Vierdaagse 2006, een drama

Wat als een feest begon is als een drama geeindigd. Door extreme weersomstandigheden van tropische temperaturen is de 90ste edite van de Nijmeegse wandelvierdaagse afgelast. Er zijn 5 mensen gereanimeerd waarvan er twee inmiddels zijn overleden. 300 meldingen van mensen die onwel werden en 30 zijn er in het ziekenhuis beland.

Wij worden op dinsdagmorgen gewekt om 4.00 uur, na een gebroken nacht. Een snel ontbijtje en dan gaan we met de bus richting Nijmegen. Dat is nog een 20 minuten rijden. Op de Wedren is het al erg druk en wij sluiten aan bij de tweede boog, daar leek het wat minder druk. Achteraf maar goed ook, wij konden na 25 minuten door de boog lopen, anderen hebben ruim een uur moeten wachten!

Het was al aardig warm aan het worden, militairen liepen al te zweten op de Waalbrug om 6.15! Ze liepen dan ook met 10 kg bepakking en lange broek en laarzen aan. Ik had medelijden met die lui.

In Lent aangekomen is het al aardig feestelijk. Mensen zitten je aan de kant aan te moedigen en dat om 7 uur 's morgens! Via Begonia is heel indrukwekkend! In Bemmel aangekomen gaan we even rusten voor een bakkie koffie. Natuurlijk in de schaduw, het was al behoorlijk warm!

De weg richting Elst is saai en lang maar door het aantal mensen om je heen heb je niet in de gaten dat het wel een erg lange weg is. Onderweg zijn we nog even de bosjes ingedoken, bij de toiletten staan veel rijen en dat in de felle zon! Daar hebben we geen zin in. We waren niet de enigen..........
We werden aangemoedigd door de langsrijdende vrachtauto's op de rijksweg die naar ons toeteren. Duizenden armen gaan omhoog, erg grappig!
Bij Arnhem komen de 50 km wandelaars er weer bij en dat maakt het nog drukker!

In Elst is het ook feest, daar gaan we even bij een kerk rusten om te lunchen, ook in de schaduw natuurlijk. Na een voetinspectie gaan we weer op pad. Die voeten houden het aardig, ik heb nog geen blaren. Ik smeer met de zalf van Yvonne, het lijkt te helpen.

Maar na verloop van tijd voel ik toch de welbekende pijn van een opkomende blaar!
Vlakbij Slijk-Ewijk gaan we weer even in de schaduw zitten en ik geef mijn voet een blaarbehandeling. Het is nu onmenselijk warm geworden en ik vraag me af hoe dat af gaat lopen. Gelukkig staan de mensen overal met waterslangen e.d. om de mensen af te koelen, dat was echt nodig! We krijgen vanalles aangeboden, van koek tot broodjes kaas en bekers water. De mensen zijn erg betrokken met ons "leed".

In Oosterhout is het ook weer druk en nat maar dan.........de allom gevreesde dijk komt eraan, ik heb er al heel veel mensen over horen praten dat dit heel erg gaat worden. Ik draai de dijk op en ja hoor, de man met de hamer kom ik tegen. Ik zit er helemaal doorheen en wil eigenlijk stoppen maar ja, Lisette wou ik niet uit het oog verliezen, die liep een paar honderd meter voor me.
Gelukkig liep er een vrouw naast me die een praatje met me wilde maken en al kletsend lopen we door. Maar ik heb het nu echt gehad, moet ook nodig naar de wc maar zie daartoe geen mogelijkheid voor, het is een eindeloze, schaduwloze dijk. Weinig watervulpunten, een ambulance motor moet een bedwelmde wandelaar bijbrengen. Het asfalt voelt als een kookplaat zo heet!!

En de Waalbrug komt maar niet dichterbij, en als ik die eindelijk bereik ben ik stik gelukkig. Nu nog even naar de finish lopen maar dat valt zooooooooooo tegen! Die laatste kilometer lijkt wel 10 kilometer!!!! Als ik aan iemand vraag hoever is het nog? "o, die hoek om en dan ben je er" blijkt dat ik nog een straat door moet en voor het stoplicht moet wachten. En dan gaat het lichtje uit, ik weet totaal niet meer waar ik ben en een vrouw vraagt aan mij of het gaat. Nee! Zeg ik en barst in huilen uit. Het is bijna 4 uur. Gelukkig helpt zij me de weg te vinden en blijft even bij me zitten op een stoepje. Ik krijg van haar wat te drinken aangeboden en neem dat gretig aan.
Lisette is in geen velden of wegen te bekennen, ik hoop dat zij ook goed aangekomen is.

