Vandaag ga ik naar Katwijk voor de Kippenloop die daar georganiseerd wordt. Kippenloop, waar komt die naam vandaan? Lees meer hierover op de site
https://www.kippenloop.nl/over-ons/
Het is alweer de twaalfde editie van deze loop en het doel is geld inzamelen voor het KWF Kankerfonds en voor KIKA. Er worden ook loopjes georganiseerd voor de allerkleinste lopertjes, de kuikens! Het is dus een drukte van belang in Katwijk met kippen en kuikens en natuurljk ook hanen!
Ik ga vandaag met Annika lopen en we spreken af om 7.45 uur op de parkeerplaats in Katwijk waar ook de start is, het enige wat we nog moeten doen is een startknip halen en een routebeschrijving. Die heb je niet nodig, er is uitstekend gepijld en bovendien is de route in al die jaren niet gewijzigd, ik weet hem op mijn duimpje! Het is dan ook de zesde keer voor mij. Bij de startknip krijgen we ook een Snelle Jelle voor onderweg, die steek ik in mijn zak voor later.
De eerste editie was in 2005 met 1700 deelnemers en is uitgegroeid tot een zeer populaire wandeltocht mede doordat de verzorging onderweg meer dan uitstekend is! Nu is er een inschrijflimiet van 6000 wandelaars.
Voordat we het strand opgaan bezoeken we nog even een hotel. Niet om er te gaan slapen maar we moeten allebei nodig naar het toilet! En hier is het rustig en schoon. Wat een goed idee!!
De eerste stop, daar staat een enorme rij als we bij het strand aankomen. De rij begint al op de boulevard maar wij gaan daar niet in staan, de rust komt te vroeg en een krentenbol en koffie willen we niet. Het is helaas wat mottig weer en zwaar bewolkt. Geen echte regenbuien maar wel zodanig dat je er nat van wordt! Dus de poncho is niet voor niets meegegaan.
En dan is het een flink aantal kilometers bikkelen over het strand. Het is hoog water waardoor we vaak door het wat lossere zand moeten lopen en langs de branding lopen is gevaarlijk vanwege de golven die plotseling het strand op komen! Gevaar dus voor natte voeten.....
Er liggen ook enorme kwallen op het strand van wel 50 cm doorsnee!
Al kletsend loopt Bas ineens voorbij en ik roep: hee, jij bent toch Bas? Jaa hoor dat heb ik goed gezien want hij draait zich om. Hoi Bas, is Brechje er ook? Natuurlijk, die loopt een stuk achter ons! Leukkkkk......ff bijpraten als zij ons ook inhaalt. Ellen, Ester en Jaap zijn er ook bij. En zo lopen we eigenlijk ongemerkt het strand weer af richting rust waar we weer getrakteerd worden op een flesje water en een banaan.
We zoeken een strandtent op waar het wat stiller is en gaan daar even een lekkere cappuccino drinken. Eventjes bijkomen hoor....
Na de koffie gaan we het mooie duingebied in van Wassenaar en lopen de komende tien kilometer tot de volgende rust over prachtige natuurpaadjes en langs mooie duinvennetjes. Zelfs een veld met blauwe bloemen (slangenkruid) wordt op de foto gezet, al is het onkruid hoor ik later het is toch mooi, een paradijs voor hommels.....
Wij worden zelf ook op de foto gezet door de fotograaf van Wandelfotografie, dezelfde van de 30vanzandvoort en de Amersfoortse. We passeren nog twee waterposten onderweg en bij een ervan zien we wandelvriend Daniël die met een aantal vriendinnen op pad is, we kletsen even wat en worden op de foto gezet waarna wij weer verder gaan.
Op een mooie loopbrug worden wij gevraagd om als fotograaf te fungeren door twee meisjes en wij vragen aan hen hetzelfde voor een Brugmomentje.
En dan is de rust vlakbij, dat weet ik nog van de vorige edities en de muziek is al te horen. Leuke 70-80 jaren muziek, heerlijk! The Eagles, ELO, Queen, Paradise by the dashboard light ze schallen één voor één door de speakers. Dat is leuk want de rij voor de kippenpootjes is lang!! Maar het gaat vrij snel en we moeten een bonnetje inleveren want anders hebben de laatsten niets. Je krijgt ook echt maar 1 pootje per bon en ik heb 2 bonnetjes want Annika wil niet, zij is vast een plekje gaan zoeken. Als ik mijn traktaties heb, kan ik Annika niet vinden en ik sta een beetje om mij heen te kijken als ik ze ineens zie zwaaien in de verte. Hè..gelukkig maar! We moeten nog maar vijf kilometer, het zou zonde zijn als we elkaar mislopen hierdoor.
Na de heerlijke rust met kip, Radler 0,0 en een Sourcy-met-munt gaan we weer verder na een bezoekje aan een van de Dixies. Langs de weg lopen we richting de laatste rustpost, die is nog maar een paar kilometer verder. Dit laatste stuk is niet zo heel erg bijzonder vind ik, we lopen langs een autoweg en nog een klein stukje duingebied.
Bij de laatste rust, "draaihek" genoemd, is heerlijke kippensoep te krijgen. Hier nemen we weer lekker de tijd voor, even wat zouts is altijd lekker tijdens het wandelen.
Na dit aangenaam verpozen is het tijd voor het laatste, korte stukje naar de finish. Vlakbij de camping waar we langs lopen staat een plaatsnaambord en jawel hoor, tijd voor een foto voor mijn verzameling!
Als we bij de boulevard aankomen ga ik toch nog eventjes naar het toilet bij een strandcafe en kunnen we ons opmaken voor de laatste meters. Wat ik wel heel jammer vind is dat de finish plek veranderd is, niet meer op de boulevard maar in het centrum van Katwijk. Enorme drukte en bedrijvigheid, en na ontvangst van onze medaille proberen we een weg te vinden tussen de mensenmassa op weg naar de kibbeling. Helaas, de rij is enorm!!! En wachten is niet onze hobby daarom besluiten wij een strandtent op te zoeken voor de nazit. Die is snel gevonden en in strandtent "Zomer" eten we een patatje om de wandeltocht af te sluiten.
De finish is een stuk verder dan de start waar onze auto staat maar dat vinden we helemaal niet erg. Nog een klein stukje lopen en dan bereiken we het parkeerterrein weer waar de rust is weergekeerd. We nemen afscheid van elkaar en met een voldaan gevoel rij ik weer op huis aan. Ik heb ontzettend genoten van de dag!! Bedankt Annika voor de gezelligheid en alle vrijwillers voor de verzorging.
De volgende wandeltocht is volgende week zaterdag in Oud-Alblas.
Bekijk hier alle foto's
Totaal aantal pageviews
zaterdag, juni 11, 2016
zaterdag, juni 04, 2016
Molenwaardtocht 4-6-2016 / 20 km
Vandaag gaan Hans en ik een stukje wandelen in Kinderdijk. Daar wordt door de wandelvereniging Kinderdijk een tocht uitgezet van wel 7 afstanden, wij kiezen voor de 20 km route. Het beloofd een mooie dag te worden dus de korte box kan aan en een luchtig truitje en zo gezegd zo gedaan, stappen we vanochtend in de auto op weg naar het startbureau aan de Molenstraat in het partycentrum de Klok.
Het parkeerterrein is groot maar desondanks kunnen we net een plekje vinden, er is een flink stuk afgezet voor bussen, kan je nagaan hoe populair deze tocht is! Vooral bij Belgen....... In het startbureau aangekomen melden wij ons aan en na een toiletbezoek kunnen we van start, gewapend met een uitgebreide routebeschrijving.
Het eerste stuk is ruim 1,5 km lopen over de dijk en het voetpadgedeelte is smal en dat loopt niet erg prettig want we moeten steeds voor de langsrijdende auto's uitwijken! Gelukkig komt er een einde aan en lopen we het natuurgebied in en is het alweer snel tijd voor een Brugmomentje. Die zullen vandaag vaak voorkomen want we lopen in waterrijk gebied! Daarom staan hier al die molens, om het overtollige water weg te pompen naar de rivier de Lek. Als we bijna aan het einde van de tocht komen zullen we langs al deze molens lopen maar zover is het nog lang niet!We krijgen een mooi natuurgebied voorgeschoteld en dat heeft ook een mooie naam: Lammetjeswiel. We genieten hier van de rust en de leuke paadjes die ons langs een scoutinghonk leiden. De jonge scouts zijn er druk in de weer, sommigen zitten op een brugleuning als wij uit het gebied lopen, de bewoonde wereld weer in. Saaie flats zijn dat wel! Via een winkelgebied en door de wijk lopend komen we na 6,2 km aan bij de eerste rust, een kantine van de plaatselijke schaatsbaan. Hier houden we even een kleine pauze, het is er benauwd warm maar buiten is geen plek meer dus vooruit dan maar.......
Na de koffie vertrekken we weer en zien dat de tweede rust ook weer hier is, we lopen straks een "heen-en-weertje". Dan arriveren we in het Alblasserbos en weer is het genieten van al dat natuurschoon en vooral de stilte! De randstad is dichtbij maar daar merk je hier niets van. Ook maken we vaak tijd vrij voor een Brugmomentje of een paaldansfoto als ik weer een plaatsnaambord zie.
Maar soms gaat de route langs een druk bereden weg waar veel autoverkeer is en dan is het echt opletten geblazen wil je niet aangereden worden door een wegpiraat. Ze rijden hier best hard! En er is ook veel fietsverkeer natuurlijk vanwege het mooie weer, mensen gaan er vandaag lekker op uit met de fiets!
Na ongeveer een uur gelopen te hebben is het inmiddels lunchtijd en dan zie ik een bordje met: "De kat in de wilg" en ik weet nog van de vorige keer dat ik hier liep, je kan daar lekker buiten zitten en misschien hebben ze wel een lekkere lunchkaart! Na niet al te lange tijd zie ik inderdaad een bekende uitspanning, de partyboerderij, want dat is de kat in de wilg. We zien wat tafeltjes met "gereserveerd" maar ook nog een paar vrije tafels gelukkig en we ploffen hier neer voor een uitgebreide pauze.......heerlijk toch dat wandelen! We genieten hier van de zon en de lekkere lunch. Maar.......er moet nog een gedeelte van de tocht gelopen worden dus na de lunch gaan we weer in de benen voor het slotstuk.
Maar voordat we aan het slotstuk kunnen beginnen moeten we weer eventjes bij de tweede rust langs voor de controle en niet voor een rust want die hebben we al gehad. Hier kom ik Inge en Kees tegen, zij rusten wel en wij gaan weer door voor het laatste deel van de route. Vanaf deze rust lopen we weer een stukje natuurgebied in, lekker in de schaduw! En over een leuk onverhard pad, tussen twee sloten in. Weer eens wat anders maar als je slechte knieeën hebt, niet zo fijn (ik passeer een dame die daarover klaagt).
Nu komen we aan bij de wereldberoemde molens. Deze molens staan sinds 1997 op de werelderfgoed lijst van UNESCO. Het zijn 19 molens en allen dateren ze uit 1738-1740. Het zijn 8 bakstenen windmolens, 8 met riet bedekte molens, 2 achtkantige molens en 1 wipmolen, de Blokker. Die is in 1620 gebouwd en in 1997 afgebrand maar in 2000 weer opgebouwd en sinds die tijd ook weer operationeel. De molenrijen zijn alleen te voet of per fiets goed te bereiken en wij doen dat middels een grasdijk. Dat is wel fijn want dan lopen we de fietsers niet in de weg! Het is echt genieten hier, van het mooie weer en de aanblik van die mooie molens aan het water. We maken dan ook veel foto's! Er is 1 molen open en tegen betaling te bezichtigen maar dat doen wij niet. Het is er erg druk en lopen door. Aan het eind van dit pad is een bezoekers centrum waar je ook wat kunt drinken en er staat een grote klomp buiten. Ik ga erin zitten voor een leuke foto.....
Nu zijn we helaas aan het einde gekomen van de tocht en moeten nog een klein stukje over de Molenstraat tot het partycentrum lopen. Daar melden we ons af en ik bedank de vrijwilligers voor de mooie tocht!! We hebben echt genoten vandaag maar voor Hans is (ruim) 20 km wel genoeg geweest.....
Moe maar voldaan rijden we weg vanuit een broeierig Alblasserdam. Er is onweer op komst die losbarst als we al lang en breed thuis zitten!
De volgende tocht die op het programma staat is volgende week zaterdag 25 km, de Kippenloop in Katwijk.
bekijk hier alle foto's
Het parkeerterrein is groot maar desondanks kunnen we net een plekje vinden, er is een flink stuk afgezet voor bussen, kan je nagaan hoe populair deze tocht is! Vooral bij Belgen....... In het startbureau aangekomen melden wij ons aan en na een toiletbezoek kunnen we van start, gewapend met een uitgebreide routebeschrijving.
Het eerste stuk is ruim 1,5 km lopen over de dijk en het voetpadgedeelte is smal en dat loopt niet erg prettig want we moeten steeds voor de langsrijdende auto's uitwijken! Gelukkig komt er een einde aan en lopen we het natuurgebied in en is het alweer snel tijd voor een Brugmomentje. Die zullen vandaag vaak voorkomen want we lopen in waterrijk gebied! Daarom staan hier al die molens, om het overtollige water weg te pompen naar de rivier de Lek. Als we bijna aan het einde van de tocht komen zullen we langs al deze molens lopen maar zover is het nog lang niet!We krijgen een mooi natuurgebied voorgeschoteld en dat heeft ook een mooie naam: Lammetjeswiel. We genieten hier van de rust en de leuke paadjes die ons langs een scoutinghonk leiden. De jonge scouts zijn er druk in de weer, sommigen zitten op een brugleuning als wij uit het gebied lopen, de bewoonde wereld weer in. Saaie flats zijn dat wel! Via een winkelgebied en door de wijk lopend komen we na 6,2 km aan bij de eerste rust, een kantine van de plaatselijke schaatsbaan. Hier houden we even een kleine pauze, het is er benauwd warm maar buiten is geen plek meer dus vooruit dan maar.......
