Zwientjes tocht DES 23-2-2019 / 20 km

De Zwientjes tocht van DES Ugchelen, daar gaan we vandaag lopen. Het belooft een prachtige zonnige dag te worden, hoe anders was het vorig jaar.......koud!!!
Het startbureau is dit keer in Apeldoorn, bij een sportclub en dat is wel 1,5 uur rijden maar ja, dat hebben wij er wel voor over.

Hans zet mij af om in te schrijven, hij zet de auto op aanwijzingen van een vrijwilliger op een plek ver van het startbureau, het is druk!! Dat merk ik ook als ik binnen kom. Het inschrijven verloopt traag, in mijn ogen heeeeel inefficiënt: naam opschrijven, pasje van de bond bekijken, bandje afscheuren (waar die voor nodig is, mij een raadsel!) en betalen om vervolgens in een andere rij gaan staan voor muntjes ??? Bij de rusten moet je met muntjes betalen.......maar later blijkt dat dit ook contant kan.

Bij de wc is het ook druk, ik ga wel in de bosjes want we gaan meteen na de start het bos in. Tot aan de rust op 8,5 km alleeeeen maar bospaadjes en lusjes gelopen want je komt steeds wandelaars tegen van andere afstanden, wij lopen de 20 km maar er zijn ook afstanden van 6, 12, 25 en 30 km. Als we een groot grasveld tegenkomen ruiken we mest!!! Brr......bah bah, de tent staat op een bemest grasveld! Nah ja, we gaan maar even in de tent zitten, buiten is geen plaats en je kan elkaar niet verstaan door de herrie van de aggregator, de rij voor de koffie e.d. is lang en besluiten daarom de muntjes maar bij de volgende rust in te leveren want hier komen we straks weer. Vandaag loopt het niet zo lekker, mijn energie niveau is erg laag lijkt het wel, ik kom niet vooruit. Af en toe rust ik op een boomstronk en bezoek ik de struiken voor een sanitaire stop. Ik stop wat eten erin, dat helpt een beetje en weer door. We komen niet in de bebouwde kom, alleen maar bospaadjes tot aan de volgende rust, ik tel de kilometers af. Niet omdat het niet mooi is, maar omdat het vandaag niet lekker gaat........de route is echt prachtig!

De tweede keer op het veld stinkt het nog net zo erg helaas. We nemen het er even van met een heerlijke erwtensoep voor een vriendelijk prijsje. Ik kom weer een beetje bij! Ik lijk weer genoeg energie te hebben gekregen voor de laatste kilometers. Het laatste stukje vind ik ook het mooiste. We komen vlakbij de Apenheul en een mooi parkje met waterval en een fontein in een meertje. Hier maak ik wel wat foto’s want ik heb tot nu toe niets de moeite waard voor een foto gezien. En tot slot zien we een aantal “zwientjes”, wilde zwijnen die gelukkig achter een hekje zitten, die wil je niet in het wild tegenkomen! Ze werden gevoerd door voorbijgangers. Daar heb ik wel een paar foto’s van geschoten.

Als we het park verlaten zijn we niet ver meer van de finish. Ik zie het bord van het sportpark en ik denk: we zijn er bijna. Maar dat duurt voor mijn gevoel nog best lang! Eindelijk komen we bij de finish, de trap op naar de kantine en ik meld ons af. Na een plaatje, een stempel en een flesje fris lopen we weer terug naar de parkeerplek, de auto staat ver.......op naar huis met een tussenstop voor een lekkere cappuccino bij La Place in Stroe, effe bijkomen! Daarna 5 kwartier naar huis karren.



klikkerdeklik voor meer foto’s

SOP tocht Schoonhoven 20-2-2019 / 26 km

Op de woensdagen kan er gesopt worden. Nee.......niet dat huishoudelijk karweitje maar het lopen van een SOP-tocht wordt in de wandelgangen dus “SOP-pen” genoemd. SOP staat voor Samen Op Pad, het is een groepswandeling die gezamenlijk start op een vast tijdstip, en het lopen gebeurt zoveel mogelijk gezamenlijk met een voor- en achterloper.

En deze woensdag heb ik geen verplichtingen dus ik vertrek om half 9 richting Schoonhoven, toch nog wel goed drie kwartier rijden. Mijn navigatie geeft ineens aan dat ik niet over de van Brienenoordbrug moet maar via Dordrecht.....oké.......en een pontje??? Ik laat mij verrassen. En ja hoor, na niet al te lang rijden kom ik aan bij het veer Bergambacht-Streefkerk. Prima toch als je er zo ook komt!

Bij de startlocatie kan je niet naast de deur parkeren, dat had ik al gezien op Google Maps en ik had gezien dat er rondom wel genoeg plek is. Dus dat is zo gepiept als ik aankom in Schoonhoven. Het aanmelden is ook zo gepiept en na de toespraak en het uitreiken van een certificaat aan Ria (ik ken haar niet) gaan we op pad.

Ik had al gezien dat de route niet veel bochten kent.....oei! Nah ja, dat was te verwachten als je in deze omgeving gaat lopen. Het weer is lekker fris en in de loop van de dag trekken de wolken weg en lopen we heerlijk in de zon.

De eerste wagenrust is al op 5 km en vanaf daar gaat het alleen maar over graspaden naar de volgende café rust. Daarvoor moet er ook nog over een hek geklommen worden! De graspaden zijn in mijn ogen best lang maar omdat je gezellig loopt te kletsen met iedereen valt het wel mee. Maar als we Hekendorp voorbij lopen ben ik niet blij want ik dacht dat hier de rust zou zijn. Nee, een dorp verderop pas, in Haastrecht! Nou.......oké dan maar! Mijn voet doet pijn......volgens mij groeit er een blaar....en ik ben er een beetje klaar mee.

In het Witte Hof is de rust. Van tevoren heb ik soep besteld maar ik besluit even buiten op adem te komen als er wordt verteld dat je NIET je boterham op het terras mag opeten. Daar zal een goede reden voor zijn maar ik denk vooruit dan maar, even verderop zie ik een bankje en daar eet ik mijn bammetje op. Even later ga ik toch maar mijn soep halen, die erg lekker was. Een mosterdsoepje gaat er altijd in.

Als het fluitje klinkt, ja het is net een schoolreisje, gaan we weer verder. De route is iets langer dan 25 km dus nog 11 km bikkelen. En ja hoor, weer over gras! Ik ben er nu echt wel klaar mee maar mijn wandelmaatje van die dag sleept mij er doorheen door veel te kletsen zodat ik wat afgeleid ben. Bedankt Joop!

Er is nog een wagenrust gepland maar wij lopen in de achterhoede en als we daar aankomen klinkt het fluitje alweer!! Ja dag......ik wil even op adem komen hoor, gaan jullie maar vast. Na een minuut of vijf gaan wij ook verder richting Vlist.
Langs de boezem van Bergambacht. Sommige wandelaars vinden dit prachtig maar het kan mij niet bekoren, ik verlang naar de finish! Eindelijk, na ruim 25 km want we maken een doorsteek van een km naar de finish komen we aan in het wijkcentrum. Ik ga nog een paar stempeltjes halen voor de boekjes, een plaatje en zitten!!! Nog even napraten met Joop en Diny, een frisje drinken en weer op huis aan. Daar zie ik ook tegenop want het zal wel druk zijn op de weg. En ja hoor, bij de rotonde voor de van Brienenoordbrug sta ik stil. Dat levert een half uur vertraging op, ik stap pas om 18.00 uur over de drempel in Spijkenisse! Ik heb het best gezellig gehad vandaag, veel bekenden gezien maar of ik nog een keer richting Schoonhoven kom?????
Ik ben echt geen polder-liefhebber, dat weet ik nu zeker!


klikkerdeklik voor meer foto’s

RS80 Woerden 16-2-2019 / 25 km

Vandaag gelopen in Woerden maar dit is een andersoortig verslag dan gebruikelijk. Hoe dat zal je straks duidelijk worden.

Het begint met mijn besluit om mij aan te melden als vrijwilliger bij de coördinator van RS80, n.a.v. de verschillende oproepen via de nieuwsbrief. Zo gezegd zo gedaan, na een leuk gesprek besluit ik op de wandeldag vanuit Woerden plaats te nemen achter de inschrijftafel en mee te draaien met de groep vrijwilligers. De dag start al vroeg, om 7.00 present zijn! Dat is niet erg want dan heb ik ook geen problemen met parkeren, de koets kan vlak voor de deur neergezet worden.

Langzamerhand druppelen alle vrijwilliger binnen, er zijn drie pijlers die al vroeg op pad gaan om de routes van 15 en 25 km uit te gaan zetten, de tafel staat klaar met de kassen, papier en nog meer spul, en er zijn zelfs al wandelaars aanwezig maar die kunnen pas om 9.00 uur van start want dan krijgen ze de routebeschrijving mee.

Tegen 8.00 uur zit iedereen klaar, ik heb ook een plekje met een naambord gekregen en het verkopen van startkaartjes kan beginnen. En het wordt druk!! Het belooft vandaag een mooie, zonnige lentedag te worden wat veel wandelaars aantrekt. Ik zie een hoop bekenden verschijnen aan de inschrijftafel, zelfs een paar Walkers! Na afloop, als iedereen op pad is, tellen we de kaartjes. Het blijken er 689 te zijn! Deze wandeling is toevallig ook een “powered by GKD”- wandeling, van de Goude Kruis Dragers vereniging. Er zouden daar ook een aantal mensen op af moeten komen want je kan dan stempels sparen. Dat wist ik ook niet, weer wat geleerd! Na vijf stempels van deze vereniging krijg je een beloning.

