Bruggentocht 29 juni / 15 km

Op het programma staat vandaag een klein tochtje in Dordrecht. Meestal is de Amersfoortse Tweedaagse de laatste training voor de Nijmeegse vierdaagse maar het is zulk lekker weer, ik ga nog een rondje lopen en wel de bruggentocht in Dordrecht. Deze wordt georganiseerd door de wandelvereniging Dordtse Vierdaagse en het startbureau komt me heel erg bekend voor als ik samen met mijn wandelmaatje voor die dag aan kom rijden. Aan de overkant zit Hercules, de atletiek vereniging waar ik een prestatieloopje heb gedaan samen met Larissa!

We zijn al vroeg op het startbureau en het is ook nog niet druk, en als we de routebeschrijving willen pakken, ligt de 15 km er nog niet. Blijkt dat die pas na half 9 beschikbaar is, maar wij willen nu al vertrekken, het is 8.15! We hebben geen zin om te wachten en gaan op pad, er zal toch wel goed gepijld zijn?

De temperatuur begint al aardig op te lopen en mijn jas kan al snel uit. We lopen door de parken van Dordrecht en passeren natuurlijk een aantal bruggen waarnaar deze tocht genoemd is.

We lopen gezellig te babbelen samen en op een t-splitsing zien we geen pijl! Wat nu? We lopen een stukje terug om te kijken of we soms een pijl gemist hebben maar nee, hij staat de goede kant op! Dan maar even het internet op om een telefoonnummer te zoeken! Leve 3G! En jawel hoor, er blijkt een pijl niet te hangen en worden de goede kant op gestuurd door de organisatie. Maar na enige tijd lopen door de straatjes van Dordrecht, zit er bij een klein bruggetje een pijl niet goed op de paal vast, we twijfelen of we de goed kant op gaan en hangen de pijl goed op. En het gebeurd nog een keer dat we de organisatie bellen om ons de goede richting op te sturen, even later komen we de auto tegen met twee heren van de organisatie die met de routebeschrijving in de hand ons wederom de goed kant op sturen. We vragen daarom ook maar een routebeschrijving, die toch wel handig is, blijkt nu!

Er is een rust in een woonwijk van Dordrecht, bij mensen thuis en er staat een Dixie tot onze beschikking. Hier strekken we even de benen voor een kopje koffie en een koek. Het is er niet druk. Een dame die ik op meerdere tochten vaker tegenkom, komt ook aangelopen, zij heeft er een behoorlijk tempo in gehad want ze is veel later vertrokken dan wij! Als we tegelijkertijd vertrekken neemt ze ook weer snel de kuierlatten.......wij doen het lekker rustig aan!

Na deze rust lopen we nog een uurtje door de buitenwijken van Dordrecht en komen we weer aan op het starthonk. We melden ons af en na een stempel in het boekje vertrek ik weer naar huis. Een leuke tocht, zeker voor herhaling vatbaar, maar de volgende keer wel een routebeschrijving meenemen!

Amersfoortse Tweedaagse 20-21 juni 2014 / 2 x 40 km

20 juni dag 1

De Amersfoortse Tweedaagse is mijn favoriete wandelweekend en tevens een goede training voor de Vierdaagse. Ik heb me al lang van te voren ingeschreven via internet en mijn startkaart toegestuurd gekregen. Als ik bepakt en gezakt in de auto zit, vraagt Hans: "heb je ook je startkaart meegenomen?" moet ik dat ontkennen want......inderdaad: vergeten! Nou ja, leve de smartphone en internet, vraag ik mijn dochter een foto te maken van mijn startkaart die ik even later toegestuurd krijg. Ik stuur ook nog een mailtje naar de organisatie die het nummer voor mij kan opzoeken en krijg prompt daar ook een reactie van!!

Ik logeer altijd bij mijn schoonouders in het chalet in Voorthuizen, dat is maar 15 minuten van de startlocatie vandaan dus ideaal!
's Morgens gaat de wekker lekker vroeg, vijf uur..........en kan ik me op gemak voorbereiden voor een lange wandeldag. Ik wil vroeg aanwezig zijn vanwege het parkeren daar, de plek bij de ijsclub is komen te vervallen dus het zal wel druk zijn!
Maar helaas, ik rij de afslag voorbij en weet niet meer terug te keren naar de goede afslag! Ik raak verdwaald. Wederom is internet mijn redding, want ik zoek het adres eventjes op als ik een stille plek zie waar ik mijn auto stil kan zetten. En via Google maps kom ik weer op het goede pad! Bij het sportpark aangekomen meld ik mij aan en zoek mijn wandelmaatjes maar er is nog niemand! Ben ik later maar zij zijn nog later! Als ik net voor starttijd een paar bekenden zie besluit ik ook eventjes te wachten tot iedereen er is en dan mogen we rond 7.15 uur op pad voor dag 1.

Na 8 km door de straten van Amersfoort gelopen te hebben en natuurlijk ook een stukje over de Dodenweg en een beetje bos komen we bij de eerste rust, traditioneel De Stoeterij. We zoeken een plekje op en het is eventjes stoeien met de stoelen en bedelen voor een plekje, maar uiteindelijk kunnen we lekker zitten. Dan hoor ik van Adri dat Anoeska gespot is en ik zie haar inderdaad bij de toiletten staan. We begroeten elkaar hartelijk, het is 7 jaar geleden dat we elkaar voor het laatst gezien hebben tijdens een wandeltocht! Ze komt ook even bij ons zitten, en na de rust lopen we samen op en kletsen elkaar de oren van het hoofd, er is inmiddels veel gebeurd in die 7 jaar!
Al pratend koopt Anoeska ook nog een paar veters van Syl, ik heb ook veters bij me maar geen Vierdaagse kleuren. Ik heb er inmiddels ook weer twee verkocht onderweg.
Het militaire terrein waar we over mogen lopen keert elk jaar terug in de route en het is hier best fijn lopen, ook al moeten we soms flink stijgen en dalen! Je mag hier ook alleen lopen als je een startkaart hebt voor de Tweedaagse en hier wordt streng op gecontroleerd.
Het parcours over dit terrein is 7 km lang en we mogen tot de volgende rust daarna nog 7 km door bos en hei tot de volgende rust, 't Vliegdorp, een voetbalvereniging.
Al wandelend komen we drie mannen tegen die vragen wat voor dingen ik aan mijn tas heb hangen en ik vertel hun over de actie van KWF. Een van hen heeft een tasje op zijn rug met "Kanjer" en als hij verder loopt roep ik dat naar hem, en zeg dat hij ook knappe kuiten heeft! Hij moet daar wel om lachen en besluit een sleutelhanger van mij te kopen maar hij heeft alleen maar een 50 euro briefje en belooft bij de rust te wisselen zodat hij er toch eentje kan kopen. En dat doet hij nog ook!

We moeten bij de rust wel een steile trap op, maar dat hebben we het er wel voor over! Hier zit ook een groepje bekende wandelaars en wij gaan er eventjes bij zitten, wel zo gezellig! We nemen het er hier even van en ik zie broodjes kroket voorbij komen, daar heb ik eigenlijk ook wel zin in, ik heb niet zoveel eten meegenomen. En het smaakte me heerlijk maar ja, we moeten nog een stukje wandelen vandaag en we gaan na een toiletbezoek weer samen op pad.

