Barendrecht 18-2-2012

De winterwandeling van Barendrecht is niet echt één van mijn favorieten qua omgeving maar omdat er heel wat Walkers op af komen ga ik toch naar Barendrecht rond 7 uur zodat ik mijn auto dichtbij kan parkeren. Het typische van deze startlocatie is, dat er een immens parkeerterrein is maar alleen voor voetballers en publiek! Vind ik heel discriminerend maar alla, ik zet mijn koets een stukje verder. Mijn gedachten gaan vandaag natuurlijk weer uit naar Marina, mijn wandelvriendinnetje van de 4daagse in 2008, zij is vandaag drie jaar geleden op 33-jarige leeftijd overleden.

Rond 7.45 uur arriveer ik in de kantine en daar zitten Ed, Larissa, Paul en Sabine al te wachten. Robert kom ik tegen bij het startlokaal maar hij loopt zijn eigen tocht en vertrekt al klokslag 7.50 uur, hij wil op tijd weer thuis zijn!
Trudy (Wolfje) en broer Kees komen ook aangelopen en Leo is er klokslag 7.59 uur (= op tijd!) en niet veel later vertrekt de hele bups.

Al snel blijkt de bepijling niet optimaal, we werden daarvoor al gewaarschuwd door de organisatie, en komen na een goed kwartier weer aan bij de startplek! Wat blijkt, we hebben pijlen gevolgd met een T (terug) terwijl we die met H (heen) moesten volgen, hahaha! Nou ja, niet erg want we hebben het heel gezellig onder elkaar. Een kilometer meer of minder maakt dan ook niet meer uit.

Ik heb niet zo'n erg in de route en de omgeving omdat ik zo'n lol onderweg heb. Het waait op sommige stukken stevig en dat is ook niet erg omdat we toch veel door woonwijken lopen en dan merk je er niet zoveel van.

We worden over een leuk stuk route gestuurd, een modderig en stijgend pad richting de Heinenoord tunnel. Dit pad loopt natuurlijk ook weer naar beneden maar is erg stijl! Sommigen van ons besluiten een stukje om te lopen, dit is wel heel erg stijl! Maar wonder boven wonder lukt het mij deze hindernis te nemen zonder ongelukken. Als we bijna bij de eerste rust zijn, proberen Larissa en ik de groep te misleiden door richting de uitkijktoren te gaan, maar ze trappen er niet in......

Bij de eerste eigen rust van SDS bij Koedood krijgen we voor een consumptiebon heerlijke bruine bonensoep die goed gevuld is. Goede organisatie, dat wel! Hier kom ik Marja weer tegen en maak een foto van haar. Zij probeert de 40 km route uit. Trudy heeft nog een tip voor mij, bruistabletten van Zero waar geen suiker in zit maar wel de nodige mineralen zoals magnesium. Even kijken op internet, daar kan je ze bestellen en ik maar er een foto van. Ook wordt er nog even een foto van onze groep gemaakt door één van de dames vrijwilligers.

De volgende rust is bij MacDonalds, mijn GPS is weer eens uitgevallen want hij geeft 11,5 km aan maar in werkelijkheid is het 18 km! Hier nemen we het er even van, de rust komt als geroepen voor sommigen! Hier nemen we ook unaniem de beslissing om niet meer de voorgeschreven route te lopen want Leo weet een snellere weg terug. We vertrouwen hier maar op en lopen achter Leo aan. Deze weg is mij ook bekend, ik weet precies waar we heen lopen, een heeeeeeeele lange, rechte weg vanaf Slinge naar Barendrecht! Maar ach, ik vermaak me prima, en mijn schoenen zitten zo lekker dat ik er helemaal geen erg in heb. Het tempo is dan ook behoorlijk hoog! Halverwege besluiten we even de rest van de groep op te wachten door een eigen "rust" te creeeren, er staan wat rotsblokken waar je op kan zitten. Niet veel later is de groep weer compleet (Kees, de broer van Trudy loopt ongetraind deze tocht en heeft nu toch wel wat moeite) en de finish is al snel in het zicht.

Uiteindelijk blijkt deze "D-tour" toch nog ruim 8 km te zijn, maar toch nog wel iets korter dan de oorspronkelijke route. Na het afmelden gaan we gezamenlijk nog wat drinken en napraten, Kees krijgt een applaus voor zijn prestatie en een medaille van Trudy, en dan is het tijd om de thuisreis te aanvaarden. Het is inmiddels een beetje gaan regenen en bij de auto word ik aangesproken door een heer die een lift naar Rotterdam wil. Hij mag van mij meerijden tot Poortugaal en dat vind hij ook best.

Rond drie uur ben ik weer thuis met spierpijn in de kaken van het lachen.
Foto's rechts in een album te bewonderen!

Winterwandeling Haarzuilens 11-2-2012

Brrr...wat is het koud vandaag! -10 graden is het als we van het parkeerterrein Capelsebrug wegrijden, Silvia is carpoolchauffeur en Frans, een vriend van haar en ik rijden mee richting Haarzuilens. Daar wordt een winterwandeling georganiseerd door wandelvereniging Hart van Nederland.

Rond 8.45 uur komen we aan bij het Wapen van Haarzuilens, een pittoresk cafe waar we ons aanmelden voor 25 km. Mijn schoenen hebben een goede grip dus ik durf de tocht wel aan. Oei! We worden op de routebeschrijving al gewaarschuwd: "houd de route in de hand er kan altijd een pijl weg zijn". Dat beloofd niet veel goeds als we verderop de routebeschrijving dezelfde waarschuwing zien! Nou ja, we zien het wel! Het is inderdaad even zoeken naar de pijlen, het zijn kleine gele bordjes en die zie je snel over het hoofd, dus oppassen geblazen!

Kasteel de Haar (vroeger Het Huys te Haer) is een kasteel bij Haarzuilens, in de omgeving van Vleuten in de provincie Utrecht. Het is het grootste kasteel van Nederland. Het is vanaf 1892 op de ruïne van het oude kasteel herbouwd in neogotische stijl. Naast het kasteel ligt een kapel. Het eerste gedeelte van de route loopt langs dit kasteel en natuurlijk maak ik een paar foto's ervan. Eigenlijk veels te koud, mijn vingers lijken bevroren!

De eerste en enige rust is op 14,7 km, dat vind ik persoonlijk wel erg lang duren! En vooral ook de weg ernaar toe, wat ontzettend saai allemaal. Gelukkig komt Rob me tegemoet lopen en we kletsen heel wat af waardoor ik wat afleiding heb. We lopen over een Hollandse kade, maar het pad is bijna onbegaanbaar, vooral door de sneeuw! Het laatste stukje is wel aardig, we lopen langs de vaart die stijf bevroren is. Wel opvallend dat er maar weinig schaatsers zijn! Twee jochies die aan het ijshockeyen zijn en een eenzame schaatser, meer niet. Dit pad is ook lastig, losse steentjes en veel ijs en sneeuw. Gelukkig kunnen we ons staande houden al maken sommige van ons af en toe een uitglijder, ik blijf overeind. We komen Rob de Joode tegen met zijn vrouw, hij fotografeert erop los!

Eindelijk komen we aan in het dorpje Harmelen, waar we in het Wapen van Harmelen kunnen uitrusten. Het is er (nog) niet druk en kiezen een lekker plaatsje uit. Als wij net aan de chocomel dan wel koffie of cola zitten, stroomt het ineens vol met wandelaars! Dat is het voordeel van vroeg beginnen en snel lopen, je kan als eerste een plaatsje uitzoeken! Syl, Gerie, Silvia en Jan komen ook binnen en even later zien we ook Coert met zoon, Arjen en Carla binnenkomen.

Vanaf Harmelen is het nog een klein stukje naar Haarzuilens maar de route gaat voornamelijk door woonwijken. Het laatste stuk door open veld, en het is bitterkoud! Ik krijg er hoofdpijn van ook al heb ik een warme sjaal en hoofdband om, het helpt niet tegen de snijdende wind.

Om 13.50 uur komen we aan bij de finish en Rob zit er al aan de koffie. Gezamenlijk drinken en praten we nog wat na en rond drie uur vertrekken we richting Capelle. Daar staat mijn koets te wachten en na het afscheid van Silvia en Frans rij ik naar huis. Moe maar voldaan na deze barre tocht stap ik over de drempel in Spijkenisse.
Hoewel deze tocht niet op mijn favorietenlijstje komt vond ik het wel gezellig.
Foto's rechts onder kopje : "foto's"

Rhoonse Griendentocht 2012 / 40 km

Sommige mensen komen van ver om deze tocht te gaan maken, zelfs iemand uit Bonn! En mensen uit Friesland en Haarlem! Ik woon gelukkig in de buurt van Rhoon en ga dan ook lekker met de metro naar het startbureau in de Rhoonse sporthal nabij het metrostation. Om 8.15 uur kom ik daar aan en het is al behoorlijk druk! Sabine, Paul en Ed zitten al aan de koffie en Danyell zie ik ook rondlopen met haar fototoestel in de aanslag.

Ik meld mij aan voor 40 km (eigenlijk maar 38,270) en wacht op het startsein. Silvia is inmiddels gearriveerd en Larissa ook, zij gaat 15 km wandelen ivm het werk. Eppy is er ook weer na lange tijd, hij gaat het op de 10 km proberen samen met zijn vrouw. Robert en Geert komen op de valreep binnen, zij gaan 25 km lopen. Rob komt uit de buurt van Bilthoven en gaat voor de 40 km.

Bij het startsein scheiden onze wegen, Silvia en ik volgen de route van 30 of 40 km, we zijn er nog niet helemaal uit wat we doen. Bij de splitsing met 40 km op de 25 gaan we beslissen welke kant we op moeten. Danyell maakt foto's van het starten, Ardie zien we ook nog heel even, hallo-dag en tot ziens! Zij gaat, net als Rob, als een speer ervandoor!

Gelukkig is het vandaag droog, maar deze keer ben ik erop voorbereid, ik heb een regenjas en een wegwerpponcho bij me.

We hebben de routebeschrijving bekeken en de eerste rust is al op 6,6 km maar wij gaan even bij mijn moeder langs, zij woont vlakbij het Curacaoplein, voor een sanitaire stop en een bakkie. Na deze versterking gaan we snel weer op pad en komen vervolgens in mijn oude buurtje, waar wij ons eerste huisje hadden. Dat is lang geleden en de flat is inmiddels afgebroken. Wel staan er nog een paar ruines als nostalgisch element. Ik vind het een sombere buurt, je ziet er ook geen mens!

Langs het vrijetijds- en recreatieterrein de Heerlijkheid van Hoogvliet lopen we richting het Ruigeplaatbos. Daar mogen we weer genieten van de vlonders die in deze tijd van het jaar een beetje glad geworden zijn door de algengroei. Sil is een beetje aan het glibberen dus we lopen voetje voor voetje verder. Ik heb er niet zo'n last van met mijn active shoes.....