Ik krijg de mogelijkheid om vandaag te gaan wandelen door met de pijl ophalers mee te gaan. We lopen dan in de achterhoede om de pijlen mee te nemen en de rusten na te kijken of er nog wandelaars zitten. Omdat het vandaag een zonovergoten dag is, hangen er weinig bordjes omdat er voornamelijk met krijt is gepijld. En dat is wel fijn want dan kunnen we de route in een schappelijke tijd volbrengen.

Er is ook een groepje voor de 15 km op pad, wij lopen de 25 km route. Onderweg klets ik heel wat af. We zijn met zijn vijven, Saskia, Heleen, Peter, Ruud en ik. Er is zelfs tijd voor een paaldansfoto! Later op de dag sluit Auke zich bij ons aan, hij heeft de 25 km gepijld per fiets en nu loopt hij de route na.

Bij de eerste rust in Linschoten gaan we alleen naar binnen voor toiletbezoek, werpen een blik naar binnen om te kijken of er nog wandelaars zitten (het zou sneu zijn als de pijlen weg zijn als er nog gelopen moet worden) en vervolgen onze weg naar de tweede rust 800 meter verder bij een tennisbaan. Daar zouden we gaan rusten en wat eten en drinken. Maar helaas, de kantine is dicht! Dan maar even buiten in de luwte zitten. Want ik heb best trek nu!

De route gaat verder langs een mooie recreatie plas. De eerste pijl die we tegenkomen mag ik eraf halen......en wordt vastgelegd voor het nageslacht. Er volgen er nog drie......en door naar Harmelen waar de derde rust is bij café restaurant de Kloosterhoeve. Het ziet er sjiek uit en er staat een bord bij de ingang dat wandelaars van RS door een andere ingang moeten. Ik gok erop dat we dus koffie/thee uit kartonnen bekertjes krijgen en jawel hoor. Niks mis mee maar reken dan niet de hoofdprijs! Verder een mooie locatie om te rusten. Er was nog genoeg lekkers. En een man die verderop zit zwaait naar ons, hij vertelt dat zijn voeten niet meer wilden en zou opgehaald worden.

In Het wapen van Harmelen is ook een rustmogelijkheid, en Ruud loopt even naar binnen om te kijken of er wandelaars zitten. Niet dus, we kunnen weer verder.

Terwijl we op de terugweg zijn naar de finish kom ik Annika en Syl tegen die op de fiets naar huis gaan. Leuk dat ik ze nog even zie! Zij hebben het ook heerlijk gehad met Maike en Jan. Maike en Annika hebben nog een leuke foto van mij gemaakt bij het startbureau.

En dan komen we aan in het Bredius park waar het startbureau is. Ik krijg een stempel en plaatje van Jan en rust even uit. We kletsen wat na met een frisje en alles gaat weer in kisten mee naar huis. Zo komt er een einde aan deze lange wandeldag. Ik heb genoten want het “werk” aan de inschrijftafel was leuk! En als toetje een wandeling die verrassend mooi was. Bedankt collega’s voor deze leuke dag, er zullen er meer volgen!

klikkerdeklik voor meer foto’s hier

Winterserie 10-2-2019 Hart van Brabant / 13 km

Het verbaasd mij elke keer weer hoe intolerant sommige fietsers zijn ten aanzien van hun medemens! Maar daarover later meer......

Wij gaan deze zondag wandelen in Tilburg bij Hart van Brabant. Die vereniging organiseert in de winter een Winterserie, wandelingen van 13, 23 en 34 km. Wij kiezen voor 13 km aangezien de weersverwachting regen opgeeft maar ook omdat Hans kortgeleden gevallen is en een rib heeft gebroken en twee gekneusd......het gaat nu een stuk beter gelukkig maar hij moet wel rustig aan doen. Dat doen we dan maar!

De start is zoals gewoonlijk bij Boerke Mutsaers, een café restaurant en na een uurtje rijden komen daar aan en het regent behoorlijk!
Als we de inschrijving voor elkaar hebben gaan we 9.20 uur op pad, richting de Tilburgse Universiteit. Dat vind ik wel fijn van deze serie, elke wandeling is anders dus wij laten ons vandaag weer verrassen. De regen is inmiddels gestopt!
Nog maar net onderweg worden we aangehouden door een jonge man:”weet u hoe ik in Joure kom?” Eeeeuuhhh......Hans zegt: dat is wel erg uit de buurt, daar is een treinstation vraag het daar nog maar een keer! Hahaha....die is echt de weg kwijt!!

We lopen door de Oude Warande en niet lang daarna steken we de Bredase weg over om naar zuid Tilburg te gaan. We lopen door straten met rare namen zoals Sloe en Zwin......oké...... Het is een mooie wijk, dat wel. Ook zien we rare kabouters in bomen zitten en elfenbankjes op een boom en een mooie schildering op de pijlers van een viaduct, zie de foto’s onderin het verslag.

Na een wijk met veel slootjes en bruggetjes lopen we de A58 onderdoor. Dit roept herinneringen op......hier zijn we vaker geweest! En ja hoor, we herkennen de grote M die staat voor een rust met koffie!! Alleen jammer dat we dan weer het industrie terrein over moeten. Ach ja, je moet wat over hebben voor een lekkere bak koffie. We zijn er wel aan toe!

Na de koffie lopen we nog een stukje over het terrein dan Katsbogten heet en we gaan weer de A58 onderdoor maar dan de andere kant op. We lopen over een heel lang fietspad, het zogenaamde “Bels lijntje” zie hier voor meer info.

We lopen gezellig te babbelen als we een fietser boos horen roepen dat “we op een fietspad lopen”! Ja....dus??? Geeft dat hem een reden om zo lelijk te doen? Alsof de weg van hem is? Er lopen ook hardlopers op en moeders met kinderwagens! En als hij een bel had gehad kon hij ons waarschuwen, dan gaan we heus wel opzij!!
Na dit intermezzo maken we tijd voor een selfie, samen op de foto met de zelfontspanner. Een paaldansmomentje en een brugmomentje ontbreken vandaag ook niet.

Bij Landgoed Sparrenhof gaat het eventjes mis, we zien geen pijlen meer. Maar even terug zagen we een pijl op de grond liggen.....dan maar even terug lopen en de pijl weer op zijn paaltje plakken, en lopen we weer goed. Maar net voordat we de Bredase weg weer over moeten, zien we weer een pijl die loszit en Hans is de beroerdste niet en plakt ook deze weer vast.......

Nog een stukje om de hockey club heen en langs het spoor lopen we richting de finish. Ik meld ons af en Hans besteld een soepje, eventjes wat zout naar binnen, heerlijk!

Als we naar buiten gaan om weer naar huis te vertrekken, begint het weer te regenen! Wat een mazzel hebben we gehad, het is de hele wandeling droog gebleven! En Hans heeft de hele wandeling zonder noemenswaardige problemen volbracht. Bedankt Hart van Brabant voor de mooie wandeling we komen zeker nog een keer terug!

klikkerdeklik voor meer foto’s hier

Egmondse tweedaagse 26-1-2019 / 42 km

Eind januari wandelen we altijd de Egmondse tweedaagse, de vijfde voor mij en de vierde voor Hans. En tevens de eerste wandeling(en) van het jaar 2019. Twee dagen van 21,1 km, de eerste dag de noordroute naar Bergen aan Zee en de tweede dag naar zuid richting Castricum, georganiseerd door Le Champion. Ik ken de route bijna uit mijn hoofd, dat vind ik wel jammer, dat het altijd dezelfde route is maar ja, de sfeer is altijd heel gezellig.

We rijden vrijdagmiddag al naar de b&b van Cindy, al jaren dezelfde thuisbasis in Egmond. Nog even relaxen voor we het stadje ingaan om te eten bij van Speijk.

Dag 1

De start is zaterdagochtend om 8.00 uur en die maken we net niet mee maar dat is niet erg want dan is het lekker rustig starten en we hoeven niet in de rij te gaan staan voor een startstempel. In de sporthal is er al een gezellig sfeertje, er is live muziek. Er is niet zo denderend weer voorspeld maar tot nu toe is het droog en we hebben de wind in de rug dus dat is wel lekker. Want we gaan weer het strand op, 8 km tot aan Schoorl. Onderweg zien we verschillende strandtenten die ook open zijn. Eentje heeft wel een heel bijzondere naam: "I have sand in curious places". Als we ongeveer 4 km erop hebben zitten is er een rust van Le Champion met gratis (lauwe!) koffie, maken we een selfie met de zelfontspanner op een strandpaal en gaan weer door tot de strandopgang bij de uitkijk van Schoorl.

Op de strandpaal zit een gedenkplaatje met een tekst uit een liedje......maar welk liedje? In de duinen van Schoorl komen we op adem om van het uitzicht te genieten, dat blijft altijd erg mooi hoe vaak ik het ook zie. De fiets is er ook nog, tijd voor een foto....lol!

We genieten van de mooie natuur en zien zelfs een aantal Schotse Hooglanders maar zij verblikken of verblozen niet, ik denk dat ze wel gewend zijn aan mensen om zich heen. De route gaat over stijgende en dalende wegen, en af en toe kruisen we een mountainbike pad. Er staan zelfs borden die ons daarvoor waarschuwen. Waarschijnlijk staat er ook een bord op het mountainbike pad: pas op voor wandelaars!

Na een kilometer of 15 komen we aan in Bergen aan Zee en is het tijd voor een bakkie. Karin en Gaby zijn ook in aantocht, ik app Karin dat we hier even gaan zitten. En niet lang daarna komen ze binnen. We gaan gezellig bij elkaar zitten al is het even zoeken naar een plekje voor vier.

