Tweede Bekendaltocht WS78 / 40 km

Mijn eerste 40 km tocht van dit seizoen ga ik lopen in Ede, de WS78 organiseert daar de Tweede Bekendaltocht.
Het is een aardig eindje rijden naar Ede dus ik moet vroeg op wil ik op tijd kunnen vertrekken. Vroeg opstaan is niet mijn favoriete bezigheid maar het is me toch weer gelukt om op tijd bij de startlocatie te verschijnen, het Marnixcollege in Ede.
Ik heb gehoord dat de route richting Wageningen gaat en door het Beekdal, een stroomgebied met maar liefst negen beken en sprengen met allerlei klinkende namen zoals Paradijsspreng.

De route begint met een stuk lopen over het voormalige ENKA terrein, een oude kunstvezel fabriek ook wel bekend van de ENKA zemen. De naam komt me bekend voor en ineens zie ik de reclame voor me van de man met de lange baard die aan het werk is met de zeem en zegt dat hij wel errrrrrug lang meegaat! Mijn moeder had vroeger ook zo'n zeem!
Er staan nog oude muren van de fabriek en er wordt op borden aangekondigd dat er nieuwe woningen worden gebouwd. De oude schoorstenen staan er nog.

Ik zie bekende stukjes van de Edese vierdaagse en we wandelen ook dit keer onder de A12 door. Het tempo is mij wat te snel maar doe mijn best het bij te houden. Na 8 km bospaadjes en zandpaadjes kom ik bij de eerste WS koffiepost. Het liefst zou ik hier even een bakkie nemen maar er moeten nog wat km's gelopen worden dus dan maar niet. Volgens de routebeschrijving komen we weer hier terug, we gaan eerst nog een lusje lopen over kronkelige bospaden waarbij het oppassen is om niet over de boomstronken te struikelen! Wel grappig is dat we ontdekken dat we over een zogenaamd kabouterbos pad lopen, met allerlei kabouter-paaltjes, ik ga er met een op de foto! Genietend van het natuurschoon komen we bij lunchroom De Beken die enkele meters voor de WS-post zit, we besluiten hier een bakkie te doen.

Na voor de tweede keer langs de verzorgingspost van WS te komen gaan we daar weer niet zitten en gaat de route richting Wageningen. Via de Wageningse berg, veel trappetjes en bochtige paadjes krijgen we een adembenemend uitzicht voorgeschoteld van de uiterwaarden van de Nederrijn. In Wageningen lopen we langs Hotel de Wereld. In 1945 kwam de Canadese geallieerde generaal Foulkes op zaterdag 5 mei in dit hotel met de Duitse bezettende militairen de overgave van de Duitsers in Nederland overeen. We lopen het hotel binnen om te kijken naar de plek waar dit geschiedkundige moment plaatsvond. Al wat er over is zijn foto's in de hal.

Via oude stadswallen verlaten we Wageningen en ik zie een bekende wandelaar "de bosjes" in lopen en dan zie ik ineens dat dit ook de wandelroute is!! Horror paadjes van glibberige modder volgen, en zelfs een hek die we moeten beklimmen!! Dit is echt een parcours met hindernissen! We lopen in de uiterwaarden van de Nederrijn en het slik stapelt zich op onder de schoenen.
Een prachtig stel koeien beloert ons vanaf hun plekje...."waar komen die mafkezen ineens vandaan?"...... En eindelijk krijgen we vaste grond onder de voeten die we snel weer verruilen voor een bospad, we mogen de Wageningse berg weer op! Hoge treden brengt ons naar het Arboretum Belmonte. Genietend van al het moois lopen we over een pad met langs dat pad een herdenkingsbankje voor Kim, dat staat gegraveerd in het bankje en kijkt uit over allerlei kunstwerkjes van geroest ijzer. Als we een groepje wandelaars een bocht zien maken denken wij slim te zijn om een stukje af te steken, maar helaas, de Molenbeek zit er tussen. We wagen niet de sprong om het pad te bereiken via een boomstronk dat er ligt, stel je voor de je in de beek valt!! Dan maar omlopen via de grote molensteen die ik een duwtje geef, zie foto.....

Bij de volgende rust wederom bij lunchroom De Beken nemen we het er even van, we hebben er nu ruim 30 km op zitten!! Een heerlijke soep gaat er nu wel in en even de benen strekken!

Na de rust lopen we even bij de WS-rust naar binnen voor een bakkie thee en een voet inspectie, ik krijg last van mijn wreef. De sok uit en de veters wat losser geeft snel verlichting en ik kan nu zonder pijn de route vervolgen. De laatste 10 km gaan voornamelijk door de Edese bossen waarbij ik weer stukjes herken van de vierdaagse aldaar, ook het Pannenkoekhuis de Panoramahoeve zit in het parcours. Uiteraard maken we daar geen gebruik van omdat het al aardig laat begint te worden.

Bij het tunneltje onder de A12 is de fruitpost en ook die doen we niet aan. Bij boerderij Hoekelum moet ik weer even de bosjes opzoeken en nadien loopt het een stuk lichter! Inmiddels komen we aan in de bebouwde kom en lopen we via het treinstation Ede-Wageningen naar de finish! Daar meld ik me af en maak nog een praatje met de vrijwilligster die een stempeltje in mijn boekje plaatst. Ik geef een complimentje over de uitgezette route want het was ontzettend mooi en heel afwisselend. Ook wel zwaar maar daar staat WS78 om bekend!
Na een frisje stap ik moe maar voldaan in de auto om na vijf kwartier rijden weer in Spijkenisse aan te komen. Ik kijk terug op een mooie, afwisselende maar zeer vermoeiende dag!


klikkerdeklik voor meer foto's

RS80 Woerden 18-2-2017 / 26 km

Op de sterfdag van mijn vriendin Marina rij ik vandaag over mistige wegen naar Woerden waar een wandeltocht georganiseerd is door RS80, 25 km. Als ik bij het startbureau arriveer zie ik veel wandelmaatjes al zitten. Na het aanmelden vertrekken we richting de polders van de Zuid-Hollandse prairie, zoals Maike terecht opmerkt. Ik bekijk de routebeschrijving en ik denk er het mijne van: maar twee A4-tjes voor 25 km? Dat belooft niet veel goeds!
Na een groepsfoto gaan we los, de polders in en die komen we gedurende de hele route niet uit. Na het landgoed Bredius via Kamerik, Kanis naar het Woerdense Verlaat waar ik het plaatsnaambord weer op de traditionele wijze op de foto laat zetten.
Net voordat we bij de rust komen, bel ik aan bij een oudere dame omdat ik vreselijk nodig naar het toilet moet. Gelukkig maakt ze geen bezwaar en ik bedank haar nadien uitbundig want anders had ik het niet droog gehouden! Maar als we even later verder lopen, komen we na zo'n 100 meter aan bij de eerste rust in het Dorpshuis Beatrixgebouw.

Hier schuiven we aan bij onze wandelmaatjes die er al zitten en gezamenlijk genieten we van deze rust. Die duurt niet lang en we vertrekken voor de komende 16 km, weer de polders in over provinciale wegen.......saaaaaaaai!!! Nou ja, we vermaken ons wel met Brugmomentjes en het beklimmen van een uitkijkpost. En gespreksstof genoeg!
In de verte zien we een bekende figuur lopen, dat lijkt Ilonka wel, werd er gezegd. En ja hoor, als ze naderbij komt is het inderdaad Ilonka. Zij loopt een eigen rondje en we maken even een praatje. Ze waarschuwt ons voor de komende route: niet veel te beleven........

Er is een tweede rust gepland bij een sportterrein. Tijd voor een bakkie. Hier zitten we ook niet erg lang want dat is slecht voor de spieren. Daarom vertrekken we weer snel voor de rest van de route, nog ongeveer 6 km waarvan 4 km langs een autoweg! Pffff dit is nog saaier dan saai en er komt geen eind aan. We doden de tijd door verhalen te vertellen aan elkaar.

We zijn nu in Zegveld aangekomen en via dit dorpje komen we weer aan in Woerden en de zon is inmiddels gaan schijnen! De finish lonkt en die komt snel in zicht. Eindelijk kunnen we ons afmelden, er hebben vandaag 670 wandelaars gelopen in Woerden.
Na een frisje en een gezellige nazit ga ik weer op huis aan. Moe en ondanks de saaie route toch wel voldaan, ik kijk terug op een gezellig dagje buitenspelen.
klikkerdeklik voor meer foto's

Winterserie Tilburg 13-2-2017 / 23 km

Als ik deze ochtend de gordijnen open trek zie ik een witte wereld! Het heeft gisteravond en vannacht behoorlijk gesneeuwd dus dat wordt snel opstaan en de spullen inpakken voor een wandeltochtje in Tilburg maar daarvoor moet ik eerst de auto sneeuwvrij maken! Zo gezegd zo gedaan en als ik eenmaal onderweg ben valt de overlast onderweg 100% mee. In Tilburg aangekomen lijkt de sneeuw overlast mee te vallen. Eerst maar eens inschrijven......hoewel.....het is erg donker in cafe Boerke Mutsaeres waar het startbureau is van de W.S.V. Hart van Brabant die deze tocht organiseert. Blijkbaar heeft de uitbater zich verslapen en moeten de vrijwilligers een list verzinnen (buiten in de vrieskou!) om de wandelaars op weg te helpen. Dat lukt aardig maar ja.....ik wil ook nog graag naar het toilet! Gelukkig gaan na enige tijd, als de meeste wandelaars weg zijn, de deuren open van het cafe en kan ik toch nog even een plasje plegen!
Het is inmiddels al 9.15 uur als we vertrekken.....we hebben voor de 23 km route gekozen.

Al snel gaan we de bossen in en de route wordt gekenmerkt door allerlei gekleurde paaltjes: gele, rode en oranje/wit. Er is uitbundig gepijld met papieren pijlen en krijtpijlen dus foutlopen is er vandaag niet bij! De pijlen zijn ook nog eens genummerd, zodat je de route snel kan terugvinden op de beschrijving die we meegekregen hebben. Kijk, dat zien we graag, dat maakt het wandelen zo fijn!

Grote delen van de route gaat ook over het zogenaamde Bels lijntje.
Bels Lijntje is de naam voor het Nederlandse deel van Spoorlijn 29 tussen Tilburg en Turnhout.

Tot 1865 werd het hele gebied tussen Turnhout en Baarle-Nassau beheerst door uitgestrekte heidevelden. In dat jaar werd gestart met de aanleg van de spoorlijn tussen Turnhout en Tilburg en werd het station Weelde-Merksplas (ten zuiden van de Steenweg op Zondereigen) gebouwd. De spoorlijn werd aangelegd en uitgebaat door de "Grand Central Belge", waardoor de spoorlijn in de (Noord-Brabantse) volksmond "Bels lijntje" werd genoemd.

Aldus Wikipedia.

Het zijn lange stukken fietspad maar dat is een welkome afwisseling met de grotendeels modderige paden die we bewandelen, veroorzaakt door het natte weer de afgelopen tijd. Mijn schoenen en broekspijpen zien er na afloop van de tocht niet meer uit, gelukkig hebben we een wasmachine!

Er is een rust gepland op 13 km in cafe Aan de Overkant, maar daar is het ontzettend druk en de bediening lijkt niet op gang te komen daarom duiken we een stukje verder in de Dorpstraat in een cafetaria. Hier krijgen we snel een heerlijke bak koffie!

We gaan na de koffie weer door tot de finish zonder een rust tegen te komen. Vandaag dus geen training op rusten helaas, maar niet getreurd we hebben genoeg gespreksstof. Het is zelfs zo dat we ongemerkt al kletsend aankomen bij cafe Boerke Mutsaeres! De route lijkt wel korter dan 23 km en als we de Runkeeper raadplegen is dat inderdaad zo....21 km!

Na het afmelden en afstempelen van de wandelboekjes praten we nog even na met een frisje, daarna gaat ieder zijns weegs. Ik rij met een voldaan gevoel naar huis: dit was weer een heerlijke wandeldag!

Ik heb niet veel foto's gemaakt (had het veels te druk met kletsen!)
klik voor nog een paar paaldans foto's

Westduin Parkentocht 4-2-2017 / 25 km

Zaterdagochtend is het weer tijd om naar Den Haag te rijden voor een wandeltochtje, de Haagse Wandelsportvereniging De Vierdaagsche organiseert de Westduin Parkentocht. Een tochtje die ik al eens eerder gelopen heb dus ik weet wat mij ongeveer te wachten staat, maar dat is niet erg. Wandelen kan erg therapeutisch werken en dan heb ik geen ingewikkeld gedoe nodig of een lastig parcours, gewoon lekker de kilometers maken. Het is vandaag heerlijk fris wandelweer dus laat de kilometers, het worden er vandaag 25, maar komen.
In het startbureau in de kantine van GDA is het al druk maar ik kan nog niet inschrijven omdat ik iets te vroeg ben. Is niet erg, dan maar een bakkie koffie en wachten tot het wel kan.

Zoals ik al verwacht gaan we de gebruikelijke rondjes maken om het voetbalveld heen en dan het park Ockenburg in. Na verschillende paadjes en een Brugmomentje komen we aan in het park Meer en Bos.
De eerste geplande rust is al na 6 kilometer maar ik maak alleen gebruik van het toilet daar. De rust is in een kantine van een voetbalclub en ik verbaas mij over het bord wat er staat: aub onthouden: dit zijn kinderen, dit is een spel, de coaches zijn vrijwilligers, dit is niet de Champions League, de scheids is ook een mens...... Nou ja zeg! Te erg dat dit nodig is, ik mag aannemen dat iedere volwassene deze regels in acht neemt. Kennelijk is dit WEL nodig en dat stemt mij triest.

Maar goed.....na het toiletteren gaan we weer op pad door de Vogelwijk en naar het Westduinpark dat overgaat in Bosjes van Poot. Genieten van het natuurschoon en de leuke paadjes waar we over lopen en we kletsen wat af! Ongemerkt komen we dus weer aan bij de volgende rust, bij een squash baan maar we gaan pas pas bij de volgende rust zitten op 12 km, bij "het Havenpaleis" aan de Scheveningse haven. Daar is het lekker zitten en erg rustig. Tijd voor een bakkie met iets lekkers!

Na de rust vertrek ik weer voor de rest van de route, langs het haventje vol met bootjes. Dat leidt tot veel foto momentjes! Ik zie een boot met de naam Cornelia erop...leuk! Ik loop langs flatgebouwen in aanbouw, het bord geeft aan dat het om toekomstige appartementen gaat maar met een behoorlijk prijskaartje! Als je dat bedrag kan neertellen zou ik een andere locatie kiezen....maar ja smaken verschillen!

Het is tijd om richting de duinen te lopen en ik zie weer een leuk bord: voetpad: fietsers afstappen of riskeer een boete van €5,- ......hahaha! En dat voor een zandpad waar je echt niet over KAN fietsen!! Lachen met die Hagenezen!
Een heerlijk duinpad volgt en dat is volop genieten, het is ook zulk lekker weer! De duinpaden gaan moeiteloos over in bospaden want ik kom weer in het Westduinpark aan. Tot aan Kijkduin waar ik een paar Pokemonjagers tegenkom.
Hier neem ik weer even een pauze aan de boulevard in een leuk mediterraans tentje met de naam Marmaris. Je waant je in Turkije als je binnenkomt. Het taartje is huisgemaakt en smaakt heerlijk en niet te zoet! Ik kan geen hele op maar er zijn genoeg liefhebbers voor iets extra's.

Het einde van de tocht is in zicht als ik weer in het Ockenburg park aankom. Maar dan is er wat verwarring over de pijlen en lopen we verkeerd. We zien dan een ander bordje en raadplegen de routebeschrijving, we moeten een deel van de 'Hof van Delfland' route volgen. Een verrassend leuk stukje door het bos!
Aan het eind van het bos zie ik de finish weer en meld ik mij af en ik geef de vrijwilligers een compliment voor de aangeboden route. Sinds deze vereniging met geel/zwarte pijlen de route markeert, is het veel prettiger lopen!!

Na een lekkere en gezellige nazit ga ik weer op huis aan, ik kijk terug op een heerlijke wandeldag!



Klikkerdeklik voor de foto's

Rhoonse Griendentocht 28-1-2017

Voor dit tochtje hoef ik nu eens niet vroeg op te staan, hij wordt in mijn achtertuin georganiseerd en wel door de Rotterdamse Wandelsportverening kortweg RWV. Rhoon is maar een kwartiertje rijden dus zo gezegd zo gedaan. Hans zet mij voor de deur af zodat ik niet naar een parkeerplekje hoef te zoeken en ik meld mij aan en gelijk ook maar mijn wandelmaatjes aangemeld zodat zij straks niet in de rij hoeven te staan. Mijn ervaring leert dat het nogal druk kan worden!

Als Annika, Maike en Jan arriveren drinken we nog een bakkie en er komen nog meer bekenden binnen, Ed en Coen zitten er al.
Met een gezellig clubje walkers van het wandelforum gaan we op pad.....gezellig!
Al kletsend en lachend lopen we richting het Kasteel van Rhoon, wat ik al tientallen keren gezien heb, er is zelfs een discussie gaande of dit nu wel of niet een kasteel is want alles wordt tegenwoordig "kasteel" genoemd!

We lopen richting Poortugaal, steken de Groene Kruisweg over, lopen langs "Het Wapen van Poortugaal", een restaurant in het dorp en gaan richting de eerste rust die alweer snel opdoemt! We hebben er een aardig tempo in vandaag! Hier kunnen we even naar het toilet en drinken we een bakkie (lauwe) koffie.
Het is ontzettend lekker wandelweer, niet te koud en droog met zelfs af en toe een zonnetje! Het is genieten en dat doen we ook.
Over de dijk en richting Delta, het psychiatrisch centrum van Portugaal. Je kan hier gewoon over het terrein wandelen, de huisjes staan her en der verspreid. We zien zelfs een grote boom die nog in kerstversierselen gehuld is.

