Paastocht Gouda 21-4-2014 / 27,1 km

Nadat ik zaterdag 19 april een tochtje "trainen op rusten" heb gedaan, besluit ik om op Tweede Paasdag een tochtje te lopen in Gouda en wel de Paastocht samen met Silvia en Larissa. Het is alweer een poosje geleden dat ik met "de meiden" op stap ben geweest, ik heb er wel weer zin in! Zogezegd zogedaan, en ik maak een carpool-afspraak met Larissa. Als ik afgezet word op het station Capelsebrug komt ze net aanrijden en ik stap in een loeiwarme auto!! Larissa houdt van tropische temperaturen blijkbaar! We rijden zo richting Krimpen aan de IJssel om Silvia op te pikken en gedrieën rijden we naar Gouda.

Het inschrijven is zo gepiept, Silvia schrijft ons drietjes in. We krijgen kaartjes mee voor de pont, leuk want er zit weer een overvaart(je) in! Een soort mini-cruise hahaha!
Vol goede zin stappen we de de bebouwde kom in van Gouda, en wie zien we daar ineens aan komen fietsen? Ilonka! Zij komt net van de HAP vandaan omdat ze afgelopen zaterdag de Kennedymars van Sittard in een recordtijd gelopen heeft en wat last heeft van haar enkel, en ze kan dus niet met ons meelopen. Dan maar een stukje meefietsen, gezellig! Voor haar ook goed, kan ze haar afvalstoffen wegfietsen. Ook al gaat dat fietsen niet erg hard, met ons tempo! En zo lopen we al babbelend met elkaar naar de brug vlakbij Waddinxveen en het Gouwe Aquaduct. Deze brug staat open maar dat geeft niet want dat geeft ons de kans een paar foto's te maken!

Als de brug weer dicht gaat, kunnen we verder, richting de eerste rust die bij de speeltuin is. Maar voordat we daar aankomen moeten we eerst nog langs het Gouwe Kanaal, waar veel vissers zitten. Eentje heeft zelfs zijn tentje opgezet op onze route! Het pas maar net, we kunnen er nauwelijks langs! Het is wel heerlijk wandelweer, er worden heel wat zweetdruppels geplengd! Het jasje kan zelfs uit! Na ongeveer negen kilometer, komen we bij de speeltuin aan en nemen we het er lekker van! Een kopje koffie gaat er altijd in en ook maar een paar krentenbollen, ik zal de energie nog nodig hebben!

Na de rust steken we de Gouwe Rivier over om vervolgens de polder in te gaan richting Gouderak waar het pontje wacht. Deze polderwegen kunnen me helemaal niet bekoren, maar omdat het onder elkaar zo gezellig is, heb ik er niet zo erg in. Hier nemen we afscheid van Ilonka, zij moet vandaag nog naar een verjaardag. Ik neem de omgeving in me op, het is wel rustgevend, en maak foto's van divers gevogelte zoals een zwanenpaartje en meerkoetjes op een nest. En we zien een fuut, is dat nou een vogel of een eend, we zijn het er niet over eens!
Bij het pontje is tevens een rust waar ik lekker een soepje ga eten, goed voor het zout. En zout is tie! Tjonge.......maar wel lekker.......al ga ik wel even mijn flesje water aanvullen, ik zal het nodig hebben straks!
Larissa neemt een "Danyellfoto" (= een foto van eten)

Na dit intermezzo gaan we richting pontje, dat is 100 meter van de rust vandaan. We moeten er eventjes op wachten want hij is net weg, maar hij blijft niet lang weg zodat wij ook overgezet kunnen worden. Het gaat zo snel, dat ik al foto's makend er geen erg in heb dat we alweer aan de overkant zijn!
Het stuk naar de volgende rust, weer bij de speeltuin waar we net waren, is nou niet mijn favoriete omgeving, polderrrrrr en door parkjes en langs water. Nou ja, het moet maar! De ene voet voor de andere en genieten van het lachen, want dat doen we wel!

Bij de speeltuin is het weer tijd voor een sanitaire stop en een bakkie. Die moet ik maar weer snel opdrinken want Larissa krijgt het koud, zij houdt ook niet zo van lange rusten en daar moeten we dan wel rekening mee houden...........

We komen allerlei beelden tegen, eentje waar je naast kan zitten wat een hilarisch tafereel oplevert, en eentje vanuit de verte, van over elkaar springende mannen (of zijn het vrouwen, dat is niet goed te zien).
Vanaf de laatste rust is het nog ongeveer 9 kilometer en ik denk deze niet zonder een rust te volbrengen maar......we gaan ook altijd 15 km kuieren in het Kralingse bos en dan rusten we ook nooit dus het moet kunnen! Het gaat echt dwars door de polder en komen langs een poezenopvang met een poezenhok waar "Poes" op staat. Onze poes heet ook "Poes", dat is toevallig! Er staan schaapjes te grazen in het gras en Larissa moet deze natuurlijk weer op haar eigen wijze begroeten, de omstanders schrikken ervan!! Ja, zegt ze, ik moet mijn familie toch even gedag zeggen??

Na een stukje bebouwde kom worden we door een leuk stukje natuur geleid, langs een begraafplaats. We roepen nog eventjes naar een dame die ons wel heel erg snel passeert want zij ziet de pijl over het hoofd, maar hoort ons uiteindelijk toch. Dit is een verrassend mooi stukje waar we even van kunnen genieten. Na wat kruip-door-sluip-door wegen komen we dan uiteindlijk aan bij de finish. Die kreet staat duidelijk omschreven en is dus niet mis te verstaan. He he voor mijn gevoel zijn we er dan eindelijk! Na afmelden rijden we meteen door naar het station waar ik opgewacht word om naar huis gebracht te worden. Ik voel mijn spieren wel hoor, maar ik heb er wel van genoten.....het was gezellig!

Voor nog meer foto's rechts onder het kopje "FOTO'S"

Fellenoordtocht Drunen 2014 / 5-4-2014 / 25 km

Vandaag staat er een bostochtje op het programma in Drunen. Daarvoor moet ik ietsje langer rijden in de auto richting Brabant, maar dat heb ik er wel voor over. Om 6.45 uur stap ik in de auto om naar het startbureau in Drunen te rijden, deze zit in cafe de Welhoek. De Tomtom stuurde me er moeiteloos naartoe en het parkeren is ook goed geregeld, er staan vrijwilligers van wandelsportvereniging Waalwijk die deze tocht organiseert klaar om iedereen naar een goede plek te dirigeren. Dat vind ik prettiger dan te moeten zoeken naar een plekje in een woonwijk ofzo.....
Als ik naar het cafe loop zie ik Robert zitten met zijn broer, hij gaat de 40 km route lopen, ik hou het op 25 km vandaag! Ik maak even een praatje en meteen daarna zie ik Frans met wie ik deze tocht ga lopen. Bij het inschrijven sta ik naast een man die wel heel erg onwelriekend ruikt...naar de rook en zweet......bah! De dag is nog maar net begonnen zeg!

Maar niet getreurd, we wachten even op het startsein van 8 uur, dan worden de routes uitgedeeld, en we wachten ook op de grote meute die tegelijkertijd vertrekt, wij sluiten daar rustig bij aan. De routebeschrijving is in een groot lettertype uitgeprint, voor brilgebruikers wel makkelijk! Wel jammer vind ik het dat er geen afstanden bij staan, alleen bij de rustpunten. Nou ja, je kan niet alles hebben!

