Edese4daagse 2015 / 26 t/m 29-8 / 4x20 km

Dag 1

Vandaag is de eerste dag van de Edese wandelvierdaagse. Een kleinschalige maar heel gezellige vierdaagse waarin je niet in de mensenmassa loopt zoals in Nijmegen maar heerlijk door de bossen en heide in en rondom Ede.

Ik ga vandaag gezellig met Hans wandelen, het is zijn eerste officiële wandeltocht. We hebben vantevoren wel een paar kilometer getraind maar 10 km was voor hem het langst dus ik ben benieuwd hoe het gaat als hij het dubbele moet lopen!

We hebben ons dinsdagavond geïnstalleerd in de bed & breakfast vlakbij de start en woensdagochtend maken we ons op voor de eerste dag, de dag van Reemst.
Bij de startlocatie, die anders is dan vorig jaar, is het druk en benauwd. We moeten heel eventjes in de rij staan maar even later kunnen we op pad nadat we buiten een routebeschrijving krijgen. Die hebben we helemaal niet nodig, er is uitstekend gepijld d.m.v. plastic pijlen en banners.
De rustplaatsen staan keurig vermeld bovenin met het aantal kilometers wat er op dat moment gelopen is, dat vind ik altijd wel handig i.v.m. de planning van de tocht.
Normaal vind ik een rust na 7 km iets te snel, maar ja, ik ben ook wat meer gewend.
Maar voordat we van start kunnen gaan ga ik eerst nog even naar het toilet, ook buiten want het restaurant is nog niet open!

We gaan al snel de bossen in en daar zullen we de rest van de dag ook bijna niet meer uitkomen. Het parcours is voornamelijk onverhard, je moet echt opletten waar je loopt want af en toe kan er een boomstronkje dwarsliggen!

We zien een stel lopen waarvan de man een hondje in de rugzak meedraagt, een grappig gezicht en ik maak er een foto van. We lopen heerlijk een stukje over de hei die dit seizoen mooi in bloei staat. Op de routebeschrijving staan ook tips van bezienswaardigheden zoals de Kreelse Plas. Daar lopen we langs maar laten de plas links liggen. Zo ook met de Plas van Gent die we vlak daarna tegenkomen.

Na ongeveer 7 kilometer komen we bij de eerste rust, de boerderij-theetuin De Mossel, een bekende plek voor mij om te rusten. Hier genieten we even van de rust en ik ontdek dat mijn sokken verkeerd om zitten! Hahaha er staat een L op en een R en ik doe ze nog verkeerd aan...

Over het gebied lopend van de Planken Wambuis komen we weer een uitkijkpunt tegen, een paar trapjes omhoog. Hier maken we even tijd voor om een paar foto's te maken, van het uitzicht en van elkaar! Het is erg mooi, de bloeiende heide.

We lopen lekker te zigzaggen over de route, het verveeld geen moment. Dan weer een zandpad, dan weer wat modder en het gaat soms ook nog omhoog en omlaag. Dat is weer lekker voor de kuit- en bovenbeenspieren die flink moeten werken! Het tempo gaat daardoor ook wat omlaag, maar dat is vandaag niet het belangrijkste vind ik.

Maar Hans is toch wel blij als we de tweede rustplaats zien, bij Juffrouw Tok. Hier nemen we een lekker bakkie soep met veel ballen en groente, ik hou daar wel van!
Genieten van de rust en de soep met een meegebracht broodje komen we lekker bij en kunnen we ons opmaken voor het laatste stukje. Na nog even gekletst te hebben met Monique en Bert lopen we de Ginkelse heide op. Hier staat het Belgenmonument.
Op deze plek was in de oorlog 1914-1918 een vluchtelingenkamp, een compleet dorp inclusief kerk. Meer dan een miljoen Belgen vluchtten toen naar het neutrale Nederland. Dit is na de oorlog weer afgebroken. De gedenksteen staat op de fundering van het dorp en de Belgen hebben veel van het materiaal meegenomen naar hun land voor de wederopbouw.
De heide is een mooi stukje natuur en het is ook nog eens heerlijk weer! Wat een voorrecht om hier te mogen lopen!

En ongemerkt zijn we alweer aangekomen bij de finish. De organisatie heeft een tent buiten gezet omdat het binnen wat te benauwd was, een goed idee lijkt me!! Ik word nog op de foto gezet door Bertus, die bij de tent de binnengekomen wandelaars gadeslaat. We melden ons af en ik krijg een kaartje voor morgen, Hans gaat nog 1 dagje mee, het is hem niet tegengevallen!
Na nog een finishfoto - paaldansen bij het plaatsnaambord - lopen we een heel klein stukje naar de B&B (opgemeten maar 800 meter!) en ploffen we neer op de stoelen.
Morgen weer een dag jippie!!
Dag 2

De tweede dag, de dag van Renkum.
Al lopend naar de start merk ik dat ik heel nodig naar het toilet moet. Gelukkig is het maar een klein stukje lopen! Als dat gebeurd is, meld ik me bij de dame met de routebeschrijving. Ik krijg geen startknip.

Het zou vandaag qua weer niet zo erg warm worden, er is zelfs wat regen voorspeld. Na een check op buienradar zien we dat de regen pas in de middag losbarst dus we kunnen vrij lang droog lopen.

Bij de cougartank laat ik mezelf op de foto zetten, leuk voor later....
Onderweg kletsen we even met Liana en Loes en zo gaan de kilometers ongemerkt onder onze voeten door. We plukken wat bramen, ik voornamelijk want ik vind ze heerlijk, en al snel zien we de eerste rustpost verschijnen. Het is een Pannenkoekhuis op een heuvel want het heet de Panoramahoeve.
We kunnen hier heerlijk buiten zitten en wat eten en drinken.

Na de rust gaan we het bos weer in en komen een Belgisch paar tegen die een hondje bij zich hebben. We kletsen wat met hen, ik vraag hoe het hondje heet, hij heet Das en gaat altijd met hen mee op wandeltochten - mits een hond is toegestaan en dat is niet overal - maar hij kan niet de hele route meelopen. Daarom gaat hij af en toe mee in de rugzak, een koddig gezicht!

Ik zet een heeeeeel mooi huis op de foto en de man vraagt zich af of dat nu een vakantiehuis is of niet. Misschien wel maar het kan ook een huis van de beheerder van het chaletpark zijn waar we over lopen.

En dan gaan we de rijksweg onderdoor, het tunneltje is bij mij wel bekend. Het wordt breder gemaakt, misschien omdat de rijksweg een stukje breder gaat worden?
Op de lange oprijlaan van een landgoed (dat maak ik ervan, misschien niet helemaal waar) ga ik op de foto als ik op een van de trappetjes sta. Op dat moment is het nog droog, maar dat gaat veranderen. Ik merk nu al dat de lucht vochtiger wordt en de lucht donkerder.

Als we bij de tweede rust komen zie ik Diny, zij is een van de vrijwilligers die mij een knipje in mijn startkaart geeft. Ik ga lekker op een bankje zitten wat net vrij gekomen is, de mensen die net weggaan zetten hem even onder de bomen zodat we beschut kunnen zitten. Het gaat steeds harder regenen namelijk!
Ook zie ik Manon, een facebook wandelvriendin. Grappig om mensen die je alleen via internet kent, ook in het echt te ontmoeten!

Nou ja, nog maar vijf kilometer door de regen lopen. Het valt best mee zo.
Maar ik heb het even gehad, ik ben moe, heb het koud en wil zo snel mogelijk finishen. En dan lopen we ook nog een klein stukje verkeerd, we lopen zo te kletsen dat we een pijl niet zien. Het is maar 200 meter ongeveer maar toch vind ik het niet leuk!

Uiteindelijk komen we dan toch bij de finish en melden ons af. Hans krijgt zijn eerste vaantje voor twee dagen wandelen. Nu snel naar de b&b en de natte spullen uit!!
Morgen dag 3.

Dag 3

De derde dag is de dag van Otterloo. Het weerbericht is wat gunstiger dan gisteren maar heb toch maar een vestje aangetrokken, het is in de ochtend nog wat kil!

Bij de start aangekomen zie ik Andre staan, we gaan samen deze route lopen. Dat is fijn van deze vierdaagse, je kan ook gewoon een dagje meelopen.
Hans is een stukje meegelopen naar de start, hij gaat vandaag niet mee.

We gaan meteen het bos weer in en komen daar niet meer uit tot aan de eerste rust. Dat is op 7 km en wij lopen maar door, we vinden het nog te vroeg om te zitten en op 11 km zit de volgende rust al, dus dan maar even doorkachelen!

We hebben genoeg gesprekstof en de kilometers gaan eigenlijk ongemerkt onder de voetjes vandaan! Ook voor foto's gun ik me geen tijd. Misschien ook omdat de route ongeveer hetzelfde is als de andere dagen. Soms is het opletten geblazen, want de paden zijn niet effen en er liggen veel boomstronken, eikeltjes, dennenappels en meer los spul! Ook veel modderstukken maar gelukkig goed begaanbaar!

Bij de theetuin is het nog niet zo druk en er is genoeg plek om eventjes de benen te strekken, ik ben er wel aan toe nu. Na een toiletbezoek staat de soep al klaar! Wat een snelle bediening! En de soep is echt heerlijk.........
Liana en Loes komen er gezellig bij zitten. En zo wordt het weer langzamerhand tijd om op te stappen, het is nog 9 km naar de finish.

Als we goed 200 meter onderweg zijn komt er een ambulance (van de organisatie, een oldsmobiel) keihard aangereden en rijdt net door de enige plas die op de weg is terwijl wij er net langs lopen, de spetters vliegen me om de oren en de modder zit in mijn haar!! Nou jaaaaaa.......

Na een uurtje lopen krijg ik toch behoefte aan een rust, en zie diverse mensen in het gras of op een boomstronk zitten. Even verderop graast een kudde schapen en er staan ook mensen vanaf een heuvel foto's ervan te nemen. Dit is een mooie plek om eventjes de benen de strekken!! Het zonnetje schijnt en er staat een heerlijk briesje. Echt genieten hier, van het uitzicht en de rust.
Het is er alleen wat drassig, gek hè na die regenval gisteren! Andre zit net op een natte plek maar hij heeft een sneldrogende broek aan en je ziet er al snel niets meer van. Liana en Loes komen er even later ook even bij zitten en er wordt een foto gemaakt van ons.