En dan zien we alweer de tweede rust opdoemen, die is in de kantine van voetbalvereniging Poortugaal. Eerst is het nog druk maar we kunnen toch nog een paar stoelen veroveren in een leuk hoekje. Er worden wat consumpties gehaald en genuttigd waaronder een broodje bruin fruit oftewel een kroket.
Na deze rust zal er nog eentje volgen.....jaja....trainen op rusten noemen ze dat! Maar eerst lopen we het mooiste stukje van de tocht waar die ook naar genoemd is, de Grienden. Een natuurgebied dat onder invloed staat van de getijden van de Oude Maas. Prachtige knotwilgen die grotendeels geknot zijn en leuke kronkelpaadjes door het gebied. Even verderop zien en horen we hoe de knotwilgen geknot worden.....

Als we dit natuurgebied weer verlaten lopen we richting soeppost van de RWV waar Gijs de soep al op het vuur heeft staan. Hij heeft hulp van zijn Gijzinnen en gelukkig maar want het is erg druk! En daar zit tot onze verrassing Paul van zijn rust te genieten, er volgt een hartelijke begroeting. We nemen hier even de tijd voor een lekkere tomatensoep en gaan weer door voor het laatste stukje.
Dit vind ik altijd een wat saai stuk maar in leuk gezelschap valt het wel mee. Een plaatsnaambord wordt nog op de traditionele wijze op de foto gezet en we zien nog een aparte pijl die ook op de foto gaat. En dan komen we alweer aan in het centrum van Rhoon, lopen langs het metrostation en daar zien we de sporthal weer. We melden ons af, de stempel staat al in het boekje en we nemen er nog een drankje op om de dag door te nemen.
En hiermee komt er een einde aan een gezellig dagje buitenspelen. Later zie ik op facebook dat er meer dan 1000 mensen op de tocht zijn afgekomen!! Petje af voor de organisatie.

klikkerdeklik voor foto's

Tweedaagse Egmond / 21 en 22-1-2017 /2x21 km

Dag 1 zaterdag 21 januari
Elk jaar wordt door Le Champion de Tweedaagse van Egmond georganiseerd , een zogenaamde wandelmarathon maar dan verdeeld over twee dagen, dus 21 km per dag. Al ruim van te voren hebben Hans en ik ons ingeschreven en de verblijfplaatss geregeld.
Op vrijdagmiddag 20 januari vertrekken we richting Egmond aan zee om in te checken bij de B&B en installeren we ons ter voorbereiding op de komende wandeldagen.
Na een goede nachtrust en een heerlijk ontbijt vertrekken we lopend naar de sporthal de Watertoren waar we onze eerste stempel kunnen ophalen. Maar voordat we bijna bij de sporthal zijn, komt Hans tot de ontdekking dat hij zijn rugtas vergeten is en hij loopt weer terug, ik ga vast de sporthal in om onze wandelmaatjes te ontmoeten. Ik ben nog niet koud binnen (en koud is het!) ga ik het beton van dichtbij bekijken, ik struikel! Gelukkig geen nadelige gevolgen maar jeeeee....dat begint al goed! Het begon eigenlijk al bij het ontbijt, toen de gastvrouw de mand uit haar hand liet vallen, het hengsel zat niet goed!

Er gaan veel wandelvrienden van het wandelforum walkers4walkers mee en de meesten zijn al gearriveerd. Ik ga geen namen noemen want de kans dat ik iemand vergeet is groot! Een hartelijke begroeting volgt en is het wachten op Hans zodat we gezamenlijk kunnen vertrekken. Nadat Hans ook gearriveerd is, gaan we op pad en na de eerste stempel gaan we nog even met z'n allen op de foto.

Wij hebben vandaag gekozen voor de Noordroute en na een paar straatjes door Egmond gaan we het strand op. Het is behoorlijk koud maar er staat nauwelijks wind dus we hebben en geen last van. Na bijna vier km komen we bij de eerste rust en de eierkoeken en suikervrije cakejes komen tevoorschijn. De bankjes in het zand lijken aanlokkelijk en we gaan met een koffie en theetje zitten. Maar dan......zakt het bankje door in het zand, naar achteren waardoor we in het zand rollen!! Jeetje......een dag van dertien ongelukken in een dozijn!! Ik hoop dat het hierbij blijft, we mogen nog een aantal kilometers!

Na dit aangenaam verpozen lopen we verder het strand op, en als we in totaal 7 km langs de vloedlijn gelopen hebben is er weer een koffie/thee post waar een speculaasje bij komt en gaan we weer heel eventjes erbij zitten. Even maar hoor, want het is best koud in de schaduw. We mogen nu de Schoorlse duinen in, een prachtig natuurgebied. Na een paar heuvels die we tot aan de top beklimmen is het bijna 11 uur en dat betekent een neutje drinken ter ere van de gevallen militairen. Ruud sjouwt al die tijd met een stenen kruik rond waar een Schrobbelaartje in zit. En dat heeft gretige aftrek! Er worden foto's gemaakt van het uitzicht, en er zijn ook mensen die op caches uit zijn die hier gevonden worden. Hier kom ik een wandelaar tegen die ik van Facebook ken, dat is ook toevallig, tussen al die wandelaars een bekende tegen komen! Er volgt een hartelijke begroeting.
Na wat foto's van de omgeving en het gezellige samenzijn moeten we weer met de tocht aanvangen en dat doen we dan ook, we gaan op weg naar Bergen aan zee waar we de lunch gaan gebruiken. Als we een plaatsnaambord(je) tegenkomen verwacht men van mij dat ik erin ga hangen maar ik vind hem te klein!
Bij de volgende stempelpost krijgen we een mandarijntje en op het plein in Bergen aan zee is het etablissement waar we met de groep (weer) een rustmomentje hebben.
Vorig jaar verliep alles vlekkeloos hier, een snelle bediening en lekker eten. Dat is dit jaar helaas anders, de bestellingen komen wel snel maar niet foutloos. Iemand kreeg zelfs drie(!) keer iets wat ze niet had besteld! Iemand anders krijgt een koffie in plaats van een cola light, en mijn bestelling is ook niet helemaal wat ik ervan had verwacht.....nou ja, het is er wel lekker zitten op de bank.

Het is nog 8 kilometer naar de finish en er wacht nog een leuke rust inclusief gluhwein. Maar voordat het zover is, lopen we een mooie route door de duinen waar we zelfs een Schotse Hooglander ontwaren. Het is genieten in het zonnetje!
We horen de muziek al in de verte als we de stempelpost naderen en jawel hoor, de boerenhofkapel de Kinkeluters staat de longen uit hun lijf te spelen. De gluhwein komt tevoorschijn en nog meer lekkere hapjes. Het lijkt wel een lopend buffet en het is één en al gezelligheid.

En nog steeds hebben we nog een aantal km te gaan alvorens de finish te bereiken. Het zijn niet veel kilometers meer en aan de hand van de bordjes langs de weg kunnen we echt aftellen. Voor sommigen kan het einde niet snel genoeg in zicht komen, ik vind het toch een beetje jammer want dat betekent dat er een einde komt aan deze leuke wandeldag. Maar.....we mogen gelukkig nog een uurtje door de duinen struinen en dan komt toch de laatste beklimming in zicht. De groep verzamelt zich om dan met z'n allen op de finish af te stevenen. Een finishfoto wordt gemaakt, de laatste stempel wordt gescoord en als ik een medaille krijg ben ik even in verwarring want ik mag nog een dag! De stempelaar was kennelijk ook even in verwarring en ik krijg alsnog een kaart voor morgen, want gelukkig mogen we morgen weer en dan lopen we de Zuidroute.
We nemen afscheid van de groep, zij gaan met z'n allen ergens eten, wij gaan naar onze B&B. Heerlijk nagenieten van deze leuke wandeldag!

