Spieren voor spieren tocht 20-5-2018 / 30 km

Het begon vorig jaar al met de vraag van André: zou je het leuk vinden om met mij de tocht voor te lopen die ik in gedachten heb om te organiseren voor het goede doel Spieren voor Spieren? En dat vond ik een leuk idee! André had een route uitgezet rondom Maarsbergen en Doorn met als startlocatie La Place. Tijdens het lopen ervan werden we allebei heel enthousiast en de start van de voorbereiding voor de tocht van vandaag was hiermee begonnen. André en zijn gezin hebben er veel energie in gestoken om het tot een succes te brengen waarvan hier het verslag.

Omdat André het plan heeft 1000 km te gaan lopen voor het goede doel Spieren voor Spieren heeft hij zoveel mogelijk wandelaars opgeroepen om vandaag te komen en dat is goed gelukt. Als Hans en ik aankomen bij La Place is de parkeerplaats zo goed als vol en het is een grote! Hans loopt vandaag een stukje mee want er kan ook 20 km gelopen worden, ik loop 30 km. André en zijn vrouw zitten al klaar voor de inschrijvingen en ik betaal iets extra omdat Hans op de 20 km rust mee terug gaat naar de finish. Van die service maken meer mensen gebruik want Roderick heeft zes keer heen en weer gereden! Met een overlevingspakket van de Jumbo en een duidelijke routebeschrijving gaan we samen met Sjaak en consorten op pad, het is inmiddels 8.15 uur.

Net na de oversteek van de weg komt er een auto tot stilstand en twee vrouwen vragen aan ons of er soms een wandeltocht in de buurt is?? Wij sturen ze direct na La Place, weer een paar extra deelnemers!
En al kletsend met elkaar zit het tempo er goed in, worden we ingehaald door vier jeugdige lopers die ons met een nog sneller tempo passeren. Later zullen we hen nog een paar keer tegenkomen......

De eerste 5 km gaan voorspoedig, Cobie heeft zichzelf ook gezellig toegevoegd aan het groepje maar dan komen we op een pad waar heel veel wandelaars staan te dralen......waar moeten we naartoe? Er blijkt een pijl te zijn verdwenen en na veel heen en weer gepraat en overleg op de app besluiten we terug te lopen naar waar de pijl zou moeten staan want we mogen nog een leuk lusje lopen door het Doornse gat. We zullen weer terugkeren naar dit stukje van het pad en dan zien we inderdaad weer de goede pijlen hangen. Iemand vond het kennelijk nodig de pijlen weg te halen om ons in verwarring te brengen!! André en zijn maatje Michel hebben de route de avond te voren uitgezet met duidelijke, rode pijlen met nummer die correspondeert met de nummers op de routebeschrijving dus het kan niet verkeerd gaan!
De geplande roze dixie staat er niet maar gelukkig hoef ik niet zo nodig en over 3 km is er een pauze gepland. De uitzichttoren De Kaap laten we links liggen, hoewel Rinus en Sjaak er wel op afgaan, die hebben nog energie genoeg om die vele trappen te beklimmen. Ik heb het ook gedaan toen ik samen met Andre de route voorliep dus ik weet wat het is en ik vervolg de route. Het uitzicht zal ongetwijfeld heel mooi zijn want het is helder weer en warm!

Tussen 7 en 10 km ontbreken er nog een aantal pijlen maar omdat ik de route op mijn telefoon heb staan en Cobie ook een goede gps op zijn telefoon heeft gaan we goed tot we aangekomen zijn bij de eerste rust, Chalet St. Helenaheuvel. Hier trek ik mijn korte broek aan en strijk neer voor een heerlijke cappuccino. Even later komen Andre, Michel en Patricia er ook aan.

De km’s tot de tweede rust Eetcafé “Onder de pannen” verlopen voorspoedig en gaan door de mooie natuur van de omgeving van Doorn. We doen het plaatsje Doorn aan en we vergapen ons aan de vele grote huizen hier, wat woon je hier mooi!

Bij de rust aangekomen, die eerder verschijnt dan ik in eerste instantie in gedachten had, zien we Roderick de chauffeur zitten en ik geef aan dat Hans zo terug wil rijden met hem. Maar eerst nemen we de tijd voor een lekker soepje, er is een speciaal “spieren voor spieren menu”. Een deel van het bedrag gaat naar het goede doel.
De soep en een broodje worden snel gebracht en is zalig! Maar tijd om even na te genieten is er niet, mijn gezelschap wil alweer opstappen en ik wil niet alleen lopen dus snel weer in de benen. Daardoor vergeet ik mijn zonnebrilkoker maar gelukkig komt het nog goed later (ik had hem niet eens gemist haha).

De laatste 10 km zijn best zwaar mede doordat er veel lange rechte stukken in zitten. De zandafgraving is mooi en leuk om weer terug te zien, en daarna het Henschotermeer wat ik al vaker gezien heb. Nu lopen we “andersom”, daarmee bedoel ik dat ik hier met de Amersfoortse Tweedaagse anders loop. Om het pad rond het meer te bereiken lopen we eerst over een fietspad met gravel, en een bospad bezaaid met dennenappels wat niet lekker loopt. Inmiddels ben ik het een beetje zat aan het worden, het is warm en verlang naar de finish. Ook mijn watervoorraad slinkt met de minuut en ik ben bang om zonder te komen maar gelukkig kan ik bij een toiletgebouw water bijtanken. Het is enorm druk met badgasten vanwege de warmte. Een heel andere kijk op dit recreatie gebied en ik vermaak me wel met wat er om mij heen gebeurd.

Na het Henschotermeer maken we de route af middels het lopen langs de golfbaan en over een stukje priveterrein richting de finish. Het is inmiddels 15.00 uur, een mooie tijd voor 30 km inclusief rust. In La Place zit Andre klaar om mij een leuke medaille te overhandigen en ik complimenteer hem met deze dag. Het is een groot succes gebleken, er hebben zich 80 deelnemers gemeld! Plus de nodige donaties dus dan komt hij op een mooi sponsor bedrag! We kletsen nog even na en ik ga nog eventjes buiten bij Hans en de anderen zitten, nagenieten van deze dag.

Daarna nemen we afscheid van Andre en ik wens hem veel succes met de 1000 km tocht, hij vertrekt 7 juni naar Oostenrijk, 11 juni start de tocht en hij is te volgen op spierenaandewandel

Moe maar voldaan stappen we in de auto op weg naar Voorthuizen, waar we bij Hans zijn ouders gaan eten. Een perfecte afsluiting van een perfecte dag!
In het fotoalbum meer foto’s, ook van Sjaak en Rinus
klik

Verkerkloop Zwijndrecht 5 km rennen

Na vandaag, zaterdag 19 mei te hebben geholpen bij het wandelweekend van RWV heb ik even tijd gemaakt voor een verslag van mijn hardlooprondje afgelopen woensdag.

Woensdagavond 16 mei ga ik met Hans naar Zwijndrecht om daar een rondje van 5 km te rennen, de Verkerkloop. Gelukkig was ik vrij die dag en kan ik ontspannen aan de run beginnen.

Het is de tweede keer, vorig jaar samen met Linda en haar vriendin gelopen, nu loop ik “alleen”. Het is druk op de startlocatie als ik mijn startnummer ga ophalen. Die heb ik snel in mijn bezit en dan nog eventjes het toilet opzoeken alvorens ik in het startvak ga staan. Het is lekker weer, droog en fris.

Hans is inmiddels ook terug, hij heeft de auto een plekje gegeven. Ik kijk in het rond en zie geen bekenden, wel veel mensen.......ruim 3000 hardloop liefhebbers zijn erop afgekomen, het is dan ook een leuke loop! Overal staat publiek langs de route en iedereen moedigt je aan. Er is ook een 10 km loop die tegelijkertijd met de 5 km loop start. Dus je komt ook niet alleen over de finish, een leuke bijkomstigheid.

En dan is het 20.15 uur.......ik hoor geen startschot maar de mensenmenigte begint in beweging te komen. Ik heb mijn telefoon stand-by staan met runkeeper en de muziek staat al aan. Nog even mijn horloge aanzwengelen en gaan. Maar mijn telefoon moet nog in zijn hoesje en ik klungel er een beetje mee voordat ik eindelijk over de mat stap.....het loopje is begonnen.

Ik word aan alle kanten ingehaald, links en rechts schieten de jongere lopertjes mij voorbij, een luid gehijg klinkt achter mij en ik kijk, word ik ingehaald door een zwaarlijvige dame.....goed van haar maar ik doe er toch even een stapje bovenop! Ik heb haar daarna niet meer gezien, ik hoop dat ze het gered heeft!

Als ik de dame van Runkeeper in mijn oor hoor dat ik op de helft ben verbaas ik mij over al dat publiek.....zo leuk! De meters gaan eigenlijk vanzelf onder mijn voeten door en ik herken de bocht die ik straks moet nemen om bij de finish aan te komen. Een rare bocht vind ik, een meter of 150 heen en weer. Ik hou niet van heen-en- weertjes, ook niet van korte!

Ongeveer 500 meter voordat ik de finish ruik word ik weer ingehaald door een dame van gewicht en ja......dan voel ik me genoodzaakt er weer een stapje op te doen hahaha! Uiteindelijk kom ik na 40.44 min lopen aan bij de finish en ik krijg een medaille omgehangen. Weer een loopje gelopen, ik heb genoten! Nog even een finishfoto plus medaille en dan op naar de douche in Spijkenisse!

Riddertocht 12-5-2018 / 25 km

Vandaag maar eens een keer naar Ridderkerk gereden, het is elf jaar geleden, dat ik daar een tochtje liep, de Riddertocht, georganiseerd door WSV Ridderkerk. Ik heb er niet zulke leuke herinneringen aan maar ach, iedereen verdiend een tweede kans! Hans brengt mij zaterdagochtend naar de startlocatie in De Fakkel, het zwembad in Ridderkerk en dat is maar een half uurtje rijden. Ik kom daar vroeg aan en men is nog niet klaar met de voorbereidingen voor het inschrijven, beetje jammer wel want als je 40 km wilt lopen moet je toch wel op tijd kunnen starten???

Mijn plan was inderdaad de 40 km route maar ik twijfel nog een beetje, mede ook door de opstart en de herinneringen aan de route van de laatste keer, want die was vrij saai.
Vandaag wandel ik alleen en na het inschrijven kan ik toch nog om 7.55 uur van start, ik loop een paar dames achterop maar die hebben er goed de sokken in, ik kan hen niet bijhouden. Dan maar met muziek op lopen, ook leuk. Maar wat ik al vreesde, de route gaat door woonwijken en industriegebied......saai dus. Het weer is overwegend bewolkt maar niet koud, mijn jasje kan al snel uit. De "pijlen" zijn ook lastig te volgen. Zij hanteren vierkante (?) bordjes die de looprichting aangeven. Paars voor rechts, groen voor links en oranje voor rechtdoor. Voor de kleurenblinden onder ons, is die looprichting ook nog aangegeven met een letter, L of R. Op zich geen verkeerde manier van pijlen maar het is constant zoeken naar een aanwijzing en dat vind ik niet ontspannen lopen. Het is soms zelfs zo, dat er een pijl ontbreekt op cruciale punten, moet je nu rechts of links? Het is dat ik vaak achterop wandelaars loop die ik dan kan volgen, anders was ik echt aan het dwalen geslagen.

