdam tot de aanleg van een villawijk en de aanleg van het park op het terrein van het voormalige buiten. Tegenwoordig hebben het park en het wijkje de status beschermd stadsgezicht.
Van 1895 tot 1900 liep hier het Rozenburgerpad, voor die tijd bekend als de Vriendenlaan. In het park lag tot 1950 de Rozenburgbrug over het water van de vijver, waarover eeuwenlang een treurwilg hing, die eind 2002 of begin 2003 is bezweken. Omstreeks de jaren ’80 werd er een bescheiden fontein geïnstalleerd. In 2005 werd aan de vijverrand een nieuwe wilg geplant. Aldus Wikipedia.

Ik heb blijkbaar dus nog niet alle routes van de Winterserie gelopen! Verrassend!

Bij het 10 km punt gebruiken we de rustmogelijkheid bij de Big, een kopje koffie of thee gaat er nu wel in. Ik heb een beetje last van mijn rug dus dit is even een welkome rust. Normaal gesproken lopen we deze 15 km aan één stuk maar nu even niet! Het is er behoorlijk druk en ik ben blij dat we even buiten kunnen zitten, binnen is het overvol en warm! De uitbater loopt het vuur uit zijn sloffen en komt even later de bestelling opnemen. Deze wordt rap gebracht en even later gaan we weer op pad voor de rest van de tocht. En het zonnetje breekt zowaar weer door! Zo worden de herstkleuren nog mooier dan ze al zijn.

De route gaat verder door het Kralingse Bos en de routebouwers hebben weer hun best gedaan om dit stukje ruim 5 km te laten zijn om de km’s vol te maken. We worden net niet duizelig van het geslinger!

Als we weer aankomen bij de kantine van PAC melden wij ons weer af en Lisette neemt afscheid van Michelle terwijl wij op weg gaan naar Rockanje waar Lisette een heerlijke Thaise soep heeft klaarstaan. De traditie keert weer terug: soep eten na een wandeling bij Listette! De soep is heerlijk!!! En met een voldaan gevoel vertrek ik na de soep weer huiswaarts.

RWV Winterserie deel 1/ 4-11-2012

De eerste van de serie Winterwandelingen van RWV is alweer voorbij! Net zoals vorig jaar weer voor de serie ingeschreven, samen met Lisette en haar dochter.
We maakten weer een date bij de bushalte vanuit Rockanje waar Lisette vandaan moest komen, en die bus gaat pas om 8.30 uur! Maar om 9.05 kon ik haar oppikken bij de bushalte op de Groene Kruisweg. Op weg naar het Lange Pad kwam ik er achter dat de Beneluxtunnel dicht was, en ik kon niet meer op tijd uitwijken. Dan maar omrijden! Ik heb flink omgereden maar daar kwam ik thuis pas achter.

Als wij bij het Lange Pad aankomen, gaan de meeste wandelaars al op pad want je kunt om 9.45 uur pas starten. Ik zag Ardie en Paul al vertrekken, Larissa en Geert zaten nog even op mij te wachten. Wij moesten ons nog inschrijven enzo dus het werd wat later maar uiteindelijk konden we de paden op en de lanen in, Larissa en Geert gingen alvast op weg, die zouden we pas weer bij de finish zien!

Het was dit keer de McDonaldroute, de rust zit bij McDonald's. Deze heb ik al tientallen keren gelopen, voor mij geen verrassing. Maar voor Lisette en Michelle was het weer een tijd geleden dat ze hebben gelopen en voor hen was de route wel een verrassing. We genoten van de mooie herfstkleuren en het mooie weer, het was fris maar lekker wandelweer. Bij de Mac gingen we even naar binnen voor een sanitaire stop maar voor de koffie moest je lang wachten hoorde ik dus we gingen dan ook snel weer verder.

Een stukje door Prinsenland en wij vergaapten ons aan de prachtige huizen die hier staan, zou Balkenende hier nou wonen???

Het laatste stukje ging door het Kralingse Bos en niet veel later kwamen we weer aan bij de finish. Het begon een beetje te druppelen en het werd nu wel erg donker!! Gelukkig waren we op tijd voor de bui binnen. Na het afmelden nam ik afscheid van Lisette en Michelle, zij gingen een moeder-dochterdag houden, lekker naar de film en zo. Ik bleef nog even nakletsen met mijn wandelmaatjes die ook al gefinisht waren.

De regen kwam inmiddels met bakken de hemel uit! Gelukkig waren we op tijd binnen en zo kon ik even later thuis genieten van de soep van Lisette, die had ze voor me meegenomen. Mmmmmmm.............