Zuurkooltocht SWD 22-2-2014 / 15 km

Vandaag eens een tochtje wat dichter bij huis, in Dordrecht dit keer bij SDW. Om half negen arriveer ik in Dordrecht op de Gravensingel waar het startbureau zit en ik parkeer de koets een paar straten verder want op de parkeerplaats hoef ik niet te zoeken, dat weet ik nu al. Ik meld mijzelf en Leo aan voor 15 km, helaas kan Silvia er vandaag niet bij zijn, van haar krijg ik onderweg een watssapp dat ze niet komt.
Het is weer erg zacht voor de tijd van het jaar, wat een verschil met vorig jaar, toen we liepen te blauwbekken hier met wollen muts en een dikke sjaal om! Nu lijkt het wel voorjaar en de natuur is ook een beetje van slag, je ziet veel jong groen omhoog schieten!
Omdat het in het startbureau giga druk is, wacht ik even buiten op Leo en ik maak een praatje met een paar wandelaars. Ondertussen is Leo ook gearriveerd en kunnen we vertrekken nadat we een routebeschrijving gescoord hebben.

Na wat straatjes doorkruist te hebben komen we op de welbekende Oudendijk en verderop de Zuidendijk, bekend vanwege de Kennedymarsen die ik gelopen heb en van vorige tochtjes in deze omgeving. We hebben gelukkig genoeg gespreksstof om de verveling tegen te gaan! Na 4,5 km ongeveer komen we bij de eerste gelegenheid tot rusten bij een eigen rust van SWD in een tent en daar kunnen we gelukkig gebruik maken van een dixie! De tocht is inclusief consumptie van een broodje worst met zuurkool, vandaar de naam van de tocht. Terwijl ik gebruik maak van de dixie haalt Leo een broodje. Deze rust komt op een goed moment!

Na nog een paar ommetjes rond de polders van Dordrecht komen we wederom bij deze rust, het is er nu een heel stuk drukker want alle afstanden hebben deze rust. Ik kom nog een paar bekende wandelaars tegen, de Dordtse bende! Je komt ze ook overal tegen.....
De rij bij de dixie is lang, heel lang! Maar gelukkig heb ik daar nu geen behoefte aan. Een dame komt mopperend terug omdat ze het zo lang vond duren ("krijgen ze daar een massage ofzo daarbinnen?"). Blijkbaar snapt ze niet dat sommige dames ook andere dingen (moeten) doen op een toilet behalve een plasje.....men bekijkt soms dingen vanuit eigen perspectief! Jammer hoor..........

Na een kopje koffie en thee vervolgen we de route door de wijk Stadspolders en maken ook hier een paar lusjes en ommetjes, we moeten nog 5 km overbruggen. Rond 1 uur komen we aan in de kantine van Sporting Delta en ik meld ons af en vraag een stempel voor in mijn wandelboekje. Ik maak nog even een praatje met Ton die ik onderweg tegen kwam maar niet direct herkende. Er blijken vandaag meer dan 730 mensen geweest te zijn op de verschillende afstanden van 35,25,15 en 10 km! Een geslaagde dag dus voor deze wandelvereniging!

Met een voldaan gevoel stap ik weer in de auto, op weg naar Spijkenisse. Ik heb genoten vandaag ondanks de vele dijken, de route was verrassend anders!

RS80 Woerden / 15-2-2014 / 25 km

De wind waait loeihard om het huis, de weersvoorspelling komt uit: flinke wind met harde windstoten! Deze zaterdag ga ik toch volgens afspraak richting Woerden omdat ik met wandelvrienden heb afgesproken daar een lusje te lopen van 25 km bij de RS80. Onze vriendin Sabine gaat ook mee, in haar rolstoel wel te verstaan, en Larissa is bereid haar te duwen........
Op de afgesproken tijd kom ik aan in Woerden maar het is nog even zoeken naar een geschikte plek voor mijn koets. Ik zet hem in eerste instantie in de wijk, maar een dame die haar hond uitlaat zegt tegen mij dat er vlakbij ook een zwembad is met ruimte genoeg, dus ik ga daar naartoe en inderdaad, het klopt! Een belletje naar de wachtende wandelvrienden en ik kan bijna vertrekken na het aanmelden. En ik laat mijn boekje meteen afstempelen want mezelf kennende........dat vergeet ik natuurlijk weer om dat na afloop te doen.

De routebeschrijving ziet er mooi en gedetailleerd uit, met vermelding van het aantal meter, dat zien we graag. Maar die hebben we nauwelijks nodig, de route is prima gepijld. Na wat door de bebouwde kom en langs het station gelopen te zijn, maken we wat foto's van elkaar en we merken nog weinig van de harde wind. Maar dat komt later.....eerst een heel stuk langs een stuk water en de wind doet de golven opspringen. Wij hebben gelukkig wind in de rug. We zien echter diverse hardlopers onze kant op komen, die hebben het een stuk moeilijker! We moeten ons echt schrap zetten! We hebben Sabine ook mee in de rolstoel maar zien tot onze schrik dat het pad verder gaat in een onverhard, smal stuk en het is onmogelijk om daar de rolstoel doorheen te duwen! Een hardloopster vertelt ons hoe het wel kan, rolstoeltechnisch gezien, en Larissa gaat deze weg een stuk terug lopen om hopelijk dan weer op de route terug te komen. We spreken af dat we elkaar bij de rust zouden zien.

De route gaat een stuk langs een watertje, ik herken het stuk van een vorige tocht die startte in Haarzuilens toen het -11 graden vroor! En het is wederom een stuk waar niet met een rolstoel gelopen kan worden, maar ze kunnen wel parallel aan de route lopen om weer op de reguliere route te komen. Het is prettiger lopen zonder die kou, we moeten opletten niet in de vaart terecht te komen met die wind!

Moeder natuur roept dwingend om een sanitaire stop en Gon en ik besluiten in het dorp waar we uitkomen te zoeken naar een mogelijkheid, Jan is ons al vooruit gelopen en het waait te hard om hem te roepen. Een rusthuis biedt uitkomst, wij mogen daar van het toilet gebruik maken. Wel grappig: een groepje mensen zit gezellig met elkaar te babbelen en ineens valt het stil als wij binnen komen! We worden nieuwsgierig bekeken en aan ons gevraagd wat we aan het doen zijn. Oh, het zijn wandelaars wordt er gezegd.........

Na deze verfrissing hebben we alweer snel de RS80 wagenrust, en er staat 1 dixie waarvoor natuurlijk een flinke rij! Gelukkig, ik hoef niet meer...... Even een bakkie koffie drinken, we krijgen er een lekkere koek bij, en we gaan weer verder. Larissa en Sabine zijn er nog niet, maar als we goed en wel op weg zijn krijg ik een telefoontje van Larissa dat zij er ook zijn. We spreken af elkaar op te wachten bij de binnenrust in Haarzuilen.

Deze binnenrust bij Kasteel de Haar in het Koetshuis is druk bezocht, het is er binnen propvol dus kansloos om hier binnen te gaan zitten. Buiten is er plek zat. Helaas is deze horeca gelegenheid niet berust op een grote groep wandelaars want de bediening is erg traag hoewel ze wel hun best doen alles zo snel mogelijk te leveren, het gaat niet echt efficient. Geduld is in dit geval ook weer een schone zaak, maar uiteindelijk kunnen we even gaan zitten en inmiddels zijn ook Sabine en Larissa gearriveerd. Na toch nog even een sanitair bezoekje vertrekken Gon en ik samen omdat de rest van het groepje alweer vertrokken is, wij halen ze wel weer in.

Maar nu hebben we toch serieus windje tegen......poe poe! Dat is echt bikkelen en ik heb heel veel respect voor Larissa die de rolstoel duwt.
Er lijkt geen eind te komen aan dat pad, pal op de wind en we maken een paar foto's van elkaar want al dollend gaat de tijd natuurlijk sneller en we hebben wat afleiding. Wat is dit zwaar zeg, ik zal blij zijn als we straks bij de finish zijn! Aan het eind van dit stuk staat de organisatie met een paar dozen bananen, dat gaat er wel in! Wat een service zeg! Vanaf hier is het nog een half uurtje bikkelen naar de finish. Daar komen we helemaal uitgewoond aan en we melden ons af. Ik zie nog een paar bekenden zitten, ff kletsen en nog wat drinken en daarna gaan we ieder ons weegs!

Ik kijk terug op een winderige maar gezellige tocht, maar zonder wandelmaatjes ga ik hier niet meer lopen, veel te veel polder.........

Meer foto's via de link onder het kopje "foto's" aan de rechterzijde van mijn blog.

