Kennedymars Hilversum 8-9 mei 2015 / 80 km

Ik ben de hele dag al best wel nerveus want ik ga vandaag van start voor mijn zesde Kennedymars in Hilversum georganiseerd door wandelvereniging de LAT. Hier heb ik nog nooit gelopen en ben best wel benieuwd hoe een en ander zal gaan.....
Spulletjes inpakken voor onderweg, en voor in mijn weekendtas met schone kleding e.d. en extra schoenen en wandel-eten (mmm pannekoeken!) en dan maar wachten tot het tijd is om te vertrekken. Ik heb met Margriet afgesproken haar op te halen bij metrostation Heemraadlaan en op de afgesproken tijd komt ze aangelopen, wij waren net een minuutje eerder.

De reis verloopt voorspoedig en ik meld me aan bij de voorinschrijving, mijn nummer is 60. Je krijgt een bonnenboekje mee, dit is voor de controle onderweg. Een mooi systeem, zo kunnen ze precies zien wie er uitgevallen is en hoeveel er nog op pad zijn op bepaalde rusten. Maar ik dacht eerst dat dit consumptiebonnen waren hahaha!!

We zijn ruim op tijd voor de start aanwezig waardoor ik nog gezellig kan kletsen met veel bekenden die hier ook lopen, zoals Diny en Bertus, en Bernard, Ilonka, Paul en Berend. De kantine is vrij klein waardoor het best krap is. En als het bijna tijd is voor de start ga ik nog even op de foto met mijn wandeldinnetjes Annika en Maike die in de verzorging zitten dit keer. En daar verheug ik me nu al op, vertroeteld worden door die twee!!
Bij de start krijgen we nog een toespraak van de organisatie en wordt het wandellegioen van 250 personen weggeschoten! Voor de organisatie een record op deze 30ste Kennedymars.

En dan gaan we op pad. We blijven nog lang in een grote groep lopen, Marijke en Peter, Alfred, Mike en Arian lopen bij mij. Maar toch is het tempo wat sneller dan ik gewend ben, en blijf bij Arian lopen, we hebben hetzelfde tempo.
Wat het weer betreft zou het bewolkt blijven met af en toe een buitje regen, en op dit moment is het nog droog maar daar zou later verandering in komen......nu is het nog zacht en best benauwd.

In het donker lopen blijf ik bijzonder vinden. We komen langs het mediapark wat overdag een kleurrijk geheel is maar wat je nu niet kunt zien.
We lopen ook door straatjes van Hilversum met op het terras zittende mensen die ons allemaal nakijken: wat zij DIE nou aan het doen? Sommigen wensen ons succes. Onderweg krijgen we een stroopwafel van de organisatie.

We lopen ook langs Naarden-Vesting, dat overdag al indrukwekkend moet zijn maar 's avonds met de verlichting helemaal! Naarden is een van de best bewaarde vestingsteden in Europa en vooral beroemd om zijn unieke stervorm. De vesting heeft zes bastions, een dubbele omwalling en dubbele grachtengordel. Er is goed te wandelen over de verdedigingswerken. De omvangrijke, uitstekend gerestaureerde vesting, waarvan de meeste delen uit de 17e eeuw over zijn, is voor het grootste deel vrij toegankelijk.

Het Arsenaal zit ook op de route. Wat jammer dat het zo donker is, misschien ga ik hier nog eens overdag naartoe! Het gebouw doet tegenwoordig dienst als bedrijfsruimte (woninginrichting studio Jan des Bouvrie en restaurant Het Arsenaal van Paul Fagel). In het klein Arsenaal aan de noordoostzijde zit een theater studio.

Als we inmiddels 12.7 km gelopen hebben zien we, na een flink stuk over een industrie terrein, de eerste rust opdoemen. Heerlijk even de benen van de grond en een kopje thee drinken bij Annika en Maike, de topverzorgsters van de LAT.
Maar we rusten niet lang en na ongeveer vijf minuten gaan we weer op pad, inmiddels is het clubje waar ik bij liep verder gelopen, ik blijf bij Arian.

De route leidt ons door Naarden langs het Naarderbos, de jachthaven en de golfbaan tot we in Muiderberg aankomen om daarna over lange, lange Dijkweg en Noordpolderweg aan te komen in Muiden. Het heeft af en toe gedruppeld maar niet genoeg om een regen outfit aan te trekken. Hier zien we het Muiderslot af en toe in de verte, mooi verlicht in het donker. De tweede wagenrust is op 21,5 km en dat vind ik best ver!! En ook geen toiletten aanwezig......wel weer even de voeten van de vloer en een krentenboterham plus thee gepakt. Hier vergeet ik mijn waterfles bij te vullen maar gelukkig ziet Arian onderweg een drinkwater punt zodat ik die fout kan herstellen. Nu begint het wat harder te regen, dus toch maar een poncho aan.

De binnenrust waar ik mijn tas kan krijgen zit pas op 33,7 km dat betekent nog 12 km bikkelen, mijn voeten doen zeer vanwege de nieuwe zooltjes in mijn schoenen en ik moet heel nodig naar de wc! De route door Diemen is niet spectaculair, ik vind deze stad niet erg mooi, een beetje zielloos allemaal.
Als we tegen elkaar zeggen dat de rust nu toch wel eindelijk mag verschijnen staan we ineens ongemerkt voor de deur van de Schakel, het verenigingsgebouw waar we eindelijk naar het toilet kunnen en ik mijn schoenen en sokken kan wisselen!!
Hier klets ik wat met Alfred, Mike en Jos. Bernard zit er ook al. Berend is op 22 km gestopt vanwege klachten aan zijn enkel.
Hier kom ik lekker bij met mijn voeten op een stoel en een heerlijke pannenkoek. Brood krijg ik niet weg en ik krijg van Jos uitleg hoe dat komt. Je bent nooit te oud om te leren! Ik doe een droge jas aan en we kunnen weer vertrekken, wat voelt dat goed die andere schoenen! Ze zijn weliswaar versleten, maar ze lopen zoooo lekker! Die slijtage zal me later opbreken, maar daarover later meer......