Nu is het nog maar ruim vier km en ik ben weer fris en fruitig om de finish te halen. Ook weer over zandpaden maar gelukkig ook een flink stuk over een betonnen fietspad. Aan het eind van de route zie ik Hans weer staan en samen lopen we naar de finish. Daar meld ik mij af en Liana en Loes komen er ook net aan.
We nemen afscheid van elkaar en ik zie ze morgen weer voor de laatste dag, de dag van Wekerom!

Dag 4

Dag vier, we gaan naar Wekerom! Ik ga lekker in mijn topje en korte broek want er is mooi weer voorspeld. Met opstarten is het nog wel fris maar dat zal snel veranderen.

Ik meld mij aan en ik zie Aike, Ruud en Andre al staan. Ik zeg Inez gedag, en we kletsen wat over de poes die gevallen is en langzamerhand kunnen we vertrekken.
We gaan dit keer de andere kant van het bos in, en het begint al meteen goed: een lang zandpad. Aike en Ruud verliezen we al snel uit het oog omdat ik snel een sanitaire stop moet maken. We plukken onderweg nog wat bramen.....heerlijk!!
En de zonnestralen die door de bomen schijnen probeer ik te vangen met mijn fototoestel.

Na veel bos- en zandpaadjes komen we op een paarden parcours terecht, tenminste zo lijkt dat. We zien allerlei obstakels staan. Na deze hindernissen is er een rust maar we hebben er net 6,5 km op zitten dus geen reden voor rust, we zijn er allebei niet aan toe. Aike en Ruud hebben er flink de pas in, die lopen ook door maar ineens zien we ze de verkeerde kant op lopen en Andre fluit ze terug.

De dag van Welerom betekent dat we over de zandverstuiving mogen lopen. Dat is heel zwaar! Ik vind het dit keer wel meevallen, het zand is niet erg droog dus goed begaanbaar. Ik maak hier flink wat foto's want het is prachtig mooi en helder weer en we zien schitterende uitzichten!! Ik kan hier echt van genieten, hoe mooi Nederland is!

Bij een vennetje worden we op de foto gezet door de fotograaf van de vierdaagse.
De tweede rust is op 12 km en daar zie ik Hans weer, hij loopt ook dit keer niet mee. Hier nemen we een flinke pauze, ik ben er nu wel aan toe!
Omdat de gasterij nog niet open is, zitten we in de achtertuin maar daar kunnen we wel een consumptie nemen. Ik zoek nog wel een toilet op, en ik loop de gasterij in want de deuren staan open. Een heerlijk, fris toilet!

Na deze pauze volgen we de bos- en zandpaadjes, zigzaggend over de route tot we bij een uitzichttoren komen, De koepel. We maken er wat foto's en ik loop te dollen met een waterpomp. Het is een stijle weg die we naar beneden lopen, dat gaat lekker!!

Omdat het deze week een feestweek is in en rondom Ede zien we veel fietsers en volgeladen karren voorbij komen. Daarom lopen we maar naast het fietspad want dat wisselen van pad elke keer is niet handig!

Als we op een kruising komen is het niet geheel duidelijk welke kant we op moeten maar een klein kindje wijst ons de weg:"alle lopers deze kant op!"
Nu komen we bij de derde rust, in Goede Aarde. Hier neem ik een bakkie thee die gloeiend heet is, ik verbrand mijn lip! Hier krijgen we ook een knipje van Diny die nu lekker in de schaduw van een parasol zit. Ik vul mijn waterfles nog even bij, dat kan in het huis erachter en ik zie dat je hier ook een leuk terras hebt om te zitten met allerlei leuke zitjes! Dat onthou ik voor volgend jaar.

Bij de Doesburgermolen maken we nog even foto's, de lucht is helder met schapenwolkjes. Dat worden mooie foto's.....
Vanaf hier is het nog maar 2,5 km en zo komen we alweer aan bij de finish. Ik meld me af bij Inez, en ik krijg een stempel in mijn boekje (dit keer niet vergeten) en een heeeeeeeeel klein tweetje voor op mijn medaille.

Ik heb genoten van deze vier dagen lopen door de natuur en het verblijf in Ede bij de b&b samen met Hans die twee dagen meegelopen heeft.
Volgend jaar weer? Reken maar!

klik hier voor meer foto’s

Vierdaagse Nijmegen 21-7 t/m 24-7 / 160 km

Het is maandagochtend 20 juli.......ik word heeeeeel vroeg wakker! Eindelijk, ik mag naar Nijmegen om voor de 8ste keer de Vierdaagse te lopen! Mijn koffer heb ik al ingepakt staan, en na het ontbijt sta ik te popelen om te vertrekken, ik ben pas gerust als ik het polsbandje om krijg, als bewijs dat ik mag starten!
Hans is heel verbaasd als ik met koffer en al naar beneden kom en maakt een foto van mij.......want dat zware werk laat ik meestal aan hem over!

De vouwfiets gaat mee, alle spullen in de auto en dan kunnen we gaan! En zonder problemen komen we na goed vijf kwartier rijden aan in Nijmegen bij mijn gastgezin die me de komende vier dagen gaan vertroetelen! Annemiek en Petra begroeten ons hartelijk en na een bakkie koffie gaan Hans en ik nog even de stad in en kan ik me eindelijk aanmelden bij starthokje M!

Het is gezellig druk en we slenteren wat door de stad. Vanwege het heerlijke weer zijn de terrasjes vol maar we kunnen toch een goed plekje vinden voor een lekker broodje. Ook komen we diverse bekenden, voor mij dan, tegen in de stad.
Op de Ramblas koop ik nog een leuke sleutelhanger van een Minion voor het goede doel, het Ronald McDonaldhuis, bij Joke en Theo. Daarna keer ik terug naar mijn gastgezin voor een heerlijke avondmaaltijd. De andere dames zijn inmiddels ook gearriveerd: Yolande, Danielle en Marja en ik neem afscheid van Hans, ik zie hem op dag twee in Wijchen als hij me daar komt aanmoedigen!
Dag 1 Elst

Ik kan natuurlijk heel slecht in slaap komen, zoals gewoonlijk de eerste dag. En voordat de wekker gaat word ik al wakker met een gespannen gevoel: het gaat weer beginnen!! De dag van Elst!!! Na het ontbijt vertrekken we met zijn vieren, we hebben gelukkig allemaal dezelfde starttijd, met de fiets naar de Wedren. Het regent een beetje en ik besluit toch maar mijn poncho te gaan halen, die ligt nog boven.

Als we aankomen bij de fietsenstalling is het erg druk! De fietsenstalling is verplaatst en is enorm groot! Er kunnen wel 10.000 fietsen staan. We worden goed begeleid door de vrijwilligers van de stalling, om alles in goede banen te leiden zodat iedereen een goed plekje kan vinden. Super geregeld!!!!

We hebben "late" start en gaan om 5.50 uur in de rij staan op het Julianaplein. Als het startsein gaat om 6.00 uur bewegen we langzaam naar de scanners toe, en vijf minuten later kunnen we gaan!! Helaas is het erg druilerig maar we kunnen wel zonder poncho lopen.......
De Waalbrug over, langs al de studenten die ons aanmoedigen, dit is een heel bekend verschijnsel tijdens de start van de Nijmeegse!

Helaas start ik dit jaar alleen, omdat Leo de 30 km gaat lopen dus hij start nog veel later. We spreken een punt af waar we elkaar tegen zullen komen om vanaf dat punt samen naar de finish te gaan. Maar in Nijmegen loop je nooit echt alleen, af en toe een praatje met die of geen is ook leuk! En soms kom je een bekende tegen......

Vanaf de start op de Wedren lopen we door een haag van studenten die ons succes wensen, wij gaan lopen, zij gaan straks naar bed! Vanaf de Waalbrug lopen we niet meer over de brug naar Lent maar door een fietserstunnel en zo door naar Bemmel. Het is er al gezellig druk!

Ik zie een dame lopen, gekleed in een jurkje en een kroontje en scepter. Ze heeft een tasje in haar hand. Ik zeg dat ze er mooi uitziet en ik hoor aan haar antwoord dat ze Engelse is. Ik vraag of ik een foto mag maken, dat mag.

In Lent is het weer een feestje op de Via Begonia, voor de 20ste keer heeft dit dorpje de slingers buiten gehangen voor de wandelaars en de weg versierd met potjes begonia's.
Na ongeveer 13 km kom in aan bij de rustpost van SDW, de Dordtse wandelvereniging en besluit hier even te zitten voor een kopje koffie met een boterham erbij. Het is nog lekker vroeg en het gaat heel goed! Ik zet een leuke tekst wat op een T-shirt staat op de foto:
Haast
Ik moet niet vergeten te zwaaien als ik mezelf voorbij loop! Loesje

Leuk!!! Ze staat te wachten in een rij voor een dixie, nou dat doe ik dus niet, vind ik zonde van de tijd!

Na de Rijkerswoerdse plassen komen de 50-kilometer lopers er weer bij en wordt het nog veel drukker. En opeens hoor ik iemand roepen: "Feijenoord!!!", het is Frans waarmee ik een stukje oploop tot aan Elst. Ook kom ik ineens Arian tegen. Dus zo loop je "alleen" en zo kom je weer een paar bekenden tegen! Ik loop wat te dollen met die twee en voor ik het weet zijn we in Elst. Natuurlijk wordt er weer een foto gemaakt van een plaatsnaambord! Op de bekend wijze word ik weer vereeuwigt hahaha!!

In Elst is het enorm druk, zoals altijd stroopt het wandellegioen hier op. En ik kan het niet vervelend vinden, ik loop te genieten van al het leuks wat ik tegen kom! Ik maak nog een selfie met Frans en dan zie ik de toiletten staan waar ik traditioneel een plaspauze hou, er staat geen rij, en ik neem afscheid van de beide mannen.....

Dan zie ik een aantal gele T-shirts zitten bij een dierenwinkel, het zijn de mannen van het GGG en Annika is er ook bij. Ik vraag of ik erbij mag komen zitten. Deze pauze heb ik niet gepland maar ik vind het wel heel leuk om hen te zien. Hier vul ik mijn water weer bij.
Ik krijg een berichtje van Leo, hij is ook in Elst daarom blijf ik nog even wachten totdat hij arriveert. Samen vervolgen wij de rest van de route.

We hebben zoals ieder jaar een rust bij de oase van Eric en Carla en die is ook in Elst. Dat is wel mijn geplande rust en daar worden we weer heerlijk verwend met een kippensoepje. Hier komen we weer veel bekenden tegen. Het is erg gezellig maar dan wordt het toch weer tijd om te vertrekken, de finish is in zicht!

Eerst komen we nog door het plaatsje Valburg waar het weer ontzettend gezellig is en we worden op de foto gezet door foto Modern. Hier drinken we een glaasje vers geperste appelsap....mmmm!! Die drinken we staand op om daarna verder te gaan naar Oosterhout.
Ik ga nog eventjes naar de wc bij een gezin thuis, de moeder zegt dat haar dochter vandaag toiletjuffrouw is en zij wijst me de weg. Al kwebbelend zegt ze tegen me: "Weet je? We hebben ook een groot zwembad! En weet je? Je krijgt van mij een flesje drinken maar die mag je lenen van mij. Dan kom je morgen terug om het flesje in te leveren!" En ik ga naar een lekker fris en luxe toilet.....beter dan een dixie!
Met een flesje Extran lopen we weer verder en ik bedank het meisje uitbundig....

In de bocht naar Oosterhout koopt Leo een pakje melk voor hemzelf en een banaan voor mij, die drinken en eten we daar lekker op en zakken neer op een omgekeerde bloembak die als stoeltje dient. Hier zitten we niet erg lang want echt lekker zit het niet hahaha!

In Oosterhout houden we nog een rust vlakbij de kerk. Hier klets ik wat met een medewandelaar als Leo wat te drinken gaat halen. Heerlijk, eventjes de schaduw opzoeken want het is best warm nu!
Na deze rust maken we ons op voor het laatste stukje, over de dijk van Oosterhout. Omdat er een omleiding is vanwege een verbouwing aan de infrastructuur, lopen we niet heel de dijk af naar Lent maar maken we een klein omweggetje. Hoewel klein??
Vanaf de nieuwe brug de Oversteek lopen we naar het treinstation van Lent. Daar komen we Sabine tegen die ons zit aan te moedigen en ik pak een paar snoepjes. Die zijn erg lekker!! Maar ik ben blij als we weer de Waalbrug over mogen en helaas, op de brug is er een opstopping omdat de kant waar wij lopen ineens smaller wordt en het aantal lopers te groot is. Na de brug gaan we nog eventjes in het gras zitten om bij te komen, het is hier vandaan nog 10 minuten naar de finish. We zijn op tijd, het is pas 15.45 uur. Als Leo even gaat liggen in het gras komt er een hulpverlener aan en vraagt of het wel goed gaat met ons. Ja hoor heel goed! We krijgen een flesje water aangeboden en hij vraagt of we ORS nodig hebben. Nee hoor alles gaat prima! Toch fijn, die bezorgdheid en aandacht! Om 16.00 uur vertrekken we weer......op naar de finish!

Na de eindscan lopen we naar het nieuwe horeca gedeelte, waar voorheen de fietsenstalling was, daar is nu een leuk plekje ingericht onder de bomen voor een verfrissing. Daar komen we bekenden tegen en praten nog even gezellig na met een finish biertje!! Om daarna weer afscheid van elkaar te nemen........en fiets ik weer naar het gastgezin voor een heerlijke avondmaaltijd!

Dag 2 Wijchen

Gelukkig heb ik vannacht beter geslapen maar we hebben vandaag vroege start dus dat betekent ook vroeg op! Om 4.30 uur is het nog donker en we rijden met z'n viertjes naar de fietsenstalling. Nu staan we in rij 11 dus goed onthouden! Hoewel ik altijd vrij laat binnenkom en mijn fiets goed herkenbaar is d.m.v. bloemetjes.......
Als we aansluiten in de rij op het Julianaplein, kunnen we al na vijf minuten gescand worden, dat gaat lekker soepel dit jaar!

Ik vind het begin van dag 2, 3 en 4 altijd erg saai, door de straten van Nijmegen. De lange Heyendaalse weg af richting Hatert. In de bocht waar de "goedemorgenman" altijd zit is het stil......hij is erg ziek en komt misschien helemaal niet meer.

Na ongeveer 5 km is er een mogelijkheid om appelflappen met koffie te eten bij Tamara, maar dit keer ben ik alleen en loop verder. Ik besluit pas na 10 km lopen te stoppen in Alverna. Na de Hatertse brug gaan we niet linksaf de Wezenhof in, maar rechtdoor zo heeft de gemeente Nijmegen besloten na veel klachten van bewoners van deze wijk. Maar veel andere bewoners zijn het er niet mee eens getuige het spandoek langs de weg: bewoners van de Wezenhof buitenspel gezet!

Ik vind het ook geen goed plan want het is nu een saaie lange weg tot de eierboerderij. Helaas begin ik iets te voelen onder mijn tenen, nee toch? Ja.....er groeit een blaartje (denk ik) die me later op gaat breken, want ik heb niet mijn hoge Hanwags aan!

Als ik de RET rust zie aan de linkerkant van de weg in Alverna neem ik afscheid van een medewandelaar waar ik mee opgelopen heb want ik zie een paar bekenden zitten en het is nu ook tijd voor een rust. Mijn "marathoncollega" Jolanda is daar vrijwilliger en ik neem een bakkie koffie met "een glimlach".......lekkerrrr! Ik zie Mieke uit De Lier zitten met haar vriendinnen en ik ga er even bij zitten, gezellig!! Hier eet ik mijn boterhammen op.

Hans heeft beloofd om me aan te komen moedigen in Wijchen, hij gaat voorbij de EHBO post staan. Dat is op het 16-km punt. Als ik hem bel, zie ik hem ineens staan bij een grote kei waar ik lekker op kan zitten. Hij heeft een smoothie bij zich, dat laat ik me goed smaken!! En ik doe mijn schoenen en sokken uit om ze te laten luchten. Het blaartje valt wel mee, ik kan hem niet uitdrukken want er zit geen vocht in maar doet wel pijn! Dan maar de kiezen op elkaar en doorgaan......

Als ik Liana en Albert zie, ga ik er weer vandoor nadat ik afscheid van Hans genomen heb, ik zie hem weer in het centrum van Wijchen, maar zover is het nog lang niet! Eerst nog een saaie lus lopen. Ik klets wat met Liana en Albert, maken foto's en lopen te dollen met elkaar, ik kom Aike tegen en we kletsen wat dus zo kom ik de kilometers ongemerkt weer door.

Maar ik loop dit keer wat minder snel door en ik raak ze kwijt. Dan maar weer eventjes pauzeren, want ik word een beetje duizelig. Ik koop een flesje Aquarius en ga in de schaduw zitten, eventjes bijkomen!
Na de pauze stap ik weer op om (weer) naar Wijchen te gaan, deze dag heet tenslotte de dag van Wijchen, en daar moet ik weer nodig plassen! Maar ik heb geen zin om in de rij te staan voor een dixie. Ik vraag iemand langs de route: mag ik van uw toilet gebruik maken? Zegt de dame: "nou, dat doe ik eigenlijk nooit, verderop zijn toiletten!" Ik zeg: "Maar ik moet zo nodig en de rijen zijn zooooo lang!" En ik trek een zielig gezicht. Zegt ze: "nou vooruit dan!"

Opgelucht kan ik weer verder en ik krijg een telefoontje van Leo, hij zit te wachten in het centrum van Wijchen op een bankje tot ik er ben. In het centrum is het weer feest! En ja hoor, even later zie ik Leo zitten en gaan we samen weer verder. Hans staat verderop bij de wagen van de RET rust. We zien hem staan en ik drink de rest van de smoothie en neem een banaan mee.

In het centrum vlakbij het Kasteel is het weer voetje voor voetje lopen vanwege de drukte, deze vierdaagse moet je niet door willen lopen want dat kan vaak echt niet!! Ik vind het niet zo erg, des te langer kan ik van de omgeving en de mensen langs de route genieten, iedereen is zo enthousiast!!

Bij de oase van Eric is het weer gezellig en worden we in de watten gelegd. Dit keer met een verse pannenkoek met spek! Mmmmjammie......en ik spek ook de fooienpot hahaha!

Dan gaan we lopen richting Beuningen. De omgeving is saai, maar de mensen langs de route maken het leuk. Ook verbaas ik me over de kleding van sommige lopers, het lijkt net carnaval! De een is nog gekker uitgedost dan de ander! Soms heel origineel maar soms ook erg onpraktisch zoals iemand in een apenpak!!
Hier en daar neem ik een snoepje of een plakje komkommer aan van een kindje langs de kant, lekker en de kinderen hebben de dag van hun leven.
Soms zijn de aangeboden dingen erg lekker, zoals een flink stuk meloen, een stukje bal gehakt of een stukje pannenkoek!

We hebben trek in een soepje, het is best warm en zout moet aangevuld worden! Met een hete bak soep gaan we op zoek naar een stoeltje, die staan gelukkig naast het tentje, bij mensen die langs de kant zitten. Wat een luxe stoelen! Dat is heerlijk bijkomen en de soep is ook wel erg heet! Dit vind ik dan weer echt zo'n heerlijk vierdaagse-momentje: eten en kletsen met de bewoners en de wandelaars aan je voorbij zien trekken! Na geruime tijd is de soep op, en moeten we de weg vervolgen!

In Weurt maak ik - of eigenlijk Leo - een "paaldansfoto".......
Er is weer een routewijziging omdat er flink gewerkt wordt aan de infrastructuur en dit keer is het een leuke wijziging! We lopen door een straatje waar een tuin "versierd" is met vele standbeeldjes en ornamenten! Het staat er zo vol, dat je de ondergrond niet eens kan zien. Er worden dan ook veel foto's gemaakt, dit is echt bizar - je zal er maar naast wonen!

En dan zijn we weer terug in Nijmegen, we zien Sabine en Astrid van RWV nog even die ons vanaf de kant aanmoedigen. Ik groet hen en ik neem weer een paar lekkere zuurtjes mee voor het laatste stukje van vandaag. Het is "roze woensdag" en dat betekent één groot feest in Nijmegen, iedereen is in het roze, ook de toeschouwers. Prachtige figuren zie je langs de kant, veel travestieten geven een voorstelling en er staan zangers te blèren dat het een lieve lust is! Geweldig leuk om te zien en het verveelt nooit! Ook zie ik ineens Gerdien en Mieke staan tussen het publiek! Wat een verrassing! De Hertogstraat is omgedoopt tot Roze straat, wat een feest is het hier!!
Eindelijk komen we aan bij ons afmeldhokje en kunnen we nabieren met onze wandelvrienden Albert, Liana, Charlotte en Elly. Dit was weer een heerlijke wandeldag maar morgen doe ik mijn andere schoenen aan!!

Dag 3 Groesbeek

De dag begint al goed: als we net over de helft zijn op weg naar de fietsenstalling kom ik er achter dat ik mijn polsbandje niet om heb! Die doe ik namelijk elke dag af, omdat ik er niet mee kan slapen.....zo irritant! Meestal leg ik hem op mijn telefoon, maar hij was eraf gegleden naast mijn nachtkastje! Dus dat wordt terugfietsen! Ik ben net heuvel af gegaan, poehee......dus nu weer heuvel op! Gelukkig heb ik een sleutel meegekregen en kan ik naar boven om het bandje op te halen!

Uiteindelijk kom ik ietsje later aan op het Julianaplein, de start van 6.00 uur is net geweest, maar na 8 minuten kan ik ook weggescand worden en kan ik beginnen met slaapwandelen door de straten van Nijmegen en de Heyendaalse weg aflopen.
Ik doe lekker mijn oordopjes in, muziek maakt dat ik ongemerkt mijn kilometers kan volbrengen.......Ik heb van Marja vette watten gekregen en dat lijkt te helpen, de pijn is niet helemaal weg maar te dragen.

John de "goedemorgenman" zit vandaag wel op zijn hoekje in een scootmobiel, hij ziet er magertjes uit maar hij IS er wel en ik zie dat hij ervan geniet. Hij krijgt ook applaus als wij langs hem lopen......kippenvel. Ik raak aan de praat met een paar dames over hem, en zo komen we Nijmegen weer uit. Ook dit keer ga ik niet rusten bij Tamara maar stap ik door tot Malden waar de Eneco zit en ik bij Han een kopje koffie kan drinken. Dat is na 10 km dus een mooie gelegenheid om te stoppen!
Daar krijg ik een behandeling voor mijn kuiten en ik kan er weer tegenaan!

In Malden is gelegenheid om naar het toilet te gaan en het is er weer niet druk gelukkig. Ik zwaai daarna even naar de camera van tv Gelderland en loop door naar de volgende rust bij Gerard in de camper bij Mook. Gerard is de man van Marja die bij mij in het logeerhuis slaapt.
In Mook is de splitsing met de 30 kilometerlopers en hier ga ik heel even zitten. Dan zie ik ineens Syl en Bianca voorbij lopen en ren er achteraan om samen een stukje op te lopen tot de camper van Gerard. Altijd gezellig om hier even te rusten en als ik daar aankom zijn haar zus Yolande met Danielle er ook nog!
Hij zit op een mooie plek maar wel naast een waterpunt van de defensie en zij hebben harde muziek aan. Gezellig voor een half uurtje maar als je hier de hele dag naar moet luisteren......?

Dag drie is de dag van de heuvels, de eerste heuvel is in Milsbeek. Daar maken de 50 kilometerlopers een lusje om vlak voor de heuvel er weer bij te komen. Als ik de tent van Albron zie waar Jaap de scepter draait ga ik even gedag zeggen. Maud en Maaike zijn er, en even later zie ik ook Brechtje (die dit jaar niet loopt) Ellen en Esther. Ellen krijgt een blaarbehandeling van Brechtje en ik krijg een flesje drinken van Jaap. Hier blijf ik niet al te lang zitten want ik weet dat Leo op me wacht in Groesbeek, daar komen de 30-ers er weer bij.

Maar voordat ik in Groesbeek ben ga ik in Breedeweg nog heel even bij Han zitten, daar krijg ik een kuitbehandeling en een yoghurtje. Ook hier blijf ik weer niet lang, ik moet door naar Groesbeek! Ik krijg een telefoontje van Leo dat hij bij mensen in de tuin zit, vlakbij de Lidl. Hij heeft een geel T-shirt aan. Ik ben nu best moe en als ik iets geels zie links van de weg loop ik ernaar toe. En ja hoor, Leo zit prinsheerlijk in de schaduw bij mensen in de tuin en ze vragen of ik erbij kom zitten. Ik krijg een lekker soepje aangeboden. Daar heb ik wel oren naar, hij is heerlijk! Ik kom weer een beetje bij om me op te kunnen maken voor de heuvels! Hier mag ik ook nog even naar het toilet, wat een leuk adresje is dit, moet ik onthouden voor volgend jaar!

En dan wordt het werken om de heuvels door te komen, best zwaar hoor! Maar als ik naast een peloton kom te lopen die hard zingt: "push, push, push a little harder" en dat alsmaar herhalend loop ik in de cadans van hen mee de heuvel op. Dat gaat lekker! Maar Leo heeft er veel moeite mee en ik blijf even op hem wachten totdat ook hij weer bijgekomen is. Er volgen nog een paar kuitenbijters.....helaas is heuvel op makkelijker voor mij dan heuvel af, ik heb nu behoorlijk veel last van mijn scheenbeen!

Gelukkig hebben we nog een rust bij Eric en Carla, aan het eind van de Zevenheuvelenweg! Hier kan ik een broodje knak krijgen maar ik doe het zonder een broodje, ook lekker! Sabine is hier ook en Mar en Ann-Marie met haar beertje en het is weer heel gezellig maar helaas, de finish is nog ver! Nou ja ver, nog "maar" 8 kilometer vanaf hier......
Best wel zware kilometers worden dat, ik raak in een flinke dip!! Gelukkig haalt Leo mij daar weer uit. Vanaf Berg en Dal is het een beetje heuvel af lopen, erg fijn voor mijn scheenbeen.....not!! Het is dus eventjes afzien maar dat heb ik er wel voor over.
Voor ons lopen vier meisjes waarvan eentje ondersteund wordt door twee anderen. Hier zie je goed dat wandelaars er zijn voor elkaar, verbroedering overheerst. Ik zeg tegen haar dat het nog maar een klein stukje is maar ik weet uit ervaring dat dit nog best tegenvalt vanaf hier, ik heb er zelf ook moeit mee........

Ik zie een mooie spreuk langs de route: "Onderschat jezelf nooit. Je weet nooit hoe sterk je echt bent totdat sterk zijn je enige optie is". Een mooie overdenking om de laatste kilometers te volbrengen!

En zo komen we weer in Nijmegen aan, langs "het witte feest" waar iedereen in het wit is, en "het rode feest", iedereen dus in het rood. Moe maar voldaan stap ik op mijn afmeldhokje af en kunnen we weer met onze wandelvrienden nabieren! We proosten op een zware maar leuke wandeldag! Ze draaien hier leuke 70-er jaren muziek en het wordt nog laat vandaag! Ik ben zo moe dat ik, als ik bij Annemiek aankom, niet eens meteen ga douchen maar wacht tot na het eten!! Na de douche kom ik nog even beneden om naar tv Gelderland te kijken maar ga daarna meteen naar bed.......

Dag 4 Cuijk

Ik word ver voor de wekker wakker en ga aan de slag om mij klaar te maken voor de laatste wandeldag. Gisteravond dacht ik nog: als mijn voeten nog zoveel pijn doen als nu, dan start ik niet! Maar gelukkig, het valt allemaal heel erg mee en mijn schoenen zitten wel "vol voet" maar ik kan er aardig op lopen.

Na de vroege start ga ik weer lekker slaapwandelend door de straten van Nijmegen met mijn oordopjes in, helemaal met mijn blik op oneindig en mijn verstand op nul! Ik zie Mieke voorbij stuiven, jeetje wat een tempo heeft die meid! Ik doe geen moeite haar te roepen, ik kan haar toch niet bijbenen......

John de "goedemorgenman" zit er weer en hij krijgt wederom applaus. Wellicht de laatste keer dat ik hem zie, een kippenvelmomentje!
En dit keer ga ik wel bij Tamara koffie met een appelflap eten, ik ben er best wel een beetje klaar mee nu!! Ik ga hier zitten want ik moet nog een stukkie!
Na de Hatertse brug zie ik het groepje waar Annika bij loopt, Adri, Jan, Wil, Karina, Dirkie en Andries. Daar ben ik heel blij mee, weer even een excuus om te zitten. Adri is jarig vandaag en heeft een leuk shirt aan met voorop: "Ik ben er" en achterop: "Klaar mee". Wil zegt dat ik mijn veters iets anders moet strikken, dat haalt de druk weg van de schenen. Dat doe ik en ik voel meteen verschil.....dat had ik eerder moeten weten!

We starten weer gezamenlijk op, ik zie dat Andries een grappig kostuum meedraagt, het is net of hij op de schouders zit van een vrouwspersoon! Wat zal hij een commentaar krijgen onderweg! Bij de dixies zie ik Jan aansluiten en de rij is heel kort dus ik besluit bij hem te gaan staan, samen kletsen we tot we aan de beurt zijn. De vrijwilligers die hier werken houden de boel netjes en ik kan opgelucht weer verder. Jan is inmiddels ook vertrokken zie ik dus ik ga alleen verder.

Bij St.Walrick is een vlaaienstandje en er is ook appeltaart, met slagroom natuurlijk en hier ga ik weer eventjes zitten, die zijn zoooo lekker! Met een kopje koffie uiteraard maar omdat ik alleen ben is het lastig manoeuvreren om te gaan zitten op de houten balk naast de weg, er zijn geen stoeltjes. Als ik zit zie ik een soort tuinhuisje waar ook mensen zitten. Misschien een idee voor volgend jaar? Ineens zie ik Bert en Monique voorbij komen en Monique maakt een foto van mij, we wisselen een paar woorden en ze gaan weer verder. Wat een tempo hebben die twee......

