De 30 van Zandvoort 28-3-2015 / 30 km

Op vrijdag 27 maart vertrekken Hans en ik naar Zandvoort want ik ga zaterdag een wandeltochtje lopen. We hebben daar een huisje van Center Parcs gehuurd omdat het best een eindje rijden is vanaf Spijkenisse en het lijkt me wel lekker om meteen na de tocht in een warm bad te stappen in plaats van in een koude auto om naar huis te rijden.......

De wandeltocht die ik ga lopen heb ik vorig jaar voor het eerst gelopen en dat was me toen heel goed bevallen! De route is mooi en goed gepijld door Le Champion die de tocht organiseert. Dat kan je wel aan deze organisatie over laten, tochten van hen zijn altijd goed!

Alleen de weerberichten zijn ronduit slecht te noemen, veel bewolking en regenachtig weer. Nou ja, met een regenjas en -regenbroek is het geen probleem! De wind zou vanuit het zuiden komen en dat komt goed uit omdat we naar het noorden lopen over het strand, dus lekker met de wind in de rug! Alleen met een zonnetje erbij is ziet alles er wel vriendelijker uit maar de afwezigheid ervan heb ik eigenlijk niet gemist.....

De start is vanuit een grote tent op het circuit van Zandvoort. Als we aankomen bij de tent is het startschot net gelost en we zien een lange stoet wandelaars trappelen van ongeduld in de lange rij. Die vermijden wij even door eerst een bakkie koffie te gaan drinken!

Uiteindelijk starten wij ook en we lopen meteen het strand op. Aan het begin heb je nog de keuze uit lopen over de boulevard of over het strand, wij kiezen natuurlijk voor het stand. Het is laag water dus een lekker hard strand om over te lopen.

Bij de eerste stempel post die al op 2,9 km zit gaan we alleen heel even een stempeltje halen want de volgende stempelpost en tevens rust zit op 8 km en daarom lopen we nu maar even door. Ook al vinden we trainen op rusten heerlijk, zo snel is nou ook weer niet de bedoeling!

We lopen zo te kletsen dat we ongemerkt aankomen bij de post in IJmuiden en gaan bij de strandtent vlakbij de strand opgang in paviljoen Beach Inn koffie drinken met natuurlijk een appelpunt erbij. Het is er druk maar kunnen toch nog net een leuk plekje vinden. Er speelt een bandje en het is er reuze gezellig!

Men zegt wel eens:"gezelligheid kent geen tijd" wat in dit geval ook opgaat want we kunnen er niet eeuwig blijven zitten, we moeten nog een aantal km's lopen!
Bij de volgende stempelpost aan het IJmuiderslag staan de Dixies verdekt opgesteld en in tegenstelling tot even geleden is de rij hier helemaal niet lang en maak ik er toch even gebruik van!

Met een lege blaas loopt het veel prettiger en wij vervolgen de tocht richting het Nationaal park Zuid-Kennemerland, een heel erg mooi natuurgebied. Hier staan ook diverse bunkers uit de Tweede Wereldoorlog en ik krijg geregeld uitleg over deze bunkers en dat is best interessant! We gaan zelfs even bovenop een bunker staan om van het uitzicht te genieten en zien van bovenaf de wandelaars voorbij komen.
De route laat ons verder genieten van wat de natuur te bieden heeft. Ik loop te genieten, het pad is best zwaar, veel stijgen en dalen, maar dat vind ik wel eens lekker op zijn tijd, een beetje afzien!

Bij de volgende stempelpost op het landgoed Duin en Kruidberg, we hebben 16,2 km afgelegd, is ook gelegenheid voor een rust. We lopen er alleen even naar binnen om eens het kasteel van binnen te bekijken maar gaan daarna weer verder met de tocht. We hebben een volgende rust gepland bij het Kopje van Bloemendaal, in een Pannenkoekhuis. Bij het kasteel krijgen we ook weer een stempel en een lekkere muffin met een "5" erop, het is de vijfde keer dat deze tocht georganiseerd wordt. De muffin stop ik in mijn tas voor later en we lopen weer door.

We lopen door Santpoort-Zuid waar we de ruïne van Brederode tegenkomen. Ik maak er een foto van en het staat ook als kijktip op de routebeschrijving die we per post hebben mee gekregen. Met de Ruïne van Brederode worden de resten aangeduid van Kasteel Brederode. Het kasteel is in de tweede helft van de 13de eeuw gesticht door Willem I van Brederode (1215?–1285). Deze stamt af van de heren van Teylingen, die verwant waren aan de graven van Holland. Het kasteel vormde onderdeel van de hoge heerlijkheid Brederode, waarmee de heren van Brederode in de 13e eeuw door de graaf van Holland waren beleend.

De naam Brederode verwijst naar een stuk bosgrond (Brede Roede) dat gerooid werd, waarop het kasteel is gebouwd. Eerst bestond het kasteel slechts uit een woontoren. Rond 1300 werd de toren afgebroken waarna Dirk II van Brederode een vierkant kasteel liet optrekken.
Aldus Wikipedia.....toch leuk om langs een stukje geschiedenis te lopen!

Het openluchttheater Caprera is in Bloemendaal en we lopen er langs. Dat is best mooi om te zien zo'n theater. Het is nog volop in gebruik door diverse artiesten.
Na de sportvelden van Bloemendaal is de stempelpost Kopje van Bloemendaal op 20,5 km. We halen weer een stempel en een pakje sap. Boven aan een heuvel is een pannenkoek restaurant waar we even uitgebreid gaan zitten. Er is ook een uitkijktoren en die gaan we natuurlijk even bekijken, ook weer om van het uitzicht te genieten!

Het kopje van Bloemendaal is een 43 meter hoog duin net buiten natuurgebied de Kennemerduinen en landgoed Caprera. Het oorspronkelijke uitzichtpunt werd in 1907, na kunstmatige verhoging van het duin, door Koningin Wilhelmina geopend. In de Tweede Wereldoorlog is er door de Duitsers een bunker gebouwd die met kleine aanpassingen momenteel nog steeds dienst doet als uitzichttoren. Deze toren is in 2008 volledig gerestaureerd en is vrij toegankelijk.

Na een heerlijke pannenkoek met spek gegeten te hebben gaan we weer op pad voor de laatste 10 km. Door Overveen, hier staan veel erg mooie en grote huizen, richting de laatste stempelpost bij restaurant Loetje op 23,5 km waar ook een rustmogelijkheid zit maar waar we niet gaan zitten vanwege de beperkte tijd. Half zes is de uiterlijke finishtijd en we zijn er nog niet! Bij de stempelpost maken we nog even een praatje met de vrijwilligers die kou zitten te lijden! Blij dat deze mensen dat doen voor ons, zonder vrijwilligers geen wandeltochten!!! Hier krijgen we als laatste snack een mandarijntje uitgereikt die we ter plekke oppeuzelen.

Vanaf dit punt gaan we over een stukje landgoed genaamd Duinlust richting de finish in Zandvoort. Het laatste stuk is pittig, er staat een stevige wind die we nu pal tegen hebben! Het venijn zit wederom in de staart, dat blijkt nu wel.
Als we nog 1 km moeten lopen krijgen we nog iets lekkers van de organisatie vanwege het lustrum en kletsen we even met Rina die we hier tegen komen.