Rondje polder 8-2-2014 / 13,7 km

Omdat het zo hard regende deze zaterdag ochtend, heb ik een rondje Zuidland, Simonshaven, Spijkenisse gedaan. Het is niet mijn favoriete route maar ik wil toch wel nog even een stukje lopen dit weekend.
Het is inmiddels laat in de middag en behoorlijk winderig, maar het is niet koud en stap met mijn Mp3 als gezelschap de deur uit. Mijn Runkeeper paraat, flesje water mee en stappen maar! Ik loop langs de schaatsbaan die er nu verloren bijligt, hij is wel gevuld met water hopend op koudere tijden! Dan kom ik in het Mallebos waar diverse Schotse Hooglanders huizen. Ze liggen en staan er rustig bij vandaag, ze kijken niet op of om.
Als ik het bos uitkom, een klein stukje maar hoor, loop ik het fietspad op richting Zuidland. Ik kom twee dames tegen, bepakt met flinke rugtassen, en ik zeg ze gedag, ze lopen hun eigen rustige tempo. Deze weg loop ik ook af en toe als hardlooproute dus heel erg bekend maar mijn muziek geeft genoeg afleiding.....
Af en toe kom ik een fietser tegen, ze hebben nu windje mee, en ik tegen! Het is bikkelen tegen de wind in. Vlakbij Zuidland zie ik een bulldozer die met de weg bezig is, en wil niet het risico nemen dat ik niet kan passeren dus ik neem een andere afslag dan mijn bedoeling was. Dan zie ik ineens het recreatiepark van Zuidland verschijnen en bedenk dat ik nu aan de verkeerde kant van mijn route ben die ik eigenlijk wou lopen. Nou ja, ik kijk wel waar ik nu op uitkom......en ik loop verder.
Langs het park lopen is op zich ook wel leuk want je ziet er allerlei huisjes en tuintjes en het geeft veel afleiding.
Ik ben bijna bij Simonshaven, een heel klein dorpje vlakbij Spijkenisse. Er is wel een voetbalveld en een manege waar ik langs loop. Lopend door de straatjes van Simonshaven geniet ik van de oude huisjes die er staan. Het is er erg rustig.
Het witte kerkje van Simonshaven is voor mij altijd een ijkpunt geweest voor het hardlopen, ik heb er in de buurt gewoond. Nu loop ik erom heen richting Spijkenisse. Ik maak een foto van de "skyline" en er schijnt zowaar een waterig zonnetje! Ik kijk op mijn Runkeeper en zie dat ik nog "maar" 8,3 km gelopen heb! Ik was van plan om 15 te lopen en verzin een manier om die afstand ook te lopen.
Ik loop langs de bebouwde kom van Spijkenisse die op de polder uitkijkt, mooi wonen hier! En vervolgens weer terug de polder in om mijn km's vol te maken.
Helaas gooit een ongemakkelijk probleem roet in het eten, een probleem waarvoor ik binnenkort naar de dokter ga! Erg lastig om door te lopen dus ik loop nu richting mijn huis. Toch nog 13,7 km gelopen volgens de Runkeeper!

RWV Winterserie deel 5/ 2-2-2014 / 15 km

Het is winter maar aan de temperatuur van vandaag kan je dat echt niet merken! Ik rij deze zondagochtend naar Kralingen waar de vijfde editie van de Winterserie wordt gelopen. Ik heb met een paar wandelvrienden afgesproken om daar 15 km te gaan lopen. Als ik in de kantine van PAC aankom, haal ik mijn startkaart op bij Ardie en ondertussen is ook Paul binnengekomen en Paul neemt even de tijd voor een bakkie. Ik niet, want ik moet daar altijd zo van plassen onderweg, dat is niet handig! Ik heb ook meteen maar even mijn wandelboekje laten stempelen want ik vergeet tegenwoordig elke keer mijn boekje te laten stempelen. Het plaatje en de stempel van vorige week ook even geregeld dus mijn boekje is weer compleet.......

Ondertussen zijn Silvia en Marco ook gearriveerd en besluit Larissa zich bij ons aan te sluiten om mee te kuieren, dat is wel heel erg gezellig en al weer een tijd geleden dat we stukje samen hebben kunnen lopen.
We vertrekken richting Kralingse Plas om daar een stukje langs te lopen om vervolgens Kralingen-Oost in te gaan, een wat duurdere wijk in Rotterdam. We vergapen ons aan de huizen die daar staan, best groot allemaal! Als we een paar straatjes gehad hebben komen we langs de Watertoren van de Esch. Deze watertoren is de oudste nog bestaande watertoren van Nederland. De watertoren heeft een hoogte van 48 meter en telt zeven waterreservoirs. De toren had een waterreservoir met inhoud van ruim een miljoen liter. Hiermee was de toren één van de grootste watertorens van Nederland. Onder het waterreservoir waren de woningen van het personeel van het waterleidingbedrijf dat op het terrein werkte.
Toen in 1978 het waterleidingbedrijf verhuisde naar een andere locatie, werden de woningen en de werkplaatsen vervangen door een coöperatieve vereniging, hout-, metaalwerkplaats, fotostudio en een geluidsstudio. In 1986 heeft openbare werken Rotterdam de toren gerenoveerd. Hierbij is het watervat vervangen door kantoorruimtes.
In de toren is momenteel een café en restaurant genaamd De Watertoren. De toren is gelegen aan de Watertorenweg 180.
De watertoren en bijgebouwen zijn in 1981 erkend als Rijksmonument.

Na een rondje om de toren lopen we weer richting Kralingen-Oost om, na het oversteken van de Maasboulevard, naar het Kralingse Bos te gaan. Daar lopen we nog een flink aantal rondjes om aan het aantal km te komen. Al kletsend en kwebbelend lopen we door het park om na ongeveer 2 uur en 45 minuten aan te komen bij de kantine. We hebben ons geen rust gegund onderweg, in één streep door naar de finish! Na het afmelden drinken we er nog eentje op en ik word getrakteerd op een heerlijke erwtensoep. Maar aan alle gezelligheid komt helaas weer een eind en we wandelen met z'n allen naar de auto. Dit was weer een wandeling om in te lijsten, ik heb er erg van genoten!
Oh ja, ik heb maar één foto gemaakt, van Paul met zijn harem!

RWV Rhoonse Grienden Tocht 25-1-2014 / 10 km

Vandaag staat er een klein rondje op het programma omdat ik samen met mijn wandelmaatje Leo ga lopen, hij is herstellende van een longontsteking en kan daarom nog niet zo ver lopen. Ik besluit vandaag eens niet met de auto te gaan maar met de metro, die vertrekt om 8.00 deze zaterdagmorgen en een kwartiertje later sta ik al bij de Sporthal Rhoon waar het startbureau zit. Het is er al behoorlijk druk, en er zitten ook al een aantal wandelvrienden van het Walkers4walkers forum aan de koffie. Gelukkig is er een plekje vrij aan die tafel al is het behoorlijk schuiven met de stoelen! Maar het lukt en gezamenlijk wachten wij op het startsein van Gijs.
Omdat er ook een lange afstand gelopen kan worden, mogen deze wandelaars al iets vroeger vertrekken waardoor het wat minder druk wordt in de kantine. De Walkers hebben ook geen haast, zij gaan voor de 25 km. Onze huisbelg Kurt is inmiddels ook aangeschoven, hij heeft een aardig stukje moeten rijden om hier aan deel te kunnen nemen! En Erik ook die helemaal uit 's Heerenberg komt om de 40 km te volbrengen!
Geert, Paul, Ed en Jan zijn ook van de partij. Jan komt van ver, hij is met zijn Els meegereden naar Rhoon en gaat met het OV weer terug.
Al met al een gezellig clubje, maar ik wacht op Leo die nog niet helemaal zeker was van deelname maar uiteindelijk zie ik hem ook verschijnen. Hij heeft zijn auto nog niet op de juiste plek gezet en als hij zover is, gaan wij rustig aan beginnen met 10 km in en om Rhoon te wandelen. Het is heerlijk weer, niet al te koud en er staat bijna geen wind, prima wandelweer dus!

Na een klein rondje door het oude gedeelte van Rhoon gaan we de Groene Kruisweg over richting de sporthal van PSV Poortugaal waar de eerste rust gepland is, maar wij gaan daar niet zitten, we hebben allebei geen behoefte aan rust.

De tocht is genoemd naar de Grienden waar wij nu naar op weg zijn via de dijkjes van Poortugaal.
De Rhoonse Grienden zijn net als de Carnisse Grienden en de Ridderkerkse grienden zogenaamde zoetwatergetijdegrienden aan de Oude Maas. De grienden liggen buitendijks en staan onder invloed van van eb en vloed. Twee maal per etmaal staan grote delen van het gebied onder water. Het gebied kent hierdoor een bijzondere flora en fauna. Op de knotwilgen groeien mossoorten, planten en paddenstoelen. Voorkomende planten in het gebied zijn de beschermde spindotterbloem, gele lis, kattenstaart, bittere veldkers en zomerklokje.
Ik vergeet hier foto's van te maken, wij hebben zoveel te bespreken met elkaar dat ik er helemaal geen erg in heb. Het is hier fijn lopen! Heerlijk rustig.

Als we bijna aan het eind van de wandeling zijn, zien we nog een verzorgingspost van Gijs met zijn beroemde soep met ballen van Astrid. Daar hebben we allebei wel zin in dus dat gaan we dan ook doen. De soep was weer heerlijk, bedankt Gijs! Hier doen we het voor!
Gesterkt door dit intermezzo gaan we weer op pad voor de laatste km's die een stuk door de polder gaan met verre uitzichten.
Na ruim twee uur wandelen melden wij ons weer af. Wat mij betreft een erg korte wandeling maar dat is niet zo erg voor een keer! Ik neem afscheid van Leo en stap weer op de metro richting Spijkenisse. Foto is van Wikipedia

Midwinterwandeltocht 18-1-2014 / 25 km

Deze wandeltocht staat bekend om de lekkere anijsmelk die je kan krijgen tijdens de wandeling bij een van de rusten van wandelvereniging Comtu-Westland. Ik hou daar wel van maar het is niet de belangrijkste reden dat ik hier ga wandelen, een leuk groepje Walkers gaat ook dus de keuze is snel gemaakt. Met Larissa spreek ik af bij het station Schiedam waar ik haar ophaal van de trein en gezamenlijk rijden wij naar sporthal Vreeloo waar het startbureau zit. Ik meld ons aan en ik zie dat Geert inmiddels is gearriveerd met zijn stiefdochter Mejra die ook mee gaat. Als we de routebeschrijving in handen krijgen gaan we op pad, de weersverwachting is goed. Het is erg zacht voor de tijd van het jaar, dat was vorig jaar wel anders, toen vroor het en had het gesneeuwd, nu niets van dat alles en het is droog. Heerlijk wandelweer dus!

