Scheveningsebostocht 7 maart '09

Brrrr....wat is het koud deze morgen! Ik moet het ijs van de ramen krabben en ben blij dat ik mijn warme jas aan heb. Ik heb met Lisette afgesproken, 8 uur bij haar. Op de afgesproken tijd ben ik er en we gaan richting de Madesteinse weg waar een wandeltocht van start gaat, de Scheveningsebostocht van de Haagse Vierdaagse Wandelvereniging. Ik ga deze tocht voor het eerst doen, en de verwachtingen zijn hoog!

We schrijven ons in en krijgen een routebeschrijving mee, alle afstanden staan hierop. Dus zouden we van gedachten willen veranderen, kan dat ook. Maar, wij zijn niet van het softe soort en gaan ervoor!

Het is vrij mistig als we op pad gaan en ook best koud, maar later veranderen deze omstandigheden want de zon breekt door en heb spijt van mijn dikke jas!
We starten om 8.50 uur en het eerste stuk gaat door bebouwde kom en dan is de rust al na 6 km! Dat is wat vroeg maar Lisette wil toch even een sanitaire stop. Deze is bij een tennisbaan en er staan allerlei leuke beelden, ik neem een prominent beeld op de kiek. We komen onderweg best veel kunst tegen. Ook een leuk beeld van schaatsers (zie foto).

Het oorlogsmonument staat er ook op, dat is vaste prik als je in Den Haag bent. Ook het beeld van Albert Plesman komen we tegen. Hij is geboren 7-9-1889 en overleden 31-12-1953. Hij was een Nederlands luchtvaartpionier en medeoprichter van de KLM.

Hij werd geboren als zoon van een eierhandelaar uit Den Haag. In 1915 was hij gelegerd in Soesterberg alwaar hij als beroepsofficier bij de gemobiliseerde Nederlandse luchtstrijdkrachten, toen de 'militaire luchtvaartafdeling' genoemd, in 1918 zijn militaire vliegbrevet behaalde.Het Ministerie van Verkeer en Veiligheid is gevestigd aan de Albert Plesmanlaan.

Ook komen we een merkwaardig beeld tegen met drie mannen bovenop die in een bepaald compromitterende positie staan! Wat het inhoudt weten we allebei niet (zie foto). Het park wat we vervolgens inlopen is erg heuvelachtig en moeten een supersteile trap op! En ook weer af. Daar gaan de overtollige calorietjes!

Na 14,1 km komen we bij de tweede rust, een hockeyvereniging. Het is er erg druk en de Jozetjes en Annabelletjes lopen af en aan. Ze worden luiddruchtig aangemoedigd door hun ouders. Wij nemen het er even van en eten onze bammetjes op met een lekker bakkie koffie erbij.

We lopen door een mooi park waar we allerlei gevogelte tegenkomen. We vragen nog aan een Wassenaarse dame (ze zag er deftig uit....) of zij soms wist hoe die beesten heten. Maar zij moest het antwoord ook schuldig blijven. We zien een soort eend met hele mooie kleuren. Een voorbijgangster, ook aan de wandel, zei dat ze ook in Afrika voorkomen.

In de speeltuin is het druk en Lisette test een leuke schommel uit. Ze heeft er plezier in dus goedgekeurd! Een foto van de uitbrekende krokusjes mag ook niet ontbreken. Het is tenslotte lente.

Uiteindelijk komen we op de boulevard van Scheveningen. Het beroemde Circustheater gaat ook op de foto en natuurlijk het onvermijdelijke Kurhaus.

De geschiedenis van het Steigenberger Kurhaus Hotel begint in 1818. Het jaar waarin de Scheveninger Jacob Pronk een badhuis sticht. Een houten paviljoen dat door z'n succes al snel uitgroeit tot een echt hotel. Het badhuis wordt in 1885 al het Kurhaus Hotel en kent van meet af aan een kleurrijke geschiedenis.

Niet alleen als imposant gebouw door bouw, brand, verbouw en herbouw, maar toch vooral ook door een rijke schare van bijzondere gasten heeft het Steigenberger Kurhaus Hotel een wereldreputatie opgebouwd. Staatshoofden, vorsten, politici, musici, filmsterren, schilders en poëten veelvuldig bezocht. Koningin Wilhelmina, 13 jaar oud, zet als eerste haar handtekening in het beroemde gastenboek, samen met haar moeder Koningin-Regentes Emma.

Het Kurhaus met z'n toenmalige fraaie Concertzaal vormde dan ook een gewild podium voor wereldberoemde artiesten. In de huidige bar wordt dat ook kenbaar gemaakt door een portretten-galerij van velen die hier ooit heeft opgetreden. Namen als Marlène Dietrich, Duke Ellington, Vladimir Horowitz en Maria Callas zijn hier terug te vinden. Maar bijvoorbeeld ook de Rolling Stones die in het Kurhaus in 1964 het roemruchte maar kortste optreden ooit hebben gegeven. Naast deze wereldberoemde sterren zijn er in het gastenboek van het Steigenberger Kurhaus Hotel namen te vinden van grootheden als Michael Gorbatchov, Kroonprins Harald van Noorwegen, Audrey Hepburn, Sir Winston Churchill, maar ook beroemdheden dichter bij huis zoals Paul van Vliet en leden van het koningshuis.

Tekst ontleend van de officiele site: http://www.kurhaus.nl/overhetkurhaus/

Tot zover de geschiedenis, wij lopen richting de Scheveningse haven. Het is er heel erg druk! Er is een rust gepland in een koffiehuis, maar die stond bol van de rook en dus niet aantrekkelijk om er even te zitten.
Vanuit de haven komen we in een imposant duingebied en daar verblijven we een lange tijd, het hotel Atlanta van Kijkduin is heeeeeeel erg ver weg maar die richting moeten we op.
Er zit een verrassing is: we mogen een duinpad op! Ontzettend stijl en ik heb er nu even geen zin meer in, ik ben het een beetje beu ook omdat we aan rust toezijn en een sanitaire stop maar dat zit er volgens de beschrijving even niet in. Jammer.......

Als we de duinen verlaten komen we in een mooie woonwijk in Kijkduin en dan is het nog een klein stukje naar de finish. Onderweg komen we een restaurant tegen maar dat staat niet tot onze beschikking helaas, we mogen wel van het toilet gebruik maken (gelukkig!).
Maar nu is het echt niet ver meer en wie komen we tegen bij de winkels in Den Haag? Ellie N. van de hondjes. Leuk haar gezien te hebben, zij had de 10 km gedaan met haar hondjes.

Om 14.50 uur komen we aan bij de finish, wat een schitterende tijd! En dat ondanks die vreselijk stijle heuvels! Ik ga mij afmelden en complimenteer de mensen achter de tafel over de werkelijk schitterende tocht. Goed gepijld en mooie omgeving. Beetje jammer van de slecht geplande rusten maar je kan niet alles hebben.

RWV winterserie 1 maart deel 6

Ik heb met Lisette afgesproken om vandaag het laatste deel van de Winterserie te lopen maar als ik op de snelweg rijd, ben ik zo in gedachten dat ik de afslag mis naar Vlaardingen. Dan maar doorrijden naar de andere afslag en ik kom ietsje later dan afgesproken bij haar aan.

In de kantine van het Langepad is het al gezellig druk en wij schrijven ons in voor 15 km en gaan gelijk op pad, een routebeschrijving vinden wij niet nodig, de pijlen zeggen genoeg......
Het eerste deel gaat door het Kralingse bos en het is zo stil in het bos dat we een kloppend geluid horen, en wij kijken de bomen in want misschien zit daar wel een specht. Want zo klonk het.
En ja hoor, na een paar minuten turen zie ik hem het eerst, en even later ziet Lisette hem ook.

De routewijziging betreft een leuk stuk door Prinsenland, we gaan naar het Vierkante Eiland van Fred de Wit. Heel grappig om naartoe en omheen te lopen. Na dit spektakel komen we bij de rust, een speeltuintje. De beheerder had er niet op gerekend dat er al zo vroeg zoveel mensen zouden komen, de koffie moest nog gezet worden. Die was erg sterk! Als je nog niet wakker bent dat word je het van deze koffie......

Na de koffie lopen we verder en lopen samen op met iemand die een hondje in haar rugzak heeft, een schattig zwart keeshondje. Zie foto. En we kletsen wat met een van hen, heel gezellig. Onder andere met Piet die vertelt honderd uit over zijn wandelavonturen en hij zegt dat hij al 22 jaar wandelt.

En zo komen we al kletsend aan bij het laatste stuk van de wandeling die weer door het Kralingse bos gaat. Het is heerlijk weer en het is best druk met veel gezinnetjes en kinderen, en veel fietsers en hardlopers.
We komen rond half 1 aan bij de kantine en na het afmelden en -stempelen gaan wij weer richting Vlaardingen voor de traditionele soep na afloop bij Lisette.
Dit was weer een superwandeling en ik heb genoten. Om drie uur ben ik weer thuis in Spijkenisse.

Barendrecht 21-2-2009 25 km

Vandaag staat op het programma een tocht in Barendrecht. Het is vroeg als de wekker gaat en ik heb best wel moeite om op te staan, maar ach, het is voor een goed doel.
Om 7.40 uur stap ik in de auto om richting Barendrecht te gaan, de wandelsportvereniging "Sterker Door Strijd" oftewel SDS heeft haar startlokatie aan de Dierensteinweg, een voetbalkantine. Aangezien de parkeerplekken beperkt zijn daar, ga ik vast richting het NS station want daar is plek zat! Wel een stiefkwartiertje lopen naar de kantine maar dan kan ik wel vast extra kilometers rekenen voor vandaag.

Ik meld mij aan voor 25 km en ga op pad. Lekker alleen met als gezelschap mijn MP3 en Tiësto.......De weersvoorspelling is niet denderend, er zou af en toe een buitje kunnen vallen maar daar heb ik op gerekend, mijn regenjasje doe ik aan.
Achteraf bleek dat een misrekening want het werd schitterend weer!

Het eerste stuk van de route gaat door woonwijken, en ik heb een spuuglelijk huis op de kiek gezet, knalroze was deze! Niet echt mijn smaak........
Na 4.880 meter, ja ja deze route is heel gedetailleerd opgeschreven, is de rust al maar daar loop ik voorbij want na zo'n kort stukje ben ik nog lang niet moe. Eigenlijk wel jammer want bij deze tocht krijg je consumptiebonnen, dat is bij de prijs inbegrepen.
Maar ja, ik ga toch richting de Grienden lopen, altijd leuk zo'n mooi stuk natuur! Een groot gedeelte gaat over grasvelden en modderpaadjes, mijn broek ziet er niet uit......
Hoewel ik het na ruim vijf kilometer wel weer gezien heb en ben ik erg toe aan een stukje rust, zie ik alweer het Restaurant Abel opdoemen, daar is wel vaker een rust gepland. Ik maak daar ook dankbaar gebruik van. Wel een beetje lauwe koffie maar hij smaakte goed.

En wie zie ik daar binnenwandelen als ik net wil vertrekken? Ardie, Opa-Paul, Ed, Eppy en Robert. Leuk ze weer te zien, maar ik zit al een tijdje en krijg het koud dus ik ga zonder hen op pad.

De route die dan volgt, gaat weer richting Grienden, maar dan vanaf de andere kant. Is ook leuk. We moeten ook een stuk over een glibberige vlonder en dat vind ik best eng. Stel je voor dat je eraf kukelt? Op de terugtocht is ook een vlonder maar er was iets gevonden op de glibberigheid: kippengaas. Een uitvinding want het is helemaal niet glibberig meer.......

De derde rust, voor mij de tweede, is bij dezelfde als op 4,880 km en nu zit ik op 18,750 km. Daar neem ik een heerlijke bruine bonensoep. En die is écht heel lekker! En terwijl ik zit te genieten van de soep komen Ardie en de rest ook opdagen. Ik heb dit laatste stuk met hen samen opgelopen, wel zo gezellig!

Eppy en Robert gaan er al snel vandoor, maar even later stoppen ze en lopen terug. Wat nou, zijn we verkeerd gelopen? Maar nee, Robbert gaat te snel (hij heeft onlangs zijn been gebroken en het gips was er pas sinds eind december af) en moet vaart minderen.

De laatste rust die ingepland staat, een fruitpost, zijn we ook voorbij gelopen, niemand heeft trek in een appel en het is nog maar drie kilometer naar de finish. Het laatste stuk van de route gaat dan ook weer door de woonwijken van Barendrecht, zoals op de foto's te zien een waterrijke buurt. Erg mooi hoor........

Om 14.50 uur stappen we weer het startbureau binnen na de dames gecomplementeerd te hebben met de mooie tocht krijgen we een mooi speldje voor op je tas. En natuurlijk even nabieren, voor mij koffie. Het is erg druk in de kantine vanwege de voetbalwedstrijden maar we kunnen toch nog een plekje bemachtigen.
Drie uur was ik weer thuis. Heerlijk gelopen maar voel mijn voeten wel.
Volgens de routebeschrijving is de tocht 26,690 km, maar voor mijn gevoel 30 km!

Zomaar een wandelingetje 15-2-2009

Het was vanmorgen tè verleidelijk: blijven liggen in mijn warme bed toen de wekker zo vroeg afging. Dus dat deed ik dan maar, wandelen kan altijd nog.
Volgens mijn schema zou ik vandaag naar Den Haag gaan, de Wintertocht van SDS lopen.
Maar toen ik op de bank mijn krantje zat te lezen en naar buiten keek, dacht ik, kom laat ik toch maar een wandelingetje gaan maken, het ziet er best lekker uit (ze hadden slecht weer voorspeld).

Half één was het, toen ik richting Simonshaven vertrok. Ik had lekkere muziek op van DJ Tiesto, en het ging goed. Ik besloot richting Hekelingen te gaan, richting pontje en dan richting Beerenplaat. Dat zijn lange, rechte wegen maar ach, met muziek op heb je daar niet zo'n erg in.

In Hekelingen liep ik over de dijk richting Maaswijk, en langs weer een lange dijk richting Schenkel. Daar liep ik langs het water richting Spijkenissebrug, maar wat zag ik nu? Deze weg loopt dood! Dus moest ik een heel eind omlopen richting centrum om daar weer de Spijkenissebrug op te kunnen lopen.

Het was inmiddels drie uur toen ik een SMS-je van Gon kreeg, dat er weer een update van Frans op de website stond. En dat ik Hans er één stuurde dat ik al op de brug was en nog een half uurtje moest lopen. En ja hoor, het kwam precies uit: half 4 stond ik bij mijn moeder voor de deur. Even later kwam Hans mij ophalen.
Dus toch nog drie uurtjes gelopen vandaag. Geen spectaculaire tocht en ook geen foto's gemaakt.
Na uitmeten op afstandmeten.nl kwam ik op 15,88 km. Netjes!

Wateringseveldtocht 8 februari 2009

Een tocht in Den Haag staat vandaag gepland. Ik twijfel heel even om te gaan, mijn knieeën doen nog een beetje zeer van de val van afgelopen vrijdag (ging door mijn enkel en kwakte zo op de straat!) maar ik denk dat in beweging blijven beter is dan stilzitten.

Zo gezegd zo gedaan, en zo rijd ik om 7.45 uur richting Den Haag. De ruiten zijn bevroren dus wel even krabben voordat ik op weg kan maar dan arriveer ik toch rond half 9 bij het startbureau aan de Madesteinweg. Nadat ik mijzelf aangemeld heb, loop ik Alie en Sytske tegemoet, die waren even verdwaald door de wegomlegging. Tja, ik heb een TomTom, die laat zich niet zo makkelijk van de wijs brengen!

We gaan gedrieeën op pad. Het is fris maar lekker wandelweer, een beetje bewolkt. Sytske is onze routelezer, Alie let op de pijlen en ik, ik wandel gewoon mee. Gezellig hoor.
We hebben heel wat gesprekstof en babbelen wat af.

Het park Ockenburg is erg mooi en als we daar weer uitlopen, gaan we de duinen in richting Ter Heijde. Die weg is erg lang en ook voor fietsers, maar we krijgen steeds commentaar van de fietsers. Een beetje chagerijnig zijn die fietsers wel, alsof de wereld voor hen alleen is, wij lopen keurig aan de linkerkant, niet tot last van de fietsers.

De eerste rust op 7 km is gesloten op zondag (hebben wij weer!) en daarom lopen we maar door tot aan de volgende rust bij Sportpark Verburgh. Alie moet nog wel een noodsanitaire stop maken, achter een container.
Na de pauze, een lekker kopje koffie en een sanitaire stop, gaan we weer op pad. Dit stukje gaat door allerlei paadjes langs het water en over schelpenpaadjes. We zien een leuke boot, "Jan Wandelaar" staat erop! Toepasselijke naam......

We komen nu in een hele mooie wijk, dit zijn echt heel leuke huisjes in een rustige, en waterrijke omgeving. We genieten van al dit moois.
Als we de wijk weer uitkomen, gaan we nog even naar een kwalitaria, een nette friettent waar je ook even kan zitten. We nemen weer een bakkie en Alie "moet" heel nodig!
Dit is het 17 km punt en na deze rust is het dus nog maar een klein stukje naar de finish.
Daar komen we aan om 14.15 uur.

Nog even met de mensen achter het startbureau gekletst, en ook aangegeven dat de routebeschrijving completer zou zijn met de vermelding van de te lopen meters, zodat je weet hoelang een weg is. Maar nee, daar begonnen ze niet aan. Nou ja, het was maar een idee. De route was opzich wel goed gepijld, maar was soms wel wat onduidelijk.
Ondanks dit minpuntje hebben we wel genoten van deze 24,4 km!!

RWV winterserie 1 februari 2009 -deel 5

Dit is deel 5 van de serie maar voor mij de vierde keer. Zoals altijd starten we weer vanuit de kantine van PAC aan het lange pad. Arie en Adrie waren er ook. Leuk ze weer te zien want dat is alweer een half jaar geleden, bij de Dam tot Dam tocht en Adrie heb ik voor het laatst tijdens de Kippenloop gezien......

Ik arriveer rond 9.15 uur bij de kantine en Adrie schrijft ons in terwijl Arie een kopje koffie gaat halen klets ik nog even met Danyell die ook al gearriveerd is. Een beetje slaperig ben ik nog omdat dochterlief zo laat(of vroeg!) thuiskwam van een avondje stappen: 06.00 uur! Ze hadden de bus gemist.
In de kantine is het warm en mijn ijskoude handen ontdooien een beetje want het is echt heel erg koud vandaag. Ben blij dat ik mijn sjaal meegenomen heb.

Helaas heeft mijn heuptasje de geest gegeven, nog even een herstelpoging gedaan maar dat lukte niet. Dan maar zonder heuptas en alles in de auto gedumpt, het hoognoodzakelijke mag bij Arie mee in de rugtas.
Na 5 km door het Kralingse bos gekuierd te hebben is er een rust in "de Big", een klein maar gezellig onderkomen. Even van het toilet gebruik maken en een kopje cappuccino drinken.
We zitten net en het stroomt vol met wandelaars!
Normaal loop ik deze afstand in één keer samen met Lisette maar omdat het nu zo koud is, is een kleine tussenstop met iets warms wel lekker.

Na deze rust komen we al snel in de bebouwde kom van Capelle aan de IJssel. Een hele lange weg voert ons naar de volgende tussenstop, de McDonalds. Maar hier blijven we niet lang, alleen een sanitaire stop is noodzakelijk. En snel vervolgen we weer de route, we komen door allerlei leuke straatjes met statige woningen, je ziet wel waar het geld zit! Prachtig om te zien en we lopen weer te genieten. Het zonnetje piept ook af en toe door de wolken, dat maakt het wandelen nog aangenamer........

We lopen de Kralingse weg over om zo weer het bos in te lopen. Dan is het nog maar een klein stukje naar de startlocatie. De route blijkt ietsje langer te zijn dan de beloofde 15 km, n.l. 17.095 km. Adrie loopt iets sneller en die gaat alvast naar de kantine terwijl ik mijn spulletjes uit Arie zijn tas haal. Nog even afmelden en dan weer op huis aan waar een trappelende echtgenoot wacht die de auto nodig heeft.
13.45 uur kom ik bibberend van de kou binnen, snel een hete douche en iets warms drinken!
Dit was weer een zoals altijd mooie wandeling en ook gezellig om weer met een delegatie van de Dordtse Bende te lopen!

RWV- Rhoons Grienden Wandeltocht 23-1

Deze tocht start vanuit de sporthal te Rhoon. Ik heb met Lisette afgesproken en als wij voor het stoplicht staan richting sporthal belt ze mij al dat ze reeds gearriveerd is. Het is inmiddels 9.45 uur en vijf minuten later gaan we van start want Lisette heeft ons al aangemeld. Dat is een snelle start!

Het is mooi wandelweer, af en toe een zonnetje en een redelijke temperatuur. We lopen richting Poortugaal en komen Hoogvliet binnen. In Hoogvliet gaan we richting de welhoeksedijk waar Arno vlakbij woont. Ik vertel nog tegen Lisette dat hij aan het trainen is voor de Marathon Rotterdam die 5 april gelopen wordt.

Als we het trappetje bij Hoogvliet oplopen zien we bovenaan de trap een wagenrust staan, dat is altijd gezellig. We praten even met medewandelaars en ik neem een chocomelletje. Quirinus is er ook en maak even een praatje met hem. Leuk hem eens IRL (in het echt) te zien. We zijn vlakbij Spijkenisse want we zien de Spijkenissebrug van dichtbij.

Via het park langs de Oude Maas gaan we over vlonders weer richting Poortugaal. Over die vlonders lopen is een aparte ervaring! Het is nat maar het valt reuze mee, ik vind het wel grappig. Maar opeens komen we in de modder, de planken waren blijkbaar op! Ploegend door de drassige grond, onze schoenen zijn gelijk een kilo zwaarder, komen we weer op vaste grond.

Deze dijk gaat richting het Delta Psychiatrisch Centrum waar we achterlangs lopen. De paadjes zijn bezaaid met schapen- en ander dierenpoep! Nou ja, het is organisch en is zo schoongeboend van je schoenen.

In Poortugaal aangekomen zien we op de weg grote pijlen staan richting een drassig grasveld maar daarbij staat: wijziging! Gelukkig hoefden we die kant niet op, het leek wel een moeras.
We moesten daar erg om lachen.........
En terwijl we nog nahinniken van het lachen hoor ik een hardloper achter ons, blijkt dat mijn broertje Arno te zijn. Dat is ook toevallig! Nou ja, niet eigenlijk want hij is in training en het is heerlijk loopweer én hij woont dichtbij.

Bij de eerste echte rust, een kantine van een korfbalvereniging ETC neem ik een lekker bakkie erwtensoep voor maar één euro. Hij was heerlijk. En ook even gekletst met een medewandelaarster.