Op de routebeschrijving, die gelukkig wel goed klopt, zie ik dat we twee aanwijzingen hebben tot we bij de eerste rust komen, maar als ik op mijn horloge kijk, moeten we nog ruim twee kilometer lopen! En ja hoor, de Pruimendijk en de Tarwedijk! Die zijn lang.............................
Uiteindelijk kom ik na ruim 10 km aan bij de Korenbloem, lekker eventjes de benen van de vloer met een bakkie koffie voor een schappelijk prijsje. Als ik weg wil lopen na de pauze zie ik John S. en zijn vrouw, een collega van Hans en pijler bij de RWV. Later kom ik hen weer een keer tegen maar nu zwaai ik ze gedag als ik de tocht wil vervolgen.
Weer een aantal dijken, lange rechte dijken. Niet echt mijn favoriet maar ja......ik zie ook het bekende kantoor in de vorm van een schip, dat vind ik wel mooi en zet het op de foto. De zon is inmiddels gaan schijnen en het wordt warmer en warmer en het fluitekruid tiert hier welig.

En dan is er weer een twijfelmomentje, moeten we nu het weiland in, er staat geen pijl maar volgens de beschrijving moeten we het voetpad in naar de Donckse velden. Ik kan dit met alle wil van de wereld geen voetpad noemen, het is een grasweggetje dat ons leidt naar een groot grasveld. In de verte zien we een wandelaar lopen, John en zijn vrouw zijn mij inmiddels achterop gelopen en gezamenlijk lopen we gezellig het stukje naar de tweede rust bij Wijkcentrum Bolnes. Daar kunnen we in de zon zitten om te genieten van een consumptie, koffie natuurlijk! Na de rust vul ik mijn waterflesje bij en gaan we weer verder. Ik neem afscheid van mijn gezelschap en ga alleen weer verder voor de rest van de route. Die gaat door een woonwijk en parkje tot de Rotterdamse weg waar we oversteken. Ik loop in een groepje uit Zoetermeer maar zij zijn sneller met oversteken bij de stoplichten, helaas moet ik ze laten gaan. En weer is er een twijfelmomentje bij de manege, er staat weer geen pijl maar gelukkig zie ik het groepje uit Zoetermeer die kant op gaan dus ga ik er snel achteraan. Via een woonwijk komen we weer snel bij het startbureau aan de Sportlaan. Daar meld ik mij om 13.10 uur af, heb dus redelijk snel gelopen voor mijn doen, geen trainen op rustend-dagje vandaag! Ik lever mijn inschrijfbonnetje in en krijg een stempeltje plus plakplaatje voor mijn boekje, weer 24,5 km bijgeschreven.

In de kantine van het zwembad kom ik een beetje bij van de warmte met een colaatje en wacht op Hans die mij zo op komt halen. Al met al heb ik best lekker gelopen maar de route vond ik niet bijzonder! Bij het verlaten van de Fakkel vraag ik nog hoeveel lopers zich vandaag gemeld hebben, het zijn er rond de 140. En het is de 30e Riddertocht geweest.

klikkerdeklik voor meer foto's

Bevrijdingstocht Dordrecht 5-5-2018 / 25 km

Het is zaterdag 5 mei, en vandaag gaat de vlag uit omdat we vieren dat we bevrijd zijn van de Duitse bezetters in 1945. Vandaag gaan we een rondje Dordrecht lopen, de Bevrijdingsmars, hoe toepasselijk! De tocht wordt georganiseerd door Stichting Wandelsport Dordrecht en Omstreken, kortweg SWD. De laatste keer dat ik deze tocht gelopen heb is in 2012, toen samen met Leo en Larissa.

Hans en ik rijden die ochtend naar het startbureau, in een sportkantine van voetbalvereniging GSC in Dordrecht. Daar is het al razend druk maar toch gaat het inschrijven snel en ik ga naar buiten om te wachten tot de routebeschrijving wordt uitgedeeld, de starttijd is 8.30 uur precies.....en al wachtend kletsen we wat met bekende wandelaars zoals Rinus, Rolf en Ron.

Als wij ook een routebeschrijving in handen hebben kunnen we erop uit, Ron loopt gezellig met ons mee. Sabine is met haar rolstoel aanwezig en wij kijken vol bewondering hoe zij de eerste hellingen neemt naar de dijk. Die dijk voert ons naar het gezellige stadje Dordrecht, de eerste kilometers gaan langs mooie bezienswaardigheden en watertjes met mooie boten. Veel tijd dus voor brugmomentjes! En het smalste straatje van Dordrecht ontbreekt ook niet op de route, het is wel in ganzenpas lopen, maar oh zo leuk! Het is het zogenaamde “zakkendragerstraatje”. We komen ook nog langs het Augustijenenkamp waarachter een kloostertuin schuil gaat. De ingang ervan zet Hans op de foto. We lopen langs de hertenweide, de hertjes zitten allemaal in de schaduw, en komen aan bij het bevrijdingsmonument dat nu vol met boeketten ligt. Ik zet het op de foto, ook even een momentje om bij stil te staan......ze zijn hier flink aan de weg bezig en we moeten lang wachten op het stoplicht, een “verplichte” rust dus....

We lezen op de routebeschrijving dat we kunnen rusten op een plein in de binnenstad, en als we een paar gezellige terrasjes zien, gaan wij erop af. Even de benen strekken en een lekkere cappuccino nuttigen, daar heb ik nu wel zin in! We hebben er bijna 9 km op zitten, het is intussen ook lekker warm geworden, de (dunne) jassen kunnen uit!

Na de koffie zijn we weer fris en fruitig genoeg om de route te vervolgen. We zien nog een paar bekende wandelaars die op een ander plein zitten en we zwaaien naar hen.
Dan is er even een vertwijfeling: lopen we wel goed? Gezamenlijk komen we eruit, we moeten NIET de brug over maar erlangs! Deze tocht wordt er niet fout gelopen, er is overigens uitstekend gepijld! En ook de routebeschrijving ziet er goed uit, heel erg uitgebreid en daar hou ik van.

De vele haventjes die Dordrecht rijk is worden aangedaan, dat levert weer veel brugmomentjes op. Als we de lange ijzeren brug over moeten, roept Ron dat Hans er ook een keertje op moet dus bij deze. Het zijn leuke bruggetjes die uitzicht bieden over het water waar vele plezierbootjes aangemeerd liggen.

Als we er bijna 15 km op hebben zitten, heeft Hans behoefte aan een tussenstop op een bankje. We zien er twee bij een vijvertje staan en hier nemen we eventjes een boterham en wat te drinken om ons op te laden voor het laatste stukje. We blijven hier niet al te lang zitten maar lang genoeg om opgefrist weer verder te kunnen en bovendien kunnen we naar de volgende rust uitkijken die op 20 km zit. En die verschijnt alweer redelijk snel. Daar zien we Ron weer terug en nog een paar bekende wandelaars. We nemen de tijd voor een bakkie bij Anita en Frans, kletsen gezellig met die of geen en na een sanitair bezoekje gaan we weer op pad voor het slotstuk van de dag.

Daar kan ik kort over zijn, we lopen over de Koeiendijk, Vissersdijk en Noordendijk dus we mogen toch nog van een paar dijkjes genieten! Rond half drie komen we weer aan bij de kantine en ik meld ons af nadat ik de dames aan de tafel complimenteer over de geboden wandeling, we hebben genoten! Na een stempeltje en een plaatje nemen we afscheid en moe maar voldaan rijden we weer samen naar huis.







meer foto’s

Zeemansloop 21-4-2018 / 40 km

Zaterdag 21 april belooft een mooie, zonnige dag te worden. Een mooie dag voor 40 km lopen want er moet ook nog getraind worden voor de vierdaagse! Met Annika spreek ik af om de Zeemansloop te gaan doen, het is haar eerste 40 km na de vierdaagse vorig jaar.
De weg ernaartoe is mij grotendeels bekend hoewel de startlocatie dit keer ergens anders is, niet meer op de visafslag maar in de Houtrust, een squash sporthalkantine. Mijn TomTom stuurt mij heel vreemd via Rijswijk maar uiteindelijk kom ik op het goede adres aan en ik zie Henk ook al binnen zitten, we maken even een praatje. De vrijwilligers zijn nog bezig met een briefing, dus even geduld dan maar.
Bij de inschrijving krijg ik een flink boekwerk! Gemaakt door de welbekende drukkerij Riezenbos uit De Lier! Het is de beschrijving van alle afstanden, wel zo handig in verband met de papierverspilling....
Als Annika ook is gearriveerd kunnen we van start, het is nog best wel fris want het is pas 7.15 uur als we naar buiten gaan. Ik twijfel nog of mijn korte broek en topje niet te koud is vandaag maar later op de dag heb ik er geen spijt van!
Het eerste stuk van de route gaat zeer voorspoedig, er is perfect gepijld met houten bordjes en de beschrijving is in orde. We komen langs bekende plekjes, ik heb de route vaker gelopen en komen ook weer langs Madurodam waar we tijd maken voor een fotomomentje. Dan lopen we verder tot de eerste rust op camping Duinhorst en halen herinneringen op aan de vorige keer dat we hier waren. De camping staat nu vol met caravans, natuurlijk vanwege het prachtige weer.
We strijken neer op het terras met een bakkie slootwater.......eeeeh koffie. De cafeïne doet me goed maar de smaak.....?? Nou ja je kunt niet alles hebben voor een eurootje!

Nu komt het gedeelte van de route waar we ons kunnen vergapen aan de prachtige huizen die hier staan! Soms zijn het net kasteeltjes zo groot en wij fantaseren er lustig op los over wat voor werk deze mensen doen om zo’n huis te kunnen betalen. We maken natuurlijk ook weer tijd voor een paaldansfoto van het bord in Wassenaar. Al doende komen we aan bij de tweede rustmogelijkheid bij paviljoen de Klipper. Daar strijken we neer op het zonnige terras....en we willen eigenlijk niet meer verder, zo lekker is het!