Vanuit de sporthal op de Veilingweg lopen we richting de Wollebrand, een watertje voor recreatie. Vorig jaar werd er volop geschaatst, hoe anders is het nu! We worden getrakteerd op leuke wandelpaadjes, verhard en onverhard, sommigen met flinke waterplassen die we proberen te omzeilen. We lopen ook tussen de kassen door, het is tenslotte het Westland, en ik maak er een foto van. We hebben veel gespreksstof met elkaar, het is erg gezellig zo op die manier. Zonder wandelmaatjes zou ik hier nooit gaan wandelen, het is het gezelschap wat wandelen zo leuk maakt! En je bent lekker in de buitenlucht natuurlijk.

We komen via woonwijkjes aan in het plaatsje Wateringen waar de eerste rust is op 10 km in de kantine van VELO. Daar is het druk met voetballertjes en toeschouwers maar we kunnen makkelijk een plekje vinden om even te rusten. Mejra is wel toe aan een rust want zij heeft nog niet zoveel wandelervaring. Na 1 uur en 50 minuten doorstappen zijn wij ook wel toe aan een rust hoor, het is best een hoog tempo zo!!!
Als we net gaan zitten zien we Danyell ook aankomen en houden een plaatsje voor haar vrij. Charlotte en haar wandelmaatje is er ook bij, zij lopen hun eigen tochtje.

Na de rust lopen we door Wateringen door de straatjes kris-kras wat ik wel grappig vind want huizen kijken vind ik erg leuk en je hebt niet zo'n erg in de afstand die je moet overbruggen. Lange rechte einden daarentegen vind ik wat minder fijn lopen. Na Wateringen lopen we op Kwintsheul aan, ook een dorpje vlakbij De Lier. In Kwintsheul zit de tweede rust waar erwtensoep te verkrijgen is voor maar €2 en een gratis worstenbroodje maar ik ga voor de erwtensoep. Het is hier erg druk met wandelaars en wij maken plaats voor andere wandelaars als we uitgegeten zijn. Natuurlijk ook hier veel lol om het maken van foto's e.d. en we maken even een praatje met Gerrit die in de organisatie zit van deze wandeltocht.

De route vind ik na deze rust erg saai, lang en recht-toe-recht-aan, de Lange Wateringkade, nou en lang is hij! Lopen langs het water links en rechts huisjes. Ubersaai!! En na deze kade lopen we langs de Zweth en de veilingroute. Maar we hebben genoeg gespreksstof met elkaar dus het is niet zo heel erg en het is droog en nagenoeg windstil! Twee jaar geleden liepen we hier in de stromende regen met een striemende wind dus ik mag niet klagen! Geert maakt nog een leuke actiefoto van ons, die natuurlijk meteen op Facebook gezet word.
En hierna lopen door het kassengebied naar de volgende en laatste rust waar o.a. anijsmelk te verkrijgen is, ook gratis! Larissa en ik gaan in de rij staan terwijl Mejra en Geert een plekje zoeken. De melk moet nog opgewarmd worden en het is even wachten maar dan heb je ook wat! De melk zit in een pan met knikkers, Larissa vraagt zich verbaasd af waarom dat is en ik ook. Corina verteld dat dit tegen het aanbranden is. Goh..... weer wat geleerd!!

Smullend van de melk genieten we hier nog even van de korte rust, wij maken weer snel plaats voor de volgende groep.
Nog maar ruim twee kilometer, dan zit het er weer op. Door de straatjes van De Lier lopen we langs een huis met ernaast een veldje met kleinvee zoals geitjes, kippen en langharige konijntjes. Ik maak even een foto ervan en al lopend kijk ik om mij heen of ik nog iets herken van vroeger omdat mijn oma hier gewoond heeft en veel ooms en tantes van mij wonen hier nog steeds. De Ark herken ik wel maar verder niet.
We komen uiteindelijk weer aan bij de sporthal en melden ons af. Na afscheid genomen te hebben van Geert en Mejra drinken we nog wat, Danyell is ook inmiddels gearriveerd. We kletsen nog even wat na en dan is het weer tijd om op huis aan te gaan.
Ik sein het thuisfront in dat ik eraan kom, zet Larissa af bij het station en kom moe maar voldaan aan in Spijkenisse. Ik heb weer erg genoten van deze gezellige wandeltocht!!

Dijkentocht Wageningen11-1-2014 / 30 km

Dit keer ga ik een tochtje lopen waarvoor ik iets verder het land in moet rijden, namelijk in Wageningen! Dat is toch ruim een uur en een kwartier rijden maar het is weer eens wat anders. Ik heb met Gon afgesproken in het clubhuis van Sempre Avanti, dat verscholen zit tussen de huizen. Het is dat er een "official" voor de ingang staat als ik voorbij kom rijden anders had ik het nooit gevonden!
Op de afgesproken tijd ontmoeten we elkaar en na een bezoekje aan het sanitair kunnen we vertrekken, Gon heeft ons al ingeschreven. We krijgen ook twee kaartjes mee voor de pont, want we mogen twee keer overvaren! Leuk, daar hou ik wel van! Maar als ik de routebeschrijving zie, slaat de schrik om het hart! Veel, heeeeeeeel veel recht-toe-recht-aan! Maar ja, wat wil je, een "dijkentocht" hè? Dan kan je dat verwachten!!

Maar wij hebben altijd heel veel te bespreken Gon en ik dus dat gaat vast goed komen! De routebeschrijving is niet gedetailleerd, er staan geen afstanden bij behalve bij de rusten. Er zijn twee binnenrusten, bij 't Veerhuis, wij plakken er later nog een extra rust aan maar daarover straks meer!

Na wat rondjes door de bebouwde kom en door de dorpen van de "bible-belt" gaan we de dijken op, en inderdaad, het is echt immer grader aus! Maar ach, al pratend en lachend gaan de km's ongemerkt onder onze voeten door en na 13,2 km komen we de eerste keer bij 't Veerhuis aan. Daar is het lekker warm en gezellig druk en we nemen het er even van. Een lekker bakkie en een appelpunt mét natuurlijk! Mmmmm.....dat hoort er eigenlijk een beetje bij, appeltaart en wandelen!

Na deze pauze bekijken we de routeaanwijzing langs de weg, en twijfelen of we verder met de 20 km route gaan of toch de 30? Als je net gerust hebt, en lekker warm bent geworden is het altijd lastig om op te starten maar na enige twijfel wordt het toch 30 km. Voor Gon is het haar eerste tocht sinds september, ik ben alweer een tijdje aan de wandel. Het vooruitzicht op méér dijken bekoort mij niet zo maar we hebben best veel lol met elkaar dus vooruit maar!

Vervolgens zien we een paar wandelaars terugkeren want het blijkt een heen-en-weer-lusje te zijn!
Er is niet veel te zien in de omgeving: wat huisjes en de uiterwaarden van de Nederrijn. We zien een mooie tuin met raar aangeklede bomen, het ziet er best grappig uit, het lijken wel reuzekonijnen! Ik zet het even op de foto en een paar foto's van de uitzichten maar meer niet. Er zit ook een schapendijk in maar deze is goed te belopen, er liggen stenen op. Ik loop echter in het midden want ik vind het gras wel lekker zacht aan mijn voeten! Na deze zachte dijken komen we op het heen-en-weer-lusje en kunnen we weer naar 't Veerhuis voor de tweede keer. Daar gaan we toch weer even zitten om op te warmen, de wind is erg koud geworden en het miezert af en toe. Daar komen we Adri van het W4W forum tegen die ons komt begroeten, altijd leuk om een bekende tegen te komen.......

Als de rust lang genoeg geduurd heeft gaan we weer op pad, de veerpont staat al te wachten. Daar doden we de tijd met foto's maken en een paar "selfies". Een medewandelaar biedt aan een foto van ons twee te maken, is ook aardig. Tijdens deze fotosessie is de pont gaan varen en zijn we alweer aan de overkant voor de rest van de route. Wederom een lange dijk, en na een tijdje besluiten we een D-tour te nemen, het centrum in! We hebben trek in warme chocomel en gaan naar het eetcafe "De Kater". Vandaag geen caloriën tellen!!
De laatse km's gaan door het centrum want Gon weet er goed de weg en even later zien we ook weer de routepijlen dus dat komt goed!
De dag komt ten einde in het clubhuis en wij melden ons af. Helaas is de clubstempel kapot maar ik krijg een stempeltje van de bondsofficial in mijn wandelboekje.
Gon loopt een stukje met mij mee naar de auto en daar nemen we afscheid van elkaar, het was een gezellig dagje. Ik maak me klaar voor de lange terugreis en als het al bijna donker is geworden kom ik weer thuis. Dit was een erg leuke dag!

RWV Winterserie deel 4 / 5-1-2014 / 15 km

De eerste wandeling van het jaar is meestal deel vier van de winterserie van RWV en het is er lekker weer voor, het lijkt wel lente!
Aan het lange pad, waar het startbureau zit, is het al gezellig druk, het lijkt wel een nieuwjaarsreceptie, dit is natuurlijk een mooie gelegenheid om elkaar Gelukkig Nieuwjaar te wensen en dat doe ik ook!
Paul en Sabine zitten al aan een tafeltje te wachten tot het startsein van Gijs, ik wacht nog ff op Geert maar die is aan de late kant dus ik ga maar vast met Paul en Sabine mee, Sabine in de scootmobiel. Bij het verlaten van het startbureau kom ik nog een aantal leden van de Dordtse Bende tegen, leuk! Het is al bijna tien uur als we op pad gaan, en het is wel fijn dat de route een stukje gelijkloopt met de 15 km route zodat ik een aardig stukje met Paul en Sabine mee kan kuieren. Als we goed tien minuten onderweg zijn, komt Geert ook aangelopen, gezellig!
Vandaag gaat de route richting het Lage Bergse Bos, deze is mij wel bekend onder de naam "vlonder-route" want in het bos is een leuk parcours dat over allerlei leuke weggetjes en vlonders gaat. Maar zover is het nog lang niet, we lopen eerst een flink stuk door de bebouwde kom van Crooswijk en een stukje door het Kralingse Bos. Maar hier vertoeven we vandaag niet zolang, alleen aan het begin en aan het eind een stukje.
We lopen richting de Rotte die we vandaag ook een keer oversteken d.m.v. een brug.
Langs de Rotte is het fijn lopen, we bekijken allerlei huisjes die daar staan, het is er leuk wonen lijkt mij. Het Prinsenmolenpad is druk bevolkt met fietsers, wandelaars en hardlopers, het is dan ook schitterend weer om buiten te zijn. Aan het eind van dit pad begint zo'n beetje het Lage Bergse Bos en de rust zit op ongeveer 7,5 km maar we hebben er de pas goed in en ook allebei geen behoefte aan rust dus we lopen lekker door.

