Woerden RS80 20-2-2016 / 25 km

Het begint al goed als ik de weg oprij richting Woerden, ik zie dat er werkzaamheden zijn bij Kethelplein dus ik moet mijn geplande route wijzigen. Dan maar via de Brienenoordbrug, ook goed. Maar dan kom ik in de buurt van Woerden en de route komt mij niet bekend voor, ik heb hier wel eens eerder gelopen. Als ik bij de eindbestemming kom, zie ik geen Brediushonk, het startbureau. Ik bel Annika om te zeggen dat ik wat later ben omdat ik verkeerd ben gereden, ik zit in Kamerik, een gehucht naast Woerden! Typisch......ook in de Kievitstraat! Maar ja, tien minuten later kom ik dan toch eindelijk op de goede bestemming aan en kan ik mijn loopmaatjes van vandaag begroeten: Annika, Syl, Adri en Ron. Ik zie ook Mieke uit De Lier. Nadat ik me aangemeld heb, wat overigens heeeeel snel gaat, kunnen we op pad! We gaan 25 km lopen, de vaste afstand van deze vereniging, RS80.

Er is slecht weer voorspeld dus gewapend met een poncho en ander regenwerend spul kunnen wij de weergoden het hoofd bieden als dat nodig is. Voorlopig is het droog.
Aan het begin van de route maak ik een foto van houten letters maar pas thuisgekomen weet ik wat het bekent: Laurium en dat staat voor Castellum oftewel fort. zie hier
De route is niet bijster interessant maar we kletsen er ons wel doorheen. Een lang stuk langs de Oude Rijn, het Jaagpad genaamd, kan mij ook niet bekoren al is het wel leuk om de mooie huizen aan de overkant te bekijken. We zien ook nog een mooie muurschildering aan de overkant en een graffiti voorstelling van een jongen die kennelijk op jonge leeftijd is overleden. Een soort memoriam. Heel indrukwekkend!

Na 9,9 km lopen komen we aan bij de eerste rust in Nieuwerbrug. Maar eerst worden er foto's van ons drietjes gemaakt bij een schattig mozaïek standbeeldje van een koe. Een echtpaar is bereid deze foto te nemen waarvoor dank.
Dan gaan Syl en ik meteen naar het toilet waar het dringen geblazen is, maar ik zie dat het invalidentoilet vrij is en ik schiet erin, mijn blaas staat op klappen!!
De koffie staat al klaar voor me, die heeft Ron voor ons gehaald. En na het nuttigen van een versnapering en de koffie kunnen we weer opgefrist op pad.

Dan is het zeven kilometer bikkelen over polderwegen en molendijken en de Paperkopperdijk. Op de Papekopperdijk zit een vestiging voor funderingstechnieken genaamd Plomp en er is open huis. Misschien hier.........? Maar nee, we lopen toch door. In Papekop staat een plaatsnaambord en je raad het al.......tijd voor een paaldansmomentje! Annika zet dit moment op de foto en we volgen de rest. Op naar de volgende rust in restaurant De Dijketelg. Toepasselijke naam!
Gelukkig zitten we in de achterhoede en is er voldoende plek voor ons. Een soepje gaat er bij Annika wel in en ik hou het bij een kop koffie. En het is nog steeds droog!

Ik begin het nu een beetje zat te worden, heb genoeg van al die dijken! Maar ondanks dat heb ik het wel naar mijn zin omdat er genoeg te kletsen is met iedereen dus ik vermaak me wel. En er wordt natuurlijk weer tijd gemaakt voor een Brugmomentje want bruggen zien we genoeg!
Aan het begin van het Zwarte dijkje (wat een lugubere naam) staat een groot bord met een uitleg hierover, ik zet het op de foto om het later op mijn gemak te lezen. Dit dijkje is ook weer laaaaaaang!!
Maar dan zien we ineens de spoorlijn opdoemen, we zijn bijna bij de finish. Bij het station nemen we afscheid van Syl, zij pakt hier de bus terug naar huis, ze heeft nog andere bezigheden vanavond en wil op tijd thuis zijn. Het is inmiddels ook gaan regenen. Niet veel maar ik haal toch mijn poncho tevoorschijn, ik heb hem niet voor niets meegenomen tenslotte!
En als we niet veel later bij de finish aankomen melden we ons af. Ik ben weer eens mijn stempelboekje vergeten maar daar doen ze niet moeilijk over, ik krijg gewoon een stempel en een plaatje en ik geef een complimentje over de goed verzorgde en gepijlde route, want dat was het wel! Na een gezellige nazit, heb enorm gelachen over een "stout" liedje, gaan we weer op huis aan en ik neem afscheid van iedereen.
Moe maar voldaan rij ik naar huis. Ondanks de saaie route heb ik wel genoten van deze dag!


Bekijk hier alle foto's

RWV Winterserie 7-2-2016 / 15 km

Het is weer eens tijd voor een rondje door Kralingen want de vijfde editie van de Winterserie van RWV wordt vandaag georganiseerd. Hans en ik rijden op deze zondagmorgen richting Kralingen en aangekomen op het startbureau meld ik mij aan en pakt Annie mijn kaartje al, ik hoef niets te zeggen! Na een praatje met Sabine vertrekken wij dit keer nu eens op tijd met een routebeschrijving op zak. Die gaat de hele weg er niet meer uit want pijlen dat kunnen ze wel bij RWV!

Na een stukje langs de Kralingse plas waar ik mij verwonder over de enorme drukte waarin we lopen gaan we het Rozenburgpark in en dan een klein rondje bebouwde kom om dan weer bij de Kralingse Plaslaan uit te komen. Ik kijk naar het kleine witte hondje wat met zijn baasje op pad is, maar het baasje loopt veel te hard. Hij kan het niet bijhouden met zijn korte pootjes en wordt ook nog opgehouden door een andere hond die met hem wil spelen...... Dan zie ik hem wachten op het baasje maar die is al veeeeeeel verder gelopen. Net als ik me afvraag of hij zijn baasje wel terug kan vinden zie ik hem verderop wachten bij de oversteekplaats zodat ze weer herenigend worden en ze samen verder kunnen lopen.
Als ik het restaurant de Tuin zie gaan we hier eventjes een lekkere koffie drinken. Niet omdat we toe zijn aan een pauze maar zo in die drukte lopen vinden we op dit moment eventjes welletjes! Hier kan je ook zonder wachtrijen naar het toilet.

Na de koffie lopen we de rest van de route zonder pauze. We lopen door de mooie wijk van Oud-Kralingen en ik maak hier een paar foto's. Ook van het monumentje ter ere van de geboorte van Juliana op 30 april 1909 aan de Vijverlaan. Langs de vijver gaan we richting Honingerdijk en naar de wijk de Esch en de gelijknamige watertoren. Het zonnetje schijnt lekker en we maken weer een paar foto's van de omgeving.
De watertoren is de oudste watertoren van Nederland en gebouwd in 1871-1873. Het wordt momenteel als restaurant gebruikt en is een erkend Rijksmonument.

Tussen de huizen is een leuke wijktuin gemaakt, we mogen er doorheen lopen. Niet groot maar voor de bewoners een mooie plek om bij elkaar te komen, er staan bankjes en picknicktafels. Het is voor het eerst dat ik dit zie, een leuke afwisseling in de route.
Langs de Laan van Woudestein, waar we niet gewoon over klinkers mogen lopen maar op een pad daar parallel aan en die is onverhard, dan door naar de Laan van Nooitgedacht met zijn statige knotwilgen. Hier nog een Brugmomentje al is het bruggetje erg laag!

Dan komen we weer uit op de Kralingse weg en gaan op weg naar de geplande rust bij restaurant de Big. Alleen gaan wij nu niet meer rusten, het is nog maar zes kilometer vanaf hier. We zien een stel ooievaars zitten op hun nest, een plekje aan het maken voor het aankomend kroost! Het is een prachtig gezicht met op de achtergrond een wolkenblauwe lucht. Vanaf dit punt lopen we kriskras door het Kralingse bos om dan vervolgens uit te komen bij het hertenkamp om vanaf daar naar de finish te lopen. Lekker vlot komen we daar aan.
We melden ons af en ik ga een stempeltje halen en daarna rijden we moe maar voldaan weer naar huis......we hebben er weer van genoten en 271 wandelaars met mij....
bekijk hier alle foto's

Rhoonse griendentocht 30-1-2016 / 25 km

De hemelsluizen zijn open gegaan vanochtend en het zal, volgens de weerberichten, de hele dag regenen. En toch ga ik vandaag een rondje Rhoonse Grienden lopen met mijn wandelmaatjes Ruud, Manon en Annika. Goed ingepakt tegen de regen ga ik samen met Hans op Rhoon aan, hij zal mij afzetten voor de deur want hè.....ik hou van wandelen en niet van lopen!

Na een kleine D-Tour vanwege een afsluiting van de Botlektunnel komen we aan in Rhoon en het startbureau, de sporthal van Rhoon is nog aardig leeg. Ed en Erik zitten al een bakkie te doen, te wachten op de andere dappere dodo's. Ik klets nog wat met Danyell en Ruud en Manon die ook inmiddels zijn gearriveerd.

We wachten dan nog eventjes op Annika die met het OV naar Rhoon komt en iets voor negenen arriveert. Dat is ook de starttijd van de tocht en de meesten staan al in de starblokken. We krijgen een routebeschrijving van Larissa en dan kunnen wij ook van start, de regen in!

We lopen het oude Rhoon in, langs het Kasteel van Rhoon. Een mooi wit monumentaal pand waar nu een restaurant gevestigd is. Na een paar straatjes raken we ineens het spoor bijster want op een t-splitsing missen we een pijl! En dat kan niet......bij RWV zijn ze altijd heel secuur met pijlen dus we zitten fout! Dat wordt dus teruglopen! Maar het duurt niet lang voordat we weer op de goede weg zitten.
We komen de wijk weer uit om vervolgens op de weg uit te komen vanwaar we gestart zijn maar dan een stukje verder.....dat is het eerste lusje.

Dan volgt een flink stuk bebouwde kom door Poortugaal om vervolgens uit te komen bij de eerste rust in de kantine van PSV, de Poortugaalse voetbal vereniging. Een mooie kantine waar je gezellig kan zitten en even bijkomen van de regen.
Na de rust gaan we richting de grienden maar omdat het hoog water is en het door de overvloedige regenval het gebied overstroomd is kunnen we daar niet komen en worden we omgeleid.
De Rhoonse Grienden zijn net als de Carnisse Grienden en de Ridderkerkse grienden zogenaamde zoetwatergetijdegrienden aan de Oude Maas. De grienden liggen buitendijks en staan onder invloed van eb en vloed. Twee maal per etmaal staan grote delen van het gebied onder water. Het gebied kent hierdoor een bijzondere flora en fauna. Op de knotwilgen groeien mossoorten, planten en paddenstoelen. Voorkomende planten in het gebied zijn de beschermde spindotterbloem, gele lis, kattenstaart, bittere veldkers en zomerklokje.

We lopen over een heel lang fietspad. Jammer want dat is best een beetje saai maar omdat we zo lopen te kletsen met elkaar verveelt het geen moment. Ik heb hier vaker gelopen en gefietst dus ik ken het gebied heel goed.
De tweede rust is een eigen rust van RWV buiten op een parkeerterrein. We kunnen wel overdekt zitten al regent het nu niet meer zo hard. Even lekker bijkomen met een verse soep van Gijs met ballen van Astrid. Heerlijk om de handen mee op te warmen, hij is goed heet!
Er staan ook drie toiletten, maar die ga ik nog niet bekijken, straks als we de lus van de 25 km gehad hebben komen we hier weer dus dan zal ik ze even keuren!

Na de soep gaan we weer verder richting Carnisse Grienden, weer over een lang fietspad. Rechts van ons zien we al een gedeelte van de grienden die goed onder water staan. Onderweg komen we weer een bruggetje tegen en ik vind het nu tijd voor een Brugmomentje en achter ons lopen mensen die van ons die foto willen maken.

In de grienden is een leuke brug dat overdekt is met kippengaas om de gladheid tegen te gaan. Een heel bijzonder bruggetje, wat eigenlijk niet echt een brug is maar een vlonder. Hier worden ook weer diverse foto's gemaakt. Ik hang nog in een boom bij gebrek aan een paal hahaha!

De weg terug naar de rust gaat over gras langs de Oude Maas wat flink drassig is een een lang modderpad zodat mijn broek onder de modder komt te zitten. Mijn schoenhoezen die ik vandaag voor het eerst nodig heb voldoen ook niet, mijn voeten zijn kleddernat geworden! Een miskoop van de eeuw! Maar ja, daar zijn trainingstochten voor, om daar achter te komen.

Zoals gezegd komen we na een tijdje "modderen" langs het golfterrein aan bij dezelfde rust als daarnet en we komen Ed en Erik tegen die net weer vertrekken. Zij hebben de route ingekort: in plaats van 40 km lopen zij nu 30 km.
Er is nog steeds soep en die gaat er gretig in alsook een stukje wandelgebak (ontbijtkoek). Ik ga nu ook even de dixie keuren. Er is zelfs stromend water om je handen te wassen en er hangt een spiegeltje aan de deur, om de doorgelopen mascara weg te werken (hij was toch niet waterproof genoeg!). De dixie is goedgekeurd!

We maken ons op voor de laatste 5 km naar de finish en er staat een harde, en koude wind! En het gaat nu ook weer eventjes regenen maar niet veel. Onderweg zien we een stel die foto's maakt van elkaar en Annika vraagt of zij soms een foto moet maken van hun twee. Dat doet ze dan ook en vraagt aan de man of hij een foto van ons wil maken. We staan er weer leuk op!

Annika raakt aan de praat met de man en vergeet ineens dat ze een paraplu had. Die heeft Ruud meegenomen! Ik klets wat met de dame die bij hem hoort maar haar tempo is veel te hoog dus ik laat haar weer verder lopen.
In Rhoon aangekomen hang ik nog de paaldanser uit, maar het effect is minimaal omdat het geen paal is maar het idee is leuk.
Na de kinderboerderij gepasseerd te hebben lopen we het viaduct over de Groene Kruisweg over en zijn we weer bij de finish gearriveerd.
Hier melden wij ons af en ik bel Hans dat hij me kan halen. We bieren nog even na met z'n allen en dan komt er weer een einde aan deze leuke maar natte wandeldag. 208 wandelaars hebben zich vandaag ingeschreven.
De natte voeten hadden verder geen nare gevolgen gelukkig en ik kijk terug op een geslaagde wandeling, ik heb genoten!
bekijk hier de foto's

Egmondse wandelmarathon 23-24 januari 2016 / 43 km

Dag 1 Noordroute

In september 2015 heb ik mij al ingeschreven voor de Egmondse wandelmarathon van Le Champion in januari 2016 en ook meteen een logeerplek geregeld. Net als vorig jaar logeren Hans en ik in een B&B vlakbij de start. Hans gaat dit keer ook meewandelen.
Op vrijdagavond voor dit weekend arriveren we in Egmond aan zee en nadat we worden verwelkomd door de eigenaresse installeren wij ons in het huisje.
Het weerbericht voor zaterdag is prima, voor zondag wat minder maar oké de route is mooi!

Maar eerst moeten we zaterdagochtend iets administratiefs afhandelen, we gaan Hans nog even aanmelden voor dag twee, dat was ik vergeten. Gelukkig kan dat probleemloos opgelost worden!
We starten vandaag vanuit sporthal de Watertoren met een groepje bekenden, voor mij dan want Hans is nog maar net bekend met het wandelen dus er volgt eerst een voorstel rondje. De sfeer zit er al goed in en we gaan op pad!
Gezellig kletsend met die of gene lopen we vandaag de Noordroute richting Bergen aan zee. We gaan na een klein stukje door Egmond meteen het strand op, met de wind in de rug. Al lopend breekt het wolkendek open en het zonnetje probeert er doorheen te schijnen en na verloop van tijd gaat dat nog lukken ook!
Bij de eerste koffierust, die al na 4 km verschijnt, staan we eventjes stil voor een bakkie. Het wordt vandaag een "trainen op rusten" dag, en dat is helemaal niet erg!
De route gaat verder over het strand tot we bij de strandopgang van Schoorl komen, alwaar de tweede stempelpost op 8 km is en we krijgen nog meer snoepgoed zoals een Sultana. Er is ook nog een fotomomentje van de groep in de stralende zon! Een deelneemster gaat ervoor liggen op het zand wat bij de reddingwerkers vragen oproept: is deze mevrouw wel lekker??! Ja hoor, niks aan de hand, toch aardig dat ze goed op de wandelaars letten!!

Na deze onderbreking gaan we de duinen in en de jassen kunnen uit. Ik laat de mijne aan want er staat toch nog wel een straffe wind. We genieten hier van het natuurschoon, we lopen in de bossen van Schoorl richting Bergen aan Zee.
Als we een bank ontwaren is het tijd om de schnapps tevoorschijn te halen, dat is bij deze groep inmiddels traditie geworden en wij doen er graag aan mee.....mjammie: gluhwein! Daar word je wel warm van als je het al koud hebt gekregen! Er komen nog meer versnaperingen tevoorschijn: Friese dumkes en eierkoeken. Die vinden gretig aftrek.......

Als de rugzakken weer wat leger zijn geworden stappen we op voor de rest van de route. De stemming zit er nu wel heel goed in, er wordt gezongen en gelachen over bananen die er niet zijn en nog veel meer onzin. Maar we hebben er reuze veel lol om!
Zo gaan die kilometers ongemerkt onder onze voeten door en arriveren we in Bergen aan Zee. Het is inmiddels tijd voor een lekkere lunch en een binnenrust. Op de boulevard zien we een leuke gelegenheid, Hotel Meyer. Het is nog even de vraag of zo'n grote groep terecht kan maar na wat gedraal over de locatie van de plek waar we willen zitten, binnen of buiten worden we door een van de medewerkers geleid naar een leuke plek achterin. Hier installeren we ons voor een lekkere lunch die al snel gebracht wordt.
Tijdens de lunch zie ik wat bekenden uit Dordrecht binnenkomen en ik maak even een praatje. Altijd leuk om bekenden tegen te komen! Een snelle wandelaarster komt ons vergezellen, zij is later gestart maar heeft ons inmiddels weer ingehaald! Ze loopt het laatste stuk van de route gezellig met ons mee.

De lunch is op en we maken weer aanstalten om te vertrekken maar eerst moeten we even van het sanitair gebruik maken. Een hilarisch momentje volgt want er staan brommers bij het toilet. Dat wordt dus "brommers kieken", in een plaatselijk dialect, welke ben ik even vergeten, betekent dat iets heeeeeeeel anders! We liggen weer in een deuk!

Door bos en duin gaan we weer richting de volgende stempelpost aan de Woudweg. We genieten van al het moois in deze omgeving en natuurlijk ook van het weer, want het lijkt wel voorjaar!!
Na 17,5 km gelopen te hebben arriveren we bij deze laatste stempelpost, hier is live muziek om de sfeer te verhogen. En het wordt nog gezelliger want de schnapps is nog niet op! Er is zelfs iets wat op koffie lijkt, het komt in ieder geval uit een Douwe Egberts thermoskan! En lekker dat het is!! Hmmm......dit trainen op rusten bevalt me wel!
En de anderen bevalt het ook want er wordt zelfs een polonaise gelopen en de muzikanten worden toegezongen.

De route gaat verder over zandpaadjes en steile hellingen en er zitten zelfs trappen in! We worden over een camping geleid, er staan her en der huisjes opgesteld. Het worden nog pittige laatste meters! Dan zien we de sporthal in de verte opdoemen en komt de wandeling ten einde. Hans maakt nog een finish foto van mij, we melden ons af en krijgen een nieuwe kaart voor morgen. Ik heb er weer zin in! Ik laat mijn stempelboekje alvast bestempelen en voorzien van een plaatje want daar heb ik vast geen erg in morgen!
's Avonds gaan we nog even de deur uit om in De Parel van Egmond een hapje te gaan eten. Een heerlijke afsluiting van een fijne wandeldag!!!


Dag 2 Zuidroute

Vandaag is het een druilerige dag, we zullen de zon dan ook niet zien! Helaas, de kilometers zullen toch gemaakt moeten worden!
We lopen vandaag weer met ongeveer dezelfde groep, vandaag in een andere samenstelling, dat wel. In de sporthal wachten we op elkaar en als het tijd is om te vertrekken doen we dat ook. We worden op de foto gezet door een Friese medewandelaar, hij loopt de Noord route vandaag.

En dan begint het toch nog te druppelen en ik heb een verkeerde inschatting gemaakt qua kleding, mijn andere jas is waterdicht, deze niet. Nou ja, ik kan niet meer terug....
We lopen nu het strand op met de wind pal in ons gezicht en de druppels wordt een nevelregen leren we van de weerman. We doen het er maar mee met in ons achterhoofd de gedachte dat ook hier weer een eind aan komt! Persoonlijk vind ik het wel wat hebben, zo tegen de wind in opboxen maar Hans die niet zo'n wandelaar is en al zeker niet in de regen vindt het nu niet zo leuk meer!!!

De eerste stempelpost is al op 3,5 km en daar kunnen we ons opwarmen. Heel eventjes maar want je koelt snel af zo! Er wordt koffie en thee uitgedeeld, ik hou het bij mijn watertje.....
Nog eventjes moeten we de wind en de regen trotseren want op 8,5 km zit pas de tweede rust, een strandtent genaamd de Deining. Een toepasselijke naam vind ik. In de verte zien we het langzaam in ons gezichtsveld verschijnen. En dan mogen we eindelijk eventjes binnen zitten en daar maken we dankbaar gebruik van! De snelle wandelaarster van gisteren is ook alweer bij ons aangeschoven. Ze loopt dan weer gezellig met ons verder.
Ik hang mijn jasje bij de open haard zodat deze wat kan drogen, versnaperingen worden besteld en genuttigd en dan wordt het weer tijd om te vertrekken richting de Duincamping Bakkum. Eerst nog even een stempeltje scoren en een mandarijntje en dan gaan we weer verder de natuur in en nu met de wind in de rug. Dat loopt toch wat comfortabeler! En ook nu is het weer genieten met een grote G van wat de natuur ons biedt. Zandpaadjes en steile hellingen worden bedwongen, en zelfs een trap die niet echt in de route zit wordt genomen alleen al om van het uitzicht te kunnen genieten. Helaas is het wel een kleine wereld, want het is nogal mistig en nevelig. Gelukkig regent het nu niet meer, dat dan weer wel.
We kletsen vandaag ook weer wat af, dan weer met de een en dan weer met de ander. Zo is het nooit eentonig en loop je ongemerkt de kilometers.

Bij stempelpost Bakkum op 11 km is het gezellig want er speelt en zingt een shantikoor. Wij nemen even de tijd om een schnapps te drinken die uit verschillende rugtassen tevoorschijn komt. En ook weer Friese dumkes en eierkoeken. Er wordt luidkeels meegezongen met de liedjes die het koor ten gehore brengt, tot groot genoegen van enkele koorleden.
Zij worden ook getrakteerd op een slokje......

Aan al deze gezelligheid komt een eind want we mogen nog een stukje kuieren naar de een na laatste stempelpost. Ook nu weer door de mooie natuur en we genieten!
Bij de "worstenman" zoals ze deze post noemen is het druk en eigenlijk wil ik nu doorlopen maar ons gezelschap gaat hier toch ook nog eventjes zitten om een broodje worst te nuttigen. Na enige tijd krijgen wij het koud en ik wil door naar de finish. Helaas raken wij het gezelschap nu kwijt en samen lopen Hans en ik naar de finish.
Het laatste stukje van de route is anders dan vorig jaar, we mogen een stukje langs de duinen lopen met zicht op zee, ware het niet dat het nu erg mistig is en niks kunnen zien van het uitzicht! Helaas......

Bij het bordje: naar de finish wordt nog een foto gemaakt van mij en even later komen we over de finishlijn. Na een echte finishfoto onder de rode finishdoek melden we ons af en ontvangen wij de welverdiende medaille. De hal is vol wandelaars en hele harde muziek, wij willen onze wandelmaatjes nog gedag zeggen door eventjes te wachten maar ik vermoed dat zij er nog een pauze aan hebben vastgeplakt (dat later naar ik hoorde waar was, zij zijn nog een visje gaan eten in Egmond).

Wij gaan dan maar op huis aan, douchen in de B&B, een bakkie doen, opruimen en de auto inpakken. Nadat we afscheid hebben genomen van de eigenaresse, rijden we terug naar Spijkenisse.
Ik heb erg genoten van dit wandelweekend en trots als een pauw op Hans dat hij zonder piepen zomaar de twee keer 21,1 km heeft gelopen!
Volgend jaar gaan we zeker weer!!
Bedankt Le Champion voor de perfecte organisatie en bedankt alle vrijwilligers voor deze mooie tocht(en)!
Bekijk hier de foto's

Midwinterwandeltocht De Lier 16-1-2016 / 25 km

De weersverwachtingen zijn niet best, er wordt veel regen verwacht en er staat een harde wind. Ik ga naar De Lier waar de Midwinterwandeltocht wordt georganiseerd door wandelvereniging Comtu voor een lusje van 25 km.
In de kantine van sporthal Vreeloo is het al druk als ik daar om 8.15 uur aankom. Ik zie Paul, Erik, Arjan en Ed al zitten en zie nog een paar bekenden. Na een kopje thee is het tijd om te vertrekken. Paul gaat 25 lopen en Ed 40 en de eerst 12 km lopen we gedrieën op.

De routebeschrijving geeft aan dat er vier rusten gepland zijn maar ik weet nu al dat we er zeker twee overslaan. Want na 4,1 km door de bebouwde kom hebben wij nog geen behoefte aan rust, al moet ik wel naar het toilet. Dat kan ik nog wel even ophouden.
Het waait behoorlijk en iemand maakt een opmerking over de Stetson van Ed, of hij nietjes in zijn hoofd heeft omdat ie anders wegwaait!
Maar de wind kan de pret niet drukken, we lopen lekker door al is de route niet zo spectaculair we hebben het toch wel naar ons zin. We zien voornamelijk kassen en huizen en lopen langs een autoweg op een fietspad. Dat vindt een dame op de fiets niet zo fijn want ze roept ons na: "dit is een fietspad hoor, geen voetpad!". Die opmerking krijgen wij als wandelaars vaak te horen omdat de route niet anders aangeeft en er vaak geen mogelijkheid is om anders dan op het fietspad te lopen.

Als we bij de tweede rust aankomen, de voetbalkantine van FC 's-Gravenzande zien we dat het hek gesloten is! Dat wordt omlopen, we lopen met een paar locals mee die weten wel de weg. Omdat ik nu onderhand heel nodig moet plassen ben ik blij als we eindelijk bij de kantine aankomen!!
Het is een grote kantine en hier kunnen we even bijkomen met een bakkie koffie dan wel thee.
Na de rust lopen we door een industrie terrein en langs vele kassen. We passeren een van de vele bruggetjes en ik vind het wel tijd voor een Brugmomentje want Ed gaat ons straks verlaten bij de splitsing.

In de verte zien we een oerlelijk wit huis, ik zet het op de foto. Ik vind het horizonvervuiling maar smaken verschillen.

We hebben het net over de wat saaie route maar dan komen we in een leuk bos terecht. Er is hier heel veel te zien en te doen voor kinderen, er staan allerlei bordjes zoals vleermuizenbos, moerasbos, vlindertuin, vogelbos en griendtuin. Er is zelfs een bordje Praatplek, bij een ligweide, hoe toepasselijk! Het blijken paadjes rondom Recreatieplas Prinsenbos te zijn. Wat een leuke afwisseling in de route!

Hierna is het tijd voor de derde geplande rust, onze tweede. Hier is een broodje worst of erwtensoep gratis te verkrijgen. Of een kop koffie. Ik neem het laatste en Paul een broodje worst. Hier klets ik wat met Gerrit, Marga en Nel die ook weer present zijn.

Na deze rust lopen we door Honselersdijk en Naaldwijk en is het ook weer tijd voor een paaldansmomentje als ik het bord van Naaldwijk zie. Ik vind dat altijd wel grappig, heb het afgekeken van een medewandelaarster uit Friesland.

Als we bijna aan het eind van de route zijn zien we de nieuwe brug over de rijksweg. Hij heeft wat weg van de Erasmusbrug. De weg ernaartoe is lang en Paul en ik zijn "stout" want we steken een stukje af, door de modder dat wel.
We zijn er een beetje klaar mee en zoeken een punt waar we af kunnen steken naar de Veilingweg. De weg die we op het oog hebben is afgesloten, dan maar parallel lopen aan de vaart. Langs deze weg zit de "anijsmelk-rust" maar omdat we beiden geen anijsmelk willen slaan we deze over. We zijn dan al bijna bij de finish maar we steken weer door, rechtstreeks naar de Veilingweg en de sporthal Vreeloo. Het plaatsnaam bord van De Lier nodigt uit voor een foto en dat doe ik ook.

Paul zegt: "als het maar geen diplomazwemmen is"......want dan is het druk in de kantine. Als we daar aankomen......zien we tientallen ouders met kindjes en hun zwemdiploma! Je zal het er maar net over hebben!
Ik meld mij af en ben weer een stempel rijker in mijn boekje. Paul heeft een plekje gevonden en we kletsen nog even na. Eventjes zitten!
Moe maar voldaan keer ik naar huis, dit was een heerlijke wandeling. De Runkeeper geeft aan dat we 27 km gelopen hebben.
Bekijk hier de foto's

RWV Winterserie deel 4 / 3-1-2016 / 15 km

Het eerste weekend in het nieuwe jaar en het begint al meteen goed: lekker wandelen in Kralingen bij de RWV! Hans en ik gaan, ondanks de slechte weersvoorspelling naar het Kralingse bos om daar 15 km te wandelen.
De startlocatie is als vanouds aan het Langepad. We zijn vandaag wat laat, er moest nog getankt worden onderweg maar dat is helemaal niet erg, je kan tot 11.00 uur starten. Na alle bekenden een gelukkig nieuwjaar gewenst te hebben kunnen we op pad.
Vandaag gaat de route richting de Rotte, dat is mijn favoriete wandeling. Nadat we allebei de Runkeeper hebben ingesteld gaat de pas erin en die gaat de hele route er niet uit, we lopen lekker door!! Het is heerlijk weer, niet te warm en niet te koud. Precies goed eigenlijk en we genieten.
Bij de Rotte aangekomen lopen we natuurlijk ook een stuk over het Prinsenmolenpad. We zien een stel bankjes met daartussen "rust" geschreven. Volgens mij een grapje van de de pijlers, dat je hier even mag uitrusten!
We passeren een stel wandelaars die mopperen:"waar is nou die beloofde rust?" En ik leg hen uit dat dit niet een echte verwijzing is maar een grapje! Ze kunnen er niet echt om lachen geloof ik, ze zijn toe aan een bakkie!
Wij nog lang niet en we stappen lekker door. Als we bij de geplande rust aankomen, die is in de Blokhut, lopen we toch door, het tempo zit er lekker in en ik heb ook geen behoefte aan een sanitaire stop.......
Dan wordt het tijd voor een Brugmomentje hoewel we al veel bruggetjes gepasseerd zijn! We lopen om de plas heen waar de Blokhut zit en dan gaat het weer richting de Rotte. Die steken we over middels een brug om dan uit te komen in Ommoord. Achter de hoge flatgebouwen langs door een parkje en over het onverharde pad weer terug naar Terbregge. Niet lang daarna lopen we zo het Kralingsebos weer in om de kilometers vol te maken.
Na 2,5 uur komen we weer aan op het Langepad, ik meld ons af en regel mijn administratie nog even (een plaatje scoren van de vorige editie, dat was ik toen vergeten, en een plaatje van vandaag plus stempel) zeg nog een paar mensen gedag en dan gaan we moe maar voldaan op huis aan! Dit was weer een leuke editie van de vierde wandeling van de Winterserie!

IK WENS IEDEREEN EEN GOED EN GEZOND 2016 MET HEEL VEEL (WANDEL)PLEZIER!!

Amsterdam Light Walk 27-12-2015 / 15 km

Het loopt alweer tegen het eind van het jaar 2015 aan......vandaag ga ik de laatste wandeltocht lopen van dit jaar in Amsterdam. Daar is door Le Champion een tocht georganiseerd, de eerste editie van Amsterdam Light Walk. Een route door de avond en langs allerlei met licht versierde straten, grachten, kerstmarkten en kunstobjecten. Ik ben benieuwd! Amsterdam is zoiezo een favoriete stad van mij dus ik heb er reuze zin in!
Hans en ik gaan met de trein want met goedkope Blokkerkaartjes reis je zeer voordelig, daar kan geen auto tegenop! En waar laat je je auto? Is ook niet goedkoop......

Ruim voor de starttijd komen we aan op het centraal station in Amsterdam. De startlocatie is de Pessenger Terminal Amsterdam en dat is zo'n tien minuten lopen vanaf het station. Daar aangekomen melden we ons bij de helpdesk omdat de kaart van Hans verkeerd bezorgd is. We krijgen zonder problemen een nieuwe!
Er speelt tango muziek, en er is een stel aan het dansen, ik vind de sfeer hier een beetje tam, de hal vind ik ook niet sfeervol......maar ja het is wel een perfecte locatie als je 5000 deelnemers wilt laten starten!!
Er zijn startgroepen om de stroom wandelaars te verdelen over de route, wij zitten in de laatste startgroep en mogen om 19.00 uur vertrekken. We besluiten om wat eerder te gaan en dat is geen probleem, de startstempel wordt door een enthousiaste vrijwilliger op de kaart gemept, zonder te kijken of wij wel in de juiste groep zitten....
Het is heerlijk weer, de kalender geeft december aan maar het voelt als de lente zo zwoel is de avond. Ik geniet ervan! Met een uitgebreide routekaart gaan we op pad...........

We lopen weer terug naar het centraal station dat mooi verlicht is en er staat een grote kerstboom voor, prachtig! Het valt mij ook op dat de meeste wandelaars geen "wandelaars" zijn, ze hebben geen rugzak of buideldas mee en veel mensen lopen op gewone schoenen. Ik vraag mij af of zij een idee hebben wat 15 km lopen inhoudt.
En ook veel versieringen met lichtjes, sommigen hebben er veel werk van gemaakt!
Ik zie dat de rondvaartboten ook goede zaken doen, het is erg druk bij de aanmeerplaatsen tegenover het station.
We lopen door de Jordaan en het is gezellig druk, veel winkels zijn nog open en de cafés en restaurants hebben nog stoeltjes buiten staan want zoals eerder gezegd, het lijkt wel lente! We moeten wel oppassen waar we lopen, de straatjes zijn smal en er is veel volk op de been, ook vanwege de wandeltocht natuurlijk. Echt doorlopen is er hier niet bij helaas maar ja, er is genoeg te zien en te bekijken dus het is geen straf.
We zien mooi verlichte straten als we door de "9 straatjes" lopen. Dit gebied tussen de Leidsestraat en de Raadhuisstraat is zo genoemd naar de negen dwarsstraatjes die de hoofdgrachten verbinden. Hier bevinden zich allerlei leuke en aparte winkeltjes en restaurantjes. Als je hier gaat winkelen is de kans groot dat je met iets bijzonders thuis komt!
Ik fotografeer een kunstwerk boven de gracht maar mijn fototoestel is wat primitief en kan het beoogde effect niet goed vatten. In het echt is het mooier dan op de foto.
Een ander kunstwerk moet een balzaal voorstellen, ik zie het niet. Het is wel mooi dat wel!
De Leidse straat die naar het Leidseplein leidt is erg druk met winkelend publiek en de tram rijdt hier ook door dus het is nu echt uitkijken geblazen. Ik herken de omgeving van andere bezoekjes aan deze wereldstad!
We naderen het Vondelpark, veel over gehoord maar daar heb ik nog nooit gelopen. Daar bevindt zich ook de eerste geplande rust in het Blauwe Theehuis. Hier krijgen we een stempel en een oliebol en we zoeken een plekje om te zitten die helaas niet beschikbaar is maar ach......we zijn nog niet echt moe en het is heerlijk weer. We lopen lekker door, de oliebol gaat voor de helft in de prullenbak........plassen doe ik wel in een tentje onderweg! De route naar deze rustplek is mooi aangegeven, door middel van glazen potjes langs het pad met een waxinelichtje erin. Leuk gevonden.
Vlakbij het Rijksmuseum is een ijsbaan met een gezellig restaurant en we besluiten hier even een bakkie te doen. Dat smaakt heerlijk maar de toiletten zijn te druk dus ik hou het nog wel even op...
We vervolgen de weg die onder het Rijksmuseum door gaat en als we langs de ingang lopen zien we een mooi hologram van een kerstboom. En dan weer richting Rembrandplein en lopen langs de Herengracht met veel spectaculaire voorstellingen. Ik doe mijn best om er een foto van te maken. Ineens komen we in een wachtrij terecht. Hier kan je kennelijk iets krijgen, we hebben bij de startkaart een armbandje gekregen waarmee je dit kleinood kan ophalen. Wij gaan de rij voorbij maar ik ga hier nog wel even naar het toilet.
We passeren de Magere brug die ook heel mooi verlicht is. Dit is het moment voor een foto, natuurlijk het Brugmomentje! De magere brug is een brug over de rivier de Amstel, oorspronkelijk gebouwd in 1691 en heette de Kerkstraat brug. Omdat deze brug erg smal was werd hij in de volksmond "magere brug" genoemd. Het is een ophaalbrug en werd vanwege bouwvalligheid vervangen in 1871. Vijftig jaar later was deze brug ook aan vervanging toe. In 1934 kwam er een grotere vergelijkbare brug die talloze renovaties achter de rug heeft. De laatste grote renovatie dateert van 1969. Tot 2003 reed er autoverkeer overheen. Na een reparatie en herinrichting gebruiken tegenwoordig alleen fietsers en voetgangers de brug. Enkele keren per dag wordt hij opgehaald om schepen te laten passeren. De rondvaartboten kunnen eronderdoor als hij dicht is. In 2010 werd de brug gerenoveerd, omdat ze aangetast was door houtrot.

Tot zover de info over deze aparte brug, gevonden op Wikipedia.

We zijn bijna bij de tweede rust en we krijgen de mogelijkheid om door de Hermitage te lopen maar dat doen we niet omdat de tijd wat krap is, we moeten om 23.00 bij de finish zijn.
En dan zijn we aangekomen bij de tweede geplande rust, de Stopera. Hier krijgen we een stempeltje en een bekertje warme chocomelk. Hans doet even zijn sok goed en ik geniet van de sfeer en de warme drank. Er is een DJ die leuke disco muziek draait.

Op de Nieuwmarkt is het erg gezellig met op de achtergrond de Waag wat nu omgebouwd is tot restaurant. Het is een 15-eeuws gebouw en was oorspronkelijk een stadspoort. De huidige naam verwijst naar de latere functie als waag. Het gebouw heeft een reeks andere functies gehad zoals gildenhuis, brandweerkazerne, museum
en anatomisch theater.
Hier maken we een selfie van elkaar met op de achtergrond de reusachtige kerstboom die we in grote getale gezien hebben in de stad vanavond.

Via de Prins Hendrikkade met zicht op Nemo lopen we weer richting de finish. Ik ben helemaal niet moe, zou zo nog een rondje kunnen lopen maar het is ondertussen wel 22.30 uur. Ik krijg een app van Annika dat zij inmiddels gefinished is en bij een kroegje zit naast de finish locatie, en als we daar langs lopen zien we haar samen met Willem Jan. We groeten elkaar en ik zeg dat we wel even erbij komen zitten na het afmelden. In de Passenger hal is het rumoerig en druk, er draait harde muziek. Ben blij dat we even kunnen nabieren verderop in cafe Delerium. Een drankje halen zit er niet in.......de rijen zijn erg lang!!! We praten even gezellig na en lopen dan gezamenlijk naar het station. We reizen nog een stukje met hen mee tot Breukelen, wij gaan er in Alexander uit. Ik heb genoten van deze wandelavond! Om 01.00 uur komen we weer moe maar voldaan thuis in Spijkenisse allebei met een leuke pin rijker.

Klik hier voor de foto's

Capelse Tweedaagse 19-12-2015 / 25 km

De Capelse Tweedaagse van RWV is altijd in de laatste maand van het jaar. Meestal is het dan ook erg koud maar vandaag lijkt het wel lente! Heel raar, dat ik op 19 december zonder ruiten te krabben op weg kan naar Capelle aan de IJssel waar de start is van deze tweedaagse. Ik loop 1 dag mee, op zaterdag.
Ik heb met diverse wandelvrienden en -vriendinnen afgesproken en nadat ik me aangemeld heb ga ik in de kantine een bakkie koffie drinken om te wachten tot zij ook gearriveerd zijn.

Het is erg gezellig in de kantine maar dan worden we door Gijs op pad gestuurd want het begint nu wel erg vol te raken binnen en de stroom wandelaars gaan naar buiten om het lusje door Capelle aan de IJssel te gaan lopen. De een gaat voor 15 de ander voor 25 of zelfs 35 km! Wij hebben de 25 -km route gekozen en gaan op weg.
Het heeft even gemiezerd maar het is nu gelukkig droog en we stappen de vochtige lucht in richting de IJssel die we gaan oversteken. De bekende Algerabrug over en dan naar beneden lopen we langs het water. Dit heet de Sliksloothaven en we komen een man tegen die zijn hond uitlaat. Hij zegt dat het hondje vandaag wel erg veel aandacht krijgt door al die wandelaars!
Bij de eerste RWV rust staat Gerrit in de verzorging, wij gaan er even bij zitten voor een lekker bakkie koffie. Er staat natuurlijk vanalles te snaaien maar nee.....het blijft vandaag bij een kopje koffie.
In een van de straatjes staat een jongetje heel enthousiast te doen en als we iets verder lopen heeft hij een tafeltje met allerlei lekkers erop zoals limonade en chocolade en dropjes. Wij lusten wel wat en de kleine ondernemer tilt zijn blikje op waar geld onder ligt.....want we moeten WEL betalen hahaha!! Dat doen we dan ook, we vinden het wel leuk zo'n enthousiast mannetje. Hij roept en zwaait ons nog na als we weer vertrekken.
De tweede rust is in een cafe en de stamtafel is ruim, we kunnen makkelijk aanschuiven. Hier ruikt de soep erg lekker en Annika besluit een kop te nemen, ik hou het bij koffie. De rest van ons groepje zit er ook al en het is erg gezellig.
We zitten nu op de helft van de route en gaan weer verder, de 25 km moeten we nog even vol maken.
Al kletsend en kwebbelend hebben we niet eens in de gaten dat we alweer bij de volgende rust zijn aangekomen......wat gaat de tijd toch snel als het gezellig is! We hebben inmiddels Krimpen aan de Lek achter ons gelaten en gaan nu naar Ouderkerk aan de IJssel. Het schijnt dat we weer de IJssel over moeten door middel van een pontje......is altijd leuk.
Maar eerst nog een rust in De Blokhut waar we aanschuiven aan de bar. Carla is inmiddels ook bij ons aangeschoven, ze heeft trek in een broodje kroket. Ik hou het bij een spaatje rood. Na dit aangenaam verpozen is het tijd om naar het pontje te lopen voor het laatste gedeelte van de tocht. Bij de aanmeerplek gekomen, struikelt Annika nog bijna over een paar omhoog liggende stenen, nog net geen PBS! (Plat op je bek smak)
Het bootje is erg klein, er kunnen misschien net 15 mensen op, er varen twee fietsers mee en de boot is vol! De overtocht duurt niet lang en al foto's makend van elkaar komen we weer heelhuids aan de overkant. De laatste RWV rust is de soeppost van Gijs en ja hoor, de soep staat al klaar! Dat is even heerlijk genieten om energie op te doen voor het laatste stukje.....
Het laatste gedeelte gaat door de wijken van Capelle aan de IJssel en langs het Pannenkoekenhuis Schollenbos waar we ooit eens poffertjes gegeten hebben. We kunnen Jan ervan weerhouden daar naar binnen te gaan anders waren we nu nog niet gefinisht! Het trainen op rusten is goed aan bod gekomen, er waren er vier en we hebben ze alle vier benut.
Nog even door het parkje, onder de Capelseweg door via een tunneltje en dan zijn we weer bij het startbureau gearriveerd. Ik heb mijn stempel al, en we melden ons af. En dan nog eventjes nagenieten en -praten en wat drinken en dan is het weer tijd om op te stappen.
We nemen uitgebreid afscheid van elkaar en ik rij met een tevreden gevoel naar huis......ik heb er weer van genoten! Leuke route, leuk gezelschap en heerlijk weer.

Bekijk hier de foto's

Oliebollentocht Crooswijk 12-12-2015 / 9,3 km

Tja, er staat boven dit verhaal 9,3 km. Dat komt zo......

Het plan voor vandaag is een stukje van 20 km te wandelen in Rotterdam Crooswijk, de Oliebollentocht. Ik heb met Martje afgesproken om 8.30 uur te vertrekken. Als ik in Crooswijk aankom is het even zoeken naar een parkeerplekje, ik zet hem aan de overkant tegenover een sporthal, daar is plek genoeg.
De ingang van de kantine van de speeltuin is wat lastig te vinden in het donker, dat kan duidelijker! De kantine is sfeervol versierd, het is tenslotte bijna Kerstmis!
Martje zit al te wachten en na de inschrijfrituelen kunnen we vertrekken.
De routebeschrijving ben ik vergeten op te halen maar Martje niet dus ik vertrouw helemaal op haar en de pijlen. Er is nog wel een briefje van de organisatie over de bepijling die ik niet helemaal snap maar goed, dat kan ook aan mij liggen!

We gaan op weg en de verwarring slaat al snel toe want lopen we wel goed? Er zijn nauwelijks pijlen en de routebeschrijving snappen we ook niet helemaal.
We lopen een stuk langs de Kralingseweg en we moeten tot de veilingbrug maar die is naar mijn idee helemaal niet die kant op!
Als we bij de manege aankomen besluit ik de organisatie te bellen want zó lang zonder pijlen lopen.....dat kan volgens mij niet!
En ja hoor, als we om de manege heen lopen, wat de beste man aan de lijn vertelde, komen we weer pijlen tegen. Dit is voor mij een heel bekend stukje van Rotterdam, ik heb er tientallen keren gelopen. Het laantje Nooitgedacht bijvoorbeeld en een stukje door Oud Kralingen waar het gedenkteken staat voor de gevallenen in de oorlog. Martje maakt er een foto van en ik denk ach waarom ook niet? Ben er vaak genoeg langs gelopen zonder er een foto van te maken....
Maar al lopend verbazen we ons er weer over hoe gebrekkig de bepijling is. De routebeschrijving zegt ons dat we bijna bij de finish zijn! Nou ja......we hebben er net 7,5 km op zitten! We lopen onder een viaduct door wat helemaal kleurrijk versierd is, en goed in de verf is gezet. Erg creatief!
We staan ook vaak stil om even te kijken waar we nu zitten. Maar we komen geen pijlen meer tegen. Wel een bankje gemaakt van mozaïek. Dit soort bankjes zie je veel in Rotterdam, we gaan er even opzitten. Trainen op rusten.......soort van! Want we zijn allebei niet moe! En ik zie achter ons de speeltuin vanwaar we vertrokken zijn!
Het is een tijd geleden dat ik zo'n slecht gepijlde wandeltocht heb gelopen! Dus we hebben uiteindelijk 9,3 km gelopen volgens Runkeeper.
Dit gaan we even bespreken met de organisatie en vragen waar we nu fout zijn gegaan. En we geven tips voor de volgende keer hoe het beter kan. Dit nemen ze ter harte en bieden ons een oliebol aan. Nou nee......daar vind ik het nog te vroeg voor. En gluhwein mag ik niet want ik moet nog naar huis rijden!
We blijven nog even nakletsen met een bakkie koffie en daarna nemen we weer afscheid van elkaar. Ondanks de slechte organisatie hebben we wel lol en plezier gehad!

RWV Winterserie deel drie 6-12-2015 / 10 km

Sinterklaas is weer het land uit en vandaag is het tijd voor een wandeltochtje bij de RWV. We gaan dit keer 10 km lopen, onze dochter heeft de auto nodig vanmiddag.
Het is bewolkt en het waait behoorlijk maar het is gelukkig wel droog.

Na het aanmelden en een kletspraatje met Larissa, Sabine en Chiel gaan we op pad nadat we allebei de Runkeeper gestart hebben.
Het eerste gedeelte van de route gaat weer door het Kralingse Bos om bij de Kralingse weg eruit te komen en dan is het meteen weer tijd voor een Brugmomentje. Vandaag gaat de route richting Brainpark. Een stukje door de bebouwde kom en dan de weg oversteken naar het Brainpark. Dat is zo genoemd vanwege de vele bedrijven die hier gevestigd zijn. Aan de overkant van dit park zit de Erasmus Universiteit.
De rust is gepland in de kantine van Leonidas maar omdat wij maar 10 km lopen, gaan we daar aan voorbij. Het is hier best druk want er kan ook geschaatst worden!
Na de rust splitst de route voor de 15 km lopers, zij gaan richting Brienenoordbrug. Wij lopen meteen richting de Esch waar de mooie watertoren staat. Hans zet mij op de foto met dit gebouw op de achtergrond.
Na de Esch steken we de Maasboulevard over om richting Oud Kralingen te gaan. En weer vergapen wij ons aan de mooie en grote huizen die hier staan! Wat ook wel leuk is om te vermelden: de pijlers maken ons attent op een mooie gevel via de tekst op de grond: een oogje met "gevel nr.29". Erg leuk want ik was er anders zo aan voorbij gelopen! De gevel is versierd met mooie koppen.
Als we in het Rozenburgpark aankomen, zijn we bijna aan het eind van de route. Hij is niet precies 10 km maar 11,5 km!
Na het park steken we de Kralingse weg weer over voor het laatste gedeelte langs de Kralingse Plas. Om 12.05 komen we aan bij de kantine. Ik ga nog even naar het toilet terwijl Hans ons afmeld waardoor ik vergeet mijn boekje af te laten stempelen! Nou ja, dat komt de volgende keer dan wel weer! Sinterklaas had voor de wandelaars vandaag een lekkere speculaaspop achter gelaten, bedankt!
Ik heb heerlijk gelopen in een voor mijn doen rap tempo.....mijn wangen gloeien als we terug rijden naar huis.

RWV Winterserie deel 2 / 15-11-2015 / 15 km

Als ik deze zondagochtend wakker word, hoor ik de wind waaien om het huis. De weersvoorspelling is niet best want er is ook nog veel kans op een bui maar toch ga ik mijn wandelspullen aantrekken voor een rondje Kralingse bos samen met Hans.
Als we aankomen bij het sportpark van PAC zijn er nog genoeg parkeerplekken, wat een verschil met de vorige keer want toen leek het wel lente en trokken de mensen massaal naar het park!

Ik meld me aan en de dame achter de inschrijftafel herkent mij al en geeft me de inschrijfkaart voor de serie en dan kunnen we op pad nadat ik eerst even met Danyell, Larissa en Sabine gekletst heb.

De routebeschrijving zegt mij dat we richting Oud Kralingen gaan via een groot gedeelte van het bos. De rusten zijn bij "De nachtegaal" en bij "De big" maar bij beide gaan we niet zitten, 15 km kan goed zonder rust gelopen worden.

Helaas gaat het toch een beetje regenen en de poncho voor Hans komt tevoorschijn. Ik heb een goede regenjas aan dus voor mij geen poncho.
Na ongeveer 7 kilometer door het bos komen we in de bebouwde kom van Oud Kralingen en we vergapen ons aan de grote en statige woningen. We maken een foto van de vijver, het ligt er idyllisch bij. Op de hoek staat een huis dat "Vijverzicht" heet, hoe toepasselijk! Er is ook een Brugmomentje, wat is een wandeling zonder brug?
En dan lopen we weer het park in met zicht op de twee molens, nu vanaf de andere kant van de plas.

Het waait behoorlijk maar toch hebben we daar niet zo heel veel last van omdat we in de luwte van het bos lopen. Maar als we naar de grote plas lopen, vlakbij restaurant de Schone Lei, hebben we de wind pal in ons gezicht! De wind maakt golven die wild tegen de oever beuken........wat een natuurgeweld.

Ik krijg een beetje last van mijn benen, de 2 x (ruim) 20 km van Barcelona zitten nog in mijn gestel en ik heb zin in een kleine pauze, ook al is het maar 5 minuten. Ik zie een bankje dat enigszins droog is.
Na deze kleine onderbreking lopen we weer verder naar de finish. Runkeeper zegt, als we de finish bereiken dat we 2.45 uur gelopen hebben.
Het was weer een lekker rondje bos, met recht "uitwaaien"!

Caminada Internacional de Barcelona 7-8 november 2015

Ik heb nog nooit een wandeltocht in het buitenland gelopen. Maar daar komt vanaf vandaag verandering in want we gaan naar Barcelona om daar de IML te doen. IML staat voor International Marching League, net zoals de Nijmeegse een IML is. Hans gaat dit keer mee om twee dagen te wandelen en wel 20 km! Hij gaat ook voor het eerst vliegen.

Donderdag
Op donderdag ochtend 5 november zet Rob ons af op Schiphol en daar zien we onze reisgenoten. Het afspreekpunt is in de Plaza en die is snel gevonden. En al na vijf minuten zien we Syl en haar man die toevallig ook Hans heet. Ik stuur een appje naar Carola die terug appt dat ze er ook bijna zijn. Carola heeft deze reis voor ons geregeld, en er gaan nog meer reisgenoten mee waarmee we nu meteen kennis kunnen maken: de tweeling Jannie en Dini en haar man Arie, Harriet, de moeder van Carola. Kortom een bont gezelschap. We gaan verschillende afstanden lopen want Dini. Jannie en Carola lopen de eerste dag 30 en Harriet en Arie gaan 10 lopen. Syl en Hans gaan ook 2 x 20 lopen net als wij.

Maar eerst nog eventjes koffie drinken en iets eten want het is al middag. Ik neem een lekkere salade met tonijn en Hans een broodje omelet. Het is dus wachten tot we aan boord kunnen maar de tijd gaat erg snel! We kunnen om 14.05 al boarden maar we willen nog even winkelen, we denken dat we nog tijd genoeg hebben.......
Wat winkels in en uit, snuffelen aan chocolade en ons vergapen aan de dure kleding, we maken nog een foto van elkaar bij een reuze hamburger en dan besluiten we naar de gate te lopen. Dat blijkt nog een behoorlijk stukje te zijn maar we denken nog tijd genoeg te hebben. Mooi niet........we horen ineens onze naam dat we haast moeten maken en dat we de vlucht vertragen!! Dat wordt dus rennen!!! En we moeten ook nog eens naar de achterste gate!
Maar we zijn op tijd en even later stijgen we op. Pffff.....dat begint al goed!

In Barcelona logeren we in een groot appartement, groot genoeg voor 16 personen dus alle ruimte.
Na een busreis en een stukje met de metro komen we daar eindelijk aan. We worden welkom geheten door de verhuurder, krijgen een paar setjes sleutels en we kiezen onze slaapkamer. Na het installeren van de spullen hebben we allemaal behoorlijk trek gekregen en gaan opzoek naar een restaurantje. Dat wordt nog moeilijk, zoveel mensen zoveel smaken. Maar dan hebben eindelijk iets gevonden, vlak om de hoek van ons verblijf.
Tijdens het eten krijg ik les in het Twents, ons reisgezelschap bestaat uit een paar Twentenaren. Zoals 'haan in tuk' hahahaha. Dus dan heb je ook 'haan oet tuk'(en betekent handen in de zak, en handen uit de zak)
Na het eten nog een paar boodschapjes doen voor morgenochtend. In Barcelona is het nu nog steeds bedrijvig en de meeste winkels zijn nog open. Het inmiddels al 21.00 uur!
Na het boodschappen doen praten we nog even na in de huiskamer met een drankje erbij. Het blijft nog lang onrustig.

Vrijdag
Omdat we nog een dagje vrij hebben, we gaan morgen pas wandelen, gaan Hans en ik een fiets Tour doen met Baja Bikes. De kleine fietsenwinkel is vlakbij onze logeerplek en we lopen er vrijdagochtend op ons gemak naartoe. Om half elf is de vertrektijd. De groep fietsliefhebbers wordt in drieën gedeeld nadat we onze fiets krijgen en is het wachten op onze gids van die dag. De Tour wordt geleid door een Nederlandse genaamd Laura. Zij woont en werkt in Barcelona en gaat ons langs allerlei bezienswaardigheden leiden. Ik heb dit al eens eerder gedaan met mijn zus dus ik weet wat ons te wachten staat. We fietsen steeds naar een bezienswaardigheid om vervolgens te luisteren naar wat Laura daarover te vertellen heeft en dat is heel interessant. Het is heerlijk weer en na ruim vier uur door de stad gefietst te hebben, inclusief pauze in het Parc de la Ciutadella komen we eindelijk weer terug bij de start........een uur te lang maar ja dan heb je ook wat! Het was een interessante tocht en ik ben heel wat te weten gekomen over Barcelona.
Na een late lunch op een van de vele pleintjes gaan we weer terug om even bij te komen in ons appartement. Want 's avonds staat er nog iets leuks op het programma: de magische fontein bij Palau Nacional. De fontein maakte deel uit van een project dat werd gebouwd ter gelegenheid van de wereldtentoonstelling van 1929. Het project werd in een jaar voltooid. Het meest spectaculaire onderdeel was de monumentale Magische Fontein. Deze was oorspronkelijk bedoeld als demonstratie van wat men kon bereiken met gefilterd elektrisch licht. In 1992 werd de fontein gerestaureerd t.b.v. de Olympische Spelen.
Veel mensen zitten op de trappen eromheen en wij zoeken een plekje om het spektakel te aanschouwen. Daarna gaan Hans en ik nog een hapje eten in de Arena. Dat is het leuke van Barcelona, alles is per metro te bereiken en op loop afstand. Want het moet niet te ver zijn, wij houden van wandelen maar niet van lopen!

Zaterdag
Zaterdagochtend is de start van de Caminada Internacional de Barcelona en na een goede nachtrust melden wij ons aan in het startbureau dat ongeveer een kwartiertje met de metro verwijderd is van het appartement. Het inschrijven hebben we al gedaan vanuit Nederland, dat gaat tegenwoordig zo makkelijk via internet!
Het is prachtig weer maar voor de zekerheid neem ik een vestje mee. Die gaat al snel uit want al lopend krijg ik het erg warm. De route is goed aangegeven door middel van plastic banieren en blauwe pijlen. Voor ons blauw want wij lopen 20 km.

We lopen richting Palau Nacional, dat ziet er nu in het daglicht anders uit! Er worden volop foto's gemaakt van het prachtige uitzicht. Via de (rol!) trappen komen we uit in het park van Montjuïc waar het Olypisch park is. Barcelona was eens de stad van de Olymische Spelen van 1992 en er zijn nu nog veel elementen daarvan terug te vinden zoals het Olymisch stadion waar we langs lopen. Er is ook een kabelbaan die naar deze heuvel leidt vanaf de haven. Op de top van de heuvel, we hebben nu ruim een uur gelopen, maken we even een tussenstop en daar komen we Rina tegen, die wij kennen van Walkers4walkers. Zij is hier met twee vriendinnen van haar.

Het uitzicht vanaf hier is fenomenaal, we kijken uit over de haven met zijn luxe vaartuigen en cruiseschepen. Ook hebben we uitzicht op de industriële scheepvaart van Barcelona.
Er is een rust gepland door de organisatie maar we hebben trek in een bakkie koffie met iets te eten want bij de rust is alleen chocolade te krijgen en water. Als we een bakkertje zien met stoeltjes binnen gaan we daar even zitten.
Na de rust duurt het niet lang of we zien de rust van de organisatie waar ze al klaar zitten met inderdaad, chocolade en een wafel met chocolade. Het water zit in kruikjes die je aan je mond kan houden maar er staan ook flessen met water en ik vraag of mijn flesje bijgevuld kan worden. Hier gaan we nog wel even zitten al is er weinig mogelijkheid daartoe. We krijgen een knipje in onze controle kaart.
Het tweede gedeelte van de route gaat in een stijgende lijn.....letterlijk! Want we lopen richting Parc Guell. Het wordt zweten geblazen en de kuit- en bovenbeenspieren worden aan het werk gezet! Soms wordt de weg wat makkelijker gemaakt, dan kunnen we gebruik maken van de roltrappen. Dat is maar goed ook! Op deze trappen komen we Marleen en haar man Nico tegen en zij blijkt lid te zijn van de facebookgroep IML walkers. Wat een kleine (wandel)wereld is het toch.
Er is natuurlijk ook nog een paaldansfoto-moment van een plaatsnaambord langs de weg.
Het is inmiddels lunchtijd geworden en we zoeken in een van de vele winkeltjes iets om te eten. Die vinden we al snel en ik heb trek in een tosti. Dat heet "bikini" in Barcelona. Maar de traditionele tosti hebben ze niet, wel een wrap die warm gemaakt kan worden. Lekker!! Het feest is compleet met een heerlijke café con leche, zo noemen ze koffie met melk! Hmmm......ik kom een beetje bij. En het hoeft allemaal niet duur te zijn, eten en drinken is hier relatief goedkoop.
Na deze verfrissing krijgen we nog een pittig stukje voor de kiezen want we zijn nu net op de helft van de heuvel. Syl en Hans willen het park gaan bezoeken en we nemen afscheid maar niet voordat Syl een portie churros gescoord heeft! Ik hou daar niet van maar Syl des te meer.....ik zet haar met deze warme hap op de foto, ze glundert!
Hans en ik lopen daarna samen de route uit. We komen niet echt langs het park Guell en gaan alweer dalend de stad in. Dit gedeelte vind ik enorm saai, lopen over de stoepjes van een lange straat en steeds moeten we stoppen voor een stoplicht en die zijn er talrijk. En waag het niet door rood te lopen want de kans dat je geschept wordt door een auto of scooter is groot!
Bijna aan het eind van de tocht komen we langs een apart park, het Parc de l'Espanya Industrial. Het ligt vlak na het treinstation van Barcelona. Het park bestaat uit een ongewone combinatie van een vijver met klassieke beelden omringd door modernistische wachttorens.
Het is een combinatie van een landschap met bomen, een groot plein, een kunstmatig meer, fonteinen, speeltuinen, moderne kunstwerken en sportinfrastructuur.
Het park is aangelegd in 1982 op een voormalig terrein van een textielfabriek en overbrugt een hoogteverschil tussen het station aan de ene kant en het lager gelegen landschap aan de andere kant door middel van een reeks brede trappen. De trappen grenzen aan het meer en doen dienst als een soort amfitheater met zitplaatsen van waaruit bezoekers het park kunnen overschouwen. Bovenaan de trappen staan een reeks futuristisch uitziende wachttorens.
Er staan verschillende sculpturen in het park. Sommige zijn modernistisch van ontwerp terwijl andere kopieën zijn van standbeelden uit de oudheid zoals het beeld van Neptunus in het midden van het meer. De meest opvallende sculptuur is de “Draak zonder Sint-Joris” van Andrés Nagel. Het grote gietijzeren kunstwerk beeldt een draak uit die uit het meer stapt.

Ik ben blij als we de finish bereiken, want ik ben een beetje misselijk geworden van de uitlaatgassen van de stad en ik heb het idee dat de lengte van de tocht niet 20 km is maar meer! We melden ons af en krijgen een diploma voor deze dag en een stempelkaart voor IML wandelingen.
Er is ook een drankje te krijgen en een stokbroodje, dat is wel goed geregeld zeg! We kletsen nog wat na en als het broodje verorberd is gaan we weer terug naar ons logeeradres.
Na een douche, een hapje en een drankje en een afterborrel met onze huisgenoten duiken we vroeg onder de wol om ons op te maken voor dag 2!

Zondag
We gaan deze dag met het hele reisgezelschap starten en gaan daarom al vroeg op pad naar het startbureau via de metro. Het startbureau is goed te bereiken met het OV en ligt dicht bij het metrostation. Harriet en Arie lopen vandaag 10 km en starten later dan wij, de rest loopt 20. Hier komen we ook Diny tegen met haar vriend en we maken wat foto's van elkaar en kletsen wat tot we kunnen starten. Vandaag zijn we op tijd voor de start en kunnen dus met de hele meute mee. Het is een leuke ervaring zo in de ochtendschemering van Barcelona te lopen met al die wandelfanaten! De 30-km lopers starten elders, zij worden met een bus naar de start gebracht en mogen daarna 30 km teruglopen naar de stad.
Het eerste gedeelte is toch best wel saai. Weer door de straten van Barcelona en weer langs onnoemelijk veel stoplichten, het treinstation van Barcelona en het Parc Industrial.
De tweelingzusters en Carola gaan een of meerdere cashes zoeken die hier kennelijk liggen en we laten hen achter. Als we een cafeetje tegenkomen na ruim 1,5 uur lopen besluiten Hans en ik een 'bakkie-met' te halen hier, daar zijn we wel aan toe. En hier zitten meer wandelaars.
We horen van één van hen dat we hierna een zwaar stuk krijgen......en daar krijgt hij gelijk in! Na de koffie lopen we de officiële rust voorbij na een controleknipje en gaan we een parkje in en het begint al gelijk goed: onverharde paadjes en we stijgen flink. De zon schijnt gelukkig nog niet zo uitbundig maar ik krijg het al flink warm.
Wat hierna volgt is eigenlijk niet te beschrijven, zo steil zijn de wegen die we bewandelen. In de verte zien we wandelaars in de bergen en Hans kan niet geloven dat wij daar straks ook lopen.
We mogen zelfs een mountainbike pad op, maar daar zijn we niet blij mee want we moeten best vaak uitwijken voor die waaghalzen. En wij ploeteren maar door en door. Totdat we denken op het hoogste punt te zijn, we komen bij een soort gedenkteken met mozaïek en een Mariabeeldje. We staan er even bij stil en genieten van het uitzicht. Het is wat heiig dus we kunnen helaas niet erg ver kijken.
Maar we zijn nog niet op het hoogste punt blijkt later, we stijgen nog steeds!
En dan eindelijk lijkt er aan het stijgen een eind te komen, we gaan als 'vanzelf' naar beneden. Totdat we bij de rust komen voor onze controleknip. Ik ben blij dat ik mijn flesje weer kan vullen, het is dorstig weer! We zoeken een plekje bij het restaurant vlakbij en nemen het er even van. Een dame uit Finland komt bij ons zitten en we kletsen wat. Dat is het leuke van een internationale walk, diverse mensen doen er aan mee.
Het laatste stukje van de tocht lopen we weer samen met Hans en Sylvia en lopen de bebouwde kom in want we gaan richting Camp Nou, het voetbalstadion van FC Barcelona. Leuk voor de mannen, mij doet het niet zoveel.
En dit stadion ligt niet ver van de finish die we al vroeg in de middag bereiken.
We melden ons af, nemen onze medailles in ontvangst en ik koop nog een badge voor mijn tas. Als beloning krijgen we weer een broodje en een blikje/flesje fris en we kletsen wat na met Dini en haar vriend die er ook al zitten.
Helaas komt aan alle leuke dingen een eind. De wandeltocht is volbracht zonder problemen, we hebben genoten en Hans heeft zijn eerste wandelmedaille gehaald, ik ben best een beetje trots op hem!
Ik heb genoten van deze bijzondere wandeldagen! Mooi weer, mooie omgeving en een gezellig reisgezelschap! Ik wil bij deze Carola bedanken voor de planning van deze dagen, het was top!!!

foto’s

Winterserie RWV 1-11-2015 / 15 km

Vandaag, zondag 1 november lijkt het wel lente als ik mij klaar ga maken voor een wandeling in het Kralingse Bos. Daar begint de Winterserie weer van de Rotterdamse Wandelsport Vereniging waar ik lid van ben. Dat is elk jaar weer een fijn moment, de herfst heeft zijn intrede gedaan en laat de bossen mooi kleuren. Ik hou daar wel van en zeker vandaag met deze zachte temperaturen!
Hans gaat dit keer ook mee en als we samen aankomen op het Langepad waar het startbureau gevestigd is, kunnen we maar moeilijk een plekje vinden voor de auto, het mooie weer trekt velen deze kant op. Hans gaat vast de auto parkeren en zet mij even af zodat ik ons alvast kan aanmelden. Sabine, Larissa en Danyell zitten er al klaar voor en ik maak even een praatje. Ik meld ons aan voor de serie van zes wandelingen want ik denk dat ik ze wel alle zes ga lopen als alles mee zit.
Ik vergeet een routebeschrijving mee te nemen, ga nog even naar het toilet en kan dan eindelijk aan de tocht beginnen, het is al laat!
Als ik de routebeschrijving inspecteer zie ik dat het deze keer de "McDonaldsroute" is, zo noem ik hem altijd want de rust is bij McDonalds. Eigenlijk heb je geen routebeschrijving nodig om deze wandeltocht te lopen, er is altijd uitstekend gepijld, ook dit keer weer! Zo kan je heerlijk ontspannen van de omgeving genieten en dat doen we ook. Ik maak een paar foto's van het schitterende lichtspel tussen de bomen en van de gekleurde herfstbladeren in het zonnetje.
Het eerste deel door het bos wordt al snel gevolgd door een stukje bebouwde kom en we mogen over twee bruggetjes wat natuurlijk weer een brugmomentje oplevert.
Dan zijn we al snel bij de rust zoals eerder vermeld bij de McDonalds. Hans maakt van de gelegenheid gebruik om wat eten te scoren, een paar beschuitjes als ontbijt is zo verteerd als je aan de wandel bent. Ik ga naar het toilet maar neem niets te eten.
Na de rust vertrekken we weer voor de rest van de tocht en via een stuk bebouwde kom door leuke straatjes genaamd Bovenover en Onderlangs komen we weer op de Kralingseweg uit. We komen langs een restaurantje genaamd De Big, en het terras is uitgebouwd naar het gras want daar schijnt de zon. Gelijk hebben ze, het ziet er heerlijk uitnodigend uit. Maar vandaag trainen we niet op rusten want we hebben een ziek kind thuis zitten! Dus na de loop meteen naar huis helaas.
Langs de Kralingse Plas is het een bedrijvigheid van dagjesmensen die op het mooie weer afkomen. Veel wandelaars met kinderwagens en veel fietsers en joggers wat sommige fietsers een slecht humeur bezorgd omdat wij ook het fietspad soms gebruiken!
Het restaurant De Schone Lei is druk bezet met dagjesmensen, de terrassen zitten helemaal vol. Een goede omzet voor deze tent vandaag! En dan komen we na allerlei zigzagpaadjes door het bos weer aan bij de kantine van PAC en tevens startbureau. We melden ons af en gaan meteen door naar huis om voor het zieke kind te zorgen. Ze is aan haar keelamandelen geopereerd en stuurde ons een app dat ze zonder ijs zat. Dus dan maar meteen door naar AH voor een paar Raketten!! Gelukkig wonen we niet ver van Kralingen dus aan het begin van de middag komen we na een heerlijke wandeling weer thuis. Deel 1 van de serie zit er alweer op maar over twee weken is de volgende al.

Bekijk hier de foto's

Pegasustocht 24-10-2015 / 30 km

Op zaterdag 24 oktober heb ik de Pegasus wandeltocht gelopen georganiseerd door de Stichting Recreatie Veluwe & Vallei. Maar eerst een stukje geschiedenis.

Pegasus of Pigasos was volgens de Griekse mythologie een gevleugeld paard.


Embleem van de Britse luchtlandingstroepen; een blauwe Pegasus,bereden door Bellerophon, tegen een paarse achtergrond.