Maar ja, we hebben nog aardig wat kilometers te gaan dus we stappen weer op, richting Katwijk. Een heeeeeeeeel lang recht stuk langs de autoweg, tsjonge wat saai, maar we hebben genoeg te kletsen dus die meters gaan eigenlijk ongemerkt onder de voeten door. Bij de ingang van het Pan van Persijn halen we herinneringen op aan de Kippenloop want hier krijgen we altijd een kippenpootje bij de rust.
Al kletsend lopen we de duinen in, het is hier prachtig en ook heel rustig, we komen zelfs geen wandelaars tegen zouden wij de enigen zijn die de 40 km route lopen?

En zo kan het gebeuren dat we een pijl missen want ik zie ineens het paviljoen in Katwijk, waar wij tijdens de kippenloop het strand op gaan! Hè, dat kan toch niet? Ik kijk op mijn TomTom en zie dat we al op 20 km zitten......wat nu?? We raadplegen de GPS van Annika, vragen aan een voorbijganger waar we zitten en besluiten om dan maar het strand op te lopen en terug te gaan naar Scheveningen om daar de route weer op te pakken. En dat is geen straf want het is zomers warm. Met de zon in het gezicht en de wind in de rug lopen we het rustige strand op met heel in de verte de Pier van Scheveningen. Die komt heel langzaam dichterbij maar voor het zover is nemen we even pauze in een strandtent aan de Wassenaarse slag. En dat is echt genieten, het is een relaxed plekje met leuke 90-jaren muziek op de achtergond. We nemen het hier even van en komen hier bij met een broodje kroket......hmmmm!!!
Het is ook leuk om mensen te kijken en ik maak een opmerking hierover waar Annika vreselijk om moet lachen, ze had die uitdrukking nog nooit gehoord. Die uitdrukking zal ik hier niet vertellen, dat vertel ik wel als ik je tegenkom tijdens een tochtje.

We zitten bijna op de helft tot aan Scheveningen, de Pier komt alsmaar dichterbij en het wordt hier ook drukker op het strand. We zien allerlei publiek rondlopen en verbazen ons over de vele naaktlopers hier!
Eindelijk, de betonplaten die ons naar de boulevard leiden zijn een weldaad voor onze voeten, en we kunnen ons tussen de vele dagjesmensen voegen. Man, wat is het hier druk!!! Bij de viszaak van Simones nemen we de tijd voor een visje want dat hoort bij deze tocht, een visje eten. Dit keer niet bij de visafslag maar aan de boulevard.

Dan besluiten we om via de gps van Annika naar de finish te lopen want we zitten krap in de tijd, het is al laat. Dus de boulevard aflopen en via de straatjes van Scheveningen naar de finish! Dat blijkt nog een heel eind te zijn, ik ben het een beetje zat want er zit een blaar op mijn hiel. Eindelijk......na een laatste stuk van de echte route te volgen, we mogen nog even een paar heuveltjes op als toetje, komen we aan bij de Houtrust waar de terrasbezoekers voor ons klappen, we zijn de laatsten! En ze hebben op ons gewacht want we kunnen nog gewoon onze boekjes laten stempelen en een bootje in ontvangst nemen. We complimenteren de vrijwiligers over de mooie route die we helaas maar voor de helft hebben kunnen volgen. Aan de bar komen we even bij met een gratis drankje van de organisatie.......wat lief!!

Ik heb genoten van deze wandeldag, een mooie route in een mooie omgeving en leuk gezelschap! Volgend jaar kom ik zeker terug voor mijn negende Zeemansloop! En dan doe ik mijn best om goed op de pijlen te letten!!!



klikkerdeklik voor meer foto’s

Beeldentocht Rotterdam 14-4-2018 / 17 km

Vandaag gaan Hans en ik met de metro naar Rotterdam want daar start een Beeldentocht, georganiseerd door BoTu oftewel wandelsportvereniging Bospolder Tussendijke maar dat is zo'n mond vol!
Het startbureau is een paar honder meter verwijderd van het metrostation Marconiplein, de eerste meters lekker inlopen. Het beloofd een mooie, ietwat bewolkte dag te worden met af en toe een zonnetje dus prima wandelweer!

We krijgen een uitgebreide routebeschrijving mee en een boekje met foto's van de beelden die we onderweg tegen zullen komen en dat zijn er best een heleboel!! Ik ga ze dan ook niet hier allemaal beschrijven en benoemen, in het fotoalbum heb ik wel zoveel mogelijk een toelichting geschreven, ik heb heel veel foto's gemaakt vandaag! Er was dan ook veel te zien!

Na drie kwartier lopen gaan we een bakkie cappuccino drinken bij Heilige boontjes, even bijkomen op een bankje! Via de Westersingel komen we bij het plein voor het nieuwe centraal station, we zien het voor het eerst sinds de verbouwing! Het is erg mooi geworden, door een vrijwilliger worden we op de juiste weg gewezen omdat daar geen pijlen gezet mogen worden, heel attent!
We zijn vrij laat van start gegaan vanmorgen en na de koffie en nog een groot deel van de route krijgen we zin in een lekkere lunch. Omdat we vlakbij de markt zijn is het lekker druk en gaan tegenover de markt op een terrasje buiten zitten en genieten van een heerlijke gehaktbal voor mij en van kroketten voor Hans. Hier zitten we best wel een tijdje en als we verder willen moeten we eventjes goed opletten want we zijn iets te ver doorgelopen daarom hebben we er een paar extra meters aan toegevoegd. We maken foto's van de beelden en foto's van mij met beeld, gewoon voor de lol.
Vlakbij de Parkkade krijg ik last van mijn linkervoet, het blijkt dat ik de veters te strak heb zitten. Het zijn ook nieuwe schoenen die ik vandaag aan het inlopen ben. Ze lopen verder erg lekker.....in het grasveldje voor ons staat een speelgoed konijntje.

Op weg naar de Veerhaven, en lopend langs de Nieuwe Maas geniet ik van het uitzicht op de Erasmubrug en de skyline. Als we over de Westzeedijk lopen richting het Loydkwartier komen we een collega van Hans tegen op de fiets, John en zijn vrouw. Zij zijn al klaar en fietsen naar huis. Dat is ook toevallig want bij de vorige wandeltocht kwamen we hen ook tegen!

De route naar de finish is voor een groot deel bekend omdat wij ook de Wereldhavendagen hier een tochtje lopen. Dus via Delfshaven en het Dakpark die we dit keer onderlangs lopen, naar de finish bij clubhuis "De Bolder" op de Zeilmakerstraat. Ik meld mij af en maak even een praatje met de vrijwilligers, krijg een plaatje en stempel voor mijn boekje en buiten op een bankje puffen we even uit alvorens weer naar het metrostation te lopen voor de thuisreis. Ik heb genoten van deze tocht in mijn achtertuin!



hier heel veel foto's

AD Cityrun 8-4-2018 / 4,2 km rennen

Het marathonweekend is voor mij al jaren een druk weekend want ik werk daar als vrijwilliger op het wedstrijd secretariaat, dit keer bij de startnummers! Maar nu heb ik het gecombineerd met een loopje tussendoor namelijk de AD Cityrun van 4,2 km, een zogenaamde "mini-marathon"! Maar ik heb een startnummer voor de 10,5 km en dat laat ik even omzetten omdat ik deze afstand nog te hoog gegrepen vind! Daar moet ik nog even voor trainen.......

Die bewuste zaterdag neem ik mijn loopspullen mee, en ga eerst een paar uurtjes startnummers uitdelen. Maar hoe verder de tijd verstrijkt, raak ik toch wel enigszins nerveus. Gek eigenlijk. Rotterdam is mijn geboortestad en ik heb er vaker een rondje gelopen, zelfs samen met mijn zusje!

Als het bijna tijd is om mij om te gaan kleden zie ik ineens Linda en Trudy, zij gaan ook mee omdat Trudy 2 startbewijzen heeft gewonnen bij Evy. Ze komen bij mij hun spulletjes afgeven en ik ga mij meteen omkleden dan kan ik meteen mee naar het startvak. Hans is inmiddels ook gearriveerd voor de broodnodige support en de foto's voor en na de loop.

Gedrieën lopen we de stad door richting startvak, het is een stukje lopen omdat er gedeelten van de straat zijn afgezet. Er is ook nog een kidsrun gaande. Als zij klaar zijn mogen wij vertrekken. Maar eerst staan we nog met elkaar in het startvak te kletsen en de tijd te doden tot het startsein gaat, om 15.30 gaat het startschot.

Het is warm vandaag en ik kan moeilijk in mijn ritme komen omdat er hele hordes schoolkinderen de route als schoolplein gebruiken, ik word kris-kras ingehaald en ineens stoppen ze weer met z'n allen om vervolgens te gaan wandelen. Dat gaat ten koste van mijn loopplezier maar ik neem me voor mij er niet te veel van aan te trekken. De route gaat over stoepjes en straattegels wat betekent dat ik goed moet opletten waar ik mijn voeten zet. En dan voel ik een losse schoen......nee he? Mijn veter los. Ik moet Trudy laten gaan, ik kan haar goed bijhouden maar lopen met een losse schoen is niet fijn.

Ik loop richting het Churchill plein als ik Ardie zie. Zij werkt als verkeersbegeleider en ik roep. En ze zwaait enthousiast terug. We maken een raar lusje op de Schiedamse dijk om meters te maken denk ik, en ik passeer Ardie weer. Alweer tijd voor een zwaaimomentje!

In de verte doemt de Coolsingel op, het is nog maar een stukje naar de finish. Er is minder publiek dan bij de echte marathon maar de sfeer is hartstikke gezellig en ik word op de foto gezet als ik de finish overga. Ondanks de warmte heb ik lekker gelopen en ik krijg een medaille aangereikt. Hans maakt ook een finishfoto en mijn zusje zie ik ineens verschijnen samen met haar vriend! Met Hans lopen we samen naar het WTC want mijn werk zit er nog niet op. Daar aangekomen neem ik afscheid van Hans en kleed ik me weer om, fris mezelf op en ga even lekker ontspannen en uitzweten op een bankje in de hal. Ik heb er weer een medaille en een loopervaring bij!

Halve van de Haar / 2-4-2018 / 5 km rennen

Vandaag heb ik twee bekende Nederlanders gezien (Sander Lantinga en Eveline de Bruin) tijdens het supporteren van een vriendin en zelf ook een leuke loop gedaan waarvan hier het verslag.

Maandag Tweede Paasdag is er een loopje te doen in Haarzuilens, tijdens de Halve van de Haar in Haarzuilens. Het is een druilerige en koude dag vandaag. Maar ik heb er zin in!!
Voordat Hans en ik mijn startnummer kunnen ophalen, Hans gaat mee om mij aan te moedigen, moeten we een flink eind lopen. De parkeerplaats is op een groot veld, 10 minuten lopen verwijderd van de start.....nou ja, dan zijn de spieren gelijk warmgelopen. Goed geregeld, dat wel. We worden door parkeerwachten naar een plekje gewezen.