We worden weer om de tuin geleid, wat is wandelen toch eigenlijk een rare bezigheid, want we lopen rondjes door het bos, over de al eerder genoemde paadjes en vlondertjes in ganzenpas, want het is een smal pad. Gelukkig is het niet erg koud of glad! Een mooi stukje natuur midden in de stad.
Als we de Rotte oversteken en verder gaan aan de andere kant van het water hebben we er alweer bijna 10 km op zitten. De rest van de route gaat door de wijk Terbregge, onder de snelweg door richting het Kralingse Bos. Daar lopen we weer over de bekende bospaadjes zoals het Hazenpad. Dit gedeelte is niet erg goed beloopbaar, ze mogen dat pad wel eens beter onderhouden!
Maar uiteindelijk komen we dan toch weer heelhuids aan bij de finish, we hebben lekker stevig doorgelopen en kunnen nog een pannenkoek scoren die ze aan het bakken geweest zijn t.b.v. de Roparun. Mmm....dat gaat er wel in na zo'n stevige wandeling. Na mijn wandelmaatjes voorzien te hebben van wat drinkvocht en ikzelf een thee en nog even nagepraat te hebben, ga ik weer op huis aan. Dit was weer een genoeglijke wandeling!

RWV Capelse Tweedaagse 29-12-13 / 25 km

Laat je niet in de war brengen door de titel van dit verhaal, dit is het verslag van 1 dagje wandelen in Capelle aan de IJssel! Het laatste wandelevenement van het jaar 2013 wordt georganiseerd door RWV. Je kan dit weekend twee dagen lopen, ik kies ervoor om op zondag te gaan.
Ik heb met drie wandelmaatjes afgesproken om te wandelen vandaag en op de afgesproken tijd meld ik me aan bij het startbureau van deze wandeling van RWV, gevestigd in de kantine van KCC Delta Logistic in Capelle aan de IJssel.
Het is er al behoorlijk druk, ik schrijf me in, maak even een praatje met Ardie aan de inschrijftafel en word op mijn schouders getikt door Syl, die is inmiddels ook gearriveerd. We dollen wat over wachten e.d. en we gaan op zoek naar Annika, die al het toilet bezocht heeft, ik ga ook maar eventjes. Ik groet nog wat bekenden, en even later zien we Rob ook verschijnen, hij gaat 35 km lopen en wij 25. Verschil moet er zijn!

Gijs bonjoerd ons al het startbureau uit voor de start van 9.00, we mogen, maar moeten niet, eerder vertrekken van hem! Wij laten de grote groep eerst vertrekken en poseren voor het startbureau voor een groepsfotootje, gemaakt door Danyell die weer de clubfotograaf uithangt. De foto's zijn leuk geworden, kijk maar op mijn Facebookpagina!

Niet veel later vertrekken we gevieren en er wordt wat afgekletst onderling, heel gezellig. Ook leuk is dat de route van 35 km een stuk samen met die van ons loopt, zodat Rob een stuk met ons mee kan! Syl last nog een eigen "rust" in, zij moet even het sanitair aldaar gebruiken. Bij het 8 km punt is de eerste verzorgingspost en wij, Annika Syl en ik zoeken een bankje op, Rob gaat verder omdat de splitsing niet lang na deze rust verschijnt maar ook omdat hij liever zijn km's "stampt"! Een medewandelaar spreid voor ons zijn routebeschrijving uit op het bankje, het is namelijk nog erg vochtig, zodat we droog kunnen zitten. Wat een lief gebaar. We kletsen wat met de man, hij zit om aanspraak verlegen. Het gaat natuurlijk over de Nijmeegse en andere vierdaagsen en waar komen wij vandaan? Hij blijkt uit de zgn. "bible-belt" te komen, in de buurt van Geldermalsen en in zijn buurt wordt op zondag niet gelopen, daarom maar hier. En ook over de Nijmeegse, want die "verbroederd maar ook verloederd". Hij loopt hem trouwens voor de 25ste keer!!
Ik kijk wat om me heen, we blijken in Nieuwerkerk a/d IJssel te zijn, en ik zie een jogger voorbij komen. Ik kijk eens goed, hè, dat lijkt Fons wel, een oud-collega van mijn man! Wat grappig zeg, we blijken vlakbij zijn huis te zitten! We begroeten elkaar en kletsen wat, maar omdat we al wat aan het afkoelen zijn, vertrekken we weer. Ons verbazend over de verrassende ontmoetingen die je soms hebt tijdens het wandelen!!!

We komen langs een mooi bruggetje en een brugmomentje is altijd leuk, daarom aan een medewandelaar gevraagd er een foto van te maken. Zo gezegd zo gedaan, we staan er weer lollig op. Het is gelukkig erg lekker weer, en genieten daarom volop! Later blijkt dat deze brug vlakbij het huis van een mede-forummer staat, Paulien. Leve Facebook, je komt nog eens wat te weten!
Vervolgens lopen we kris-kras over vele schelpenpaadjes en polderpaadjes, we hebben het gevoel rondjes te lopen! We zien wat Schotse Hooglanders in de wei staan, mooie beesten zijn dat.
De volgende rust zou bij het 15 km punt zijn, bij de golfbaan aldaar. Een erg mooie locatie, de bediening is prettig en de soep heerlijk volgens Annika. Syl en ik nemen ieder wat te drinken. Erg genieten hier, de stoelen zitten zalig maar ja, de rest van de km's moeten nog bedwongen worden. Met pijn in ons hart nemen we afscheid van de heerlijke warmte hier en Annika deelt een complimentje uit voor de soep, die was superlekker.

Volgens de routebescchrijving zouden we na circa 3 km alweer een wagenrust hebben, het lijkt in onze ogen veeeeel langer te duren eer we die zien! Het is de befaamde "soeppost" van Gijs, maar ik heb daar eigenlijk geen zin in, ik heb meer trek in een warme chocomel. De radio staat gezellig op "Top 2000" en genieten toch nog even van deze rust. Het "wandelgebak" (ontbijtkoek) smaakt erg lekker.
Na nog twee kilometer alweer een binnenrust, en ondanks dat we net gezeten hebben gaan wij hier toch naar binnen. Het is het "Schollenbos", een leuk pannenkoekrestaurant dat vol zit met gezinnetjes die een dagje uit zijn. Het is er druk maar desondanks kunnen we toch aan een tafeltje zitten met z'n drieen. Er zit een dame te wachten op haar afspraak en zij vraagt ons het hemd van ons lijf over wat wij toch allemaal aan het doen zijn? Zij wist niet van het bestaan van het Landelijk Wandelprogramma waaruit je vele wandelingen kan kiezen om te lopen en dat het ook allemaal op internet staat. Ze vindt de informatie die ze van ons krijgt wel leuk en gaat er eens naar kijken want ze houdt ook van wandelen!

Omdat wij wel wat lusten besluiten we een portie poffertjes te nemen, we zijn nu ten slotte in een restaurant. Het ruikt er heerlijk naar pannenkoeken en ander lekkers. Annika neemt een chocomel met een flinke dot slagroom wat tot hilarische taferelen lijdt waarvan natuurlijk een foto gemaakt moet worden! De poffertjes smaken ons heerlijk, en......je raadt het al: daar wordt ook een foto van genomen! We hebben de grootste lol hierom, ik heb buikpijn van het lachen!!!

Maar de wandeling is nog niet ten einde gekomen, er wachten ons nog 6 kilometertjes. Over bospaadjes, hazepaadjes en ijsvogelpaadjes, we blijken door een parkje te lopen. Maar we hebben wel het idee dat we om de tuin geleid worden, we lopen rondjes! Ach, dat is helemaal niet erg, we moeten ten slotte de 25 km volmaken. We worden aangesproken op onze lollige heuptasjes, die bij ons alledrie volhangen met de Sunny-veters. Later blijkt er iemand een foto van gemaakt te hebben, die we wederom op Facebook hebben mogen bekijken.
En het duurt niet lang meer of we zien de viaduct die vlakbij de start is, we moeten de Capelseweg onderdoor. Rond half vier melden wij ons af, en besluiten nog even wat na te kletsen. Annika ontmoet een oude bekende, klest daar wat mee en als ik naar het zitje wil lopen zie ik iemand naar me zwaaien. Het blijken oude hardloopvrienden te zijn die ook aan het wandelen geweest zijn, Marian, Wil en aanhang. Erg leuk om hen weer te zien!
Tenslotte schuift Rob ook nog bij ons aan en gaan er nog even uitgebreid voor zitten om de dag door te nemen. Dit was weer een gezellige wandeldag! Ik heb ervan genoten: de route, het gezelschap en het weer, het was allemaal even top!

RWV Winterserie deel 3 / 1-12-2013 / 15 km

Deel drie van de Winterserie van RWV wordt vandaag gelopen, niet alleen door mij maar Larissa, Sabine en Geert zijn ook weer van de partij! En natuurlijk veel meer wandelaars want het is al aardig druk als ik bij de kantine van PAC aankom om mij weer aan aan te melden! Ik ben vrij vroeg en kan nog even kletsen met Larissa en Sabine die er al klaar voor zitten. Ik krijg van Ardie, die aan het startbureau assisteert, een mandarijntje vanwege haar verjaardag en ik feliciteer haar daarmee, ik wist niet dat ze jarig is geweest. Even later zie ik ook een aantal leden van "De Dordtse Bende" zitten en ik ga ze even gedag zeggen. Leuk, dat zij hier ook gaan wandelen!