De rust bevalt ons goed, maar het is toch weer tijd om op te staan, we mogen nog een stukje! En al kletsend lopen we gezamenlijk verder. Als we alweer een paar kilometer erop hebben zitten zien we de altijd aanwezige sportfotograaf. We willen met z’n vieren op de foto maar er lopen nog drie dames voor ons die kenbaar maken niet op de foto te willen. Ze zouden ook even een stapje opzij kunnen doen, voor mensen die wel op de foto willen zoals wij! Hopelijk is de foto een beetje gelukt.....
Wat nu volgt is een afwisselende route, maar wel veel stijgen en dalen en trappen op en af!
Ik vertel Gaby dat er aan het eind nog een gemeen stijl stukje zit, maar als je dat gehad hebt ben je er bijna! En dat klopt ook, maar het blijft een zwaar stuk.....de sporthal ligt aan de voet van de heuvel en kunnen ons afmelden. Ik ga vast een sticker halen want dat vergeet ik morgen, een stempel krijg ik dan nog wel.
Wij gaan direct naar de b&b, het is zo’n herrie in de sporthal en buiten is het te koud. Karin en Gaby gaan weer naar de pendelbus die hen naar Heiloo brengt alwaar de auto van Karin geparkeerd staat, zij lopen maar één dag.
Na het douchen relaxen we even in de b&b en gaan dan vroeg naar het restaurant De Parel van Egmond want we zijn best moe! Morgen weer een dag en het wordt waarschijnlijk een natte dag als we de weersvoorspellingen mogen geloven....

Dag 2

Heerlijk uitgerust lopen we, na het ontbijt naar de sporthal, een kleine kilometer verwijderd van onze b&b. De start is net geweest, het is 8.10 als we al wandelaars zien vertrekken. Helaas regent het pijpenstelen maar we hebben goede regenkleding aan.
We gaan vandaag richting Castricum, en het strand is smal vanwege het hoge water. Maar desondanks kunnen we het goed belopen al moeten we soms oppassen voor de golven. Het schuimt ook behoorlijk, waarschijnlijk door de harde wind.
Het witte tentje van de eerste rust kunnen we al snel zien, op 4 km is er gratis koffie of thee met een koekje. Dit keer is de koffie lekker warm alleen zijn de bankjes nat.....
Omdat ik een regenbroek aan heb kan ik wel even zitten maar Hans blijft staan. Over 4 km is er weer een rust, bij de Deining! Daar kijkt Hans naar uit, lekker appeltaart eten.
We maken ook een selfie met de zelfontspanner op een strandpaal, net als gisteren. Hier zit geen gedenkplaatje op.

En ja hoor, in de Deining hebben we een binnenrust. Het is er heerlijk rustig en kunnen hier even genieten van een lekker bakkie koffie.
Als we willen vertrekken zie ik ineens een paar bekende gezichten uit het Westland. Ik vraag: is Mieke er niet? En ja hoor, even later komt ze al roepend aangelopen! Nu moeten we ook met z’n allen op de foto! Altijd leuk!

De rest van de route is niet echt spannend, na een paar kilometer alweer de volgende stempelpost bij camping Bakkum, dan door de duinen over stijgende en dalende paden naar de volgende stempelpost. We hebben het allebei zwaar, want het is slecht weer, koud en winderig en af en toe een paar spetters. En we zijn het allebei ook een beetje zat. Na het laatste hoge duinpad, zien we de rust waar we heel eventjes gaan zitten want de wind is koud! Hier een laatste stempel en een stukje komkommer en wortel (fijn, geen zoete meuk!)
Na een paar kilometer komen we eindelijk weer aan in Egmond aan zee, en hier gaan we even lunchen in Westenwind. Phoe.......ik ben echt moe! En Hans ook!
Via de winkelstraat van Egmond lopen we naar de finish. Het is weer een “gezellige” boel binnen en na ontvangst van de medaille gaan we meteen weer naar buiten.....man, man wat een herrie!

Ik vond deze editie zwaar, waarschijnlijk door de weersomstandigheden. Maar ik heb desondanks wel genoten van de mooie natuur en het strand! Bedankt vrijwilligers en Le Champion voor de ontzettend goede organisatie, alles was top geregeld!!!

Oh ja, er was ook nog een goed doel gekoppeld aan deze tocht, Anita Witzier heeft namens ReumaNederland een bedrag van € 17.714,- in ontvangst mogen nemen. Een mooi bedrag!



klik hier voor de foto’s

RS80 Schipluiden 15-12-2018 / 15 km

Hier een fotoverslag van deze tocht

Winterserie Tilburg 9-12-18 / 13 km

De regen tikt tegen het raam deze zondagochtend......omdaaien of gaan we wandelen? Ik duik nog even diep onder de dekens maar omdat we met Jan en Carla hebben afgesproken gaan we de spullen bij elkaar rapen en langzaamaan naar Tilburg rijden. Het is nog donker als we om 8.00 uur vertrekken!
Klokslag 9.00 uur zijn we in Tilburg en de koets is snel geparkeerd bij het station Tilburg Universiteit dat tegenover het startbureau Boerke Mutsaers ligt. Ik zie al een aantal wandelaars vertrekken waaronder Jacqueline maar ze ziet mij niet en het is te ver weg om te roepen. Binnen zitten er nog een aantal wandelaars moed te verzamelen om te vertrekken en als ik ons aangemeld heb kunnen wij ook. Na nog geen 100 meter begint het al te regenen maar daar heb ik op gerekend, ik trek mijn poncho aan. De voorspellingen zijn uitgekomen, het regent! Maar gelukkig niet al te lang.....in de bossen van Tilburg dempen de bomen boven ons de regenval, en als we de bossen uit zijn is het droog. Helaas is de route vrij saai want er is weinig te zien en te beleven onderweg! Bij de MacDonalds aangekomen nemen we even de tijd voor een bakkie en wat lekkers. Deze rust zit op 9 km. Dus hierna nog 4 km want we hebben de 13 km route gekozen. We willen natuurlijk niet al te laat bij Jan en Carla aankomen! Als we bijna bij de finish zijn, zien we een hele donkere lucht op ons afkomen, dat voorspelt niet veel goeds! En jawel hoor, het begint te stortregenen! Gelukkig zijn we dichtbij een groot pand met trap en overkapping, daar gaan we een minuut of 10 schuilen. Na de bui nog een paar 100 meter naar de finish. Daar melden we ons af, een stempel en plaatje heb ik al bij de start gevraagd. Bij Jan en Carla nog een heerlijke koffie, soep en een broodje gegeten! Een aangename zondagmiddag komt ten einde als we weer huiswaarts rijden. Onderweg zien we een mooie regenboog, zelfs een dubbele, die ik op de foto zet omdat ik onderweg weinig foto's gemaakt heb.....Runkeeper geeft trouwens 14 km aan, dus 1 km extra gekregen, en dat voor maar 2 euro!!


hier wat foto's

RWV winterserie 3 / 2-12-2018 / 15 km

Op Facebook stond een bericht over sinterklaas, dat de goedheiligman ook langs is geweest op het Langepad, met dozen speculaaspoppen!! Voor elke wandelaar die meegedaan heeft met de 3e editie van de Winterserie, nou dat konden wij niet voorbij laten gaan toch?

Daarom gaan Hans en ik deze zondag weer richting Kralingen voor een rondje rond de Kralingse plas. Er is wel regen voorspeld maar ach, we zijn toch niet van suiker? En het meeste valt ernaast! Goed ingepakt meld ik mij vast aan als Hans de auto gaat parkeren, we zijn een beetje aan de late kant en de parkeerplekken zijn schaars.

Na een praatje met Sabine, Danyell, Sandra en Julia die aan de start tafel zitten gaan we op pad. Ik vergeet een routebeschrijving mee te nemen maar ach, die heb je eigenlijk nooit nodig. Hoewel we het vandaag wel missen want het is nogal vochtig en sommige pijlen zijn weggespoeld.

Het eerste stukje lopen we door het Kralingse bos de bomen zijn veelal in herfst kleuren, prachtig! Bij de manege gaan we de bebouwde kom in richting de schaatsbaan bij Leonidas, daar is een rust. Gijs staat er ook en hij zegt dat we even naar binnen moeten voor de winterse sferen want het is vandaag alles behalve koud! De kantine slaan we over en bij de splitsing besluiten we de 15-km route te lopen, het regenachtige karakter valt reuze mee! Het is zelfs af en toe gewoon droog.

We lopen langs de van Ghentkazerne richting de van Brienenoordbrug. Daar loopt Piet mij in de rug maar het is hè, hallo en dag en weg is hij weer want hij loopt sneller dan wij. We lopen langs van Oord, dat bedrijf ken ik van de meetings van mijn vorige werkgever. We lopen langs de Nieuwe Maas en aan de overkant ligt de Kuip die Hans op de foto zet. Het parkje in en daar schrikken we van de borden: gevaarlijke bruggen, niet betreden! Maar dat doen we wel om aan de overkant te kunnen komen. Ik vond het wel eng. Ach, dat breekt een beetje anders wordt het zo saai....

Bij de wijk de Esch komen we weer het bos uit en lopen een stukje langs de watertoren. Daar zie ik een leuk boekenkastje en zet het op de foto. Ik zie Dirk achter ons lopen, hij zegt dat we een stukje afgestoken hebben en dat klopt want de pijlen ontbraken. Samen lopen we verder en even later komen we ook Larissa met haar nichtje Neva tegen. Gezellig kletsend lopen we Kralingen weer in om dan eindelijk bij de finish aan te komen, na drie uur te hebben gewandeld! Even afmelden, boekje afstempelen en mijn sweater ophalen en dan nog een lekker erwtensoepje verorberen want lopen maakt hongerig!
Dit was weer alweer de derde editie, en de laatste van dit jaar. Het was een heerlijke wandeling, bedankt RWV, en bedankt sinterklaas voor de heerlijke speculaaspoppen!

Fjoertoer Egmond 2018 / 19 km

Met Hans ga ik zaterdagmiddag naar Akersloot, daar is een van der Valk hotel waar we een nachtje verblijven. Na het inchecken gaan we eigenlijk meteen weer weg omdat we in Egmond aan Zee worden verwacht voor een rondje Fjoertoer. Deze wandeltocht hebben we beiden nog nooit gelopen. Ik ben heel benieuwd. Het moet een sprookjes achtige wandeling worden met allerlei licht- en vuur voorstellingen langs de route, het thema is Middeleeuws Egmont, met een 't' want zo schreef je het vroeger.
De organisatie is van Le Champion en kunnen we een goed verzorgde wandeling verwachten. De inschrijving is via internet zo geregeld en twee weken vantevoren krijgen we onze stempelkaarten zoals we gewend zijn van deze organisatie. Een duidelijke uitleg over waar, wanneer en hoe en de wandeling kan beginnen!

We rijden vanaf ons hotel in Akersloot naar Egmond aan Zee, nog zo'n 25 minuten karren. Maar vlakbij Egmond is het al druk, stapvoets rijden we het dorp in op zoek naar een parkeerplek. We willen hem in de Duinstraat kwijt, waar onze B&B zit van een andere wandeltocht in Egmond. Gelukkig is er net een plekje vrij!! Mazzel zeg!
In hotel Zuiderduin kunnen we onze "goodiebag" ophalen, een tasje met een petje en een key-cord, we doen deze meteen in de rugzak van Hans, hebben we niet nodig onderweg want wij dragen liever een muts tegen de kou! In het hotel is het druk!! We komen Charlotte nog tegen vlak voor de start, ik maak even een praatje en we zijn net op tijd om het startsein mee te maken van onze "groep". De start is verdeeld over verschillende starttijden, dat is wel handig in verband met de hoeveelheid mensen die eraan meedoen!! Zo kunnen we optimaal genieten van de route zonder opstoppingen e.d.

Het eerste stuk van de route gaat door Egmond heen, we komen in de Duinstraat aan en zien Cindy (de B&B eigenaar) met haar gezin buiten zitten. We gaan er heel eventjes naartoe, even gedag zeggen. Ze zijn heel verrast ons te zien. En we gaan weer verder, de duinen in. Daar zien we eerste "voorstelling", een soort van slak! Ik probeer een foto maken maar is helaas niet gelukt, het begint al te schemeren. We lopen de "noordroute", richting Egmond aan den Hoef en Bergen aan Zee. Er zijn ook diverse verzorgingsposten waar we langs lopen. Bij de eerste krijgen we een mandarijn en een flesje water. Ik wil het flesje niet maar krijg hem toch in mijn handen geduwd "want je moet veel drinken"! De straten zijn mooi verlicht door allerlei potjes met waxine lichtjes en veel huizen zien er ook mooi verlicht uit. De Slotweg waar we doorlopen, doet mee aan een wedstrijd, wie het mooiste aangekleed is. Ze hebben zeker hun best gedaan, het ziet er prachtig uit! De route loopt door een slot heen en zien daar allerlei portretten hangen van de "edelmannen en -vrouwen" van Egmond. We zien ook vuurspuwers langs de route, in het plaatsje Egmond aan den Hoef. Vanaf hier is het best wel saai langs fietspaden die enkel "verlicht" zijn met fietslampen om de 100 meter. Soms zie je echt geen hand voor ogen, het is dat er af en toe mensen voor ons lopen die als een soort kerstboom versierd zijn met lichtjes......

Bij de schaapskooi krijgen we een gevulde koek of een appelflap en er staan dixies, we stoppen hier alleen om te plassen en gaan dan weer door, richting Bergen aan Zee. Dat is ook een aardig stuk in het donker. Af en toe worden we verrast met een licht-voorstelling maar mijn maag begint toch wel te knorren nu. Ik heb trek in iets warms! Bij de rust plek Huize Glory, die paars verlicht is, kunnen we even zitten in de tent met een beker erwtensoep. Die is heel erg lekker!! Ik kom hier een beetje bij. Bij het verlaten van de rustpost krijgen we een zoute kaasstengel. Het is lekker fris en droog buiten en gelukkig waait er niet al te veel wind maar ik begin het nu een beetje koud te krijgen. Opgefrist gaan we richting het strand maar om daar te komen moeten we het duin weer af wat best lastig is als je niets ziet!! Schaars verlichtte paden brengen ons naar Bergen aan Zee, ik struikel nog over een steen wat mijn linkervoet niet leuk vindt!

Bij het restaurant de Zilte Zoen willen we ons even echt gaan opwarmen, met een lekkere bak cappuccino en een appeltaart. Hmmm.....wandelen is leuk!! Het is er druk maar plek genoeg om te zitten. Eigenlijk is dit het verlengde van de eerste rust, want die hebben we net achter ons gelaten. Hierna gaan we niet meer rusten dus moeten we het er nu even van nemen toch?? Na de rust gaan we het strand op voor het laatste stukje van de route, nog zo'n 5 km! Een prachtig lint wandelaars zien we opdoemen, bijna iedereen heeft wel iets van een lichtje bij zich......het strand is goed te belopen, het is eb. En ook hier worden we getrakteerd op allerlei voorstellingen, zoals een soort paard met vleugels, een verlicht schip en een vuurspuwende draak. In de lucht zien we een soort kwallen, erg mooi om te zien.

In de verte zien we de finish opdoemen, de mensen van de zuidroute komen hier het strand op dus het wordt drukker en drukker. Eindelijk kunnen we een finish-foto maken en lopen daarna het centrum van Egmond in, linea recta naar onze auto. We zijn moe van al de indrukken en na een half uur rijden duik ik het bad in op onze hotelkamer.
We hebben genoten van deze wandeling al had ik er wel een andere voorstelling van gemaakt, ik had meer spektakel verwacht! Maar desalnietemin was het een goed georganiseerde wandeling, ik kijk er met plezier op terug.

klikkerdeklik voor foto's

Rondje Breukelen 2018 / 21 km

Ik heb een verslagje gemaakt van deze tocht middels de foto's. Klik op de link en zie daar de tekst

fotoverslagje

RS80 Wassenaar 2018 / 25 km

De vierde editie van de Randstadserie ga ik lopen in Wassenaar, dit keer de 25 km route. Ik vind Wassenaar en omgeving erg mooi ik verwacht een prachtige route te lopen vandaag.

In de kantine van v.v. Blauw Zwart is het megadruk met wandelaars die staan te popelen om weg te gaan want men kan pas om 9.00 uur vertrekken. De routebeschrijving krijg je buiten pas uitgereikt wat ik altijd een beetje jammer vind want de vrijwilligers worden bijna onder de voet gelopen daar iedereen snel wil vertrekken. Daarom wacht ik nog even tot de grote bups weg is, dan kan ik op mijn gemak beginnen!

Vanuit de kantine loopt de route een stuk door de bebouwde kom met de zon die al flink staat te stralen wat het lopen bemoeilijkt maar na een bocht staat de zon in de rug en loopt het weer lekker.

De mooie villa’s in Wassenaar staan ook weer te blinken in het zonnetje en ik probeer de zonnestralen, ook wel Jacobsladders genoemd, te vatten met mijn fototoestel. Dit verschijnsel vind ik altijd erg mooi en loop te genieten. Tot aan de eerste geplande rust bij brasserie de Badmeester die op 8 km zit. Maar omdat ik zie dat er behoorlijk veel wandelaars naartoe lopen besluit ik door te lopen, het strand op. Volgens de routebeschrijving moet ik na ongeveer 2 kilometer het Duinpaviljoen tegenkomen. Ik ken dit van andere loopjes zoals de Kippenloop en de Zeemansloop, niet wetende dat deze niet open is in de wintermaanden!

Het stukje strand is heerlijk, met de zon en de wind in de rug kom ik al snel bij de strandopgang maar tsjonge.......die is stijl!!! Als ik bovenkom sta ik amechtig te hijgen en doe alsof ik van het uitzicht geniet.........ik maak er wel een foto van.

Het beloofde Duinpaviljoen is dus echt dicht, een beetje een domper want de volgende rust is pas op 15 km. Maar ja, het duinpad is prachtig. Wel veel stijgen en dalen wat de pot schaft, ik doe het er maar mee!

Dan zie ik in de verte de boulevard van Katwijk, en een gouden koepel. Wat zou dat zijn, ik loop er wel vaker langs maar nooit geweten wat het is. Ik loop de oprijlaan op want het hek is open, het blijkt een Soefi tempel te zijn. De kleur van het gebouw is geel en er is geen mens te bekennen. Ik loop er omheen en geniet even van de stilte hier en ga weer verder naar de boulevard waar ik in het Standhuys Katwijk even neerstrijk voor een uitgebreide rust! Een lekkere koffie met een appeltaartje heb ik nu wel verdiend vind ik!!

Na de rust loop ik een heen-en-weetje want ik heb een keuzemoment in de route overgeslagen. Op 14,4 km konden we kiezen tussen of via het strand naar de rust, of via het duinpad. Wel jammer dat het niet vermeld staat dat als je het duinpad kiest, je weer een stuk hetzelfde terug moet lopen maar ja. Ik durf nu niet andersom te gaan omdat de route dan misschien anders is.

Wat nu volgt is een prachtig stuk natuur door het Panbos. En natuurlijk zit het bruggetje er ook in, de bekende “Kippenloopbrug”. Bij deze loop is dit het punt waar de kippenpootjes worden uitgedeeld, nu is de parkeerplaats verlaten op een paar auto’s na. Aan de overkant van de weg zit een Pannenkoekrestaurant die uitnodigend zijn deur open heeft staan.....tijd voor een bakkie thee!