Na deze rust gaan we richting Oude Maas en lopen een heel stuk langs het water. Dit vind ik vrij saai omdat ik hier al veel vaker ben geweest, hetzij fietsend, hetzij lopend. Maar we hebben genoeg gespreksstof en al kletsend komen we weer bij de volgende rust, een restaurantje. Daar is een trouwerij aan de gang en we worden naar een andere kamer gestuurd. Daar is het minder gezellig dan aan de bar maar de cappuccino is heerlijk. Daar zien we de dame weer die we bij de vorige rust zagen en gaan even bij haar zitten. De meneer die achter ons zat moest lang op zijn erwtensoep wachten! Maar onze koffie wordt vlot gebracht.

We vervolgen onze weg richting Rhoonse Grienden. Lisette heeft dit natuurfenomeen nog nooit gezien en vindt het prachtig! Het is hoog water, de dijkjes lopen bijna onder. Er zijn zelfs stukken onbegaanbaar en dat wordt duidelijk aangegeven. Er is een lus ingepland, maar die is zo onder water gelopen dat het onverantwoord is er doorheen te gaan. Gijs die ons uitleg geeft zegt dat het wel mag maar op eigen risico. Nou..............laat maar!

We zijn nu bijna bij het eindpunt maar niet voordat we een eeeeeeeeeeeeeeindeloze weg moeten afleggen richting Rhoon, en de wind is wat feller (en kouder) geworden! Lisette vraagt zich af wat voor groenten op de velden staat. Ik vertelde haar dat het spruiten zijn. Ze staan zo voor het grijpen maar dat doen we natuurlijk niet. We lopen bijna de tweede wagenrust voorbij want deze staat in een inhammetje. Drie andere lopers maken er ons attent op en we gaan toch eventjes langs voor een lekkere ranja en een stuk ontbijtkoek.

In Rhoon aangekomen lopen we langs een hertenkampje richting centrum. Het metrostation is al in zicht en zo komen we 16.40 uur aan bij de finish.
Een prachtige wandeldag met afwisselend parcours, ik heb weer genoten en Lisette ook!

Alternatieve route 4-1-09 Spijkenisse

In de planning stond vandaag een wandelroute van RWV, de Winterserie in Kralingen maar door allerlei omstandigheden deze vandaag niet gedaan.

Ik werd wakker gemaakt door de poes, en besloot na het ontbijt een rondje Spijkenisse te doen.
Om 10.50 uur vertrok ik richting Mallebos.

De twee opgespoten velden waren nog steeds bevroren en er waren al een aantal kinderen aan het schaatsen. Een leuk gezicht. Hoelang zal het nog duren voor het ijs weer weg is?
Het Mallebos werd bevolkt door een groot aantal Schotse Hooglanders en ik besloot maar eromheen te lopen, je weet tenslotte maar nooit! Die hoorns zagen er scherp uit. Ze kregen hooi toegediend en liepen er met een drafje op af......

Langs de manege was het het ook een drukte van belang, een vrachtje hooi werd daar afgeleverd.
De RTM baan opgelopen richting Hoogvliet. Misschien een ritje naar moeders? Dat is het leuke van een ongeplande route, je kan gaan waar je wilt.
Maar nee, bij het stoplicht van de Groene Kruisweg besloot ik toch richting Hartelpark te lopen.
Een stukje door het park gelopen, daar liepen een aantal mensen hun hond uit te laten.

De Hartelbrug onderdoor en richting Hartelborgt, de jeugdgevangenis van Spijkenisse. Even dacht ik langs de Mac te gaan voor een kopje koffie maar ik was een goed uur onderweg en eigenlijk nog lang niet moe. Dus toch maar weer terug het Hartlebos in richting crematorium.
Ik kwam langs een strooiveldje en moest even aan papa denken. Het is een mooi park, gebouwd om de begraafplaats heen.

In het Hartelbos teruggekomen, ging ik de andere richting op, een gedeelte van de route "dijken en parken" van de VVV. Die heeft stickers geplakt maar ik vind de route niet echt duidelijk want bij diverse splitsingen dacht ik: waar moet ik heen? Ik had geen routebeschrijving maar wist ongeveer waar je uit komt dus geen probleem.

Op de Pieter de Hooghstraat aangekomen, ging ik richting Maranatha en liep achterom het parkje in. Even flitste door mijn hoofd of ik hier een bankje zal nemen, maar nee nog eventjes wachten. Bij een speeltuintje langs de Schiekampsingel, ging ik toch eventjes zitten, mijn rug speelde een beetje op (te lang blijven liggen vanmorgen??). Maar na vijf minuten ging ik alweer op weg naar huis. Het was nu niet ver meer en weer de Groene Kruisweg overgestoken richting de Nieuwe Westdijk. Na ruim twee uur kwam ik weer aan in mijn tuin. Relaxed dat wel, want ik hoefde niet meer naar huis te rijden.......

Sagambiara-walk 20-12-08

Vandaag staat een leuke tocht op het programma: de Sagambiara-walk. De opbrengsten van deze tocht gaan naar een goed doel, nl. een scholenproject in Gambia.
Ik heb veel goede berichten gehoord over de tocht dus ik dacht: kom laat ik eens gek doen, en helemaal naar Putten rijden, want daar is de start gepland.
Met Ardie afgesproken, ik haal haar op rond 8 uur.
Helaas brengt de Tom-Tom mij naar de verkeerde straat, maar net op dat moment gaat mijn mobiel: waar ben je? Ze komt naar me toegelopen en samen rijden we richting Putten.
Zonder problemen, hoewel ik de Tom verdenk van een mis(om)leiding, komen we aan bij de "Peppelhoeve". Daar is het al gezellig druk, de meeste walkers zijn al gearriveerd. Bill komt op het afgesproken tijdstip, 10 uur, aangelopen en nu zijn wij compleet.
Ardie kiest voor de 30 km en is al vertrokken, wij gaan met een hele club de 20 km route doen.

Het is weer is schitterend, een beetje bewolkt dat wel. De afgelopen tijd heeft het flink geregend en daardoor waren de paden flink modderig en glibberig. Maar een echte walker deert dat niet, die gaat er gewoon doorheen. Douwine heeft haar hondje Benthe meegenomen en die hobbelt gezellig met ons mee.

Bij de eerste rust die al na bijna 5 km verschijnt, kunnen we even lekker zitten en iets drinken. Voor de hoge nood staat een dixie klaar, en dat was wel handig! De kerstman komt ons verblijden met een snoepje en een praatje. De vrijwilligers werken zich in het zweet voor een bakje soep of worst.

We komen op bekende plekken voor mij, wij hadden een aantal jaar geleden hier vlakbij een stacaravan en in deze omgeving hebben wij veel gefietst. Op de Hessenweg staan drie jongens die ons een dropje of een klein reepje aanbieden. Toch aardig van ze!

We gaan ook een stukje over de Hoge Boeschotenweg, waar onze caravan stond. Op de Wildfosterweg krijgen we een verrassing: een gratis Berenburgertje oftewel huppelwater! Mm...dat is best lekker!

Vlakbij Garderen is een groot veld omheind door schrikdraad. Benthe loopt ertegenaan en ze rent van schrik het bos weer in.. Douwine gaat er snel achteraan maar het duurt vrij lang voor Benthe weer gekalmeerd is. We gaan even op een bankje zitten om op hen te wachten. Bart heeft Benthe gelukkig gekalmeerd, anders was het misschien wel slecht afgelopen.

Op 12 km komen we dezelfde rust tegen waar we op 4 km ook zaten, ik neem een lekker bakkie erwtensoep. Dat smaakte best goed. En velen zijn het met me eens getuige de vele bakjes in de afvalbak. Helaas gaat het een beetje regenen, maar niet zodanig dat je er flink nat van wordt.

Bij het 17 km-punt is weer een rust en ik word door het vrijwilligersteam van deze tocht op de foto gezet. Met mijn kerstmuts op, die we bij de start uitgereikt kregen.......
Daar brandt een vuurkorf en die rookt wel erg. Maar de bedoeling is goed.
Nog maar een klein stukje doorkuieren en dan komen we rond 15.15 uur aan op de "Peppelhoeve". Bij afmelden krijg ik een leuke attentie: een zelfgemaakte medaille.
Ik zie Truitje zitten en daar is ook een stoeltje vrij hoewel de man die ervoor staat niet opzij wil gaan, hij doet een beetje moeilijk en ik heb even met de kerstman gekletst, die zijn baard weer in de koffer heeft gedaan.

Ardie is nog onderweg, maar een half uurtje later komt zij ook weer aan. Omdat we nog een flink eindje moeten rijden, gaan we weer richting Rotterdam. Zonder brokken komen we daar aan en even later ik ook in Spijkcity. Mijn broek zit tot mijn kniëen onder de modder, om niet te spreken van mijn schoenen. Maar ik heb een heerlijke tocht gelopen, lekker afwisselend en leuk gezelschap.

7 december 2008 Winterserie deel 3- 10 km

Gisteren was het zulk baggerweer, maar vandaag een heerlijk winters wandelweertje! En toevallig staat voor vandaag een winterwandeling gepland, de derde van de Winterserie van RWV.

Lisette weer in Vlaardingen opgehaald en om half tien kunnen wij vertrekken vanaf het Lange pad in Kralingen. Wij kiezen er altijd voor om zonder briefje te vertrekken, eigenlijk is de start om 9.45 uur want dan krijg je de route uitgereikt van Gijs, maar wij willen snel weer thuis zijn, de één gaat naar een verjaardag en de ander gaat klussen bij dochterlief.

Dus vandaar een vroege start, richting Kralingse Plas. De rest van de route gaat alleen maar door het Kralingse bos en bij het Pannenkoekenhuis "De Nachtegaal" gaat Lisette even naar binnen voor een sanitaire stop. We zien een tekst op de grond: "links lopen". Waar zou dat voor zijn? Als snel merken we de snelwandelaars op, die zijn met een wedstijdje bezig. Ik vind het altijd een koddig gezicht, het is een typische manier van lopen en sommigen hebben het erg zwaar, er wordt flink gehijgd! Wouter van Wieringen zien we voorbij stuiven maar hij merkt ons niet op.
Om half 12 zijn we alweer bij de finish.

Nog even met Carla van de Dordtse bende gesproken, die heeft met haar moeder een stukje van 5 km door het bos gewandeld en zij zitten alweer aan de soep. En ook nog even Opa-Paul gezien van W4W die gelijk met ons binnenkomt.

Dit is een zeer kort verslag van een als vanouds mooie route door het Kralingse Bos.
Zou Wout weer een PR gelopen hebben?

16 november - Winterserie RWV deel 2

Vandaag staat deel twee van de winterserie die de RWV organiseerd op het programma. Zoals gewoonlijk rij ik rond 8.45 uur richting Vlaardingen om Lisette op te halen. Van daaruit rijden we naar het Lange Pad in Kralingen waar de inschrijving plaatsvindt. Ik zie Yvonne van de Brugrunners en Opa-Paul en ik zwaai ze even gedag. Wij schrijven ons in voor de 15 km. Het is best druk, wij zijn aan de late kant, en we hebben nog niet ingeschreven of Gijs staat al bij de deur met de routebeschrijving.
Nadat ik Danyell gedag heb gezegd gaan wij ook om 9.50 uur op pad. De mensen staan te trappelen van ongeduld, zij willen starten met deze tocht.Het is aangenaam wandelweer, af en toe een spatje motregen maar niet koud. We gaan dit keer richting Kralingse Zoom en de Brienenoordbrug.
Maar eerst gaan we een vrij lang stuk langs het Kralingse Plas om dan richting de Kralingse zoom te gaan. We komen langs het universiteitsterrein, waar ook de HES (Hoge Economische School) gevestigd is, de school waar mijn zoon tegenwoordig op zit. Die gaan we straks passeren zag ik op de routebeschrijving.