In mijn eigen tempo ga ik weer verder, op naar Overasselt! Voordat ik de dijk opga nog even bij vriendelijke mensen langs de route naar het toilet......
Op de dijk heb ik weer muziek op en opeens hoor ik: "mogen we van links passeren, gezellig he?"
Als ik over de helft ben kom ik Fred tegen en we kletsen gezellig totdat we in Linden aankomen, daar heb ik weer een rust bij Gerard. Fred gaat soep eten in de boerderij een paar honderd meter verder.

Bij de camper zitten ook Petra, Annemiek, Gerdien en Mieke en er komen een paar dames bij zitten die we niet kennen maar het mag allemaal. Gerard vindt het wel gezellig geloof ik! We krijgen vanalles, zelfs een broodje knak behoort tot de mogelijkheden. Wat een heerlijke rust is dit toch en ik kom een beetje bij. Ik mag zelfs hier naar het toilet!
Ik krijg een telefoontje van Fred dat hij op me wacht aan het eind van het dorp Linden om samen verder te lopen. Dat vind ik wel leuk!

In Linden versieren de bewoners hun tuinen altijd volgens een thema en dit jaar is het "culinair". Erg originele voorstellingen komen voorbij zoals een lopend buffet - een tafel op benen - en de hond in de pot vinden. Bain Marie is een meisjespop in een bad met bubbels..... Ik laat een foto van mezelf maken achter een bord van "de dikke meiden" met een gat waardoor mijn hoofd kan, erg leuk istie geworden!

Als ik Linden uitloop ga ik op zoek naar Fred maar die is nergens te bekennen, ik denk dat ie doorgelopen is. Dan maar alleen verder, nog 20 km tot de finish!
Deze weg vind ik altijd enorm saai, er is geen publiek en het is erg stil. Dan maar weer muziek op en gaan. Tot ik in Beers aankom waar ik eigenlijk wil gaan zitten en ik kijk om me heen of ik bekenden zie. En ja hoor, Annika zie ik met Adri en Karina maar helaas, zij gaan alweer verder dus blijf ik niet lang zitten hier.

Vanaf hier is het nog een eind tot Cuijk! Pff.... Er lijkt geen eind aan te komen! Leo zie ik pas in Malden bij Eric maar voordat ik daar ben!!!
Eerst nog door Cuijk, heel erg gezellig maar ik ben er echt klaar mee nu. Ik neem me voor om door te stappen tot na de ponton brug om daar een flinke lange pauze te houden. Ik wil daar om 13.00 uur aankomen zodat ik ruim de tijd heb voor de Via Gladiola en warempel dat lukt nog ook! Precies om 13.00 uur zie ik in het gras langs de pontonbrug en het water Jolanda, Jan en Marcel zitten van Facebook wandelvrienden! Mitchell en Ruud zitten er ook een stukje verder. Wat gezellig en Jan vraagt hoe het gaat. Ik zeg het gaat k*t en leg uit waarom. Hij gaat spontaan ijs halen bij de EHBO op aanwijzingen van Jolanda! Wat lief en ik kom hier helemaal van bij......
Als zij vertrekken blijf ik nog even van de rust genieten, maar moet dan toch weer opstappen, de laatste 13 km komen er aan!

Ik zoek nog even het mais op voor een sanitaire stop en ga daarna weer verder naar Mook, Molenhoek en Malden. In Malden kom ik om 15.00 uur aan, mooi op tijd en ik zie Leo al zitten bij Eric in de oase. Hier nog eventjes een verwennerijtje: gehaktballetjes ! Mmmmm......
Na deze gezelligheid maken we ons op voor de laatste kilometers naar de Via Gladiola. Eigenlijk begint deze al in Mook maar oké...
Na een sanitaire stop bij de wandelbond gaan we eindelijk richting de finish.
Het wordt zwaarder en zwaarder voor Leo, hij gaat steeds schever lopen en ik ga me zorgen maken want we gaan steeds langzamer!!

Onderweg krijg ik een knuffel van een jongen met ADHD - hij loopt de vierdaagse volgens mij dubbel - en hij zegt:"tjonge wat ruik jij nog lekker!" Hahaha! Ik kan er weer even tegen....

Ik kom Aike tegen die er ook goed doorheen zit en we kletsen wat voor de afleiding.
De bedden met zieken langs de route doen mijn ogen waterig worden, ik krijg hier altijd kippenvel van en laat de waterlanders lopen. Deze zieke mensen zwaaien uitbundig naar ons, voor hen is dit ook een bijzondere dag!

Dan zie ik ineens Hans op de weg staan! Wat een verrassing, zie ik hem eindelijk wel bij de finish! Mede door een handige app op zijn telefoon - findmymobile - kan hij precies zien waar ik loop! We zien ook aan de linkerkant Gerdien staan met haar vrienden en we zeggen haar even gedag, Leo komt weer aangelopen, hij heeft net zijn familie gedag gezegd die langs de kant staan.
Ik neem afscheid voor even van Hans, hij gaat bij mijn afmeldhokje staan om me op te wachten. En met Leo aan de arm gaan we weer verder, nu duurt het echt niet lang meer! Helaas gaat het nu een beetje regenen maar echt nat worden we er niet van, het is wel wat somberder nu maar de toeschouwers niet minder enthousiast!

Op ongeveer 500 meter van de finish komen we Dirkie tegen en die neemt de andere arm van Leo, het gaat nu voetje voor voetje de finish over. Er is helaas geen mogelijkheid voor een finishfoto, dat doen we wel na het afmelden...
Het is gelukt! En Leo gaat zich ook afmelden, het is zijn laatste vierdaagse zegt hij nu.......

Na de finish gaat Hans een biertje voor ons halen, kunnen we even bijkomen en nagenieten van deze week. Hoewel ik veel pijn heb gehad en veel "alleen" ben geweest heb ik toch een leuke week gehad!
Ik neem daarna afscheid van Leo en langzaam aan lopen we naar de fietsenstalling. Daar kom ik Ellen en Esther tegen, zij hebben het ook gehaald.
Het fietsen naar het huis valt me zwaar maar ik weet dat ik straks lekker kan douchen voordat ik met Hans naar huis rij......

Wat een week! Het enthousiaste publiek langs de route, de kindjes met lekkers, de muziek, de leuke rusten zoals bij Eric en Gerard, het mooie weer, de leuke privé toiletjes, wat heb ik weer genoten, ondanks de pijn kijk ik terug op een geslaagde Vierdaagse! Straks lekker twee weken vakantie en weer uitkijken naar de volgende Vierdaagse, de 100ste!! - en mijn negende.......


Foto's zijn hier te zien:
klik hier

Tweedaagse Amersfoort 19-20 juni 2015 / 2 x 40 km

Zo, ik heb weer 80 kilometer in de benen!

Dag 1

De Tweedaagse van Amersfoort hoort gewoon bij de training voor de vierdaagse van Nijmegen, en het is ook nog eens een heel gezellige en goed uitgezette tocht!
Zoals gewoonlijk logeer ik ook dit keer in Voorthuizen bij mijn schoonouders in het chalet, lekker dichtbij de start aan de Gasthuislaan in Amersfoort. Daar zit het sportpark dat al jaren het startpunt is van deze tocht.

Ik ben al vroeg in Amersfoort, dan kan ik de auto lekker dichtbij de uitgang van het park zetten. Als ik me in het rijtje voeg voor de aanmelding word ik aangesproken door Andre, van Facebook vierdaagsevrienden. Hij herkende mij, leuk toch? Zo zullen er in de loop van de dag meer van dat soort ontmoetingen volgen!

En net zoals vorig jaar ben ik weer mijn startkaart vergeten. Maar na een telefoontje naar het thuisfront is dat probleem verholpen. Leve de smartphone en internet!

Nadat we aangemeld zijn is het tijd voor koffie, de anderen zitten al boven in de kantine, lekker warm! Want het is weer, ook zoals gewoonlijk, lekker fris met kans op een bui!

Om 7 uur gaan we van start en lopen met een grote groep Amersfoort weer uit om na ongeveer 9 km door de bossen aan te komen bij de eerste rustpost, de Stoeterij. Maar we lopen daaraan voorbij en gaan het militair terrein de Vlasakkers op, nadat we eerst een comtroleknipje hebben gekregen. Eigenlijk is dit gebied niet toegankelijk voor burgers maar tijdens deze tweedaagse mag het wel.

De wolken breken open en er schijnt een weliswaar waterig maar lekker zonnetje door de vele wolken. Dit gebied is lekker ruim, met brede, van beton gemaakte paden en dat loopt als een trein! We hebben dan ook een lekker tempo!
Af en toe komen we leuke bouwwerken zoals een soort van bunkertje tegen die we van dichtbij gaan bekijken en nemen daar een foto van. Het stuk over dit terrein is zes kilometer lang, dan nog 4 kilometer door de bebouwde kom tot de eerste rust, dan hebben we er 19 kilometer op zitten!

Bij sportpark Vliegdorp komen we aan om 11.45 uur, lekker snel gelopen! Daar is het druk!! Er is nauwelijks een stoel te krijgen maar ik mag op het plekje van Maike zitten.....lief!! De zus van Rob, Ingrid, woont hier om de hoek en komt even langs om ons aan te moedigen, gezellig! Ik ben nu wel toe aan een rust en we krijgen een lekker bakkie cappuccino van haar om bij te komen. Hier eet ik ook mijn drie (!) boterhammen met banaan op: ik heb honger!!! Dat gebeurd mij bijna nooit, dat ik honger heb maar ik eet ze nu met smaak op!

Helaas komt er aan dit gezellige samenzijn weer een eind want we mogen nog 21 km lopen. De buien zijn weggebleven ondanks de donkere luchten die we zien. Hoewel we af en toe vergast worden op wat hemelwater, we worden er niet echt nat van! Ingrid loopt een stukje mee met ons, tot ze weer vlakbij huis is en wij de route weer vervolgen.

