Amersfoortse Tweedaagse 22-23 juni '07

Wat een regen!

Klaar voor de start, nog fris en fruitig!

De Amersfoortse Tweedaagse op 22 en 23 juni

Bij de eerste rust op 8 km lekker koffie drinken met koek van Joke

In het donkere berenbos!

De Amersfoortse Tweedaagse wordt als een goede training gezien als je de 4-daagse wilt volbrengen. Ze zeggen dat als je deze tocht zonder al te veel moeite kan lopen, kan je ook 4 dagen aan. Nou, ik heb het geweten! Nu weet ik wat afzien betekent

Donderdagavond zijn Hans en ik al naar Voorthuizen gereden, want ik kan logeren bij schoonmama. Vrijdagochtend, 05.15 opstaan en op mijn gemakkie samen met Hans naar het startpunt gereden, Arie. Anja,Joke en Carla zie ik daar om 7.00 uur.

Na de nodige toiletbezoeken en kopjes koffie kunnen we vertrekken om 7.20. De grootste groep is al vertrokken want er zijn er ook een hoop die 50 km gaan lopen. Als de grote meute weg is, gaan wij ook op pad.

Volgens de routebeschrijving komen we na 8 km bij de eerste rust en toiletgelegenheid. Daar nemen we uitgebreid een bakkie koffie met koek van Joke. Ik kom Bill en Adri van W4W tegen.

We lopen door een groot terrein van de defensie, die het voor deze gelegenheid opengesteld heeft voor burgers. Normaal mag je daar als burger niet komen, nu wel. Het is een uitgestrekt gebied met veel natuurschoon. We komen een keer een aantal militairen tegen, die met groot materieel in de weer is.
Er ontstaat nog even een paniekmomentje: ik wil mijn podotherapeutische zolen wisselen voor gewone, kan ik ze niet vinden! Even ben ik bang dat ik ze verloren heb, dan kan ik de tweede dag wel vergeten. Maar een helder moment doet mij naar huis bellen, ze liggen nog in de stoel thuis. Pfffffffffff......wat is dat schrikken zeg! Gelukkig komt het goed.

De tweede rust is bij een atletiekvereniging waar we de 30 km lopers van Dordrecht, Lenie, Marjolein, Anja, Neel en Adrie tegenkomen. Ook een praatje met Syl en Gerie van W4W gemaakt. Het is daar erg druk.

Om 13.15 nemen we even 5 minuten plaats op een bankje en komen we een wandelaar op klompen tegen. Moet er niet aan denken om daarop te lopen, maar die man gaat als een speer.

Even krijg ik een flinke dip na ongeveer 25 km en zet ik mijn MP3speler op. Dat geeft weer energie voor de volgende 15 km!

Vervolgens komen we bij de 3e rust waar ook Lenie, Marjolein en Neel zitten. Adrie en Anja zijn al onderweg naar de finish. Daar nemen we ook uitgebreid de tijd voor een lekkere ijscappucino. Mmmmm.............

En dan wordt het toch weer tijd om de weg te vervolgen. Het weer valt ons alleszins mee, ondanks de slechtweerberichten hebben we tot nu toe één buitje gehad. Maar op het laatste stuk komen we toch in een onweersbui terecht! Bij de laatste rust gaan we even schuilen, bij De Vlasakker. We moeten nu nog 7 km.

Ik heb het nu echt gehad en tot overmaat van "ramp" moeten we de Dodeweg op! Een vreselijk lang en saai stuk langs de snelweg. Als we die gehad hebben is het nog maar een klein stukje naar de finish. Dit laatste stukje is echt afzien en ik kan de man die zei: "T'is nog maar 800 meter" wel slaan! Maar aan elke weg komt een eind, zoals ook een eind aan de route komt. Om 16.45 ben ik binnen. De rest van het stel is al gearriveerd.

De tweede dag begint heel erg nat. Arie is nog even langs de EHBO omdat hij last heeft van zijn scheenbeen. Als Arie en ik alvast vertrekken om 7.25 begint het al een beetje op te klaren. Mijn fototoestel heb ik waterdicht in mijn rugzak zitten en komt de hele dag er niet uit, ik heb dus geen foto's van deze dag. De route gaat over lange, rechte wegen en ook door een modderig stuk bos. We komen uiteindelijk uit bij een boerenerf, we mogen via dit erf een weidepad op. Weer een lange rechte weg. Het lijkt de Biwanto tocht wel!

Bij theehuis Mon-Chouette kunnen we na 13 km rusten. Daar nemen we weer uitgebreid de tijd voor een bakkie koffie. De beroemde appeltaart is helaas op!

Na de rust gaan we weer op pad, we mogen langs het kanaal lopen, een lang stuk van 2 km. We komen hierna uit in een dorpje, de naam weet ik niet zeker, volgens mij Woudenberg. De Stationsweg is ook weer een lange weg. En ook de Nico Bergsteijnweg!! Er lijkt geen einde aan te komen maar zoals ook deze keer komt er toch een eind aan, bij de Valleiruiters kunnen we weer onze beentjes te rusten leggen. Het is lekker zonnig en ik geniet van de rust. We zitten nu op de helft (19,5 km)

Om op tijd te kunnen finishen moeten we toch echt weer op pad en via mooie dijkjes en straten komen we uit op het Henschotermeer. Ik krijg een belletje van mijn collega/vriendin Lisette, die me moed inspreekt voor de komende kilometers. Ik heb het erg zwaar, mijn voeten doen vreselijk pijn. Bij de rust, we moeten eerst het hele meer omlopen, ga ik even langs de EHBO, om een blaar te laten verzorgen.