We gaan meteen al over onverharde wegen en dat zal het karakter zijn van deze tocht. Bij de "Zandwinplas Drunen" worden we even op het verkeerde spoor gebracht, maar andere wandelaars die na ons komen lopen wel de goede richting op en wij volgen ze dan maar. Het weer is erg zacht voor de tijd van het jaar hoewel het overwegend bewolkt is, de temperatuur is prima om in te wandelen! Op 3 km gaan we even op een bankje zitten om te genieten van het uitzicht, de stilte en de vogeltjes die het hoogste woord hebben. We hebben de hele dag de tijd om de wandeling tot een einde te brengen en trainen op rusten is erg belangrijk!

Na nog eens 3 km langs het afwateringskanaal 's Hertogenbosch-Drongelen, komen we bij de wagenrust van deze wandelvereniging waar ook een dixie staat en daar maak ik dankbaar gebruik van. De locatie is een ijsbaan, die op dit moment natuurlijk droog staat! Frans haalt vast een thee voor ons. Dit is te verkrijgen met consumptiebonnetjes die je bij de start kan kopen, dit vind ik ook wel handig in gebruik, geen gedoe met kleingeld wisselen. Er staan versnaperingen op tafel, gratis te verkrijgen. Een salmiaklolly bijvoorbeeld, of een handje vol snoepjes!

Na deze rust lopen we verder door de Loonse en Drunense duinen, hoewel we niet door de zandverstuivingen hoeven dit keer. De paadjes zijn goed te belopen, en we genieten er met volle teugen van. Zo stil dat het hier is, met af en toe het geluid van een specht in de verte en ons verwonderen over hoe mooi Nederland eigenlijk wel is.

De volgende rust is bij boerderij Fellenoord, waar deze tocht naar genoemd is. We nemen daar een tomatensoepje en eten deze lekker op een bankje in de zon. We kletsen wat met andere wandelaars en ik vul hier mijn waterfles weer bij. Frans kletst met een bekende van de vierdaagsecamping die hij hier weer tegenkomt, zij loopt de 40 km route en verbaasd zich erover dat wij hier "pas" zijn! Wij nemen er dan ook de tijd voor vandaag!! Deze rust zit voor ons op 13,4 km dus we mogen nog een eindje wandelen en zijn nu ruim over de helft. Veel is er niet over te vertellen, we zien alleen veel bos en duinen en natuur. Genieten dus! En het zonnetje begint door te komen, het wordt zelfs zo warm dat onze jassen uit kunnen!

De laatste rust, op 20 km met wederom een dixie tot onze beschikking is het tijd voor een bakkie koffie! Met lekkere krentenbolletjes die op tafel staan. Er staat een paasstukje op tafel en een leuke paastak versierd bij de caravan, ik maak er een foto van.

In de laatste vijf kilometer komen we langs een kinderboerderij, met leuke hertjes en wilde koeien. Een ervan staat lekker op zijn gemakkie in een grote vijver, dat daar volgens mij niet voor bedoeld is maar ja, je zal het maar warm hebben als koe!! Ik maak een paar foto's van de hertjes, altijd leuk....

Aan een andere vijver zitten vissers met een tentje, een mooie visplek!
Als we aan het eind van de wandeltocht komen, zien we dat het ver over vijf uur is, dat is de sluitingstijd van het startbureau. Maar ze zijn nog gewoon open en we kunnen ons alsnog afmelden en ik kan een stempeltje krijgen voor in mijn boekje, wat ik alweer bijna vergeet!

Als afsluiter nemen we er nog een drankje bij en een lekkere huisgemaakte soep en gehaktbal en het zonnetje schijnt nog steeds, dus nagenieten op het terras die we helemaal voor onszelf hebben, iedereen is al naar huis! Maar dan worden we weggestuurd, want het cafe gaat sluiten! En hiermee komt er een eind aan een geweldig mooie wandeldag!

Ik ben nog iets vergeten te vermelden, ik heb zowaar vier sleutelhangers verkocht voor het KWF dankzij Frans want hij begon er over, hij heeft zelfs zijn eigen sleutelhanger afgestaan!

30 van Zandvoort 29-3-2014

Zoals de titel al zegt, ik ga 30 km lopen in Zandvoort. Daar heb ik me al een tijdje geleden voor opgegeven, deze tocht is erg populair! Via de nieuwsbrief van Le Champion, die deze tocht organiseert, verneem ik dat er 4121 mensen er aan meedoen! Aangeraden wordt om er met de trein naartoe te komen, maar eigenwijs als ik ben, ik ga met de auto!
De reis verloopt voorspoedig, leve de Tomtom! Al moest ik wel vroeg mijn bed ervoor uit, het is wel een voordeel om vroeg in Zandvoort aan te komen zodat ik een mooie parkeerplek heb! Als ik mijn auto afsluit, hoor ik het startschot al het is nu precies 8.00 uur. Ik loop langs de grote stroom wandelaars en op mijn gemakkie ga ik naar de tent waar ik wacht op mijn wandelvriendinnen Annika en Gon. Er staat een koffietentje en een stroopwafeltent, het ruikt ontzettend lekker maar ik kan me nog net inhouden. Na een lekkere koffie zie ik Annika met haar wandelvriend Hans en nog een dame die ze in de trein ontmoet hebben, Liane loopt ook gezellig met ons mee. En niet veel later komt ook Gon er aan. Na nog wat sanitaire beslommeringen kunnen we dan eindelijk vertrekken, het is 9.00 uur. De speaker die het startschot heeft gegeven, zei nog dat het vandaag 25C warmer is dan met de editie van vorig jaar! Toen was het koud en guur, nu schijnt de zon al volop! Een heerlijk vooruitzicht van een wandeling met veel terrasjes!

Als we net onderweg zijn, kunnen we een keuze maken om of over de boulevard te lopen of langs het strand, het is maar 2,2 km en wij kiezen voor het strand. Het is geen mul zand en goed over te lopen en het is heerlijk weer, we hebben de wind in de rug. Ik kan daar erg van genieten, de zilte zeelucht maakt me blij! Al foto's makend en kletsend komen we bij de eerste stempelpost die door een strandtent gaat, dat is slim! Maar we stoppen hier niet, we zijn nog lang niet moe! We gaan toch weer verder een stukje over het strand, richting IJmuiden. De route is goed aangegeven en er wordt vermeld hoever we al gelopen hebben. Als we op 8,2 km zitten gaan we lekker in het zonnetje zitten bij de strandtent in IJmuiden, Annika en ik verzamelen een paar stoelen, en dat is nog best lastig het is hier druk!

Het is hier heerlijk toeven maar ja, we hebben niet de hele dag de tijd dus we gaan weer in de benen....richting het natuurgebied van Nationaal Park Zuid-Kennemerland. Hier gaan ook de jasjes uit, wat is het al warm het lijkt wel zomer! We passeren een bunker uit de Tweede Wereldoorlog en wat tankgrachten, wat als kijktip wordt aangegeven op de routebeschrijving. De route gaat door glooiend gebied maar het is goed te belopen dat stijgen en dalen. Het is erg mooi hier omdat de natuur nu een maand voor is, zijn er al veel dingen uitgelopen. We passeren zelfs een groepje wilde paarden! Die worden massaal op de foto gezet door menigeen.

Op 16,2 km is de derde stempelpost bij het landgoed Duin en Kruidberg. Een erg groot landgoed met een kolossaal kasteel erop! Erg mooi en het is hier ook heel druk. Gon en ik gaan in een klein rijtje staan voor de dixies, de rest van ons gezelschap zoekt een heuveltje op het gras om even het gewicht van de benen te halen en de brand uit de voeten.....We blijven hier niet lang omdat wij het plan hebben om een grote rust te houden bij een pannenkoekhuisje.

We zijn weer goed en wel op pad als we Rolf en Ina tegenkomen, zij lopen gezellig met ons mee. Het groepje wordt steeds groter en de km's gaan daardoor ongemerkt onder de voeten voorbij. Het is dorstig weer en mijn flesje is leeg maar er is mij beloofd dat het pannenkoek restaurant niet ver meer is en ik mag een slokje van Annika waardoor ik het nog wel even volhou.
Hier is ook de ruine van Brederode, wat als kijktip vermeld wordt op de routebeschrijving en wordt weer veelvuldig op de foto gezet. Ik hoor ineens: een reunie, een reunie! En denk, wat is dat nou weer?? Nou dit dus, die ruine!
We lopen nu verder langs wat sportvelden en door bebouwde kom en we lopen wat te dollen met elkaar. Totdat een dame ineens tegen Rolf zegt: "Wilt u wat rustiger doen?"........... Nou ja zeg!! Wat is dit nu? Lopen we in de kerk ofzo, of in een stiltegebied?? Nee! Rolf en ik kunnen er niet over uit en we lachen er maar om, wat kunnen mensen soms toch raar reageren!!

Bij de vierde stempelpost krijgen we gelukkig wat te drinken, wat heb ik een dorst en neem twee pakjes Taksi. Wel erg zoet maar je moet toch wat? En we krijgen ook nog een mandarijntje erbij. Hier is een mooi uitzichtpunt, het Kopje van Bloemendaal en hier gaan we naar het restaurant wat op een heuvel ligt. We strijken neer op het terras en in het zonnetje.....heerlijk! Hier blijven we wat langer en zien beneden ons dat we nu in de achterhoede zijn, het is niet meer zo druk met wandelaars.

In het plaatsje Overveen is de laatste stempelpost en het terras is hier ook weer vol wandelaars. Wij besluiten door te lopen, het is nog 6,5 km naar de finish. We krijgen weer een ontbijtkoek mee van de organisatie maar die smaakt me niet meer, ik zit nog vol van de pannenkoek. Ik zwaai nog naar Fred, die hier lekker op het terrasje zit met zijn wandelvrienden en wij gaan weer verder.

Bij landgoed Duinlust wordt met een bordje aangegeven dat we niet over het gras mogen lopen i.v.m. de flora maar wij zien hier niets bijzonders staan behalve wat narcissen en blauwe klokjes......
We zijn bijna aan het einde van de tocht, de flats van Zandvoort zien we al in de verte opdoemen. Een lang pad naast het spoor voert ons naar de finish, en als we bijna aan het einde zijn worden we nog op een foto gezet met ons viertjes. Dan volgt er nog een verrassingspost.......we krijgen een lekkere snicker. Die bewaar ik voor als ik rustig in de auto zit, op weg naar huis.
De finish is in het dorp en het is hier erg gezellig, ik krijg een beetje een vierdaagse gevoel, alsof we over de Via Gladiola lopen!
Nadat ons een medaille is uitgereikt en een roos, gaan we nog even een stempeltje halen voor in ons wandelboekje, bijna weer vergeten!

Als afsluiter gaan we wat drinken met z'n allen maar de terrasjes zitten overvol, er is geen plek voor zeven personen. Dan gaan we maar even binnen zitten, ook gezellig!!
Aan alle leuke dingen komt weer een eind, we stappen op om weer naar huis te vertrekken. Ik ben de enige die met de auto is gekomen, en moet nog 1,4 km

naar het circuit lopen waar mijn auto staat. Het station is eerder bereikt en ik neem afscheid van mijn wandelvrienden.............het was een topdag! Na een ritje van 1,5 uur stap ik moe maar voldaan over de drempel thuis in Spijkenisse. Deze wandeltocht hoort nu ook bij mijn favorieten. Erg mooie omgeving en goed georganiseerd! Foto's zijn o.a. van Rolf en Gon, de rest van de foto's via de link aan de rechterzijde van mijn blog.

Ginkelse heidetocht Ede WS78 / 15 maart / 40 km

Vandaag een wandeltocht in het Oosten des lands, in Ede. Voor mij een aardig eindje rijden! Ik sta dan ook heel vroeg op vandaag om op tijd te zijn voor de start van deze tocht. Die staat om 9 uur gepland. Als ik aankom is het nog vroeg, ik ben bijtijds weggegaan en ik kan een parkeerplekje vinden dichtbij de start en daar ben ik blij mee........ en ik zie ook al mensen vertrekken voor de wandeling, blijkbaar is dat dit keer wel mogelijk.
Ik meld mij aan bij Rick, die me niet herkent ("U bent bekend met de wandelingen van WS78?") en laat het maar zo, later kom ik hem tegen op de route en vertelde hij me dat hij nog niet helemaal wakker was! Ik kom nog meer bekenden tegen, Ilonka en Gon en Monique heb ik ook nog heel even gesproken in de rij voor het aanmelden. Bertus is er ook met zijn altijd aanwezige fototoestel, en ook Tina, die ik later op de dag tegen zal komen.
Om half 9 sluit Frans aan met wie ik heb afgesproken om de eerste 11 km samen te gaan lopen, hij gaat de 20 km route doen vandaag.
We krijgen een gedetailleerde routebeschrijving mee, daar hou ik wel van. De route is ook goed gepijld, met genummerde bordjes en dat is ook prettig! Vooral op het eind....
Na ongeveer 5 km lopen volgen we een groep wandelaars een pad op langs het spoor, een man met een hele lange baard roept ons na dat we verkeerd lopen en denken: dat is een geintje. Maar als we na een heeeeeeeeeel lang pad langs het spoor ineens een groepje mensen terug zien lopen, slaat de vertwijfeling toe! Lopen we nu echt verkeerd? Maar onderweg kwamen we wel iemand van de organisatie tegen op een fiets, die zal dat dan toch ook gezegd moeten hebben??? Nou ja, we gaan gewoon weer verder en niet veel later zien we toch weer een pijl van WS78.
Bij de soeppost op 11 km ga ik even naar een Dixie, er staat geen lange rij. Frans gaat vast de soep halen, Gon is er ook en na de soep (nou ja, soep?? Een wit, lauwwarm goedje wat zout is...) gaan we weer snel verder, we moeten nog een aantal km's!
Gon en ik gaan samen verder op de 40 km route en ik zeg Frans gedag.
Op ongeveer 17 km gaan we even een sportkantine binnen, Gon heeft behoefte aan een sanitaire stop en hier is het erg rustig, we nemen er ook een bakkie koffie die erg goed smaakt. De officiële rust is pas op 23 km bij sportcongrescentrum Papendal, maar daar gaan we ook nog wel even zitten om de brand uit onze voeten te halen. Ik voel ook mijn hiel weer.....nee he? Niet weer een blaar!
Hier blijven we niet zo erg lang maar na twee kilometer lopen heb ik het gevoel dat ik al uren onderweg ben, het valt me erg zwaar! De route is ook grotendeels onverhard! Onderweg verkoop ik nog een paar veters aan een paar dames die de "slierten" aan mijn tas wel leuk vinden en ik steek mijn verkooppraatje weer af en dit keer lukt het nog ook!
Een groot gedeelte gaat door het natuurgebied Planken Wambuis, is wel erg mooi maar ik moet me echt concentreren waar ik mijn voeten neerzet dus kan er niet van genieten. Foto's maken schiet er ook bij in dit keer, maar omdat Bertus deze tocht ook loopt die vast wel het een en ander zal vastleggen heb ik daar geen spijt van....
Bij een bankje ga ik even mijn voet nakijken om de blaar door te prikken, gelukkig heb ik het tasje met de spullen daarvoor in mijn tas laten zitten, meestal heb ik geen last van blaren!
Als we voor mijn gevoel na een eindeloze tijd bij het Natuurhuis Veluwe aangekomen zijn voor de laatste rust, staat het huilen me nader dan het lachen als ik na de rust zie dat we de hei op gestuurd worden!! Ontzettend mooi hoor, maar het pad is ongelooflijk zwaar omdat het zo smal is! We lopen dus in ganzenpas en ik stop mijn hoofd vol met leuke gedachten om dit te doorstaan....er lijkt geen eind aan te komen!!
Gon neemt me dan ook op sleeptouw voor de laatste km's en een pilletje wil ook nog wel eens helpen. Ik heb goed gegeten en gedronken, dat wel maar ik voel me allerbelabberst! Maar de laatste km's gaan ineens als een speer en in het ritme van de passen van Gon passeren we zelfs nog een aantal wandelaars! De laatste rustpost slaan we over want als ik NU ga zitten kom ik nooit meer overeind! We zingen wat en we lachen wat en ongemerkt komen we aan bij de finish. Ik haal mijn tas met schone kleding e.d. uit de auto want ik ga na de wandeling nog even douchen om straks in Ede nog wat te gaan eten met Frans.
Ik meld mij af met een hoofd als een tomaat zo rood, het zweet gutst aan alle kanten, en ik ben blij dat ik even mag gaan zitten.
Blij dat ik het volbracht heb maar ik heb het nog nooit zo zwaar gehad als vandaag!
Op de terugreis kom ik ook nog in een kleine file terecht vanwege de werkzaamheden op de A15! Het is dus een latertje geworden vandaag.....