Een deel van de route gaat over de voormalige vliegbasis Soesterberg.
Vliegbasis Soesterberg was een militair vliegveld nabij Soesterberg, tussen Utrecht en Amersfoort. Het vliegveld was de bakermat van de militaire luchtvaart in Nederland; in 1913 maakte de Luchtvaartafdeeling (LVA) van het leger hier haar eerste vluchten. Vanwege bezuinigingen op defensie is de basis in november 2008 gesloten en opgeheven.
Het terrein heeft primair een functie gekregen als natuurgebied, er zal slechts beperkt woningbouw plaatsvinden aan de kant van Soesterberg Noord ter financiering van het ontwikkelen van natuurgebied. Het militaire kamp in het zuidwesten van de vliegbasis, Camp New Amsterdam, blijft eigendom van Defensie. In het noordoostelijke deel van de vliegbasis zijn het Militaire Luchtvaart Museum en het voormalige in Delft gevestigde Legermuseum ondergebracht in het defensiemuseum. Dit museum opende de deuren op 13 december 2014.
Aldus Wikipedia.
Wij mogen dit keer langs het museum lopen en dat is heel leuk om te zien, er staan diverse tanks en vliegtuigen buiten.
Na dit museum nog een klein stukje door het bos lopen om dan aan te komen bij sportpark Peijnenburg. Daar is het ook best druk maar we kunnen nu makkelijk een stoeltje vinden om een lekker bakkie soep op te peuzelen. Dat gaat er wel in een beetje zout. Ook al is het niet warm, je verliest met het zweet ook veel zout dat natuurlijk weer aangevuld dient te worden! Na de soep een Breaker als toetje en we kunnen weer verder, de volgende 13 kilometer wegstampen.

Dit is een heeeeeeel lang stuk over een fietspad door de bossen, maar we lopen zo te kletsen dat die ongemerkt onder de voeten vandaan lopen. De volgende rust is alweer daar, bij Pannenkoekhuis De Kabouterhut op 34 kilometer en niet bij de Vlasakkers, de officiële rust. Er zitten nog meer wandelvrienden, even gezellig bijkletsen.

Tot aan de finish is de route niet bijzonder, een stuk bebouwde kom en een stukje bos en dan weer bebouwde kom en is weer hetzelfde als vorig jaar. Het laatste gedeelte iets anders vanwege de verbouwing langs de weg. Zonder problemen melden wij ons af door de knipkaart in te leveren en we nemen nog even een broodje haring en een colaatje om bij te komen en na kletsen. Het bleef nog lang onrustig op het sportpark......

Dag 2

Het is erg vroeg deze zaterdagmorgen als ik wakker word met het gekletter van de regen op het chalet. Oh jee! Na de gebruikelijke opstart rituelen stap ik in de auto en het is droog, dat zal het de hele dag blijven maar de temperatuur is laag voor de tijd van het jaar.
Bij het sportpark aangekomen zit er al een groep wandelvrienden aan de koffie te wachten tot het startsein. Zeven uur mogen we vertrekken.

Deze dag gaat de route richting Austerlitz en Henschotermeer. De eerste kilometers zijn erg mooi maar ook best zwaar, over onverharde zandwegen en bospaden. Maar het is genieten van de mooie natuur om ons heen.
De eerste rust is bij restaurant Bergzicht op 10 kilometer maar we zijn nog niet aan rust toe, we lopen door tot Austerlitz. Ons plan is om daar te rusten maar helaas, hij gaat pas om 10 uur open en besluiten we door te lopen naar Henschotermeer op 16 kilometer.
Ik heb honger en ben een beetje duizelig en moet erg plassen. De route gaat over steenslag paden en loopt naar beneden en dat is heel lastig lopen. Het tempo gaat drastisch naar beneden! Eindelijk komen we aan bij de rust en zoeken een plekje om te zitten. Helaas, geen stoelen dus dan maar een picknickbankje uitkiezen, er staan er genoeg. Wat ben ik blij dat ik zit en de boterhammen gaan er gretig in! De koffie smaakt ook heerlijk. We genieten van het uitzicht op het Henschotermeer, het is hier erg mooi. Rustig is het niet want er is een feest aan de gang aan de overkant, de muziek klinkt hard. Maar dat is niet erg, we zingen soms mee!

Na het Henschotermeer lopen we over lange, rechte fietspaden. We moeten vaak opzij springen voor een groepje wielrenners, er is een wielertour aan de gang. Vreemd dat dit niet afgestemd is, er lopen grote groepen wandelaars op het fietspad!!!
De lange paden en bebouwde kom kan me niet bekoren, de verveling wordt verdreven door leuke kletspraatjes. En dan nog een leuk stukje winkelstraat door het dorp Woudenberg om vervolgens bij de rust bij De Valleiruiters aan te komen.
Hier is het wederom erg druk, geen stoel te bekennen. Dan maar eventjes in het gras, het is gelukkig droog. Hier eten we een lekker bakkie tomatensoep en een yoghurtje.

Na de rust vervolgen we de route langs de autoweg om vervolgens weer door een stukje bos te lopen. We steken het Valleikanaal over, dit is een lang fietspad tot aan de Leusbroekerweg. Hier kom ik weer Facebook wandelvriendin Hetty tegen met een paar vriendinnen en ik zet ze even op de foto. Voorheen zat de rust aan het eind van deze weg maar helaas, dit jaar niet en moeten we nog een stukje doorlopen tot de laatste rust. De routebouwers hebben een leuk lusje bedacht om hier te komen, over landgoed Den Boom. Erg mooi en het is weer genieten!

Onderweg komen we Fred, René en Mark tegen die met wandelmaatjes deze tocht lopen en ik klets wat met ze tot we bij restaurant De Mof aankomen. We kunnen een plekje vinden om met elkaar van deze rust te genieten, gezellig! Ik zie broodjes kroket verschijnen en het water loopt me in de mond! Jammie, die gaat er met smaak in.
Als we ons opmaken om te vertrekken kom ik Syl tegen met Gery. Zij zijn later vertrokken vanwege de OV tijden waardoor ze niet op tijd konden vertrekken, ik klets wat met ze en dan gaan we weer verder voor de eindspurt naar de finish.

Over landgoed Den Treek naar de YMCA waar nog een rust is gepland maar ik ga daar alleen even naar het toilet, het is vanaf daar nog vier kilometer naar de finish.
Door een stukje bos en zandpaden en dan nog een stukje bebouwde kom. Iets later dan gisteren komen we bij de finish aan. De fotostand staat er nog en we bekijken de foto's die we na lang zoeken toch vinden. Hij is leuk geworden!
Daarna melden we ons af en ontvang ik een nummertje. Het is de achtste keer maar omdat ik vorig jaar per abuis een 8 had ingevuld krijg ik nu een 7 voor op mijn medaille. En natuurlijk een stempeltje voor in het boekje.
We kletsen nog wat na met een lekker drankje. Helaas is de haring op!! Er is altijd muziek bij de finish en er zijn een paar wandelaars aan het dansen, het ziet er gezellig uit maar ik wil liever even zitten.....
Dan wordt het tijd om afscheid te nemen van elkaar en ik rij terug naar Voorthuizen, genietend van de terugblik op deze twee fantastisch leuke, mooie en gezellige wandeldagen. Mijn nieuwe schoenen voldoen uitstekend want ik heb nergens last van, dat is wel eens anders geweest!!!
Ik dank de organisatie voor deze twee wandeldagen, de routes waren voor een deel bekend maar er zaten ook verrassende wijzigingen in! Ik verheug me alweer op de volgende editie volgend jaar!

Kippenloop 13-6-2015 / 25 km

Vandaag 13 juni 2015 is het weer eens tijd voor de Kippenloop! Het is alweer een tijd geleden dat ik deze tocht gelopen heb! Hij wordt al jaren georganiseerd en in 2005 was de eerste editie. Dit is de geschiedenis van de Kippenloop, overgenomen van de website:

Op 17 oktober 2004 overleed Gijs van den Oever op veel te jonge leeftijd aan kanker. Ter nagedachtenis aan Gijs wilden twee kameraden een wandeltocht organiseren, een sponsorwandeltocht waarvan de totale opbrengst naar KWF Kankerbestrijding zou gaan. Gijs van den Oever had in Katwijk de bijnaam ‘Gijs de Kip’. Het idee voor de Kippenloop was geboren. Inmiddels is de Kippenloop uitgegroeid tot een groot wandelevenement dat duizenden deelnemers uit heel het land en zelfs omringende landen trekt. Ongeveer 200 vrijwilligers zetten zich in voor de Kippenloop.

Op zaterdag 21 mei 2005 vond voor de eerste maal de Kippenloop plaats. Ruim 1.700 wandelaars namen deel en liepen € 24.000 bijeen voor KWF Kankerbestrijding. Inmiddels is de Kippenloop uitgegroeid tot een groot en gezellig wandelfestijn. De tiende editie van de Kippen- en Kuikenloop vond plaats op zaterdag 14 juni 2014 en was een groot succes. Ruim 7.000 Kippen en Kuikens trokken naar de Zuid-Hollandse kust en wisten het fantastische bedrag van € 200.000 bijeen te wandelen, waarvan € 86.000 ten goede kwam aan KiKa en € 114.000 aan KWF Kankerbestrijding.

Ik ga zaterdagmorgen vroeg op pad om op de afgesproken tijd aan te komen in Katwijk. Door een paar vrijwilligers word ik naar de parkeerplaats geleid, het staat er nog niet helemaal vol gelukkig en ik kan met wat passen en meten in een parkeervak staan, wel met een beetje hulp......

Bij de koffietent zie ik Sandra van Facebook-vierdaagsevrienden staan en we maken even een praatje met haar, ze staat te wachten op haar wandelmaatjes, wij gaan na het drinken van een bekertje koffie ook op pad.

Richting het strand maar eerst nog even een ommetje door een stukje duingebied. We passeren de sluis en een monument voor verdronken zeevissers. Dan de boulevard op richting de eerste rustpost aan het eind van de boulevard. Daar gaan we het strand op en krijgen we een krentenbol aangeboden. Het is ook mogelijk een kopje koffie of thee te drinken maar dat doen we niet, we zijn net een beetje warmgelopen. Want het is fris en er staat een straffe wind!
Die hebben we pal tegen als we het strand oplopen richting Wassenaarse slag. De meeuwen schreeuwen ons tegemoet, zij hopen op een stukje krentenbol!