Dit is een mooi recreatiegebied dat er nu verlaten bij ligt omdat het zulk slecht weer is. Ik kan helaas niet van de omgeving genieten omdat mijn voeten gillen: "stop ermee!!!"

Door een prachtig stuk natuurgebied gewandeld, ook al vervloek ik de paden omdat ik elke steentje onder mijn schoenen voel. De pyramide van Austerlitz voorbij gewandeld en een prachtig prieeltje. Wederom kan ik er helaas niet van genieten omdat alles zeer doet....

Bij de laatste rust Bergzicht wil ik rusten, Arie wil doorlopen want hij denkt dat Carla en Joke ook doorgelopen zijn. Dan maar even rusten op een picknickbankje in het bos en ik krijg als troost een hartige Sultana. Want we moeten nu nog 10 km afleggen.

Dan wordt het ineens aardedonker en donderwolken verschijnen aan de lucht. Ik zit er helemaal doorheen en wil nogmaals even 5-pik als de hemelsluizen opengaan. Ik MOET nu verdergaan! Vanaf dit punt vind ik het niet leuk meer, en dat is zacht uitgedrukt! Pijn, moe en nu ook nog in de stromende regen lopen. Dit is echt afzien.

Onderweg krijg ik bemoedigende opmerkingen en vraagt men of het gaat. Ik denk HJBT (een opmerking die W4W-ers wel kennen!) en kan alleen maar verlangen naar het einde van deze barre tocht. Ik kan geen bospaadjes meer zien en eindelijk, eindelijk zie ik de bewoonde wereld, trap nog een blaar stuk (auwauw!!) en moet dan nog 3 km. Een medewandelaar zei: Je haalt het nu wel hoor, en ik stap dapper verder. Bij de finish kom ik om 17.15 aan en val ik Bill in de armen en hij maakt daar een foto van. Nadat ik mijn zuurverdiende medaille in ontvangst mag nemen, val ik huilend Carla in de armen, zo blij dat ik het gehaald heb! Al mijn Dortse wandelvrienden zitten op mij te wachten en ik mag hun applaus in ontvangst nemen. Nog even met Brechtje kennisgemaakt, ook van W4W en na een ijsje ga ik weer huiswaarts.

Vier blaren en een dikke enkel rijker stap ik bij schoonmoeder binnen om 18.00 uur. De enkel is dik, omdat ik waarschijnlijk een insectenbeet opgelopen heb de vorige dag.........

Kippenloop 2007

In de duinen van Katwijk...... is het goed wandelen!
Vandaag wordt er een wandeling georganiseerd ten bate van het KWF, om geld op te halen voor het fonds. Natuurlijk doe ik mee en de Bende van Dordrecht gaat ook mee.
Ik word opgehaald door Arie, die zo lief is om helemaal naar Hoogvliet te rijden zodat ik met hen mee kan lopen. Perfect geregeld zo!
Anja, Liesbeth, Marjolein, Marja, Hans en Adri zijn ook van de partij.
Zo gezegd zo gedaan, na ingeschreven te hebben, de nodige toiletbezoeken en bakkies koffie gaan we op pad. De weersverwachting was niet zo best, onweer werd er voorspeld. Nou tot nu toe is daar niets van te merken hoewel er af en toe dreigende wolken verschijnen.

De tocht begint met een lusje door de duinen om zo op de boulevard van Katwijk aan te komen. Na de eerste stempelpost moeten we een heel stuk over het strand. Pittig hoor, er staat een straffe wind en het is hoog water. Af en toe moet je zelfs een golf ontwijken om geen natte voeten te krijgen. Ik loop een eind met Marjolein op. Eindelijk zien we het eindpunt verschijnen en gaan we cappucino drinken. Mijn voeten even nagekeken: ja hoor daar zijn ze weer!! Blaren. Houdt het dan nooit op? Dat is flink pech hebben maar niets aan te doen, we buffelen gewoon weer verder.

Nu volgt er werkelijk een prachtige route door de duinen van Katwijk. Slingerpaadjes, heuveltjes op en af, zelfs een bruggetje (hij doet het weer Anja!) Wij lopen te genieten. Dan komen we bij een stempelpost waar kippepootjes worden uitgedeeld. Wat een superverzorging! Zelfs bananen en een yoghurtdrankje kan je zo meenemen. Hier eten we even onze bammetjes op want daar zijn we wel aan toe!

Na deze break gaan we een heel lang stuk langs de weg om vervolgens weer in de duinen te eindigen. De wolken boven ons krijgen een donkere kleur en worden alsmaar donkerder! En ja hoor, de eerste spetters komen naar beneden. En dan komen ook de regenponcho's tevoorschijn. Gelukkig duurt het buitje niet lang en de boulevard van Katwijk is ook al in zicht. Nog maar een klein stukje en dan lekker kibbeling eten. Anja staat voor Hans en mij in de rij en ik neem even plaats op een muurtje. Ik heb mijn visjes nog niet koud in de hand en dan begint het me toch te plenzen! We rennen met z'n allen naar de tent en kunnen gelukkig daar schuilen voor de hoosbui.

