Even pauze.......

Tot aan de Vierdaagse van Nijmegen die start op 16 juli a.s. geen gewandel meer.......eventjes de voeten rust gunnen!!
Dus tot ziens na de Vierdaagse!

Tweedaagse Alkmaar 21 en 22-6-2019 / 80 km

Dag 1
De Heilooerroute
Al jaren is het voor mij de traditie om de laatste trainingstocht voor de Nijmeegse vierdaagse te lopen in Amersfoort. Dit jaar kies ik voor de Tweedaagse van Alkmaar en dan kies ik natuurlijk wel voor 2 x 40 km. Je kan bij deze 2daagse ook andere afstanden lopen.
De reisbescheiden krijg ik bijtijds binnen, heb een hotel vlakbij geboekt en ik ga met Karin deze uitdaging aan!

Hans gaat mee als supporter en het is natuurlijk gezellig om na afloop samen te eten in het hotel. Onderweg voorziet hij mij van de nodige spullen en ondersteuning die ik nodig zal hebben.

Donderdag gaan we dus richting Akersloot waar het hotel van de Valk zit. De wekker zetten we op 5.30 uur want er moet om 6.30 uur gestart worden en ik moet mijn startkaart nog halen. Vrijdagochtend rijden we naar het Afas stadion van AZ waar de startlocatie is. Hier ontmoeten we Karin ook en we gaan van start. De grote groep is al vertrokken, wij tien minuten later.

De route gaat vandaag richting Heiloo en Egmond aan Zee de zogenoemde Heilooerroute. Deze wandeltocht is door Le Champion georganiseerd en dan weet je dat het goed verzorgd is onderweg. Er zijn wel 5 stempelposten waar iets te krijgen is. Op 5,1 km de eerste post. Het wordt vandaag trainen op rusten, iets wat Karin niet gewend is. Onderweg naar Egmond aan zee lopen we door het duingebied en zanderige paden wat best zwaar is. Het is heerlijk weer en soms gaat de zon schuil achter de wolken waardoor ik af en toe mijn jasje nodig heb.

Op 12 km zit stempelpost 3 aan het strand van Egmond aan Zee, daar is het heerlijk toeven en nemen we het ervan, we delen een punt appeltaart. Dat gaat er wel in maar een hele is mij teveel. Op het strand maken we foto’s van elkaar, zittend in het zand met op de achtergrond de zee. Het is vloed maar we kunnen nog over het natte zand lopen. Na ongeveer 2 kilometer gaan we weer de duinen in, en de helling loopt iets makkelijker via een trap maar is toch best zwaar.....en we nemen weer de tijd voor een fotomomentje in de duinen.

Op 18 km is de volgende stempelpost en de route gaat door en over de duinen. Ik begin last te krijgen van mijn enkel helaas, dat drukt een stempel op het wandelen waardoor ik er niet echt van kan genieten. Met een grote boog komen we uiteindelijk aan in Egmond Binnen. Bij stempelpost 4 zie ik Hans zitten, hij heeft voor mij wat mayonaise gehaald voor mijn eitje, die eet ik met smaak op. Bij de EHBO post laat ik naar mijn hiel kijken, die doet pijn en de aardige EHBO-er plakt deze af. Ik kan nu vrijwel pijnloos verder, de laatste 13 km. In Heiloo is nog een laatste stempelpost maar helaas pindakaas deze is al aan het afbreken. Hoe kan dat nou, het is “pas” half 4, hij zou tot 4 uur open zijn! Nou ja.....het is toch vrij laat, we moeten om half 5 binnen zijn, dus we bikkelen maar door. De laatste 6 km.........daar kan ik kort over zijn: saai! Met zicht op het AZ stadion waar de finish is die maar niet dichterbij komt! Als we nog ongeveer 3 km hebben te gaan komt er iemand van de organisatie in een auto ons vertellen dat we een klein stukje af kunnen snijden maar dan moeten we wel weer over de grasdijk terug, dezelfde als waar we in de ochtend mee begonnen. Uiteindelijk scheelde het 700 meter waardoor ik klokslag 16.27 uur binnen kwam, Karin iets eerder want ze was bang te laat te komen en liep door. Binnen in het stadion is een feestje aan de gang maar wij halen onze startkaart op voor morgen en rijden naar het hotel terug, Karin logeert daar ook.
En dan lekker in bad en bijkomen, energie opdoen voor de volgende dag!

Dag 2
De d’Oude Stadroute

Zoals dat soms gaat heb je goede en slechte dagen, vandaag is een slechte dag en mijn energie pijl is laag. Ondanks dat heb ik zin in de komende wandeldag, het wordt mooi weer en ik ben benieuwd naar de route. De start is 15 minuten verwijderd van het Afas stadion, Karin parkeert daar de auto en rijdt met ons mee naar de startlocatie. We starten precies om 6.30 uur en lopen door de straten van Alkmaar. Een inwoner staat te mopperen in zijn voordeur, hij is wakker geworden van het gezang van de lopers en roept of het wat stiller kan......
Deze dag heeft 7 stempelposten maar we gaan niet bij iedere post zitten, je kan ook overdrijven hahaha! Maar zoals gezegd, ik kan niet op gang komen en heb moeite met het tempo. Mijn enkel doet zeer en mijn hiel, maar ja even doorbijten en gaan met die banaan.
We lopen door Alkmaar Noord, en door naar Geestmer-Ambacht en Warmenhuizen. We vergapen ons aan de mooie huizen en de staat van de tuintjes, allemaal even mooi en verzorgd. In Tuitjenjorn is een stempelpost vlakbij een dierentuin, we hebben er de helft op zitten. Leuk om daar doorheen te lopen. We lopen samen op met een kennis van Karin, vanaf hier gaat de route door het buitengebied met lange en rechte wegen. De zon schijnt en doorrrrr......naar Krabbendam en over de dijk naar Schoorldam op 26 km waar Hans op de uitkijk staat. Het deelnemersveld is behoorlijk uitgedund, wij lopen in de achterhoede. Zelfs de dixies worden al opgeruimd maar de zanger met gitaar kan er nog een liedje uitpersen voor ons. Leuk toch?

Vanaf hier is de route “not my cup of tea” en kan ik alleen nog maar aan de finish denken en aan het bad waar ik straks induik. Karin besluit daarom alleen verder te gaan om haar eigen tempo te kunnen lopen. Onderweg kom ik nog wel een leuke straat in, waar het publiek de wandelaars aanmoedigt met hier en daar tafeltjes met snoep en drank. En muziek, ook leuk. Het doet een beetje aan Nijmegen denken. Bij de laatste stempelpost stop ik niet, ik wil niet te laat komen.
Uiteindelijk kom ik dan toch aan in Alkmaar, een verkeersleider rukt zich los van zijn gesprek en begeleid mij met oversteken. Als ik denk er bijna te zijn, zie ik ineens een bordje met: “nog 3 km nog even doorbijten”. En dat wordt het want ik vind het nu wel lang genoeg duren! En deze kilometers zijn niet de makkelijkste zo door het parkje met zijn heuvels op en neer. De organisatie heeft nog wel een verrassing in petto: een dweilorkest moedigt mij aan en ik krijg een kunstbloem in mijn handen gedrukt.
In de lange winkelstraat moet ik mij door het winkelende publiek heen wurmen, wat is het druk!! Ik ruik de finish maar moet twee keer vragen of ik goed loop. En dan zie ik het, het Waagplein waar de finish is......ik verwacht een juichend publiek. Helaas......er is een huldiging aan de gang van vrijwilliger van het jaar???? En ik dan, het is nog steeds geen half 5, de sluitingstijd. Ik kom om 16.04 over de finish en word op de foto gezet. Huilend val ik in de armen van een vrijwilligster, zo moe ben ik! En zo blij dat ik eindelijk binnen ben!!! Karin zit al op een terras te genieten van een wijntje en ziet mij binnenkomen. Als ik enigszins bijgekomen ben lopen we samen naar de pendelbus die ons naar het stadion brengt, een fijne service van Le Champion.
Bij het stadion staat Hans al te wachten en neem ik afscheid van Karin, wij rijden naar het hotel. Daar kom ik bij in het bad en laat ik deze dagen over mij heen komen en schrijf ik 80 km erbij. Ik heb nu wel genoeg getraind voor Nijmegen!

foto’s dag 1

foto’s dag 2

2e Kikkerloop 15-6-2019 / 20 km

Vorige week een tochtje gelopen voor het goede doel Spieren voor Spieren, vandaag is het de beurt aan een tochtje voor ALS, een vreselijke spierziekte waar nog veel onderzoek naar gedaan moet worden. De tocht van vandaag wordt georganiseerd door Carla die haar man Ton heeft verloren aan ALS en ter nagedachtenis aan hem lopen we vandaag een rondje Haarlem. De opbrengst komt geheel ten goede aan ALS en de tocht dankt zijn naam aan Kermit de kikker waar Ton zo gek op was....

De regen komt helaas met bakken uit de hemel als wij vertrekken vanuit Spijkenisse en we zullen de zon vandaag niet veel zien wordt er voorspeld, maar ach......het meeste valt ernaast! Nadat Hans en ik ons aangemeld hebben bij Carla en Margrit is het wel enigszins opgeklaard maar het blijft erg bewolkt. En af en toe druppelt het nog wat na maar het is niet koud.

De route voert ons langs een watertje waar veel woonbootjes in drijven, de ringvaart van de Haarlemmermeerpolder. Onderweg bekijken we de huisjes, bootjes en molens die we tegenkomen en maken tijd voor een brugmomentje. Na 4 km mogen we een onverhard paadje op maar het pad is nauwelijks te zien door de begroeiing en ook vrij nat vanwege de recente hoosbuien. Maakt niet uit, de broek droogt wel weer onderweg.

De eerste rust bevindt zich in De Molenplas. Daar nemen we het er even van en kom ik een stel bekende wandelaars tegen die ik ken van de SOP tochten. Altijd leuk!
De koffie smaakt hier goed.

We gaan weer verder langs een ander watertje, de Zuider Buiten Spaarne waar heel veel te zien is. Woonbootjes en leuke tuintjes, mooie huizen en vaarboten. Alleen jammer dat de afwatering van het pad hapert want er liggen overal plassen die we niet kunnen vermijden, daar is het pad te smal voor! Dus het wordt soppen geblazen en nu letterlijk! Mijn schoenen en sokken raken doorweekt.....