Dan mijn startnummer ophalen, opspelden en nog even een sanitaire stop. Het is druk ondanks het slechte weer maar wel gezellig. Als het bijna tijd is begeef ik me naar het startvak. Glijden en glibberen over houten planken maar dat is wel beter dan door de modder lopen!
Ineens zie ik Carola, of zij ziet mij. We kletsen wat in de startrij, Aike is er ook bij maar tijdens het lopen doen we ieder ons ding. Met mijn muziekje op ren ik over de startmat.

Ik zwaai naar Hans en even verderop zie ik Annika staan en zwaai ook naar haar. Zij gaat straks 10 km lopen, stoer hoor!
Het gaat heerlijk soepel en al snel zie ik het ene km bordje na het andere voorbij komen. We lopen een rondje om het kasteel de Haar, ik geniet van het uitzicht. Ik haal zelfs mensen in, dat gebeurd eigenlijk zelden.....ik vlieg over het asfalt hahaha!
Ik zie Hans staan bij een tijdsaanduiding, ik zie 35 minuten, het zal toch niet??? Want ik moet nog een klein stukje. Vorig jaar was de route namelijk niet precies 5 km, nu wel maar dat wist ik niet. Als ik de finish overloop zie ik Carola staan en we kletsen wat. En dan vergeet ik gewoon mijn Runkeeper uit te zetten.....mijn netto tijd is 39.21! En dat is 1.20 minuut sneller dan vorig jaar! Ik ben superblij maar ook omdat ik echt heerlijk gelopen heb! Ik ga nog even naar de start van de 10 km om Annika aan te moedigen en dan lopen we op ons gemak naar de auto, want ik ben aardig afgekoeld en krijg het koud. Maar als we bijna bij de auto zijn, zie ik de 10 km lopers voorbij komen en we besluiten nog even op Annika te wachten, die komt dan ook hier voorbij. Dat duurde nog best wel eventjes, maar uiteindelijk zien we haar ook voorbij komen en het gaat goed! Super!! Later hoor ik dat ze de hele route uitgelopen heeft. Knap gedaan hoor Annika!
Moe maar voldaan rijden we weer naar huis, weer een nieuwe medaille rijker!

Paastocht Gouda 31-3-2018

Je hebt wel eens van die dagen waarop alles mis lijkt te gaan, zo ook vandaag. Dat lijkt dramatisch, maar achteraf hebben we een leuke dag gehad, waarvan hier het verslag.

Zaterdagochtend rijden Hans en ik naar Gouda alwaar de Goudse Paastocht wordt georganiseerd door de wandelvereniging DES. Ik heb hier al tientallen keren een tochtje gelopen, ik weet wat ik kan verwachten namelijk een goed verzorgde en gepijlde tocht.
Hans zet mij even af zodat hij de auto kan parkeren, de grote parkeerplaats is weer vol helaas, en ik begeef mij naar de startlocatie waar het al enorm druk is. Het inschrijven gaat vlot en we krijgen de routebeschrijving mee op twee A4-tjes. Lekker groot geschreven en voor 15 km een uitgebreide beschrijving, dat moet goed komen (dus geen lange, rechte en saaie wegen). We gaan richting Hekendorp en Reeuwijk en dat is weer anders dan vorig jaar.

Alvorens wij van start gaan, klets ik nog eventjes met Karin die buiten op Trudy staat te wachten, en Hans komt een collega tegen, maar eindelijk kunnen we van start. Het weer is ons vandaag gunstig gezind, er staat nauwelijks wind, de temperatuur is goed en het is droog met kans op af en toe een zonnetje. Kortom, goede condities voor een heerlijke wandeldag!

Totdat we verkeerd lopen.......na de sluizen komen we op een mij wel heeeeel bekende weg, namelijk de weg naar de finish! Dat klopt niet want de gps geeft aan dat we er net 8 km op hebben zitten. Na enig gepuzzel en gevraag besluiten we een stukje terug te lopen om te kijken waar het mis is gegaan. Daar komen we dus niet achter maar we vragen het even aan tegemoet komende wandelaars die de 10 km route lopen!! Dus toch.....we zitten op de verkeerde route! Later blijkt, dat er een stuk weg was afgesloten, kennelijk op de plek waar de aanduiding van onze splitsing stond!

Nou ja, we proberen er het beste ervan te maken, lopen terug naar de finish en we besluiten dan ook de stadswandeling erbij te doen, het is toch lekker weer! Op weg naar de finish komen we Charlotte tegen en we maken natuurlijk even een praatje.
Na het afmelden en stempelen krijg ik een nieuwe routebeschrijving, een bakkie koffie als troost en een bammetje erbij. Dan gaan we weer op pad.

Het is een mooie, afwisselende route met veel bezienswaardigheden. Na ongeveer een uurtje lopen krijgen we trek in een cappuccino en bij het havenmuseumcafe de IJssel nemen we een pauze en laten we ons de koffie goed smaken!
Daarna vertrekken we voor de rest van de route maar dan gaat het wéér mis! Want we missen een aanwijzing: ga het 1ste steegje in.......tja!
Dan maar verder lopen tot we weer een aanwijzing op de beschrijving zien die ons wel wat zegt en weer doorlopen. Maar dan blijkt al snel, dat we aan het eind zijn gekomen van de stadswandeling. We hebben heel veel niet gezien, zoals de Vismarkt en de markt met het mooie gemeentehuis. Nou ja, wel jammer maar een goede reden om de beschrijving te bewaren voor een volgende keer, om het nog een keer over te doen met nóg mooier weer!

De auto staat geparkeerd op de route, dus wij maken daar wel gebruik van en lopen daarom niet terug naar de startlocatie. Ik heb me toch al afgemeld voor de tocht en een stempel gekregen. Wij rijden daarna nog even naar de Vrijbuiter, een outdoor winkel hier in de buurt waar ik een paar nieuwe wandelschoenen koop, en een bekende wandelaarster tegenkom die zich ook een paar stappers laat aanmeten. Dus eigenlijk een welbestede dag achteraf, ondanks de "missers"! En toch nog ruim 18 km gelopen vandaag.Ik heb genoten van de route en de stadswandeling. Bedankt wandelvereniging DES en vrijwilligers.


klikkerdeklik voor meer foto's

RET Wandeltocht 17-3-2018 / 35 km

De weersvoorspelling is niet al te best maar ik heb vandaag, zaterdag 17 maart, mijn zinnen gezet op een 40 km tocht in mijn eigen stadje, Rotterdam! Als ik de gordijnen opentrek zie ik een witte wereld, het heeft zelfs een beetje gesneeuwd! Maart roert zijn staart.......windkracht 8 vandaag met een gevoelstemperatuur van -10, ga d'r maar aan staan! Nou ja, muts en sjaal en een paar lagen kleding moeten de kou wel tegenhouden en ik ben niet van suiker..........

Na de auto sneeuw vrij te hebben gemaakt rijdt Hans mij naar de startlocatie, bij de remise van de RET in de Waalhaven, lekker dichtbij want na 21 minuten staan we voor een dichte deur......eeeeuh......we moeten eigenlijk aan de andere kant zijn maar wij zijn eigenwijs, en ik roep een chauffeur van de RET, die doet het hek welwillend voor ons open maar vraagt niets. Oké.......het is even zoeken naar de juiste ingang maar uiteindelijk toch gevonden! Er zitten al een aantal mensen te wachten, men is nog niet startklaar, de vrijwilligers van de Wandelvereniging RET moeten nog vanalles organiseren zoals een schaar voor de plaatjes! De koffie is ook nog niet klaar......Nadat ik mijn formuliertje heb ingevuld mag er dan eindelijk ingeschreven worden maar heel mijn doopceel wordt gelicht en dat duurt effe.......

Klokslag 8 uur, of eigenlijk een paar minuten voor 8 neem ik afscheid van Hans, hij vindt 40 km wat te ver en ik loop de koude ochtend in richting de Maastunnel met mijn muziek startklaar want ik loop alleen. Leuk, na jaren erdoor gefietst te hebben mag ik een keertje lopend door de tunnel. Met de grote roltrap naar beneden geeft een heel apart gevoel. Het is best bijzonder om op deze manier het water over te steken want we komen aan op de Parkkade aan de overkant. De Euromast en het drijvende Chinese restaurant is ook best wel typisch Rotterdams! Wij hebben daar ooit onze trouwfoto's geschoten.....

Bij de "pluk-me-kaal-straat", dat is Rotterdams voor de Puntegaalstraat gaan we de brug over naar de parksluizen. In deze straat zat vroeger het kantoor van de belastingdienst, nu doet het gebouw dienst als appartementen complex.

Bij de Aalbrechtkade waar een oversteekplaats is zien we een moskee, de Mevlanamoskee. Een moskee die in 2001 voor de Turks-Nederlandse gemeenschap werd gebouwd naar ontwerp van architect Bert Toorman. De moskee heeft twee minaretten van 42 meter hoog en een met koper. Het is een imposant gezicht.

Middels de Beukelsdijk komen we bij de oude ingang van diergaarde Blijdorp, de nieuwe ingang zit aan de andere kant. De ingang wordt nog wel steeds gebruikt en ziet er wat ouderwets uit.

En dan herken ik de achterkant van het grote treinstation van Rotterdam, het Centraal Station. Dit station is recent verbouwd met aan de voorkant een mooie gevel, daar zie je nu niets van helaas, we lopen er voorbij.

Voor ik er erg in heb loop ik het centrum alweer uit en eigenlijk ben ik nu wel toe aan een rust maar ik moet nog eventjes doorlopen. Het duurt nog twee kilometer voor ik me kan opwarmen bij brasserie Woodz aan het Langepad in Kralingen. Het opwarmertje doet me goed maar ik blijf niet al te lang zitten, ik mag nog een paar kilometer, heb er net 12 op zitten.

Na de rust ga ik de kou weer in, richting Kralingse bos. Hier heb ik heel wat voetstappen liggen vanwege de vele winterseries die ik heb gelopen bij de RWV. Ik loop ruim vier kilometer door dit bos tot aan de wijk Oud-Kralingen waar veel mooie en statige huizen staan. Het is een rustige buurt. Hier staat ook een oorlogsmonument waar ik even bij stil sta, altijd een bijzonder moment en ik maak tijd voor een foto. Later hoor ik van Annie dat dit de Steen der 1000 tranen heet.