Van hier tot de volgende rust is "maar" 7 kilometer en een gedeelte van de route gaat over de oude vliegbasis van Soesterberg welke we vorig jaar ook gelopen hebben. Het is inmiddels behoorlijk warm geworden! Ik maak nu voor het eerst mee dat het NIET regent tijdens deze tweedaagse en dit is mijn zevende editie!
Inmiddels gaat het niet zo lekker met mijn wandelmaatje en ik probeer haar er een beetje doorheen te sleuren. Dat lukt niet zo goed, en ik stel voor onze muziek op te zetten, misschien dat het dan beter zal gaan. En dat lukt volgens mij aardig, we swingen ieder met onze eigen favoriete muziek op de oren, het gaat lekker. Ik loop iets sneller en kom iemand tegen waar ik mee klets tot de volgende rust die inmiddels, na alweer 7 km te hebben gelopen, verschenen is. Het is het sportpark Peijnenburg. Ook hier kan ik voor het eerst buiten zitten zonder paraplu of regenjas!

Na deze rust is het 6 km naar de volgende rust, en de beschrijving daarvan beslaat vier regels, nou dan weet je het wel. We lopen veel onverharde wegen en door de bossen, het is best zwaar! Wat heel verrassend is dit jaar, we lopen nu veel over fietspaden aan de andere kant van het dierenpark blijkt later, want als we denken aan te komen bij de Kabouterhut, zien we ineens de ingang van het dierenpark. Andere jaren komen we uit aan de achterkant van het park. Dit stukje route mogen ze er van mij in laten, het is erg mooi!
Bij de Kabouterhut, waar traditioneel onze "poffertjesrust" is. Het is inmiddels wat betrokken, de zon schijnt niet meer en het wordt alsmaar donkerder. Niet veel later gaat het ook regenen en moeten we ons verplaatsen naar binnen. Ik heb poffertjes besteld en ik eet ze, weliswaar koud, binnen op. Noot voor volgend jaar: geen poffertjes meer! Schandalig duur en niet eens vers en warm! Als we weer willen vertrekken ziet Syl een voorleesboek liggen en kan het niet laten om ons nog eventjes een verhaaltje voor te schotelen!

Vanaf hier is het nog 9 km naar de finish en ondanks dat ik lekker gelopen heb tot nu toe, verlang ik ook wel naar het einde! Het is ook al best laat geworden, we hebben goed getraind op rusten! De laatste paar km's gaan door de bossen van Amersfoort, de weg over en via de woonwijk naar het sportcomplex waar ik me net voor sluitingstijd afmeld. Ik ga ook maar meteen naar huis, er wordt op me gewacht met eten.
Helaas is er een kleine opstopping op de rijksweg, maar dan kan ik eindelijk aanschuiven bij mijn schoonouders en na het eten, douchen en het vertroetelen van mijn voetjes ga ik vroeg onder de wol...............ik ben MOE!!

21 juni dag 2

Ik heb nu beter geslapen dan gisternacht en sta vol goede moed op om me klaar te maken voor dag 2. Ik heb geen voetproblemen o.i.d. maar ik tape ze wel in voor de zekerheid, en ik heb sinds kort de Eezefitsokjes ontdekt, een uitvinding tegen blaren! Hierdoor heb ik blaarloos dag 1 gelopen ondanks het zware parcours. Ik ga nu iets later weg maar kan nog steeds de auto kwijt dichtbij de startlokatie en als ik me weer aanmeld ben ik toch weer een van de eerste! Dan maar even een bakkie koffie en een broodje kopen en mijn telefoon checken op berichtjes. En ondertussen ook nog een paar veters verkopen aan andere wachtende wandelaars. Als mijn wandelmaatjes inmiddels gearriveerd zijn kunnen we vertrekken, niet nadat ik eerst nog een paar veters verkoop aan een dame die mij gisteren al beloofd had ze te kopen. Heel toevallig komen we haar tegen bij de aanmeldkraam.

Wat nu volgt is 10 km bos en hei, de route andersom dan gebruikelijk is de andere jaren. Het is een zwaar parcours, onverhard en veel zand maar we slaan ons er wel doorheen door met elkaar te dollen en wat te kletsen met die of geen. Het zonnetje is inmiddels goed gaan schijnen, het is warm. Gisteren is de zomer officieel begonnen, nou dat is te merken!

Aangekomen bij de eerste rust, Bergzicht, zoeken we een plekje op het terras en gelukkig is het mogelijk om even in het zonnetje uit te puffen. Ik zie allerlei lekkers voorbij komen, en ik besluit toch ook nog een lekker stukje appeltaart MET te nemen, dat hoort er nou eenmaal een beetje bij! En hij smaakt voortreffelijk, duidelijk geen diepvriesgeval!

Hierna vervolgen we onze weg de berg op, richting Austerlitz. Het pad is vals, dat wil zeggen dat hij langzaam maar zeker steigend is en dat is te merken, het lopen kost enige moeite! We lopen om de pyramide van Austerlitz heen, om dan weer de berg af te dalen. Dit is fijner lopen dan dat je deze berg op moet met al die losliggende steentjes. Het is wel opletten geblazen!
Ik kom de "kanjer" weer tegen, hij vraagt waar ik mijn wandelmaatje gelaten heb en loopt weer verder, zijn tempo ligt wat hoger dan de mijne.
Nu raak ik wat achter op mijn wandelmaatjes en ik kom een dame tegen die ook alleen loopt en we kletsen wat. Ze komt uit Limburg en dat is goed te horen aan haar accent. Al pratend komen we aan bij de tweede rust, het Henschotermeer. Vlak voordat we daar aankomen verkoop ik nog een paar veters, en dan hoor ik: ben jij Ineke?? Is het iemand van het Vierdaagse forum en het Walkers4walkers forum, Curmie/Gum! Dat is toch wel leuk iemand die je "kent" via een forum die IRL (In Real Life) te ontmoeten!

Het is heerlijk weer om in de zon te rusten, we kunnen zowaar wat stoeltjes bemachtigen en het is weer genieten! Ook hier even wat eten, een soepje gaat er wel in! Ik kijk mijn voet even na, ik vermoed het begin van een blaar op de bal van mijn voet, waar dus geen sokje over zit, maar er is niets te zien. Toch wil ik hem even afplakken en ik krijg een paar stukjes tape van mijn wandelmaatje. Dat voelt toch wel lekker aan als ik na de pauze weer verder loop.

Na het rondje om het Henschotermeer, wat altijd weer genieten is het is er prachtig, komen er lange paden door het bos en onverhard terrein. Ook lange rechte wegen en die km's zijn best taai! Ik verzet mijn zinnen door een muziekje op te zetten, zodat deze weer ongemerkt onder mijn voeten vandaan komen. Mijn wandelmaatjes hebben ieder hun eigen manier om de kilometers te verslinden, we zien elkaar weer bij de rust. Deze rust is bij de Valleiruiters, een bekende plek voor deze tweedaagse. Een grote groep Walkers zit hier bijeen en wij kunnen ook een stoeltje te pakken krijgen om erbij te gaan zitten. We kletsen wat, drinken en eten wat, genieten van de zon en het lachen maar dan is het toch weer tijd om te gaan. Een van onze maatjes heeft erg last van zijn knie en wij moeten hem noodgedwongen achter laten, hij gaat verder met het busje.

Als we voorbij een klein boerderijtje lopen zien we een piepklein eenden kuikentje, die blijkbaar zijn moeder mist. Syl probeert het diertje te pakken maar het lukt niet, het dribbelt verder het terrein op wat een schattig gezicht is.

Als we de brug over het kanaal oversteken zie ik een bankje en ga er twee tellen op zitten, ik ben er een beetje klaar mee maar mijn maatjes zeggen dat aan het eind van de weg de rust is dus we gaan door. Maar deze weg is wel vier km lang! Dan maar mijn muziek op met hoog volume en denken aan leuke dingen! En dan komen we eindelijk aan bij Mon-Chouette, een theehuis waar nog volop plek is op het terras en ik ga dankbaar in een stoel zitten waar ik ook mijn voeten even op een stoel leg. Heerlijk bijkomen! Er is iemand zo lief om een bestelling op te gaan halen ik heb wel trek in een broodje kroket! Zout eten zal me goed doen denk ik! Op het terras schuift een dame aan bij ons groepje en ik herken haar als iemand van een facebook groep en zij zegt ook lachend ik dacht je al te herkennen maar wist het niet zeker. Na de rust loop ik een klein stukje met haar mee maar kan niet goed op gang komen, en zij gaat haar eigen tempo weer lopen. Het duurt best lang voor ik mijn eigen tempo weer heb! Ik zoek ook nog even de bosjes op.

