Westerborkpad etappes 20, 21 en 22. Zwolle - Meppel/ 29-29-30 maart 2025 / 37 km

Het is vrijdag 28 maart als Hans en ik naar Zwolle rijden. Dit weekend willen we drie etappes lopen van het Westerborkpad, Zwolle-Lichtmis, Lichtmis-Staphorst en Staphorst-Meppel. Maar deze planning gaat niet helemaal zoals bedoeld, lees maar door om daar achter te komen.

De eerste etappe dit weekend verloopt al niet volgens plan. Het is een etappe van 19 km maar omdat wij er vrij laat aan beginnen vanwege de heenreis naar een hotel in Zwolle, lopen we tot een bushalte die dicht bij de route is en die ons terug kan brengen naar het hotel.

Zo gezegd zo gedaan, via allerlei apps uitgezocht welke bushalte we moeten bereiken en welke bus daar komt gaan we op pad. 

Het eerste stuk door Zwolle is wel mooi en interessant, maar het lijkt alsof we wat pijlen missen. Of we kijken niet goed want de Komoot app moet vaak geraadpleegd worden wat voor oponthoud zorgt. Eenmaal buiten Zwolle is het helemaal spoor zoekertje spelen want de route is gewijzigd. En ook nog eens vier kilometer langer. We denken wel dat dit een verbetering is ten opzichte van de vorige route want we lopen nu niet door het industrie terrein maar er omheen. Hoewel dat ook vrij saai is hoor, veel recht-toe-recht-aan. Langs een molen gelopen, een sluis en over stille fietspaden met af en toe wat wandelaars of fietsers in de verte. Het is wel mooi weer met af en toe een zonnetje. En één keer een pauze op een bankje.

Uiteindelijk komen we bij de beoogde bushalte op de route en we zien de bus al aankomen. Helaas zijn we net te laat. Maar de volgende bus komt al na 10 minuten. Fijn! Daarna lekker bijkomen in het van der Valk hotel, energie opdoen voor de volgende wandel dag.

Zaterdag 30 maart vertrekken we met de auto naar Staphorst. Het eindpunt van vandaag. Hoewel we gisteren niet helemaal tot aan Lichtmis konden komen slaan we deze kilometers over want dat zou teveel worden voor vandaag. Het zijn ook nog eens  kilometers door de weilanden, niet ons favoriet! Daarom starten we in Lichtmis, wat we met de bus bereiken vanuit Staphorst.

Bij de bushalte in Lichtmis stuiten we op veel bomen met vogelnesten vol met raven! Een hels kabaal….en door dan maar, wederom de weilanden in! Vandaag is het iets frisser en de zon laat zich maar af en toe zien. En ook vandaag is het soms zoeken naar de pijlen die af en toe de verkeerde kant op wijzen. De gps geef niet altijd uitsluitsel omdat dit niet de meest recente download is. De volgende keer toch maar de meest recente pakken, dat scheelt veel ergernis.

We willen na 5 km bikkelen wel eindelijk eens zitten maar helaas, de bankjes zijn ook dun bezaaid. Ik heb een “bankjes app” die aangeeft dat er binnenkort bankjes te vinden zijn op de route, dat geeft moed. En ja hoor, op 7 km eindelijk even de benen van de vloer! En wat eten en drinken wat we in Staphorst in een supermarkt gekocht hebben.

De wind is wat harder gaan waaien, het voelt nog frisser aan dus doorstappen maar.

We komen langs het werkkamp Wiede gat. Het voormalig werkvoorzienings kamp gaf op 10 juli 1942 plaats aan 96 Joodse dwangarbeiders die werden ingezet op ontginning van het heide gebied in de omgeving. Ook hebben ze gewerkt aan het Staatsbos. Net als andere Joodse werkkampen werd ‘t Wiede gat op 2 oktober 1942 ontruimd. De mannen werden overgebracht naar doorgangskamp Westerbork. Vrouwen en kinderen werden in het kader van “gezinshereniging” ook overgebracht. Het merendeel van hen werd na een kort verblijf gedeporteerd naar Auswitz.

Het voormalig kamp wordt in beeld gebracht door middel van gekleurde paaltjes en draden om aan te geven hoe een en ander gesitueerd is en om een beeld te vormen van de omvang van het kamp. Ik ben diep onder de indruk, maak een foto van het monument en lopen door. Een heel lang stuk langs het spoor, de rode draad van dit pad en door weilanden om uiteindelijk weer in Staphorst aan te komen. Sommige automobilisten rijden zo snel, dit loopt niet zo fijn! Ik denk dat we een pijl gemist hebben naar een veiligere route. We nemen hier even een pauze in het gras met de benen naar beneden. Vijf minuten om weer op te laden voor het laatste stukje. In Staphorst maakt Hans een foto van mij en het plaatsnaambord.

Na 15 km te hebben afgelegd en trakteren onszelf op een cappuccino bij een koffie speciaalzaak. Helaas…..het meisje achter de counter weet niet hoe je een goede cappuccino maakt, het lijkt koffie met melk maar het smaakt na de flinke wandeling best goed. Daarna rijden we weer naar het hotel, morgen weer een dag!

Op zondag 30 maart rijden er geen bussen van en naar Staphorst! Daar hadden we geen rekening mee gehouden. In Meppel aangekomen bestellen we een taxi via de app. Het duurt een uur voordat de taxi voorrijdt maar dat is niet zo erg want we zitten lekker warm in een zogenaamde stations huiskamer. De dame achter de balie komt nog met telefoon nummers voor een taxi maar we hebben al geboekt en betaald dus we moeten wel wachten nu.

De route is maar 6,7 km maar het waait ontzettend hard en het is fris!

De taxichauffeur zet ons af op het plein voor het gemeentehuis in Staphorst voor een oorlogsmonument, ik maak er een foto van en we lopen weer verder Staphorst in. En zo weer uit want het dorp is niet groot. We hebben de wind tegen, het is bikkelen. Soms wordt de wind tegengehouden door bebouwing maar dat duurt niet lang. Het is ook een lange, saaie weg langs de rijksweg en het spoor. Een zwerver probeert op zijn fietsje vooruit te komen maar het lukt niet goed door de harde wind.

In Meppel stuiten we op wegwerkzaamheden op onze route op de Slingenberg. Hans probeert als eerste een doorgang te vinden en komt mij halen om samen dit stukje te overbruggen. Zonder kleerscheuren kunnen we verder richting het treinstation.

We vermaken oms verder door foto’s te maken van het plaatsnaambord en een brugmomentje in de harde wind. Omdat het maar een korte etappe is zijn we om 13.00 uur in Meppel. We nemen weer een bakkie in de huiskamer en stappen daarna in de auto, op naar huis! We zien de zwerver zitten en hij bedelt om een paar euro voor koffie. Vooruit dan maar…..hij heeft zo lopen ploeteren!

We hebben nu 232 km erop zitten van de in totaal 303 km. In augustus gaan we weer verder met dit pad want dan logeren we weer in de buurt van de route. Ik vond deze etappes de meest zware tot nu toe: weinig te zien en de routes langdradig en saai. Je moet hier ook niet in de winter lopen want dan is het echt afzien. Maar dit is natuurlijk niet in verhouding tot dat wat de Joodse bevolking heeft mee moeten maken in de oorlogsjaren….het geeft stof tot nadenken dat wij dit in vrede en vrijwillig mee kunnen maken! De monumenten zijn dan de plekken waar je hier even stil blijft staan. Daar is deze LAW ook voor bedoeld!

Klikker de klik meer foto’s hier

RS80 Gouda 16-3-2025 / 15 km

 Omdat wij niet bij de jubileum tocht van de 45-jarige RS80 kunnen zijn gaan we de dag erna, op zondag lopen. Het beloofd mooi weer te worden en zondagochtend vertrekken we met de auto naar Gouda. De route heb ik zoals gewoonlijk op de telefoon gezet en de route uitgeprint op zak en dan is het een kwestie van een parkeerplekje zoeken vlakbij de route. 