Met de plattegrond in mijn hand voor de bushalte van de Wanmolen, ons logeeradres, strompel ik er naartoe, hopend Lisette daar te vinden. Gelukkig zit ze daar met nog een aantal wandelaars die bij ons logeren. De bus komt op de afgesproken tijd aan en we kunnen nu lekker uitblazen in de koele bus. In de Wanmolen heerst een bedrukte stemming, want er gaan geruchten dat het feest afgelast wordt, of in ieder geval een dag er tussenuit.

Ik laat het even voor wat het is, en ga naar de blarenpoli, om mijn blaar te laten behandelen en mijn voeten af te tapen, je weet maar nooit wat er beslist wordt, voor hetzelfde geld gaan we toch verder.

Maar om 9 uur is het definitief beslist, dit was de eerste en de laatste dag. Een wijs besluit, het zou alleen maar warmer worden morgen en inkorten was blijkbaar ook geen optie. Helaas, we moeten morgen naar huis.

Woensdagmiddag komen we weer thuis, met een kater maar ondanks dat hebben we wel veel lol gehad samen. Het was erg gezellig.
Dit was mijn eerste en kortste 4daagse ooit!!!

Laatste trainingsdag 12 juli

Het is warm vandaag! En omdat ik nieuwe zooltjes gekregen heb en nog niet ingelopen zijn besluit ik toch een wandeling te maken vandaag.

Ik ga om 9.30 op pad met mijn nieuwe heuptas en ruim 500 ml water. Ik weet nog niet in welke richting ik ga lopen, via de Spijkenisserbrug naar Rhoon of blijf ik in Spijkenisse. Via het Schotse Hooglandenparkje ga ik richting Noord. Daar kom ik weer in een parkje, lekker koel is dat. Via de golfbaan van Mellaart kom ik bij de Spijkenisserbrug aan. Ik besluit toch maar onder de brug door te gaan en zo via de haven weer richting centrum te lopen.

Mijn voeten gaan zeer doen en ik besluit op een bankje uit te rusten, ik loop nu al een tijdje langs het water van de Maas. Een mooi uitzicht! Na inspectie van mijn voeten doe ik de zooltjes weg, mijn voorvoeten gaan zeer doen. Dat is dus niks!
Ik heb net 10 km gelopen en na een kwartiertje rusten ga ik weer op pad richting Maaswijk.

Langs de Gaddijk zie ik veel mooie huizen staan, waaronder een wit hoekhuis met een gigantisch zwembad ervoor. Naast het zwembad een dame in een zwarte bikini die bijna een net zo'n zwarte huid heeft! En ze had blond haar. Lijkt me niet echt gezond maar ach, ieder zijn ding. Ik loop fluitend verder.

Even later kom ik Yvonne tegen en vertelde haar van mijn blaarproblemen. Zij heeft voor mij DE oplossing: een zalf uit Amerika. Ik kan van haar een klein beetje meekrijgen, zij zweert erbij. Dat potje heb ik een dag later opgehaald. Ik rook eraan en dacht, wat een bekend luchtje! Lijkt wel..........? Levertraan! Volgens mij is het levertraanzalf dat in Nederland niet meer te verkrijgen is. Ik ga het in ieder geval wel uitproberen.

In Hekelingen aangekomen ben ik het toch ineens heel zat geworden! Het is warm, ik ben moe en mijn voeten doen zeer. Bah! Ik vind er niets meer aan. En ik wou dat ik thuis was. Mijn plan om 20 km te lopen laat ik varen, ik kom bij het winkelcentrum Akkerhof aan en ga linea recta richting huis. Thuisgekomen blijk ik toch ruim 16 km gelopen te hebben in precies drie uur (inclusief kwartiertje pauze) maar o, o het kostte toch veel moeite! Deze generale repetitie is niet hoopgevend voor de komende week! Maar ja, de 4daagse loop je met je hoofd, dus het zal wel meevallen (zei ze hoopvol hahahaha!)

SDS Wandeltocht Den Haag

Vandaag zou ik met Lisette en Michelle voor het eerst 40 km lopen in Den Haag.
Zo gezegd zo gedaan, we spreken af op station Schiedam om 7.10 (oei wat vroeg!)
Om 7.50 schrijven wij ons in voor de 40 km en gaan precies om 8.00 uur op pad.
De weerverwachting is niet best: onweer en regen in de loop van de middag. En, ze zitten er niet ver naast, zie je de dreigende wolken al hangen?

De eerste rust is al op 7,5 km, en we zijn nog lang niet moe maar Lisette moet nodig het sanitair bezoeken dus dat doen we hier even. Na 10 minuten vervolgen we onze weg. De route voert ons langs vele, lange en saaie wegen waar geen eind aan lijkt te komen! Ook veel grindpaden wat mijn voeten niet prettig vinden. Na iets meer dan 10 km gaan we even rusten voor een bakkie cappucino. Al genietend van de koffie spot ik drie paar paarse veters!