Vlak voordat ik het arboretum Trompenburg bereik, maak ik weer eens kennis met de grond! Dat heb ik al een tijdje niet meer gedaan, vorig jaar februari voor het laatst dus het werd weer eens tijd! Gelukkig geen nadelige gevolgen en ik kan weer verder met de tocht. Ietwat aangeslagen loop ik de Maasboulevard op, gelukkig met de wind in de rug! En wat voor wind, windkracht 8! Maar hierdoor heb ik er lekker de vaart erin en ik krijg geen kans om het koud te hebben. En er valt hier heel wat te zien, de overkant met het Unilever gebouw, de Willemsbrug in de verte en natuurlijk de Erasmusbrug. En het oude zwembad Tropicana dat nu grondig verbouwd gaat worden. De Willemsbrug gaan we over richting het Noordereiland. En hier heeft de wind wel vat op ons, het is nu echt bikkelen tegen de wind in! Maar aan het eind van de brug draaien we meteen het eiland op, de luwte in. Het eiland is geen onbekend terrein voor mij, ik kijk er dagelijks op vanuit mijn kantoor in de Wilhelminatoren.

Op 25 km is er een kans op een warme onderbreking waar ik dankbaar gebruik van maak. We lopen de pier op richting Hotel New York, Las Palmas en LantarenVenster. Vlakbij het hotel ga ik bij Loetje naar binnen, ik heb zicht op de Rijnhavenbrug, a.k.a. "De taartschep" of de Hoerenbrug die Katendrecht verbind met het vaste land. Maar daar ga ik straks naartoe, eerst even een theetje drinken!

Ik ben weer lekker opgewarmd en vervolg de route naar Katendrecht. Ik loop vier wandelaars achterop, blijkt één van hen een oude bekende te zijn, Ellen. Zij lopen de 15 km route en het tempo is mij wat te laag dus ik blijf niet bij hen en loop door, als ik even later op drie wandelaars stuit. En één daarvan is ook een bekende, Sjaak. We maken allemaal op hetzelfde moment een foto van Hotel New York. We lopen een stukje samen op, tot de wagenrust van RET opdoemt. We gaan er even een hartversterkertje halen, tenminste de mannen, ik hou het bij een yoghurtje. Ik wil niet te lang zitten want het is buiten en dus koud en ik heb net gezeten, ik neem weer afscheid van Sjaak.

We verlaten Katendrecht, lopend langs de Rijnhaven. De wind heeft hier vrijspel dus ik ben blij als ik het einde van de kade bereik. En dan richting Maashaven, daar kom ik Rinus tegen met drie dames. Met hen loop ik een stukje op tot de splitsing, zij lopen 25 km.

En dan gaat het mis......in het Zuiderpark raak ik het spoor bijster. Ik let teveel op de route beschrijving, iets met een eiland, zonder de pijlen te volgen. Ik zie geen pijlen meer, ik raadpleeg een plattegrond en ik vraag aan een voorbijganger waar we zijn. Het blijkt de Oldengaarde te zijn.......maar wat nu, links- of rechtsaf gaan? In de verte zie ik Bert lopen, ik vraag aan hem: waar is het fout gegaan en hij besluit terug te lopen naar de brug, waarschijnlijk ging het daar fout. Maar ik weet dat we vlakbij Slinge zijn en ik loop door, geen zin om te verdwalen in die kou!!

Op de Oldengaarde.....jee wat is die straat lang....zie ik ineens weer een pijl en besluit deze te volgen, het park weer uit en op naar de Dorpsweg. Daar bel ik Hans want volgens mij zit ik nu niet ver meer van de finish al geeft mijn gps aan dat ik nog lang geen 40 km gelopen heb!

Ik herken nu waar ik ben, en inderdaad, de finish is in zicht! Er staat 35 kilometer op de teller en het is 16.17 uur, een uur te vroeg! Hans is inmiddels ook gearriveerd, ik meld mij af en ga nog heel even "nabieren" met Ed, Peter, Maaike en Anneke die ook een rondje Rotterdam gedaan hebben.
Een leuke tocht die alles in zich had: (veel) stad, bos en water en mooie uitzichten. Ondanks dat ik Rotterdam op mijn duimpje ken, heb ik toch weer nieuwe dingen gezien! Jammer van de snijdende kou maar ik heb desondanks wel genoten. Wandelsportvereniging RET bedankt!


klikkerdeklik en bekijk de foto's hier

Dordtse Biesbosloop 10-3-2018 / 5 km rennen

Zaterdag 10 maart is het weer zover: ik mag een rondje rennen bij een "wedstrijd". Nu gaat het er mij niet om een prestatie neer te zetten, ik vind het gewoon leuk om tussen al die hardlopers een rondje te rennen en dan kan ik meteen kijken hoe ik ervoor sta.

Dus die zaterdagochtend vertrekken we naar de Dordtse atletiekbaan bij Fortius, het voormalige Hercules waar ik een paar jaar geleden ook al een rondje deed met Larissa. Het is eventjes zoeken naar een parkeerplekje, Hans zet mij af zodat ik vast mijn startnummer kan halen en hij rijdt een rondje om een plekje te zoeken. Het is voor mij wel zoeken naar de goede ingang, het bordje "inschrijvingen" wijst naar boven, dus ik ga naar boven, naar de kantine maar ik zie geen inschrijftafels! Dus ik vraag het aan een dame aan de bar, blijk ik om te moeten lopen! Beneden in de gymzaal, daar zie ik inderdaad tafels en eindelijk bereik ik de goede persoon om mijn vooraf ingeschreven startnummer op te halen. Ik ga weer naar buiten en daar is Hans al, hij kon een plekje dichtbij vinden voor de auto, is dat even mazzel!

De start is om 12.00 uur precies, en als ik om 11.45 ontdek dat ik eigenlijk ook nog wel naar de WC moet, doe ik dat maar eventjes. Nou ja, eventjes?? Ik moet weer zoeken naar een toilet! Wat een doolhof is het hier! Als ik klaar ben, kan ik de uitgang niet meer vinden...........precies op tijd arriveer ik op de startplek, bovenaan de dijk. Ik installeer mijn apps voor de muziek en Runkeeper, en bij het startsein vertrek ik. Na 500 meter loop ik alleen en kom tot de ontdekking dat ik mijn TomTom niet aan heb gezet, jammer!
Het lopen valt me zwaar, de temperatuur is ineens gestegen naar 15(!) graden! Ik ben veel te warm aangekleed! Als ik het bordje 1 km zie, zegt Runkeeper dat ook en ik weet dat ik op de goede weg zit qua afstand. Nu is het op karakter doorlopen in mijn uppie! Ik zie na die ene km al iemand terugkeren!! Jeetje..........die is snel! En er komen er steeds meer aan! Bij het keerpunt word ik aangemoedigd vooral zo door te gaan, bij het keerpunt op 3 km zegt een vrijwilliger dat als ik zo doorga ik een toptijd loop! Hahahaha ik lig in een deuk. Bij de weg aangekomen zie ik dat het best wel een lange, stijgende weg is en ik moet mijn best doen niet te stoppen maar ik blijf doorjoggen! Nou nou, het moet wel uit mijn tenen komen! Als ik aan het eind van de dijk twee vrijwilligers zie, focus ik mij op hen en weet, dat ik dan nog maar een klein stukje mag. De atletiek baan komt in zicht, dan nog een kleine 200 meter, maar helaas maak ik geen toptijd. Na 40.44 uur kom ik over de finishlijn, en ik krijg een mooie medaille terwijl mijn chip van mijn voeten geknipt wordt door een vrijwilliger. Op de trap puf ik eventjes uit, naast twee andere dames en ik klets wat met hun, over andere leuke loopjes. Hans zegt trots te zijn op mijn want ik heb 20 seconden minder dan de vorige keer gelopen. Nou, toch nog een kleine opsteker!

Ik ben blij dat ik het weer gedaan heb! Maar die 10 km van 8 april??? Ik heb er een hard hoofd in! Nog een kleine maand en ik ben er nog lang niet klaar voor. We gaan het zien!

Het overzicht op de foto klopt niet, ik drukte te laat op de startknop.....

Zwientjestocht 24-2-2018 / 20 km

Het belooft een ijzig koude dag te worden vandaag maar dat weerhoudt ons niet om vandaag naar Ugchelen te vertrekken voor een wandeltocht. Ugchelen??? Ja het is voor ons een flink eind rijden maar ik heb deze tocht nog nooit gelopen en heb er veel positieve verhalen over gehoord dus vooruit dan maar. Je moet er wel wat voor over hebben om iets moois mee te maken!

We komen aan bij de startlocatie en worden door een verkeersleider naar een plek gedirigeerd, wat een service! We hoeven nu niet te zoeken naar een plekje voor de koets, al is het startbureau nu wel een stukje verder lopen, maar hè.....we komen hier om te wandelen en dan kan dat ene stukje extra er ook bij.

Binnen wacht ons echter een minder leuke verrassing. Het is ra-zend-druk.......aanmelden gebeurt op zijn elf-en-dertigst (en dat is vriendelijk gezegd) we moeten twee(!) keer in de rij staan, 1x voor inschrijven en 1x voor consumptie muntjes.............dat doen we dus niet want we zijn al laat. Vrienden waar ik mee afgesproken heb, lijken geen zitvlees te hebben, die zijn al vertrokken. Nou ja, Hans en ik vermaken ons ook wel zonder hen al vind ik het wel jammer.....

De wandelvereniging DES die deze tocht de "Zwientjestocht" heeft genoemd, heeft de route uitgezet met plastic banieren, geel voor links, wit voor rechtdoor en rood voor rechtsaf en dat blijkt prima te werken, we zijn niet één keer fout gelopen! We worden getrakteerd op mooie bospaden, doorkijkjes en uitzichten. Teveel om op te noemen. Onderweg komen we Henk nog tegen, wat een verrassing! Hij maakt een foto van ons en ik van hem. Hij loopt echter de 30 km route en vervolgt zijn weg richting zijn wandelmaatjes die verderop lopen.

Vlakbij de pyramide zuilen is de eerste rust in een grote tent. Daar aangekomen is het ook hier razend druk en wij besluiten door te lopen, we hebben er pas 6,6 km op zitten dus de behoefte aan een rust is er niet. Wel kijk ik mijn voet even na, er zit iets in mijn schoen en nee, dat is níet mijn voet! Er zit een plekje op mijn teen die behandeling vraagt. Even verderop staat een bankje waar ik dit werkje op me neem. Hierna loopt het weer lekker en we vervolgen de route. Deze loopt nog steeds door de bossen, en af en toe is het oppassen omdat we over een omgevallen boom moeten of over paadjes bedekt met ijs moeten lopen maar dit doen we met plezier, we genieten van de natuur. Vlak voordat we bij de tweede rust komen, ook weer in dezelfde tent als de vorige rust, kletsen we eventjes met een vader die met zijn dochter de route loopt. Het zijn allebei vierdaagse liefhebbers, getuige de Gouden Kruisdragers badge op hun tas. Zo zie je, je hebt altijd aanspraak onderweg als je er voor open staat.....

