AD Cityrun 8-4-2018 / 4,2 km rennen

Het marathonweekend is voor mij al jaren een druk weekend want ik werk daar als vrijwilliger op het wedstrijd secretariaat, dit keer bij de startnummers! Maar nu heb ik het gecombineerd met een loopje tussendoor namelijk de AD Cityrun van 4,2 km, een zogenaamde "mini-marathon"! Maar ik heb een startnummer voor de 10,5 km en dat laat ik even omzetten omdat ik deze afstand nog te hoog gegrepen vind! Daar moet ik nog even voor trainen.......

Die bewuste zaterdag neem ik mijn loopspullen mee, en ga eerst een paar uurtjes startnummers uitdelen. Maar hoe verder de tijd verstrijkt, raak ik toch wel enigszins nerveus. Gek eigenlijk. Rotterdam is mijn geboortestad en ik heb er vaker een rondje gelopen, zelfs samen met mijn zusje!

Als het bijna tijd is om mij om te gaan kleden zie ik ineens Linda en Trudy, zij gaan ook mee omdat Trudy 2 startbewijzen heeft gewonnen bij Evy. Ze komen bij mij hun spulletjes afgeven en ik ga mij meteen omkleden dan kan ik meteen mee naar het startvak. Hans is inmiddels ook gearriveerd voor de broodnodige support en de foto's voor en na de loop.

Gedrieën lopen we de stad door richting startvak, het is een stukje lopen omdat er gedeelten van de straat zijn afgezet. Er is ook nog een kidsrun gaande. Als zij klaar zijn mogen wij vertrekken. Maar eerst staan we nog met elkaar in het startvak te kletsen en de tijd te doden tot het startsein gaat, om 15.30 gaat het startschot.

Het is warm vandaag en ik kan moeilijk in mijn ritme komen omdat er hele hordes schoolkinderen de route als schoolplein gebruiken, ik word kris-kras ingehaald en ineens stoppen ze weer met z'n allen om vervolgens te gaan wandelen. Dat gaat ten koste van mijn loopplezier maar ik neem me voor mij er niet te veel van aan te trekken. De route gaat over stoepjes en straattegels wat betekent dat ik goed moet opletten waar ik mijn voeten zet. En dan voel ik een losse schoen......nee he? Mijn veter los. Ik moet Trudy laten gaan, ik kan haar goed bijhouden maar lopen met een losse schoen is niet fijn.

Ik loop richting het Churchill plein als ik Ardie zie. Zij werkt als verkeersbegeleider en ik roep. En ze zwaait enthousiast terug. We maken een raar lusje op de Schiedamse dijk om meters te maken denk ik, en ik passeer Ardie weer. Alweer tijd voor een zwaaimomentje!

In de verte doemt de Coolsingel op, het is nog maar een stukje naar de finish. Er is minder publiek dan bij de echte marathon maar de sfeer is hartstikke gezellig en ik word op de foto gezet als ik de finish overga. Ondanks de warmte heb ik lekker gelopen en ik krijg een medaille aangereikt. Hans maakt ook een finishfoto en mijn zusje zie ik ineens verschijnen samen met haar vriend! Met Hans lopen we samen naar het WTC want mijn werk zit er nog niet op. Daar aangekomen neem ik afscheid van Hans en kleed ik me weer om, fris mezelf op en ga even lekker ontspannen en uitzweten op een bankje in de hal. Ik heb er weer een medaille en een loopervaring bij!

Halve van de Haar / 2-4-2018 / 5 km rennen

Vandaag heb ik twee bekende Nederlanders gezien (Sander Lantinga en Eveline de Bruin) tijdens het supporteren van een vriendin en zelf ook een leuke loop gedaan waarvan hier het verslag.

Maandag Tweede Paasdag is er een loopje te doen in Haarzuilens, tijdens de Halve van de Haar in Haarzuilens. Het is een druilerige en koude dag vandaag. Maar ik heb er zin in!!
Voordat Hans en ik mijn startnummer kunnen ophalen, Hans gaat mee om mij aan te moedigen, moeten we een flink eind lopen. De parkeerplaats is op een groot veld, 10 minuten lopen verwijderd van de start.....nou ja, dan zijn de spieren gelijk warmgelopen. Goed geregeld, dat wel. We worden door parkeerwachten naar een plekje gewezen.

Dan mijn startnummer ophalen, opspelden en nog even een sanitaire stop. Het is druk ondanks het slechte weer maar wel gezellig. Als het bijna tijd is begeef ik me naar het startvak. Glijden en glibberen over houten planken maar dat is wel beter dan door de modder lopen!
Ineens zie ik Carola, of zij ziet mij. We kletsen wat in de startrij, Aike is er ook bij maar tijdens het lopen doen we ieder ons ding. Met mijn muziekje op ren ik over de startmat.

Ik zwaai naar Hans en even verderop zie ik Annika staan en zwaai ook naar haar. Zij gaat straks 10 km lopen, stoer hoor!
Het gaat heerlijk soepel en al snel zie ik het ene km bordje na het andere voorbij komen. We lopen een rondje om het kasteel de Haar, ik geniet van het uitzicht. Ik haal zelfs mensen in, dat gebeurd eigenlijk zelden.....ik vlieg over het asfalt hahaha!
Ik zie Hans staan bij een tijdsaanduiding, ik zie 35 minuten, het zal toch niet??? Want ik moet nog een klein stukje. Vorig jaar was de route namelijk niet precies 5 km, nu wel maar dat wist ik niet. Als ik de finish overloop zie ik Carola staan en we kletsen wat. En dan vergeet ik gewoon mijn Runkeeper uit te zetten.....mijn netto tijd is 39.21! En dat is 1.20 minuut sneller dan vorig jaar! Ik ben superblij maar ook omdat ik echt heerlijk gelopen heb! Ik ga nog even naar de start van de 10 km om Annika aan te moedigen en dan lopen we op ons gemak naar de auto, want ik ben aardig afgekoeld en krijg het koud. Maar als we bijna bij de auto zijn, zie ik de 10 km lopers voorbij komen en we besluiten nog even op Annika te wachten, die komt dan ook hier voorbij. Dat duurde nog best wel eventjes, maar uiteindelijk zien we haar ook voorbij komen en het gaat goed! Super!! Later hoor ik dat ze de hele route uitgelopen heeft. Knap gedaan hoor Annika!
Moe maar voldaan rijden we weer naar huis, weer een nieuwe medaille rijker!

Paastocht Gouda 31-3-2018

Je hebt wel eens van die dagen waarop alles mis lijkt te gaan, zo ook vandaag. Dat lijkt dramatisch, maar achteraf hebben we een leuke dag gehad, waarvan hier het verslag.

Zaterdagochtend rijden Hans en ik naar Gouda alwaar de Goudse Paastocht wordt georganiseerd door de wandelvereniging DES. Ik heb hier al tientallen keren een tochtje gelopen, ik weet wat ik kan verwachten namelijk een goed verzorgde en gepijlde tocht.
Hans zet mij even af zodat hij de auto kan parkeren, de grote parkeerplaats is weer vol helaas, en ik begeef mij naar de startlocatie waar het al enorm druk is. Het inschrijven gaat vlot en we krijgen de routebeschrijving mee op twee A4-tjes. Lekker groot geschreven en voor 15 km een uitgebreide beschrijving, dat moet goed komen (dus geen lange, rechte en saaie wegen). We gaan richting Hekendorp en Reeuwijk en dat is weer anders dan vorig jaar.

Alvorens wij van start gaan, klets ik nog eventjes met Karin die buiten op Trudy staat te wachten, en Hans komt een collega tegen, maar eindelijk kunnen we van start. Het weer is ons vandaag gunstig gezind, er staat nauwelijks wind, de temperatuur is goed en het is droog met kans op af en toe een zonnetje. Kortom, goede condities voor een heerlijke wandeldag!

Totdat we verkeerd lopen.......na de sluizen komen we op een mij wel heeeeel bekende weg, namelijk de weg naar de finish! Dat klopt niet want de gps geeft aan dat we er net 8 km op hebben zitten. Na enig gepuzzel en gevraag besluiten we een stukje terug te lopen om te kijken waar het mis is gegaan. Daar komen we dus niet achter maar we vragen het even aan tegemoet komende wandelaars die de 10 km route lopen!! Dus toch.....we zitten op de verkeerde route! Later blijkt, dat er een stuk weg was afgesloten, kennelijk op de plek waar de aanduiding van onze splitsing stond!

Nou ja, we proberen er het beste ervan te maken, lopen terug naar de finish en we besluiten dan ook de stadswandeling erbij te doen, het is toch lekker weer! Op weg naar de finish komen we Charlotte tegen en we maken natuurlijk even een praatje.
Na het afmelden en stempelen krijg ik een nieuwe routebeschrijving, een bakkie koffie als troost en een bammetje erbij. Dan gaan we weer op pad.

Het is een mooie, afwisselende route met veel bezienswaardigheden. Na ongeveer een uurtje lopen krijgen we trek in een cappuccino en bij het havenmuseumcafe de IJssel nemen we een pauze en laten we ons de koffie goed smaken!
Daarna vertrekken we voor de rest van de route maar dan gaat het wéér mis! Want we missen een aanwijzing: ga het 1ste steegje in.......tja!
Dan maar verder lopen tot we weer een aanwijzing op de beschrijving zien die ons wel wat zegt en weer doorlopen. Maar dan blijkt al snel, dat we aan het eind zijn gekomen van de stadswandeling. We hebben heel veel niet gezien, zoals de Vismarkt en de markt met het mooie gemeentehuis. Nou ja, wel jammer maar een goede reden om de beschrijving te bewaren voor een volgende keer, om het nog een keer over te doen met nóg mooier weer!

De auto staat geparkeerd op de route, dus wij maken daar wel gebruik van en lopen daarom niet terug naar de startlocatie. Ik heb me toch al afgemeld voor de tocht en een stempel gekregen. Wij rijden daarna nog even naar de Vrijbuiter, een outdoor winkel hier in de buurt waar ik een paar nieuwe wandelschoenen koop, en een bekende wandelaarster tegenkom die zich ook een paar stappers laat aanmeten. Dus eigenlijk een welbestede dag achteraf, ondanks de "missers"! En toch nog ruim 18 km gelopen vandaag.Ik heb genoten van de route en de stadswandeling. Bedankt wandelvereniging DES en vrijwilligers.


klikkerdeklik voor meer foto's

RET Wandeltocht 17-3-2018 / 35 km

De weersvoorspelling is niet al te best maar ik heb vandaag, zaterdag 17 maart, mijn zinnen gezet op een 40 km tocht in mijn eigen stadje, Rotterdam! Als ik de gordijnen opentrek zie ik een witte wereld, het heeft zelfs een beetje gesneeuwd! Maart roert zijn staart.......windkracht 8 vandaag met een gevoelstemperatuur van -10, ga d'r maar aan staan! Nou ja, muts en sjaal en een paar lagen kleding moeten de kou wel tegenhouden en ik ben niet van suiker..........