Dat is handig tegenwoordig met internet, inzoomen op de plek waar je staat en de route erbij pakken. Maar we staan even te twijfelen of we wel de goede richting op moeten, de pijlen zeggen iets anders. Ik vermoed dat dit de pijlen vanaf het bus station is naar de start…..

Uiteindelijk kunnen we dan toch op pad richting de Reeuwijks plassen. Dat zijn dertien plassen tussen Bodegraven en Gouda, ten oosten van het dorp Reeuwijk. Ze zijn van elkaar gescheiden door smalle weggetjes. De plassen hebben allemaal een rechthoekige vorm, waarin de vroegere verkaveling van de veengronden uit de tijd van de ‘Grote Ontginning’ nog valt te herkennen. 

De route is in een vorm van een “acht”, we lopen twee keer over een grote brug. En over een smal pad langs het water en door de bebouwde kom van Gouda naar de eerste rust. We hebben er vijf kilometer op zitten en zijn wel toe aan een koffie met appeltaart. Bij Restaurant “Het Vaantje” kunnen we lekker even bijkomen.

Ik herken dit etablissement van vorige wandeltochten in deze buurt.

We maken hierna een een ommetje langs een van de plassen en komen dan weer terug bij de brug nadat we even op een bankje hebben gezeten voor een krentenbol of in mijn geval een Breaker (lekkere yoghurt in een knijpzakje). Daarna lopen we het dorp Reeuwijk in en lopen we langs de stadswallen lijkt het wel. Een bosrijke omheining van het dorp, wij lopen bovenlangs waardoor je de rijksweg erg goed hoort. Ergens bovenop zien we een bankje om nog even op te laden voor de laatste etappe. 

Dan zien we op de route dat we bijna bij de finish zijn, het sportpark waar de eigenlijke start was van deze tocht. We lopen er langs en dan nog een klein stukje naar de auto.

Moe maar voldaan rijden we terug naar huis, waar we lekker kunnen bijkomen van deze wonderschone wandeling. We hebben ervan genoten! Heel afwisselend en veel natuur en natuurlijk mooi weer, dat helpt wel! Er zit ook een stadswandeling bij deze jubileum editie, die gaan we  binnenkort eens een keer doen! Bedankt RS80 voor deze 450e wandeltocht, we kunnen weer 15 mooie wandel kilometers bijschrijven.

RS80 Leiden 9-3-2025 - 13,5 km

Ook deze wandeldag begint met een ritje metro-trein. Vanaf de Akkers naar Schiedam, waar we helaas de aansluiting missen (was ook erg krap één minuut overstap tijd) en vanaf daar met de trein naar Leiden. De route hebben we online besteld, via de GPX op de telefoon staan en de routebeschrijving uitgeprint en we zien dat de route vlak langs het station loopt. Dat komt mooi uit!

Het is heerlijk lente-achtig weer, het zonnetje schijnt maar in de ochtend is het nog best fris. We lopen richting Oegstgeest, langs voetbalvelden en door parkjes en langs slootjes in het Leidse Hout, er is genoeg te zien onderweg. Bij het kasteel Oud Poelgeest, gesitueerd midden in een parkje, lopen we er omheen. Natuurlijk maken we tijd voor een brugmomentje, met het kasteel op de achtergrond. De sneeuwklokjes bloeien uitbundig en de rhododendrons staan ook al in bloei!

Ook leuk, we mogen een stukje lopen tussen de tuintjes van een moestuinen complex. Grappig om te zien hoe verschillend men denkt over het “onderhouden” van zo’n uniek stukje grond! Als we de tuin uitlopen zien we een verdwaalde pijl van RS80 hangen, die nemen we uiteraard mee.

Dan lopen we langs de Haarlemmervaart en over de brug langs een jacht haventje. De bootjes liggen nog niet in het water maar staan op de kade opgesteld.

We zijn nu ruim een uur onderweg en hebben zin in een bankjesrust. Lopend langs het spoor door een parkje zien we er eentje en nemen plaats. Behalve wat honden uit laters zien we hier niemand, eventjes bijkomen hier.

Aan de kaart op de gpx te zien zijn we bijna in het centrum aangekomen, maar we moeten eerst nog een lang stuk langs de Slaaghsloot lopen en komen vervolgens aan in de Tuin van Noord. Hier staat een schattig theehuis, met een bord: geopend vanaf 1 maart. We krijgen spontaan zin in een bakkie! Het terrasje nodigt uit om er te gaan zitten in het zonnetje, heerlijk zeg! Met een koffie en een tosti voor mij en een broodje bal voor Hans zijn we diep tevreden…..

Na deze aangename verpozing lopen we langs de moskee het centrum in. Straatjes in en uit, bruggetjes op en af, kortom er is van alles te zien hier in die drukte. Vanwege het mooie weer is er veel volk op de been! Fietsers, wandelaars en toeristen die op zoek zijn naar een terrasje of gewoon aan het winkelen zijn. We komen langs de beroemde Burcht maar laten die voor wat het is, ik ben er al een paar keer geweest.

Als we de molen De Valk weer zien, weten we dat dit het einde van de route betekent. Het station is vlakbij en hopen de trein te halen van 15.30 uur maar omdat de QR code van Hans blokkeert halen we deze niet maar de volgende, uiteindelijk lukt het wel om door het poortje te gaan. De reis verloopt verder voorspoedig en kunnen we nagenieten van deze wandeling. Erg mooi en afwisselend, een aanrader! Joop bedankt voor het bedenken van deze route! 

RWV Winterserie 6 de stadstocht 2-3-2025 / 15 km

Vandaag rijden Hans en ik met de metro naar Coolhaven om de route te lopen die de RWV heeft bedacht. Wij kiezen voor de 15 km route. Het is mooi, fris weer en stappen lekker door. Vanaf de metro is het maar een klein stukje tot aan de route die langs de Westzeedijk komt. We zien grote groepen hardlopers die met een marathon training bezig zijn, deze is in april en start vanaf de Erasmusbrug.

We lopen door Het Park naar de Veerhaven en de Parkade, zo naar de Erasmusbrug. Het is mooi weer voor een boottochtje, de Spido is afgeladen met toeristen en er staat een flinke rij voor de kaartverkoop maar wij lopen lekker verder richting het Maritiem museum. Altijd leuk die bootjes in de haven. Door naar de Wijnhaven waar we de pijlen wat vreemd vinden staan, niet langs het water wat leuker lopen is en we kunnen zo ook nog over een zebrapad oversteken naar het Witte Huis. 

Voorbij de Oude Haven gaat de route verder, de terrasjes zitten nu vol vanwege het mooi weer! Langs de Maasboulevard staan de drie beelden van leeuwen, ik poseer voor een ervan. We maken weinig foto’s, dat laten we aan anderen over! We komen José tegen die wandelaars op de route op de foto zet, zij loopt hem tegen gesteld. Later als wij alweer bijna gefinisht zijn komen we haar weer tegen en zet ze ons ook op de foto.

 Maar eerst gaan we, na ongeveer 6 km gelopen te hebben, een soepje eten in de kantine van PAC waar het een drukke bedoening is vanwege al die hardlopers! Maar zij staan grotendeels buiten dus geen last van gehad.

Na de pauze komen we Richard tegen die de hele serie gelopen heeft. Hij is met drie andere dames op pad. Zij zijn alweer klaar met de tocht, wij moeten nog een stukje.

Door het drukste gedeelte van de stad, het lijkt wel een doordeweekse dag, zo druk! We komen langs de bekende bakkerij Van Beek& Specker die heerlijke appel kanjers verkoopt, wij nemen er een paar mee voor thuis als beloning.