RWV Winterserie deel 6 / 2-3-2014 / 15 km

Vandaag alweer de laatste in de serie Winterwandeltochten van de RWV, nou ja, winter?? We hebben nog nooit zoveel lekker weer gehad tijdens de tochten, ook vandaag is het weer heel erg zacht voor de tijd van het jaar. Dus we kunnen nu eigenlijk spreken van voorjaarstochten van de RWV. Dit keer is het ook voor het eerst dat ik ze alle zes gelopen heb!
De opkomst is ook weer flink, de kantine van PAC zit alweer aardig vol als ik me aan ga melden. Voordat we van start gaan is het eerst nog even gezellig kletsen met Paul Sabine, Danyell en Larissa. Er wordt weer wat afgelachen, de sfeer is bepaald! Ik ga voor de start toch nog even naar het toilet, hoewel de rij best lang is maar ja, wat moet dat moet he?

De route van vandaag is de "Pietje Bel-route", want de rust is gepland in de wijk Prins Alexander, hoewel wij de rusten meestal wel overslaan bij 15 km.
De eerste vier km gaan door het Kralingse Bos, en het is al behoorlijk druk met recreanten vanwege het mooie weer. Daarna een stuk door Kralingen om vervolgens in Prinsenland aan te komen. Paul besluit de kortere route te lopen en Geert vergezelt hem dus Larissa en ik lopen samen verder. We lopen over wandelpaden die niet beschut liggen en de wind is nu toch wel wat aan de koude kant, het is tenslotte ook pas begin maart dus helemaal raar is dat niet! We lopen langs wat voorheen het Laagste Punt van Nederland was, maar door bouwwerkzaamheden is dit punt verplaatst.
Het laagste punt van Nederland bevindt zich in een weiland in de Zuidplaspolder ten noordoosten van Nieuwerkerk aan den IJssel, gelegen op een hoogte van 6,76 meter onder NAP. Aan de rand van dit weiland langs de snelweg A20 staat het monument voor het laagste punt van Nederland. Dit monument staat aan de Parallelweg Zuid tussen Nieuwerkerk aan den IJssel en Moordrecht. De voet van het monument stemt overeen met het niveau van het laagste punt. Op het monument zelf staat overigens een hoogte van −6,74 meter vermeld: de hoogte zoals die tussen 1995 en 2005 aangehouden werd.
Het laagste punt van Nederland is ontstaan bij de drooglegging van de Zuidplaspolder in 1841. De Zuidplas was een meer dat ten westen van Gouda lag, van Waddinxveen in het noorden tot Nieuwerkerk aan den IJssel in het zuiden. Het meer was ontstaan doordat eeuwenlang veen gebaggerd werd. De bodemhoogte van het meer lag 5,9 meter beneden de gemiddelde waterhoogte van de Noordzee.

MONUMENT LAAGSTE PUNT VAN NEDERLAND
We kruisen de A16 weer via een tunneltje om dan weer in het Kralingse Bos aan te komen. Als we bijna aan het einde zijn, komen we nog een stukje over het snelwandelparcours, waar een wedstrijd geweest is. We lopen nog even mee met een paar deelnemers aan deze wedstrijd. Aan het begin van de wandeling passeerden we een speeltoestel en Larissa en ik zouden, als het toestel vrij is, er even op gaan zitten.....en ja hoor, als we langs lopen is hij vrij. Dus wij als twee kleine kleuters even geschommeld.......

Na 2 uur 45 minuten wandelen melden we ons weer af, en praten in de kantine nog even na met Paul en Geert en nog een paar andere wandelaars. Ik heb weer genoten van deze ochtend! Met een voldaan gevoel stap ik weer in de auto richting Spijkenisse.

Zuurkooltocht SWD 22-2-2014 / 15 km

Vandaag eens een tochtje wat dichter bij huis, in Dordrecht dit keer bij SDW. Om half negen arriveer ik in Dordrecht op de Gravensingel waar het startbureau zit en ik parkeer de koets een paar straten verder want op de parkeerplaats hoef ik niet te zoeken, dat weet ik nu al. Ik meld mijzelf en Leo aan voor 15 km, helaas kan Silvia er vandaag niet bij zijn, van haar krijg ik onderweg een watssapp dat ze niet komt.
Het is weer erg zacht voor de tijd van het jaar, wat een verschil met vorig jaar, toen we liepen te blauwbekken hier met wollen muts en een dikke sjaal om! Nu lijkt het wel voorjaar en de natuur is ook een beetje van slag, je ziet veel jong groen omhoog schieten!
Omdat het in het startbureau giga druk is, wacht ik even buiten op Leo en ik maak een praatje met een paar wandelaars. Ondertussen is Leo ook gearriveerd en kunnen we vertrekken nadat we een routebeschrijving gescoord hebben.

Na wat straatjes doorkruist te hebben komen we op de welbekende Oudendijk en verderop de Zuidendijk, bekend vanwege de Kennedymarsen die ik gelopen heb en van vorige tochtjes in deze omgeving. We hebben gelukkig genoeg gespreksstof om de verveling tegen te gaan! Na 4,5 km ongeveer komen we bij de eerste gelegenheid tot rusten bij een eigen rust van SWD in een tent en daar kunnen we gelukkig gebruik maken van een dixie! De tocht is inclusief consumptie van een broodje worst met zuurkool, vandaar de naam van de tocht. Terwijl ik gebruik maak van de dixie haalt Leo een broodje. Deze rust komt op een goed moment!