Dag 2 zondag 22 januari
Dag twee van de Egmondse Tweedaagse begint relaxed. Lekker geslapen in de bed & breakfast en na een heerlijk ontbijt gaan we op weg naar de sporthal. Het is ijzig koud want het heeft flink gevroren vannacht dus de muts, sjaal en wanten zijn geen overbodige luxe. In de ochtendschemering lopen we tegen de stroom wandelaars in die al vanaf 8.00 uur gestart zijn, wij starten vandaag ook weer met onze wandelvrienden. In de sporthal aangekomen zie ik Hetty staan en we kletsen nog even, zij gaat de Noordroute lopen, wij gaan vandaag zuidwaarts.
Als iedereen gearriveerd is kunnen we vertrekken. Maar als ik opsta, voel ik dat een sanitair bezoek noodzakelijk is en ik duik meteen na de start een Dixie in. De groep loopt voor ons uit, die halen we wel weer in.
Als ik de boulevard van Egmond oploop zie ik ineens Mieke uit het Westland en ik roep haar. Tijd voor een selfie!! Zij gaat met haar drie vriendinnen lopen.
En dan mogen we weer het strand op, we lopen vandaag richting Castricum. Omdat het zo koud is, is het zand net beton en dat loopt zalig! Het is echt genieten langs de vloedlijn. Hoewel Hans het maar wat koud vindt! Maar als we er flink de pas in hebben worden we wel warm. En wat ik al verwachtte, we halen de groep weer in, en er worden foto's gemaakt van elkaar. Bij de koffierust blijven we niet lang, daar is het veel te koud voor. Martin en Liesbeth denken er ook over om door te lopen en wij gaan met hen mee, en lopen naar de eerstvolgende strandtent De Deining die op 8.5 km van de route zit. Daar is onze enige binnenrust en als we daar arriveren proberen we een paar tafels bij elkaar vrij te maken. Dat lukt aardig en niet veel later komt de rest van het stel binnen.
Na de koffie MET gaan we bij Castricum de duinen in. Er staat een standje om een digitale groepsfoto te kunnen maken en dat doen we ook. Ik hoop dat die gelukt is, het is een hilarisch moment!
We boffen ontzettend met het mooie weer en de zon komt af en toe tevoorschijn. Hier en daar zit er nog bevroren rijp op de takken wat de duinen een winterse aanblik geeft. Erg mooi! We zien zelfs een verdwaalde Schotse Hooglander!

Bij camping Bakkum komt de traditionele gluhwein weer tevoorschijn.....jammmm! En de nodige snaai komt op tafel, het is weer een lopend buffet! Maar de vrieskou noopt ons tot vertrekken, op naar de volgende rust die gepaard zal gaan met een kruidenbittertje van Cobie. Maar eerst lopen we nog over de glooiende duinpaden en ik vereer de bosjes met een bezoekje. Er wordt zelfs tijd gemaakt voor een soort van paaldansmomentje maar dan met een dode boom.....ja, je moet toch wat!?
De laatste vijf kilometer breken aan, en al snel zien we de bebouwde kom van Egmond opdoemen. We komen uit op de boulevard en we maken nog even tijd voor een paar foto's van het strand en een bijna-Brugmomentje. De finish komt ook al snel in zicht, een finishfoto wordt gemaakt en we krijgen bij afmelden een medaille en een stempeltje in het boekje, de sticker heb ik gisteren al gehaald.
Zo komt er een einde aan een heerlijk wandelweekend. Na een douche in de B&B gaan we weer op huis aan, terugkijkend op 42 km lopen en genieten van elkaar en de omgeving! Bedankt voor het lachen en de gezelligheid!


Foto's dag 1

foto's dag 2

RWV Winterserie 8-1-2017 / 10 km

De eerste wandeling van het nieuwe jaar is vandaag in Kralingen, een editie van de Winterserie van RWV. Dit vind ik altijd de leukste, want er gaat een kleine nieuwjaars receptie aan vooraf! Helaas waren we een beetje aan de late kant maar ik heb toch diverse wandelvrienden en bestuursleden van de RWV een gelukkig nieuwjaar kunnen wensen. Op weg naar de kantine van PAC kom ik een paar leden van de Dordtse bende tegen, Marja en Hans. En natuurlijk wens ik ook hen een gelukkig en gezond 2017.

Mijn startkaart heeft Annie al uit het bakje gevist, ik hoef niet eens meer mijn naam te noemen, en we kunnen eindelijk op pad!
In eerste instantie wordt het de 15 km route, maar omdat het dit weekend spekglad is geweest en de paden nog niet geheel ontdooid zijn, besluiten we al wandelend dat we toch maar 10 km gaan lopen, en er moet thuis ook nog het e.a. gedaan worden, daar is dan mooi genoeg tijd voor. Suze die we onderweg tegenkomen besluit toch maar niet te starten, zij vindt het nu nog te link, die besneeuwde paden!

Het tempo is daar op aangepast, we kunnen eenvoudig niet sneller lopen, stel je voor dat je uitglijd! Nu heb ik er een handje van om zelfs zonder sneeuw uit te glijden maar toch......oppassen is het devies.

Onderweg komen we Rolf tegen, en al kletsend lopen we de rondjes door het Kralingse bos. De paadjes zijn bekend, ik heb er al vele voetstappen liggen. Dan zien we een hondje die telkens een balletje voor onze voeten brengt, of we die maar verder willen schoppen zodat hij hem kan ophalen. Erg leuk om zijn verrichtingen te volgen, er zijn diverse wandelaars die bereid zijn de bal een stukje verder te schoppen en ik waag me er ook een keertje aan. Het hondje heet Koos.

Dan zien we de splitsing van de 10-15 km, gaan we.......er is twijfel maar Hans wil toch op tijd thuis zijn dus vooruit, het wordt 10 km vandaag. Wat ik wel jammer vind want ik vind 15 km lekkerder lopen. Maar in het gezelschap van Rolf is het ook wel leuk. Er worden zelfs selfies gemaakt, wat de wandeling even onderbreekt.
De rust bij de Big slaan we over, op 10 km hoeven we niet te rusten.

De zon begint zowaar door te breken en het ijs op de paden smelt gestaag. Dat loopt toch een stuk prettiger! Als we bijna aan het eind van de route komen, zien we lopers op het wedstrijd parcours, dat wil zeggen dat zij bezig zijn met een snelwandelwedstrijd. Ik zie diverse bekenden: Larissa gaat als de brandweer en Mitchell die zijn eerste poging waagt gaat ook goed. Rolf gaat er naartoe voor een paar foto's en wij gaan verder om hem even later weer tegen te komen. We finishen gezamenlijk en ik ga ons afmelden. We nemen afscheid van Rolf en ik stap weer in de auto om naar huis te rijden: de kop van het wandeljaar is er weer af!!
bekijk hier de foto's van Rolf en mij

Samen Op Pad tocht Renswoude 28-12-2016 / 25 km

De laatste wandeling van dit jaar en ik ga vandaag voor het eerst in mijn wandelcarriere aan een groepswandeling van 25 km deelnemen van Wandelclub Samen Op Pad. Van te voren had ik er een bepaald beeld bij, maar die is bij lange na niet zoals ik het ervaren heb, waarvan hier het verslag.....

Op woensdag ochtend trek ik de gordijnen open en ik schrik: mist!! Als ik ergens een hekel aan heb is het mist maar ja.....het is nog een flink eind rijden naar Renswoude. Als ik aankom bij de startlocatie is het behoorlijk druk in het café 't Zwaantje. Ruim voor de starttijd want die is om 10.00 uur kan ik aan de bar plaatsnemen om de start af te wachten. Maar voordat we daadwerkelijk van start gaan, wordt de groep toegesproken en er wordt iemand in het zonnetje gezet voor een flink aantal SOP tochten. Deze tocht blijkt ook nog eens de 200ste te zijn, na de start in 2006! Hierover later meer....

En dan gaan we daadwerkelijk van start, en het tempo (moet ongeveer 5,5 km/u zijn) valt me mee. De wandeling is niet gepijld en er lopen voor en achter twee mensen van de organisatie om de boel in de gaten te houden. Dat is vandaag best een opgave lijkt me, met 135 deelnemers! En dat is een record sinds het bestaan van de SOP.
Er zal na een kilometer of 6 gestopt worden voor een korte stop waar wat te drinken is voor iedereen en een roze koek met 200 erop vanwege de 200ste editie. De route kenmerkt zich door veel onverharde paden en oversteekjes door middel van een balk dan wel een bruggetje. We lopen over zgn. "Klompenpaden", mijn wandelmaatje maakt een leuke foto van een paar klompjes op een hek.

Het is mistig, dus de wereld is erg klein en de omgeving is daarom niet goed te zien wat ik wel jammer vind. Tot de eerste rust lopen we dan wel met de één en dan wel met de ander te kletsen. Yolande, die ik ken van het Nijmeegse logeerhuis woont in Renswoude en zij is er ook voor het eerst bij, we kletsen gezellig de kilometers weg. Samen maken we met nog een paar dames een sanitaire stop op een dijkje, want bij de rusten zijn geen Dixies!

Na de "rust" die van korte duur is en waarbij niet gezeten kan worden stomen we door naar de café rust in het naburige Ederveen. We moeten hiervoor nog 8 kilometer wandelen over graspaadjes en paadjes langs de diverse boerderijen.
Ik heb geen idee waar we lopen en gelopen hebben want ik heb geen routebeschrijving gekregen en de Runkeeper is helaas niet zo duidelijk maar ik geniet wel van wat ik allemaal te zien krijg onderweg. In Ederveen is het cafe speciaal voor ons open gesteld en langzaam maar zeker krijgen we onze consumptie en kunnen we hier naar het toilet.