Dit is een voorbeeld van zo'n lange, saaie weg bij Zoeterwoude. Op 20 km komen we bij een kaasboerderij waar een gezellige bedrijvigheid was. Je kon er lekkere broodjes met geitekaas kopen en chocolademelk van geitenmelk. Ik heb het maar niet geprobeerd. Een wat oudere heer kwam ook even bij ons uitzitten, we waren hem al een paar keer tegengekomen onderweg op een bankje.
Hieronder een mooi beeldhouwwerk van een ooievaar.

Hier zit ik even uit te blazen met een frisdrankje en een boterham. Nu miezert het heel licht en ik besluit mijn broek weer langer te maken (makkelijk met afritspijpen).

Op dit moment zit ik even in een dip want mijn voeten gaan erg branden en ik ben bang dat er weer blaren zitten maar ik laat mijn sokken zitten en kijk er niet naar.

Nu wordt het moeilijker, het regent, de wegen zijn oersaai. Ik zet mijn walkman op en loop mijn eigen tempo. Lisette en Michelle lopen hun eigen tempo, ik kan door de pijn in mijn voeten dit tempo niet meer volgen.

Als we in Leidschendam aankomen, staat de wagenrust van SDS klaar voor een gratis consumptie. Maar ja, de koffie is op dus dat wordt een bakkie soep. Tja, dat kost weer een euro! Nou ja........................de soep was lekker maar ik zit er ff doorheen. Nog maar een paar kilometer. Dat blijkt nog meer dan een uur lopen te zijn.

In de stad spotten we een auto "verkleed" als wuppie! Vanavond speelt het Nederlands elftal voor de WK.

Om precies 17.00 checken we uit bij het startbureau en mogen we een welverdiende medaille in ontvangst nemen.

Onderweg naar de trein loop ik Edwin van W4W tegen het lijf, een snelle groet en op naar de trein. Om half 7 was ik weer thuis. Verkleumd maar voldaan dat ik deze barre tocht volbracht heb!!

41.88 km

3359.8 kcal

58169 stappen

Nachtstrandwandeling 17-18 juni

Ik ga weer de nachtwandeling doen, die ik 10 jaar geleden voor het laatst gelopen heb. Mijn wandelmaatje Astrid gaat mee en Karin, een collega. Om 22.15 vertrekken we uit Spijkenisse om Karin op te halen in Vlaardingen. In Hoek van Holland staan er al verkeersregelaars om ons naar een parkeerplaats te dirigeren, dat is goed geregeld. Ik rij nog een stukje verkeerd ook, rij zo de parkeerplaats voorbij. Gelukkig heb ik goed oplettende passagiers die mij erop wijzen dat ik verkeerd ga.

We moeten nog een flink eind lopen naar het startbureau, dat in een recreatiepark gevestigd is. Na ons aangemeld te hebben krijgen we een button en het regelement en wachten tot het 24.00 uur is.

En dan, de bellen klinken, we mogen weg. Wat een mensenmassa! Iedereen tegelijk het strand op, dat gaat natuurlijk niet lukken. We staan dan ook heel even in de file. Maar gelukkig, na een kwartiertje kunnen we het strand op en dan is het heel makkelijk, alleen de vloedlijn volgen.

Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, we moeten vaak zigzaggend over het zand i.v.m. de plassen. Ik haal ook geregeld een nat pak (mijn voeten dan) want de geulen zijn best breed en ik heb te korte benen om er overheen te springen.
Astrid neemt geregeld een aanloopje om eroverheen te springen. Dat gaat haar goed af.

We zien ook fluoriserende golven verschijnen, een erg mooi verschijnsel! En het weer is schitterend, een graad of 15 en een zacht briesje. Mooier kan je het niet hebben. Mijn jasje gaat dan ook snel uit.

Om 3.20 zien we het eindpunt verschijnen en moeten we het laatste stukje flink aanpoten, want we moeten door het mulle zand naar boven. Dat valt erg zwaar, maar eindelijk kunnen we om 3.30 onze medaille in ontvangst nemen.

De bus staat al klaar die ons rechtsstreeks naar mijn auto brengt. Wat een service! Nou ja, daar betaal je dan ook voor.
Om 4.45 was ik eindelijk thuis en 5.00 viel ik als een blok in slaap.

17.45 km
1400.9 kcal
24254 stappen

Vierdaagse Trainingsdag 10 juni

Het belooft vandaag een zéér warme dag te worden. Ik heb maar vast een afritsbroek gekocht, kan ik die mooi uittesten.

Om 7.45 kom ik bij aan op de Robert Kochplaats maar waar is toch die korfbalvereniging waar het startbureau is? Het is echt een doolhof in Ommoord. Ik heb mijn auto ergens achter een flat neergezet en aan iemand gevraagd hoe ik er moest komen. Het is achter het flat, nog 100 meter.

Zo gezegd zo gedaan, en om 8.00 uur kan ik vertrekken voor 35 kilometer.

