Kamerikse Weteringloop 13-5-2017 / 31 km

Voor deze zaterdag heb ik een wandeling op de agenda staan die ik samen met Hetty ga lopen, de startplaats is in haar woonplaats Kamerik om de hoek! Voor haar een makkie, ik moet nog drie kwartier rijden. Kamerik is een dorp in de gemeente Woerden in de Nederlandseprovincie Utrecht. Het dorp heeft, inclusief het dorpje Kanis, 3.767 inwoners (1 januari 2014).
Van 1811 tot 1989 was Kamerik een zelfstandige gemeente. Het ontstond uit de Heerlijkheid Kamerik en de Houtdijken en ging op in de gemeente Woerden. Het dorp ligt ongeveer 1,5 km ten noorden van Woerden aan de Kamerikse Wetering. Het had oorspronkelijk lintbebouwing aan weerszijden van de Wetering. Deze oorspronkelijke bebouwing is inmiddels beschermd dorpsgezicht. Een groot aantal panden valt onder monumentenzorg. Aldus Wikipedia.

Zaterdagmorgen kom ik op de afgesproken tijd aan, een straatje verder dan de startlocatie en Hetty komt mij tegemoet gelopen zodat we samen naar de startlocatie kunnen. Daar aangekomen zie ik Annika en Gerda die al voor me hebben ingeschreven waarvoor dank! En ook Michel sluit zich bij het clubje aan, gezellig!

Maar als ik de routebeschrijving zie word ik wit om de neus.......nee.....31 km op twee A4-tjes??? En er zit ook een plattegrond bij: 4x links om, het is gewoon een vierkantje! Nou ja......we besluiten er maar het beste van te maken! Ik informeer nog even waar de rusten zitten, het antwoord: er is maar 1 rust!!!

Ik wist al vantevoren dat er weinig bossen zijn in dit gebied dus ik had me er wel een klein beetje op voorbereid maar toch...en het weer is ook al niet al te best, er is regen voorspel rond 9 uur.

Na wat straatjes en een twee km lang fietspad doorkruisen komen we op het landgoed Bredius, ik ken dit van een andere tocht in februari dit jaar. Dan komen we op het Jaagpad, een pad langs de Oude Rijn van wel 4,4 km lang! Het is best mooi hier langs het water, we zien veel mooie huizen en watervogels met jongen. De voorspelde regen komt naar beneden en ik doe een poncho om maar het regent gelukkig niet erg hard. Het blijft de rest van de dag droog.
Na ongeveer 12 km op pad te zijn komen we een rustpunt tegen, een boerderijwinkel waar leuke zitjes zijn. We nemen er even de tijd voor want dit blijkt de enige rust te zijn op de route! Hetty is bekend met de route en die beaamt dat ook. Beetje jammer hoor, ik verwacht van deze vereniging, de SGWB, toch wel meer dan dat! Het plaatsnaambord van Harmelen ontkomt niet aan mijn paaldansact dat door Gerda wordt vastgelegd.

Na de rust vertrekken we weer de polder in, en als het 11 uur is geweest nemen we er met z'n drieën een borreltje op. Helaas geen bankje in de buurt maar toch....Gerda en Annika lopen vast door. Bij cafe Kortjak was ook een rustpunt gepland maar die was niet open en bovendien komt deze al na een km na de vorige rust dus was sowieso geen optie geweest!! We lopen nu richting Kockengen, ook een dorp maar die schampen we als het ware, we lopen er alleen maar langs. Annika en Gerda komen we even later weer tegen, ze zijn net op een net bankje gaan zitten zonder mos. Ik ga er ook even bij zitten want ik wil nog wat eten. Na ongeveer 5 minuten stappen we maar weer op richting Spengen. Dit is een lintdorp en het pad is smal waardoor we vaak in de berm moeten springen voor fietsers en auto's. Links en rechts staan leuke huisjes maar niet meer dan dat. En af en toe komen we broedende zwanen tegen of zwanen met jonkies aan boord, een schattig gezicht. We zien veel jonge dieren, het is voorjaar en daar kan ik altijd wel van genieten.

We doen het plaatsje Woerdense Verlaat aan, dat herken ik ook van de tocht in februari. Toen hadden we een rust in een dorpshuis, maar helaas dit keer niet! Ik voel een pijntje aan mijn hak, zou er iets in zitten? Als ik een mooi gekleurde bank zie neem ik mijn kans. En ja hoor, er zitten minuscule steentjes in mijn schoen maar groot genoeg om mij last te bezorgen! Opgelucht stap ik weer door en even later zien we Gerda en Annika aan een soort bartafel zitten, met vijf zitjes eromheen. Het zonnetje schijnt nu en we nemen even plaats bij hun. En daar komt Rick aangelopen maar hij heeft geen tijd om te zitten, hij heeft een afspraak vanmiddag en wil op tijd terug zijn.
Na deze welkome onderbreking stappen we weer op voor de laatste zes km. Ook weer over een lange, lange weg! Vandaag is er een hardloopwedstrijd aan de gang in Kamerik, de Kamerikse Weteringloop, en het laatste gedeelte van de route lopen we met de hardlopers mee. We zitten in de staart van de 10 km-lopers. Soms ren ik een stukje met ze mee, dat geeft wel weer wat afleiding en ik moedig ze aan.

Als we bijna bij de finish zijn zien we een paarse finishboog. De speaker wil van ons een finishfoto maken en wij duiken daarna op de waterbekers die daar staan voor de hardlopers maar wij zijn uitgedroogd! Een partje sinaasappel gaat er ook in en wij melden ons even later in de kantine af. Een stempeltje en een plaatje voor in het boekje en nadat we allemaal het muntje inleveren voor een consumptie praten we nog even na. We krijgen allemaal een aandenken: een pen.

Ik heb toch wel genoten van de gezellige dag ondanks de vreselijk saaie route en dat is mede dankzij het gezelschap. En ik heb nog nooit zo snel over een 31 km route gedaan, we waren om 15.00 uur binnen! Bedankt allemaal!

voor meer foto's hier klikken