De laatste vijf kilometer zijn niet bijzonder, een heel lang stuk langs een autoweg, wat ik weer herken van de Kippenloop en de Zeemansloop. Paviljoen de Klip zit ook in de route maar die loop ik nu voorbij, de finish lonkt! Nog een stukje langs een camping met houten chalets en dan bereik ik om 15.30 uur de finish. Ik meld mij af, geef een complimentje over de route, haal een stempeltje en een plaatje en na een frisje rij ik weer huiswaarts. Bedankt RS80 voor deze mooie wandeling, ik heb er weer 25 km op zitten.


hier de foto's

RWV Winterserie (1) 4-11-2018 / 10 km

Aan het eind van elk jaar begint de Rotterdamse Wandelsport Vereniging altijd met de Winterserie. De start is steeds vanuit het Langepad in Kralingen en je kan drie afstanden lopen, 5, 10 en 15 km. Omdat wij nog het een en ander te doen hebben vandaag, kiezen we voor 10 km. En het is vandaag weer ontzettend lekker wandelweer, wat boffen we toch de laatste tijd wat dat betreft!

Als Hans en ik het sportpark bereiken komen we meteen Sjaak tegen, hij gaat vandaag met twee van zijn clubleden de 15-km route lopen. Het is in de kantine al ontzettend druk!! Ik moet mij een weg banen naar de inschrijf tafel om een kaartje in te vullen. We gaan meteen maar voor de hele serie en ik verbaas mij wederom over de prijs!! Drie hele euro’s voor de hele serie van zes, waar doen ze het van??

Na een praatje hier en daar met wat bekenden gaan we naar buiten, het merendeel is vertrokken omdat zij “weggestuurd” waren door Gerrit vanwege de drukte in het pand.
Wij lopen achter de meute aan het Kralingse Bos in. En daar komen we de eerstvolgende twee uur niet meer uit, het is vandaag de “bostocht”. Er is dan ook niet veel te melden behalve dan dat we over de vele bospaadjes lopen, langs de Kralingse plas. En toch nog een paar foto’s gemaakt, ondanks dat wij hier al vaker hebben gelopen het is toch wel weer lekker om hier te zijn en te genieten van de mooie herfstkleuren in het bos! We maken zelfs tijd voor een brugmomentje! We hebben er lekker de pas in, rusten niet bij De Big en na nog geen twee uur wandelen hebben we er alweer 10 km op zitten! Nadat ik ons afgemeld heb gaan we nog even een bakkie lekkere koffie halen in Woods, het nabij gelegen restaurant aan het begin van het Langepad. Een heerlijke afsluiting van een mooie wandeling! Bedankt RWV voor de mooie route en tot de volgende keer!!
klik hier voor foto's

RS80 Dordrecht / 3-11-2018 / 15 km

Een RS-tochtje staat vandaag op de planning, deze keer starten Hans en ik in Dordrecht om daar een route van 15 km te lopen. Het belooft weer lekker weer te worden vandaag, al waren de autoruiten op sommige plekken in het land bevroren, bij ons niet.
Bij het inschrijfbureau in de sportkantine van korfbalvereniging DeetosSnel in Dordrecht is het niet meer zo druk, want de meesten zijn al om 9.00 uur vertrokken, wij doen het kalmpjes aan. In de kantine tref ik een paar dames van de “Bende van Dordt”, Joke en Marja. We kletsen wat en ik meld ons aan, een uitgebreide routebeschrijving ligt weer voor ons klaar.

Als we vertrekken hoor ik opeens mijn naam, Anneke en Maaike zijn er ook! Wat grappig dat ik toch weer telkens wat bekenden tegenkom bij een wandeltochtje.

Na een stukje bebouwde kom belanden we al snel in het Weizigtpark. De beplanting begint al aardig in de herfst kleuren te komen, het is er prachtig. We lopen in een straat dat Twintighuizen heet, wel grappig want vroeger stonden hier ook echt 20 huizen, aldus het straatnaambordje.

We zijn inmiddels aangekomen in het centrum van Dordrecht, met 118.307 inwoners en met zijn vele kades en bruggetjes want het is ook een havenstad. Als we een hoop kabaal horen van een groep meeuwen zien we hier dat de waterstand wel erg laag is dit keer. Zie foto.

Na ongeveer zes kilometer krijgen we trek in een bakkie cappuccino en strijken neer bij een restaurantje vlakbij het Groothoofd aan het water. Het is er best druk, vooral met wandelaars en de appeltaart smaakt goed. De koffie krijgt net geen voldoende helaas maar met een hapje taart goed te doen........

Na de koffie-met gaan we weer op pad, de Groothoofdspoort onderdoor. Het is een nog bestaande stadspoort en staat bij het punt waar de drie rivieren, de Oude Maas, de Merwede en de Noord bij elkaar komen. Zie hier voor meer info
We lopen naar het kleinste straatje van Dordrecht, de Zakdragersstraat. Dat is echt heel smal, en natuurlijk gaat de route ook door deze straat. Zie foto.

Via allerlei poortjes en hofjes, lopen we door een kloostertuin. We vergapen ons aan de mooie geveltjes hier. Het is marktdag vandaag en gezellig druk in het centrum.
In de Museumstraat zie ik een poort van een hofje, het Arend Maartenshof en nieuwsgierig lopen we naar binnen. Het is een oase van rust, rondom een pleintje staan 38 woningen rond een waterput en mooie platanen. Het waren oorspronkelijk woningen voor arme vrouwen gebouwd in 1625. Er is ook een regentenkamer met portretten van Arend Maartenszoon, de stichter van het hofje en de eerste regenten, het is een interieur uit 1701. Wij gaan hier niet naar binnen al zijn bezoekers hier welkom. De informatie heb ik van Wikipedia.
Voor meer info zie hier

Bij de geplande rust aan het Otto Dickeplein lopen we door omdat we net weer twee kilometer erop hebben zitten, en hebben nog geen behoefte aan weer een rust. De dames uit Dordrecht komen we hier tegen, zij hebben een sneller tempo en lopen ons voorbij. Als we de splitsing met de 25-km route voorbij zijn, komen we weer in een parkje en lopen langs landgoed Dordwijk. Ineens hoor ik mijn naam, komen Anita en haar echtgenoot Frans voorbij stuiven! Het is “hoi-hallo-en-dag” en weg zijn ze weer, wat een tempo!!

Bijna aan het eind van de route lopen we een viaduct onderdoor om vervolgens eroverheen te lopen richting station Dordrecht-Zuid. Vanaf hier is het gepijld naar de start dus we weten nu dat we in de buurt van de finish komen.
Ik meld ons af, maak een compliment over de geboden route gemaakt door Joop, krijg een stempel plus plaatje voor mijn boekje en zo komt er weer een eind aan een leuke dag! We sluiten de dag af met een lekkere lunch in restaurant de Merwelanden!


Oh ja, 450 wandelaars mochten vandaag genieten waarvan 165 op de 15 km route!


klik hier voor meer foto's

Rondje Beren 2018 / 12 km

Hoe een saaie dag een onverwachte wending kan hebben!

Zondagochtend, wat zullen we gaan doen? Ik had een wandelplan in gedachten, gisteren, maar mijn bed lag te lekker!!! Dan maar uitslapen en zien wat de dag gaat brengen. Het voorspelde slechte weer is weer eens fout, het is lekker zonnig! Maar met een stevige oostenwind voelt het schraal aan, dat wel. Na een uitgebreid ontbijt, wat lezen en koffiedrinken besluiten we toch de kuierlatten te nemen, het is veel te lekker weer om binnen te zitten. We dachten naar "De Beren" te gaan lopen, een paar dorpen verderop zo'n 7 kilometer en weer terug. Zo gezegd zo gedaan, en we hebben "mazzel" want de wind staat in onze rug. Dat is lekker lopen zo! Via het park, over de Konijnendijk en nog een lange, lange dijk komen we aan bij het Berenrestaurant. En het is inmiddels lunchtijd. Omdat de klok een uur terug is gezet, maar onze biologische klok nog niet, is het ECHT lunchtijd nu maar in het restaurant is het stilletjes. Dat wordt later goedgemaakt. Na een lekkere lunch vertrekken we weer om op huis aan te gaan. Richting het dorp Heenvliet, en Geervliet door de stille dorpskern waar ik mijn naam aan een gevel zie hangen, een kapperszaak! En dan, de Groene Kruisweg op. He bah, de wind staat nu pal op ons gezicht. Zullen we de bus pakken, het is een geinjte van mij maar als we langs de bushalte lopen, zien we dat ie over 2 minuten al komt! En ja hoor, op de aangegeven tijd komt ie er aan. Gelukkig heb ik altijd mijn OV pas bij me dus kunnen we lekker in de warme bus een paar haltes meerijden. Bij de halte vlak voor Spijkenisse stappen we uit om de rest naar huis te lopen, via de AH want er zijn wat boodschappen vergeten.
Zo komt er een eind aan een onverwacht leuk middagje wandelen en hebben we er toch nog bijna 12 km op zitten!

nog meer foto’s

Ameland Tussen Slik & Zand wandeltocht 20-10-2018 / 25 km

Ik heb al op heel wat plekken in Nederland gewandeld maar Ameland, daar ben ik nog nooit geweest. Door een mazzeltje via Facebook kon ik een gratis ticket krijgen voor de tocht Tussen Slik & Zand dus dat was meteen aanleiding tot het boeken van een leuk hotelletje op Ameland. En meteen maar een ticket bijgeboekt voor Hans, hij wil ook mee!