Ik finish om 16.45 uur en ik krijg een medaille om mijn nek en een roos, klets nog even met mijn wandelmaatjes en wacht op Hans die me op komt halen om samen weer naar het huisje te kunnen lopen. Hij maakt een paar leuke finish foto's, een herinnering voor later. Deze tocht behoort nu echt tot mijn favorieten, ik heb een heerlijke dag gehad!

Scheveningse Bosjestocht 21-3-2015 / 30 km

Zaterdag 21 maart.....tijd voor een wandeltocht van 30 km omdat ik de kilometers wil opvoeren. Ik besluit vandaag een tochtje te lopen in Scheveningen bij de Haagse wandelsportvereniging De Vierdaagsche, de Scheveningse Bostocht.
Ik ga iets eerder weg van huis omdat er wegwerkzaamheden zijn maar uiteindelijk heb ik daar geen last van gehad, misschien omdat het nog vroeg op de dag is....
Samen met Rob ga ik deze tocht lopen en hij wil eerst nog even een bakkie cafeïne voor de start, maar in mijn geval is dit niet verstandig want dan moet ik altijd zo snel weer naar het toilet en dat is vaak niet handig!
Na het inschrijven kletsen we nog even met iemand van de vrijwilligers en Rob geeft een tip wat betreft de routebeschrijving en het vermelden van de rustposten. Wij vinden het altijd fijn om van te voren te weten waar die ongeveer zitten, dan kan je je erop instellen. Nu is het even een zoekplaatje omdat deze vereniging alle afstanden op één blaadje zet. Dit doen ze uit oogpunt van het milieu: minder papier nodig. Daar is wat voor te zeggen....

Uiteindelijk kunnen we vertrekken, wat later dan we gepland hebben.
Na heel wat straatjes doorkruist te hebben komen we wandelaars in tegengestelde richting tegen, die zeggen dat ze verkeerd lopen. Wij merken daar niets van maar na de routebeschrijving te hebben geraadpleegd komen wij ook tot de conclusie dat we verkeerd gaan! Dit zal de tendens worden van deze wandeltocht maar of dat nu ligt aan de bepijling of aan ons dat laat ik maar in het midden!
We blijken niet zo ver terug te moeten en vinden al snel de geplande route weer. Het is wat druilerig en af en toe komen er spetters uit de lucht maar erg nat worden we er niet van.

Ook staan er flink wat beelden in de stad en raken in een melige bui door er naast te gaan staan voor een gekke foto. En ineens zien we overal beelden staan die mij ook nog nooit opgevallen waren, ik heb deze tocht meerdere keren gelopen....

Er is een rust gepland op zes kilometer maar we besluiten door te lopen naar de rust op 14 km want we zijn nog lang niet aan een rust toe.
Op 8,5 km is ook een rust bij een Texaco station maar dat vinden we niet gezellig dus daar lopen we ook aan voorbij.
We komen voorbij het Indisch monument. Het is een monument ter nagedachtenis aan alle Nederlandse burgers en militairen die in de Tweede Wereldoorlog het slachtoffer zijn geworden van de Japanse bezetting (1941-1945) van het voormalige Nederlands-Indië. Zij kwamen om in de strijd, in de kampen of tijdens dwangarbeid.
Het is op 15 augustus 1988 onthuld door koningin Beatrix, 43 jaar na de capitulatie van Japan. Het is ontworpen door Jaroslawa Dankowa en bevindt zich in de Scheveningse Bosjes, vanaf 2002 vergezeld door het Indië-monument. Het monument bestaat uit 17 bronzen beelden, een kaart van Indië en de tekst “de geest overwint”.

Ik vind dit altijd een indrukwekkend monument, en er bloeien mooie bloemen in het perkje ervoor.
Bij de Plesmanweg zien we weer beelden staan maar die staan op een hele hoge sokkel dus geen plek voor een fotootje.
En we zijn weer zo verwikkeld in het gesprek dat we weer een pijl missen waardoor we fout lopen. Na enig gepuzzel en checken op Google maps lopen we terug naar de rust bij een sportkantine die we al snel vinden. Daar is het heerlijk rustig en kunnen we even de benen strekken voor een tijdje.

De rust loopt uit en we komen tot de conclusie dat als we op tijd terug willen zijn we nu toch echt weer in de benen moeten!
Na de rust lopen we weer verkeerd maar dit keer omdat de pijl op een onlogische plek zit, we lopen rechts maar hij hangt links......dit keer is de "schade" niet erg!

We lopen door het Westbroekpark waar veel Nijlganzen zitten, we zien zelfs al jonkies! Dit parkje is niet ver van het Circus theater weet ik, omdat ik in het verleden hier wel eens mijn auto parkeerde als ik naar een musical ging. Dat kan nu helaas niet meer, althans niet meer gratis!

Bij het Circustheater zien we in grote rode letters "Billy" staan en ik krijg het idee om daarvoor te poseren voor een fotootje. Dat worden hilarische foto's!
Het zonnetje maakt het allemaal een stukje vrolijker, die schijnt inmiddels een heel klein beetje.

Natuurlijk lopen we nu ook weer langs het Kurhaus.
Het Grand Hotel Amrâth Kurhaus The Hague, vaak kortweg Kurhaus genoemd, is een groot hotel tussen het Gevers Deynootplein en de boulevard langs het strand van Scheveningen. Het beschikt over ruim 250 kamers.
Middenin het complex bevindt zich de Kurzaal. Deze imposante zaal wordt als restaurant gebruikt maar ook voor een aantal jaarlijks terugkerende evenementen.
Daarnaast beschikt het hotel over een restaurant met kunstwerken van Wassily Kandinsky en een aantal conferentiezalen.

De boulevard is er vlak achter en wij zien dat er geen pijlen meer zijn maar dat staat ook vermeld op de routebeschrijving.
We vinden het nu wel tijd voor een lunch en zoeken een leuke strandtent uit. En dat lukt al snel, bij Strandpaviljoen Summertime gaan we even lekker zitten op een bankje met haardvuurtjes op de tafel. Deze lunch loopt ook wat uit waardoor we weer laat op pad gaan voor de rest van de route maar we moeten nu nog 12 km!

We lopen met de wind in de rug naar het einde van de boulevard om naar de visafslag te gaan, de plek waar over een aantal weken de Zeemansloop is.
Langs de havens van Scheveningen zijn ook veel restaurants gevestigd maar omdat het weer er zich niet voor leent, zijn de terrasjes leeg en in de haven liggen de bootjes er verlaten bij........

Via de haven lopen we naar het duinpad langs het strand om verder te lopen richting Kijkduin. De wind waait onstuimig waardoor de golven witte schuimkoppen hebben, een spectaculair gezicht! Ik hou van de zee en het strand en ik loop volop te genieten hier!!
Bij strandslag 6 moeten we het duinpad verlaten om vervolgens in een mooi duingebied te lopen richting de bebouwde kom en zo komen we weer in de buurt van het startbureau. Nog een klein stukje door het park Ockenburg en langs het verlaten pand op het park en dan komen we uiteindelijk bij het startbureau dat inmiddels verlaten is door de wandelvereniging. We hebben er een lange dag van gemaakt! Jammer van het stempeltje maar ja, als je daar een topdag voor terug krijgt is dat helemaal niet erg!
Ik ben niet eens zo heel erg moe en met een voldaan gevoel neem ik afscheid van Rob en rij weer terug naar Spijkenisse. Ik heb een leuke dag gehad!

Kilometervretermars 14-3-2015 / 22,5 km

Het is vandaag tijd voor de Kilometervretermars in Maassluis en ik ben van plan om 20 km te lopen, samen met Leo. Als ik op het startbureau aankom meld ik me aan en ik ga even buiten op Leo wachten want binnen is het te druk. Ik klets nog even met Magda en een man die ook wacht met zijn hondje. Het beestje draait ongeduldig heen en weer want het vrouwtje is er nog niet. Hij is het gewend om te wandelen zegt zijn baasje op mijn vraag of hij ook mee gaat. Het hondje heet Goofy.....

Als het tijd is komen de routebeschrijvingen tevoorschijn, want eerder dan 8 uur mogen we niet weg! Het is dringen geblazen hahaha! Er zijn drie verschillende afstanden dus ook drie mensen van de vereniging die met een stapel papier buiten staan......

Als we net een minuut op weg zijn, moet ik ineens naar het toilet en jawel hoor, er zijn er meer die daar aan denken! Dus in de (kleine) rij dan maar!
Als ik naar buiten loop zie ik Gery en Ben aankomen en Ed zie ik op de parkeerplaats, zij starten iets later en gaan 30 km lopen. We begroeten elkaar en wij gaan vast op pad.

Het is inmiddels 8.15 uur. Volgens de routebeschrijving gaan we naar het westen, richting Hoek van Holland, over rechte paden, er is hier helaas niet veel te beleven.
Op 8,5 km zit de eerste rust, bij lunchroom de Bosrand, een aardige locatie maar erg druk. Er is geen goede zitplek binnen dus we gaan snel weer verder nadat ik Charlotte nog even gedag zeg, zij gaat wel even pauzeren.

We zijn vlakbij het Staelduinse bos. Meestal lopen we er met deze tocht langs, dit keer mogen we door het bos de route vervolgen. Er staan hier heel wat bunkers en het is er tevens een vleermuizenreservaat.
Even is er verwarring omdat de pijlen aangeven dat we het bospad op moeten, dat door middel van rood-witte lintjes is aangegeven, maar even verderop zie ik ook pijlen op de grond staan die dezelfde richting uit wijzen. Wij besluiten gewoon in het zonnetje te gaan lopen in plaats van door het bos, in het donker. Het pad loopt er evenwijdig aan en we zien de wandelaars die het bospad gekozen hebben dan ook weer verschijnen.
Na nog een klein stukje door de bebouwde kom gelopen te hebben komen we aan bij de tweede rust, bij SV Waterweg, een voetbalkantine. Daar is het heel erg rustig, je kan er een kanon afschieten! Na een kopje thee en een sanitaire stop gaan we weer verder richting de Waterweg.

In de verte zien we diverse schepen aangemeerd liggen in de haven en we gaan weer richting de stormvloedkering. Daar zouden we een wagenrust hebben waar we een Schrobbelaartje kunnen krijgen, een lekker kruidenbittertje en een krentenbol. Lekkerrrr!!!
Het is een koude en tochtige plek dus we gaan snel weer verder, nog maar een paar kilometers.

Onderweg raken we in gesprek met twee heren op leeftijd die ook aan het trainen zijn voor de vierdaagse. Ze vertellen ons een aantal anekdotes waardoor de lange, rechte en saaie weg langs de Waterweg een eitje wordt. Helaas mogen we het laatste gedeelte niet verder lopen langs het water maar langs het spoor........waardoor we weer meer last van de ijzige wind hebben. Maar ach.....nog even en dan zijn we bij de finish.

Als we de huizen van Maassluis ontwaren, zien we ook de finish opdoemen, het wandelcentrum aan de Albert Schweitzerdreef.
In het clubgebouw ruikt het heerlijk naar de erwtensoep en ik krijg meteen trek daarin! Dus na het afmelden nog eventjes napraten en een soeppie eten en dan is het weer tijd om naar huis te gaan en heb ik weer 22,5 km bijgeschreven!!!

RWV Winterserie deel 6 /1-3-2015 / 15 km

Ondanks dat ik gisteren al een rondje gelopen heb, ga ik vandaag ook maar weer eens buitenspelen! Ik heb een goede reden om naar buiten te gaan: het is/wordt mooi weer! En vandaag ga ik de laatste keer in Kralingen lopen, de laatste van de zes edities van de Winterserie, het is alweer maart!
Zoals altijd ben ik weer veel te vroeg, maar het is al gezellig in de kantine van PAC en ik maak een praatje met die of gene tot we het sein krijgen om naar buiten te gaan. Gerrit staat al klaar met de routebeschrijvingen maar eigenlijk heb je die niet nodig, er wordt altijd heel goed gepijld!

Al kletsend lopen we door het Kralingse bos richting Prinsenland. Via paadjes met namen als Verborgenlaantje, Stinsenlaantje en Wolvenvallei komen we bij het metro station van Kralingen. Dat heeft een metamorfose ondergaan, er is nu een hele grote parkeergarage aan gebouwd, een P+R. Handig, voor als je in het centum van Rotterdam moet zijn, want je betaald daar de hoofdprijs voor een parkeerplekje!

Als we door de straatjes van Prinsenland lopen zie ik een straatnaam bordje met mijn voornaam erop: Ineke Sluiterlaan. Grappig, ik maak er een foto van.
Dan zien we weer een mooie rode kat op een brug zitten, hij blijft mooi zitten en laat zich aanhalen. Dat moet natuurlijk ook vastgelegd worden, zo lief!

Vlakbij dit bruggetje is nog een mooie brug, tijd dus voor een Brugmomentje! Het is prachtig weer en er drijven leuke wolkjes over......

Op de route zit een groot kunstwerk waar we omheen mogen lopen.
Dit heet Vierkant eiland en is een kunstwerk in een waterpartij in het Prinsenpark van de deelgemeente Prins Alexander. In het midden van een betonnen constructie bevindt zich een vierkant. Dit gat symboliseert het laagste punt van Nederland: zeven meter beneden NAP. De constructie, van vierkant en cirkel, vormt een schaal met oplopende balken en meet 54 x 54 meter. Het is gemaakt door kunstenaar Frans de Wit in 1996.
Er staat een stevige wind als we het kunstwerk passeren en je kan zelfs kiezen welke richting je wil lopen, om het kunstwerk heen. Wij kiezen voor de kortste.

We komen bij de rust aan die in een kantine van korfbalvereniging "De Trekvogels" is, en ik wil wel even naar het toilet. Maar ik moet daarvoor een trap op en er staan mensen te wachten, daar heb ik geen zin in en we gaan daarom maar verder, we zitten nu op ruim 10 km, ik hou het nog wel even vol.