Na een kilometer of 10 gaan we even op een bankje zitten om de proviand op te eten, lopend vind ik dat lastig. We zien een bankje langs het water waar we drie bootjes zien aanmeren met kinderen erin. In elk bootje vier kinderen die onderwijs krijgen in het varen met een zeilboot. Wel leuk om te zien!

Aangekomen in het centrum van Haarlem lopen we om de Grote of St.Bavokerk heen nadat we ergens op een terras gezeten hebben. Na een paar rondjes door het Begijnhof, we raken de route even kwijt, komen we weer buiten het centrum van Haarlem aan. Een rondje om de molen de Adriaan en door naar het oude Droste terrein. Dan volgt een stukje door en over het industrie gebied van Haarlem. De verveling verdrijf ik door foto’s te nemen van een paar mooie bloemen onderweg en de bepijling van de route. Die herkennen we aan de hand van de groen-witte banieren van KWBN en soms de rode lintjes ter afwisseling.

En dan nog een stukje natuur langs de Veerplas waar de Reuzeberenklauw welig tiert. Een “gevaarlijke” plant want ze kunnen blaren opleveren bij aanraking! Gelukkig komen we er niet in de buurt maar zijn wel mooi om te zien. Ze kunnen wel 4 meter hoog worden en schapen vinden ze lekker.

Het einde van de tocht is in zicht als we het hotel ontwaren in de verte. Na het oversteken van de spoorlijn lopen we het hotel binnen, het is inmiddels 15.30 uur en we zijn op tijd! Ik meld ons af en krijg een plaatje en stempeltje, kletsen nog even na en ik koop een T-shirt van de Kikkerloop. Daarna vertrekken we weer naar Spijkenisse.
Ik kijk terug op een leuke en afwisselende wandeldag. Later hoor ik dat er 135 wandelaars geweest zijn, een mooie opkomst!

hier meer foto’s

4e Andre van de Hoef Verzekeringentocht 9-6-2019 / 20 km

Het tochtje van André begint zo langzamerhand traditie te worden! Ik ga vandaag de vierde editie lopen van de André van de Hoef Verzekeringen tocht. Hij heeft dit keer vier afstanden bedacht: 40, 30, 20 en 15 km! Dit doet hij niet alleen, ook zijn buurman Michel doet mee en natuurlijk zijn echtgenote Liane en zoons met aanhang. Het is een hele klus om zoiets dergelijks op te zetten maar hij heeft er ook een goed doel aan gekoppeld namelijk Spieren voor Spieren. Het inschrijfgeld gaat geheel naar dit goede doel, en tijdens de tocht kan je muffins kopen bij de rust Mon Chouette waarvan de helft voor Spieren voor Spieren is. Ook bij de tweede rust (voor de 20 km althans) gaat een deel van de lunch in het goede doelen potje. Goed geregeld!

De route gaat meteen na het restaurant La Place Maarsbergen waar Hans en ik de inschrijving gedaan hebben voor 20 km een heel lang stuk langs een autoweg.......ik trek meteen de vergelijking met andere jaren waarin we gelijk de bossen in werden gestuurd maar misschien komt het goed? De diverse vogels hebben het hoogste woord en het is vandaag gelukkig droog, dat was gisteren wel anders! Maar nu kunnen we na verloop van tijd de jassen uitdoen, de zon doet goed zijn best!

Bij een boerderij op ongeveer 6 km staat er een verzorgingspost op ons te wachten met water, cake en een appel. Dat komt goed van pas en er is zelfs aan een toilet gedacht maar daar hebben we nog geen behoefte aan, ik neem wel een appel mee voor onderweg. Meestal eet ik geen appels tijdens het wandelen maar vandaag maak ik een uitzondering.

We komen bij het Valleikanaal en bij de sluisbrug maken we even tijd voor een brugmomentje. En weer verder door bekend gebied voor mij, ik herken de route van een eerdere editie van André ‘s tochtje. De eerste rust bij Mon Chouette ken ik o.a. daarvan. Als we er bijna zijn worden we ineens aangesproken door een paar bekenden, Hans en Margriet. Hans ken ik alleen van Facebook en heb hem nooit “in het echt” gezien, een hartelijke kennismaking volgt. Margriet zijn we al een paar keer tegengekomen bij een wandeltocht.

Mon Chouette doemt op en is het tijd voor een lekker bakkie koffie, we zijn er wel aan toe en zitten nu precies op de helft. Het zonnetje schijnt nu lekker en we nemen plaats op het terras waar ik Henrike tref, zij staat op het punt weer te vertrekken.

Na het aangenaam verpozen is het weer tijd voor vertrek, en de route voor 40 km waar Hans aan deelneemt splitst zich meteen, wat wel jammer is want we hebben gespreksstof genoeg. De splitsing voor Margriet komt wat later, zij loopt de 30 km route. Maar eerst lopen we nog gedrieën een stuk over de Grebbelinie en komen een oorlogsmonument tegen die we op de gevoelige plaat vastleggen.
De Grebbelinie was een voorverdediging van de Hollandse Waterlinie, een Nederlandse verdedigingslinie, gebaseerd op inundatie. Deze linie liep door de Gelderse Vallei vanaf de Nederrijn bij de Grebbeberg te Rhenen langs het Valleikanaal en de Eem tot aan de Zuiderzee, later het IJsselmeer. Op 18 april 2011 kreeg de Grebbelinie de status van rijksmonument vanwege de "unieke staalkaart van verdedigingswerken”. Aldus Wikipedia.

Dit stukje van de route is erg mooi, we lopen te genieten.....
Totdat we afscheid moeten nemen van Margriet als zij de lus van de 30 km in gaat. We lopen langs een watertje maar het eind van het pad is recht voor ons uit en dat blijft het een tijdje. Tot we bij de tweede rust aankomen, theehuis Eldorado. Een klinkende naam voor een perfecte rustplek. Het is heerlijk zitten in de achtertuin met uitzicht op de weilanden en een vijver met koi karpers.

We hebben er inmiddels 16 km op zitten. Vanaf het theehuis lopen we richting Woudenberg en we gaan niet het dorpje in maar steken de weg over. Ik herken dit weer van de Amersfoortse 2daagse en weet dat er een saai stuk aankomt.
De laatste meters gaan over landgoed Anderstein en de golfbaan en dan zijn we weer aangekomen bij het restaurant waar we André een compliment geven over de organisatie want die was weer perfect. Niet één twijfel momentje gehad over de route, en de rusten waren goed verdeeld. De route vond ik dit keer wat minder, de lange rechte wegen zijn niet echt mijn “cup of tea” maar anderen zullen dat niet erg gevonden hebben.
Het was hoe dan ook een succes, er zijn vandaag 202 mensen op af gekomen! De totale opbrengst komt over de € 2000 hoor ik later. Supergoed! Ik ben blij dat ik daar een steentje aan heb bijgedragen.

We nemen bij La Place nog een bakkie cappuccino en strijken neer op het terras waar Christine en Greet wachten op Klaas en Rinus die nog onderweg zijn. Wij wachten niet op hen, mijn schoonmoeder wacht op ons omdat we vandaag bij haar langs gaan in Voorthuizen, een kort ritje vanaf Maarsbergen. Ik neem afscheid van André en Liane en na een medaille, een stempel en een sticker gekregen te hebben stappen wij in de auto, we hebben er weer 20 km bijgeschreven!

Klik voor meer foto’s hier

RWV trainingstocht 1-6-2019 / 45 km

Vandaag moet ik flink aan de bak, ik ga 45 km lopen bij mijn cluppie RWV, de zogenaamde trainingstocht. Een aantal jaar geleden ben ik hier voor het laatst geweest, en ik heb nog nooit de 45 km- afstand gedaan hier dus het wordt wel eens tijd! Als je 5 km boven je afstand in Nijmegen loopt, heb je een goede training te pakken als je dit goed afgaat......ik ga ervoor!

De start is om 7.30 uur en ik arriveer op tijd bij de startlocatie van WION in Ommoord, mijn koets staat naast die van Piet en gezamenlijk lopen we naar het clubhuis. Inschrijven is zo gepiept, plaatje en sticker vast bemachtigd, een praatje hier en daar en ik kan van start. Het belooft een hele warme dag te worden dus ik heb een topje en een korte broek aan en de jas heb ik thuis gelaten. De eerste kilometers zijn bekend maar ze gaan wat moeizaam dit keer. Ik heb twee dagen geleden nog 26 km gelopen, zou dat het zijn? Mijn koptelefoon gaat op, een luisterboek aan en gaan. Dit wissel ik af met muziek om mijzelf op te peppen, het ritme zit er nog niet in.....

De routebeschrijving is zeer uitgebreid en die gebruik ik eigenlijk alleen om te kijken waar de rusten zijn, de pijlen zijn heel duidelijk zoals gewoonlijk. Dat vind ik lekker ontspannen lopen, dat je niet hoeft te zoeken naar pijlen!

De Bergse Voorplas, een bekend stukje natuur voor mij met natuurlijk het Prinsenmolenpad en de molen komen voorbij.
De eerste rust op ruim 9 km komt voor mij best laat en ik neem een kopje oploskoffie om bij te komen, Theo maakt ruimte voor mij op het bankje, bedankt Theo!
Ik loop verder maar ik moet erg plassen en kijk rond voor een mogelijkheid, bij de wagenrust was geen dixie. Als ik even later een man zie staan die staat te wachten op zijn eega, ga ik ook even naar binnen bij de volkstuin vereniging Eigen Hof. Pff....dat lucht op! Mooie tuintjes hier, maar ook veel verwaarloosde tuintjes.

Op 15 km weer een rust in de Speeltuin Schiewijk, ook een bekende plek. Hier ga ik in de schaduw zitten met alweer een bakje koffie en ik eet mijn boterhammen op, ik heb honger.....Na de speeltuin loop ik door een voor mij onbekend stukje natuur, langs de A13. Richting het Park Zestienhoven, langs het vliegveld en langs het hotel richting de volgende rust op 23 km in het Wilgenplaspark, ook een bekende plek. Hier maak ik kennis met de wandelclub “De volle blaas”......hahaha wat een grappige naam. De leider van het drietal heeft het hoogste woord en ik lig in een deuk. Later kom ik ze weer tegen en hij vertelt exact hetzelfde aan andere wandelaars. Ik maak een praatje met Larissa die in de verzorging zit en eet een heerlijke soep met ballen, jammie....