Nu is het weer 12 km tot de volgende rust....pfff ik zie er nu wel tegenop. Ook omdat het nu heeeeel hard is gaan waaien en we straks een flink lang stuk langs het Amsterdam-Rijnkanaal moeten lopen! Het Amsterdam-Rijnkanaal is een kanaal tussen Amsterdam en Tiel. Het verbindt de Amsterdamse haven met het Ruhrgebied en is het drukst bevaren kanaal van de wereld. Hij is 59 km lang. Aldus Wikipedia!
Maar het stuk langs het riviertje de Gein is ook erg lang! Toch is het best mooi met al die mooie huisjes en tuinen, we zien telkens de oevers van het kanaal in de verte en weten dat we daar straks langs moeten lopen. Maar eerst nog een rust in een boerderij dat heet "Hier is 't" en dat denk ik ook als ik hier aankom! Eindelijk weer vertroeteling door Annika en Maike en ik maak er dankbaar gebruik van, een thee en een koek laat ik me goed smaken!! Voor we vertrekken ga ik nog even "mijn neus poederen" achter een schuurtje en als ik net klaar ben komen een paar wandelaars me vragen waar de rust is! Nee...... Niet hier maar in de schuur! Pfff...net op tijd hahaha!

En dan......een flink stuk afzien in de vorm van bikkelen langs het kanaal door die keiharde wind! We worden nog net niet uit onze verschoning geblazen!! We zien in de verte een brug waar we over moeten maar het is net of die brug niet dichterbij komt. In gedachten zeg ik een mantra op: "bier, bier, ijskoud bier!". Gesprekken kunnen we bijna niet voeren, zo hard waait het! Eindelijk mogen we de brug op! Er is een vrouw bezig die trap op en neer aan het rennen, ik ben al blij als ik boven kan komen!!! Ik moet even uitblazen en geniet van het uitzicht op het kanaal.

De trap af naar beneden gaat een stuk makkelijker en de route gaat verder, een stukje terug langs het kanaal maar nu met de wind in de rug! Gelukkig gaan we niet lang daarna de polder in, richting Loenen aan de Vecht. Vanaf de laatste rust tot aan de volgende tassenrust is weer 10 km! De route is best mooi, we genieten van de mooie huizen en theehuisjes langs het water en ik ga op de foto met een plaatsnaambord, Vreeland en even later ook met het bord van Loenen aan de Vecht.
Ineens ben ik er helemaal klaar mee.....ik wil zitten! En dan zien we op de weg "rust" met een pijl, maar waar IS die rust?? We moeten een paar bochtjes om, een echt "rondje om de kerk" .......en dan is daar eindelijk het Cultureel centrum 't Web. Hier zien we Alfred weer en Mike. Marijke en Peter zijn er ook, Peter zit buiten een peukje te roken. Zij vertrekken weer als we het er uitgebreid van nemen, Marijke zegt dat je hier lekker kan eten en ik heb best trek in iets hartigs. Ik bestel een broodje kroket voor ons allebei met een colaatje......heerlijk even bijkomen, het is best zwaar!! We horen van de organisatie dat er nog 44 mensen op weg zijn naar deze rust dus we zijn nog lang niet de laatste.....

Maar lang en uitgebreid zitten, daar komt een einde aan omdat we nog een aardig eindje moeten kuieren en wel 24 km! Ik wissel mijn shirtje voor een shirtje met lange mouwen en een andere jas, ik heb het toch wel koud gekregen.
Gevoed en gelaafd gaan we weer op pad voor de volgende 9(!) km tot de volgende rust. Lopen langs de Vecht is leuk, er is vanalles te zien waardoor je lekker wat afleiding hebt. Maar na 5 km ga ik sloffen en kan ik mijn voeten niet goed meer optillen, en als we een boerderij tegenkomen met een bankje buiten gaan we even zitten. Vijf minuutjes maar, en dat is genoeg om ons weer op te laden voor de rest. Ook ga ik even "mijn neus poederen" achter een grote auto in een grasveld.........
Na een lang fietspad komen we bij de een na laatste wagenrust waar we ongeveer tien minuten rusten met een thee en een paar stukjes fruit. Van de vriendelijke verzorging krijgen we nog wat chocolade mee voor onderweg. Wat nog wel even vermeld mag worden: de verzorging is perfect!!

Zeven aanwijzingen op de routebeschrijving leiden ons naar de volgende rust dus dat betekent lange, lange wegen want we moeten nog 9 km! Gelukkig met de wind in de rug waardoor het leed verzacht wordt.....
Ik krijg een app van Hans dat hij onderweg is naar de laatste rust waar we elkaar ontmoeten. Hij zal vanaf daar een stukje mee lopen, gezellig!
Als we eindelijk bij de rust op 72,5 km aankomen, komt Hans ook aangelopen. Ik neem weer een bakkie thee die helaas naar koffie smaakt.....brrrr....
Ik zeg tegen de verzorging dat ik het zo jammer vind dat er zo weinig sanitaire voorzieningen zijn en hij brengt me spontaan naar zijn eigen huis, naar het toilet! Dat vind ik erg lief en het loopt een stuk prettiger als we ons opmaken voor het laatste stuk van 5,8 km. De finish wacht ons op 78,3 km.......

Dit laatste stuk kost me eigenlijk niet meer zoveel moeite! Hans loopt het stukje onverharde pad met ons mee en gaat dan weer terug op weg naar de auto waarna hij naar de finish rijdt om mij op te wachten.
We worden getrakteerd op een prachtig stukje parcours, door het bos en over de hei, een cadeautje! Dat maakt alles goed en ik loop volop te genieten!
We hebben dit stuk best snel gelopen want ik kom binnen op een voor mij heel snelle tijd: 17u20m heb ik er over gedaan! Moe maar heel voldaan neem ik de medaille en de felicitaties in ontvangst en ga nog even wat drinken en kletsen met andere wandelaars zoals Alfred en Mike. Nog even de dag afsluiten met een drankje.....ijskoud bier!!! Genieten dat ik het wéér gedaan heb. Helaas wel een blaar op mijn rechtervoet en ja......die schoenen zijn nu echt versleten!!! Ik moet er helaas afstand van doen.......

Hans heeft een kwark-smoothie gemaakt voor me en dat is heerlijk en goed voor het herstel, ik drink het in de auto op. Na een goed uur rijden komen we thuis, ik spring onder de douche.....nou ja springen? En val daarna meteen in slaap, ik ben versleten! Na vier uur word ik wakker, nog even wat drinken en eten en dan gaan de luikjes weer dicht.

Organisatie de LAT bedankt voor deze bijzondere Kennedymars!

Zeemansloop 2015 / 30 km

De Zeemansloop in Scheveningen is één van mijn favoriete wandeltochten! Ten eerste omdat ik Scheveningen een heerlijke badplaats vind, ik hou van strand en duinen, maar ook omdat deze tocht altijd heel afwisselend is en goed gepijld.

Als ik mijn auto parkeer kom ik Ilonka tegen, zij had een ander tochtje gepland vandaag maar is toch deze kant op gekomen, ze gaat 40 km lopen. Ik ga voor de 30 dat vind ik lang zat! En als ik de trap af loop voor de start, word ik geroepen: "hee, jij bent toch Ineke? Ik herken je van het forum". Helaas herken ik haar niet......en een minuut later is het weer: "hee, Ineke!" En ik maak kennis met Sandra, een van de beheerders van de Facebook groep "vierdaagsevrienden". We lopen het begin van de tocht samen op, gezellig! We zijn net 300 meter verder, roept Maarten vanaf zijn fiets: hee Ineke! Hij gaat lopen in zijn "achtertuin".

Als we bij de eerste geplande rust komen nemen we afscheid van Sandra, wij lopen nog even door....nadat het kleinste koffiehuisje op de foto is gezet.
De route gaat voornamelijk door stedelijk gebied en door de statige straten van Wassenaar. Natuurlijk wordt er ook een foto gemaakt bij een plaatsnaambord!

Ik heb het reuze naar mijn zin maar na ongeveer 14 km gelopen te hebben krijg ik wel erg veel zin in een bakkie. Bij de eerste gelegenheid vlakbij Duinrell is het erg druk en er is maar één persoon in de bediening......dan maar naar de volgende, een Pannenkoekhuis met op het terras een heel stel schitterende tulpen in volle bloei. Daar komen we Annika en Maike tegen! Zij gaan net weg en bevelen ons de heerlijke appeltaart aan. We zwaaien hen uit en bestellen een lekker bakkie, met appeltaart en die was inderdaad verrukkelijk!

Maar omdat we nog best een eindje moeten lopen gaan we weer op pad richting het duingebied van Meijendel. Dat is een 2000 ha groot gebied dat aansluit aan boswachterij Hollands Duin en is daarmee het grootste aaneengesloten duingebied van Zuidholland.
Het is een waterwingebied dat beheerd wordt door Dunea. Aan de rand staat een monumentale watertoren dat in de periode 1924-1928 een PTT ontvangstation was voor de radiotelegrafie-verbindingen met Java.
In het duingebied staan ook bunkers uit de Tweede Wereldoorlog die nu gebruikt worden door vleermuizen als winterslaapplaats.

In boerderij Meijendel, genoemd naar de vele meidoorns die hier groeiden, is een rust gepland, maar wij lopen even door omdat we een andere rust in gedachten hebben.....
We zien langzamerhand de hoge flatgebouwen van Scheveningen opdoemen en zijn dan bijna aan het eind van de tocht gekomen. Een heerlijk stukje over de boulevard vanaf het Zwarte pad is het sluitstuk van de tocht. Hier nemen we nog een uitgebreide pauze in strandtent Summertime voor een heerlijke tosti. Dat gaat er wel in en het is genieten van het uitzicht op het strand. Er is een activiteit gaande daar en het duurt even voordat we zien wat het precies is, een "man of steel run". Het is druk bezocht, maar lijkt me zeer zwaar, rennen over het strand!

Het laatste stukje naar de finish gaat langs de vuurtoren maar we lopen rechtstreeks naar de finish in plaats van de beschreven route. Als we ons gaan afmelden zien we Annika en Maike nog, zij vragen ons mee te gaan naar Simonis voor een visje. Na een stempeltje gehaald te hebben kletsen we nog even met de vrijwilligers om een complimentje te geven voor de tocht: we hebben weer genoten en de bepijling was erg goed, hoewel Annika en Maike een andere ervaring hadden op de 40 km route.....

In het visrestaurant praten we nog even na onder het genot van een portie kibbeling! Beter kan je een wandeldag niet afsluiten! Ik heb dan ook echt genoten vandaag.

Delft 19 april 2015 / 25 km

Een tochtje in Delft, dat gaat het worden vandaag. Het is zondag 19 april en om 8.15 uur melden wij ons aan voor de route van 25 km. De tocht wordt georganiseerd door Stichting Speeltuin Bomenwijk Delft. Maar eerst even een bakkie en wat kletsen met medewandelaars.

Als de koffie op is vertrekken we, de route gaat voornamelijk door de bebouwde kom. Na wat straatjes kris-kras doorlopen te hebben, lopen we langs een kanaal, het Rijn-Schiekanaal. Jammer dat dit vrij saai lopen is, ik zie ook wandelaars aan de overkant dus de route gaat ook weer terug langs het kanaal.....
Wel leuk is dat we een voetgangers- en fietsersbrug mogen oversteken wat lijkt op de Erasmusbrug. Tijd dus voor een Brugmomentje!

En dan komen we in het centrum van Delft. Dat is dan wel weer leuk, Delft is een prachtige stad met mooie gebouwen en monumenten. Tevens de geboortestad van mijn vader en we lopen zelfs langs zijn ouderlijk huis. En ook de Nieuwe Kerk en het mooie stadhuis zit op de route. De geur van gist zal voor mij altijd verbonden blijven met Delft, we lopen langs de oude, nog steeds werkende fabriek.

Door een ijzeren poort lopen we over het Prinsenhof voorheen het Agathaklooster. Op de achtergrond is de toren van de Oude Kerk goed te zien. Op de voorgrond de kloosterkapel, de latere Waalse Kerk
Museum Prinsenhof is een museum aan het Sint Agathaplein. Het behoort tot de Top 100 der Nederlandse UNESCO-monumenten.