Liesbeth heeft nog een "leuk" onderonsje met twee rokers, zij verzoekt hen vriendelijk dit niet te doen in een volle tent. Stelletje barbaren! Maar nee hoor, dit verzoek word niet ter harte genomen. Ze krijgt zelfs een sneer: ga zelf maar buiten staan. Nou ja zeg! Wat een dom antwoord.

Behalve dit kleine incidentje is de dag perfect verlopen: mooie route, leuke mensen en weer een ervaring rijker (niet meer wandelen op hardloopschoenen, hahaha!)
Het klaart een beetje op en wij besluiten terug te lopen naar de parkeerplaats. Dit is nog een flink eind en gelukkig komt de pendelbus er net aan als we bij de halte staan. Pff...een volgeladen bus gaat richting beginpunt.

Ik heb niet zo op de tijden gelet en weet daarom niet meer hoe laat we ongeveer weggingen, ik was in ieder geval om 1700 uur weer thuis.
Dit was een superdag, echt eentje om met een glimlach op terug te kijken. Deze wandeltocht ga ik zeker weer eens doen.
Helaas waren de medailles op maar daarvoor in de plaats hebben we een leuk t-shirt gekregen van de Kippenloop 2007.

Schrijf je ook iets in mijn gastenboek? Deze staat rechts tussen de links.

24.88 km
19420 kcal
33622 stappen

Foto's.....................zie onder

Hier waren kippenpootjes
Hier een lekkere kop kippensoep
Een fotomomentje.....zie je de dreigende wolken?

Bij de start een bakkie koffie (ik niet want dan moet ik zo snel plassen!)

Een appel gekregen bij een stempelpost

Goede bewegwijzering! Wij liepen de gele route

De bende van Dordrecht

Trainingstocht 35 km RWV

Wandelvrienden Arie en Carla uit Dordrecht
Zou het droog blijven?
Wandelen langs de Bergs Plas

Ardie van W4W ontmoet
Even de voetjes poederen! En rek- en strek oefeningen.

Met mijn Dortsche wandelvrienden Carla en Arie ga ik vandaag de RWV trainingstocht lopen van 35 km. Ik had vorige week reclame gemaakt voor deze tocht, bekend om zijn goede verzorging en mooie route. We ontmoeten elkaar in de kantine van WION waar het al behoorlijk druk is om 7.30 uur. De grote groep wandelaars die 55 km lopen gaan al op pad. Na het inschrijven vertrekken wij om 7.45 uur. Het is een somber weertje, mistig en klam.

We gaan eerst een stukje door Ommoord om vervolgens uit te komen bij de Bergse Plas. Carla en Arie waren verbaasd over zoveel moois in hartje Rotterdam. Het is ook heel mooi hier maar ik weet niet beter. Dit pad heb ik al vaker bewandeld bij verschillende tochten.
Arie is gek op bruggetjes, en staat daarom regelmatig stil om een fotootje te nemen. Nou, hij kan zijn hart ophalen, we komen straks nog veeeeeeeeel meer bruggetjes tegen!

Na bijna twee uur gewandeld te hebben arriveren we bij de eerste wagenrust. Er staan genoeg bankjes dus wij ploffen daarop neer. Ik neem een bakje koffie en krijg een koek van Ben aangeboden. Mmmm....dat gaat er in en dat kikkert ook op! Een beetje suiker doet wonderen.

De trainer van Carla en Arie loopt ook mee maar hij, Antoine, gaat voor de 55 km. Af en toe splitst te route van 35 met de 55 en komen we elkaar tegen.
Bij de tweede verzorgingspost kan ik gelukkig een sanitaire stop maken, al was het toiletje niet echt fris, ik maakte er dankbaar gebruik van!
Heel grappig vond ik dat Ardie van W4W naast me kwam zitten. Ik herkende haar aan de paarse veters van Sunny en waagde een gokje: "Ben jij soms Ardie?" Ja! Ze kijkt me verbaasd aan, want mijn haarkleur is ietsje anders (rood) dus ze herkende me niet een-twee-drie. Zij heeft voor de 55 km route gekozen en gaat daarom weer snel op pad met haar loopmaatje voor die dag.
Wij nemen de tijd en na een bekertje fris vervolgen wij de route. Maar....na de pauze zijn we blijkbaar een beetje suf geworden, we lopen verkeerd! En dat komt niet door de bepijling, we lopen de pijl onopgemerkt voorbij! Nou ja, een paar extra metertjes kan geen kwaad toch?

De teller staat op 18 km dus we gaan weer vrolijk op pad. We komen ook langs het vliegveld Zestienhoven en als wij er langs lopen stijgt net een klein vliegtuigje op. Arie staat er even bij stil om een foto te maken, hij vindt het spectaculair. Ik vind dit niet zo'n prettig pad om over te lopen, heel onregelmatig van structuur, is niet goed voor mijn voetjes. Gelukkig komt daar ook weer een eind aan en komen we op beter begaanbare paden. De route is zoals altijd verrassend, want nu komen we in een prachtig stukje Rotterdam, het Lage Bergse bos. Arie en ik lopen ons te verheugen op een kopje cappucino want het restaurant waar we kunnen rusten komt ras dichterbij. En ja hoor, daar is t 'ie weer, we komen Antoine ook weer tegen en Carla loopt een stukje met hem mee. We zijn haar gelijk kwijt want ze neemt automatisch het tempo van Antoine aan en gaat er als een speer vandoor!