Na nog een paar ommetjes rond de polders van Dordrecht komen we wederom bij deze rust, het is er nu een heel stuk drukker want alle afstanden hebben deze rust. Ik kom nog een paar bekende wandelaars tegen, de Dordtse bende! Je komt ze ook overal tegen.....
De rij bij de dixie is lang, heel lang! Maar gelukkig heb ik daar nu geen behoefte aan. Een dame komt mopperend terug omdat ze het zo lang vond duren ("krijgen ze daar een massage ofzo daarbinnen?"). Blijkbaar snapt ze niet dat sommige dames ook andere dingen (moeten) doen op een toilet behalve een plasje.....men bekijkt soms dingen vanuit eigen perspectief! Jammer hoor..........

Na een kopje koffie en thee vervolgen we de route door de wijk Stadspolders en maken ook hier een paar lusjes en ommetjes, we moeten nog 5 km overbruggen. Rond 1 uur komen we aan in de kantine van Sporting Delta en ik meld ons af en vraag een stempel voor in mijn wandelboekje. Ik maak nog even een praatje met Ton die ik onderweg tegen kwam maar niet direct herkende. Er blijken vandaag meer dan 730 mensen geweest te zijn op de verschillende afstanden van 35,25,15 en 10 km! Een geslaagde dag dus voor deze wandelvereniging!

Met een voldaan gevoel stap ik weer in de auto, op weg naar Spijkenisse. Ik heb genoten vandaag ondanks de vele dijken, de route was verrassend anders!

RS80 Woerden / 15-2-2014 / 25 km

De wind waait loeihard om het huis, de weersvoorspelling komt uit: flinke wind met harde windstoten! Deze zaterdag ga ik toch volgens afspraak richting Woerden omdat ik met wandelvrienden heb afgesproken daar een lusje te lopen van 25 km bij de RS80. Onze vriendin Sabine gaat ook mee, in haar rolstoel wel te verstaan, en Larissa is bereid haar te duwen........
Op de afgesproken tijd kom ik aan in Woerden maar het is nog even zoeken naar een geschikte plek voor mijn koets. Ik zet hem in eerste instantie in de wijk, maar een dame die haar hond uitlaat zegt tegen mij dat er vlakbij ook een zwembad is met ruimte genoeg, dus ik ga daar naartoe en inderdaad, het klopt! Een belletje naar de wachtende wandelvrienden en ik kan bijna vertrekken na het aanmelden. En ik laat mijn boekje meteen afstempelen want mezelf kennende........dat vergeet ik natuurlijk weer om dat na afloop te doen.

De routebeschrijving ziet er mooi en gedetailleerd uit, met vermelding van het aantal meter, dat zien we graag. Maar die hebben we nauwelijks nodig, de route is prima gepijld. Na wat door de bebouwde kom en langs het station gelopen te zijn, maken we wat foto's van elkaar en we merken nog weinig van de harde wind. Maar dat komt later.....eerst een heel stuk langs een stuk water en de wind doet de golven opspringen. Wij hebben gelukkig wind in de rug. We zien echter diverse hardlopers onze kant op komen, die hebben het een stuk moeilijker! We moeten ons echt schrap zetten! We hebben Sabine ook mee in de rolstoel maar zien tot onze schrik dat het pad verder gaat in een onverhard, smal stuk en het is onmogelijk om daar de rolstoel doorheen te duwen! Een hardloopster vertelt ons hoe het wel kan, rolstoeltechnisch gezien, en Larissa gaat deze weg een stuk terug lopen om hopelijk dan weer op de route terug te komen. We spreken af dat we elkaar bij de rust zouden zien.

De route gaat een stuk langs een watertje, ik herken het stuk van een vorige tocht die startte in Haarzuilens toen het -11 graden vroor! En het is wederom een stuk waar niet met een rolstoel gelopen kan worden, maar ze kunnen wel parallel aan de route lopen om weer op de reguliere route te komen. Het is prettiger lopen zonder die kou, we moeten opletten niet in de vaart terecht te komen met die wind!

Moeder natuur roept dwingend om een sanitaire stop en Gon en ik besluiten in het dorp waar we uitkomen te zoeken naar een mogelijkheid, Jan is ons al vooruit gelopen en het waait te hard om hem te roepen. Een rusthuis biedt uitkomst, wij mogen daar van het toilet gebruik maken. Wel grappig: een groepje mensen zit gezellig met elkaar te babbelen en ineens valt het stil als wij binnen komen! We worden nieuwsgierig bekeken en aan ons gevraagd wat we aan het doen zijn. Oh, het zijn wandelaars wordt er gezegd.........

Na deze verfrissing hebben we alweer snel de RS80 wagenrust, en er staat 1 dixie waarvoor natuurlijk een flinke rij! Gelukkig, ik hoef niet meer...... Even een bakkie koffie drinken, we krijgen er een lekkere koek bij, en we gaan weer verder. Larissa en Sabine zijn er nog niet, maar als we goed en wel op weg zijn krijg ik een telefoontje van Larissa dat zij er ook zijn. We spreken af elkaar op te wachten bij de binnenrust in Haarzuilen.

Deze binnenrust bij Kasteel de Haar in het Koetshuis is druk bezocht, het is er binnen propvol dus kansloos om hier binnen te gaan zitten. Buiten is er plek zat. Helaas is deze horeca gelegenheid niet berust op een grote groep wandelaars want de bediening is erg traag hoewel ze wel hun best doen alles zo snel mogelijk te leveren, het gaat niet echt efficient. Geduld is in dit geval ook weer een schone zaak, maar uiteindelijk kunnen we even gaan zitten en inmiddels zijn ook Sabine en Larissa gearriveerd. Na toch nog even een sanitair bezoekje vertrekken Gon en ik samen omdat de rest van het groepje alweer vertrokken is, wij halen ze wel weer in.

Maar nu hebben we toch serieus windje tegen......poe poe! Dat is echt bikkelen en ik heb heel veel respect voor Larissa die de rolstoel duwt.
Er lijkt geen eind te komen aan dat pad, pal op de wind en we maken een paar foto's van elkaar want al dollend gaat de tijd natuurlijk sneller en we hebben wat afleiding. Wat is dit zwaar zeg, ik zal blij zijn als we straks bij de finish zijn! Aan het eind van dit stuk staat de organisatie met een paar dozen bananen, dat gaat er wel in! Wat een service zeg! Vanaf hier is het nog een half uurtje bikkelen naar de finish. Daar komen we helemaal uitgewoond aan en we melden ons af. Ik zie nog een paar bekenden zitten, ff kletsen en nog wat drinken en daarna gaan we ieder ons weegs!

Ik kijk terug op een winderige maar gezellige tocht, maar zonder wandelmaatjes ga ik hier niet meer lopen, veel te veel polder.........

Meer foto's via de link onder het kopje "foto's" aan de rechterzijde van mijn blog.