De Rotterdams Wandel Vereniging staat erom bekend dat ze zeer mooie routes uitzetten en dat de verzorging onderweg erg goed is, dus er staat mij een leuke wandeltocht te wachten.

Ik ga vol goede moed op pad. Al snel moet ik mijn afritsbroek korter maken, het is toch wel warm nu! En een zonneklep op.
We lopen door een parkje en daar staat een reiger op wacht voor zijn ontbijtje.

Via allerlei leuk straatjes komen we langs een molen, ik ben er al eens eerder langs gelopen met de Midwinterwandeltocht maar dan vanaf de andere kant. Ik meen dat dit langs de Rotte is, ik weet het niet zeker.

We moeten ook langs een sluisje en op het moment dat wij eraan komen staat het bruggetje open! Wel grappig, een sluis midden in de stad.

Op een gegeven moment moeten we een stuk langs het spoor, maar zoals je boven ziet, het is nog lang niet af! Dat wordt ploeteren door het zand.

We komen weer in een parkje en in de sloot zwemt een behoorlijk grote school ganzen! Kijk dan, hoe schattig! Vroeger had ik daar geen oog voor, een wandelvriendin, waarmee ik regelmatig een rondje wandel, heeft mij geleerd hier oog voor te hebben. Ik moet zeggen, dat ik nu meer op dit soort tafereeltjes let.

Bij de eerste verzorgingspost op 10 km neem ik mijn eerste bakje koffie van vandaag. Hè, hè, dat is lekker! Danyell heeft nog een leuke foto gemaakt met wandelbeer en de paarse veters van www.sunny.nl . Kijk op www.danyell.nl voor haar verslag van vandaag.

Het gaat goed, ik voel me lekker en ik voel mijn voeten helemaal niet. Dat is wel eens anders geweest. Bij de tweede verzorgingspost heb ik mijn broodje tegen heug en meug gegeten, ik had helemaal geen honger. Maar ja, je moet eten dus....... En ik voel nog steeds niets! Maar na 20 km voel ik toch weer die blaren branden en bij de caferust in "t Hoekse Hout" prik ik ze door en doe er een tapeje op.

We lopen ook een stuk over de golfbaan in Rotterdam, die op een behoorlijk hoge heuvel ligt. Dit is vast een oefening voor de 3e dag in Nijmegen, als we de Zevenheuvelen moeten bedwingen. Nou, dat valt lang niet mee. Ik was blij dat ik boven was. Bovenaan gekomen heb ik het vermoeden dat mijn andere voet ook een blaar ontwikkelt, en ja hoor! Nog een giga blaar erbij. Prikken maar en aftapen en eventjes op de tanden bijten.

Bij de verzorgingspost op 30 km heeft Gijs van de EHBO mijn voeten goed verzorgd. En ik kon weer verder, ik hoefde nog "maar" 5 kilometer.

We komen bij een kinderboerderij waar ook een rust was gepland maar daar ben ik niet gaan zitten, ik was er tenslotte bijna. Bij de EHBO heb ik ook vrij lang gezeten, want ik kreeg uitleg over het ontstaan van mijn blaren en tips om ze te voorkomen.

Heel grappig was, dat mijn veters herkend werden! Hee, jij bent......? Robert en Winner van W4W zijn ook van de partij vandaag. Robert voor 55 km en Winner loopt 35 km.

Ik wilde op tijd thuis zijn want Hans zou vanavond naar Leipzig vertrekken voor de eerste wedstrijd van het Nederlands elftal. Ik kwam om half 5 aan bij het startbureau en ik was om 17.10 thuis.

Wederom mijn complimenten voor de routemakers, het was een mooie tocht!

37.30 km

2992.7 kcal

51814 stappen

Wandeldag RWV 3 juni

Om 8.45 sta ik bij Lisette voor de deur om naar Schiedam te rijden voor de wandeldag van RWV. Daar aangekomen zie ik "walkwithasmile" zitten, oftewel Annemarie. Ze herkende mij van de site. Leuk om eens iemand van het forum te ontmoeten!

Als we ingeschreven zijn voor 25 km gaan we op weg maar niet zonder een bezoekje aan het toilet wat ik dus vergat. Toch nog even terug gelopen. Op het toilet krijg ik een telefoontje van Danyell, ook iemand van het forum. Ze vertelde dat ze nog onderweg was maar ook naar Schiedam kwam om te wandelen, daarna zou ze assisteren bij de snelwandelwedstrijd.

Het is lekker weer en al gauw kan ik mijn jasje uittrekken. De route is erg afwisselend, door bossen en langs de vaart en door parkjes. We komen allerlei paadjes tegen. Zelfs een kilometer door het weiland! Erg leuk om te lopen. Heel jammer is dat ik door mijn enkel ging vanwege de onregelmatige paden.

Na 6,6 km komen we bij een wagenrust waar we een lekker bakje koffie nemen en een versnapering.

Maar op een gegeven moment moet ik weer erg nodig en ben achter een boom gedoken. Niet wetend dat na 1o minuten de rust eraan komt! Bij de kantine van hockeyvereniging Pollux konden we even bijkomen. Nou ja, bijkomen?? De herrie van de muziekinstallatie was al van ver te horen, en bij de kantine konden we elkaar niet verstaan, zo hard stond 'ie! Er was blijkbaar een hockeyfeest aan de gang, waar wij even van mee mochten genieten.

Annemarie zat er al en even later kan ik Danyell de hand schudden. We kletsen en eten wat en na een half uur vertrekken we weer. Volgens de routebeschrijving moesten we nog 10 kilometer, dus nog twee uurtjes wandelen. Mijn enkel doet wel zeer maar niet zodanig dat ik gehinderd word bij het lopen. Ik zie zoveel mooie dingen onderweg, dat ik volkomen afgeleid ben. En Lisette doet heel veel herinneringen op uit haar jeugd, al lopend door het tuinhuisjes park van Schiedam.

Bijna twee uur na de pauze komen we weer aan bij het sportcentrum waar de snelwandelwedstrijd al aan de gang was. We hebben nog even met Danyell gekletst, die alweer binnen was!

Na een bakje zelfgemaakte soep gingen wij moe maar voldaan weer huiswaarts. We hebben er 5,5 uur over gedaan inclusief pauze.

Vierde dag 1 juni 2006

De laatste avond en we starten met een zonnetje!

Als we aankomen bij het startbureau rond 18.15 schijnt het zonnetje voor een keer. De zonnebril gaat zelfs op! We gaan weer richting Waterland, wel jammer want daar waren we gisteren ook alleen gaan we nu de andere kant op. Via de Aspergegaard gaan we naar de Akkerhof, daar heb ik 18 jaar gewoond.

Het is wat drukker dan andere avonden, wat een gezellig vierdaagssfeertje!

Druk in het centrum!

Via de Hoek komen we in het centrum waar al diverse muziekkorpsen rondlopen. Bij de Marckenburg wordt het drukker en drukker en komen in een file te staan. Allemaal in de rij om de burgermeester een handje te geven! Wij glippen langs de menigte door om via de kinderboerderij weer terug naar het startbureau te keren.

Om 20.15 komen we moe maar voldaan weer binnen. Er wordt nog een fotootje gemaakt als aandenken.

De laatste loodjes, Corrie! Bijna binnen!

Mijn nummertje 14!

Derde dag, 31 mei

De weersvoospelling was weer niet om vrolijk van te worden dus ik haalde mijn gevoerde jas maar weer uit de kast! Dit bleek wel nodig te zijn want er stond een harde wind op de dijk!

Dit is de Meeldijk richting Hekelingen. Zie je dreigende luchten?

Een prachtig huis in het dorpje Hekelingen (gemeentehuis?)

Via de Gaddijk (een heeeeeeeeele lange dijk in Maaswijk) gaan we richting Schenkel. Hier stond een gemene wind!

Eindeloze Gaddijk

Het einde nog niet in zicht? Wel een mooie skyline!

Via de wijk Schenkel kwamen op wéér een eindeloze dijk en wéér windje tegen! Maar het uitzicht was geweldig, we liepen langs de Maas met aan de overkant de woontorens van Hoogvliet.

We kwamen ook een klasgenootje van mijn dochter tegen, ze waren met z'n drieen, en hadden een flink tempo zeg! Later zag ik haar vriendin bij de EHBO zitten, ze had haar enkel verstuikt! Maar stapte toch weer dapper door, zij haalden ons zelfs weer in.

En zo kwamen we weer aan bij het wijkcentrum, voor mijn gevoel hadden we minder dan 10 km gelopen. Mijn stappenteller gaf ook precies 9 km aan.

Nog even napraten met een kennis van Corrie. Morgen weer?

9 km

788.6 kcal

13654 stappen

Tweede avond 30 mei

Het begon al te regenen terwijl ik op mijn fiets stapte om Corrie op te halen. Maar toen we echt op pad gingen, was het droog.

Deze avond was het de dag van lange wegen. We gingen richting polder, en ook nog langs mijn huis. Voor mij héél bekend gebied omdat ik regelmatig een rondje jog in deze omgeving. We waren ook nog eventjes de weg kwijt maar al snel waren we weer op het goede pad. Het was deze avond niet druk, wij waren de hekkesluiters van de wandelgroep.

Langs de Groene Kruisweg en de Hekelingse weg passeerden we een aantal wandelaars, we hadden een lekker tempo. Op het laatst moesten we nog even versnellen, want ik wilde niet wachten voor het stoplicht. Dat kostte even wat moeite, want o o o wat wordt je stijf van het wandelen!