Na de koffie vertrekken we weer en zien dat de tweede rust ook weer hier is, we lopen straks een "heen-en-weertje". Dan arriveren we in het Alblasserbos en weer is het genieten van al dat natuurschoon en vooral de stilte! De randstad is dichtbij maar daar merk je hier niets van. Ook maken we vaak tijd vrij voor een Brugmomentje of een paaldansfoto als ik weer een plaatsnaambord zie.
Maar soms gaat de route langs een druk bereden weg waar veel autoverkeer is en dan is het echt opletten geblazen wil je niet aangereden worden door een wegpiraat. Ze rijden hier best hard! En er is ook veel fietsverkeer natuurlijk vanwege het mooie weer, mensen gaan er vandaag lekker op uit met de fiets!
Na ongeveer een uur gelopen te hebben is het inmiddels lunchtijd en dan zie ik een bordje met: "De kat in de wilg" en ik weet nog van de vorige keer dat ik hier liep, je kan daar lekker buiten zitten en misschien hebben ze wel een lekkere lunchkaart! Na niet al te lange tijd zie ik inderdaad een bekende uitspanning, de partyboerderij, want dat is de kat in de wilg. We zien wat tafeltjes met "gereserveerd" maar ook nog een paar vrije tafels gelukkig en we ploffen hier neer voor een uitgebreide pauze.......heerlijk toch dat wandelen! We genieten hier van de zon en de lekkere lunch. Maar.......er moet nog een gedeelte van de tocht gelopen worden dus na de lunch gaan we weer in de benen voor het slotstuk.
Maar voordat we aan het slotstuk kunnen beginnen moeten we weer eventjes bij de tweede rust langs voor de controle en niet voor een rust want die hebben we al gehad. Hier kom ik Inge en Kees tegen, zij rusten wel en wij gaan weer door voor het laatste deel van de route. Vanaf deze rust lopen we weer een stukje natuurgebied in, lekker in de schaduw! En over een leuk onverhard pad, tussen twee sloten in. Weer eens wat anders maar als je slechte knieeën hebt, niet zo fijn (ik passeer een dame die daarover klaagt).
Nu komen we aan bij de wereldberoemde molens. Deze molens staan sinds 1997 op de werelderfgoed lijst van UNESCO. Het zijn 19 molens en allen dateren ze uit 1738-1740. Het zijn 8 bakstenen windmolens, 8 met riet bedekte molens, 2 achtkantige molens en 1 wipmolen, de Blokker. Die is in 1620 gebouwd en in 1997 afgebrand maar in 2000 weer opgebouwd en sinds die tijd ook weer operationeel. De molenrijen zijn alleen te voet of per fiets goed te bereiken en wij doen dat middels een grasdijk. Dat is wel fijn want dan lopen we de fietsers niet in de weg! Het is echt genieten hier, van het mooie weer en de aanblik van die mooie molens aan het water. We maken dan ook veel foto's! Er is 1 molen open en tegen betaling te bezichtigen maar dat doen wij niet. Het is er erg druk en lopen door. Aan het eind van dit pad is een bezoekers centrum waar je ook wat kunt drinken en er staat een grote klomp buiten. Ik ga erin zitten voor een leuke foto.....
Nu zijn we helaas aan het einde gekomen van de tocht en moeten nog een klein stukje over de Molenstraat tot het partycentrum lopen. Daar melden we ons af en ik bedank de vrijwilligers voor de mooie tocht!! We hebben echt genoten vandaag maar voor Hans is (ruim) 20 km wel genoeg geweest.....
Moe maar voldaan rijden we weg vanuit een broeierig Alblasserdam. Er is onweer op komst die losbarst als we al lang en breed thuis zitten!
De volgende tocht die op het programma staat is volgende week zaterdag 25 km, de Kippenloop in Katwijk.
bekijk hier alle foto's
zaterdag, mei 28, 2016
Voorthuizen 28-5-2016 / 15 km
In Voorthuizen hebben mijn schoonouders een chalet en dat is een prima uitvalsbasis om te gaan wandelen......in Voorthuizen dit keer. Daar wordt namelijk de jaarlijkse wandeling georganiseerd door Schuiteman Accountants Wandelfestijn. Meestal ga ik hier de 40 km route lopen, maar dit keer ga ik met Hans samen de 15 km route eens lopen omdat ik vorig weekend nog 80 km gelopen heb en ik mijn voetjes een beetje rust gun.
Vrijdagmiddag rijden we naar Voorthuizen voor een nachtje in het chalet en zaterdagmorgen gaan we bepakt en gezakt op weg naar de startlocatie die even verderop in het dorp zit in de Bethabara kerk. Maar het zal nog even duren voordat we kunnen gaan lopen, iets met verloren portemonnee enzo....dat uiteindelijk toch nog goed afloopt dankzij eerlijke vinders!!!
Met een uitgebreide routebeschrijving gaan we op pad en de zon schijnt uitbundig, Hans heeft zijn jasje al in de auto achter gelaten, het is inmiddels ook al wat later in de ochtend dan gepland.
Al snel gaan we de bebouwde kom uit en komen we in bosrijk gebied, lopen we over leuke bospaadjes en vergapen ons aan de mooie huizen die hier staan. De rododendrons staan deze tijd van het jaar mooi in bloei. In het recreatiegebied Zeumeren ligt een grote waterplas waar we omheen mogen lopen en we zien veel jongeren in een visserstentje zitten. Blijkbaar een favoriete visstek. Aan de overkant van de plas, het Zeumerse gat, staat een groot gebouw waarvan we afvragen wat dit is. Later horen we dat dit een overdekt speelparadijs is voor kinderen.
We zien leuke bordjes langs de weg, elke keer een andere letter van het alfabet met een dier die met die letter begint, een leuke afleiding want we raden steeds wat het volgende dier zal zijn.......
En ik duik hier even de struiken in voor een sanitaire stop.
Na nog wat graspaadjes en een lange, lange asfaltweg met veel autoverkeer waardoor we vaak in de berm moeten springen om niet aangereden te worden, komen we bij de rust uit. De familie Hardeman heeft zijn erf ter beschikking gesteld en er is vanalles te krijgen voor een vriendelijk prijsje. Wij nemen een soepje en gaan even in de schaduw zitten. Ik voel me niet zo fit vandaag en het gaat moeizaam allemaal en daarom ben ik dubbel zo blij dat ik geen grotere afstand loop!
Na de soep ga ik mijn fles bijvullen en vervolgen we de route. Het is drukkend weer en er is onweer voorspeld. Bij een ijsboerderij waar je ook kan mais-sjezen (met een crossauto rijden door het mais) aarzelen we even om te zitten maar Hans zegt dat we net gezeten hebben en wil verder lopen, dat doen we dan maar....
In de verte zien we een wandelaar terugkeren en ik denk: "nee he, we lopen toch niet verkeerd?" Maar HIJ loopt verkeerd want we moeten een hekje door om over een graspad verder te gaan en hij was daaraan voorbij gelopen. Dit graspad is 1710 meter lang! Het loopt zwaar maar ik zie de kerktoren van Voorthuizen al in de verte. Na het pad zien we een plaatsnaambord en je raadt het al: tijd voor een paaldansmomentje!
Hierna lopen we de bebouwde kom in en ik herken de weg die naar Putten gaat. We hebben hier vlakbij op een camping gestaan, vandaar. Maar het lijkt een eeuwigheid voordat ik de rotonde zie die het einde van de route inluidt! Het is een tijd geleden dat ik ZO blij was met een finishdoek! Na een finishfoto gaan we ons weer afmelden en krijgen we als beloning elk een doosje eieren mee. En dit keer blijven we niet nabieren want de auto moet nog terug (we hebben een leenauto vanwege een spoedreparatie aan onze auto).
De route was erg mooi en afwisselend in het begin en hij was goed gepijld maar wandelen over autowegen is niet mijn favoriet! En de verwachtte onweersbui kwam toen wij al lang en breed bij mijn schoonouders zaten.
bekijk hier alle foto's
Vrijdagmiddag rijden we naar Voorthuizen voor een nachtje in het chalet en zaterdagmorgen gaan we bepakt en gezakt op weg naar de startlocatie die even verderop in het dorp zit in de Bethabara kerk. Maar het zal nog even duren voordat we kunnen gaan lopen, iets met verloren portemonnee enzo....dat uiteindelijk toch nog goed afloopt dankzij eerlijke vinders!!!
Met een uitgebreide routebeschrijving gaan we op pad en de zon schijnt uitbundig, Hans heeft zijn jasje al in de auto achter gelaten, het is inmiddels ook al wat later in de ochtend dan gepland.
Al snel gaan we de bebouwde kom uit en komen we in bosrijk gebied, lopen we over leuke bospaadjes en vergapen ons aan de mooie huizen die hier staan. De rododendrons staan deze tijd van het jaar mooi in bloei. In het recreatiegebied Zeumeren ligt een grote waterplas waar we omheen mogen lopen en we zien veel jongeren in een visserstentje zitten. Blijkbaar een favoriete visstek. Aan de overkant van de plas, het Zeumerse gat, staat een groot gebouw waarvan we afvragen wat dit is. Later horen we dat dit een overdekt speelparadijs is voor kinderen.
We zien leuke bordjes langs de weg, elke keer een andere letter van het alfabet met een dier die met die letter begint, een leuke afleiding want we raden steeds wat het volgende dier zal zijn.......
En ik duik hier even de struiken in voor een sanitaire stop.
Na nog wat graspaadjes en een lange, lange asfaltweg met veel autoverkeer waardoor we vaak in de berm moeten springen om niet aangereden te worden, komen we bij de rust uit. De familie Hardeman heeft zijn erf ter beschikking gesteld en er is vanalles te krijgen voor een vriendelijk prijsje. Wij nemen een soepje en gaan even in de schaduw zitten. Ik voel me niet zo fit vandaag en het gaat moeizaam allemaal en daarom ben ik dubbel zo blij dat ik geen grotere afstand loop!
Na de soep ga ik mijn fles bijvullen en vervolgen we de route. Het is drukkend weer en er is onweer voorspeld. Bij een ijsboerderij waar je ook kan mais-sjezen (met een crossauto rijden door het mais) aarzelen we even om te zitten maar Hans zegt dat we net gezeten hebben en wil verder lopen, dat doen we dan maar....
In de verte zien we een wandelaar terugkeren en ik denk: "nee he, we lopen toch niet verkeerd?" Maar HIJ loopt verkeerd want we moeten een hekje door om over een graspad verder te gaan en hij was daaraan voorbij gelopen. Dit graspad is 1710 meter lang! Het loopt zwaar maar ik zie de kerktoren van Voorthuizen al in de verte. Na het pad zien we een plaatsnaambord en je raadt het al: tijd voor een paaldansmomentje!
Hierna lopen we de bebouwde kom in en ik herken de weg die naar Putten gaat. We hebben hier vlakbij op een camping gestaan, vandaar. Maar het lijkt een eeuwigheid voordat ik de rotonde zie die het einde van de route inluidt! Het is een tijd geleden dat ik ZO blij was met een finishdoek! Na een finishfoto gaan we ons weer afmelden en krijgen we als beloning elk een doosje eieren mee. En dit keer blijven we niet nabieren want de auto moet nog terug (we hebben een leenauto vanwege een spoedreparatie aan onze auto).
De route was erg mooi en afwisselend in het begin en hij was goed gepijld maar wandelen over autowegen is niet mijn favoriet! En de verwachtte onweersbui kwam toen wij al lang en breed bij mijn schoonouders zaten.
bekijk hier alle foto's
zondag, mei 22, 2016
1ste Kenndymars Cuijk 21-5-2106 / 80 km
Vrijdagochtend word ik laat wakker, lekker uitgeslapen begin ik aan de dag. Er moeten nog allerlei zaken geregeld worden als voorbereiding voor de 1ste Kennedymars van Cuijk die morgenochtend vroeg gaat starten, mijn 8ste keer!
Dus na het opruimen, boodschappen doen en inpakken rijden we toch nog ietwat aan de late kant naar Cuijk waar ik een nachtje zal slapen in een B&B. Het zal een kort nachtje zijn......want de start is al om 05.00 uur! Het is de eerste keer dat ik een zogenaamde "dag Kennedymars" ga lopen en ben best wel nerveus!
Bij de B&B aangekomen worden we hartelijk ontvangen door de eigenaar Ruud, en drinken nog eventjes een lekkere bak koffie alvorens hij ons wegwijs maakt in zijn leuke stulpje dichtbij de start.
Hier kunnen we heerlijk nog eventjes relaxen en later op de avond rijden we naar het centrum van Cuijk voor een hapje eten in bistro Bij ons thuis, in de straat waar we ook tijdens de Nijmeegse voorbij komen! Wat apart want nu is het erg stil.........
Om 4.30 uur die zaterdagochtend kom ik bij de startlocatie aan, het is dan al erg druk maar het aanmelden gaat heel soepel. Ik zie al diverse bekenden die deze mars ook gaan lopen en ik begroet een paar walkers van het walkersforum die aan een tafel zitten te wachten op het startsein. Ik ga even later maar vast naar buiten, het is er erg warm!