Na de auto sneeuw vrij te hebben gemaakt rijdt Hans mij naar de startlocatie, bij de remise van de RET in de Waalhaven, lekker dichtbij want na 21 minuten staan we voor een dichte deur......eeeeuh......we moeten eigenlijk aan de andere kant zijn maar wij zijn eigenwijs, en ik roep een chauffeur van de RET, die doet het hek welwillend voor ons open maar vraagt niets. Oké.......het is even zoeken naar de juiste ingang maar uiteindelijk toch gevonden! Er zitten al een aantal mensen te wachten, men is nog niet startklaar, de vrijwilligers van de Wandelvereniging RET moeten nog vanalles organiseren zoals een schaar voor de plaatjes! De koffie is ook nog niet klaar......Nadat ik mijn formuliertje heb ingevuld mag er dan eindelijk ingeschreven worden maar heel mijn doopceel wordt gelicht en dat duurt effe.......

Klokslag 8 uur, of eigenlijk een paar minuten voor 8 neem ik afscheid van Hans, hij vindt 40 km wat te ver en ik loop de koude ochtend in richting de Maastunnel met mijn muziek startklaar want ik loop alleen. Leuk, na jaren erdoor gefietst te hebben mag ik een keertje lopend door de tunnel. Met de grote roltrap naar beneden geeft een heel apart gevoel. Het is best bijzonder om op deze manier het water over te steken want we komen aan op de Parkkade aan de overkant. De Euromast en het drijvende Chinese restaurant is ook best wel typisch Rotterdams! Wij hebben daar ooit onze trouwfoto's geschoten.....

Bij de "pluk-me-kaal-straat", dat is Rotterdams voor de Puntegaalstraat gaan we de brug over naar de parksluizen. In deze straat zat vroeger het kantoor van de belastingdienst, nu doet het gebouw dienst als appartementen complex.

Bij de Aalbrechtkade waar een oversteekplaats is zien we een moskee, de Mevlanamoskee. Een moskee die in 2001 voor de Turks-Nederlandse gemeenschap werd gebouwd naar ontwerp van architect Bert Toorman. De moskee heeft twee minaretten van 42 meter hoog en een met koper. Het is een imposant gezicht.

Middels de Beukelsdijk komen we bij de oude ingang van diergaarde Blijdorp, de nieuwe ingang zit aan de andere kant. De ingang wordt nog wel steeds gebruikt en ziet er wat ouderwets uit.

En dan herken ik de achterkant van het grote treinstation van Rotterdam, het Centraal Station. Dit station is recent verbouwd met aan de voorkant een mooie gevel, daar zie je nu niets van helaas, we lopen er voorbij.

Voor ik er erg in heb loop ik het centrum alweer uit en eigenlijk ben ik nu wel toe aan een rust maar ik moet nog eventjes doorlopen. Het duurt nog twee kilometer voor ik me kan opwarmen bij brasserie Woodz aan het Langepad in Kralingen. Het opwarmertje doet me goed maar ik blijf niet al te lang zitten, ik mag nog een paar kilometer, heb er net 12 op zitten.

Na de rust ga ik de kou weer in, richting Kralingse bos. Hier heb ik heel wat voetstappen liggen vanwege de vele winterseries die ik heb gelopen bij de RWV. Ik loop ruim vier kilometer door dit bos tot aan de wijk Oud-Kralingen waar veel mooie en statige huizen staan. Het is een rustige buurt. Hier staat ook een oorlogsmonument waar ik even bij stil sta, altijd een bijzonder moment en ik maak tijd voor een foto. Later hoor ik van Annie dat dit de Steen der 1000 tranen heet.

Vlak voordat ik het arboretum Trompenburg bereik, maak ik weer eens kennis met de grond! Dat heb ik al een tijdje niet meer gedaan, vorig jaar februari voor het laatst dus het werd weer eens tijd! Gelukkig geen nadelige gevolgen en ik kan weer verder met de tocht. Ietwat aangeslagen loop ik de Maasboulevard op, gelukkig met de wind in de rug! En wat voor wind, windkracht 8! Maar hierdoor heb ik er lekker de vaart erin en ik krijg geen kans om het koud te hebben. En er valt hier heel wat te zien, de overkant met het Unilever gebouw, de Willemsbrug in de verte en natuurlijk de Erasmusbrug. En het oude zwembad Tropicana dat nu grondig verbouwd gaat worden. De Willemsbrug gaan we over richting het Noordereiland. En hier heeft de wind wel vat op ons, het is nu echt bikkelen tegen de wind in! Maar aan het eind van de brug draaien we meteen het eiland op, de luwte in. Het eiland is geen onbekend terrein voor mij, ik kijk er dagelijks op vanuit mijn kantoor in de Wilhelminatoren.

Op 25 km is er een kans op een warme onderbreking waar ik dankbaar gebruik van maak. We lopen de pier op richting Hotel New York, Las Palmas en LantarenVenster. Vlakbij het hotel ga ik bij Loetje naar binnen, ik heb zicht op de Rijnhavenbrug, a.k.a. "De taartschep" of de Hoerenbrug die Katendrecht verbind met het vaste land. Maar daar ga ik straks naartoe, eerst even een theetje drinken!

Ik ben weer lekker opgewarmd en vervolg de route naar Katendrecht. Ik loop vier wandelaars achterop, blijkt één van hen een oude bekende te zijn, Ellen. Zij lopen de 15 km route en het tempo is mij wat te laag dus ik blijf niet bij hen en loop door, als ik even later op drie wandelaars stuit. En één daarvan is ook een bekende, Sjaak. We maken allemaal op hetzelfde moment een foto van Hotel New York. We lopen een stukje samen op, tot de wagenrust van RET opdoemt. We gaan er even een hartversterkertje halen, tenminste de mannen, ik hou het bij een yoghurtje. Ik wil niet te lang zitten want het is buiten en dus koud en ik heb net gezeten, ik neem weer afscheid van Sjaak.

We verlaten Katendrecht, lopend langs de Rijnhaven. De wind heeft hier vrijspel dus ik ben blij als ik het einde van de kade bereik. En dan richting Maashaven, daar kom ik Rinus tegen met drie dames. Met hen loop ik een stukje op tot de splitsing, zij lopen 25 km.

En dan gaat het mis......in het Zuiderpark raak ik het spoor bijster. Ik let teveel op de route beschrijving, iets met een eiland, zonder de pijlen te volgen. Ik zie geen pijlen meer, ik raadpleeg een plattegrond en ik vraag aan een voorbijganger waar we zijn. Het blijkt de Oldengaarde te zijn.......maar wat nu, links- of rechtsaf gaan? In de verte zie ik Bert lopen, ik vraag aan hem: waar is het fout gegaan en hij besluit terug te lopen naar de brug, waarschijnlijk ging het daar fout. Maar ik weet dat we vlakbij Slinge zijn en ik loop door, geen zin om te verdwalen in die kou!!

Op de Oldengaarde.....jee wat is die straat lang....zie ik ineens weer een pijl en besluit deze te volgen, het park weer uit en op naar de Dorpsweg. Daar bel ik Hans want volgens mij zit ik nu niet ver meer van de finish al geeft mijn gps aan dat ik nog lang geen 40 km gelopen heb!

Ik herken nu waar ik ben, en inderdaad, de finish is in zicht! Er staat 35 kilometer op de teller en het is 16.17 uur, een uur te vroeg! Hans is inmiddels ook gearriveerd, ik meld mij af en ga nog heel even "nabieren" met Ed, Peter, Maaike en Anneke die ook een rondje Rotterdam gedaan hebben.
Een leuke tocht die alles in zich had: (veel) stad, bos en water en mooie uitzichten. Ondanks dat ik Rotterdam op mijn duimpje ken, heb ik toch weer nieuwe dingen gezien! Jammer van de snijdende kou maar ik heb desondanks wel genoten. Wandelsportvereniging RET bedankt!


klikkerdeklik en bekijk de foto's hier

Dordtse Biesbosloop 10-3-2018 / 5 km rennen

Zaterdag 10 maart is het weer zover: ik mag een rondje rennen bij een "wedstrijd". Nu gaat het er mij niet om een prestatie neer te zetten, ik vind het gewoon leuk om tussen al die hardlopers een rondje te rennen en dan kan ik meteen kijken hoe ik ervoor sta.

Dus die zaterdagochtend vertrekken we naar de Dordtse atletiekbaan bij Fortius, het voormalige Hercules waar ik een paar jaar geleden ook al een rondje deed met Larissa. Het is eventjes zoeken naar een parkeerplekje, Hans zet mij af zodat ik vast mijn startnummer kan halen en hij rijdt een rondje om een plekje te zoeken. Het is voor mij wel zoeken naar de goede ingang, het bordje "inschrijvingen" wijst naar boven, dus ik ga naar boven, naar de kantine maar ik zie geen inschrijftafels! Dus ik vraag het aan een dame aan de bar, blijk ik om te moeten lopen! Beneden in de gymzaal, daar zie ik inderdaad tafels en eindelijk bereik ik de goede persoon om mijn vooraf ingeschreven startnummer op te halen. Ik ga weer naar buiten en daar is Hans al, hij kon een plekje dichtbij vinden voor de auto, is dat even mazzel!

De start is om 12.00 uur precies, en als ik om 11.45 ontdek dat ik eigenlijk ook nog wel naar de WC moet, doe ik dat maar eventjes. Nou ja, eventjes?? Ik moet weer zoeken naar een toilet! Wat een doolhof is het hier! Als ik klaar ben, kan ik de uitgang niet meer vinden...........precies op tijd arriveer ik op de startplek, bovenaan de dijk. Ik installeer mijn apps voor de muziek en Runkeeper, en bij het startsein vertrek ik. Na 500 meter loop ik alleen en kom tot de ontdekking dat ik mijn TomTom niet aan heb gezet, jammer!
Het lopen valt me zwaar, de temperatuur is ineens gestegen naar 15(!) graden! Ik ben veel te warm aangekleed! Als ik het bordje 1 km zie, zegt Runkeeper dat ook en ik weet dat ik op de goede weg zit qua afstand. Nu is het op karakter doorlopen in mijn uppie! Ik zie na die ene km al iemand terugkeren!! Jeetje..........die is snel! En er komen er steeds meer aan! Bij het keerpunt word ik aangemoedigd vooral zo door te gaan, bij het keerpunt op 3 km zegt een vrijwilliger dat als ik zo doorga ik een toptijd loop! Hahahaha ik lig in een deuk. Bij de weg aangekomen zie ik dat het best wel een lange, stijgende weg is en ik moet mijn best doen niet te stoppen maar ik blijf doorjoggen! Nou nou, het moet wel uit mijn tenen komen! Als ik aan het eind van de dijk twee vrijwilligers zie, focus ik mij op hen en weet, dat ik dan nog maar een klein stukje mag. De atletiek baan komt in zicht, dan nog een kleine 200 meter, maar helaas maak ik geen toptijd. Na 40.44 uur kom ik over de finishlijn, en ik krijg een mooie medaille terwijl mijn chip van mijn voeten geknipt wordt door een vrijwilliger. Op de trap puf ik eventjes uit, naast twee andere dames en ik klets wat met hun, over andere leuke loopjes. Hans zegt trots te zijn op mijn want ik heb 20 seconden minder dan de vorige keer gelopen. Nou, toch nog een kleine opsteker!