Na zes km bos ben ik er een beetje klaar mee en besluit om niet te gaan rusten bij YMCA waar de laatste rust is gepland maar als ik daar aan kom, zie ik mijn wandelmaatjes zitten en ga er toch nog eventje bij zitten maar nu niet meer zo lang want het is al vijf uur! Om zes uur is het sluitingstijd! Als ik ongeveer drie kilometer verwijder ben van de finish kom ik twee mannen tegen die vragen wat voor muziek ik op heb en geven een reactie op mijn tshirt waar mijn naam op staat. Al kletsend kom ik bij de finish aan en ik meld mij af. Ik maak nog even een praatje met de vrijwilliger die me mijn cijfertje overhandigd (ik vraag om een 8 maar heb naar later blijkt toch een 7 nodig) en complimenteer hem met deze goed georganiseerde tweedaagse.
Ik wil niet meteen vertrekken en ga nog even nagenieten van de sfeer en we kletsen nog wat na met een drankje, de DJ draait leuke jaren 80 muziek en er zijn een aantal mensen aan het dansen, waar ik nu even niet aan moet denken!!!
Als het tijd is om te vertrekken naar huis neem ik afscheid van mijn maatjes maar niet voor lang, over twee weken lopen we samen de KM van Someren!
Ik heb genoten van deze twee zware wandeldagen maar het was me meer dan waard! Prachtige routes, net weer even anders dan vorig jaar, mooi weer en leuke wandelmaatjes! Volgend jaar weer?? Jazeker!!

Betuwse nachttocht Prinses Marijke Geldermalsen 13-14-6 / 50 km

Deze tocht staat voor het eerst op mijn wandelprogramma, 50 km lopen in de Betuwe met als starttijd 22.00 uur. De tocht wordt elke twee jaar georganiseerd door de wandelvereniging Prinses Marijke. Ik zou een aantal bekenden daar tegenkomen want alleen lopen vind ik maar saai!
Na een uurtje rijden kom ik bij het startbureau aan waar ik door een vriendelijke vrijwilliger gewezen word op een perfecte plek, lekker dichtbij het startbureau!

Daar aangekomen zie ik meteen een aantal bekenden zitten waaronder ook Carolien met wie ik deze tocht zou gaan lopen. Ik meld me aan en ga bij hen aan tafel zitten, we hebben nog wel eventjes de tijd. Vandaag wordt de eerste wedstrijd van het Nederlands elftal gespeeld voor het wereldkampioenschap en dat is te zien op een groot scherm. Dat boeit me niet dus ik ga er met mijn rug ernaartoe zitten.

Een reflectievestje is verplicht en ik ben de mijne vergeten! Gelukkig heeft Carolien er twee bij zich. Als het bijna tijd is gaat iedereen naar buiten, 119 mensen hebben zich aangemeld, er zijn ook andere afstanden zoals 80 en 110 km. Na het startsein gaan we de bebouwde kom in, straatje in en straatje uit. Leuk om bij mensen naar binnen te kijken, bij veel mensen staat de tv op het voetbal aan. En de geluiden die horen bij het scoren van een doelpunt voor Nederland is ook goed te horen! Na een aantal km komen we aan in Meteren en de eerste rust is in Neerijnen op 7,7 km. We hebben er goed de pas in en we voelen ons prima. Hier kunnen we even zitten en ik neem een bakkie koffie om wakker te blijven. Er is hier van alles te krijgen, we worden goed verzorgd. We blijven niet lang en gaan weer verder lopen om bij de volgende rust aan te komen. We hebben bij de start een aantal bonnetjes gekregen voor consumpties waaronder een gehaktbal en hier verheugen wij ons op!

Vanaf deze rust moeten we ruim tien km afleggen en de routebeschrijving is kort. Dat wil dus zeggen dat er veel lange wegen in zitten. We lopen onder andere langs de A2 en zien de lichtjes van de brug naar Zaltbommel. Die lichtjes zullen we nog vaak zien vannacht, vanaf allerlei gezichtshoeken! Het is een zwoele nacht, en de maan schijnt helder op ons neer, het is volle maan. Daardoor is de nacht niet superdonker, wij lopen te genieten, ik moet zelfs mijn jasje uittrekken, het is warm!
Ergens in de verte horen we veel gejuich, een paar keer achter elkaar. Het Nederlands elftal doet het goed, ze winnen met 5-1 van Spanje. Onderweg komen we nog feestvierders in oranje tenue tegen, die hebben lekker gefeest op de overwinning!

Bij de tweede rust op 17,1 km kunnen we een soepje eten en van het toilet gebruik maken, ik doe beide. Het is er gezellig druk en ik geniet van de tomatensoep en voel me nog steeds goed. Vanaf hier gaan we lopen naar Waardenburg en komen dan weer uit in Neerijnen voor een wagenrust op 22,9 km in de kasteeltuin. Ook daar is een toilet, een schattig hokje in een schuur. Hier zitten we op een lekker bankje, Carolien heeft het even moeilijk en komt eventjes bij. Hier horen we twee meisjes zeggen dat ze ermee stoppen, ze worden opgehaald door de organisatie. Altijd jammer zoiets maar ja, als je lichaam zegt stop ermee dan moet je luisteren. Wij gaan opgefrist weer verder de nacht in.

We zien het langzaam licht worden, hoewel veel bewolking de zon bedekt. Het is ook ineens een stuk kouder geworden, en ben ik blij dat ik mijn jasje aan kan doen. We horen veel kikkers kwaken in deze vroege ochtend als we over een lange dijk lopen.
Na ongeveel 7 km komen we aan bij een binnenrust in het Dorpshuis van Est, en Carolien is daar zeer blij mee. We verwachten hier een gehaktbal te krijgen maar dat is pas bij een volgende rust. Hier doen we lekker de schoenen even uit en nemen de tijd om te ontspannen. Ik maak een praatje met de barjongen en bestel wat te drinken voor ons. Hier zijn we samen met de achterhoedelopers van de 80 km.

Inmiddels is het echt licht geworden en we lopen de ochtend tegemoet. We doen ieder wat muziek in de oren want dat kunnen we wel even gebruiken en de kilometers vliegen onder de voeten vandaan. Het is best saai lopen zo, over de straat lopen met links en rechts alleen maar huisjes, dus het is huisjeskijken op dit moment. Ik zie prachtige tuinen met veel rozen en bloeiende hortensia's. En heel veel fruitbomen, we zijn tenslotte in de Betuwe nu.

Op het 36 km punt bij eetcafe de Tol wacht ons een "verrassing", ze staan op het punt te sluiten! Carolien kan nog net gebruik maken van het toilet en vrijwilligers van de vereniging staan voor ons klaar voor een hapje en een drankje. Wij horen bij de laatste vier, er lopen nog twee wandelaars achter ons. We kletsen wat met de jongens en genieten van het sapje dat we mogen drinken en ook nog een krentenbol gaat er goed in. Het is weer tijd geworden voor de laatste 14 km en we gaan op pad. Carolien zit er even doorheen maar een muziekje op de oren wil haar de nodige energie geven om door te gaan.
De volgende vijf km gaan over dijken en lange straten en ook een verrassend stukje onverhard. Het is goed te doen, dit pad maar van mij had het niet gehoeven hahaha!!