We lopen langs de Nieuwe Maas en langs de Watertoren in de wijk de Esch. Dit is de oudste watertoren van Nederland. Bovenin de watertoren was een waterreservoir van 1 miljoen liter, het grootste in Nederland. De Rotterdamse Drinkwaterleiding (DWL) is opgericht in 1874. Voor de huisvesting van het waterleidingbedrijf werd een complex gebouwd aan de Oude Plantage in het verlengde van de Honingerdijk, ver buiten de toenmalige stadsgrenzen. Het complex is ontworpen door de stadsarchitect C.B. van der Tak. De 48 meter hoge watertoren met bovenin een waterreservoir van een miljoen liter water, domineert het complex. Zij bestaat verder uit een ketelhuis, een pompgebouw, een directeurswoning, twee grote bezinkbassins waar het rivierwater werd gezuiverde en vier waterbassins van elk 1000 m3.
De bakstenen watertoren is een fantastische mengvorm van neo-Romaanse,neo-Renaissance en Moorse bouwstijlen.
In 1977 vertrok de waterleiding naar een nieuw complex bij de van Brienenoordbrug. Door het initiatief van een groep studenten rond het tijdschrift Utopia werd het DWL-terrein een van de eerste voorbeelden van hergebruik van een industrieel complex. Op de bassins verrees woningbouw, het pompgebouw werd een winkelcentrum. Verder is in de Watertoren een cafe en een restaurant gevestigd. De watertoren en bijgebouwen zijn in 1981 benoemd als Rijksmonument. Hier een luchtfoto hoe het eruit zag een aantal jaar geleden:

Na dit stukje geschiedenis (met dank aan Wikipedia) gaan we weer verder met de route.
We lopen een stukje door het park langs de Nieuwe Maas richting Brienenoordbrug. Een modderig en leuk stukje, echt weer RWV om zo'n pad te vinden! Ook gaan we twee (hele) dikke balken over, wat een beetje onwennig aandoet maar het is goed te doen.
Dan gaan we de grote Brienenoordbrug onderdoor en komen we weer in het industrieterrein het Rivium van Capelle aan de IJssel. Zo zie je Rotterdam eens van een andere kant! Een stukje door het Brainpark, een groot stuk terrein waar allerlei bedrijven gehuisvest zijn. Daar is ook de rust, in het Novotel. Maar wij gaan door, want er is geen reden tot rust, we lopen heerlijk. Helemaal niet het gevoel dat we al bijna twee uur onderweg zijn.
Als we het Brainpark uitkomen, steken we de Kralingse weg over om in het Kralingse bos het laatste stukje van de tocht te lopen. We zien de twee bekende molens opdoemen. Het blijkt nog een aardig eindje te zijn richting Lange pad. Het is behoorlijk druk met dagjesmensen. Fietsen, (hard)lopen, wandelen, het gebeurt allemaal in dit prachtige bos.

Na precies drie uurtjes komen we aan in de kantine. Lisette neemt een peukje terwijl ik mij afmeld bij de organisatie. Na heel even op het bankje gezeten te hebben gaan we toch weer richting auto, het koelt aardig af! En dan is het richting Vlaardingen voor de traditionele soep. Dit keer pindasoep. Het was weer heerlijk en rond drie uur stap ik weer bij mijn eigen huis binnen. Het was een fijne wandeldag!

2 november 2008- Winterserie RWV deel1

Altijd leuk om een rondje Rotterdam te doen en zeker als het zulk mooi weer belooft te worden!
Met Lisette afgesproken dat we na de wandeling lekker erwtensoep gaan eten al is het weer er niet naar, ik kijk er wel naar uit.
Rond half tien komen we aan in de kantine van PAC en we schrijven ons in voor de 15 km, en Lisette wordt gelijk lid van RWV. We hebben geen routebeschrijving nodig omdat ze altijd zo goed pijlen dus wij gaan vast op pad. Dit keer zonder fototoestel (vergeten....) maar ach, ik heb hier al zo vaak gelopen.Ik weet niet meer precies de route maar het eerste stuk is bij ons in ieder geval niet bekend. Of wel? We twijfelen een beetje. We komen in ieder geval weer langs de Rotte meren en de Prinsenmolen. Het is er al vrij druk, ik denk door het mooie weer, iedereen trekt erop uit.
We komen Opa-Paul van W4W tegen, en we lopen een stukje met hem op.
Danyell heb ik gezien, ze zat achter de tafel om de wedstrijd snelwandelen te registreren.

Tijdens de wandeling komen we onder de modder te zitten, het heeft gisteren flink geregend waardoor we soms over flink bemodderde paadjes moeten. Nou ja, de wasmachine is geduldig!
Het stukje door het vlonderpark zit er weer in en het is uitkijken geblazen, je moet hier niet uitglijden!

De rust die op 7,5 km zit gaan we voorbij, we zijn nog lang niet moe.
Hoewel ik mijn benen wel voel en dat komt denk ik door de steunzolen. Die doe ik weer uit na 2 uur wandelen, ik ga mijn hielen nu ook voelen en dat is niet zo lekker.
Het stukje wat door Ommoord gaat is ook bekend, waar van die leuke huisjes en flats staan. Ze hebben de speeltoestellen veranderd, er staan nu mooie touwcreaties. Ziet er netjes uit.
Onder het Terbregseplein door, waar de duifjes lekker kunnen sch......ten. Is ook niet onbekend.
En zo komen we weer aan het begin van het Kralingse bos dat ons weer terug voert naar het beginpunt. We zien Ardie nog even en Yvonne van de Brugrunners, die heeft het rustig aan gedaan vandaag. En gelijk heeft ze!
De foto's heb ik geleend van de website Rotterdam.

Dam tot dam wandeltocht 2008

Het beloofd vandaag een mooie dag te worden. Maanden geleden heb ik me via internet ingeschreven voor de Dam tot Dam wandeltocht van 18 km. Ik ga samen met Lisette, zij is debutante op deze wandeltocht. 18 km is een andere route dan de 26 km, die heb ik inmiddels al twee keer gedaan en het wordt tijd voor iets anders.
Om 8.16 nemen Lisette en ik de trein richting Amsterdam CS. Daar is het reuze druk en we volgen de "rugzakken" richting Dam. We gaan nog even een bakkie cappuccino drinken, ik moet erg nodig plassen.
Bij de Dam aangekomen is het ons niet helemaal duidelijk welke richting we nu op moesten, de 18-km route gaat richting Jordaan, een wijk in Amsterdam die wordt begrensd door het water van de Prinsengracht en de Lijnbaansgracht, respectievelijk de Brouwersgracht en de Leidsegracht. Hier ben ik nog nooit geweest en door het mooie zonnige weer vond ik het hier erg leuk, met kleine huisjes van oudsher en een typische volksbuurt. Na ongeveer drie kwartier lopen we op het IJ af en de veerboot vaart net naar de overkant. Maar het duurt niet lang voordat er een volgende komt en wij lopen meteen richting buitenrand om lekker van het uitzicht te genieten. We zijn snel aan de overkant om de route te vervolgen.
Over de Buiksloterweg langs het cafe Ot en Sien. Het gebouwtje ziet er vervallen uit, ik zou niet snel daar een feestje boeken!
We lopen langs een kunstwerk: spelende kinderen waarschijnlijk gemaakt van brons. Het ziet er wel grappig uit.
De eerste rustpost is bij de Barkweg en het is er ontzettend druk. Daar krijgen we van diverse sponsors wat te eten en te drinken. Het wordt niet gewaardeerd: overal zie je halfvolle flessen Barleduc liggen en/of staan, de prullenbakken lopen over.
Op de Kadoelenweg is het ontzettend gezellig, overal hangen slingers en de bewoners zitten uitnodigend in hun tuintjes. Een schitterend mooi aangelegde wijk, we kijken onze ogen uit. Dit herken ik wel van vorig jaar, Lisette ziet het voor het eerst en geniet.
Bij de stempelpost Molenwijkpark staat een podium waarop een bandje gezellig staat te zingen en het klinkt goed. Ik ga aan een tafeltje zitten om mijn Sultanaatjes en het aangeboden fruit op te peuzelen en ik word aangesproken door "wandelaar" van het forum. We kletsen wat en later komt Lisette er ook bij zitten. Even later vervolgen wij de route.
Vlak voor de laatste rustplaats komen we een gezellig standje tegen waar we even een koffiebreak nemen. We gaan aan een tafeltje zitten waar vier dames zitten waarvan drie dezelfde kapper hebben: ze zien er hetzelfde uit, alledrie een blond bobkapsel. We verbazen ons nog over de schoenen van een van die dames, het leken wel waterschoentjes! Kan me niet voorstellen dat ze daar lekker op loopt al beweerde ze van wel.
Bij de officiële stempelpost gebruik ik even een dixie om vervolgens, na een heerlijk broodje in ontvangst genomen te hebben, richting Zaandam te lopen. Daar ziet Lisette een gelegenheid om op een schoon toilet te kunnen zitten en maakt er gretig gebruik van, ik ga even bij een dame zitten die uitnodigend vraagt of ik soms een kopje thee wil. Gezellig kletsend wacht ik tot Lisette weer klaar is en ik koop hier ook nog even een watertje.
We gaan verder, vervolgen een leuke route langs het water en zien mooie appartementen. Door het centrum lopende komen we allerlei cafeetjes tegen, de terrasjes zitten bomvol! Na dit centrum is het nog een stief kwartiertje naar de sporthal "De Vang" waar wij allebei onze medaille in ontvangst mogen nemen. Het is inmiddels 15.15 uur en ik koop nog een mooi lichtblauw t-shirt.
We gaan daarna lekker op het terras zitten voor de sporthal en ik informeer bij Arie of hij inmiddels binnen is. En warempel, even later zie ik het hele Dortse gezelschap. Gezellig babbelend lopen we naar de pendelbus die ons weer naar station Zaandam zou brengen.
Op station Amsterdam Centraal, het is alweer over 5-en, scheiden daar onze wegen. Lisette en ik nemen de trein op perron 1 richting Schiedam. Kwart over 6 komen we daar aan.
Dit is het einde van een schitterend mooie wandeldag, mooi weer en leuk gezelschap. Zeven uur zit ik schoon gewassen weer lekker met de beentjes op tafel.

Vierdaagse Nijmegen 2008

Afstand:	40km	Geb. Datum (dd-mm-jjjj):	15-10-1961
Plaats:	Spijkenisse
Land:	Nederland

Afstand:	40km	Geb. Datum (dd-mm-jjjj):	15-10-1961
Plaats:	Spijkenisse
Land:	Nederland

Maandag 14 juli, Blauwe maandag

De zenuwen gieren door de keel: om 10 uur zou ik opgehaald worden door Hennie (voetvrouw) en echtgenoot Jan en dochter Gea om gezamenlijk naar Nijmegen te rijden.Op de afgesproken tijd staan ze voor de deur en de buurvrouw komt mij ook even uitzwaaien, Hans is al naar zijn werk en de kids liggen nog op bed. Probleemloos komen we aan in Nijmegen waar we na een beetje zoeken de Vrouwenschool vinden, ons slaapadres.

Na onze spullen te hebben afgeleverd, Marina en Frans staan ons op te wachten, gaan we de stad in om onze startkaart op te halen. De rijen zijn niet lang omdat men gisteren ook de kaart kon ophalen. Na ontvangst van de kaart gaan we een hapje eten, Hennie gaat met manlief en dochter eventjes de stad in, wij gaan een visje eten. Mmmmm……..

