Het jaarlijkse Haring en Bierfestijn is vandaag, zaterdag 1 juni. We gaan er weer met de fiets naartoe maar man man wat is het koud!!! Het is voor het eerst dat ik met lange broek, sweater met lange mouwen en twee (!) jassen naar Vlaardingen rij. Eigenlijk drie jassen want er zit ook nog een regen jasje in de tas, voor onderweg. Die blijk ik later ook nog eens nodig te hebben…
De tocht is de 13e editie van een wandeltocht dat ooit begonnen is als een geintje van een paar vrienden. Ze noemden zich “Het Blauwe vaasje” en de start was toen vanuit café D’oude Stoep. Er deden toen lang niet zoveel wandelaars mee als nu, het is uitgegroeid tot een groots evenement. Een leuke wandeling met allerlei verrassingen onderweg en na afloop haring en bier, waar de tocht naar genoemd is.
De start van de 15 km tocht is om 9.30 uur en we worden aangemoedigd door de stadsomroeper met een toespraakje. Na een stempel op ons stempelboekje mogen we weg, de stad in. Het is weer even wennen om in de drukte te lopen, omdat wij nu vaker alleen gaan stappen, maar het is best leuk. Vooral kijken naar mensen is mijn favoriet, je ziet van alles lopen. Van kleine kindjes met hun ouders tot hippe tienermeisjes met de gekste outfits. Of dames die denken nog in hun tienerjaren te zijn en zich ook zo kleden! Hilarisch 🤭🤣
Er lopen ook jongens rond met een beatbox achterop, dat vind ik wat minder want ik denk dan: zet effe een koptelefoon op, ik wil jouw muziek niet horen! Maar ach, effe een “veter momentje” en ze zijn weer weg….
Onderweg wacht ons een aantal lekkernijen waaronder een zogenaamd “ijzer koekje”. Dé lekkernij van Vlaardingen! Knapperig van buiten, heerlijk smeuïg van binnen en een kaneelachtige smaak. Dit ambachtelijke koekje is lang houdbaar en werd vroeger door Vlaardingse vissers meegenomen op zee.
De koekjes danken hun naam aan de gietijzeren bakplaat waarop ze traditioneel worden gebakken. Ze worden kort en heet gebakken, hierdoor zijn ze knapperig van buiten en van binnen nog net niet helemaal gaar. Dat maakt ze juist zo lekker!
Ineens is er een opstopping: waarom? De route kan het aantal wandelaars niet aan want we moeten van vier op een rij naar een, in ganzenpas een trappetje op naar de brug over de A20!
We lopen naar de eerste rustplaats, hockey vereniging Pollux.
Er is een koffie standje maar er staat zo’n lange rij dat we maar doorlopen! Er komt vast nog wel een andere mogelijkheid voor koffie.
De route is dit keer erg mooi, we lopen door veel groen wat nu in volle bloei staat. Ik denk door al het hemelvocht dat de bloemen en planten er zo goed bij staan 🫣 het weer is vandaag ook niet zomers te noemen…..mijn regenjas gaat ook al snel aan. Het regent niet hard gelukkig en na verloop van tijd kan hij weer uit.
Naar de tweede rust bij de scouting.
Bij de scouting kunnen we eten, er is een kraam met heerlijke broodjes. Ik heb hier een schrik momentje want ik denk dat ik mijn telefoon kwijt ben maar nee, hij zit in de rug tas van Hans! Pfieuw!! Als we op onze beurt staan te wachten hoor in ineens mijn naam roepen, dat is Fred die hier de 25 km loopt. Hij heeft er 15 km op zitten, wij ongeveer 7 km. Samen eten we onze broodjes op. Ik een heerlijk broodje tonijn, Hans een broodje gezond.
Na de lunch gaan we nog even toiletteren en Fred besluit om door te lopen, hij wil ook zijn broer Ton en zijn vrouw nog zien. Zij lopen hier samen.
We lopen nu richting De Wokkel, een aparte brug. Hans maakt een foto van mij op deze brug. Waarna we een heel lang stuk langs De Vliet mogen lopen, een smal paadje dus het wordt in ganzenpas lopen! Dan komen we in de bebouwde kom van de wijk Vlaardingen Holy en wacht een volgende verrassing: een eierkoek of een appel. De keuze is reuze en ik neem een eierkoek. Voor de broodnodige energie….
Ze staan op een grasveldje en er zijn geen bankjes maar die worden gebracht als wij het veldje weer verlaten, we zijn net te vroeg weg gegaan.
Op het winkelcentrum De Loper is een pleintje met een koffietentje. We gaan hier heerlijk zitten, we zijn écht toe aan een bakje! De cappuccino smaakt heerlijk hoor maar helaas moeten we weer doorrrrr…..nog 3 km te gaan. Ik krijg een appje van Fred dat ie op de 21 km zit dus die zullen we straks wel zien bij de finish.
Bij de molen steken we over en zien we een bordje met de tekst: nog 800 meter vanaf hier naar de finish. We zijn er bijna. Maar niet voordat we op de Kortedijk getrakteerd worden op een lekker kruiden drankje, schelvispekel! En veel gezelligheid in de straat zoals een dameskoortje in aparte kledij, genaamd Met volle borsten 😂
We krijgen een gladiool en de felicitaties en dan is het nog maar een paar meter naar de Korte Hoogstraat en de finish op de Westhavenplaats. We krijgen een speldje met nummer 13 en een schaaltje waarop we een haring kunnen krijgen. Helaas zijn er geen of weinig bankjes, we lopen door en zien twee stoelen staan. Daar eet ik de haring op en stuur Fred een app dat we gefinisht zijn. Hij is er nog niet maar Hans krijgt het koud dus we stappen weer op de fiets, naar huis! Het is gelukkig nog droog maar fris, ik ben blij met mijn tweede jas!
Dit was een leuke 13e editie van deze tocht, we hebben weer genoten van een mooie dag buiten spelen ondanks dat het wat minder goed weer was als andere jaren. Het gezegde: “er is geen slecht weer, alleen slechte kleding” geldt vandaag dus ook!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten