Loetboswandeltocht 24-9-11 / 20 km

Vandaag ga ik een wandeltocht maken in het Loetbos in Krimpen aan de Lek, daar ben ik nog nooit geweest. Ik heb afgesproken met Mar, Silvia, Ed en Paul in de kantine van ijshockeyvereniging Thialf voor een bakkie om 8 uur. Zij zitten er al als ik daar arriveer, mijn koets staat aan de overkant. De koffie is echt niet te drinken helaas, een bruin kleurtje heeft het en het is heet maar daar is alles mee gezegd!

Na de "koffie" gaan we op pad, richting het Loetbos. De eerste meters gaan door de woonwijk, we lopen ook nog een stukje fout omdat we het bordje misten maar gelukkig voor ons waarschuwt een medewandelaar ons op tijd. De IJssel ligt er rustig bij, het is dan ook prachtig nazomer weer! We kunnen aan de overkant de molens van Kinderdijk zien, hoewel ik dat in de eerste instantie niet zie.

Dan volgt een nogal saai stuk over de Tiendweg, immer grade aus. Op deze weg komen we een rivierkreeftje tegen die zijn scharen naar ons op wijst. We zijn aangenaam verrast en nemen een foto van deze onverwachte ontmoeting.
De eerste rust verschijnt na 7,5 km, bij cafe Loet. Een heerlijk bakje cappuccino wacht op ons! Het is weer trainen op rusten vandaag en we nemen het er even van!!

En dan gaan we eindelijk een mooi stuk bos in, het Loetbos. Ik geniet en met mij de rest van ons cluppie. Al foto's makend en de natuur in ons op nemend lopen we verder en verder het bos in. Tussen 9 en 10 km wandelen staat een verzorgingspost van Wandelvereniging Kinderdijk, en we staan hier eventjes stil voor een kletspraatje.
Hierna volgt een erg lang stuk langs de weilanden en onder de elektriciteitsdraden door, de centrale horen we op de achtergrond.

Eindelijk, we komen bij de tweede rust bij een volkstuinvereniging op 17,5 km want ik moet erg nodig naar het toilet. Deze rust komt als geroepen, het moest niet later gebeuren!
Ik voel me een beetje bibberig, er moet nodig wat energie in! Het is dan ook wel erg warm voor de tijd van het jaar.........

Een stukje Krimpenerhout wacht ons nog voordat we bij de finish aankomen. Hier is het druk met recreanten die van het heerlijke weer genieten. We lopen langs een plas voor honden, die kunnen daarin lekker ravotten. Heel apart! Silvia besluit hier straks met haar hond Gizmo naartoe te gaan.

Over de Molenweg tussen de weilanden door weer naar de Tiendweg en dan zijn we weer aangekomen bij de ijshockeyvereniging. Er hebben zich 131 mensen gemeld voor deze mooie wandeling. Niet erg veel.........
Na het afbieren nemen we afscheid van elkaar en gaat ieder zijns weegs. Sil en Mar op de fiets en de rest met de auto naar huis. Daar kan ik nog even van het zonnetje profiteren in de tuin en nagenieten van deze heerlijke wandeldag!
Nog meer foto's staan rechts.

Dam tot Dam wandeltocht 17-9-2011 / 25 km

Voor de zesde keer op rij ga ik de Dam tot Dam wandeltocht doen, 26 km door Amsterdam en Zaandam. Traditioneel de eerste wandeltocht na de Vierdaagse, maar dit jaar de tweede wandeltocht en dit keer met wandelmaatje Silvia. We ontmoeten elkaar op station Schiedam om van daaruit naar Amsterdam te reizen met een goedkope dagkaart van AH. Dat scheelt enorm!

In Amsterdam aangekomen gaan we eventjes op de hoek vlakbij de Dam een kopje koffie drinken en meteen even van het toilet gebruik maken. Het sanitair is zoals elk jaar weer goed geregeld tijdens deze tocht, maar je kan het maar vast kwijt zijn!

Als wij na het bakkie troost naar buiten gaan is het fris en een beetje druilerig, wel jammer! De start verloopt snel en we krijgen een lekkere gevulde fruitreep mee. Vlak na de start gaat de poncho aan maar niet veel later weer uit. We lopen langs het entrepotdok, hier staan erg leuke huizen met een fijn uitzicht en ik zet de Dam op de foto en een mooie molen. Ook de Bijenkorf zit in een mooi en statig pand!

Ik heb een nieuwe gadget op mijn telefoon: RunKeeper. Daarmee kan ik mijn gelopen afstand meten en de snelheid. Die vergeet ik prompt aan te zetten maar Sil herinnert mij er gelukkig aan het snel te doen. Na afloop kan ik zien wat de netto-looptijd is en de gemiddelde snelheid, wel grappig hoor!

De eerste rust verschijnt alweer snel, na 5 km gewandeld te hebben bij de Schellingwouderbrug waar twee dames traditiegetrouw staan te trommelen. Het is er niet druk meer, we lopen in de achterhoede maar er is nog genoeg te krijgen: een flesje water en een appel. De appel laat ik aan me voorbij gaan, het flesje water gaat er wel in! We nemen heel even plaats op de bankjes en ik maak gebruik van de Dixie waar geen rij voor staat. Het is fris dus we stappen weer snel op.

We steken de brug over om naar de wijk Schellingwoude te gaan en daar gaan we even na 10 km een kopje koffie drinken met, jawel, een stuk appeltaart met slagroom. Het is weer genieten, dat trainen op rusten!

In plaats van over de Nieuwendammerdijk te lopen, gaan we een leuk parkje in en worden even later op de foto gezet. De tweede rust is bij de Marjoleinstraat waar we ook een tussendoortje krijgen en een flesje water. Daar gaan we heel even bij zitten en dan weer verder.

We lopen de wijk Kadoelen tegemoet, dit is een mooie wijk met schitterende huizen. De tuintjes zijn zoals altijd versierd met vlaggetjes en af en toe een tuintje waar je even kan uitrusten of een snack kan kopen. Maar helaas het weer leent er niet voor om even plaats te nemen of stil te staan bij het aangeboden drink-en etenswaar!
De verdiensten zullen niet echt veel zijn vandaag......

De derde rustpost is in het gezellige Molenwijkpark waar een dame staat te zingen en ze doet het nog goed ook, het swingt de pan uit! We krijgen een stukje fruit en gaan er weer even bij zitten om te genieten van deze muziek. Een wandelaarster staat er bij te dansen, leuk gezicht!

Het volgende gedeelte van de route is meer dan saai, we lopen langs de A8! En er rijdt bovendien een wagen achter ons, die de afstanden van de hardlopers op de weg aan het plakken is, waarom moet dat net nu de wandelaars bezit nemen van dit stuk parcours? Beetje raar wel! Langs dit stuk staat een kar met fruit en een "hete hondenverkoopster". Ook wordt er lekkere muziek gedraaid, dat fleurt de boel een beetje op.....Het is inmiddels flink gaan waaien en mijn jasje gaat weer aan. Al met al heeft het weer zich koest gehouden tot nu toe!

Bij de laatste rustpost op de Vredeweg, zijn ze al aan het opruimen! Terwijl de mensen nog ruim een uur de tijd hebben om hier aan te komen. Beetje snel dus, dat opruimen kan toch ook later?? Hier genieten Sil en ik even van een lekker spijsbroodje van Appie Hein. Gratis koffie is hier ook nog te krijgen maar daar hebben we allebei geen behoefte aan. Nog vijf kilometer stappen en dan is de finish in zicht in Zaandam. Het is er al lekker druk en het scoren van een stempel voor in het boekje gaat eventjes moeizaam maar ik heb hem toch, en een ieniemienie stickertje! Zeker bezuinigingen??

We zien erg donkere wolken opdoemen en nadat wij op de foto zijn gezet door Agis, gaan we weer snel richting trein, maar helaas houden we het nu niet meer droog. Bij het station aangekomen is het erg druk met wandelaars en we komen ook nog Marianneke a.k.a. Mirjam tegen die naar Hoofddorp reist. Wij reizen één halte met haar mee om in Sloterdijk over te stappen op de trein naar Rotterdam. Maar dat gaat helaas mis, we zitten in de trein naar Den Haag die niet verder gaat dus dat wordt weer overstappen op Holland Spoor. Uiteindelijk zitten we in de goede trein en komen op Schiedam om 18.15 uur aan.

Helemaal koud geworden neem ik plaats bij Hans in de auto, we rijden samen naar Spijkenisse. Moe maar voldaan stap ik meteen onder de douche, na te genieten van deze gezellige wandeldag! De cijfers: 25,17 km - 5,26 min/km - 4.45 uur netto looptijd. Netjes toch?
Meer foto's staan rechts onder "Foto's"

Airborne 3-9-2011

Op het forum van W4W staat een oproepje van Darcy AKA Mar om mee te gaan naar de Airborne in Oosterbeek. Omdat ik deze tocht nog nooit gelopen heb besluit ik op haar oproepje in te gaan. Bij de AH is nog net op de valreep een dagkaart met korting te regelen en zo kom ik zaterdagmorgen op het station Rotterdam Alexander aan op de afgesproken tijd. Mar staat al in vol ornaat te wachten. Ze heeft haar "MS-pak" aangetrokken om nog wat sponsors te lokken voor haar actie. Het ziet er hilarisch uit en ze krijgt ook veel commentaar onderweg en dus ook veel aandacht voor haar actie wat alleen maar goed is, hoe meer sponsors hoe beter! Ze heeft al bijna de 1000 euro bereikt dus wie weet?

Voorspoedig komen we aan op station Oosterbeek waar het perron volloopt met wandelaars van divers pluimage: moeders met kleine kinderen, opa's en oma's en heel wat puberkinderen. Het blijkt een gezinstocht te zijn............. Het is bovendien de 65e keer dat deze tocht georganiseerd wordt, misschien vandaar die drukte?

Het zonnetje schijnt uitbundig, iets te veel naar mijn idee, wat is het warm! Na wat gedrentel op het startterrein en even de groep walkers gedag gezegd die een feestje vieren n.a.v. de verjaardag van Lonkie gaan Mar en ik op pad. Ze heeft ook nog even haar voeten nagekeken want de teenhoesjes zitten niet lekker.

De start verloopt probleemloos, even kaartje scannen en klaar! Maar het is zo druk dat het schuifeltje-schuifeltje is het eerste stuk. Onze beider conditie is helaas niet al te best daarom besluiten we vandaag de 15 km route te lopen. Achteraf een goede beslissing, daarover later!

We fotograferen, filmen (Mar) en kletsen er lustig op los en langzaam maar zeker bereiken we de rust op 7,5 km. Daar gaan we even de benen strekken. Helaas zijn er weinig bankjes e.d. en al helemaal geen dixies wat ik erg vreemd vind voor zo'n grote wandeltocht!!
De dixies zijn over de hele linie dun bezaaid en als er dixies zijn dan staan er rijen dik voor! Ik hou het wel op............

Het is zo warm dat de brandweer besluit ons wandelaars een douche te geven, waar gretig gebruik van word gemaakt door de jeugd. Mar gaat er ook even onder staan, ik loop er maar even voorbij. Er lopen ook veel honden met baasjes mee, wat zullen die het warm gehad hebben! We zien onderweg een hondencafe: bakjes met water voor de hond. Erg grappig. Wat mij ook opvalt is dat er veel prullenbakken staan en weinig afval op de grond ligt. Dat is wel eens anders!!

