1ste Andre van de Hoef wandeltocht 15-5-2016 / 40 km

Een tijdje geleden besloot wandelmaatje André een wandeltocht te organiseren en ik vond dat wel een goed idee! In de maanden die volgden heb ik zijn verrichtingen mogen volgen en vandaag, 15 mei gaan wij samen met nog 13 anderen deze tocht lopen in Scherpenzeel, de woonplaats van André. De startplek is niet ver van de woonplaats van mijn schoonouders dus ik ga zaterdagmiddag al richting Veluwe om daar te overnachten zodat ik maar een klein stukje hoef te rijden naar de start.
Zondagochtend kom ik aan bij het kantoor van André waar de startplek is, en ik maak kennis met mijn medewandelaars, de meesten ken ik nog niet. Sommigen ken ik van gezicht, van andere wandeltochten maar ook van Facebook. Na een lekker kopje thee met iets lekkers voor de liefhebbers gaan we om 8.00 uur op pad, bewapend met een routebeschrijving die tot in de puntjes verzorgd is. We zien al dat we vandaag wel vier rusten hebben, dus we gaan lekker trainen op rusten!
Het weerbericht van vandaag geeft aan dat het bewolkt is en fris met heel af en toe een zonnetje en dat vind ik lekker wandelweer. Ik heb voor de zekerheid wel een regenjasje aangetrokken, je weet tenslotte maar nooit!

De route is door André zelf gepijld dus ik hoef me geen zorgen te maken dat ik verdwaal. Tijdens het lopen wil ik mijn Runkeeper aanzetten en al doende kom ik in de achterhoede terecht, de rest van de groep loopt stevig door, ik blijf er achter hangen met René en ik maak nader kennis met hem tijdens het lopen.
Via een mooi park met een heus kasteel, Huis Scherpenzeel, komen we op een paadje en dat heet Kerstavondpad, een van de weinige oorspronkelijk bewaard gebleven kerkenpaden in de Gelderse Vallei met grote en statige bomen aan weerszijde.
Allerlei bos- en klompenpaden volgen tot we bij het Valleikanaal komen, dat herken ik van de Amersfoortse Tweedaagse. Dit pad volgen we tot aan Mon Chouette waar de eerste rust is na 13 km. Wij strijken hier neer voor een uitgebreide rust met een lekkere verse muntthee met monchou taartje, jammie! Hier wachten we nog op twee achterblijvers waarvan een dame last heeft van een paar blaren. Als zij gearriveerd zijn wachten we nog heel even en gaan dan weer verder. René blijft achter om met haar verder te gaan.
We moeten tussen de zandzakken door, over een hekje aan het begin van het wandelpad en over de Liniedijk, een onderdeel van de Grebbelinie.
Op 18 april 2011 kreeg de Grebbelinie de status van rijksmonument vanwege de "unieke staalkaart van verdedigingswerken". De aanwijzing werd gedaan door staatssecretaris Zijlstra tijdens een bijeenkomst op het Fort aan de Buursteeg bij Renswoude. De als rijksmonument aangewezen delen van de Grebbelinie omvatten de hoofdverdedigingslijn en de militaire objecten. Aldus Wikipedia.
Laverend tussen de uitwerpselen van diverse dieren, een kudde schapen ligt aan de voet van de dijk ons aan te gapen, komen we aan het eind van dit pad dat ons terugvoert langs het Valleikanaal maar dan aan de andere kant, een zogenaamd "heen-en-weertje" en toch anders.
Na ongeveer 7 kilometer komen we bij een leuke rustplek, een picknickbankje met daarboven een bordje: Effe lekker zitten. Een perfect plekje voor een rust verzorgd door de zoon en schoondochter van Andre. Er is lekkere koffie of thee met een "Vierdaagseboterham" , een initiatief van een bakster uit Bemmel, wij hebben de primeur om het te proeven. En het is nog steeds mooi weer alhoewel Andre een paar spetters voelt op zijn "sensor". Het blijft bij die paar spetters.....

Dan steken we de A12 over middels een brug om uit te komen op de Utrechtse Heuvelrug, een uitgestrekt natuurgebied. We zien diverse landgoederen om ons heen en prachtige woningen, het een nog mooier dan het andere! We vermaken ons prima met de aanblik daarvan en ik heb reuze veel schik met mijn twee wandelmaatjes uit Ermelo, Rèanka en Michel. En zo komen we weer aan bij alweer de derde rust, Bosrestaurant Overberg op 27 km waar Andre al op de uitkijk staat om ons naar binnen te leiden. Daar heeft hij een tafel speciaal voor ons gereserveerd voor de lunch. Wij schuiven lekker aan en ik geniet van de hete tomatensoep! Ik schrik me wel een hoedje van de prijs als ik ga afrekenen!!
De volgende zes kilometer gaat langs het spoor, een stukje bebouwde kom van Veenendaal en weer terug onder de A12 door. Af en toe afgewisseld door een paaldansmomentje, ik kom weer diverse plaatsnaamborden tegen.

Nu begin ik de kilometers toch wel te voelen en ben eigenlijk wel weer toe aan een rust. Zo ook Michel die nogal last heeft van zijn voeten! Op de routebeschrijving lezen we dat de rust bij een zendmast is, en die zien we aan onze linkerkant verschijnen maar het lijkt nog een heel eind weg. Lijkt, want toch komen we daar al snel aan. Daar wacht ons een heerlijke fruitsalade en een prachtig uitzicht over de velden in een stralende zon. We zitten er heerlijk en willen niet meer weg maar ja, we hebben nog zeven kilometer voor de boeg!

Dan zegt Rèanka:"zullen we dan maar?"........en we vervolgen de route. Maar omdat we zo lopen te kletsen missen we een afslag en komen we tot de conclusie dat we fout lopen, we zien ook geen pijlen meer! Ik besluit Andre te bellen en hij stelt ons gerust dat we niet ver meer van de route zijn. Op het kaartje van Rèanka zien we dat we dichtbij de finish zijn en lopen een stukje alternatieve route. En weldra zien we het bordje Scherpenzeel verschijnen, waar ik tot verbazing van enkele voorbijgangers in ga hangen, een paaldansmomentje! Een van de velen vandaag en Michel heeft het allemaal vastgelegd.
Na ruim 9 uur komen we aan bij het kantoor van Andre waar we verwelkomd worden door André met een door hemzelf persoonlijk omgehangen medaille! Na nog wat nakletsen en een paar bekers water voor de dorst neem ik afscheid van iedereen en bedank André voor deze leuke wandeldag, ik heb genoten! Zonder noemenswaardige problemen en een goede generale repetitie voor aanstaande zaterdag, dan ga ik de Kennedymars van Cuijk lopen!

bekijk hier alle foto's