Amersfoortse tweedaagse 23-24 juni 2017 / 70 km

Dag 1

Al lang geleden heb ik mij ingeschreven voor mijn jaarlijkse uitje naar Amersfoort, de tweedaagse. Daar verheug ik me ieder jaar weer op, een weerzien van bekenden en soms nieuwe ontmoetingen en daarbij een flink stukje wandelen door de mooie natuur.
Ik logeer die dagen bij mijn schoonouders in Voorthuizen, dat is dichterbij dan Spijkenisse en donderdagavond rijden Hans en ik daar naar toe.
Na een korte nachtrust sta ik vroeg op, de start is al om 7.00 uur maar omdat Hans mij wil afzetten voor de deur van de startlocatie aan de Gashuislaan hoef ik me niet te haasten. Daar aangekomen is het al druk en zie een lange rij bij de aanmeldtent en tevens een paar bekenden waar ik bij ga staan, de rij gaat zo best snel. Dit keer ben ik niet mijn startkaart vergeten en ik krijg mijn knipkaart en een routebeschrijving. Die blijft de hele dag in mijn tas zitten want het is goed gepijld. Hoewel ik later op de dag toch een paar pijlen mis maar daarover later meer........

Na onze startknip gekregen te hebben lopen we al kletsend door de bebouwde kom van Amersfoort die we al snel verlaten voor de bossen. Na een kilometer of 9 is de eerste rust bij De Stoeterij en ik word getrakteerd op een kopje koffie. Lekker daar ben ik wel aan toe. Het is vandaag heerlijk weer, sommigen zullen het te warm vinden maar ik vind het heerlijk, lopen in een korte broek en topje. Ik heb een nieuw broek-rokje, het zit heerlijk en ik krijg grappig bedoelde opmerkingen daarover maar daar kan ik alleen maar om lachen. De lachspieren hebben ook training nodig!

Na de rust lopen we het militair terrein "De Vlasakkers" over. Daar mogen we alleen maar met een inschrijfbewijs over lopen die aan het begin van het terrein gecontroleerd wordt. Veertien kilometer lang breed asfalt, kronkelend over het terrein en ook nog eens af en toe glooiend omhoog en omlaag maakt het een pittig stukje lopen maar al kletsend met elkaar lopen we ongemerkt weer de bebouwde kom in om vervolgens aan te komen bij de volgende rust, voetbalvereniging het Vliegdorp in Soesterberg. Ik zoek meteen het toilet op en we zoeken een plekje buiten de kantine om uit te rusten. Hier zitten we vrij lang.

Als ik met Rina loop te kletsen komen we langs het Nationaal militair museum en heb ik een sanitaire stop nodig, Rina loopt door want ik haal haar zo wel in. Tenminste, dat is de bedoeling maar hoe langer ik doorloop hoe minder mensen ik zie. Ik kom René en zijn maatjes tegen, met hen klets ik een paar kilometer als zij vervolgens stoppen voor een sanitaire stop en ik doorloop maar nog steeds geen Rina te bekennen. Dan zie ik de fotograaf en word ik in mijn uppie op de foto gezet. Mijn maatjes zijn nergens te bekennen. En hier gaat het mis want opeens zie ik mensen van een pad links van de spoorwegovergang komen, ik vraag welke afstand zij lopen. De 40! Hè??? Ik ook maar ik kom ergens anders vandaan! Ik zie ineens Melvin en Margareth lopen en ik weet dat zij 40 doen, ik loop met hen mee naar de volgende rust die niet ver meer is, sportpark Peijnenburg. Als ik daar aankom zie ik André en consorten en als ik die gezichten zie als ik aankom.......vol ongeloof dat ik daar al ben want dat KAN niet!! Toch wel, ik heb gewoon een paar pijlen gemist!! En echt niet bewust hoewel daar zwaar aan getwijfeld wordt door sommigen.......

Hetty, Silvia en Ron komen aangelopen en ik vertel hen het verhaal, ook zij zijn verbaasd. Na enige tijd komen Annika, Andries, Adri, Ingeborg en Sylvia er aan. Bij hen blijf ik een tijdje zitten zodat mijn totale rusttijd meer dan een uur bedraagt! Ik ben zelf ook verbaasd.....hoe kan ik toch in hemelsnaam die pijlen gemist hebben???
De afstand tot deze rust blijkt ook nog langer geweest te zijn dan aangeven op de routebeschrijving, niet 8 km maar 11 km!!

Vanaf hier lopen we over betonpaden door het bos, langs de dierentuin van Amersfoort naar de volgende rust, de Kabouterhut. Dit is niet de officiële rust de Vlasakker maar hier kan je lekker buiten zitten en worden we bediend. Ik zie twee dames met een heerlijk ijsje, verse aardbeien en vanille-ijs met slagroom, daar heb ik trek in!!
Zogezegd zo gedaan, ik geniet ervan en Syl zet het op de foto.
Na een sanitair bezoek gaan we weer op pad voor de laatste kilometers, de bebouwde kom van Amersfoort. Het laatste stukje lopen Annika en ik zoals we vroeger liepen maar ik denk dat dit niet veel uitmaakt met de route zoals hij nu is, misschien zelfs wel langer want de finish komt maar niet in zicht! Eindelijk, we zien de ingang van het sportpark en we leveren onze knipkaart in, en gaan bij onze wandelmaatjes zitten. Ik app Hans dat ik er ben en ik wacht daar op mijn ritje naar huis, lekker luxe hoor!
Na nog even nagepraat te hebben neem ik afscheid en ben ik blij dat ik snel onder de douche mag zo, het was een warme dag! Vanavond gaan we lekker uit eten om Hans zijn verjaardag te vieren! Een heerlijk einde van een lange en mooie wandeldag.......