Na 9,2 km komen we aan bij de tweede post waar we een banaan krijgen en een flesje water. Hier kom ik Daniël tegen, hij ziet mij eerder dan ik hem. Ik zeg hem even gedag en dan halen we hier weer een bakkie met! Appeltaart natuurlijk, dat is traditie inmiddels tijdens het wandelen!! Het is een beetje gaan miezeren en de druppels op de ramen worden steeds groter! Dan maar even wat langer zitten......tot de bui over waait. Er zijn ergere dingen.......

Na een goed uur gaan we weer op pad, het is inmiddels zo goed als droog. De duinen in richting Katwijk terug lopen en dat is bepaald geen straf!
We kijken onze ogen uit en genieten van wat de natuur ons biedt. Het is een mooi jaargetijde, er staan veel bloemen en planten in bloei. Links en rechts ontwaren we wat vennetjes......prachtig!

De duinpaden zijn goeddeels onverhard maar goed te belopen en het is ook niet vlak dus de beenspieren krijgen het zwaar te verduren. We hebben er geen moeite mee en het tempo zit er lekker in, we passeren continue mensen die een langzamer tempo hebben.....
In dit duingebied ligt ook een tankwal uit de Tweede Wereldoorlog. Het wandelpad loopt erlangs en we maken er foto's van. Ook zien we een stukje van een tankversperring liggen, zogenaamde drakentanden.

Deze Duitse drakentandversperring (Höckerlinie) en anti-tank muur in de duinen was onderdeel van Stutzpunkt Gruppe Katwijk. Ook zijn er enkele bunkers in de tankversperring geïntegreerd. De tankversperring bij Katwijk wordt gezien als één van de mooiste van Europa.

Vlakvoor we bij de rust "met kip" op 19 km komen, lopen we een bruggetje op voor een Brugmomentje. Op deze brug komen we Jaap, Bas, Ellen, Esther en Brechje tegen. Bij de kippenrust, waar we in de rij gaan staan voor een kippenpootje kletsen we wat. Deze heerlijke kippenpootjes zijn traditie bij deze wandeltocht, en gaat vergezeld met een blikje appel Radler, erg lekker! We zoeken een plekje tussen de bankjes en dat lukt nog ook! Heerlijk, even genieten voordat we ons opmaken voor de laatste 6 km naar de finish.

We vervolgen de route langs een autoweg, dit is het saaiste gedeelte van de route. Maar na verloop van tijd gaan we gelukkig weer de duinen in, al worden we gezandstraald door de harde wind! Na verloop van tijd zien we de laatste rust- en stempelpost opdoemen waar men kippensoep en een banaan uitdeelt, maar wij besluiten door te lopen naar de finish.

Langs de boulevard is een nieuw pad aangelegd dat vlak langs de zee loopt, en aan het eind van dit pad lopen we zo het centrum van Katwijk in waar het erg gezellig is. Hier nemen we onze medaille in ontvangst en gaan we daarna nog even wat drinken en napraten in een strandtentje. Helaas is de finish niet waar de start is dus moeten we nog een flink stukje lopen naar de parkeerplaats maar dat is niet erg. Hier nemen we weer afscheid van elkaar. Het was een gezellige, mooie en leuke wandeldag ondanks het onstuimige weer! Goed georganiseerd en ik hoop dat er flink wat geld is opgehaald voor het KWF!!

Paleizentocht Baarn 2015

De Paleizentocht in Baarn heb ik nog nooit gelopen, dit komt omdat Baarn nogal uit de buurt ligt maar vandaag maak ik eens een uitzondering, ben wel nieuwsgierig naar die paleizen!
Na een goed uurtje rijden kom ik op de afgesproken tijd aan op het parkeerterrein van kasteel Groeneveld want daar zit het startbureau van de wandelvereniging SGWB die de tocht uitgezet heeft. Het belooft een mooie, zonnige dag te worden, ik heb mijn korte broek en topje aan maar toch ben ik ook blij met mijn kleine vestje, het is nog best fris in de schaduw!
We melden ons aan, de kosten zijn € 7,50 en dat is best duur maar de tocht is ook voor het goede doel dus vooruit dan maar! We krijgen een uitgebreide routebeschrijving in de vorm van een boekje maar we weten dat we die niet gaan gebruiken, er wordt meestal goed gepijld met geel/zwarte pijlen, ook bekend van de Amersfoortse Tweedaagse!
De hoge inschrijfkosten komen ten goede van KIWANIS en UNICEF voor het project stop tetanus bij moeders en pasgeborenen. Deze dodelijke ziekte eist jaarlijks het leven van 60.000 baby's en een groot aantal vrouwen. De gevolgen van de ziekte zijn ondraaglijk: pasgeborenen lijden aan terugkerende pijnlijke spierkrampen en extreme gevoeligheid voor licht en aanraking.
Ik ben blij dat ik mijn steentje aan het project kan bijdragen.

In het boekje staat de route beschreven met een aantal beschrijvingen van een bezienswaardigheid. Leuk voor later! Het boekje gebruiken we bijna niet tijdens het lopen, er is goed gepijld.

Het kasteel Groeneveld is erg mooi en een originele plek voor een startlocatie. Er is ook een leuk terras, na de tocht gaan we hier zeker nog even wat drinken!

De route gaat voornamelijk door het bos, zo ook het Baarnse Bos waar we langs een grote vijver lopen die je links of rechtsom kan passeren. Wij kiezen rechtsom en maken een paar foto's. We raken hier even aan de praat met een medewandelaarster.

Uiteindelijk komen we aan bij Paleis Soestdijk.
In 1638 liet de welgestelde burgemeester van Amsterdam, Cornelis de Graef, in Baarn een buitenhuis bouwen. Deze hofstede werd in 1674 verkocht aan 'Zijne Hoochheid den Heere Prince van Oranje'. Sindsdien bleef Soestdijk ruim drie eeuwen in eigendom van het huis van Oranje.
Van 1948 tot 1980 was het paleis de residentie van Nederland. Soestdijk was naast werkpaleis ook woonhuis. De prinsessen Beatrix, Margriet, Irene en Christina groeiden er op en gingen in Baarn naar school. De laatste koninklijke bewoners waren Prinses Juliana en Prins Bernhard. De goedgelijkende beelden in de tuin zijn ontworpen door Kees Verkade. Aldus de beschrijving in het boekje......
Zo leer je nog een stukje geschiedenis tijdens een wandeltocht!

Hier is een controlepost en we mogen als wandelaars van deze tocht door de tuin lopen van het paleis, dat laten we ons geen tweede keer zeggen! Ik heb het nog nooit van zo dichtbij gezien. Het is erg mooi weer en we maken er natuurlijk ook foto's van. We lopen langs de mooie vijver en achter het huis om naar de Orangerie waar koffie te krijgen is maar ik ga alleen even naar het toilet.

Na het paleis komen we bij een volgende controlepost waar tegen een kleine vergoeding koffie of thee te verkrijgen is maar die slaan we ook over.
In het bos rond de heidevelden van de Stulp zijn nog grafheuvels uit de prehistorie te vinden. In de Stulp werd het hoogveen dat een deel van het land bedekte, vanaf de 13e eeuw gebruikt voor de turfwinning. Op diverse plaatsen zijn nog "wijken" te zien, drie meter diepe sloten waarmee de turfstekers het hoogveen ontwaterden. Momenteel is dit gebied vooral begroeid met heide. Aldus het boekje.....
Hier gaan we wel even zitten, genieten van de rust en en de omgeving en eten we even een bammetje op.

Daarna gaat het toch weer even fout omdat we al kletsend een pijl missen, maar de fout is snel weer hersteld en we hoeven niet ver terug te lopen. We zijn niet de enigen......we komen andere wandelaars tegen die fout lopen! Net voor de laatste controle post gaat het weer -even- fout. Bij het theehuis 't Hoge Erf kunnen we koffie krijgen maar de rij is lang en de bediening is niet erg vlot dus daarom gaan we maar weer verder! Bij de finish is vast wel koffie "met" te verkrijgen!

Het laatste stuk gaat door het park rondom kasteel Groeneveld. We lopen door een mooi gedeelte, omzoomd met Rododendrons waarvan foto.
Als we bij de finish aankomen is het terras behoorlijk vol, ik zie nog net een plekje in de zon! Na het afmelden nemen we meteen daar plaats om nog even van de zon te genieten van een koffie "met", dat is natuurlijk appeltaart! Omdat het vrij laat is geworden besluiten we nog een pannenkoek te gaan eten bij De Smickel......lekker!
Ik heb weer genoten van deze wandeldag: goed georganiseerd, een heel mooie route en heerlijk weer.......wat wil een mens nog meer??

11e Schuiteman Accountants Wandelfestijn 30-5-2015 / 40 km

Vandaag staat er een wandeling op het programma van 40 km die ik meestal rond deze tijd in Voorthuizen loop. Ik ga daarom al op vrijdagavond richting Voorthuizen samen met Hans om te logeren bij zijn ouders op het chalet op het park De Vier jaargetijden. Ideaal, want dat is dichtbij het startbureau van de organisatie Schuiteman Accountants die deze tocht organiseert. Het is in een ruimte van kerkgebouw Bethabara waar een groot parkeerterrein bij zit. Als ik daar aankom op zaterdagmorgen 7.15 uur word ik dan ook door een van de 48 vrijwilligers naar een plekje gewezen.

Het inschrijven is zo gepiept en na een bakkie, een praatje met die of gene en een toiletbezoek kunnen we op pad. De weersverwachting is wel aardig, er wordt af en toe een buitje voorspeld en het is bewolkt. Heerlijk weer om te wandelen vind ik.

Als we goed en wel een minuut of tien op pad zijn, lopen we alweer verkeerd. Omdat we wandelaars voor ons hebben lopen we er automatisch achteraan maar je moet goed op de pijltjes letten die soms niet logisch hangen (als je rechts loopt, verwacht je ook rechts een pijl, deze stond links). En soms is het ook gewoon goed opletten en niet teveel kletsen zoals wij doen!!