Intussen arriveren wij in het Hoekse Hout en ploffen op de stoeltjes. Arie heeft lekkere koeken in zijn tas en daar wil hij vanaf dus vooruit, een flinke koek bij de koffie genomen. Hier knapt een mens van op!
Antoine neemt de benen weer want hij moet nog een eindje, wij zitten nu op 25 km en blijven nog even genieten van de rust. Carla voert een paar haantjes die op de kruimeltjes afkomen van de koeken van Arie. Grappig: kippen en haantjes die loslopen bij een restaurant.

We komen langs de golfbaan van Rotterdam, die mogen we doorkruisen. Maar we moeten daarvoor een flinke heuvel bedwingen en dat valt niet mee! Bij het eerstvolgende bankje ga ik even mijn voeten poederen. Terwijl ik daarmee bezig ben, komen er een paar yuppies een ballletje slaan. Wij zitten lekker te kletsen maar dat mocht niet, de dame die daarbij was maande ons tot stilte tijdens het afslaan. Nou jaaaaa, wat een toeeeeeeestanden! Achteraf lagen we in een deuk om zoveel snobbisme.
Bij de volgende verzorgingspost mogen we genieten van een bakje fruit, gelukkig dat we even eerder op een bankje gezeten hebben want hier was geen plek.

Snel vervolgen wij de route weer, het ziet er een beetje dreigend uit, zou het dan toch gaan onweren? We moeten nog ongeveer 6 km.
Bij de kinderboerderij "De Blijde Wei" nemen we een sanitaire stop en gaan snel weer verder. Nu heb ik het eventjes gehad, mijn voeten doen weer zeer en ik verlang naar het einde van de tocht. Ik weet dat het niet ver meer is maar voor mijn gevoel duurt het nog "eeuwen" voor we uiteindelijk om 16.30 uur ons kunnen afmelden.
Zeer voldaan over de schitterende tocht ploffen we neer. Na een heerlijk ijsje gaan we 1700 uur richting onze beider woonplaats.
De foto's zijn door Arie gemaakt.

35.93 km
2804.7 kcal
48559 stappen

Schrijf een reactie in mijn nieuwe gastenboek! Rechts tussen de links moet je klikken naar "Gastenboek"

BIWANTO 2 juni

BIWANTO staat voor Binnenmaaswandeltocht.
Zaterdag 2 juni, het is schitterend wandelweer en ik vertrek samen met Hans naar Mijnsheerenland. Hans zet me daar dan af omdat hij de auto vandaag nodig heeft. Het is nog een beetje zoeken maar uiteindelijk vinden we de ingang van het startbureau. Ik schrijf mij in voor 40 km en ga om 8.15 op pad. De routebeschrijving stond op 3/4 A-4tje dus ik vrees het ergste: lange, rechte wegen!

En ja hoor, we zijn het parkje nog niet uit of daar begint het: elle lange, rechte polderwegen, links rechts voor en achter alleen maar weilanden. Saai!!!!!!!
Tot overmaat van ramp blijkt er ook een "voetpad" van kiezelstenen, volgens mij wel 4 km lang. Dat loopt niet fijn.....................
Nou ja , ik heb mijn walkman op en stamp lekker door tot de eerste rust op 13 km.

De koffie is gratis en heel lekker en ik plof neer aan een tafeltje waar Carla en Arie ook zitten. Ik raak met hen in gesprek en later kom ik ze weer tegen en lopen gezellig samen verder. We blijken veel gemeenschappelijk te hebben en kletsen er lustig op los! Zij zijn lid van een wandelvereniging, Sportief wandelen van de atletiekvereniging Parthenon in Dordrecht. Arie heeft een website gemaakt: www.wijwandelengraag.nl en ik beloof een kijkje te nemen.

Na weer zeer veel rechte saaie wegen bewandeld te hebben, komen we op de tweede koffiepost op 21 km. Daar is de koffie wederom gratis en water kan ook getapt worden. Even later zie ik Peter B van W4W voorbij stuiven, maar hij gaat snel weer verder. Er hangt een leuk bordje in de koffiehoek: "Je moeder werkt hier niet, ruim je rommel op!". Het is inmiddels 13.00 uur en wij vervolgen de weg tot de volgende rust bij het Veerhuis op 29.8 km Leuk gesitueerd aan een haventje, wij ploffen neer op een bankje aan het water. Heerlijk! Ik zou hier wel de rest van de middag willen blijven zitten maar ja, we moeten nog 10 km verder buffelen. Mijn voeten hebben het gehad, ik doe mijn zooltjes uit. Ik vind het nu niet leuk meer. Gelukkig helpen Arie en Carla mij over de dip heen.

We komen langs de Suikerunie en Carla verteld dat ze hier eens gefietst heeft en dat ze nog weet dat de weg errug lang en saai was! Dat beloofd wat....................
Ze heeft gelijk: in de verte zien we Barendrecht liggen en we lopen langs een lange, lange dijk. We komen geen wandelaars meer tegen en we denken dan ook de laatste te zijn.
Volgens de routebeschrijving zou er een toilet zijn in Nettorama en daar gaan wij dan ook op af. Het toilet is niet fris maar ja, het water moet bijgevuld worden en een sanitaire stop is echt nodig.

Op de Blaakse dijk nemen we nog eventjes 5 minuten plaats op een hekje, want het is toch wel erg warm en de vermoeidheid slaat toe. Daar komen we twee wandelaars tegen die ons gerust stellen: het is nu niet ver meer hoor......!