Bij het wijkcentrum aangekomen begon het weer te regenen, gelukkig hadden we het onderweg droog. Nog even met iemand van de Brugrunners bijgekletst, Esther, die ik al een tijd niet gezien had. Ik moest wel even navragen of ze het echt was, want ze had nu lang haar. Het is zo lullig als je iemand aanspreekt die jou helemaal niet kent!

Om 21.00 uur waren we weer terug, dus precies twee uur gewandeld.

10.96 km
879.9 kcal
15235 stappen

Avondvierdaagse 29-5 t/m 1-6-2006

De eerste avond zit er weer op! Samen met Corrie, een oud-collega, ga ik vier avonden achtereen wandelen. Voor haar weer sinds jaren dus dat zal niet meevallen maar volgens mij ging het best lekker.

De eerste 2,5 kilometer liep er een groepje kinderen achter ons die erg luidkeels liedjes zongen. Zoals "een potje met vet" en "het hondje van de slager". Ik vind het niet erg als er gezongen word maar dit was een wedstrijdje wie het hardst kan gillen!
En na een drukke, hectische werkdag kon mij dat niet echt bekoren.
Gelukkig verloren zij aan snelheid, en wij gingen als een trein dus verloren wij ze snel uit het oog.

Twee kleine buitjes gehad maar verder was het een lekker wandelweertje. Bij aankomst nog even met twee Brugrunners, Annemarie en Yvonne staan kletsen. Je komt altijd bekenden tegen bij zo'n evenement, leuk! Volgens mij zag ik ook een W4W-er, maar ik twijfelde dus ik heb hem niet aangesproken.

Thuisgekomen heb ik mijn voeten geinspecteerd, twee kleine blaartjes maar niet pijnlijk. Mijn hiel ging wel weer schrijnen, dat komt waarschijnlijk door de dunne huid. Geen last gehad van mijn scheenbeen (pfffff........!)
Eigenlijk was ik helemaal niet moe, dat was na andere keren wel anders!

Brielle, de Jonge Tippelaars 21 mei

Lisette en Michelle komen mij zondagmorgen ophalen, om te gaan wandelen in Brielle. Ik heb mijn voet als voorzorg ingetaped met Fixomull en we vertrekken om 8.30. Wij melden ons voor de 25 km om 9.00 uur en zien de lucht betrekken maar daar trekken wij ons niets van aan!
Af en toe valt er een buitje maar ik heb een regenponcho en dat bevalt goed.


Paarse veters van Sunny! Zie je hoe nat onze schoenen zijn?



Onderweg komen we grappige tuinornamenten tegen, zoals deze molen.











........en deze koeien!! Net echt.


Al kletsend en om ons heen kijkend (wat is Nederland toch mooi!) missen we een pijl op de weg waardoor we een flink eind verkeerd lopen. Maar via de routebeschrijving komen we uiteindelijk toch op de goede weg.
Na een kilometer of 10 komen we bij de eerste rust, het badhotel van Rockanje.
Het gaat goed, ik heb geen last van mijn voeten alleen gaat mijn scheenbeen weer opspelen. Er is ook altijd wat.

He he, rust bij het Badhotel Rockanje.

Nog even zoeken naar de controle die hier zou zijn, maar niet gevonden. Na een lekker bakje koffie vervolgen wij onze weg en het is zowaar wat opgeklaard. Er wordt zelfs een jasje uitgetrokken.


Jasje uit!

Via het Kruiniger Gors komen we weer in Brielle aan. We komen ook nog langs een monument, de Steenen Baak in Brielle die je gratis kan bezichtigen. Dat hebben we maar niet gedaan.

De Steenen Baak, we zijn er bijna!

Via een lange, lange dijk komen we eindelijk aan in Brielle. Er volgt nog een gemeen paadje, leuk langs het water van de vesting maar o,o dat doet onze voetjes niet goed!!In de Voorstraat is ook een controle post en we gaan even vragen of dit nu een echte is, want de vorige aangeven controles waren nergens te bekennen. En ja hoor, we krijgen een kruisje op onze kaart. Nu nog even doorbijten.
We besluiten een "kortere" route te nemen, rechtstreeks naar de Dukdalf. Om 15.45 komen we aan. Uiteindelijk blijkt de korte route niet korter te zijn, we hebben 28.9 km gelopen. Bij navraag was de route gemeten met de GPS ook 27 km dus we hebben 1,9 km extra gelopen.

Een schitterende tocht.

2319.8 Kcal
40163 stappen
28.9 km

Riddertocht in Ridderkerk

Uitzicht naar de brug van Alblasserdam

Het is zaterdag 13 mei en ik besluit om deze keer een wandeltocht in mijn eentje te lopen in Ridderkerk. Het is heerlijk weer en nadat ik mij aangemeld heb voor 25 kilometer ga ik zonder jas op weg. Het is 8.10 uur.