We lopen langs de Rietveldsche Toorn, deze staat ook op het wandelplaatje voor in het boekje. De Rietveldse Toren (abusievelijk ook Sint-Joristoren genoemd) is een oude waltoren in Delft, gelegen aan het eind van de Oosterstraat, tegenover het Rietveld. Op de gevelsteen staat als bouwjaar 1448 (juister volgens onze tijdrekening 1449), maar dat is alleen het jaar waarin toestemming werd gegeven tot het bouwen van de waltorens. De juiste bouwdatum is niet bekend. Het zal in het begin van de 16de eeuw geweest zijn.

Op de markt zien we de Nieuwe Kerk. De toren is met zijn 108,75 meter na de Domtoren in Utrecht de hoogste kerktoren van Nederland. De kerk is verder bekend vanwege het praalgraf van Willem van Oranje. Onder het praalgraf bevindt zich de grafkelder van het Koninklijk Huis. Met uitzondering van zondag is het kerkgebouw de hele week te bezichtigen, en ook de toren kan beklommen worden. Het kerkgebouw zelf wordt nog elke zondag tweemaal gebruikt voor diensten van de plaatselijke PKN-gemeente.

Er is een rust gepland op 9,2 km in een horeca gelegenheid, maar we lopen nog even door om op de Beestenmarkt in een rustige tent wat te drinken. De cappuccino en de appeltaart laten we ons goed smaken! Een klein mannetje van twee turven hoog komt binnen met zijn ouders en roept:"gezellig hè mamma?" Er is kennelijk een feestje gepland hier, je kan er ook brunchen.

Na de rust lopen we de binnenstad uit, langs het nieuw gebouwde treinstation van Delft. De omgeving is ingrijpend veranderd, ik herken het niet meer terug.
De volgende rust is in een sportkantine van voetbalvereniging Full Speed. Het zonnetje schijnt en we gaan lekker buiten in de zon zitten, genieten van de meegenomen boterhammen en een kop thee.

Het is erg gezellig maar we moeten nog een stukje lopen, we zitten nu op 17,3 km.
De laatste 7,7 km zijn niet echt inspirerend. Ik zie een plaatsnaambord van Delft en we dollen een beetje om de verveling te verdrijven: ik "klim" in de paal en er wordt een foto van gemaakt......lachen!!
We komen langs de Oostpoort.
De Oostpoort is de enig overgebleven stadspoort van de stad Delft. De poort werd rond 1400 gebouwd. De torens werden in de 16e eeuw verhoogd.
De Oostpoort bestaat uit een landpoort en een waterpoort die met elkaar zijn verbonden door resten van een stadsmuur.
Tegenwoordig is het gebouw in gebruik als woning en kunstgalerij.

Hier genieten we nog even van het mooie weer op een bankje, niet ver van de finish. Daar melden we ons af, halen een stempel voor in het boekje en kletsen nog even gezellig na. Ik stap met een voldaan gevoel in de auto om weer terug te rijden naar Spijkenisse. Dit was een mooie, zonnige en gezellige wandeldag!!

Paaswandeltocht Vrijbuiters 2015 / 45 km

De Paaswandeltocht van wandelvereniging de Vrijbuiters heb ik nog nooit gelopen en daarom ga ik deze keer eens richting het Brabantse land! Hij start vanaf een boerderij in Babylonienbroek. Dat is best een eindje rijden en we willen vroeg starten dus dat betekent vroeg mijn bed uit!

Om 6.30 uur kom ik op het nog bijna lege parkeerterrein achter de boerderij, wij zijn de eerste vroege starters omdat we 50 km willen gaan lopen!
We melden ons aan, nog even naar het toilet, kopje koffie, beetje kletsen met andere wandelaars, routebeschrijvingen pakken en dan gaan we op pad!

Het weer is gunstig om te wandelen maar best nog wel fris deze morgen, het heeft vannacht gevroren en dat merk je goed. De route begint al goed: we mogen rond een plas water lopen! Mooi hoor.....maar loopt lastig!

Al snel komen we Marcel tegen en we lopen een beetje te dollen over zijn wandeltempo en lopen een stukje met hem op. Marcel tempert zijn snelheid iets maar hierdoor ben ik toch een beetje te snel van start gegaan waardoor ik last krijg van mijn rechter kuitspier. Al kletsend heb ik er niet zo'n erg in, de kilometers glijden onder de voeten vandaan. De route is in het eerste stuk voor de rust best saai te noemen, maar daar had de organisatie al voor gewaarschuwd.

Na 14 km verschijnt de eerste rust waar we lekker binnen kunnen zitten maar er staan ook bankjes buiten. Toch maar even niet.......een theetje en een koek gaan er nu wel in.....en ik smeer mijn kuitspier in met Perskindol tegen de pijn.

Na een goed kwartier stappen we weer op, de kuitspier protesteert wel maar gelukkig trekt de pijn naarmate de route vordert wel weer weg!
En weer gaan we verder over gras- en bospaadjes en af en toe een leuk ommetje door het erf van een een inwoner met leuke zitjes en doorkijkjes. Hier een Brugmomentje gefotografeerd.

We komen ook langs pyramide bunkers en sommigen zijn open om erin te kunnen klimmen maar ik bedank daarvoor! Ben veel te bang dat ik mijn hoofd stoot of zoiets......

We komen bij een splitsing: 40 of 50 km? Ik aarzel wel een beetje en we gaan in eerste instantie de 40 route lopen, maar we gaan toch terug naar waar de 50 km route verder gaat.

Er is een rust gepland bij zorgboerderij Kraayveld, we zijn de laatsten! Maar toch is er nog van alles te krijgen, zoals een lekkere bak met soep! Dat gaat er wel in, een beetje zout! We zitten nu op 24,4 km en om de één of andere reden valt het me zwaar! Ik denk dat ik toch te snel van start ben gegaan vanmorgen!
Het is wel leuk zitten zo in een boerderij met al die koetjes! Er zitten ook kalfjes in het hok en er loopt een dikke kat rond die om een beetje aandacht bedelt.....