Dat hadden ze beter niet kunnen zeggen want het einde lijkt maar niet in zicht te komen. We lopen langs het huis van Gerard Cox en we zijn in de buurt van Herma en Dick. Nu ik weet waar we zitten, zinkt de moed in mijn schoenen. Het is nog minstens drie kwartier! En het is al 17.00 uur. Bij de Binnenmaas komen we drie wandelaars tegen die in de auto al op weg naar huis zijn, ze toeteren en blijken wandelvrienden van Carla en Arie te zijn. Nog even bijgekletst, kennis gemaakt en op weg naar de finish!! Poepoe wat een tocht!

Om 17.45 uur precies belde Hans dat hij er was, ik zat net uit te hijgen op het veldje.
Deze tocht gaat in de boeken als een zeeeeeeeeeeeeeeer saaie tocht, die ik niet snel meer zal lopen. De verzorging was goed, de route goed gepijld dat wel. Toch nog iets positiefs!

43,42 km
3389 Kcal
58.686 stappen

Schrijf ook iets in mijn gastenboek.

Riddertocht in Ridderkerk 12 mei 2007

De weerberichten waren uitgesproken slecht maar ik had mij voorgenomen op 12 mei mijn eerste 40 km tocht te gaan lopen dit jaar. En als ik mij iets voorneem, doe ik het ook. De regen kletterde al tegen de ramen toen ik om 6.30 uur wakker werd!
Maar goed, ik heb mijn spullen gepakt en vertrok richting Ridderkerk.
Het was niet zo druk (gek hè?) en ik schreef mij in voor 40 km.

Bij de deur stond een dame te worstelen met haar regencape, zij was een van de vier dames waarmee ik later de tocht zou vervolgen. Ik liep een tijdje achter hen en ik zag dat zij een blauwe route bij zich hadden, dus ook voor 40 km gingen. Omdat de pijlen waren weggespoeld was de route niet gepijld en ik was bang te verdwalen als ik alleen liep. Ik vroeg of ik met hen mee mocht lopen. Wel zo gezellig! Zij waren ook aan het trainen voor de 4daagse in Nijmegen. Twee van hen hadden al een keer meegedaan, de andere waren debutanten.

Tot aan de eerste rust ging het goed. Wij arriveerden een kwartiertje later dan Henriette, Sandy en Petra want zij zaten al lang en breed koffie te drinken. Dat was rond 10.15. Twee uur over 10,5 km. Netjes toch?
Ik heb mijn zooltjes even gewisseld, en na een half uurtje gingen we weer op pad.
Wij kwamen achter een fout op de beschrijving "la weg naar v.k.l.", dt moest rechtsaf zijn, dat wist Petra te vertellen omdat de Langeweg aan de rechterkant was, linksaf was een bouwterrein.

Bij het punt ra. /la./ra. om benzinestation heen raakten wij echt de weg kwijt. Want bij ra. Rotterdamse weg klopte de beschrijving weer niet, want die was links af. Daar kwamen we achter bij navraag aan een lokale bewoonster.
De tweede keer ging het mis bij het beeldenpark tot Rozand 1 en ra. shoarma tent langs. Bij navraag aan de organisatie bleek heel die shoarmatent afgebrand te zijn! We dwaalden rond in het bos. Uiteindelijk kwamen we toch aan in de Korenbloem voor de tweede keer. Maar dat was pas om 13.30 en we moesten nog 18 km lopen. Dat zouden we nooit redden voor 17.00 uur.
Bij het punt: dijk volgen tot na loodsen (Nami) nr 486 ging het wéér mis!
Want moesten we de weg vervolgen of langs de containers blijven lopen? Wij waren nu met z'n drieën, Sandy Diane en ik. Sandy belde haar zus Petra waar zij waren en hoe we nu moesten lopen. Zij waren ook helemaal fout gelopen.
Uiteindelijk kwamen we bij de laatste rust aan, de Klinker. Die bleek gesloten te zijn! Dat was echt het toppunt. Sandy belde naar de organisatie dat wij niet blij waren (zacht uitgedrukt) en vroeg de snelste weg naar de startlokatie, we hadden het helemaal gehad. Die bleek niet ver van de Klinker te zijn, nog 1,5 km ongeveer.
Diane zat er helemaal doorheen, ze was geblesseerd aan haar knie en het ging niet zo lekker. Maar toch kwamen we zonder kleerscheuren aan bij de startlokatie aan de Kievitsweg.
We hebben een klacht ingediend bij de organisatie want dit was superslecht georganiseerd. Ik denk dat ik deze tocht niet meer ga lopen.
Ik heb geen foto's gemaakt omdat het de hele dag zou regenen en ik bang was dat het fototoestel stuk zou gaan.

Kreeg nog leuke reacties op mijn paarse veters. Waar is dat voor en waar kan ik ze krijgen? Ik heb het verhaal achter de veters verteld en de website van Sunny doorgegeven. Dus virtueel vier paar veters verkocht. Ze hadden iemand met een bundel van die dingen zien lopen. Wie dat was weet ik niet.

Bloesemtocht 21 april 2007

Echte bloesem......nu wel
Finish 17.35......
Lisette onderweg......

Op zaterdag 21 april stond de Bloesemtocht gepland. Lisette en ik hadden een kaartje via internet gekocht en zouden met de trein naar Geldermalsen gaan.
Onderweg naar het Centraal Station belde Lisette dat ze net de trein had gemist, en ik ging daarom maar naar de stationsrestauratie en nam een lekker bakkie koffie.
Lisette kwam een half uurtje later aan.

In de trein zaten we naast een dametje die honderduit zat te kletsen tegen ons, erg gezellig. Ze vertelde dat ze 16 keer de Vierdaagse had gelopen en pas begon toen ze 55 jaar was. Wij gingen rekenen en kwamen op een aardige leeftijd. Lisette vroeg:"Hoe oud bent u dan, als ik vragen mag?" Ze bleek 77 jaar te zijn! Zo zie je maar, wandelen maakt jong. Ik dacht dat ze pas 60 jaar was.

In Dordrecht moesten we overstappen op de trein naar Geldermalsen en daar kwamen we om half 10 aan. We liepen de mensenmassa achterna, tjonge wat een hoop volk. Het was dan ook prachtig wandelweer!

In de hal konden wij rechtstreeks naar de balie "aanmeldingen via internet" waar het gelukkig niet druk was. Dat was wel andere koek aan de andere balie, het zag zwart van de mensen! Dus voortaan via internet bestellen, veel makkelijker.

Om precies 10.05 vertrokken wij richting de Linge. Net zoals vorig jaar kregen we een appel (of peer) aangereikt bij de start. Het was erg druk, net zoals in Nijmegen. En er hing een gemoedelijke sfeer. Overal bloesem, alleen de paden tussen de boomgaarden waren erg droog en hobbelig, niet zo goed voor voetjes en knieën!

Na ongeveer twee uur wandelen waren we toe aan een pauze om de noodzakelijke broodjes op te eten. Wat is dat een crime, elke keer weer. Ik kan geen brood eten tijdens wandeltochten maar ja, je hebt wel energie nodig.

Een half uur later, nadat ik mijn voeten gepoederd had (er lagen weer blaren op de loer!) gingen we verfrist op weg.Lisette moest erg nodig dus bij de eerstvolgende rustplaats zochten we toiletten op. Hier hadden we vorig jaar geluncht met Michelle en Evelien. Na ongeveer tien minuten konden we onze weg weer vervolgen.

Bij rustpost Frutera hadden we er weer ruim twee uur opzitten en daarom gingen we eventjes uitpuffen op een bankje. Ook daar was het gezellig druk, en er speelde een fanfare. Bij navraag bleek dat we nog ongeveer 8 km moesten wandelen. Op mijn tellertje stond 21 km!! Net als vorig jaar. Lisette begon weer aardig last te krijgen van haar knieën omdat veel paden erg onregelmatig waren. Het laatste stuk gaat door - weer- een boomgaard!

Maar om 17.30 kwam het eindpunt in zicht, en na een foto gemaakt te hebben van de reusachtige voet bij de ingang, gingen we richting bankjes, want het was best een pittig tocht! In de hal was het erg druk en er speelde ook weer een band. Er waren zelfs mensen die de polonaise liepen! Nou daar moesten wij niet aan denken! Op mijn tellertje stond dus wéér 29 km! En gezien de tijd die we erover gedaan hebben denk ik dat dit toch de afstand is en niet 25 km.

De trein naar Dordrecht vertrok om 17.39 en om half 8 was ik weer thuis, en wéér twee flinke blaren rijker! Ondanks dit ongemak hebben we toch een gezellige dag gehad.

Hier staan nog meer foto's van vandaag: http://www.mijnalbum.nl/Album=SFFF6I74

Teken je ook mijn gastenboek?

Visit My Photos - 10 Pics
My Album

Beroemd?

Dit straatnaambordje kwam een medewandelaar, Danyell, tegen in Leerdam! Grappig om je eigen naam te zien op een straatnaambordje!

Enkeltje Oostvoorne 31 maart '07

Molen en kerk in Geervliet

De brug over het haventje van Heenvliet

Eindeloos lange weg richting Zwarte Waal

Soms zijn de plannen die je maakt niet uitvoerbaar. Of je vind het te ver, of het openbaar vervoer is niet ideaal of je bent gewoon te lui om op te staan want voor wandeltochten moet je doorgaans vroeg opstaan.

Vandaag was dat laatste nu het geval! Mijn eerste plan was naar Lisse te gaan met de trein. Maar dan zou ik om 7.00 uur al in de trein moeten zitten! Laat maar...

Toen viel mijn oog op een foldertje in de lectuurmand over een tocht in Naaldwijk. Even bij 9292OV gekeken, de bussen daarheen gaan maar één keer per uur! Als je de bus mist dan zit je (te wachten!) Laat dus maar.

Hans zou vandaag gaan klussen bij een goede vriendin in Oostvoorne, het zou mooi weer worden. Toen de wekker om 6 uur ging dacht ik: laat maar......

Ik ga wel naar Oostvoorne wandelen.

Ik had al eens een route uitgestippeld op Zuidholland-zuid.nl, daar kan je fietsroutes uitzetten. Wat je kan fietsen kan je ook wandelen. Zo gezegd zo gedaan, mijn spullen ingepakt, mijn voeten ingetaped en gaan met die banaan. Natuurlijk eerst uitgebreid de krant gelezen, ontbijten en koffie drinken!

Hans stond daarna in de startblokken en samen gingen we weg, hij met de auto en ik met de benenwagen. Ik vertrok om 10.20 uur

Ik moest natuurlijk weer snel plassen, al was ik voordat ik wegging nog gegaan maar ja, de koffie hè? Die wilde eruit. Ik wist dat McDonalds bij Geervliet open was en snel daarheen gelopen. Nog even een jus d'orange gekocht en weer verder. Langs de Groene Kruisweg lopen is vreselijk saai dus bij Geervliet ging ik het dorp in, de route gaf dat ook aan. Een leuk dorp, geen mens te bekennen, heel rustig daar. Een molen en een kerk op de kiek genomen.