Mijn wandelmaatjes zijn inmiddels ook gearriveerd en we wachten buiten op het startsein, die we kennelijk missen want de groep is al in beweging en het is nog geen vijf uur! Nou ja, dan gaan we maar lopen, de zonsopgang tegemoet. Eerst door de straten van Cuijk om dan aan te komen in het centrum, een bekend stukje van het Nijmeegse vierdaagse parcours! Wauw......heel leuk om hier weer te lopen! Bij de kade van de Maas wacht ons een prachtige zonsopgang, zonder de gebruikelijke drukte en geen ponton brug. Maar niet minder indrukwekkend! Kippenvel!!!
Al snel zie ik een plaatsnaambord en een foto is snel gemaakt om de spieren los te maken voor een paaldansmomentje, er zullen er nog veel volgen vandaag!
Ik ben in het gezelschap van een groepje walkers en het is reuze gezellig om met elkaar op te lopen. De groep is niet constant bij elkaar maar dat geeft helemaal niets. Na vijf kilometer moet ik erg plassen en ik zie iemand zijn deur open maken om de hond uit te gaan laten en ik vraag of ik naar het toilet mag, een andere wandelaarster gaat mij net voor dus ik moet mijn wandelmaatjes even verlaten. Na deze sanitaire stop ga ik alleen verder en kom in de staart van het peloton terecht. Dan zie ik in de verte een bekende lopen, tenminste dat denk ik. Als ik hen passeer vraag ik: "ben jij Monique?" En ze bevestigd mijn vraag waarna we samen al kletsend verder lopen. Gezellig want alleen lopen is niet zo leuk!
Al kletsend lopen we rond de Kraaijenbergse plassen, een mooi natuurgebied waar ook het plaatsje Linden aangedaan wordt. Wederom een plaats waar we tijdens de Nijmeegse doorheen lopen. Nu is het er erg stil! En ook weer tijd voor een paaldans momentje vastgelegd door Monique. Ik maak een foto van de lege plaats waar Gerard met zijn camper staat tijdens de Nijmeegse, een fijne rustplek op de vierde dag.
We boffen met het weer vandaag, het belooft een warme dag te worden en de wandelroute is tot nu toe erg mooi met diverse ondergronden en uitzichten. We arriveren bij de eerste rust, watersportcamping 't Loo die naar mijn gevoel al snel verschijnt. We worden hier verwend met allerlei broodjes en fruit plus koffie of thee. We zoeken een plekje in de buitenlucht om even bij te komen, de eerste kilometers zitten erop! We mogen eerst nog even in de rij staan om ons nummer door te geven voor registratie in de computer maar later blijkt dat de site niet meer bereikbaar is.
De route gaat hierna weer verder richting Beers, ook alweer een Nijmeegse doorkomstplaats! Ik herken de kerk van Beers die ik al in de verte zie. Als ik op weg naar de tweede rust in Beers weer naar het toilet moet, duik ik de bosjes in zodat ik mijn maatjes kwijtraak maar als ik klaar ben zie ik ineens Monique weer lopen en samen lopen we al kletsend naar Beers. We lopen door prachtige natuurgebieden en boerenlandschappen, ik geniet! Ik herken het kruispunt en de stoplichten die we ook tijdens de Nijmeegse moeten passeren. Hier is de tweede rust bij 't Wapen van Beers. Mijn wandelmaatjes zitten hier ook al en weer zijn er broodjes, krentenbollen, fruit en/of koffie en thee! Prima verzorging hoor! Hier hebben we de beschikking over onze tas en ik doe mijn vestje erin, die is niet meer nodig! Het is er gezellig en doet denken aan de Egmondse Tweedaagse met Friese dumkes en lekkere drankjes behalve de gluhwein! Maar, al is het gezellig, het is weer tijd voor actie want we moeten nog 59 km lopen!
Na Beers (jammer genoeg hier het plaatsnaambord gemist) komt Mill en bij deze rust wacht ons een stuk appeltaart en hier zal Hans mij opwachten voor de morele steun!
Op de route daarnaartoe lopen we langs Kasteel Tongelaar en Cobie neemt een kijkje op het informatie bord. Maar ik maak een foto van de ingang waar een pop staat gemaakt van pannen en loop door in de prachtige natuur, ik verbaas me elke keer weer over deze route want hij is zo anders dan welke Kennedymars ook!
In Mill is de derde rust op 30 km bij buitencentrum de Valkhoeve. Hier krijgen we een stukje appeltaart met!! Dat is genieten zeg, want de zon schijnt inmiddels uitbundig en we hebben een mooie plek in de zon! Hier staat Hans mij op te wachten volgens afspraak, hij kan mij goed volgen op de "findmymobile" app. Ik maak nog een foto van een stel schattige spaarvarkentjes, die net geboren zijn en lekker liggen te woelen in de aarde. Wat een schattig gezicht!
We stappen weer op en gaan onze tocht vervolgen en ik voel me nog prima en heb nergens last van! Er zit misschien wel een recordtijd in!
We gaan op weg naar alweer de vierde rust in Sint Hubert en lopen langs de prachtigste huizen en lanen met mooie rodondendrons die nu allemaal in bloei staan. Genieten dus! Er is ook tijd voor een Brugmomentje met zijn allen hoewel we dan een soort van opstopping veroorzaken, maar we vinden dit leuk voor later......
Op 40 km zit de Camping Rossem's Troost, daar krijgen we weer onze tas en ik maak van de gelegenheid gebruik om mijn outfit aan te passen, ik breek door mijn deo heen! Het is wel lekker om in frisse kledij en een korte broek te lopen dus zogezegd zo gedaan. Hierbij verlies ik bijna mijn zonnebril maar gelukkig vind ik hem even later weer terug.....en Hans wacht ook hier weer op mij, hij haalt vast een colaatje, hier is geen verzorging inbegrepen. Wel kunnen we gratis gekoeld water halen en dat is wel fijn! Het is dorstig weer!!
Soms worden we voor de gek gehouden want ineens zien we in het bos een eindje verderop mensen lopen terwijl wij een afslag naar rechts moeten maken. Als we de lus gemaakt hebben, komen we weer uit op datzelfde pad! Het is een leuke lus hoor, lekker kuieren over bospaadjes vind ik heerlijk! We zien zelfs Schotse Hooglanders in het water die de wandelaars aan zich voorbij zien lopen. Er zitten er zelfs een paar in het water! Jannie maakt er een foto van.
Op weg naar Haps waar de vijfde rust is en daar wacht ons een broodje worst. Nu beginnen de kilometers wel te tellen, we hebben er inmiddels 49 km gehad. In de Mariamolen staat een rij voor de broodjes en het gaat traag, ik zie een lege stoel en plof neer, ik heb er effe geen zin meer in om te wachten. Maar Hans is er ook en wil voor mij een broodje halen gelukkig, ik heb wel behoefte aan iets zouts. Na een groepsfoto gaan we weer verder en hier kom ik Monique weer tegen. Ze wil graag met ons verder lopen want haar maatje is uitgevallen. Helaas is er in de molen geen toilet maar ik moet weer erg nodig en in het plaatsje Haps zien we een man zijn tuin besproeien, ik besluit de gok te wagen en ik vraag aan hem of ik van zijn toilet gebruik mag maken en het mag! Ik ben daar wel blij om. Even verderop hebben mijn maatjes een cafetaria gevonden en tevens een toilet, vanaf hier lopen we weer samen. Aike heeft zichzelf getrakteerd op een ijsje.
Gelukkig komt hierna een waterpost, want het is dorstig weer en in de molen was geen water, een verbeterpuntje voor de organisatie....en we hebben geluk met het weer want stel dat het had geregend, hier is geen mogelijkheid om dan droog te zitten!
De waterpost is zes kilometer vanaf de molen en naar mijn gevoel duren die kilometers een eeuwigheid, ik zit er best doorheen nu. Ik maak ook geen foto's, ik kom drie wandelmaatjes tegen die een sneller tempo hebben dan ik maar ik probeer ze wel bij te houden zodat die zes kilometer snel voorbij zijn. En inderdaad, sneller dan ik verwachtte komen we daar aan, een kar van de sponsor en organisatie en Remy himself reikt ons een flesje water aan. We rusten hier niet lang en gaan snel weer verder, op weg naar de zesde rust waar ons een portie frites wacht! Jammie......
Tijdens deze vijf kilometer loop ik met andere wandelmaatjes dan waarmee ik gestart ben maar ik zal hen later wel weer treffen dus dat is niet erg. Juist leuk voor de afwisseling. In het plaatsje Beugen (nog nooit van gehoord) kom ik de straatnaam Brouwersstraat tegen en daar maak ik natuurlijk een foto van.
Dan zien we dat we bij Baktaria (een ander woord voor snackbar) de Aanloop zijn aangekomen en daar is het een drukte van belang. Ook hier is Hans weer om mij bij te staan en hier is de tas beschikbaar. En maar 1 toilet........ook een verbeterpuntje want de toiletvoorziening vind ik wat karig! En hier ontdek ik een blaartje tussen mijn tenen en die behandel ik zelf alvorens door te lopen.....Na de heerlijke snack besluit ik met drie andere wandelmaatjes verder te gaan, en ik zit in mijn bekende 60-kilometerdip....heb er ff geen zin meer in maar toch gaan we weer in de benen voor het slotstuk van de tocht. Er wacht ons nog 20 kilometer!
En ik blijf me verbazen over de route want het is nog steeds even mooi en verrassend! Al zullen de asfaltjunkies onder ons dit niet beamen...
Op weg naar de tweede waterpost moet ik weer erg nodig en ik ben blij als we er eindelijk zijn na vijf kilometer. Ook hier geen toilet helaas...... Ik zoek een plaatsje achter de dijk waarvoor ik een trappetje op moet en weer af, even andere beenspieren aan het werk zetten!
Na deze rust laat ik mijn wandelmaatjes gaan, zij lopen toch een tikje sneller dan ik en dat kan ik nu niet meer volhouden. Ik kom twee dames tegen waarmee ik gezellig kletsend naar de volgende rust loop en ik leer van een van hen dat we langs een klooster lopen, een erg mooi gebouw. Het is het oudste klooster van Nederland, een zgn. kruisherenklooster.
Het Pannenkoekhuis de Zeven Dwergen op 68 kilometer verschijnt onder aan de dijk waarop we lopen en in de verte zie ik Hans al staan die mij opwacht. Hij gaat voor mij een pannenkoek halen die er gretig in gaat, ik heb best honger nu! Vanaf hier is het nog tien kilometer en ik voel helaas een blaar(tje) onder mijn hak. We zien nu al Cuijk in de verte, we zijn erg dichtbij de finish maar we mogen nog een rondje maken. Dat vind ik ook wel jammer, een extra (ander) lusje zou beter zijn. Het begint ook te schemeren en ik laat mijn wandelmaatjes weer lopen het gaat nu echt te snel!! Ik kom Cora tegen die door een blessure niet zo best vooruit komt maar ze loopt toch stug door en ik besluit een eindje met haar op te lopen al gaat het nu wel heeeeel erg langzaam. Zij heeft vorig weekend een Kennedymars in 12 uur(!) gelopen en is nu Kennedyvriend maar moet nu daarvoor de prijs betalen.......Ze heeft geen reflectie materiaal en het wordt nu echt donker, het is veiliger om bij haar te blijven. Maar omdat we al een hele tijd niemand voor ons zien en ik ook niet ingehaald word door mijn andere wandelmaatjes beginnen we ons zorgen te maken of we wel goed zitten. Een telefoontje naar de organisatie levert niets op en de gps laat zien waar we zijn maar niet waar we naartoe moeten! De pijlen zijn niet goed zichtbaar.....en dan zien we wandelaars aankomen en dat blijken de walkers te zijn! Zij vertellen ons dat we goed zitten en op weg zijn naar de laatste rust, die is bij Van de Valk waar ons een pastamaaltijd wacht. Al snel zie ik het bekende logo de toekan verschijnen in de verte....
Pasta, daar heb ik helemaal geen zin in, mijn trek in eten is verdwenen. Hier is Hans ook weer en ik heb wel trek in een lekkere cappuccino die hij voor me gaat halen. De stoelen zitten heerlijk maar ja, de laatste zes kilometers moeten nog gelopen worden!!
Nu is het echt heel donker en ben ik blij dat ik weer in de groep loop. Eindelijk komen we in het centrum van Cuijk aan en ineens is daar het einde in zicht en we hebben zelfs nog tijd over, het is inmiddels 0.25 uur als ik mij af ga melden. Na een felicitatie en een medaille en het doorgeven van mijn startnummer krijg ik een oorkonde met mijn gelopen tijd, 19 uur en 26 minuten. Ik ben moe maar heel trots, ik heb mijn 8ste Kenndymars uitgelopen! Ik neem afscheid van mijn wandelmaatjes en stap in de auto met Hans die mij naar huis rijdt waar we 1,5 uur later aankomen. Ik kijk terug op een zeer geslaagde dag en wil de organisatie en vrijwilligers bedanken voor deze eerste Kennedymars van Cuijk, alles was (bijna) perfect geregeld!!
481 wandelaars zijn gestart waarvan 454 hem hebben uitgelopen. Een mooi resultaat voor de organisatie!!
bekijk hier vast alle foto's
Dus na het opruimen, boodschappen doen en inpakken rijden we toch nog ietwat aan de late kant naar Cuijk waar ik een nachtje zal slapen in een B&B. Het zal een kort nachtje zijn......want de start is al om 05.00 uur! Het is de eerste keer dat ik een zogenaamde "dag Kennedymars" ga lopen en ben best wel nerveus!
Bij de B&B aangekomen worden we hartelijk ontvangen door de eigenaar Ruud, en drinken nog eventjes een lekkere bak koffie alvorens hij ons wegwijs maakt in zijn leuke stulpje dichtbij de start.