Rondje polder 8-2-2014 / 13,7 km

Omdat het zo hard regende deze zaterdag ochtend, heb ik een rondje Zuidland, Simonshaven, Spijkenisse gedaan. Het is niet mijn favoriete route maar ik wil toch wel nog even een stukje lopen dit weekend.
Het is inmiddels laat in de middag en behoorlijk winderig, maar het is niet koud en stap met mijn Mp3 als gezelschap de deur uit. Mijn Runkeeper paraat, flesje water mee en stappen maar! Ik loop langs de schaatsbaan die er nu verloren bijligt, hij is wel gevuld met water hopend op koudere tijden! Dan kom ik in het Mallebos waar diverse Schotse Hooglanders huizen. Ze liggen en staan er rustig bij vandaag, ze kijken niet op of om.
Als ik het bos uitkom, een klein stukje maar hoor, loop ik het fietspad op richting Zuidland. Ik kom twee dames tegen, bepakt met flinke rugtassen, en ik zeg ze gedag, ze lopen hun eigen rustige tempo. Deze weg loop ik ook af en toe als hardlooproute dus heel erg bekend maar mijn muziek geeft genoeg afleiding.....
Af en toe kom ik een fietser tegen, ze hebben nu windje mee, en ik tegen! Het is bikkelen tegen de wind in. Vlakbij Zuidland zie ik een bulldozer die met de weg bezig is, en wil niet het risico nemen dat ik niet kan passeren dus ik neem een andere afslag dan mijn bedoeling was. Dan zie ik ineens het recreatiepark van Zuidland verschijnen en bedenk dat ik nu aan de verkeerde kant van mijn route ben die ik eigenlijk wou lopen. Nou ja, ik kijk wel waar ik nu op uitkom......en ik loop verder.
Langs het park lopen is op zich ook wel leuk want je ziet er allerlei huisjes en tuintjes en het geeft veel afleiding.
Ik ben bijna bij Simonshaven, een heel klein dorpje vlakbij Spijkenisse. Er is wel een voetbalveld en een manege waar ik langs loop. Lopend door de straatjes van Simonshaven geniet ik van de oude huisjes die er staan. Het is er erg rustig.
Het witte kerkje van Simonshaven is voor mij altijd een ijkpunt geweest voor het hardlopen, ik heb er in de buurt gewoond. Nu loop ik erom heen richting Spijkenisse. Ik maak een foto van de "skyline" en er schijnt zowaar een waterig zonnetje! Ik kijk op mijn Runkeeper en zie dat ik nog "maar" 8,3 km gelopen heb! Ik was van plan om 15 te lopen en verzin een manier om die afstand ook te lopen.
Ik loop langs de bebouwde kom van Spijkenisse die op de polder uitkijkt, mooi wonen hier! En vervolgens weer terug de polder in om mijn km's vol te maken.
Helaas gooit een ongemakkelijk probleem roet in het eten, een probleem waarvoor ik binnenkort naar de dokter ga! Erg lastig om door te lopen dus ik loop nu richting mijn huis. Toch nog 13,7 km gelopen volgens de Runkeeper!

RWV Winterserie deel 5/ 2-2-2014 / 15 km

Het is winter maar aan de temperatuur van vandaag kan je dat echt niet merken! Ik rij deze zondagochtend naar Kralingen waar de vijfde editie van de Winterserie wordt gelopen. Ik heb met een paar wandelvrienden afgesproken om daar 15 km te gaan lopen. Als ik in de kantine van PAC aankom, haal ik mijn startkaart op bij Ardie en ondertussen is ook Paul binnengekomen en Paul neemt even de tijd voor een bakkie. Ik niet, want ik moet daar altijd zo van plassen onderweg, dat is niet handig! Ik heb ook meteen maar even mijn wandelboekje laten stempelen want ik vergeet tegenwoordig elke keer mijn boekje te laten stempelen. Het plaatje en de stempel van vorige week ook even geregeld dus mijn boekje is weer compleet.......

Ondertussen zijn Silvia en Marco ook gearriveerd en besluit Larissa zich bij ons aan te sluiten om mee te kuieren, dat is wel heel erg gezellig en al weer een tijd geleden dat we stukje samen hebben kunnen lopen.
We vertrekken richting Kralingse Plas om daar een stukje langs te lopen om vervolgens Kralingen-Oost in te gaan, een wat duurdere wijk in Rotterdam. We vergapen ons aan de huizen die daar staan, best groot allemaal! Als we een paar straatjes gehad hebben komen we langs de Watertoren van de Esch. Deze watertoren is de oudste nog bestaande watertoren van Nederland. De watertoren heeft een hoogte van 48 meter en telt zeven waterreservoirs. De toren had een waterreservoir met inhoud van ruim een miljoen liter. Hiermee was de toren één van de grootste watertorens van Nederland. Onder het waterreservoir waren de woningen van het personeel van het waterleidingbedrijf dat op het terrein werkte.
Toen in 1978 het waterleidingbedrijf verhuisde naar een andere locatie, werden de woningen en de werkplaatsen vervangen door een coöperatieve vereniging, hout-, metaalwerkplaats, fotostudio en een geluidsstudio. In 1986 heeft openbare werken Rotterdam de toren gerenoveerd. Hierbij is het watervat vervangen door kantoorruimtes.
In de toren is momenteel een café en restaurant genaamd De Watertoren. De toren is gelegen aan de Watertorenweg 180.
De watertoren en bijgebouwen zijn in 1981 erkend als Rijksmonument.

Na een rondje om de toren lopen we weer richting Kralingen-Oost om, na het oversteken van de Maasboulevard, naar het Kralingse Bos te gaan. Daar lopen we nog een flink aantal rondjes om aan het aantal km te komen. Al kletsend en kwebbelend lopen we door het park om na ongeveer 2 uur en 45 minuten aan te komen bij de kantine. We hebben ons geen rust gegund onderweg, in één streep door naar de finish! Na het afmelden drinken we er nog eentje op en ik word getrakteerd op een heerlijke erwtensoep. Maar aan alle gezelligheid komt helaas weer een eind en we wandelen met z'n allen naar de auto. Dit was weer een wandeling om in te lijsten, ik heb er erg van genoten!
Oh ja, ik heb maar één foto gemaakt, van Paul met zijn harem!

RWV Rhoonse Grienden Tocht 25-1-2014 / 10 km

Vandaag staat er een klein rondje op het programma omdat ik samen met mijn wandelmaatje Leo ga lopen, hij is herstellende van een longontsteking en kan daarom nog niet zo ver lopen. Ik besluit vandaag eens niet met de auto te gaan maar met de metro, die vertrekt om 8.00 deze zaterdagmorgen en een kwartiertje later sta ik al bij de Sporthal Rhoon waar het startbureau zit. Het is er al behoorlijk druk, en er zitten ook al een aantal wandelvrienden van het Walkers4walkers forum aan de koffie. Gelukkig is er een plekje vrij aan die tafel al is het behoorlijk schuiven met de stoelen! Maar het lukt en gezamenlijk wachten wij op het startsein van Gijs.
Omdat er ook een lange afstand gelopen kan worden, mogen deze wandelaars al iets vroeger vertrekken waardoor het wat minder druk wordt in de kantine. De Walkers hebben ook geen haast, zij gaan voor de 25 km. Onze huisbelg Kurt is inmiddels ook aangeschoven, hij heeft een aardig stukje moeten rijden om hier aan deel te kunnen nemen! En Erik ook die helemaal uit 's Heerenberg komt om de 40 km te volbrengen!
Geert, Paul, Ed en Jan zijn ook van de partij. Jan komt van ver, hij is met zijn Els meegereden naar Rhoon en gaat met het OV weer terug.
Al met al een gezellig clubje, maar ik wacht op Leo die nog niet helemaal zeker was van deelname maar uiteindelijk zie ik hem ook verschijnen. Hij heeft zijn auto nog niet op de juiste plek gezet en als hij zover is, gaan wij rustig aan beginnen met 10 km in en om Rhoon te wandelen. Het is heerlijk weer, niet al te koud en er staat bijna geen wind, prima wandelweer dus!