Na het Jacobpark komen we weer bij het Hofplein en besluiten de metro bij station Stadhuis terug te nemen. We hebben er al 14 km op zitten, de extra kilometers meegerekend die we vanaf de metro moesten lopen. Van huis naar de metro is ook bijna 1 km en dat twee keer! We vinden het mooi geweest zo!

Het was een prachtige wandeldag en hebben er erg van genoten. Bedankt RWV voor deze mooie route. Nu nagenieten met een koffietje en een appelkanjer! Jummmm….

RS80 Lisse 2-2-2025 / 10 km

Vandaag een klein rondje rondom Lisse gelopen, de RS80 route van vorige week. Omdat ik slecht tegen vroeg opstaan kan, zijn we laat vertrokken en om 11.00 uur konden we gaan lopen. De bedoeling was 15 km route te lopen maar dat liep anders. 

Het is koud maar zonnig weer, dus heerlijk wandelweer! Overal zit rijp…mooi om te zien. Ik maak een foto van de rhododendron die al vol in de knop zit.

Het Keukenhof bos is mooi en leuk om te lopen en met al die kunstwerken is er veel te zien. Ook doen we snel een bakkie met iets lekkers bij de Hofboerderij, die smaakte heerlijk! 

Maar dan loop je het landgoed af en moet je ruim twee km langs een gevaarlijke weg rijden waar de auto’s je vouwen uit de broek rijden….🤨

Daarna kom je door Lisse en uiteindelijk weer in het Keukenhofbos. Maar omdat mijn linkerbeen protesteert en pijnlijk aanvoelt is de verleiding om weer in de auto te stappen groot. We komen namelijk weer langs het sportcomplex waar onze auto staat! Dus na bijna 10 km in een stralend zonnetje gewandeld te hebben, weer terug naar huis…….de erwtensoep wacht!

Klikker de klik

Egmondse Tweedaagse 25-26 januari 2025 / 43 km

Ons jaarlijks uitje naar Egmond aan Zee zit er weer op! Dit keer een zware editie en daar is hiervan het verslag.

Onze B&B is een BZB geworden, door omstandigheden logeren we hier zonder ontbijt. En dat is helemaal niet erg want er is een klein keukentje dus dat kunnen we zelf goed regelen. Hans haalt een broodje bij een ontbijt-lunch tentje op de hoek en dat is prima!

Op vrijdagmiddag rijden we naar Egmond zonder files of ander leed, en worden weer hartelijk welkom geheten door Cindy. Het is als thuiskomen, en dat voelt heel vertrouwd. Het is namelijk al de 11e keer dat we hier wandelen! Zelfs in corona tijd kwamen we hier wandelen! Vanavond eten we bij restaurant van Speijk. Ik neem een geitenkaas salade en Hans de spareribs en het is weer super lekker!

Dag 1 - 20 km Castricum 

Op zaterdagochtend gaan we op pad richting de route. Niet naar de sporthal want dat is een stuk terug en dan weer hetzelfde stuk naar de route dus nee. We houden van wandelen maar niet van te veel lopen 🤣

Daar gaan we, richting Castricum. Het weer is fris en bewolkt 🌥️ met af en toe een miezerig buitje en er staat een fris windje. Het is een km of 8 lopen langs de branding, en het is ploeteren door het zand. Met tussendoor een koffie stop op 4 km maar daar gaan we niet zitten. Eindelijk zien we strandtent de Deining maar we lopen er aan voorbij omdat we het niet herkennen. Er is een stuk bijgebouwd lijkt het wel. Binnen is er plaats genoeg en het haardvuur brandt. De appeltaart smaakt goed maar de slagroom voegt niets toe en het is al met al erg duur! 20,- euro voor twee taart en twee cappuccino…….ach ja, geld moet rollen nietwaar?

Daarna gaan we de duinen in, terug naar Egmond. De heuvels voelen hier alsof ze met opzet strategisch zijn geplaatst om je moraal te breken. Je denkt: nog eentje, maar nee…achter elke heuvel ligt nog een heuvel. En meer zand. We lopen ook over veel verharde paden omdat de vele regen zijn sporen heeft achtergelaten. De paden zijn modderpoelen geworden! Wel knap van de organisatie dat dit vermeden kan worden!

Bij camping Bakkum is een derde rust en stempelpost en we lopen dit keer via De Pan, een andere weg. Hier is een krentenbol te scoren, lekker hoor. Al knagend lopen we verder, de camping af en op naar de volgende rust. De route ernaartoe is niet zo inspirerend, maar wel heuvelachtig! Vlak voor deze rust nemen we plaats op een bankje want we weten uit ervaring dat er bij de volgende rust geen zitplaatsen genoeg zij. En dat klopt ook! Dus wij lopen na de stempel en een komkommer of wortel (die wij niet nemen) door naar de finish. We worden nog even op de foto gezet door de altijd aanwezige fotograaf en lopen linea recta naar ons onderkomen. Door de gezellige hoofdstraat slenteren we langs mooie etalages wetende dat we snel onze schoenen uit kunnen doen, lekker kunnen relaxen en vanavond heerlijk kunnen eten in de Parel van Egmond!

Ik neem een mixed grill en Hans de varkenshaas. In het restaurant spreken we Connie ook even die met haar vrienden hier komt eten. We sluiten deze dag af met goed gevoel, op naar de volgende!

Dag 2 - 23 km Bergen aan zee

Zondagochtend worden we na een goede nachtrust wakker en na op het gemak te hebben gegeten, Hans neemt weer een broodje mee uit de ontbijt winkel en ik mijn meegenomen yoghurt, lopen we naar de route die dit keer naar het noorden gaat, naar Bergen aan zee. Het beloofd een zonnige dag te worden, eindelijk! Maar de zon is niet fel genoeg om op te warmen want er staat een gemene koude wind.🌬️ 

Op 4 km nemen we even de tijd voor een gratis bakkie koffie maar gaan niet zitten, dan kom ik niet meer overeind! Dus na de koffie snel weer door met de wind in de rug naar De Kerf bij Schoorl. Na de tweede stempel omhoog de duinen in maar we lopen verrassend genoeg niet door naar het uitkijkpunt. En dus ook niet over die enge, steile trap naar beneden, dat is een mazzeltje. We gaan de bossen in en over beton paden. We worden gewaarschuwd voor MTB-ers maar zij worden niet gewaarschuwd voor wandelaars op hun pad wat vaak voor schrikreacties zorgt en felle bewoordingen door wandelaars en fietsers. Jammer dat het zo moet gaan, pas je een beetje aan denk ik dan……van beide kanten.

Het pad is heuvelachtig en vaak ook zanderig, ik raak hoe langer hoe meer vermoeid. Ik ben het ook een beetje zat en ben blij als we in Bergen aan zee aankomen. Eerst proberen we in het Zeehuis een rust te zoeken maar daar is het gierend druk dus we gaan weer verder. In Bergen is de Zilte Zoen dicht, maar het ernaast gelegen Duinerij is wel open. Daar vinden we op goed geluk een plekje want ook hier is het razend druk! De erwtensoep smaakt heerlijk, hier zijn we wel aan toe! Opgefrist vervolgen we de route.

Ook dit keer een verrassing want we gaan meteen naar links in plaats van naar rechts, de duinen in. Alsmaar over vele zandpaden en heuvels, op het laatst kan ik geen zand meer zien! Bij iedere heuvel denk ik: dit is de laatste maar nee, daar komt de volgend alweer en over mul zand lopen niet fijn……ben er een beetje klaar mee! Dan horen we in de verte muziek, dus de laatste rust is vlakbij….of toch niet? We worden er een beetje omheen geleid en dan eindelijk zien we het fietspad dat leidt naar de rust. Daar speelt een hoempapa orkest….en ook hier een stempel en komkommer of worteltje, niet aan ons besteed.

We maken ons op voor de laatste 5 km en wat zijn die zwaar! De zandduinen lijken oneindig, de heuvels voelen als bergen en je voelt elke stap in je kuiten. Maar het uitzicht, het geluid van de zee en de frisse lucht maken alles goed. 

Eindelijk bereiken we na de laatste heuvel beklommen te hebben met zand in onze oren en sokken de finish. Trots, uitgeput maar vooral heel blij dat we niet meer door het zand hoeven te ploegen.

We nemen de medaille in ontvangst en gaan meteen weer via de sporthal waar het druk is met wandelaars naar ons huisje. Douchen en weer naar huis terug rijden! Volgend jaar weer? Daar moeten we nog eens goed over nadenken! Misschien een kortere afstand.

Klik hier voor meer foto’s

RS80 Scheveningen 19-1-2025 / 13,5 km

Zondagochend rijden wij naar Scheveningen want we gaan een wandeling van RS80 nalopen. Het is koud maar windstil dus lekker wandelweer.

Scheveningen is een populaire badplaats aan de Nederlandse kust en biedt een uitstekende bestemming voor wandelingen. Het gebied combineert natuur, cultuur en een prachtige kustlijn. Helemaal zin in!

Omdat ik een “slow starter” ben en dus alles lekker op het gemakje doe, kunnen we om 10.15 uur starten met de wandeling. De route staat op mijn telefoon en voor de zekerheid ook uitgeprint dus dat moet lukken.

Vanaf de parkeerplaats op de Laan van Poot lopen wij richting de Scheveningse bosjes. Ik ga op de foto met een grappig beeld en lopen we langs de ingang van het Catshuis. 

Ook Madurodam komt in de route voor, we lopen er dit keer omheen. 

Er zijn veel herkenningspunten omdat ik in dit gebied al vaker een tochtje gelopen heb maar dat is helemaal niet erg, ik wandel hier graag.

Bijna zijn we bij de kust als we een klein ommetje door de duinen mogen maken. Bij de boulevard aangekomen kijken we uit naar een rust mogelijkheid, de keuze is reuze want er zijn veel gelegenheden open. We hebben trek in erwtensoep! Even lekker bijkomen en opwarmen, het is best koud vandaag.

De boulevard is een levendige promenade en biedt uitzicht op de Noordzee, tenminste als het niet zo mistig is als vandaag want nu zie je bijna niets van de zee. De promenade wordt omringd door restaurants, cafés en winkels. De Pier, met zijn iconische reuzenrad vormt een centraal punt en geeft een unieke sfeer aan het gebied. De promenade wordt op het moment aangepast/verbouwt, het gaat nog mooier worden!

Na de rust lopen we tot de beeldjes en daarna parallel aan de boulevard. Door grappige, smalle straatjes en sommige huisjes zijn nog in kerstsferen. Er staat ook een levensgrote arrenslee en ik maak tijd voor een foto momentje. Daarna lopen we naar de vuurtoren en vanaf daar langs de haven terug naar de auto.

Ik heb een heerlijke dag gehad, de route was leuk en afwisselend. En ook mijn nieuwe schoenen lopen heerlijk.

Rotterdam Night walk 2024 - 27-12 / 10 km

Wandelen in Rotterdam is sowieso leuk, maar helemaal in het donker tijdens de lichtjes tour. Omdat ik moet werken in Schiedam gaan Hans en ik na het werk naar station Vijfsluizen want daar parkeer ik de auto om dan de metro naar het centrum te nemen.

Hans komt zijn spullen afgeven en ruilt zijn schoenen om voor wandelschoenen en dan op naar het Erasmus MC waar ik even naar het toilet ga. De route komt ongeveer langs het ziekenhuis, bij de Rochussenstraat zien we al wandelaars met lichtjes om de nek. Dat kan niet missen, de pijlen zijn ook goed te volgen.

Het is nog steeds mistig waardoor de omgeving een mysterieuze sfeer krijgt. Soms zie ik niet eens waar ik ben, of komt dat doordat ik nog niet alles ken van Rotterdam. Er zijn langs de route wat attracties open gesteld voor het wandelend publiek maar wij gaan daar aan voorbij. Zoals Miniworld, vlakbij het Centraal Station. Dat station is versierd met heel lichtjes en het is meteen tijd voor een foto momentje. 

Dan door de Agniesebuurt door de donkere straatjes lopen en goed uitkijken waar je je voeten neerzet omdat veel tegels schots en scheef liggen. In het Oude Noorden is ook een attractie waar wij niet heen gaan, we lopen richting Crooswijk. We lopen langs de Rotte, de rivier waar Rotterdam naar genoemd is en hier zijn oorsprong vindt. We lopen langs het Hofplein, een immens grote rotonde en ook het eindpunt van de Rotterdam Marathon die in april plaats vindt. Bij het stadhuis staat een levensgrote kerstboom en de Coolsingel is prachtig verlicht.

De kubuswoningen worden ook aangedaan, de Oudehaven is erg sfeervol en dan is de Markthal vlakbij die mooi verlicht is. Even raken we de weg kwijt maar al snel zien we weer wandelaars met lichtjes lopen, dat is handig! Bij de scheepshelling is ook koffie, thee en chocomelk te krijgen maar weer lopen wij er langs. Er staat een kunstige steltloper, prachtig verlicht. 

De Willemsbrug staat te shinen in het donker maar door de mist niet goed te zien. Langs de kade van de Maas kan je marshmallows roosteren maar ook daar gaan we aan voorbij. We steken de Maasboulevard over om via het Mariniers district weer bij het Maritiem museum aan te komen. 

Dit is het einde van de tocht en komen uit op 10 kilometer. Het metrostation is vlakbij en met de metro rijden we terug naar Vijfsluizen waar de auto wacht. Het is inmiddels bijna 21.00 uur als we thuis aankomen en genieten na van deze avondwandeling. De kerst kilo’s  zijn er weer afgelopen!

Meer foto’s

RS80 Wassenaar 30-11-24 / 15 km

Vandaag gaan we in Wassenaar een 15 km rondje lopen, gemaakt door Auke van RS80. De route gedownload, de GPX op de telefoon gezet, de wandelkleding aan en op naar de kantine van Blauw-Zwart waar de start van deze tocht is.

Als je denkt aan Wassenaar, dan denk je al snel aan villa’s groter dan mijn eerste appartement, bakfietsen die meer kosten dan mijn auto, en mensen die “casual chic” dragen terwijl ze hun hond uitlaten.

Wassenaar staat ook bekend om zijn prachtige landgoederen en groene omgeving. 

Het heeft een charmant centrum met gezellige winkels, cafés en een gezellige sfeer. We hebben nog geen koffie gedronken en zien hier een leuk Italiaans tentje waar we neerstrijken voor een bakkie ook al zijn we net op pad! De koffie smaakt heerlijk maar we moeten weer verder.

De route leidt ons over kronkelende paden en statige lanen met hoge bomen, waar je al direct de rust van de natuur voelt. Landgoed Backershagen is oorspronkelijk aangelegd in de 18e eeuw en bekend om zijn landschapstijl met waterpartijen, slingerende paden en open weiden. Ik loop te genieten hier want het is prachtig met die herfstkleuren 🍁🍂 De omgeving ademt een serene sfeer en biedt volop mogelijkheden om te genieten van de natuur. Backershagen is een plek waar historie en natuur harmonieus samenkomen.

Vanuit dit landgoed lopen we via een schaduwrijk bospad naar landgoed De Pauw. Dit landgoed heeft een wat meer formele uitstraling en wordt gekenmerkt door zijn imposante landhuis, dat vroeger als buitenverblijf diende voor welgestelde families en zelfs leden van het Koninklijk Huis. Het terrein is minder uitgestrekt dan Backershagen maar minstens zo indrukwekkend. Zo lopen we langs een mooie singel met het beeld van “De baadster”. Een mooi huis zetten we op de foto want de spiegeling in het water maakt het extra indrukwekkend. En de wandeling is niet compleet zonder brugmomentjes maar die zijn er talrijk, af en toe maken we er tijd voor.

De lanen, omringd door symmetrische bomenrijen, geven een gevoel van elegantie en geschiedenis. Er zijn ook enkele kunstwerken en bankjes te vinden maar wij lopen lekker door want we zijn nog niet moe!

Dan komen we wat meer in de bebouwde kom en lopen we door statige lanen waar elke voordeur zo groot is dat je er een auto doorheen kunt rijden. Ik kon het niet laten om bij elk huis te raden wie er woonde. “Oh, hier woont vast een CEO, daar een oud-minister, en dit is zéker een geheime villa van Beyoncé.” Helaas geen sterren gespot, behalve mezelf in een spiegelend hekwerk van een villa 🤣

Onderweg komen we groepjes eenden tegen die eruitzagen alsof ze net een casting voor een reclamespot hadden gewonnen, zelfs de dieren zijn hier stijlvol.

Dan loopt de bebouwde kom over in een ietwat sjofele bebouwing en is niet erg inspirerend. We zijn ook toe aan een pauze en gaan we bij de plaatselijke tennisvereniging een hapje eten en drinken. Het is er stil, wat tennissers spelen op de tennisbanen en de kantine is leeg maar we zijn meer dan welkom. Een dame die vlak na ons ook even komt pauzeren vraagt aan ons of wij soms ook de RS-tocht nalopen. Grappig! 

Na dit heerlijke rustpunt gaan we weer verder. Helaas is de route nu meer van “meters maken” en soms zelfs gevaarlijk omdat we op een smalle weg lopen waar ook auto’s rijden maar ach, het is droog en fris dus fijn wandelweer en we moeten toch naar de finish lopen dus vooruit dan maar.

Bij het Valkenburgse meer is een stoomtrein rondjes aan het rijden en we zien hem rijden, vol met kindertjes in Sinterklaas kledij, zo leuk! Wij staan te zwaaien als ze voorbij rijden.

Nog een paar kilometer tot de finish. De auto staat op de Dr Mantsveldkade geduldig te wachten. In de auto komen we tot de conclusie dat de landgoederen een prachtig inkijkje geven in de rijke historie en de natuurlijke schoonheid van Wassenaar. Of je nu een liefhebber bent van cultuur, natuur of gewoon een rustige wandeling, deze route heeft voor ieder wat wils. Absoluut een aanrader!

Helaas komen we in een dikke file terecht omdat de A13 en de Spijkenissebrug zijn afgesloten, het enige minpuntje van deze wandeldag!

Meer foto’s

RS80 Vlaardingen 9-11-2024 / 15 km

Vandaag is het zaterdag 9 november en weer tijd voor een wandeling. Het is druilerig weer, anders dan ze voorspeld hebben. Maar daar trekken we ons niets van aan en rijden daarom naar Vlaardingen. Ik heb een route van RS80 (15 km) uitgeprint en op de GPS gezet.

Bij de start aangekomen is er nog genoeg plek en stallen de koets. Maar dan begint het gedonder al…..welke kant moeten we nou op? De route beschrijving zegt links, maar de GPX zegt rechts! Dit zal nog veel vaker voorkomen vandaag want in het parkje verderop lopen we weer verkeerd!

Maar uiteindelijk lukt het ons de goede weg te vinden en komen we bij de rijksweg die we over moeten steken, richting de Broekpolder. Nu hebben we hier al veel vaker gelopen omdat we dit gebied kennen van de Haring en Biertochten die we bijna elk jaar wel lopen. Maar het is een mooi en rustig gebied waar de Schotse hooglanders grazen. We zien ze verspreid over het terrein en gelukkig niet al te dichtbij. De koeienvlaaien op het pad getuigen van hun aanwezigheid maar vandaag lopen ze keurig verder weg.

Dan volgt een heel stuk door de bebouwde kom wat ik weinig inspirerend vind. Ik vind een stads tocht best leuk maar dan wil ik wel langs bezienswaardigheden lopen maar nu is alles sowieso grijs en grauw door het weer en niet leuk om doorheen te lopen. Ik zie wel een beeldje van Buurman & Buurman wat mij aan André doet denken. En ook de “visjes” op de grond, de pijlen van de Haring en Biertocht zien we op de grond. En tot overmaat van ramp komen we ook geen horeca tegen…..ja een voetbalkantine maar dat vind ik geen horeca waar je lekker kan lunchen ofzo.

Dan maar een bankje vlakbij de stadsboerderij. Een nieuwsgierige kat komt aangelopen en loopt een stukje met ons mee tot het bankje. Hij laat zich gewillig aaien en geeft kopjes en springt op schoot, zo leuk!

Bij een winkelcentrum in Vlaardingen Holy kijken we of er iets open is….ook niet. Dan maar weer verder. Bij Park Hooglede staan wat monumenten zoals een mooie boom ter gedachtenis aan Heroshima. De boom heeft mooie bladeren in een herfstkleur.

In de buurt van het centrum herken ik de molen maar we gaan naar links, lopen langs de haven oftewel Buizengat langs huisjes met een aanlegsteiger voor een bootje.

De trappetjes en de bogen hebben we gemist en gaan even op de mozaïek bankjes zitten, ik ben het een beetje zat en mijn voeten doen pijn. 😣 

Bij de Oosthavenkade gaan we even een bakkie doen bij een café restaurant. Hier ben ik wel aan toe zeg! Een heerlijke cappuccino en een cheese cake gaan er wel in!

Hierna is het nog maar 2,5 km. We lopen door het centrum langs het stadhuis waar mijn oudste broer is getrouwd en langs de kerk door naar de Marathonweg waar de auto staat. Het voordeel van een wandeltocht dichtbij is dat je ook snel weer thuis bent!

We hebben heerlijk buiten gespeeld ondanks het spoorzoekertje spelen. Dat heeft ook wel zijn charme dan alleen maar klakkeloos achter de meute aan te moeten lopen!

 Klik voor meer foto’s

Westerborkpad Wezep - Zwolle 5-10-2024 / 16,5 km

Westerborkpad, etappes 18 en 19. We gaan dit keer met het OV. Wel heel vroeg opstaan hoor! Om 6.39 uur de metro naar Schiedam, daar de trein naar Leiden (die te laat vertrok) voor een overstap daar naar Zwolle. De aansluiting is krap, maar gelukkig staat de trein naar Zwolle nog te wachten. Hij komt ook langs Schiphol en het zit daarom vol met vakantiegangers en koffers! In Zwolle de trein terug naar Wezep want daar is de start. Om 9.30 uur kunnen we eindelijk beginnen nadat we uitgevogeld hebben in welke richting we moeten lopen. Ik heb sinds kort de Komoot app en die geeft duidelijk de weg aan, handig.

De bossen in en het is best nog fris maar in de loop van de dag wordt het zonnig is er beloofd. In het begin lopen we al fout want ik zie een aanwijzing aan voor een pijl naar rechts maar na een plaspauze komen we er achter dat dit niet goed is. Gelukkig verloopt de rest van de route goed, de aanwijzingen langs de route zijn dit keer goed te vinden! Na het bosrijke gebied, de Wezepsche heide waar we bijna geen mensen tegenkomen lopen we een stuk door landgoed Molencaten. Daar staat ook een landhuis met die naam waar we langs lopen. Een groepje vrijwilligers gaat de omgeving onder handen nemen, we zien een groepje met tuingereedschap staan. Dan komen we in de buurt van Hattem en lopen langs een Joodse begraafplaats. Aan de andere kant een prachtig uitzicht op de Wiessenberger kolk, een mooi watertje. Dan zijn we aanbeland in het vestingstadje Hattem. Daar lopen we langs de synagoge met op de muur een lijst met omgekomen burgers uit Hattem. Na hier even bij stilgestaan te hebben lopen we de markt op waar gezellige terrasjes zijn. Tijd voor een pauze! Heerlijk in het zonnetje! Wat boffen we met het weer vandaag!