Als snel verliet ik Geervliet om richting Heenvliet te lopen. Die dorpjes liggen vlak na elkaar. Ook zo rustig daar! Na Heenvliet komt een ellenlange weg langs een grote waterplas, de naam ben ik even kwijt. Na die waterplas komt Zwarte Waal en daar ben ik even op een bankje gaan zitten, ik had inmiddels twee uur gelopen en had honger. Ook zeer rustig daar maar ik zat op een kruispunt waar "veel" verkeer langs kwam. De wegwijzer gaf aan Brielle naar links én naar rechts, huh??

Maar even gevraagd hoe dat zat. Naar rechts is ook richting Brielle maar dan loop je langs de Oude Maas, zei een dame die haar hondjes uitliet. Naar links ga je naar de Groene Kruisweg en dan is het almaar rechtuit. Bent u op de fiets? Nee lopend! Nou meid, succes ermee. Ze gaf nog een tip om parallel langs de Groene Kruisweg te gaan lopen, dat is gezelliger. Dat deed ik ook.

Ik kreeg nog even de schrik onderweg: ik dacht dat ik mijn mobiel verloren had, maar na het fotograferen heb ik het toestel in het zakje met mijn mobiel gedaan, onbewust. Pff.... gelukkig maar!

De weg naar Brielle was ook superlang en vrij saai. In Brielle aangekomen ging ik op een bankje tegenover het verpleeghuis Plantage zitten. Mijn voeten en benen deden behoorlijk zeer! Na een inspectie zag ik geen blaren maar ik heb ze wel even aan de lucht laten drogen. Mmm...lekker..... Het was inmiddels bijna twee uur geworden en ik dacht dat ik nog zo'n zeven kilometer voor de boeg had.

Na Brielle kom je al gauw in het gehucht Tinte, waar mijn vriendin haar paard heeft gestald. Daar kwam ik ook langs, nog even gekeken of ik haar dochter zou zien maar zag niemand. Na Tinte komt dan eindelijk Oostvoorne maar wat een superlange, rechte weg! Supersaai. Even was ik bang dat ik verkeerd liep, want de routebeschrijving gaf aan dat ik over een brug moest in Tinte, maar geen brug gezien. Wel de straat waar ik in moest: de rietdijk. Die eindigd in Oostvoorne, ik was er bijna!

Om 15.20 kwam ik dan eindelijk aan! Mijn stappenteller deed het weer niet goed maar voor mijn gevoel heb ik 40 km gelopen! De routebeschrijving gaf 21 km aan.

Thuis aangekomen zag ik dat ik een bloedblaartje op mijn linkerteen had. Weer een nieuwe plek.

Ik heb het later nog even nagemeten op map24.nl, de afstand was precies 22,3 km.

Teken je ook mijn gastenboek?

RET wandeldag 24 maart '07

De eerst molen onderweg

Geintje?

Ja hoor! Ga maar liggen op die vuile matras

De Prinsenmolen in zicht

Er zijn van die tochten waar niet zoveel over te vertellen valt. Zoiets als deze eigenlijk. Wel leuk, beetje lange saaie wegen en ik heb Rotterdam nu wel zo'n beetje gezien.

Het weer was ook niet om naar huis te schrijven, erg guur!

De wandeling begon bij de remise van de RET in hartje Rotterdam. Ik was er nog nooit geweest maar ik reed er in een keer naartoe.

Ik schreef me in voor de 25 en ging op pad. Met als gezelschap mijn MP3speler want ik ging alleen. Het was 9.00 uur.

De eerste rust na 10 km was bij het eetcafe "Naar boven", bij een nieuw aan te leggen NS station van Berkel en Rodenrijs. Hier was het druk, de koffie duur en er was maar een wc! Ik was weer snel vertrokken.

Nu weet ik dat er een hoop sportcomplexen zijn in Rotterdam, ik kwam er in ieder geval veel tegen. We gaan weer richting Schiebroek en na ongeveer 10 km is er een rust in een jawel: weer een cafe. Omdat ik geen zin had om in de rook te gaan zitten,maar wel een sanitaire stop nodig had ben ik even naar binnen gegaan. Bij de uitgang stonden gratis wandelappels. Dat kon in wel waarderen en heb hem opgegeten op een bankje langs de weg. Het was toch wel koud en koelde snel af en daarom ging ik weer snel op pad richting de finish.

He he, eindelijk zag ik dat we richting Kleiweg gingen, na een rondje rond de Bergse Achterplas waar ik al een aantal keren rond ben gelopen.

En die Kleiweg is lang!! Ik kreeg een dejavu want dat was net als in Nijmegen: denk je dat je er bent moet je nog een flink eind. Ik had het helemaal gehad want mijn voeten deden weer als vanouds heel erg zeer!

Na afgemeld te hebben kreeg ik nog een snoeperijtje ivm een jubilaris die trakteerde omdat hij 50 jaar lid was van de RET sportvereniging. Na een bekertje koffie a 50 centjes ging ik weer huiswaarts. Gelukkig stond mijn auto dichtbij, ik liep niet echt soepel meer! Ik was om 15.00 uur thuis.

Teken je ook mijn gastenboek?

Stiltewandeling 11 maart 2007

Om half 9 trok ik de deur achter me dicht om richting Ommoord te vertrekken voor een Stiltewandeling. Een Stiltewandeling? Ik kan me er niets bij voorstellen maar ach, de RWV verzorgt deze keer de route dus dan komt het wel goed! In de kantine van WION is het best druk en voordat ik mij aanmeld gaat Gijs op de stoel staan om de mensen toe te spreken. Er is een mededeling over iemand die ik niet ken, maar het klonk nogal verdrietig. Daarna wenst Gijs ons een prettige wandeling. Klokslag 9 uur vertrek ik richting Rottemeren.

Als ik de brug oversteek die over de Rotte gaat, zie ik de welbekende vlag hangen van RWV. Ik heb mijn routebeschrijving niet bekeken maar ik dacht: Nu al een verzorgingspost? Mijn tellertje stond op 3 km en ik had net een half uurtje gelopen. En ook nog helemaal geen trek in koffie o.i.d. dus ik heb vriendelijk afgeslagen. Een stroopwafel, dat lust ik wel dus die nam ik mee voor onderweg.

En dan volgt een route dwars door het Hoge Bergse bos, over allerlei schelpen- en zand- en modderpaadjes! De routebouwers hebben flink hun best gedaan, ik vind zulke routes altijd erg leuk.

Vlakbij het Hoekse Hout, waar ook een rustgelegenheid is, heb je een outdoor centrum. Ziet er indrukwekkend uit en ik maak er een foto van.

Ik ga wederom niet rusten, gewoon omdat ik er geen behoefte aan heb en loop verder richting de skihelling. Daar kan ik de berg op, en dat is flink zweten! Wel leuk, eenmaal op de top heb ik een schitterend uitzicht. Jammer dat mijn fototoestel vol was (ik was de geheugenkaart vergeten) maar het is ook nog wat mistig dus het vergezicht was ietsje beperkt. Maar wel mooi.

Op de terugweg kom ik een klasje nordicwalkers tegen. Ik blijf het een dom gezicht vinden: lopen met stokken. Maar ach, misschien went het nog wel eens.

Het is ook druk met skaters en joggers.

De tweede verzorgingspost van RWV sla ik ook over, ik wil op tijd terug zijn omdat we nog bij opa langs gaan voor zijn verjaardag. Bij de kinderboerderij "De Blijde Wei" is het gezellig druk, daar is ook een rust. Wederom ga ik daaraan voorbij.

Zo gaan we weer zoetjes aan richting Ommoord. Bij de derde verzorgingspost krijgen we een bekertje fruit aangeboden en dat sla ik niet over! Heerlijk, weer eens wat anders dan soep. Wat een goede verzorging toch weer.........

We naderen een stiltegebied en van twee medewerkers van de KRO krijg ik een kaartje overhandigd met een stilteoverdenking. Ik geniet van de rust in het parkje, mijn walkman heb ik even uitgezet.

Het is niet ver meer naar de finish en ik kom daar om half 12 aan. Volgens mijn teller heb ik geen 15 km gelopen, volgens de route wel. Nou ja, wie zal het zeggen, ik heb een heerlijke wandeling gehad. Mooie route, goede verzorging, wat wil je nog meer?

Na een heerlijke beker koffie vertrek ik richting Spijkenisse waar ik om half een arriveer.

RWV Winterserie 4-3-2007

Een gesneuvelde boom

Grapje van RWV!

Hier hebben we een snorkel voor nodig?

He he we zijn er weer!


Bij het opstaan is het mistig. En het blijft mistig tot ik in Vlaardingen ben en Lisette op ga halen. We hebben om 9 uur afgesproken om de laatste wandeling van de winterserie van RWV te maken.

Als we in de kantine arriveren is het al gezellig druk. Wij gaan ons inschrijven voor de 15 km en gaan gelijk op pad. We hebben geen routebeschrijving nodig want de route is altijd goed gepijld.

En zo nu ook weer, we zijn niet een keer fout gelopen. Deze route kennen we nog van vorig jaar, want we lopen richting Rottemeren. Al kletsend komen we inderdaad herkenningspunten tegen.
Ik wist zelfs nog dat we voorbij de Varenhof door een modderig stuk park moesten. En ja hoor, het pad moesten we weer gebruiken. Door de regen van de afgelopen dagen was het glibberen!

We kwamen ook een huis tegen dat helemaal blauw geschilderd was!

In de ochtend liepen langs een mistige Rotte, waarop veel roeiboten te zien waren. Roeiclub Nautilus heeft zijn clubhuis langs de Rotte.

's Middags klaarde het gelukkig een beetje op, het zonnetje probeerde door de grijze bewolking te piepen. De temperatuur was heerlijk zo'n 12 graden.
We kwamen ook een Schotse Hooglander tegen, die langs een slootje stond te grazen. We hoeven niet bang te zijn dat hij ons achterna komt, hij keek niet op of om.
De bekende molen heb ik ook nog op de gevoelige plaat gezet, en diverse omgewaaide bomen, met stronk en al omgewaaid!

En zo kwamen we weer via het Kralingse bos terug bij de kantine van PAC.
We hebben er drie uur over gedaan, om half een waren we binnen. Lisette zorgt altijd voor heerlijke soep na afloop, ik verheug me erop!

Hier staan nog meer foto's: http://www.mijnalbum.nl/Album=GAKJ7VEH

Laat je ook een berichtje achter in mijn gastenboek?