Na een klein rondje door het oude gedeelte van Rhoon gaan we de Groene Kruisweg over richting de sporthal van PSV Poortugaal waar de eerste rust gepland is, maar wij gaan daar niet zitten, we hebben allebei geen behoefte aan rust.

De tocht is genoemd naar de Grienden waar wij nu naar op weg zijn via de dijkjes van Poortugaal.
De Rhoonse Grienden zijn net als de Carnisse Grienden en de Ridderkerkse grienden zogenaamde zoetwatergetijdegrienden aan de Oude Maas. De grienden liggen buitendijks en staan onder invloed van van eb en vloed. Twee maal per etmaal staan grote delen van het gebied onder water. Het gebied kent hierdoor een bijzondere flora en fauna. Op de knotwilgen groeien mossoorten, planten en paddenstoelen. Voorkomende planten in het gebied zijn de beschermde spindotterbloem, gele lis, kattenstaart, bittere veldkers en zomerklokje.
Ik vergeet hier foto's van te maken, wij hebben zoveel te bespreken met elkaar dat ik er helemaal geen erg in heb. Het is hier fijn lopen! Heerlijk rustig.

Als we bijna aan het eind van de wandeling zijn, zien we nog een verzorgingspost van Gijs met zijn beroemde soep met ballen van Astrid. Daar hebben we allebei wel zin in dus dat gaan we dan ook doen. De soep was weer heerlijk, bedankt Gijs! Hier doen we het voor!
Gesterkt door dit intermezzo gaan we weer op pad voor de laatste km's die een stuk door de polder gaan met verre uitzichten.
Na ruim twee uur wandelen melden wij ons weer af. Wat mij betreft een erg korte wandeling maar dat is niet zo erg voor een keer! Ik neem afscheid van Leo en stap weer op de metro richting Spijkenisse. Foto is van Wikipedia

Midwinterwandeltocht 18-1-2014 / 25 km

Deze wandeltocht staat bekend om de lekkere anijsmelk die je kan krijgen tijdens de wandeling bij een van de rusten van wandelvereniging Comtu-Westland. Ik hou daar wel van maar het is niet de belangrijkste reden dat ik hier ga wandelen, een leuk groepje Walkers gaat ook dus de keuze is snel gemaakt. Met Larissa spreek ik af bij het station Schiedam waar ik haar ophaal van de trein en gezamenlijk rijden wij naar sporthal Vreeloo waar het startbureau zit. Ik meld ons aan en ik zie dat Geert inmiddels is gearriveerd met zijn stiefdochter Mejra die ook mee gaat. Als we de routebeschrijving in handen krijgen gaan we op pad, de weersverwachting is goed. Het is erg zacht voor de tijd van het jaar, dat was vorig jaar wel anders, toen vroor het en had het gesneeuwd, nu niets van dat alles en het is droog. Heerlijk wandelweer dus!

Vanuit de sporthal op de Veilingweg lopen we richting de Wollebrand, een watertje voor recreatie. Vorig jaar werd er volop geschaatst, hoe anders is het nu! We worden getrakteerd op leuke wandelpaadjes, verhard en onverhard, sommigen met flinke waterplassen die we proberen te omzeilen. We lopen ook tussen de kassen door, het is tenslotte het Westland, en ik maak er een foto van. We hebben veel gespreksstof met elkaar, het is erg gezellig zo op die manier. Zonder wandelmaatjes zou ik hier nooit gaan wandelen, het is het gezelschap wat wandelen zo leuk maakt! En je bent lekker in de buitenlucht natuurlijk.

We komen via woonwijkjes aan in het plaatsje Wateringen waar de eerste rust is op 10 km in de kantine van VELO. Daar is het druk met voetballertjes en toeschouwers maar we kunnen makkelijk een plekje vinden om even te rusten. Mejra is wel toe aan een rust want zij heeft nog niet zoveel wandelervaring. Na 1 uur en 50 minuten doorstappen zijn wij ook wel toe aan een rust hoor, het is best een hoog tempo zo!!!
Als we net gaan zitten zien we Danyell ook aankomen en houden een plaatsje voor haar vrij. Charlotte en haar wandelmaatje is er ook bij, zij lopen hun eigen tochtje.

Na de rust lopen we door Wateringen door de straatjes kris-kras wat ik wel grappig vind want huizen kijken vind ik erg leuk en je hebt niet zo'n erg in de afstand die je moet overbruggen. Lange rechte einden daarentegen vind ik wat minder fijn lopen. Na Wateringen lopen we op Kwintsheul aan, ook een dorpje vlakbij De Lier. In Kwintsheul zit de tweede rust waar erwtensoep te verkrijgen is voor maar €2 en een gratis worstenbroodje maar ik ga voor de erwtensoep. Het is hier erg druk met wandelaars en wij maken plaats voor andere wandelaars als we uitgegeten zijn. Natuurlijk ook hier veel lol om het maken van foto's e.d. en we maken even een praatje met Gerrit die in de organisatie zit van deze wandeltocht.

De route vind ik na deze rust erg saai, lang en recht-toe-recht-aan, de Lange Wateringkade, nou en lang is hij! Lopen langs het water links en rechts huisjes. Ubersaai!! En na deze kade lopen we langs de Zweth en de veilingroute. Maar we hebben genoeg gespreksstof met elkaar dus het is niet zo heel erg en het is droog en nagenoeg windstil! Twee jaar geleden liepen we hier in de stromende regen met een striemende wind dus ik mag niet klagen! Geert maakt nog een leuke actiefoto van ons, die natuurlijk meteen op Facebook gezet word.
En hierna lopen door het kassengebied naar de volgende en laatste rust waar o.a. anijsmelk te verkrijgen is, ook gratis! Larissa en ik gaan in de rij staan terwijl Mejra en Geert een plekje zoeken. De melk moet nog opgewarmd worden en het is even wachten maar dan heb je ook wat! De melk zit in een pan met knikkers, Larissa vraagt zich verbaasd af waarom dat is en ik ook. Corina verteld dat dit tegen het aanbranden is. Goh..... weer wat geleerd!!

Smullend van de melk genieten we hier nog even van de korte rust, wij maken weer snel plaats voor de volgende groep.
Nog maar ruim twee kilometer, dan zit het er weer op. Door de straatjes van De Lier lopen we langs een huis met ernaast een veldje met kleinvee zoals geitjes, kippen en langharige konijntjes. Ik maak even een foto ervan en al lopend kijk ik om mij heen of ik nog iets herken van vroeger omdat mijn oma hier gewoond heeft en veel ooms en tantes van mij wonen hier nog steeds. De Ark herken ik wel maar verder niet.
We komen uiteindelijk weer aan bij de sporthal en melden ons af. Na afscheid genomen te hebben van Geert en Mejra drinken we nog wat, Danyell is ook inmiddels gearriveerd. We kletsen nog even wat na en dan is het weer tijd om op huis aan te gaan.
Ik sein het thuisfront in dat ik eraan kom, zet Larissa af bij het station en kom moe maar voldaan aan in Spijkenisse. Ik heb weer erg genoten van deze gezellige wandeltocht!!