Na de lunch lopen we door een winkelstraatje en zien we een tweedehands boekenwinkeltje. Natuurlijk kom ik weer met een boek naar buiten, van Angelique Haak! Blij mee! En bij de HEMA een snoertje voor mijn telefoon die ik wil opladen in de trein.

De app Komoot trekt mijn batterij leeg helaas…….

Ik fotografeer Hans voor de stadspoort van Hattem en vervolgen de route over de Gelderse dijk naar de rode brug over de IJssel, de Hanzeboog. De brug is erg lang, bijna een kilometer! We maken foto’s van het uitzicht op de IJssel. Na de brug moeten we een heeeeeel steil trapje naar beneden. Zonder leuning! Ik kom zonder kleerscheuren beneden en gaan we richting de volgende brug. Maar eerst een bakkie bij restaurant Het Engelse werk. Ook hier een vol terras! Lekker hoor. Na deze korte pauze lopen we weer verder richting Zwolle onder de IJsselbrug door naar twee ophaalbruggetjes bij het Katerveer. We lopen door straten met kasten van huizen waaronder de Jhr. Strick van Linschotenlaan. Zelfs de naam is bekakt!! 

Dan zijn we aan het einde gekomen van de etappe als we bij het treinstation aankomen. Op een bankje bekijken we de dienstregeling en zien dat de trein bijna vertrekt, en halen snel nog even wat te drinken voor in de trein. Die vertrekt om 15.17 uur precies op tijd en komt ook op tijd aan in Leiden waardoor we de aansluiting op de trein naar Schiedam halen. Dan nog even de metro naar Spijkenisse en zijn we bijna drie uur later weer terug. 

Nagenietend op de bank kijken we terug op een heerlijke wandeldag! 

Klik hier voor meer foto’s

Erperheide België wandelen 24 september 2024

 

“Wandelen is even alles laten lopen” 

Een mooie uitspraak ergens online gevonden en helemaal van toepassing vind ik!

Tussen Erpekom en Ellikom ligt het park Erperheide in België. Daar hebben wij drie nachten gelogeerd afgelopen week. Heerlijk even er tussenuit en de mogelijkheid om een leuke wandel trip te maken. Dinsdag was het wat het weer betreft de beste dag volgens buienradar. Hans had een route gevonden, ruim 10 km dus dat is prima te doen.

Dinsdagochtend na het ontbijt en een bak koffie ontspannen op pad vanuit onze “cottage”. 

Het begin van de route loopt langs de uitgang van het park dus toen we daar eenmaal waren kon de pret beginnen. Een heel afwisselende route over bospaadjes, gras paadjes, langs maïs velden en boomkwekerijen. Genoeg te zien en te beleven. We kwamen geen mens tegen maar wel een paar paarden die in de wei stonden. En vogels in de lucht en zelfs een arend zagen we voorbij komen. Langs de route stonden speeltoestellen en een schilderij van Bruegel waar deze speel toestellen op stonden maar dan uitgebeeld zoals ze toen speelden. Het kind in mij kwam los bij het zien van deze toestellen en ik moest ermee op de foto alsof ik erop speelde…..🤣

Na ruim een uur stappen zagen we een bankje en meer hadden we niet nodig. Opgefrist gingen we verder. Zou er nog horeca zijn onderweg? Volgens het kaartje wel en we verheugden ons er al op!

Langs vennetjes en vlonders lopen we de natuur in en zien een veld vol zonnebloemen. Prachtig maar we zijn nu bijna op het eind van de route en nog steeds geen horeca. We hebben nu wel trek. Helaas, de Hoogmolen is dicht! Dan maar door naar het park, het is nog 1,5 km volgens onze berekening. Aangekomen bij het park gingen we meteen naar de Plaza om daar te “lunchen” met een flink stuk appeltaart met slagroom. Het is tenslotte ook fruit en zuivel! En wielrenners zweren erbij dus het zal wel goed zijn, het smaakte in ieder geval héérlijk!

Woensdag hadden we een leuke wandeling gemaakt door het park over bospaadjes, langs een “barefoot trail” en een “nature trail”.  Dit hebben we tussen de buien door gedaan. Evengoed een leuke dagbesteding!

Donderdag was de pret voorbij en moesten we inpakken en weer naar huis!

Meer foto’s klik hier

100 bruggenloop Leiden 21-9-2024 / 19 km

In Leiden is sinds drie jaar een 100 bruggen loop. Vorig jaar liepen we hier voor het eerst en dat was zo goed bevallen dat we dit jaar weer gaan! En er is heerlijk weer voorspeld dus de korte box kan aan.

Al vroeg in de ochtend rijden Hans en ik naar Leiden, de start is in het centrum op de Garenmarkt dit keer. Niet in het stadhuis zoals vorig jaar. Er is een evenementen terrein opgericht en daar kan je je startbewijs ophalen. Maar ik moet erg nodig plassen dus in een winkel gevraagd of ik even van het toilet gebruik mag maken en dat mocht, heel blij mee!

Na het aanmelden gaan we op pad, de bruggetjes bedwingen. Te beginnen bij brug 7…..eeeuhhh, hebben we wat gemist? Denk het wel! Maar ja, de route is leuk verder en we vermaken ons wel. Na 10 minuten wandelen zien we een leuke koffie tent, tijd voor een bakkie want de rij voor de gratis koffie bij de start was te lang. De koffie smaakt heerlijk! Via de Hortus Botanicus lopen we de stad in. Na bruggetje nummer 50 even een koffie break want nu moet Hans enorm plassen. Op het plein is het goed toeven op een bankje met een bakkie. Genieten…..

We worden een beetje tuureluurs van het heen- en weer geloop hahaha. Ze hebben er alles aan gedaan om 19,5 km lange route uit te stippelen zonder de stad uit te gaan. Na een tijdje zijn we het een beetje zat en onze magen beginnen te knorren, tijd voor een broodje op een bankje. Aan het water, uiteraard want hier is veeeeeel water, vandaar die bruggetjes 🤣, eten we onze bolletjes kaas op in gezelschap van een aantal kraaien en een meeuw. Hans houdt hem op afstand want je weet het maar nooit met die beesten, ze kunnen zo je eten uit je hand pikken! Maar deze is oud, die doet dat niet.

Hierna slingeren we verder door de stad. Ik vul mijn flesje bij een openbare waterkraan. Wel jammer dat de organisatie niet op het warme weer heeft ingespeeld door water posten te creëren……en er zijn genoeg Dixie’s te vinden onderweg maar allemaal met een slotje erop. De enige zonder slotje is bezet en er staan ook drie dames voor dus laat maar gaan. Even later zie ik een huis met een bord voor de ingang van de tuin: koffie en cake. Er is ook een kunstroute te lopen en dit huis is er onderdeel van. Ik vraag vriendelijk of ik van het toilet gebruik mag maken en de dame aarzelt wat. Ik zeg tegen haar: u twijfelt? Ja, zegt ze, het is een oud toilet……eeuuh oké. Nou dat viel best mee hoor 😆

Opgelucht loop ik weer verder. Twee jonge meisjes staan bij hun huis om loten te verkopen voor hun dans club middels de Grote Club actie. Ik koop een lootje, wie weet maak ik kans op de hoofdprijs?? 