Na de dramatische afloop van operatie Market Garden, wisten ongeveer 300 geallieerde militairen in het door de Duitsers bezette gebied ten noorden van de Rijn uit Duitse krijgsgevangenschap te blijven. Deze parachutisten (para’s) werden zoveel mogelijk opgevangen door het plaatselijke verzet. Om verschillende redenen moesten deze para’s zo snel mogelijk over de Rijn gezet worden. In samenwerking met het plaatselijke verzet, bereidden de geallieerden een massaontsnapping voor.
In de nacht van 22 op 23 oktober 1944 wisten 130 geallieerde militairen (ongeveer 120 man luchtlandingstroepen, aangevuld met vliegtuigbemanningen) en acht Nederlandse burgers vanuit bezet gebied de Rijn dichtbij Renkum over te steken. Deze operatie is later bekend geworden onder de naam: Operatie Pegasus 1. Volgens majoor Airey Neave, destijds als hoofd van de Britse Militaire Inlichtingendienst (M.I.9) belast met “escape and evasion” in West-Europa en zodoende medeverantwoordelijk voor de verschillende operaties Pegasus, was operatie Pegasus 1 de grootste ontsnapping uit bezet gebied tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Enkele maanden later (18 november) werd een poging gedaan om de resterende geallieerde militairen over de Rijn te krijgen. Ook bij deze ontsnappingspoging was het plaatselijke verzet nauw betrokken. Deze operatie liep om verschillende redenen uit op een grote mislukking. Zo waren de Duitsers meer alert en moest er een groot stuk door onbewoond gebied worden gelopen. Van de circa honderd mannen die deelnamen aan operatie Pegasus 2, bereikten er slechts 7 veilig de zuidoever van de Rijn.

Bron: Wikipedia

Een indrukwekkend verhaal!!

Elk jaar worden drie wandelingen georganiseerd die met dit verhaal te maken hebben, waarvan op 24 oktober de tocht vanuit Wekerom waar ik vandaag naartoe ga. Het is een behoorlijk eindje rijden dus ik ga vroeg op pad om op tijd te kunnen vertrekken. Ik heb met Andre afgesproken dat we samen deze tocht gaan lopen. Als ik rond 8.00 uur aankom in Wekerom kom ik in een kleine file terecht om op het terrein te komen waar ik mijn auto kan parkeren. Het is kennelijk een druk bezochte tocht! Ik word door verkeersregelaars gewezen naar een plek en deze blijkt niet zo ver van het startbureau te zijn, een theehuis van 's Heerenloo.

Andre is ook net gearriveerd en we drinken eerst nog even een bakkie thee want de wachtrij om in te schrijven is lang! Er is net een bus "groentjes" binnengekomen (leden van de wandelgroep Zoetermeer, altijd in het groen gekleed). Ineke G. komt bij ons zitten voor een bakkie, gezellig. Zij hoort ook bij de bus groentjes maar zij is vandaag niet in het groen.

Als wij ons eindelijk kunnen aanmelden krijg ik een uitgebreide routebeschrijving en een muntje overhandigd. Met dit muntje kan ik straks terug rijden in een legervoertuig. Leuk! De routebeschrijving is uitgebreid maar ik mis wel een afstandsaanduiding. Er wordt gepijld met witte plastic bordjes.

We komen nog een bekende tegen van Andre, ook een "groentje". Ik maak kennis met haar maar ben helaas haar naam vergeten. En dan kunnen we eindelijk op pad. Ik wil mijn Runkeeper app opstarten en ik krijg zowat een hartverzakking want ik denk dat mijn heuptas weg is. Ik vond mijn rugtas gordel al strak zitten.......en dan kom ik er achter dat ie gewoon om mijn heup zit. Pffff......ik lach me rot om deze verwarring!

Na een minuut op tien lopen bukt een man zich om iets te fotograferen, we komen er achter dat het een wit met rode paddestoel is, midden op het pad. We lopen verder met de gedachte dat er vast nog wel meer paddestoelen zijn maar dat valt erg tegen! Het is een lang onverhard pad over het gebied van Planken Wambuis, een mooi natuurgebied.

Dan komen we bij het uitkijkpunt de Valenberg en kunnen we de mooie wijdse natuur bekijken. In de verte zien we runderen en wilde paarden. Na ongeveer zes kilometer is er een rustpunt ingericht maar wij lopen nog even door omdat we bij de rust op 10 km willen zitten. Na een paar honderd meter worden we op de foto gezet door Wandelsportfotografie. Ik heb nog niet gekeken hoe hij is geworden.

Op de routebeschrijving staat uitgelegd waar we lopen, het blijkt een stuk van de oorspronkelijke route van de Pegasus en links van de plas lagen Duitse stellingen waar de mislukte Pegasusroute op stuk liep. Jammer dat ik dit niet gezien heb! We zijn er ongemerkt langs gelopen.

Bij de eerste rust op 10 km, bij Juffrouw Tok gaan we lekker binnen zitten voor een uitgebreide rust. Andre neemt een erwtensoep, jammer die wil ik niet en ik neem een thee en eet mijn meegebrachte eten op. De soep is wel erg gevuld: met worst! Meer worst dan soep lijkt het wel. Hier komen we veel bekenden tegen uit onze wandelvrienden-club! En ik maak kennis met een aantal onbekende wandelvrienden.

Als ik wil plassen zie ik tot mijn schrik een enorme rij! Ik heb geen zin om hierop te wachten en ga even terug naar de maisvelden. Als ik terugkom van mijn sanitaire stop zie en hoor ik op het plein een groep doedelzakspelers, gezellig! Ik zie zelfs twee heel bekende wandelvriendinnen zitten: Marja en Jolande van het logeerhuis in Nijmegen. Ik begroet ze even en ik wil weer op pad gaan. Maar het is 11.00 uur en dat betekend dat het tijd is voor een "11.00 uurtje". Overal op de wereld wordt tijdens marsen om 11.00 uur een schnapps gedronken om gevallen militairen te herdenken. Ik kom een paar bekenden tegen die deze traditie in ere houden en ik mag ook meedoen, erg lekker.

Hierna gaan we dan echt weer op pad, de Ginkelse heide over. Op deze heide zijn de Engelse para's geland in september 1944 dit wordt herdacht elke 3e of 4e zaterdag in september en er is een Airbornemonument te bezichtigen. Helaas heb ik die ook niet gezien.

Na de heide gaan we de A12 onderdoor en na de spoorlijn splitst de route zich voor de 20 km lopers, wij gaan de 30-km route lopen. Na ongeveer vijf kilometer heb ik wel even zin in een kleine pauze en we zien een leuk bankje met mooi uitzicht. Een man op de fiets die zijn honden uitlaat vraagt of er soms een wandeltocht aan de gang is, hij komt zoveel mensen tegen.........en wij beamen dat. Het bankje ziet er wat apart uit, het is een herdenkingsbankje. Er zit een gat aan het uiteinde waar een boompje in hoort maar het lijkt op iets anders en Andre kan het niet laten om een beetje te dollen. Ik maak een foto van die mafkees en ik lig weer helemaal in een deuk!

Na dit intermezzo gaan we weer op pad, we moeten nog een eindje! Nog een hilarisch moment: we komen in een soort van kabouterbos terecht, er staan wegwijzers in de vorm van een kabouter en we zien een waar kabouterhuisje! En dan komen we een gezinnetje met een klein kindje tegen die verkleed zijn als kabouters. Kennelijk kan je hier een soort speurtocht doen voor peuters en kleuters. We maken er foto's van en er wordt geroepen: "zet dit niet op facebook hoor!" Nee hoor.........

Voordat we bij de tweede rust zijn komen we Yolanda en Marcel nog tegen die met Hennie en nog een paar vrienden op pad is. We lopen een klein stukje met hen op en zetten een verloren wandelschoen die langs de weg ligt op de foto. Ik kom ook Bernard tegen die volop loopt te fotograferen. Trudy is met haar dochter Noa aan de wandel evenals Esther met haar dochter, knap van de dames, 30 km is niet niks!

De tweede rust is bij restaurant Campman en we gaan aan de tafel zitten waar Yolanda en haar wandelvrienden zitten. Ik bestel twee thee en die worden snel gebracht. Lekker, even kletsen en genieten van het zachte weer want we kunnen nog buiten zitten. Hier kom ik Lara met haar vriendin Anouk tegen en we kletsen wat. Hier ga ik zelfs twee keer naar het toilet, een keer om wat weg te brengen en een keer om wat te halen (water). Een mooi luxe en fris toilet zonder wachtrijen, kijk daar hou ik van! De sanitaire voorzieningen zijn overigens erg karig tijdens deze tocht.

Na dit aangenaam verpozen gaan we weer op pad voor de rest van de route en gaan na enige tijd het bos weer in. Er blijkt zelfs een "Engels bosje" te zijn waar men in de oorlog zich op 22/23 oktober 1944 verscholen hield voor de vluchtoperatie maar die heb ik helaas niet gezien.

We gaan weer terug de A12 onderdoor middels een tunnel die ik ken van de Edese vierdaagse. We lopen weer een momument voorbij. Dan lopen we weer een stukje over het terrein van Ederhorst, een instelling voor kinder- en jeugdpsychiatrie. Dit ken ik ook van de Edese4daagse. Na de Ederhorst is een eigen rust, hier gaan we ook eventjes zitten ook al moeten we nog maar vier kilometer tot de finish.

Het ruikt er sterk naar worst, er blijkt erwtensoep te koop te zijn maar we nemen niks, alleen even de sokken nakijken en het gewicht van de voeten is al lekker, Andre smeert even zijn voeten in en wisselt de sokken. Gelukkig zijn de twee bankjes vrij. Even later komen Trudy en Esther met hun dochters er ook aan.

Na deze rust komen we weer in de bebouwde kom van Ede, we zien een mausoleum en een veldje met rode paddestoelen. Andre gaat op zijn knieën voor een mooie foto. Even later komen we aan bij De Bosrand, een hotel en is mij ook bekend van de Edese4daagse! Hier melden we ons af, en halen een stempel voor het boekje en een Radler 0,0 als beloning. Maar dit is niet de echte finish want het mooiste komt nog! Een paar honderd meter verder staan militaire voertuigen om ons naar de finish te brengen in 's Heerenloo. Er staat een kleine wachtrij en dan kunnen we ingeladen worden! Ik moet een klein stalen trapje op (en ik denk: hoe kom ik hier straks weer af??). Erg leuk om mee te maken, zo'n tochtje in een voertuig zonder vering en wat maakt het een herrie!!! Na een minuut of tien zijn we weer bij het theehuis. Gelukkig krijg ik hulp bij het uitstappen........Hier krijgen we de beloning, een vaantje. Jammer dat het geen medaille is.

En dan zoek ik samen met Andre de auto op, zijn auto blijkt vlakbij die van mij te staan en we nemen afscheid van elkaar. Na een autorit van 1.30 uur kom ik moe maar voldaan thuis. Ik heb genoten van deze wandeldag vol natuur, historie, gezelligheid en het mooie wandelweer!

Bekijk hier de foto's