Ondanks dat het al december is, is het heerlijk weer, zelfs de zon doet zijn best wat de temperatuur omhoog voert! Ik heb een trui aan die later op de dag uitgaat!
Het eerste gedeelte van de route gaat zoals gewoonlijk een stuk door het Kralingse Bos met zijn mooie herfstkleuren. Dat is weer genieten ook al is het een lange, rechte weg! We lopen lekker te kwekken met elkaar dus daar heb ik helemaal geen erg in. Het is ook best druk met recreanten zoals joggers en gezinnetjes met kleine kinderen en honden-uitlaters. Geef ze eens ongelijk, het is prachtig weer om erop uit te gaan!

We verlaten dit Kralingse Bos en gaan de bebouwde kom in richting Woudestein, het terrein waar ook de Universiteit gevestigd is waar mijn beide kinderen op zitten. Helaas voor Sabine en Larissa die de stoel van Sabine voortduwt, moeten we een lange trap over om op het industrieterrein te komen. Zij lopen een stukje eromheen, later zullen we ze weer oppikken. Geert en ik gaan de voorgeschreven route lopen, deze voert ons langs de grote kantoorgebouwen van Rotterdam. Dit terrein wordt het Brainpark genoemd.
Als we dit terrein verlaten wachten we even op Larissa en Sabine en komen ook Bertvos tegen, welliswaar zonder rugzak waardoor ik hem i.e.i. niet herkende! We zijn nu bijna bij de hockeyvereniging Leonidas waar de rust is. In tegenstelling tot mijn gewoonte gaan we hier even een bakkie doen. De toegang voor de rolstoel is aan de andere kant, een stijle helling! Maar het lukt Larissa toch om de wagen omhoog te krijgen, de kantine in. Ik ga in de rij voor de versnaperingen staan, het is best druk en je moet betalen met een pinpas die ik dus niet bij me heb! Hulp gevraagd en weldra hebben we onze koffie c.q. frisdrank in de handen. Hij is lekker maar heet!! Dus het duurt even voor ik die op heb. We gaan even aan de tafel zitten waar Tini met haar wandelpartner ook zit, we kletsen wat en zo is het weer tijd om op te stappen.
De dames besluiten toch de 15 km route te volgen en Geert en ik gaan met hen mee, gezellig!

We gaan richting de Van Brienenoordbrug, over het Toepad langs de kazerne waar zoveel commotie over is geweest. Via dit pad lopen we het Rivium in, ook een industrieterrein waar het hoofdkantoor van mijn werkgever gevestigd is. Ik heb hier vaak gereden met de auto maar nog nooit gelopen. We lopen een stukje langs de brug, een kolossaal bouwwerk. Er onder door lopen is wel heel apart! Na een stukje langs het water gelopen te hebben moeten we een parkje in, dat is lastig voor de rolstoel maar het lukt prima. Een paadje vermijden we en lopen langs het fietspad richting de dijk die we, helaas voor Sabine, moeten oversteken, we moeten een stukje klimmen. Ze gaat de rolstoel uit en met vereende krachten wordt ze de dijk op geleid. Die hindernis is ook weer genomen, best wel een avontuur voor Sabine!

Na dit dijkje komen er geen bijzondere hindernissen meer en kunnen we de weg vervolgen richting de wijk Kralingen. De elite wijk van Rotterdam. De vorige keer liepen we hier ook maar toch weer door andere straatjes. Via het Park Rozenburg lopen we dan de finish tegemoet waar we Danyell tegen het lijf lopen. Ze heeft het rustig aan gedaan en veel foto's gemaakt die te zien zijn op haar site Danyell.nl

Na het afmelden gaan we nog even napraten en we nemen er een soepje bij. Nou ja.....soepJE?? Het is erwtensoep die wel erg dik is maar ze smaakt erg lekker, dat dan weer wel. Even later besluiten we de thuisreis te aanvaarden, het startbureau gaat ook sluiten en we nemen afscheid van elkaar. Moe maar met een voldaan gevoel kom ik een half uurtje later weer aan in Spijkenisse. De helft van de serie zit er alweer op!

Sint-Nicolaas wandeltocht W.I.K. 23-11-2013/15 km

Ik kies er vandaag voor om een tochtje in Dordrecht te gaan lopen. Er zijn geen wandelmaatjes die meegaan, ik ga alleen met mijn MP3 als gezelschap. De tocht is georganiseerd door WSV Willen Is Kunnen en het startbureau zit in Het Polderwiel in Dordrecht. Mijn auto kan geparkeerd worden op het terrein van het winkelcentrum en het is nog gratis ook! Waar zie je dat nog tegenwoordig???
Ik schrijf me in voor de 15 km, ik hoor wat gemopper om me heen want er zijn niet genoeg routebeschrijvingen. Maar daar heb ik geen last van, blijkbaar zijn er van de 25 km niet genoeg. Ze hebben het aantal gebaseerd op de aantallen van vorig jaar, maar toen was het erg slecht weer waarschijnlijk. Vandaag is het rustig herfstweer, niet warm, niet koud en nagenoeg windstil! Perfect wandelweer dus!

Ik ga gewapend met een routebeschrijving op pad. Er is ook goed zichtbaar gepijld dus ik volg voornamelijk de pijlen. Het begint al "goed", een lange, rechte weg over de stadspolderring richting de Wantijdijk. Ik krijg visioenen van de KM van de RWV die ik twee keer gelopen heb in deze contreien maar toen was ik hier in het donker en we liepen verkeerd!! Dat is overigens wel goed gekomen. Nu loop ik goed en ik vermaak me wel met de muziek op mijn oren want meer is er niet. Ik heb er een goed tempo in, het gaat lekker.
De Bildersteeg, Noordendijk en de Zuidendijk loop ik met herinneringen aan deze Kennedymarsen en ineens sta ik in de Gravensingel. Ik dacht nog: "he, hier was de start van de KM" en ja hoor, de kantine van Deltasport doemt voor me op! Daar gebruik ik even het toilet en ga vervolgens weer verder want ik ben nog lang niet moe! Helaas doet mijn "Runkeeper" het niet goed, ik weet dus niet op hoeveel km deze rust is en dat staat (helaas) niet op de routebeschrijving. Dat vind ik altijd wel jammer, dat de afstanden niet vermeld worden op de routebeschrijving. Blijkbaar is dat erg veel werk! Al zet je het maar bij de rusten, dan WEET je iets. Voor mijn gevoel heb ik tien km gelopen, ik ben twee uur onderweg. Dus ik moet er nog 5.

De route voert ons door het Dubbelsteynpark en er komt een mooie poes naar mij toegelopen. Een medewandelaar die voor mij loopt zegt er iets van maar ik heb mijn oordopjes in en krijg het niet mee. Hij heeft ook verder geen zin om een gesprek te voeren, hij loopt met zijn maatje verder en ik volg hen op de voet, ze hebben er een best tempo in! De dame loopt contstant om haar heen te zwaaien en te wijzen, blijkbaar heeft ze veel te vertellen over de omgeving. Eventjes is er verwarring over de bepijling: moeten we nu rechtdoor of met een bochtje het pad vervolgen? We blijven er even over praten, een ander groepje wandelaars komt ons tegemoet en twijfelt ook maar toch gaan we rechtdoor. Het maakt verder niets uit, de pijlen zien we even later weer terug, we liepen parallel!

Aan het eind van het Flamingopad, een fietspad dat leuke pergola's heeft (wat zal dat mooi zijn in de zomer!) gaan we de Loswalweg op, de bebouwde kom parallel aan het Wantijpad! Dan lopen we richting het winkelcentrum Maaskanthof waar bedrijvigheid heerst in verband met de intocht van Sinterklaas, maar ik loop om het centrum heen over de parkeerplaats linea recta naar de finish. Ik kom daar om 11.30 aan dus een puike tijd gelopen over 15 km! Best lekker gelopen ondanks de saaiheid van het parcours. Ik heb dan ook helemaal geen foto's gemaakt.
Ik meld mij af en neem een speculaaspop in ontvangst van Sint Nicolaas die rondloopt in Het Polderwiel.

Na nog een heerlijk (heet!) soepje stap ik weer eens op om richting huis te rijden. Dat is het voordeel van een kort tochtje: je hebt nog wat aan je middag!

RWV Winterserie deel 2 / 17-11-13 / 15 km

En dan is het weer tijd voor deel twee van de Winterserie bij de Rotterdamse Wandel Vereniging. De serie van zes wandelingen vanuit de kantine van PAC in Kralingen, het zijn er zes, begint altijd lekker laat dus lekker "uitslapen". Dat is wel eens fijn op de zondagmorgen. Maar ik ga toch rond 9 uur de deur uit om op tijd te kunnen starten. In de kantine is het al erg druk omdat er ook een snelwandelwedstrijd gehouden wordt en er zijn ook hardlopers aanwezig die vanuit deze kantine hun rondjes maken.
Het is erg rustig herfstweer, maar dat weerhoud een boom niet om te vallen maar daar over later meer!