Hier kunnen we heerlijk nog eventjes relaxen en later op de avond rijden we naar het centrum van Cuijk voor een hapje eten in bistro Bij ons thuis, in de straat waar we ook tijdens de Nijmeegse voorbij komen! Wat apart want nu is het erg stil.........
Om 4.30 uur die zaterdagochtend kom ik bij de startlocatie aan, het is dan al erg druk maar het aanmelden gaat heel soepel. Ik zie al diverse bekenden die deze mars ook gaan lopen en ik begroet een paar walkers van het walkersforum die aan een tafel zitten te wachten op het startsein. Ik ga even later maar vast naar buiten, het is er erg warm!
Mijn wandelmaatjes zijn inmiddels ook gearriveerd en we wachten buiten op het startsein, die we kennelijk missen want de groep is al in beweging en het is nog geen vijf uur! Nou ja, dan gaan we maar lopen, de zonsopgang tegemoet. Eerst door de straten van Cuijk om dan aan te komen in het centrum, een bekend stukje van het Nijmeegse vierdaagse parcours! Wauw......heel leuk om hier weer te lopen! Bij de kade van de Maas wacht ons een prachtige zonsopgang, zonder de gebruikelijke drukte en geen ponton brug. Maar niet minder indrukwekkend! Kippenvel!!!
Al snel zie ik een plaatsnaambord en een foto is snel gemaakt om de spieren los te maken voor een paaldansmomentje, er zullen er nog veel volgen vandaag!
Ik ben in het gezelschap van een groepje walkers en het is reuze gezellig om met elkaar op te lopen. De groep is niet constant bij elkaar maar dat geeft helemaal niets. Na vijf kilometer moet ik erg plassen en ik zie iemand zijn deur open maken om de hond uit te gaan laten en ik vraag of ik naar het toilet mag, een andere wandelaarster gaat mij net voor dus ik moet mijn wandelmaatjes even verlaten. Na deze sanitaire stop ga ik alleen verder en kom in de staart van het peloton terecht. Dan zie ik in de verte een bekende lopen, tenminste dat denk ik. Als ik hen passeer vraag ik: "ben jij Monique?" En ze bevestigd mijn vraag waarna we samen al kletsend verder lopen. Gezellig want alleen lopen is niet zo leuk!
Al kletsend lopen we rond de Kraaijenbergse plassen, een mooi natuurgebied waar ook het plaatsje Linden aangedaan wordt. Wederom een plaats waar we tijdens de Nijmeegse doorheen lopen. Nu is het er erg stil! En ook weer tijd voor een paaldans momentje vastgelegd door Monique. Ik maak een foto van de lege plaats waar Gerard met zijn camper staat tijdens de Nijmeegse, een fijne rustplek op de vierde dag.
We boffen met het weer vandaag, het belooft een warme dag te worden en de wandelroute is tot nu toe erg mooi met diverse ondergronden en uitzichten. We arriveren bij de eerste rust, watersportcamping 't Loo die naar mijn gevoel al snel verschijnt. We worden hier verwend met allerlei broodjes en fruit plus koffie of thee. We zoeken een plekje in de buitenlucht om even bij te komen, de eerste kilometers zitten erop! We mogen eerst nog even in de rij staan om ons nummer door te geven voor registratie in de computer maar later blijkt dat de site niet meer bereikbaar is.
De route gaat hierna weer verder richting Beers, ook alweer een Nijmeegse doorkomstplaats! Ik herken de kerk van Beers die ik al in de verte zie. Als ik op weg naar de tweede rust in Beers weer naar het toilet moet, duik ik de bosjes in zodat ik mijn maatjes kwijtraak maar als ik klaar ben zie ik ineens Monique weer lopen en samen lopen we al kletsend naar Beers. We lopen door prachtige natuurgebieden en boerenlandschappen, ik geniet! Ik herken het kruispunt en de stoplichten die we ook tijdens de Nijmeegse moeten passeren. Hier is de tweede rust bij 't Wapen van Beers. Mijn wandelmaatjes zitten hier ook al en weer zijn er broodjes, krentenbollen, fruit en/of koffie en thee! Prima verzorging hoor! Hier hebben we de beschikking over onze tas en ik doe mijn vestje erin, die is niet meer nodig! Het is er gezellig en doet denken aan de Egmondse Tweedaagse met Friese dumkes en lekkere drankjes behalve de gluhwein! Maar, al is het gezellig, het is weer tijd voor actie want we moeten nog 59 km lopen!
Na Beers (jammer genoeg hier het plaatsnaambord gemist) komt Mill en bij deze rust wacht ons een stuk appeltaart en hier zal Hans mij opwachten voor de morele steun!
Op de route daarnaartoe lopen we langs Kasteel Tongelaar en Cobie neemt een kijkje op het informatie bord. Maar ik maak een foto van de ingang waar een pop staat gemaakt van pannen en loop door in de prachtige natuur, ik verbaas me elke keer weer over deze route want hij is zo anders dan welke Kennedymars ook!
In Mill is de derde rust op 30 km bij buitencentrum de Valkhoeve. Hier krijgen we een stukje appeltaart met!! Dat is genieten zeg, want de zon schijnt inmiddels uitbundig en we hebben een mooie plek in de zon! Hier staat Hans mij op te wachten volgens afspraak, hij kan mij goed volgen op de "findmymobile" app. Ik maak nog een foto van een stel schattige spaarvarkentjes, die net geboren zijn en lekker liggen te woelen in de aarde. Wat een schattig gezicht!
We stappen weer op en gaan onze tocht vervolgen en ik voel me nog prima en heb nergens last van! Er zit misschien wel een recordtijd in!
We gaan op weg naar alweer de vierde rust in Sint Hubert en lopen langs de prachtigste huizen en lanen met mooie rodondendrons die nu allemaal in bloei staan. Genieten dus! Er is ook tijd voor een Brugmomentje met zijn allen hoewel we dan een soort van opstopping veroorzaken, maar we vinden dit leuk voor later......
Op 40 km zit de Camping Rossem's Troost, daar krijgen we weer onze tas en ik maak van de gelegenheid gebruik om mijn outfit aan te passen, ik breek door mijn deo heen! Het is wel lekker om in frisse kledij en een korte broek te lopen dus zogezegd zo gedaan. Hierbij verlies ik bijna mijn zonnebril maar gelukkig vind ik hem even later weer terug.....en Hans wacht ook hier weer op mij, hij haalt vast een colaatje, hier is geen verzorging inbegrepen. Wel kunnen we gratis gekoeld water halen en dat is wel fijn! Het is dorstig weer!!
Soms worden we voor de gek gehouden want ineens zien we in het bos een eindje verderop mensen lopen terwijl wij een afslag naar rechts moeten maken. Als we de lus gemaakt hebben, komen we weer uit op datzelfde pad! Het is een leuke lus hoor, lekker kuieren over bospaadjes vind ik heerlijk! We zien zelfs Schotse Hooglanders in het water die de wandelaars aan zich voorbij zien lopen. Er zitten er zelfs een paar in het water! Jannie maakt er een foto van.
Op weg naar Haps waar de vijfde rust is en daar wacht ons een broodje worst. Nu beginnen de kilometers wel te tellen, we hebben er inmiddels 49 km gehad. In de Mariamolen staat een rij voor de broodjes en het gaat traag, ik zie een lege stoel en plof neer, ik heb er effe geen zin meer in om te wachten. Maar Hans is er ook en wil voor mij een broodje halen gelukkig, ik heb wel behoefte aan iets zouts. Na een groepsfoto gaan we weer verder en hier kom ik Monique weer tegen. Ze wil graag met ons verder lopen want haar maatje is uitgevallen. Helaas is er in de molen geen toilet maar ik moet weer erg nodig en in het plaatsje Haps zien we een man zijn tuin besproeien, ik besluit de gok te wagen en ik vraag aan hem of ik van zijn toilet gebruik mag maken en het mag! Ik ben daar wel blij om. Even verderop hebben mijn maatjes een cafetaria gevonden en tevens een toilet, vanaf hier lopen we weer samen. Aike heeft zichzelf getrakteerd op een ijsje.
Gelukkig komt hierna een waterpost, want het is dorstig weer en in de molen was geen water, een verbeterpuntje voor de organisatie....en we hebben geluk met het weer want stel dat het had geregend, hier is geen mogelijkheid om dan droog te zitten!
De waterpost is zes kilometer vanaf de molen en naar mijn gevoel duren die kilometers een eeuwigheid, ik zit er best doorheen nu. Ik maak ook geen foto's, ik kom drie wandelmaatjes tegen die een sneller tempo hebben dan ik maar ik probeer ze wel bij te houden zodat die zes kilometer snel voorbij zijn. En inderdaad, sneller dan ik verwachtte komen we daar aan, een kar van de sponsor en organisatie en Remy himself reikt ons een flesje water aan. We rusten hier niet lang en gaan snel weer verder, op weg naar de zesde rust waar ons een portie frites wacht! Jammie......
Tijdens deze vijf kilometer loop ik met andere wandelmaatjes dan waarmee ik gestart ben maar ik zal hen later wel weer treffen dus dat is niet erg. Juist leuk voor de afwisseling. In het plaatsje Beugen (nog nooit van gehoord) kom ik de straatnaam Brouwersstraat tegen en daar maak ik natuurlijk een foto van.
Dan zien we dat we bij Baktaria (een ander woord voor snackbar) de Aanloop zijn aangekomen en daar is het een drukte van belang. Ook hier is Hans weer om mij bij te staan en hier is de tas beschikbaar. En maar 1 toilet........ook een verbeterpuntje want de toiletvoorziening vind ik wat karig! En hier ontdek ik een blaartje tussen mijn tenen en die behandel ik zelf alvorens door te lopen.....Na de heerlijke snack besluit ik met drie andere wandelmaatjes verder te gaan, en ik zit in mijn bekende 60-kilometerdip....heb er ff geen zin meer in maar toch gaan we weer in de benen voor het slotstuk van de tocht. Er wacht ons nog 20 kilometer!
En ik blijf me verbazen over de route want het is nog steeds even mooi en verrassend! Al zullen de asfaltjunkies onder ons dit niet beamen...
Op weg naar de tweede waterpost moet ik weer erg nodig en ik ben blij als we er eindelijk zijn na vijf kilometer. Ook hier geen toilet helaas...... Ik zoek een plaatsje achter de dijk waarvoor ik een trappetje op moet en weer af, even andere beenspieren aan het werk zetten!
Na deze rust laat ik mijn wandelmaatjes gaan, zij lopen toch een tikje sneller dan ik en dat kan ik nu niet meer volhouden. Ik kom twee dames tegen waarmee ik gezellig kletsend naar de volgende rust loop en ik leer van een van hen dat we langs een klooster lopen, een erg mooi gebouw. Het is het oudste klooster van Nederland, een zgn. kruisherenklooster.
Het Pannenkoekhuis de Zeven Dwergen op 68 kilometer verschijnt onder aan de dijk waarop we lopen en in de verte zie ik Hans al staan die mij opwacht. Hij gaat voor mij een pannenkoek halen die er gretig in gaat, ik heb best honger nu! Vanaf hier is het nog tien kilometer en ik voel helaas een blaar(tje) onder mijn hak. We zien nu al Cuijk in de verte, we zijn erg dichtbij de finish maar we mogen nog een rondje maken. Dat vind ik ook wel jammer, een extra (ander) lusje zou beter zijn. Het begint ook te schemeren en ik laat mijn wandelmaatjes weer lopen het gaat nu echt te snel!! Ik kom Cora tegen die door een blessure niet zo best vooruit komt maar ze loopt toch stug door en ik besluit een eindje met haar op te lopen al gaat het nu wel heeeeel erg langzaam. Zij heeft vorig weekend een Kennedymars in 12 uur(!) gelopen en is nu Kennedyvriend maar moet nu daarvoor de prijs betalen.......Ze heeft geen reflectie materiaal en het wordt nu echt donker, het is veiliger om bij haar te blijven. Maar omdat we al een hele tijd niemand voor ons zien en ik ook niet ingehaald word door mijn andere wandelmaatjes beginnen we ons zorgen te maken of we wel goed zitten. Een telefoontje naar de organisatie levert niets op en de gps laat zien waar we zijn maar niet waar we naartoe moeten! De pijlen zijn niet goed zichtbaar.....en dan zien we wandelaars aankomen en dat blijken de walkers te zijn! Zij vertellen ons dat we goed zitten en op weg zijn naar de laatste rust, die is bij Van de Valk waar ons een pastamaaltijd wacht. Al snel zie ik het bekende logo de toekan verschijnen in de verte....
Pasta, daar heb ik helemaal geen zin in, mijn trek in eten is verdwenen. Hier is Hans ook weer en ik heb wel trek in een lekkere cappuccino die hij voor me gaat halen. De stoelen zitten heerlijk maar ja, de laatste zes kilometers moeten nog gelopen worden!!
Nu is het echt heel donker en ben ik blij dat ik weer in de groep loop. Eindelijk komen we in het centrum van Cuijk aan en ineens is daar het einde in zicht en we hebben zelfs nog tijd over, het is inmiddels 0.25 uur als ik mij af ga melden. Na een felicitatie en een medaille en het doorgeven van mijn startnummer krijg ik een oorkonde met mijn gelopen tijd, 19 uur en 26 minuten. Ik ben moe maar heel trots, ik heb mijn 8ste Kenndymars uitgelopen! Ik neem afscheid van mijn wandelmaatjes en stap in de auto met Hans die mij naar huis rijdt waar we 1,5 uur later aankomen. Ik kijk terug op een zeer geslaagde dag en wil de organisatie en vrijwilligers bedanken voor deze eerste Kennedymars van Cuijk, alles was (bijna) perfect geregeld!!