Verder gaan we langs leuke paadjes met knotwilgen die al dan niet geknot zijn en komen dan bij een haventje waar ook een restaurant zit. Daar kunnen we eventjes zitten, het zonnetje begint door de wolken te breken en het ziet er gezellig uit! En een lekkere koffie en appeltaartje gaat er nu best wel in!
Helaas komt daar ook weer een einde aan, we moeten nog een stukje kuieren en we gaan weer in de benen, maar oooh die spieren van mij vinden dat niet leuk!!!

En na de rust begint de vertwijfeling: gaan we wel goed??? Er blijkt een pijl weg te zijn en gaan de verkeerde kant op! Na een belletje naar de organisatie komen we weer op het goede pad, het was gelukkig maar een klein ommetje!
We lopen een mooi stuk langs de rivier de Merwede. Het is lekker weer en er zijn clubjes mensen in de weer met schepnetjes, een familiedag lijkt het wel....

We doen ook het plaatsje Woudrichem aan. Dat is een leuk vestingstadje en je "hoort" er de rust. Hier is de tv-serie Dr. Tinus opgenomen, ik herken een paar straatjes.
De derde rust is op 40,8 km volgens de routebeschrijving maar volgens mijn Runkeeper zit hij verder! En ik ben eigenlijk een beetje klaar met deze tocht!!! We zijn weer de laatste en als we in activiteitencentrum de Hoogt aankomen is het stil en verlaten behalve twee medewerkers. We gaan maar heel eventjes zitten omdat we anders veel te laat aankomen. Er is al gebeld naar de organisatie dat we in ieder geval vijf uur niet meer halen, eerder zes uur! En ik heb de hele dag al last van hoofdpijn......is ook niet leuk!

Na deze rust gaat het goed mis, eerst lopen we te ver door om de route weer op te kunnen pakken en dan missen we een cruciale pijl waardoor we nu wel heel erg veel verkeerd lopen!! De moed zakt me finaal in de schoenen en daarom besluiten we te stoppen en plegen weer een belletje naar de organisatie: kunnen jullie ons ophalen??
Als we staan te wachten komt er een bewoner naar buiten om te vragen wat er aan de hand is, ik sta een beetje te hangen op een hekje om mijn voeten te ontzien, ik wil en kan niet zitten in het gras. Hij biedt een stoel aan maar als hij die wil halen komt de auto er aan die ons terug brengt. Uiteindelijk hebben we 45 km gelopen!

Ik neem afscheid van mijn wandelmaatjes, dit was een lange, lange wandeldag! Maar ik heb desondanks toch genoten....

De 30 van Zandvoort 28-3-2015 / 30 km

Op vrijdag 27 maart vertrekken Hans en ik naar Zandvoort want ik ga zaterdag een wandeltochtje lopen. We hebben daar een huisje van Center Parcs gehuurd omdat het best een eindje rijden is vanaf Spijkenisse en het lijkt me wel lekker om meteen na de tocht in een warm bad te stappen in plaats van in een koude auto om naar huis te rijden.......

De wandeltocht die ik ga lopen heb ik vorig jaar voor het eerst gelopen en dat was me toen heel goed bevallen! De route is mooi en goed gepijld door Le Champion die de tocht organiseert. Dat kan je wel aan deze organisatie over laten, tochten van hen zijn altijd goed!

Alleen de weerberichten zijn ronduit slecht te noemen, veel bewolking en regenachtig weer. Nou ja, met een regenjas en -regenbroek is het geen probleem! De wind zou vanuit het zuiden komen en dat komt goed uit omdat we naar het noorden lopen over het strand, dus lekker met de wind in de rug! Alleen met een zonnetje erbij is ziet alles er wel vriendelijker uit maar de afwezigheid ervan heb ik eigenlijk niet gemist.....

De start is vanuit een grote tent op het circuit van Zandvoort. Als we aankomen bij de tent is het startschot net gelost en we zien een lange stoet wandelaars trappelen van ongeduld in de lange rij. Die vermijden wij even door eerst een bakkie koffie te gaan drinken!

Uiteindelijk starten wij ook en we lopen meteen het strand op. Aan het begin heb je nog de keuze uit lopen over de boulevard of over het strand, wij kiezen natuurlijk voor het stand. Het is laag water dus een lekker hard strand om over te lopen.

Bij de eerste stempel post die al op 2,9 km zit gaan we alleen heel even een stempeltje halen want de volgende stempelpost en tevens rust zit op 8 km en daarom lopen we nu maar even door. Ook al vinden we trainen op rusten heerlijk, zo snel is nou ook weer niet de bedoeling!

We lopen zo te kletsen dat we ongemerkt aankomen bij de post in IJmuiden en gaan bij de strandtent vlakbij de strand opgang in paviljoen Beach Inn koffie drinken met natuurlijk een appelpunt erbij. Het is er druk maar kunnen toch nog net een leuk plekje vinden. Er speelt een bandje en het is er reuze gezellig!

Men zegt wel eens:"gezelligheid kent geen tijd" wat in dit geval ook opgaat want we kunnen er niet eeuwig blijven zitten, we moeten nog een aantal km's lopen!
Bij de volgende stempelpost aan het IJmuiderslag staan de Dixies verdekt opgesteld en in tegenstelling tot even geleden is de rij hier helemaal niet lang en maak ik er toch even gebruik van!

Met een lege blaas loopt het veel prettiger en wij vervolgen de tocht richting het Nationaal park Zuid-Kennemerland, een heel erg mooi natuurgebied. Hier staan ook diverse bunkers uit de Tweede Wereldoorlog en ik krijg geregeld uitleg over deze bunkers en dat is best interessant! We gaan zelfs even bovenop een bunker staan om van het uitzicht te genieten en zien van bovenaf de wandelaars voorbij komen.
De route laat ons verder genieten van wat de natuur te bieden heeft. Ik loop te genieten, het pad is best zwaar, veel stijgen en dalen, maar dat vind ik wel eens lekker op zijn tijd, een beetje afzien!

Bij de volgende stempelpost op het landgoed Duin en Kruidberg, we hebben 16,2 km afgelegd, is ook gelegenheid voor een rust. We lopen er alleen even naar binnen om eens het kasteel van binnen te bekijken maar gaan daarna weer verder met de tocht. We hebben een volgende rust gepland bij het Kopje van Bloemendaal, in een Pannenkoekhuis. Bij het kasteel krijgen we ook weer een stempel en een lekkere muffin met een "5" erop, het is de vijfde keer dat deze tocht georganiseerd wordt. De muffin stop ik in mijn tas voor later en we lopen weer door.