Als we net voorbij het snelwandel parcours zijn (er is vandaag ook een snelwandelwedstrijd) wil ik heel eventjes zitten want die tocht van gisteren en nu ook vandaag, dat hakt er een beetje in. Op een bankje bij een leuk klaterend watervalletje gaan we even in het zonnetje zitten. Je waant je daar op een zonnig terrasje.....heerlijk even die rust al is de finish niet ver meer!

Na bijna een kilometer komen we aan bij de finish. Nu moet ik wel heel nodig naar het toilet en na het afmelden drink ik nog even een kopje thee voordat ik naar huis ga, nog eventjes nababbelen (alsof we dat onderweg nog niet gedaan hebben hahaha!)

Dit was een mooie wandeling en heb met volle teugen genoten, ik stap met een goed gevoel de auto in om weer naar huis te rijden.

Zuurkooltocht SWD 28-2-2105 / 15 km

Ik ben al wakker voordat de wekker gaat, het is 7.15 uur. Ik kijk naar buiten: de auto is bevroren! Brrr....het was zeker een koude nacht en dat hadden ze ook voorspeld! De weersverwachting voor vandaag is gunstig, lekker weer voor een wandeling in ieder geval. Daarom ga ik vandaag in Dordrecht lopen samen met Leo. Het is een tijd geleden dat we elkaar gesproken hebben, dat wordt weer eens gezellig bijkletsen! De auto is overigens weer helemaal ijsvrij als ik wegrij.......

Op de afgesproken tijd kom ik aan bij Sporting Delta waar het startbureau zit van de Stichting Wandelsport Dordrecht die de Zuurkooltocht, want zo heet deze wandeling, uitgezet heeft. Nog even op de valreep Robert gedag gezegd, die is al van start gegaan met zijn maten maar hij gaat 25 km lopen en wij 15 en we moeten ons nog inschrijven.

Het is nog best druk bij de inschrijftafel en we staan al kletsend te wachten op onze beurt als een dame ineens voor ons dringt! Daar zeg ik wat van en kunnen wij, die netjes op onze beurt wachten, ingeschreven worden.......
Het zelfs zo druk, dat de vertrekkende lopers een andere deur uit moeten en bij deze uitgang krijgen wij onze routebeschrijving.
Leo woont in Dordrecht en hij ziet al meteen welke kant wij opgaan. Ik heb hier wel vaker gelopen en ik heb een vermoeden dat we de dijkjes mogen "bewonderen".

We lopen vanaf de start door een paar parken en slingeren door de bebouwde kom en Leo wijst mij het flat aan waar hij woont. Als we de zuiderdijk oplopen zijn we bijna bij de rust en hebben er dan 8,4 km op zitten. Bij de rust is het druk, het is een buitenrust in een tent en die is propvol! We staan heel eventjes in de rij voor een broodje zuurkool met worst en eten die staande op. Er staat ook een lange rij voor de dixie maar daar ga ik niet in staan, dat komt later wel!

Na deze korte rust gaan we verder over de Zuidendijk en lopen een stukje fout, maar we zijn niet de enigen. Een kleine misser op de overigens goed gepijlde tocht.
Op de route zit een voetbalveld en ik zie dat de kantine open is. Daar maak ik even gebruik van een sanitaire stop, lekker schoon en geen wachtrijen!
En dan zijn we weer terug bij Sporting Delta als we er precies drie uur op hebben zitten, het is inmiddels 12.00 uur. We melden ons af en na een stempeltje in mijn boekje (weer bijna vergeten) en na een consumptie gaan we ieder ons weegs.
Lekker gelopen!!!

15-2-2015 Rondje polder 17,49 km

Omdat ik afgelopen zaterdag niet kon wandelen ga ik vandaag de deur uit, richting polders in de buurt. Het is zulk lekker weer, dan kan ik niet binnen blijven hoor.
Ik weet nog niet precies hoe ik ga lopen maar ik begin vanuit de wijk, over een honden uitlaat laantje.
En dan de wijk uit richting Bernisse.
Het is heel erg lekker weer zoals ik al zei en ik begin al snel te transpireren. Vlakbij de manege passeer ik een ouder stel die wat moeite heeft met het veerooster.

Dit stukje loop ik wel eens hard en er lopen op dit moment ook veel hardlopers. Ik zie in de verte twee bekende personen aankomen, dat zijn Joop en An van de Marathon. Ik maak even een praatje met hen maar ga ook weer snel verder.

Als ik op een splitsing kom kan ik beslissen welke richting ik uit zal gaan, ik kies voor "het trambaantje" richting Zuidland. Dat is wel een erg lange rechte weg maar ja, ik wil toch wel ruim 15 km lopen dus die kant moet ik wel op!

Bij de kruising richting Zuidland ga ik nu eens naar rechts i.p.v. rechtdoor en dat is richting Geervliet. Er staat op de bordjes nog 5 km en ik heb er net 5 opzitten dus dat komt goed uit!

Dit is ook een heel erg lange en rechte weg maar dat wist ik wel. Gelukkig heb ik muziek op de oren om mij er doorheen te helpen!
Inmiddels ben ik aangekomen bij de Groene Kruisweg die ik kan oversteken naar Geervliet. Ik passeer een huis waar men al gezellig buiten zit in het zonnetje, het lijkt wel voorjaar!!

En dan kom ik aan de rand van Geervliet uit om verder te gaan langs het Hartelkanaal naar de McDonalds maar jeeetje! Ik ben het eigenlijk een beetje zat en zet het volume van de MP3 wat harder.
Als ik in de buurt van de afslag naar de Mac kom bedenk ik dat ik nu eigenlijk wel gewoon door kan lopen, het Hartelpark in! Daar weet ik een paar bankjes, misschien daar eventjes de benen van de vloer??
Maar ach, als ik bij het eerste bankje kom is die bezet! En oh jee, het tweede bankje is ook bezet! Jaloers passeer ik die mensen om verwoed verder te stappen. Maar eindelijk als ik het park bijna uit ben, toch nog een bankje gevonden! He he, eventjes maar hoor, en dan weer verder, ik ben er bijna....

Bij de kruising Groene Kruisweg - Carlton Hotel ga ik de snelste weg richting huis, het is nu echt niet ver meer. Nog even een paar lekkere nummers opzetten en gaan met die banaan! Die laatste km's blijk ik, als ik op mijn app Runtastic kijk, het snelst gelopen te hebben! Uiteindeljk toch nog 17,49 km gelopen in 3.19 uur.

Westduin parkentocht Den Haag / 7-2-2015 / 25 km

Vandaag ben ik eens een keertje naar Den Haag afgereisd voor een wandeling aldaar. Het is alweer een tijd geleden omdat ik een aantal jaar geleden erg teleurgesteld was over de kwaliteit van een wandeling verzorgd door deze wandelvereniging, de route was niet tot erg slecht gepijlt dus voor mij een reden om er niet meer te komen! Maar ik had gehoord dat het tegenwoordig veel beter is geworden dus ga ik vandaag de proef op de som nemen. De tocht van vandaag is georganiseerd door de Haagse wandelsportvereniging De Vierdaagsche en we gaan voor de langste afstand, 25 km.

Het is ijzig koud, de auto moet ik ontdoen van ijs maar de reis verloopt verder voorspoedig en op de afgesproken tijd kom ik aan bij het startbureau in de sportkantine van GDA aan de Madesteinweg.
Na inschrijven vraagt een klein mannetje aan de inschrijftafel welke afstand ik denk te gaan lopen, hij turft het aantal deelnemers. Ben benieuwd hoeveel dat er zullen zijn vandaag.

Nieuw is dat de route wordt aangegeven met zwart/gele pijlen, een hele verbetering blijkt wel want de pijlen zijn steeds van ver te zien en dat loopt heel prettig. Vanuit de kantine lopen we het park uit via diverse voet- en fietspaden en lopen dan het Park Ockenburgh in. Dit is een historisch park dat aangelegd is in 1650 met een rijke historie. Er staat ook een landhuis/villa en voormalig jeugdherberg wat verwaarloosd is maar er zijn plannen in de maak om het geheel op te knappen.

We lopen het bos uit richting Kijkduin door de bebouwde kom en in een straatje ontwaar ik een grote, dikke poes op een muurtje. Het beestje is niet schuw en laat zich aaien, ik maak er ook een foto van. Ik hou van katten vandaar!

In het park Meer en bos moeten we een flinke klim maken, mijn hamstrings vinden dat niet fijn maar ja, wat moet dat moet!
De eerste rust op 5,6 km slaan we over maar als ik op mijn horloge kijk hebben we er bijna twee uur opzitten en ben ik nu wel toe aan een bakkie thee! Na de routebeschrijving bekeken te hebben blijken we er bijna te zijn, bij een squashvereniging kunnen we even pauzeren. De bediening heeft niet gerekend op zoveel bezoekers, er staat maar een man achter de counter en de kopjes koffie worden per stuk vers gezet dus we moeten eventjes geduld hebben!

We hebben inmiddels 11,9 km afgelegd en we lopen na deze pauze weer verder.
Ik herken wat plekjes die we passeren, we zijn in Scheveningen aangekomen. Maar we lopen zo te kletsen dat we een pijl missen. Er loopt ook een wandelaar voor ons die in de gaten heeft dat we verkeerd gaan, een ander stel dat achterop loopt zegt het ook: we gaan verkeerd. Maar dat is uiteindelijk wel goed gekomen. Tussen de restaurantjes in lopend gaan we langs de haven van Scheveningen.

We lopen het duinpad op, weer veel stijgen en dalen! Het valt me op dat de begroeiing flink gesnoeid is, er ligt alleen maar zand. Het is ook ijzig koud maar ik heb er niet echt last van. Toch begint de vermoeidheid mij parten te spelen, aan het eind van dit duinpad komen we aan op de boulevard van Kijkduin waar we een pannenkoek restaurant induiken......even opwarmen! Met een lekkere warme chocomelk met slagroom en poffertjes komen we even bij.

Na dit aangenaam verpozen trekken we onze jas weer aan om ons op te maken voor het laatste stukje van het parcours. Nog een klein stukje duinpad waar we iemand van de organisatie op de fiets tegenkomen. Hij vraagt of het goed gegaan is! Wat een service......
We lopen daarna langs het Kijkduinpark om vervolgens weer in park Ockenburgh aan te komen. Het oude gebouw geeft een verlaten aanblik, wat jammer dat het er zo verwaarloosd bij ligt!

Bijna bij de finish aangekomen wacht ons een "verrassing". De finish is inzicht maar de pijlen wijzen naar de overkant! We mogen nog een ommetje maken om de km's vol te maken. Dat is het enige wat me een beetje tegenvalt aan deze tocht!
De route was absoluut goed gepijlt, wat een verschil met mijn laatste wandeltocht hier. We melden ons af en kletsen wat met de vrijwilligers en maken een compliment over de gelopen tocht. Dat kunnen ze wel waarderen merk ik.
De nazit is ook gezellig maar dan komt er toch een einde aan de dag. Ik neem afscheid en stap met een goed gevoel de auto in, wat een heerlijke wandeldag vandaag! Oh ja, het aantal deelnemers was 300.

RWV Winterserie deel 5 / 1-2-2015 / 15 km

En zo heb je alweer de vijfde editie van de Winterserie van RWV gelopen! Wat gaat de tijd toch snel!!

Op zondag 1 februari ga ik weer richting de Kralingse plas om mijn rondje te lopen.
In de kantine van PAC is het heel eventjes rustig, een grote horde hardlopers is net vertrokken voor hun marathontraining, het zijn er best veel! Ik meld me weer aan en sta verbaasd dat de dame achter de tafel mijn naam al weet en heb ik mijn startkaart in handen voor ik er erg in heb.

Voordat we van start gaan ga ik nog eventjes aan een tafeltje zitten waar Sabine en Larissa al zitten en ook Danyell en Suus zitten er en ik maak even een praatje voordat Gijs het startsein geeft. Even later komt Paul eraan en Rob kom ook binnen, hij verteld dat zijn startkaart kwijt is, later blijkt dat zijn voornaam met zijn achternaam samengevoegd is en is zijn kaart bij de "R" gestopt!

We kunnen rond tien uur vertrekken en het is buiten bewolkt en fris, er is zelfs regen voorspeld maar dat kan ons niet deren! Lekker doorstappend lopen we gezellig te babbelen en voor we er erg in hebben lopen we het Kralingse bos uit en we steken de Maasboulevard over. Bij de roeivereniging Nautilus staan we even stil voor een Brugmomentje, dat is een foto van een of meerdere persoon/personen op een brug, in wandeljargon. In dit geval mijn persoontje want Rob neemt de foto. Het is inmiddels gestaag gaan regenen helaas, mijn (oude) schoenen zuigen de nattigheid gretig op......jammer! Ook moeten we flink diepe plassen ontwijken.........en het wordt net geen glijpartij!!!

Maar ach, de bui is ook zo weer over en hebben we inmiddels een stukje bebouwde kom in Oud-Kralingen gehad. En dan steken we de Maasboulevard weer over en even is er verwarring over de route want de pijlen zijn weggespoeld. Maar dat is ook weer goed gekomen, we volgen gewoon de andere lopers en steken een stukje af.

Dan komen we weer in het Kralingse Bos en al zig-zaggend over de bospaadjes komen we weer aan bij de kantine. Ik kijk, voor het eerst die dag, op mijn horloge en tot mijn stomme verbazing heb ik best snel gelopen voor mijn doen! Een pee-erretje zegt Rob. Het is pas half 1 dus heb ik nog even tijd voor een nazit en een bakkie thee en ik bof, want Paul trakteert! Zo sluit ik de wandeling af met een heerlijk gevoel: gezellig gebabbeld, gelachen en ook nog goed gelopen, wat wil een mens nog meer!!!

De foto's bij dit verslag zijn van Rob

Wandelmarathon van Egmond 24-25 januari 2015/2 x 21,1 km

Als je denkt aan een marathon denk je dat is 42,195 meter hardlopen maar de wandelwereld kent dit fenomeen ook. Dit keer verdeeld over twee dagen van 21,1 km! Ik ben nog nooit in Egmond aan zee geweest dus dit jaar is mijn debuut op de wandelmarathon...
De tocht is georganiseerd door Le Champion, een grote organisatie die wel meer wandeltochten onder zijn hoede heeft zoals de Dam tot Dam en de 30 van Zandvoort. Ik heb mij via internet ingeschreven en een B&B geregeld zodat ik relaxed kan lopen, het is toch ruim 1,5 uur rijden vanaf hier.

Op de vrijdag voor het wandelweekend gaan Hans en ik naar Egmond aan zee om alvast in te checken. Als we daar aankomen kunnen we het adres niet zo snel vinden, maar uiteindelijk bellen we aan op de Duinstraat nummer 5. Het blijft angstvallig stil.......het zal toch niet......??? Maar gelukkig, de eigenaren komen aangerend en we maken kennis met Cindy en Arjen. Na een rondleiding door het verblijf, beneden wonen en boven slapen, installeren wij ons op de bank als de spullen hun plekje hebben gekregen. Zo.......even rust met een bakkie ouderwetse filterkoffie!!! Mmmmmm........

De ochtend van dag 1 op zaterdag word ik na een korte nacht wakker, meestal slaap ik niet zo goed in een vreemd bed. Het bed was wel lekker warm en ik kan niet goed op gang komen, daarom kom ik ietsje later bij de start in de sporthal de Watertoren. Hans is een stukje met me meegelopen, hij gaat weer terug naar de b&b. De temperatuur is laag en er staat een kille, straffe wind! In de sporthal is het rustig, een groot gedeelte is al gestart en naar ik later hoor, zijn er veel wandelaars gestrand bij het spoor. Door de weersomstandigheden rijden er geen tot weinig treinen! Gelukkig heb ik daar geen last van....

Ik ontmoet mijn wandelmaatje voor deze dag en we gaan van start na onze eerste stempel, het is inmiddels half negen. Na een stukje door de bebouwde kom komen we op het strand om de noordelijke route van vandaag te lopen. Je kan dus kiezen welke route je loopt, noord of zuid. Morgen gaan we de zuidroute lopen maar dat komt morgen pas. Het eerste gedeelte gaat over strand zo'n 8 km. Het is rustig, dat wil zeggen weinig wandelaars en in 2 van de wandelaars herken ik wandelvrienden uit Friesland, Albert en Meintsje die hun hondje Snowy hebben meegenomen. We kletsen wat en er worden foto's gemaakt en na een poosje lopen wij weer ieder ons eigen tempo.

We hebben inmiddels al een stempelpost gehad, er zullen er nog drie volgen! Wij rusten niet bij deze posten maar nemen alleen de "traktatie" aan, bij de eerste is dat een pakje Sultana's. Post twee is aan het einde van het stuk strand, we zijn inmiddels in bij de Kerf in Schoorl aangekomen en zitten nu op 8 km en hier krijgen we een Twixx die ik bewaar voor later. Pfff eindelijk een beetje uit de wind lopen, maar ja, nu wordt het parcours nog een stukje zwaarder want we moeten de duinen in! Dat wordt zweten! Het pad is ook niet vlak, nee we moeten onze beenspieren aanspreken! Mijn wandelmaatje heeft niet zoveel tijd gehad om te trainen maar ik voel mijn spieren ook wel hoor!

Ondanks de zwaarte van het parcours kunnen we wel genieten van de omgeving. Het is echt schitterend, veel bos- en zandpaadjes en zelfs een paar trappen!
We dollen wat met een kunstwerk, een houten fiets, daar moet ik natuurlijk even op zitten. Na ongeveer 12 km zien we een bankje in de zon en dat is het moment voor een rustpauze. Even lekker genieten van de warme zonnestralen! Achter ons staat een gebouwtje waar we ook eventueel even koffie of thee kunnen drinken en dat doen we dan ook . Dit zal onze enige rust zijn en ik maak nu ook even gebruik van het sanitair. Het etablissement wordt gerund door vrijwilligers en een paar kinderen verzorgen de koffie en thee voorziening. De thee is behoorlijk heet daarom duurt deze rust wat langer dan we gepland hebben. Maar ja, we mogen nog 8 km van deze omgeving genieten dus vooruit maar!

Als we weer vertrekken zien we de derde stempelpost verschijnen, we zijn nu in Bergen aan zee blijkt later. Hier krijgen we een mandarijn maar daar hebben we beiden geen trek in!
We lopen een stukje door de bebouwde kom van dit plaatsje en ik zie een leuk kunstwerk, mij afvragend wat het is. Als we eromheen lopen zien we een soort van waternimf en een vis verweven in elkaar. Ik kan het niet echt mooi vinden maar vooruit, een plaatje is snel gemaakt.

Tot de volgende stempelpost is het vervolgens weer bikkelen door de zanderige duinen van Bergen aan zee. Onderweg komen we allerlei gedierte tegen, zo ook de Schotse Hooglanders. Een groepje bronstige dieren lijkt het wel, ze maken een hoop kabaal naar elkaar! En net op het moment dat wij hun pad moeten kruisen! We blijven er even bij stil staan om een paar foto's te maken maar ik vind het best wel indrukwekkend en een beetje angstig. Toch komen we zonder kleerscheuren voorbij de runderen en kunnen we onze weg vervolgen.

Het venijn zit zoals altijd in de staart. De route wordt bewegwijzerd door plastic banners en gele pijlen maar ook door borden met de kilometer markering zodat je een beetje weet hoever je nog mag. In dit geval lijken de laatste km's wel van elastiek! Er lijkt geen eind aan te komen en als we een soort van bankje zien gaan we nog heel eventjes daarop zitten om op adem te komen! Het laatste stuk is door een terrein met vakantie huisjes. Me afvragend hoe je hier dan wel moet komen met je zware spullen want we zien geen auto's hier!

In de verte zien we de sporthal waar de finish is en niet lang daarna kunnen we ons afmelden. Ik maak een selfie van het finishmoment en een dame vraagt of zij een foto van mij moet maken, leuk voor bij het verslag! Na de finish-stempel bel ik Hans dat hij me tegemoet kan lopen en het is al best druk in de sporthal. De muziek is nogal hard en we kunnen elkaar nauwelijks verstaan maar we nemen nog een drankje om de dag af te sluiten. Daarna neem ik afscheid van mijn wandelmaatje: tot morgen! Ik heb genoten van deze toch wel zware wandeldag en ik kijk uit naar de volgende!

Dag 2 Zuidroute

Ik word lang voor de wekker al wakker en ik heb heerlijk geslapen. Na het zeer uitgebreide en lekkere ontbijt kan ik mij op gemak klaar maken voor dag 2. Het is vandaag niet zo koud als gisteren maar het is wel erg bewolkt met af en toe een miezerig buitje. We lopen weer samen naar de sporthal en we bespreken hoe we na de wandeling weer naar huis gaan want ik zal niet meer terugkeren naar de B&B. Ik heb ook al afscheid genomen van Cindy, onze gastvrouw.

In de sporthal is het iets drukker dan gisteren hoewel het grootste gedeelte van de wandelaars al vertrokken is na het startschot van 8.00 uur. Het is 8.15 uur als we kunnen vertrekken, richting de boulevard van Egmond voor de zuidroute.

Weer een groot gedeelte over het strand maar het is nu minder koud als gisteren en na een tijdje doe ik mijn muts af die ik de rest van de dag niet meer nodig zal hebben! Na 3,5 km is er alweer een stempelpost, hier kan je gratis koffie en thee krijgen en ik maak even gebruik van een Dixie. Hier kan je ook even zitten maar wij maken hier geen gebruik van, net zoals gisteren lopen we door.
We zien een groepje vogeltjes met korte pootjes door de branding rennen, wat zijn dat voor beestjes??? Geen idee maar het is wel een grappig gezicht.
De volgende stempelpost is na de strandopgang bij Castricum, we zitten nu op 8,5 km alweer! Hier wordt erwtensoep aangeboden maar brrr......daar moet ik op dit uur van de dag even niet aan denken!!!! Ook hier gaan we niet zitten, we zijn allebei nog lang niet moe en het gaat best lekker zo. Ook een mandarijn is niet echt waar we trek in hebben......die laten we maar aan ons voorbij gaan.

Mijn wandelmaatje slaakt een zucht:"Nee he?? Weer zand en heuvels!" Ik moet er hard om lachen en hij eigenlijk ook wel....
Hoewel het weer stijgen en dalen is wat de klok slaat, het parcours is toch best goed begaanbaar. In iedere geval geen mul zand zoals gisteren! Maar dit betekent niet dat het niet pittig is om over te lopen!!
En voor we het weten zijn we bij de derde stempelpost, op een campingterrein van de Kennemer Duincampings en het heet Bakkum. Hier lopen we weer voorbij na de stempel en de krentenbol die aangeboden wordt nemen we niet aan.
Ik vind het een rommelig terrein, de camping-plekken zien er verlaten en onverzorgd uit maar ja, het is natuurlijk nu geen campingseizoen!
Er staat een soort van golfkarretje en ja hoor, het kind in mij word wakker en ik ga erin zitten waar een foto van gemaakt wordt.

Na ongeveer 13 km is het nog 3 km tot de laatste stempelpost hebben we even behoefte aan een boterham en als we een bankje zien besluiten we hier even te stoppen. We hebben uitzicht over een mooi stuk duingebied en de wandelaars zien we voorbij lopen. Dat is best gezellig want af en toe zegt men gedag en wordt ons smakelijk eten gewenst! Het bankje is nattig maar ik trek mijn jas uit om erop te kunnen zitten, er staat nauwelijks wind dus dat kan best.

Bij de laatste stempelpost besluit men weer te gaan zitten maar ik loop nu door, het is nog een paar km tot de finish en het gaat best lekker. Na een sanitaire stop, een stempel, een Twixx en een pakje sap loop ik weer door tot we samen komen met de 10,5 km-lopers. Ik laveer wat tussen de duidelijk langzamere lopers en dan zwik ik even door mijn voet....auw! Ik loop weer verder want ik heb er niet echt last van en dan zie ik het einde van de route door de duinen. Als ik het hek doorloop bel ik Hans om te vertellen dat ik er bijna ben en we spreken een punt af waar we elkaar kunnen zien. Ik moet nog enkele meters door de bebouwde kom en daar zie ik hem al staan, samen lopen we op de finish af. Ik meld mij af en neem een medaille in ontvangst, mijn eerste van deze wandeltocht. Ik wil nog even een frietje eten om het verloren zout aan te vullen en ik wacht terwijl ik het opeet op Hans die de auto gaat halen.

Ik kijk terug op een heerlijk wandelweekend! Afwisselende mooie routes maar best een zwaar parcours! Goed om je (vergeten) spieren weer aan het werk te zetten!!!!

RS80 Den Haag 25 km / 10-1-2015

Het enige wat je nooit in de hand hebt is het weer! Zo ook vandaag, als ik wakker word loeit de wind om het huis! Er is stormkracht 9 voorspeld aan de kust en dat is nu net de plek waar ik naartoe ga voor een wandeling van 25 km bij RS80!
Ik heb afgesproken met een paar Walkers van het forum om daar gezamenlijk te lopen. Als ik aankom in Den Haag word ik door een vrijwilliger naar een grote parkeerplaats gedirigeerd, dat is altijd fijn! En al lopend naar het startbureau kom ik Sylvia en Bert tegen die met het OV gekomen zijn.
In de kantine zitten Gery, Ben en Ed al te wachten en wij melden ons snel aan om daarna de wind te gaan trotseren!

Al kletsend lopen wij vanaf de kantine het duingebied in, het parcours is best pittig, stijgen en dalen maar van de wind hebben we niet echt last door de beschutting van de bomen. Als we de kust bereiken, merken we pas goed hoe hard het waait! We nemen foto's van het strand en de zee en als ik daarmee bezig ben zie ik een bekende van me lopen, Mieke uit het Westland! Wat leuk om haar hier te treffen! Dat wordt natuurlijk ook vastgelegd op foto!

Bij de boulevard van Kijkduin besluiten we om een lekkere warme strandtent in te duiken voor een bakkie koffie of iets dergelijks. Ed is jarig vandaag en hij neemt er iets lekkers bij, ik hou het bij een stukje eigen gemaakte ontbijtkoek.

Het is reuze gezellig hier binnen maar ja, we hebben er pas 7 km op zitten dus we gaan weer in de benen! Het lijkt wel of het harder is gaan waaien!! Poe....wat een wind! Nu weet ik wat het inhoud om tegen de wind "op te boxen"! Gelukkig duurt dat niet te lang want het is echt zandhappen en gelukkig is het (nog) droog en mogen we weer de duinen in.

Op 9,5 km zit een eigen rust van RS80 en daar nemen we ook even tijd voor een bakkie thee of koffie met een lekkere koek die ik in mijn tas doe voor later......

Nog ruim 15 km en we zijn best al een tijdje onderweg, we besluiten om even de pas erin te zetten, voor zover dat gaat met die wind!
Over het algemeen is de route goed gepijld, maar toch is er een aantal keren niet gepijld en moeten we de routebeschrijving raadplegen.....
En het begint ook ineens heeeeeeel hard te regenen, een wolkbreuk! Gelukkig heb ik een goede regenjas aan en word ik niet erg nat, mijn broek wel maar die droogt best snel. We lopen ook door de bebouwde kom wat ons enigszins beschutting biedt.

Bij het Zuiderpark gaat het mis, we lopen verkeerd en we zien nergens pijlen. Dan maar even vragen aan een paar honden uitlaters. De honden hebben een halsband om waarop staat "killerdog K9"...... Brrr wat een enge beesten maar ja we willen wel weten of we nu goed lopen.
De jongen die wel weet hoe we moeten lopen zegt: "ja ik zag mensen zoals jullie ook daar lopen, je moet die kant op!" En zo komen we uiteindelijk weer terug op de route. Niet lang daarna komen we aan bij de rust in een voetbalkantine waar het niet erg druk is, we nemen hier iets warms te drinken en eten wat.