Mar wordt onderweg gebeld door haar baas (ze heeft gisteren een ongelukje gehad op het werk), net als ze in de rij staat voor een flushpuppy. Ik ga er even bij zitten en Mar scoort na het telefoontje een lekker koud drankje. Dit laat ik aan mij voorbij gaan omdat mijn maag nog niet helemaal lekker voelt. Vandaar dat ik blij ben om het besluit een kortere afstand te lopen!!

Na deze rust volgt er nog een bij een soort landgoed met een daarbij behorend landhuis, waar we helaas niet naar het toilet mogen! Wel hebben we daar uitgebreid een kopje koffie en thee gedronken en wat gekletst met medewandelaars. Mar heeft enpassant ook nog een paar 4daagseveters verkocht! Na deze uitgebreide rust gaan we weer verder en lopen een mooi uitzicht tegemoet waar Mar een foto van maakt. Bij het restaurant aldaar kijken we nog even naar een toiletmogelijkheid maar wéér een lange rij besluit ons toch maar weer door te lopen!

Het is een prachtige omgeving hier en de huizen zijn schitterend! We genieten er volop van, hoewel ik de tocht een beetje erg druk vind. Heel veel kinderen en moeders met kinderwagens moeten we ontwijken en we kunnen ook niet echt ons tempo lopen. Maar daartoe ben ik helaas niet in staat vanwege die maagklachten!

De laatste, gedwongen rust is bij een dixie, want Mar kan het echt niet meer ophouden. Ik zijg neer op het grasveld en doe even een powernap. Het is nu nog maar een heel erg kort stukje en dan komen we aan op het finish terrein, waar de bankjes wederom dun bezaaid zijn! Daarom maar even acclimatiseren in de schaduw op het grasveld. De schoenen gaan uit en ik doe mijn sandalen aan. Heerlijk!

Onze medaille ligt op ons te wachten bij de blauwe tentjes en die gaan we uiteindelijk ophalen en een stempel voor in het boekje. Dit keer krijgen we een blaadje met daarop een stempel om in het boekje te plakken. Daar is over nagedacht!
Mar besluit een wandelboekje te kopen want zij is ook besmet geraakt met het wandelvirus.

Het station Oosterbeek is een flink stukje wandelen vanaf het startterrein en die van 16.41 uur hebben we net gemist. Maar de treinen komen af en aan en nog geen tien minuten later komt de volgende die ons naar station Utrecht brengt. Daar moeten we overstappen en in Rotterdam Alexander scheiden onze wegen.
Deze dag is een hele aparte ervaring: een wandeltocht voor gezinnen. Wel leuk om te zien dat er zoveel (kleine) kinderen samen met papa en mama en/of opa en oma gaan wandelen. De kortste afstand is 10 km dus best een prestatie voor hen!
Moe en verhit door het warme weer stap ik in de auto bij Hans die me op komt halen vanaf het station. Om 18.45 uur ben ik weer thuis.

De foto's van deze tocht staan rechts onder kopje "foto's" plus het album van Mar.

4daagse Nijmegen 19-7 t/m 22-7-2011

Maandag

Alle tassen worden in de auto gestopt om vervolgens rond 10.00 uur naar Nijmegen te kunnen vertrekken. Zonder al te veel problemen onderweg zoals files komen we daar om 11.15 uur aan. Ik logeer bij Gerdien en Annemiek en ik mag weer op de zolderkamer slapen. Als we de spullen aan het uitpakken zijn, komen Anita en Eline er ook aan. Na een kopje koffie en wat geklets gaan we het centrum in om het startbewijs op te halen. Er staan geen rijen bij nummer 40G dus ik heb weer mazzel! In het tasje zit wat prullaria, maar minder dan andere jaren. De RWV is er natuurlijk ook weer bij en ik ga me gelijk aanmelden bij Gijs.

Omdat ik gesponsord word door 9292 mag ik een bewijsje ophalen bij de spoorwegen. Het clubgebouw staat naast het spoor en blijkt nog een aardig stukje wandelen te zijn, maar dat is niet erg, ik krijg een tas vol spullen en lekkers! En ook nog consumptiebonnen maar we gaan weer snel richting centrum. Ik neem daar weer afscheid van Hans want om 14.00 uur is er een bijeenkomst van Walkers4walkers, kennis maken met nieuwe forumleden en bijkletsen met oude. Heel gezellig altijd, er ligt ook veel te drinken en te snoepen op de tafels!

Ik heb vroege start morgen, maar niemand wil mijn startkaart hebben, ook al doe ik nog zo mijn best te ruilen. Dat snap ik niet maar goed, ik ga toch laat starten morgen en ik heb met Leo afgesproken dat wij samen lopen.

Rond 16.00 uur ga ik weer naar mijn logeeradres, twee straten verwijderd van de wedren! Daar tref ik de andere logeetjes: Danielle, Marja, Jolande, Jenny, Dini, Anita en Eline. Wat leuk hen weer terug te zien en we raken alweer snel niet uitgekletst! Ondertussen is Annemiek aan het eten bezig, het ruikt enorm lekker! Als ik mijn spullen geinstalleerd heb en mijn bed heb opgemaakt, gaan we eten.
Het is iets met kip en sinaasappel en komt uit de oven en het is weer overheerlijk.

Dinsdag

Mijn wekker staat op 05.00 uur maar ik ben al lang daarvoor wakker, door de spanning heb ik niet zo goed kunnen slapen. Op mijn gemakkie gedouched en aangekleed en naar beneden voor een ontbijtje. De "late" start is om 06.15 en om 06.10 zit ik op de afgesproken plek te wachten op Leo die iets eerder aan komt lopen. We gaan naar de overkant, op het Julianaplein is ook een start, en kunnen zonder te wachten doorlopen! Het is precies 6.30 uur en gaan de stad in richting de Waalbrug.

In Lent aangekomen is het feest in de Begoniastraat, wat op deze dag omgetoverd is in VIA BEGONIA. De bewoners doen elk jaar weer hun best er een feestje van te maken!
Als we Lent uitkomen gaat de route naar Bemmel waar onze eerste rust is bij de RET. Mmm....lekker een bakkie koffie drinken! Daar zie ik ineens Fred en Tineke lopen, een collega met haar man, maar zij zien mij niet.

Vanaf Bemmel is het een enorm lang en saai stuk lopen naar de Rijkerswoerdse plassen. Onderweg daarnaartoe maken we lol en gein om de verveling te verjagen en maken foto's van elkaar. Gelukkig is het niet al te warm en de slechte weersvoorspelling komt ook niet uit, het is droog! Helaas ben ik mijn zonnebril en pet vergeten maar gelukkig mag ik de pet van Leo gebruiken en ik vind nog ergens een haarbandje. Pff......ik loop echt te zweten nu!!

Bij de plassen is er controle, we krijgen weer een ouderwets knipje, en de 50-km lopers komen er ook weer bij.
Vlak voor Elst kom ik Tineke en Fred weer tegen, dat is ook toevallig! Even lopen we samen op maar ik moet plassen en ga bij mijn vaste "plasadres" even naar binnen. Dat vind ik zo leuk aan lopen in Nijmegen, de bewoners zijn zo lief en enthousiast dat je zelfs van hun eigen toilet gebruik mag maken. Lekker schoon en fris plassen!
Elst is de stad van Heinz en daarom krijgen we onderweg stukjes toast met sandwichspread, een collega-wandelaar noemt dit koude kots, maar ik vind het best lekker fris. Je krijgt zoiezo onderweg vanalles aangeboden, ook zo leuk. Van snoepjes tot appel en meloen, zelfs een satetje of een pannenkoek wordt onderweg aangeboden. Eigenlijk hoef je weinig zelf mee te nemen, hahaha!

Ons vaste rustpunt bij Eric, AGS van het forum komt weer snel in zicht, en we worden verwend met een lekker soepje! Wat een luxe is dit, even bijkomen in de blauwe oase van Eric. Hij heeft een blauw tentje opgezet om te kunnen schuilen eventueel voor de regen. Welke regen? Het is schitterend weer!.

Na Valburg en Slijk-Ewijk gaan we weer eventjes zitten, Leo wil graag een pak melk kopen maar dan raak ik hem kwijt. Hij denkt dat ik doorgelopen ben, maar ik ging op een stoel zitten vlak voor de melkstand. Na wat heen en weer gebel komen we mekaar weer tegen en lopen gezamenlijk weer verder. Bart en Mary kom ik hier weer tegen maar met Mary gaat het niet zo lekker, zij heeft wat last van de warmte.

In Oosterhout is het minder druk dan anders lijkt het wel, minder gezellig. Op de helft van de dijk gaan we even langs de kant zitten om de benen te strekken en zien het wandellegioen aan ons voorbij gaan. We horen ook best wel vaak een ambulance gaan met zwaailicht en al en we hebben ook diverse mensen langs de kant zien liggen. Ik krijg een onheilspellend gevoel daarvan. Op de tv is daar later niets van terug te zien, het lijkt erger dan het is.

Al snel komen we weer aan in Nijmegen, het is 15.45 uur en melden ons af. Om de dag af te sluiten nemen we nog een broodje haring (ik) en één zonder broodje(Leo) en een lekker biertje om het weg te spoelen. Nog even nakletsen met andere wandelaars en dan weer op naar het logeerhuis. Het is zo gezellig lopen met Leo dat we weer afspreken voor de volgende dag.

Vanavond eten we spinazie- en broccolietaart. Mmmjammie............
Woensdag

Ik heb nu iets beter geslapen maar word toch voordat de wekker gaat wakker. Op de afgesproken plek kom ik ook Sabine tegen die het erg zwaar heeft gehad de afgelopen wandeldag. We lopen gezamenlijk een stukje op maar moeten elkaar weer snel laten gaan omdat ik nodig moet plassen! Ik ga eerst naar een tankstation maar daar staat een rij (ik heb een hekel aan rijen!) daarom maar weer verder. Dan zie ik een viaduct met struiken en ben dus maar de bosjes in gedoken. Tja, je moet toch wat? Later hoorde ik dat je ook in het ziekenhuis van het Radbout kan plassen, dat is een klein stukje verder.

Het is nog steeds lekker weer en ik loop zelfs in een korte broek en een hemdje! De weersvoorspelling komt weer niet uit, gelukkig maar.
Het duurt vrij lang voordat je Nijmegen uit bent, je gaat eerst door de wijken Brakkenstein, Grootstal en Hatert voordat je de Hatertse brug overgaat naar Alverna.
De mensen in deze buurtjes doen echt wel hun best om het gezellig te maken. Bij een winkelcentrum verkoopt een marktkoopman bananen, drie voor een euro. Vorig jaar was dat nog vier voor een euro! De inflatie gaat snel hier.

Na de brug komt de eierboerderij maar daar is het zo druk, daar gaan we aan voorbij. De eerste RET rust verschijnt ook al snel dus daar maar even rusten. En wie zie ik daar? Mieke uit het Westland met haar vriendinnen! We maken even een praatje met elkaar, wat toevallig weer! Ze zien er grappig uit: roze shirts met Kwik Kwek en Kwak (ze zijn met z'n drieen) en een leuk hoedje met de westlandse vlag (groen-wit).