Ik ben blij dat ik het weer gedaan heb! Maar die 10 km van 8 april??? Ik heb er een hard hoofd in! Nog een kleine maand en ik ben er nog lang niet klaar voor. We gaan het zien!

Het overzicht op de foto klopt niet, ik drukte te laat op de startknop.....

Zwientjestocht 24-2-2018 / 20 km

Het belooft een ijzig koude dag te worden vandaag maar dat weerhoudt ons niet om vandaag naar Ugchelen te vertrekken voor een wandeltocht. Ugchelen??? Ja het is voor ons een flink eind rijden maar ik heb deze tocht nog nooit gelopen en heb er veel positieve verhalen over gehoord dus vooruit dan maar. Je moet er wel wat voor over hebben om iets moois mee te maken!

We komen aan bij de startlocatie en worden door een verkeersleider naar een plek gedirigeerd, wat een service! We hoeven nu niet te zoeken naar een plekje voor de koets, al is het startbureau nu wel een stukje verder lopen, maar hè.....we komen hier om te wandelen en dan kan dat ene stukje extra er ook bij.

Binnen wacht ons echter een minder leuke verrassing. Het is ra-zend-druk.......aanmelden gebeurt op zijn elf-en-dertigst (en dat is vriendelijk gezegd) we moeten twee(!) keer in de rij staan, 1x voor inschrijven en 1x voor consumptie muntjes.............dat doen we dus niet want we zijn al laat. Vrienden waar ik mee afgesproken heb, lijken geen zitvlees te hebben, die zijn al vertrokken. Nou ja, Hans en ik vermaken ons ook wel zonder hen al vind ik het wel jammer.....

De wandelvereniging DES die deze tocht de "Zwientjestocht" heeft genoemd, heeft de route uitgezet met plastic banieren, geel voor links, wit voor rechtdoor en rood voor rechtsaf en dat blijkt prima te werken, we zijn niet één keer fout gelopen! We worden getrakteerd op mooie bospaden, doorkijkjes en uitzichten. Teveel om op te noemen. Onderweg komen we Henk nog tegen, wat een verrassing! Hij maakt een foto van ons en ik van hem. Hij loopt echter de 30 km route en vervolgt zijn weg richting zijn wandelmaatjes die verderop lopen.

Vlakbij de pyramide zuilen is de eerste rust in een grote tent. Daar aangekomen is het ook hier razend druk en wij besluiten door te lopen, we hebben er pas 6,6 km op zitten dus de behoefte aan een rust is er niet. Wel kijk ik mijn voet even na, er zit iets in mijn schoen en nee, dat is níet mijn voet! Er zit een plekje op mijn teen die behandeling vraagt. Even verderop staat een bankje waar ik dit werkje op me neem. Hierna loopt het weer lekker en we vervolgen de route. Deze loopt nog steeds door de bossen, en af en toe is het oppassen omdat we over een omgevallen boom moeten of over paadjes bedekt met ijs moeten lopen maar dit doen we met plezier, we genieten van de natuur. Vlak voordat we bij de tweede rust komen, ook weer in dezelfde tent als de vorige rust, kletsen we eventjes met een vader die met zijn dochter de route loopt. Het zijn allebei vierdaagse liefhebbers, getuige de Gouden Kruisdragers badge op hun tas. Zo zie je, je hebt altijd aanspraak onderweg als je er voor open staat.....

Bij de rust nemen we even tijd voor een bakkie, gelukkig kunnen we ook met gewoon geld betalen ipv muntjes. Wel duur voor een bakkie bruin warm water maar samen met de boterhammen krijgen we het wel weg, het is tenslotte lekker warm! Eventjes bijkomen want het is best koud........en daarmee bedoel ik de buitentemperatuur!! Om en nabij het vriespunt!

Uitgerust maken we ons op voor de terugtocht naar Ugchelen, en komen onderweg warempel een paar zwijntjes tegen! Wat grappig, ik maak er foto's van want die kom je niet zo vaak tegen. Ze zitten voor de veiligheid achter een hek want zwijnen kunnen gevaarlijk zijn. Maar soms is gewoon door het bos lopen ook gevaarlijk want vlak voor onze neus valt een enorme tak uit een boom! Het maakte best wel veel lawaai en we schrikken ons rot. Gelukkig liepen wij niet net op die plek en kunnen zonder kleerscheuren doorlopen.

Dan lopen we vervolgens langs een speelweide en door een groot sportpark en zien we dat we dichtbij de finish komen omdat we het laatste deel van de route ook op de heenweg liepen. Ik zie een plaatsnaambord van Ugchelen........ja hoor, we zijn er weer! Hans legt het paaldansmomentje vast en we gaan weer door voor het laatste stukje. Na een foto gemaakt te hebben van een oorlogsmonumentje zijn we inderdaad vlakbij en zien de gymzaal al in de verte verschijnen. We melden ons af, krijgen een stempeltje met plaatje en kletsen nog even met Rolf die ik een complimentje geef over de mooie route. Want ondanks dat het een heel eind rijden is, heb ik geen spijt want we hebben echt genoten!



Klikkerdeklik voor de foto's

Kijk Hoek- en Duinentocht 17-2-2018 / 20 km

Op deze winterse dag trekken Hans en ik de loopschoenen aan om naar Den Haag te vertrekken. Zaterdagochtend komen we aan bij de kantine van GDA aan de Madesteinweg, waar de Kijk- Hoek- Duinentocht wordt georganiseerd door de wandelvereniging De Vierdaagse. De start is volgens het boekje om 8.30 en dat is ook écht volgens het boekje, de dames en heren zijn nog niet startklaar om het inschrijfgeld in ontvangst te nemen. Als dan ook eindelijk de inschrijfbriefjes op tafel komen is het een gedrang van jewelste maar uiteindelijk lukt het om ons in te schrijven.
Met een routebeschrijving op de kenmerkende manier van deze vereniging beschreven gaan we op pad. Alle routes staan namelijk op één plek, het is soms best een gepuzzel (voor anderen) hoe je moet lopen maar de bepijling is perfect dus we lopen niet één keer verkeerd.

De eerste kilometers gaan door bebouwde kom maar al snel gaan we de duinen in richting Terheijde en Monster. Wel jammer dat we niet naar Kijkduin gaan, daar heb je leuk restaurantjes op de boulevard, maar we zullen ook op deze route iets tegenkomen waar we even kunnen zitten. Na ongeveer 6,5 km lopen we langs de molen van Monster en een zaakje waar je lekker ijs kunt krijgen maar daar is nu het weer niet naar! Het is koud maar heerlijk wandelweer.

Ik moet een sanitaire stop maken en de route geeft een rust aan.......maar waar is die?? Ik loop maar een tuincentrum in om te vragen of ik naar het toilet mag, maar helaas mag dat niet! Dan maar achter een muurtje van een oude school want ik moet echt nodig en kan het niet meer ophouden tot de volgende rust die pas op 13 km zit, en dat vind ik best lang duren voor de "maar" 20 km die wij lopen.......

Na een paar slinger weggetjes langs de Westlandse kassen wat ook wel weer leuk is komen we na een ellenlange weg eindelijk bij een gelegenheid waar we wat kunnen drinken, bistro De Westlandse druif. Eventjes de voeten van de vloer en een heerlijk bakkie koffie drinken. Een paar dames hebben een incomplete routebeschrijving meegekregen en vragen aan ons of wij ook een route hebben. Wij geven bevestigend antwoord. De uitbater wil wel een kopietje ervan maken dus kunnen zij weer op pad met een goede routebeschrijving.

De koffie smaakte lekker maar dan moeten we weer in de benen voor de rest van de route. Die gaat weer richting de duinen. Daar zien we een aantal geiten in de bosjes die zich tegoed doen aan de beplanting.
Dit stuk van de route vinden we erg saai, lang en recht en niet veel te zien onderweg. Tot de kanonnen van Terheijde waar ik even op de foto ga en ik ga op een mozaïek bankje zitten, de tweede die ik gezien heb vandaag. Vanaf daar wordt het nóg saaier want we lopen langs een autoweg.......het einde is eindelijk in zicht, we mogen oversteken richting de finish aan de Madesteinweg. Maar eerst nog over de Max Euweweg. Dat is een grootschaakmeester. Altijd leuk als je naam gegeven wordt aan een straat. En dan horen we in de verte geluiden van spelende voetballers en zijn we in de buurt van de finish maar dat is best nog een eindje lopen. En dan, eindelijk zie ik de geel-groene vlag van de Wandelvereniging door de bomen schemeren, we zijn er!

We hebben best snel gelopen en maar één keer gerust. Volgens mijn nieuwe horloge hebben we 21 km gelopen in 4.19 uur! Dit is inclusief rust want ik weet nog niet hoe het horloge op pauze moet! Al met al hebben we een lekkere wandeling achter de rug en hoewel ik de omgeving goed ken hebben we toch een iets andere route gelopen.
Wat ook nog leuk is te vermelden: bij het naar binnen gaan van de finishlocatie kom ik Nico Gerpot tegen die een buff in mijn handen drukt, het cadeautje van RWV ivm het 90-jarige jubileum!



klikkerdeklik en bekijk meer foto's

Noord-Aa-polderloop 5 km 11-2-2018

Ik wissel het wandelen zo nu en dan af met een hardlooprondje, zo ook vandaag. Ik heb mij ingeschreven voor de Noord-AA-polderloop in Zoetermeer, 5 km. Zo gezegd zo gedaan, op zondagmiddag rij ik samen met Hans naar Zoetermeer, hij gaat mee voor de support. Daar aangekomen worden we begeleid naar een parkeerplek, Hans zet mij vast af zodat ik mijn nummertje kan halen, nummer 61 heb ik dit keer.
Ik ga in een rij staan waarvan ik vermoed dat het de rij is voor het ophalen van je startnummer, ik heb geluk want de 10-km lopers moeten naar de andere kant! Wel jammer dat dit niet goed staat aangeven......