Als we onder de Spijkenisserbrug lopen gaan we niet over het fietspad naar de verzorgingspost, nee, we gaan mooi over het gras onder de brug door. Hier ben ik nog nooit geweest en ik woon hier toch al een aantal jaartjes! Bij de verzorgingspost kom ik Marja tegen, uit Capelle a/d IJssel, zij loopt met haar wandelmaatje Jan. Marja ken ik van het logeerhuis in Nijmegen, zij is komend jaar weer van de party bij de Nijmeegse Vierdaagse net als ik. Deze rust is op 10,4 en blijven hier heel even een bakkie chocomel drinken.

Langs de Oude Maas lopen we weer op vlonders die wat stroever zijn maar glad ogen. En ook nog eens zonder leuning! Maar dit overleven we wonderwel en gaan richting Zalmplaat en Meeuwenplaat, wijken van Hoogvliet. De volgende rust is gepland bij de voetbalvereniging ETC, de soep ruikt heerlijk maar toch gaan we er niet zitten. Nog even gekeken of onze wandelmaatjes hier zitten maar nee, we lopen dus door. De eerstvolgende rust is al over drie km dus daar doen we niet moeilijk over, we lopen gewoon door! We lopen langs het psychiatrisch ziekenhuis Delta, de gesloten inrichting en het paviljoenpark. Een immens groot terrein en mooi dat we daar doorheen mogen.

In de verte horen we al gejoel van voetballertjes, de volgende rust is gepland in de voetbalkantine van PSV Poortugaal. Onder het genot van een bakkie koffie en een mueslibol, genieten we van deze rust. Daar zijn we nu wel eventjes aan toe! Dick en Marja en Jan zie ik hier ook zitten. Het is inmiddels een stuk kouder geworden, zal het dan eindelijk winter worden? Mijn handen zijn ijskoud maar worden tijdens het wandelen gelukkig weer warm.

Nadat we langs restaurant Abel lopen (zouden ze hier zitten voor een Palmpje? We kunnen helaas niet naar binnen kijken) gaan we eindelijk de Grienden in. We waren al gewaarschuwd door ons wandelvriendinnetje Larissa dat het één grote blubberbende is maar dat vinden wij wel meevallen. Tot we een extra lusje mogen maken (we kunnen ook parallel eraan lopen maar dat is voor watjes!) want hier is het superblubberig!! Het zijn oorspronkelijk graspaadjes maar door al die regen van de laatste tijd is het gras verdwenen! Hilarische taferelen en glijpartijen zijn ons deel. Wel komisch hoor, onze schoenen zijn vijf kilo zwaarder geworden door de modder.

Eindelijk komen we bij verzorgingspost 2 aan en hier valt de beslissing of we 30 of 40 gaan lopen. Onder zachte "dwang" van Sil en Gijs, gaan we toch maar voor de 40, we kunnen het binnen de tijd lopen als we voor vieren weer bij deze verzorgingspost zijn. Hier krijgen we soep van Gijs, en ik eet mijn mueslibol op. Met een paar dropjes op zak, gaan we weer verder. Langs de golfbaan waar we volgens omstanders "verkeerd" lopen. Maar nee hoor, we zien de pijltjes al in de verte opdoemen. Even zien we Rob door de bomen door, hij is al op het eind van de 9 km lange lus, dus die is zo binnen! We begroeten elkaar en Sil en ik stappen weer door over het gras van de golfbaan.

Deze lus wordt gekenmerkt door de pijlen met tekst op de grond: heen en terug. We lopen dus hetzelfde pad heen en terug! Saai hoor. En ook nog over gras en door de Carnisse Grienden! Eindelijk mogen we het pad "terug" en ik ben nog nooit zo blij geweest met asfalt "immer grade aus"!! Eindelijk je voeten zonder nadenken neerzetten en gaan met die banaan. Het is inmiddels bijna vier uur en komen op tijd aan bij de laatste rust hoewel ze al aan het opbreken zijn, we zijn bijna de laatsten. Nog even een bakkie en het flesje vullen en dan op naar de laatste 5 km!

Ik heb het een beetje gehad nu en wil met mijn MP3 op verder, Sil vindt het gelukkig niet erg. We lopen in ons eigen tempo, het gaat echt hard! In nog geen 50 minuten arriveren we bij de finish. Het is zelfs nog geen sluitingstijd zegt Gijs! Met een knalrood hoofd meld ik mij af met een voldaan gevoel, dat wel maar met een blaartje rijker helaas. Nog wat nagekletst met Danyell en Sil en daarna ga ik naar de metro waar Dick ook wacht op de metro.
Leuke tocht geweest! Ondanks het laatste saaie stuk heb ik heerlijk gelopen.
Het fotoalbum wat ik hiernaast publiceer, is van Danyell.

Midwinterwandeltocht De Lier 21-1-2012

De tocht die vandaag op de planning staat ga ik voor het eerst lopen en wel de Midwintertocht van wandelvereniging Comtu in het Westland. Met een aantal walkers heb ik rond 8.30 uur afgesproken om te beginnen met koffie en boterkoek van Ed! Altijd lekker. Als ik aan kom rijden staat Paul, bestuurslid van RWV naast me geparkeerd en samen lopen we naar de kantine van sporthal Vreeloo. Het is daar al behoorlijk druk en ik zie ook al wandelaars vertrekken, die gaan zeker 40 km lopen. Wij schrijven ons in voor 25 km, lang zat!

Na wat bijgekletst te hebben vertrekken we richting het dorp De Lier. Eerst gaan we door een paar woonwijken, ik kom door de Prinses Irenestraat waar oma van Mil woonde, om vervolgens langs de kassen van het Westland onze route te vervolgen.
Dan zie ik tot mijn schrik dat we over een grasdijk moeten, die is behoorlijk glibberig en drassig. Als we bijna bij het eind aankomen ga ik bijna op mijn plaat! De schoenen een kilo per stuk zwaarder geworden van de modder mogen we gelukkig weer over asfalt lopen! Robert gaat zijn eigen tempo lopen en gaat er vandoor.

Het weer is bewolkt en winderig, wat later op de dag overgaat in nattig! Het kleine dorpje Schipluiden doen we ook aan, we fotograferen er lustig op los. De eerste rust is in een voetbalkantine waar we na 10,4 km aankomen. Heerlijk genieten van een vers bakkie koffie! En een mueslibol met smeerkaas, die ik beter weg kan krijgen dan een gewone boterham. Hennie en Silvia hebben de vaart erin gehouden, zij zitten al een kwartier op ons te wachten als Paul Ed en ik aankomen! Sabine, Lex en Nienke hebben de 15 km route gekozen.

Na deze welverdiende rust mogen we onze route weer vervolgen richting Den Hoorn en het natuurgebied van Kerkpolder. Hier is het lekker rustig.Een klein stukje door het kleinste dorp van Nederland, 't Woud en dan richting tweede rust voor een lekkere bak met erwtensoep. De broodjes worst zijn gratis, bij het inschrijfgeld inbegrepen. Ook de koffie en de chocolademelk. Hier is het heel erg druk en het is even wachten op een zitplaats. Maar na zacht aandringen: "U zit hier al een tijdje toch?" stappen er een paar mensen op en kunnen wij van de soep genieten! Het is leuk dat ik herkend word door twee dames uit Spijkenisse als zijnde de schrijfster van de stukjes in de WSB! Grappig!!

Het weer is drastisch aan het veranderen: hardere wind en het begint te spetteren! Het laatste stuk is ook vreselijk lang en saai en ook nog wind tegen met regen! Die steeds harder naar beneden valt. We raken drijfnat en krijgen flashbacks naar Ouddorp waar we ook zeiknat zijn geregend. Mijn poncho is thuisgebleven, dan maar nat....en ik vind het niet leuk meer! Tot overmaat van "ramp" lopen we ook nog verkeerd zodat we de laatste rust met anijsmelk missen! Uiteindelijk komen we wel aan de 25 km dus we zijn niet echt om gelopen maar toch! Echt wel jammer dit......

De kantine zit vol met geestelijk gehandicapte kinderen en er is geen plek voor ons. Uiteindelijk, na het afmelden, zie ik Paul en Ed die een rustig plekje hebben gevonden en ga toch nog even bij ze zitten om uit te puffen. Van Sabine krijg ik haar warme fleecevest om warm te worden van al die nattigheid!

Na een versterkend bakkie cappuccino van Sil, vertrek ik weer richting Spijkenisse en zet de autokachel op 10! Jammer dat ik op het einde in een file terecht kom (waar moeten al die mensen naar toe in Spijkenisse, het is toch zaterdag?).
Bibberend van de kou kom ik thuis waar ik meteen onder de douche spring.
Leuke tocht geweest, jammer van het laatste stuk! Goed gepijld en leuk gezelschap, zo is wandelen bedoeld!
Foto's rechts van dit stukje

RWV Winterserie deel 4/8-2-2012

Ik had zo'n genoeg van het wandelen na 3 december (helemaal natgeregend!) dat ik nu pas weer een tocht gelopen heb. En wat voor tocht! Nog nooit zo snel gelopen! Binnen drie uur (2,43 uur) 16,3 km gelopen. En een prima weertje!

Geen zin meer om nog langer te wachten ga ik om 8.15 uur op pad. Alle stoplichten mee en ik kom na een goed half uurtje aan op het Lange Pad. In de kantine is het nog druk met hardlopers die op het punt staan om van start te gaan. Als zij weg zijn druppelen de wandelaars binnen. Sabine ook, zij gaat het wandelen weer langzaam oppakken. Ook een paar nieuwe gezichten gezien, Ilonka en Coert, eindelijk IRL (In Real Life) ontmoet. En Silvia met Marco en Opa-Paul zijn er ook, gezellig!

Er worden pannenkoeken gebakken voor het goede doel, de Roparun, maar wij besluiten om na de wandeling er eentje te nemen. Achteraf geen goede beslissing, ze waren om 12.00 uur al los! Dus helaas voor ons geen pannenkoek.

Na het nodige toiletbezoek kunnen we vertrekken richting Kralingse bos. Eigenlijk valt er niet veel over te zeggen dan dat er weer uitstekend gepijld is, het weer meer dan prima is en het gezelschap nog beter. Na het bos door Prinsenland banjeren en dan weer terug het bos in, klaar! Ik heb echt heerlijk gelopen mede door mijn superfijne Active shoes, schoenen met een speciale "wiebelzool". Geen MBT's maar ze lijken er wel op en lopen echt zaaaaaaaaalig! Bij aankomst lang niet moe en de voeten voel ik niet. Dat belooft wat voor toekomstige wandeltochten! Dit keer geen foto's gemaakt.

Ouddorp Snertwandeltocht 3-12-11 / 25 km

Als ik wakker word op 3 december van de wekker die al vroeg gaat, waait het vreselijk hard en het regent pijpenstelen! Ik krijg de neiging om meteen weer onder de dekens te duiken maar ja, Silvia zou me op komen halen en "alleen als het sneeuwt gaan we niet". En sneeuwen doet het niet dus.........toch maar de wandelkleertjes aangetrokken!

Ardie rijdt ook met ons mee, zij staat al te wachten bij station de Akkers. Als we Ouddorp inrijden is het nog even zoeken naar een geschikte parkeerplek maar die is snel gevonden. In hotel Akershoek is het druk, de wandelaars kunnen al vertrekken en staan te trappelen van ongeduld. Wij kunnen via de artiesteningang naar binnen omdat er niet door te komen is! Ed en Paul zijn al vertrokken, zij zaten al om 7.30 uur aan de koffie! Enkele RWV'ers zwaaien we gedag en Danyell staat ook al in de startblokken. Maar zij besluit niet veel later dat het gekkenwerk is om in dit weer te wandelen. Wij geven haar groot gelijk, maar we gaan toch op pad!
Rob en Kees uit Katwijk lopen ook met ons mee.

Even lijkt het mee te vallen met de regen en de wind maar dat blijkt schijn, het gaat enorm plensen en waaien! We waaien zowat uit onze poncho's! We kunnen niet veel zien van de omgeving omdat het zo regent en wij ons moeten concentreren op het lopen. De regen klettert op onze poncho maar dat belet ons niet om over van alles en nog wat te kletsen ook al moet het volume van dat geklets omhoog. Dat leidt ons ook wat af van de barre omstandigheden waarin wij ons bevinden! Dat is wel jammer dat we niets van de omgeving zien, ik ben hier nog nooit geweest. De wegen zijn best wel lang maar de route is ook wel afwisselend dus daarom vind ik het niet erg.

De eerste, welkome rust is in een schuur en is tevens controlepost. Daar krijgen we een stempeltje op de kaart en een heerlijke chocomel! Dat is even genieten zeg, en ik plof op een bankje neer.

Na de rust, die op 8,9 km zit, vertrekken we weer naar 't Gorsje, de strandtent die gelukkig open is om een beetje bij te komen van dit natuurgeweld! Hier brand de kachel en kunnen de schoenen uit om de sokken uit te laten druipen. Alles is nat! Ik heb nog nooit meegemaakt dat mijn sokken soppen in mijn schoenen!
De cappuccino heeft een raar smaakje, later blijkt de melk niet goed te zijn. Dit wordt prima opgelost door een nieuwe te serveren, die smaakt beter!
Het is geen optie om terug te gaan ook al is het eigenlijk niet te doen, we zitten al op het verste punt. Dus dan maar weer het strand op, terug naar het hotel.
Het stuk strand is goed te belopen en we hebben wind in de rug dus dat is een meevallertje. Na twee kilometer zand mogen we weer de duinen in. We lopen langs campings en vakantiehuisjes en over verrassend leuke paadjes met prikkeldraad. Mijn poncho blijft erin hangen maar gelukkig geen schade.

Op de laatste controlepost, het Eetcafe Springert is het druk maar nog vier kilometer voor de finish dus wij besluiten door te lopen na het stempeltje. Ed en Paul komen we hier ook weer tegen, zij lopen ook door.

De duinen zijn goed te belopen, er liggen grote betonblokken en dat loopt heel prettig! De finish is snel in zicht, en wij verlangen erg naar het kopje snert als beloning! Ed en Paul hebben een plekje voor ons en de snert smaakt heerlijk! We praten nog even na over deze tocht, het is inmiddels weer droog en af en toe schijnt zelfs de zon!
Thuisgekomen ga ik meteen onder de douche, zo koud heb ik het. Ondanks de slechte weersomstandigheden heb ik een heerlijke tocht gelopen. Vooral de snert maakte veel goed! Het favorietenlijstje is weer aangevuld, deze tocht komt er met potlood op, mits de weersomstandigheden mee zitten! Dus geen sneeuw, wind en regen!!!
Weinig foto's gemaakt, die staan rechts

Sintnicolaastocht Dordrecht 2011

De goedheiligman is weer in het land en daarom staat er vandaag een Sintnicolaastocht op het programma. En wel in Dordrecht georganiseerd door de wandelvereniging WIK (Willen Is Kunnen). Het startbureau is in het Polderwiel, een mooie, ruime locatie met volop parkeerplek voor de deur, waar vind je dat tegenwoordig? En nog gratis ook!
Op de afgesproken tijd, ik heb met Larissa 8.30 uur afgesproken, draai ik de parkeerplek op en krijg tegelijkertijd een SMS-je: Waar zeit gij? Ze zit dus al vol ongeduld te wachten.

Na het aanmelden, wij besluiten democratisch om geen 25 km maar 20 km te kuieren, kunnen wij van start gaan, niet nadat eerst een foto wordt genomen van deze gebeurtenis!

De routebeschrijving is groot geschreven en staat op twee A4-tjes. Maar er blijken later toch wel lange en saaie stukken in te zitten! De beschrijving is erg duidelijk, compleet met afstanden. Kijk, daar hou ik van!

Al snel komen we in de buurt van de Noordendijk en Zeedijk en wij kletsen wat af om de verveling te verdrijven. Ook komen we een kennis tegen van Larissa die zijn hondjes aan het uitlaten is, en we zien ook Suze aankomen die ons al snel nadert. Na een kort gesprekje gaat zij haar eigen tempo lopen.

De route voert ons door een nieuwe woonwijk van Dordrecht, het nieuwe Wassenaar! Er staan erg mooie huizen, vrijstaand en zeer luxe. Wat mij verbaasd is dat er geen stoep is, we moeten op de weg lopen! Nu is er niet veel verkeer maar er je zal er met je kinderwagen moeten lopen, of kleine kinderen? Erg gevaarlijk! Het is wel mooi, die grasrand langs de huizen, maar niet erg praktisch! Voor deze wijk is een park aangelegd, waar wij ook doorheen mogen lopen voor de afwisseling.

De eerste rust in de kantine van SportingDelta, het startbureau van de Kennedymars. Er komen weer beelden naar boven..........kippenvel!
In de kantine is het druk en ik zie ineens de Dordtse bende zitten! Wat leuk hen weer eens te zien! Na hartelijke begroetingen kletsen we wat, Larissa komt ook hier weer een kennis tegen, gezellig! Maar helaas aan deze rust komt ook een einde, we "moeten" nog 10 km stappen, en gaan weer op pad.

Door de bebouwde kom van Dordrecht is het nog een paar kilometer naar de volgende rust. Onderweg komen we Sinterklaas en Pieten tegen, al is het in de verte we horen wel de drumband spelen. Het is heerlijk weer, met een waterig zonnetje en de sfeer zit er goed in! Ik knal nog bijna tegen een verkeersbod op omdat ik zo ingespannen op de routebeschrijving aan het kijken was, ik niet oplet. Maar gelukkig is mijn reactievermogen goed en een knal blijft uit. Dat bord staat ook wel erg laag hahaha!

Voor Larissa is het een feest van herkenning want zij heeft jaren gewoond in een flatje waar we langs lopen. Het laantje is omzoomd met boompjes en ziet er gezellig uit. Zij haalt herinneringen op aan die tijd. Het levert ook mooie plaatjes op!

Op 15 km zit de tweede en laatste rust in de kantine van OMC, een voetbalvereniging. Gelukkig is het nog geen rust op het moment dat wij binnenstappen en is het nog heerlijk rustig in de kantine. Ik heb ook snel mijn consumpties. Maar even later is het wel rust en stroomt de kantine vol! De Dordtse Bende is er ook en Suze zit aan ons tafeltje. Ik neem een foto van Arie en Carla als zij op het punt staan te vertrekken.

Wij vertrekken ook voor de laatste 5 km en daar valt niet veel over te vertellen. Best wel saai eigenlijk, door een industriegebied en achter een woonwijk langs om vervolgens terug te lopen aan de voorkant. De straatnamen eindigen op "erf" en de woningen hebben gekleurde huisnummers bij elk erf andere kleuren. Zo zie je dat je weer in een ander erf bent. Leuk gevonden, dat dan weer wel. Zo heten ze Ravensteynerf, Doesburgerf en Maaskanterf.

Niet veel later arriveren we weer bij het Polderwiel waar de Sint audiëntie houdt. We krijgen een speculaaspop op vertoon van ons startbewijs. En Laris gaat op de foto met de goedheiligman en zijn Piet. Nog even napraten in de kantine met een overheerlijke erwtensoep en dan weer richting thuishaven.
Uiteindelijk hebben we een heerlijke wandeling gehad, ondanks de saaie stukken!
20,3 km, 4:09 uur netto, 4,89 avg/kph (lekker rustig tempo!) en 1191 Kcal.
En een piepklein blaartje op mijn rechterhiel, doordat ik de originele zolen plus gelzolen gedragen heb. Niet meer doen dus!

Herfsttocht 2011

Vandaag mag ik een stukje rondlopen in Rotterdam Zuid. De wandeling is georganiseerd door de wandelvereniging Zuid-Holland en de start zou zijn bij de Sperwers maar dat is verplaatst naar de speeltuin wat een beetje verwarring veroorzaakte. Rob heeft mij afgezet, hij heeft de auto vandaag nodig om naar Ede te gaan. Maar goed, bij de speeltuin aangekomen (Elly K. zie ik fietsen, zij is ook present vandaag) zie ik Paul, Larissa en Silvia al zitten en heb me snel ingeschreven voor 25 km. Leo komt ietsje later binnen maar wel op de afgesproken tijd, 7.59 uur! Danyell is ook gearriveerd en met haar fototoestel gaat zij vandaag hier weer aan de slag. We komen haar bij de rusten weer tegen.
Met dit gezellige clubje gaan we van start hoewel Larissa ons op 7 km al moet gaan verlaten omdat zij straks nog gaat werken loopt zij de 15 km. Jammer....!

De route is gedeeltelijk bekend omdat ik al vele wandeltochten in deze buurt gelopen heb. Maar het weer is voortreffelijk, wel wat koud maar met een vrolijk zonnetje en vrolijk gezelschap dus de km's vliegen onder onze voeten door.

Bij de eerste rust, cafe 't Schaapje gaan we toch na enige twijfel even een bakkie doen, ze zijn tenslotte speciaal voor ons vroeg open gegaan. En dit is de enige rust waar we met Larissa kunnen zitten dus de keus is snel gemaakt. De cappuccino is overheerlijk, maar na enige tijd stappen we toch weer op voor het vervolg van de tocht.

Bij de splitsing met de 15 km lopers gaan we een gedeelte van de route lopen wat niet mijn favoriet is want het heeft n.l. een hoog "Biwanto" gehalte, d.w.z. rechte, lange stukken. Maar doordat Leo een paar leuke moppen te vertellen heeft, is deze hindernis snel genomen. Ik heb geen erg meer in de saaiheid van het geheel door de afleiding.....

Eindelijk, de Gouden Arend is in het zicht maar helaas zijn de deuren nog niet geopend, zij hebben niet gerekend op wandelaars blijkbaar, de openingstijd wordt wel erg strikt aangehouden: 11.00 uur! Wij arriveren er vijf minuten eerder dus eventjes wachten dan maar. De bediening is zoals altijd ook niet erg vlot maar uiteindelijk krijgen we dan toch onze warme chocomel met slagroom (ja, als je het doet moet je het goed doen!). Er zit een heerlijk koekje bij en de voorraad koolhydraten wordt hiermee goed aangevuld!