Bij de rust nemen we even tijd voor een bakkie, gelukkig kunnen we ook met gewoon geld betalen ipv muntjes. Wel duur voor een bakkie bruin warm water maar samen met de boterhammen krijgen we het wel weg, het is tenslotte lekker warm! Eventjes bijkomen want het is best koud........en daarmee bedoel ik de buitentemperatuur!! Om en nabij het vriespunt!

Uitgerust maken we ons op voor de terugtocht naar Ugchelen, en komen onderweg warempel een paar zwijntjes tegen! Wat grappig, ik maak er foto's van want die kom je niet zo vaak tegen. Ze zitten voor de veiligheid achter een hek want zwijnen kunnen gevaarlijk zijn. Maar soms is gewoon door het bos lopen ook gevaarlijk want vlak voor onze neus valt een enorme tak uit een boom! Het maakte best wel veel lawaai en we schrikken ons rot. Gelukkig liepen wij niet net op die plek en kunnen zonder kleerscheuren doorlopen.

Dan lopen we vervolgens langs een speelweide en door een groot sportpark en zien we dat we dichtbij de finish komen omdat we het laatste deel van de route ook op de heenweg liepen. Ik zie een plaatsnaambord van Ugchelen........ja hoor, we zijn er weer! Hans legt het paaldansmomentje vast en we gaan weer door voor het laatste stukje. Na een foto gemaakt te hebben van een oorlogsmonumentje zijn we inderdaad vlakbij en zien de gymzaal al in de verte verschijnen. We melden ons af, krijgen een stempeltje met plaatje en kletsen nog even met Rolf die ik een complimentje geef over de mooie route. Want ondanks dat het een heel eind rijden is, heb ik geen spijt want we hebben echt genoten!



Klikkerdeklik voor de foto's

Kijk Hoek- en Duinentocht 17-2-2018 / 20 km

Op deze winterse dag trekken Hans en ik de loopschoenen aan om naar Den Haag te vertrekken. Zaterdagochtend komen we aan bij de kantine van GDA aan de Madesteinweg, waar de Kijk- Hoek- Duinentocht wordt georganiseerd door de wandelvereniging De Vierdaagse. De start is volgens het boekje om 8.30 en dat is ook écht volgens het boekje, de dames en heren zijn nog niet startklaar om het inschrijfgeld in ontvangst te nemen. Als dan ook eindelijk de inschrijfbriefjes op tafel komen is het een gedrang van jewelste maar uiteindelijk lukt het om ons in te schrijven.
Met een routebeschrijving op de kenmerkende manier van deze vereniging beschreven gaan we op pad. Alle routes staan namelijk op één plek, het is soms best een gepuzzel (voor anderen) hoe je moet lopen maar de bepijling is perfect dus we lopen niet één keer verkeerd.

De eerste kilometers gaan door bebouwde kom maar al snel gaan we de duinen in richting Terheijde en Monster. Wel jammer dat we niet naar Kijkduin gaan, daar heb je leuk restaurantjes op de boulevard, maar we zullen ook op deze route iets tegenkomen waar we even kunnen zitten. Na ongeveer 6,5 km lopen we langs de molen van Monster en een zaakje waar je lekker ijs kunt krijgen maar daar is nu het weer niet naar! Het is koud maar heerlijk wandelweer.

Ik moet een sanitaire stop maken en de route geeft een rust aan.......maar waar is die?? Ik loop maar een tuincentrum in om te vragen of ik naar het toilet mag, maar helaas mag dat niet! Dan maar achter een muurtje van een oude school want ik moet echt nodig en kan het niet meer ophouden tot de volgende rust die pas op 13 km zit, en dat vind ik best lang duren voor de "maar" 20 km die wij lopen.......

Na een paar slinger weggetjes langs de Westlandse kassen wat ook wel weer leuk is komen we na een ellenlange weg eindelijk bij een gelegenheid waar we wat kunnen drinken, bistro De Westlandse druif. Eventjes de voeten van de vloer en een heerlijk bakkie koffie drinken. Een paar dames hebben een incomplete routebeschrijving meegekregen en vragen aan ons of wij ook een route hebben. Wij geven bevestigend antwoord. De uitbater wil wel een kopietje ervan maken dus kunnen zij weer op pad met een goede routebeschrijving.

De koffie smaakte lekker maar dan moeten we weer in de benen voor de rest van de route. Die gaat weer richting de duinen. Daar zien we een aantal geiten in de bosjes die zich tegoed doen aan de beplanting.
Dit stuk van de route vinden we erg saai, lang en recht en niet veel te zien onderweg. Tot de kanonnen van Terheijde waar ik even op de foto ga en ik ga op een mozaïek bankje zitten, de tweede die ik gezien heb vandaag. Vanaf daar wordt het nóg saaier want we lopen langs een autoweg.......het einde is eindelijk in zicht, we mogen oversteken richting de finish aan de Madesteinweg. Maar eerst nog over de Max Euweweg. Dat is een grootschaakmeester. Altijd leuk als je naam gegeven wordt aan een straat. En dan horen we in de verte geluiden van spelende voetballers en zijn we in de buurt van de finish maar dat is best nog een eindje lopen. En dan, eindelijk zie ik de geel-groene vlag van de Wandelvereniging door de bomen schemeren, we zijn er!

We hebben best snel gelopen en maar één keer gerust. Volgens mijn nieuwe horloge hebben we 21 km gelopen in 4.19 uur! Dit is inclusief rust want ik weet nog niet hoe het horloge op pauze moet! Al met al hebben we een lekkere wandeling achter de rug en hoewel ik de omgeving goed ken hebben we toch een iets andere route gelopen.
Wat ook nog leuk is te vermelden: bij het naar binnen gaan van de finishlocatie kom ik Nico Gerpot tegen die een buff in mijn handen drukt, het cadeautje van RWV ivm het 90-jarige jubileum!



klikkerdeklik en bekijk meer foto's

Noord-Aa-polderloop 5 km 11-2-2018

Ik wissel het wandelen zo nu en dan af met een hardlooprondje, zo ook vandaag. Ik heb mij ingeschreven voor de Noord-AA-polderloop in Zoetermeer, 5 km. Zo gezegd zo gedaan, op zondagmiddag rij ik samen met Hans naar Zoetermeer, hij gaat mee voor de support. Daar aangekomen worden we begeleid naar een parkeerplek, Hans zet mij vast af zodat ik mijn nummertje kan halen, nummer 61 heb ik dit keer.
Ik ga in een rij staan waarvan ik vermoed dat het de rij is voor het ophalen van je startnummer, ik heb geluk want de 10-km lopers moeten naar de andere kant! Wel jammer dat dit niet goed staat aangeven......

En dan is het een uurtje wachten tot ik kan starten maar......ik moet ook nog even naar het toilet en dat is ook een dingetje hier......maar 2(!) toiletten en er staan drie rijen dames te wachten! Ach ja, dan maar eventjes in de rij bij de kleedkamers, daar is ook 1(!) toilet. Al kletsend met de andere dames gaat de tijd best snel en ik kan beter binnen wachten dan buiten in de kou!

De 10- en de 15-kilometerlopers mogen starten om 13.00 uur en er zijn zelfs hazen die lopers aan een toptijd kunnen helpen, er zijn ook startvakken. Voor de 5-km lopers is dat niet, er doen er naar mijn idee niet zoveel aan mee.

En dan is het bijna 13.10.....tot het startschot gaat. Er staat een straf windje hoor en het is koud!!! Ik merk dat de eerste meters niet zo best gaan, ik krijg het maar niet warm en de "bezemfietser" rijdt achter mij, ik ben de laatste!

Na ongeveer 5 minuten lopen, Runkeeper geeft dat keurig aan, heb ik ongeveer 600 meter gelopen......wat weinig denk ik nog! En zo gaat het tot het 1 km paaltje. Ik dacht: huh.....nu pas 1 km??? Het waait dan ook ontzettend hard en de wind heb ik notabene in de rug maar heb er toch last van!

Ik zie een dame en een heer wandelen, ik passeer hen en even later komen zij me weer voorbij. Zo gaat dat de hele wedstrijd. Op 2,5 km moeten we een rondje maken door een parkje en het lopen gaat nu heerlijk, in de luwte van de bomen. Ik passeer nu ook een oudere heer, die later als laatste finisht.

Er staan fotografen langs de kant, ik ben wel benieuwd naar het resultaat!
Waar ik niet zo van hou is dat de route een "heen-en-weertje" is, 2,5 km en dan dezelfde weg weer terug. Heb ik op de heenweg wind mee, terug natuurlijk tegen! De weg gaat met een bocht richting finish dus de wind valt eigenlijk wel mee......toeschouwers langs de kant moedigen mij aan maar door de muziek op mijn oren hoor ik ze niet, ik zwaai wel naar ze zodat ze daar niet voor niets in die snijdende kou staan.

Als ik de laatste bocht in ga....dan zie ik aan de paaltjes dat ik nog 1 km moet lopen, mijn Runkeeper roept het ook. Maar wat lijkt dat nog ver met die harde, snijdende wind! De man die steeds wandelt komt mij niet meer voorbij dus ik ben niet de laatste....yeah! In de verte zie ik de finishvlag en Hans zal klaarstaan daar om mij op te vangen. Ik zie hem niet...ben ik er voorbij gelopen?! Nee....hij staat nu links van de weg, en ik dacht rechts. Nog een paar meter en de omroeper roept mijn naam, tenminste als ik Hans moet geloven want ik luister nog steeds naar mijn muziek. Ik tik een tijd aan van 41.04 maar dat is nog niet de officiële tijd. Ik ben dik tevreden want ik heb ondanks de felle wind heerlijk gelopen! Ik krijg een medaille omgehangen en een flesje water (gelukkig geen sportdrank!) en ik loop samen met Hans terug naar de auto die verderop langs het water staat. Eventjes uitlopen en uitpuffen in de auto.......en op naar huis!
klik voor nog een paar kiekjes

Egmondse Tweedaagse 27-28 januari 2018

Dag 1 zaterdag 27 januari

Vrijdagmiddag 26 januari rijden Hans en ik naar Egmond aan Zee, waar we nu al sinds een jaar of drie samen de Tweedaagse van Egmond lopen, georganiseerd door Le Champion. Twee dagen van 21 kilometer, ze noemen het ook wel de wandelmarathon maar dan verdeeld over 2 dagen. We hebben een leuke B&B daar want heen en weer rijden is toch iets te ver rijden! Het is ook een soort kleine vakantie, want we worden heerlijk verwend door onze gastvrouw Cindy.

Zaterdagmiddag komen we aan en installeren ons in de kamer. Daarna een leuk restaurantje uitzoeken, daarvan zijn er genoeg in Egmond. Onze keus valt op Van Speijk, een klein stukje lopen vanaf het logeeradres. Die keuze is ons goed bevallen, het eten was erg lekker!! Na een gezellige avond kijken we eventjes tv, naar de finale van De slimste mens, en daarna vroeg naar bed.