De omgevallen boom heeft het hek vernield!
Ik meld me aan voor de serie en ik wacht op mijn wandelmaatjes, Sabine en Paul zitten er al een bakkie te doen en Larissa zou met haar moeder een rondje gaan lopen en ik zie ook Geert weer binnen komen. Dat wordt weer een gezellig groepje. Maar we gaan wel per paar een andere afstand lopen want Geert en ik gaan de 15 km doen, Larissa en haar moeder 5 km en Paul en Sabine de 10 km. Maar het eerste gedeelte gaat gelijk op en het is weer een gezellige bende! Al kwebbelend komen Geert en ik bij de splitsing van de 5 km en we wachten even op elkaar want ongemerkt zijn we op hen vooruit gelopen. Als we vervolgens verder lopen met twee personen minder, horen we ineens een heel kabaal! Wat zou dat nou zijn? We lopen om het hertenkamp heen en zien later door de hekken heen dat er een hele grote boom is omgevallen! Finaal door het hek van het kamp heen! Er zijn geen slachtoffers gevallen blijkt later als we er even naartoe lopen om te kijken. Danyell staat aan de andere kant van de boom, en Larissa heeft inmiddels de RWV ingelicht over het een en ander omdat de route nu omgelegd moet worden. En er worden natuurlijk weer volop foto's gemaakt van dit natuurgeweld! Het is overigens wel vreemd, geen zuchtje wind en toch valt die reus van een boom om!

Een vijver midden in een woonwijk
Maar we hebben nog een aantal km's te gaan dus Geert en ik gaan weer verder met de rest van de route die ons grotendeels door het park laat lopen. Dat is bepaald geen straf omdat de herfst de bladeren mooi doet kleuren. Helaas is er geen zonnetje bij anders was het geheel nog veel mooier! We moeten voor even het bos verlaten om een lusje te maken anders kunnen we geen 15 km lopen. Daarvoor gaan we de elitewijk van Rotterdam door, hier staan prachtige en statige huizen in een mooie en rustige buurt! Wij vergapen ons aan de rijkdom die deze huizen uitstraalt. Er is zelfs een mooie, windstille vijver met daaromheen prachtige huizen! Met namen als "Vijverzicht" en "Vijverlust".
En dan nog een stukje door het Rozenburgse bos. Ook heel mooi, zo'n verstild park in een woonwijk.

En weer terug in het Kralingse Bos
We lopen, als we de wijk weer uitkomen, het Kralingse bos weer in vanaf de andere kant om na een aantal bospaadjes weer aan te komen bij de kantine van PAC. De laatste 200 meter gaan echter NET even anders, niet zoals gebruikelijk langs het fietspad, maar met een heel klein ommetje. Ik wed dat heel veel mensen dat niet gezien hebben, of niet wilden zien! We hebben toch nog redelijk doorgelopen want we komen rond 1300 uur weer aan en melden ons af. Dit keer heb ik geen last gehad van mijn benen gelukkig, ik heb heerlijk gelopen en ga met een voldaan gevoel weer naar huis.

Herfsttocht RWSV 15 km

Vandaag staat er een klein tochtje op het programma, de Herfsttocht in Rotterdam-Zuid en de start is vanaf de kantine van de Sperwers. Vorig jaar heb ik deze tocht voor het eerst gelopen en gaat door het wandelgebied dat ik al door en door ken.
Het is mooi herfstweer, heel toepasselijk voor deze tocht.
Bij de kantine aangekomen moeten we de auto in een betaald parkerenzone zetten want de parkeerplaats is al vol. We starten ook vrij laat. Heel af en toe barst er een buitje los, maar dat duurt niet lang.
Ik schrijf ons in voor de 15 km en gaan op pad.

Het begin van de tocht gaat door de bebouwde kom van Rotterdam Zuid, over de Zuiderparkweg en Meijenhage o.a. Na ongeveer 5 km komen we aan bij de rust, Het Schaapje, ook al een bekend rustpunt. Het is er enorm druk en we kunnen nog net twee barkrukken ontdekken die vrij zijn. De dames achter de bar hebben het superdruk, de koffie wordt per kopje gezet, maar ze blijven er relaxed mee omgaan. Uiteindelijk krijgen we dan ook onze koffie en na een half uurtje vertrekken we weer voor het vervolg van de tocht.

Die voert ons door de achtertuin van het Botlekgebied, Rhoon en omstreken. Polderlandschappen en velden met schaapjes trekken aan ons voorbij. Zelfs een kar met paard en wagen zien we langs komen. We genieten van het weer en de omgeving en al kletsend komen we aan bij de Groene Kruisweg. Die steken we over en ik kom daar een aantal bekenden tegen, Magda stuift ons voorbij en ik word aangesproken door iemand die denkt dat ik Sunny ben vanwege de vele veters die ik bij me draag. Het is Charlotte met haar hond, een nieuw lid van het Walkers4walkersforum. Zij loopt verder met haar maatje en wij lopen ons eigen tempo.
Langs de metrobaan richting Schulpweg. We passeren de molen en De Oliphant, dit is een mooie trouwlocatie waar ik vroeger wel eens in de catering gewerkt heb.
Na 15 km afgelegd te hebben meld ik ons af en ik ga met een voldaan gevoel naar huis. De route was goed gepijld en de routeomschrijving heel duidelijk! Zo zien we het graag.

RWV Winterserie deel 1/ 4-11-2013 / 15 km

Aan het eind van elk jaar begint de Winterserie van de RWV, zes Winterwandelingen in en om het Kralingse Bos en dat in zes edities. Deze wandelingen zijn altijd kort, maar heel gezellig. Je kan er 15, 10 en 5 km wandelen, gewoon om er even uit te zijn. Dat doe ik dan ook, de start is lekker laat, dus ik kan een beetje uitslapen!
Op de rijksweg is het even zoeken omdat ze bezig zijn met het herinrichten van de A15, en prompt neem ik een verkeerde afslag. Nou ja, dan maar doorrijden naar de Van Brienenoordbrug en daar de afslag Kralingen nemen, dan kom ik er ook!
Rond een uur of negen kom ik aan en schrijf me in voor 15 km. de serie van zes wandelingen want ik ga ervan uit dat ik ze alle zes kan lopen. Zo niet, geen man overboord want het is niet de hoofdprijs die je moet betalen.

Hier ontmoet ik mijn wandelvrienden Sabine, Paul en echtgenote, zij zitten al een een tafeltje met Suze. Als de starttijd dichterbij komt, zie ik Larissa en OpaPaul en Ardie is ook van de partij, gezellig weer! Gijs is al voor 9.45 uur bij de deur gaan staan met de routebeschrijvingen omdat het te druk wordt in de kantine en daar zie ik Geert binnenkomen, dat is een tijd geleden dat ik hem gezien heb. Piet is er ook weer en zo zie ik meer bekenden waarvan ik de naam niet weet.

Nadat we op de foto gezet worden door Danyell die natuurlijk ook van de partij is, zet Ardie het groepje op de foto met Danyell erbij. Het regent af en toe maar niet zodanig dat je er kleddernat van wordt omdat je grotendeels onder de bomen loopt. Ik heb wel een poncho bij me, zo'n wegwerpding, maar later gooi ik hem weg want het is niet handig.
Het is de "MacDonaldsroute", en het eerste gedeelte gaat door het mooie herfstachtige Kralingse Bos over paadjes met namen als Wolvenvalei, Naaldbomenpad, Uilenpad, Mantelpad, Gazellenlaantje, Verborgen Laantje en Weidezoom. Het eerste stukje loop ik samen met Geert en Ardie, Paul, Larissa en Sabine in de scoot volgen ons. Al wandelend kom ik Ivonne tegen. Zij loopt veel marathons en ik ken haar van de Brugrunners in Spijkenisse waar ik vroeger lid van was.

Het regent af en toe, maar de zon schijnt en dat levert een mooi natuurverschijnsel op: een regenboog. Als je goed kijkt zie je hem. Het is niet koud, een lekker temperatuurtje om te wandelen.

EEN REGENBOOG MAAR IS NIET GOED TE ZIEN. OP DE VOORGROND PAUL, LARISSA EN SABINE









Helaas krijgt Sabine een lekke band net op het moment van de splitsing 10-15 km. Zij blijft achter met Paul en Ardie omdat ze opgehaald moet worden door de scootmobiel-wegenwacht en Geert, Larissa en ik gaan verder met de 15 km route.

Als we het bos uitkomen lopen we een stuk door de bebouwde kom, met mooie huizen om te bewonderen en lopen richting de MacDonalds waar een rustmogelijkheid is, maar wij gaan daar niet rusten, het loopt best lekker zo.
Door straatjes met namen als 't Holletje, Bovenover en Onderlangs komen we weer bij de Kralingse weg aan, om vervolgens weer het bos in te gaan. Hier krijg ik toch een beetje last van mijn benen, hoe het komt weet ik niet, misschien de nieuwe schoenen? En mijn maag speelt ook op, dat is geen fijn gevoel. Maar doordat we gezellig lopen te kleppen met elkaar, heb ik er niet zo'n erg in en al snel komen we weer vlakbij het Langepad waar we nog een een heel klein stukje anders lopen dan anders. Hier heb ik nog nooit gelopen, een ruiterpad dat leidt naar het Langepad. Na bijna drie uur wandelen melden we ons weer af en gaan nog even wat drinken en nakletsen met Paul en Ardie.

OEI OEI! WAT EEN DONKERE LUCHTEN!











Rond half twee vertrek ik weer met een voldaan gevoel naar Spijkenisse en ga via Hoogvliet over de Spijkenissebrug omdat ze met de Hartelbrug bezig zijn en ik geen zin in een file heb! Onderweg naar huis nog een paar hagelbuien gehad, gelukkig niet tijdens het wandelen!!

Dam tot Damwandeltocht 21-9-2013 / 26 km

De Dam tot Damwandeltocht staat al 8 jaar vastgebeiteld in mijn wandelagenda, dat is zo'n leuke tocht om te lopen! Ik heb een paar weken geleden al mijn treinkaartje gekocht, voor een prikkie bij de Blokker! En samen met Carolien ga ik vandaag de straten van Amsterdam onveilig maken!
Om 7.00 uur vertrek ik uit Spijkenisse maar ik heb geen rekening gehouden met de afsluiting van de Hartelbrug dus ik moet omrijden door Hoogvliet! Dat wordt een race tegen de klok want de trein vertrekt om 7.34 uur. Ik ga natuurlijk niet echt racen, blijf me netjes aan de snelheid houden maar het rijdt toch niet prettig! Als ik aankom op Rotterdam Alexander, is de trein te laat gelukkig! Een paar minuten later zit ik comfortabel in de trein en doe mijn oordopjes in met een lekker muziekje. De trein is een Sprinter, maar ik vind het meer een stoptrein, hij stopt bijna overal! Om 8.45 uur kom ik aan op station Amsterdam waar het al ontzettend druk is, er komen veel mensen op af!
Er hebben zich 16.219 mensen ingeschreven voor deze tocht!