En dan is het een uurtje wachten tot ik kan starten maar......ik moet ook nog even naar het toilet en dat is ook een dingetje hier......maar 2(!) toiletten en er staan drie rijen dames te wachten! Ach ja, dan maar eventjes in de rij bij de kleedkamers, daar is ook 1(!) toilet. Al kletsend met de andere dames gaat de tijd best snel en ik kan beter binnen wachten dan buiten in de kou!

De 10- en de 15-kilometerlopers mogen starten om 13.00 uur en er zijn zelfs hazen die lopers aan een toptijd kunnen helpen, er zijn ook startvakken. Voor de 5-km lopers is dat niet, er doen er naar mijn idee niet zoveel aan mee.

En dan is het bijna 13.10.....tot het startschot gaat. Er staat een straf windje hoor en het is koud!!! Ik merk dat de eerste meters niet zo best gaan, ik krijg het maar niet warm en de "bezemfietser" rijdt achter mij, ik ben de laatste!

Na ongeveer 5 minuten lopen, Runkeeper geeft dat keurig aan, heb ik ongeveer 600 meter gelopen......wat weinig denk ik nog! En zo gaat het tot het 1 km paaltje. Ik dacht: huh.....nu pas 1 km??? Het waait dan ook ontzettend hard en de wind heb ik notabene in de rug maar heb er toch last van!

Ik zie een dame en een heer wandelen, ik passeer hen en even later komen zij me weer voorbij. Zo gaat dat de hele wedstrijd. Op 2,5 km moeten we een rondje maken door een parkje en het lopen gaat nu heerlijk, in de luwte van de bomen. Ik passeer nu ook een oudere heer, die later als laatste finisht.

Er staan fotografen langs de kant, ik ben wel benieuwd naar het resultaat!
Waar ik niet zo van hou is dat de route een "heen-en-weertje" is, 2,5 km en dan dezelfde weg weer terug. Heb ik op de heenweg wind mee, terug natuurlijk tegen! De weg gaat met een bocht richting finish dus de wind valt eigenlijk wel mee......toeschouwers langs de kant moedigen mij aan maar door de muziek op mijn oren hoor ik ze niet, ik zwaai wel naar ze zodat ze daar niet voor niets in die snijdende kou staan.

Als ik de laatste bocht in ga....dan zie ik aan de paaltjes dat ik nog 1 km moet lopen, mijn Runkeeper roept het ook. Maar wat lijkt dat nog ver met die harde, snijdende wind! De man die steeds wandelt komt mij niet meer voorbij dus ik ben niet de laatste....yeah! In de verte zie ik de finishvlag en Hans zal klaarstaan daar om mij op te vangen. Ik zie hem niet...ben ik er voorbij gelopen?! Nee....hij staat nu links van de weg, en ik dacht rechts. Nog een paar meter en de omroeper roept mijn naam, tenminste als ik Hans moet geloven want ik luister nog steeds naar mijn muziek. Ik tik een tijd aan van 41.04 maar dat is nog niet de officiële tijd. Ik ben dik tevreden want ik heb ondanks de felle wind heerlijk gelopen! Ik krijg een medaille omgehangen en een flesje water (gelukkig geen sportdrank!) en ik loop samen met Hans terug naar de auto die verderop langs het water staat. Eventjes uitlopen en uitpuffen in de auto.......en op naar huis!
klik voor nog een paar kiekjes

Egmondse Tweedaagse 27-28 januari 2018

Dag 1 zaterdag 27 januari

Vrijdagmiddag 26 januari rijden Hans en ik naar Egmond aan Zee, waar we nu al sinds een jaar of drie samen de Tweedaagse van Egmond lopen, georganiseerd door Le Champion. Twee dagen van 21 kilometer, ze noemen het ook wel de wandelmarathon maar dan verdeeld over 2 dagen. We hebben een leuke B&B daar want heen en weer rijden is toch iets te ver rijden! Het is ook een soort kleine vakantie, want we worden heerlijk verwend door onze gastvrouw Cindy.

Zaterdagmiddag komen we aan en installeren ons in de kamer. Daarna een leuk restaurantje uitzoeken, daarvan zijn er genoeg in Egmond. Onze keus valt op Van Speijk, een klein stukje lopen vanaf het logeeradres. Die keuze is ons goed bevallen, het eten was erg lekker!! Na een gezellige avond kijken we eventjes tv, naar de finale van De slimste mens, en daarna vroeg naar bed.

De eerste nacht is altijd wat minder maar na een lekker ontbijt gaan we op pad richting de sporthal, 10 minuutjes lopen. We krijgen een startstempel en dan lopen we met de wind in de rug richting het strand. Al kletsend met een aantal bekenden lopen we het strand op, richting stempelpost 1 die al op 4 km zit. Daar krijgen we koffie en er staan dixies. In tegenstelling tot andere jaren heb ik nog geen aandrang. Hier worden koeken uitgedeeld en een groepsfoto gemaakt, de forum groep is groot dit jaar.
Er staat een doedelzakspeler wat Martin geweldig vindt. Ik vind het vooral veel herrie.

Na nog vier kilometer over het strand is de strandopgang de duinen in. Hier krijgen we een "gezonde reep" van Bolletje die ik aan Hans geef. Hier blijven we ook niet al te lang, er staat een koude wind. Hierna volgen vooral veel duin- en zandpaden. We zien een "wandelend duin", een door de storm van afgelopen week verplaatste zandverstuiving, zie foto's. We lopen tot aan Bergen aan Zee waar we halt houden voor een kopje cappuccino. Ik krijg een appje van Hetty dat ze bij Meijer zitten. En jawel hoor, daar aangekomen zitten ze bij elkaar aan een grote tafel, Hans zoekt het toilet en ik ga een plekje zoeken om heerlijk bij te komen, we zijn allebei wel toe aan iets warms.

We blijven er niet al te lang, er moeten nog een aantal kilometers afgelegd worden en we gaan weer op pad. Tijdens het lopen word ik aangesproken op mijn schoenen in combinatie met mijn Gouden Kruisdagers badge door Maaike, een wat oudere dame en we raken in een geanimeerd gesprek. Het komt ineens op onze leeftijd en ze vraagt daarnaar, ik antwoord naar waarheid, dat ik 56 ben. Dat kon ze niet geloven, dacht dat ik 36(!) was.......mijn dag is weer helemaal goed! Die was al goed want ik geniet weer erg van deze omgeving, ik loop er graag!!

En zo zitten er alweer 4 kilometer op. We zien de laatst stempelpost opdoemen en Maaike en haar vriendin nemen afscheid van ons. Wie weet zien we elkaar wel weer in Nijmegen, ze heeft altijd een vlaggetje bij zich met: Willen is kunnen. Ik ga er op letten.....

Bij de stempelpost komen we Hetty en haar gezelschap weer tegen, maken een praatje maar gaan weer snel verder. Nog een klein stukje naar de finish. Weer veel duin- en zandpaadjes, het is een aanslag op je beenspieren maar wel leuk! Het laatste stuk vind ik nooit zoveel aan, door een caravanpark. Dan een hoge heuvel waarvandaan je de sporthal kan zien liggen. Je rolt bijna naar de finish. Bij de finish maken we een selfie. We melden ons af en krijgen een nieuwe stempelkaart voor morgen. En snel die hal weer uit, wat een herrie!!! Buiten komen we eventjes bij met de rest van onze proviand en een slokje water. Het is gelukkig droog en niet zo erg koud zo uit de wind.

Na 10 minuten wandelen naar ons onderkomen is het lekker uitrusten. Op naar de volgende dag, de zuidroute!

Dag 2 zondag 28 januari

Gisteren hebben wij besloten om vroeg te starten daarom zijn we deze ochtend vroeg uit de veren, klaar voor nog een dagje natuurschoon en strand. Het leuke is, dat we net het startschot meemaken als we in de hal aankomen, het wandellegioen gaat precies om 8.00 uur van start, wij hobbelen mee met de meute....

Dit keer komt de wind vanuit het westen en dat is best lekker, het is dan ook helemaal niet zo koud. We hebben er een goed tempo in, na ongeveer 4 kilometer is er een koffiepost maar wij lopen door en we vergeten het stempeltje niet. We zien een hond helemaal uit zijn dak gaan, rennend over het strand en langs de vloedlijn, de vogeltjes achterna! Wij liggen in een deuk om die capriolen en een wat oudere man die voor ons loopt ook. Hij spreekt ons aan en we kletsen gemoedelijk over van alles en nog wat. De goede man blijkt 82 jaar te zijn en is nog volop actief waarvan wij het bewijs zien, je zou het hem echt niet geven! Hij loopt zelfs nog de 40 kilometer in Nijmegen! Wat een topper! Maar na een kilometer of drie nemen we afscheid, hij loopt net iets te langzaam voor ons en gaan weer ons eigen tempo lopen. Ik voel wat ongemakken onder mijn beide voeten en ben blij als we bij strandtent "De deining" aankomen voor een bakkie koffie met iets lekkers. Even op adem komen en opwarmen, het is best fris aan het strand....

Nadat ik mijn voeten geïnspecteerd en verzorgd heb gaan we weer op pad, de duinen van Castricum in. Het is weer stijgen en dalen wat de pot schaft, en ik ben blij als we de volgende post alweer zien opdoemen. Eigenlijk komt deze net iets te snel op de vorige en we gaan hier ook niet zitten, hoewel mijn voeten aan het protesteren zijn, we lopen door! Over de camping Bakkum, wat een immens groot terrein is dat! En de route is ietsje anders dan andere jaren, dat is dan wel weer leuk.

We lopen het campingterrein af via een zogenaamde "evacuatieroute", het duingebied weer in. Ik raak een beetje geïrriteerd omdat mijn voeten niet zo lekker aanvoelen, ik kan ook geen tempo meer lopen omdat het terrein behoorlijk ongelijk is. En dan zien we een bankje, eindelijk eventjes de benen van de grond en dan kan ik ook meteen mijn yoghurtje opeten. Hiervan kom ik een beetje bij en we gaan weer verder naar de volgende rust die een paar kilometer verder ligt.

Bij deze rust aangekomen nemen we plaats op een van de bankjes, er is warempel nog een plekje. Deze tocht is altijd goed verzorgd en bij deze rust worden we verwend met een reepje en en pakje water met een smaakje van Roosvicee. Dit keer eens geen suikerwater, het is erg lekker! Tegelijk met mijn bammetje gaat het er wel in en zijn we weer klaar voor de laatste 5 kilometer. In Egmond aangekomen willen we nog een bakkie drinken bij van Speijk maar die zit bommetje vol! Het is dan ook precies lunchtijd, 13.00 uur.