We lopen door Santpoort-Zuid waar we de ruïne van Brederode tegenkomen. Ik maak er een foto van en het staat ook als kijktip op de routebeschrijving die we per post hebben mee gekregen. Met de Ruïne van Brederode worden de resten aangeduid van Kasteel Brederode. Het kasteel is in de tweede helft van de 13de eeuw gesticht door Willem I van Brederode (1215?–1285). Deze stamt af van de heren van Teylingen, die verwant waren aan de graven van Holland. Het kasteel vormde onderdeel van de hoge heerlijkheid Brederode, waarmee de heren van Brederode in de 13e eeuw door de graaf van Holland waren beleend.

De naam Brederode verwijst naar een stuk bosgrond (Brede Roede) dat gerooid werd, waarop het kasteel is gebouwd. Eerst bestond het kasteel slechts uit een woontoren. Rond 1300 werd de toren afgebroken waarna Dirk II van Brederode een vierkant kasteel liet optrekken.
Aldus Wikipedia.....toch leuk om langs een stukje geschiedenis te lopen!

Het openluchttheater Caprera is in Bloemendaal en we lopen er langs. Dat is best mooi om te zien zo'n theater. Het is nog volop in gebruik door diverse artiesten.
Na de sportvelden van Bloemendaal is de stempelpost Kopje van Bloemendaal op 20,5 km. We halen weer een stempel en een pakje sap. Boven aan een heuvel is een pannenkoek restaurant waar we even uitgebreid gaan zitten. Er is ook een uitkijktoren en die gaan we natuurlijk even bekijken, ook weer om van het uitzicht te genieten!

Het kopje van Bloemendaal is een 43 meter hoog duin net buiten natuurgebied de Kennemerduinen en landgoed Caprera. Het oorspronkelijke uitzichtpunt werd in 1907, na kunstmatige verhoging van het duin, door Koningin Wilhelmina geopend. In de Tweede Wereldoorlog is er door de Duitsers een bunker gebouwd die met kleine aanpassingen momenteel nog steeds dienst doet als uitzichttoren. Deze toren is in 2008 volledig gerestaureerd en is vrij toegankelijk.

Na een heerlijke pannenkoek met spek gegeten te hebben gaan we weer op pad voor de laatste 10 km. Door Overveen, hier staan veel erg mooie en grote huizen, richting de laatste stempelpost bij restaurant Loetje op 23,5 km waar ook een rustmogelijkheid zit maar waar we niet gaan zitten vanwege de beperkte tijd. Half zes is de uiterlijke finishtijd en we zijn er nog niet! Bij de stempelpost maken we nog even een praatje met de vrijwilligers die kou zitten te lijden! Blij dat deze mensen dat doen voor ons, zonder vrijwilligers geen wandeltochten!!! Hier krijgen we als laatste snack een mandarijntje uitgereikt die we ter plekke oppeuzelen.

Vanaf dit punt gaan we over een stukje landgoed genaamd Duinlust richting de finish in Zandvoort. Het laatste stuk is pittig, er staat een stevige wind die we nu pal tegen hebben! Het venijn zit wederom in de staart, dat blijkt nu wel.
Als we nog 1 km moeten lopen krijgen we nog iets lekkers van de organisatie vanwege het lustrum en kletsen we even met Rina die we hier tegen komen.

Ik finish om 16.45 uur en ik krijg een medaille om mijn nek en een roos, klets nog even met mijn wandelmaatjes en wacht op Hans die me op komt halen om samen weer naar het huisje te kunnen lopen. Hij maakt een paar leuke finish foto's, een herinnering voor later. Deze tocht behoort nu echt tot mijn favorieten, ik heb een heerlijke dag gehad!

Scheveningse Bosjestocht 21-3-2015 / 30 km

Zaterdag 21 maart.....tijd voor een wandeltocht van 30 km omdat ik de kilometers wil opvoeren. Ik besluit vandaag een tochtje te lopen in Scheveningen bij de Haagse wandelsportvereniging De Vierdaagsche, de Scheveningse Bostocht.
Ik ga iets eerder weg van huis omdat er wegwerkzaamheden zijn maar uiteindelijk heb ik daar geen last van gehad, misschien omdat het nog vroeg op de dag is....
Samen met Rob ga ik deze tocht lopen en hij wil eerst nog even een bakkie cafeïne voor de start, maar in mijn geval is dit niet verstandig want dan moet ik altijd zo snel weer naar het toilet en dat is vaak niet handig!
Na het inschrijven kletsen we nog even met iemand van de vrijwilligers en Rob geeft een tip wat betreft de routebeschrijving en het vermelden van de rustposten. Wij vinden het altijd fijn om van te voren te weten waar die ongeveer zitten, dan kan je je erop instellen. Nu is het even een zoekplaatje omdat deze vereniging alle afstanden op één blaadje zet. Dit doen ze uit oogpunt van het milieu: minder papier nodig. Daar is wat voor te zeggen....

Uiteindelijk kunnen we vertrekken, wat later dan we gepland hebben.
Na heel wat straatjes doorkruist te hebben komen we wandelaars in tegengestelde richting tegen, die zeggen dat ze verkeerd lopen. Wij merken daar niets van maar na de routebeschrijving te hebben geraadpleegd komen wij ook tot de conclusie dat we verkeerd gaan! Dit zal de tendens worden van deze wandeltocht maar of dat nu ligt aan de bepijling of aan ons dat laat ik maar in het midden!
We blijken niet zo ver terug te moeten en vinden al snel de geplande route weer. Het is wat druilerig en af en toe komen er spetters uit de lucht maar erg nat worden we er niet van.

Ook staan er flink wat beelden in de stad en raken in een melige bui door er naast te gaan staan voor een gekke foto. En ineens zien we overal beelden staan die mij ook nog nooit opgevallen waren, ik heb deze tocht meerdere keren gelopen....