Bij de laatste rust, Marijke's Fruitkorfje kunnen we een broodje bal krijgen maar we hebben er allebei geen trek meer in, bang dat het op de maag zal slaan de vettigheid. Carolien bestluit een broodje aardbei te nemen en zet hem op de foto voor het thuisfront, haar zoontje is gek op aardbeien! Ik laat mijn waterfles bijvullen en maak gebruik van het toilet. Ook hier is weer vanalles te krijgen en een kopje koffie gaat er wel weer in, de cafeine zal me wakker houden! Hoewel ik geen last heb gehad van een slaapdip.

De laatste negen km liggen voor ons, maar dan gaat het mis. We missen een pijl (of de pijl staat er niet?) en na verloop van tijd merken we dat pas want ik zie geen herhalingspijlen meer en ik waarschuw Carolien: volgens mij lopen we niet goed! We hadden ook gehoord van een ander wandelmaatje dat hij verkeerd gelopen is, nu zijn wij aan de beurt! Dit geeft best wel een domper, wat nu? Na wat heen en weer geloop en kijkend op de GPS van Carolien denken we weer op de route te zitten tot ik een auto aan zie komen van de organisatie. Ze houden halt en wij vertellen dat we waarschijnlijk verkeerd lopen nu. Zij bevestigen dit, en zeggen tegen ons dat we 8 km uit de route zitten! Na dit nieuws verwerkt te hebben, besluiten we dat we dit niet willen en we mogen mee terug in de auto.

Wel jammer dat de tocht op deze manier moest eindigen maar desondanks hebben we er wel van genoten! We halen onze oorkonde op, de medaille wordt nagestuurd. Als we nog even blijven zitten krijgen we van de organisatie een gratis consumptie vanwege de afloop van deze tocht. Toch wel lief van ze! We maken nog een selfie van onze oorkonde en ik neem afscheid van Carolien nadat ik mijn gratis appeltje opgepeuzeld heb. Ik sein het thuisfront in dat ik er aan kom en stap moe maar toch wel voldaan in de auto. Ik heb totaal geen last van deze nachtelijke km's en ben daar reuze blij om! Rond een uur of 11 stap ik thuis over de drempel. Na een douche en een bammetje ga ik een dutje doen, en deze tocht nog eens door mijn gedachten laten gaan. Ik wil de organisatie bedanken voor de goede zorgen, het was echt top!

Haring- en bierwandeltocht Vlaardingen 7-6-2014 / 25 km

Bij deze tocht gaat het meer om de gezelligheid dan om het trainen! Vandaag is de haring- en bierwandeltocht, met na afloop een heerlijke haring happen en een biertje. Daarom laat ik mij brengen naar de startlocatie, cafe d'Oude Stoep in Vlaardingen. Ik heb me al een tijdje geleden via internet opgegeven, dit keer ook al betaald dus het aanmelden is zo gepiept! Letterlijk, want we worden gescand! Een hele vooruitgang met andere jaren!
We krijgen een boekje mee voor de route, daar staan ook alle bezienswaardigheden in die we tegen kunnen komen, maar ja, ik neem geen leesbril mee op een wandeltocht, dus het boekje gaat ongelezen mee terug! De route is zodanig goed en duidelijk gepijlt middels gestempelde visjes dat je de routebeschrijving ook niet meer nodig hebt!

We worden klokslag 8 uur verrast op een toespraak van de stadsomroeper en met de lach op de hand kunnen we vertrekken. Het weer is uitermate goed te noemen, geen jas mee en een korte broek en topje dus goed insmeren! En dat heb ik ook gedaan......

Het eerste stuk gaat door de bebouwde kom van Vlaardingen en langs de grote kerk in het centrum. Zigzaggend door de straatjes lopen vind ik op zich niet vervelend, je ziet heel veel onderweg en doet de meters onder je voeten vandaan snellen.
Wat ook heel leuk is, deze tocht is elk jaar anders! Ik ben benieuwd waar we dit keer op getrakteerd worden! We hebben al gezien dat we niet richting Bommeer lopen, en ook geen cruise gaan maken..........

En verrassing: we mogen door het theater van Vlaardingen lopen, de Stadsgehoorzaal! Wat leuk is dit! We komen uit op de buhne en mogen een selfie maken in de spotsligths! Wij laten dat dus doen, een selfie lukt meestal niet goed, en we staan er weer gekleurd op! Er is ook een mogelijkheid om koffie te drinken maar daar is het dringen geblazen, dus dan maar even niet. Om bij het volgende rustpunt te komen moeten we een klein stukje door het park, over een onverhard paadje. Er is zelfs aan rolstoelers gedacht, want die worden omgeleid! We zijn een goed uur onderweg en dan komen we bij de volgende verrassing, de flesjes van R&B. Maar wij hebben niet zo'n zin in een fles mierzoete drank en slaan deze even over! In een winkelcentrum bij de Jumbo in de wijk Vlaardingen Ambacht krijgen we een eierkoek en water en er staan bankjes, dus nu gaan we wel even zitten!

Dan steken we de weg over richting Vlaardingen Holy, ook dit keer een groot gedeelte door de bebouwde kom. Broekpolder en Holy worden gescheiden door de Vaart. Die steken we nu over middels een brug, helaas niet d.m.v. een bootje! In Holy kom ik een bekende tegen en we kletsen wat waardoor mijn maatjes iets op mij uitlopen maar die haal ik zo weer in. Als we bij de volgende rust komen in Broekpolder krijgen we een appeltje en er staan dixies waar ik even gebruik van maak, we rusten wat op een bankje en ik neem afscheid van hem want hij houdt niet zo van rusten. Nou.....wij wel! En we genieten nog even van het mooie uitzicht op de plas die volstaat met Schotse Hooglanders! Zij zoeken ook de koelte op, het is nu wel erg warm! Het is een mooi stukje natuur waar we doorheen lopen. De naam Broekpolder is afgeleid van Broek, wat "moerassig land" betekent. Dit van oorsprong vennen- en kreken gebied werd uiteindelijk ingepolderd om dit gebied voor agrarische doeleinden in te richten en had al in de 11 eeuw een verkaveling. Bij opgravingen in 1958 zijn fragmenten van aardewerk gevonden die terug gaan naar de 3e en 4e eeuw voor Christus. In de periode 1958 tot 1975 is de polder opgespoten met Rotterdams havenslib, met als doel het gebied te bebouwen. Echter door bodemvervuiling zijn deze plannen van de aan en wordt het nu gebruikt als recreatie gebied. Men is lang bang geweest dat de vegetatie niet zou gedijen op dit havenslib, maar met het zien van alles wat er groeit en bloeit doet toch anders vermoeden. Bron: routebeschrijving

Als ik een beetje begin te snakken naar een heerlijk kopje thee met een daarbij behorende snack, komen we langs een soort B&B genaamd Buitenhotel, we hebben eerder een bonnetje gekregen voor een lunch hier. maar we besluiten toch eventjes verder te lopen naar een restaurant genaamd "Buitenplaats". .

Het restaurant heeft een leuk terras waar we dan ook plaats nemen. Even heerlijk de schoenen uit! Daar ben ik wel even aan toe zeg!
We nemen een broodje en wat te drinken en we genieten van deze rust. Maar deze rust is relatief van korte duur, ik had nog wel langer willen blijven zitten maar ja, we moeten toch een keer naar de finish lopen dus vooruit dan maar!

Het volgende gedeelte van de route gaat door bebost gebied, en onderweg komen we wandelaars tegen die wel een paar veters willen kopen. Dit al lopende doen, is wel lastig want mijn wandelmaatje heeft de losse veters aan zijn tas hangen, ik heb alleen maar sleutelhangers en laat zij nu net een paar losse veters willen! Maar ja, alles voor het goede doel en de dame in kwestie is er blij mee ook al loopt ze niet de vierdaagse zegt ze nog!