De tocht start op zaterdag 20 oktober maar wij gaan vast op vrijdag naar het eiland. Een belevenis op zich want we gaan via de Afsluitdijk, ook nog nooit overheen gereden.....We rijden tot Holwerd waar we de auto parkeren want die hebben we niet nodig op het eiland. Als we aankomen in de vertrekhal van de boot hoor ik mijn naam, Margriet is er ook met haar broer. We komen haar nog tegen op de wandeldag maar daarover later meer.....
In de boot ontmoeten wij Karin en haar schoonzus Gaby en het hondje Luuk, zij gaan een andere afstand wandelen en logeren ook op Ameland. Gezellig kletsend varen we naar de overkant, de tijd gaat zo lekker snel want voor we het weten zitten we in de bus naar ons hotel, die staat ons al op wachten!

Inchecken en een bakkie op het balkon, in de zon! Het is nog steeds prachtig weer, dat belooft wat voor morgen want dan zijn de voorspellingen ook gunstig!

De start van de tocht is in het centrum van Nes, een kilometer lopen vanaf ons hotel. En ook niet zo vroeg, om 9.30 uur, dus wij gaan op ons gemak na een uitgebreid ontbijt lopend naar de start. Op het kerkplein is het nog rustig, een bandje van drie man staat lekker te spelen, gelukkig geen schreeuwerige hoempapa muziek, wat een verademing!!

We leveren ons bonnetje in voor de gratis rugzak van Camelbak, de sponsor van de tocht. En na een toespraak vlak voor de start worden we weggetoetert, de natuur in. Carla en Tina lopen er ook en ik maak even een praatje tot de eerste rust. Het is genieten van al het moois om ons heen en volgen de gifgroene pijlen die goed te zien zijn. Een routebeschrijving is niet nodig. De eerste rust is al op 4 kilometer, maar hier gaan we nog niet zitten. Even een bekertje water drinken, een hapje banaan, reepje of een koek er is vanalles maar geen koffie, lopen we weer door.

Over talrijke duinpaadjes lopend gaat de route naar de tweede rust. Het is stijgen en dalen wat de pot schaft en het is best zwaar! Onderweg komen we Margriet weer tegen, zij loopt een andere afstand dan haar broer. Tot aan de rust lopen we gezamenlijk op en op een smal duinpad lopen we een zeer langzaam lopende dame achterop. Nadat we dit eventjes aangezien hebben besluiten we haar voorzichtig te passeren want dit gaat wel erg langzaam. Na de passeer truc lopen we een brede weg op.....richting de rust! Een groot veld met banken en tafels. Ik haal wat koffie en te eten voor Hans en rusten hier wat uit, samen met Margriet en Charlotte die we ook hier weer tegenkomen. Even uitpuffen!!

Margriet vertrekt iets eerder dan wij en Charlotte wacht op haar wandelmaatjes dus wij gaan weer samen verder richting strand. Het is zwaar lopen, al die zandduinen op en weer over mul zand langs het strand. Maar ik geniet want strand en zee vind ik heerlijk! Het waait behoorlijk en hebben de wind in ons gezicht maar dat deert me niet, we gaan het strand weer af om daar vervolgens verderop weer het strand op te gaan maar nu een stukje langer.

Het is bikkelen maar hebben weer een rust in het verschiet dus daar houden wij ons aan vast. Mooie vennetjes en paadjes is ons deel en zien ook een hok vol bokken (zie foto) maar we verlangen nu wel even naar een rust! Lopend langs een chalet/camping park zien we die opdoemen in de verte. Hans gaat ons boekje afstempelen en haalt wat te drinken. Helaas.....een soepje en geen koffie. Maar die is toch welkom want het zout moet aangevuld worden al had ik koffie ook wel lekker gevonden....

Als we vertrekken voor het laatste stuk zien we ineens Karin, Gaby en hondje Luuk zitten, zij zaten net om de hoek! Na een praatje besluiten wij te gaan om hen even later weer te treffen net voordat we de lange, lange dijk op gaan naar de finish. Die dijk is bijna 4 km lang en het eindpunt kunnen we al zien, dat duurt nog best lang voor we die bereiken! Maar al kletsend met elkaar en met Luuk die onvermoeibaar door huppelt en af en toe naar fietsers blaft lopen we bijna ongemerkt de finish tegemoet.
Trots op Hans, hij heeft vandaag voor het eerst 25 km gelopen!

In Nes is het gezellig druk. We melden ons af, krijgen een leuk aandenken in de vorm van een speldje, maken finish foto’s van elkaar en zoeken een leuk café voor de nazit. Dat valt nog niet mee maar lukt uiteindelijk toch. Hmmm.....een lekker finish biertje gaat er wel in op het terras. Het is dus nog steeds lekker weer maar toch wordt het een beetje kil en gaan we even binnen zitten en bestellen nog een borrel hapje!! Super gezellig maar dan is het toch tijd geworden om afscheid te nemen. Wij gaan ieder naar ons hotel, lopend. Alsof wij nog niet gelopen hebben vandaag........

Op zondagochtend vertrekken we weer, na een uitgebreid ontbijt lopend naar de haven voor de boot van 10.30 uur. Ik app Karin dat wij deze boot hebben en net als ik bericht krijg: “ik ook” zien we hen vlakbij ons zitten op de boot, zij moesten hard doorlopen om de boot te halen, ze zitten nog na te hijgen! En weer is het een gezellige boel tot Holwerd waar wij afscheid van elkaar nemen.

Er is een eind gekomen aan een heerlijk wandelweekend, en rijden terug naar Spijkenisse. Op de Afsluitdijk maken we een tussenstop bij het monument, hoe vaak zullen we daar nog komen? Dag Ameland, wie weet komen we nog een keer terug!
De organisatie en vrijwilligers wil ik bedanken voor een voortreffelijke wandeldag!
klikkerdeklik voor meer foto's

RS80 Rijswijk 13-10-2018 / 15 km

Het is vandaag een historische dag! Waarom? Omdat het de warmste dag die ooit gemeten is! Ter vergelijking: 13 oktober 1975 was het 3,5 graden en het had gesneeuw! Zie foto.
Op deze bijzonder warme dag gaan Hans en ik naar Rijswijk, de Randstad Serie lopen. Een van de 10 wandelingen die in de winter wordt georganiseerd door RS80 en in korte broek en t-shirt!
Bij de startlocatie in zwembad de Schilp is het natuurlijk erg druk, Hans parkeert de auto buiten het terrein. Ik ga vast inschrijven.

Met een uitgebreide routebeschrijving voor 15 km gaan we op pad, mijn jasje kan in de auto blijven. De eerste kilometers zijn al prachtig, we lopen door twee parken, langs landhuis de Voorde en langs het Museum Bescherming Bevolking. Ook doen we huis Overvoorde aan en bereiken het Kruisvaarderspark. Het blijkt dat we op de Landhuizen route zitten, getuige de mooie huizen die we zien. Na zo'n 1,5 uur lopen krijgen we trek in koffie en we hebben dan inmiddels het centrum van Rijswijk bereikt. Even lopen we in een mensenmenigte omdat het vandaag marktdag is, wat veel gezelligheid brengt maar de pas kunnen we er niet meer in houden! Dat geeft niet, want we zien al snel een lunchroom waar we een cappuccino kunnen drinken. Gelukkig gaat het draaiorgel een eind verder staan, jeetje wat een herrie! Ik krijg ook trek en vraag naar de soep van de dag..........die is er niet! Jammer!! De koffie komt niet in onze top 10 en al snel vervolgen wij ons pad.

Er volgen nog een aantal parken waaronder het von Fisennepark en het Rijswijkse Bos. We lopen in een prachtige laan met uitzicht op de Naald van Rijswijk. De Naald van Rijswijk is een obelisk die ter herinnering aan de vrede van Rijswijk (september 1697) is opgericht in Rijswijk op de plaats waar vroeger het stadhouderlijk paleis Huis ter Nieuburch heeft gestaan. In dit gebouw vond de ondertekening van het vredesverdrag plaats. De gedenknaald werd gebouwd in de periode 1792-1794 uit materiaal van het Huis ter Nieuburch, dat toen werd afgebroken. In het Monumentenregister is de naald ingeschreven onder nummer 20086 met de naam "Ter Nieuwburg". De gedenknaald was tot 15 januari 2016 eigendom van de Staat (in portefeuille van de Rijksgebouwendienst); dit monument is op 15 januari 2016 overgedragen aan de Nationale Monumentenorganisatie. Het Rijswijkse Bos is nog steeds eigendom van de Staat: in Staatsbosbeheer. Aldus Wikipedia.

Het is een mooi park en we genieten van de herfstachtige kleuren want ondanks dat de temperatuur anders doet denken, het is wel herfst! We lopen langs het oude stadhuis wat aardig in verval is geraakt, en langs een mooie singel achter de Rijswijkse Schouwburg, de mooie fontein zet ik op de foto. We lopen langs een glazen piramide wat lijkt op het Louvre maar wat het treinstation Rijswijk blijkt te zijn. Op het plein waar drie mannen op elkaar staan (niet echt maar een kunstwerk) gaan we eventjes bij een snackbar zitten, we krijgen nu toch wel weer trek. Een broodje bal en een soepje gaan er wel in en daarna lopen we de laatste kilometers naar de finish. Helaas over een lange, opgebroken weg. Maar wel met een dixie die open is, ik moet heel nodig en maak er dankbaar gebruik van. De finish bereiken we rond 13.45 uur, ik ga alvast de auto opzoeken terwijl Hans ons afmeld. Ik heb genoten van de warme, zonnige wandeldag met veel natuurschoon. Bedankt RS80!

klikkerdeklik voor de foto's

RS80 Vlaardingen 29-9 / 15 km

Vandaag is het tijd voor een wandeling bij RS80, die wandelingen organiseert in en rond de Randstad en de eerste tocht start vandaag in Vlaardingen. Hans gaat mee en we kiezen voor de 15 km variant. Het belooft een mooie dag te worden. Bij het inschrijven kom ik Sandra tegen, kunnen we gezellig samen lopen dus gedrieën gaan we om 9.15 uur op pad. We horen een man mopperen dat er geen pijlen zijn......eeeuh hoezo geen pijlen, de eerste zien we meteen al als we naar buiten lopen. Hij moet echt effe langs Specsavers!!