We willen nu wel weer eventjes pauzeren langs het water, met zicht op de Zijlpoort. Even later komen twee dames naast ons zitten die er doorheen zitten want het is best warm 🥵 Een van de dames vraagt hoeveel wij lopen, 19,5 km is ons antwoord. Zoooo….zegt ze. Wij vinden het heel normaal en een fijne afstand maar dat het ons zo makkelijk af gaat is niet iedereen gegeven blijkt wel.

Hier vandaan is het nog maar 3 km en zijn we, als we op de markt aankomen, aan het einde van de route. Maar we kunnen niet goed de finish vinden. Na een foto van mij bij de stroopwafel tent (dat ruikt erg errrug lekker maar ik hou me in) gaan we via Google maps naar het finish terrein. 

Na de laatste stempel krijg ik mijn medaille en die van Hans omgehangen (helaas dezelfde als vorig jaar!) en gaan we naar de auto die dichtbij in de garage aldaar staat. Maar eerst nog effe een flesje water scoren, de waterhuishouding aanvullen. Ik heb een reuze dorst! Ik vond het “evenementen” terrein een sfeerloze bedoening, heel jammer!

En dan komen we op de terugweg ook nog in een enorme file terecht op de A13 dus we zijn laat thuis. Maar eenmaal daar aangekomen ploffen we neer op de bank en genieten we na van een heerlijke dag. Ik heb er echt van genoten! Op een paar minpuntjes na een goed georganiseerde tocht.

EDIT: ik kreeg al snel een mail van de organisatie omdat zij hadden vernomen dat ik een dubbele medaille had gekregen. Ik zou een nieuwe medaille toegestuurd krijgen en dat is ook gebeurd! Erg netjes vind ik dat van de organisatie.

 Meer foto’s hier

Westerborkpad ‘t Harde - Wezep / 13,2 km

Omdat het vakantie is en wij een paar daagjes in Assen verblijven vinden wij het een goed plan om een deel van het Westerborkpad te gaan lopen. Na het ontbijt pakken we in, checken uit en gaan op weg naar station ‘t Harde waar we de laatste keer gestopt zijn. Alleen……het regent al heel de ochtend!! Zullen we…….gaan of niet?

We bekijken het wel op het station. Het regent in ieder geval niet zo hard. 

De auto parkeren we in Wezep en gaan met de trein naar ‘t Harde. Op het station aangekomen, het is maar 6 minuten rijden, regent het nog steeds een beetje. Geen reden om niet te gaan wandelen dus dat doen we ook! Het startpunt is snel gevonden. We hebben de route op de telefoon gezet want het boekje ligt nog thuis. En achteraf is het boekje ook niet nodig geweest want we komen helemaal geen oorlogs monumenten tegen op dit stuk. Het is wel erg mooi! Nagenoeg alleen maar bossen en het is erg stil. Een enkele fietser passeert onze route. We lopen ook een stuk langs de snelweg die goed te horen is. En langs een monumentaal huis van hout, maar vlak langs de snelweg! Ik zou gek worden van het lawaai en dan woon je zo mooi! 🥹 

In het plaatsje ‘t Loo nemen we een pauze bij restaurant D ‘olde dreiput. Het is er niet druk maar een grote familie aan één tafel maakt geluid voor tien! Er is een grote speeltuin en we zitten buiten onder een groot zeil naar de verrichtingen van al die kinderen te kijken. Wel grappig. Maar dan wordt het aarde donker en we horen gerommel in de lucht! Ineens breekt het los en het regent héél hard!  Blij dat we onder het zeildoek zitten.

Na de lunch vertrekken we weer het bos in voor het laatste stukje en dit keer kunnen we GPS goed volgen. Ook de bepijling is goed te volgen dus uiteindelijk komen we weer aan in het plaatsje Wezep. We lopen door een straat met allemaal vrijstaande huizen, wat mooi om hier te mogen wonen! Op het station staat onze auto geduldig te wachten en dan gaat het weer regenen. Maar nu is het niet erg, we rijden naar huis. Dus we hebben deze etappe tussen de buien door kunnen lopen. Ik heb ervan genoten!

Meer foto’s hier

Heuvelland 4 daagse 2024 / 8 - 11 augustus / 4x 14 km

Het begint na 3x een traditie te worden. De Heuvelland Vierdaagse in Zuid-Limburg, start in Berg en Terblijt. De reclame slogan is vier dagen wandelen en genieten in het 5 sterrenlandschap. Nou dat klopt wel hoor, het is zeker een prachtige omgeving.

We hebben ons ingeschreven voor 4x 14 km via internet en dit jaar moeten we een polsbandje ophalen, net als in Nijmegen. Vanwege het grote aantal wandelaars wil men de startprocedure makkelijker laten verlopen. Er doen ruim 6000 wandelaars mee! De QR-code krijgen we via de mail.

Woensdagochtend rijden wij weg en checken ‘s middags eerst in bij ons Van der Valk hotel in Heerlen. Een prachtige kamer met airco die we in de loop van de week wel nodig zullen hebben want het gaat warm worden! Na het eten (vispannetje en een mascarpone mousse na) gaan we naar Berg en Terblijt om de opening van de wandelweek mee te maken, het schijnt altijd een spektakel te zijn. Ieder jaar iets anders, dit jaar treedt een acrobatisch paar op Wheel-Sensation. We kunnen het niet zo goed zien omdat we ver van het podium zitten. Wel jammer, ik ga op een verhoging staan om toch nog iets ervan mee te maken. Het is wel gezellig met wandelvrienden want Syl en haar wandelvriend Rick is er met haar man Hans en Sjaak, Henriette en haar echtgenoot Rick zijn er ook voor de eerste keer bij. Fred komt ook nog langswaaien met zijn zoon Marc.

De vlaggen worden gehesen, het Limburgs volkslied wordt gezongen en de burgemeester van Valkenburg aan de Geul houdt een praatje. De schutterij van de Nachtwacht uit Berg en Terblijt komt ook langs.

Het wordt niet zo laat want we moeten er morgen vroeg uit. Om 9.00 uur worden we op het startterrein verwacht.

Dag 1 Boeken en polsbandjes

De weersverwachting is goed, niet te warm en niet te koud dus we kunnen zonder jas starten, wel zo fijn. We rijden van Heerlen naar de grote parkeerplaats vlakbij het startterrein en zien onderweg al vele wandelaars. Het aanmelden verloopt wat traag maar al kletsend met twee dames die bij ons in de rij staan gaat het best snel. Het duurt ongeveer 10 minuten als wij ons gele polsbandje, een lint met een aantreksysteem, aangereikt krijgen. Er zit een QR code op die gescand dient te worden bij start en finish. Syl trekt de band al aan maar hij blijkt niet meer af te kunnen. Gelukkig heb ik hem heel los zitten, aan de linkerarm bij mijn horloge. Je merkt er niets van, die bandjes van de Nijmeegse zijn veel irritanter!

Sjaak, Fred en Henriëtte lopen de 21 km route en gaan precies de andere kant op, en starten eerder dan wij dus we zullen hen deze week ook niet meer zien. Misschien nog bij de finish?

Al snel lopen we de natuur in door het Geuldal en naar Schimmert waar onze eerste rust is. Rust met vlaai natuurlijk, we zijn tenslotte in Limburg. We genieten van deze plaatselijke lekkernij want alleen hier krijg je de echte Limburgse vlaai! Deze rust is een schietbaan van de Schutterij Sint Sebastianus. Na de rust lopen we over paden met steentjes en zien onderweg dat de regen veel heeft verwoest en zijn de paden grotendeels weggespoeld . We kunnen er wel goed wandelen want er zijn herstel werkzaamheden geweest, dat is goed te zien. Het pad is ook glooiend maar vandaag valt dat reuze mee. We bezoeken ook de kerk van St.Gerlach. Erg mooi om er rond te lopen en we branden een kaarsje. Syl scoort nog een paar boeken die in mini biebjes staan.