Na de horecarust die zoals gewoonlijk om en nabij 30 minuten duurt gaan we met z'n allen weer naar buiten voor de rest van de route. Die voert ons naar het Kasteel van Renswoude. Een imposant gebouw wat waarschijnlijk dateert uit eind veertiende eeuw en is gebouwd in Holland-classicistische stijl, en staat in een goed onderhouden en mooi park. We lopen om het kasteel heen om het goed op de foto te krijgen van alle kanten. Niet door mij, maar andere wandelaars doen dat waardoor de groep uit elkaar valt. Maar.....uiteindelijk wordt er toch gewacht totdat de laatste zich weer bij de groep voegt, zoals ze dat gewend zijn bij een SOP-tocht!

De route naar de finish wordt nog even onderbroken voor een volgende "rust", ook dit keer geen zitgelegenheid, en er wordt op een oliebol getrakteerd, Rolf Craanen is bijna jarig, hij wordt 72 en is een van de grondleggers van Samen Op Pad. Het is ook dit keer een korte rust en we gaan weer verder.

Uiteindelijk komen we weer aan bij het cafe 't Zwaantje. Ik kan terugkijken op een heel gezellige, niet traditionele tocht. Het voordeel is dat je geen routebeschrijving nodig hebt en ook niet hoeft te letten op pijlen waardoor het wandelen op de eerste plaats staat en je ontspannen van de omgeving kan genieten! Het is echt de moeite waard geweest om er een keer aan deel te nemen! Wel jammer dat het altijd alleen op een woensdag is........



klikkerdeklik voor meer foto's

Capelse Tweedaagse (1dag)17-12-2016 / 25 km

De Capelse Tweedaagse, door de Rotterdamse Wandelsport Vereniging georganiseerd, ga ik deze keer voor de vijfde maal lopen, echter alleen op de zaterdag. Een groot aantal Walkers (van het forum walkers4walkers) zijn ook van de partij.
Zaterdagochtend is het nog niet erg druk als ik mij aanmeld bij het startbureau in de kantine van KCC en ik ben een van de eersten maar al snel loopt de kantine vol en roept Gijs, de voorzitter, dat we vast van start kunnen gaan zodat er wat ruimte komt in de kantine. Dat wordt niet tegen dovemansoren gezegd en het wandellegioen zet zich in beweging. Wij doen het rustig aan vandaag en lopen in de achterhoede. Het plan is om 25 km te lopen.
Het weerbericht is zodanig dat we geen regenbescherming nodig hebben maar de zon zullen we vandaag niet zien, het is niet erg koud en er staat geen wind. Prima condities voor een wandeling!
De route is zoals gewoonlijk weer prima gepijld en de routebeschrijving kan in de zak. De pijlen volgend komen we via de wijk Schenkel aan bij een soort kunstwerk langs de weg waarop staat: "languit het land omhelst door water". Het is een mooi object om erop te gaan staan met z'n allen voor een groepsfoto die Danyell van ons maakt met gevaar voor eigen leven want ze moet ervoor op de weg gaan staan! Maar het lukt zonder kleerscheuren.....
We lopen richting Algerabrug over de Hollandse IJssel die Capelle van Krimpen scheidt. We maken wat foto's en de groep loopt voor ons uit, we raken hierdoor wat achterop maar we zullen ze straks wel weer tegenkomen bij een rust.
Na heel veel trappetjes op en af lopen langs de haven zie ik ineens een boot met mijn naam erop! Wat grappig, ik zet het op de foto want dat zie je niet elke dag....
Na ruim zes km lopen komen we bij de eerste RWV verzorging post, die komt als geroepen want ik heb trek in koffie.....alleen die is er niet! Ik moet het doen met een bakkie thee. Ik moet wel even naar de wc maar heb geen zin om in de rij te gaan staan, daarom duik ik even later in een van de vele bosjes, we lopen een natuurgebied in. In Krimpen aan de Lek nog aan een plaatsnaambord gehangen, en een wandeltocht is niet compleet zonder een Brugmomentje en die hebben we ook vastgelegd.
Na 13 km is er een horecarust in cafe de Kwaysteniet. Daar is het druk en donker, maar ik ben wel toe aan een lekkere cappuccino!
De rust heeft ons goed gedaan en maken we koers naar de pont want er zit weer een mini-cruise in. Altijd leuk. Het pontje De Zeemeeuw komt er al snel aan en kan een flink aantal wandelaars tegelijk meenemen, het is een dolle boel!
Na de oversteek is er nog een verzorgingspost, want RWV staat bekend om zijn goede verzorging door middel van een heerlijke, eigengemaakte soep van Gijs! Ik verheug me er al de hele dag op! Het is een buitenpost maar er staat een heerlijke bank voor de tent waar ik mijn soep oppeuzel. Lekker zout, dat wel maar dat is goed om het verloren zout weer aan te vullen. Als de soep op is, vertrekken we weer voor de rest van de route, het is nog maar 3 km naar de finish. Omdat ik naar het toilet moet duiken we nog even winkelcentrum De Terp in voor een sanitaire stop bij een Chinees.
Het is 15.55 uur als we aankomen bij de finish en het begint al aardig donker te worden!
Als afsluiter van deze leuke wandeldag drinken we nog wat en we doen nog net niet het licht uit, bijna iedereen is al vertrokken!
Ik neem afscheid van mijn wandelmaatjes en stap voldaan in de auto, terugkijkend op een heerlijke wandeldag!


geniet hier van de foto's

Lightwalk Scheveningen 10-12-2016

Na een emotioneel zware dag reizen Hans en ik af naar Scheveningen voor een bezoek aan onze vrienden Jan en Joke die ook een zware tijd tegemoet gaan, Joke d'r zus is deze week overleden.....en samen willen we de Lightwalk gaan doen die dit jaar voor het eerst georganiseerd wordt. Wij hebben ons niet ingeschreven omdat we punt 1 de prijs te hoog vonden (€ 27,50 p.p) en punt 2 onze vrienden om de hoek van de startlocatie wonen.

Maar eerst eten we een hapje Italiaans in de Keizerstraat samen met hun zoon Arie en schoondochter Amy. De hond gaat ook mee, die zit rustig onder de tafel! Na dit heerlijke eten is het tijd om naar de boulevard te lopen, het vuurwerk gaat beginnen, dat is het startsein van de loop. En al lopend over de boulevard kunnen we van het lichtspektakel genieten.

De route begint vanuit de Passage en we zoeken een pijl voor de richting maar een vrijwilliger wijst ons de weg. De telefoon van Joke fungeert als plattegrond.
Al snel moet ik weer naar het toilet en in de Badkapel, die in de route zit, kunnen we gelukkig terecht. Daar wordt een balletvoorstelling gegeven en is het sfeervol verlicht.

We lopen richting Westbroekpark en komen veel verlichte tuintjes en straten tegen, die in het teken staan van de komende Kerstdagen. In het park zijn de paden verlicht met vele potjes met daarin een waxinelichtje, die op zijn kant liggen. Een slimme manier om er geen regen in te laten komen, helaas miezert het flink! Maar het is gelukkig niet erg koud, zo'n graad of 10......
Vlakbij het water stuiten we op een vuurspuwende man die een voorstelling geeft. Hier staan we even bij stil en proberen wat foto's te maken.
We kunnen een bootje met een wens laten varen in het water, een BOOTschap, maar hoewel het een leuk gezicht is al die bootjes, doen wij hier niet aan mee.

Bij Madurodam is een shantikoor aan het zingen en er is een stempelpost maar wij hebben geen startkaart en gaan dus ook niet naar binnen. We lopen langs Madurodam heen en komen weer op de route, het is nu best druk met wandelaars!
Een klein hondje is zijn baasje steeds kwijt en loopt tussen de wandelaars te slalommen, best wel irritant en ik vind het zielig voor het hondje.......

Als we vlakbij de Waterpartij komen zie ik een plakkaat over de Atlantikwall route, misschien dat ik die een keer ga lopen. We lopen in een sliert wandelaars de steile paden naar beneden en zien en horen op het water een bootje met een gitarist. Hij produceert erg mooie klanken die versterkt worden door een geluidsinstallatie. Het is prachtig!

In het parkje zien we nog een mooi verlichte herderin met haar schaapjes en het volk verdringt zich om een foto te maken. Dit is het laatste lichtspektakel voor ons want wij besluiten nog even naar de haven te lopen voor een overzicht van wat er nog te zien is om daarna op huis aan te gaan voor een afzakkertje bij Jan en Joke, we zijn te moe om de route helemaal af te maken....

En zo komt er een einde aan een enerverende dag. Ik heb er desondanks van genoten!

klikkerdeklik

Winterserie deel 3 / 4-12-2016 / 10 km

Als ik deze zondagmorgen naar buiten kijk zie ik de witte rijp op de boomtakken dus dat wordt krabben zometeen, we gaan samen naar Kralingen voor de derde editie van de Winterserie van RWV. De sjaal gaat mee en toch ook maar de handschoenen en als we bij de kantine van PAC aankomen zijn de meesten al vertrokken. Ik meld mij aan en Annie heeft mijn startkaart snel gevonden, ik hoefde niet eens mijn naam te noemen.