De eerste nacht is altijd wat minder maar na een lekker ontbijt gaan we op pad richting de sporthal, 10 minuutjes lopen. We krijgen een startstempel en dan lopen we met de wind in de rug richting het strand. Al kletsend met een aantal bekenden lopen we het strand op, richting stempelpost 1 die al op 4 km zit. Daar krijgen we koffie en er staan dixies. In tegenstelling tot andere jaren heb ik nog geen aandrang. Hier worden koeken uitgedeeld en een groepsfoto gemaakt, de forum groep is groot dit jaar.
Er staat een doedelzakspeler wat Martin geweldig vindt. Ik vind het vooral veel herrie.

Na nog vier kilometer over het strand is de strandopgang de duinen in. Hier krijgen we een "gezonde reep" van Bolletje die ik aan Hans geef. Hier blijven we ook niet al te lang, er staat een koude wind. Hierna volgen vooral veel duin- en zandpaden. We zien een "wandelend duin", een door de storm van afgelopen week verplaatste zandverstuiving, zie foto's. We lopen tot aan Bergen aan Zee waar we halt houden voor een kopje cappuccino. Ik krijg een appje van Hetty dat ze bij Meijer zitten. En jawel hoor, daar aangekomen zitten ze bij elkaar aan een grote tafel, Hans zoekt het toilet en ik ga een plekje zoeken om heerlijk bij te komen, we zijn allebei wel toe aan iets warms.

We blijven er niet al te lang, er moeten nog een aantal kilometers afgelegd worden en we gaan weer op pad. Tijdens het lopen word ik aangesproken op mijn schoenen in combinatie met mijn Gouden Kruisdagers badge door Maaike, een wat oudere dame en we raken in een geanimeerd gesprek. Het komt ineens op onze leeftijd en ze vraagt daarnaar, ik antwoord naar waarheid, dat ik 56 ben. Dat kon ze niet geloven, dacht dat ik 36(!) was.......mijn dag is weer helemaal goed! Die was al goed want ik geniet weer erg van deze omgeving, ik loop er graag!!

En zo zitten er alweer 4 kilometer op. We zien de laatst stempelpost opdoemen en Maaike en haar vriendin nemen afscheid van ons. Wie weet zien we elkaar wel weer in Nijmegen, ze heeft altijd een vlaggetje bij zich met: Willen is kunnen. Ik ga er op letten.....

Bij de stempelpost komen we Hetty en haar gezelschap weer tegen, maken een praatje maar gaan weer snel verder. Nog een klein stukje naar de finish. Weer veel duin- en zandpaadjes, het is een aanslag op je beenspieren maar wel leuk! Het laatste stuk vind ik nooit zoveel aan, door een caravanpark. Dan een hoge heuvel waarvandaan je de sporthal kan zien liggen. Je rolt bijna naar de finish. Bij de finish maken we een selfie. We melden ons af en krijgen een nieuwe stempelkaart voor morgen. En snel die hal weer uit, wat een herrie!!! Buiten komen we eventjes bij met de rest van onze proviand en een slokje water. Het is gelukkig droog en niet zo erg koud zo uit de wind.

Na 10 minuten wandelen naar ons onderkomen is het lekker uitrusten. Op naar de volgende dag, de zuidroute!

Dag 2 zondag 28 januari

Gisteren hebben wij besloten om vroeg te starten daarom zijn we deze ochtend vroeg uit de veren, klaar voor nog een dagje natuurschoon en strand. Het leuke is, dat we net het startschot meemaken als we in de hal aankomen, het wandellegioen gaat precies om 8.00 uur van start, wij hobbelen mee met de meute....

Dit keer komt de wind vanuit het westen en dat is best lekker, het is dan ook helemaal niet zo koud. We hebben er een goed tempo in, na ongeveer 4 kilometer is er een koffiepost maar wij lopen door en we vergeten het stempeltje niet. We zien een hond helemaal uit zijn dak gaan, rennend over het strand en langs de vloedlijn, de vogeltjes achterna! Wij liggen in een deuk om die capriolen en een wat oudere man die voor ons loopt ook. Hij spreekt ons aan en we kletsen gemoedelijk over van alles en nog wat. De goede man blijkt 82 jaar te zijn en is nog volop actief waarvan wij het bewijs zien, je zou het hem echt niet geven! Hij loopt zelfs nog de 40 kilometer in Nijmegen! Wat een topper! Maar na een kilometer of drie nemen we afscheid, hij loopt net iets te langzaam voor ons en gaan weer ons eigen tempo lopen. Ik voel wat ongemakken onder mijn beide voeten en ben blij als we bij strandtent "De deining" aankomen voor een bakkie koffie met iets lekkers. Even op adem komen en opwarmen, het is best fris aan het strand....

Nadat ik mijn voeten geïnspecteerd en verzorgd heb gaan we weer op pad, de duinen van Castricum in. Het is weer stijgen en dalen wat de pot schaft, en ik ben blij als we de volgende post alweer zien opdoemen. Eigenlijk komt deze net iets te snel op de vorige en we gaan hier ook niet zitten, hoewel mijn voeten aan het protesteren zijn, we lopen door! Over de camping Bakkum, wat een immens groot terrein is dat! En de route is ietsje anders dan andere jaren, dat is dan wel weer leuk.

We lopen het campingterrein af via een zogenaamde "evacuatieroute", het duingebied weer in. Ik raak een beetje geïrriteerd omdat mijn voeten niet zo lekker aanvoelen, ik kan ook geen tempo meer lopen omdat het terrein behoorlijk ongelijk is. En dan zien we een bankje, eindelijk eventjes de benen van de grond en dan kan ik ook meteen mijn yoghurtje opeten. Hiervan kom ik een beetje bij en we gaan weer verder naar de volgende rust die een paar kilometer verder ligt.

Bij deze rust aangekomen nemen we plaats op een van de bankjes, er is warempel nog een plekje. Deze tocht is altijd goed verzorgd en bij deze rust worden we verwend met een reepje en en pakje water met een smaakje van Roosvicee. Dit keer eens geen suikerwater, het is erg lekker! Tegelijk met mijn bammetje gaat het er wel in en zijn we weer klaar voor de laatste 5 kilometer. In Egmond aangekomen willen we nog een bakkie drinken bij van Speijk maar die zit bommetje vol! Het is dan ook precies lunchtijd, 13.00 uur.

Aan de overkant van dit restaurant bij Westenwind is het niet zo erg druk. Dan maar daar eventjes neerploffen, we hebben het verdiend!
Hierna is het nog een heel klein stukje naar de finish. Ik wil afsteken maar Hans is vastbesloten de aangegeven route te volgen, als we ineens een stem achter ons horen, een bekende! Hetty komt ons achterop gelopen met haar gezelschap. Leuk om samen met haar naar de finish te lopen. We maken een finishfoto van elkaar en melden ons af. Dit is de vierde keer op rij voor mij, 42 kilometer in de pocket! En ik ben trots op Hans, die heeft het nu 3x gedaan! Wij zijn vandaag vroeg binnen en dus ook lekker vroeg weer thuis in Spijkenisse. Ik heb genoten van deze mooie wandeldagen, we hebben de B&B weer geboekt voor volgend jaar!
Le Champion en zijn vrijwilligers wil ik bedanken voor het prachtige wandelweekend! De routes waren mooi, goed gepijld en uitstekend verzorgd! Tot volgend jaar!!!



klikkerdeklik voor foto's

Even pauze....

Lieve volgers, ik wandel nog wel maar neem even een break wat schrijven betreft. Ben snel weer terug......

Amsterdam Light Walk 27-12-2017 / 15 km

De Amsterdam Light Walk, georganiseerd door Le Champion, is de laatste drie jaar zeer populair geworden. Via internet heb ik ons een tijdje geleden al ingeschreven en keurig netjes de papieren op tijd omtvangen en vandaag is het zover. Hans en ik zitten in startgroep 8, de laatsten die om 18.00 uur mogen starten.

De startplek is zoals gezegd in Amsterdam. Daar gaan we met de trein naartoe want de auto is geen optie tenzij je een geldboom hebt!! Met treinkaartjes van het Kruidvat reizen we zaterdagmiddag vanaf Rotterdam Alexander naar Amsterdam, helaas wel met de Sprinter en dat is een andere naam voor de vroegere stoptrein! Na ruim een uur boemelen komen we aan in Amsterdam en wat een drukte lopen we tegemoet! Omdat we iets te vroeg zijn vanwege de daluren restrictie, lopen we een eindje het Damrak op richting Bijenkorf. Over de hoofden van het publiek, man wat een drukte! Na een rondje en een toiletbezoek in de Bijenkorf keren we terug met de tram om ons naar de Passenger Terminal te begeven, het vertrekpunt van de loop. We lopen een stoet wandelaars tegemoet die grotendeels getooid zijn met lichtjes.....tja, dat hoort bij de "lichtjesloop"!

Iets verder dan twee jaar geleden bij de eerste loop, is de startplek maar nog wel in de terminal. Een donker gat lopen we in......waar is die start??? Het staat nergens aangegeven maar door het rumoer en een topje van een Le Championvlag die we boven het hek zien, lopen we maar die kant op. De start- en finishplek is dit keer gescheiden....... We krijgen een startstempel en een piepklein lichtje voor aan onze keycord, grappig! Na enig gehannis met dat lichtje een een startfoto gaan we op pad.
Hetzelfde stuk wat we net heen gelopen hebben, lopen we nu weer terug richting centrum, het begint een beetje te miezeren, wat later overgaat in af en toe een paar flinke buitjes. Maar we zijn erop gekleed want het was voorspeld......

Vanaf het centraal station lopen we weer het centrum in van Amsterdam en nu begint het toch weer serieus te regenen maar ook te waaien en met zoveel publiek om je heen is dat lastig lopen met een paraplu. Over de Heerengracht, de Prinsengracht en de Leidsestraat over smalle stukjes trottoir en tussen fietsers en auto's al dan niet met luid getoeter. Knap, als je zonder brokken door deze stad kan rijden met deze drukte!
Na een kilometer of vijf beginnen we trek te krijgen in een bakkie koffie en Hans is de regen zat. We twijfelen bij de splitsing van 10 en 15 km maar ik wil niet voor minder dus we gaan door tot we een tentje zien waar koffie te krijgen is. Helaas is de koffie lauw en we gaan snel weer door tot het Leidse plein in zicht komt. Daar gaan we The Pub in, om echt op te warmen en wat te eten. We zien diverse lopers met lichtjes voorbij schuifelen tijdens het eten. Als we opgewarmd zijn is het gelukkig weer droog en dat blijft zo tot de finish. Blij dat we voor de langere route hebben gekozen! Want dan zie je wel wat meer vind ik, hoewel de kunstwerken tot nu toe tegenvallen! Heel af en toe zien we iets moois.