Dan door Schiebroek, 110-morgen wijk en op naar het Lage Bergse bos. Daar loop ik over tientallen bospaadjes,bruggetjes, vlonders en heuvels. Zelfs de golfbaan de Hooge Roterdamsche lopen we over. Dat kost mij erg veel moeite, ook vanwege de warmte maar het is een flinke heuvel! Die natuurlijk ook weer afgedaald moet worden middels traptreden en au, au, au dat dat doet zeer aan mijn tenen die het nu zwaar te verduren hebben! Ik begin het enorm zat te worden, de rust op 34 km moest ik overslaan vanwege de drukte in het restaurant De Bergsche plas. Niet zo gek, met dit mooie weer trekken veel mensen erop uit..... Ik zoek een bankje op voor een alternatieve rust en maak een selfie.

De laatste rust is bij trefpunt Roffa en ik verheug mij op het bakje fruit. Als ik daar aankom zie ik Larissa zwaaien met de RWV banner, ik ben bijna de laatste wandelaar op deze route. Ze zijn ook al aan het opruimen maar gelukkig hebben ze nog een bakje fruit voor mij bewaard, erg lief! Mijn flesje wordt gevuld door Carla en ik kan weer met frisse moed op pad voor het laatste stukje.

Deze route ken ik nog wel en ik bedenk dat als ik bij de kinderboerderij aankom ik daar een ijsje ga halen. Maar de pijlen zijn gewijzigd. De boerderij blijkt om 16.30 uur dicht te gaan, en een alternatief wordt geboden door een geïmproviseerde wagenrust. Gerrit staat daar met zijn bevoorrading en ik maak dankbaar gebruik van het bekertje limonade, het is dorstig weer! Vanaf hier is het nog ongeveer 3,5 km en ik tel de meters af, ik ben erg moe.

Om precies 18.00 uur kom ik bij de finish aan en Gijs is al aan het opruimen. Het startbureau zo goed als verlaten, bijna iedereen is gefinisht. Ik meld mij af en bestel een Radler 0,0, die heb ik wel verdiend!

Na een korte autorit stap ik om 19.00 uur weer thuis over de drempel in Spijkenisse. Wat een lange dag, en wat was het warm!!! Bedankt RWV voor de mooie en uitstekend gepijlde route, de enthousiaste en lieve vrijwilligers ook bedankt het was een goede training voor de Nijmeegse! Ik ben er klaar voor, nog een paar weken!!!!


Ik heb maar een paar foto’s gemaakt, klik hier

Oer-IJ expeditie 30-5-2019 / 26 km

Sind kort weet ik wat het Oer-IJ is, namelijk een groen buitengebied met een open landschap in de driehoek Zaanstad, Velsen en Alkmaar met bijzondere cultuur-historische kwaliteiten en unieke natuurwaarden. Zie voor meer info hier
De organisatie Le Champion organiseert sinds vorig jaar een wandeling in dit gebied en altijd tijdens Hemelvaartsdag. Ik besluit om samen met Hans, Karin en haar schoonzusje deze zogenaamde expeditie te lopen. Want onderweg zullen we verrast worden door allerlei ontmoetingen die de geschiedenis doet herleven en vertellen de gidsen langs de route over verborgen geheimen van dit historische landschap.
We zijn benieuwd!
We komen aan bij het Huis van Hilde in Castricum waar de start locatie is en wachten samen met Karin en Gaby op het startschot om 8.30 uur, het tijdstip van vertrek. Het weer is niet bijzonder warm of koud, er staat wel veel wind!
Al kletsend met elkaar lopen we naar de eerste stempelpost bij een historisch pleintje in Uitgeest, het Regthuysplein. Daar worden we “getrakteerd” op een droog wit desembroodje......ik krijg het niet weg. Nog even een Oer-IJ huis bekeken en een foto gemaakt met ons drieën. We rusten hier niet, het waait te hard op het plein. Wat ik eigenlijk wel jammer vind maar de meeste stemmen gelden en we hebben er pas 6,7 km op zitten. Onderweg hier naartoe zien we inderdaad wat acteurs die een historisch moment naspelen, leuk om te zien en het geeft wat afleiding want het landschap is best saai, door weilanden en over polderwegen en zelfs een lang stuk grasdijk.......
De volgende 5 km gaan door het plaatsje Heemskerk en we lopen door lieflijke straatjes met dito huisjes. De tuintjes zien er mooi uit en de klaprozen groeien er welig.
Bij de stempelpost op 11,8 km gaan we gelukkig wel zitten, er staat een pannenkoeken kraam die heerlijke geuren verspreid! We hebben allemaal trek in een pannenkoek en bij de stempel krijgen we een pakje Roosvicee drink en een (gezond) reepje. De smaak van het reepje valt niet bij iedereen in goede aarde, ik vind hem wel lekker. En ik geniet van de rust en mijn pannenkoek!
De volgende stempelpost is pas op 21 km, de weg ernaartoe onderbreken we met een rust op de Zanderij in Castricum. Het zonnetje schijnt bij tijd en wijle flink, en we kunnen lekker buiten genieten van een bakkie koffie. Op deze plek staan allerlei legervoertuigen en als er iemand wat voor gaat dragen gaan we weer verder. We hebben lang genoeg gezeten!
In de verte zien we de bossen en de startlocatie kruisen we even later na een enorme zandberg gepasseerd te hebben. Deze zandberg dalen we straks ook af, maar eerst een rondje door de bossen. Eindelijk wat natuurschoon en we maken tijd voor een brugmomentje en een selfie. De volgende stempelpost op 21 km is bij bezoekerscentrum De Hoep waar je alles te weten kan komen over de productie van drinkwater en de natuur in de Noord-Hollandse duinen. Hier is ook een watertap punt, de enige die we gezien hebben onderweg. Bij de stempel krijgen we een banaan die ik in mijn tas stop, hij is nog wat onrijp.....Na deze korte rust lopen we weer verder door de prachtige natuur.
Na 25 km komen we een leuke uitspanning tegen, en omdat we waarschijnlijk bij de finish niets gezelligs kunnen drinken besluiten we hier de ‘nazit’ te houden. We bestellen een wijntje met bitterballen en koffie met gebak. Hier is het goed toeven!
Het is nog een stukje tot de finish en na het borrelen moeten we een flinke heuvel op, om er vervolgens weer af te lopen: de zandberg waar we net langs liepen.
Na een finishfoto en het afmelden nemen we afscheid van elkaar en gaan we weer op huis aan, we zijn best moe en ik ben trots op Hans dat hij vandaag 26 km gewandeld heeft!
Terugkijkend op de tocht kom ik tot de conclusie dat het mij best tegenviel, ik had er hoge verwachtingen van. De route was overwegend saai en de historische vertellingen voegden niet veel toe. Als je 26 km loopt heb je geen tijd om overal bij stil te staan.
Leuk om een keer gelopen te hebben maar niet voor herhaling vatbaar!



meer foto’s klik hier

SOP Baarn 22-5-2019 / 25 km

Ik loop ook wel eens een tochtje op de woensdag, de zogenaamde “SOP-tocht”. Voor wie niet bekend is met deze naamgeving, deze tochten zijn groepswandelen dus je start gezamenlijk op dezelfde tijd om 10.00 uur. Het lopen gebeurt dus ook gezamenlijk, als groep. Dat is in het begin even wennen maar het heeft ook zijn voordelen want je hoeft niet op de pijlen te letten alleen op de omgeving. En het is gezellig want je babbelt een eind weg zo met elkaar!
Woensdag 22 mei start de tocht in Baarn, de startlocatie is vanuit kasteel Groeneveld. Omdat ik er een aardig eindje voor moet rijden vrees ik te laat te komen (ik ben wel op tijd van huis gegaan) maar ik zie op de telefoon dat Annika, die er ook is, al heeft ingeschreven voor mij. Na bijna een wereldreis kom ik een paar minuten voor de start aangelopen en ik kan nog net eventjes toiletteren. Vlak voor de start wordt er bijna altijd iemand in het zonnetje gezet vanwege de vele wandelingen, je krijgt een certificaat als je je boekje vol hebt of een veelvoud daarvan (24 wandelingen). Ja......ze hebben zelfs een eigen boekje! Ik heb er inmiddels 7 op zitten, inclusief deze tocht.
Een stempelboekje kost € 2,50 en om mee te wandelen betaal je € 3.
Klokslag 10 uur vertrekken we en lopen zo door het mooie park de bossen in en komen er de hele dag niet meer uit. Behalve bij de grote rust in Lage Vuursche zien we geen bebouwde kom!
Van de hele wandeling kan ik dus niet veel vertellen behalve dan dat het erg mooi is en bij tijd en wijle ook best zwaar want soms moeten we door het mulle zand en veel bospaadjes. Tijdens de tocht wordt er ook nog voor twee wagenrusten gezorgd en krijgen we iets lekkers en bij de eerste wagenrust iets te drinken. Lekker hoor! Drinken hebben we wel nodig want het is best warm, ik loop in mijn korte broek en topje te genieten van al het moois dat we onderweg tegenkomen.
De finish is bijna altijd rond 16.00 als we er 25 km op hebben zitten, dit keer is de afstand ietsje korter, 24 km. Ik vraag na afloop nog een stempeltje voor mijn boekje want daar was vanmorgen geen tijd meer voor, ik bedank de routebouwer Hette en vertrek met Annika naar haar huis waar we nog lekker even nagenieten van de dag. Als afsluiter een lekker gekookte maaltijd, zodat ik niet meteen de file in hoef te duiken!
Ik heb genoten van deze leuke, gezellige en mooie wandeldag! Vandaag deden er 88 wandelaars aan mee, een geslaagde dag!
meer foto’s