Vandaag wordt het een rondje Kralingsebos, we komen de hele route er niet uit. Dat is niet vervelend, het is een prachtig bos. Dit keer lopen we niet door de gevallen bladeren maar zijn de paden met ijzel bedekt dus het is oppassen! Gelukkig staat er niet veel wind anders was het echt onaangenaam. Maar al lopend worden we wel warm en maken we de km's. De zon doet echt zijn best en op sommige stukken waar de zon goed schijnt is het aangenaam.

Als we een stukje langs de Kralingse Plas lopen zien we heel veel zeilen van zeilbootjes. Het lijkt wel een zeil evenement, zo druk is het op het water. Hans maakt nog een foto van mij met de zeilers op de achtergond.

We hebben stevig de pas erin gehad en zijn na 1,45 uur weer terug in de kantine waar ik een stempeltje haal en mijn startkaart weer inlever. Tot de volgende editie op 7 januari. Maar eerst nog de Capelse lopen op 17 december.
We stappen lekker opgefrist weer in de auto op weg naar een warme kop koffie, daar ben ik nu wel aan toe!

een paar foto's hier

St.Nicolaastocht 26-11-2016 / 21 km

Ik kies vandaag voor een rondje dicht bij huis. Den Haag is maar een klein stukje rijden en de wandelsportvereniging Haaglanden heeft een tochtje uitgezet in Den Haag, de St. Nicolaastocht. Als ik het startbureau binnenstap komt de sinterklaasmuziek uit de spiekers en staat er strooigoed op de tafels om alvast in de stemming te komen. Het is vandaag behoorlijk koud maar dat is al lopend geen probleem, we worden vanzelf wel warm.

De route is mij onbekend maar de omgeving niet, ik zie al snel bekende gebouwen en winkels. Na zo'n drie kilometer zie ik de vuurtoren van Kijkduin opdoemen en ik zie geen Pokemonjagers rondlopen, het is er lekker rustig. Het is helaas nog te vroeg voor een bezoekje aan de horeca aldaar dus we lopen door. We zijn natuurlijk nog maar net onderweg dus aan rusten zijn we nog lang niet toe al zijn die gezellige tentjes wel verleidelijk!

De golven van de ruisende zee kabbelen het strand op en het is heerlijk zonnig. Wij lopen het duinpad op richting Monster en zien ineens een vos zitten. Een man op een bankje zit hem kennelijk te voeren want hij is behoorlijk tam. Ik heb dit eerder gezien tijdens een wandeltocht in het voorjaar. Het blijft indrukwekkend om zo'n diertje in het wild te zien, hij blijft gewoon lekker zitten zodat wij een foto kunnen maken.

Het duinpad komt ten einde en dan lopen we over het terrein van 's Heerenloo - hier worden verstandelijk beperkte mensen behandeld - en door de bebouwde kom van Monster en daarna over een lang saai fietspad richting Loosduinen. Al babbelend over van alles en nog wat hebben we niet door dat we er al een flink aantal kilometers hebben opzitten en zien we het partycentrum Madestein in de verte. Nu blijkt dit ook een rust te zijn op de routebeschrijving en we besluiten hier een bakkie te gaan drinken. Door andere wandelaars worden we gewaarschuwd: "het duurt hier lang hoor!" Maar dat vinden we niet erg als dat echt zo is. Het is eventjes zoeken naar de juiste ingang maar uiteindelijk vinden we een leuk bankje om op te zitten. En het is niet lang wachten op de consumpties, valt reuze mee!

Na de rust vertrekken we weer richting Madestein. In het park komen we een ruïne tegen en daar staan we even bij stil om een paar foto's te maken. Hier wat informatie over deze ruïne. We lopen door het park verder en dan missen we ineens een paar pijlen en gaat het op spoorzoekertje lijken. Met een aantal medewandelaars zoeken we naar de route en gelukkig is de routebeschrijving wel in orde dus al met al komt het wel goed.
Er is nog een rustmogelijkheid in de kantine van GDA, een voetbalvereniging, maar daar lopen we aan voorbij.
Hierna volgt mooi gedeelte door het Ockenburgpark, het landhuis staat in de steigers voor restauratie. We lopen langs de ijsbaan die nog niet gevuld is met water en zo zijn we bijna aan het einde van de wandeling.

Aangekomen bij het startbureau melden wij ons af na een praatje met de vrijwilligers. We melden nog wel eventjes dat we een paar pijlen misten en vroegen ons af of het krijt soms op was, maar nee, het blijkt een vrijwilligers tekort geweest te zijn. Iets waar veel verenigingen mee te maken hebben helaas. Na nog een stempeltje en een plaatje voor in het boekje nemen we nog een drankje voor de "nazit". Nog steeds galmt de sinterklaasmuziek door de spiekers.......
Ik heb genoten van deze gezellige wandeldag en met een voldaan gevoel stap ik weer in de auto op weg naar huis.

Klikkerdeklik voor een paar foto's

RWV Winterserie deel 2 / 20-11-2106 / 10 km

Zondagochtend en tijd om naar Kralingen te rijden voor deel twee van de Winterserie van RWV. Hoewel het erg hard waait en er regenbuien voorspeld zijn gaan Hans en ik toch op pad. Het is vrij laat als we bij het startbureau van PAC aankomen, de meeste wandelaars zijn al onderweg en ik loop ook nog eens de inschrijftafel voorbij! Pfff....ben nog niet helemaal wakker! Maar na een praatje met Larissa aan de inschrijftafel en Sabine kunnen we op pad.

De route van vandaag is de "Prinsenmolenpadroute" en we starten al met een regenbui. Lopend langs het watertje aan de Boezemlaan gaan we tot de Veilingweg richting de Rotte. We zien aan de aanwijzingen op de verticale objecten dat de route gewijzigd is, waarschijnlijk vanwege het weer? Uiteindelijk komen we dan aan bij de Rotte na een paar foto's van een Brugmomentje en lopen het welbekende Prinsenmolenpad op. We hebben zicht op de Bergse Plas. Het weer leent zich niet echt tot buitenactiviteiten maar toch komen we diverse hardlopers tegen. Ik zie pijlen met BPL en ik vraag me af wat het betekent. En dan zie ik in de verte Hillegersberg en bedenk opeens dat het wel eens "Bergseplasloop" kan betekenen, die was in oktober en ik was daar aanwezig als vrijwilliger.

We passeren de Irenebrug en lopen dan richting Terbregseweg om daar het viaduct van de snelweg onderdoor te lopen. Ik weet van voorgaande tochten dat we hierna weer snel het Kralingse bos in zullen lopen en jawel hoor, dat is vandaag ook het geval. Na het Hazenpad, Kwekerspad en Wolvenvallei komen we weer aan bij de kantine van PAC en melden ons af. Het is inmiddels 12.00 uur en hebben best rap gelopen vandaag. Op naar een bakkie koffie en een warme douche, ik heb het koud gekregen van die regenbui.

RS80 Wassenaar 19-11-2106 / 25 km

Zaterdagochtend rij ik naar Wassenaar. In de kantine van v.v. Blauw-Zwart is het startbureau te vinden van RS80 die weer een winterwandeling voor ons in petto heeft. Na een voorspoedige reis parkeer ik de koets op een grasveld vlakbij het sportpark. Op googlemaps had ik al gezien dat er genoeg parkeergelegenheid is. In de kantine is het al aardig druk en zie een aantal bekende wandelaars waar ik een praatje mee maak alvorens ik me aan ga melden voor 25 km. De routebeschrijving wordt precies om 9.00 uur uitgedeeld dus daar wacht ik nog even op.

Als het startsein is gegeven gaan we op pad richting het duingebied de Klip. In deze tijd van het jaar hebben de bomen een prachtige herfstkleur en hier kan ik erg van genieten. De omgeving is mij enigszins bekend want hier heb ik regelmatig een wandeltochtje gelopen. Het is een mooi duinlandschap van 2750 ha groot, we lopen over glooiende wandelpaden wat het lopen best inspannend maakt. We hebben genoeg gespreksstof en dan zien we alweer snel de rustlocatie opdoemen, boerderij Meijendel. We hebben er nu 8,3 km op zitten. Het is er lekker druk en warm, het haardvuur is aangestoken.
Mieke en haar vriendin zitten er ook en ik ga even bij hen zitten voor een praatje, en als zij even later weer verder gaan zie ik een plekje bij het haardvuur vrijkomen. Daar geniet ik van de pauze met een heerlijke cappuccino. Ik zie de pijlophalers binnenkomen.....jeetje we moeten nog opschieten ook! Zitten we nu al zo lang??