Na een paar kilometer kom ik een wandelaarster tegen waar ik een praatje mee aanknoop. Zij vertelt mij dat ze ook aan het trainen is voor de 4daagse en dat ze al voor de 8e keer met haar schoonvader gaat wandelen. Hij loopt een stukje achter ons. Het tempo is best hoog en al kwebbelend komen we bij de eerste rustpost aan na 10,5 km. De koffie ruikt heerlijk! Ik ben er wel aan toe.

Ik krijg diverse tips van haar zoals lopen met een rubberballetje zodat je handen niet zo dik worden. Ze heeft een "knijper" in haar tas en geeft hem aan mij. Wat ik heel erg waardeer, want het helpt goed tegen het dik worden van mijn vingers.
Ook vertelt ze dat zij haar voeten aftaped met een soort second skin. Ze weet de naam daar niet van maar ik heb mijn e-mail gegeven zodat ze dat kan mailen. Ben benieuwd want het schijnt prima te helpen tegen blaren. En dat kan ik goed gebruiken, ik voel er alweer eentje opkomen (balen!).

Nog een vergezichtje
Na een half uurtje pauze gaan we weer op weg. Maar haar tempo kan ik echter helemaal niet bijhouden en langzaam zie ik haar verdwijnen. Na een half uurtje hou ik het niet meer uit en ga zitten op een bankje en fotografeer een mooi uitzicht.
Ik spuit mijn scheenbeen in met Advil want ik loop mijn blaar te ontzien waardoor ik op een verkeerde manier loop.

Na 10 minuten vervolg ik mijn weg. De route is over het algemeen heel saai, lange stukken weg waar geen eind aan lijkt te komen. Het eerste gedeelte was veel mooier maar omdat ik zo liep te kwebbelen had ik daar geen oog voor.

Lijkt wel een cruiseboot!
Volgens de routebeschrijving komt er na 9,5 km weer een rustpost. Ik krijg een sms-je en besluit hem ongeveer 500 meter voor de rustpost te beantwoorden, rustig zittend op het gras. Niet wetende dat de rustpost vlakbij was!
Ik krijg nog welgemeende adviezen van mijn wandelvriendin die ik even later zie verschijnen en een spray op mijn scheenbeen waardoor mijn spieren heel warm werden. Dat vond ik wel lekker!

Bij de laatste rustpost (koffie 55 cent!) eet ik mijn boterham op en pleeg een telefoontje naar het thuisfront. Ik moet nog boodschappen doen en informeer naar wat ik moet halen.

Het is nu nog 5 km naar de finish maar man, man wat doet mijn been pijn!
De laatste kilometers loop ik op met een jonge wandelaar die ook een flink tempo heeft en mij door de laatste meters sleept.

He he eindelijk kom ik bij de finish om 14.15. Dus al met al heb ik een goed tempo gelopen. Bij aankomst krijg ik een medaille maar ik, brutaal als ik ben, vroeg of er soms ook nog een sleutelhanger was en die kreeg ik. Leuk voor aan mijn rugtas!
Na een kopje koffie met mijn redder in nood, keer ik huiswaarts om 14.30 weer een flinke blaar rijker!

Koninginnetocht 29 april 25 km

Het is vandaag koninginnedag en Lisette en ik gaan wandelen in Maassluis.
Om half 8 stap ik in de auto op weg naar Vlaardingen. Er zijn al wegen afgezet ivm de feestelijkheden, maar ik zet gewoon een afzetting ff opzij zodat ik er langs kan! Brutaal mens heeft de halve wereld nietwaar??!

Lisette was al helemaal in de stemming, een oranje strik in het haar en oranje veters. Voor mij heeft ze ook veters anders steek ik zo af. Na een oranje tompoes en koffie gaan we op pad, in eerste instantie naar de bus maar omdat de halte verplaatst is gaan we naar de trein.

In Maassluis-West pakken we de bus en dan is het nog een flink eind wandelen naar het clubhuis van de wandelvereniging VTM. In de bus komen we ook wandelaars tegen en knopen een gezellig kletspraatje aan. We zijn al helemaal in de wandelmood.

We schrijven ons in en gaan op pad. Na een aantal kilometers komen we erachter dat we verkeerd gelopen zijn en moeten een heel eind terug! We hebben al kletsend het spoortunneltje gemist waar we onderdoor moesten. Affijn, niet getreurd, dan maar een paar extra kilometers!!

Na twee uur wandelen is het tijd voor een pauze, mijn voeten geven aan dat het tijd is voor een blaarbehandeling. Ik blijf maar blaren ontwikkelen, ondanks het aftapen. Gelukkig heb ik blaarpleisters bij me en kan ik de weg vervolgen.

Onderweg komen we allerlei koninginnefestifiteiten tegen, en dat is best gezellig. Overal hangen vlaggen. In het centrum van Maassluis krijgen we nog een ijsje aangeboden van de wandelvereniging. Mmm...jammie!

Volgens de routebeschrijving zouden we een rustplaats tegen moeten komen, maar wij hebben dit niet gevonden. Ik vind het niet erg, want mijn linkerbeen gaat protesteren, waarschijnlijk door het verkeerd lopen door de blaar. Ik heb echt veel pijn! En ik ben daarom ook blij dat we de 15 km route gelopen hebben, ook al was dat onbewust.

Nadat we ons weer gemeld hebben in het clubhuis ff een bakkie koffie drinken. We moeten nog snel zijn want de bus komt maar één keer per uur. We kunnen blijven zitten tot in Vlaardingen. Bij Lisette hebben we nog een lekker bakkie soep gegeten. Daarna keer ik weer huiswaarts richting Spijkenisse.
Om 17.00 uur was ik weer thuis. Bij elkaar 18.45 km , 1480.60 kcal en 25636 stappen.

Bloesemtocht ... 22 april 2006

Vandaag gaan we voor het eerst onze grootste trainingstocht lopen met ons vieren, Lisette, Michelle, Evelien en ik.
Om 7.45 stonden zij zoals afgesproken te wachten in de hal van CS Rotterdam. Ik was bang te laat te komen en Hans zou mij afzetten voor het station. Nu ligt de omgeving van dit station helemaal op de schop, dus het was ff zoeken waar de ingang was!
Ik kon een kaartje scoren met korting omdat Michelle een OV jaarkaart heeft. Dat scheelt zeg! Zo gezegd zo gedaan. De trein stond al te wachten op ons, en wij konden een comfortabel plekje zoeken. Het was niet druk. Dat werd later anders, hoe dichter we bij Geldermalsen kwamen, hoe drukker het werd.
We moesten nog ff overstappen in Dordrecht maar dat mocht de pret niet drukken.
Aangekomen in Geldermalsen moesten wij nog ff naar het toilet (tuurlijk ik weer) en dat kostte 50 cent.
We moesten een bruggetje over die maar 40 mensen tegelijk kon dragen en dus moest het perronpersoneel als verkeersleider werken. De eerste file!
Het inschrijven ging soepel en al snel hadden we ons knipkaartje voor de 25 kilometer.



Maar.....wij hadden honger en dus kwam een halve supermarkt op tafel. Lisette had vanalles meegenomen, van broodjes tot tubes mayonaise en ketchup en kaas, en worstjes en........ennyway: heel veel eten! Dat hebben we eerst opgegeten en daarna gingen wij van start.
Na een paar 100 meter stonden ze met gratis appels. Wel lekker. Ff later zagen we de klokhuizen in de boomgaard liggen!
Bij de eerste stop moest ik even mijn afgetapete voeten bekijken want ik voelde het schuren. Maar het zat nog allemaal netjes op zijn plaats.
Er waren veel stops onderweg! En bijna bij elke stop moesten we even een pauze nemen om te plassen.
Om een uur of een stopten we voor een lange pauze, lekker bakkie koffie aan de Linge. Het was erg fris, P.Paulusma zat er weer eens flink naast!! Arme Michelle had het de hele weg erg koud. Na een lange pauze van ongeveer drie kwartier gingen we weer op pad voor het zware laatste gedeelte. Deze weg vond ik vrij saai en duurde en duurde maar....
Bij een EHBO post gevraagd wat ze aan de knie van Lisette konden doen, zij had er veel last van. Maar de goede man zag er geen heil in haar te helpen en raadde haar aan nog even door te bikkelen. Het was nog "maar" 8 kilometer!!?
Huh? Mijn tellertje stond op 21 dus ik dacht dat klopt niet!!
Het laatste gedeelte was het zwaarste want we liepen over een scheef zandpad en een hobbelig pad door de boomgaard. Achteraf hadden we deze route niet hoeven te nemen, dit was voor de 15 km!
Eindelijk, de veilinghal kwam in zicht. Nog een praatje aangeknoopt met medewandelaars, een moeder met zoon die ook aan het trainen waren voor de 4daagse. En een groepje dames waarvan er eentje het erg moeilijk had omdat ze last van haar scheenbeen had. Ze had veel pijn.
De NewBalanceboog werd al naar beneden gehaald dat vond ik erg jammer. Hoewel we een half uur voor sluitingstijd binnen waren! Mijn teller gaf 29 km aan!
Trots haalden wij onze medaille op, blij dat we deze klus geklaard hadden.
We hebben nog even gezeten in de hal, de meiden kochten nog een patatje. Lisette was alleen maar blij dat ze ff op een bankje kon zitten.
Moe maar voldaan kwam ik om 20.00 uur thuis. Mijn eerste lange toch viel best mee.

Woehoe!! Eerste post ooit!

Wat leuk zeg, mijn eigen website. Jinkies!