Er is een rust gepland op zes kilometer maar we besluiten door te lopen naar de rust op 14 km want we zijn nog lang niet aan een rust toe.
Op 8,5 km is ook een rust bij een Texaco station maar dat vinden we niet gezellig dus daar lopen we ook aan voorbij.
We komen voorbij het Indisch monument. Het is een monument ter nagedachtenis aan alle Nederlandse burgers en militairen die in de Tweede Wereldoorlog het slachtoffer zijn geworden van de Japanse bezetting (1941-1945) van het voormalige Nederlands-Indië. Zij kwamen om in de strijd, in de kampen of tijdens dwangarbeid.
Het is op 15 augustus 1988 onthuld door koningin Beatrix, 43 jaar na de capitulatie van Japan. Het is ontworpen door Jaroslawa Dankowa en bevindt zich in de Scheveningse Bosjes, vanaf 2002 vergezeld door het Indië-monument. Het monument bestaat uit 17 bronzen beelden, een kaart van Indië en de tekst “de geest overwint”.

Ik vind dit altijd een indrukwekkend monument, en er bloeien mooie bloemen in het perkje ervoor.
Bij de Plesmanweg zien we weer beelden staan maar die staan op een hele hoge sokkel dus geen plek voor een fotootje.
En we zijn weer zo verwikkeld in het gesprek dat we weer een pijl missen waardoor we fout lopen. Na enig gepuzzel en checken op Google maps lopen we terug naar de rust bij een sportkantine die we al snel vinden. Daar is het heerlijk rustig en kunnen we even de benen strekken voor een tijdje.

De rust loopt uit en we komen tot de conclusie dat als we op tijd terug willen zijn we nu toch echt weer in de benen moeten!
Na de rust lopen we weer verkeerd maar dit keer omdat de pijl op een onlogische plek zit, we lopen rechts maar hij hangt links......dit keer is de "schade" niet erg!

We lopen door het Westbroekpark waar veel Nijlganzen zitten, we zien zelfs al jonkies! Dit parkje is niet ver van het Circus theater weet ik, omdat ik in het verleden hier wel eens mijn auto parkeerde als ik naar een musical ging. Dat kan nu helaas niet meer, althans niet meer gratis!

Bij het Circustheater zien we in grote rode letters "Billy" staan en ik krijg het idee om daarvoor te poseren voor een fotootje. Dat worden hilarische foto's!
Het zonnetje maakt het allemaal een stukje vrolijker, die schijnt inmiddels een heel klein beetje.

Natuurlijk lopen we nu ook weer langs het Kurhaus.
Het Grand Hotel Amrâth Kurhaus The Hague, vaak kortweg Kurhaus genoemd, is een groot hotel tussen het Gevers Deynootplein en de boulevard langs het strand van Scheveningen. Het beschikt over ruim 250 kamers.
Middenin het complex bevindt zich de Kurzaal. Deze imposante zaal wordt als restaurant gebruikt maar ook voor een aantal jaarlijks terugkerende evenementen.
Daarnaast beschikt het hotel over een restaurant met kunstwerken van Wassily Kandinsky en een aantal conferentiezalen.

De boulevard is er vlak achter en wij zien dat er geen pijlen meer zijn maar dat staat ook vermeld op de routebeschrijving.
We vinden het nu wel tijd voor een lunch en zoeken een leuke strandtent uit. En dat lukt al snel, bij Strandpaviljoen Summertime gaan we even lekker zitten op een bankje met haardvuurtjes op de tafel. Deze lunch loopt ook wat uit waardoor we weer laat op pad gaan voor de rest van de route maar we moeten nu nog 12 km!

We lopen met de wind in de rug naar het einde van de boulevard om naar de visafslag te gaan, de plek waar over een aantal weken de Zeemansloop is.
Langs de havens van Scheveningen zijn ook veel restaurants gevestigd maar omdat het weer er zich niet voor leent, zijn de terrasjes leeg en in de haven liggen de bootjes er verlaten bij........

Via de haven lopen we naar het duinpad langs het strand om verder te lopen richting Kijkduin. De wind waait onstuimig waardoor de golven witte schuimkoppen hebben, een spectaculair gezicht! Ik hou van de zee en het strand en ik loop volop te genieten hier!!
Bij strandslag 6 moeten we het duinpad verlaten om vervolgens in een mooi duingebied te lopen richting de bebouwde kom en zo komen we weer in de buurt van het startbureau. Nog een klein stukje door het park Ockenburg en langs het verlaten pand op het park en dan komen we uiteindelijk bij het startbureau dat inmiddels verlaten is door de wandelvereniging. We hebben er een lange dag van gemaakt! Jammer van het stempeltje maar ja, als je daar een topdag voor terug krijgt is dat helemaal niet erg!
Ik ben niet eens zo heel erg moe en met een voldaan gevoel neem ik afscheid van Rob en rij weer terug naar Spijkenisse. Ik heb een leuke dag gehad!

Kilometervretermars 14-3-2015 / 22,5 km

Het is vandaag tijd voor de Kilometervretermars in Maassluis en ik ben van plan om 20 km te lopen, samen met Leo. Als ik op het startbureau aankom meld ik me aan en ik ga even buiten op Leo wachten want binnen is het te druk. Ik klets nog even met Magda en een man die ook wacht met zijn hondje. Het beestje draait ongeduldig heen en weer want het vrouwtje is er nog niet. Hij is het gewend om te wandelen zegt zijn baasje op mijn vraag of hij ook mee gaat. Het hondje heet Goofy.....

Als het tijd is komen de routebeschrijvingen tevoorschijn, want eerder dan 8 uur mogen we niet weg! Het is dringen geblazen hahaha! Er zijn drie verschillende afstanden dus ook drie mensen van de vereniging die met een stapel papier buiten staan......

Als we net een minuut op weg zijn, moet ik ineens naar het toilet en jawel hoor, er zijn er meer die daar aan denken! Dus in de (kleine) rij dan maar!
Als ik naar buiten loop zie ik Gery en Ben aankomen en Ed zie ik op de parkeerplaats, zij starten iets later en gaan 30 km lopen. We begroeten elkaar en wij gaan vast op pad.