Vanaf hier nog 12 km naar de finish. Ook de Albrandswaardse dijk is lang en bij de verkeerslichten van de Groene Kruisweg gaan we niet oversteken maar een stukje door Rhoon lopen. Huisjes kijken dus. Hier staan erg mooie huizen! En dan lopen we ineens een stukje verkeerd maar Leo en ik zijn hier bekend dus we zitten alweer snel op de route. Helaas hebben we het hertenkamp gemist want daar moesten we uiteindelijk uitkomen.

Als we langs de Groene Kruisweg lopen, krijg ik het een beetje voor mijn kiezen, mijn benen lijken wel elastiek, ik kom niet vooruit. Gelukkig zijn er een aantal verkeerslichten waar ik eventjes kan pauzeren en kan ik weer verder met de blik op oneindig want ik weet hoe ver het nog is naar de Schulpweg! Daar lopen we ook een stukje eigen route om naar de Kromme Zandweg te komen. Het Landhuis de Oliphant staat te stralen in de zon maar omdat er veel bomen voor staan krijg ik hem niet goed op de gevoelige plaat. De molen de Zandweg staat te draaien voor ons, en we zouden zelfs een bezoekje kunnen brengen maar dat doen we niet.

De witte poes die vanmorgen ons zat uit te kijken zit er nu nog. Een mooi exemplaar en ik maak er een foto van.
Na afmelden drinken we nog wat om van deze tocht bij te komen en nog wat na te praten maar dan wordt het tijd om afscheid te nemen. Ik mag met Leo een stukje mee naar het station Rhoon waar ik net de metro zie wegrijden naar Spijkenisse. Op het bankje spelend met mijn telefoon gaat de tijd erg snel en na tien minuten komt de volgende metro die me thuis brengt. Na nog een heel klein stukje lopen stap ik om half drie weer binnen met een tevreden gevoel: weer 25 km in de pocket!
24,77 km, 4.49 uur (20 minuten rust heb ik door laten lopen per ongeluk), 5,6 km gemiddelde snelheid.
Foto's staan rechts, de kleine foto's in het verslag zijn van Paul.

RWV Winterserie deel 1/ 6-11-2011

De korte wandelingen van wandelvereniging RWV die vanuit het Lange Pad in Kralingen starten, vind ik altijd leuk om te doen. De start is lekker laat, de afstand is een makkie, en de omgeving is bekend. Namelijk het Kralingse Bos.
Dit bos is gehuld in de mooiste herfstkleuren en daar kan ik enorm van genieten. Zo ook het weer, dat heel erg zacht is voor de tijd van het jaar!
Met een aantal Walkers heb ik deze dag afgesproken dus ik loop ook nog eens in leuk gezelschap! Ik kom als eerste aan bij de kantine alwaar ik me voor de serie inschrijf. Het ziet er naar uit dat ik er minstens twee van de zes ga lopen dus ik haal het er altijd uit! Danyell komt tegelijkertijd met mij aan, zij heeft de wandelplaatjes voor in het wandelboekje ook al bij zich.
Na een bakkie koffie druppelen de rest van mijn wandelmaatjes binnen: Silvia (mét husband Marco), Opa-Paul, Sabine en Larissa. Silvia en Larissa melden zich aan als lid, dus zomaar twee nieuwe leden erbij vandaag!

De start is iets vervroegd, waarom is mij ontgaan omdat het bomvol is in de kantine, en wij vertrekken voor onze wandeling met de hele club. Sabine en Paul gaan voor de 10 km, dus zij zullen ons verlaten bij de splitsing die op 4,5 km zit. We zullen ze wel weer zien bij de finish.

Het is weer genieten vandaag, wat staan de bomen er mooi bij in deze tijd van het jaar. Een groot gedeelte gaat door het bos, over paden met mooie namen zoals Wolvenpad, IJsvogelpad, Hazenpad en Kwelwaterpad.

In de bebouwde kom komen we een leuk speeltoestel tegen en daar moet natuurlijk een foto van gemaakt met mij erbij. Het waarom is mij niet geheel duidelijk, misschien heb ik wel een speels karakter?? En er zitten ook een paar bruggen in de route dus dat is weer een gelegenheid voor een paar brugmomentjes!

Bij de verkeerslichten op de Terbrechse weg, gaat de 10 km route splitsen maar Sabine en Paul zien we niet meer omdat Sabine nog herstellende is van een fikse blessure. Die doen het dus rustig aan vandaag en dat is meer dan verstandig!
Silvia en Marco hebben de smaak te pakken, die zijn er als een speer vandoor gegaan.

Het houtsnipperpad zit ook vaak op deze route, en we mogen er weer van genieten! En we lopen richting Bergsche Plas. Door het Bergse bos natuurlijk wat ook weer een verrassend op-en-neer pad heeft met allerlei vlonders en veeroosters. Bij de geplande rust in het restaurant aangekomen, lopen we toch door omdat het best lekker gaat en niemand behoefte aan rust heeft. We komen Mirjam a.k.a. Marianneke tegen met haar moeder, we zien hen weer terug in de kantine.

En ja hoor, het welbekende Prinsenmolenpad zit er ook weer in en inmiddels is Ardie bij ons komen lopen en al kwekkend lopen we hierover heen. Het is reuze gezellig zo, de leukste onderwerpen komen voorbij!

Het laatste stukje van de route gaat door de bebouwde kom van Crooswijk en langs de begraafplaats en zo zijn we weer aan het einde gekomen van onze wandeling.
In de kantine zitten Paul en Sabine aan het finishbier en wij schuiven aan om nog een beetje na te praten. Ik sein het thuisfront in, want ik kan een lift krijgen terug naar huis.
Nog even de cijfers: tijd 2:50 uur, average pace 11:12 p/m, 5,35 km/h, 978 Kcal verbrand.

Bleskensgraaf 29-10-2011 / 25 km

Vandaag ga ik een poldertocht maken. Als ik richting Bleskensgraaf rij, zie ik alleen maar weidse uitzichten en lange, rechte wegen. Nou, dat wordt wat! Als ik aankom bij gebouw de Spil, is er nog genoeg parkeerruimte. Maar in het startbureau is het ontzettend druk. Iedereen wacht op het startsein, om 9 uur kan men vertrekken. Een groepje Walkers zit er al aan de koffie waaronder Silvia, Ed, Opa-Paul, Larissa, Sabine en Danyell. Met z’n allen vertrekken we voor 25 km op Larissa en Sabine na, zij gaan 15 lopen. Larissa omdat zij nog moet werken ’s middags en Sabine omdat haar conditie nog niet helemaal optimaal is.

Het is bewolkt maar niet koud als wij met z’n allen vertrekken, de polder in. Tot mijn schrik zie ik op de routebeschrijving, die maar één kant bestrijkt, dat de eerste rust pas op 14(!) km zit. Nou, dat wordt dan afzien, met al die lange rechte polderwegen! Maar ik probeer me met mijn wandelmaatjes te vermaken en dat lukt prima, dat leidt ook wat af.

We maken een lusje als de 15-km lopers zich van ons splitsen en lopen een stukje door het Alblasserbos, en dat is prachtig, ik heb het naar mijn zin! En ook herkenning voor mij want de KM ging hierdoor. Het natuurcentrum lopen we voorbij, jammer dat hier geen rust gepland is. Het dorpje Wijngaarden wordt ook aangedaan en dat is weer een herkenning voor mij omdat de tocht vanuit Hardinxveld-Giessendam hier doorheen voerde. Er staan huizen met de tekst: “In 1953 februari 1, kwam het water tot deze steen”. Dus hier heeft de watersnood van toen ook huisgehouden! Danyell loopt onderweg foto’s te maken en zij loopt lekker op haar gemak achter ons. Bij de rust komen we haar weer tegen.

Daar worden we op erwtensoep getrakteerd, hij is iets aan de lauwe kant maar smaakt er niet minder om. Jammer is ook, dat de zitplaatsen allemaal bezet zijn, en ik ga op een puntig paaltje zitten wat een commentaar oplevert van mij en een medewandelaar die ietwat aan de dubbelzinnige kant is maar ik laat het er bij en reageer niet verder…..
Gelukkig staat er een dixie zodat ik even wat kwijt kan, en niet veel later vertrekken we weer voor de rest van de tocht. Danyell maakt nog even een foto van mij met de polder als achtergrond: mooi!

Al kletsend verloopt de route zoals plan en er is ook nog een rust gepland bij cafe de Boerenklaas. We worden even op het verkeerde been gezet want we denken dat we er al zijn maar nee, we moeten nog een klein rondje rond het watertje lopen waar we langs lopen, en dan kunnen we even de benen te rusten zetten aan de bar voor een biertje. Helaas, de heren zijn ietwat teleurgesteld want de Palm is op, maar ze nemen wel genoegen met een ander merk. Sil en ik gaan aan de cappuccino, die voortreffelijk smaakt. Of we zijn er aan toe, dat kan ook. Niet veel later verschijnt ook Danyell weer aan de bar en met zijn vijven genieten we van deze rust. Het is nu niet zo ver meer, een kleine vier km maar toch komt deze rust goed van pas. Ik ben er eigenlijk een beetje klaar mee met deze tocht maar we moeten nog even doorbijten.

We gaan langs hetzelfde watertje waar we een tijd langs liepen aan de andere kant weer terug (origineel…) en na nog een laatste stukje polder eindelijk de bewoonde wereld weer in. Bleskensgraaf is een rustig dorpje, en huizen kijken is mijn favoriete bezigheid! Leuk, weer ideeen opdoen voor de inrichting enzo. We lopen ook nog langs het schooltje waar Silvia vroeger op gezeten heeft en ze komt wat bekenden tegen. Haar broer en tevens haar baas woont hier, we lopen langs zijn huis aan het water. De vrachtwagen staat naast het huis.

Wat mij tussen twee haakjes behoorlijk opwind is dat een groepje wandelaars consequent rechts blijven lopen op een weg waar ook veel auto’s rijden! Dat levert een gevaarlijke situatie op waardoor ik nogal bits roep: “LINKS LOPEN!!”. Een dame kijkt verstoort achterom maar een andere wandelaar geeft mij groot gelijk. Het is ook levensgevaarlijk, die auto moest een gevaarlijke manoevre maken om ons te passeren! Gelukkig loopt het voor ons en de andere wandelaars goed af…

Eindelijk komen wij rond 14.45 uur weer bij het startbureau en melden ons af. Nog even nakletsen en –bieren en dan keer ik weer huiswaarts waar ik zonder problemen om 15.45 uur aankom.

De route was goed gepijld, hoewel er niet veel pijlen nodig waren maar of ik deze tocht in mijn eentje nog een keer zal doen? In goed gezelschap is het wel te doen maar ik hou nu eenmaal niet van polderlandschappen……………toch heb ik van deze wandeldag genoten!
Nog even de cijfers: 4:29:55 uur netto looptijd, 5,45 km/u, 1337 Kcal en de route was 24,5 km.

Driebergen 25 km 22-10-2011

Wandelmaatje Silvia en ik benutten een goedkoop treindagkaartje naar Driebergen. Vanuit gebouw Juliana en georganiseerd door de Wandelkring de Weyde Blik vertrekken wij om kwart over 9. Het is best nog fris al wordt er vandaag geen regen verwacht maar een lekker zonnetje, heb ik een klein beetje spijt van mijn dunne jasje en een polo. Later op de dag wordt de temperatuur gelukkig beter en ben ik blij met mijn dunne jas en polo.

Nog voordat we het startbureau bereiken zien we in een flits Rob voorbij stampen, hij ziet ons niet. In het startbureau zie ik tot mijn verrassing Syl staan en we kletsen wat voordat we vertrekken. Zij wacht op Gery, Ben en andere Silvia want zij vertrekken wat later en gaan 15 km lopen.

Het eerste gedeelte van de route tot de rust gaat door het landgoed Bornia/Heidestein. Een prachtig bos- en heide gebied. De zon schijnt mooi door de bomen omdat het ook nog wat heiig is levert dat mooie plaatjes op.

Na 6 km is de eerste rust bij een snackbar waar we Syl en haar kornuiten tegenkomen. We nemen even pauze met een lekkere brownie en kunnen lekker in het zonnetje buiten zitten. Als het had geregend was deze stop wel erg krap geweest! En maar één toiletje!

Vanaf deze rust gaat de route gedeeltelijk samen op voor de 15 en 25 maar al snel splitst de route. Wat leuk is dat de route aangeduid wordt met plastic banners van de wandelvereniging, ik zet er een paar op de foto. Die worden later natuurlijk weer weggehaald, net zoals de bepijling die door plastic bordjes op bomen en lantarenpalen wordt aangegeven. Die bepijling is perfect, niets op aan te merken. Alhoewel er is één minpuntje, de tweede rust zit vééls te ver na de eerste!

We gaan eerst nog door het mooie gebied waar het Henschotermeer ligt, dit herken ik omdat de Amersfoortse Tweedaagse hierdoorheen voert maar nu vanaf de andere kant. Het zonnetje schijnt en dat levert ook weer mooie plaatjes op!
En we lopen door een recreatie park met bordjes als bos Brouwer. Dat gaat op de foto!

Eindelijk, na ruim 12 km (en niet 10 km zoals op de routebeschrijving staat) is de tweede rust, ik moet heel erg nodig. Helaas staat er een rij voor wederom maar één toiletje en dat schiet niet op. En men is verplicht hier een consumptie te gebruiken als je van het toilet gebruik wil maken. Waarom niet een bijdrage vragen voor het toilet ipv mensen verplichten iets te consumeren? Vind ik raar, maar ja..........wij nemen hier toch een lekkere cappuccino die nog smaakt ook! En ik verplicht mezelf een boterham te nemen maar die moet weggespoeld worden met sportdrank, ik krijg het niet weg.

De route is gedeeltelijk onverhard en stijgt soms flink. Dat merk ik aan het gevoel "pap" te hebben in de benen, want je ziet niet echt een stijging. Soms kan je door de bosschages een diepte zien, dat weer wel. Ik merk dat ik flink loop te hijgen en we moeten soms uitwijken voor fietsers die hard voorbijscheuren wat soms hilarische taferelen oplevert ("gloeiende-gloeiende weer een fietser").

Er is nog een rust die op 2,5 km voor de finish zit, en wij besluiten daar toch even te gaan zitten, het zonnetje schijnt nog zo lekker. En een soepje gaat er ook wel in! Die overigens verrukkelijk is, tomatensoep voor mij en uiensoep voor Sil. Na deze verkwikking is het nog maar een half uurtje tot de finish alwaar we om 15.45 uur aankomen. We melden ons af en spoeden ons naar de trein want het station is ongeveer 1,5 km verder van het startbureau. De trein halen we met gemak en om 17.00 uur komen we weer aan in Rotterdam. Nog nagenietend van deze dag stap ik in de auto om verder te reizen naar Spijkenisse. Echt een mooie tocht geweest! Deze gaat op mijn favorietenlijstje.
Meer foto's rechts van dit verhaal.
O ja de statistieken van vandaag:26,89 km, 5:15,45 (10 minuten staan wachten voor het toilet, niet uitgezet)5,11 speed (die daardoor ook naar beneden gaat)1594 Kcal

RET Metromars 2011

Haastige spoed is zelden goed, ik vergeet prompt mijn OV-abonnement om naar Hoogvliet te gaan met de metro, want daar start de RET Metromars van 2011. Ik heb met diverse walkers afgesproken daar om 08.00 uur koffie te drinken maar dat haal ik niet.
Als ik daar aankom, zie ik ook Sabine zitten, dat is een verrassing aangezien ze al een tijdje geblesseerd is. Ze gaat 15 km wandelen samen met Mar. Blij dat het weer beter gaat met haar!

We gaan op pad met een groot gezelschap nadat er eerst een groepsfoto gemaakt is. Kurt is een nieuw W4W lid, hij komt helemaal uit België! Verder zijn aanwezig Ed, Opa-Paul, Silvia, Larissa en Leo. Een bont gezelschap! De weersvoorspellingen zijn dusdanig dat ik mijn kecke poncho maar meegenomen heb, en die gaat ook regelmatig aan en uit!

Van de route verwacht ik niet veel, ik heb hem al diverse malen gelopen en Hoogvliet is mijn geboortedorp. Ik heb hier dan ook heel wat voetstapjes liggen!

We gaan eerst door de woonwijk van Zalmplaat naar de Oude Maas. We lopen een stukje over vlonders wat Larissa maar niks vindt, zij is een keertje onderuit gegaan en dan zit de schrik er nog goed in! Maar het gaat goed, ze houdt zich goed staande....
De Spijkenissebrug is het decor voor een brugmomentje, een foto word gemaakt door Leo. Ook nog even van mij en het oude bruggedeelte van Spijkenisse, dat bewaard is gebleven voor het nageslacht. Veel mensen weten niet dat dit een stuk van de oude brug is.

Door het Ruigeplaatbos lopen we naar de plek waar een groot deel van mijn jeugd heeft plaatsgevonden. De speeltuin van de Constansastraat is er nog steeds en Leo heeft daar ook zijn herinneringen aan. De "Oliebuurt", genaamd naar de straatnamen die uit Saoedie-Arabië komen, is helemaal gerenoveerd en er staat nog een kleine ruine van de oude flats. De flats hebben plaats gemaakt voor kleinere flats en eengezinswoningen, een hele verbetering!

We gaan niet langs mijn moeder want we lopen erachter langs door het Bonairepark en de groep is veel te groot, daarom gaan we naar McDonalds waar de eerste rust is. Larissa is jarig en zij trakteert op koek! Mmmmm.....dat gaat er wel in! En de cappuccino is ook heerlijk.

Het Oudelandse park ligt op de schop vanwege de uitbreiding van de A15 en daarom lopen we er langs over de Oudelandse weg naar het Middengebied, een nieuwbouwwijk in Hoogvliet. We lopen ook langs mijn oude werkgever, 9292OV die nog steeds in het gebouw de Hoge Vliet zit. Het bos Valckesteyn ligt er weer mooi bij en er grazen een paar paarden. Een reiger nemen we al vliegend op de foto. Na dit bos is er een RET rust, bekend van de Vierdaagse. We nemen even pauze hier en ik check mijn telefoon. Ik heb tegenwoordig een touchscreen telefoon en ben er helemaal weg van! Kan zomaar op internet enzo......ff Facebook kijken.

Na de rust vervolgen we route richting Rhoon. Op het pad naar het Kasteel komen we schaapjes tegen en we lachen om de geluiden die ze maken, Sil en Larissa doen een paar schapen na, en ik lig helemaal in een deuk.......Langs de weg naar Intratuin zien we een leuke creatie van pompoenen, Kurt heeft daar een foto van gemaakt. Een verrassend gedeelte van de route voert ons door het idyllisch dorpje Rhoon onder de rook van Rotterdam. En de zon begint zowaar te schijnen!

We verlaten dit gedeelte van Rhoon via het metrostation Rhoon wat in de stijgers staat, er wordt verbouwd. En lopen vervolgens naar het oudere gedeelte van Rhoon naar de volgende rust, de Gouden Arend. Daar zitten Sabine en Mar op ons te wachten, die hebben lang pauze gehouden! En ondertussen begint het me toch te plenzen! Blij dat we "binnen" zijn, we zitten eigenlijk buiten maar onder grote parasols. Best fris!

Als de spieren koud worden is het weer tijd om te vertrekken voor het laatste gedeelte van de tocht. Het is inmiddels droog en de poncho's kunnen in de tas. Sabine en Mar lopen het laatste gedeelte met ons mee. Gijs komen we tegen, hij loopt een stukje met Sabine op, gezellig.

Dit gedeelte van de route is hetzelfde gebleven, langs het psychiatrisch centrum Delta en langs het water naar Hoogvliet. We komen rond drie uur aan bij de finish een gedeelte van de groep is al aan het nabieren. Nog even nakletsen, we krijgen een mooie tas van de RET mee en dan is het tijd voor afscheid. Een gedeelte van de groep reist met de metro terug waaronder ik ook. Na vier haltes kom ik in Spijkenisse aan en stap op de fiets naar huis. Ik heb genoten van deze dag, mede door het gezelschap want ik heb nu spierpijn in mijn kaken en buik van het lachen in plaats van spierpijn in de benen.
Nog even de cijfers: 4:54:56 uur gelopen (netto) 5,46 km gemiddeld per uur, 1893 Kcal en 26,84 km.
De foto's in verslag zijn van Kurt en Larissa, mijn eigen foto's staan rechts.

Loetboswandeltocht 24-9-11 / 20 km

Vandaag ga ik een wandeltocht maken in het Loetbos in Krimpen aan de Lek, daar ben ik nog nooit geweest. Ik heb afgesproken met Mar, Silvia, Ed en Paul in de kantine van ijshockeyvereniging Thialf voor een bakkie om 8 uur. Zij zitten er al als ik daar arriveer, mijn koets staat aan de overkant. De koffie is echt niet te drinken helaas, een bruin kleurtje heeft het en het is heet maar daar is alles mee gezegd!

Na de "koffie" gaan we op pad, richting het Loetbos. De eerste meters gaan door de woonwijk, we lopen ook nog een stukje fout omdat we het bordje misten maar gelukkig voor ons waarschuwt een medewandelaar ons op tijd. De IJssel ligt er rustig bij, het is dan ook prachtig nazomer weer! We kunnen aan de overkant de molens van Kinderdijk zien, hoewel ik dat in de eerste instantie niet zie.

Dan volgt een nogal saai stuk over de Tiendweg, immer grade aus. Op deze weg komen we een rivierkreeftje tegen die zijn scharen naar ons op wijst. We zijn aangenaam verrast en nemen een foto van deze onverwachte ontmoeting.
De eerste rust verschijnt na 7,5 km, bij cafe Loet. Een heerlijk bakje cappuccino wacht op ons! Het is weer trainen op rusten vandaag en we nemen het er even van!!

En dan gaan we eindelijk een mooi stuk bos in, het Loetbos. Ik geniet en met mij de rest van ons cluppie. Al foto's makend en de natuur in ons op nemend lopen we verder en verder het bos in. Tussen 9 en 10 km wandelen staat een verzorgingspost van Wandelvereniging Kinderdijk, en we staan hier eventjes stil voor een kletspraatje.
Hierna volgt een erg lang stuk langs de weilanden en onder de elektriciteitsdraden door, de centrale horen we op de achtergrond.