Na de rust vertrekken we weer de duinen in maar nu zijn de wegen niet verhard maar zanderig en heuvelachtig. Mijn beenspieren krijgen het goed te verduren! We genieten van de vergezichten en soms verschijnt er een regenboog.
We horen de zee in de verte, volgens de routebeschrijving gaan we een stukje strand op. En net als ik er een beetje klaar mee ben met die zandpaden zien we de strandopgang en kunnen we genieten van het uitzicht op Scheveningen, we zien de pier in de verte.
Met de wind in de rug en lopend over het verharde zand (gelukkig is het nu laag water) lopen we ruim twee kilometer over het strand alvorens weer via de duinopgang bij Meyendelse slag omhoog te lopen.
Als we bovenkomen moet ik eventjes uithijgen op een bankje! Een man komt aangelopen zonder sokken en schoenen, die blijkt in de branding gerend te hebben. Ik vraag aan hem: is dat niet erg koud?? En hij antwoordt: ijs- en ijskoud!! Nou......mij niet gezien, ik hou mijn schoenen en sokken liever aan! Even later loopt hij ons hardlopend voorbij.
Hierna gaan we weer de bossen in, om na twee kilometer weer bij het Pannenkoekhuis aan te komen. Vanaf hier is het nog 8 kilometer naar de finish maar we gaan toch nog eventjes een bakkie doen en ik ga naar het toilet.

En weer komen we de pijlophalers tegen die gelijk met ons naar buiten lopen. Wij blijven ze net voor als we de route vervolgen. We lopen een stuk door de bebouwde kom van Wassenaar. Hier staan de mooiste huizen! Prachtige oprijlanen en tuinen zijn hier te bewonderen.

Als we de ingang van Duinrell in het zicht krijgen weet ik dat de finish niet ver meer is. En ja hoor, na nog een klein stukje bos zie ik de ingang van het voetbalveld weer verschijnen. We zijn precies om 16.00 uur binnen en zijn ook de pijlophalers vóór gebleven. We melden ons af en babbelen nog even na met drankje.

Ik neem afscheid en stap met een voldaan gevoel in de auto. Het was een heerlijke wandeldag, wel fris met maar één flinke regenbui en verder prima wandelweer!

Nog een paar foto's klikkerdeklik

Winterserie Tilburg 13-11-2016 / 15 km

Soms ga ik voor een tochtje wat verder het land in, zo ook vandaag want we gaan in Tilburg een rondje lopen. De Wandelsport Vereniging Hart van Brabant organiseert daar de Winterserie. Het is wat miezerig en bewolkt en ook vrij fris maar daar kunnen we ons op kleden. Hans heeft ook wel zin in een rondje dus hij gaat mee, we schrijven ons in voor 13 km als we arriveren bij de startlocatie.

We starten om 9.20 en ik verwacht rond 12.00 uur te finishen......maar eerst nog een paar rondjes lopen.
We volgen de pijlen, soms met krijt en soms een papiertje en de pijlen zijn genummerd. Dat vind ik erg prettig lopen, en de route beschrijving wordt nauwelijks geraadpleegd. Een bordje met "wandelbos" zet ik op de foto, we gaan daar ook daadwerkelijk heen!

Dan komen we ineens op een heus Elfenpad! Het bord aan het begin van het pad geeft dat aan en het gaat ook op de foto, ik vind het wel grappig. Onderweg komen we twee elfen tegen, uitgesneden in hout. We mogen ook over het Reuzenpad en bij gebrek aan plaatsnaamborden ga ik op de foto met het mooi uitgesneden bord.

Mooi kan ik de wijk niet noemen waar we daarna in lopen, het is eenheidsworst en ontzettende saaie woningbouw, het lijken wel blokkendozen. Nu kan dat door het sombere weer komen maar hier krijg ik de kriebels van.........en ik hoop snel weer wat moois tegen te komen!

Als we bij de geplande rust aankomen, besluiten we door te lopen. We zijn beiden niet moe en ik hoef ook nog niet te plassen. Even zijn we in de war want het is niet helemaal duidelijk waar de weg verder gaat, maar een aardige wandelaar ziet ons aarzelen, loopt terug en wijst ons de weg zodat we weer op de goede route zitten. De 33 km route loopt soms gedeeltelijk met die van ons dus we moeten wel even opletten!

De route loopt een stukje langs een watertje de Oude Leij en het is goed oppassen dat je niet in de paardenpoep trapt! Er schijnen hier wilde paarden te lopen en in de verte zien we er ook twee staan. Het is lastig lopen zo, door de blubber van de grond en de poep die we moeten ontwijken maar dat maakt het spannend!

We lopen in het gezelschap van een groep wandelaars uit Waalwijk, dat zie ik aan hun trainingsjasjes, allemaal dezelfde. Gezamenlijk lopen we door het natte bos. De paden zijn nauwelijks zichtbaar vanwege het gevallen bladerdek. Mijn voeten worden nu ook nat omdat het vochtige ondergrond is en de nattigheid door mijn schoenen sijpelt.
We raken weer eventjes het spoor bijster, waarschijnlijk hebben we een pijl gemist maar gezamenlijk komen we er wel uit en lopen verder.

Zo komen we weer bij de finish aan als we langs de universiteit van Tilburg lopen. De start- en finishlocatie is in zicht. We melden ons af en stappen meteen de auto weer in, om een bezoekje te brengen aan Jan die hier in de buurt woont. Ik complementeer de dame achter de tafel voor de fijne route die we mochten lopen. Een stempel heb ik al gehaald. Het is inmiddels 12.30 uur en ik app Jan dat we eraan komen.
Een leuke wandeling met een leuke afsluiter!




klikkerdeklik voor foto's

RS80 Leiden 5-11-2016 / 25 km

Het is lastig een leuk verslag te schrijven over een tocht waarin niks te beleven viel qua omgeving maar ik ga het toch proberen. De startplaats van deze wandeltocht is Leiden.
Leiden wordt ook wel de Sleutelstad genoemd, verwijzend naar het stadswapen, en heeft de oudste universiteit van Nederland. Daarnaast is de stad bekend om de rijke geschiedenis en de oude binnenstad, met grachten, monumentale bouwwerken en hofjes. Maar helaas, we gaan niet naar de binnenstad lees ik op de website van RS80 die deze tocht organiseert.

Zaterdagochtend ga ik met de auto op pad richting Leiden nadat ik mij eerst goed geïnformeerd had over de parkeermogelijkheden via de site van RS80. De startlocatie is in Leiden maar we kunnen parkeren in Leiderdorp omdat het daar gratis is en je in Leiden moet betalen voor een plekkie. De straat waarin ik wil gaan staan is een eindje van de startlocatie vandaan maar ik kan de pijlen volgen naar de start.

Aangekomen in Leiderdorp kan ik mijn auto op een goede plek kwijt en ik loop op mijn gemakkie naar de startlocatie in zwembad De Zijl. Daar meld ik mij aan voor de 25 km, klets nog wat met de vrijwilligers en ga naar de kantine. Daar zie ik veel bekenden en schuif aan in afwachting van het startsein dat buiten gegeven wordt middels het uitdelen van de routebeschrijvingen. Dat gebeurt altijd stipt om 9.00 uur bij RS80 en dat begrijp ik niet helemaal, waarom kan je niet gewoon meteen starten als je ingeschreven bent??? Maar goed, ik start de tocht en al kletsend met elkaar volgen we de pijlen en aanwijzingen. Er is regen voorspeld maar vooralsnog is het droog.

We lopen veel Kris-kras door de bebouwde kom, afgewisseld door twee parkjes. We passeren ook veel bruggetjes waarvoor we trappen op en af moeten lopen. De zon schijnt best fel en ik mis mijn petje die ik vanmorgen niet kon vinden!
We lopen zo te kletsen dat we ongemerkt aankomen bij de rust, de voetbalkantine van RCL. Daar is het druk, ook voor het toilet en ik besluit te wachten tot de drukte voorbij is, wat resulteert in een rustpauze van 40 minuten! De wachtrij voor de koffie is ook lang en het bankje zit TE lekker..... hahaha!! Je moet toch iets de schuld geven van het lange pauzeren??

Als we de kantine verlaten, ga ik toch nog even naar het toilet en kunnen we weer de route vervolgen. Maar als we buiten komen, kleurt de lucht onheilspellend donker!! Oeps.....teruggaan en schuilen of??? Maar nee, we besluiten toch maar door te lopen.
En ja hoor, een paar minuten later moet ik toch de poncho tevoorschijn halen, grote druppels komen naar beneden!

Dit stuk van de route is heeeeeel erg saai!! Flinke lange stukken buitengebied en ruim 2,6 km (!) langs de snelweg.....brrr. Maar we hebben genoeg gespreksstof dus dat "ongemak" komen we ook wel overheen. En we verdrijven de verveling door een paar foto's te maken van een plaatsnaambord-paaldans-momentje. Helaas wel in een regenponcho, niet de charmantste uitrusting!
We lezen op het informatieblad dat we meekregen dat we langs een beeldje komen van Joop Zoetemelk, die hier opgegroeid is, maar helaas hebben we het gemist.