Het is inmiddels half 2 en is het tijd voor de jaarlijkse bijeenkomst van de Walkers, de Blauwe Maandag (bijna ieder forumlid heeft een blauw T-shirt met naam erop). Het begint al aardig druk te worden en er worden heel wat handen geschud en gezoend. Ik leer er ook een aantal IRL (in het echt) kennen. Om drie uur moeten Hennie, Marina en ik weer even terug naar de Vrouwenschool voor een introductie maar daarna keren we weer even terug. Helaas is dan al de groepsfoto gemaakt en staan wij er niet bij (snik).

We gaan dan uiteindelijk toch weer terug, het is maar 5 minuten lopen om een beetje te relaxen en onze spullen installeren. We slapen op stapelbedden, ik lig onderop en bovenop slaapt niemand. Het is een ruime slaapzaal, vroeger was dat een kapel. Er logeren 14 vrouwen hier tijdens deze Vierdaagse.

Half 7 is het etenstijd, we eten een vegetarische schotel wat ik niet zo lekker vond. We eten ook buiten omdat het nog heerlijk weer is. Na afloop van de maaltijd krijgen we een niet zo leuke mededeling: of er een bijdrage geleverd kan worden aan de afwas!! Nou, dat ben ik dus niet van plan, ik betaal ten slotte niet voor niets 150 euro voor een volledige verzorging. Ik vind dit niet erg gastvrij en vind het een domper op de verder goede verzorging.

Marina en ik gaan de komende twee dagen “buiten de deur” eten omdat vegetarisch eten niet ons ding is. Na het eten installeren wij ons op bed, en gaan vroeg onder de warme lappen, het is morgen tenslotte vroeg dag! Vier uur wordt de wekker gezet.

Dag 1- Elst

En vier uur gaat de wekker echt! Ik heb niet goed geslapen, ik zag het nog 02.00 uur worden, dus maar twee uurtjes geslapen! Wij hebben vroege start en kunnen, na enkele minuten in de rij staan, vertrekken! De dronken studenten staan ons aan te moedigen als we de Waalbrug oversteken richting Lent. In Lent is het ook al druk met mensen die langs de kant zitten, zo vroeg op de dag! De straten zijn versierd, Via Begonia lopen we over.

In Bemmel hebben we onze eerste pauze, we lopen nu ruim twee uurtjes. Ik weet een particulier WC-tje en gaan lekker luxe plassen. Hier gaan wij een gewoonte van maken, want voor de Dixies staan vaak lange rijen en is niet echt fris plassen!

Als we Bemmel uitgaan moeten we een lange, saaie weg vervolgen richting Elst. Die weg gaat ook een stuk langs en over de rijksweg. Als we eroverheen gaan toeteren de automobilsten en tientallen handen gaan de lucht in. Leuk!

We gaan eerst een stuk nieuwbouw in van Elst en vervolgens komen we in het drukke dorp. Zo druk zelfs dat we in de file komen! Het is hier een feest om door te lopen. Wat een enthousiastme. In Elst staat ook Eric (AGS) met een wagen en stoeltjes en verzorging voor de W4W-ers. Dat is wel lekker, eventjes bijkomen. Voy en Henrike komen ook nog eventjes zitten. Voy heeft al heel wat veters verkocht! (ik ben ze vergeten mee te nemen……)

In Valburg aangekomen is het al net zo feestelijk en druk. Het huis van Inger is snel gevonden, nummer 1 tegenover Het Wapen van Valburg, maar ik dorst niet aan te bellen voor een soepje of zo. Inger had gezegd dat haar ouders dat helemaal leuk zouden vinden maar heb het toch maar niet gedaan. Ik heb wel enthousiast gezwaaid naar het huis en kreeg ook reactie terug. Vanuit Valburg gaat de route naar Slijk-Ewijk, waar Trudy zou staan om ons aan te moedigen, maar we hebben haar niet gevonden. We gaan 12.45 het dorp weer uit.

In Oosterhout staat Maarten achter de bar bij de brandweer en daar gaan we eventjes genieten van onze rust. Brechje en Jose zitten er ook al en later komen Kor, Ed en Natalia ook binnen. Een colaatje doet ons weer goed (suiker en zout en cafeine).Nu is het nog maar een klein stukje (7km) naar de eindstreep maar eerst moeten we “de dijk” over. We zagen Frans ook nog even die reserve sokken bij zich had voor Marina.

Ik vind de dijk nu wel meevallen, we luisteren naar de liedjes die gezongen worden en kletsen wat met medewandelaars. Eindelijk zien we de finish en melden ons af bij ons starthokje. Na de finish een heerlijk colaatje gedronken (iets wat ik normaal nooit zou drinken) en nemen er een frietje bij. We hebben voor morgen vroege startkaarten kunnen regelen met Syl en Bianca, die worden ons bij de friettent overhandigd na een belletje van Syl.

In ons gezelschap op het logeeradres is ook een Belgische dame, Chris, die nog nooit een 40 km tocht gelopen heeft. Ze had een camelbac gekregen maar wist niet hoe dit te gebruiken. Op zijn kop in de tas! Ik zei: "Je bent ook een echte Belg hè?"Ze heeft een zware dag achter de rug met heel wat blaren! Haar enkel doet ook pijn zegt ze. Misschien start ze morgen niet. Marina en ik hebben geen blaren, Marina heeft wel iets last van haar bilspier maar gelukkig kan ze terecht bij de masseur . Helemaal rozig na een warme douche kruip ik vroeg in bed, hopen dat ik nu beter ga slapen.

Dag 2- Wijchen

En weer gaat de wekker om 4 uur! Nu heb ik ietsje beter geslapen, ondanks het snurken van een aantal dames! Er werden heel wat bomen afgezaagd…….. En Chris gaat toch van start vandaag.

We worden gefilmd door TV Gelderland die onze slaapplek komt bekijken. En Marina is iets gevraagd maar dat is niet uitgezonden, wel zie je ons allebei door het beeld lopen.

Dag 2 staat bekend als heel zwaar en saai. Maar wij maken ons daar niet druk om en gaan gewoon op pad na uitgezwaaid te zijn door de studenten. De route gaat langs het Radbout ziekenhuis, dat is me vorig jaar helemaal ontgaan. Ik heb ook aangeboden om paarse veters te verkopen t.b.v. het KWF en het gaat als een trein. Ik had er al een aantal verkocht in het huis maar onderweg gaan ze ook als zoete broodjes! Leuk om te doen, de tijd gaat zeer snel en je hebt zo weer een aantal kilometers weggetrapt…

Na de Hatertse brug gaan we even zitten, het miezert en toch wel zodanig dat je er nat van word, wat heel jammer is maar niets aan te doen. De ponchos komen te voorschijn.

In Wijchen komen we Joop “van de buren” tegen die er helemaal doorheen zit. We mogen rusten bij mensen die langs de weg zitten, Marina maakt gebruik van hun toilet. Joop maakt een aantal foto’s van ons en ik heb Joop op de kiek gezet samen met Marina.Ook komen we bekende Nederlanders tegen zoals Ronnie Tober en Johan Vlemminx en TV-reporters van SBS6 en TV Gelderland, Harm Edens doet daar verslag. Ook kunnen we, als we Wijchen weer uit zijn, terecht bij een collega van Frans om te plassen.

Het is erg druk en gezellig in Wijchen ondanks het miezerige sombere weer. De mensen bouwen een feestje voor ons! De route richting Beuningen is wederom erg saai, er staat niemand langs de weg. Maar in Beuningen is weer een feest aan de gang, erg gezellig hoor! In Beuningen staat Frans, de man van Marina ons op te wachten, wel jammer dat hij geen stoeltjes bij zich heeft, daar heb ik nou wel behoefte aan! Tussen Wijchen en Beuningen ben ik mijn laatste veters kwijtgeraakt aan Sunny, want die was uitverkocht en had er nog een paar nodig. Uiteindelijk voor 53 euro aan veters verkocht.

Ik weet niet meer precies waar Eric (AGS) staat om ons te voorzien van een natje en droogje. Ik dacht zo rond de 30 km. We maken er weer dankbaar gebruik van, wat lief dat hij dat voor ons over heeft! Elke dag staat hij voor ons Walkers4walkers langs de route met verzorging!

Jammer dat de dorpjes niet vlak naast elkaar liggen, we moeten toch weer een saai stuk lopen om in Weurt aan te komen. De sluis van Weurt is opgeknapt, vorig jaar moesten we een noodbrug over, die erg stijl was, nu gaan we gewoon over de sluis.

Het industrieterrein van Nijmegen is ook een dood stuk, er staan geen hond langs de kant en we moeten nog een stief kwartiertje! Uiteindelijk draaien we de Waalkade op en moeten nog stevig doorlopen willen we de eindstreep op tijd halen. Dat lukt en 16.49 uur kunnen we ons weer afmelden. Nu gaan we heel even op de wedren uitpuffen met een colaatje en daarna naar de Turk voor een goede stevige maaltijd! Voor mij kebab en voor Marina shoarma, wat zullen we lekker ruiken………

In het Kapelhotel ontdekt Marina twee bloedblaren, op iedere voet één! Grote paniek want wat nu? Gelukkig is er een oplossing: een arts in opleiding die aan de overkant woont en ook de Vierdaagse loopt, kan haar helpen met intapen en doorprikken van de blaren, wat een opluchting! Ze heeft er verder geen last meer van. Chris heeft er een blessure bij gekregen: de knie “doet raar”.

En ik? Ik heb erg last van stijve bovenbeenspieren, waarschijnlijk door het koude, natte weer en korte broek. Gelukkig mag ik naar de masseur!

Dag 3 – Groesbeek

Dit wordt voor mij de zwaarste dag, mijn spieren zijn verzuurd en willen voor geen meter meewerken! Gelukkig is er een masseur in huis want zo gaat het niet goed komen. Het lijkt of ik niet vooruit kan komen.

We hebben weer een vroege start en kunnen om 05.40 uur door de poort. Weer een stuk door Nijmegen en weer langs het Radbout en weer (het wordt wel eentonig!) aangemoedigd door tientallen studenten die doorgefeest hebben en straks weer in bed liggen.

Na een uur en drie kwartier MOEST ik echt even zitten, terwijl het met Marina uitstekend ging. Maar er wordt gezegd dat men naar het lichaam moet luisteren, nou mijn lichaam schreeuwde om rust!! We worden op de kiek gezet door een medewandelaarster maar ik heb zeer kleine oogjes van het slaapgebrek dus het zal er wel niet uitzien………

En dan de dijk richting Malden, daar gaat kompleet het lichtje uit! Ik word ook nog gebeld door Lisette (die belt altijd als ik het even moeilijk heb) en zet het op een brullen. We gaan er even bij zitten en Marina pept mij op door te zeggen: “En dat voor een stukkie ijzer en die kutgladiolen!” en ik moet weer vreselijk lachen………

Ik krijg hierdoor weer de energie om door te gaan en komen uiteindelijk in Malden waar mensen langs de kant staan die je verder dragen. Koffie en thee wordt gratis aangeboden, blikjes icetea en Rivella en nog veel meer artikelen. Als je zou willen hoef je niet eens een portemonnee mee te nemen, je kan heel veel gratis eten en drinken krijgen!

Weer een stuk langs een watertje lopen, ik geloof dat dit de Maas is om vervolgens in Mook uit te komen. Neem ik een lekker soepje en wie zien we daar weer? Joop! Hij komt niet van ons af.In Breedeweg, een dorp voor Groesbeek is het ook weer een feestelijke boel. En we gaan de eerste heuvel op. Dat valt mee. Maar na Groesbeek gaat het echte heuvelfeest beginnen. De 7heuvelenweg is erg lang en zoals de naam zegt, vol heuvels. En wat voor heuvels! Dit is echt pittig hoor.