Bij de post voor stoere wandelaars krijgen we een stempel op onze schouder, een zogenaamde tattoo! Grappig, ik krijg er twee, waarom weet ik niet. Maar dan begint het te druppelen en de druppels worden regen. We lopen langs de Nieuwe Waterweg, het laatste stuk van de verbinding van Rotterdam met de zee. Hier varen veel vrachtschepen en ook wel plezierjachten waar we er eentje van zien varen, wat een joekel zeg! Dat kost wel een paar tonnen!!! De regen valt gestaag op ons neer maar echt onaangenaam is het niet want de temperatuur is goed. Ik vind het wel prettig, een beetje minder benauwd is het nu. Al snel houdt het weer op te regenen.

Dan volgt een stukje industriegebied waar we niet aan kunnen ontkomen om weer in het centrum van Vlaardingen te kunnen geraken. Dit gedeelte vind ik altijd wel jammer maar helaas, het is niet anders. Mijn benen willen eigenlijk ook niet meer, de zin is weg. Maar het is nu niet lang meer weet ik. Als we de spoorlijn weer over mogen steken komen we bij de op een-na laatste verrassing, een flesje water en een stel muziekinstrumenten van hout. Ik wil daarmee wel op de foto met mijn wandelmaatje! Zo gezegd zo gedaan.

De allerlaatste verrassing is een borreltje en een ijzerkoekje in het centrum van Vlaardingen bij distilleerderij H van Toor. Dit laten we ons wel smaken! Bij de finish zijn deze koekjes ook te koop en dat doe ik dan ook. Ik meld mij af en mijn wandelmaatjes gaan bier en haring halen, ik ga even een plekje voor ons zoeken op het volle terras. Nog even nakletsen en genieten van de sfeer en de haring en er is lifemuziek maar dan is het weer tijd om op huis aan te gaan.

Deze wandeling blijft op mijn favorieten-lijstje staan! Het is de vierde keer op rij voor mij en wat mij betreft mogen er nog vele volgen!
Het aandenken gaat op mijn wandeltasje en gelukkig is de serie weer compleet want ik had er eentje verloren. Aardige lui, die Vlaardingers!
Bedankt voor deze topdag!
Nog een paar foto's staan aan de rechterzijde.

Molenwaardtocht 24 mei / 20 km

Op zaterdagmorgen spreek ik af met Leo om samen naar de Molenwaardtocht te gaan die georganiseerd wordt door de Wandelsportvereninging Kinderdijk. Ik heb deze tocht nog nooit gelopen, maar ben wel in Kinderdijk geweest ten tijde van de Kennedymars maar toen was het nacht en kon ik de molens niet goed zien. Ik ben dus benieuwd naar deze omgeving bij daglicht!
We schrijven ons in voor 20 km en gaan op pad. Het is wat wisselvallig weer op dit moment, maar gelukkig wel droog. De verwachting is, dat het aan het eind van de middag wat zonniger gaat worden, daar hopen we maar op!

Als we een paar km onderweg zijn, lijkt het of we verkeerd lopen, hebben we soms een bordje gemist? We hebben heel wat bij te praten en misschien is het daarom dat we een pijl gemist kunnen hebben. Het ligt aan ons, dat weet ik zeker want er is uitstekend gepijld! Met gele bordjes die aan verticale objecten vastzitten, ze zijn eigenlijk niet te missen!! Uiteindelijk weten we toch weer op de goede route te komen, en ik kom Alie tegen die ik bij de start al weg zag gaan. We kletsen even wat bij en gaan vervolgens ieder ons eigen weg. Bij de eerste rust bij AYC (waarschijnlijk het clubhuis van de plaatselijke ijsclub?)is het behoorlijk druk maar we kunnen nog een plekje vinden. Ik neem het er even van, heb best wel trek als ik die lekkere puddingbroodjes zie! Hap!!

Langs de route zien we een leuk restaurantje, we zijn eigenlijk net onderweg, maar besluiten hier toch even lekker buiten te gaan zitten. Ook is het fijn hier even naar het toilet te mogen, bij de rust was de rij erg lang!! Het is een partyboerderij genaamd De Kat in de wilg, er lopen veel katten en poezen rond en het restaurant staat vol met kattenbeelden, erg leuk! En de cappuccino smaakte hier verrukkelijk!
De route gaat verder door Oud-Alblas en Alblasserdam en de omgeving is mij bekend weer vanwege de Kennedymars. We komen een paar dames tegen die wel heel erg ver uit de buurt komen namelijk Venlo! Ze zijn de weg een beetje kwijt en denken verkeerd te lopen. Wij verzekeren hen dat dat niet zo is, want wij lopen ook deze afstand. We lopen het Alblasserbos in, het is hier erg mooi en rustgevend!

We komen best veel bruggetjes tegen en dan komt er meestal een brugmomentje. Die worden door Leo vastgelegd.

De tweede rust (voor ons de derde) is wederom bij de ijsclub en nu is het echt heeeeel druk hier, en warm binnen. Maar we gaan toch even zitten hier voor een lekker bakkie tomatensoep. Die komt volgens mij niet uit een blikje, hij is erg lekker, met groente en balletjes!

Vanaf de rust is het nog maar een paar km naar de finish. We mogen over het beroemde molenpad lopen, langs al de molens van Kinderdijk, het zijn er veel, heel veel! En we komen ook veel chinezen tegen die foto's lopen te maken. Het is nu erg lekker weer, de zon schijnt volop! Ik vind het jammer dat we alweer aan het eind van deze wandeling komen, we melden ons af en gaan nog wat drinken na afloop.
Ik had verwacht veel recht-toe recht-aan paden te lopen hier maar dat viel reuze mee! Ik heb echt genoten vandaag!
Nog meer foto's bij het onderdeel foto's aan de rechterzijde.

Wandelbabbelforumtocht 3-5-2014 Delft

Dit is een verslag van een stadswandeling, die is georganiseerd door een forumlid van het 4daagseforum. Het is een onderdeel van de wandelbabbelforumtocht, die ieder jaar door een ander wordt georganiseerd. Dit keer is Martin degene geweest die het op zich genomen heeft een groepje wandelliefhebbers te plezieren, samen met zijn vrouw Marianne die de stadswandeling op zich neemt.
Na afloop is er ook een etentje door Marianne gemaakt maar daar kan ik helaas niet aan deelnemen.

De start van de stadswandeling is rond 10.30 vanaf station Delft, de plek waar ieder forumlid die mee wil daar zal zijn op de afgesproken tijd.
Maar voor de start ga ik eerst nog even naar Martin in Zoetermeer, zet daar mijn auto neer en neem een bakkie koffie bij hem. Er zijn nog anderen die ook de auto hier neer willen zetten zoals Liane, Louise met aanhang en Herman. Langzaam druppelt iedereen binnen vanaf 9.00 uur.
Na de koffie gaan we naar de bus om na een half uurtje bussen bij station Delft aan te komen. Daar is iedereen inmiddels gearriveerd en kunnen we beginnen met de wandeling.
Omdat ik de zaterdag ervoor een Kennedymars gelopen heb en mijn voeten nog niet geheel hersteld zijn, ga ik niet mee met de wandeling aansluitend aan deze rondleiding.
Als ik het station af loop verbaas ik me over de verandering die hier heeft plaatsgevonden, het is een grote bouwput hier! Ik herken het niet meer terug, hoewel ik hier jaren geleden voor het laatst geweest ben. Via allerlei straatjes komen we bij leuke bezienswaardigheden waarover Marianne heel veel te vertellen heeft. Welke bezienswaardigeheden dit geweest zijn, kan ik helaas niet meer terughalen, het waren er in ieder geval heel veel! En iedereen luisterde aandachtig en maakten veel foto’s. Zo komen we ook bij een leuk hofje, waar we even naar binnen mogen gluren. Een heel stil stukje stad, met hele kleine huisjes bestemd voor 1 persoonshuishoudens. Bij 1 huisje staan heeeeeeeeeel veel lege flessen! Was vast gezellig geweest in het weekend!
Op de Grote markt staan we natuurlijk nog even stil voor de Nieuwe Kerk en het beeld van Hugo de Groot die prominent aanwezig is op het grote plein. Het huis van Johannes Vermeer is een souvenir winkeltje geworden met aan de gevel een mooi mozaik van Het Meisje met de Parel.
We gaan ook nog even langs de Beestenmarkt, een leuk pleintje met veel terrasjes.
In het centrum staan allerlei kraampjes uitgestald, Marianne en ik gaan daar straks nog even op ons gemak langs struinen…….want ik ga met haar weer terug met de bus naar Zoetermeer.
Ze laat me ook nog even de straat zien waar mijn vader geboren is en ik neem een paar foto’s om later aan mijn moeder te laten zien.
Op de markt kom ik nog een paar lepeltjes tegen voor weinig en Marianne koopt een beker voor haar verzameling. Ik wil een leuke sleutelhanger kopen maar dan zegt Marianne dat ik nog een verrassing tegoed heb en ze geeft me een zelfgemaakt aandenken, een sleutelhanger dus, aan deze dag. Deze komt natuurlijk aan mijn wandeltas!!
Na een broodje bij de Hema lopen we samen weer naar de bus die na een paar tellen er aankomt. In Zoetermeer drinken we samen nog even een bakkie koffie en daarna vertrek ik weer richting Spijkenisse.
Jammer dat ik niet de hele dag mee kon maken maar ik heb genoten van deze leerzame stadswandeling. Het was ook nog eens reuze gezellig!
Martin en Marianne bedankt

Kennedymars RWV 25-26 april 2014 / 80 km

Met een gezonde spanning in mijn buik bereid ik me voor op een lange wandeling, 80 km oftewel een Kennedymars. Deze wandeling start vanuit het sportcafe De Fakkel in Ridderkerk en via Dordrecht weer naar Ridderkerk. Als ik daar aankom zitten mijn wandelvrienden er al, Carla en Arjan, Wil, Erik en Coert. Sommigen van hen lopen de hele tocht met me mee, anderen lopen hun eigen tocht. Later komen ook Geert, Larissa en Rob aan. Rob komt uit Katwijk, hij vraagt of hij met ons mee mag lopen. En waarom niet, hoe meer zielen hoe meer vreugd. Klokslag 22.50 gaan we naar buiten waar we nog even door Mar op de foto worden gezet, en Gijs zijn praatje houdt, het is nog geen 23.00 uur als we mogen vertrekken.

De eerste verzorgingspost is bij Antilope Outdoor, waar we ook van het toilet gebruik kunnen maken en dat is een luxe die voor deze tocht heel zeldzaam is! Hier neem ik een heerlijke kop vers gezette koffie en een boterham want daar ben ik wel aan toe na 9,3 km! En ik vind het ook best koud!!

Vanaf deze post lopen we richting Kinderdijk, daar ben ik nog nooit geweest en hoewel het nog best donker is, vergaap ik me aan de schoonheid hiervan. Wat is het stil en de molens doemen voor me op in het zachte maanlicht. Ik geniet! Deze weg is erg lang, bijna 2300 meter maar erg mooi en ik vind het jammer dat het donker is nu. Ik kan me voorstellen dat buitenlanders hier lyrisch over worden!

Bij de volgende verzorgingspost neem ik weer een kop koffie en een boterham, ik heb vandaag enorme behoefte aan caffeine! En het zijn geen slappe aftreksels van automatenkoffie, nee.....vers gezet! En dat proef je.

Via straatjes door Alblasserdam en Oud-Alblas over dijken komen we bij de eerste binnenrust bij cafe de Krom. Bijna iedereen is hier al geweest, het is er stil. Ik wissel mijn shirt voor een schone, bestel wat te drinken en neem het er even van!
Hierna lopen we richting Dordrecht, waar heel wat voetstappen van mij liggen omdat ik daar best vaak wandeltochtjes gelopen heb. We komen langs de skibaan en het golfterrein en ik vermoed dat we niet het asfaltpad erlangs nemen maar het dijkje aan de andere kant. En ja hoor, de pijlen wijzen inderdaad daarheen! Mopper-de-mopper in mezelf loop ik achter Carla, en denk aan leukere dingen dan lopen over deze dijk! Rob komt me achterop gelopen en zegt enthousiast: "mooi is het hier he?" en ik sla hem nog net niet in elkaar, hahaha!! Maar daar komt natuurlijk ook weer een eind aan en als we de dijk verlaten zien we de verzorgingspost van Astrid en Julia. Eindelijk, weer eventjes vertroeteld worden.......een bakkie koffieeeeee!!!

De tweede binnenrust is al net zo rustig! Ze zijn de boel al aan het schoonmaken maar we gaan er toch even zitten voor een versnapering.
Via allerlei parkjes en straatjes door Dubbeldam en Dordrecht, we gaan hier nog even op de schommel, Larissa en ik, komen we bij de volgende verzorgingspost onder de brug bij Zwijndrecht. Hier wachten ze ook met smart op de laatste lopers, wij dus. We worden weer in de watten gelegd met een soepje en een boterham en ik geniet ervan in het zonnetje op een dekentje. Hans, die ons vanuit RWV begeleid, gaat er eventjes bij liggen, gelijk heeft hij. En ik neem een paar foto's van ons groepje, het is lekker hier in het zonnetje.

Als we weer op willen stappen, gaat de bel van de brug! Hij gaat open dus kunnen we nog even genieten van de extra tijd. Maar dan is het weer tijd om te vertrekken en ik moet mijn spieren even tot de orde roepen, jullie moeten weer aan de gang!

Na iets meer dan 5 km komen we aan bij de volgende verzorgingspost aan het Weetpunt. Dit is de "fruitpost", heerlijke fruitsalade! Maar hier krijg ik een niet zo leuke mededeling te horen, wij hebben nog maar heel weinig tijd voor de komende rusten. Dit drukt een onaangename stempel op mijn gemoedrust, ik heb het gevoel dat ik het deze keer niet ga redden! Met mijn muziek op de oren probeer ik de mineurstemming te dempen, dat lukt aardig. Maar als ik zie welke richting we op gaan, raak ik even in "paniek"! Ooooh dit gaat erg moeilijk worden! Mijn voeten doen me enorm pijn en de gedachte dat ik het niet ga halen onverdraaglijk. Ik besluit Frans te bellen om te vragen of hij me er doorheen wil praten en dat lukt. Als ik bij de verzorgingspost kom, krijg ik vijf minuten om bij te komen, meer niet. Ik neem een vla want brood krijg ik op dit moment niet weg en een paar bekertjes sinas en het huilen staat me nader dan het lachen maar roep mezelf tot de orde en ik ga weer verder.

Hierna lopen we naar de Heijnenoordtunnel! Saaier dan saai is deze weg maar ja, ik moet toch bij de finish zien te komen. Ik duik nog even de struiken in, want toiletmogelijkheden zijn er maar weinig op deze tocht. Met de muziek hard op mijn oren stuif ik mijn wandelmaatjes voorbij, ik zie ze wel bij de volgende binnenrust. Als ik de pijlen op de grond zie met: heen en terug, denk ik er aan om deze rust niet te pakken en door te lopen maar iets zegt me toch door te lopen naar deze rust. We moeten daarvoor helemaal om het terrein heen lopen, je ziet de kantine van de hockeyvereniging al heel snel liggen maar het duurt nog even voor ik er ben. Ik word op de foto gezet door Danyell.

En dan zie ik tot mijn grote verrassing Silvia staan, zij besluit een stukje met ons mee te lopen tot de finish. Ik vlieg haar in de armen, blij met deze steun! Mar is er ook en geef haar een knuffel. Ze spreken me moed in voor het volgende stukje al is het me hard te moede. Ik ben nog steeds bang het niet te halen, vanaf hier is het nog 19 km! Dat betekent nog ruim vier uur doorlopen! Pfff....waar ben ik aan begonnen? Nou ja, Silvia loopt met me mee om me door de moeilijke momenten heen te sleuren! Daar ben ik wel erg blij mee.

Ik weet ook dat er een mooi maar zwaar stuk aan zit te komen, de Grienden. Samen met Sil en Geert loop ik hier doorheen maar als ik aan het eind daarvan Gijs in het gras ziet zitten die ons de richting van het gras op dirigeert, breek ik. Want ik weet, dat dit stuk ook parallel gelopen kan worden, over asfalt!! Maar dat mag niet........boehoe!!
Op het Koedoodpad is de een-na-laatste verzorgingspost, en ik laat me hier ook weer vertroetelen er wordt vanalles aangedragen, van banaan tot krentensnee en ik neem het dankbaar aan. Bekertjes cola giet ik erin voor een beetje meer energie en ik kan er weer even tegenaan hoewel ik het op dit moment, op het 68-km punt erg moeilijk heb. Ik baal ervan dat er een foto van gemaakt wordt maar als ik die de volgende dag terugzie op Facebook vind ik hem toch wel leuk!

Hierna komen we weer langs cafe het Schaapje, ook zeer bekend bij mij van vorige wandeltochten, maak dankbaar gebruik van een Dixie langs de kant van de weg en we lopen richting het Kooiwalbos, want daar moeten we doorheen om naar de laatste verzorgingspost te gaan. Hier bel ik Frans weer om me door de laatste meters te laten slepen. Ik zie aan het eind van dit park Gerrit van RWV zwaaien en ben blij dat ik het weer gered heb. Voor mijn gevoel duurt deze rust best lang en sta als eerste van de groep op om te vertrekken want ik weet dat ik nu veel moeite heb met opstarten.......langzaam komt er weer wat "snelheid" in en maak me op voor de laatste 6,1 km!!! Het ziet er naar uit dat ik niet helemaal binnen de tijd binnen zal komen, maar van de organisatie hoorde ik net dat de prestatie van uitlopen telt en niet de snelheid waar je het op doet. Gelukkig maar, dit geeft weer moed!!

Als ik het viaduct van het knooppunt Ridderkerk zie heb ik Frans weer aan de telefoon en ik deel mijn vreugde met hem want nu duurt het echt niet lang meer! Hoewel.......???
Op de brug naar Ridderkerk komt Ger van de organisatie ons tegemoet lopen en zegt dat het vanaf de rotonde nog ongeveer 1 km naar de finish is en ik haal opgelucht adem. Ik ga het halen! Frans staat me al op te wachten en samen lopen we over de finish en mag ik mijn medaille en diploma in ontvangst nemen. Ik ga nog eventjes zitten in de kantine om deze overwinning op mezelf te vieren en drink er een biertje op die aardig binnenkomt! Ik krijg cadeautjes waar ik superblij mee ben!! Lachend neem ik afscheid van mijn wandelvrienden als ik een belletje krijg van het thuisfront, ze staan op me te wachten op de parkeerplaats.

Heel erg moe maar voldaan ga ik meteen onder de douche en duik ik mijn bed in om vervolgens het klokje rond te slapen! Mijn vierde KM is een feit en ik ben supertrots op mezelf al kostte het deze keer veel meer moeite!!
Als laatste wil ik de organisatie bedanken voor de top-verzorging! Eigenlijk te veel en te goed, want het gevaar dreigt te lang te blijven zitten omdat het altijd zo gezellig is!!!!! Maar niettemin..............BEDANKT!!!
Nog meer foto's onder het kopje foto's aan de rechterzijde.

Paastocht Gouda 21-4-2014 / 27,1 km

Nadat ik zaterdag 19 april een tochtje "trainen op rusten" heb gedaan, besluit ik om op Tweede Paasdag een tochtje te lopen in Gouda en wel de Paastocht samen met Silvia en Larissa. Het is alweer een poosje geleden dat ik met "de meiden" op stap ben geweest, ik heb er wel weer zin in! Zogezegd zogedaan, en ik maak een carpool-afspraak met Larissa. Als ik afgezet word op het station Capelsebrug komt ze net aanrijden en ik stap in een loeiwarme auto!! Larissa houdt van tropische temperaturen blijkbaar! We rijden zo richting Krimpen aan de IJssel om Silvia op te pikken en gedrieën rijden we naar Gouda.

Het inschrijven is zo gepiept, Silvia schrijft ons drietjes in. We krijgen kaartjes mee voor de pont, leuk want er zit weer een overvaart(je) in! Een soort mini-cruise hahaha!
Vol goede zin stappen we de de bebouwde kom in van Gouda, en wie zien we daar ineens aan komen fietsen? Ilonka! Zij komt net van de HAP vandaan omdat ze afgelopen zaterdag de Kennedymars van Sittard in een recordtijd gelopen heeft en wat last heeft van haar enkel, en ze kan dus niet met ons meelopen. Dan maar een stukje meefietsen, gezellig! Voor haar ook goed, kan ze haar afvalstoffen wegfietsen. Ook al gaat dat fietsen niet erg hard, met ons tempo! En zo lopen we al babbelend met elkaar naar de brug vlakbij Waddinxveen en het Gouwe Aquaduct. Deze brug staat open maar dat geeft niet want dat geeft ons de kans een paar foto's te maken!

Als de brug weer dicht gaat, kunnen we verder, richting de eerste rust die bij de speeltuin is. Maar voordat we daar aankomen moeten we eerst nog langs het Gouwe Kanaal, waar veel vissers zitten. Eentje heeft zelfs zijn tentje opgezet op onze route! Het pas maar net, we kunnen er nauwelijks langs! Het is wel heerlijk wandelweer, er worden heel wat zweetdruppels geplengd! Het jasje kan zelfs uit! Na ongeveer negen kilometer, komen we bij de speeltuin aan en nemen we het er lekker van! Een kopje koffie gaat er altijd in en ook maar een paar krentenbollen, ik zal de energie nog nodig hebben!

Na de rust steken we de Gouwe Rivier over om vervolgens de polder in te gaan richting Gouderak waar het pontje wacht. Deze polderwegen kunnen me helemaal niet bekoren, maar omdat het onder elkaar zo gezellig is, heb ik er niet zo erg in. Hier nemen we afscheid van Ilonka, zij moet vandaag nog naar een verjaardag. Ik neem de omgeving in me op, het is wel rustgevend, en maak foto's van divers gevogelte zoals een zwanenpaartje en meerkoetjes op een nest. En we zien een fuut, is dat nou een vogel of een eend, we zijn het er niet over eens!
Bij het pontje is tevens een rust waar ik lekker een soepje ga eten, goed voor het zout. En zout is tie! Tjonge.......maar wel lekker.......al ga ik wel even mijn flesje water aanvullen, ik zal het nodig hebben straks!
Larissa neemt een "Danyellfoto" (= een foto van eten)

Na dit intermezzo gaan we richting pontje, dat is 100 meter van de rust vandaan. We moeten er eventjes op wachten want hij is net weg, maar hij blijft niet lang weg zodat wij ook overgezet kunnen worden. Het gaat zo snel, dat ik al foto's makend er geen erg in heb dat we alweer aan de overkant zijn!
Het stuk naar de volgende rust, weer bij de speeltuin waar we net waren, is nou niet mijn favoriete omgeving, polderrrrrr en door parkjes en langs water. Nou ja, het moet maar! De ene voet voor de andere en genieten van het lachen, want dat doen we wel!