We hebben een uitgebreide routebeschrijving meegekregen dus het zal een afwisselende route zijn gezien de vele aanwijzingen. Het wordt een dag met veel brugmomentjes en zelfs een paaldans momentje!

Maar eerst gaan we richting het tunneltje onder de A4 door, die we later weer door middel van een brug oversteken. De Aelos molen lopen we voorbij wat bij mij herinneringen oproept aan de Haring en Biertocht. Hier kregen we een ijzerkoekje, een Vlaardings lekkernij. Het is een stellingmolen waarvan de geschiedenis teruggaat naar de 15e eeuw.

Na de brug over de A4 komen we in een stukje nieuwbouw aan, en daarna langs het Franciscus-Vlietlandziekenhuis. Hier krijgen we een routewijziging, we lopen over ijzeren platen vlak langs de A20 en zien een soort huisje van plastic waarschijnlijk van een zwerver. We lopen het Beatrix park in langs het monumentje van de Schiedammerpark moord, een meisje van 10 werd in 2000 vermoord en haar vriendje van 11 werd neergestoken, hij heeft het overleefd en er is op de vindplaats een vlinder vol bloemen gemaakt en ook een mozaïek bankje met een vlinder erop.

Het is tijd voor een rust als we de Beethovenflat in de verte zien, waar in het activiteiten centrum aldaar een rustmogelijkheid is. We komen hier even bij met een heerlijk kopje cappuccino en thee voor een wandelvriendelijk prijsje! We nemen zelfs tijd voor een soepje die lekker vers is en heerlijk smaakt. Het is er wel warm en voordat we in slaap sukkelen vertrekken we maar weer snel!

Na de rust lopen we langs een trimbaan richting het tunneldak over de A4 en door een mooi park over een pad van 1490 meter lang, en dat is geen straf want het is hier mooi en heerlijk rustig. Een kat zit te zonnen in zijn tuintje en Hans ziet een specht wat een Vlaamse gaai blijkt te zijn maar ik krijg hem niet goed op de foto.

Bijna zijn we aan het eind van de tocht, heb ik weer bijna een kennismaking met de grond als ik struikel over een pol gras, ik blijf er achter haken met mijn voet! Hans die voor me loopt kan mijn val opvangen en met de schrik nog in mijn lijf loop ik door......

Langs de Vlaardingervaart zitten veel vissers. En het is druk met fietsers. De laatste brug die we over moeten levert een laatste brugmomentje op en komen we aan op de watersportweg die we uitlopen om vervolgens weer bij de finish uit te komen. Hans gaat vast de auto ophalen als ik ons samen met Sandra afmeld.
Complimenten voor de parcours bouwer Rene Burger want wij hebben genoten van deze tocht! Mooi weer, veel brugmomentjes en veel natuurschoon en dieren gezien, de ingrediënten voor een heerlijke wandeldag!
klik hier voor meer foto’s

SOP tocht Zwijndrecht 26-9-2018 / 25 km

De wandelingen van de SOP zijn altijd op een woensdag en het zijn groepswandelingen. SOP staat voor Samen Op Pad. Nog niet zo heel lang geleden maakte ik kennis met deze vorm van wandelen. En dat is mij wel goed bevallen, het wandelen krijgt hier een andere dimensie. En daarmee bedoel ik, dat je het wandelen op een andere manier ervaart als je in een groep loopt, omdat je niet op pijlen e.d. hoeft te letten, je loopt gewoon met de groep mee zodat je meer oog hebt voor wat er om je heen gebeurt. En het is natuurlijk ook erg gezellig, er wordt wat afgekletst onderweg! Een lopend theekransje als het ware......

De wandeling van vandaag is uitgedacht door Quirinus Hoogland uit Zwijndrecht. Elke wandeling wordt door iemand anders, meestal een local, uitgezet.
Vandaag is dus de start in Zwijndrecht, bij Xiejezo, een wijkcentrum. De start is altijd stipt om 10.00 uur en Quirinus begint eerst met een praatje en vervolgens wordt Gerda in het zonnetje gezet voor 168 wandelingen en krijgt een certificaat uitgereikt. Daarna kunnen we op pad, de A16 onderdoor richting de eerste wagenrust. De rusten worden ook georganiseerd door de maker van de tocht. Quirinus heeft zijn vrouw, dochters en kleindochters ingezet en jeetje, wat hebben zij er een werk van gemaakt! Het lijkt wel een high tea, zoveel lekkers staat er op de tafel. Genieten dus....van de rust die we staande genieten want het duurt niet lang voordat het fluitje klinkt.

We lopen een heel mooi stuk langs de Waal en passeren diverse mensen die wel zullen denken: hee.....is de vierdaagse verdwaald? Aldus Joop, een wandelaar waar ik een stukje mee oploop. We kletsen wat af en zo zijn we alweer snel bij de grote binnenrust in een voetbalkantine van v.v. Rijsoord. Ik moet even een telefoontje plegen en Joop haalt een bakkie voor ons. Helaas duurde het telefoontje iets te lang waardoor ik niet echt heb kunnen genieten van de rust want het sein “vertrekken” klinkt alweer snel voor mijn gevoel. Maar ja, het is lekker weer en gaan op pad als iedereen weer present is.

D.m.v. een zogenaamd “heen-en-weertje” lopen we weer verder en doen het plaatsje Hendrik Ido Ambacht aan wat tegen Zwijndrecht aan ligt. De weilanden worden niet geschuwd, we mogen zelfs een paar hekjes over klimmen wat weer andere spieren doet aanspreken. De klimspieren hahaha! Het maakt de wandeling wel afwisselend.

De zon schijnt uitbundig vandaag, de jassen kunnen weer uit. Via het Burgemeester Baxpark komen we bij een bijzonder stukje van de route, het Perenlaantje. Mooi overdekt door perenbomen die door een soort hekwerk gesteund worden, het lijkt op een tunnel. Aan het eind van de “tunnel” komen we bij de tweede high tea rust. Wel jammer dat ik aan het eind van de rij sta en als ik bij de tafel aankom bijna alles op is en wij ook weer verder gaan......

Om de laatste kilometers vol te maken lopen we via een parkje met allerlei kunstobjecten naar de waterkant met zicht op de skyline van Dordrecht. Ideaal voor veel foto momentjes, het is er prachtig weer voor! We komen aan bij het drie-rivieren punt waar de Beneden-Merwede, de Noord en de Oude Maas bij elkaar komen. En lopen langs de Watertoren met het zicht op de “blokfluit brug”. We lopen richting de finish middels een paar zigzaggetjes door de straten van Zwijndrecht. En net als ik denk: phoehee, waar is nou die finish? Zien we ineens het wijkcentrum opdoemen.
Ik bestel een “gele rakker” voor Joop en een frisje voor mezelf en praten nog even na. Een leuke wandeldag is weer een feit! Ik neem afscheid van mijn wandelmaatjes van vandaag en bedank Quirinus voor de mooie tocht. Ik ben weer een ervaring en een stempel in mijn boekje rijker!





voor foto's klik hier

Dam tot Dam wandeltocht 22-9-2018 / 42 km

Hier het verslag van de "appel-tocht"......eeeeuh Dam tot Dam wandeltocht!
Dit is de 16e editie van deze wandeltocht, uitgegroeid tot een mega-evenement, georganiseerd door Le Champion. Er hebben zich dit jaar 16.000 wandelaars ingeschreven voor verschillende afstanden van 10 tot 42 km. Ik doe dit jaar voor de 12e keer mee en ik ga voor het eerst de 42 km lopen. Helaas wel in mijn eentje, de afspraak om samen met iemand te lopen is afgezegd. Maar niet getreurd, ik vermaak mij wel en daar heb ik de hele dag de tijd voor!!

Het is die zaterdagochtend erg vroeg omdat ik om 6.35 uur de trein in Zaandam wil halen en het is een uur rijden naar Zaandam. Helaas loopt het allemaal anders en kom ik in Koog aan de Zaan terecht waar ik de koets in een zijstraat kwijt kan, vlakbij het station. Mooi, dan kan ik vanaf daar naar Amsterdam reizen, want daar is de start van de tocht.
De geplande starttijd van 7.00 uur haal ik niet, omdat ik mijn afstand nog wil wijzigen bij de helpdesk en ik moest nodig naar het toilet wat ook wat tijd in beslag nam. Met de goede startkaart ga ik van start en hee.....er is geen snackje bij de start??? Bezuinigingen?

Ik loop door de nog stille straatjes van Amsterdam, de route is mij op dit deel wel bekend en kan ik zo langzamerhand wel dromen! Bij de eerste rustpost onder de Amsterdamse brug over het Amsterdam-Rijnkanaal ga ik niet zitten maar omdat ik met een rugzak loop moet ik even een en ander organiseren. Ik krijg ook een flesje water mee en een pakje Sultana's die ik in de rugzak doe voor thuis. In het verlengde van de brug ligt de Schellingwouderbrug over het Buiten-IJ. Beiden bruggen uit 1957 vormden destijds de eerste vaste oeververbinding over het IJ in Amsterdam. Door de komst van de Coen-, IJ- en Zeeburgertunnel vormen de bruggen tegenwoordig de lichtst bereden oerverbindingen in deze regio.

