Totaal aantal pageviews

zondag, april 08, 2018

AD Cityrun 8-4-2018 / 4,2 km rennen



Het marathonweekend is voor mij al jaren een druk weekend want ik werk daar als vrijwilliger op het wedstrijd secretariaat, dit keer bij de startnummers! Maar nu heb ik het gecombineerd met een loopje tussendoor namelijk de AD Cityrun van 4,2 km, een zogenaamde "mini-marathon"! Maar ik heb een startnummer voor de 10,5 km en dat laat ik even omzetten omdat ik deze afstand nog te hoog gegrepen vind! Daar moet ik nog even voor trainen.......

Die bewuste zaterdag neem ik mijn loopspullen mee, en ga eerst een paar uurtjes startnummers uitdelen. Maar hoe verder de tijd verstrijkt, raak ik toch wel enigszins nerveus. Gek eigenlijk. Rotterdam is mijn geboortestad en ik heb er vaker een rondje gelopen, zelfs samen met mijn zusje!

Als het bijna tijd is om mij om te gaan kleden zie ik ineens Linda en Trudy, zij gaan ook mee omdat Trudy 2 startbewijzen heeft gewonnen bij Evy. Ze komen bij mij hun spulletjes afgeven en ik ga mij meteen omkleden dan kan ik meteen mee naar het startvak. Hans is inmiddels ook gearriveerd voor de broodnodige support en de foto's voor en na de loop.

Gedrieën lopen we de stad door richting startvak, het is een stukje lopen omdat er gedeelten van de straat zijn afgezet. Er is ook nog een kidsrun gaande. Als zij klaar zijn mogen wij vertrekken. Maar eerst staan we nog met elkaar in het startvak te kletsen en de tijd te doden tot het startsein gaat, om 15.30 gaat het startschot.

Het is warm vandaag en ik kan moeilijk in mijn ritme komen omdat er hele hordes schoolkinderen de route als schoolplein gebruiken, ik word kris-kras ingehaald en ineens stoppen ze weer met z'n allen om vervolgens te gaan wandelen. Dat gaat ten koste van mijn loopplezier maar ik neem me voor mij er niet te veel van aan te trekken. De route gaat over stoepjes en straattegels wat betekent dat ik goed moet opletten waar ik mijn voeten zet. En dan voel ik een losse schoen......nee he? Mijn veter los. Ik moet Trudy laten gaan, ik kan haar goed bijhouden maar lopen met een losse schoen is niet fijn.
Ik loop richting het Churchill plein als ik Ardie zie. Zij werkt als verkeersbegeleider en ik roep. En ze zwaait enthousiast terug. We maken een raar lusje op de Schiedamse dijk om meters te maken denk ik, en ik passeer Ardie weer. Alweer tijd voor een zwaaimomentje!

In de verte doemt de Coolsingel op, het is nog maar een stukje naar de finish. Er is minder publiek dan bij de echte marathon maar de sfeer is hartstikke gezellig en ik word op de foto gezet als ik de finish overga. Ondanks de warmte heb ik lekker gelopen en ik krijg een medaille aangereikt. Hans maakt ook een finishfoto en mijn zusje zie ik ineens verschijnen samen met haar vriend! Met Hans lopen we samen naar het WTC want mijn werk zit er nog niet op. Daar aangekomen neem ik afscheid van Hans en kleed ik me weer om, fris mezelf op en ga even lekker ontspannen en uitzweten op een bankje in de hal. Ik heb er weer een medaille en een loopervaring bij!

Geen opmerkingen: