Loenen aan de Vecht 9-6-2018 / 40 km

Zaterdagochtend sta ik heel vroeg op, omdat ik samen met Syl, Karin en Rick 40 km in Loenen aan de Vecht ga lopen. Ik kan met Karin meerijden, zij woont ook in Spijkenisse dus dat is wel zo gezellig! Ik fiets in de vroege ochtend naar haar huis en zet mijn fiets bij haar in de voortuin. Ik vergeet mijn accusleutel eruit te halen maar daar kom ik later pas achter als Chris, de man van Karin appt dat de sleutel er inmiddels uit is.....

Na een uurtje rijden komen we aan bij de startlocatie van de vereniging De Verbinding, die deze tocht organiseert. De vrijwilligers zitten buiten en er is enige verwarring over de inschrijfmethode, de inschrijfbriefjes liggen binnen. Maar uiteindelijk komt het goed en kunnen we op pad. Syl en Rick hebben zich al ingeschreven en gevieren vertrekken we richting Breukelen.

Op de routebeschrijving staan de horeca rusten vermeld, het zijn er negen(!) maar die doen we niet allemaal aan, dat is zelfs voor mij teveel van het goede! De beschrijving vind ik ietwat summier, er staan geen afstanden op en mijn stappenteller doet het niet helaas. We lopen langs de Vecht en vergapen ons aan de mooie huizen hier langs het water, en ik hoor dat Andre van Duin hier ook woont. In het centrum van Breukelen zien we leuke winkeltjes en terrassen. We willen nu wel even pauzeren, hoewel we er “pas” 7 km op hebben zitten, lijkt het veel langer. En het is al behoorlijk warm, dus dorstig weer. Een ondernemer van een leuk uitziend terras is niet blij met onze komst, hij is nog niet open, 12.00 uur pas. Ik zeg dat het een gemiste kans is voor hem maar hij bromt: heb jij tot 5.00 uur gewerkt? Pfff...oké oké we gaan wel naar de buren, die zijn wel open!

De koffie smaakt heerlijk en na een sanitaire stop gaan we weer verder richting Maarssen en Westbroek. De volgende rust is gepland bij Pannenkoekbakker aan de Maarseveense plassen, maar we moeten nog 10 km lopen voor we die bereiken. Wij vermaken elkaar met allerlei verhalen en maken foto’s van paaldansmomentjes en brugmomentjes. De route is niet bijster interessant, lange en rechte wegen. Onderweg zien we wel eenden met jonge aanwas, een kikker (of was het een pad?) op de weg, een ooievaar met jong op een nest en een haas. Tot we eindelijk bij de rust zijn bij de Pannekoekbakker en kunnen we ons weer opladen voor de rest van de route. Ik begin een blaar te ontwikkelen op mijn hiel......alweer! Balen maar het is niet anders. Na de rust besluiten we om door te lopen tot 22 km naar de volgende rust, café Coen in Westbroek. We lopen om de Maarseveense plassen heen, het is er niet zo erg druk de parkeerplaats bij sauna Spasereen bijna leeg!

Het is heerlijk weer, ook om te fietsen en we komen regelmatig groepjes fietsers tegen die ons begroeten, wij groeten natuurlijk terug. Rick vertelt dat hij soms een geintje uithaalde door heel hard te roepen en doet dat voor maar heeft niet in de gaten dat er nog een dametje aankomt op de fiets. Die schrikt zich een hoedje en wij hebben de grootste lol daarom omdat we vlak langs een watertje lopen. Wij hebben visioenen van een plons in het water van de schrik....maar gelukkig gebeurt dit niet! En zo hebben we al lachend een aantal km gelopen, ik heb pijn in mijn buik en kaken van het lachen.....

Bij het café aangekomen gaan we in de koele ruimte zitten omdat ik mijn hiel wil behandelen, daar zit inmiddels een blaar op. En met een fris watertje kunnen we even later weer op pad. Er komt een groepje mini-motortjes aan, de berijders zijn niet mini en ik vind het een gek gezicht. Karin zet de groep, zonder de berijders, op de foto. Ik heb niks met motoren.
Nu gaan we naar Molenpolder alwaar ik weer een paaldansmomentje vast laat leggen. En weer lange rechte wegen, ik probeer soms te joggen wat een andere beweging is en fijner loopt. We gaan zelfs een stuk door grasland, ik probeer mijn pijn te verbijten. Het graspad was een keuze, maar dat zag ik later pas op de routebeschrijving! Als ik de keuze had...ben er nu een beetje klaar mee! Waar is de volgende rust? We komen in de buurt waar Adri zijn bootje heeft liggen. Eindelijk, daar is de volgende en laatste rust, café de Aanleg. We hebben er nu 33 km op zitten! Mijn gezicht is rood van de zon, de inspanning en de warmte en ik smeer mijn armen en hals in tegen de zonnebrand en kom een beetje bij. Karin en Rick genieten van een ijsje en Rick beloofd een Magnum voor bij de finish!

Syl en Rick gaan nog even naar het haventje waar de boot van Adri ligt, maar Karin en ik lopen door, ze halen ons wel in. Het Zandpad, wat geen echt zandpad is gelukkig, voert ons langs de Vecht waar het een drukte van belang is met allerlei vaartuigen. Het is er prachtig weer voor! Ik kan alleen maar naar de finish verlangen en Karin probeert mij op te vrolijken. We zingen liedjes en geinen met elkaar om voor afleiding te zorgen. Zelfs de Fabeltjeskrant komt voorbij! Syl en Rick hebben zich inmiddels bij ons aangesloten. Rick slaat nog even af naar een Jumbo voor ijsjes. Jummm.....die peuzelen we op als we de laatste meters maken naar de finish. We zijn binnen, precies op tijd want het is over vijven! Het startbureau is gelukkig nog open, we melden ons af en krijgen een stempeltje en plaatje voor het wandelboekje. We praten nog heel eventjes na alvorens afscheid van elkaar te nemen. Het was een geweldige dag, mede door de gezelligheid van mijn maatjes. De route was afwisselend maar ook wel pittig en zeer goed gepijld, we zijn niet één keer fout gelopen!

klik voor meer foto’s