We gaan eerst eens even een bakkie doen in het "restaurant op de hoek", maar ook wil ik graag nog even naar het toilet, in de Sprinters zitten geen toiletten dat is wel jammer. Na de koffie/thee gaan we op zoek naar de start, en die is niet ver want hij is op de Dam voor het Koninklijk Paleis, een groot plein waar ze de indeling iets gewijzigd hebben. Veel efficiënter! Meerdere starthokjes voor 26-42 km en de 18 km. Er is ook een 9 km route maar die start in Zaandam en eindigt op de Burcht waar wij ook straks finishen. Maar eerst moeten wij nog 26 km kuieren!

De route gaat eerst door de straatjes en langs de grachten van Amsterdam. Carolien en ik hebben zoveel te kletsen dat we er eigenlijk geen oog voor hebben en de eerste rust verschijnt ook al heel snel! Dit keer is de rust niet bij de Schellingwoudse brug maar bij de Amsterdamse brug, ze zijn er aan het werk nu. Dus een kleine wijziging met andere jaren, dat is ook wel weer eens leuk! De trommelende dames zijn ook weer van de partij maar op de een of andere manier klinkt het toch anders! Hier krijgen we een appeltje en een flesje drinken van de organisatie. Wij gaan hem even rustig opeten op een bankje, er staan er genoeg.

Hierna gaan we twee bruggen over, om naar Schellingwoude te gaan. Hier is onze eigen "appeltaartrust" gevestigd. Dat is sinds een paar jaar traditie geworden, even een appeltaartje met slagroom eten. Deze rust zit op 10 km, de officiële op 13 en dat vinden wij een prima verdeling! Carolien gaat in de rij staan en ik kies een plekje uit, er komen net twee stoeltjes vrij, wat een mazzel. Later blijkt het achterterras gehuurd te zijn voor een bruiloft, de wandelaars die daar zitten moeten een ander plekje gaan zoeken. Beetje jammer..........

Door de straatjes van Amsterdam-Noord en een parkje waar ik even een boom opzoek gaan we naar de volgende rust. Ondertussen zijn we ook door een fotograaf op de foto gezet en zijn de 18 km lopers erbij gekomen. Op de stempelpost het Barkpad is het best nog wel druk en er speelt een bandje, dus het is weer erg gezellig daar. En ook hier krijgen we een pakje koek en een flesje, goed verzorgd allemaal! Ook zijn er veel Dixies en er is EHBO aanwezig. Hier gaan we natuurlijk ook even zitten en laten een berichtje achter voor het thuisfront, we hebben er nu 13,5 km op zitten!

Hierna komt het leukste stukje van de route, de wijk Kadoelen. Hier is het altijd heel gezellig en de tuintjes zijn mooi versierd. Het is een rustgevend wijkje om door te lopen! Ik zie er een boot staan, gemaakt van autobumpers! En een klein jochie op een step met een giga zwarte pruik en een kerstmanpakje. Schattig! Als we richting het Molenwijkpark lopen worden we d.m.v. een spandoek aangemoedigd om "door te zetten naar de dam". En dat doen we dan ook. Ik zwaai naar een man die daar elk jaar zit met zijn geluidsinstallatie. Vorig jaar speelde hij nog zelf, nu staat er muziek op.

In Molenwijkpark krijgen we een mandarijn of appel maar geen van beiden hebben daar trek in. We gaan weer heel eventjes zitten en maken daar gebruik van de Dixies. Gelukkig heeft Carolien een desinfectie bij zich, wat vies is dat zeg!
Hier staat een zanger zijn beste repertoire weg te geven, het klinkt best goed.
We maken een foto van het bordje "nog 9 km tot de finish" en gaan weer verder.

Wat nu volgt is het meest saaie gedeelte van de route, we lopen een stuk langs de rijksweg. Maar omdat we zoveel te kletsen hebben gaat het best snel. We hebben niet eens onze muziek nodig gehad! Hier zit ik meestal even in een dip maar daar heb ik geen last van gehad vandaag! Best wel uniek, zeker gezien het feit dat ik vorige week nog 80 km gelopen heb!
We lopen via "het pad der spreuken" van Pink Ribbon naar de volgende en laatste rust. Dit is ook nieuw ten opzichte van vorig jaar en best indrukwekkend. Sommige spreuken geven me kippenvel!

De laatste rust is in Zaandam en daar krijgen we een lekker krentenstolletje en koffie. Daar ben ik nu wel even aan toe en Carolien heeft ook wel zin om hier te zitten. We zoeken een bankje op en zien daar de Smurfjes zitten! Twee dames zijn verkleed als Smurfin en het ziet er schattig uit. Ik vraag of ik een foto mag nemen en dat mag. We hebben bordjes onderweg gezien: nog 5 km, en nog een met nog 5 km, toen nog 4 km en vlakbij de rust nog 3 km. Maar ik weet uit ervaring dat het nog zeker 5 km is tot de finish.
Als we de brug overgestoken zijn mogen we niet van het trapje gebruik maken maar moeten langs het fietspad naar beneden, dat verschilt ook met andere jaren! Ik zet een schuur op de foto waar een leuke tekst op staat:"Er stond een boom in Zweden, vol takken en vol vuur. Het is al lang geleden, nu is die boom mijn schuur". Nog een stukje langs de haven van Zaandam en langs het Smartlappenkoor. We mogen niet het trapje op voor het flatgebouw langs maar er omheen! Ook weer iets anders! En dan nog een bordje: "nog 1 kilometer tot de finish! Dus nog een klein stukje door het gezellig drukke centrum en dan staan we bij de Burcht, waar de finish is. Fotomomentje! We krijgen een mooie medaille en een stempel in ons boekje. Moe maar voldaan zoeken we een zitplaatsje op en zien een tribune waar nog plek is. Daar genieten we even van de drukte op het plein en van de voldoening dat we het weer gehaald hebben zonder noemenswaardige problemen!

Het station is 1,5 km van de finish dus we gaan weer in de benen. Het is heel druk in het centrum en de bouwput is weg. Dat loopt wat prettiger en het ziet er prachtig uit! Carolien besluit hier een keer terug te komen maar dan om te winkelen!
De trein komt weer ietsje later, maar we hoeven niet lang te wachten en ik kan waarempel nog zitten ook! Ik ga naast twee dames zitten die zo te zien ook gelopen hebben en een leuk gesprek volgt tot zij moeten uitstappen in Gouda.

Om half 7 stap ik thuis over de drempel met een heel voldaan gevoel. Het was weer een leuke wandeldag! Volgend jaar weer!
Meer foto's aan de rechterkant onder kopje FOTO'S

80 van de Langstraat 14-15 september

En dan is het zover: ik ga weer eens een Kennedymars lopen, dwz 80 km binnen 20 uur, eens kijken of het weer gaat lukken!
Ik weet dat er veel wandelvrienden bij zullen zijn dus ik heb er wel zin!
Voordat ik van start ga, rij ik samen met H naar Dordrecht, om Larissa op te halen zodat we samen onze startnummers kunnen ophalen. In Waalwijk aangekomen worden we vlakbij de start afgezet en gaan we op weg naar het startterrein waar het enorm druk is. Geen wonder, er doen hier meer dan 2500 mensen aan mee! Best een druk bezochte KM!
Het ophalen van onze startnummers gaat wat rommelig, het is niet bepaald logisch ingedeeld. Je kon voor-inschrijven en er was nog een mogelijkheid tot na-inschrijven, wij staan dus in deze rij. Als ze dat nu goed zichtbaar hadden gesplitst! Ze moeten maar eens in de leer gaan bij de organisatie van de Marathon van Rotterdam, daar doen 20.000 mensen aan mee!!

Maar nadat wij onze spullen, een chip voor de tijdscan en een startnummer, in ontvangst genomen hebben zien we ineens ook Carla, Arjan en Martijn die ook aan deze KM mee gaan doen. Martijn is de zoon van Carla en Arjan. Carla gaat nog even speldjes voor ons scoren want die zitten er niet bij! We gaan er gezellig eentje op drinken op een terrasje vlakbij de start. Daar zijn ook Peter, Kenneth, Bernard, Carola en Marc. Met sommige van hen zullen we straks ook een stukje oplopen.

Als de tijd daar is, we kunnen om 20.00 uur al van start gaan, gaan we op zoek naar de startlocatie. We staan zoals gewoonlijk helemaal achteraan maar zullen dat niet blijven wat voor mij ook een heel aparte ervaring zal blijken!
De stoet zet zich in beweging na het startsein en na ongeveer een minuut of 10 schuifelen door de straatjes van Waalwijk kunnen we echt gaan wandelen, de avond en nacht in. Ik hoor van Larissa, die deze KM al een keer gelopen heeft, dat het eerste stukje van 15 km rondom en door Waalwijk is, en dat we een rondje gaan lopen. Ik zie het allemaal wel, en het valt mij op dat er enorm veel publiek langs de kant staat wat de sfeer enorm verhoogd. Ook zie ik veel jonge(re) mensen, minder ervaren wandelaars want de schoenen die zij aan hebben zijn niet bepaald geschikt voor zoveel km's achter elkaar lopen!! Maar ja, dat zullen ze straks zelf wel ervaren, er zullen wel een flink aantal mensen uitvallen vermoed ik!