Aan de overkant van dit restaurant bij Westenwind is het niet zo erg druk. Dan maar daar eventjes neerploffen, we hebben het verdiend!
Hierna is het nog een heel klein stukje naar de finish. Ik wil afsteken maar Hans is vastbesloten de aangegeven route te volgen, als we ineens een stem achter ons horen, een bekende! Hetty komt ons achterop gelopen met haar gezelschap. Leuk om samen met haar naar de finish te lopen. We maken een finishfoto van elkaar en melden ons af. Dit is de vierde keer op rij voor mij, 42 kilometer in de pocket! En ik ben trots op Hans, die heeft het nu 3x gedaan! Wij zijn vandaag vroeg binnen en dus ook lekker vroeg weer thuis in Spijkenisse. Ik heb genoten van deze mooie wandeldagen, we hebben de B&B weer geboekt voor volgend jaar!
Le Champion en zijn vrijwilligers wil ik bedanken voor het prachtige wandelweekend! De routes waren mooi, goed gepijld en uitstekend verzorgd! Tot volgend jaar!!!



klikkerdeklik voor foto's

Even pauze....

Lieve volgers, ik wandel nog wel maar neem even een break wat schrijven betreft. Ben snel weer terug......

Amsterdam Light Walk 27-12-2017 / 15 km

De Amsterdam Light Walk, georganiseerd door Le Champion, is de laatste drie jaar zeer populair geworden. Via internet heb ik ons een tijdje geleden al ingeschreven en keurig netjes de papieren op tijd omtvangen en vandaag is het zover. Hans en ik zitten in startgroep 8, de laatsten die om 18.00 uur mogen starten.

De startplek is zoals gezegd in Amsterdam. Daar gaan we met de trein naartoe want de auto is geen optie tenzij je een geldboom hebt!! Met treinkaartjes van het Kruidvat reizen we zaterdagmiddag vanaf Rotterdam Alexander naar Amsterdam, helaas wel met de Sprinter en dat is een andere naam voor de vroegere stoptrein! Na ruim een uur boemelen komen we aan in Amsterdam en wat een drukte lopen we tegemoet! Omdat we iets te vroeg zijn vanwege de daluren restrictie, lopen we een eindje het Damrak op richting Bijenkorf. Over de hoofden van het publiek, man wat een drukte! Na een rondje en een toiletbezoek in de Bijenkorf keren we terug met de tram om ons naar de Passenger Terminal te begeven, het vertrekpunt van de loop. We lopen een stoet wandelaars tegemoet die grotendeels getooid zijn met lichtjes.....tja, dat hoort bij de "lichtjesloop"!

Iets verder dan twee jaar geleden bij de eerste loop, is de startplek maar nog wel in de terminal. Een donker gat lopen we in......waar is die start??? Het staat nergens aangegeven maar door het rumoer en een topje van een Le Championvlag die we boven het hek zien, lopen we maar die kant op. De start- en finishplek is dit keer gescheiden....... We krijgen een startstempel en een piepklein lichtje voor aan onze keycord, grappig! Na enig gehannis met dat lichtje een een startfoto gaan we op pad.
Hetzelfde stuk wat we net heen gelopen hebben, lopen we nu weer terug richting centrum, het begint een beetje te miezeren, wat later overgaat in af en toe een paar flinke buitjes. Maar we zijn erop gekleed want het was voorspeld......

Vanaf het centraal station lopen we weer het centrum in van Amsterdam en nu begint het toch weer serieus te regenen maar ook te waaien en met zoveel publiek om je heen is dat lastig lopen met een paraplu. Over de Heerengracht, de Prinsengracht en de Leidsestraat over smalle stukjes trottoir en tussen fietsers en auto's al dan niet met luid getoeter. Knap, als je zonder brokken door deze stad kan rijden met deze drukte!
Na een kilometer of vijf beginnen we trek te krijgen in een bakkie koffie en Hans is de regen zat. We twijfelen bij de splitsing van 10 en 15 km maar ik wil niet voor minder dus we gaan door tot we een tentje zien waar koffie te krijgen is. Helaas is de koffie lauw en we gaan snel weer door tot het Leidse plein in zicht komt. Daar gaan we The Pub in, om echt op te warmen en wat te eten. We zien diverse lopers met lichtjes voorbij schuifelen tijdens het eten. Als we opgewarmd zijn is het gelukkig weer droog en dat blijft zo tot de finish. Blij dat we voor de langere route hebben gekozen! Want dan zie je wel wat meer vind ik, hoewel de kunstwerken tot nu toe tegenvallen! Heel af en toe zien we iets moois.

In het Vondelpark, we lopen iets anders dan de vorige keer, is het laatste stukje pad versierd met glazen potjes en lichtjes erin, heel sfeervol. Daar is ook een rust van Le Champion, onderweg kregen we al een lekker kerstkransje, nu worden we op een oliebol "getrakteerd". Die ik vervolgens meteen weggooi.......brrrr.....!!! En ik ben niet de enige als ik de vuilnisbak zie!

Vervolgens lopen we naar het Museumplein onder het Rijksmuseum door en naar het Rembrandplein en de Magere Brug om met een ommetje via de Hermitage bij de Stopera aan te komen waar het weer een gezellige bedoening is van Le Champion. Een DJ staat gezellige muziek te draaien en er is warme chocomelk. Maar helaas zijn de bankjes nat van de regen dus houden we hier een korte stop.

Via kleine straatjes lopen we langs de Oude Schans en zien in de verte NEMO al, dus weten we dat de finish in zicht is. Langs de Prins Hendrikkade naar het Scheepvaartmuseum en daarvoor moeten we onder de weg door, vrijwilligers wijzen ons de weg. Het laatste stukje voert ons langs de landexpositie van de Amsterdam Light Festival, waar talloze kunstwerken te bewonderen zijn. Je moet daarvoor in de rij staan en dat doen we uiteraard niet haha! Nog een brug te gaan alvorens we weer bij de terminal uitkomen, dit keer dezelfde plek als twee jaar geleden. Er klinkt gezellige life muziek, er is wat te snoepen en wat te drinken maar omdat het al laat is (22.00 uur melden wij ons af) gaan we direct weer naar het station voor de terugreis. Die verloopt niet helemaal voorspoedig, we missen de trein waardoor we een half uur moeten wachten en tijdens de reis werd er iemand onwel waardoor een ambulance moest komen! Maar ja......wij zitten lekker droog te wachten tot we weer verder kunnen......
00.45 uur zijn we weer terug in Spijkenisse.

Ik kijk terug op een geslaagde wandeling, Amsterdam is druk maar wel sfeervol. Wel jammer van het natte weer en de kunstwerken vond ik wat tegenvallen dit keer maar de organisatie was perfect! Bedankt alle vrijwilligers voor deze mooie wandeltocht en de leuke herinnering, een schoentje voor op mijn tasje!

Sagambiarawalk 2017 / 26 km

Zaterdagochtend vroeg rij ik naar Putten voor de Sagambiarawalk, een mondvol en een vreemde naam voor een wandeltocht. Het is een samenvoeging van Sara en Gambia want de opbrengst gaat naar een goed doel voor Gambia. Er zijn vandaag maar vier wandeltochten gepland en ik heb niet zo'n zin in een poldertocht vandaar de keuze voor een Bostocht.

Helaas is het parkeerterrein vol en moet ik mijn heil zoeken in de wijk. Na enig gedraai in de rondte vind ik een plekje en ga mij aanmelden. Het is erg druk in de Peppelhoeve waar het startbureau zich bevindt. Om half tien kunnen we pas gaan lopen, en gaan meteen de bossen in waar we de hele dag blijven.

Vanwege de afgelopen sneeuwval is het flink drassig en zijn de wandelpaden bedekt met allerlei obstakels waardoor het moeilijk te lopen is maar we slaan ons er wel doorheen! Na 5 km is er een wagenrust, met dixie gelukkig, maar we gaan niet zitten want op 14 km is de grote rust bij de Rozentuin in Garderen. Ik ga nog wel even op de foto met de Kerstman!

Allerlei bospaadjes voeren ons naar die rustplek, het tempo is laag omdat de ondergrond drassig is, we hebben geen asfalt gezien vandaag! Maar dat mag de pret niet drukken en dat hebben we volop want we moeten soms halsbrekende toeren uithalen om de obstakels te ontwijken!! bekijk de foto's maar

Onderweg komen we leuke voorstellingen tegen, met bordjes als: ga d'r maar even bij zitten en groene stroom voor de elektrische fiets op een boom gemonteerd!

In de Rozentuin komen we lekker bij met een bakkie koffie zonder lekkers want dat is al op, ze hebben kennelijk niet op zoveel wandelaars gerekend! De Rozentuin is een onderdeel van de beeldentuin in Garderen wat ik ken van onze tijd op de camping in Voorthuizen, we maakten vaak een fietstochtje hiernaartoe. Het is wel erg veranderd! Minder beelden, maar wel een mooie plek met allerlei winkeltjes.

Na dit aangenaam verpozen moeten we de rest van de tocht af gaan maken, nog zes kilometer bos krijgen we voor onze kiezen. Met diezelfde obstakels en modderpaadjes dus en ik ben blij als we eindelijk de finish bereiken, het wordt ook al een beetje donker. Bij het afmelden hoor ik dat ik ook een stempel kan krijgen in het SOP-boekje, want de organisatie van deze tocht is gedaan door SOP (Samen Op Pad).

Ik kom een beetje bij op het bankje met een colaatje en ik praat nog eventjes na over de avonturen die we vandaag beleefd hebben. Het was een mooie en goed verzorgde Bostocht en goed gepijld met SGWB pijlen! Er hebben zich 371 wandelaars gemeld vandaag, een mooie opkomst!

Winterserie RWV 3-12-2017 / 10 km

De Winterserie van "mijn" cluppie RWV is allang begonnen, en ik ga vandaag, zondag 3 december een rondje Kralingen lopen met Hans, die wel behoefte heeft om een frisse neus te halen. Dus zo gezegd zo gedaan, half tien rijden we vol goed moed naar Kralingen. Echter, de Hartelbrug gooit roet in het eten door vrij lang open te blijven voor de scheepvaart die voorrang heeft! Maar ja, niet getreurd, we kunnen ons nog aanmelden voor de 10-km route.

De derde editie van deze serie gaat vandaag door het Kralingse bos heen, zoals ik al vele keren gedaan heb. Het is wat druilerig weer, en af en toe zelfs vrij nat! Na vijf kilometer lopen we langs een rustplek, de Big, maar we hebben allebei geen behoefte aan rust en lopen door. Na een paar kilometer zie ik drie bekende figuren voor me lopen, het zijn Sjaak, Margareth en Marja! Gezellig babbelend lopen we met z'n allen naar de finish. Omdat er nog boodschappen gedaan moeten worden gaan we meteen na afmelden naar huis. Ik neem de zak doppen mee die Larissa voor mij heeft gespaard waarvoor dank! KIKA zal er blij mee zijn.........

St.Nicolaastocht 2-12-2017 / 20 km

Als ik zaterdagochtend 2 december de gordijnen open doe zie ik een mistige wereld. Gelukkig heb ik een carpoole-date met Sjaak, hij wil mij wel vanaf Slinge oppikken om dan Margareth in Ridderkerk op te halen alvorens naar Leusden te rijden. Daar wordt de St.nicolaastocht gehouden door de Sticht Gooise Wandel Bond (SGWB) georganiseerd. De startlocatie is in de kantine van korfbalvereniging Antilope en als we daar aankomen is het al best druk. Later hoor ik dat er zo'n 350 wandelaars zich hebben aangemeld al is de parkeerplaats nog lang niet vol, er is nog genoeg plek om de koets dichtbij te plaatsen!

André met zijn buurman Michel is er ook al en Hetty is er ook, een gezellig cluppie is compleet. Dan is het nog even wachten op André die een afhaalafspraak heeft van zijn speculaaspop, die hij verkocht t.b.v. zijn actie voor Spieren voor Spieren. Ik heb er ook een gekocht maar neem die pas na de tocht mee, anders wordt het zo'n gesjouw!
Sjaak heeft ons al aangemeld en met een bonnetje voor een consumptie gaan we op pad.

Het is best koud, de rijp zit aan de grasstengels wat een mooi gezicht is maar ik vind het te koud om mijn fototoestel tevoorschijn te halen! Er zijn genoeg wandelaars die dat wel doen, ik mag vast wel een paar foto's lenen....
De route is goed gepijld, zoals we gewend zijn van SGWB. Maar het gaat toch eventjes een keer mis als we als een kudde de wandelaars voor ons volgen die ineens stil gaan staan en weer terugkomen. Het blijkt dat we een pijl of aanwijzing gemist hebben en moeten een paarhonderd meter teruglopen. Maakt niet uit, de route is ook niet precies 20 km dus zo maken we de afstand wel compleet....

De wandelpaden gaan veel over onverharde wegen, modder en gras wat het moeilijk maakt om over te lopen, mede doordat het gevroren heeft maar tot nu toe gaat het goed. André en Michel hebben zich laten inspireren door het onderwerp van de tocht, Sint Nicolaas. André heeft een pietenpetje opgezet, en Michel een zwarte pruik en hij draagt een mini-stafje. Hilariteit alom en zo komen we ongemerkt bij de eerste en enige rustplek, de YMCA. Buiten staan bankjes met dekentjes erop en twee vuurkorven zijn gevuld met brandende houtblokken, gezellig! Er is koffie met een gratis lekkere koek, daar hebben we wel oren naar! De warmte van het vuurtje doet ons goed en er worden flink wat foto's gemaakt. Maar aan alle gezelligheid komt een eind want we zijn net over de helft van de afstand die we moeten afleggen dus we gaan weer verder.

We lopen in de omgeving van den Treek, wat ik ken van de Amersfoortse Tweedaagse. Door de witte wereld kunnen we niet veel zien maar genoeg om van de herfstkleuren te genieten. Helaas raak ik de groep een beetje uit het zicht vanwege sanitaire problemen, ik moet af en toe de bosjes met een bezoekje vereren maar gelukkig is de afstand niet al te groot.

Het laatste stukje van de route is niet erg inspirerend, zo langs de autoweg terug naar de kantine en na minder dan vier uur gelopen te hebben kom ik weer terug bij de startlocatie. Daar is het gezellig druk. Sint en piet heb ik niet gezien maar hij heeft wel voor lekker strooigoed gezorgd, er staan bakjes vol op tafel! De consumptiebon wordt omgeruild voor een kopje erwtensoep. Die peuzel ik met genoegen op, hij smaakt voortreffelijk! Weer lekker een beetje warm worden.....

Aan de gezellige nazit komt ook weer een einde, we nemen afscheid van elkaar. Ik loop nog even mee met André om de speculaaspop aan te nemen en dan rijden we gedrieën weer terug naar huis. Het is nog steeds mistig.......

Hiermee komt een einde aan een heerlijke, koude wandeldag! De organisatie en vrijwilligers bedank ik bij deze voor deze mooie tocht.
klikkerdeklik voor meer foto's

Kennedymars OLAT 17-18 november 2017

Na 10 Kennedymarsen succesvol te hebben afgerond dacht ik nooit meer aan een Kennedymars te beginnen. Maar het liep toch anders.........

Tijdens een wandeltocht maak ik kennis met Jaqueline en zij vertelde mij heel enthousiast te zijn over haar eerste Kennedymars en het smaakte haar naar meer maar ze wou niet alleen gaan. Daarom heb ik me laten overhalen nog een keer te gaan! Ach.....het is toch wel kicken als je eenmaal over de finish komt na 80 km.....helemaal verrot maar toch blij. Want zo heb ik het wel weer ervaren, deze editie kreeg ik niet voor niets! Waarvan hier het verslag:

Ik heb ingeschreven voor de Kennedymars van OLAT (Ollandse Lange Afstand Tippelaars), er zijn ook andere tochten zelfs een 110 km tocht! Vanwege het 50 jarige jubileum van de vereniging zijn deze tochten vandaag gepland en overdag kan men kortere afstanden lopen voor slechts € 0,50!

Vrijdagavond 17 november pak ik mijn tas in en ga samen met Hans naar de startlocatie in St. Oederode, de Vresselse hut. Het is erg druk als ik om 22.30 uur de warme kantine binnen stap en ik ga mijn spullen halen: een routebeschrijving en kaartjes voor aan mijn tas, een consumptiebon en ik ga bij Jaqueline en Monique zitten die al binnen zitten. We krijgen ook een lichtgevend hesje als cadeautje. Ik maak kennis met een paar onbekende wandelaars waaronder Chris, Peter, Peter en Jack. De marsleiding houdt net een toespraak als wij binnenstappen, ik heb er niet veel van meegekregen......
Het is koud als het startsein om precies 23.00 uur klinkt en met een peloton wandelaars m/v gaan we op pad. Er hebben zich 204 mensen vooraf ingeschreven en ik weet niet hoeveel na-inschrijvingen er bijgekomen zijn maar de groep is erg groot.

We lopen de avond en de nacht in over voornamelijk lange en rechte wegen en het is aarde donker! Ik ben blij met mijn hoofdlampje en we lopen gezamenlijk in een groepje te grappen en te grollen zodat de km's snel onder de voeten verdwijnen, het gaat super! Tot we bij de eerste verzorgingspost komen, de boterhammetjes worden ter plekke gesmeerd.....wel jammer want het is berekoud en ik heb medelijden met de verzorgers die staan de hele tijd stil en zonder enige bescherming van een tentje ofzo!!
10 minuten wachten (staand) in de kou is niet echt bevordelijk voor je spieren!

Zo volgen er nog twee van zulk soort posten en bij de tweede post moet ik erg plassen maar er is weer geen dixie!! Wat nu??? Dan maar een plekje achter een auto zoeken, de rest van de groep staat in een rij te wachten op een bammetje. We bikkelen verder tot we bij de eerste binnenrust aankomen maar dan hebben we er al 29 km op zitten!! Dat vind ik ook rijkelijk laat maar ja....de verzorging is goed. We krijgen voor de consumptiebon een soepje, er zijn drie soorten! Helaas kan ik me niet meer herinneren waar ik de bon gestopt heb en ik kan zonder bon geen soep krijgen!! Maar daar ben ik het niet mee eens en laat dat blijken. Nou, vooruit dan maar wordt er gezegd. De soep smaakt heerlijk en ik word weer een beetje wakker. De rust is van korte duur want ik moet ook nog mijn broek verwisselen, die is vies geworden.

Maar we moeten weer verder en we verlaten het warme café. Ik lever mijn tas in en de vrijwiller vraagt: 80 of 110? En ik zeg nee, 271! Eeeuhh....dat is mijn nummer maar zij bedoelden welke route loop je hihihi! 80 km lopen doet wat met je hersenen!!
We lopen door het gehucht Olland. Ik grap nog dat dat Spaans is voor Holland, ik volg op dit moment Spaanse lessen vandaar...maar in het donker zien we niet zoveel. Het is namelijk ook nog nieuwe maan. Nieuwe maan is een van de schijngestalten van de maan. Als de maan ongeveer tussen de aarde en de zon staat, is alleen de schaduwkant van de maan waar te nemen. De maan is dan niet te zien. En dat is te merken want het is erg donker!!

Na zes kilometer lopen door de nacht zien we weer een verzorgingspost opdoemen maar wederom geen dixie!! Dat vind ik toch wel jammer hoor, en de verzorgers staan hier ook weer niet onder een tent! Ik neem alleen een kopje koffie en we gaan weer door, zitten doen we niet daar is het veels te koud voor. Over weer zes kilometer hebben we weer zo'n zelfde post met hetzelfde verhaal.
En dan zouden we na 8 kilometer de Vresselse hut weer bereiken om vanaf daar de lus van 30 kilometer te gaan lopen. Jaqueline zit er helemaal doorheen en samen slepen we elkaar er doorheen tot we de Vresselse weg eindelijk bereiken maar tjonge, wat duurt dat lang voor we eindelijk die hut kunnen zien! Binnen gekomen verwacht ik Hans te zien maar ik heb hem te laat verteld op hoeveel km ik zat dus hij is iets verlaat. We kunnen hier een macaroni schotel krijgen en Monique is zo lief deze voor mij te halen, ik ben toch wel erg moe nu. Jaqueline gaat proberen even een dutje te doen, ze voelt zich niet lekker. Ik hoop voor haar dat ze wat opknapt, ze ziet erg wit!
Gelukkig knapt ze wat op mede door het eten en Hans is ook gearriveerd, ik haal een kopje koffie voor Jaqueline en mij en ik kan even genieten van de rust, lekker bijkomen!

De laatste 30 km zijn wat mij betreft erg zwaar en dat is ook vermeld op de website, alleen maar over onverharde wegen en dat heb ik geweten! Het eerste stuk valt nog mee, we lopen over bospaadjes en op het 54,5 km punt is er weer een verzorgingspost met hè......verrassing: een dixie! Ik ben blij! Ik neem even een bakkie koffie en maak hier kennis met Arjan en Monique en maak een praatje. Maar ook hier gaan we niet zitten en daarom snel weer verder, de natuur in. Ik kan helaas het tempo van de groep niet bijhouden en doe mijn muziek op, lekker op eigen tempo en met mijn eigen gedachten doorbikkelen! Ik kom Richard "er is hoop" tegen en gezellig kletsend lopen we de A50 over en ik zie een plaatsnaambord maar ik heb geen fut meer voor een foto, Richard maakt er wel één voor zijn verzameling. Doordat we aan het babbelen zijn heb ik er geen erg in dat we alweer bij de volgende rust aangekomen zijn, een café waar ik de groep weer tegenkom. De bediening is er niet op berekend dat er zoveel wandelaars komen dus het is lang wachten op een consumptie. Hans is hier ook weer en het is eventjes bijkomen hoewel ik er behoorlijk doorheen zit, het welbekende 60-km dipje........
Voor mijn gevoel gaan we te snel weer op pad, maar ja....20 km doorbikkelen voordat we bij de finish zijn dus gaan met die banaan! Ik hoor dat we straks weer bij deze tent een volgende rust hebben. De groep besluit die niet te nemen maar ik denk daar anders over. Ik loop het grootste gedeelte alleen met mijn muziek op en dat bevalt me best. Ik ben zooooo klaar met dat geploeter over modder-, gras- en zandpaadjes! Jaqueline en Peter wachten af en toe op me maar ik zeg dat ik dat niet nodig vind, wel lief maar ik red me wel en zij gaan weer verder in hun eigen tempo. Ik duik nog even in de struiken voor een sanitaire stop, daar heb ik geen tijd voor gehad bij de rust, er stond ook een lange rij zei Jaqueline.

Ineens zie ik een extra rustpost opdoemen, hier is lekkere vla te krijgen, de groep zit hier ook en ik kom eventjes bij, de vla doet me goed! Maar we zitten hier niet te lang, de groep vertrekt en ik, ik hobbel er achteraan maar wederom kan ik het tempo niet meer bijhouden. Ik kom nu bijna bij de café rust aan en ik zie de groep aankomen, zij hebben inderdaad daar niet gerust. Nog 12 km....pfff ik bikkel weer verder. Het begint een beetje te regenen maar niet zo erg. Toch doe ik een poncho aan want het beschermt ook goed tegen de kou, er staat een gemeen windje!
Als ik over een lang modderpad loop voel ik een enorme pijn onder mijn linkervoet, als ik een bankje zie ga ik meteen zitten om de voet te inspecteren. En ja hoor, een flinke blaar. Een paar medewandelaars bieden hulp, waaronder Eduard en Ruud. Met behulp van een lancetje maak ik de blaar open en Eduard helpt me met de sok aandoen. Gelukkig gaat het nu een stuk beter en samen lopen we gezellig babbelend naar de volgende rust. Ik ben blij met zijn gezelschap want eigenlijk zie ik het niet meer zitten, ik ben zooo moe en heb veel pijn in mijn voeten!! Maar hij weerhoudt mij ervan te stoppen. Ik zeg hem dat ik het niet haal om op tijd binnen te zijn om 17.00 uur maar hij zegt joh, je hebt tot 19.00 uur de tijd, dat red je echt wel! Ik helemaal blij want ik had steeds het idee ik moet om vijf uur binnen zijn!! Dit geeft me weer goede moed om door te gaan!!!

Bij de volgende rust, we moeten nog maar 5 kilometer, zie ik Hans weer en ik krijg mijn lekkere speciaal gemaakte smoothie met avocado en kokosmelk, heerlijk bijkomen! Bernard en Richard zijn hier ook aangekomen en zij slepen mij verder naar de finish want ik neem afscheid van Eduard, hij gaat weer verder met zijn maatjes.

Ineens zie ik het straatnaambordje Vresselseweg, dus dan zijn we er toch bijna!? Maar nee, we mogen nog een lusje door de bossen, cadeautje van OLAT!!.......Tijdens het lopen kom ik een groepje Vijfhuizers tegen waaronder Rombout en Cor en voordat ik er erg in heb zie ik de Vresselse hut verschijnen! Ik heb het gered en dat in precies 18.00 uur! Nou ja, 16.57 uur kom ik binnen.
Jaqueline en de groep zijn een half uur eerder gefinished en ik ga mij afmelden. Ik krijg een diploma en mijn stempeltjes en ga er even bij zitten om te genieten van de overwinning.....ik heb het weer gedaan! Ik vond dit een hele zware Kennedymars mede door het laatste gedeelte. Wel mooi hoor maar doordat ik het zo moeilijk had onderweg heb ik niet veel meegekregen van de omgeving. Gelukkig zijn er andere bekende wandelaars die foto's gemaakt hebben en we hebben facebook waar alles op staat! Zondag lekker uitrusten en nagenieten. Verder wil ik de organisatie bedanken en vooral de vrijwilligers die voor ons in de kou stonden! Wel jammer van de slechte sanitaire voorzieningen in de nachtlus maar de rest was top!!




Klik hier voor meer foto's

Kennedymars tag

In navolging van Mari Smits en Henk-Jan van der Klis ga ik een zgn. Kennedy-tag maken, tien vragen over de Kennedymars. Ik ben sinds 2006 aan het wandelen geslagen en heb al reeds meerdere Kennedymarsen (10x) erop zitten dus ik kan mezelf wel een gevorderde loopster noemen. Nu....hier gaan we, ga je mee?

Wat bezielt je om 80 km te gaan wandelen?

De eerste keer dat ik dit huzarenstukje op ging voeren was naar aanleiding van een vraag van een wandelvriendin: heb je zin om mee te gaan? Ik, die best wel een aardig stukkie kon wandelen, aarzelde wel een beetje. Kan ik dat aan? dacht ik, en: heb ik wel genoeg getraind? Nou, zei mijn vriendin, als je een paar keer de vierdaagse goed hebt uitgelopen, dan kan je heus wel een 80 km wandeltocht aan dus doe het nou maar! Een paar dagen voor D-day heb ik "ja" gezegd. Ik moet zeggen, een hele ervaring! Ik was echt kapot en de laatste km's heb ik mijn vriendin, die even geen vriendin meer was, vervloekt! De finishfoto zegt alles. Maar toch.....nadat ik bekomen was van de schrik en de pijn, want pijn deed het, was ik toch wel heel erg trots op mezelf en dat gevoel is niet te beschrijven. Iemand die nooit 80 km heeft gelopen kan niet begrijpen wat ik bedoel. Dus daarom volgden er na deze geslaagde poging nog meer Kennedymarsen, het smaakte naar meer!

Wanneer ben je met Kennedymarsen begonnen

In 2011 was de eerste Kennedymars van RWV, 5 jaar na mijn allereerste wandeltocht. In 2008 heb ik voor het eerst de Nijmeegse vierdaagse uitgelopen dus ik was ruim 3 jaar een "ervaren" wandelaarster.

Hoeveel Kennedymarsen loop je per jaar?

Ik loop gemiddeld 1 tot 2 Kennedymarsen per jaar. Als ik er een loop, ben ik na afloop wel een paar dagen "van het padje af", dat wil zeggen heel erg moe en ontregeld, dus dat wil ik eigenlijk niet al te vaak doen. Wel zo fijn voor mijn gezinsleden en mijn baas!

Hoeveel Kennedymarsen heb je uitgelopen?

Ik heb er aan 10 meegedaan en heb ze tot nu toe allemaal uitgelopen!
2011 RWV
2013 RWV
2013 80 van de Langstraat
2014 RWV
2014 80 van de Langstraat
2015 Vijfhuizen
2015 Hilversum
2016 80 van de Langstraat
2016 Cuijk
2017 Cuijk
De tijden weet ik niet meer, dat vind ik niet zo belangrijk, het voornaamste is, dat ik ze allemaal binnen de vastgestelde tijd heb gehaald. De RWV tochten moesten zelfs binnen 18 uur gehaald zijn, de andere tochten binnen 20 uur.

Wat is je favoriete ondergrond voor een Kennedymars?

Ik loop over het algemeen een combinatie van verhard en onverhard, dat vind ik het prettigst maar een Kennedymars mag wat mij betreft in zijn geheel verhard zijn. De laatste KM moesten we het laatste stukje over een smal, onverhard graspaadje, dat vond ik niet fijn!

Hoe bereid je je voor op een Kennedymars?

Eigenlijk doe ik dat niet. Ik loop het hele jaar dus dat vind ik voldoende. De Nijmeegse loop ik ook ieder jaar. Ik probeer wel in de week van de KM wat meer te slapen.

Hoe houd je het 80 km lang vol?

Over het algemeen loop ik niet alleen en kan ik met mijn medewandelaars leuke gesprekken voeren! En als ik onverhoopt een stukje alleen loop, doe ik lekkere muziek in mijn oren, daar krijg ik vleugels van! En ik geniet van elke rust die ik tegenkom, maak daar dankbaar gebruik van. Ik sta erom bekend dat ik "train op rusten" en dat doe ik dan ook regelmatig! Ik heb tijdens de KM ook een "mindset", ik denk na elke rust: zo, ik heb al ......km gelopen en dat is de kracht van het volbrengen van zo'n afstand. Positief denken, niet denken ik moet nog zoveel km, nee.....ik heb ze al gehad! En lopen van rust naar rust vind ik ook fijn. Je "hakt" de afstand als het ware in stukjes.

Start je liever om 22.00 uur of om 05.00 uur?

Tot nu toe heb ik 2 Kennedymarsen meegemaakt die om 05.00 uur startten, en ik moet zeggen dat ik dit niet erg vervelend vond. Je slaat geen nacht over en dat komt het herstel na de tocht ten goede. Ik voelde me sneller weer de oude. Nadeel vind ik dat je niet echt kan uitrusten op de dag van de KM, je gaat gespannen naar bed omdat je heeeel erg vroeg op moet. Ik ben sowieso geen ochtendmens dus......
En toch heeft het starten in de avond ook wel wat. Het lopen in de nacht is heel speciaal, en de opkomende zon bij het aanbreken van de dag is fantastisch! Alleen het gevoel "te slaapwandelen" is niet zo fijn.....dat heb ik alleen met een nachtmars, dat gevoel.

Wat is je top-3 van Kennedymarsen?

Op 3 staat RVW, lekker dichtbij en erg goed verzorgd, nadeel is de tijdslimiet waardoor er "druk" komt te staan op het op tijd binnen komen.
Op 2 staat de 80 van de Langstraat, dat is een feestje vanwege het aantal deelnemers en het publiek langs de route, het wordt ook wel de Vierdaagse bij nacht genoemd.
Op 1 staat Cuijk vanwege de prachtige route en de perfecte verzorging, jammer dat deze niet meer terugkomt.

Gaat het om de eindtijd of is uitlopen voldoende?

Voor mij is het uitlopen voldoende, ik ben niet zo prestatie gericht en ik hou niet zo van het snelle lopen. Ik geniet meer van de omgeving als ik mijn eigen tempo kan lopen en dat ligt tussen de 5 en 5,5 km/u.

Dit was mijn Kennedymars-tag. Heel toepasselijk om deze vandaag te maken omdat ik aankomend weekend de jubileumtocht van OLAT ga lopen, de Kennedymars. Mijn eerste hier, ik ben benieuwd!!!