Bij de speeltuin is het weer tijd voor een sanitaire stop en een bakkie. Die moet ik maar weer snel opdrinken want Larissa krijgt het koud, zij houdt ook niet zo van lange rusten en daar moeten we dan wel rekening mee houden...........

We komen allerlei beelden tegen, eentje waar je naast kan zitten wat een hilarisch tafereel oplevert, en eentje vanuit de verte, van over elkaar springende mannen (of zijn het vrouwen, dat is niet goed te zien).
Vanaf de laatste rust is het nog ongeveer 9 kilometer en ik denk deze niet zonder een rust te volbrengen maar......we gaan ook altijd 15 km kuieren in het Kralingse bos en dan rusten we ook nooit dus het moet kunnen! Het gaat echt dwars door de polder en komen langs een poezenopvang met een poezenhok waar "Poes" op staat. Onze poes heet ook "Poes", dat is toevallig! Er staan schaapjes te grazen in het gras en Larissa moet deze natuurlijk weer op haar eigen wijze begroeten, de omstanders schrikken ervan!! Ja, zegt ze, ik moet mijn familie toch even gedag zeggen??

Na een stukje bebouwde kom worden we door een leuk stukje natuur geleid, langs een begraafplaats. We roepen nog eventjes naar een dame die ons wel heel erg snel passeert want zij ziet de pijl over het hoofd, maar hoort ons uiteindelijk toch. Dit is een verrassend mooi stukje waar we even van kunnen genieten. Na wat kruip-door-sluip-door wegen komen we dan uiteindlijk aan bij de finish. Die kreet staat duidelijk omschreven en is dus niet mis te verstaan. He he voor mijn gevoel zijn we er dan eindelijk! Na afmelden rijden we meteen door naar het station waar ik opgewacht word om naar huis gebracht te worden. Ik voel mijn spieren wel hoor, maar ik heb er wel van genoten.....het was gezellig!

Voor nog meer foto's rechts onder het kopje "FOTO'S"

Fellenoordtocht Drunen 2014 / 5-4-2014 / 25 km

Vandaag staat er een bostochtje op het programma in Drunen. Daarvoor moet ik ietsje langer rijden in de auto richting Brabant, maar dat heb ik er wel voor over. Om 6.45 uur stap ik in de auto om naar het startbureau in Drunen te rijden, deze zit in cafe de Welhoek. De Tomtom stuurde me er moeiteloos naartoe en het parkeren is ook goed geregeld, er staan vrijwilligers van wandelsportvereniging Waalwijk die deze tocht organiseert klaar om iedereen naar een goede plek te dirigeren. Dat vind ik prettiger dan te moeten zoeken naar een plekje in een woonwijk ofzo.....
Als ik naar het cafe loop zie ik Robert zitten met zijn broer, hij gaat de 40 km route lopen, ik hou het op 25 km vandaag! Ik maak even een praatje en meteen daarna zie ik Frans met wie ik deze tocht ga lopen. Bij het inschrijven sta ik naast een man die wel heel erg onwelriekend ruikt...naar de rook en zweet......bah! De dag is nog maar net begonnen zeg!

Maar niet getreurd, we wachten even op het startsein van 8 uur, dan worden de routes uitgedeeld, en we wachten ook op de grote meute die tegelijkertijd vertrekt, wij sluiten daar rustig bij aan. De routebeschrijving is in een groot lettertype uitgeprint, voor brilgebruikers wel makkelijk! Wel jammer vind ik het dat er geen afstanden bij staan, alleen bij de rustpunten. Nou ja, je kan niet alles hebben!

We gaan meteen al over onverharde wegen en dat zal het karakter zijn van deze tocht. Bij de "Zandwinplas Drunen" worden we even op het verkeerde spoor gebracht, maar andere wandelaars die na ons komen lopen wel de goede richting op en wij volgen ze dan maar. Het weer is erg zacht voor de tijd van het jaar hoewel het overwegend bewolkt is, de temperatuur is prima om in te wandelen! Op 3 km gaan we even op een bankje zitten om te genieten van het uitzicht, de stilte en de vogeltjes die het hoogste woord hebben. We hebben de hele dag de tijd om de wandeling tot een einde te brengen en trainen op rusten is erg belangrijk!

Na nog eens 3 km langs het afwateringskanaal 's Hertogenbosch-Drongelen, komen we bij de wagenrust van deze wandelvereniging waar ook een dixie staat en daar maak ik dankbaar gebruik van. De locatie is een ijsbaan, die op dit moment natuurlijk droog staat! Frans haalt vast een thee voor ons. Dit is te verkrijgen met consumptiebonnetjes die je bij de start kan kopen, dit vind ik ook wel handig in gebruik, geen gedoe met kleingeld wisselen. Er staan versnaperingen op tafel, gratis te verkrijgen. Een salmiaklolly bijvoorbeeld, of een handje vol snoepjes!

Na deze rust lopen we verder door de Loonse en Drunense duinen, hoewel we niet door de zandverstuivingen hoeven dit keer. De paadjes zijn goed te belopen, en we genieten er met volle teugen van. Zo stil dat het hier is, met af en toe het geluid van een specht in de verte en ons verwonderen over hoe mooi Nederland eigenlijk wel is.

De volgende rust is bij boerderij Fellenoord, waar deze tocht naar genoemd is. We nemen daar een tomatensoepje en eten deze lekker op een bankje in de zon. We kletsen wat met andere wandelaars en ik vul hier mijn waterfles weer bij. Frans kletst met een bekende van de vierdaagsecamping die hij hier weer tegenkomt, zij loopt de 40 km route en verbaasd zich erover dat wij hier "pas" zijn! Wij nemen er dan ook de tijd voor vandaag!! Deze rust zit voor ons op 13,4 km dus we mogen nog een eindje wandelen en zijn nu ruim over de helft. Veel is er niet over te vertellen, we zien alleen veel bos en duinen en natuur. Genieten dus! En het zonnetje begint door te komen, het wordt zelfs zo warm dat onze jassen uit kunnen!

De laatste rust, op 20 km met wederom een dixie tot onze beschikking is het tijd voor een bakkie koffie! Met lekkere krentenbolletjes die op tafel staan. Er staat een paasstukje op tafel en een leuke paastak versierd bij de caravan, ik maak er een foto van.

In de laatste vijf kilometer komen we langs een kinderboerderij, met leuke hertjes en wilde koeien. Een ervan staat lekker op zijn gemakkie in een grote vijver, dat daar volgens mij niet voor bedoeld is maar ja, je zal het maar warm hebben als koe!! Ik maak een paar foto's van de hertjes, altijd leuk....

Aan een andere vijver zitten vissers met een tentje, een mooie visplek!
Als we aan het eind van de wandeltocht komen, zien we dat het ver over vijf uur is, dat is de sluitingstijd van het startbureau. Maar ze zijn nog gewoon open en we kunnen ons alsnog afmelden en ik kan een stempeltje krijgen voor in mijn boekje, wat ik alweer bijna vergeet!

Als afsluiter nemen we er nog een drankje bij en een lekkere huisgemaakte soep en gehaktbal en het zonnetje schijnt nog steeds, dus nagenieten op het terras die we helemaal voor onszelf hebben, iedereen is al naar huis! Maar dan worden we weggestuurd, want het cafe gaat sluiten! En hiermee komt er een eind aan een geweldig mooie wandeldag!

Ik ben nog iets vergeten te vermelden, ik heb zowaar vier sleutelhangers verkocht voor het KWF dankzij Frans want hij begon er over, hij heeft zelfs zijn eigen sleutelhanger afgestaan!