SOS Kinderdorpen Doorn 18-5-2019 / 30 km

Dit weekend zijn er veel wandelingen waar je uit kunt kiezen, ik kies deze zaterdag voor Doorn, samen met Annika en Sylvia ga ik daar 30 km lopen. Ik ben daar nog nooit geweest dus ik laat mij verrassen.
We spreken af om via Sylvia vanuit Vleuten te rijden, Annika haalt ons op. Het is nog vroeg als ik bij Sylvia op de stoep sta, 7.00 uur koffietijd! De koffie staat al klaar als ik binnenloop. Gezellig babbelend wachten we op Annika die stipt om 7.30 voor de deur komt rijden. De start is in Doorn, nog zo’n 20 minuutjes rijden hiervandaan.
De startlocatie is bij kaasboerderij Doornvoort, en de wandeltocht is georganiseerd door vrijwilligers van SOS Kinderdorpen. De opbrengst van de tocht en de consumpties komen geheel ten goede aan dit project. De auto zetten we op een weiland, we worden door een vrijwilliger naar een goede plek geleid, altijd fijn!
Bij de inschrijving krijgen we een uitgebreide routebeschrijving en om 8.20 uur kunnen we vertrekken. Na een kwartier krijg ik het warm, er zijn buien voorspeld maar de temperatuur is goed. Annika heeft haar jas al in de auto gelaten, erg verstandig!
Al snel lopen we langs Huis Doorn, een kasteel waar de voormalig Duitste Keizer gewoond heeft. Een mooi kasteel, je kan er omheen lopen staat er op de routebeschrijving maar dat doen we niet.
Na een aantal lange paden voornamelijk door bosrijk gebied komen we bij een boerderij met een rust/koffie/toilet punt. We hebben er ruim 6 km op zitten. Het zonnetje schijnt en het is hier goed toeven! Na wat gestuntel met een fotocamera nemen we het ervan. Na de rust doen we het fotomomentje over, nu door iemand anders die wel met een mobiel kan omgaan. We staan met z'n drieën voor de vlag van SOS Kinderdorpen.
We lezen op de routebeschrijving waar het volgende rustpunt is maar we besluiten door te lopen naar het 15 km rustpunt, dan zijn we weer terug bij de start. Maar zover is het nog lang niet, we lopen eerst nog een aantal km over o.a. het Gerrit Achterbergpad, een beroemde dichter die hier woonde en leefde. Er zijn onderweg enkele gedichten van hem te lezen maar die heb ik helaas niet gezien.
Tot aan de volgende rust bij het beginpunt lopen we over klompenpaden en bospaden. We raken aan de praat met een vrouw die samen met haar dochter aan de wandel is, ze lopen een best tempo! Later hoor ik dat zij al een aardige leeftijd heeft (76!) Wandelen houdt je jong!
Zoals gezegd komen wij weer na 15 km aan bij de kaasboerderij, het startpunt van vanmorgen. Hier kunnen we weer de flesjes bijvullen en een beetje bijkomen met een soepje in de zon. Heerlijk! We kletsen wat met andere wandelaars en na de opgedane energie kunnen we er weer tegenaan.
We komen door een heel klein stukje bebouwde kom, genaamd Palmstad. Hier herkent Annika het huis van haar schoonzus. En ook hier maken we tijd voor een plaatsnaambord foto! Paaldansen dus. Annika verteld dat hier een mooi Arboretum is, daar lopen we straks omheen.
Vervolgens komen we op de Bruine Nationaal Parkroute en komen een tijdje het bos niet meer uit en lopen door landgoed Beukenrode. De route loopt nu door een groot stuk veld, en de zon brandt ongenadig fel. Echt leuk vind ik dit rondje niet maar ja, soms heb je van die stukken die de kilometers vol moeten maken. Ik begin het ook een beetje zat te worden, mijn flesje is al een tijdje leeg en ik heb dorst! Wanneer komt de volgende rust??? Pas op 26,5 km. Als we een weiland naderen moeten we die nog oversteken en ik denk aan leuke dingen. De rust is weer op een boerderij waar ze lekkere poffertjes aan het bakken zijn, maar ik wil alleen een stoel en water! De gastheer komt ons al tegemoet en neemt de lege flesjes aan om gevuld te worden, wat aardig! Syl en Annika nemen een portie poffertjes, ik heb even geen trek. Lekker bijkomen is alles wat ik wil.....
De flesjes zijn voor de tweede keer gevuld, genoeg energie opgedaan voor de rest van de route. Onderweg komen we een slang tegen, een jongetje komt ons tegemoet gefietst en wijst ons daarop! De slang is snel verdwenen en wij lopen door.
Na vele bospaden en langs kasteel Moersbergen lopen we weer richting de finish.
Het is inmiddels 16.00 uur en het aantal auto’s op het grasveld is geminimaliseerd, er staan er nog maar een paar. Na afmelden en een drankje koopt Syl nog wat yoghurt en kaas in de boerderij om vervolgens weer naar Vleuten te rijden. Daar staat mijn koets en ik rij alleen door naar huis.
Moe maar voldaan kijk ik terug op een heerlijke, warme en gezellige wandeldag. De route was mooi en het gezelschap lief, wat wil je nog meer?
klik voor meer foto’s

RS80 voorloop rondje Bleiswijk 4-5-2019 / 25 km

Vandaag heb ik met nog vier bestuursleden van RS80 de route voorgelopen van een wandeltocht in de nieuwe serie winterwandeltochten 2020 namelijk die van Bleiswijk. Waarvan hier het foto album. Het was een winderige, bij tijd en wijle natte maar mooie tocht! Er is heel veel te zien en te beleven maar dat kan je pas in december 2020 omdat dan deze tocht te lopen is! De foto’s zeggen genoeg.....klik hier

Zeemansloop 20-4-2019 / 40 km

Vandaag rij ik om 6.15 uur naar Scheveningen om de 40 km route te lopen van de Zeemansloop. Deze tocht loop ik bijna elk jaar en hier loop ik mijn eerste 40 km van het jaar.
In de kantine van Houtrust squash is het al redelijk druk en ik maak een praatje met een paar bekenden. De routebeschrijving is een heel boekwerk, alle afstanden staan er in van 10 tot 40 km. Klokslag 7 uur vertrek ik, in mijn uppie en muziek op de oren zodat ik een goed tempo van 130 BPM kan aanhouden. Het is heerlijk weer en ik loop in mijn korte broek.
De route is elk jaar nagenoeg hetzelfde, dus het eerste stuk is geen verrassing voor mij. Langs Madurodam en het Monument Nederlands Indië, door stadsparken en zo naar de eerste rust op camping Duinhorst maar die sla ik over, 7 km vind ik net iets te weinig voor een rust. Dan door Oud Wassenaar waar ik mij vergaap aan de mooie huizen hier en langs Duinrell en het pannenkoekenhuis door langs de camping naar paviljoen de Klip. Daar ga ik wel eventjes zitten want ik ben toe aan een bakkie! Het is op 15 km en inmiddels ook een stuk warmer geworden. Net voordat een grote groep wandelaars aankomt vertrek ik weer naar de splitsing met de 30 km. Ik ga nu richting Katwijk en ik weet dat dit een lang en saai stuk is, langs een autoweg. Maar, met mijn muziek op en het tempo opgeschroefd ga ik als de brandweer en kom ik voor mijn idee snel genoeg aan bij de ingang van natuurgebied het Pan van Persijn. Heerlijk struinen door de duinen! Hier is de route aangegeven door Wandelknooppunten en dat is wel even wennen maar het gaat redelijk goed. Ik zie zelfs het punt waar ik vorig jaar met Annika verkeerd ging! Nu loop ik de goede kant uit, richting het Wassenaarse slag.
Het is nu wel erg warm aan het worden en ik transpireer behoorlijk! En af en toe is het behoorlijk zwaar omdat dit pad niet vlak is. Na de zoveelste heuvel bedwongen te hebben ga ik even op een bankje zitten om bij te komen, ik zit tegenover een gedeelte van een antitankwal, bekend van eerdere edities.
Na vijf minuten ben ik weer opgefrist en loop verder door naar het Paviljoen de Duinen wat nu helaas dicht is. Maar de brasserie De Badmeester is niet ver meer dus daar kijk ik maar naar uit, nu ben ik echt wel toe aan een rust!
Vanaf de brasserie ga ik na de rust door over het strand, je kan ook kiezen voor de duinen maar ik heb nu genoeg duin gezien en ik ben gek op het strand dus de keuze is niet moeilijk. De wind staat gunstig, wind in de rug dus het wordt 5 km genieten!
Het is ook druk met badgasten, gek is dat niet want het is eindelijk heerlijk strandweer.
Op de helft zie ik een zandophoping waar ik eventjes ga zitten om mijn schoenen uit te doen en weet je wat, ik doe ook lekker mijn sokken uit! Een heerlijke verkoeling........
Ik ben nu bijna aan het eind van de tocht maar eerst nog een stukje van het strand af richting de watertoren. Phoe......ik moet eventjes uithijgen als ik bovenaan de trap aankom!! Tussen de vele badgasten die het stand opgaan loop ik weer naar beneden om de rest van de route te lopen, de boulevard komt er ook nog aan. Bij de watertoren is ook een rust maar die sla ik over.
Op de boulevard is het enorm druk!! Veel toeristen en dagjesmensen, ik kan nauwelijks tempo houden en dat probeer ik maar niet. Op het midden van de boulevard neem ik even de tijd voor een boterham maar die smaakt mij totaal niet......en ik beloof mezelf straks iets lekkers!
Grenzend aan de boulevard van Scheveningen werd in 1982 opnieuw een vissersmonument onthuld. Het betreft een standbeeld, voorstellende een Scheveningse vissersvrouw in klederdracht. Het is geplaatst aan de zogenaamde kop van de Keizerstraat, de later zogenoemde Kalhuisplaats. De blik van de vrouw is symbolisch want deze is onafwendbaar gericht naar de zee vanwaar zij ooit een of meer van haar geliefden - haar vrijer, haar man, haar zoon of haar vader - mocht terug verwachten. Het standbeeld is vervaardigd door de beeldhouwer en edelsmid Gerard Bakker en het werd op 10 november 1982 onthuld door de toenmalige Koningin Beatrix. Sinds een aantal jaren is er een - jaarlijks - terugkerende herdenking die in de plaatselijke Oude Kerk haar aanvang krijgt en die vervolgens wordt verlegd naar het standbeeld. Ter plekke wordt het op de sokkel voorkomende gedicht van Inge Lievaart voorgedragen, waarna een kranslegging en een bloemengroet volgt. Het gedicht luidt:

DE ZEE,DIE STEEDS WEER NAM

ZAL EENMAAL WEDERGEVEN

ALLEN DIE ZIJN GEBLEVEN

AAN HEM DIE EERST ONTKWAM

DE HEER VAN WIND EN WATER

AAN CHRISTUS TRIOMFATORl

Bron: Wikipedia

Langs het beeld loop ik richting Visafslag en de haven. Bij de haven stop ik even voor een lekker Italiaans ijsje voor onderweg. Ik ben het nu wel een beetje zat maar ik heb best vlot gelopen en het is pas half vier als ik bij de finish aankom. Ik meld mij af en krijg een bootje als herinnering. Mijn negende!

In de kantine is het enorm druk en heb geen zin om te wachten op een drankje maar ga toch nog eventjes uitpuffen op een bankje naast een andere wandelaarster. Zij praat honderd uit o.a. over de Vierdaagse en over museumbezoeken. Na een half uur stap ik op om naar huis te rijden, het shanti koor begint te zingen.......
Ik heb genoten van deze dag, en de 40 km’s staan weer bijgeschreven hoewel het er niet precies 40 waren,
voor mijn gevoel wel!
klik hier voor meer foto’s

RS80 voorloop tocht Wassenaar 13-4-2019 / 25 km

Het belooft vandaag een frisse dag te worden, er is nachtvorst geweest maar het blijft wel droog. Ik ga vandaag met mijn RandstadSerie80-collega’s een geplande route vanuit Wassenaar voorlopen. De route is bedacht door Auke.
Na een starters bakkie vertrekken we vanuit de kantine van VV Blauw Zwart de koude ochtend in op weg door de straten van Wassenaar. De route gaat grotendeels door bebouwde kom, af en toe afwisselend door stadsparken. De vele aanwijzingen lees ik mee terwijl ik loop maar kost mij best veel energie en ik kan het tempo niet goed volgen. Na 8 km komen we aan bij een geplande rust Warenar maar die zijn dicht helaas. We doen navraag bij een plaatsgenoot die met een arm vol gebak een bakker uitloopt of daar ook koffie te krijgen is maar nee, ze wijst ons verder naar een zwembad verderop. Daar aangekomen ben ik blij met deze stop. Eindelijk een lekkere cappuccino.....hmmm.....

Na de rust lopen we door Park de Paauw en over verschillende landgoederen zoals landgoed Beukhaghe en landgoed Backershage. De route gaat een stukje over de zogenaamde Landgoederenroute. We doen vele bospaadjes aan en het ene schelpenpad volgt op het andere. En de huizen die we tegenkomen worden alom bewonderd door ons, wat een luxe huizen met hun bijbehorende tuinen en auto’s!
We komen aan bij een sportpark en lopen er helemaal omheen om alvorens bij de tweede rust aan te komen op 18 km, de kantine van SV Wassenaar. Daar is het heel erg druk en rumoerig en we drinken hier een frisje alvorens verder te lopen voor de laatste 7 km.
Een stuk door de bebouwde kom, een tunnel onder de N44 door en een lange straat richting Duinrell leidt ons naar de finsh.
In de kantine aangekomen puf ik even uit met een lekkere bak koffie om daarna weer naar huis te rijden.
Deze verrassende wandeltocht vanuit Wassenaar is te lopen op 16 november en start vanuit de kantine van VV Blauw Zwart. Ik zeg: doen!!

30 van Zandvoort 30-3-2019 / 30 km

Eind maart is traditie getrouw de wandeling vanuit Zandvoort, de 30 van Zandvoort. Tegenwoordig ook met een kortere afstand, 18 km en georganiseerd door Le Champion. Ik ga dit keer lopen met Gaby en Karin en ik mag met hen meerijden vanuit Spijkenisse. Al vroeg (6.00 uur) meld ik mij bij Karin en als Gaby er ook is vertrekken we naar Zandvoort wat niet geheel naar planning gaat door een klein oponthoud onderweg maar dan komen we toch nog op tijd aan bij het circuit van Zandvoort. We worden netjes naar een plekje gedirigeerd. In de tent halen we een startstempel, maken een start selfie en dan is het 7.55 uur als we onder de startvlag door lopen.
Het belooft een prachtige, zonnige dag te worden en als wij het strand oplopen kunnen de jasjes al uit! Het is heerlijk lopen op het strakke zand en bij de eerste stempel post krijgen we een reepje en nemen we onze eerste bak koffie. Dit keer al snel omdat we straks afscheid moeten nemen van Gaby, zij loopt vandaag 18 km. Met een gebakje die Karin en ik delen is het genieten buiten in het zonnetje maar ja, we mogen nog een aantal kilometers lopen dus we stappen weer op.
Bij Parnassia gaat Gaby ons verlaten, daar is de splitsing met de 30-km lopers. We maken nog een selfie en dan zwaaien we haar na. Wij lopen verder over het strand naar de volgende rust- en stempelpost bij Beach Inn. En ook daar een lekker bitterkoekje. Er staan leuke glijbaantjes op het strand en dat haalt het kind in ons naar boven, we maken een paar leuke foto’s van elkaar. En dan is het uit met de pret, we lopen de strandopgang op naar het Kennemerduinen gebied. Dit stukje van de route vind ik altijd wat saai, lopend langs een autoweg en niets te zien of te beleven. Maar wij hebben gespreksstof genoeg dus die meters gaan eigenlijk vanzelf.
Een leuke onderbreking is het theater spel van een man verkleed als Engelse Bobby met snorkel en zwemvliezen waar wij natuurlijk mee op de foto gaan. Dat is het begin van een mooi stuk route door het Nationaal Park Zuid-Kennemerland.
Al slingerend door bos en duin, heuveltje op en af, soms door het mulle zand en genietend van het natuurschoon komen we aan bij de door mij gevreesde zandheuvel die erg stijl is. Het is oppassen geblazen waar je je voet neerzet en ik ben weer blij als ik beneden ben! Aan het eind van die heuvel is de volgende rust- en stempelpost bij Duin en Kruidberg op 16,2 km. Het is een klassiek historisch landhuis, gebouwd in 1097 waar we in de sfeervolle Engelse Landgoedtuin van een heerlijk pauzemomentje genieten. We ploffen neer op een bankje in gezelschap van meerdere wandelaars en raken aan de praat over reizen naar Nepal en Canada.
Na de rust ga ik mijn flesje bijvullen en krijgen we weer een koek, een stroopwafel gedoopt in witte chocolade en hazelnootjes......hmmm......het lijkt wel een “koekjestocht”!! Na een sanitaire stop raken we aan de praat met een hondenbezitster, want wij dachten dat de hond niet mee mocht (Karin had dolgraag met haar hondje Luuk hier gelopen).
Vanaf Duin en Kruidberg lopen wij naar de volgende rust door Santpoort-Zuid en naar het openlucht theater Caprera op 20 km. Hier aangekomen luisteren we naar de groep Jembe trommelaars en krijgen een krentenbol en een pakje Roosviee drankje (erg zoet maar oké) de krentenbol slaan we af. We besluiten over 5 km te rusten bij Kraantje Lek en lopen weer door richting Overveen. Hier vergapen wij ons aan de prachtige straten en woningen met bijbehorende dure automobielen. We verbazen ons over de staat van sommige tuintjes.......heb je zo’n mooi huis maar een afschuwelijk lelijke tuin, dat is toch jammer?
In Overveen is de laatste stempelpost en krijgen hier een mandarijn die we oppeuzelen voor Loetje waar het terras vol zit maar wij lopen nog even door naar Kraantje Lek. Daar is het lekker rustig en we genieten nogmaals van de zon buiten op het rustige terras, en nemen het er nog even van met een broodje kroket. Nou......broodje??? Een zielig sneetje witbrood vol met boter maar ach......de kroket smaakte wel verrukkelijk!
Gelaafd gaan we op weg naar de finish. Lopend langs het spoor is het laatste gedeelte wat saai over het Visscherspad en worden we op de foto gezet door Wandelsport fotografie.
Dan komen we aan in het bruisende centrum van Zandvoort, een mini Via Gladiola! De finish bereiken we om 15.36 uur. We krijgen een bloem en een medaille uitgereikt en wachten op Gaby die een finishfoto van ons neemt. Met een biertje en een wijntje sluiten we de dag af op het gezellige terras en genieten we na van deze supergezellig wandeldag!
De terugreis verloopt voorspoedig en om 18.00 uur stap ik over de drempel, moe maar voldaan. Mijn vijfde editie van deze tocht is een feit, volgend jaar hoop ik er weer bij te zijn. Er deden 7000 wandelaars mee, ongeveer 4000 op de 30 km-route.

klikkerdeklik voor meer foto’s

Rondje Zuidland 27-3-19 / 15 km

Vandaag besluit ik om niet naar Dordrecht te rijden voor een SOP tocht maar een zelf bedacht rondje te lopen. Mijn huidige werk vergt nu nog veel energie en vanmorgen bij het opstaan bedacht ik om niet weer de weg op te gaan maar lekker op gemak de dag starten. Het is zwaar bewolkt vandaag en de temperatuur vrij laag. De kilometers gaan gestaag tot aan het kleine dorpje Zuidland, waar ook mijn werkgever huist, ik loop langs zijn huis op de Molendijk. Ik zet de molen op de foto en neem een plaatsnaambord selfie. In Zuidland neem ik een bakkie bij de plaatselijke eettent dat werkgelegenheid biedt voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik krijg snel mijn cappuccino en na een minuut of tien vertrek ik weer. Ik koop nog een krentenbol bij de plaatselijke marktkraam het Stoepje, klets wat met de twee verkopers en ga weer door, via de kortste weg langs Zuidland Buiten en door het mini dorpje Simonshaven. Na precies 15 km ben ik weer thuis! Lekker opgefrist en klaar voor a.s. zaterdag, dan ga ik in Zandvoort lopen, de 30 van Zandvoort met Karin en Gaby. Gezellig!

RS80 Benthuizen 2-3-2019 / 15 km

Vandaag wordt de een na laatste RS80 tocht georganiseerd, en ik ga vandaag weer helpen aan het startbureau dat in dorpshuis De Tas zit. Ik moet vroeg aanwezig zijn, dus ik rij om 06.15 uur weg uit Spijkenisse. Ik ben nog nooit in Benthuizen geweest, want daar moet ik heen en als ik de parkeerplaats op rij, is het nog donker. En gelukkig kan ik voor de deur parkeren, de vele wandelaars hebben dat geluk niet. Die moeten een plekje in de wijk zoeken.

Als alle tafels aangekleed zijn, en alle spullen verdeeld, zijn de pijlers al op pad gegaan om de 15- en 25 km route te gaan pijlen. Wij van het startbureau zitten klaar om de wandelaars een startkaart te verkopen.

Nadat bijna alle wandelaars weg zijn ga ik met nog drie andere vrijwilligers op pad om op de 15-km route de pijlen op te gaan halen zodat ik toch nog een rondje kan lopen hier. Ik ga op pad met Harriete, Dick en Peter.

Al snel gaan we een natuurgebied in, het Bentwoud. Het is begin maart dus de aanplant is kaal en het is volgens mij nog niet zo lang geleden aangelegd, het ziet er “jong” uit. Gelukkig blijft de voorspelde regen weg en zelfs de zon probeert een gat in de wolken te branden, het is lekker loopweer.

Gezellig babbelend met elkaar halen we hier en daar de pijlen weg. Ik mag er ook af en toe een weghalen maar daarvoor ben ik nog niet helemaal geslaagd. De pijl zit nog aan een stok die in de grond staat en die moet op een speciale manier eruit gehaald worden. Namelijk ertegen aan schoppen en dan staat ie losser in de grond, maar ik schop iets te hard waardoor het stokje afbreekt tot grote hilariteit van mijn collega’s!

Vervolgens lopen we via een vijver en een heuvel naar de N455 om parallel aan de N209 te lopen. Helaas is dat niet mijn favoriete wandelpad maar ach, je kan haast niet anders in deze polderrijke omgeving. We maken hier kennis met de mentaliteit van sommige automobilisten met een kort lontje als we een fietser tegenkomen die tegelijk met ons op gelijke hoogte is waardoor deze auto even in moet houden. Dat wordt niet op prijs gesteld en de automobiliste laat dat goed merken.......

Na ongeveer 10 kilometer komen we in Hazerswoude-Dorp en kunnen we ons laven aan een kop soep! De meeste wandelaars zijn hier al weg, enkele achterblijvers daargelaten. De soep smaakt heerlijk! De nieuwe sweater die ik gekregen heb is erg warm en na de pauze besluit ik zonder jas verder te lopen.
Helaas is de zon achter de wolken verdwenen en is de wind op komen zetten maar we mogen nog ruim 5 km lopen dus ik laat mijn jasje maar uit.

Door de dorpsstraat van Hazerswoude-Dorp lopen we richting de tunnel ingang van de HSL na eerst nog een mooie molen op de foto gezet te hebben. En ja......ook dit is weer een lange weg en met lang bedoel ik ook lang! Twee hele kilometers rechtuit, rechts niets en links niets......ik ben ondertussen samen met Peter omdat de twee andere collega’s aan het geocashen zijn. Voor degene die dat niet weet, dat is een soort schatzoeken met je GPS. Kennelijk ligt er bij de kerk iets verborgen.

Peter en ik vermaken onszelf wel, we kletsen honderduit zodat de te lopen kilometers snel onder de voeten verdwijnen. En dan komen we weer aan op de Bentwoudlaan die ons brengt naar de finsh. Helaas heeft een pedicure bezoek geleid tot het ontwikkelen van een blaar(tje) maar de eksteroog is weg!
Ik kijk terug op een voor mij wat saaie tocht, ik vind het altijd wel fijn om wat te zien en te ontdekken onderweg en wil graag wat afwisseling in de route maar hè, ik heb wel een deel van Benthuizen gezien, ik was er nog nooit geweest!
De tocht mag wel een succes genoemd worden want er kwamen 576 wandelaars op af!
klikkerdeklik voor meer foto’s

Voorloop tocht Pijnacker RS80 25-2 / 25 km

Mijn eerste voorloop tocht bij RS80. De start is vanuit het parochiehuis in Pijnacker en daar ga ik eens met de metro naartoe! Het station is vlakbij en de reis minder dan een uur dus geen last van files. We zijn met een groepje van vijf: Ineke (mijn naamgenoot) Els, Peter en Jan. We vertrekken rond 8.00 uur en het belooft een heerlijke, droge en zonnige dag te worden. Deze tocht is door Ineke uitgedacht en uitgemeten en die gaan we met z’n allen controleren.

Na twee kilometer stoppen we even bij Ineke voor een (flinke!) bak koffie zodat we ook even een sanitaire stop kunnen houden, het beoogde startbureau in het parochiehuis is natuurlijk nu niet open.
We vervolgen de route weer na de koffie door de bebouwde kom, maar dan komen we al snel in een prachtig natuurgebied. Een ruime tien kilometer verder is de geplande rust bij het zwembad De Veur in Zoetermeer ook dicht maar buiten staat een bankje waar we onze boterhammen opeten en ik kan even mijn voet of beter gezegd mijn teentje inpakken, die doet pijn.....een eksteroog is er aan het groeien dus dat wordt een afspraak maken bij de pedicure vandeweek! De splitsing voor de 15 km lopers volgt al snel en na een brugmomentje met de zelfontspanner scheiden we het groepje in tweeën, Ineke en ik gaan de route van 25 km nalopen, Els, Peter en Jan de 15 km. We spreken af om na afloop bij Peter een bakkie te doen.
Ineke heeft een verrassing in petto: we moeten klimmen en wel twee keer kort achter elkaar. Het eerste hek geeft geen probleem maar het tweede hek wel, ik kom er niet overheen! Als het eindelijk lukt zegt Ineke ineens: hee, volgens mij kan hij open!! Pfff....
En bedankt! We lachen er maar om.....

Na ruim 17 km gelopen te hebben zijn we aangekomen bij restaurant Buytenhout, het terras nodigt ons uit om buiten te gaan zitten, het zonnetje schijnt heerlijk en ik ben wel toe aan iets lekkers. Het is heerlijk toeven hier op het bankje maar we moeten nog wel een stukje lopen. Het restaurant ligt aan een plas, de Dobbeplas en we moeten er omheen lopen.
Verderop is er weer een verrassing: de routebeschrijving zegt graspad, maar dat is er inmiddels niet meer, het is een omgewoelde zand en modder bende! Met geulen gevuld met water. Ineke heeft langere benen als ik en stapt er gewoon over heen, maar ik moet steeds grotere sprongen maken en zak uiteindelijk toch een keer in de modder! Dit pad is 320 meter ellende.....!! Hopelijk is het tijdens de wandeltocht die in december plaatsvindt, wel een graspad!
De laatste verrassing is een opgebroken straat, we moeten door het zand ploegen. Die is zeker weten wel klaar in december en zo niet , verleggen we de route. Althans dat doet Ineke want uit haar pen komt deze wandeling.
Uiteindelijk komen we na precies 25 km en een beetje aan bij het startpunt, het parochiehuis. Ineke belt Peter of we nog langs kunnen komen, hij blijkt achter het parochiehuis te wonen!
We gaan er lopend heen. Een gezellige nazit volgt met een kopje thee.
Rond vier uur nemen we afscheid van elkaar en ik loop naar het station waar ik maar vijf minuten hoef te wachten voor de metro naar huis. Zonder oponthoud kom ik een uur later weer aan in Spijkenisse en is mijn eerste voorloop tocht een feit!

Zwientjes tocht DES 23-2-2019 / 20 km

De Zwientjes tocht van DES Ugchelen, daar gaan we vandaag lopen. Het belooft een prachtige zonnige dag te worden, hoe anders was het vorig jaar.......koud!!!
Het startbureau is dit keer in Apeldoorn, bij een sportclub en dat is wel 1,5 uur rijden maar ja, dat hebben wij er wel voor over.

Hans zet mij af om in te schrijven, hij zet de auto op aanwijzingen van een vrijwilliger op een plek ver van het startbureau, het is druk!! Dat merk ik ook als ik binnen kom. Het inschrijven verloopt traag, in mijn ogen heeeeel inefficiënt: naam opschrijven, pasje van de bond bekijken, bandje afscheuren (waar die voor nodig is, mij een raadsel!) en betalen om vervolgens in een andere rij gaan staan voor muntjes ??? Bij de rusten moet je met muntjes betalen.......maar later blijkt dat dit ook contant kan.

Bij de wc is het ook druk, ik ga wel in de bosjes want we gaan meteen na de start het bos in. Tot aan de rust op 8,5 km alleeeeen maar bospaadjes en lusjes gelopen want je komt steeds wandelaars tegen van andere afstanden, wij lopen de 20 km maar er zijn ook afstanden van 6, 12, 25 en 30 km. Als we een groot grasveld tegenkomen ruiken we mest!!! Brr......bah bah, de tent staat op een bemest grasveld! Nah ja, we gaan maar even in de tent zitten, buiten is geen plaats en je kan elkaar niet verstaan door de herrie van de aggregator, de rij voor de koffie e.d. is lang en besluiten daarom de muntjes maar bij de volgende rust in te leveren want hier komen we straks weer. Vandaag loopt het niet zo lekker, mijn energie niveau is erg laag lijkt het wel, ik kom niet vooruit. Af en toe rust ik op een boomstronk en bezoek ik de struiken voor een sanitaire stop. Ik stop wat eten erin, dat helpt een beetje en weer door. We komen niet in de bebouwde kom, alleen maar bospaadjes tot aan de volgende rust, ik tel de kilometers af. Niet omdat het niet mooi is, maar omdat het vandaag niet lekker gaat........de route is echt prachtig!

De tweede keer op het veld stinkt het nog net zo erg helaas. We nemen het er even van met een heerlijke erwtensoep voor een vriendelijk prijsje. Ik kom weer een beetje bij! Ik lijk weer genoeg energie te hebben gekregen voor de laatste kilometers. Het laatste stukje vind ik ook het mooiste. We komen vlakbij de Apenheul en een mooi parkje met waterval en een fontein in een meertje. Hier maak ik wel wat foto’s want ik heb tot nu toe niets de moeite waard voor een foto gezien. En tot slot zien we een aantal “zwientjes”, wilde zwijnen die gelukkig achter een hekje zitten, die wil je niet in het wild tegenkomen! Ze werden gevoerd door voorbijgangers. Daar heb ik wel een paar foto’s van geschoten.

Als we het park verlaten zijn we niet ver meer van de finish. Ik zie het bord van het sportpark en ik denk: we zijn er bijna. Maar dat duurt voor mijn gevoel nog best lang! Eindelijk komen we bij de finish, de trap op naar de kantine en ik meld ons af. Na een plaatje, een stempel en een flesje fris lopen we weer terug naar de parkeerplek, de auto staat ver.......op naar huis met een tussenstop voor een lekkere cappuccino bij La Place in Stroe, effe bijkomen! Daarna 5 kwartier naar huis karren.



klikkerdeklik voor meer foto’s

SOP tocht Schoonhoven 20-2-2019 / 26 km

Op de woensdagen kan er gesopt worden. Nee.......niet dat huishoudelijk karweitje maar het lopen van een SOP-tocht wordt in de wandelgangen dus “SOP-pen” genoemd. SOP staat voor Samen Op Pad, het is een groepswandeling die gezamenlijk start op een vast tijdstip, en het lopen gebeurt zoveel mogelijk gezamenlijk met een voor- en achterloper.

En deze woensdag heb ik geen verplichtingen dus ik vertrek om half 9 richting Schoonhoven, toch nog wel goed drie kwartier rijden. Mijn navigatie geeft ineens aan dat ik niet over de van Brienenoordbrug moet maar via Dordrecht.....oké.......en een pontje??? Ik laat mij verrassen. En ja hoor, na niet al te lang rijden kom ik aan bij het veer Bergambacht-Streefkerk. Prima toch als je er zo ook komt!

Bij de startlocatie kan je niet naast de deur parkeren, dat had ik al gezien op Google Maps en ik had gezien dat er rondom wel genoeg plek is. Dus dat is zo gepiept als ik aankom in Schoonhoven. Het aanmelden is ook zo gepiept en na de toespraak en het uitreiken van een certificaat aan Ria (ik ken haar niet) gaan we op pad.

Ik had al gezien dat de route niet veel bochten kent.....oei! Nah ja, dat was te verwachten als je in deze omgeving gaat lopen. Het weer is lekker fris en in de loop van de dag trekken de wolken weg en lopen we heerlijk in de zon.

De eerste wagenrust is al op 5 km en vanaf daar gaat het alleen maar over graspaden naar de volgende café rust. Daarvoor moet er ook nog over een hek geklommen worden! De graspaden zijn in mijn ogen best lang maar omdat je gezellig loopt te kletsen met iedereen valt het wel mee. Maar als we Hekendorp voorbij lopen ben ik niet blij want ik dacht dat hier de rust zou zijn. Nee, een dorp verderop pas, in Haastrecht! Nou.......oké dan maar! Mijn voet doet pijn......volgens mij groeit er een blaar....en ik ben er een beetje klaar mee.

In het Witte Hof is de rust. Van tevoren heb ik soep besteld maar ik besluit even buiten op adem te komen als er wordt verteld dat je NIET je boterham op het terras mag opeten. Daar zal een goede reden voor zijn maar ik denk vooruit dan maar, even verderop zie ik een bankje en daar eet ik mijn bammetje op. Even later ga ik toch maar mijn soep halen, die erg lekker was. Een mosterdsoepje gaat er altijd in.

Als het fluitje klinkt, ja het is net een schoolreisje, gaan we weer verder. De route is iets langer dan 25 km dus nog 11 km bikkelen. En ja hoor, weer over gras! Ik ben er nu echt wel klaar mee maar mijn wandelmaatje van die dag sleept mij er doorheen door veel te kletsen zodat ik wat afgeleid ben. Bedankt Joop!

Er is nog een wagenrust gepland maar wij lopen in de achterhoede en als we daar aankomen klinkt het fluitje alweer!! Ja dag......ik wil even op adem komen hoor, gaan jullie maar vast. Na een minuut of vijf gaan wij ook verder richting Vlist.
Langs de boezem van Bergambacht. Sommige wandelaars vinden dit prachtig maar het kan mij niet bekoren, ik verlang naar de finish! Eindelijk, na ruim 25 km want we maken een doorsteek van een km naar de finish komen we aan in het wijkcentrum. Ik ga nog een paar stempeltjes halen voor de boekjes, een plaatje en zitten!!! Nog even napraten met Joop en Diny, een frisje drinken en weer op huis aan. Daar zie ik ook tegenop want het zal wel druk zijn op de weg. En ja hoor, bij de rotonde voor de van Brienenoordbrug sta ik stil. Dat levert een half uur vertraging op, ik stap pas om 18.00 uur over de drempel in Spijkenisse! Ik heb het best gezellig gehad vandaag, veel bekenden gezien maar of ik nog een keer richting Schoonhoven kom?????
Ik ben echt geen polder-liefhebber, dat weet ik nu zeker!


klikkerdeklik voor meer foto’s

RS80 Woerden 16-2-2019 / 25 km

Vandaag gelopen in Woerden maar dit is een andersoortig verslag dan gebruikelijk. Hoe dat zal je straks duidelijk worden.

Het begint met mijn besluit om mij aan te melden als vrijwilliger bij de coördinator van RS80, n.a.v. de verschillende oproepen via de nieuwsbrief. Zo gezegd zo gedaan, na een leuk gesprek besluit ik op de wandeldag vanuit Woerden plaats te nemen achter de inschrijftafel en mee te draaien met de groep vrijwilligers. De dag start al vroeg, om 7.00 present zijn! Dat is niet erg want dan heb ik ook geen problemen met parkeren, de koets kan vlak voor de deur neergezet worden.

Langzamerhand druppelen alle vrijwilliger binnen, er zijn drie pijlers die al vroeg op pad gaan om de routes van 15 en 25 km uit te gaan zetten, de tafel staat klaar met de kassen, papier en nog meer spul, en er zijn zelfs al wandelaars aanwezig maar die kunnen pas om 9.00 uur van start want dan krijgen ze de routebeschrijving mee.

Tegen 8.00 uur zit iedereen klaar, ik heb ook een plekje met een naambord gekregen en het verkopen van startkaartjes kan beginnen. En het wordt druk!! Het belooft vandaag een mooie, zonnige lentedag te worden wat veel wandelaars aantrekt. Ik zie een hoop bekenden verschijnen aan de inschrijftafel, zelfs een paar Walkers! Na afloop, als iedereen op pad is, tellen we de kaartjes. Het blijken er 689 te zijn! Deze wandeling is toevallig ook een “powered by GKD”- wandeling, van de Goude Kruis Dragers vereniging. Er zouden daar ook een aantal mensen op af moeten komen want je kan dan stempels sparen. Dat wist ik ook niet, weer wat geleerd! Na vijf stempels van deze vereniging krijg je een beloning.

Ik krijg de mogelijkheid om vandaag te gaan wandelen door met de pijl ophalers mee te gaan. We lopen dan in de achterhoede om de pijlen mee te nemen en de rusten na te kijken of er nog wandelaars zitten. Omdat het vandaag een zonovergoten dag is, hangen er weinig bordjes omdat er voornamelijk met krijt is gepijld. En dat is wel fijn want dan kunnen we de route in een schappelijke tijd volbrengen.

Er is ook een groepje voor de 15 km op pad, wij lopen de 25 km route. Onderweg klets ik heel wat af. We zijn met zijn vijven, Saskia, Heleen, Peter, Ruud en ik. Er is zelfs tijd voor een paaldansfoto! Later op de dag sluit Auke zich bij ons aan, hij heeft de 25 km gepijld per fiets en nu loopt hij de route na.

Bij de eerste rust in Linschoten gaan we alleen naar binnen voor toiletbezoek, werpen een blik naar binnen om te kijken of er nog wandelaars zitten (het zou sneu zijn als de pijlen weg zijn als er nog gelopen moet worden) en vervolgen onze weg naar de tweede rust 800 meter verder bij een tennisbaan. Daar zouden we gaan rusten en wat eten en drinken. Maar helaas, de kantine is dicht! Dan maar even buiten in de luwte zitten. Want ik heb best trek nu!

De route gaat verder langs een mooie recreatie plas. De eerste pijl die we tegenkomen mag ik eraf halen......en wordt vastgelegd voor het nageslacht. Er volgen er nog drie......en door naar Harmelen waar de derde rust is bij café restaurant de Kloosterhoeve. Het ziet er sjiek uit en er staat een bord bij de ingang dat wandelaars van RS door een andere ingang moeten. Ik gok erop dat we dus koffie/thee uit kartonnen bekertjes krijgen en jawel hoor. Niks mis mee maar reken dan niet de hoofdprijs! Verder een mooie locatie om te rusten. Er was nog genoeg lekkers. En een man die verderop zit zwaait naar ons, hij vertelt dat zijn voeten niet meer wilden en zou opgehaald worden.

In Het wapen van Harmelen is ook een rustmogelijkheid, en Ruud loopt even naar binnen om te kijken of er wandelaars zitten. Niet dus, we kunnen weer verder.

Terwijl we op de terugweg zijn naar de finish kom ik Annika en Syl tegen die op de fiets naar huis gaan. Leuk dat ik ze nog even zie! Zij hebben het ook heerlijk gehad met Maike en Jan. Maike en Annika hebben nog een leuke foto van mij gemaakt bij het startbureau.

En dan komen we aan in het Bredius park waar het startbureau is. Ik krijg een stempel en plaatje van Jan en rust even uit. We kletsen wat na met een frisje en alles gaat weer in kisten mee naar huis. Zo komt er een einde aan deze lange wandeldag. Ik heb genoten want het “werk” aan de inschrijftafel was leuk! En als toetje een wandeling die verrassend mooi was. Bedankt collega’s voor deze leuke dag, er zullen er meer volgen!

klikkerdeklik voor meer foto’s hier

Winterserie 10-2-2019 Hart van Brabant / 13 km

Het verbaasd mij elke keer weer hoe intolerant sommige fietsers zijn ten aanzien van hun medemens! Maar daarover later meer......

Wij gaan deze zondag wandelen in Tilburg bij Hart van Brabant. Die vereniging organiseert in de winter een Winterserie, wandelingen van 13, 23 en 34 km. Wij kiezen voor 13 km aangezien de weersverwachting regen opgeeft maar ook omdat Hans kortgeleden gevallen is en een rib heeft gebroken en twee gekneusd......het gaat nu een stuk beter gelukkig maar hij moet wel rustig aan doen. Dat doen we dan maar!