481 wandelaars zijn gestart waarvan 454 hem hebben uitgelopen. Een mooi resultaat voor de organisatie!!
bekijk hier vast alle foto's
maandag, mei 16, 2016
1ste Andre van de Hoef wandeltocht 15-5-2016 / 40 km
Een tijdje geleden besloot wandelmaatje André een wandeltocht te organiseren en ik vond dat wel een goed idee! In de maanden die volgden heb ik zijn verrichtingen mogen volgen en vandaag, 15 mei gaan wij samen met nog 13 anderen deze tocht lopen in Scherpenzeel, de woonplaats van André. De startplek is niet ver van de woonplaats van mijn schoonouders dus ik ga zaterdagmiddag al richting Veluwe om daar te overnachten zodat ik maar een klein stukje hoef te rijden naar de start.
Zondagochtend kom ik aan bij het kantoor van André waar de startplek is, en ik maak kennis met mijn medewandelaars, de meesten ken ik nog niet. Sommigen ken ik van gezicht, van andere wandeltochten maar ook van Facebook. Na een lekker kopje thee met iets lekkers voor de liefhebbers gaan we om 8.00 uur op pad, bewapend met een routebeschrijving die tot in de puntjes verzorgd is. We zien al dat we vandaag wel vier rusten hebben, dus we gaan lekker trainen op rusten!
Het weerbericht van vandaag geeft aan dat het bewolkt is en fris met heel af en toe een zonnetje en dat vind ik lekker wandelweer. Ik heb voor de zekerheid wel een regenjasje aangetrokken, je weet tenslotte maar nooit!
De route is door André zelf gepijld dus ik hoef me geen zorgen te maken dat ik verdwaal. Tijdens het lopen wil ik mijn Runkeeper aanzetten en al doende kom ik in de achterhoede terecht, de rest van de groep loopt stevig door, ik blijf er achter hangen met René en ik maak nader kennis met hem tijdens het lopen.
Via een mooi park met een heus kasteel, Huis Scherpenzeel, komen we op een paadje en dat heet Kerstavondpad, een van de weinige oorspronkelijk bewaard gebleven kerkenpaden in de Gelderse Vallei met grote en statige bomen aan weerszijde.
Allerlei bos- en klompenpaden volgen tot we bij het Valleikanaal komen, dat herken ik van de Amersfoortse Tweedaagse. Dit pad volgen we tot aan Mon Chouette waar de eerste rust is na 13 km. Wij strijken hier neer voor een uitgebreide rust met een lekkere verse muntthee met monchou taartje, jammie! Hier wachten we nog op twee achterblijvers waarvan een dame last heeft van een paar blaren. Als zij gearriveerd zijn wachten we nog heel even en gaan dan weer verder. René blijft achter om met haar verder te gaan.
We moeten tussen de zandzakken door, over een hekje aan het begin van het wandelpad en over de Liniedijk, een onderdeel van de Grebbelinie.
Op 18 april 2011 kreeg de Grebbelinie de status van rijksmonument vanwege de "unieke staalkaart van verdedigingswerken". De aanwijzing werd gedaan door staatssecretaris Zijlstra tijdens een bijeenkomst op het Fort aan de Buursteeg bij Renswoude. De als rijksmonument aangewezen delen van de Grebbelinie omvatten de hoofdverdedigingslijn en de militaire objecten. Aldus Wikipedia.
Laverend tussen de uitwerpselen van diverse dieren, een kudde schapen ligt aan de voet van de dijk ons aan te gapen, komen we aan het eind van dit pad dat ons terugvoert langs het Valleikanaal maar dan aan de andere kant, een zogenaamd "heen-en-weertje" en toch anders.
Na ongeveer 7 kilometer komen we bij een leuke rustplek, een picknickbankje met daarboven een bordje: Effe lekker zitten. Een perfect plekje voor een rust verzorgd door de zoon en schoondochter van Andre. Er is lekkere koffie of thee met een "Vierdaagseboterham" , een initiatief van een bakster uit Bemmel, wij hebben de primeur om het te proeven. En het is nog steeds mooi weer alhoewel Andre een paar spetters voelt op zijn "sensor". Het blijft bij die paar spetters.....
Dan steken we de A12 over middels een brug om uit te komen op de Utrechtse Heuvelrug, een uitgestrekt natuurgebied. We zien diverse landgoederen om ons heen en prachtige woningen, het een nog mooier dan het andere! We vermaken ons prima met de aanblik daarvan en ik heb reuze veel schik met mijn twee wandelmaatjes uit Ermelo, Rèanka en Michel. En zo komen we weer aan bij alweer de derde rust, Bosrestaurant Overberg op 27 km waar Andre al op de uitkijk staat om ons naar binnen te leiden. Daar heeft hij een tafel speciaal voor ons gereserveerd voor de lunch. Wij schuiven lekker aan en ik geniet van de hete tomatensoep! Ik schrik me wel een hoedje van de prijs als ik ga afrekenen!!
De volgende zes kilometer gaat langs het spoor, een stukje bebouwde kom van Veenendaal en weer terug onder de A12 door. Af en toe afgewisseld door een paaldansmomentje, ik kom weer diverse plaatsnaamborden tegen.
Nu begin ik de kilometers toch wel te voelen en ben eigenlijk wel weer toe aan een rust. Zo ook Michel die nogal last heeft van zijn voeten! Op de routebeschrijving lezen we dat de rust bij een zendmast is, en die zien we aan onze linkerkant verschijnen maar het lijkt nog een heel eind weg. Lijkt, want toch komen we daar al snel aan. Daar wacht ons een heerlijke fruitsalade en een prachtig uitzicht over de velden in een stralende zon. We zitten er heerlijk en willen niet meer weg maar ja, we hebben nog zeven kilometer voor de boeg!
Dan zegt Rèanka:"zullen we dan maar?"........en we vervolgen de route. Maar omdat we zo lopen te kletsen missen we een afslag en komen we tot de conclusie dat we fout lopen, we zien ook geen pijlen meer! Ik besluit Andre te bellen en hij stelt ons gerust dat we niet ver meer van de route zijn. Op het kaartje van Rèanka zien we dat we dichtbij de finish zijn en lopen een stukje alternatieve route. En weldra zien we het bordje Scherpenzeel verschijnen, waar ik tot verbazing van enkele voorbijgangers in ga hangen, een paaldansmomentje! Een van de velen vandaag en Michel heeft het allemaal vastgelegd.
Na ruim 9 uur komen we aan bij het kantoor van Andre waar we verwelkomd worden door André met een door hemzelf persoonlijk omgehangen medaille! Na nog wat nakletsen en een paar bekers water voor de dorst neem ik afscheid van iedereen en bedank André voor deze leuke wandeldag, ik heb genoten! Zonder noemenswaardige problemen en een goede generale repetitie voor aanstaande zaterdag, dan ga ik de Kennedymars van Cuijk lopen!
bekijk hier alle foto's
zondag, mei 08, 2016
Reeuwijkse plassen route 7-5-2016 / 22 km
Omdat er dit weekend niet zoveel leuke wandeltochten worden georganiseerd ga ik met mijn wandelmaatje Fred een zogenaamde "Groene Wisseltocht" lopen. Groene wissels zijn tochten uitgezet door de NS. Je kan van diverse treinstations in Nederland zo'n tocht lopen. Wij kiezen de Reeuwijkse plassenroute die start vanaf station Gouda Goverwelle. Dat station is voor ons allebei goed bereikbaar hoewel ik ervoor kies om met de auto te gaan.
De trein van Fred heeft wat vertraging, maar uiteindelijk kunnen we dan toch rond 8.45 uur vertrekken. Het zal vandaag een zonnige dag worden, en warm, daarom laat ik mijn vestje maar in de auto en de zonnebrand gaat ook mee. Een zonnehoed op, een korte broek en topje aan en ik ben klaar voor een dagje in de zon wandelen.
We hebben een routebeschrijving plus kaartje uitgeprint van internet, Fred weet welke richting we op moeten en al snel lopen we in het Goudse Hout, een aangelegd stukje natuur. We lopen op de dijkjes in de plas met aan weerszijde leuke (vakantie?) huisjes. Het ene nog mooier dan het andere. Het is nog vroeg en we kunnen ongehinderd door fietsers en auto's doorlopen. Maar al snel worden we door recreanten ingehaald en sommigen zijn wat ongedurig en maken een opmerking over bellen en niets horen. Fred is niet op zijn mondje gevallen en roept: tja, ik hoorde je niet. Waarop de fietser roept:"Schoonenberg!?" Die naam zal vaker deze dag geroepen worden.....
Omdat de route niet gepijld is moeten we soms zoeken naar de juiste weg maar toch kunnen we aardig doorlopen. Onderweg nemen we natuurlijk de tijd voor een paar brugmomentjes want er zijn bruggen genoeg in deze omgeving. En er wordt gestoeid met een paal in de weg, deze staat er los in en Fred wil ermee op de foto, in zijn hand welteverstaan! Ik lig in een deuk en wil ook wel op de foto, een alternatief paaldansmomentje!
In het plaatsje Oukoop komen we bij de zogenaamde "Kippenkade", een verborgen laantje achter een boerderij die gewoon toegankelijk is voor wandelaars. Gelukkig is het droog vandaag en is het pad goed begaanbaar al moeten we wel in ganzenpas lopen......het is smal. Aan het eind van dit pad wat zo'n kilometer lang is komen we bij een monumentje van een in de oorlog neergestort vliegtuig. We staan er even bij stil en lezen het verhaal wat erop geschreven staat, in 1943 is het neergestort met alle 7 bemanningsleden die daarbij om het leven kwamen......
We moeten een hekje over klauteren om op de dijk te komen die we een stukje af moeten lopen om weer op de route te komen. Aan het einde van de dijk weer een hekje. Gelukkig hebben ze er opstapjes bij gemaakt zodat het niet al te moeilijk is!
Na ongeveer 11 km komen we aan bij een restaurant naast de recreatieplas en we zijn nu wel toe aan een rust. Het is warm en we zijn de zwermen vliegjes zat die voortdurend om ons heen vliegen. We moeten wel even zoeken naar de ingang, die is niet helemaal duidelijk en na een paar extra metertjes lopen om het restaurant heen kunnen we eindelijk op het terras plaats nemen voor een lekker kopje cappuccino "met". Die gaat natuurlijk op de foto en dat noemen wij een "Danyellie".
We besluiten niet helemaal de route te lopen zoals die op het kaartje staat omdat het de bedoeling is dat we 30 km willen lopen. De route is 20 km zoals die aangegeven staat. We gaan daarom "alternatief" lopen wat uiteindelijk niet helemaal lukt omdat we vanwege de hitte toch maar voor de 20 gaan. Het is inmiddels ook veel drukker geworden met fietsers en automobilisten en we moeten voortdurend in de berm springen om ze vrije doorgang te verlenen. Wat natuurlijk weer de nodige uitroepen oplevert: Schoonenberg, Eyewish en Specsavers!
Na 6 km lopen komen we aan in Reeuwijk en zijn we weer toe aan een opkikkertje, het is inmiddels lunchtijd! Hmmm een lekker soepje gaat er wel in. Al dat verloren zout moet aangevuld worden. Helaas is de soep niet wat we ervan verwachtten.....en gaan we weer door.
We lopen weer een stukje terug om op de route te komen en net voordat we de finish bereiken nemen we nog een afzakkertje bij "t Vaantje". Ik ben blij dat we de route toch ingekort hebben want door de hitte kost het me vrij veel moeite. Maar misschien komt het ook doordat ik twee dagen geleden 20 km in Odoorn gelopen heb? Volgens Runkeeper hebben we uiteindelijk 22 km gelopen, toch een acceptabele afstand.
Enniewee.....als we bij het station aankomen rijdt de trein van Fred net weg en ik vraag of hij dan een lift wil tot Rotterdam, ik hoef er niet speciaal voor om te rijden. Zo gezegd zo gedaan nemen we afscheid van elkaar als ik hem afzet vlakbij zijn huis.
Met rode konen van de zon en pijn in de kaken van het lachen kom ik weer aan in Spijkenisse. Ik heb genoten van deze alternatieve wandeltocht en er zullen er zeker meer volgen!
De volgende wandeltocht is a.s. zaterdag in Scherpenzeel, de Andre van de Hoeftocht
bekijk hier alle foto's
zaterdag, april 30, 2016
Odoorn 5-5-2016 / 30 km
Woensdagmiddag 4 mei vertrekken Hans en ik om naar Schoonloo te rijden. Dat ligt helemaal in Drenthe en dat is best een eind rijden. We zijn van plan om in Odoorn, een plaatsje vlakbij Schoonloo, een dag mee te lopen met de Drentse wandelvierdaagse die daar georganiseerd wordt. En omdat het zo'n eind rijden is, heb ik een b&b geregeld zodat we uitgerust aan de etappe kunnen beginnen.
We zijn goed en wel onderweg als we op de radio horen dat de A12 is afgesloten vanwege een ongeluk, we moeten omrijden via Amsterdam! De navigatie op de telefoon heeft al aangegeven dat er trubbels waren want hij geeft aan: rij via Gorinchem! Ok, dan gaan we maar terug want Amsterdam is helemaal een reis om de wereld! Maar ja, het is inmiddels spitsuur en is het overal druk dus we komen van de ene file in de andere, het is niet alleen Hemelvaartsdag morgen maar ook Bevrijdingsdag.......en ik bel de b&b eigenaar dat we "wat later" zijn. Na 4,5 uur (het is normaal 2,5 uur rijden) komen we aan! Tussendoor wel even wat gegeten en even gerust hoor, dat dan weer wel want zo lang autorijden is niet verantwoord.