In het Vondelpark, we lopen iets anders dan de vorige keer, is het laatste stukje pad versierd met glazen potjes en lichtjes erin, heel sfeervol. Daar is ook een rust van Le Champion, onderweg kregen we al een lekker kerstkransje, nu worden we op een oliebol "getrakteerd". Die ik vervolgens meteen weggooi.......brrrr.....!!! En ik ben niet de enige als ik de vuilnisbak zie!

Vervolgens lopen we naar het Museumplein onder het Rijksmuseum door en naar het Rembrandplein en de Magere Brug om met een ommetje via de Hermitage bij de Stopera aan te komen waar het weer een gezellige bedoening is van Le Champion. Een DJ staat gezellige muziek te draaien en er is warme chocomelk. Maar helaas zijn de bankjes nat van de regen dus houden we hier een korte stop.

Via kleine straatjes lopen we langs de Oude Schans en zien in de verte NEMO al, dus weten we dat de finish in zicht is. Langs de Prins Hendrikkade naar het Scheepvaartmuseum en daarvoor moeten we onder de weg door, vrijwilligers wijzen ons de weg. Het laatste stukje voert ons langs de landexpositie van de Amsterdam Light Festival, waar talloze kunstwerken te bewonderen zijn. Je moet daarvoor in de rij staan en dat doen we uiteraard niet haha! Nog een brug te gaan alvorens we weer bij de terminal uitkomen, dit keer dezelfde plek als twee jaar geleden. Er klinkt gezellige life muziek, er is wat te snoepen en wat te drinken maar omdat het al laat is (22.00 uur melden wij ons af) gaan we direct weer naar het station voor de terugreis. Die verloopt niet helemaal voorspoedig, we missen de trein waardoor we een half uur moeten wachten en tijdens de reis werd er iemand onwel waardoor een ambulance moest komen! Maar ja......wij zitten lekker droog te wachten tot we weer verder kunnen......
00.45 uur zijn we weer terug in Spijkenisse.

Ik kijk terug op een geslaagde wandeling, Amsterdam is druk maar wel sfeervol. Wel jammer van het natte weer en de kunstwerken vond ik wat tegenvallen dit keer maar de organisatie was perfect! Bedankt alle vrijwilligers voor deze mooie wandeltocht en de leuke herinnering, een schoentje voor op mijn tasje!

Sagambiarawalk 2017 / 26 km

Zaterdagochtend vroeg rij ik naar Putten voor de Sagambiarawalk, een mondvol en een vreemde naam voor een wandeltocht. Het is een samenvoeging van Sara en Gambia want de opbrengst gaat naar een goed doel voor Gambia. Er zijn vandaag maar vier wandeltochten gepland en ik heb niet zo'n zin in een poldertocht vandaar de keuze voor een Bostocht.

Helaas is het parkeerterrein vol en moet ik mijn heil zoeken in de wijk. Na enig gedraai in de rondte vind ik een plekje en ga mij aanmelden. Het is erg druk in de Peppelhoeve waar het startbureau zich bevindt. Om half tien kunnen we pas gaan lopen, en gaan meteen de bossen in waar we de hele dag blijven.

Vanwege de afgelopen sneeuwval is het flink drassig en zijn de wandelpaden bedekt met allerlei obstakels waardoor het moeilijk te lopen is maar we slaan ons er wel doorheen! Na 5 km is er een wagenrust, met dixie gelukkig, maar we gaan niet zitten want op 14 km is de grote rust bij de Rozentuin in Garderen. Ik ga nog wel even op de foto met de Kerstman!

Allerlei bospaadjes voeren ons naar die rustplek, het tempo is laag omdat de ondergrond drassig is, we hebben geen asfalt gezien vandaag! Maar dat mag de pret niet drukken en dat hebben we volop want we moeten soms halsbrekende toeren uithalen om de obstakels te ontwijken!! bekijk de foto's maar

Onderweg komen we leuke voorstellingen tegen, met bordjes als: ga d'r maar even bij zitten en groene stroom voor de elektrische fiets op een boom gemonteerd!

In de Rozentuin komen we lekker bij met een bakkie koffie zonder lekkers want dat is al op, ze hebben kennelijk niet op zoveel wandelaars gerekend! De Rozentuin is een onderdeel van de beeldentuin in Garderen wat ik ken van onze tijd op de camping in Voorthuizen, we maakten vaak een fietstochtje hiernaartoe. Het is wel erg veranderd! Minder beelden, maar wel een mooie plek met allerlei winkeltjes.

Na dit aangenaam verpozen moeten we de rest van de tocht af gaan maken, nog zes kilometer bos krijgen we voor onze kiezen. Met diezelfde obstakels en modderpaadjes dus en ik ben blij als we eindelijk de finish bereiken, het wordt ook al een beetje donker. Bij het afmelden hoor ik dat ik ook een stempel kan krijgen in het SOP-boekje, want de organisatie van deze tocht is gedaan door SOP (Samen Op Pad).

Ik kom een beetje bij op het bankje met een colaatje en ik praat nog eventjes na over de avonturen die we vandaag beleefd hebben. Het was een mooie en goed verzorgde Bostocht en goed gepijld met SGWB pijlen! Er hebben zich 371 wandelaars gemeld vandaag, een mooie opkomst!

Winterserie RWV 3-12-2017 / 10 km

De Winterserie van "mijn" cluppie RWV is allang begonnen, en ik ga vandaag, zondag 3 december een rondje Kralingen lopen met Hans, die wel behoefte heeft om een frisse neus te halen. Dus zo gezegd zo gedaan, half tien rijden we vol goed moed naar Kralingen. Echter, de Hartelbrug gooit roet in het eten door vrij lang open te blijven voor de scheepvaart die voorrang heeft! Maar ja, niet getreurd, we kunnen ons nog aanmelden voor de 10-km route.

De derde editie van deze serie gaat vandaag door het Kralingse bos heen, zoals ik al vele keren gedaan heb. Het is wat druilerig weer, en af en toe zelfs vrij nat! Na vijf kilometer lopen we langs een rustplek, de Big, maar we hebben allebei geen behoefte aan rust en lopen door. Na een paar kilometer zie ik drie bekende figuren voor me lopen, het zijn Sjaak, Margareth en Marja! Gezellig babbelend lopen we met z'n allen naar de finish. Omdat er nog boodschappen gedaan moeten worden gaan we meteen na afmelden naar huis. Ik neem de zak doppen mee die Larissa voor mij heeft gespaard waarvoor dank! KIKA zal er blij mee zijn.........

St.Nicolaastocht 2-12-2017 / 20 km

Als ik zaterdagochtend 2 december de gordijnen open doe zie ik een mistige wereld. Gelukkig heb ik een carpoole-date met Sjaak, hij wil mij wel vanaf Slinge oppikken om dan Margareth in Ridderkerk op te halen alvorens naar Leusden te rijden. Daar wordt de St.nicolaastocht gehouden door de Sticht Gooise Wandel Bond (SGWB) georganiseerd. De startlocatie is in de kantine van korfbalvereniging Antilope en als we daar aankomen is het al best druk. Later hoor ik dat er zo'n 350 wandelaars zich hebben aangemeld al is de parkeerplaats nog lang niet vol, er is nog genoeg plek om de koets dichtbij te plaatsen!

André met zijn buurman Michel is er ook al en Hetty is er ook, een gezellig cluppie is compleet. Dan is het nog even wachten op André die een afhaalafspraak heeft van zijn speculaaspop, die hij verkocht t.b.v. zijn actie voor Spieren voor Spieren. Ik heb er ook een gekocht maar neem die pas na de tocht mee, anders wordt het zo'n gesjouw!
Sjaak heeft ons al aangemeld en met een bonnetje voor een consumptie gaan we op pad.

Het is best koud, de rijp zit aan de grasstengels wat een mooi gezicht is maar ik vind het te koud om mijn fototoestel tevoorschijn te halen! Er zijn genoeg wandelaars die dat wel doen, ik mag vast wel een paar foto's lenen....
De route is goed gepijld, zoals we gewend zijn van SGWB. Maar het gaat toch eventjes een keer mis als we als een kudde de wandelaars voor ons volgen die ineens stil gaan staan en weer terugkomen. Het blijkt dat we een pijl of aanwijzing gemist hebben en moeten een paarhonderd meter teruglopen. Maakt niet uit, de route is ook niet precies 20 km dus zo maken we de afstand wel compleet....

De wandelpaden gaan veel over onverharde wegen, modder en gras wat het moeilijk maakt om over te lopen, mede doordat het gevroren heeft maar tot nu toe gaat het goed. André en Michel hebben zich laten inspireren door het onderwerp van de tocht, Sint Nicolaas. André heeft een pietenpetje opgezet, en Michel een zwarte pruik en hij draagt een mini-stafje. Hilariteit alom en zo komen we ongemerkt bij de eerste en enige rustplek, de YMCA. Buiten staan bankjes met dekentjes erop en twee vuurkorven zijn gevuld met brandende houtblokken, gezellig! Er is koffie met een gratis lekkere koek, daar hebben we wel oren naar! De warmte van het vuurtje doet ons goed en er worden flink wat foto's gemaakt. Maar aan alle gezelligheid komt een eind want we zijn net over de helft van de afstand die we moeten afleggen dus we gaan weer verder.

We lopen in de omgeving van den Treek, wat ik ken van de Amersfoortse Tweedaagse. Door de witte wereld kunnen we niet veel zien maar genoeg om van de herfstkleuren te genieten. Helaas raak ik de groep een beetje uit het zicht vanwege sanitaire problemen, ik moet af en toe de bosjes met een bezoekje vereren maar gelukkig is de afstand niet al te groot.

Het laatste stukje van de route is niet erg inspirerend, zo langs de autoweg terug naar de kantine en na minder dan vier uur gelopen te hebben kom ik weer terug bij de startlocatie. Daar is het gezellig druk. Sint en piet heb ik niet gezien maar hij heeft wel voor lekker strooigoed gezorgd, er staan bakjes vol op tafel! De consumptiebon wordt omgeruild voor een kopje erwtensoep. Die peuzel ik met genoegen op, hij smaakt voortreffelijk! Weer lekker een beetje warm worden.....

Aan de gezellige nazit komt ook weer een einde, we nemen afscheid van elkaar. Ik loop nog even mee met André om de speculaaspop aan te nemen en dan rijden we gedrieën weer terug naar huis. Het is nog steeds mistig.......

Hiermee komt een einde aan een heerlijke, koude wandeldag! De organisatie en vrijwilligers bedank ik bij deze voor deze mooie tocht.
klikkerdeklik voor meer foto's