De organisatie heeft een routewijziging bedacht die niet zo goed uitpakt: er is een flinke opstopping in het centrum van Wijchen! We lopen stapvoets,zo druk is het. Niet zo leuk maar ja, we moeten toch erdoorheen. Dan maar een beetje geinen en foto's maken van orkestjes langs de kant en van het kasteel van Wijchen.

Ik moet weer plassen en vraag daarom aan mensen langs de kant of ik mag, deze keer mag het niet (komt bijna nooit voor!) maar een paar deuren verder mag het wel. Gelukkig maar, die rijen bij de Dixies vind ik niets! Zonde van je tijd.

Onze enige echte rustpost van Eric verschijnt ook alweer snel en daar worden we verwend met een pannenkoek! Eric en Carla staan druk te bakken voor ons. Wat een geweldige mensen zijn het toch, doen ze allemaal vrijwillig, alleen voor ons!!
Na deze verwennerij stappen we weer op richting Beuningen.
Ik maak veel foto's van kindjes langs de kant, zo schattig al die kinderen die met snoep e.d. staan of je staan aan te moedigen!
Ook zie je de meest vreemde uitdossingen, het lijkt soms wel carnaval! Ik zie een mijnheer met een lange, wollen jas en een hoed op zijn hoofd, niet echt een wandelkostuum!
En weer kom ik de dames uit het Westland tegen! Grappig hoor.Ze lopen te dollen en te fotograferen.

De sluis bij Weurt moeten we oversteken om naar de Kanalenbuurt te gaan. Hier is het ook altijd heel gezellig, de mensen maken er echt een feestje van! En het is nog steeds droog, ja zelfs gewoon warm!
Klokslag 16.00 uur klokken we uit, maar ik heb geen zin om na te bieren, en ga meteen door naar mijn logeerplek. Morgen is het weer vroeg dag. We eten pasta met twee verschillende sauzen en ik proef ze allebei. Het was weer om te smullen! Na de koffie en tv-kijken gaan we snel onder de wol!

Donderdag

Na een korte wachttijd op het Julianaplein starten we weer klokslag 6.30 uur. De weersverwachting is nog steeds niet best maar we hopen er maar het beste van! Uit voorzorg toch weer mijn poncho mee, je weet het nooit! Beter mee verlegen dan om verlegen zeg ik altijd maar.

Vandaag is de dag van Groesbeek met de heuvels en ik heb er zin in!
Alleen het opstarten gaat bijzonder moeizaam, gisteren misschien iets te enthousiast geweest? Met mijn MP3 ging het soms wel erg snel!! Moet ik niet meer doen..........
Maar naarmate de ochtend vordert gaat het gelukkig wat beter. Als we bijna in Malden zijn, gaan we even bij "de aardbeien" zitten. We nemen geen aardbeien maar gaan zitten achter de verkoop van aardbeien. Dit is ook zo'n Marina-momentje, de plek waar ik met Marina gerust heb in 2008. Mijn gedachten zijn bij haar......

Na dit rustpunt lopen we door naar Malden en zie ik de Enecorust al in de verte, we zijn net een half uur onderweg maar ik ga toch even kijken of Han er is. En ja hoor, we krijgen een lekker bakkie van hem en eten daar het puddingbroodje op die we snel nog gekocht hebben onderweg. Niet meer voor een halve euro, de inflatie heeft hier ook toegeslagen! Hier zijn ook nette WC's en maak er even gebruik van, er staat gelukkig geen rij.

Dan snel door naar Molenhoek, Mook en Middelaar. In Plasmolen gaan we even bij de RET zitten voor een lekker soepje, we worden door een wandelaar op de foto gezet. De soep smaakt heerlijk, er zitten zelfs balletjes in!

Onderweg zien we een dame op hakken lopen. Die zal toch niet........ja hoor, dat hoor ik later, zij heeft de hele 4daagse op die hakken gelopen! Het ziet er niet fijn uit! Ik heb het bewijs ervan op de foto gezet.

De eerste heuvel, na Milsbeek, is het stijlst maar die bedwingen we zonder problemen. In Breedeweg is het ook weer feest, vanalles langs de kant om ons aan te moedigen en dat doet me erg goed. Je wordt echt gedragen door het publiek, je vergeet de pijntjes.

Onze AGS rustpost zit aan het eind van de zevenheuvelenweg, net na de militaire rust. We worden weer verwend tot en met: een heerlijke hotdog is ons deel. Dit is weer genieten met een grote G! Hier komen we ook Sabine tegen die er behoorlijk doorheen zit. Leo besluit met haar verder te gaan, ze heeft de steun wel nodig. Ik ga dan alleen verder. Het is inmiddels hard gaan waaien en de temperatuur drastisch omlaag gegaan, zou het dan toch gaan regenen? En ja hoor, de kleine druppels worden spetters en het gaat hozen! Gelukkig heb ik mijn Happy Rainydays poncho nog bij me, en een petje dus mij kan niets gebeuren! De regen komt nu echt met bakken, het lijkt wel een wolkbreuk! Ik ben bijna, nou ja bijna bij de finish, ik moet nog een goed uur lopen maar door de leuke reacties van het publiek over mijn poncho (het is een blauwe met witte stippen) vlieg ik over het asfalt. Als ik uitscan is het droog. Het is weer precies 16.00 uur, Sabine en Leo finishen net na mij. Na het kopen van een echt 4daagse tshirt ga ik meteen naar Gerdien want ik heb het behoorlijk koud gekregen. De poncho gaat in de kelder aan een haakje want hij drupt nog na! Mijn schoenen zijn drijfnat, gelukkig heb ik een tweede paar bij me!
We eten vanavond iets met kip, rijst,sperciebonen en naanbrood. Weer heel erg lekker!
Ik ga vroeg naar bed, ben versleten!!

Vrijdag

Mees is vandaag opgestaan voor ons om het ontbijt te maken, hij kletst honderd uit!
We worden weer klokslag 6.30 uur weggescand en het gaat wéér moeizaam de eerste paar kilometers. En dat zijn juist de saaiste, weer hetzelfde stuk door Nijmegen. En het gaat ook nog eens regenen! Niet erg hard, maar hard genoeg voor een poncho.......jammer maar helaas, na een uurtje is het weer droog! En het blijft droog.
Na de 1e militaire post die op 12 km zit, denken we snel de RET rust te zien maar helaas, we gaan toch maar even bij de OLAT zitten waar we Wil zien en Jeltje tegenkomen. Hier zijn de consumpties ook héél erg goedkoop!

In Overasselt is het een hele happening, het publiek is uitzinnig enthousiast. Overal slingers en versieringen, erg leuk allemaal en we genieten volop en zelfs het zonnetje is gaan schijnen.
Hierna gaan we de dijk op richting Linden. Deze dijk is ook lang maar met gezang en vrolijkheid is deze dijk ook weer bedwongen. Aan het eind van de dijk gaan we een puddingbroodje halen om deze op te eten bij een nieuwe rust, de man van Marja die bij ons logeert staat vlak voor Linden met de camper. Daar mogen we ook even rusten. We nemen een broodje voor Gerard mee. Maar als we daar aankomen, zitten ze er allemaal! Er zijn zelfs geen zitplaatsen meer voor ons. Jolande, Danielle, Marja en Eline zitten er al en even later komen ook Jenny en Diny aangelopen. Gerard krijgt het er maar druk mee.
Wel een leuke rust, we mogen zelfs naar het toilet!

In Linden is het thema reclame en de bewoners hebben er weer heel wat moois van gemaakt. Helaas zijn we alweer snel door Linden heen en gaan de lange, saaie weg op naar Cuijk. Ik Cuijk zie ik Linda, AKA Stappertje van het forum! Heel leuk om haar weer te zien en jammer dat ze niet meer meeloopt. Ik krijg een roos van iemand die het al snel begeeft. Jammer.....

Nog even de pontonbrug over en dan...........heel eventjes liggen in het gras met de beentjes omlaag. Wel jammer dat het weer snel afkoelt, de lucht is dreigend met regenwolken maar het blijft gelukkig droog. Ik krijg het al snel koud en dat betekent dat we weer in de benen moeten. Nu is het niet zo ver meer want als we Mook doorkomen, begint de Via Gladiola al. Ruim 12 km is deze weg. Maar hij lijkt nu minder lang dan andere jaren.

Vlakbij de rotonde van Malden zit AGS met de laatste rust. Nog eventjes uitblazen voor de laatste km's. Hier komen we Sabine tegen die het erg moeilijk heeft, en Leo gaat met haar de laatste km's afleggen, ik blijf nog eventjes zitten.
Zij wil nog even bij Gerrit onder behandeling maar als ik bij Gerrit aankom, is ze alweer doorgelopen bang als ze is om te laat te komen. Jammer, dan ga ik maar alleen de Via af. Ik ben het alweer snel vergeten door het dolenthousiaste publiek langs de kant. Ik geniet hier met volle teugen van, wat een verschil met vorig jaar!
Ik ga nog even naar het toilet bij de chinees (lekker fris en schoon voor € 0,50) en ga weer verder. Het is drukker dan anders, ik kom zelfs in een file terecht! Toch wel leuk want er zit nog heel veel publiek bij de tribunes.
Ik krijg kippenvel wel centimeters dik op de armen, wat is dit kicken zeg! Met tranen in de ogen loop ik de finish over, geen tranen van pijn maar van geluk: het is me wéér gelukt!!! Bij het afmelden zie ik Sabine, het is haar ook gelukt. Hans zie ik niet zo snel, we raken elkaar kwijt in de drukte, maar na even op een bankje gezeten te hebben, Jenny en Dini zitten er toevallig ook, komen we elkaar toch tegen. Nog eventjes een finishfoto gemaakt, Carin gefeliciteerd en Carla in de armen gevlogen en dan..........mijn welverdiend finishbiertje bij Gerdien.
Iedereen is dit jaar weer gefinished zonder problemen. Gerdien en Pien die ook gelopen hebben, zijn heel enthousiast geworden want zij zijn ook goed gefinished!

Na een snelle douche, de koffers inpakken en afscheid nemen gaan we weer richting Spijkenisse waar ik om 20.00 uur aankom. Met een glimlach op mijn gezicht want dit is een fantastische week geweest! Wéér geen blaren maar wel met spierpijn heb ik de vierde editie van de Nijmeegse volbracht. Volgend jaar weer??? Ja natuurlijk!!
Foto's staan rechts onder kopje 4daagse 2011.