Wie volgt? Geef de tag door!

Winterserie Hart van Brabant 12-11-2017 / 23 km

Een overwegend droge maar ook natte wandeldag was het afgelopen zondag. We hadden een gevarieerd menu op het programma staan: bospaadjes, blubberpaden, trappen, (kleine) heuveltjes, heidevelden, koffie, soep, cake en maar één rust. Hier volgt het verslag:

De Winterserie van wandelvereniging Hart van Brabant begint deze maand weer en Hans en ik besluiten deze zondagmorgen van 12 november naar Tilburg af te reizen, want de startlocatie van deze wandeltocht zit in cafe Boerke Mutsaeres aldaar. Het is druilerig en bewolkt en tijdens de rit ernaartoe lijkt het steeds harder te gaan regenen! Nou ja, paraplu mee en regenjas aan, we zijn geen watjes! En ik wil na het wandelen nog eventjes bij Jan en Carla langs gaan.

Na het aanmelden - goh, 3 euro maar, met zijn tweeën? - wacht ik op Hans die de auto verder weg heeft geparkeerd en dan zie ik ook Jaqueline en Tom binnenkomen. Gezellig, met z'n viertjes gaan we deze tocht lopen, want Jaqueline en ik gaan volgende week de Kennedymars van de OLAT doen, dus dit is een mooie gelegenheid om nog even wat kilometers te maken. We kijken op de buienradar en zien dat het rond tienen niet meer zal regenen en gaan na de koffie op pad. Het regent nog maar heel eventjes en inderdaad, het wordt droog! We stappen heerlijk in de frisse herfstlucht met zijn gevallen blaadjes. Het is soms wel oppassen dat je niet uitglijdt over de blubber, het is behoorlijk drassig! Eerst langs de universiteit van Tilburg en dan het Heidepark in, de A58 onderdoor en een stukje over het zgn. "Bels lijntje". Het Bels Lijntje was een spoorlijn tussen Tilburg en Turnhout en dit tracé vormde het Nederlandse deel van Spoorlijn 29. De spoorlijn werd aangelegd en uitgebaat door de "Grand Central Belge", waardoor de spoorlijn in de (Noord-Brabantse) volksmond "Bels lijntje" werd genoemd. Aldus Wikipedia.

Het tempo zit er vandaag goed in, en na ongeveer 14 kilometer komen we aan bij de rust in een manege. Jaqueline moet nodig plassen maar vindt de toiletten erg vies. Zelfs haar koffiekopje was vies! Brr.....geen fijne rust. We blijven dan ook niet lang.

We vervolgen de route die goed is aangegeven, we zijn niet één keer fout gelopen! De lucht zien we verderop onheilspellend donker worden en we horen zelfs een donderslag maar het blijft vooralsnog droog!
Er volgen veel bospaadjes en onverharde wegen maar ook de bebouwde kom wordt niet geschuwd. Daar lopen we het laatste stukje in, en dan krijgen we ook net een hagelbui over ons heen! Dus hebben we het helaas niet helemaal droog kunnen houden, mijn schoenen zijn aardig doorweekt geraakt.

Om precies 14.00 uur melden wij ons af, naar mijn idee een snelle ronde! Jaqueline en Tom hebben het juist rustig aan gedaan vandaag! Nou ja, het was in ieder geval een gezellige en leuke wandeltocht met als afsluiter een bakkie koffie, cake en soep bij Carla en Jan. Een fijne afsluiter van een heerlijke wandeldag.

Rondje Maarn-Maarsbergen-Doorn 5-11-2017 / 30 km

Zondag 5 november rij ik in de vroege ochtend naar Maarsbergen waar ik met Andre heb afgesproken om een rondje te gaan wandelen. Hij heeft een route uitgestippeld op afstandmeten.nl, dit rondje gaan wij uittesten omdat hij in het kader van zijn project voor "Spieren voor spieren" dit rondje wil gaan wandelen op eerste Pinksterdag 2018.

Het is bewolkt en koud maar prima wandelweer. We moeten nog even wachten op de opening van La Place, onze "startlocatie". Ik moet namelijk eerst even naar het toilet alvorens te gaan wandelen.......na een uur in de auto is dat wel nodig!

Uiteindelijk kunnen we van start. Andre fungeert als routelezer, en de app waar de route op staat wordt vaak geraadpleegd. Maar al lopende over de paden lukt dit aardig. Het eerste stuk vanaf La Place gaat langs een autoweg maar al snel duiken we de bossen in en is de ondergrond behoorlijk onverhard, dat wordt buffelen! Gelukkig niet al te lang en we lopen over het landgoed Maarsbergen. Het is erg stil, er is geen ziel te bekennen op deze zondagmorgen. Na een paar kilometer maken we een lusje "om de km's te maken" door het Doornse gat en komen we bij de uitkijktoren De Kaap. Hier ben ik al vaker langs gelopen maar nog nooit naar boven en dit keer maken we wel gebruik van de gelegenheid omhoog te gaan, 128 treden! Behoorlijk naar adem snakkend komen we boven, het uitzicht is letterlijk adembenemend! Het is nu helder weer en kunnen aardig ver weg kijken. Er staan ook een paar fotografen en een van hen wil wel een foto van ons maken....

Op 10 km heeft Andre een rust gepland bij Helenaheuvel, een mooie locatie om eventjes de benen te strekken! Het is even zoeken naar de ingang en als wij arriveren is er nog plek genoeg, maar na een tijdje loopt de zaak vol, er zijn zelfs mensen die wachten op een tafeltje! Veel hondenbezitters zitten op het terras buiten met hun hond die gebruik mogen maken van de waterbakken. Echt diervriendelijk hier! Na de consumpties, een cappuccino voor mij en een latte machiato met bosbessen gebakje voor Andre, gaan we weer op pad.

Het kleine stukje bebouwde kom gaat door het plaatsje Doorn, altijd leuk om huisjes van binnen te bekijken, lekker gluren bij de buren! Het gehucht Palmstad daar lopen we min of meer langs.

Het parcours is een combinatie van onverhard, heuvels en recht-toe-recht-aan en zelfs steile trappen komen we tegen! Dus heel divers. We raken soms het spoor bijster omdat de bedachte route niet meer bestaat door overbebossing. De weg moet door ons doorkruist worden en een kapmes zou wel makkelijk geweest zijn, maar Andre weet gelukkig weer de juiste weg te vinden!

Op 19 km is er weer een rust gepland bij cafe "Onder de pannen" en hier nemen we de tijd voor een hapje en een drankje, een mosterdsoep en een verse muntthee voor mij, een bitter lemon voor Andre. Het smaakt heerlijk maar we mogen nog een stukje dus is het tijd om verder te lopen.

De steilste trap komen we tegen vlak voor de zandafgraving naast de A12. De hemelsluizen gaan een stukje open, het zijn maar een paar druppels en we wachten even op de wandelaars die naar boven komen onder de paraplu. Als het bijna droog is lopen we naar beneden richting de zandafgraving. Een mooi stukje natuur maar met het geluid van de snelweg, dat dan weer wel.

We lopen de A12 onderdoor richting het Henschotermeer wat ik ken van de Amersfoortse Tweedaagse. Het is er nu stil en we lopen de route "andersom", dus lijkt het toch een beetje anders dan anders.
Het einde van de route is in zicht en lopend langs en over het golfterrein Anderstein tikken de kilometers langzaam weg. Mijn horloge geeft aan dat we er bijna zijn en even denk ik dat we de weg onderdoor moeten maar dan zie ik ineens links La Place verschijnen......we zijn er! Wat een leuke route was het, heel afwisselend en er is veel te zien onderweg! De test is geslaagd, al gaat Andre nog wel een paar dingetjes aanpassen. We drinken er nog eventjes een bakkie koffie en nemen daarna afscheid van elkaar. Na een klein uurtje rijden kom ik moe maar voldaan weer thuis.
Klik hier voor meer foto's

RS80 Alphen aan de Rijn /14-10 / 25 km

De tweede tocht van RS80 staat gepland voor vandaag en ik ga deze zaterdag op pad naar Alphen aan de Rijn waar het startbureau zit van deze tocht. De route ernaartoe gaat voorspoedig alleen mis ik net een afslag naar de voetbalkantine die ik over het hoofd zie. Het is wel goed aangegeven door RS80.

Het inschrijven gaat vlot en we gaan snel op pad, de start is altijd precies om 9.00 uur. De routebeschrijving is op een A4-tje, aan twee kanten beschreven weliswaar maar toch slaat de 'schrik' me om het hart! Lange rechte wegen! Het begint al goed met een lang grindpad langs de Rijn en we hebben dan wel mooi zicht op de brug. Na dit pad volgt een heel erg lang pad over het gras door de weilanden met zicht op de bekende vier molens van de Molenviergang van Aarlanderveen. Wel een prachtig gezicht en het is heerlijk weer dus we genieten volop. Ook zijn de huizen die langs dit watertje staan wel het begluren waard, zo ontzettend mooi, dus wij vermaken ons wel.

Bij het eerstvolgende dorpje is de eerste rust, we kunnen lekker buiten zitten! Wat een cadeautje dit mooie weer, zo op de helft van oktober! Na een gezellig bakkie koffie met z'n allen gaan we weer op weg naar de volgende rust, het blijken er drie te zijn deze tocht. Spekkie naar mijn bekkie: dit wordt weer een "trainen op rusten" dagje!!

Na de rust lopen we langs mooie huizen en tuintjes richting de golfbaan Zeegersloot. Deze golfbaan van 27 holes is gebouwd op vuilnis waar je nu niets meer van merkt.
We lopen door kleine plaatsjes zoals Korteraar en Papenveer en we bewonderen de leuke woonboten waar we langs gaan. Ook mogen we over een particulier bruggetje, heel eng want het heeft geen leuningen maar we komen droog over!
En dan lopen we over een lange weg met aan weerszijden bomen, een ietwat saaie weg maar al kletsend komen we daar wel doorheen. Om dan uit te komen bij de tweede rust waar we aan het plein zitten tegenover een grote kerk, de neogotische heilige Adrianuskerk. Bij deze rust is het tijd voor een kopje soep die vol met ballen blijkt te zitten.....lekker hoor!

De Langeraarse plassen wachten nog op ons, het is daar heerlijk toeven! Je loopt als het ware door de plas heen want links en rechts zie je water. Bij de laatste rust, die in het restaurant van de golfbaan is en waar een sjiek broodje kroket geserveerd wordt, is het heerlijk toeven op het terras! Daarna lopen we via het dorpje Ter Aar weer op de finish af. Ik heb weer genoten van deze uitzonderlijk warme wandeldag en van de leuke en mooie route!
klikkerdeklik hier voor meer foto's