Hijgend en puffend komen we aan in Berg en Dal, waar Frans en de moeder van Marina ons op staan te wachten met, jawel: stoeltjes! Heerlijk we maken er dankbaar gebruik van. Helaas het regent nu wel maar dat kan ons niet deren, eerst de finish maar zien te halen.

Vanaf de Kwakkenberg is het nog “maar” 4 kilometer, we zien Elly met haar hondjes en krijgen bemoedigende woorden en een mini-snicker voor extra energie. Het is nu niet ver meer zegt Elly. Maar wat duren die kilometers lang!!!! En als we in Nijmegen aankomen worden we toegeschreeuwd door feestende studenten en publiek maar het kan me niet bekoren, ik wil alleen maar ZITTEN! Tot overmaat van “ramp” gaat het ook nog in de laatste kilometer kei- en keihard regenen. Ik kan snel mijn poncho omgooien maar Marina ziet daar geen kans meer toe, alles wat ze wil is de finish bereiken. We komen daar kleddernat aan om half 5. Het is ons weer gelukt!

We hoorden dat Chris na 5 kilometer terug naar de start gelift is omdat ze niet meer verder kon, helaas. Volgend jaar gaat ze wel trainen!

Dag 4 - Cuijk

We hebben weer geluk want we kunnen onze late startkaart ruilen voor een vroege want twee medebewoonsters gaan met ons mee. Wat een mazzel, we gaan om precies 05.30 uur door de poort.De eerste 5 kilometer s zijn (bijna) hetzelfde als de afgelopen twee dagen, het gaat nu wel vervelen. Weer over de Hatertse brug maar nu gaan we niet zitten, we stomen door naar Overasselt.

Maar dan: ik hoorde in de wandelgangen iets over een dijk? Nee toch? Niet weer een dijk????

En ja hoor, kiiiiiiiiiiiiiiiiiiilometers lang is die dijk richting Linden. Nu gaat de MP3 weer op om die kilometers weg te stampen. We zien de brug opdoemen die over de Maas gaat richting Linden maar eerst gaan we eventjes uitpuffen. Sunny komen we tegen, die is jarig vandaag en heeft een paar paarse balonnen aan haar rugzak. De man met de puddingbroodjes staat er ook weer maar ik krijg geen kans er eentje te kopen (voor een halve euro roept hij) want het is superdruk op de dijk.

In Linden heeft men weer zijn best gedaan, het thema dit jaar is muziek. Er staan leuke dingen opgesteld, jammer van de regen maar het is me toch gelukt om foto’s te maken. Erg grappig is dat allemaal, de mensen hebben erg hun best gedaan. We gaan ook nog even naar een luxe toilet in Linden en nemen een pauze van 5 minuutjes.

In Beers gaan we voor een langere pauze even zitten bij een cafeetje, lekker onder het zeil. Na een heerlijk bakkie koffie en een inspectie van de voeten (nog steeds geen blaren, geweldig!!) gaan we weer verder richting Cuijk.

Daar ligt de pontonbrug die het leger daar voor de wandelaars neergelegd heeft. Na deze brug weer een kleine pauze en kletsen wat met een medewandelaar die 50 km loopt. In Mook zien we hem weer maar wij lopen lekker verder. Het gaat heel goed, beter dan gisteren, het lijkt of we vleugels krijgen! Of we ruiken de stal?

In Malden zien we de familie van Marina en gaan er weer eventjes bij zitten want Via Gladiola is nog ver! Maar de weg ernaartoe is al helemaal versierd met vlaggetjes en er staan mensen langs de kant die ons een gladiool geven. En het gaat helaas weer regenen! Bah bah bah! Het thuisfront is ook gearriveerd en zij staan langs de weg voor een bejaardenhuis Bellevue.

Corine, Hans en Linda staan na vijf uur wachten in de regen langs de kant en ik mag de gladiolen in ontvangst nemen, wat zijn die dingen zwaar! Voor Marina en Hennie is er ook een bos, uiteindelijk helemaal vergeten ze mee te geven. En een kampioensbeker als ballon maar dat zie ik niet zitten om die mee te zeulen.

In Nijmegen is het een superfeest, ik geniet ondanks de pijn in mijn voeten met volle teugen. Frans en de zus van Marina en vrienden van haar staan er ook en onder een spandoek gaat ze over de finish om 17.30 uur. Mooi op tijd! Even uitblazen en mijn eerste kruisje in ontvangst nemen, wat een geweldig gevoel is dat, nooit gedacht dat ik het een keer zou halen………… Van Marina kreeg ik een cadeautje: een echte kampioensbeker als aandenken aan deze Vierdaagse. En kleine klompjes voor aan mijn rugzak.

In de Vrouwenschool kan ik nog lekker douchen want Hans is met de auto op weg naar Nijmegen en staat in de file voor de Waalbrug. Half negen was ik thuis heel erg moe en heel erg voldaan en geen blaren!!!!

2daagse Amersfoort 20 en 21 juni 2008 2 x 40 km

Op donderdagavond, na het werk, eten en boodschappen doen vertrek ik richting Voorthuizen. Ik mag logeren in het chalet van mijn schoonouders. Mijn tas is snel ingepakt en de spullen voor onderweg ook. tien uur arriveer ik in Voorthuizen. Maar ik ben zo moe, dat ik al snel onder de warme lappen duik. Jammer is alleen dat ik de slaap niet kan vatten!

De wekker gaat onverbiddelijk om 05.00 uur.........een klein beetje vroeg maar ik heb tijd nodig om me voor te bereiden op de zware wandeldag. Om 6.15 arriveer ik in Amersfoort, een parkeerplek is snel gevonden. Bij de aanmeldstand zie ik al een aantal W4W forumleden en ik maak kennis met een aantal nieuwe gezichten. Ik heb ook kennis gemaakt met Inger, zij en ik hebben hetzelfde wandeltempo en dat loopt prettig en dat is wederzijds.

Om 7.10 uur vertrekken we dan richting bebouwde kom van Amersfoort. Via parkjes en leuke straatjes komen we uiteindelijk aan bij de eerste rust, aan de rand van het militair terrein de Vlasakkers. Daar is het zo druk, dat we even staand een bammetje wegwerken en weer snel doorgaan, we hebben er tenslotte pas 8 km op zitten.

We betreden een militair terrein dat voor deze gelegenheid is opengesteld voor wandelaars. Een uniek iets, we zien dan ook diverse tankwagens voorbij schuiven, indrukwekkend hoor. En wat zien die militairen er ernstig uit! We komen Gon tegen en al kwebbelend met elkaar lopen we over dit terrein.
Het is behoorlijk uitgestrekt, en het duurt ruim 12 km voordat we bij de 2e rust aankomen, een sportterrein genaamd Peijnenburg. Daar nemen we het er even van, want het is tijd voor een soepje en sanitaire stop. Even gaat het een klein beetje druppelen maar dat houdt snel op.

Na ruim drie kwartier stappen we weer op, we gaan richting de derde rust, de Vlasakker. De route voert ons een heel lang stuk langs een treinbaan en duurt vrij lang.
In de Vlasakker is het ook weer heel druk maar gelukkig is het mooi weer en kunnen we buiten op het terrein zitten. Daar zitten weer verschillende forumleden en ik mag twee paar herenbenen insmeren met Biofreeze.........of ze daar blij mee zijn weet ik nog steeds niet.

We komen een ouder echtpaar tegen uit Hoorn die wel van een gezellig praatje houden en gezamenlijk vervolgen we de route. Ze heten Mary en Bart. Mary heeft niet zo'n snel tempo en ik blijf een stukje bij haar lopen. Ze vertelt leuke anekdotes over Nijmegen, zij gaat voor de 10e keer en Bart voor de 29e keer.

En dan is het nog maar een klein stukje tot aan het eindpunt en arriveren daar om 15.45 uur. Ik vraag mij af of dit wel 40 km was, 8,5 uur inclusief pauzes is wel erg snel en zo snel liepen wij niet. Na wat gedronken te hebben ga ik weer richting Voorthuizen voor een warme prak. Ik duik vroeg mijn bed in, want ik ben reuze moe en morgen is het weer vroeg dag.

Dag 2

De wekker gaat weer om 5 uur maar ik heb een goede nachtrust gehad, jammer dat ik zo'n vreselijke hoofdpijn heb en neem een pijnstiller bij het ontbijt. In Amersfoort zit Gon al te wachten, ze was extra vroeg gekomen. En in de loop van de ochtend druppelen de rest van de forumleden binnen, kijken een beetje slaperig uit hun ogen. Van Adri krijg ik koffie aangeboden maar daardoor moet ik wel 2 keer binnen een half uur plassen!

We verlaten Amersfoort via de Dodeweg, een lang fietspad langs de rijksweg om vervolgens het bos in te duiken en er voorlopig niet meer uit te komen. Veel bos- en zandpaadjes gaan we over.
Na 10,5 km komen we bij de eerste rust, Mon Chouette en daar is het heel erg druk. Inger en ik duiken de berm in bij gebrek aan zitplaatsen. Daar zien we ook de 50 km lopers Gerie en Syl.

De beschrijving van de volgende 6,3 km naar de volgende rust voorspelt niet veel goeds: heel kort dus ik vermoed errug lange wegen!! En ja hoor, er zitten soms wegen bij alleen maar rechtoe-rechtaan. Niet leuk! Ik bereik een dieptepunt in mijn welzijn: ik heb er geen zin meer in, ben het helemaal zat. Daarom gaat de Ipod op en Inger denkt er net zo over.

Met de muziek op de oren bereiken we het Henschotermeer, een prachtig natuur- en recreatiegebied. Het is er heerlijk rustig ondanks het mooie weer. Daar is ook de derde rust en zien daar weer veel forumleden, we gaan er gezellig bij zitten. Er wordt patat en frikadellen besteld maar daar heb ik nu geen trek in. Eigenlijk schiet het eten bij mij er altijd in, dat vind ik nog steeds moeilijk.

Na het Henschotermeer is het nog 7 km naar de volgende rust en de route gaat door het gebied waar ook de piramide van Austerlitz staat. Midden in de bossen van de Utrechtse heuvelrug ligt een markante heuvel in de vorm van een piramide met op de top een obelisk. Deze Pyramide van Austerlitz is in 1804 opgericht als een blijvende herinnering aan de Franse overheersing van Nederland aan het begin van de negentiende eeuw. De Franse generaal De Marmont gaf zijn leger opdracht om een 36 meter hoge piramide op te richten en daarop een houten obelisk van dertien meter hoogte te plaatsen.
De naam Austerlitz verwijst naar een plaatsje in het huidige Tsjechië, waar in 1805 een bloedige veldslag plaatsvond tussen de Franse, Russische en Habsburgse legers. Marmont droeg de Pyramide op aan Keizer Napoleon Bonaparte, de man met wie hij een veldtocht in Egypte had meegemaakt.
In de loop der jaren is de Pyramide in verval geraakt, waardoor dit bijzonder monument sterk aan waarde heeft ingeboet. De Stichting Pyramide van Austerlitz, waarin de gemeente Woudenberg en het Landgoed Den Treek-Henschoten samenwerken, heeft in 2001 de restauratie ter hand genomen. De Stichting wordt daarbij ondersteund door de provincie Utrecht.


De route gaat over veel zand- en bospaden en dat loopt erg zwaar. We moeten een hele steile heuvel afdalen om vervolgens bij de 4e rust aan te komen, restaurant Bergzicht. Bill wil daar een Palmpje bestellen maar die kan alleen binnen genuttigd worden. Hij zei: laat maar, want ik wil buiten bier drinken. Ik maak gebruik van het sanitair en een dame vraagt mij waar nou toch die paarse veters vandaan komen, ze ziet er zoveel mensen mee lopen. Ik vertel haar van de aktie van Sunny, dat de opbrengst van die veters geheel ten goede komt van het KWF. Ik zei: die dame met de paarse hoed verkoopt ze en ze zit hier nu ook. Ik weet niet of zij ze ook daadwerkelijk gekocht heeft.

Na Bergzicht is het nog 5 km naar de laatste rust, het is vandaag echt een "trainen op rust" dag, er zitten wel 5 rusten ingepland! Dit stuk gaat alleen maar door de bossen. Erg mooi maar zwaar lopen. En een heeeeeeeeeeeele lange weg die volgens mij wel 3,5 km was! Niet leuk meer en ik heb echt een opkikker nodig. Inger adviseert mij een colaatje te drinken, want daar zit suiker en zout in. Het helpt een klein beetje en moet al mijn zin bijeenrapen om de laatse km's weg te trappen.

De rest van de route is een "paddestoelen" weg, d.w.z. we moeten de ANWB paddestoelen volgen. Dit is ook lang en saai maar ik vermaak me wel met mijn Ipod op. Ik zie een dame vooruitstrompelen en ik zeg dat het nog maar een klein stukje is. Ja, zegt ze dat zeiden ze een uur geleden ook al tegen me, ik geloof je niet meer!

Het is inmiddels 17.00 uur geworden en moeten dan nog een kwartiertje bebouwde kom doorworstelen om uiteindelijk onze welverdiende medaille (voor Inger) en cijfer 2 in ontvangst te nemen. We zijn blij dat het erop zit, Inger een aantal blaren rijker, ik gelukkig niet. Wel zere voeten maar dat is ook niet verwonderlijk.

We gaan lekker op het kunstgras zitten om de rest van de forumleden te zien binnenkomen, een deel zit er al. Ik neem een lekker broodje haring, en als ik vertrek koop ik er nog een voor onderweg, ze zijn heerlijk! Ik heb lekker mijn sandaaltjes meegenomen en daarmee arriveer ik bij de auto. Na een uurtje rijden ben ik weer thuis, een ervaring rijker. Ik voel me goed, heel erg moe dat wel maar supertrots dat ik het gehaald heb zonder blaren.

Kippenloop 2008 - 25 km

De Kippenloop op 14 juni 2008 begint vrij chaotisch: 1- ik ben mijn radio kwijt waardoor ik 10 minuten te laat vertrek, 2- mijn TomTom laat mij een verrassende route rijden richting Katwijk, 3- ik vergeet mijn auto op slot te doen waardoor ik extra meters ingelopen heb.
De bende van Dordt (Hans, Marja, Adrie en Arie) staan te trappelen van ongeduld om te vertrekken richting de duinen. Ik groet ook een aantal W4W forummers, Bill, Maaike, Nollie, Anneke, Ed en Ron, er wordt heel wat afgezoend!
Het is heerlijk weer, ene P.Paulusma zat er weer goed naast en de jasjes worden uitgetrokken.
Via de duinen lopen we richting boulevard en aan het einde daarvan draaien we het strand op. Bij de eerste stempelpost alwaar een sanitaire stop is krijg je koffie, maar wij weten dat aan het eind van het strand een leuk tentje zit waar ze heerlijke cappuccino hebben, wij kunnen niet wachten! Het is behoorlijk buffelen op het strand maar er staat een milde wind en de zon schijnt: we genieten!
Mijn zus zou voor enige support zorgen via SMS en ja hoor, nu komt het:"zit je al aan de koffie?" ja dus! Het is heerlijk toeven op het terras en wil eigenlijk nog niet weg maar we zitten net op 9,2 km en moeten nog een eindje.
Bij stempelpost Wassenaarse slag krijgen we een banaan en is er een sanitaire stop. Het is goed geregeld allemaal en de vrijwilligers zijn allemaal even vriendelijk. Het tempo is vrij hoog, en na diverse heuvels en dalen wordt het even zwart voor mijn ogen. Gelukkig komen we net een waterpost tegen en kan ik even bijkomen met wat druivensuiker van Adrie.
We lopen nu een prachtig duingebied in, het Panbos en komen zelfs een vosje tegen! Hij was te snel om op de foto gezet te worden.
Bij de gezelligste stempelpost het Panbos, draaien ze leuke muziek en worden we getrakteerd op kippepootjes. Mmmjammie! Ik wil hier niet weg......het is zo gezellig! Maar na mijn camelbak gevuld te hebben vertrekken we weer richting Katwijk.
Langs marinebarakken gaan we de bebouwde kom in en verbazen ons over de oerlelijke nieuwbouw. Uiteindelijk komen we bij de ingang van het Hollands Duin om vervolgens aan te komen bij de laatste stempelpost waar soep te krijgen is. De kip heeft erover heen gevlogen, het was niet erg lekker.
Nu nog maar een klein stukje tot aan de finish waar ons een gratis visje wacht. Het is er reuze gezellig en we nemen het er even van. Adrie laat het zich goed smaken, na twee bakjes kibbeling ook nog een haring! Maar ja, die loopt zo hard, ze kan de energie wel gebruiken....
Even twijfelen we om de bus te nemen richting parkeerplaats maar het is zulk mooi weer dat we dat laatste stukje er ook maar aan plakken.
Het is nog een uurtje rijden naar huis en rond half 6 kom ik daar aan.
Ik heb genoten van deze dag en bovendien mijn PR gelopen: 4.38 uur (netto) voor 25 km. En het mooiste vind ik nog: geen enkele blaar!
Er waren 5587 wandelaars gestart.
Het totaalbedrag dat het heeft opgeleverd is 105.041 Euro
Daarvan gaat 63.025 Euro naar KWF.
Naar Kika gaat 42.016 Euro. Een mooie opbrengst!!
P.S: de radio is terecht, hij lag op de trap, de plek waar ik nou net niet gezocht had!

Avondvierdaagse 2008 - 2 juni t/m 5 juni 4 x 10 km

He he het zit er weerop, vier avonden een rondje door Spijkenisse.
Dit keer was er niemand zo gek te krijgen om met me mee te gaan dus ik ging 's maandags inschrijven op het startbureau Mpoint in Waterland. Andere jaren startte de vierdaagse in het wijkgebouw aan de Beukenlaan, een stukje dichter bij huis, nu moest ik een kwartier fietsen.

De eerste avond verliep de start wat moeizaam, de rij was lang en het was warm en schoot niet op. Maar eindelijk, om 18.55 mocht ik richting het park Waterland vertrekken.
Een jongetje riep nog: "Mevrouw, waar is dit van?" Ik zei: "De avondvierdaagse". "O, zegt hij ik dacht dat het alleen voor kinderen was". Nou, ik ben al heel lang geen kind meer!
Het is broeierig warm en ja hoor, de eerste druppels vallen al. Het gaat ook nog eens onweren! Ik moest soms slalommen langs de groepen scholen, en ook de kynologenclub liep mee met hun soms erg grote honden, brrrrrrr.......!
Het regende niet heel erg hard, maar in Maaswijk worden we toch richting start gestuurd, we mochten niet over de open vlakte lopen in verband met het onweer.
Deze avond was heel snel klaar. Ik zag geen bekenden, en heb daarom ook met mijn MP3 op gelopen.

Dag twee.
Het was wat minder warm maar toch nog benauwd. Nu moesten we bij de sportschool achterlangs naar binnen en mochten ook geen gebruik maken van hun toilet, daar stonden Dixies voor buiten. Het zal wel een reden hebben maar vind dit niet erg gastvrij!
Dit keer moesten we via de Krekenbuurt en kwamen we door onze oude wijk, Vogelenzang. Via de Lenteakker, Zomerakker en het parkje liepen we naar de dolfijnenstaarten, het eindpunt van metrostation Akkers.

Ook dit keer liep ik alleen en moest ik weer langs grote groepen scholen en de kynologenclub.
Op de Westdijk richting Hekelingen kwam ik Edwin van W4W tegen. Ook zag ik Astrid, of eerder zag zij mij lopen. Zij liep met school mee.
Via Hekelingen waren we al weer snel aangekomen op de Gaddijk en zat deze avond er ook weer op.

Op dag drie, een werkdag voor mij, was de start vrij laat, ik was de laatste met nog twee anderen die een stukje achter mij liepen. Maar al snel liepen we samen op en waarom ook niet? Deze avond is de avond van de lange stukken en daar ben ik niet zo'n fan van. Het leidt wat af als je gezelschap hebt. Het is wat frisser geworden gelukkig. De kynologenclub zagen we al van ver lopen maar gelukkig gingen ze op het eind van de dijk pauzeren en konden we zonder al te veel last langs lopen.

We kwamen langs het flatgebouw van collega Ada maar ze stond niet op het balkon. Ook kwamen we langs VV Hekelingen en zo weer via de Gaddijk naar Mpoint.

De vierde dag.
We mochten dit keer vroeger starten dus nog meer haasten! Ik kwam Annemarie tegen en Lia en besloot met hen op te lopen. Annemarie ken ik nog van de Brugrunners waar zij momenteel lesgeeft en van vroeger, de babyclub waar ik met beide kinderen naartoe ben geweest.
Het miezerde een beetje en het is fris.
Ook deze keer passeerden we veel schoolklassen, de kynoglogenclub heb ik niet gezien.
Via de Kreken, Waterland en Groenewoud kwamen we in het Sterrenkwartier om via de Hoek weer in het centrum te komen. Daar was het al gezellig druk met vaders en moeders, oma's en opa's die reikhalzend naar hun kinderen uitkeken om ze te overladen met snoepgoed e.d.
Muziekkorpsen stonden te trappelen om aan te sluiten.
De zoon van Annemarie had een bos bloemen voor moeders, die dit vervolgens weer in uitdeelde aan ons, ieder een tak met een lintje eraan. En een papieren medaille. Achterop stond: Zeg sportief vrindje loop je lekker in een windje, + zonnetje geeft je een tintje maar van mij krijg je een lintje. Leuk he? Annemarie freubelt wat af!
Bij de kinderboerderij stonden Hans en de kids met een bosje bloemen en een vlaggetje: trots als ze zijn op mama!
Bij de finish nog even consternatie: ik zou voor de 1e keer lopen? Dat stond op mijn startkaart.
Nou nee hoor, dit is de 15e keer! Gelukkig deed ze niet moeilijk en kon ik hem omruilen voor een gouden medaille.
Ik vond het weer reuze gezellig en de avonden zijn omgevlogen! Volgend jaar weer..............