Vierdaagse 19-7 t/m 22-7-2011 De voorpret

Nou, de koffer is ingepakt plus een aantal tassen. Ik heb nog nooit zoveel zooi mee moeten nemen en dat door die beroerde weersvoorspellingen!
Extra jassen, regenhoed + poncho, tasje voor poncho nog effe gefreubeld thuis, hoesjes voor over de schoenen, extra sokken en ondergoed, tas met eten (ik eet geen brood onderweg)en twee paar schoenen om maar wat te noemen.
Ik heb ondanks deze voorspellingen er reuze veel zin in! Goed voorbereid zijn is het halve werk. Ook qua trainingen zit het wel goed, ik heb ruim 650 km gelopen ter voorbereiding zonder noemenswaardige problemen!
De eerste dag, dinsdag, hoop ik samen met Leo te lopen, hij weet een fijne startprocedure die ik wel eens wil zien. Want ik vind dat nog altijd het vervelendst, vooral op de eerste dag. Ik start elke dag "laat", d.w.z. rond 06.15 uur. Ik heb geen zin om lang in de rij te gaan staan om dan vervolgens 06.05 weg te kunnen, dan maar tien minuutjes later! Is het ook niet meer zo druk bij de toiletten, hahahaha!
Dit jaar ook wat nieuws uitproberen: plastuitjes. Ik heb geoefend thuis en het gaat best goed, je moet effe "het gevoel" krijgen, dat het goed zit en dan kan je staand plassen! Ben benieuwd of het ook echt werkt in de praktijk!!!!
Ik ben ook benieuw hoe het met mijn twee wandelvriendinnen gaat, die dit jaar debuteren. Ik hoop ze allebei tegen te komen straks en dat ze zonder kleerscheuren hun eerste medaille mogen ophalen.
Ik heb ook een aantal (10) veters geknoopt voor het goede doel, die gaan ook mee natuurlijk voor de verkoop. Ik verwacht ze snel kwijt te zijn. Ook hoop ik Jan te ontmoeten, hij heeft nog paarse veters van mij tegoed. Hij loopt dit jaar vanwege een blessure niet mee helaas.
En dan de Blauwe Maandag, dan ontmoet ik al mijn wandelvrienden en -vriendinnetjes weer, nu maar hopen dat we droog kunnen zitten!

Mijn veters geknoopt en wel

Amersfoortse Tweedaagse 2011 / 2 x 40 km

Op donderdagavond 23 juni heb ik Sabine opgehaald om vervolgens naar Voorthuizen te rijden. Daar worden we gastvrij onthaald door mijn schoonouders. We mogen daar twee dagen logeren!
De wekker gaat al om 05.00 uur omdat ik mijn auto vooraan wil hebben in de straat voor het startterrein aan de Gasthuislaan en dat lukt nog ook. We arriveren daar rond 06.00 uur en ik zie Adri en Rick al zitten, zij gaan 50 km lopen. Onderweg naar het toilet zie ik Noortje die geen Noortje heet en Syl en Silvia, tot mijn grote verrassing gaan zij een dagje meelopen.

Bij de eerste rust de Stoeterij, gaan we niet zitten maar eten staand een lekker appeltaartje en een bobo en kletsen wat met Gon die er ook bij is. Syl en Aartje hebben hier ook een sanitaire stop en dat duurt eventjes. Maar even later gaan we weer verder, het defensieterrein op. De lucht is donkerblauw, er dreigt wat uit te vallen!

Het blijft niet bij dreigen alleen, het gaat daadwerkelijk plenzen! Gelukkig heb ik mijn mooie poncho bij me en die werkt perfect. Alleen jammer dat als het niet meer regent, ik hem in mijn hand moet houden en daar moet ik nog wat op verzinnen.

Op het defensieterrein hebben we nog een meningsverschil met twee mannen die zeggen dat wij op de verkeerde route zitten, n.l. de 30. Maar volgens mij niet, we lopen gewoon goed want bij de splitsing die we even later wel zien, gaat de groep wandelaars die met ons liepen ook die kant op. Dus............

De tweede rust is nieuw, volgens mij een camping, heb ik niet goed bekeken. Hier is het druk maar we kunnen toch nog ergens droog zitten. En ik heb ook de indruk dat het aantal km's niet klopt, we zouden hier op 17 km zitten maar we hebben veel langer gelopen op 9 km die tussen rust 1 en 2 zou zitten. En we lopen echt niet langzaam!

De tweede rust op sportpark Pijnenburg is ook druk, gelukkig is het droog en kunnen we buiten zitten. Een grote groep Walkers zit daar nog o.a. Sabine en Bill die daar al twee(!) uur zitten. Mede door de veterverkoop en het radio interview door Radio Gelderland van Bill hebben ze daar zo lang gezeten. Gezamenlijk gaan we weer verder, op naar de Kabouterhut waar we poffertjes bestellen. Ze komen uit de magnetron maar ze smaken er niet minder om!

Nu nog 6 km naar de finish en die vallen Sabine erg tegen. De zon schijnt als we het finish terrein op lopen en na een lekkere haring stappen we weer in de auto op weg naar een lekkere ouderwetse prak.

Dag 2
Het valt niet mee om 05.00 uur op te staan maar we doen het toch. We haasten ons iets minder en komen ietsje later dan gisteren aan in de straat waar we toch nog vooraan kunnen parkeren. Helemaal goed!

Het lijkt iets rustiger te zijn, veel wandelaars hebben besloten maar één dag te lopen, misschien door de weerberichten. Het gaat regenen vandaag en niet zo'n klein beetje!
Ik loop in mijn eentje en kom al snel twee heren tegen die een grote bepakking op de rug hebben zitten. Zij spreken mij aan over de veters en ik vraag wat zij op de rug hebben zitten, het ziet er zwaar uit! Ze blijken te trainen voor een tocht door Lapland, er zit een tent in, slaapzakken en keukengerei. Heel gezellig lopen we kwebbelend over de Dodenweg. Die is best lang maar al snel gaan we linksaf het bos in. Daar zie ik Dini en Bertus lopen en ik loop met hen verder, de heren gaan ietsje sneller dan ik en we nemen afscheid.

Bertus en Dini maken veel foto's maar staan daar ook bij stil.
Maar lopen en foto's maken en daarbij ook nog stilstaan is niks voor mij dus ik ben doorgestekkert met mijn MP3 op naar de Vallei Ruiters, een manege. Daar een soepje gegeten en met Wil gekletst die daar ook al zat. Gelukkig konden we binnen zitten na enig gezoek naar een stoel want het begon weer door te regenen.
Ik heb ook een tijd gelopen met twee dames die geknoopte veters van mij kochten, en dat was ook heel gezellig. Veel verteld over de achtergrond van de veterverkoop. Op één paar veters na(ongeknoopt) heb ik alles verkocht. Zes geknoopte en drie "gewone". Leuke reacties onderweg, maar ook minder leuke. O.a. dat er al zoveel akties zijn voor het KWF! En dat wij de paarse veter aktie na deden!

De rust bij het Henschotermeer heb ik over geslagen en ben doorgelopen naar Austerlitz. Daar had ik mezelf een patatje beloofd.
Ik ga even op een boomstronk zitten want ik voel me een beetje dizzie en neem een muesliereep en een slok drinken. Ik ga me mentaal voorbereiden op een rot stuk lopen! Op dit stuk kom ik Brechje tegen, zij heeft me de heuvel op gekletst. Samen met een 50-km loper waarmee we even hebben lopen dollen. Zonder erg erin te hebben kwam ik boven en vervolgens weer beneden. Daar namen we afscheid en ik ging schuilen voor de regen.
Dini en Bertus kwamen er ook aan en die heb ik naar binnen geloosd.
Samen hebben we genoten van deze rust, eventjes bijkomen hoor! En ons voorbereiden op nog een aardige klim, richting de pyramide van Austerlitz. Daar aangekomen zet ik hem op de foto, dat heb ik in al die jaren dat ik er langs gekomen ben nooit gedaan!
Bergje op naar de pyramide en het bos in om vervolgens naar Bergzicht te lopen, de derde rust. Maar die lopen we voorbij. Bij de oversteekplaats neem ik afscheid want ik heb geen zin in de heide. Ik steek een stukje af om langs de provinciale weg verder te lopen naar de Gezelligheid, een nieuwe rust. Daar zag ik de dames die veters bij me kochten en heb even bij hen gezeten. Je mocht daar binnen niet plassen wat ik heel raar vond, er stonden dixies buiten! En consumpties met een bonnetje kopen, ook heel raar...............
Ik hoor van een andere wandelaar dat ze een cappuccino in een kartonnen bekertje kreeg omdat ze wandelaar was! Dit is discriminatie volgens mij!
Met deze dames loop ik door naar de finish. Op het laatste stuk een man naar de finish gepraat want die zag het helemaal niet meer zitten, hij liep een beetje te zwalken. Na wat bemoedigende woorden kreeg hij weer de moed om door te gaan. Gekletst over Rotterdam, daar kom ik vandaan, en hij heeft daar gewerkt. Hij vertelde ook nog over zijn hartoperatie in februari en dat hij als revalidatie wandelen gekozen heeft.
Bij de finish even gezeten maar ik was zo moe en nat dat ik al snel naar huis wou. Na eten en een lekkere douche om 20.00 uur naar huis. In Rotterdam Sabine afgezet en daarna door naar Spijkenisse.
Ik heb genoten van deze twee wandeldagen, jammer van de regen maar je kan niet alles hebben!

Dag 1

RWV Trainingstocht 2011 / 35 km

De wekker gaat op zaterdag 11 juni om 06.00 uur af omdat ik vandaag vroeg in Rotterdam Ommoord wil zijn om te starten met een trainingstocht die de RWV uitgezet heeft. Al een aantal jaar mijn favoriete tocht en ik heb met Sabine en Larissa om 07.00 uur afgesproken in de kantine van WION waar het startbureau zit.

Daar aangekomen heb ik mij meteen aangemeld voor 35 km en bij de bar zie ik Sabine al staan kletsen met een medewandelaar. Larissa komt ook al snel aan en na een bezoekje aan het sanitair gaan we van start. Leo loopt een stukje met ons op, hij besluit na de tweede rust alleen verder te lopen.

Met de routebeschrijving in de hand, die we eigenlijk niet nodig hebben, gaan we richting Hillegersberg. Al kletsend lopen we over het Prinsenmolenpad, dat wel erg lang is (1740 meter) maar daar heb ik totaal geen erg in. De Prinsenmolen staat te stralen in de zon. Een paar weken terug zag ik een artikel in het AD over deze molen, en schijnen nog mensen in te wonen ook! Nooit geweten. De molen is gebouwd in 1648 door Jan Willemsz en is niet meer in gebruik, wel bewoond. Hier maak ik kennis met Joepie, hij herkent mij aan mijn Walkers4walkers embleem. Hij heeft een flink tempo erin!

Het sluisje bij Berg en Broeksebrug steken we over en gaan de straten in om richting Schiebroek te gaan. De eerste wagenrust zit nabij het metrostation Melanchtonweg. Daar is het druk maar we gaan toch eventjes een soepje dan wel een Wickie drinken. Terloops verkoop ik nog wat Vierdaagse veters, de speciale uitgave in beperkte oplage.

Vier kilometer verder is de tweede rust, bij speeltuin Schiewijk. Hier gaat Leo zijn eigen tocht lopen, hij vindt deze rust te snel volgen op de eerste. Wij gebruiken deze rust voor een sanitaire stop en omdat het nu even droog is gaan we buiten op het randje van de zandbak zitten voor het nuttigen van de nodige boterhammen. Bij het verlaten van deze rust kom ik tot de ontdekking dat mijn plu daar nog ligt. Gelukkig heeft iemand hem bij de barman gebracht!

De route verschilt hier nu van die van vorig jaar omdat we nu niet langs het vliegveld lopen maar een stuk eromheen. Ook leuk om weer eens iets anders te zien! Het voormalige treinstation Wilgenplas lopen we onderdoor om vervolgens bij de derde wagenrust aan te komen aan de Adrianalaan. Gijs staat te roeren in de soeppan, maar het is groentensoep en dat is niet zo mijn smaak. Larissa neemt wel een bakkie en we gaan even verderop op een bankje zitten. Ik maak gebruik van de rust om een paar veters te knopen voor Larissa maar die krijg ik niet af. Hier verkoop ik nog een paar veters aan Gijs en een medewandelaarster.