Dijkentocht Wageningen11-1-2014 / 30 km

Dit keer ga ik een tochtje lopen waarvoor ik iets verder het land in moet rijden, namelijk in Wageningen! Dat is toch ruim een uur en een kwartier rijden maar het is weer eens wat anders. Ik heb met Gon afgesproken in het clubhuis van Sempre Avanti, dat verscholen zit tussen de huizen. Het is dat er een "official" voor de ingang staat als ik voorbij kom rijden anders had ik het nooit gevonden!
Op de afgesproken tijd ontmoeten we elkaar en na een bezoekje aan het sanitair kunnen we vertrekken, Gon heeft ons al ingeschreven. We krijgen ook twee kaartjes mee voor de pont, want we mogen twee keer overvaren! Leuk, daar hou ik wel van! Maar als ik de routebeschrijving zie, slaat de schrik om het hart! Veel, heeeeeeeel veel recht-toe-recht-aan! Maar ja, wat wil je, een "dijkentocht" hè? Dan kan je dat verwachten!!

Maar wij hebben altijd heel veel te bespreken Gon en ik dus dat gaat vast goed komen! De routebeschrijving is niet gedetailleerd, er staan geen afstanden bij behalve bij de rusten. Er zijn twee binnenrusten, bij 't Veerhuis, wij plakken er later nog een extra rust aan maar daarover straks meer!

Na wat rondjes door de bebouwde kom en door de dorpen van de "bible-belt" gaan we de dijken op, en inderdaad, het is echt immer grader aus! Maar ach, al pratend en lachend gaan de km's ongemerkt onder onze voeten door en na 13,2 km komen we de eerste keer bij 't Veerhuis aan. Daar is het lekker warm en gezellig druk en we nemen het er even van. Een lekker bakkie en een appelpunt mét natuurlijk! Mmmmm.....dat hoort er eigenlijk een beetje bij, appeltaart en wandelen!

Na deze pauze bekijken we de routeaanwijzing langs de weg, en twijfelen of we verder met de 20 km route gaan of toch de 30? Als je net gerust hebt, en lekker warm bent geworden is het altijd lastig om op te starten maar na enige twijfel wordt het toch 30 km. Voor Gon is het haar eerste tocht sinds september, ik ben alweer een tijdje aan de wandel. Het vooruitzicht op méér dijken bekoort mij niet zo maar we hebben best veel lol met elkaar dus vooruit maar!

Vervolgens zien we een paar wandelaars terugkeren want het blijkt een heen-en-weer-lusje te zijn!
Er is niet veel te zien in de omgeving: wat huisjes en de uiterwaarden van de Nederrijn. We zien een mooie tuin met raar aangeklede bomen, het ziet er best grappig uit, het lijken wel reuzekonijnen! Ik zet het even op de foto en een paar foto's van de uitzichten maar meer niet. Er zit ook een schapendijk in maar deze is goed te belopen, er liggen stenen op. Ik loop echter in het midden want ik vind het gras wel lekker zacht aan mijn voeten! Na deze zachte dijken komen we op het heen-en-weer-lusje en kunnen we weer naar 't Veerhuis voor de tweede keer. Daar gaan we toch weer even zitten om op te warmen, de wind is erg koud geworden en het miezert af en toe. Daar komen we Adri van het W4W forum tegen die ons komt begroeten, altijd leuk om een bekende tegen te komen.......

Als de rust lang genoeg geduurd heeft gaan we weer op pad, de veerpont staat al te wachten. Daar doden we de tijd met foto's maken en een paar "selfies". Een medewandelaar biedt aan een foto van ons twee te maken, is ook aardig. Tijdens deze fotosessie is de pont gaan varen en zijn we alweer aan de overkant voor de rest van de route. Wederom een lange dijk, en na een tijdje besluiten we een D-tour te nemen, het centrum in! We hebben trek in warme chocomel en gaan naar het eetcafe "De Kater". Vandaag geen caloriën tellen!!
De laatse km's gaan door het centrum want Gon weet er goed de weg en even later zien we ook weer de routepijlen dus dat komt goed!
De dag komt ten einde in het clubhuis en wij melden ons af. Helaas is de clubstempel kapot maar ik krijg een stempeltje van de bondsofficial in mijn wandelboekje.
Gon loopt een stukje met mij mee naar de auto en daar nemen we afscheid van elkaar, het was een gezellig dagje. Ik maak me klaar voor de lange terugreis en als het al bijna donker is geworden kom ik weer thuis. Dit was een erg leuke dag!

RWV Winterserie deel 4 / 5-1-2014 / 15 km

De eerste wandeling van het jaar is meestal deel vier van de winterserie van RWV en het is er lekker weer voor, het lijkt wel lente!
Aan het lange pad, waar het startbureau zit, is het al gezellig druk, het lijkt wel een nieuwjaarsreceptie, dit is natuurlijk een mooie gelegenheid om elkaar Gelukkig Nieuwjaar te wensen en dat doe ik ook!
Paul en Sabine zitten al aan een tafeltje te wachten tot het startsein van Gijs, ik wacht nog ff op Geert maar die is aan de late kant dus ik ga maar vast met Paul en Sabine mee, Sabine in de scootmobiel. Bij het verlaten van het startbureau kom ik nog een aantal leden van de Dordtse Bende tegen, leuk! Het is al bijna tien uur als we op pad gaan, en het is wel fijn dat de route een stukje gelijkloopt met de 15 km route zodat ik een aardig stukje met Paul en Sabine mee kan kuieren. Als we goed tien minuten onderweg zijn, komt Geert ook aangelopen, gezellig!
Vandaag gaat de route richting het Lage Bergse Bos, deze is mij wel bekend onder de naam "vlonder-route" want in het bos is een leuk parcours dat over allerlei leuke weggetjes en vlonders gaat. Maar zover is het nog lang niet, we lopen eerst een flink stuk door de bebouwde kom van Crooswijk en een stukje door het Kralingse Bos. Maar hier vertoeven we vandaag niet zolang, alleen aan het begin en aan het eind een stukje.
We lopen richting de Rotte die we vandaag ook een keer oversteken d.m.v. een brug.
Langs de Rotte is het fijn lopen, we bekijken allerlei huisjes die daar staan, het is er leuk wonen lijkt mij. Het Prinsenmolenpad is druk bevolkt met fietsers, wandelaars en hardlopers, het is dan ook schitterend weer om buiten te zijn. Aan het eind van dit pad begint zo'n beetje het Lage Bergse Bos en de rust zit op ongeveer 7,5 km maar we hebben er de pas goed in en ook allebei geen behoefte aan rust dus we lopen lekker door.

We worden weer om de tuin geleid, wat is wandelen toch eigenlijk een rare bezigheid, want we lopen rondjes door het bos, over de al eerder genoemde paadjes en vlondertjes in ganzenpas, want het is een smal pad. Gelukkig is het niet erg koud of glad! Een mooi stukje natuur midden in de stad.
Als we de Rotte oversteken en verder gaan aan de andere kant van het water hebben we er alweer bijna 10 km op zitten. De rest van de route gaat door de wijk Terbregge, onder de snelweg door richting het Kralingse Bos. Daar lopen we weer over de bekende bospaadjes zoals het Hazenpad. Dit gedeelte is niet erg goed beloopbaar, ze mogen dat pad wel eens beter onderhouden!
Maar uiteindelijk komen we dan toch weer heelhuids aan bij de finish, we hebben lekker stevig doorgelopen en kunnen nog een pannenkoek scoren die ze aan het bakken geweest zijn t.b.v. de Roparun. Mmm....dat gaat er wel in na zo'n stevige wandeling. Na mijn wandelmaatjes voorzien te hebben van wat drinkvocht en ikzelf een thee en nog even nagepraat te hebben, ga ik weer op huis aan. Dit was weer een genoeglijke wandeling!