Het eerste gedeelte gaat door de woonwijken van Waalwijk, het is dan nog steeds een beetje licht maar dat zal snel veranderen. Het weerbericht is gunstig: geen regen van betekenis, weinig wind maar wel koud in de nacht (9 graden). Al lopend en kletsend verbaas ik me over het publiek langs de route, er zijn veel mensen op de been en alles is versierd en er klinkt overal muziek. De mensen hebben duidelijk zin in een feestje! We zien zelfs straten die verlicht zijn met waxinelichtjes in jampotjes en het zijn er VEEL! Wat een werk om dat allemaal te verzamelen en aan te steken.
De vuurkorven waren zeker in de aanbieding want het zijn er zoveel die we onderweg zien branden! Complete houtkachels worden van brandend hout voorzien! Tijdens het wandelen zie ik ineens een groot bord met WC en zie een dixie waar net iemand in gaat. Ik besluit toch even te wachten en sein mijn maatjes dat ze verder kunnen maar Arjan blijft op mij wachten. Later blijkt dat Larissa en Carla niet gemerkt hebben dat ik hoge nood had, en dachten die zien we straks wel weer.
We komen aan bij de eerste rustpost, Sporthal Die Heygrave waar we ook over de scanmat lopen en we klokken 23.50 uur! Wat een toptijd zeg, 3,5 uur over ruim 20 km terwijl de eerste meters schuifelen was! Larissa en Carla zijn er ook al en ik ga bij hen zitten. En daar kom ik ook Rob, Erik en Angelique tegen en dat is ook verrassend. Ik verwacht iets te eten te krijgen maar dat valt vies tegen zeg: een dun bouillonnetje is ons deel! En het smaakt nergens naar en is lauw maar ach, het is zout en dat hebben we nodig. Ik begin het ook koud te krijgen en ben blij dat ik mijn jasje weer aan mag trekken!

Tijdens de volgende 14 km worden we nog diverse keren voorzien van "verzorging" en ik heb spijt dat ik te weinig eten bij me heb. Gelukkig heeft Larissa nog een Kitkat in haar tas, dat geeft ook energie maar ondertussen begint mijn buik te protesteren tegen te weinig voedzaam eten! Ik heb des te meer gedronken en ben blij met zoveel toiletvoorzieningen onderweg want dat is perfect geregeld!
Onderweg komen we een paar meisjes tegen die een poncho aantrekken want er komen een paar druppels uit de lucht vallen wat ik niet onder de noemer "regen" wil scharen. We raken met hen in gesprek en het blijkt dat de dames nog geen 20 km achter elkaar getraind hebben, wel diverse korte tochtjes. Toch knap dat ze nu al het dubbele gelopen hebben dan dat ze gewend zijn en ik ben ook benieuwd of ze het gehaald hebben.

In het plaatsje Haarsteeg hebben ze erg hun best gedaan de lopers te vermaken gedurende de nacht. Veel tuintjes zijn versierd met allerlei grappige voorstellingen met als thema "spookslot". Erg vermakelijk! Jammer dat ik er geen foto's van kan maken met mijn toestel, die is niet geschikt voor de nacht. Later horen we dat Haarsteeg vaak een prijs wint voor de beste versiering tijdens "de 80".
Vanaf Haarsteeg naar Elshout is het saai, er is geen publiek meer en het is erg donker. Gelukkig heb ik een klein lampje bij me, maar echt nodig is het niet omdat de weg heel vlak is.

Vlak voordat we de tweede hoofdpost bereiken komen we Bernard, Dirk en Eelco tegen, Arjan en Carla zijn achterop geraakt. Met Bernard zingen we luidkeels het liedje "You never walk alone" mee, die hij af laat spelen op een luidspeaker. Hij heeft zelfs de tekst uitgeprint! En al zingend komen we aan bij scholengemeenschap Overlaat om 2.59 uur, waar ik heel snel een WC op moet zoeken en ik daardoor niet weet waar mijn maatjes gaan zitten. Na enig gezoek en gebel zie ik ze eindelijk zitten, op het podium! Ik heb al een broodje en thee gehaald, Larissa heeft voor mij twee broodjes die ik in mijn tas stop voor later. Een eindje verder zien we nog een aantal Walkers zitten, later komt Carola even bij ons zitten om gezellig even bij te kletsen. Na enige aandrang van Larissa stappen we weer op, zij vindt het weer lang genoeg duren maar in mijn hart ben ik nog lang niet uitgerust. Maar ach, we moeten nog een aantal km's overbruggen tot de finish dus vooruit dan maar!

Vanaf hier tot aan de volgende hoofdpost is het nog steeds donker, maar als we daar aankomen voor onze derde scan om 6.18 uur bij de sporthal in Waspik en we daar weer weggaan is het inmiddels licht geworden. Deze rustpost zit op 48,2 km en we horen telefonisch van Arjan dat Carla is uitgestapt vanwege knieklachten. Erg jammer, nu loopt Arjan alleen. Later komen we hem weer tegen. Hier eet ik de rest van mijn brood op met een kopje koffie en ik zie daar twee dames zitten die ook in het logeerhuis in Nijmegen verbleven maar ik laat hen met rust, eentje zit te dutten.

Vanaf hier tot aan de volgende rust worden we weer voorzien van Appelsientje, ontbijtkoek, Optimel, mueslirepen en koek en de route is vrij saai te noemen, recht-toe recht-aan. Maar ach, dat is niet erg want dan kan ik af en toe op mijn telefoon kijken of er nog berichtjes zijn en eventueel antwoorden want ik hoef niet te kijken waar ik loop, alles is vlak!

Als we op ongeveer 50 km zitten komen we Kenneth en Peter tegen. Ik maak kennis met Kenneth en we raken in een geanimeerd gesprek. Via lange, rechte wegen en een paar straatjes door Dongen komen we aan bij een extra ingelaste rust bij tennispark Verboven maar waar we wel gescand worden op 9.15 uur. We zitten er allemaal een beetje doorheen en we besluiten gezamenlijk te lopen maar ieder met zijn eigen muziekjes op. Hier komen we ook Arjan weer tegen dus gevijven (is dat een woord?) gaan we verder. Hier krijgen we ook de tassen niet maar dat is niet erg, deze extra rust is meer dan welkom. We zitten hier op 62,5 km en het dipgehalte is hoog!
De weg naar Loon op Zand is wel bosrijk maar gaat over het fietspad. We worden vaak gepasseerd door wielrenners. Ik loop eigenlijk best lekker met mijn muziek op, het tempo gaat zowaar omhoog en ik passeer diverse wandelaars. Dat is ook wel eens anders en het geeft best wel een kick!!! Muziek geeft me vleugels en in dit geval is het letterlijk, ik vlieg over het asfalt. Ondanks de pijn in mijn buik die wel steeds erger wordt!

Eindelijk komen we aan om 11.15 uur in de sporthal de Wetering in Loon op Zand. Daar zitten Kenneth en Peter al, zij waren iets voor ons uitgelopen mede doordat ieder zijn eigen tocht aan het lopen was. Peter heeft een EHBO tafel opgezocht, hij heeft toch wel veel last van zijn teentje waar een bloedblaar op blijkt te zitten. Van Kenneth krijg ik een paar pilletjes voor mijn buik. Een lange rust volgt en dat vind ik wel fijn! Hier is ook "soep" te krijgen, en een krentensnee maar ik bedank, ik kan niets meer eten! Deze post zit op 66,6 km en we denken dat we binnen de 18 uur kunnen blijven als we doorlopen. Maar dat zit er niet in, blijkt later! Maar daar over meer.............

Er komen vanaf hier nog drie "verzorgingsposten" en bij twee ervan staan bankjes en ik MOET daar even op zitten, de laatste km's vallen me erg zwaar ondanks de muziek op mijn oren.
Eindelijk komen we Waalwijk weer binnen en er worden foto's gemaakt van het plaatsnaambordje. Ze zijn wel erg leuk geworden! We besluiten om als groepje bij elkaar te blijven zodat we gezamenlijk over de finish kunnen. Nog een paar km, het lijkt de Via Gladiola wel! Veel publiek langs de kant die ons allemaal aanmoedigen en veel muziek. Dat maakt het wat draaglijker. Als ik bijna bij de finish ben zie ik Hans staan, hij maakt een foto, een zoen en ik ga weer verder. De laatste meters zijn helemaal geweldig: je gaat over een rode loper naar de finish! De loper is verhoogd dus je loopt boven het publiek uit. Iedereen is een held en wordt gefeliciteerd. Wat een sfeer, wat een feest om zo ingehaald te worden. Wij worden om 14.32 uur uitgeklokt en krijgen daarna meteen een oorkonde plus medaille uitgereikt. De chip moet verwijderd worden en dat wordt door een vrijwilliger gedaan, hij gaat op zijn knieën voor me! Na een finishfoto, een stempel in mijn boekje en op mijn blauwe KM-kaart en een drankje gaan Larissa en ik op zoek naar onze tas. Als we die hebben is het wachten op de lift naar huis maar dat heeft wat voeten in aarde. Ik raak een beetje over mijn toeren, kan niet veel meer hebben door de vermoeidheid en pijn. Maar uiteindelijk is het toch nog goed gekomen, de lift komt eraan en we rijden naar Dordrecht om Larissa af te zetten en dan door naar Spijkenisse waar ik bij aankomst meteen mijn bed in duik. Ik heb niet eens fut voor een douche! En eten al helemaal niet. Maar na een uurtje word ik toch wakker en ga ik douchen en eten, ben een beetje bijgekomen. Nagenietend van alle reacties op social media breng ik de avond door waarna ik rond een uur of 23.00 uur voor mijn welverdiende nachtrust mijn bed induik. De andere ochtend word ik om 10.30 uur wakker, voldaan en trots dat ik deze monstertocht overleefd heb! Maar een volgende "Waalwijk"? Daar moet ik nog heel hard over nadenken!!
De cijfers: 2700 inschrijvingen, 2559 gestart en 2238 gefinisht.

Nog meer foto's rechts onder het kopje FOTO'S