Eindelijk, we komen bij de tweede rust bij een volkstuinvereniging op 17,5 km want ik moet erg nodig naar het toilet. Deze rust komt als geroepen, het moest niet later gebeuren!
Ik voel me een beetje bibberig, er moet nodig wat energie in! Het is dan ook wel erg warm voor de tijd van het jaar.........

Een stukje Krimpenerhout wacht ons nog voordat we bij de finish aankomen. Hier is het druk met recreanten die van het heerlijke weer genieten. We lopen langs een plas voor honden, die kunnen daarin lekker ravotten. Heel apart! Silvia besluit hier straks met haar hond Gizmo naartoe te gaan.

Over de Molenweg tussen de weilanden door weer naar de Tiendweg en dan zijn we weer aangekomen bij de ijshockeyvereniging. Er hebben zich 131 mensen gemeld voor deze mooie wandeling. Niet erg veel.........
Na het afbieren nemen we afscheid van elkaar en gaat ieder zijns weegs. Sil en Mar op de fiets en de rest met de auto naar huis. Daar kan ik nog even van het zonnetje profiteren in de tuin en nagenieten van deze heerlijke wandeldag!
Nog meer foto's staan rechts.

Dam tot Dam wandeltocht 17-9-2011 / 25 km

Voor de zesde keer op rij ga ik de Dam tot Dam wandeltocht doen, 26 km door Amsterdam en Zaandam. Traditioneel de eerste wandeltocht na de Vierdaagse, maar dit jaar de tweede wandeltocht en dit keer met wandelmaatje Silvia. We ontmoeten elkaar op station Schiedam om van daaruit naar Amsterdam te reizen met een goedkope dagkaart van AH. Dat scheelt enorm!

In Amsterdam aangekomen gaan we eventjes op de hoek vlakbij de Dam een kopje koffie drinken en meteen even van het toilet gebruik maken. Het sanitair is zoals elk jaar weer goed geregeld tijdens deze tocht, maar je kan het maar vast kwijt zijn!

Als wij na het bakkie troost naar buiten gaan is het fris en een beetje druilerig, wel jammer! De start verloopt snel en we krijgen een lekkere gevulde fruitreep mee. Vlak na de start gaat de poncho aan maar niet veel later weer uit. We lopen langs het entrepotdok, hier staan erg leuke huizen met een fijn uitzicht en ik zet de Dam op de foto en een mooie molen. Ook de Bijenkorf zit in een mooi en statig pand!

Ik heb een nieuwe gadget op mijn telefoon: RunKeeper. Daarmee kan ik mijn gelopen afstand meten en de snelheid. Die vergeet ik prompt aan te zetten maar Sil herinnert mij er gelukkig aan het snel te doen. Na afloop kan ik zien wat de netto-looptijd is en de gemiddelde snelheid, wel grappig hoor!

De eerste rust verschijnt alweer snel, na 5 km gewandeld te hebben bij de Schellingwouderbrug waar twee dames traditiegetrouw staan te trommelen. Het is er niet druk meer, we lopen in de achterhoede maar er is nog genoeg te krijgen: een flesje water en een appel. De appel laat ik aan me voorbij gaan, het flesje water gaat er wel in! We nemen heel even plaats op de bankjes en ik maak gebruik van de Dixie waar geen rij voor staat. Het is fris dus we stappen weer snel op.

We steken de brug over om naar de wijk Schellingwoude te gaan en daar gaan we even na 10 km een kopje koffie drinken met, jawel, een stuk appeltaart met slagroom. Het is weer genieten, dat trainen op rusten!

In plaats van over de Nieuwendammerdijk te lopen, gaan we een leuk parkje in en worden even later op de foto gezet. De tweede rust is bij de Marjoleinstraat waar we ook een tussendoortje krijgen en een flesje water. Daar gaan we heel even bij zitten en dan weer verder.

We lopen de wijk Kadoelen tegemoet, dit is een mooie wijk met schitterende huizen. De tuintjes zijn zoals altijd versierd met vlaggetjes en af en toe een tuintje waar je even kan uitrusten of een snack kan kopen. Maar helaas het weer leent er niet voor om even plaats te nemen of stil te staan bij het aangeboden drink-en etenswaar!
De verdiensten zullen niet echt veel zijn vandaag......

De derde rustpost is in het gezellige Molenwijkpark waar een dame staat te zingen en ze doet het nog goed ook, het swingt de pan uit! We krijgen een stukje fruit en gaan er weer even bij zitten om te genieten van deze muziek. Een wandelaarster staat er bij te dansen, leuk gezicht!

Het volgende gedeelte van de route is meer dan saai, we lopen langs de A8! En er rijdt bovendien een wagen achter ons, die de afstanden van de hardlopers op de weg aan het plakken is, waarom moet dat net nu de wandelaars bezit nemen van dit stuk parcours? Beetje raar wel! Langs dit stuk staat een kar met fruit en een "hete hondenverkoopster". Ook wordt er lekkere muziek gedraaid, dat fleurt de boel een beetje op.....Het is inmiddels flink gaan waaien en mijn jasje gaat weer aan. Al met al heeft het weer zich koest gehouden tot nu toe!

Bij de laatste rustpost op de Vredeweg, zijn ze al aan het opruimen! Terwijl de mensen nog ruim een uur de tijd hebben om hier aan te komen. Beetje snel dus, dat opruimen kan toch ook later?? Hier genieten Sil en ik even van een lekker spijsbroodje van Appie Hein. Gratis koffie is hier ook nog te krijgen maar daar hebben we allebei geen behoefte aan. Nog vijf kilometer stappen en dan is de finish in zicht in Zaandam. Het is er al lekker druk en het scoren van een stempel voor in het boekje gaat eventjes moeizaam maar ik heb hem toch, en een ieniemienie stickertje! Zeker bezuinigingen??

We zien erg donkere wolken opdoemen en nadat wij op de foto zijn gezet door Agis, gaan we weer snel richting trein, maar helaas houden we het nu niet meer droog. Bij het station aangekomen is het erg druk met wandelaars en we komen ook nog Marianneke a.k.a. Mirjam tegen die naar Hoofddorp reist. Wij reizen één halte met haar mee om in Sloterdijk over te stappen op de trein naar Rotterdam. Maar dat gaat helaas mis, we zitten in de trein naar Den Haag die niet verder gaat dus dat wordt weer overstappen op Holland Spoor. Uiteindelijk zitten we in de goede trein en komen op Schiedam om 18.15 uur aan.

Helemaal koud geworden neem ik plaats bij Hans in de auto, we rijden samen naar Spijkenisse. Moe maar voldaan stap ik meteen onder de douche, na te genieten van deze gezellige wandeldag! De cijfers: 25,17 km - 5,26 min/km - 4.45 uur netto looptijd. Netjes toch?
Meer foto's staan rechts onder "Foto's"

Airborne 3-9-2011

Op het forum van W4W staat een oproepje van Darcy AKA Mar om mee te gaan naar de Airborne in Oosterbeek. Omdat ik deze tocht nog nooit gelopen heb besluit ik op haar oproepje in te gaan. Bij de AH is nog net op de valreep een dagkaart met korting te regelen en zo kom ik zaterdagmorgen op het station Rotterdam Alexander aan op de afgesproken tijd. Mar staat al in vol ornaat te wachten. Ze heeft haar "MS-pak" aangetrokken om nog wat sponsors te lokken voor haar actie. Het ziet er hilarisch uit en ze krijgt ook veel commentaar onderweg en dus ook veel aandacht voor haar actie wat alleen maar goed is, hoe meer sponsors hoe beter! Ze heeft al bijna de 1000 euro bereikt dus wie weet?

Voorspoedig komen we aan op station Oosterbeek waar het perron volloopt met wandelaars van divers pluimage: moeders met kleine kinderen, opa's en oma's en heel wat puberkinderen. Het blijkt een gezinstocht te zijn............. Het is bovendien de 65e keer dat deze tocht georganiseerd wordt, misschien vandaar die drukte?

Het zonnetje schijnt uitbundig, iets te veel naar mijn idee, wat is het warm! Na wat gedrentel op het startterrein en even de groep walkers gedag gezegd die een feestje vieren n.a.v. de verjaardag van Lonkie gaan Mar en ik op pad. Ze heeft ook nog even haar voeten nagekeken want de teenhoesjes zitten niet lekker.

De start verloopt probleemloos, even kaartje scannen en klaar! Maar het is zo druk dat het schuifeltje-schuifeltje is het eerste stuk. Onze beider conditie is helaas niet al te best daarom besluiten we vandaag de 15 km route te lopen. Achteraf een goede beslissing, daarover later!

We fotograferen, filmen (Mar) en kletsen er lustig op los en langzaam maar zeker bereiken we de rust op 7,5 km. Daar gaan we even de benen strekken. Helaas zijn er weinig bankjes e.d. en al helemaal geen dixies wat ik erg vreemd vind voor zo'n grote wandeltocht!!
De dixies zijn over de hele linie dun bezaaid en als er dixies zijn dan staan er rijen dik voor! Ik hou het wel op............

Het is zo warm dat de brandweer besluit ons wandelaars een douche te geven, waar gretig gebruik van word gemaakt door de jeugd. Mar gaat er ook even onder staan, ik loop er maar even voorbij. Er lopen ook veel honden met baasjes mee, wat zullen die het warm gehad hebben! We zien onderweg een hondencafe: bakjes met water voor de hond. Erg grappig. Wat mij ook opvalt is dat er veel prullenbakken staan en weinig afval op de grond ligt. Dat is wel eens anders!!

Mar wordt onderweg gebeld door haar baas (ze heeft gisteren een ongelukje gehad op het werk), net als ze in de rij staat voor een flushpuppy. Ik ga er even bij zitten en Mar scoort na het telefoontje een lekker koud drankje. Dit laat ik aan mij voorbij gaan omdat mijn maag nog niet helemaal lekker voelt. Vandaar dat ik blij ben om het besluit een kortere afstand te lopen!!

Na deze rust volgt er nog een bij een soort landgoed met een daarbij behorend landhuis, waar we helaas niet naar het toilet mogen! Wel hebben we daar uitgebreid een kopje koffie en thee gedronken en wat gekletst met medewandelaars. Mar heeft enpassant ook nog een paar 4daagseveters verkocht! Na deze uitgebreide rust gaan we weer verder en lopen een mooi uitzicht tegemoet waar Mar een foto van maakt. Bij het restaurant aldaar kijken we nog even naar een toiletmogelijkheid maar wéér een lange rij besluit ons toch maar weer door te lopen!

Het is een prachtige omgeving hier en de huizen zijn schitterend! We genieten er volop van, hoewel ik de tocht een beetje erg druk vind. Heel veel kinderen en moeders met kinderwagens moeten we ontwijken en we kunnen ook niet echt ons tempo lopen. Maar daartoe ben ik helaas niet in staat vanwege die maagklachten!

De laatste, gedwongen rust is bij een dixie, want Mar kan het echt niet meer ophouden. Ik zijg neer op het grasveld en doe even een powernap. Het is nu nog maar een heel erg kort stukje en dan komen we aan op het finish terrein, waar de bankjes wederom dun bezaaid zijn! Daarom maar even acclimatiseren in de schaduw op het grasveld. De schoenen gaan uit en ik doe mijn sandalen aan. Heerlijk!

Onze medaille ligt op ons te wachten bij de blauwe tentjes en die gaan we uiteindelijk ophalen en een stempel voor in het boekje. Dit keer krijgen we een blaadje met daarop een stempel om in het boekje te plakken. Daar is over nagedacht!
Mar besluit een wandelboekje te kopen want zij is ook besmet geraakt met het wandelvirus.

Het station Oosterbeek is een flink stukje wandelen vanaf het startterrein en die van 16.41 uur hebben we net gemist. Maar de treinen komen af en aan en nog geen tien minuten later komt de volgende die ons naar station Utrecht brengt. Daar moeten we overstappen en in Rotterdam Alexander scheiden onze wegen.
Deze dag is een hele aparte ervaring: een wandeltocht voor gezinnen. Wel leuk om te zien dat er zoveel (kleine) kinderen samen met papa en mama en/of opa en oma gaan wandelen. De kortste afstand is 10 km dus best een prestatie voor hen!
Moe en verhit door het warme weer stap ik in de auto bij Hans die me op komt halen vanaf het station. Om 18.45 uur ben ik weer thuis.

De foto's van deze tocht staan rechts onder kopje "foto's" plus het album van Mar.

4daagse Nijmegen 19-7 t/m 22-7-2011

Maandag

Alle tassen worden in de auto gestopt om vervolgens rond 10.00 uur naar Nijmegen te kunnen vertrekken. Zonder al te veel problemen onderweg zoals files komen we daar om 11.15 uur aan. Ik logeer bij Gerdien en Annemiek en ik mag weer op de zolderkamer slapen. Als we de spullen aan het uitpakken zijn, komen Anita en Eline er ook aan. Na een kopje koffie en wat geklets gaan we het centrum in om het startbewijs op te halen. Er staan geen rijen bij nummer 40G dus ik heb weer mazzel! In het tasje zit wat prullaria, maar minder dan andere jaren. De RWV is er natuurlijk ook weer bij en ik ga me gelijk aanmelden bij Gijs.

Omdat ik gesponsord word door 9292 mag ik een bewijsje ophalen bij de spoorwegen. Het clubgebouw staat naast het spoor en blijkt nog een aardig stukje wandelen te zijn, maar dat is niet erg, ik krijg een tas vol spullen en lekkers! En ook nog consumptiebonnen maar we gaan weer snel richting centrum. Ik neem daar weer afscheid van Hans want om 14.00 uur is er een bijeenkomst van Walkers4walkers, kennis maken met nieuwe forumleden en bijkletsen met oude. Heel gezellig altijd, er ligt ook veel te drinken en te snoepen op de tafels!

Ik heb vroege start morgen, maar niemand wil mijn startkaart hebben, ook al doe ik nog zo mijn best te ruilen. Dat snap ik niet maar goed, ik ga toch laat starten morgen en ik heb met Leo afgesproken dat wij samen lopen.

Rond 16.00 uur ga ik weer naar mijn logeeradres, twee straten verwijderd van de wedren! Daar tref ik de andere logeetjes: Danielle, Marja, Jolande, Jenny, Dini, Anita en Eline. Wat leuk hen weer terug te zien en we raken alweer snel niet uitgekletst! Ondertussen is Annemiek aan het eten bezig, het ruikt enorm lekker! Als ik mijn spullen geinstalleerd heb en mijn bed heb opgemaakt, gaan we eten.
Het is iets met kip en sinaasappel en komt uit de oven en het is weer overheerlijk.

Dinsdag

Mijn wekker staat op 05.00 uur maar ik ben al lang daarvoor wakker, door de spanning heb ik niet zo goed kunnen slapen. Op mijn gemakkie gedouched en aangekleed en naar beneden voor een ontbijtje. De "late" start is om 06.15 en om 06.10 zit ik op de afgesproken plek te wachten op Leo die iets eerder aan komt lopen. We gaan naar de overkant, op het Julianaplein is ook een start, en kunnen zonder te wachten doorlopen! Het is precies 6.30 uur en gaan de stad in richting de Waalbrug.

In Lent aangekomen is het feest in de Begoniastraat, wat op deze dag omgetoverd is in VIA BEGONIA. De bewoners doen elk jaar weer hun best er een feestje van te maken!
Als we Lent uitkomen gaat de route naar Bemmel waar onze eerste rust is bij de RET. Mmm....lekker een bakkie koffie drinken! Daar zie ik ineens Fred en Tineke lopen, een collega met haar man, maar zij zien mij niet.

Vanaf Bemmel is het een enorm lang en saai stuk lopen naar de Rijkerswoerdse plassen. Onderweg daarnaartoe maken we lol en gein om de verveling te verjagen en maken foto's van elkaar. Gelukkig is het niet al te warm en de slechte weersvoorspelling komt ook niet uit, het is droog! Helaas ben ik mijn zonnebril en pet vergeten maar gelukkig mag ik de pet van Leo gebruiken en ik vind nog ergens een haarbandje. Pff......ik loop echt te zweten nu!!

Bij de plassen is er controle, we krijgen weer een ouderwets knipje, en de 50-km lopers komen er ook weer bij.
Vlak voor Elst kom ik Tineke en Fred weer tegen, dat is ook toevallig! Even lopen we samen op maar ik moet plassen en ga bij mijn vaste "plasadres" even naar binnen. Dat vind ik zo leuk aan lopen in Nijmegen, de bewoners zijn zo lief en enthousiast dat je zelfs van hun eigen toilet gebruik mag maken. Lekker schoon en fris plassen!
Elst is de stad van Heinz en daarom krijgen we onderweg stukjes toast met sandwichspread, een collega-wandelaar noemt dit koude kots, maar ik vind het best lekker fris. Je krijgt zoiezo onderweg vanalles aangeboden, ook zo leuk. Van snoepjes tot appel en meloen, zelfs een satetje of een pannenkoek wordt onderweg aangeboden. Eigenlijk hoef je weinig zelf mee te nemen, hahaha!

Ons vaste rustpunt bij Eric, AGS van het forum komt weer snel in zicht, en we worden verwend met een lekker soepje! Wat een luxe is dit, even bijkomen in de blauwe oase van Eric. Hij heeft een blauw tentje opgezet om te kunnen schuilen eventueel voor de regen. Welke regen? Het is schitterend weer!.

Na Valburg en Slijk-Ewijk gaan we weer eventjes zitten, Leo wil graag een pak melk kopen maar dan raak ik hem kwijt. Hij denkt dat ik doorgelopen ben, maar ik ging op een stoel zitten vlak voor de melkstand. Na wat heen en weer gebel komen we mekaar weer tegen en lopen gezamenlijk weer verder. Bart en Mary kom ik hier weer tegen maar met Mary gaat het niet zo lekker, zij heeft wat last van de warmte.

In Oosterhout is het minder druk dan anders lijkt het wel, minder gezellig. Op de helft van de dijk gaan we even langs de kant zitten om de benen te strekken en zien het wandellegioen aan ons voorbij gaan. We horen ook best wel vaak een ambulance gaan met zwaailicht en al en we hebben ook diverse mensen langs de kant zien liggen. Ik krijg een onheilspellend gevoel daarvan. Op de tv is daar later niets van terug te zien, het lijkt erger dan het is.

Al snel komen we weer aan in Nijmegen, het is 15.45 uur en melden ons af. Om de dag af te sluiten nemen we nog een broodje haring (ik) en één zonder broodje(Leo) en een lekker biertje om het weg te spoelen. Nog even nakletsen met andere wandelaars en dan weer op naar het logeerhuis. Het is zo gezellig lopen met Leo dat we weer afspreken voor de volgende dag.

Vanavond eten we spinazie- en broccolietaart. Mmmjammie............
Woensdag

Ik heb nu iets beter geslapen maar word toch voordat de wekker gaat wakker. Op de afgesproken plek kom ik ook Sabine tegen die het erg zwaar heeft gehad de afgelopen wandeldag. We lopen gezamenlijk een stukje op maar moeten elkaar weer snel laten gaan omdat ik nodig moet plassen! Ik ga eerst naar een tankstation maar daar staat een rij (ik heb een hekel aan rijen!) daarom maar weer verder. Dan zie ik een viaduct met struiken en ben dus maar de bosjes in gedoken. Tja, je moet toch wat? Later hoorde ik dat je ook in het ziekenhuis van het Radbout kan plassen, dat is een klein stukje verder.

Het is nog steeds lekker weer en ik loop zelfs in een korte broek en een hemdje! De weersvoorspelling komt weer niet uit, gelukkig maar.
Het duurt vrij lang voordat je Nijmegen uit bent, je gaat eerst door de wijken Brakkenstein, Grootstal en Hatert voordat je de Hatertse brug overgaat naar Alverna.
De mensen in deze buurtjes doen echt wel hun best om het gezellig te maken. Bij een winkelcentrum verkoopt een marktkoopman bananen, drie voor een euro. Vorig jaar was dat nog vier voor een euro! De inflatie gaat snel hier.

Na de brug komt de eierboerderij maar daar is het zo druk, daar gaan we aan voorbij. De eerste RET rust verschijnt ook al snel dus daar maar even rusten. En wie zie ik daar? Mieke uit het Westland met haar vriendinnen! We maken even een praatje met elkaar, wat toevallig weer! Ze zien er grappig uit: roze shirts met Kwik Kwek en Kwak (ze zijn met z'n drieen) en een leuk hoedje met de westlandse vlag (groen-wit).

De organisatie heeft een routewijziging bedacht die niet zo goed uitpakt: er is een flinke opstopping in het centrum van Wijchen! We lopen stapvoets,zo druk is het. Niet zo leuk maar ja, we moeten toch erdoorheen. Dan maar een beetje geinen en foto's maken van orkestjes langs de kant en van het kasteel van Wijchen.

Ik moet weer plassen en vraag daarom aan mensen langs de kant of ik mag, deze keer mag het niet (komt bijna nooit voor!) maar een paar deuren verder mag het wel. Gelukkig maar, die rijen bij de Dixies vind ik niets! Zonde van je tijd.

Onze enige echte rustpost van Eric verschijnt ook alweer snel en daar worden we verwend met een pannenkoek! Eric en Carla staan druk te bakken voor ons. Wat een geweldige mensen zijn het toch, doen ze allemaal vrijwillig, alleen voor ons!!
Na deze verwennerij stappen we weer op richting Beuningen.
Ik maak veel foto's van kindjes langs de kant, zo schattig al die kinderen die met snoep e.d. staan of je staan aan te moedigen!
Ook zie je de meest vreemde uitdossingen, het lijkt soms wel carnaval! Ik zie een mijnheer met een lange, wollen jas en een hoed op zijn hoofd, niet echt een wandelkostuum!
En weer kom ik de dames uit het Westland tegen! Grappig hoor.Ze lopen te dollen en te fotograferen.

De sluis bij Weurt moeten we oversteken om naar de Kanalenbuurt te gaan. Hier is het ook altijd heel gezellig, de mensen maken er echt een feestje van! En het is nog steeds droog, ja zelfs gewoon warm!
Klokslag 16.00 uur klokken we uit, maar ik heb geen zin om na te bieren, en ga meteen door naar mijn logeerplek. Morgen is het weer vroeg dag. We eten pasta met twee verschillende sauzen en ik proef ze allebei. Het was weer om te smullen! Na de koffie en tv-kijken gaan we snel onder de wol!

Donderdag

Na een korte wachttijd op het Julianaplein starten we weer klokslag 6.30 uur. De weersverwachting is nog steeds niet best maar we hopen er maar het beste van! Uit voorzorg toch weer mijn poncho mee, je weet het nooit! Beter mee verlegen dan om verlegen zeg ik altijd maar.

Vandaag is de dag van Groesbeek met de heuvels en ik heb er zin in!
Alleen het opstarten gaat bijzonder moeizaam, gisteren misschien iets te enthousiast geweest? Met mijn MP3 ging het soms wel erg snel!! Moet ik niet meer doen..........
Maar naarmate de ochtend vordert gaat het gelukkig wat beter. Als we bijna in Malden zijn, gaan we even bij "de aardbeien" zitten. We nemen geen aardbeien maar gaan zitten achter de verkoop van aardbeien. Dit is ook zo'n Marina-momentje, de plek waar ik met Marina gerust heb in 2008. Mijn gedachten zijn bij haar......

Na dit rustpunt lopen we door naar Malden en zie ik de Enecorust al in de verte, we zijn net een half uur onderweg maar ik ga toch even kijken of Han er is. En ja hoor, we krijgen een lekker bakkie van hem en eten daar het puddingbroodje op die we snel nog gekocht hebben onderweg. Niet meer voor een halve euro, de inflatie heeft hier ook toegeslagen! Hier zijn ook nette WC's en maak er even gebruik van, er staat gelukkig geen rij.

Dan snel door naar Molenhoek, Mook en Middelaar. In Plasmolen gaan we even bij de RET zitten voor een lekker soepje, we worden door een wandelaar op de foto gezet. De soep smaakt heerlijk, er zitten zelfs balletjes in!

Onderweg zien we een dame op hakken lopen. Die zal toch niet........ja hoor, dat hoor ik later, zij heeft de hele 4daagse op die hakken gelopen! Het ziet er niet fijn uit! Ik heb het bewijs ervan op de foto gezet.

De eerste heuvel, na Milsbeek, is het stijlst maar die bedwingen we zonder problemen. In Breedeweg is het ook weer feest, vanalles langs de kant om ons aan te moedigen en dat doet me erg goed. Je wordt echt gedragen door het publiek, je vergeet de pijntjes.

Onze AGS rustpost zit aan het eind van de zevenheuvelenweg, net na de militaire rust. We worden weer verwend tot en met: een heerlijke hotdog is ons deel. Dit is weer genieten met een grote G! Hier komen we ook Sabine tegen die er behoorlijk doorheen zit. Leo besluit met haar verder te gaan, ze heeft de steun wel nodig. Ik ga dan alleen verder. Het is inmiddels hard gaan waaien en de temperatuur drastisch omlaag gegaan, zou het dan toch gaan regenen? En ja hoor, de kleine druppels worden spetters en het gaat hozen! Gelukkig heb ik mijn Happy Rainydays poncho nog bij me, en een petje dus mij kan niets gebeuren! De regen komt nu echt met bakken, het lijkt wel een wolkbreuk! Ik ben bijna, nou ja bijna bij de finish, ik moet nog een goed uur lopen maar door de leuke reacties van het publiek over mijn poncho (het is een blauwe met witte stippen) vlieg ik over het asfalt. Als ik uitscan is het droog. Het is weer precies 16.00 uur, Sabine en Leo finishen net na mij. Na het kopen van een echt 4daagse tshirt ga ik meteen naar Gerdien want ik heb het behoorlijk koud gekregen. De poncho gaat in de kelder aan een haakje want hij drupt nog na! Mijn schoenen zijn drijfnat, gelukkig heb ik een tweede paar bij me!
We eten vanavond iets met kip, rijst,sperciebonen en naanbrood. Weer heel erg lekker!
Ik ga vroeg naar bed, ben versleten!!

Vrijdag

Mees is vandaag opgestaan voor ons om het ontbijt te maken, hij kletst honderd uit!
We worden weer klokslag 6.30 uur weggescand en het gaat wéér moeizaam de eerste paar kilometers. En dat zijn juist de saaiste, weer hetzelfde stuk door Nijmegen. En het gaat ook nog eens regenen! Niet erg hard, maar hard genoeg voor een poncho.......jammer maar helaas, na een uurtje is het weer droog! En het blijft droog.
Na de 1e militaire post die op 12 km zit, denken we snel de RET rust te zien maar helaas, we gaan toch maar even bij de OLAT zitten waar we Wil zien en Jeltje tegenkomen. Hier zijn de consumpties ook héél erg goedkoop!

In Overasselt is het een hele happening, het publiek is uitzinnig enthousiast. Overal slingers en versieringen, erg leuk allemaal en we genieten volop en zelfs het zonnetje is gaan schijnen.
Hierna gaan we de dijk op richting Linden. Deze dijk is ook lang maar met gezang en vrolijkheid is deze dijk ook weer bedwongen. Aan het eind van de dijk gaan we een puddingbroodje halen om deze op te eten bij een nieuwe rust, de man van Marja die bij ons logeert staat vlak voor Linden met de camper. Daar mogen we ook even rusten. We nemen een broodje voor Gerard mee. Maar als we daar aankomen, zitten ze er allemaal! Er zijn zelfs geen zitplaatsen meer voor ons. Jolande, Danielle, Marja en Eline zitten er al en even later komen ook Jenny en Diny aangelopen. Gerard krijgt het er maar druk mee.
Wel een leuke rust, we mogen zelfs naar het toilet!

In Linden is het thema reclame en de bewoners hebben er weer heel wat moois van gemaakt. Helaas zijn we alweer snel door Linden heen en gaan de lange, saaie weg op naar Cuijk. Ik Cuijk zie ik Linda, AKA Stappertje van het forum! Heel leuk om haar weer te zien en jammer dat ze niet meer meeloopt. Ik krijg een roos van iemand die het al snel begeeft. Jammer.....

Nog even de pontonbrug over en dan...........heel eventjes liggen in het gras met de beentjes omlaag. Wel jammer dat het weer snel afkoelt, de lucht is dreigend met regenwolken maar het blijft gelukkig droog. Ik krijg het al snel koud en dat betekent dat we weer in de benen moeten. Nu is het niet zo ver meer want als we Mook doorkomen, begint de Via Gladiola al. Ruim 12 km is deze weg. Maar hij lijkt nu minder lang dan andere jaren.

Vlakbij de rotonde van Malden zit AGS met de laatste rust. Nog eventjes uitblazen voor de laatste km's. Hier komen we Sabine tegen die het erg moeilijk heeft, en Leo gaat met haar de laatste km's afleggen, ik blijf nog eventjes zitten.
Zij wil nog even bij Gerrit onder behandeling maar als ik bij Gerrit aankom, is ze alweer doorgelopen bang als ze is om te laat te komen. Jammer, dan ga ik maar alleen de Via af. Ik ben het alweer snel vergeten door het dolenthousiaste publiek langs de kant. Ik geniet hier met volle teugen van, wat een verschil met vorig jaar!
Ik ga nog even naar het toilet bij de chinees (lekker fris en schoon voor € 0,50) en ga weer verder. Het is drukker dan anders, ik kom zelfs in een file terecht! Toch wel leuk want er zit nog heel veel publiek bij de tribunes.
Ik krijg kippenvel wel centimeters dik op de armen, wat is dit kicken zeg! Met tranen in de ogen loop ik de finish over, geen tranen van pijn maar van geluk: het is me wéér gelukt!!! Bij het afmelden zie ik Sabine, het is haar ook gelukt. Hans zie ik niet zo snel, we raken elkaar kwijt in de drukte, maar na even op een bankje gezeten te hebben, Jenny en Dini zitten er toevallig ook, komen we elkaar toch tegen. Nog eventjes een finishfoto gemaakt, Carin gefeliciteerd en Carla in de armen gevlogen en dan..........mijn welverdiend finishbiertje bij Gerdien.
Iedereen is dit jaar weer gefinished zonder problemen. Gerdien en Pien die ook gelopen hebben, zijn heel enthousiast geworden want zij zijn ook goed gefinished!

Na een snelle douche, de koffers inpakken en afscheid nemen gaan we weer richting Spijkenisse waar ik om 20.00 uur aankom. Met een glimlach op mijn gezicht want dit is een fantastische week geweest! Wéér geen blaren maar wel met spierpijn heb ik de vierde editie van de Nijmeegse volbracht. Volgend jaar weer??? Ja natuurlijk!!
Foto's staan rechts onder kopje 4daagse 2011.

Vierdaagse 19-7 t/m 22-7-2011 De voorpret

Nou, de koffer is ingepakt plus een aantal tassen. Ik heb nog nooit zoveel zooi mee moeten nemen en dat door die beroerde weersvoorspellingen!
Extra jassen, regenhoed + poncho, tasje voor poncho nog effe gefreubeld thuis, hoesjes voor over de schoenen, extra sokken en ondergoed, tas met eten (ik eet geen brood onderweg)en twee paar schoenen om maar wat te noemen.
Ik heb ondanks deze voorspellingen er reuze veel zin in! Goed voorbereid zijn is het halve werk. Ook qua trainingen zit het wel goed, ik heb ruim 650 km gelopen ter voorbereiding zonder noemenswaardige problemen!
De eerste dag, dinsdag, hoop ik samen met Leo te lopen, hij weet een fijne startprocedure die ik wel eens wil zien. Want ik vind dat nog altijd het vervelendst, vooral op de eerste dag. Ik start elke dag "laat", d.w.z. rond 06.15 uur. Ik heb geen zin om lang in de rij te gaan staan om dan vervolgens 06.05 weg te kunnen, dan maar tien minuutjes later! Is het ook niet meer zo druk bij de toiletten, hahahaha!
Dit jaar ook wat nieuws uitproberen: plastuitjes. Ik heb geoefend thuis en het gaat best goed, je moet effe "het gevoel" krijgen, dat het goed zit en dan kan je staand plassen! Ben benieuwd of het ook echt werkt in de praktijk!!!!
Ik ben ook benieuw hoe het met mijn twee wandelvriendinnen gaat, die dit jaar debuteren. Ik hoop ze allebei tegen te komen straks en dat ze zonder kleerscheuren hun eerste medaille mogen ophalen.
Ik heb ook een aantal (10) veters geknoopt voor het goede doel, die gaan ook mee natuurlijk voor de verkoop. Ik verwacht ze snel kwijt te zijn. Ook hoop ik Jan te ontmoeten, hij heeft nog paarse veters van mij tegoed. Hij loopt dit jaar vanwege een blessure niet mee helaas.
En dan de Blauwe Maandag, dan ontmoet ik al mijn wandelvrienden en -vriendinnetjes weer, nu maar hopen dat we droog kunnen zitten!

Mijn veters geknoopt en wel