Dag 2

Na een korte nachtrust ga ik weer met Hans naar de startlocatie om samen met mijn wandelvrienden dag twee te lopen. Het weer is compleet omgeslagen, er wordt zelfs regen verwacht! Mijn jasje zit nog bij Michel in zijn tas en ik hoop hem te zien bij de start want ik loop nog in mijn T-shirtje. En ja hoor, vlak voor de start zie ik hem en ik word herenigd met mijn jasje....
Vlak voor de start zie ik ook Sjaak lopen en we spreken af een selfie te maken onderweg voor Jolanda, mijn schoonzus en een oud-collega van Sjaak.

De route tot de eerste rust gaat voornamelijk door bosrijk gebied met zandpaadjes en af en toe een paar gemene klimmetjes! Dag twee is de zwaarste dag! En het begint ook zwaar te miezeren helaas, maar ik doe geen regenkleding aan.
Als we bij Bergzicht aankomen, de eerste rust op 10 km gaan we lekker binnen zitten. Er wordt koffie met appeltaart gehaald maar ik hou het bij een koffie met een eigengemaakte pannenkoek. Daar zit Sjaak ook en voordat ik vertrek laat ik door een medewandelaar een foto maken. Hier zitten we vrij lang, bijna een uur, en gaan weer op pad. Dit keer kiezen we ervoor de 30-km route te lopen omdat het zulk slecht weer is, sommigen zijn niet gebouwd voor regen en het gemopper is niet van de lucht!
Samen met Andries lopen we al moppentappend en zingend naar de volgende rust bij het Henschotermeer maar als we daar zijn regent het nog steeds en je kan daar niet binnen zitten. We wachten nog even op de achterblijvers en na enig overleg besluiten we de route te vervolgen.

Het Henschotermeer is een prachtig stukje natuur. We maken een rondje eromheen. Dit komt altijd terug in deze tweedaagse maar het verveeld nooit. Ik weet nog van mijn eerste tweedaagse dat ik hier vreselijk veel last van blaren had en dat ik toen bij de EHBO gezeten heb, dit keer heb geen last daarvan.

Omdat we er al een flink stuk op hebben zitten ben ik nu wel toe aan een rust! De volgende is bij de Valleiruiters en ook daar moet je buiten zitten, of in een ongezellige stal waar je om een stoel moet vechten. Sylvia weet een leuk tentje in de winkelstraat van Woudenberg en we besluiten daar onze rust te pakken. We kunnen daar heerlijk overdekt op het terras zitten, en worden we door de aardige bediening in de watten gelegd. Ik bestel een tosti en als die arriveert val ik aan, ik ben er echt aan toe en hij smaakt voortreffelijk!! Ook hier zitten we vrij lang en ik word wat kil van de vochtigheid.
Het wordt weer tijd om op te stappen hoewel de zin om weg te gaan ontbreekt. Maar ja, we mogen nog een stukje afleggen!

Het blijft miezerig weer, en met flinke tegenzin stappen we de laatste kilometers weg, op naar de volgende en laatste rust bij de YMCA. Maar voor we daar komen lopen we weer op onverharde paden. Ik moet even plassen en zoek een boom maar als ik klaar ben doe ik gehaast mijn tasje om want ik denk dat mijn maatjes doorgelopen zijn. Die blijken op mij te staan wachten maar in de haast verstap ik mij en kus de grond!! Ja hoor.....het is weer zover! Gelukkig zonder al te veel schade want de grond was zacht. Na een provisorische schoonmaakbeurt gaan we weer verder.....

Andries kan heel goed zingen en als we uitgekletst zijn en geen inspiratie meer hebben zet hij het op een zingen. Genietend van zijn stem en de tekst van Ons dorp maar dan in de Turkse versie Ons dorp komen we aan bij de YMCA. Onder een afdakje genieten we van de rust en Andries besluit hier te stoppen, hij gaat met zijn vrouw terug. Later zien we hem weer bij de finish.
Het laatste stukje is hetzelfde als op dag 1 maar nu lopen we de officiële route. Die blijkt inderdaad een stuk korter te zijn dan de oude!
Ik meld mij af en krijg een medaille voor 10x Amersfoort, Syl legt het vast op de gevoelige plaat. Ik groet André en Michel die allang binnen zijn en ga in de tent zitten. Ik stuur Hans een app dat we binnen zijn en ik geniet nog even van een finishbiertje. Dit waren weer twee hele leuke wandeldagen, niet zozeer het wandelen maakte het leuk maar vooral de mensen er omheen. Genieten van elkaar en van de schoonheid van de natuur maakt dit mijn favoriete wandel evenement! En tevens mijn laatste "training" want ik neem even een wandelpauze tot de Nijmeegse Vierdaagse over drie weken.
Moe maar voldaan neem ik afscheid van iedereen en ga weer met Hans naar Voorthuizen. Na een heerlijke douche en avondeten gaan we weer op huis aan.
Tot volgend jaar!!!

hier een paar foto's