Totaal aantal pageviews

maandag, mei 21, 2018

Spieren voor spieren tocht 20-5-2018 / 30 km

Het begon vorig jaar al met de vraag van André: zou je het leuk vinden om met mij de tocht voor te lopen die ik in gedachten heb om te organiseren voor het goede doel Spieren voor Spieren? En dat vond ik een leuk idee! André had een route uitgezet rondom Maarsbergen en Doorn met als startlocatie La Place. Tijdens het lopen ervan werden we allebei heel enthousiast en de start van de voorbereiding voor de tocht van vandaag was hiermee begonnen. André en zijn gezin hebben er veel energie in gestoken om het tot een succes te brengen waarvan hier het verslag.

Omdat André het plan heeft 1000 km te gaan lopen voor het goede doel Spieren voor Spieren heeft hij zoveel mogelijk wandelaars opgeroepen om vandaag te komen en dat is goed gelukt. Als Hans en ik aankomen bij La Place is de parkeerplaats zo goed als vol en het is een grote! Hans loopt vandaag een stukje mee want er kan ook 20 km gelopen worden, ik loop 30 km. André en zijn vrouw zitten al klaar voor de inschrijvingen en ik betaal iets extra omdat Hans op de 20 km rust mee terug gaat naar de finish. Van die service maken meer mensen gebruik want Roderick heeft zes keer heen en weer gereden! Met een overlevingspakket van de Jumbo en een duidelijke routebeschrijving gaan we samen met Sjaak en consorten op pad, het is inmiddels 8.15 uur.

Net na de oversteek van de weg komt er een auto tot stilstand en twee vrouwen vragen aan ons of er soms een wandeltocht in de buurt is?? Wij sturen ze direct na La Place, weer een paar extra deelnemers!
En al kletsend met elkaar zit het tempo er goed in, worden we ingehaald door vier jeugdige lopers die ons met een nog sneller tempo passeren. Later zullen we hen nog een paar keer tegenkomen......

De eerste 5 km gaan voorspoedig, Cobie heeft zichzelf ook gezellig toegevoegd aan het groepje maar dan komen we op een pad waar heel veel wandelaars staan te dralen......waar moeten we naartoe? Er blijkt een pijl te zijn verdwenen en na veel heen en weer gepraat en overleg op de app besluiten we terug te lopen naar waar de pijl zou moeten staan want we mogen nog een leuk lusje lopen door het Doornse gat. We zullen weer terugkeren naar dit stukje van het pad en dan zien we inderdaad weer de goede pijlen hangen. Iemand vond het kennelijk nodig de pijlen weg te halen om ons in verwarring te brengen!! André en zijn maatje Michel hebben de route de avond te voren uitgezet met duidelijke, rode pijlen met nummer die correspondeert met de nummers op de routebeschrijving dus het kan niet verkeerd gaan!
De geplande roze dixie staat er niet maar gelukkig hoef ik niet zo nodig en over 3 km is er een pauze gepland. De uitzichttoren De Kaap laten we links liggen, hoewel Rinus en Sjaak er wel op afgaan, die hebben nog energie genoeg om die vele trappen te beklimmen. Ik heb het ook gedaan toen ik samen met Andre de route voorliep dus ik weet wat het is en ik vervolg de route. Het uitzicht zal ongetwijfeld heel mooi zijn want het is helder weer en warm!

Tussen 7 en 10 km ontbreken er nog een aantal pijlen maar omdat ik de route op mijn telefoon heb staan en Cobie ook een goede gps op zijn telefoon heeft gaan we goed tot we aangekomen zijn bij de eerste rust, Chalet St. Helenaheuvel. Hier trek ik mijn korte broek aan en strijk neer voor een heerlijke cappuccino. Even later komen Andre, Michel en Patricia er ook aan.

De km’s tot de tweede rust Eetcafé “Onder de pannen” verlopen voorspoedig en gaan door de mooie natuur van de omgeving van Doorn. We doen het plaatsje Doorn aan en we vergapen ons aan de vele grote huizen hier, wat woon je hier mooi!

Bij de rust aangekomen, die eerder verschijnt dan ik in eerste instantie in gedachten had, zien we Roderick de chauffeur zitten en ik geef aan dat Hans zo terug wil rijden met hem. Maar eerst nemen we de tijd voor een lekker soepje, er is een speciaal “spieren voor spieren menu”. Een deel van het bedrag gaat naar het goede doel.
De soep en een broodje worden snel gebracht en is zalig! Maar tijd om even na te genieten is er niet, mijn gezelschap wil alweer opstappen en ik wil niet alleen lopen dus snel weer in de benen. Daardoor vergeet ik mijn zonnebrilkoker maar gelukkig komt het nog goed later (ik had hem niet eens gemist haha).

De laatste 10 km zijn best zwaar mede doordat er veel lange rechte stukken in zitten. De zandafgraving is mooi en leuk om weer terug te zien, en daarna het Henschotermeer wat ik al vaker gezien heb. Nu lopen we “andersom”, daarmee bedoel ik dat ik hier met de Amersfoortse Tweedaagse anders loop. Om het pad rond het meer te bereiken lopen we eerst over een fietspad met gravel, en een bospad bezaaid met dennenappels wat niet lekker loopt. Inmiddels ben ik het een beetje zat aan het worden, het is warm en verlang naar de finish. Ook mijn watervoorraad slinkt met de minuut en ik ben bang om zonder te komen maar gelukkig kan ik bij een toiletgebouw water bijtanken. Het is enorm druk met badgasten vanwege de warmte. Een heel andere kijk op dit recreatie gebied en ik vermaak me wel met wat er om mij heen gebeurd.

Na het Henschotermeer maken we de route af middels het lopen langs de golfbaan en over een stukje priveterrein richting de finish. Het is inmiddels 15.00 uur, een mooie tijd voor 30 km inclusief rust. In La Place zit Andre klaar om mij een leuke medaille te overhandigen en ik complimenteer hem met deze dag. Het is een groot succes gebleken, er hebben zich 80 deelnemers gemeld! Plus de nodige donaties dus dan komt hij op een mooi sponsor bedrag! We kletsen nog even na en ik ga nog eventjes buiten bij Hans en de anderen zitten, nagenieten van deze dag.

Daarna nemen we afscheid van Andre en ik wens hem veel succes met de 1000 km tocht, hij vertrekt 7 juni naar Oostenrijk, 11 juni start de tocht en hij is te volgen op spierenaandewandel

Moe maar voldaan stappen we in de auto op weg naar Voorthuizen, waar we bij Hans zijn ouders gaan eten. Een perfecte afsluiting van een perfecte dag!
In het fotoalbum meer foto’s, ook van Sjaak en Rinus
klik

1 opmerking:

Anoniem zei

Hallo Ineke,
Wat een mooie tocht heel veel natuurschoon.
Alleen jammer dat er lieden bestaan, die pijlen weg moeten halen. Jammer!
Ik heb weer echt zitten genieten hoe mooi je het heb geschreven, weer een lust om dit te lezen.
Geweldig.
Groeten, Jan