Ik hou van bruggetjes en brugmomentjes (foto van mezelf op een brug) en laat er nu in Leiden een heuse 100 bruggen tocht zijn! De datum staat al maanden genoteerd, 27 september gaat het plaats vinden. Maar…..als ik de avond te voor de startbewijzen klaar wil zetten kom ik tot de ontdekking dat ik ons niet ingeschreven heb! Maar ik lees op de website dat je ook op de dag zelf kan inschrijven dus dat doen we dan maar.
In Leiden aangekomen zetten we de auto in de parkeergarage vlakbij de start en lopen we naar het Van der Werfpark. Daar zien we een lange rij die wij voorbij lopen want we moeten nog inschrijven. Daar staat niemand, de meesten hebben zich vooraf ingeschreven. We kunnen zo door naar de eerste brug, nummer 7. Vanwege de druk bezochte zaterdag markt is voor het park als start plek gekozen en daarom begint de route met de Molensteeghbrug. We hebben een uitgebreid routeboekje meegekregen maar die hebben we nauwelijks gebruikt omdat de pijlen zeer goed te volgen zijn.
Omdat we vroeg kunnen starten, 8.30 uur zijn we al op weg, is het nog rustig in de stad. We mogen ook weer door het prachtige Hortus Botanicus lopen dat al sinds 1590 bestaat, de oudste universitaire tuin van Nederland. We lopen om de Sterrenwacht heen. Er is ook een Sterrenwachtbrug.
Omdat we veel heen en weertjes lopen in de stad, zien we al snel weer het Van der Werfpark opdoemen. Vlakbij is een café waar we vorig jaar koffie dronken maar helaas is hij nog niet open nu. Maar er is wel een koffietentje open tegenover de Waag en we kunnen heerlijk buiten zitten, het is niet koud. Bij de Doelenbrug gaan we weer zitten, en ik eet mijn yoghurt op. Daarna gaat de route naar de Morspoort, een bekende stadspoort met het wapen van Leiden erboven. In het wapen de “sleutels van Leiden”.
Vlakbij molen De Valk staat een camera op statief, het Kiekmonument. De zegswijze “een kiekje maken” wordt nog steeds veel gebruikt om aan te geven dat er even snel een foto gemaakt wordt. Maar waar komt de uitdrukking een kiekje maken vandaan?
De term “een kiekje maken” is afgeleid van de naam Israël Kiek (1811-1899), een fotograaf uit Leiden. Leidse corpsballen lieten zich in de negentiende eeuw graag fotograferen in een ontspannen setting. Selfies maken bestond toen natuurlijk nog niet, vaak trad Kiek als fotograaf op om de Leidse studenten op beeld te vereeuwigen. De foto’s waren kwalitatief gezien niet echt indrukwekkend. Da camera had een lange sluitertijd en de meeste studenten waren dronken. Daarnaast stonden de studenten altijd in grappige opstellingen of op een vreemde plek. Het resultaat: een aparte en onscherpe foto. De studenten gaven de groepsfotootjes al snel de naam “kiekjes”. Inmiddels is de betekenis van het woord iets veranderd en betekent het een “(amateur)foto”.
In 1990 kreeg Israël Kiek dit eigen monument in Leiden, in de vorm van een camera op een statief. De camera is gericht op de Rijnsburgersingel, op de plek waar het atelier van Israël Kiek gevestigd was.
De “Heen- en Weerbrug” zit ook weer in de route, maar hij heet officieel de Warmondbrug. Je kan ervoor kiezen het heen- en weertje niet te doen, maar wij lopen hem gewoon. Er zijn een paar bruggen van beton zoals de Pauwbrug. Over de Oude Veste tussen de Pelikaanstraat en de Klokpoort. De geschiedenis van de brug gaat terug tot 1611, toen de Oude Vest werd overbrugd door een houten brug, de Pelicaensebrugge genaamd. De brug is verscheidene malen vervangen. De naam “Pauwbrug” verwijst naar de middeleeuwse brouwerij De Paeuw.
Brug nummer 50 is bij de Beestenmarkt, die we eerder op de route ook al zagen maar dan vanaf de andere kant. Molen de Put lopen we voorbij en het beeld van Rembrandt staat er naast sinds 2024. Zijn ogen zijn gericht op zijn geboorteplek. Het beeld stond eerder voor het museum De Lakenhal ter ere van de 350ste sterfdag van de meester. Daar mocht hij niet blijven en is nu tijdelijk verplaatst naar deze plek.
Brug nummer 66 is de Hapynionbrug, de hoogste brug van de 100 Bruggenloop. Hier genieten we van het uitzicht en lopen we weer door. Nummer 81 is de nieuwste Singelparkbrug die in 2025 is geopend. Om een gehele wandelroute te realiseren langs de singels zonder om te hoeven lopen heeft de gemeente beslist dat er een paar nieuwe bruggen moesten komen, dit is er eentje van. We lopen nu om de voormalige Meelfabriek heen. In de fabriek zijn appartementen gerealiseerd.
Na de Zijlpoortbrug gaan we naar rechts, het parkje in. We zien voor het hek van de begraafplaats een standje met wat snoeperijen en water, twee dames promoten een goed doel. We mogen zelf de prijs bepalen. We hebben trek in een stroopwafel en een Kanjer chocolade koek. Hans doneert 5 euro en lopen al snoepend weer verder.
De Visbrug is nummer 100 en ik ga ermee op de foto. Maar we zijn er nog niet, want de finish is pas na brug nummer 6. Omdat het marktdag is, is het razend druk en wij laveren tussen de mensen door naar de bruggen die we nog moeten bedwingen. Maar we zijn sneller dan we denken weer bij het Van der Werfpark en ik krijg mijn medaille omgehangen. Bij de toiletten staat een waterkraan en ik vul mijn fles voor de terugweg.
Ik heb genoten van deze unieke wandeltocht. Het was de derde keer maar er zullen er zeker meer volgen, het verveelt nooit om over bruggetjes te lopen! We hadden prachtig mooi weer en hebben 19,5 km bijgeschreven!