De start is zoals gewoonlijk bij Boerke Mutsaers, een café restaurant en na een uurtje rijden komen daar aan en het regent behoorlijk!
Als we de inschrijving voor elkaar hebben gaan we 9.20 uur op pad, richting de Tilburgse Universiteit. Dat vind ik wel fijn van deze serie, elke wandeling is anders dus wij laten ons vandaag weer verrassen. De regen is inmiddels gestopt!
Nog maar net onderweg worden we aangehouden door een jonge man:”weet u hoe ik in Joure kom?” Eeeeuuhhh......Hans zegt: dat is wel erg uit de buurt, daar is een treinstation vraag het daar nog maar een keer! Hahaha....die is echt de weg kwijt!!

We lopen door de Oude Warande en niet lang daarna steken we de Bredase weg over om naar zuid Tilburg te gaan. We lopen door straten met rare namen zoals Sloe en Zwin......oké...... Het is een mooie wijk, dat wel. Ook zien we rare kabouters in bomen zitten en elfenbankjes op een boom en een mooie schildering op de pijlers van een viaduct, zie de foto’s onderin het verslag.

Na een wijk met veel slootjes en bruggetjes lopen we de A58 onderdoor. Dit roept herinneringen op......hier zijn we vaker geweest! En ja hoor, we herkennen de grote M die staat voor een rust met koffie!! Alleen jammer dat we dan weer het industrie terrein over moeten. Ach ja, je moet wat over hebben voor een lekkere bak koffie. We zijn er wel aan toe!

Na de koffie lopen we nog een stukje over het terrein dan Katsbogten heet en we gaan weer de A58 onderdoor maar dan de andere kant op. We lopen over een heel lang fietspad, het zogenaamde “Bels lijntje” zie hier voor meer info.

We lopen gezellig te babbelen als we een fietser boos horen roepen dat “we op een fietspad lopen”! Ja....dus??? Geeft dat hem een reden om zo lelijk te doen? Alsof de weg van hem is? Er lopen ook hardlopers op en moeders met kinderwagens! En als hij een bel had gehad kon hij ons waarschuwen, dan gaan we heus wel opzij!!
Na dit intermezzo maken we tijd voor een selfie, samen op de foto met de zelfontspanner. Een paaldansmomentje en een brugmomentje ontbreken vandaag ook niet.

Bij Landgoed Sparrenhof gaat het eventjes mis, we zien geen pijlen meer. Maar even terug zagen we een pijl op de grond liggen.....dan maar even terug lopen en de pijl weer op zijn paaltje plakken, en lopen we weer goed. Maar net voordat we de Bredase weg weer over moeten, zien we weer een pijl die loszit en Hans is de beroerdste niet en plakt ook deze weer vast.......

Nog een stukje om de hockey club heen en langs het spoor lopen we richting de finish. Ik meld ons af en Hans besteld een soepje, eventjes wat zout naar binnen, heerlijk!

Als we naar buiten gaan om weer naar huis te vertrekken, begint het weer te regenen! Wat een mazzel hebben we gehad, het is de hele wandeling droog gebleven! En Hans heeft de hele wandeling zonder noemenswaardige problemen volbracht. Bedankt Hart van Brabant voor de mooie wandeling we komen zeker nog een keer terug!

klikkerdeklik voor meer foto’s hier

Egmondse tweedaagse 26-1-2019 / 42 km

Eind januari wandelen we altijd de Egmondse tweedaagse, de vijfde voor mij en de vierde voor Hans. En tevens de eerste wandeling(en) van het jaar 2019. Twee dagen van 21,1 km, de eerste dag de noordroute naar Bergen aan Zee en de tweede dag naar zuid richting Castricum, georganiseerd door Le Champion. Ik ken de route bijna uit mijn hoofd, dat vind ik wel jammer, dat het altijd dezelfde route is maar ja, de sfeer is altijd heel gezellig.

We rijden vrijdagmiddag al naar de b&b van Cindy, al jaren dezelfde thuisbasis in Egmond. Nog even relaxen voor we het stadje ingaan om te eten bij van Speijk.

Dag 1

De start is zaterdagochtend om 8.00 uur en die maken we net niet mee maar dat is niet erg want dan is het lekker rustig starten en we hoeven niet in de rij te gaan staan voor een startstempel. In de sporthal is er al een gezellig sfeertje, er is live muziek. Er is niet zo denderend weer voorspeld maar tot nu toe is het droog en we hebben de wind in de rug dus dat is wel lekker. Want we gaan weer het strand op, 8 km tot aan Schoorl. Onderweg zien we verschillende strandtenten die ook open zijn. Eentje heeft wel een heel bijzondere naam: "I have sand in curious places". Als we ongeveer 4 km erop hebben zitten is er een rust van Le Champion met gratis (lauwe!) koffie, maken we een selfie met de zelfontspanner op een strandpaal en gaan weer door tot de strandopgang bij de uitkijk van Schoorl.

Op de strandpaal zit een gedenkplaatje met een tekst uit een liedje......maar welk liedje? In de duinen van Schoorl komen we op adem om van het uitzicht te genieten, dat blijft altijd erg mooi hoe vaak ik het ook zie. De fiets is er ook nog, tijd voor een foto....lol!

We genieten van de mooie natuur en zien zelfs een aantal Schotse Hooglanders maar zij verblikken of verblozen niet, ik denk dat ze wel gewend zijn aan mensen om zich heen. De route gaat over stijgende en dalende wegen, en af en toe kruisen we een mountainbike pad. Er staan zelfs borden die ons daarvoor waarschuwen. Waarschijnlijk staat er ook een bord op het mountainbike pad: pas op voor wandelaars!

Na een kilometer of 15 komen we aan in Bergen aan Zee en is het tijd voor een bakkie. Karin en Gaby zijn ook in aantocht, ik app Karin dat we hier even gaan zitten. En niet lang daarna komen ze binnen. We gaan gezellig bij elkaar zitten al is het even zoeken naar een plekje voor vier.

De rust bevalt ons goed, maar het is toch weer tijd om op te staan, we mogen nog een stukje! En al kletsend lopen we gezamenlijk verder. Als we alweer een paar kilometer erop hebben zitten zien we de altijd aanwezige sportfotograaf. We willen met z’n vieren op de foto maar er lopen nog drie dames voor ons die kenbaar maken niet op de foto te willen. Ze zouden ook even een stapje opzij kunnen doen, voor mensen die wel op de foto willen zoals wij! Hopelijk is de foto een beetje gelukt.....
Wat nu volgt is een afwisselende route, maar wel veel stijgen en dalen en trappen op en af!
Ik vertel Gaby dat er aan het eind nog een gemeen stijl stukje zit, maar als je dat gehad hebt ben je er bijna! En dat klopt ook, maar het blijft een zwaar stuk.....de sporthal ligt aan de voet van de heuvel en kunnen ons afmelden. Ik ga vast een sticker halen want dat vergeet ik morgen, een stempel krijg ik dan nog wel.
Wij gaan direct naar de b&b, het is zo’n herrie in de sporthal en buiten is het te koud. Karin en Gaby gaan weer naar de pendelbus die hen naar Heiloo brengt alwaar de auto van Karin geparkeerd staat, zij lopen maar één dag.
Na het douchen relaxen we even in de b&b en gaan dan vroeg naar het restaurant De Parel van Egmond want we zijn best moe! Morgen weer een dag en het wordt waarschijnlijk een natte dag als we de weersvoorspellingen mogen geloven....

Dag 2

Heerlijk uitgerust lopen we, na het ontbijt naar de sporthal, een kleine kilometer verwijderd van onze b&b. De start is net geweest, het is 8.10 als we al wandelaars zien vertrekken. Helaas regent het pijpenstelen maar we hebben goede regenkleding aan.
We gaan vandaag richting Castricum, en het strand is smal vanwege het hoge water. Maar desondanks kunnen we het goed belopen al moeten we soms oppassen voor de golven. Het schuimt ook behoorlijk, waarschijnlijk door de harde wind.
Het witte tentje van de eerste rust kunnen we al snel zien, op 4 km is er gratis koffie of thee met een koekje. Dit keer is de koffie lekker warm alleen zijn de bankjes nat.....
Omdat ik een regenbroek aan heb kan ik wel even zitten maar Hans blijft staan. Over 4 km is er weer een rust, bij de Deining! Daar kijkt Hans naar uit, lekker appeltaart eten.
We maken ook een selfie met de zelfontspanner op een strandpaal, net als gisteren. Hier zit geen gedenkplaatje op.

En ja hoor, in de Deining hebben we een binnenrust. Het is er heerlijk rustig en kunnen hier even genieten van een lekker bakkie koffie.
Als we willen vertrekken zie ik ineens een paar bekende gezichten uit het Westland. Ik vraag: is Mieke er niet? En ja hoor, even later komt ze al roepend aangelopen! Nu moeten we ook met z’n allen op de foto! Altijd leuk!

De rest van de route is niet echt spannend, na een paar kilometer alweer de volgende stempelpost bij camping Bakkum, dan door de duinen over stijgende en dalende paden naar de volgende stempelpost. We hebben het allebei zwaar, want het is slecht weer, koud en winderig en af en toe een paar spetters. En we zijn het allebei ook een beetje zat. Na het laatste hoge duinpad, zien we de rust waar we heel eventjes gaan zitten want de wind is koud! Hier een laatste stempel en een stukje komkommer en wortel (fijn, geen zoete meuk!)
Na een paar kilometer komen we eindelijk weer aan in Egmond aan zee, en hier gaan we even lunchen in Westenwind. Phoe.......ik ben echt moe! En Hans ook!
Via de winkelstraat van Egmond lopen we naar de finish. Het is weer een “gezellige” boel binnen en na ontvangst van de medaille gaan we meteen weer naar buiten.....man, man wat een herrie!

Ik vond deze editie zwaar, waarschijnlijk door de weersomstandigheden. Maar ik heb desondanks wel genoten van de mooie natuur en het strand! Bedankt vrijwilligers en Le Champion voor de ontzettend goede organisatie, alles was top geregeld!!!

Oh ja, er was ook nog een goed doel gekoppeld aan deze tocht, Anita Witzier heeft namens ReumaNederland een bedrag van € 17.714,- in ontvangst mogen nemen. Een mooi bedrag!



klik hier voor de foto’s