Na de rijksweg hebben we een stuurloos momentje want we missen een pijl waardoor we in een doodlopend paadje terecht komen. De goede weg is al snel gevonden, we moeten blijkbaar een stukje onverhard het grasveld op, iets waar we niet op gerekend hebben. Dit pad leidt ons wederom naar de voetbalkantine waar we al eerder een pauze hadden. Het is nu wel wat stiller en nemen daar nog even een koffiepauze. Niet zo lang als de vorige hoor, het is nu nog 3 km naar de finish.
Dit stuk is ook niet echt inspirerend en het is inmiddels droog, een waterig zonnetje komt tevoorschijn. Bij de finish aangekomen melden wij ons af en drinken nog wat en kletsen wat na.
Het was te nat om foto's te maken dus vandaar weinig foto's bij dit verslag.
Volgende tocht is de eerste van de Winterserie in Tilburg.

Een paar foto's klikkerdeklik hier

Wandelclinic 30-10-2016

Afgelopen zondag heb ik in Amsterdam een wandelclinic gevolgd. Truus Vernhout van ons wandelforum walkers4walkers heeft geleerd voor wandelcoach en het leek haar wel leuk dit eens in de praktijk te brengen. Daarvoor deed ze een oproep op het forum en er waren meerdere leuke reacties. Een datum was snel gepland.

Het was een gezellig weerzien van 7 wandelvriendinnen en ik heb een paar vermakelijke uurtjes in het Westerpark doorgebracht. Het was ook nog heel leerzaam! Bedankt Truus voor je tijd!

hier zijn de foto's te bekijken

Oude schoenen 2016

Mijn zoveelste paar schoenen weggegooid! Zie foto
Heel veel plezier heb ik ervan gehad en nee, het waren geen Hanwags maar Scetchers. Ze liepen als pantoffels en heb ze met pijn in mijn hart weggedaan want de zool is compleet versleten! De nieuwe doen het ook goed hoor!
Ze staan volgende week weer te trappelen om de deur uit te gaan, dan ga ik in Leiden de RS80 tocht lopen, 25 km.

Noordwijk 23-10-2016 / 15 km

Vannacht heeft het voor het eerst sinds de herfst begonnen is gevroren en dat is te merken als we in de auto willen stappen: we moeten krabben! Hans en ik zijn vandaag van plan om naar Noordwijk te rijden voor een tochtje van 15 km zodat ik mijn nieuwe heup-wandeltas kan uitproberen die ik gisteren gekocht heb voor mijn verjaardag.

De tocht van vandaag wordt georganiseerd door de Noordwijkerhoutse Strand Lopers, een atletiek vereniging. De start is in het Indische restaurant Invitation.

Als we er bijna zijn zie ik op de weg er naartoe een huis te koop met een wel heel vreemde tekst: se vende.......wat "te koop" in het Frans betekent. Raar.....we zijn toch in Nederland???
De startlocatie rijden we ook voorbij, nou dat begint al goed! Het is in een restaurant maar dat restaurant staat op een camping terrein......snappen jullie het nog??

Het aanmelden is zo gepiept maar wel duur maar het is inclusief een kopje koffie of thee en dan kunnen we met een routebeschrijving in de hand op pad. Die routebeschrijving hebben we echt nodig want er is minimaal gepijld! Oh jee......
Dat vind ik niet prettig lopen, het liefst loop ik zonder beschrijving en op pijlen maar ja.....je kan niet alles hebben en verwachten van een hardloop vereniging.....

We starten de tocht in een mistige nevel en het is behoorlijk koud! Die mist trekt al snel op want de zon doet echt zijn best om door de mist te breken. Gelukkig maar want dat maakt het lopen een stuk aangenamer! We lopen het restaurant uit en lopen langs het Oosterduinse meer. Na wat fietspaden gelopen te hebben, die overigens druk bevolkt worden door fietsers en mountainbikers, komen we in de mooie natuur van de Amsterdamse waterleiding duinen en kunnen nu de bordjes volgen die voor ons uitgezet zijn, gele plastic pijlen die goed te zien zijn. ALS ze er zijn want er is minimaal gepijld en dat loopt niet ontspannen! Ook ontbreken er herhalings signalen zodat je weet dat je goed zit......

Als we uiteindelijk in de duinen lopen mogen we dan toch door middel van een stijle zandweg naar boven, naar het strand! De zon schijnt inmiddels uitbundig en het waait amper dus het is er goed toeven! Er lopen ontzettend veel paarden met hun berijders langs het strand, we zien wel drie grote groepen ruiters voorbij komen. Het water van de zee heeft zich terug getrokken, het is eb en het zand is dus makkelijk te belopen.

Omdat er geen afstanden staan bij de routebeschrijving weten we niet hoelang we over het strand moeten. Het enige wat we weten is dat we er bij de tweede strandopgang eraf moeten. Dat houden we dan maar goed in de gaten!
Als we de strandopgang zien en naar boven lopen, is er enige verwarring over hoe nu verder, de omschrijvingen kloppen niet helemaal met wat we zien. Op goed geluk vervolgen we de weg, maar die is achteraf niet de juiste. Dan zien we in de verte mensen met een routebeschrijving in de hand lopen en denken we dat we die wel weer tegen zullen komen......en gelukkig klopt dat nog ook! We zitten weer op de route......denken we. Want we zien helaas geen pijlen meer, en ook de omschrijving "blauwe palen" klopt niet want die zien we helemaal niet!

We volgen maar een paar wandelaars die ook onze kant op gaan, maar als we de duinen uit lopen en de bebouwde kom in gaan besluiten we op de GPS naar de finish te lopen. Dat is nog een klein stukje. Wel saai langs een autoweg maar ik ben er wel klaar mee nu.

Als we ons af gaan melden zeg ik het wel tegen de dame aan de tafel en ze zegt dat we niet de enigen zijn. Ze neemt de verbeterpunten mee voor volgend jaar.
Goed plan!
Het bonnetje voor de koffie leveren we in, want we zijn wel toe aan iets warms. Maar ik denk dat deze de koffie test van het AD ook niet zou halen....brrr..... wat vies!!
We kletsen nog wat na met andere lopers en stappen daarna weer in de auto voor de terugreis.
Conclusie: deze tocht was mooi maar slecht georganiseerd. De pijlen ontbraken op cruciale plekken, de omschrijving klopte niet en het zou fijn zijn als er afstanden bij staan op de omschrijving. Herhalingspijlen zijn ook wel prettig! Gelukkig stond de vrijwilligster aan de tafel wel open voor commentaar.


hier staan nog wat foto's

11 antwoorden op wandelvragen

Een antwoord op 11 vragen van wandel "collega's " Mirjam en John. Hier staan mijn antwoorden.

1. Waarom wandelen?
Ik ben in 2006 begonnen met wandelen omdat een voormalige collega mij vroeg of ik geen zin had om met haar te trainen voor de vierdaagse van Nijmegen. We weten allemaal hoe die vierdaagse is verlopen, het was mijn eerste en haar laatste want zij loopt niet meer. Na een mislukte editie van Nijmegen in 2007 besloot ik dat ik niet in de wieg gelegen was voor lange afstands wandelingen, ik had veel (blaar)problemen. Nadat ik Marina op een wandelforum ontmoette die daar vertelde dat ze als laatste wens het lopen van een vierdaagse had, ben ik met haar gaan trainen. Het klikte heel erg goed en hadden veel lol samen. In 2008 hebben we de vierdaagse van Nijmegen succesvol uitgelopen, haar eerste en laatste want ze is in 2009 overleden. Maar mijn verslaving is toen geboren! Sindsdien train ik fanatiek en noem het eigenlijk allang geen "trainen" meer!

2. Hoeveel km heb je gelopen?
Dit weekend kwam het aantal op 12.004 km

3. Welke stad is je favoriete stad om te wandelen?
Amsterdam! Heerlijk om te lopen daar, het ademt sfeer en er is veel te zien en te beleven.

4. Wat is je langste afstand tot nu toe?
Ik heb 9x een Kennedymars gelopen dus dat is 9x 80 km. Meer km zou ik niet willen lopen!

5. Wat draag je het liefst onderweg, heuptas of rugtas
Mijn voorkeur is heuptas maar ik draag ook wel eens een rugtas

6. Hoe vaak wandel je?
Ik wandel het liefst elke week. Meestal loop ik in de winter wat minder km's vanaf 15 tot 25 km en in het voorjaar schroef ik de km's weer op.

7. Wat is jouw favoriete jaargetijde?
De herfst! Mooie kleuren en de temperatuur is mild. Hoewel ik de zomer ook wel fijn vind.

8. Welk wandelevenement sla jij niet over?
De Nijmeegse natuurlijk! In februari sta ik te popelen om mij weer in te kunnen schrijven!

9. Loop je het liefst verhard of onverhard?
Een combinatie van beide met de hoofdmoot verhard.

10. Wat is jouw ultieme wandeltip?
Gaan!! Ook al is er slecht weer voorspeld, gewoon gaan en meestal valt het wel mee. En bovendien: het meeste valt naast je! Alleen met ijzel en sneeuw ga ik niet.

11. Wat is jouw vraag aan mij/ons (Mirjam en John)
Lopen jullie het liefst samen of ook wel alleen?