We rijden het erf op en worden na aanbellen begroet door Annie de eigenares en ze laat het verblijf zien. Ik schrik: de kamer is klein en ruikt erg muf!! De slaapkamer is ook klein maar voldoende en de badkamer sober maar schoon. Het is voldoende voor 1 overnachting dat wel maar we zijn beter gewend! Het ontbijt staat al klaar dus geen vers gebakken broodjes morgenochtend en de koffie moeten we zelf zetten.....
Na een gebroken nacht, ondanks de goede bedden, maken we ons op voor de wandeldag. We worden uitgezwaaid door de eigenaar, kletsen nog wat. Het belooft een zonnige dag te worden en rijden naar de startlocatie, het is een klein stukje rijden. We komen al wandelaars tegen als we bijna bij de tent zijn waar het startbureau zit. We schrijven ons in en gaan in de rij staan. Ja, een rij want de organisatie schrijft ieders naam over van het inschrijfbiljet op een startkaart. Waarom??? Zo niet nodig en tijdrovend. De prijs is ook niet mis: 6,- p.p. We krijgen er niets voor, ja een hele stapel papier want we krijgen het hele programma mee terwijl we maar 1 dag lopen! Na een toiletbezoek waar ook al 0,50 voor wordt gevraagd gaan we op pad.
Bij het verlaten van het start-finish terrein komen we Rob Keetlaer tegen die aan zijn tweede lus begint van de Kennedymars die woensdagavond om 22.00 uur gestart is. Hij is dus al een tijdje onderweg! We lopen een stukje met hem op en al kletsend komen we na 6,1 km bij de eerste stempelpost, buurthuis De Miet. Ik moet nodig naar het toilet maar de rij is erg lang dus ik besluit verder te lopen, dan maar even een plekje in het bos zoeken! We gaan dus meteen weer verder en laten Rob hier achter, hij gaat even van zijn rust genieten. Helaas moeten we nog een flink stuk door akkervelden voordat we het bos bereiken maar uiteindelijk lukt het om ergens achter een boom mijn blaas te ledigen.......wat een opluchting want dat loopt een stuk prettiger!
Na dit stukje akker-bos komen we aan bij de tweede rust op 9,1 km en dat is een acceptabele afstand om even te gaan zitten, genieten van de zon op het terras. We zijn te gast bij een Huifkarrencentrum en heet Rij Maar An. Gelukkig gaan er net een paar mensen weg zodat wij plaats kunnen nemen en Hans gaat een bakkie koffie halen. Een groepje wandelaars komen bij ons aan de tafel zitten en we kletsen wat. Dat is het leuke van wandelen, er is altijd tijd voor een babbeltje! We hebben zicht op de drie huifkarren die volgeladen met toeristen in de bossen van Drenthe gaan rijden. Lijkt mij zeer oncomfortabel maar de wagens zitten vol!
Ongeveer vijf kilometer volgt tot de volgende rust maar daar is weinig over te vertellen helaas, het is erg saai recht-toe-recht aan. Soms afgewisseld door een stukje bos waarin we een leuk stel honden tegenkomen, bordercollies. Ze lopen ook deze wandelroute met hun baasjes en op dit stukje mogen ze los lopen. Een grappig gezicht, het zijn enthousiaste beestjes die al spelend met een stok hun rondjes rennen. Er lopen trouwens veel honden-met-baasje mee, iets wat we niet vaak tegenkomen op wandeltochten. Meestal is dat verboden.
De derde rust is weer bij De Miet en daar komen we Albert en Meintsje tegen, we staan even met hen te kletsen en maken een foto van elkaar. Snowy is er natuurlijk ook bij. Zij vervolgen hun weg als wij nog even een drankje nemen. Het is jammer dat je voor het inschrijfgeld niets krijgt en de consumpties zijn niet goedkoop.
Na de rust moeten we nog ongeveer 5,3 km lopen na eerst een Brugmomentje vastgelegd te hebben, de brug over het Oranjekanaal. Even verderop zien we een prachtige boom in de bloesem staan, die gaat ook nog op de foto. Daarna lopen we een stukje bos in om dan weer over een akkerveld te gaan. Het laatste stuk is lang, recht en saai en ik ben blij als we de tent zien om ons af te melden. Nog even een finishfoto en dan snel naar huis. We willen bij het Pannenkoekhuis De Snoepert wat gaan eten maar daar kunnen we niet lekker buiten zitten, ja op picknickbanken maar ik ben toe aan een lekkere stoel in de zon! We rijden daarom door naar Schoonoord en zien een terras langs het kanaal, hetzelfde kanaal waar we vandaag drie keer langs zijn gelopen! En na een heerlijk drankje (helaas geen eten want ze zijn met een verbouwing van de keuken bezig) rijden we op huis aan, een tochtje van 2,5 uur.
Ik moet zeggen dat het mij enorm is tegengevallen want ik had zulke goede berichten gehoord over Drenthe. Naar mijn idee heb ik niet de leukste en mooiste stukjes gezien op deze dag en ik verwacht ook niet dat we hier nog een keer terugkomen. Maar het is weer een ervaring rijker en we hebben desondanks wel genoten van het heerlijke wandelweer.
De volgende tocht is een Groene Wisseltocht in Gouda a.s. zaterdag
hier de foto's
We zijn goed en wel onderweg als we op de radio horen dat de A12 is afgesloten vanwege een ongeluk, we moeten omrijden via Amsterdam! De navigatie op de telefoon heeft al aangegeven dat er trubbels waren want hij geeft aan: rij via Gorinchem! Ok, dan gaan we maar terug want Amsterdam is helemaal een reis om de wereld! Maar ja, het is inmiddels spitsuur en is het overal druk dus we komen van de ene file in de andere, het is niet alleen Hemelvaartsdag morgen maar ook Bevrijdingsdag.......en ik bel de b&b eigenaar dat we "wat later" zijn. Na 4,5 uur (het is normaal 2,5 uur rijden) komen we aan! Tussendoor wel even wat gegeten en even gerust hoor, dat dan weer wel want zo lang autorijden is niet verantwoord.
We rijden het erf op en worden na aanbellen begroet door Annie de eigenares en ze laat het verblijf zien. Ik schrik: de kamer is klein en ruikt erg muf!! De slaapkamer is ook klein maar voldoende en de badkamer sober maar schoon. Het is voldoende voor 1 overnachting dat wel maar we zijn beter gewend! Het ontbijt staat al klaar dus geen vers gebakken broodjes morgenochtend en de koffie moeten we zelf zetten.....
Na een gebroken nacht, ondanks de goede bedden, maken we ons op voor de wandeldag. We worden uitgezwaaid door de eigenaar, kletsen nog wat. Het belooft een zonnige dag te worden en rijden naar de startlocatie, het is een klein stukje rijden. We komen al wandelaars tegen als we bijna bij de tent zijn waar het startbureau zit. We schrijven ons in en gaan in de rij staan. Ja, een rij want de organisatie schrijft ieders naam over van het inschrijfbiljet op een startkaart. Waarom??? Zo niet nodig en tijdrovend. De prijs is ook niet mis: 6,- p.p. We krijgen er niets voor, ja een hele stapel papier want we krijgen het hele programma mee terwijl we maar 1 dag lopen! Na een toiletbezoek waar ook al 0,50 voor wordt gevraagd gaan we op pad.
Bij het verlaten van het start-finish terrein komen we Rob Keetlaer tegen die aan zijn tweede lus begint van de Kennedymars die woensdagavond om 22.00 uur gestart is. Hij is dus al een tijdje onderweg! We lopen een stukje met hem op en al kletsend komen we na 6,1 km bij de eerste stempelpost, buurthuis De Miet. Ik moet nodig naar het toilet maar de rij is erg lang dus ik besluit verder te lopen, dan maar even een plekje in het bos zoeken! We gaan dus meteen weer verder en laten Rob hier achter, hij gaat even van zijn rust genieten. Helaas moeten we nog een flink stuk door akkervelden voordat we het bos bereiken maar uiteindelijk lukt het om ergens achter een boom mijn blaas te ledigen.......wat een opluchting want dat loopt een stuk prettiger!
Na dit stukje akker-bos komen we aan bij de tweede rust op 9,1 km en dat is een acceptabele afstand om even te gaan zitten, genieten van de zon op het terras. We zijn te gast bij een Huifkarrencentrum en heet Rij Maar An. Gelukkig gaan er net een paar mensen weg zodat wij plaats kunnen nemen en Hans gaat een bakkie koffie halen. Een groepje wandelaars komen bij ons aan de tafel zitten en we kletsen wat. Dat is het leuke van wandelen, er is altijd tijd voor een babbeltje! We hebben zicht op de drie huifkarren die volgeladen met toeristen in de bossen van Drenthe gaan rijden. Lijkt mij zeer oncomfortabel maar de wagens zitten vol!
Ongeveer vijf kilometer volgt tot de volgende rust maar daar is weinig over te vertellen helaas, het is erg saai recht-toe-recht aan. Soms afgewisseld door een stukje bos waarin we een leuk stel honden tegenkomen, bordercollies. Ze lopen ook deze wandelroute met hun baasjes en op dit stukje mogen ze los lopen. Een grappig gezicht, het zijn enthousiaste beestjes die al spelend met een stok hun rondjes rennen. Er lopen trouwens veel honden-met-baasje mee, iets wat we niet vaak tegenkomen op wandeltochten. Meestal is dat verboden.
De derde rust is weer bij De Miet en daar komen we Albert en Meintsje tegen, we staan even met hen te kletsen en maken een foto van elkaar. Snowy is er natuurlijk ook bij. Zij vervolgen hun weg als wij nog even een drankje nemen. Het is jammer dat je voor het inschrijfgeld niets krijgt en de consumpties zijn niet goedkoop.
Na de rust moeten we nog ongeveer 5,3 km lopen na eerst een Brugmomentje vastgelegd te hebben, de brug over het Oranjekanaal. Even verderop zien we een prachtige boom in de bloesem staan, die gaat ook nog op de foto. Daarna lopen we een stukje bos in om dan weer over een akkerveld te gaan. Het laatste stuk is lang, recht en saai en ik ben blij als we de tent zien om ons af te melden. Nog even een finishfoto en dan snel naar huis. We willen bij het Pannenkoekhuis De Snoepert wat gaan eten maar daar kunnen we niet lekker buiten zitten, ja op picknickbanken maar ik ben toe aan een lekkere stoel in de zon! We rijden daarom door naar Schoonoord en zien een terras langs het kanaal, hetzelfde kanaal waar we vandaag drie keer langs zijn gelopen! En na een heerlijk drankje (helaas geen eten want ze zijn met een verbouwing van de keuken bezig) rijden we op huis aan, een tochtje van 2,5 uur.
Ik moet zeggen dat het mij enorm is tegengevallen want ik had zulke goede berichten gehoord over Drenthe. Naar mijn idee heb ik niet de leukste en mooiste stukjes gezien op deze dag en ik verwacht ook niet dat we hier nog een keer terugkomen. Maar het is weer een ervaring rijker en we hebben desondanks wel genoten van het heerlijke wandelweer.
De volgende tocht is een Groene Wisseltocht in Gouda a.s. zaterdag
hier de foto's
zondag, april 24, 2016
Zeemansloop 23-4-2016 / 40 km
Het is de zesde keer dat ik vandaag afreis naar Scheveningen voor de Zeemansloop vanuit de visafslag in de haven aldaar. Deze keer ga ik alleen, maar ik zal later Cobie tegen komen die de rest van de tocht met mij mee loopt.
De tocht wordt al jaren georganiseerd door het Wandelpeloton van de Algemene Vereniging voor personeel van de Koninklijke Marine, AVOM.
Na de aanmeld- en opstartrituelen ga ik om 7.30 uur op pad, ik ga 40 km lopen. Bij het verlaten van de visafslag zegt iemand tegen mij: hee, jij bent ook Facebookvriend, ik ook (ik heb mijn badge op de rugzak zitten). Dat blijkt de marsleider te zijn van deze tocht, Kees Dorregeest.
Na een paar meter begint het te regenen, maar nadat ik mijn poncho goed en wel aan heb is het alweer over! En dan zie ik Cobie aankomen, hij is net na mij gestart en lopen we samen verder door de straten van Scheveningen. We lopen zelfs nog een stukje door de straat van Jan en Joke, dat zijn vrienden van mij.
We lopen richting Madurodam, een leuk attractiepark waar ik een paar keer met de kinderen geweest ben in een ver verleden. Na het park voorbij te zijn gelopen lopen we over een smal onverhard pad langs de trambaan richting de Waalsdorpervlakte.
De eerste rust is op 8,2 km maar daar gaan we niet zitten. Niet omdat het te vroeg is, we zien het gewoon over het hoofd. We vergapen ons aan de mooie huizen, we zijn nu in de betere wijken van Scheveningen aanbeland. Een groepje wandelaars loopt luidruchtig hun wandeltocht te promoten, de Dodentocht in Bornem maar ik zeg dat dat mij een stapje te ver is, 100 km in 24 uur!
Voorbij de ingang van Duinrell, ook een attractiepark, gaan we even bij een Pannenkoekhuis zitten dat net zijn deuren opent. Een gelukje voor ons, de zon schijnt lekker op het terras voor een cappuccino. Hier komt Nel net naar buiten, zij heeft hier een sanitaire stop gehad en loopt vandaag zonder haar maatje Magda.
Na de rust gaan we verder naar de eerste stempelpost. Die is gevestigd in "The greenhouse", de kantine van een volkstuin vereniging. We gaan alleen maar een stempeltje halen want we hebben tenslotte net gerust!