Wandeldag 31 mei - 25 km

De Rotterdamse Wandelvereniging organiseert om de twee jaar een wandeldag. Zo ook vandaag, 31 mei. Lisette opgehaald in Vlaardingen en dan nog een klein stukje naar Schiedam waar de start van deze wandeldag is. Schiedam is een beetje (?) opgebroken dus met een omweggetje naar de sportkantine aan de Parkweg gereden. Daar ontmoeten we Arie en even later ook Henny.
Het weer ziet er goed uit, de jassen hoeven eigenlijk niet aan.
Via het Beatrixpark, waar een monument staat voor een jong meisje dat een aantal jaar geleden vermoord is, komen we bij het gehucht "Windas" en lopen langs een plas. Bij het cafe "Schielicht" was een rustmogelijkheid, maar deze is nog niet open, het is tenslotte nog pas tien uur.
Dan moeten we een schelpenpad volgen, één van de velen die zouden volgen, langs het water.
Ik zet de Kandelaarbrug op de foto, Arie is gek op bruggetjes en hij heeft zijn fototoestel thuisgelaten dus vooruit.
Bij de eerste rust, we hebben er bijna 11 km op zitten, komt Arie een kennis tegen uit zijn woonplaats Dordrecht. Ik zet ze gezamenlijk op de kiek. Volgens mij is zijn naam Dirk maar weet dat niet zeker.
We zitten heerlijk in het zonnetje bij VV Vitesse Delft maar helaas, we "moeten" nog een eindje tot de finish! Na een kopje koffie en toiletbezoek, vertrekken we weer richting, jawel, een schelpenpad!
Een gedeelte van het pad is helaas vervangen door een ruiterpad, dus veel zand. Dat is heel lastig lopen maar gelukkig komen we weer snel op een ander schelpenpad.
De RWV is bekend om zijn afwisselende routes en paadjes, en ook hier weer afwisseling genoeg want we doorkruisen een weiland over een grasdijk. De weg richting de wagenrust is erg lang, we worden twee keer geattendeerd: "nog effe" en "nog steeds effe".
Bij de wagenrust, "Danyell groet alle wandelaars" staat op het wegdek, gaan we even lekker in het gras zitten en nemen een ranjaatje en genieten van het zonnetje. Een ingenieus brein heeft een bekerverzamelaar bedacht, een kunststof koker.
Nog ongeveer 8 km en het laatste stuk gaat een deel door de bebouwde kom. We lopen langs het flatgebouw van onze oud-collega Ruud en komen in een park met allerlei fitnesstoestellen. We zijn een beetje melig en Arie neemt plaats op de "dipstoel". Even verderop staat een ander apparaat die ik even uitprobeer.
Bij het wijkgebouw "Trefpunt Blijdorp"is het erg gezellig, een shantikoor zingt en er staan allerlei kraampjes. De straatjes zijn versiert met oranjevlaggetjes, de stemming zit er al goed in voor de Europeese kampioenschappen voetbal.
Het is kwart voor drie als wij bij de finish arriveren.
Mooi weer, prachtige route, goed gezelschap, kortom een heerlijke wandeldag. En wederom géén blaren...........................

Rijswijk SDS lentetocht - 40 km

Nadat ik de TomTom ingesteld heb ga ik op weg naar Rijswijk voor een 40 km-tocht. Het is lekker weer maar toch een beetje fris. Om 7.55 uur kom ik aan en schrijf me in. Het is niet druk op het startbureau. Nog even gekeken of ik bekenden zag. Dan maar alleen op pad.
De routebeschrijving staat op 4 A-4tjes, dus lekker veel afwisseling en geen lange rechte einden. Gelukkig!

Het enige (nou ja, enige, zie verder in het verhaal!) minpuntje is dat de pijlen verdwenen zijn door de regen van gisteren. Met de routebeschrijving bij de hand moet het lukken. Bij punt 18 gaat het al mis, het congrescentrum heb ik niet gezien. Stukje teruggelopen en met mij een hele groep die verkeerd gelopen was. Ik besluit bij hen aan te sluiten om niet wéér verkeerd te lopen.
Bij punt 40 gaat het weer mis, maar gelukkig hoeven we niet weer een stukje terug te lopen. Er is wat verwarring over "na de speelweide Marie Jungiusweg(2x) oversteken".
Het is jammer dat ik de omgeving bijna niet kan waarnemen, omdat ik zo geconcentreerd bezig ben de route te lezen. Daardoor gaan mooie dingen aan mij voorbij. Gelukkig kan ik wel genieten van de mooie rodondendrons die allemaal in bloei staan.
Bij de rust van sv HMSH neem ik een lekker kopje cappuccino uit de automaat. En ik kom weer een beetje bij want ik ben veels te snel gegaan. Doordat ik met de groep meeliep en dat tempo is mij niet goed bevallen.
Na de rust ben ik weer fris en fruitig en ga op pad voor de rest van de tocht.

We lopen nu voornamelijk door woonwijken. Bij woonzorgpark Loosduinen lopen we langs een zonneklok, een mooi kunstwerk. Helaas is mijn fototoestel zonder geheugenkaart, die ik vergeten ben. Dus van deze tocht heb ik geen foto's. Maar via de site van SDS kan je ook allerlei foto's bekijken. Als het goed is sta ik op één van de laatste foto's bij de finish.
http://www.sdsdenhaag.nl

Op punt 147, we zitten nu op 18.91 km, gaat bij mij het lichtje uit. Ik moet even op een bankje zitten, mijn spieren doen erg zeer. Waarschijnlijk doordat ik het eerste gedeelte zo snel ging.
Ik smeer mijn benen in met Biofreeze en blijf een minuut of 5 zitten. Ik weet dat er weer snel een rust aankomt maar ik moet luisteren naar mijn lichaam. Dit is de beruchte 20-km dip maar die komt nu wel heel snel!

In de duinen van Kijkduin gaat het gelukkig weer beter en zie het Atlantic Hotel opdoemen. Hier zijn we een paar keer geweest met vrienden van ons uit Scheveningen. Niet in het hotel maar op de boulevard gewandeld. Op deze boulevard neem ik mijn derde rust, ook weer niet al te lang want het is toch wel wat winderig. Ik trek mijn jasje weer aan.

Na een minuut of 15 vertrek ik weer richting duinen van Kijkduin. Een mooie omgeving.
Maar dan komen we in een donker bos. Hier verdwaal ik twee keer omdat ik steeds pijlen miste.
"Op de t-splitsing met een boomknoest" tja, in een bos??? Daar heb je zoveel boomknoesten!!
En "op Y-splitsing met boompje in het midden" ja, daaaahag! Leuke omschrijving maar niet heus. Vertwijfelt vervloek ik de routebouwer. En het ergste is, ik kom helemaal niemand tegen!
Bah, niet leuk!

Maar uiteindelijk lukt het me toch het bos uit te komen. We lopen richting volkstuintjes (waar?) en daar is een rust gepland. Nou geen tuintjes te bekennen, wel een roeischool.
Na een lange weg langs een watertje kom ik bij een tennisvereniging waar ik ga rusten voor de 4e keer. Na een heerlijk fris drankje (ik vroeg ijsthee maar waarschijnlijk komt dit gewoon uit een siroopfles) ga ik na 15 minuten weer op pad. Het is heerlijk zitten daar langs de tennisbanen in het zonnetje. Maar ik "moet" nog 9 km tot de finish.

Bij punt 212 weer vertwijfeling en ik spreek een ouder echtpaar aan dat ze verkeerd gaan. Maar nee, we gingen toch goed. Maar een klein stukje terug moeten lopen en gezamenlijk vervolgen wij de weg. Zij lopen toch iets te langzaam voor mij, en ik verlaat ze weer. We moeten een heel lang saai stuk langs de weg lopen, richitng de manege Condor City. Hier hebben wij wel eens gereden met de auto toen we naar Kijkduin moesten, we reden verkeerd!

Na dit lange, saaie stuk gaan we een park in en ik loop wéér verkeerd. Nu moet ik een flink eind teruglopen en ik kom het oudere echtpaar weer tegen.
We lopen richting de koffietent Berestein (wat een rookhok en wat een klein wc-tje!), daar neem ik een sanitaire stop en ga snel weer verder. Het echtpaar is verder gelopen, die haal ik toch wel in. Maar nee, ik zie ze niet meer en nu heb ik helemaal gehad, want ik loop weer verkeerd! Ik kom een ander echtpaar tegen die de route ook maar zozo vinden. En weer gaat het fout, zij lopen toch door. Ik ren ze achterna, want nu wil ik absoluut niet meer alleen lopen. Zij hebben een behoorlijk tempo maar willen voor mij wat minder snel lopen. Nog maar 5 km maar dit laatste stukje is ook behoorlijk onduidelijk.
We komen zowaar het oudere echtpaar weer tegen, zij besluiten een kortere route terug te nemen, zij zijn bekend in deze omgeving.

Na precies 9 uur kom ik aan bij de finish en vertel bij het startbureau dat ik het niet zo fijn gehad heb. Nou ja, de mensen doen hun best, er is zelfs drie keer opnieuw gepijld, maar goed, je kan het niet iedereen naar de zin maken.
Ik word nog op de foto gezet en na even bijgekomen te zijn vertrek ik weer richting huis. Daar kom ik om kwart voor 6 aan. Geen blaren, wel behoorlijk last van de spieren. Maar na een douche en ingesmeerd met Biofreeze komt dat ook weer goed.

Jubileumtocht 3 mei 2008 - 30 km

Mooi weer, mooie route, leuke mensen. Dit is in het kort een omschrijving van deze dag.
In Den Haag is een jubileumtocht georganiseerd t.b.v. het 100-jarig bestaan van de KNBLO. Het leek mij wel leuk deze eens te beleven, en had daarom verschillende mensen van het forum gesproken waaronder Ardie en Marina die ook van de partij waren.
Ardie ontmoette ik in de trein richting Den Haag waar wij in een lange rij terecht kwamen om in te schrijven. Slecht georganiseerd, het duurde lang. De dame aan de balie was ook in de kroten want ik kreeg teveel geld terug. Daar kwam ik later pas achter........
Wij vertrokken daarom pas om 9.15.De route is duidelijk aangegeven, door pijlen van de KNBLO en krijtpijlen.. Op de routebeschrijving het aantal meters dat gelopen moet worden en een beschrijving van de omgeving. Zoals Huis ten Bosch en Kasteel Wittenburg.
Na 4 km was er al een rust gepland in restaurant Van der Valk maar die liepen we voorbij. Na drie kwartier wandelen hebben wij nog geen behoefte aan rust.
De landgoederen route is erg mooi, ik kijk hier mijn ogen uit!
We lopen over het landgoed Rust en Vreugd, het landgoed Wiltzanck en ook nog het landgoed Backershagen.
Na 13 km ben ik toe aan een bakkie koffie en de rust is vlakbij maar wij gaan bij het paviljoen Zonnehof zitten, daar is in ieder geval plaats. De koffie was niet te drinken maar het was wel even lekker bijkomen. Even later zien we Marina voorbij komen, zij was iets later gestart en roepen haar erbij te komen zitten. Na een goed half uur (eigenlijk iets te lang gezeten) gingen we weer op pad richting de duinen.
Hier is het erg druk met fietsers, wij lopen op het fietspad en dat ontlokt soms gemopper van fietsers want wij lopen "in de weg". Als er geen voetpad is, mogen wij als voetgangers gebruik maken van het fietspad dus waarom dat gemopper? Wij liepen aan de goede kant.
Op bijna 21 km zit het rustpunt boerderij Meijendel. Hier zaten we ook met de Zeemansloop. De koffie was heerlijk hier! En duurde niet zo lang.
Na de rust lopen we nog een klein stukje door de duinen richting Waalsdorpervlakte. Hier is morgen de Dodenherdenking, we kunnen eventueel richting monument lopen maar daar zien we vanaf. We vervolgen de route, die best pittig is door het vele stijgen en dalen. Wij zingen daarom vaak de "bananensong": 1 banana, 2 banana, 3 banana, 4 banana, één! twee! drie! vier! En al zingend bedwingen wij de toch soms wel stijle heuvels.
Nog vier kilometer door de bebouwde kom en daar zien we dan toch eindelijk de finish! Ik ben nu echt toe aan even zitten. Het is inmiddels 16.15 en hiermee komt een einde aan een hele mooie wandeltocht. We gaan er even bij zitten want Trudie zit al even te wachten, even later komen Jannie, Joop en Bertus er ook bij zitten. Na een tijdje vertrekken we richting station dat maar een klein stukje verwijderd is van de startlocatie.
Wel jammer dat ik net de trein miste naar Schiedam maar ik kan met Ardie doorreizen naar Rotterdam Centraal waar ik de metro pak richting Spijkenisse.
Om 6 uur ben ik thuis.