Bij deze Schellingwouderbrug is de splitsing met de 27-42 km, de 42 km lopers moeten naar rechts om de extra lus te lopen die de 42 km vol moeten maken. En wat voor lus! We gaan een dijk op, de Uitdammerdijk richting Durgerdam. En die is lang!!! Onderweg bel ik Hans om de tijd te doden. In Durgerdam is een Champion-post, van de organisatie. Daar bieden ze een appel aan maar ik hou niet van appels, ze maken je handen kleverig en wat moet je met het klokhuis? En ik krijg er meestal last van tijdens het lopen dus doe maar niet. We lopen door naar het volgende dorp, Ransdorp. En de lange. lange weg ernaar toe is saai! Er staan twee dixies aan het eind van de dijk maar er staan drie wachtenden, ik loop door. In Ransdorp is de tweede stempelpost en het gaat net regenen, en in het prieel kan ik mijn poncho aandoen. Ik krijg hulp van een EHBO-er en hij geeft mij een reserve-poncho, erg lief. Maar het is niet nodig want als ik 100 meter verder ben zie ik een café. Ik neem de kans waar om lekker droog en warm iets te drinken te halen, ik ben nu wel toe aan een bakkie koffie! Ik schrik mij een hoedje, het is vol in het café!! Gelukkig is er plaats aan de bar. De koffie is duur, € 2,50 voor een kartonnen bekertje filterkoffie, ze buiten het wel uit zeg!

Als ik opgewarmd ben ga ik weer op pad, op naar Schellingwoude. Maar eerst nog een ellen-lang pad aflopen. Ik dacht dat ik de drukte in zou lopen in Schellingwoude, maar het is nu wel erg stil, zou iedereen al voorbij zijn? Bij de Niewendammersluis is het ook erg stil. Daar namen we bij voorgaande edities meestal een lekkere appeltaartpunt, de lekkerste van Nederland. Maar ik loop nu door want ik ben vrij laat merk ik nu. De derde post, het Barkpad op 29 km, is ook erg stil, een zanger van het Nederlandstalige lied probeert er nog sfeer in te brengen wat hem nauwelijks lukt. Hier krijgen we ook weer een appel!! Zijn alle snacks nu op???! Lekker goedkoop zo voor de organisatie. Hier ga ik wel eventjes zitten om mijn meegebrachte krentenbol te eten. Niet lang want de tijd dringt. In de wijk Kadoelen is het weer zoals altijd erg gezellig, met vlaggetjes aan de huizen en muziek. Alleen het Sjantikoor is al aan het opruimen, zo jammer dit! Mijn water is op en ik vraag aan een gezin dat buiten zit om een refill en maak even een kletspraatje. Ze vragen honderd-uit over de tocht!

Van Barkpad naar het Molenwijkpark 4,5 km verder is de situatie precies hetzelfde, niet druk en weer een appel.....nou ja zeg! De band die er speelt is verschrikkelijk om aan te horen, een of andere rap-band. Dus hier zit ik ook niet lang en ga nog even naar het toilet. De route ernaartoe is wel verrassend, omdat er een brug in reparatie is. Ik loop te genieten van deze verrassing. Onderweg word ik weer op de foto gezet door Wandelfotografie, de man vraagt of ik de laatste ben?? Nee hoor, nog lang niet. Maar het scheelt niet veel haha. In het Molenwijkpark staat een stand van Beemsterkaas en ik heb wel trek in een stukje, krijg ik zomaar een heel zakje met blokjes! Lekker voor onderweg of straks in de trein.

Vanaf Molenwijkpark tot de laatste rust bij Vredeweg volgt een saai stuk, tenminste dat denk ik, puttend uit het verleden. Maar ook dit keer een wijziging in de route, dat vind ik wel leuk en ik ga met mijn muziekje op lekker doorstampend naar de laatste rust bij de Vredeweg, ik heb er dan 36,5 km op zitten. Daar krijg ik een lekkere stol zoals altijd, maar waar is de gratis koffie gebleven?? Ook wegbezuinigd?? En wederom blijf ik niet lang zitten, het is vandaag geen getrain op rusten! Nog 5,5 km over de JM den Uijlbrug richting haven van Zaandam. Op dit stuk van de route is het nog redelijk druk, je mag tot 17.00 uur finishen. Ik kom twee dames tegen, op slippers! Je moet het maar durven...... Lopend door het centrum van Zaandam, waar de terrasjes vol zitten met wandelaars die al gefinished zijn, moeten we nog een laatste stukje naar de finish. Die vind ik ook best saai en dan eindelijk, loop ik het finsh terrein op. Daar is het reuze gezellig, ik scoor een Radler en zoek een plekje om bij te komen en het thuisfront te melden dat ik klaar ben met de tocht.

En dan wordt het tijd om mijn auto op te gaan zoeken. Dat heeft nog wel wat voeten in aarde......ik ga dit keer met de pendelbus naar station Zaandam. Daar aangekomen denk ik in de goede trein te stappen, echter bij het uitstappen herken ik totaal het station niet!! Vertwijfeld bedenk ik wat te doen?? Geen idee.....jeetjemina, dat heb IK weer!!! Na overleg per telefoon met Hans en wat mensen die ik aanspreek, kom ik uiteindelijk weer op het goede station. Het was Koog aan de Zaan en NIET Zaandam Kogerveld, waar ik uitstapte! Een uur later dan gepland vind ik dan toch de auto en rij naar huis, het regent inmiddels pijpenstelen.

Ik heb een leuke dag gehad ondanks het rare einde. Maar de organisatie en verzorging was anders dan andere jaren of het kwam omdat ik vrij laat overal arriveerde en alles op was??? Geen idee maar volgend jaar ben ik er weer bij, b.l.e.w.

klik hier voor nog meer foto's

Wereldhaventocht 8-9-2018 / 17 km

De wandeltocht van vandaag is een oude bekende, de Wereldhaventocht van BoTu, de organiserende wandelvereniging.
Hans en ik gaan zaterdagochtend 8 september met de metro op pad, omdat het startbureau vlakbij Marconiplein zit en dus makkelijk te voet te bereiken is. Het is bijna overal in Rotterdam betaald parkeren en het wordt dan ook aangeraden met het OV te komen.

Bij het startbureau is de rust weergekeerd omdat wij vrij laat zijn, het is al 10.30 uur als ik ons aanmeld voor de route van vandaag, 17 km. Na een praatje met de bekende vrijwilligers gaan we op pad, gewapend met een uitgebreide routebeschrijving. Die zullen we niet nodig hebben omdat er goed gepijld is.

We vertrekken vanuit het startbureau richting de Schiedamse weg en het bekende bruggetje bij Delfshaven. Even een moment voor een foto, een brugmomentje genoemd. De Lage Erfbrug gaat bijna omhoog om een groot pleziervaartuig door te laten, maar wij kunnen er nog net over. In de verte zie ik de Euromast, een welbekend bouwwerk in Rotterdam. Lopend langs de bouwput voor het Erasmus MC zien we het oude beddenhuis van dit ziekenhuis nog rechtop staan. Dit gebouw gaat t.z.t. afgebroken worden omdat er een nieuw ziekenhuis is gebouwd. Het is deze week officiëel geopend door Koning Willem.

Als we bij het Maritiem Museum aankomen worden we door een vrijwilliger naar de goede weg verwezen, dat is wel handig in deze drukte. Dit weekend zijn ook Wereldhavendagen, een groot evenement dat jaarlijks in Rotterdam gehouden wordt dus daar komt nu veel publiek op af! De haven bij dit museum ligt vol met boten en bootjes, je kijkt je ogen uit. Via een loopbruggetje lopen we richting de Oude Haven, waar wij even neerstrijken voor een bakkie cappuccino. Uitkijkend op het Witte Huis genieten we eventjes van de rust, we hebben er net 5,5 km op zitten.

Na de rust lopen we richting Willemsbrug. Daar moeten we overheen om bij het Noordereiland te komen en al lopend trek ik mijn jasje weer aan, hier heeft de wind vrijspel en hij voelt fris aan......
Op de kop van het eiland hebben we uitzicht op de Erasmusbrug en dit is het decor van allerlei demonstraties van helicopter acties en vaarboten. Maar wij moeten het eiland nog rondlopen en zullen daar straks aankomen. Eerst nog de Koninginnebrug over en terug naar de Laan op Zuid en de Wilhelminakade. Daar merk je pas goed dat er veel publiek is, de wandelaars en de fietsers worden gescheiden van elkaar op de brug zodat een en ander veilig verloopt.

Zonder problemen komen we aan bij de Veerkade, het toneel van vele standjes en eet tentjes. Die drukte vermijden wij door er achter langs te lopen. Wij vinden het nu wel tijd voor een hapje en lopen richting Loos. Daar zit het terras vol maar daarnaast is nog plek, bij Fröbel.

We hebben er inmiddels 10 km op zitten en vervolgen de route richting de Parkkade. Bij de Maastunnel is het café Ech wel waar ze Rotterdam spulletjes verkopen waaronder ook poncho’s met de tekst: wat een pleuris weer. Ik koop er twee, wel leuk toch?
Bij het Mullerhoofd en de Sint-Jobshavenkade gaat het een beetje spetteren, we besluiten niet de hele ronde over de landtong te lopen maar een klein rondje.

Nog een klein stukje door Delfshaven en dan zijn we er alweer bijna. Onderweg bij de IJzeren brug kom ik Sandra tegen en we lopen gezellig kletsend richting de finish.
We melden ons af en na het stempelen van mijn boekje gaan we weer richting metrostation. Ik kijk terug op een gezellig dagje Rotterdam, de Wereldhaventocht 2018 zit er weer op!
meer foto’s hier