Totaal aantal pageviews

maandag, juni 05, 2017

2e Andre vd Hoef Verzekeringen Wandeltocht 4-6-2017 / 40 km


Na het succes van vorig jaar, toen Andre voor het eerst een eigen wandeltocht organiseerde, ga ik dit jaar voor de tweede keer de uitdaging aan: 40 km in en om Scherpenzeel wandelen. Hans en ik gaan vrijdagmiddag voorafgaand aan de wandeldag naar het Boshotel te Overberg, dichtbij Scherpenzeel omdat ik dan niet zo heel vroeg op hoef te staan, het is 9 minuten rijden naar het kantoor van Andre vanaf Overberg. We gaan 's middags nog even naar de sauna in het hotel, een privesauna want er is verder niemand.......

Zaterdag rijden we naar het kantoor van Andre waar de startlocatie is, en er zijn al meerdere wandelaars gearriveerd. Ik begroet diverse bekenden en maak kennis met nieuwe wandelaars en als het 8.00 uur is kunnen we bewapend met een uitgebreide routebeschrijving op pad. Ik heb al gezien dat de rusten goed zijn aangegeven, daar hou ik van!

Het is lekker weer, af en toe een flinke windvlaag maar verder een lekkere temperatuur want ik kan in korte box lopen! Mijn vestje heb ik al in de auto achtergelaten en een dun jasje gaat mee......die heb ik wel af en toe nodig.
Gezellig kletsend met Olga, die voor het eerst mee gaat, komen we aan bij de eerste rust Mon Chouette. Andre heeft een plekje voor ons gereserveerd en ik kan mijn schoen even uitdoen want het voelt niet lekker. Sjaak heeft plakspullen bij zich en ik laat mij beplakken, mijn voet welteverstaan! Er worden foto's gemaakt en ik lig in een deuk want het kietelt aan mijn voet. Gelukkig voelt het daarna beter aan en na de thee kan ik opgelucht mijn weg vervolgen. Hans is ook nog even hier naartoe gekomen om daarna naar zijn ouders in Voorthuizen te rijden.

Vanuit het theehuis lopen we direct de Liniedijk op, een onderdeel van de Grebbelinie. Af en toe wordt de weg verspert door op- en afstapjes wat de snelheid uit de route haalt maar je zet wel weer andere spieren in beweging!
Op de dijk is het ook 11 uur, tijd dus voor een zogenaamd "11-uurtje". Van Esther hoorde ik dat iemand tijdens de Eerste Wereldoorlog besloten heeft dat we niet moeten vechten maar drinken en dat er op dat moment, om 11 uur dus, de gevallenen overal ter wereld herdacht wordt, elke dag weer! Dat vind ik een mooie gedachte en na deze onderbreking gaan we weer verder, op naar de volgende rust verzorgd door de zoon en schoondochter van Andre. Maar jee.....die Laagerfseweg is wel erg lang! Waar is die rust nou?? Onderweg zie ik nog een paar leuke vogelhuisjes die te koop zijn, die zet ik even op de foto voor een vriendin die daar naar op zoek is.

Eindelijk, we zien in de verte het felle shirtje van Michel daar waar de rust is. Als we daar aankomen worden we begroet door iedereen die daar al zit en wij nemen de tijd voor een bakkie en wat lekkers. We zitten er niet lang want we hebben er net 19,3 km erop zitten.

Vervolgens lopen we op klompenpaden en langs landgoed "de Laan" en door het mooie natuurgebied van de Amerongse berg. Het is genieten van al dat natuurschoon en de route gaat langzaam omhoog. We komen langs een ander landgoed "de Hek" en langzaam maar zeker doemt daar de derde rust op, Bosrestaurant Overberg, ja dat is dezelfde als waar wij gisteren gegeten hebben. Het is druk op het terras, dat is niet zo gek met dit weer! Het duurt even voordat we voorzien zijn van een natje, het blijkt niet te overzien zijn voor de bediening. Sommige wandelaars vertrekken weer omdat zij er al een tijdje zaten, wij gaan eerst nog even toiletteren. We hebben er nu 26,5 km op zitten en ik begin het een beetje zat te worden. Raar......dat heb ik nooit. Zou de Kennedymars van Cuijk twee weken geleden me parten spelen? Ik weet het niet maar ik moet mezelf bedwingen niet te stoppen. Aan de route ligt het niet, die is geweldig mooi, en het ligt ook niet aan het gezelschap. Je hebt wel eens van die dagen.....

De 6,3 km naar de volgende rust gaat door stedelijk gebied en over polderwegen. Als we de snelweg weer onderdoor gaan herken ik dit nog van vorig jaar en weet ik dat de rust bij de zendmast is, die zien we heeeeeel langzaam dichterbij komen. Ik kom tot de ontdekking dat ik vergeten ben mijn fles water bij te vullen en ik ben blij als we de rust bereiken, want we krijgen een flesje water en een heerlijke vers fruit salade! Hier kom ik echt van bij....dit doet een (vermoeid) mens goed!

Nu komen we op het punt waar ik vorig jaar verkeerd ben gegaan en Andre zorgt ervoor dat ik de pijl(en) niet over het hoofd zie, hij staat daar te wachten hahaha! Een hilarisch moment want ik snap nu nog niet dat ik die toen over het hoofd heb gezien!

Het is nog maar een klein stukje naar de finish, 6 km ongeveer, maar elk bordje en aanwijzing tel ik af, Andre haalt ze intussen ook meteen weg omdat wij in de achterhoede lopen. Aan het eind van de route zie ik Hans al staan en weet ik dat we de tocht volbracht hebben......ik ben blij dat ik er ben!! Het kostte me meer moeite dan dat ik gewend ben maar ondanks dat heb ik wel weer genoten.

Na nog even nagekletst te hebben met een drankje, een mooie medaille rijker en ook nog een stempeltje voor in het boekje nemen we afscheid van iedereen en vertrekken Hans en ik naar Voorthuizen. Andre en familie bedankt voor deze geweldige dag, ik heb genoten en de verzorging was top!!
hier nog een paar foto's van o.a.Hetty, Andre en Sjaak

1 opmerking:

Anoniem zei

Hallo Ineke,

Lijkt mij een hele mooie en interessante wandeltocht.
Ondanks, zoals je zelf aangeeft dat er lange saaie stukken tussen zit.
Maar op zich is dat ook wel eens prettig, om dan “verstand op nul” te wandelen.
Lekker je eigen gedachte.
Hij is wederom heel leuk en mooi beschreven.

Groetjes,

Jan