We vervolgen de tocht vanuit deze post over een fietspad langs de weg.....pfff......en ik zie op de routebeschrijving dat deze weg twee km lang is! Hier heb ik echt zo'n hekel aan, want dit is "kilometers maken", zo saai!! En het waait ook nog eens flink dus dat wordt bikkelen.
Na deze "horror" komen we het natuurgebied in, Pan van Persijn. Dit komt me bekend voor, van de Kippenloop! En ik herken de parkeerplaats die ten tijde van deze loop vol zit met lopers die hier een kippenpootje nuttigen. We zijn inmiddels in Katwijk aangekomen, we zien een vliegtuig aanvliegen op vliegveld Valkenburg wat hier in de buurt zit.
Dan volgt kilometers duinpad, slingerend langs de kust van Katwijk richting Wassenaar. Best mooi hoor, maar het loopt ook zwaar vanwege het vele stijgen en dalen. Soms over het voetpad en soms over het fietspad voor de afwisseling. We genieten wel van deze omgeving, het is prachtig. En het weer is wonder boven wonder ook goed al zien we vaak donkere wolken in de verte maar de regen valt niet op ons maar een stukje verder, het is de hele dag droog gebleven.
Op een bankje langs het voetpad zien we een man zitten maar dat is niet zo bijzonder. Wat wel bijzonder is, dat er een vosje naast hem zit! Ik maak er een foto van en hij zegt tegen mij: "geef je toestel maar aan je man (haha, weet hij veel!) en kom maar hier".
Ik ga naast hem zitten en hij geeft me een hondenbrokje in mijn hand met de woorden: "laag houden en NIET terugtrekken". Dat doe ik en het vosje eet uit mijn hand! Zo leuk! En Cobie maakt er een paar mooie foto's van. Het vosje rent dan weg en zijn "baasje" zegt dat ie gaat drinken in een plas verderop. Ik neem afscheid van hem en zet de vos nog een keer op de foto van heel dichtbij. Nog nagenietend van deze onderbreking lopen we verder naar de tweede rust bij het Wassenaar Paviljoen, ook weer bekend van de Kippenloop. Hier kunnen we weer lekker in de zon zitten. We hebben er 24 km op zitten. Ik vul mijn fles bij en we gaan na de rust weer verder.
Na een paarhonderd meter wil ik wat drinken maar spuug het weer walgend uit! Wat een smerig water zeg! Cobie zegt dat het misschien wel grondwater is wat daar uit de kraan komt! Gelukkig staan we bij een waterpunt van Durea en ik ververs het water. Brrrrr......wat vies!
We zien grote stukken plastic liggen, dat blijkt daar te liggen vanwege de bestrijding van de zwarte engbloem, een giftig gewas. Hierdoor wordt verspreiding van dit gewas tegengegaan. We lopen nu in het duingebied van Meijendel. Ik ben wel weer toe aan een rust, die kunnen we vinden in het pannenkoek huis met dezelfde naam: Meijendel.
We nemen plaats op het terras nadat we bij Jopie en Nel een stempel gehaald hebben. Hmmm.....ff genieten van de zon en kijken naar een groepje televisie makers, Lodewijk van Eigen huis en tuin zit er ook!! Maar volgens mij voor een ander programma want ik zie verder geen andere BN-ers.
Hierna volgt nog vier km duingebied en langs de watertoren om daarna weer aan te komen in de bewoonde wereld. Het laatste stukje gaat over de boulevard van Scheveningen en het is er lekker druk met weekendvierders. Het is er dan ook prachtig weer voor, hoewel koud maar de zon schijnt nog steeds heerlijk.
Op het einde van de boulevard hou ik nog een sanitaire stop want dat haal ik niet meer tot de finish. Die is niet ver meer maar toch neem ik het zekere voor het onzekere. Ook zien we veel bedrijvigheid in de branding die door de wind flink is opzwiept, kitesurfers nemen het er goed van onder deze omstandigheden.
Bij de vuurtoren gaan we naar links, de route gaat officieel langs de semafoor maar we hebben het even gehad voor vandaag. Vlakbij de finish zie ik wandelvrienden Maike, Maarten en Teus zitten bij Simonis die ik even ga begroeten en we maken een praatje alvorens we ons af gaan melden. Maar voordat we naar binnen kunnen word ik nog even aan de praat gehouden door een dame die zegt mijn wandelverslagen te volgen en Kees staat naast haar. Ik complimenteer hem met de bepijling, die is heel creatief gemaakt en op een kleinigheid na goed geplaatst. De route was goed te volgen zonder routebeschrijving en dat loopt heerlijk! We hebben volgens Runkeeper 38,78 km afgelegd met een gemiddelde snelheid van 5,2 km per uur.
Eindelijk kunnen we even nazitten met een drankje en worden we begroet door het shantikoor dat hier altijd vissersliedjes zingt. Het is gezellig! We kunnen zelfs nog eventjes zitten en ik ga aan het tafeltje zitten waar Heleen zit, een ander wandelmaatje. We kletsen nog wat maar dan wordt het tijd om afscheid te nemen.
Bedankt Cobie voor deze gezellige dag en bedankt AVOM voor de leuke wandeltocht!
Ik loop naar mijn auto die in de buurt staat geparkeerd en rij dan met een goed gevoel naar huis want ik heb een heerlijke wandeldag gehad, geen enkele blaar of ander ongemak! Volgend jaar weer om een nieuw bootje aan mijn matroosje te hangen, want als beloning krijg je hier een bootje........
bekijk hier nog meer foto's
De tocht wordt al jaren georganiseerd door het Wandelpeloton van de Algemene Vereniging voor personeel van de Koninklijke Marine, AVOM.
Na de aanmeld- en opstartrituelen ga ik om 7.30 uur op pad, ik ga 40 km lopen. Bij het verlaten van de visafslag zegt iemand tegen mij: hee, jij bent ook Facebookvriend, ik ook (ik heb mijn badge op de rugzak zitten). Dat blijkt de marsleider te zijn van deze tocht, Kees Dorregeest.
Na een paar meter begint het te regenen, maar nadat ik mijn poncho goed en wel aan heb is het alweer over! En dan zie ik Cobie aankomen, hij is net na mij gestart en lopen we samen verder door de straten van Scheveningen. We lopen zelfs nog een stukje door de straat van Jan en Joke, dat zijn vrienden van mij.
We lopen richting Madurodam, een leuk attractiepark waar ik een paar keer met de kinderen geweest ben in een ver verleden. Na het park voorbij te zijn gelopen lopen we over een smal onverhard pad langs de trambaan richting de Waalsdorpervlakte.
De eerste rust is op 8,2 km maar daar gaan we niet zitten. Niet omdat het te vroeg is, we zien het gewoon over het hoofd. We vergapen ons aan de mooie huizen, we zijn nu in de betere wijken van Scheveningen aanbeland. Een groepje wandelaars loopt luidruchtig hun wandeltocht te promoten, de Dodentocht in Bornem maar ik zeg dat dat mij een stapje te ver is, 100 km in 24 uur!
Voorbij de ingang van Duinrell, ook een attractiepark, gaan we even bij een Pannenkoekhuis zitten dat net zijn deuren opent. Een gelukje voor ons, de zon schijnt lekker op het terras voor een cappuccino. Hier komt Nel net naar buiten, zij heeft hier een sanitaire stop gehad en loopt vandaag zonder haar maatje Magda.
Na de rust gaan we verder naar de eerste stempelpost. Die is gevestigd in "The greenhouse", de kantine van een volkstuin vereniging. We gaan alleen maar een stempeltje halen want we hebben tenslotte net gerust!
We vervolgen de tocht vanuit deze post over een fietspad langs de weg.....pfff......en ik zie op de routebeschrijving dat deze weg twee km lang is! Hier heb ik echt zo'n hekel aan, want dit is "kilometers maken", zo saai!! En het waait ook nog eens flink dus dat wordt bikkelen.
Na deze "horror" komen we het natuurgebied in, Pan van Persijn. Dit komt me bekend voor, van de Kippenloop! En ik herken de parkeerplaats die ten tijde van deze loop vol zit met lopers die hier een kippenpootje nuttigen. We zijn inmiddels in Katwijk aangekomen, we zien een vliegtuig aanvliegen op vliegveld Valkenburg wat hier in de buurt zit.
Dan volgt kilometers duinpad, slingerend langs de kust van Katwijk richting Wassenaar. Best mooi hoor, maar het loopt ook zwaar vanwege het vele stijgen en dalen. Soms over het voetpad en soms over het fietspad voor de afwisseling. We genieten wel van deze omgeving, het is prachtig. En het weer is wonder boven wonder ook goed al zien we vaak donkere wolken in de verte maar de regen valt niet op ons maar een stukje verder, het is de hele dag droog gebleven.
Op een bankje langs het voetpad zien we een man zitten maar dat is niet zo bijzonder. Wat wel bijzonder is, dat er een vosje naast hem zit! Ik maak er een foto van en hij zegt tegen mij: "geef je toestel maar aan je man (haha, weet hij veel!) en kom maar hier".
Ik ga naast hem zitten en hij geeft me een hondenbrokje in mijn hand met de woorden: "laag houden en NIET terugtrekken". Dat doe ik en het vosje eet uit mijn hand! Zo leuk! En Cobie maakt er een paar mooie foto's van. Het vosje rent dan weg en zijn "baasje" zegt dat ie gaat drinken in een plas verderop. Ik neem afscheid van hem en zet de vos nog een keer op de foto van heel dichtbij. Nog nagenietend van deze onderbreking lopen we verder naar de tweede rust bij het Wassenaar Paviljoen, ook weer bekend van de Kippenloop. Hier kunnen we weer lekker in de zon zitten. We hebben er 24 km op zitten. Ik vul mijn fles bij en we gaan na de rust weer verder.
Na een paarhonderd meter wil ik wat drinken maar spuug het weer walgend uit! Wat een smerig water zeg! Cobie zegt dat het misschien wel grondwater is wat daar uit de kraan komt! Gelukkig staan we bij een waterpunt van Durea en ik ververs het water. Brrrrr......wat vies!
We zien grote stukken plastic liggen, dat blijkt daar te liggen vanwege de bestrijding van de zwarte engbloem, een giftig gewas. Hierdoor wordt verspreiding van dit gewas tegengegaan. We lopen nu in het duingebied van Meijendel. Ik ben wel weer toe aan een rust, die kunnen we vinden in het pannenkoek huis met dezelfde naam: Meijendel.
We nemen plaats op het terras nadat we bij Jopie en Nel een stempel gehaald hebben. Hmmm.....ff genieten van de zon en kijken naar een groepje televisie makers, Lodewijk van Eigen huis en tuin zit er ook!! Maar volgens mij voor een ander programma want ik zie verder geen andere BN-ers.
Hierna volgt nog vier km duingebied en langs de watertoren om daarna weer aan te komen in de bewoonde wereld. Het laatste stukje gaat over de boulevard van Scheveningen en het is er lekker druk met weekendvierders. Het is er dan ook prachtig weer voor, hoewel koud maar de zon schijnt nog steeds heerlijk.
Op het einde van de boulevard hou ik nog een sanitaire stop want dat haal ik niet meer tot de finish. Die is niet ver meer maar toch neem ik het zekere voor het onzekere. Ook zien we veel bedrijvigheid in de branding die door de wind flink is opzwiept, kitesurfers nemen het er goed van onder deze omstandigheden.
Bij de vuurtoren gaan we naar links, de route gaat officieel langs de semafoor maar we hebben het even gehad voor vandaag. Vlakbij de finish zie ik wandelvrienden Maike, Maarten en Teus zitten bij Simonis die ik even ga begroeten en we maken een praatje alvorens we ons af gaan melden. Maar voordat we naar binnen kunnen word ik nog even aan de praat gehouden door een dame die zegt mijn wandelverslagen te volgen en Kees staat naast haar. Ik complimenteer hem met de bepijling, die is heel creatief gemaakt en op een kleinigheid na goed geplaatst. De route was goed te volgen zonder routebeschrijving en dat loopt heerlijk! We hebben volgens Runkeeper 38,78 km afgelegd met een gemiddelde snelheid van 5,2 km per uur.
Eindelijk kunnen we even nazitten met een drankje en worden we begroet door het shantikoor dat hier altijd vissersliedjes zingt. Het is gezellig! We kunnen zelfs nog eventjes zitten en ik ga aan het tafeltje zitten waar Heleen zit, een ander wandelmaatje. We kletsen nog wat maar dan wordt het tijd om afscheid te nemen.
Bedankt Cobie voor deze gezellige dag en bedankt AVOM voor de leuke wandeltocht!
Ik loop naar mijn auto die in de buurt staat geparkeerd en rij dan met een goed gevoel naar huis want ik heb een heerlijke wandeldag gehad, geen enkele blaar of ander ongemak! Volgend jaar weer om een nieuw bootje aan mijn matroosje te hangen, want als beloning krijg je hier een bootje........
bekijk hier nog meer foto's
zaterdag, april 02, 2016
Naaldwijks wandelevenement 2-4-2016 / 22,5 km
De eerste tocht van april is tevens de laatste want ik kan de hele komende maand niet lopen vanwege andere afspraken! Tja, het leven bestaat uit meer dan wandelen......
Vandaag dus een tochtje in Naaldwijk starten, samen met Hans. We kiezen voor de 21 km route en die start vanuit sporthal de Pijl in Naaldwijk.
Op zaterdagochtend rijden we daar naartoe, een klein half uurtje rijden. We zien een mooi plekje dichtbij en we gaan ons aanmelden. Vlakbij de ingang staat Mieke haar wandeltocht te promoten, zij gaat later een stukje kuieren hier maar dan de 30 km route. Ik zeg haar gedag en na de opstart rituelen kunnen we vertrekken om 8.50 uur. Het weerbericht is heel positief voor vandaag maar bij de start is het nog fris.
De routebeschrijving is duidelijk en overzichtelijk, ik vind het alleen wel jammer dat de gelopen afstand er niet bij staat.......
Het is een druk bezochte tocht, je kan hier diverse afstanden lopen zoals 10, 15 en 30 km. En soms moet je goed opletten dat je niet een splitsing over het hoofd ziet, de pijlen zijn met onopvallend geel gemaakt maar verder is er prima gepijld. Het eerste stuk vanuit de sporthal gaat langs de vele kassen en tuinderijen waar het Westland om bekend staat en we lopen de nieuwe brug over de rijksweg over, de Snelbinder genaamd. Die is zo genoemd vanwege zijn uiterlijk......het is inderdaad net een snelbinder als je hem vanaf de bovenkant bekijkt.
Dan gaan we een tunnel onder de weg door, blijken we uit te komen bij de rijksweg en ik zie dat we een heel stuk langs deze weg moeten lopen. Wat een herrie en een stank, beetje jammer is dit. Aan de rechterkant zien we een bedrijven terrein, ook niet bepaald aantrekkelijk maar we lopen er wel op los te speculeren wat dat nou voor bedrijf is, dat Natures Pride.....
Ik hoor twee dames achter me kwebbelen en mevrouw zegt aan het eind van haar relaas: "Tja....dat is de andere kant van de keerzijde...." En ik dacht huh?? Ik lig helemaal in een deuk want ze haalt twee gezegdes door elkaar!! Dit zal later tijdens de tocht nog vaak terugkomen.....
En al lachend komen we eigenlijk ongemerkt aan het eind van die lange rechte weg naast de rijksweg. Er wordt maar weer eens een paaldans fotootje gemaakt, ook leuk!!
Na 7,2 km komen we bij de eerste rust, we moeten daarvoor een stukje van de route af en een drukke weg oversteken. Daar worden we goed bij geholpen door de vrijwilliger die hier de mensen veilig over laat steken en dat is wel nodig want het is een af en aan rijden van vrachtauto's! De rust is gesponsord door Trefzeker, een verhuurbedrijf. Hier is gezellige muziek en veel bankjes dus er is voor iedereen een plekje. De koffie is echt heerlijk en dat voor maar €0,50 waar zie je dat nog? En er is zelfs gratis een broodje te krijgen! Lekker hoor, even de benen van de vloer!
Na de pauze lopen we weer de drukke weg over op weg naar de volgende rust. In de verte zie ik Nel en Marga lopen en ik roep en zwaai naar ze, wel jammer dat ze net de andere kant op gaan, ze lopen een andere afstand.
We lopen nu richting Maassluis en ik herken gedeeltes van vorige wandeltochten vanuit VTM. De bekende Weverskade zit er dit keer ook in, een leuk paadje langs een watertje met heeeel veel bruggetjes en leuke huisjes. Dus al huisjes kijkend en foto's makend, zoals (weer) een paaldans foto en een Brugmomentje komen we vlakbij de Nieuwe waterweg aan. In de verte zien we een groot gevaarte waarvan ik denk dat het een pontonboot is, maar het is een kabellegger volgens Hans. Bij een Shell station probeer ik naar het toilet te gaan maar dat mag niet!! Balen.....nou ja, de volgende rust is nu niet ver meer.
We mogen nu een trappetje op om aan te komen bij de oever van de Nieuwe Waterweg. Ik zie een paar hele grote schepen voorbij komen en maak er een foto van. Dit vind ik wel lekker lopen, er staat nauwelijks wind en de temperatuur is goed.
Aan het eind van deze weg lopen we richting manage De Nieuwe Oranjehoeve op 12,2 km waar een mogelijkheid is om te pauzeren, maar ik ga daar alleen even naar het toilet. We hebben allebei nog niet echt de behoefte om weer te rusten dus we lopen door.
In het verlengde van de Nieuwe Waterweg maar dan niet langs de oever maar door het weiland zien we de stormvloedkering van Hoek van Holland in de verte en horen de vogeltjes fluiten. Wat een rust hier....we komen eventjes bij en de zon probeert door het toch wel dikke wolkendek te komen. Hier voelt Hans iets onder zijn voet en als we een bankje zien ga ik zijn voet even afplakken.
Dit loopt voor hem een stukje lekkerder en dan komen we aan bij de derde en laatste rust op een unieke plek volgens de routebeschrijving. We hebben er nu 17,2 km op zitten. Omdat dit de tiende editie is van deze wandeltocht, krijgen we hier een verrassing en treed er een artiest op, Ed Citroen. Het is er gezellig druk en er is heerlijke tomatensoep te krijgen. Hier hebben we wel zin in en ik geniet van de gezelligheid hier, het zonnetje is ook een klein beetje doorgebroken.
Er is ook een mogelijkheid om de tuin te bekijken, er staat een oude brandweerwagen en een straaljager opgesteld maar wij laten de tuin voor wat hij is.
De traktatie is een zure bom met worst of een plakje cake, wij nemen de bom. Die is zuuuuur! Maar de worst is lekker.....
Vanaf hier is het nog maar vier kilometer. Het Oranje gemaal zet ik even op de foto en een fietser wordt kwaad op een van de wandelaars omdat hij/zij niet uitkijkt. Fietsers zijn wat intolerant vandaag want vanmorgen was er ook al een fiets schermutseling.
In de route zit nog een leuke verrassing: de weg loopt door een bakkerijtje heen waar je ook wat lekkers kan nuttigen, je kan er zelfs lekker buiten zitten! Het laatste stuk lopen we langs sportvelden zoals een hockeyveld en een voetbalveld om daarna aan te komen in het centrum van Naaldwijk.
Hier zien we een hoop hardlopers zich warm lopen voor een hardloop wedstrijd die kennelijk vanmiddag gaat beginnen.
Een mevrouw wil nog even een Brugmomentje van ons maken als we bijna bij de finish zijn, daar komen we aan om 13.40 uur. En dan zien we dat de auto wat ongelukkig staat geparkeerd, het stukje weg waar wij staan is afgesloten in verband met de hardloopwedstrijd. Dan maar snel afmelden en vragen of we eruit mogen.
Na het afmelden krijgen we NOG een verrassing: allebei een plantje en een komkommer! Dan mag de route wel ietwat saai zijn geweest, de verzorging is perfect! Dat is dan weer de andere kant van de keerzijde, hihi!
De volgende wandeltocht is op 1 mei, de bevrijdingstocht in Dordrecht!
foto's staan hier
Vandaag dus een tochtje in Naaldwijk starten, samen met Hans. We kiezen voor de 21 km route en die start vanuit sporthal de Pijl in Naaldwijk.
Op zaterdagochtend rijden we daar naartoe, een klein half uurtje rijden. We zien een mooi plekje dichtbij en we gaan ons aanmelden. Vlakbij de ingang staat Mieke haar wandeltocht te promoten, zij gaat later een stukje kuieren hier maar dan de 30 km route. Ik zeg haar gedag en na de opstart rituelen kunnen we vertrekken om 8.50 uur. Het weerbericht is heel positief voor vandaag maar bij de start is het nog fris.
De routebeschrijving is duidelijk en overzichtelijk, ik vind het alleen wel jammer dat de gelopen afstand er niet bij staat.......
Het is een druk bezochte tocht, je kan hier diverse afstanden lopen zoals 10, 15 en 30 km. En soms moet je goed opletten dat je niet een splitsing over het hoofd ziet, de pijlen zijn met onopvallend geel gemaakt maar verder is er prima gepijld. Het eerste stuk vanuit de sporthal gaat langs de vele kassen en tuinderijen waar het Westland om bekend staat en we lopen de nieuwe brug over de rijksweg over, de Snelbinder genaamd. Die is zo genoemd vanwege zijn uiterlijk......het is inderdaad net een snelbinder als je hem vanaf de bovenkant bekijkt.
Dan gaan we een tunnel onder de weg door, blijken we uit te komen bij de rijksweg en ik zie dat we een heel stuk langs deze weg moeten lopen. Wat een herrie en een stank, beetje jammer is dit. Aan de rechterkant zien we een bedrijven terrein, ook niet bepaald aantrekkelijk maar we lopen er wel op los te speculeren wat dat nou voor bedrijf is, dat Natures Pride.....
Ik hoor twee dames achter me kwebbelen en mevrouw zegt aan het eind van haar relaas: "Tja....dat is de andere kant van de keerzijde...." En ik dacht huh?? Ik lig helemaal in een deuk want ze haalt twee gezegdes door elkaar!! Dit zal later tijdens de tocht nog vaak terugkomen.....
En al lachend komen we eigenlijk ongemerkt aan het eind van die lange rechte weg naast de rijksweg. Er wordt maar weer eens een paaldans fotootje gemaakt, ook leuk!!
Na 7,2 km komen we bij de eerste rust, we moeten daarvoor een stukje van de route af en een drukke weg oversteken. Daar worden we goed bij geholpen door de vrijwilliger die hier de mensen veilig over laat steken en dat is wel nodig want het is een af en aan rijden van vrachtauto's! De rust is gesponsord door Trefzeker, een verhuurbedrijf. Hier is gezellige muziek en veel bankjes dus er is voor iedereen een plekje. De koffie is echt heerlijk en dat voor maar €0,50 waar zie je dat nog? En er is zelfs gratis een broodje te krijgen! Lekker hoor, even de benen van de vloer!
Na de pauze lopen we weer de drukke weg over op weg naar de volgende rust. In de verte zie ik Nel en Marga lopen en ik roep en zwaai naar ze, wel jammer dat ze net de andere kant op gaan, ze lopen een andere afstand.
We lopen nu richting Maassluis en ik herken gedeeltes van vorige wandeltochten vanuit VTM. De bekende Weverskade zit er dit keer ook in, een leuk paadje langs een watertje met heeeel veel bruggetjes en leuke huisjes. Dus al huisjes kijkend en foto's makend, zoals (weer) een paaldans foto en een Brugmomentje komen we vlakbij de Nieuwe waterweg aan. In de verte zien we een groot gevaarte waarvan ik denk dat het een pontonboot is, maar het is een kabellegger volgens Hans. Bij een Shell station probeer ik naar het toilet te gaan maar dat mag niet!! Balen.....nou ja, de volgende rust is nu niet ver meer.
We mogen nu een trappetje op om aan te komen bij de oever van de Nieuwe Waterweg. Ik zie een paar hele grote schepen voorbij komen en maak er een foto van. Dit vind ik wel lekker lopen, er staat nauwelijks wind en de temperatuur is goed.
Aan het eind van deze weg lopen we richting manage De Nieuwe Oranjehoeve op 12,2 km waar een mogelijkheid is om te pauzeren, maar ik ga daar alleen even naar het toilet. We hebben allebei nog niet echt de behoefte om weer te rusten dus we lopen door.
In het verlengde van de Nieuwe Waterweg maar dan niet langs de oever maar door het weiland zien we de stormvloedkering van Hoek van Holland in de verte en horen de vogeltjes fluiten. Wat een rust hier....we komen eventjes bij en de zon probeert door het toch wel dikke wolkendek te komen. Hier voelt Hans iets onder zijn voet en als we een bankje zien ga ik zijn voet even afplakken.
Dit loopt voor hem een stukje lekkerder en dan komen we aan bij de derde en laatste rust op een unieke plek volgens de routebeschrijving. We hebben er nu 17,2 km op zitten. Omdat dit de tiende editie is van deze wandeltocht, krijgen we hier een verrassing en treed er een artiest op, Ed Citroen. Het is er gezellig druk en er is heerlijke tomatensoep te krijgen. Hier hebben we wel zin in en ik geniet van de gezelligheid hier, het zonnetje is ook een klein beetje doorgebroken.
Er is ook een mogelijkheid om de tuin te bekijken, er staat een oude brandweerwagen en een straaljager opgesteld maar wij laten de tuin voor wat hij is.
De traktatie is een zure bom met worst of een plakje cake, wij nemen de bom. Die is zuuuuur! Maar de worst is lekker.....
Vanaf hier is het nog maar vier kilometer. Het Oranje gemaal zet ik even op de foto en een fietser wordt kwaad op een van de wandelaars omdat hij/zij niet uitkijkt. Fietsers zijn wat intolerant vandaag want vanmorgen was er ook al een fiets schermutseling.
In de route zit nog een leuke verrassing: de weg loopt door een bakkerijtje heen waar je ook wat lekkers kan nuttigen, je kan er zelfs lekker buiten zitten! Het laatste stuk lopen we langs sportvelden zoals een hockeyveld en een voetbalveld om daarna aan te komen in het centrum van Naaldwijk.
Hier zien we een hoop hardlopers zich warm lopen voor een hardloop wedstrijd die kennelijk vanmiddag gaat beginnen.
Een mevrouw wil nog even een Brugmomentje van ons maken als we bijna bij de finish zijn, daar komen we aan om 13.40 uur. En dan zien we dat de auto wat ongelukkig staat geparkeerd, het stukje weg waar wij staan is afgesloten in verband met de hardloopwedstrijd. Dan maar snel afmelden en vragen of we eruit mogen.
Na het afmelden krijgen we NOG een verrassing: allebei een plantje en een komkommer! Dan mag de route wel ietwat saai zijn geweest, de verzorging is perfect! Dat is dan weer de andere kant van de keerzijde, hihi!
De volgende wandeltocht is op 1 mei, de bevrijdingstocht in Dordrecht!
foto's staan hier
Abonneren op:
Posts (Atom)