Het is inmiddels 8.15 uur. Volgens de routebeschrijving gaan we naar het westen, richting Hoek van Holland, over rechte paden, er is hier helaas niet veel te beleven.
Op 8,5 km zit de eerste rust, bij lunchroom de Bosrand, een aardige locatie maar erg druk. Er is geen goede zitplek binnen dus we gaan snel weer verder nadat ik Charlotte nog even gedag zeg, zij gaat wel even pauzeren.

We zijn vlakbij het Staelduinse bos. Meestal lopen we er met deze tocht langs, dit keer mogen we door het bos de route vervolgen. Er staan hier heel wat bunkers en het is er tevens een vleermuizenreservaat.
Even is er verwarring omdat de pijlen aangeven dat we het bospad op moeten, dat door middel van rood-witte lintjes is aangegeven, maar even verderop zie ik ook pijlen op de grond staan die dezelfde richting uit wijzen. Wij besluiten gewoon in het zonnetje te gaan lopen in plaats van door het bos, in het donker. Het pad loopt er evenwijdig aan en we zien de wandelaars die het bospad gekozen hebben dan ook weer verschijnen.
Na nog een klein stukje door de bebouwde kom gelopen te hebben komen we aan bij de tweede rust, bij SV Waterweg, een voetbalkantine. Daar is het heel erg rustig, je kan er een kanon afschieten! Na een kopje thee en een sanitaire stop gaan we weer verder richting de Waterweg.

In de verte zien we diverse schepen aangemeerd liggen in de haven en we gaan weer richting de stormvloedkering. Daar zouden we een wagenrust hebben waar we een Schrobbelaartje kunnen krijgen, een lekker kruidenbittertje en een krentenbol. Lekkerrrr!!!
Het is een koude en tochtige plek dus we gaan snel weer verder, nog maar een paar kilometers.

Onderweg raken we in gesprek met twee heren op leeftijd die ook aan het trainen zijn voor de vierdaagse. Ze vertellen ons een aantal anekdotes waardoor de lange, rechte en saaie weg langs de Waterweg een eitje wordt. Helaas mogen we het laatste gedeelte niet verder lopen langs het water maar langs het spoor........waardoor we weer meer last van de ijzige wind hebben. Maar ach.....nog even en dan zijn we bij de finish.

Als we de huizen van Maassluis ontwaren, zien we ook de finish opdoemen, het wandelcentrum aan de Albert Schweitzerdreef.
In het clubgebouw ruikt het heerlijk naar de erwtensoep en ik krijg meteen trek daarin! Dus na het afmelden nog eventjes napraten en een soeppie eten en dan is het weer tijd om naar huis te gaan en heb ik weer 22,5 km bijgeschreven!!!

RWV Winterserie deel 6 /1-3-2015 / 15 km

Ondanks dat ik gisteren al een rondje gelopen heb, ga ik vandaag ook maar weer eens buitenspelen! Ik heb een goede reden om naar buiten te gaan: het is/wordt mooi weer! En vandaag ga ik de laatste keer in Kralingen lopen, de laatste van de zes edities van de Winterserie, het is alweer maart!
Zoals altijd ben ik weer veel te vroeg, maar het is al gezellig in de kantine van PAC en ik maak een praatje met die of gene tot we het sein krijgen om naar buiten te gaan. Gerrit staat al klaar met de routebeschrijvingen maar eigenlijk heb je die niet nodig, er wordt altijd heel goed gepijld!

Al kletsend lopen we door het Kralingse bos richting Prinsenland. Via paadjes met namen als Verborgenlaantje, Stinsenlaantje en Wolvenvallei komen we bij het metro station van Kralingen. Dat heeft een metamorfose ondergaan, er is nu een hele grote parkeergarage aan gebouwd, een P+R. Handig, voor als je in het centum van Rotterdam moet zijn, want je betaald daar de hoofdprijs voor een parkeerplekje!

Als we door de straatjes van Prinsenland lopen zie ik een straatnaam bordje met mijn voornaam erop: Ineke Sluiterlaan. Grappig, ik maak er een foto van.
Dan zien we weer een mooie rode kat op een brug zitten, hij blijft mooi zitten en laat zich aanhalen. Dat moet natuurlijk ook vastgelegd worden, zo lief!

Vlakbij dit bruggetje is nog een mooie brug, tijd dus voor een Brugmomentje! Het is prachtig weer en er drijven leuke wolkjes over......

Op de route zit een groot kunstwerk waar we omheen mogen lopen.
Dit heet Vierkant eiland en is een kunstwerk in een waterpartij in het Prinsenpark van de deelgemeente Prins Alexander. In het midden van een betonnen constructie bevindt zich een vierkant. Dit gat symboliseert het laagste punt van Nederland: zeven meter beneden NAP. De constructie, van vierkant en cirkel, vormt een schaal met oplopende balken en meet 54 x 54 meter. Het is gemaakt door kunstenaar Frans de Wit in 1996.
Er staat een stevige wind als we het kunstwerk passeren en je kan zelfs kiezen welke richting je wil lopen, om het kunstwerk heen. Wij kiezen voor de kortste.

We komen bij de rust aan die in een kantine van korfbalvereniging "De Trekvogels" is, en ik wil wel even naar het toilet. Maar ik moet daarvoor een trap op en er staan mensen te wachten, daar heb ik geen zin in en we gaan daarom maar verder, we zitten nu op ruim 10 km, ik hou het nog wel even vol.

Als we net voorbij het snelwandel parcours zijn (er is vandaag ook een snelwandelwedstrijd) wil ik heel eventjes zitten want die tocht van gisteren en nu ook vandaag, dat hakt er een beetje in. Op een bankje bij een leuk klaterend watervalletje gaan we even in het zonnetje zitten. Je waant je daar op een zonnig terrasje.....heerlijk even die rust al is de finish niet ver meer!

Na bijna een kilometer komen we aan bij de finish. Nu moet ik wel heel nodig naar het toilet en na het afmelden drink ik nog even een kopje thee voordat ik naar huis ga, nog eventjes nababbelen (alsof we dat onderweg nog niet gedaan hebben hahaha!)

Dit was een mooie wandeling en heb met volle teugen genoten, ik stap met een goed gevoel de auto in om weer naar huis te rijden.