Nu schijnt de zon weer volop, nadat we af en toe een klein buitje gehad hebben. Het regent niet erg hard dus daarom is een poncho niet nodig maar een paraplu is best wel handig. Even verderop besluit ik een klein blaartje te behandelen. Gelukkig heeft Larissa een schaar bij zich. De blaar heb ik opgelopen tijdens de avond4daagse door het gebruik van hardloopschoenen. Dom achteraf, dus nooit meer doen! Na het afplakken heb ik er geen last meer van en kan pijnloos mijn weg vervolgen.

We komen in de wijk 110-Morgen, waar het verpleeghuis Acropolis en verzorgingshuis Arcadia staat. Ik zie een elektriciteitshuisje mooi beschildert en zet dit op de foto. Heel creatief en het haalt de buurt een beetje op.

De vierde rust, ja het is vandaag trainen op rusten, is het café restaurant het Hoekse Hout. Helaas kunnen we niet buiten zitten vanwege het weer, maar de cappuccino smaakt er niet minder om! Hier ga ik weer verder met het knopen en Sabine leegt haar schoenen, er zitten nogal vaak steentjes bij haar in de schoen en hier en daar een takje.

Het is heerlijk lopen door het bos, met vlonderpaadjes en -bruggetjes. Ik geniet! Na het bos komen we bij de golfbaan. We komen Carla tegen met een wandelmaatje en al kletsend met hen lopen we de heuvel op. Sabine is 'm gesmeerd met haar walkman in en gaat als de brandweer naar boven! Als we boven zijn is iemand bezig met een afslag waar we geen erg in hebben. Een mijnheer staat druk te zwaaien dat we moeten stoppen en stil moeten zijn. Dat doen we dan ook en de afslag gaat goed. Volgens de golfetiquette moet je altijd stil zijn en staan om niemand te storen bij een afslag. Dit staat ook vermeld op de routebeschrijving.

De vijfde en voor ons laatste rust is aan het eind van het Hertenpad, hier krijgen we een lekker vers bakkie fruitsalade. Dit doet me denken aan de laatste rust bij de Kennedymars. Het laat me goed smaken en ik krijg ook nog het restje van Sabine, zij lust het niet meer. En snel weer verder, het laatste stukje van 5 km.

We steken de Rotte over en ik neem hier nog een paar foto's van het brugmomentje. De Rotte gaat helemaal door tot de stad in Rotterdam. Sabine woont er vlakbij.
De zesde rust is bij de kinderboerderij de Blijde Wei maar daar gaan we niet zitten. Althans niet om te rusten maar wel om even de schoenen te ontdoen van steentjes en andere rommel. Ik maak een paar kiekjes van de geiten die hier in grote getale ronddartelen. Je mag ze niet voederen staat er op het bordje. Dat doen we dan maar niet.

Na deze "stop" is het nog drie kilometer naar de finish. Door een leuk houtsnipperbosje lopen we daar naartoe waar we om 16.15 uur arriveren. Na het afmelden en een frisje gaan we weer naar huis waar ik om 17.00 uur moe maar voldaan weer aankom.
Ik heb weer genoten van deze wandeldag! Jammer van de paar buitjes af en toe maar verder was het prima wandelweer. En de veterverkoop ging ook goed!
Foto's van de dag staan weer rechts, en ik zou het leuk vinden als je een reactie plaatst hieronder of in het gastenboek.

Avond4daagse 2011 6-6 t/m 9-6 4 x 10 km

Dag 1

Een paar maanden geleden vroeg mijn dochter aan mij: "ma,wil jij met mij de avond4daagse lopen?" Nou, ik viel zowat van mijn stoel, want als er iemand een broertje dood heeft aan lopen is zij dat wel! Linda, die pas ging lopen met 2,2 jaar! En altijd gedragen wilde worden, en overal moest de buggy mee naartoe want mevrouw wilde niet lopen! Piepen als ze een metertje te ver moest lopen. Wat kan een mens veranderen met 20 jaar. Komt het verstand dan toch met de jaren??
Aldus heb ik via internet ons ingeschreven voor de avondvierdaagse die 6 juni van start zal gaan.
We krijgen een nummer toegewezen en bij aanmelding op het startbureau € 7,40 betalen.
Dat doen we dan ook op de bewuste eerste maandagavond. Natuurlijk ben ik vergeten om het startnummer mee te nemen maar gelukkig kan ons inschrijfnummer ook op naam gevonden worden. We zijn deze avond laat, er liggen geen kaartjes meer op tafel dus het zoeken is zo gebeurd.

De route is niet gepijld, we moeten van het blaadje af lezen. We gaan het park Waterland in, langs het trapveldje, tennisveld en de heuvel naar de meeldijk. Er lopen ook scholen mee en die hopen we weinig tegen te komen. We zien wel scholen lopen maar kunnen er elke keer voor blijven.

Bij het tuincentrum Klein Boskoop wat nu anders heet maar weet de naam niet meer, gaan we oversteken en de over de Meeldijk lopen. De route is al jaren hetzelfde sinds we vanaf de sportschool starten dus ik ken de route uit mijn hoofd en weet precies waar we heen gaan. Linda loopt samen met een vriendinnetje gezellig te kletsen maar vergeten door te stappen, ik kan hun tempo niet volgen dus ik ga wat vooruit lopen.

Door de Voordeswijk naar het Sterrenkwartier, onze wijk, via de Saturnusstraat naar de Planetenlaan. Bij de rotonde moeten we oversteken, weer net voor een groep scholieren, gelukkig. Ik moet heel nodig plassen en zoek een goede gelegenheid. Gelukkig komen we in het parkje bij het pad de Fietsenmaker! Ik loop iets verder door op de meisjes en zie een goede plek. Sorry bewoners maar nood breekt wet!

Aan het eind van de Fietsenmaker steken we bij Linda's oude scholengemeenschap de Ring van Putten over naar de Lange Schenkeldijk. We lopen nu over de dijk richting Maaswijk.
Op deze dijk is het leuk huisjes kijken, er staan mooie tussen!
Ik hoor bekende stemmen achter mij, en ik zie twee Brugrunners achter mij lopen samen met nog een dame die ik niet ken. Even een praatje gemaakt met ze, helaas moeten zij een andere kant op, ze lopen de 15 km.

En op de helft van de Korte Schenkeldijk kom ik Christa tegen, mijn oud-collega bij Careyn waar ik even gewerkt heb. Ook even een kletspraatje met haar en dan weer verder. We gaan naar de Aletta Jacobsstraat en de Marga Klompestraat om dan weer uit te komen in Waterland waar het startbureau zit.

We zijn als laatste gestart, en komen ook als laatste binnen. Ik heb het gevoel dat het geen 10 km is omdat we binnen de 2 uur binnen zijn, gekletst en geplast onderweg dus dat zal niet kloppen. Maar ja, we hebben lekker gewandeld, het is bewolkt geweest met een dreigende lucht maar er viel niets uit.

Dag 2

Linda en ik fietsen naar het startbureau voor dag 2 en weer zijn we bijna de laatsten die zich aanmelden. Het is nog steeds erg bewolkt maar niet koud dus de jas gaat al snel uit.

Via de Snoekenveen en de Vlinderveen, straten in de wijk Waterland, gaan we naar de Akkers. Langs het winkelcentrum Akkerhof, waar ik jaren mijn boodschappen heb gedaan omdat wij hier vlakbij gewoond hebben. Het is dus erg bekend terrein en wederom weet ik precies waar we naartoe lopen.

Het Componistenpad loopt naar de oude basisschool van Linda, de Klinker, die jaren geleden is afgebrand en opnieuw is opgebouwd. Er staat nu een mooi stenen gebouw wat we nooit van binnen hebben gezien, het was pas klaar toen Linda van school af moest.
De kinderen van de De Klinker komen we ook onderweg nog tegen, het is een klein groepje.
We lopen langs de Walvisstaarten die aan het eind van het uitloopspoor van de metrolijn gemaakt zijn. Een soort kunstwerk is het.

Onze route vervolgt via de Westdijk, en die is erg lang! Ik loop weer op de dames vooruit, zij hebben toch een ander tempo wat ik niet vol kan houden. Wel jammer, nu loop ik weer alleen.

Het eind van de Westdijk is eindelijk in zicht we gaan naar het dorpje Hekelingen. Dat ligt tegen Spijkenisse aan en is een idyllisch kleine gemeenschap. Volgens de routebeschrijving moeten we de wijk in, maar ik zie diverse wandelaars gewoon de Dorpstraat vervolgen, naar de Middenweg. Wij doen dat niet en lopen netjes volgens de route.

Via het parkje waar we gisteren begonnen zijn, lopen we naar de sportschool om ons af te melden. Wederom lijkt me dit geen 10 km omdat we weer binnen twee uur binnen zijn. De hemel breekt een beetje open als we op de fiets stappen om naar huis te rijden dus we hebben het niet helemaal droog gehouden deze avond!

Dag 3

Dit is traditioneel de langste dag. De dag van Maaswijk. Ik kijk er niet naar uit omdat ik weet dat er lange rechte paden gaan volgen. Maar ja het is lekker weer dus vooruit dan maar!

Wederom als laatste aangemeld en gaan met zijn drietjes op pad. Zoals gezegd de Maaswijk in. Al snel lopen we verkeerd, wat nog wel vaker gaat gebeuren vanavond maar daarover later meer. We komen een groepje wandelaars tegen die ons toeroepen dat we de controle gemist hebben en terug moeten. Wat helemaal niet waar blijkt te zijn, maar we lopen toch maar terug.

Na een bruggetje moeten we LA (linksaf) over de Drogendijk maar wij weten niet wat de Drogendijk is. Gelukkig weten dat een paar dames die achter ons lopen dat wel en we vervolgen onze weg. Het is warmer dan gisteren dus de jas gaat al snel uit.
Bij de controle post kom ik erachter dat ik mijn kaartje kwijt ben, misschien uit mijn zak gevallen of heb ik 'm niet meegenomen en ligt 'ie nog op de tafel? Linda zegt: "Goh, dan heb ik het niet van een vreemde, dat chaotische". We krijgen een krabbel en een knipje op de routebeschrijving en gaan weer verder.

Bij een vermelding op de routebeschrijving krabben wij op het hoofd: wat bedoelen ze eigenlijk met "langs singel linkerkant"? We hebben er geen vertrouwen in, het staat slecht aangegeven hoe we nu moeten lopen en we lopen gedrieen een beetje te mopperen. Dit vinden we ook geen leuke wijk, zo saai!! En we hebben het gevoel rondjes te lopen. Dit klopt ook, later.

Aan een dame op de fiets vragen we wat de Anna-Romein Verschoorlaan is, en zij wijst ons de weg. Gelukkig maar, want we lopen wéér verkeerd! Ik ben er helemaal klaar mee, deze wandelavond is NIET leuk! En mijn voeten doen zeer, waar ik anders nooit last van heb. Maar ja, ik heb ook andere schoenen aan, n.l. mijn Adidas hardloopschoenen. Ik dacht, maar 10 km, dat moeten ze aan kunnen. Nee dus! Morgen weer gewoon mijn wandelkloffies aan.

Op de Middenburgallee kom ik Alie tegen, die ons aanmoedigt. Ze stapt net de auto in na een visite in de deze straat. Ik mopper wat tegen haar over de route en ga weer verder, de meiden achterna. Wéér een stukje Drogendijk en dan, een lange, lange weg langs het voetbalveld. En het waait hard, de weg lijkt ellenlang (dat is t'ie ook!) en Linda zet haar Iphone aan voor wat afleiding. Dat helpt, het lijkt of we sneller gaan.

Aan het eind van de weg gaan we de Toldijk over en dan nog een klein stukje Hekelingen om vervolgens via de voormalige busbaan wederom het parkje achter de sportschool in te gaan. De meiden krijgen de kolder in het hoofd en gaan het laatste stukje, ik denk zo'n 500 meter, joggen! Nou, mij niet gezien, ik zie ze dadelijk wel.
Bij het startbureau blijkt dat ik het kaartje inderdaad heb laten liggen! "Krijg ik nou wel mijn medaille?" vraagt Linda bezorgd. Ja, natuurlijk krijg je dat, verzekert de dame achter de inschrijftafel.
Gelukkig maar!

Dag 4
Na een drukke dag op het werk en ook nog een gedwongen fietstocht van zo'n 44 km naar het werk en terug omdat het openbaar vervoer staakt vandaag, ga ik toch best wel moe op pad met Linda voor de laatste wandeldag.
Het is nu erg zonnig, dat is wat gezelliger voor de mensen die langs de kant staan om ons aan te moedigen.
Ik loop een stukje op met Angelique, haar man en twee kinderen die ik twee jaar terug ontmoet heb. Leuk hen weer te zien! Het zoontje loopt te mopperen over het tempo, het gaat hem te langzaam. Omdat mijn veters los zitten moet ik ze laten gaan, helaas, het is altijd gezelliger om met iemand al kletsend te wandelen.

Na een klein stukje Waterland, gaan we Groenewoud in en vervolgens over de Eikenlaan het Sterrenkwartier in. Daar wonen wij nu sinds 9 jaar en lopen langs het winkelcentrum Sterrenhof waar ik sinds die tijd mijn boodschappen doe. Daar kom ik Cindy tegen, een nicht van ons. Zij loopt met een paar ouders en kinderen van school en haar zoontje loopt ook mee. Gezellig babbelend lopen we het Centrum in, waar een opstopping is door de drumbands die in moeten voegen. Wel gezellig hoor, die muziek, zo duurt het wachten niet zo lang.
Als we eindelijk weer verder mogen schuifelen, want dat is het, het is enorm druk nu, komen we langs de burgemeester die bossen bloemen uitdeelt. Helaas, wij hebben niet het geluk er één te krijgen. De ouders van Louise, de vriendin van Linda staan ook langs de kant en we krijgen ieder een roos van suikerwerk. Erg attent!

Bij het metrostation staat Hans met een bos bloemen ons op te wachten en zet ons drietjes ook op de foto. Nu wil Linda wel, toen ik ze op de foto probeerde te zetten, wou ze niet.
Op weg naar het startbureau kom ik Angelique nog even tegen, en een klein dametje die voor het eerst de 4 x 10 km heeft volgemaakt. Vol trots laat ze me haar cadeautjes zien.
Nu nog even een groep scholieren voorbij lopen en snel de Gaddijk over naar de finish! Linda neemt haar 8e medaille in ontvangst en ik krijg een nummertje 17. Na nog een foto gemaakt te hebben van de dames achter de inschrijftafel, gaan we moe maar voldaan richting fiets en naar huis. Weer (bijna) 40 km op mijn lijstje bijgeschreven!
Foto's staan rechts en als je dit gelezen hebt wil je een reactie hieronder plaatsen, dat zou ik erg leuk vinden!

Haring en Bierwandeltocht 4-6-2011

Ik heb vandaag gewandeld in de oudste stad van Nederland! Waar is dat? In Vlaardingen!

"In 1273 kreeg Vlaardingen voor zover bekend als 62ste stad van Nederland zijn stadsrechten, één jaar na Gouda en vele jaren voor Rotterdam en zelfs Amsterdam. Met een prehistorische Vlaardingencultuur kunnen we wel spreken over één van de oudste steden van Nederland. Vanuit de Markt, een terp, is Vlaardingen uitgebouwd tot de stad zoals wij het kennen."

Aldus het laatste stukje tekst van het routeboekje die we kregen bij de start.
Vandaag vroeg opgestaan om zoals afgesproken om half 8 bij de start van de 2e Haring en Bierwandeltocht te verschijnen. Ik kan met Hans meerijden die zo lief is mij een lift te geven, dus geen parkeerperikelen! Ik blijk de eerste te zijn, en na aanmelden wat heel snel gaat omdat ik mij al via internet heb ingeschreven, ga ik een bakkie koffie drinken en een beetje kletsen met een andere dame die inmiddels net na mij is binnengekomen. Al snel verschijnt Silvia ook ten tonele en kunnen we vertrekken.

Maar niet nadat we eerst door een stadsomroeper weggebeld zijn, dat is ook origineel!
Ed zien we ook heel even bij de start maar die is alweer snel uit beeld omdat de dames, wij dus, nog moeten toiletteren.
We volgen de route, d.m.v. visjes op het trottoir aangegeven. Heel toepasselijk ook!

In het route boekje waar ik het eerder over had, staat de route beschreven, je kan 25 en 15 lopen, en er staan ook bezienswaardigheden in. En je kan tevens korting krijgen op de diverse rustpunten op een consumptie. Op een plattegrondje kan je de route ook volgen en dat gaat beter, de tekst kan ik niet goed lezen: heb tegenwoordig een brilletje nodig!

Ik ben wel een heel klein beetje bekend in Vlaardingen, zoals het Liesveld en de Markt, maar verder niet. Ik kom tot een verrassende ontdekking dat Vlaardingen een prachtige natuur heeft.

Via de wijk Oostwijk lopen we naar het Oranjepark, om verder te lopen naar het eerste rustpunt het sportcentrum van Vlaardingen. Daar krijgen we een euro(!) om gebruik te kunnen maken van het koffie apparaat. We tappen een cappuccino en gaan er lekker even van genieten buiten in de schaduw.
Als we weer vertrekken komen we Ardie tegen die we later weer tegen komen bij de Krabbeplas om samen met ons de tocht af te maken.

We lopen door de wijk Vlaardingen Holy en verbazen ons over de idylische plekjes waar we langs lopen. Vijvertjes met waterlelies, eendjes met jonkies en heel veel slapende eenden langs de kant die voor niemand bang zijn, ze blijven gewoon zitten!

Als we bij de Vaart aangekomen zijn, mogen we een stukje langs het water lopen waar veel bootjes varen en vissers langs de kant zitten. We maken een bochtje door over de brug te lopen, en gaan weer terug langs de andere kant. Wat een afwisseling! Aan het eind van de Vaart zit een jachthaventje waar de tweede rust zit, restaurant Bommeer. Daar krijgen we een -groot- stuk appeltaart en koffie met korting. Even ervan genieten dan maar, het is hier ook best druk.

Na deze rust komen we in een groen gedeelte, de Broekpolder. Erg mooi hier, we lopen echt te genieten. Goed gepijld ook, de route is niet te missen, zelfs op bruggetjes staan de visjes! Als we dit groene geweld verlaten, staat er nog een verrassing te wachten: een ijzerkoekje en een borrel dat ons aangeboden wordt. Het koekje is een Vlaardingse lekkernij, smaakt naar kaneel en is erg lekker. De borrel slaan we over...

We moeten de rijksweg oversteken om naar het volgende stuk van de route te lopen en komen zo aan bij de Krabbenplas waar weer een rust zit en een stempelpost. Daar krijgen we een appel aangeboden maar we gaan hier niet rusten, hij zit te dicht op de vorige. We lopen verder en worden ingehaald door Ardie, die een beetje loopt te freewheelen zegt ze en loopt het laatste stuk van de tocht met ons mee. Gezellig!
Alleen wil ze niet op de foto, wat haar trouwens niet gelukt is, en loopt een beetje te dollen.

Bij de laatste rust,restaurant Oeverbos, neem ik een soepje om het verloren zout aan te vullen, het is best warm! Ik probeer mijn flesje bij te vullen maar dat lukt helaas niet,het fonteintje is te klein. Het is hier druk, er is een feestje aan de gang en er is een gedeelte van het restaurant gereserveerd waardoor het even zoeken is naar een goed plekje. We schuiven aan bij een dame die er alleen zit, ze vindt gezelschap wel prettig.

Het is, helaas, nog maar een klein stukje tot de finish. We lopen langs de Nieuwe Waterweg waar heel veel zwanen aan het dobberen zijn langs de kant. Zou hier veel voedsel voor die dieren zitten?
Nu lopen we een stukje door industriegebied, wat een beetje jammer is maar ik denk dat je daar niet aan ontkomt om zo in het centrum aan te kunnen komen en de 25 km vol te maken. De Maassluisedijk is lang maar door het geklets gaat 'ie ongemerkt onder onze voeten door. Dit stukje herken ik ook omdat een vriendin hier vlakbij gewoond heeft.

We komen bij de kerk aan waar het reuze gezellig is, de terrasjes zitten vol en er is een soort van braderie aan de gang. De finish is snel bereikt, die zit achter de kerk. Daar aangekomen krijgen we een lekkere haring en Ardie trakteert op een biertje. En we krijgen als verrassing een tas met kortingsbonnen en een speldje bovendien!
We maken de heren achter de afmeldtafel complimenten over deze tocht, we hebben genoten. Dit is echt een aanrader om volgend jaar weer te doen!

Het terras is bomvol, maar we kunnen nog een plekje in de schaduw vinden om na te bieren en te genieten van de livemuziek. Na een uurtje komt mijn lift eraan en verlaat ik Vlaardingen met een glimlach op mijn gezicht. Dit is een dag om in te lijsten: mooi weer, leuk gezelschap en een leuke wandeling met allerlei verrassingen!

Ik zou het leuk vinden als je, na het lezen van dit verslag, een reactie hieronder wilt zetten! Foto's staan rechts onder kopje "foto's"

Voorthuizen 28-5-2011 / 30 km

Dit is één van mijn favoriete wandeltochten. Ik logeer bij mijn schoonouders om 's morgens fris en fruitig aan de start te kunnen verschijnen. Donderdagmiddag zijn we al in de koets gestapt om de files te vermijden maar ondanks het vroege tijdstip van vertrek hebben we er toch wel een stuk langer over gedaan, bijna twee(!) uur. Hans gaat mee om een lekker dagje te relaxen bij zijn ouders.

Na een lekkere avondmaaltijd en wat tv kijken ga ik vroeg onder de wol, de wekker zal vroeg aflopen omdat ik vroeg wil starten n.l. om 7.30 uur.
Hans zet mij vlak voor de deur af, het startbureau zit dit jaar in de Dorpskerk, en wie zie ik daar aan komen lopen? Bertus en Dini! Wat een verrassing hen hier te zien! Zij starten vast, en ik spreek ze later nog bij de diverse rusten.