Het laatste stukje is pittig want we mogen de heuvel naar Berg op! Uiteindelijk lukt dat ook en Syl en Hans wachten ons bij een muurtje op. Hier nog even uithijgen, dan door naar de finish om daar een biertje te drinken. Daar wacht Fred ons al op, hij heeft vandaag snel gelopen. Hij deelt marinesuiker uit. Een suikerklontje gedoopt in sterke drank, lekker! Ineens zien we een ijscoman staan en we bedenken ons geen moment: lekker smullen! We maken foto’s van elkaar en dan is het tijd om op te stappen om ons klaar te maken voor de volgende wandeldag.

Als we het finish terrein verlaten kom ik Mieke en Willeke tegen. Leuk hen hier te zien! Van Willeke hoor ik dat tante Els vandaag aan haar laatste reis begint. Zij is al geruime tijd ziek maar dat het zó slecht ging wist ik niet. Wat verdrietig! Met haar in gedachten rijden we terug naar Heerlen.

 Foto’s aanmelden en dag 1

Dag 2 Groepsfoto en ijs

Vandaag is de starttijd hetzelfde, 9.00 uur. Na een heerlijk ontbijt rijden we via Valkenburg naar het parkeer terrein. Op het startterrein hoeven we alleen maar naar de scanner te lopen voor een start scan en kunnen we weer op pad. Maar eerst een groepsfoto bij het Heuvelland schilderij.

We gaan via de Wippertse Heide, het Geuldal en Bergse Heide en het plateau van Margraten en Wolfshuis naar de rust in Groot-Welsden. Na de rust via Klein-Welsden en het Gasthuis terug naar de finish.

Vandaag lopen we de minst interessante route, veel vergezichten en weinig bos. Langs maisvelden en aardappel velden. We maken ook de bemesting van een akker veld mee, wat een stank!! Interessant om te zien hoe dat gaat…..

Langs de route staat een horeca stalletje met heerlijkheden en er zijn stoeltjes maar wij lopen door tot de officiële rust, met vlaai natuurlijk! Ik test de kersenvlaai maar vind de pudding vlaai toch het lekkerst! En het weer is vandaag overwegend bewolkt en een frisse wind maar het is aangenaam wandelweer.  Bij deze rust laten we ons vieren op de foto zetten door een medewandelaarster die we de andere dagen ook weer tegenkomen.

De paden gaan op en neer en grotendeels onverhard en over steentjes. Op het laatst kan ik geen stenen meer zien!! Dan wil ik alleen nog maar finishen en een biertje scoren!

Na de laatste heuvel ben ik blij dat ik er ben! De afstand is vandaag iets minder dan 14 km maar dat maakt het niet minder zwaar! We nemen afscheid van Syl en Hans na het gezellige samen zijn en wij gaan nog een patatje eten. Die smaakt heerlijk! Vanavond in het hotel eten, het is een pokebowl geworden zonder nagerecht, alleen een cappuccino na.

Foto’s dag 2

Dag 3 Kaarsjes branden en warm

De derde dag alweer en het wordt een warme dag! Bij het startterrein wachten we op Syl en Hans en samen lopen we na de start scan richting de Bemelerberg. Hier lopen we volop in de schaduw en kletsen we wat af. Het is een mooie route, onderbroken door foto momentjes van het adem benemende uitzicht op Maastricht. De berg lopen we ook weer af, dat gaat makkelijker dan omhoog maar het is toch opletten waar je je voeten neerzet. Sommige wandelaars sprinten langs je heen alsof het niets is, net berggeiten!! Ik doe het liever iets voorzichtiger…. In een kerkje gaan Syl en ik een kaarsje branden voor Els en Marina en alle andere geliefden die in de hemel zijn. Onderweg lopen we langs een mergelgroeve en we maken foto’s van elkaar. Komen we weer de dame tegen die gisteren van ons een foto maakte, en ze maakt er dit keer weer een paar van ons tweeën. Syl en Hans zijn doorgelopen die zien we wel bij de rust.

De rust is in Blankenberg in een immense hal van een aardappel teler. Het is druk maar we kunnen toch een plekje vinden, Hans gaat een vlaai en koffie halen. Heerlijk even uit de zon en bijkomen! Hier zien we op het bord dat het vanaf hier nog 7,2 km is maar dat klopt niet blijkt later. Vandaag is de route maar liefst drie kilometer langer!!

We lopen dus 10 km zonder rust over zand- en steen paadjes en bos- en graspaadjes. Ik begin het behoorlijk zat te worden mede door de warmte die we niet gewend zijn. Morgen wordt het nóg warmer! Eindelijk komen we aan bij de finish en ploffen neer met een verfrissend biertje. Nog even napraten en een patatje speciaal eten. We gaan vlakbij de finish zitten smullen zodat we onze wandelvrienden binnen zien komen maar dat is niet gelukt. Dan maar door naar het hotel en de airco! Na een heerlijk bad dineren we in het hotel. Ik neem weer alleen een voorgerecht, sashimi en als toetje een verrukkelijke tiramisu. Met ons buikje vol kijken we naar de dames 4 x 400 meter op de Olympische spelen. Een spannende wedstrijd, de dames halen zilver!

Foto’s dag 3

Dag 4 Héél warm en ijsje eten in Valkenburg

Alweer de laatste dag! Na het ontbijt pakken we de koffers verder in (gisteravond al het meeste ingepakt) en checken uit om daarna naar Berg en Terblijt te rijden. Ik krijg een app van Syl: we zijn er! als wij net het parkeerterrein op rijden. We kunnen deze keer vrij vooraan staan, dat is gunstig!

Na de start scan lopen we door de straten van Berg richting Valkenburg wederom over grotendeels onverharde paden. In Valkenburg maken we tijd voor een ijsje en eten die op in de schaduw. Dat is even genieten zeg! We maken foto’s en selfies van elkaar. De route gaat ook door een wielercentrum en daar is de fruit post weer. Dit keer neem ik geen appel. Ook hier gaan we heel eventjes binnen zitten. De start van de Tour de Femmes is dit jaar in Rotterdam en gaat woensdag door Valkenburg wat goed te merken is. Er rijden hier veel wielrenners rond!

De rust is bij ASP in Oud-Valkenburg, en een plekje in de schaduw is schaars maar toch gevonden! Ook hier eten we weer een puddingvlaai om het af te leren! Zo lekker!

Vanaf hier lopen we over gras- en steenpaadjes heuvel op en -af en door de hitte is dit erg zwaar. Ik zie een bord: echt gek 😜 hier stond oorspronkelijk Slecht wegdek. 

Ik begin te verlangen naar de finish en zie in de verte het kerkje van Berg. Als ik denk dat we de laatste meters gehad hebben, word ik op het verkeerde been gezet! We mogen nog niet omhoog maar lopen over een verschrikkelijk slecht begaanbaar steenslag pad. En dan is daar eindelijk die laatste heuvel en zijn we er bijna. Moe maar voldaan gaan we een laatste scan halen en stickers voor het boekje. En natuurlijk nog een biertje om te proosten met onze wandelvrienden op een heerlijke wandelweek. Ik heb ervan genoten. Wat een leuke Vierdaagse is dit maar wel zwaar! Trots op Hans dat hij het ook gered heeft zonder problemen. Helaas zien we onze andere wandelvrienden niet meer maar via de app houden we elkaar op de hoogte. Zij zijn ook allemaal gefinisht zonder problemen!

Wij rijden na afscheid genomen te hebben naar Spijkenisse en komen daar na twee tussenstops aan om 18.45 uur.

Foto’s dag 4