Als we weer vertrekken kijk ik op mijn horloge, het is al 14.38 uur! Ik zeg tegen Syl dat we om 15.38 uur bij de finish zijn en warempel, als we daar aankomen is het 15.42 uur dus we hebben het laatste stuk aardig doorgelopen! We gaan nog even wat drinken in de kantine na het afmelden en een stempeltje, en nemen daarna afscheid van elkaar.
Ik heb genoten van deze dag, een heel afwisselende wandeling met een gezellig groepje.

RWV Winterserie deel 4 / 4-1-2015 / 15 km

Zondag 4 januari, een gewone dag.......of toch niet? Voor mij is de eerste zondag van het jaar altijd een leuke dag, want dan is het weer tijd voor het vierde deel van de Winterserie van RWV! Een soort van nieuwjaarsreceptie! Veel bekenden de hand schudden en een gelukkig en gezond nieuwjaar wensen en dat doe ik dan ook, als ik die zondagochtend de kantine van PAC binnen wandel.....

Als Gijs boven het geroezemoes probeert uit te komen gaan wij ook in de startblokken en met wij bedoel ik mijn wandelmaatjes Silvia, Marco, Paul, Geert, Berend, Rob en Sabine die in de rolstoel geduwd gaat worden door Larissa.

Het weerbericht is heel gunstig, zeker vergeleken met afgelopen zaterdag toen het de hele dag regende! Als we net onderweg zijn komen we een pijler van RWV tegen, Ardie, en is het weer even tijd voor een nieuwjaarswens en een groepsfoto. Gemaakt met een beetje tegenlicht helaas dus niet helemaal duidelijk maar het gaat om het idee toch?

Het weerbericht van vandaag is niet helemaal juist, er vallen nu toch wat druppels maar niet zodanig dat je er erg nat van wordt en het levert nu ook een mooie regenboog op die Rob en ik bijna gemist hebben omdat we zo aan het babbelen zijn! Maar onze maatjes wijzen ons erop en hebben we er een foto van gemaakt.

Het eerste gedeelte van de tocht gaat door het Kralingse bos over allerlei paadjes met leuke namen zoals het Verborgen paadje. Op dit paadje komen we een leuk tafereel tegen: twee zomerstoeltjes tegenover een bankje! En als ik er een foto van maak komen we twee bekenden tegen van Rob, Marino en Patricia maar zij lopen hun eigen tempo en gaan na een groet weer verder.

Na het Kralingse bos gaan we richting de rust bij McDonalds. Dat is voor mij een mogelijkheid voor een sanitaire stop maar er zijn meerdere op dat idee gekomen, we hebben even wat geduld nodig!

Ik ga samen met Rob verder want onze maatjes hebben wat langer nodig, ik moet na deze wandeling nog op nieuwjaarsbezoek dus heb een soort van tijd te kort. Maar dat is niet erg, we stampen lekker verder! Zo lekker zelfs dat we een pijl missen en verkeerd lopen! Verkeerd lopen???? Bij RWV? Ja, echt! Maar uiteindelijk komen we toch weer op het goede pad omdat ik de route goed ken.......

En ik zie een paar medewandelaars een andere kant op gaan als wij, zij weten kennelijk een kortere weg, maar wij volgen stug de pijlen en op het eind nog een stukje onverhard over een kort ruiterpad om vervolgens weer bij de kantine van PAC aan te komen.

Hier melden we ons af en vragen een stempel plus foto voor onze wandelboekjes en nemen nog even een bakkie koffie.......
Ik kijk terug op een heerlijke wandeling en rij met een voldaan gevoel weer terug naar Spijkenisse.

Ontbijtloopje CAV Energie / 3-1-2015 / 6 km

Het is vandaag 3 januari en heb een korte wandeltocht op het programma staan. Ik ga, net als vorig jaar maar dan op een andere "discipline" voor het goede doel lopen namelijk de Roparun. De Barendrechtse atletiekvereniging CAV Energie heeft een aantal loopjes georganiseerd onder de naam Ontbijtloop want na afloop krijg je de mogelijkheid om je kopje koffie of thee aan te vullen met wat lekkere broodjes e.d.
Vorig jaar liep ik 5 km hard, twee rondjes om het sportpark maar vandaag ga ik, samen met mijn man, 6,5 km wandelen! Er is ook een pyjama-loop voor kinderen, zij lopen 1 km hard.

Als we bij de kantine aankomen, worden we al door vriendelijke CAV-ers de weg gewezen om ons aan te kunnen melden. Dat ging vlot, want mede door het slechte weer zijn er nog weinig mensen aanwezig maar we zijn ook aan de vroege kant!

Daarom wachten we maar even in de kantine, en kletsen we even met een paar medewandelaars, tot het tijd is om naar buiten te gaan want de start is om 9.15.
Het is nog even wachten omdat de omroepinstallatie in de kantine niet goed hoorbaar is, maar uiteindelijk is iedereen verzameld en kunnen we gaan!

Helaas, het regent maar niet bijzonder hard en is het lopen goed te doen. We starten vanaf het sportcomplex richting het treinstation van Barendrecht, een vrij nieuw station.
Er is een pad en een grote parkeerplaats bovenop het station gemaakt en daarom gaan we de trap op richting station.

Het is een zeer gemêleerd gezelschap, maar voornamelijk vrouwen. Hans grapt dat het lijkt alsof hij bij "Gooise vrouwen", de film zit, dat waren ook voornamelijk vrouwen! En de leeftijd is behoorlijk aan de hoge kant merk ik al snel en het tempo ligt daardoor niet hoog......

De parkeerplaats kunnen we verlaten via de roltrap, lift of trap. De roltrap naar beneden doet het niet en er zijn mensen bij die de lift gebruiken om af te dalen, wij gaan gewoon met de trap. Tja, als je last hebt van je gewrichten is een (lange en stijle) trap niet fijn!!

We lopen vervolgens richting De Wevershoeve, een restaurant waar wij ook wel eens komen om daarna door het parkje te lopen langs de Noldijk.
De begeleider die mee is vraagt op een gegeven moment aan ons of we vanaf een bepaald punt terug zullen gaan lopen maar ik zei dat we beter verder konden gaan, dat leek me leuker lopen dus zo geschiedde. Niet alleen ik beaamde dat, er waren meer medestanders.......

Als we het parkje verlaten moeten we via een tunnel onder de weg door naar de andere kant lopen, en net als ik me bedenk: "wat smalletjes hier", ga ik op mijn plaat!! Ja hoor, de eerste valpartij van 2015 is een feit! Het valt wel mee, alleen mijn knie is beschadigd dus ik kan gewoon verder met de tocht. De dames die achter ons lopen dachten dat ik een kniebuiging maakte.....

Soms moeten we ook stoppen om de groep bij elkaar te houden, het tempoverschil is best groot, maar door de begeleiding verloopt alles goed.
Bij de laatste stop zijn we al in de woonwijk van Barendrecht dus het wordt huisjes-kijken, iets wat ik graag doe, en we babbelen wat met de dames tot we weer bij de finish aankomen. We worden door de speaker verwelkomd met een groot applaus.

Nu kunnen we ons een beetje opwarmen en genieten van een lekkere koffie met een broodje! Het is een tochtje van precies 6 km geworden en ik vond het een leuke manier om het wandeljaar van 2015 in te leiden!!!! Volgend jaar ga ik zeker weer...