Het eerste gedeelte gaat door het bos en begint al snel met een steile klim. Dit stukje heb ik twee jaar terug gelopen op het eind van de route. Ik neem een paar foto's hiervan. De Hunneweg en de Arnhemsekarweg is ook bekend, we hebben hier vaak gefietst toen we hier nog met onze caravan stonden. Ik kom weinig fietsers tegen, het weer valt een beetje tegen denk ik.

De eerste rust bij de familie van Beek ken ik ook nog van twee jaar geleden. Hier maak ik gebruik van de dixie en neem een bakkie oploskoffie. Hier zie ik ook Bertus en Dini weer. Zij vertrekken weer als ik nog aan mijn boterham zit.

Na zes km over voornamelijk bos- en fietspaden is alweer een tweede rust. Hier ga ik ook even zitten, Henrike staat hier als vrijwilliger te helpen. Ze vraagt of de route mooi is en dat beaam ik volmondig. Ze is er blij mee. En ook weer Bertus en Dini gezien. Nu is een bakkie heet water mijn deel, ik doe er een bouillonnetje in, lekker zout!

Als ik lekker loop te genieten van bos en hei word ik ingehaald door Rob, hij herkende mij aan de veters die ik bij me heb om te verkopen voor het KWF. En gezamenlijk lopen we verder. Even later zien we ook Wil aan komen lopen en we lopen als trio verder. Gezellig babbelend lopen we naar de derde rust bij de familie Kieft. Hier raak ik toch nog een stel veters kwijt. De dames die mij onderweg aanspraken over de veters zie ik niet meer, misschien bij de finish?
En wederom zien we hier Bertus en Dini. Bertus vertrekt weer met zijn fototoestel in de aanslag, die foto's zullen we later wel bekijken als zijn vrouw Trudy ze in het album gezet heeft. Het zal een feest van herkenning worden!

Na soep eten, water bijvullen, toiletteren en boterhammen eten, is het weer tijd voor vertrek naar de finish die al over ruim 9 km zal verschijnen. Onderweg word ik nog een paar keer gebeld waardoor ik iets achterop raak maar ik haal de heren toch steeds weer bij. Het laatste stuk is ook iets drukker omdat alle afstanden hier bij elkaar komen. In een lang lint lopen we met z'n allen naar de finish. Bertus en Dini halen we hier ook in dus het clubje is weer compleet.

Na het afmelden, afstempelen, een doosje eieren als verrassing en een colaatje van Wil, gaan we weer op huis aan, nou ja, naar schoonouders dan. Hans haalt mij weer op en na de koffie en een frisse douche, keren we weer huiswaarts waar we om klokslag 17.00 uur aankomen.
Ik heb weer genoten van deze wandeldag. De grootste verrassing is dat ik Rob al langer ken dan vandaag, hij kent namelijk een goede wandelvriendin van mij en hij heeft mij in 2006 afgezet bij station Zaandam na de Dam tot Damtocht! Daar kom ik pas achter als we afscheid van elkaar nemen. Zo zie je maar, het wandelen zit vol verrassingen!!!
De dames heb ik helaas niet meer gezien..............
Als je dit gelezen hebt, wil je een reactie hieronder plaatsen of in het gastenboek? Dat zou ik heel leuk vinden......foto's staan rechts onder kopje foto's.

Marijketocht 21-5-2011 / 35 km

Het is de bedoeling om hier 40 km weg te trappen maar daar komt in de middag verandering in, daarover later meer.........
Vanmorgen héél vroeg (6.30 uur) stap ik in de auto, het is nog fris en de ramen even van vocht ontdaan en rij weg richting Barendrecht. De wandelvereniging Marijke heeft aldaar een mooie route uitgezet en die wil ik wel eens lopen. Dit is mijn eerste kennismaking met Marijke en ik ben benieuwd, ik heb er zin in!

Bij het startbureau aangekomen, nadat ik eerst nog een goede parkeerplek moet zoeken, ga ik in een klein rijtje staan en zie al snel Leo "van de buren", Carla van de Dordtse bende is er nog niet. De inschrijving is snel gepiept en we gaan op pad. Het jasje kan snel uit, het is al behoorlijk warm!

De routebeschrijving krijgen we uitgereikt bij het verlaten van het gebouw en ziet er keurig uit, geen lange rechte stukken zo te zien (wat later een vergissing blijkt!) en de afstanden goed uitgeschreven, daar hou ik van. Dus het begin is al goed. We komen na 100 meter Carla tegen die was iets verlaat door haar zoon, zij zal ons later weer inhalen.

De Avenue Carnisse langs de trambaan af en dan naar de Avenue Carre (wat een dure benaming voor een paar gewone straten) en het kletst lekker weg met Leo. In een parkje bij Lombardijen lopen we Marcel Dekker tegen het lijf, hij is zich aan het "inlopen" -60 km!- voor de Kennedymars in Oisterwijk die vandaag om 20.00 uur van start gaat. Hij moet dus doorlopen en het blijft bij een klein kletspraatje.

De wandelvereniging SDS organiseert hier ook wandeltochten die ik al vaker gelopen heb en sommige stukken komen dan ook bekend voor, maar dan in andere richting. Zo lijkt het net of je toch ergens anders loopt. De mooie rotonde op de Barendrechtse weg zet ik nu eens op de foto. Ik ben er al zo vaak langs gelopen en dat heb ik nooit gedaan. Leo neemt er eentje met mij op de voorgrond, ook eens wat anders.

Langs de Dierensteinweg, waar het startbureau van SDS zit en zo naar het station Barendrecht. Bij een vijvertje ga ik eventjes mijn linkerzool verwisselen, want hij zit niet lekker en mijn jasje wil ik onder de tas binden. Daar komen we ook Carla weer tegen.Bij het station komen we Ardie tegen, die in haar gebruikelijke snelle tempo ons voorbij loopt. Hallo, dag en tot ziens!
Het spoor van Barendrecht heeft negen(!) sporen en daar is een daktuin overheen gebouwd, daar lopen wij over. Heel apart.

Via de Gebroken Meeldijk lopen we naar de Noldijk maar niet over de dijk zelf wat ik nogal jammer vind want er staan daar mooie huizen. We lopen over schelpenpaadjes, niet mijn favoriete ondergrond!

We lopen langs een mooi natuurgebied, en het watertje heet de Waal of het Waaltje. Straks komen we dit water weer tegen maar dan aan de andere kant, in Heerjansdam.
Vanaf de Noldijk is het nog een lange, rechte weg (toch nog!) naar de eerste rustlocatie bij de kinderboerderij De Kleine Duiker. Het is mooi weer en we gaan lekker in het zonnetje zitten en een beetje bijkomen want het is best warm. De koffie is gratis, wat een service, en de vrijwilligers erg aardig.

De route vervolgt richting Heerjansdam en daar aangekomen lopen we het dorpje door. Ik ben hier nog nooit geweest. Het gaat niet zo lekker nu, naar later blijkt vermoeidheid van het tuinieren de vorige dag, mijn benen voelen als lood! Even een tandje lager en later kom ik over de dip heen na het eten van een banaan en een yoghurtje.

Heerjansdam heeft een mooi zwembad, een ijsbaan en een tennisvereniging waar we langs lopen. Nadat we Heerjansdam uit lopen, is de route nogal saai helaas, we lopen een heel lang stuk langs de HSL lijn. Maar we lopen aan één stuk te kwebbelen en te lachen wat voor veel afleiding zorgt en is deze hindernis weer snel voorbij gelopen.

Ik herken stukjes die ik tijdens de Kennedymars ook gelopen heb, dat is wel leuk, bijvoorbeeld de Lindeweg, Minnikensteeg en de Lintsedijk.

De volgende wagenrust is in het recreatiegebied langs de Oude Maas. Daar kunnen we onze flesjes vullen en we nemen er een bouillonnetje bij die erg zout is, maar ja, dat hebben we wel nodig dat zout. Het WC-blok zit een eindje terug maar ik kan het nog wel ophouden, wie weet komen we onderweg nog een toilet tegen en anders duik ik wel de bosjes in.

Langs de Oude Maas is het goed recreëren, het is vandaag best druk vanwege het mooie weer. Daar loopt ook een mini-spoorlijntje, we mogen een stukje van de route van dat lijntje volgen. We zien een dioramazuil van de Barendrechtse brug, eigenlijk een miniatuuruitgave ervan maar ze noemen het diorama. Even later zien we het minitreintje bij het ministationnetje staan met echte minimensjes erin! Wat grappig......

Vlakbij het Pannenkoekhuis is een speelterrein en ik ontwaar een dixie waarvan ik dankbaar gebruik maak. Mijn water is ook bijna op en daarom ga ik nog een flesje water bijhalen, die lekker koud is. Leo rekt zijn rug een beetje door wat oefeningen te doen in het gras en Carla gaat eventjes op een bankje zitten om met een mijnheer te kletsen die daar eventjes uitrust van zijn fietstochtje.

Op de routebeschrijving zie ik dat we naar de Heinenoordtunnel gaan, ook weer een bekend stuk van de Kennedymars. Maar hier heb ik toen een beetje lopen slaapwandelen, nu weet ik waarom: zo vreselijk saai dit!
We zien drie dames lopen waarvan er één met nordicstokken loopt te spelen. En ze lopen bovendien aan de verkeerde kant van de weg wat voor hachelijke situaties zorgt. Als we ze inhalen maak ik daar een opmerking over en ze gaan gehoorzaam aan de goede kant lopen.
Er komt geen einde aan deze weg, zo saai en ben er een beetje klaar mee. Leo heeft een plannetje bedacht, bij de berg die op de Oude Maasheuvel staat gaan wij rechtsaf richting Barendrecht. Zo steken we een stukje af van 5 km. Hier nemen we ook afscheid van Carla, zij loopt haar eerste 40 van dit seizoen en wil het afmaken. Gelijk heeft ze, maar voor mij is het klaar. Ik loop met Leo mee naar het startbureau waar we om 14.15 uur aankomen.

We melden ons af en drinken en kletsen nog wat. Na een half uurtje uitpuffen gaan we ieder ons weegs, ik naar Spijkenisse met de koets en Leo naar Rhoon met de fiets.
Om 15.15 uur kom ik daar weer aan, best wel moe. Maar na een lekker bakkie koffie en een douche knap ik al snel weer op. Dit was weer een leuke, gezellige en mooie wandeldag, ondanks de lange saaie stukken die erin zaten!
Foto's staan aan de rechterkant en als je dit gelezen hebt, zou ik het leuk vinden als je een reactie plaatst hieronder.

KM Dordrecht-Ridderkerk-Dordrecht 29-30 april 2011

Ik heb altijd gezegd: "Mij zul je nooit bij een Kennedymars tegenkomen want dat vind ik veels te ver!" En zie daar, vandaag zit ik moe maar voldaan te wezen van een volbrachte 80 km mars! En ik ben niet eens zo heel erg stijf, dat valt reuze mee.

Het begon allemaal met een ontmoeting met Larissa, een wandelvriendin waar ik heel goed mee kan wandelen en wiewauwen (dat betekent zich gestaag voortbewegen en raaskallen). We hadden ook hetzelfde wandeltempo, en zij vertelde dat ze de KM van RWV zou gaan lopen, en toen dacht ik opeens: waarom niet? Ik weet zeker dat de verzorging TOP is en ik hoef niet alleen te lopen.