Maar de fout is snel hersteld en na een paar straatjes door Voorthuizen komen we aan bij de ingang van het Wilbrinkbos.
Een groot bosrijk landgoed met een landhuis, houtwallen, heide en vijvers en vennetjes. Op het landgoed ligt een bewoonde dassenburcht. In het meertje komt de zeldzame kamsalamander voor. In de oude bosgedeelten leeft de boommarter en de groene specht.

We lopen door een voor mij bekend gebied omdat wij hier zeven jaar op een camping gestaan hebben toen de kinderen nog klein waren. Maar ik kom ook op plekken die ik nog nooit gezien heb want toen wandelde ik nog niet.
De rododendrons staan in dit jaargetijde mooi in bloei en de verschillende kleuren komen vandaag mooi uit in het zonnetje dat naderhand toch is gaan schijnen.

Na ruim 10 km komen we aan bij de eerste rust waar een toilet staat en al wachtend in de rij krijg ik een bakkie koffie maar het duurt niet lang voor ik aan de beurt ben dus toch maar even zitten om het op te drinken. Het is niet ons plan hier te gaan zitten omdat op 16 km weer een rust is maar staand drinken is niet zo fijn........

Na een goed kwartiertje gaan we weer op pad en dit keer hebben we geen fout gemaakt door een pijl te missen en komen we alweer snel aan bij de volgende rust met wederom een toilet, goed geregeld!! En het is tijd voor een lekkere soep, dit keer kippensoep en hij smaakt heerlijk, een beetje vettig maar dat komt de smaak ten goede! Het is altijd fijn om wat zout binnen te krijgen tijdens het wandelen vooral bij warm weer.....
Bij deze rust komen we na een lusje van 10 km weer terug.

Dit stuk parcours, de extra lus voor de 40 km-lopers is werkelijk schitterend! Over heeeel veel heuvels in het bos en zandpaden en een groot stuk over de hei. Gelukkig met de wind in de rug. Het is echt genieten en we vinden het eigenlijk jammer dat we na 10 km alweer bij de rust zijn aangekomen. Daar horen we dat we de laatsten zijn en er wordt ook al opgeruimd. Er is nog wel voldoende te krijgen, we nemen nog even een bakkie! Ook horen we dat er net twee geitjes zijn geboren en we gaan even op kraamvisite......schattig zeg! De geitjes zijn uitgeput en worden door de moeder schoongelikt.

En dan is het tijd voor de laatste 14 km. Een flink stuk langs de provinciale weg en langs een groot klimparadijs waar het gezellig druk is met klimgeiten jong en oud.
Ik loop er nog steeds fris bij en ben ook blij met mijn nieuwe schoenen die zo lekker zitten. Al snel komen we op voor mij bekend terrein, we zijn vlakbij de camping.. Helaas lopen we er net niet langs. De laatste rust moeten we even zoeken, de pijl is al weggehaald. Maar hier zijn ze echt al aan het opbreken, de vrijwilligers staan nog even na te kletsen. Wel mag ik gelukkig nog even van het toilet gebruik maken en krijgen we een flesje Extran mee voor onderweg. Op voor de laatste 4 km!

Het parcours gaat nu over wegen waar ook auto's mogen rijden en dat is soms lastig want af en toe moeten we de berm inspringen om een auto te ontwijken! Er is ook een autorally aan de gang zien we, met oude auto's die naar diesel stinken!!!
We mogen weer een stukje door het Wilbrinkbos maar dan zien we ineens geen pijlen meer. Op gevoel gaan we verder en dan zien we een pijl maar die blijkt daar door lolbroeken geplaatst te zijn, dat horen we van een vrijwilliger die ons terug roept. Hij neemt ons mee om ons op de goede route te zetten......

Tegen sluitingstijd komen we aan in een mooie nieuwbouwwijk van Voorthuizen en we ruiken de finish al. Niet helemaal op tijd komen we daar aan maar we kunnen gelukkig nog een stempel en een plaatje krijgen. Ze zijn er al druk aan het poetsen en het zuigen, de dag is ten einde! Ook krijgen we nog drie doosjes eieren mee en een leuke medaille. Ik kijk terug op een heerlijke wandeldag, ik heb genoten van de volle 40 km! Volgend jaar hoop ik hier weer te lopen!

Lentefeest wandeltocht DIOS Den Hoorn 24-5-2015 / 25 km

Het belooft vandaag een prachtige lentedag te worden en mijn plan is om een tocht te gaan lopen in Den Hoorn bij de wandelvereniging DIOS. Daar heb ik nog nooit gelopen en ben benieuwd wat ik voorgeschoteld krijg. Hoewel ik wel enig idee heb want het Westland is mij niet helemaal onbekend, mijn familie woont daar grotendeels, van mijn moeders kant. Het toeval wil dat mijn neef en zijn vrouw in de organisatie zitten........

Het parkeren is ook goed geregeld, een klein stukje van de startlocatie. Maar we lopen zo te kletsen dat we de startlocatie voorbij lopen en we weer terug zijn bij de parkeerplaats. Ik dacht nog:"goh, wat een hoop mensen die allemaal tegelijk naar de start lopen" maar zij waren al begonnen met de tocht! Hihi.....dan maar een paar extra meters lopen, 25 km is toch niet veel??

Als ik de startlocatie binnenkom, een grote tent, zie ik Elly staan en ik groet haar even. Het aanmelden gaat naar mijn idee niet zo efficiënt, je moet namelijk eerst gaan betalen aan een apart "loket", dan krijg je een kaartje waar je je naam op invult, pas dan krijg je een routebeschrijving.......ik begrijp het nut daarvan niet maar oké, we kunnen op pad maar niet nadat we eerst effe een bakkie doen! Het sanitair is hier ook goed geregeld, er staat een mobiel toilet en is erg netjes.

Bij het bekijken van de routebeschrijving bekruipt mij het gevoel dat we te maken hebben met een onervaren wandelvereniging want de afstanden staan er niet bij! Dat is voor mij wel een punt, ik wil graag weten waar de rusten zitten en op hoeveel km we dan zitten zodat we een beetje de tijd kunnen indelen! Soms kunnen we een rust overslaan namelijk maar een paar medewandelaars weten dat de eerste rust op zo'n 11 km zit en de tweede op 16 km.

Het eerste stuk gaat door een stukje van Den Hoorn, langs de kerk waar ik wel eens geweest ben met mijn ouders, voor bruiloften en begrafenissen alweer een tijd geleden maar ik herkende wel de omgeving......
De route gaat langs veel kassen met planten waar het Westland bekend om is. Erg inspirerend vind ik het niet maar we hebben genoeg stof tot kletsen dus ik verveel me niet. We komen door het kleine plaatsje Schipluiden, waar mijn moeder vroeger gewerkt heeft ze komt oorspronkelijk uit De Lier en dat is vlakbij.

We lopen een stukje langs het kanaal de Gaag. De Gaag is een kanaal van ongeveer 2 km lengte tussen Schipluiden en Den Hoorn. Het deel na Den Hoorn tot Delft wordt de Buitenwatersloot genoemd. Bij Schipluiden komt de Gaag samen met de Vlaardingervaart. De Oostgaag gaat ten zuidwesten van Schipluiden verder richting Maasland en gaat verder over in de Westgaag.
In 1998 werd een aquaduct onder de Gaag geopend (Gaag-aquaduct) ten behoeve van de A4.

We komen ook leuke bruggetjes tegen die mooie brugmomentjes opleveren. En natuurlijk de plaatsnaamborden Den Hoorn en Schipluiden, die worden (sinds kort) op de bekende wijze vereeuwigd, met mij ernaast......
Het lange pad langs de Zweth is best saai maar het is prachtig weer en we praten ons er wel doorheen! Aan het eind van dit pad zit de rust weet ik, ik ben er al eens eerder geweest.

Bij paviljoen De Zweth kunnen we even de benen strekken en we trakteren onszelf op een heerlijk bakkie koffie in de zon! Wat is dit genieten........we hebben er inderdaad 11 km op zitten als ik dat vraag aan een medewandelaar die wel een goede app heeft aanstaan. Dat krijg ik als tip mee want mijn Runkeeper doet het alweer niet!

De route tot de volgende rust gaat weer langs een stukje van de Zweth en over schelpenpaadjes, dijkjes en parkjes. Mede door het mooie weer verveelt dit niet en voor we het weten zijn we alweer aangekomen bij de volgende rust bij de boerderij van de familie Kleyweg. Als ik koffie ga halen zie ik Jolanda staan achter de tafel en ik vraag of zij Jolanda "van Kees" is, en zij antwoordt met een vragende blik: "ja dat klopt en Kees staat daar!" Hij zegt dat ik onherkenbaar ben met mijn petje en bril en dan ziet hij het ook! Wat grappig dat ik ze hier tegenkom!

We gaan eventjes zitten hier in de zon. Omdat het nog ongeveer 9 km is tot de finish stappen we weer snel op nadat ik mijn fles water laat bijvullen. Het is dorstig weer!!

Na ongeveer 5 km lopen we door een leuk parkje en we besluiten hier even van de zon te genieten we hebben nog tijd zat! Op een bankje zitten, kijken naar de vogels en eenden en de mensen die op het gras zitten, dan gaat de tijd veel te snel en stappen we weer met goede moed op voor de laatste km's die door de bebouwde kom van Den Hoorn gaan. Even is er verwarring, we missen een pijl doordat we wederom te veel lopen te kletsen maar gelukkig wordt die fout snel hersteld en komen we weer op het goede pad. De bepijling is overigens uitstekend: grote duidelijke krijtpijlen dus daar ligt het niet aan!!

En ineens hoor ik harde muziek en zie de tent van waaruit wij vertrokken zijn vanmorgen aan het eind van de straat opdoemen......we zijn weer terug! We melden ons af en vragen een stempel met een plaatje en we maken nog even een praatje met de organisatie. We krijgen ook een appel mee maar dat willen we niet want daar gaan je handen zo van kleven en ik hou niet van appels. Wel lief trouwens, een appel als beloning!

We gaan nog even nakletsen buiten in de zon waar het gezellig is en er een artiest op het podium staat te zingen. Na verloop van tijd nemen we afscheid van elkaar en ik kijk terug op een heerlijke, zonnige wandeldag met veel afwisseling. Ik heb genoten!!! En de nieuwe schoenen die ik voor het eerst aan heb zitten geweldig!!