Dus ik pak mijn tas in op vrijdagmiddag 29 april met schone t-shirts, broek en sokken en nog meer spulletjes die ik onderweg nodig zou kunnen hebben en Hans brengt mij naar het startbureau in Dordrecht waar ik klokslag 10 uur aankom. Ik heb niet voor-ingeschreven dus ik meld mij aan en krijg een startkaart en een kaartje voor aan de tas die op de drie caferusten worden uitgereikt. Ik heb startnummer 91. Er blijken zich 122 mensen te hebben ingeschreven.

Ik ben supernerveus en babbel wat met Danyell, die ons uit komt zwaaien en Dick die er ook voor gaat. Even later komt Larissa ook, en Hans (Henske van het forum) en gezamenlijk wachten wij op het startsignaal. Buiten wachten we tot we weggefloten worden, en ik zie lichtflitsen. Het zou toch niet......? We voelen de eerste druppels en al snel komt het water met bakken uit de hemel! Gelukkig duurt het niet lang, maar ik ben wel zeik- en zeiknat want ik had geen regenkleding bij me. Wel jammer maar helaas. De kleding droogt wel snel gelukkig.

Het is gezellig om in een clubje te wandelen, de km's vliegen onder onze voeten. Helaas gaat er het e.e.a. mis met de bepijling die met krijt gemaakt zijn en door de regen weggespoeld. Maar de RWV komt snel in actie door nieuwe pijlen te zetten en nieuwe, verregende boekjes uit te delen. Gelukkig lopen wij in de achterhoede zodat we niet ver terug hoeven te lopen. Er lopen een paar dames flink te mopperen om het gebeuren, die snappen niet dat het overmacht is en geen onwil van de organisatie!

De eerste verzorgingspost wordt al snel bereikt,tijd voor een boterham want er moet energie in. Ik kan niet zo goed brood eten maar het moet toch. Wel jammer vind ik het dat er geen bankjes staan, maar ik moet even het gewicht van de voeten halen. Hier komen we Rob uit Katwijk tegen die alleen loopt, en vraagt met ons mee te mogen lopen. Tuurlijk mag dat, hoe meer zielen hoe meer vreugd!

Op de Wantijdijk in Dordrecht gaat het weer mis, we lopen een klein stukje fout. Maar uiteindelijk komen we weer op de goede route. In het bos gaat het weer fout, we zien een afslag over het hoofd, de pijl is verdwenen door de regen. We lopen de Sliedrechtbrug over om naar Papendrecht te gaan.
Ergens in een parkje gaat het weer mis, de fietsende bezemwagen weet het ook even niet meer. Na overleg over en weer, ik maak gebruik van het donker door een sanitaire stop te maken, niemand die het ziet, komen we toch weer op het goede pad.

Het lopen in de nacht is een speciale ervaring, ik vind het soms best donker. Daarom ben ik blij een zaklamp te hebben, ik kan nu beter zien waar ik loop. De bepijling in de bossen is perfect: er brandt een rood flikkerlichtje op de boom waar de pijl hangt, dus verkeerd lopen hoeft niet. We komen een paar wandelaars tegen die wederom mopperen want we schijnen in hun gezicht met de lamp. Sommige wandelaars zijn wel kort-aangebonden zeg! Dat kan toch ook anders??

De eerste cafe-rust is in een Streek- en Natuurcentrum en daar strijken we neer voor de nodige rust en een sanitaire stop. We blijken de laatsten te zijn (of we dat nog niet wisten!) en de rustpost gaat over niet al te lange tijd dicht. Hier komen we Paul tegen die niet zo goed in het donker kan lopen en hij sluit zich bij ons aan, we zijn nu met zijn zessen, gezellig! We hebben nu bijna 21 km gelopen en ik voel me prima, al heb ik wat last van mijn darmen.

Na de rust gaan we het bos in, het Alblasserbos. Wederom de pijlen goed aangegeven d.m.v. de lichtjes. En we lopen over bruggetjes met aan één kant een leuning dus het is goed oppassen!

Bij de derde verzorgingspost, waar wel bankjes staan, komen we een Belg tegen die het opgegeven heeft. We zitten nu op 28,5 km. Ondanks onze pogingen hem over te halen toch door te lopen maar dan samen met ons, nam hij niet aan, hij had immers al gebeld om opgehaald te worden. Jammer voor hem, een gemiste kans. De reden dat hij het opgaf was het tempo van zijn maatjes, hij had geen blessure of zo.

Het wordt langzaam ochtend, de maan schijnt als een kleine sikkel aan de hemel.
We zijn inmiddels aangekomen in Ridderkerk. Tot mijn verrassing lopen we achter de McDonalds langs, waar Hans en ik die middag een ijsje hebben gegeten. Hilarisch!
Na een aantal km's in Ridderkerk gelopen te hebben komen we in de buurt van het huis van Suze, een RWV-lid. Zij blijkt bij de rust te zitten om een aantal wandelaars aan te moedigen, lief van haar! Het is inmiddels 6.45 uur en licht buiten en ik heb nog nooit zo kort over (bijna) 40 km gedaan! Ik ben superblij want als dat op deze manier verder gaat komt het wel goed. Hans heeft een blaar die behandeld wordt, we gaan zonder hem verder want hij loopt toch veel sneller en zal ons straks wel inhalen. Rob blijft bij hem, dan lopen ze tenminste niet alleen.

Bij de volgende rust krijgen we soep van Gijs, dat gaat er wel in! Samen met een boterham kom ik weer op krachten. Hier komen we Rob en Hans ook weer tegen.

We lopen nu naar Rotterdam-Zuid. Op de Charloise Lagendijk is weer een verzorgingspost waar dixie's staan en gelukkig ook bankjes. Hier is het goed toeven, en ik voel me nog best goed. Alhoewel ik geen genoeg kan krijgen van gezellige kletspraat, komt mijn MP3 goed van pas. Ik zet er stevig de pas in! We zitten nu op 51 km, ik heb nog nooit zo ver gelopen!

Maar dan, we gaan de Carnisse Grienden in, een prachtig natuurgebied. Maar het kan me helemaal niet boeien,ten eerste ben ik er al héél vaak geweest, en ten tweede raak ik toch wel erg vermoeid nu en ik kom de man met de hamer tegen. De route door de grienden is 990 meter lang en er komt geen eind aan! Ik stort in als we bij de rustpost aangekomen zijn. Ik krijg een banaan en een vlaflip aangereikt en ga op een bankje verderop zitten. Gelukkig krijg ik troost en ondersteuning van Larissa die bij me komt zitten en gaat even later nog een vlaflip halen. Dat blijkt wandeleten te zijn. Even denk ik: "ze is niet goed wijs, dat krijg ik er niet meer in" maar neem het toch aan. Maar goed ook, want het gaat weer een stuk beter met me. En een sms-je van Danyell, waar ik smakelijk om moest lachen was helemaal top! Wat een paar simpele woorden al met je kunnen doen. Er stond: "tijd voor een beetje peptalk! Pep Pep pep pepperddepeppep PEP PEP!" En daarna: "Doorgaan, vooral doorgaan".
Wat was ik blij met die ondersteuning, goed getimed, en ik loop weer fluitend verder. Ik ben tenslotte nog nooit zover gekomen, ik moet en zal deze tocht uitlopen.

De route vanaf deze post tot de volgende heb ik in een roes gelopen, ik weet echt niet meer waar ik loop. Ik meen me te herinneren dat we de Heinenoordtunnel voorbij lopen en eroverheen maar meer ook niet. Ik heb ook maar een paar foto's gemaakt onderweg. Geen tijd gehad, ik ben alleen maar bezig geweest met wandelen......

De volgende caferust is op vakantiepark "De oude Maas" maar we moeten nog een flink eind lopen nadat we de slagboom gepasseerd zijn. Dat is het 63 km punt. Ik begin nu toch wel erg moe te worden, ik wissel mijn broek voor een trainingsbroek en een schoon shirtje en we gaan snel weer verder, we hebben nog 17 km voor de boeg en het begint al laat te worden. En dat vind ik weer jammer, de eindtijd hijgt in je nek.
We moeten nu toch doorbikkelen willen we de eindstreep halen. Hier laten we ook Dick achter, hij heeft een bloedblaar en wordt goed verzorgd. Later blijkt hij toch nog op de route te lopen, samen met Hans van de Knaap die de pijlen weghaalt.

Eindelijk zijn we bij de één na laatste verzorgingspost en hier blijven we ook heel kort. We krijgen van alles toegestopt van water tot pakjes drinken, mueslirepen, brood en bananen. Maar snel weer verder, nog één verzorgingspost.

Nu wordt het overleven voor mij, het kaarsje gaat uit en ik denk aan leuke dingen want die tip heb ik ook gekregen van een wandelvriendin. De km's glijden onder mijn voeten en ik zie de brug van Zwijndrecht verschijnen. Ik weet dat daar de verzorgingspost zit. Ieder van ons groepje loopt nu met zichzelf als metgezel en ik met mijn MP3. Voor Hans lopen we toch iets te langzaam, hij is ons vooruitgesneld. De jas is uit, want het is best warm nu. Op de brug is het druk, mede door het Oranjefeest, het is Koninginndag. Onder aan de brug zit Gijs met een heerlijke fruitsalade, dat gaat er wel in. De stoel zit veels te lekker maar de tijd dringt, we moeten nog 5,9 km! We hebben daar 1,5 uur voor dus dat moet lukken.

Maar die laatste km's zijn zo moeilijk!! Ik loop in mezelf te schelden: waarom moest ik zonodig dit doen? Waar ben ik mee bezig!!!? Larissa komt een buurman tegen die een lekkere koude cola voor haar heeft, ik ben jaloers!
Rob en Paul lopen nog bij ons, zij zitten ook zwaar stuk. Dordrecht heeft een leuk parkje, maar het kan me niet bekoren, ik wil finishen! Dan verschijnt Gijs op ons pad om ons de laatste 400 meter te begeleiden. Ik kan niet meer stoppen met janken tot ik gefinished ben. Ik zie Ardie al gedouched en wel en ik huil bij haar uit na de nodige felicitaties. WAT een monstertocht en WAT ben ik BLIJ dat ik het gehaald heb! En wat FIJN dat ik dit mee mocht maken en het zonder kleerscheuren te mogen volbrengen. Want ik heb geen blaren, alleen maar spierpijn en pijn in de voeten (gek he na 80 km!) Ik neem mijn medaille en diploma in ontvangst en ga nog even in de kantine zitten bij Rob die op de bus wacht. Hans heeft ook al gedouched en wacht ook op de bus. Het is er druk want een Oranjefeest is aan de gang. Ik drink er een biertje op en geniet............ik wacht op de lift naar huis.
En natuurlijk een woord van dank voor de organisatie en de vrijwilligers, wat een topverzorging hebben we mogen ontvangen. Bedankt!!!
Om 19.00 uur ben ik thuis, heel moe maar ook heel voldaan. Na eten en douchen meteen naar bed en ik raak meteen in dromenland om de volgende morgen te ontwaken met het besef: "You did it girl!".
Van de 122 mensen die meededen, hebben er 8 het opgegeven.
Heb je dit gelezen, graag een berichtje onder dit verslag of in mijn gastenboek rechts.